Voor optimale groei is het nodig dat gewassen afgewisseld worden. Maar op La Palma is er een monocultuur

van de banaan. Door het herhaaldelijk gebruik van kunstmeststoffen kan dit tot een zure bodem leiden

waardoor de gewasopname van bepaalde voedingsstoffen daalt. De opname van fosfaat en zwavel, nodig

voor het bestrijden van allerlei plagen daalt ook bij een zuurdere bodem. Het nadeel van de monocultuur is

dus de eenzijdige uitputting van de bodemvruchtbaarheid. Daarnaast kunnen zich makkelijker ziekten

ontwikkelen, waardoor er meer beschermingsmiddelen moeten gebruikt worden. Vooral rocas (een soort

aaltjes) die de bananenboomwortels opvreten kunnen een probleem worden dat moeilijk te bestrijden valt.

Dankzij hun karakteristieke lust en ondernemingsgeest hebben de Palmese bananenboeren een rigoureuze

remedie bedacht, namelijk, de bananenstruiken wegvoeren, grond afgraven en of ontsmetten, nieuwe grond

aanvoeren en mengen met organisch materiaal, bananen struikjes planten, bodem bedekken met pinochas

(dennenaalden uit de bossen). En nu +/- anderhalf jaar de planten water geven alvorens de eerst oogst van

de lekkere zoete Canarische banaantjes want voor 1 kilo bananen gebruikt de plant 400 liter water. Een

slimme bananenboer maakt van de nood een deugd en plant aardappelen tussen de rijen bananenboompjes.

Twee vliegen in één klap ;-)

***

En de bananenstruiken groeien

***

 groeien...

***

 groeien.

***

En groeien

***

Pinochas als bodembedekker.

***

De slimme bananenboer met zijn patatjes ;-)

***

***

***

400 liter water per kilo bananen

***

Een symphonie van water anderhalf jaar lang.

***

***

***

***

Een groot probleem in de watersport is de bestrijding van de aangroei van algen, wieren en zeepokken op het

onderwaterschip. Op een onbehandelde scheepshuid groeit snel een dikke laag met waterdieren en algen

aan. Daarom moet mijn bootje alle jaren uit het water om met een hogedrukreiniger onder de waterlijn de

gehele dierentuin er af te spuiten, dan wordt de oude antifouling eraf geschuurd om een nieuwe aan te

brengen. Zo hebben de micro organismen weer een tijdje moeite om zich vast te hechten aan de romp van

mijn bootje. Tegelijkertijd krijgt de motor een nazicht.

Foto: Uit de dropbox van mijn vriend die aan wal stond.

***

Hier ben ik al uit de boot want men mag er niet inblijven als hij aan wal wordt gehesen.

***

Precisie werk.

***

Pedro, de man van http://www.nauticaelchopo.com/

***

Het valt mee, nog weinig 'baard' en geen mosselen, zeepokken of andere zeedieren. Wel een slijmerige laag

rond de romp, een soort algenkleed.

***

Mijn bootje is zijn treintje (inside joke)

***

De witte algen zijn een boosdoener. De lijm die dit organisme van nature gebruikt om zich vast te hechten

aan het oppervlak brengt schade toe aan de polyester en veroorzaakt op termijn osmose.

***

***

Amai, amai! Zie mij maar zeulen. Moet ik die boot helemaal alleen voortslepen?

***

***

***

Dit werk wordt heel professioneel aangepakt!

***

***

***

Het afspuiten is bijna gedaan en de regenboog komt tevoorschijn

***

Klimaatverandering

***

Dit oord is reeds vele malen op mijn blog verschenen. Ik ga er 's morgens vaak wandelen en voor mij is het

steeds een beetje anders. Van de lokale wandelaars hoor je deze winter steevast, : "Koud hé! Dit is geen

normaal weer meer. Veel wind met veel calima en koud man, brrrr! Nee,nee, dit is niet normaal! Zeer zeker

klimaatverandering!" klagen ze. De specifieke gevolgen van de klimaatverandering, zoals bv.: 'De stijging van

het zeeniveau' werden op de Canarische Eilanden tot hiertoe nog niet serieus bestudeerd, laat staan de

sociaal economische gevolgen ervan. Terwijl de locals vinden dat het kouder en een raar weertje is op La

Palma zijn er anderen die beweren dat de Canarische Eilanden stilletjesaan opschuiven van een sub-tropische

naar een tropische archipel. Alle gegevens wijzen erop, dat de Canarische Eilanden een periode van een

tropisch klimaat ingaan, met veel warmte, regen en verwoestende stormen. De temperaturen zijn reeds

   gemiddeld met een halve graad Celsius gestegen. Een reeks grote veranderingen, zoals een afname van

het hogedrukgebied boven de Azoren, de stijgende temperaturen en het verschuiven van de straalstroom,

zullen er voor zorgen dat het klimaat op de Canarische Eilanden steeds meer tropisch gaat worden.

Het enige wat duidelijk mag zijn is, dat men de bikini’s en de zwembroeken onder handbereik moet houden.

Want dat mag men nu al, na de middag ligt het strand (meestal) vol met zonnebadende toeristen.

Zie maar op de webcam: http://www.lapalmawebcam.com/

De klif "El Time"

***

***

***

***

***

***

***

***

Wat is het nu, Calima of Levante?

Zoals vaak gebeurt met benamingen, ontstaat er op het eiland verwarring tussen Calima en Levante. Een

wind die in de winter vanuit de Sahara over de Atlantische Oceaan waait en fijn stof meebrengt noemen de

lokale bewoners hier "Calima". Ze bedoelen daarmee niet zozeer de wind maar de mist (gevormd door stof en

fijne druppeltjes) die de zichtbaarheid verminderd. In de zomer hebben we hetzelfde fenomeen maar dan met

een zeer hete wind die fijn geel of rood zand uit de woestijn met zich meebrengt, eveneens het zicht

vermindert en ook een laag stof legt over zowat alles. Dit fenomeen noemen we "Levante". Je mag er donder

opzeggen, als je zegt: "Levante vandaag hé" antwoord men: "Ja ja Calima" of andersom!

***

Deze winter hebben we reeds uitzonderlijke lange periodes met Calima (vermindert zicht) gehad. Gewoonlijk

duurt de mist één a twee dagen maar nu bijna een ganse week. Dus van de nood een deugd gemaakt en

plaatjes geschoten van de zon in de mist.

***

***

***

***

***

***

***

***

***

***

***

***

***

***

***

Tijdens 'Calima' lijkt de ondergaande zon een planeet

ZONdag

***

***

***

Calima is een luchtstroom die vanuit de Sahara over de Atlantische Oceaan en de Canarische Eilanden waait.

Deze wind brengt fijne stofdeeltjes met zich mee die zich vastzetten aan minuscule druppeltjes. 's Morgens

kleurt het de hemel grijs en reduceert het zicht. De horizon van de oceaan is dan niet zichtbaar. Maar tegen

de middag staat de zon stralend aan de hemel en laat de temperatuur stijgen tot boven de 20 graden.

***

***

***

Het seizoen om de Atlantische Oceaan over te steken vanuit de Canarische Eilanden naar Amerika is vanaf

november tot januari. Heel zelden is er wel iemand die het probeert in october of februari. De meest

populaire maand voor de crossing is december. Het orkaanseizoen van het Atlantisch Bassin waar de

Caraibische zee, de Golf van Mexico en de Noord Atlantische Oceaan toe behoren, loopt van 1 juni tot 30

november, dan zijn de storm risico's zeer hoog. Buiten deze data is het storm risico laag maar niet zero.

Speciaal de periodes net voor en na de officiële data zijn riskant. We zijn nu al half januari en de jachthaven

van Tazacorte ligt nog vol oceaanzeilers. Verleden jaar waren ze reeds allemaal vertrokken, alleen de

zeilboten met hier hun thuishaven lagen er nog. Ik vermoed dat de oceaanzeilers hun ambitie en hun

zeilplannen hebben bijgesteld en de tijd nemen om de Canarische Eilanden te verkennen. Het "Groote"

avontuur is dan voor het volgende jaar. De meeste van de oceaanzeilers hebben een site, blog of facebook.

Sommigen kunnen ook mooi schrijven over hun wedervaren en drijfveren om enkele jaren op de wereldzeeën

door te brengen.

Update: Er zijn enkele zeilboten vertrokken maar ook anderen aangekomen,

zelfs eentje uit Zuid-Afrika. Het is hier een internationaal komen en gaan.

Bij de ingang van de jachthaven staat er "The last and Peaceful European Marina"

Vredig, kalm en rustig is het hier niet meer...

Het wordt hier de laatste en drukste Europese jachthaven van de Canarische Eilanden.

***

***

***

***

***

***

***

Road Harbour ligt op de Britse Eilanden, dit is een eilandengroep die deel uitmaakt van de Antillen in het

Caraïbisch gebied. Deze zeiler komt van waar ze hier allemaal heen willen ;-)

***

***

***

***

***

***

***

***

***

Geduldig wachten op een lift naar het Caraïbisch gebied ;-)

***

Zijn bananen gezond?

Bananen bevatten ongeveer 85 calorieën per 100 gram, wat al gauw

neerkomt op 125 calorieën per banaan. Dit is iets meer dan ander fruit,

maar daarom zeker niet ongezond. Een banaan bestaat grotendeels uit

koolhydraten (suiker en zetmeel) en vitamine C. Wat bananen gezond

maakt is dat ze kalium bevatten, dit werkt vochtafdrijvend. Als laatst zit er

in bananen nog vitamine A, B1, eiwitten en vetten.

***

De ecologische banaan.

Als de bananen mooi lichtgeel zijn, zonder een vlekje, mag je er donder op zeggen dat ze zwaar bespoten zijn

met zeer giftige chemicaliën. De laatst keer dat ik in de lage landen was zag ik mensen in de super die egaal

gele bananen juist uitkiezen om te consumeren (?!?!) Begrijpe wie begrijpen kan.

***

Bakbanaan.

Bakbananen worden wel "patatjes van de lucht" genoemd. Bakbananen smaken namelijk direct na de oogst,

als ze nog groen zijn, naar aardappelen en ze groeien aan struiken in de 'lucht'. De bakbanaan kan in

verschillende stadia van rijpheid gegeten worden. Groen is niet te doen ;-), geel is rijp en zwart is zeer rijp

(voor de liefhebbers). De zoete smaak van de bakbanaan neemt toe wanneer ze gebakken wordt.

***

In de koelkast gaat de lekkere geur van de vruchten verloren. U kunt ze beter op kamertemperatuur

bewaren. Wie verstand heeft van bananen, kent de vijf stadia van rijpheid:

1. groen en hard

2. geel in het midden, de uiteinden nog groen

3. diepgeel

4. diepgeel met bruine vlekken 'blond met zomersproeten'

5. zwartgevlekt met bruinzwarte stukken

Vooral in het derde en vierde stadium ruikt de vrucht heerlijk. In stadium drie is de vrucht het rijkst aan

vitaminen, daarna gaat dit achteruit en in het vijfde stadium is het vitaminegehalte tot nul gereduceerd.

Dan is ook al het zetmeel omgezet in suiker.

***

***

Zwart en gedroogd zijn ze eventueel nog te gebruiken als veevoer.

***

Vaartocht naar Roque de Santo Domingo en terug, met Roger Ligter:

http://www.lapalmavacant.com/

***

Varen langs de gehuchtjes in de kliffen en de strandjes aan de mondingen van de kloven, langsheen de ruwe

noord-west kust van La Palma verveelt nooit en is altijd een beetje avontuur. Als je traag vaart is het ook

leuk om te ervaren hoe de tijd langzaam lijkt te gaan. Heel anti-stresserend volgens Roger. Je bent op de

oceaan met al die schoonheid rondom je. Mooier kun je het in de natuur niet hebben. Het landschap met de

verschillende barranco's is echt indrukwekkend. Het water van de oceaan dat zoveel verschillende kleuren

groen en azuurblauw kan hebben. Afhankelijk van de lichtinval veranderen de rotswanden waar je langsvaart

steeds van kleur en is op elk moment van de dag weer anders. Deze vaartocht is een populaire excursie die

je kunt maken met: zie in bijlagen.

Foto: Roger Ligter

***

***

Cueva de Candelaria, W-kend huisjes van Palmeros. De Duitsers hebben er de naam 'Piratenbucht' aan gegeven.

***

Playa de La Veta, een van de verborgen schatten van het eiland. Om er te geraken is er vanaf de kleine

parking een geitenpad naar beneden, niet onoverkomelijk ... maar na een dagje strandgenoegens de klim

terug naar boven, da's een ander paar mouwen.

***

Wat nieuw is en opvalt zijn de zonnepanelen.

***

***

Een boogscheut verderop is er het strandje 'El Risquito', klinkt een beetje zoals "risico", inderdaad want het

strandje is bijna nooit te betreden door de branding die tegen de rotsen slaat. De vissers hebben heel wat

moeten klauteren om vanaf Playa de La Veta daar te geraken.

***

Er komen steeds meer hutjes bij. Volgens de kaart moet dit aan de monding van de Barranco de Garome zijn.

***

***

***

Rechts Punto y Prois de Santo Domingo de Garafia. Het eilandje in het midden Roque de las Tabaidas en links

Roque de Santo Domingo.

***

***

***

Er stond te veel wind en de oceaan was te onrustig om rond de eilandjes te varen.

Dat zal iets voor een volgende keer zijn. Terug naar Puerto Tazacorte.

***

Terug naar de haven met wind mee. Met de zon in de ogen zijn getinte ruiten geen luxe.

***

Foto hieronder: Dit is niet de Roque de Santo Domingo maar Punta Gorda aan de Barranco de San Mauro.

De bewolking lijkt wel een streepjescode ;-)

Bijlagen:
http://www.fancy2.com/   
http://www.oceanexplorer.es/es   

La Palma telt vele antieke koloniale herenhuizen met binnenplaatsen, waarvan de vertrekken op de

verdieping(en) toegankelijk zijn door open gaanderijen. Meestal zijn de gaanderijen gebouwd in het fraaie

tea-hout, dit is steenhard hout uit het hart van de Canarische pijnboom. Tea-hout is onverwoestbaar!

Sommigen van die koloniale huizen zijn meer dan 500 jaar oud. Ik voel me een beetje als een makelaar die

huizen gaat fotograferen voor de verkoop, maar deze huizen zijn niet te koop. Zij behoren tot het

patrimonium van het eiland. Om goede foto's te maken heb je natuurlijk een groothoeklens nodig (die ik niet

in mijn bezit heb). In een beperkte ruimte staat het geheel op de foto. Een beetje fotograaf gebruikt ook een

statief zodat de foto's scherp en onbewogen zijn. Sommige makelaars maken geen gebruik van een

groothoeklens en dan lijkt hun site zo onprofessioneel amateuristisch. Een halve badkuip met daarnaast een

stuk wc pot is geen fraai zicht ;-)

***

***

***

***

***

***

***

***

***

***

***

***

***

Bedrijvigheid bij nacht aan de visserskade in de haven van Tazacorte:

***

***

***

***

***

***

***

Vroege vogels.

ZONdag

***

***

***

***

***

De faro van Punta de Las Hoyas ook wel Punta de La Lava genoemd.

De vuurtoren staat op een recent gevormde landtong, afkomstig van de lava uit de vulkaan San Juan die tot

uitbarsting kwam tussen 24 juni en 30 juli 1949. Op 8 juli na de middag stroomde de lavastroom over de

hoofdweg van Las Manchas en vervolgde langzaam zijn weg richting oceaan, waar hij op 10 juli aankwam.

Na over de klif ten noorden van Puerto Naos te zijn gestroomd vormde de lava nieuw land in de oceaan.

De lavastroom vormde een landtong die de naam kreeg,: "Punta de Las Hoyas". Volgens de moeder van mijn

buurman (die het allemaal heeft meegemaakt) was het contact van de vloeibare hete lava met de zee een

ongekend spektakel. Ik heb me laten wijsmaken dat van zo gauw de lava afgekoeld was en men erover kon

lopen, de snugerre slimmeriken met advocaten, notarissen en landmeters zo veel mogelijk het nieuwe land in

bezit namen. Land dat toen in feite niets waard was en onder de noemer "malpaís" viel. In de jaren '60 is

men maar eerst begonnen met het 'slechte land' in cultuur te brengen. Met een enorme inspanning is toen

de landtong klaar gemaakt voor bananenteelt.

Foto: https://fuegoeterno.wordpress.com/tag/la-palma/

***

De vuurtoren van Punta de La Lava is alom tegenwoordig. Bijna vanaf elke mirador aan de zuid-west kant van

het eiland kun je hem zien staan. Net zo zichtbaar als de nieuwe havendam van Puerto Tazacorte, daar kun je

ook niet meer naast zien. De vuurtoren is in gebruik genomen in het jaar 1993. Wij hebben hem nog weten

bouwen. Maar in die tijd hadden wij oog voor de mooiere dingen op La Palma, de faro kreeg niet veel van

onze aandacht. Toen wij indertijd gingen varen, zegde Jan, mijn toenmalige bootsmaat, : "Kijk Wim, zie je de

faro in de verte? Volgens mij helt hij over langs de kant van de oceaan." Dat was natuurlijk gezichtsbedrog.

Een tijd later heeft men met beton de fundamenten van de vuurtoren langs de kant van de oceaan verstevigd.

***

***

***

***

***

***

***

***

***

***

***

***

***

***

Project "Magische veer" (4)

Proyecto " Pluma mágica" (4)

***

***

***

***

***

***

***

***

***

***

***

***

***

La Palma is een wonderlijk eiland, na iedere bocht op je wandelpad ontvouwt zich een ander landschap.

Langeafstandswandelaars kunnen hun hart ophalen op een eiland met meer dan 1000 kilometer gemarkeerde

wandelpaden. Voor wie liever ongedwongen en wat dromerig ronddoolt, is er een groot aantal alternatieven.

Zo wijst Siepko in zijn reisgids je de weg naar verlaten natuurgebieden waar je alleen kunt zijn met de stilte,

maar hij geeft ook tips over de meest levendige locaties op het eiland.

Meer over Siepko's reisgids hier:

http://www.lapalma-oceaanzicht.nl/reisgids/algemeen/la-palma-reisgids-informatie

***

***

***

***

***

***

***

Het natuurwonder, Caldera de Taburiente kan men vanaf verschillende uitkijkpunten aanschouwen, maar

vanaf de Pista Hilera moet men een beetje geluk hebben. Vaak hangt hier de befaamde wolkenwaterval.

Op een heldere dag heb je een een fantastisch zicht op de "Ketel".

***

***

***

Waar in de nacht van 5 januari in Vlaanderen en Nederland kinderen in groepjes van drie, verkleed als Drie

Koningen over 't straat lopen (liefst in de sneeuw). Van deur tot deur aanbellen en het fameuze liedje "Drie

Koningen" zingen en daarvoor snoep krijgen, is het vieren van Drie Koningen in Spanje te vergelijken met

Sinterklaas in de lage landen. Ook met het uitwisselen van kadootjes onder volwassenen, maar dan geen

speelgoed. Dagen van te voren lopen er net zoals de Sinterklazen ook veel Drie Koningen dubbelgangers in

en rond de winkelcentra en cadeau winkels. Hier op het eiland is dit wel iets minder dan in een grootstad op

het vaste land. Ook worden er schoentjes op het balkon of onder het raam gezet met wat lekkers voor de

kamelen, om zeker te zijn cadeaus van "Los Reyes Magos" te ontvangen. Stoute kinderen krijgen een zakje

zoethout, maar bij wijze van spreken is het feest voor iedereen van 7 tot 77 jaar  .

***

***

Gaan vissen met de jongens. (Pescar con los muchachos)

***

We blijven nog even in de sfeer van de oceaan. Verleden week met Roger Ligter in de 'Cueva Bonita' geweest

en vandaag gaan vissen met de muchachos. Als je op een eiland woont met rondom oceaan, kan het toch

niet anders dat je de lokroep hoort van de zeemeerminnen en aan hun verleiding niet kunt weerstaan ;-)

De kans dat je mij aantreft met een hengel in de hand is vrijwel nihil. Samen met de vrienden de oceaan

opvaren vind ik leuk. 'surtout' heel vroeg 's morgens vóór zonsopkomst. Voor mij de moment om mooie foto's

te maken. Vissen op zee is veel meer dan alleen naar een dobber staren. Als je een goede visplek hebt

gevonden is er veel actie. We hadden een samuro vol met verschillende soorten vissen. Elke vis zeker een

halve kilo 't stuk, goed voor de pan.

***

***