De man was even weg ...

en ik vond het even de moeite waard ;-)

***

Uitlaatcenter

***

***

***

De Canarische paardebloem is een meerjarige plant die, vanwege het ontbreken van koude winters met

temperaturen onder het vriespunt, kan uitgroeien tot een struik van wel anderhalve meter hoog. De

paardebloem op La Palma heeft niet slechts één gele bloem maar bloeit in de natte winter en lentemaanden

met soms meer dan 100 bloemen tegelijk. De pisbloem zoals de Belgen deze melk opwekkende plant

noemen, verdort na de laatste regen in mei en trekt zich terug in zijn stammetje voor een lange zomerslaap

in afwachting van de eerste regendruppels in de maand oktober.

Tip: Moeders die hun kindje zogen voegen aan de salade enkele blaadjes van de paardebloem toe voor het

opwekken van melk. Uit de reisgids van Siepko, zie: http://www.oceaanzicht.nl/

***

***

***

***

***

***

***

"The rain in Spain stays mainly in the plain .... Now once again where does it rain? on the plain in Spain ...."

(zie voetnoot). Dit rijmpje uit My Fair Lady is dan wel niet van toepassing op de Canarische Eilanden en zeker

niet in de zomer, maar de Llano de las Cuevas zoals deze streek wordt genoemd is een gebied dat na de

regens de langste tijd groen blijft met een overvloed aan wilde bloemen. De adem van de weergod blijft hier

nog een tijdje nadampen en daardoor is dit gebiedje langere tijd vochtig. De wolken die zich over de

bergkam wagen en net niet op de begane grond neerkomen geven regelmatig het wonderlijke schouwspel

van een wolkenwaterval. De turbulente wind en de minuskule fijne druppeltjes afkomstig van die wolk zorgen

voor een groene hoogvlakte.

Voetnoot : Er zijn nationalisten die helemaal niets met Spanje willen te maken hebben. Ze voelen zich 100%

Canariër. Zij zouden zich het liefst afscheuren van Spanje om een zelfstandige staat te worden binnen Europa

(Waar heb ik dat nog gehoord).

***

***

***

***

Llano de las Cuevas waar men in 1945 had gepland de eerste luchthaven van het eiland te bouwen.

Maar de autoriteiten hadden uiteindelijk toch ingezien dat het geen goed idee was, dit door de nabijheid van

de Cumbre +/- 1400 m die valwinden en turbulentie veroorzaakt net daar waar de landingsbaan gepland

was! De hoogvlakte werd terug aan de ezels gegeven.

Lees meer over de plannen voor de eerste luchthaven op het eiland in bijlage (Spaans) :

***

***

***

***

In de eerste helft van verleden eeuw werden de toenmalige jetset toeristen die de Caldera de Taburiente

bezochten vervoerd door een karavaan muilezels waarvan enkele bepakt waren met tenten, stoelen en tafels,

eten en drinken, witte tafellakens, zilver bestek en kristallen glazen. Ik ben hier een beetje aan't overdrijven

maar ik zie het zo voor mijn ogen gebeuren alsof ik naar een film kijk die zich afspeeld in la belle epoque ;-).

***

Muilezels worden nog steeds gebruikt in de Caldera om bouwmaterialen te vervoeren doorheen de Barranco

de Las Angustias. Enkele jaren geleden is er een helikopter neergestort en sinsdien gebruikt men terug de

oude vertrouwde ezel. Tot aan de jaren vijftig hadden veel mensen een muildier in de plaats van een

vrachtwagen-jeep. De zogenaamde koningspaden werden toen nog frequent gebruikt met bepakte muilezels

om goederen te vervoeren.

***

***

***

***

***

***

***

Bijlagen:
http://lapalmaislaadentro.wordpress.com/2009/11/17/un-aeropuerto-en-el-paso/   

De Montaña Cogote bevindt zich op de grens van de gemeenten Los Llanos de Aridane en El Paso. De heuvel

ligt in de vegetatie zone tussen de 400 en de 800 meter. Toen ik op de top stond zag ik rondom dat er de

laatste jaren enorm veel was bijgebouwd. Grote mansions met zwemdok en omringd met mooie tuinen. De

gronden waren (of zijn nog?) goedkoper dan beneden de 300 m. In de winter heeft men hier op deze hoogte

in ieder geval verwarming nodig. Sommigen vinden het de ideale klimaatzone om te wonen, maar volgens mij

is het een verkoopspraatje. "Ik hou nu eenmaal van de seizoenen en wil in de winter de koude aan mijn

botten voelen" Wordt er al eens met een knipoogje gezegd. Dit was voor ons geen optie, dus hebben wij 20

jaar geleden ons optrekje wat lager gezocht. Beneden de 300 a 200 meter heeft men geen verwarming nodig

en is de temperatuur gans het jaar door aangenaam. Nadeel is: De gronden zijn duurder en het is moeilijk

een stuk grond of huis te vinden zonder zicht op bananententen, maar twintig jaar geleden stonden er

helemaal nog geen overdekte bananenplantages. Tussen de bananen leven is in feite ook geen optie, het is

niet zo gezond vanwege de overvloed aan pesticides die er gespoten wordt.

***

***

Een gevelde eucalyptus boom

***

In de winter op deze hoogte is elk blokje hout welkom voor de open haard.

***

Rechts boven, het kasteel van Manuel Massieu Monteverde ;-)

***

Canarische endemische flora bedekt de andere zijde van de vulkaankegel.

***

Huislook

***

***

Aan de voet van de heuvel bevindt zich het kerkhof van Las Manchas. Deze laatste rustplaats wordt door

beide gemeenten gebruikt. Het gebouwtje op de voorgrond is het crematorium.

***

Uitgedroogde stokken wilde venkel van verleden jaar.

***

***

Bijna aan de top.

***

De vallei van Aridane.

***

Het pad op de terugweg met slangenkruid.

De vulkaankegel Cogote, 589 m. boven de zeespiegel

***

Zoals bij de vorige vulkaankegels in het dal heb ik deze eerst bekeken vanop afstand en dan dichterbij om

een toegang en een geschikt pad naar de top te vinden, toen ik op een poort stuitte. Het was een bijzondere poort.

***

***

***

***

Kort, bondig en vrij vertaald.

De achtiende eeuwse kanteelrand in traditionele architectuur is gemaakt van bazaltstenen metselwerk,

bedekt met kalkmortel en klei. Opmerkelijk zijn de drie kantelen en deurposten die uit lavasteen zijn

gehouwen. Deze hoofdingang van het landgoed met wijngaarden behoorde toe aan Nicolás Massieu Van Dalle

y Rantz. Zijn zoon Manuel Massieu Monteverde erfde het eigendom in 1706. Zij waren afstammelingen van

Franse en Vlaamse families die zich op het eiland La Palma vestigden in de 16de eeuw.

Gerestaureerd in het jaar 2004.

"Te Koop" stond er aangeplakt. Ik ben naar binnen gewandeld om te kijken wat er te koop stond. Zie foto

hieronder: Blaffende hond die het kasteel bewaakt ;-)

***

Zoals enkele andere vulkaankegels moet je eerst over privé terrein alvorens je het pad bereikt naar de top.

***

Het eiland La Palma komt voort uit vuur, uit het diepste van de oceaan

***

De sfeer bij het beklimmen en zwerven rond de vulkaankegel en het naar beneden gevallen kruis deden

me een beetje denken aan de Japanse beleving van het Zenboeddhisme, waarvan uitgegaan wordt dat elke

heuvel zijn mystiek heeft.

***

***

***

Morgen klimmen we verder naar de top...

ZON-dag

***

***

***

***

Het woord 'pastorale' heeft meerdere betekenissen, maar ik bedoel ermee het genre wandeling waarin het

vredige landleven en de liefde voor de natuur centraal staat.

De hoogvlakte van Las Cuevas (Llanos de las Cuevas)  is geen geïdealiseerd arcadisch landschap maar een

streek die werkelijk bestaat op La Palma, gelegen in het midden van de gemeente El Paso dat op zijn beurt in

het midden van het eiland ligt.

***

s' Morgens gaan wandelen is een goede remedie tegen digifrenie

***

***

***

***

***

***

***

***

***

***

***

***

***

***

Mooie wolkenhemels heb je meestal tijdens het regenseizoen. Met wolken waren we dit jaar meer

dan bezegend maar de regens waren matig tot weinig. In de driehoek Los Llanos - Puerto Naos - Tazacorte

regent het bijna nooit of althans toch zeker te weinig. Op andere plaatsen op het eiland dan weer wel.

La Palma heet niet voor niets het groene eiland.

***

***

***

***

***

***

***

***

***

***

***

***

***

***

***

***

***

 Defender, de ideale auto op La Palma.

**

Ik ken geen andere auto waarmee ik het ene moment op het asfalt rij en bij het afslaan naar links direct in de

onherbergzame bergen van het eiland, off-road naar boven klim. Dit beestje is 15 jaar oud en regelmatig

word ik nog aangesproken door mensen die zeggen ook wel in zo'n auto te willen rondrijden. Mannen hebben

iets met auto's. Soms gebruik ik hem als fotomodel en daarbij laat de Defender zich van zijn beste kant zien. 

On the road.

***

***

***

***

***

***

***

***

***

***

***

***

***

De Defender broederlijk naast een gerestaureerde Toyota Land Cruiser oldtimer die misschien wel meer dan

30 jaar oud kan zijn.

***

Het zag ernaar uit dat het zou regenen. Dan maar met waterdicht jack en capuchon het strand op.

Het heeft niet geregend, misschien wat hogerop in de bergen ...

***

***

Als het buureiland El Hierro zichtbaar is aan de horizon... een teken voor regen

***

Tijdens het slenteren over het strand komt men af en toe een kunstwerk tegen. De wind had tijdens de nacht

de voetsporen rond de keien-bloem weggebazen. Ideaal voor de foto! Ik hoop dat de onbekende kunstenaar

indien hij misschien mijn blog bekijkt, tevreden is over de ode aan zijn of haar werk.

***

Naar de top van Montaña de Todoque.

***

In de verte (het was een beetje wazig in tegenlicht) ziet men links de vulkaankegel Montaña Rajada

(676 m.), in het midden Montaña Cogote (589 m.) en rechts Montaña Jedey (653 m.). Deze laatste ligt in het

beschermd landschap van Tamanca, de andere twee zijn 'nog' niet beschermd en onderhevig aan eventuele

menselijke activiteiten.

***

***

***

Niets mooier dan twee geliefden die hun liefde benadrukken door elkaars namen te kerven op de top van een vulkaankegel.

***

De grajas blijven me gezelschap houden.

***

Het immer alomtegenwoordig kruis op de top.

***

***

De vulkaanheuvel van Todoque bestaat in feite uit drie kegels met in het midden een soort krater, ik sta op

een en fotografeer de twee andere. Het verhaal doet de ronde dat er binnenin een heuvel wapens van het

leger zijn opgeslagen.

***

Vanaf de top zag ik de mogelijklheid een ander pad te kiezen voor de afdaling, langsheen deze kam met

vulkanische rotsen maar het leek me een gevaarlijke onderneming. Bovendien kom ik uit aan de ander kant

van de vulkaan en moest ik kilometers gaan naar mijn auto.

***

Wonder boven wonder zag ik dat er buiten het monocultuurproduct "banaan" nog enkele keuterboeren

overbleven en van bovenaf gezien zijn de gronden keurig en netjes.

Overschakelen van de banaan naar een grotere diversiteit van gewassen is een doemscenario voor de

bananenboeren en vooral voor de infrastructuur rond dit gebeuren, bijgevolg ook voor de economische

stabiliteit van het eiland. In de schabben van de supermarkten hier liggen gesubsidiëerde groenten en fruit uit

Spanje terwijl op het vaste land de zwaar gesubsidiëerde bananen van La Palma aangeboden worden. Een

omgedraaide wereld, vervuilend en niet efficient. Diversiteit in de landbouw zou wel eens noodzaak kunnen

worden in de toekomst wanneer de subsidies uitblijven. Terug naar zelfvoorziening op het eiland en wie weet,

de groententuin worden voor gans de Canarische Eilanden.

***

Eenmaal boven biedt de top een mooi panorama over de vallei van Aridane, vanaf de haven van Tazacorte

rondom rond tot de vuurtoren van La Bombilla en een fascinerend uitzicht op de hoogste toppen van het

vulkanisch eiland La Palma. Hieronder nog vijf rondom foto's.

Hieronder: Terug naar de auto zonder uit te glijden op het losse lavagruis. De wandeling duurde voor mij

ongeveer twee uur inclusief maken van foto's en genieten op de top. En nu naar huis voor een lekkere kop

koffie met mijn "Wanenonlie"

Wandeling naar de top van Montaña de Todoque.

***

Sinds ik het plan had opgevat om de beschermde vulkaankegels in de vallei van Aridane te bewandelen en te

documenteren met foto's, is dit de laatste van de vier. Er zijn nog meerdere niet beschermde kegels,

namelijk: Montaña Jedey, Cogote en Rajada, maar dat is voor later (It keeps me busy ;-). 

La Montaña de Todoque (348 m.) is de grootste in omtrek van de vier, maar niet de hoogste, hij is 10 meter

lager dan Montaña Triana. Todoque is wel de moeilijkste om te beklimmen.

***

 

Zicht op de vulkaankegel van Todoque vanaf Montaña de La laguna.

***

Idem dito.

***

Zoeken naar een pad door de rimboe, een ontoegankelijk, dichtbegroeid woud met een wirwar van grassen,

klimplanten, struiken.

***

Voor toeristen is deze berg vrij oninteressant. De toegangen tot een pad naar boven liggen bijna allemaal op

privé terrein en de eigenaars lijken liever niet gestoord te worden door toeristen, ze zijn ze liever kwijt dan rijk ;-)

***

***

De bijtjes en de bloemekes ;-)

***

Langs hier ben ik de eerste maal naar boven geklauterd. In de mulle lavakorrels was het twee stappen naar

boven klimmen en een terug naar beneden schuiven en soms op handen en voeten ;-). Achteraf zag ik dat er

een beter toeganspad was, dat heb ik genomen tijdens de afdaling.

***

Een graja (Palmese kraai) kwam enkele malen boven mijn hoofd veel lawaai maken.

***

Tijdens het klimmen verandert het perspectief over het landschap en krijg je een beter bird eye view.

Zicht op de Montaña de La laguna met daarachter de Barranco de las Angustias.

***

Let op! Gevaar voor vallen en uitschuiven is zeer aanwezig. Wandelschoenen met goede grip zijn een must.

***

Tijdens de beklimming komt men Canarische paardebloemen tegen, lokale benaming is Cerraja, een

endemische soort en een meerjarige plant die hier een metershoge struik wordt. De pisbloem zoals de

Vlamingen zeggen bloeit in de winter tot de maand mei waarna tijdens de zomerslaap de onderste bladeren

worden weggenomen en dienen als voeder voor kleinvee. Daardoor worden de stammetjes kaal en lijken het

 planten uit Jurassic Park.

***

Als er eentje komt goeden dag zeggen zijn er algauw meerderen. Ik vestoorde misschien hun fourage gebied.

***

Uitschuiven is hier geen optie en zeker niet tijdens het afdalen.

***

Morgen naar de top in gezelschap van de grajas.

ZON - dag

***

De graasweiden van het eiland.

***

Gisterochten was ik, net voor de eerste zonnestralen kwamen piepen over het gebergte, aan de wandel op de

vlakte voor de Cumbre Nueva. Voor mij is dit het echte boerenland van het eiland. Gevoelsmatig bevind ik me

daar ook niet op La Palma maar in Schotland, Ierland of de Hebriden met hun grasweiden gescheiden door

droge muurtjes. Gevoelsmatig? Inderdaad want vóór de zon opkomt kan het daar behoorlijk koud zijn.

***

***

***

***

***

***

***

De Moby Dick op het droge.

***

Het vlaggenschip van de vissersvloot in de haven van Tazacorte.

***

***

***

***

***

***

***

***

Plastic Paradijs

***

De wereld gebruikt tussen de 500 biljoen en 1,2 triljoen plastic tassen per jaar. Dus 500.000.000.000.000 en

de 1.200.000.000.000.000.000 tassen per jaar.

Wereldwijd een miljoen tassen per minuut.

Een consument verbruikt per jaar gemiddeld 300 tasjes.

Rapporten stellen dat plastic tassen tot 1000 jaar nodig hebben om af te breken.

Gemiddeld recyclen we maar 1 plastic tas op elke 200 die we gebruiken.

Tijdens een onderzoek van drijvend zee afval in de zuid-oostelijke Pacific waren plastic tassen ruim in de

meerderheid met 47,6 procent van alle gevonden voorwerpen.

Op zee doodt plastic tas afval minstens 100.000 vogels, walvissen, dolfijnen, zeeleeuwen, zeehonden en

schildpadden. Elk jaar. Maar ook op land maken plastic tassen vele slachtoffers, zoals kamelen, koeien en geiten.

Plastic tassen veroorzaken ook verstrikking van zeedieren. Verstrikt raken kan leiden tot het verlies van

beweging, verhongering, verdrinking en verstikking.

Plastic tassen zijn vooral gevaarlijk voor soorten zoals zeeschildpadden, potvissen en albatrossen die kwallen

of inktvis eten, omdat rondzwevende plastic tassen op dit voedsel lijken en per ongeluk worden opgegeten.

 Als een dier sterft door plastic, vergaat het lichaam en komt het plastic weer in het milieu waar het opnieuw

schade kan aanrichten. 

Een walvis die dood aanspoelde aan de Normandische kust zat vol met plastic tassen en andere wegwerp

plastic voorwerpen.

De productie van plastic tassen kost per persoon per jaar 2 kg CO2 uitstoot. Dat lijkt niet veel, maar er zijn

veel mensen op aarde.

Plastic tassen worden gemaakt van olie.  We moeten er alles aan doen om de olieconsumptie te temperen en

  de planeet een beetje koeler te houden.

Plastic tassen kunnen heel moeilijk worden gerecycled, vanwege hun samenstelling.

DUS NEEM JE EIGEN TAS MEE!

Nee, het is niet de Muur van Berlijn maar de havenmuur van Puerto de Tazacorte en er is werk aan de muur

of beter gezegd er hangt werk aan de muur. Een unieke collectie Moderne betaalbare kunst! De tijd heeft dit

klaargespeeld. Het lijken eilanden in de oceaan. Hoe toepasselijk voor

"The last and peaceful European Marina".

***

***

***

***

***

***

***

***

***

***

***

***

***

***