Levend water (l'eau vive).

Waterritueel vanaf mijn bootje.

Het water dat ik hier omhoog gooi om te fotograferen is natuurlijk het zoute water van de oceaan, symbolisch

een kringloop van het water. Een ode aan het stromend water uit de Caldera de Taburiente dat deel uitmaakt

van ons dagelijks bestaan. Zonder dit levend water in de stad en overal op dit eiland zou er geen leven

mogelijk zijn.

***

***

***

Water is heel belangrijk en kostbaar.

Wist je dat,:

De westerse welvaartmens 1000 m3 zoet water per jaar verbruikt?

97% van het water op aarde zich in de oceanen bevindt?

Van de ganse watervoorraad op aarde slechts 2,59% zoet water is?

Slechts 1% van de totale watervoorraad geschikt is voor het maken van drinkbaar water?

***

***

***

***

Gisterenochtend ben ik een 'voorlaatste keer' wezen varen. In de betekenis van "de laatste op één na", dan

heb ik nog steeds éénmaal te goed . Een leuke gedachte vind ik dit maar absoluut niet als je naar de

tandarts moet, want dan heb ik liever de laatst keer  . Voor de rest was het een prachtige ochtend met

veel zon. Ik heb me een tijdje bezig gehouden met water in de lucht te gooien om dan "l'eau vive" in de lucht

te fotograferen. De natte resultaten van dit gedoe komen morgen op mijn blog.

***

***

***

***

***

De Caldera de Taburiente, steeds een plaatje waard.

***

goed "begaanbare" oceaan

***

***

***

***

***

La Palma heeft drie watersystemen. Bananenwater dat door een netwerk van goten, verdeeltanks en pijpen

tot bij de plantage komt. Kraantjes water verdeeld door de gemeenten. De kwaliteit van dit water hangt af

van gemeente tot gemeente en soms zit er veel chloor in. En ten derde privé drinkwater, dit water komt ook

naar je huis doorheen een netwerk van allerlei pijpen, buizen en verdeelkastjes. In principe is dit natuurlijke

bronwater van uitstekende kwaliteit, maar het hangt ook af van de staat waarin de leidingen en

opslagplaatsen zich bevinden. Om dit water in huis te krijgen moet men een aandeel en een doorlooprecht

kopen. Het aandeel staat voor de hoeveelheid water dat men krijgt per minuut en het doorlooprecht is de

privé buis van je huis tot aan de verdeelkast. Voor de onderhoud van het gemeenschappelijk vervoer van het

water tot aan de bron of galerij betaal je jaarlijks een bedrag.

***

***

Torentjes met de drinkwaterverdeling vindt men op onverwachte plaatsen. In de gesloten kastjes is er een

systeem met schuifjes waarmee men het water kan verdelen over de vele buizen. Sommige mensen krijgen

meer andere minder. Dit hangt af van de hoeveelheid wateraandelen men bezit.

*** 

***

Familie en burenruzies.

Door een tekort aan doorloopbuizen wordt er door families en of buren soms meerdere wateraandelen door

één buis vervoerd. In het begin gaat het een tijdje goed maar als de watertonnen op het dak regelmatig leeg

zijn is het steeds de "ander" die te veel water verbruikt. Zo ontstaan er fikse ruzies.

***

***

***

***

***

***

***

Hier loopt de waterleiding zelfs hoog boven de verkeersweg naar de waterton op het dak.

***

Het eiland heeft maar één ziekenhuis en is gelegen in Breña Alta net boven de landingsbaan van de oude

luchthaven van Buenavista. Het juiste jaartal ben ik vergeten maar wij hebben het nog weten bouwen zo'n

15 a 20 jaar geleden. Telkens ik met de auto voorbij reed dacht ik,: "Wat goed dat men het nu al bouwt want

misschien zal ik het 'later' nodig hebben, men weet nooit!". Maar nu, na al die jaren is het hospitaal reeds een

beetje verouderd. Op de foto's oogt het nog erg mooi, maar als men er rondwandelt zie je dat het hier en

daar uitgeleefd raakt. Ook zijn er te weinig bedden en te lange wachttijden. In feite had het beter geweest

een nieuw ziekehuis te bouwen in de plaats van het onnodige luchthavengebouw en de zinloze haven in

Tazacorte. Momenteel heet het ziekenhuis voor mij " El Hospital de La Esperanza". Het Spaanse woord

'esperar' heeft twee betekenissen; wachten en hopen.

Om een longpunctie te ondergaan het eerste uur vrijdagmorgen werd ik gehospitaliseerd de donderdagavond.

Na opvolging de vrijdagmiddag om te kijken of ik er geen klaplong aan overhield kon ik de zaterdagmorgen

terug naar huis, maar ik mocht zelf geen auto rijden.

***

Waarom een longpunctie? De bronscopie van verleden week was mislukt en dan is een longpunctie de

aangewezen methode om te onderzoeken welk type longkanker ik heb. De punctie en verdoving werd gedaan

door een radioloog met behulp van een CT-scan. De goede man praatte steeds met mij om me gerust te

stellen. De patholoog himself heeft dan een spuit in het buisje gestoken om een monster uit te zuigen. Het

was van de eerste keer raak, ttz er moesten geen verdere puncties plaatsvinden. Gejuig door de vijf man die

rond mij stonden. Het leek wel een Spaanse voetbalmatch ;-). Nu moet ik een week wachten op de uitslag.

Wachten en hopen. De ontkenningsphase dat ik longkanker heb, ben ik reeds voorbij. Maar gevoelens van

machteloosheid, verdriet, valse hoop, boosheid en zelfs ongeloof spelen me parten. Bloggen blijkt bij kanker

een therapeutische waarde te hebben, dus af en toe zal ik hier een traantje laten. Voor de rest blijft het leven

nog een tijdje gewoon verder gaan en ik hoop dat ik nog af en toe kan gaan varen. Op facebook, het domein

van de "Vind ik leuks", waar velen hun schoonmoeder willen verkopen aan een 'leuk' prijsje zal ik alleen maar

foto's plaatsen met verwijzing naar mijn blog.

***

De cafetaria van het ziekenhuis met super gezonde voeding  

***

***

***

***

***

***

In de verte: Monumento Natural del Risco de La Concepción. Vanaf daar heeft men een prachtig zicht op de

hoofdstad Santa Cruz de La Palma.

***

***

***

***

Hoera, zaterdagmorgen! Ik mag naar huis.

***

***

Het leven kan soms bitter en zoet zijn.

Mijn lieve 'Wanenonlie' is me komen halen en ze had natuurlijk een thermos lekkere koffie bij :)

***

Nog even een panootje gemaakt vanaf de Mirador de La Cumbre.

ZONdag

***

***

***

Urban Exploration (URBEX)

Vanaf de promenade in het dorp Tazacorte heeft men een mooi zicht op de bananenvelden die, moest er geen

oceaan zijn, bijna zouden reiken tot aan de horizon. Men kan daar ook genieten van een 'bird eye view' over

het historisch gedeelte van het dorp, en...  Een ruïne! Normaal niet interessant maar voor een URBEX

fotograag een uitdaging, niet alleen om foto's te maken, maar om de ruïne te vinden in een wirwar van

smalle wegen en paden die doorheen de plantages lopen. Van bovenaf was de ruïne goed zichtbaar.

Eenmaal tussen de bananen is het je neus volgen ;-)

***

***

***

***

***

***

***

***

***

***

***

***

***

***

Heksenkringen

Er zijn vele verschillende verklaringen in omloop. Ze zouden veroorzaakt worden door bovennatuurlijke

wezens, heksen, mollen, parende slakken of bliksem. De heksenkringen hebben een geheimzinnig karakter

door hun ronde vormen die vaak plotseling in één nacht verschijnen.  

Als men in een heksenkring stapt, kan men er zelf niet meer uit weg komen.

Vaak blijft men de hele nacht in de heksenkring of komt zelfs nooit weer terug.

***

Llano del Jable (Vlakte van Vulkanisch Zand) ook wel Llano de Las Brujas (Heksenvlakte) genoemd is een van

de attracties op het eiland. Elke bezoeker haalt daar zijn fototoestel boven want het is een apart

maanlandschap met op de achtergrond de Caldera de Taburiente.

***

Er gebeuren allerlei mysterieuze rare dingen op de Llano de Las Brujas, zoals deze cirkels in het lavazand die

ik onlangs opmerkte. Geometrische complexe vormen die doen denken aan graancirkels of zou het gewoon

grappenmakerij zijn geweest. La Palma telt enkele geheimzinnige heksengenootschappen en het is mogelijk

dat zij 's nachts hier op de vlakte hun symbolische astrologische tekens achterlaten. Volgende keer dat ik op

de Heksenvlakte kom ga ik op zoek naar hun kristallen bol.

Door gewoon bepaalde beelden net even anders te benaderen wordt er twijfel gezaaid over wat de bedoeling is.

***

***

Gisteren in de vroege ochtend lekker weggeweest met mijn "Klavertje", want zo heet mijn bootje (in het

Spaans Trébol). De meeuwen waren terdege aan 't jagen maar ze hadden last van weinig vis. Ik had meer

geluk met mijn "Klavertje (vier)". Net buiten de haven zag ik een schooltje sardientjes richting de 'marina'

zwemmen. Het klavertje vier is een zeldzame variant van de klaver die normaal drie blaadjes heeft.

Volgens de legende vertegenwoordigt elk blaadje iets,:

Het eerste is voor de hoop.

Het tweede is voor het geloof.

Het derde is voor de liefde.

Het vierde is voor het geluk.

Wat wil je nog meer...?

Het aangroeien van het vierde blaadje wordt veroorzaakt door genetische of milieuredenen, namelijk een

somatische mutatie of een fout in de ontwikkeling. Het kan ook worden veroorzaakt door interactie van

verschillende genen die segregeren in het individuele klaverplantje. Het is zoiets als kanker... Men weet er

veel over maar men is nog steeds op zoek naar dat ene geneesmiddel dat "geluk" brengt.

***

Terwijl ik aan't varen was is mijn vriend Pierre Lelubre thuis gestorven, in het bijzijn van de verpleegster die

hem bezocht. Pierre heb ik heel goed gekend ten tijde van onze vliegopleiding, maar toen hij naar Marokko

vertrok om daar te crop-dusten, hoofdzakelijk om vlieguren te maken voor zijn verdere opleiding als piloot,

heb ik hem uit het oog verloren. Een leven later hebben we mekaar terug gevonden via FB en is er nog een

leuk digitaal contact ontstaan over de goeie ouwe tijd. Zijn dood kwam vrij plotseling. Niets over een

aanslepende ziekte of de 'grootkiller' kanker. De honderden mensen die allemaal hun eigen verhaal hebben

met Pierre en die hem condoleren op zijn facebook, zijn ook verrast en geschrokken van een zo abrupt einde.

"Pilots never die, they keep on flying"

RIP Pierre.

***

***

***

Oeps! Mens-dom! Plastic eend.

***

***

***

***

***

***

***

El Puerto, het geliefde strand van mijn vriend Pedro Martin.

El Puerto, la playa favorita de mi amigo Pedro Martín.

***

***

Dag Inge, het was dus '12 dagen geleden' toch niet de laatste keer dat ik ben wezen varen. Laat ons het

houden op de voorlaatste maal. Dan heb ik steeds een keer tegoed

Het is niet altijd makkelijk, dat weet jij ook maar dat betekent niet dat het nooit meer goed komt.

Ik wilde even laten weten dat ik aan je denk. Sterkte en een dikke knuffel.

Het is wel tegeltjeswijsheid maar het is oprecht en welgemeend.

Bijlagen:
https://www.facebook.com/pierre.lelubre?fref=ts   

Mei is de maand dat de kinderen tussen de 8 en 10 jaar hun Eerste Communie doen. La Palma is nog steeds

een traditioneel katholiek eiland, dat hoort bij het leven hier. Mijn vriend gaf zijn kijk op de kerk als volgt,:

"Meestal komen we hier vier keer in ons leven, met het doopsel, de Eerste Communie, ons huwelijk en de

begrafenis". In ieder geval was deze Eerste Communie in de parochiekerk van 'La Laguna' heel levendig en

met veel aanwezigen. De meeste kinderen vinden het een geweldige feestdag met trouwjurkjes voor de

meisjes en hemd en das voor de jongens, let wel onder een "capa" (= een witte monnikspij). In de kerk was

een capa verplicht voor zowel de jongens als de meisjes (iedereen gelijk voor de wet en geen show in de

kerk). Na het kerkbezoek wordt de pij uitgetrokken en komen de prinsesjes en de prinsen te voorschijn. Na

de kerkplechtigheden in de wijk La Laguna gingen we met een aantal genodigden een traditioneel feestmaal

nuttigen in het parochiehuis van een dorpje verderop, namelijk 'Todoque'.

Op naar de volwassenheid en afscheid van de kindertijd met een symbolische teddybeer.

***

Even bijpraten,: "Kom even dichterbij, ik zal je wat zeggen maar je moogt het aan niemand verder vertellen" ;-)

***

***

***

Het was voor mij wel, ach ja... zeker meer dan 50 jaar geleden dat ik nog in een kerk was geweest. Ik stond

versteld dat leken nu het lichaam van Jesus mogen uitdelen. Er is veel veranderd in de katholieke kerk. Ook

droeg geen enkele vrouw een hoofddeksel meer. Het was reeds 13 uur na de middag en bijna iedereen, ttz de

meeste vrouwen gingen te communie. Wij moesten in de tijd nuchter zijn.

***

***

***

Eerste communie, niet getroffen door de crisis ;-)

***

Het lokaal van de buurtvereniging van Todoque.

Een traditionel feestmaal op La Palma zijn:

Brood met mojo

Kikkererwtensoep met varkenvlees

Geroosterd speenvarken met gerimpelde aardappelen

en rode mojo als dipsaus

Witte en rode wijn, alle soorten frisdranken a volonté

Lekkere taart, ik heb er twee grote stukken van gegeten ;-)

Wat dacht je! Daar zaten de kinderen van 7 tot 77 jaar natuurlijk allemaal op te wachten!

***

¡ Una Gran Familia !

Een geweldige familie!

***

***

Na de lekkere taart met de nodige digestiva werd er gedanst, maar wij zijn huiswaarts gekeerd voor de siesta

Een plastic zakje wordt gemaakt in luttele seconden, we gebruiken het 5 minuten en de afbraaktijd bedraagt

soms wel 20 jaar. Het plastic zakje dat de mens achteloos weggooid op straat, in de natuur en op het strand

komt via de wind en de rivieren in zee terecht. Plastic is een groot probleem voor dieren. Drijvende

plasticdeeltjes lijken sterk op voedsel waardoor ze vaak worden gegeten door vissen, vogels en

zeeschildpadden. Op die manier komen ze ook in onze voedig terecht.

92% van de magen van stormvogels bevat plastic!

Code rood voor plastic zakje.

***

***

***

ZONdag

Het verloop van een winterse zonsondergang.

Deze foto's zijn gemaakt op één avond

***

***

***

***

***

***

***

Sinds 1988 is op het eiland de "Sky Law" van kracht. Het luchtverkeer boven La Palma is streng

gecontroleerd en gedeeltelijk verboden. Alleen indien nodig en met toelating van de verkeerstoren van het

vliegveld mag er in het luchtruim boven het eiland gevlogen worden. Boven het ORM (Observatorio del Roque

de los Muchachos) mag er ten allen tijden 'niet' gevlogen worden. De vliegtuigen die op La Palma landen

dalen over zee en vliegen lager dan het ORM. Condentiesporen van vliegtuigen zijn daarom zeldzaam boven

het eiland. Hieronder enkele foto's van die ongewoon uitzonderlijke vliegtuigstrepen.

Een contrail ontstaat als een rechte streep in het spoor van een overvliegend vliegtuig.

***

***

uitgewaaierde condensatiestreep.

***

***

***

***

***

Gisteren even naar het "Hospital General de La Palma" geweest voor een kleine behandeling. Vermist die

onder verdoving zou plaatsvinden mocht ikzelf niet met de auto naar huis rijden en reed mijn "Wanenonlie".

In de vensters van de ingang van het ziekenhuis ziet men de panda van mijn "Wanenonlie" die met mij terug

naar huis rijdt.

***

Ik kon het niet laten om met mijn verdoofde kop vanuit de passagierszetel naast mijn "Wanenonlie", toch nog

even enkele fotokes te schieten op de Ctra. de La Cumbre (LP-3) van ons mooie 'Isla Verde' (Groene Eiland).

***

Het Fluitekruid is in feite bijna uitgebloeid maar op de foto oogt het toch nog mooi

De oorspronkelijke bewoners van La Palma zijn de Benahoarieten (Spaans: Benahoares) waarvan de

oorsprong nog steeds onbepaald is. Zij hadden een neolithische cultuur en waren verdeeld in verschillende

stammen die geleid werden door stamhoofden. Zij noemden La Palma Benahoare.

***

De naam La Palma komt voort uit de aanwezigheid van veel palmbomen. De naam werd dan ook door de

veroveraars bedacht, evenals de nieuwe naam voor de bewoners "Palmeros"

***

Parasieten

***

***

***

***

De nabijheid van een bananenplantage in combinatie met gif is niet gezond voor een palmboom.

***

Cocospalm

***

Enkele jaren geleden was er op het eiland een kevertje dat de palmbomen binnendrong, gangen maakten en

zodoende de palm verzwakte zodat hij omviel tijdens een zware storm. Het waren meestal washintonia's.

Voor alle veiligheid heeft de gemeente hier de wonden van het snoeien dichtgeschilderd. Tegenwoordig wordt

het niet meer gedaan.

***

***

Kerst-palm-boom

***

Over de kerkhoven van La Palma.

***

Het bekenste kerkhof op La Palma is ongetwijfeld dat van Santo Domingo de Garafia. Dit cementerio is een

landmark en ligt geïsoleerd en ommuurd aan het begin van de wandelroute naar Puerto Viejo. Een korte

wandeling die de meeste toeristen maken. Dit kerkhof is dan ook het meest gefotografeerde van het eiland.

Elke gemeente op La Palma heeft heeft zijn eigen cementerio en op dit blog zijn er al meerdere gepasseerd,

namelijk dat van El Paso, Los Llanos en Puntagorda.

***

Elk kerkhof heeft zijn eigenheid, net zoals de vele dialecten die hier gesproken worden. Hetgeen opvalt over

het kerkhof van Tazacorte is dat het midden tussen de bananenplantages ligt en een zeer mooie aanplant

heeft van cipressen, palm- en andere bomen. Een arboretum tussen de bananenvelden. Bij het betreden leek

het een oase van "rust". Het kon ook niet anders. Behalve mijzelf en een enkele tuinier was iedereen dood.

***

Op de voorgrond een bananen-water-tank.

***

***

Sr. Don Jose Miguel Sotomayor was een van de weldoeners van het eiland. Hij schonk de gronden voor het

kerkhof en het gemeentehuis, het voetbalveld alsook de mooie promenade in het dorp aan de gemeente

Tazacorte.

***

***

***

***

***

***

***

***

***

***

***

Ik ben geen fervent kerkhof bezoeker. Het is de eerste keer dat ik deze oase van bomen midden de immense

grote vlakte van bananen bezoek. In sommige graven staan beeldjes; een vogeltje, een vissersboot, een uil

en ook vele kruisjes en figuurtjes van verschillende heiligen. Wat mij opviel was het Charlie Chaplin achtig

beeldje. Ik vermoed dat deze gewoontes afkomstg zijn uit de mengreligies van Zuid-Amerika, zoals Voodoo,

Candomblé maar vooral Santería, dit geloof is afkomstig uit Cuba. Met dit eiland aan de andere kant van de

Atlantische Oceaan heeft La Palma een emotionele binding door emigratie en remigratie.

***

Santería is een religie waarin heiligen worden aanbeden. De religie ontstond in de Afrikaanse

slavengemeenschappen die zich ophielden op de achttiende-eeuwse suikerplantages van Cuba. De religieuze

overtuigingen van de slaven, die voornamelijk afkomstig waren uit West Afrika, werden vermengd met

elementen van het door de Spanjaarden opgelegde katholicisme. Santería overleefde ondanks de religieuze

intolerantie van Castro’s regime en bleef overeind, ook nog in huidige tijden. 

***

***

Bijlagen:
http://nl.wikipedia.org/wiki/Santer%C3%ADa   

Puerto de Tazacorte is een 'hotspot' aan de westkust van het eiland. Het is een magneet voor natuurhappers

die na hun wandelingen door diepe ravijnen en woeste bergen nog willen nagenieten van een zonsondergang

over de oceaan. El Puerto is niet zoals in de meeste badplaatsen wel het geval is, volgebouwd met hotels en 

  appartementsgebouwen. Juist daarom blijft het een gemoedelijk kustplaatsje voor de bewoners.

De toeristen rijden 's avonds na een hapje eten terug de berg op naar hun hogergelegen vakantiehuisjes.

Er wordt onderzoek gedaan naar de economische mogelijkheden van deze zonovergoten kuststreek

(zie beroepsfotograaf). Sinds jaar en dag komt er van allerlei projecten niet veel in huis en trekken de

projectontwikkelaars, om de een of andere duistere reden, zich terug. Hopelijk blijft die reden duister

en kunnen toeristen zowel als bewoners nog lang genieten van het gemoedelijke El Puerto.

***

***

***

***

***

Kunst(matig) rif in de tuin.

Een vijftal jaren geleden heb ik dit rif-sculptuur gemaakt met zee-ijzer (= op het strand gevonden

aangespoeld schroot), keien, lavastenen en drijfhout. Het zee-ijzer is een materiaal dat gevoeliger is voor

corrosie dan bv cortenstaal. Het schrootijzer heeft jarenlang in het zoute water van de Atlantische Oceaan

gelegen. In combinatie met de vochtigheid (regen) en de zuurstof in de buitenlucht zal het verder door-

roesten tot er uiteindelijk niets meer overblijft dan de stenen vissen. Na een half decennium in de tuin te

hebben gestaan vind ik dat het rif er nog redelijk goed uitziet. Het roesten is een niet te stoppen

voortschrijdend proces net zoals het ouder worden

Sommige kunstmatige riffen zijn gecreëerd met afgezonken oorlogsbodems, gehele autowrakken en afval

blokcontainers, ook autobanden werden ervoor gebruikt. Men is er ondertussen reeds achtergekomen dat

rubber gif afgeeft als het in contact komt met zout water, autobanden zijn dus absoluut uit den boze.

Wanneer men op La Palma zich voorneemt om een kunstmatig rif te bouwen kunnen de gedachten daarover

wel eens op hol slaan. De menselijke logica over het bouwen van een leefomgeving voor vissen is puur

subjectief en soms geheel ongepast voor het leven onder water. Het doel is echter het verzekeren van

onderwaterfauna ten behoeve van sportduikers en toerisme.

***

***

***

***

***

***

***

***