Ik ben YESSIE
Ik ben een vrouw en woon in TURNHOUT (BELGIE) en mijn beroep is .
Ik ben geboren op 06/01/1956 en ben nu dus 68 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: fietsen-wandelen-sudoku-lezen-eten.
Ik heb een vriend, Guido; hij is 51 jaar en woont in Brecht. We hebben een lat relatie. Ik was een keertje aan het fietsen langs het kanaal, en daar heb ik hem leren kennen Het klikte onmiddellijk, en het gaat goed met ons
Tekstgrootte aanpassen? Klik op + of -
BLOG ZOOM
tijdens wandelingen wordt er druk gefotografeerd
Met de GOLDWING van Medard
Met mijn vriend Guido op een wandeling
een vreemde poes die met mijn koersschoenen komt "vrijen"
natuurfoto's
GUIDO IN BENIDORM
GUIDO IN DINTELOORD (HOLLAND)
MINOU LIKT MIJN IJSJE HELEMAAL OP
dit is TEX, de border collie van onze vriend Medard
In Nederland is duidelijk niets te gek. In Leidschendam schrikt men er alleszins niet van op als er iemand voorbij wandelt met een konijn aan de leiband. De kans is trouwens groot dat het Bernice Muntz is.
Bernice is een konijnenfluisteraar die middels een speciale training elk stampertje zindelijk weet te maken en bovendien langoor leert om aangelijnd op wandel te gaan. Haar eigen konijn Diesel was overigens proefkonijn voor haar ongewone konijnencursus. Diesel reageert ondertussen als een hond op allerlei commandos : hij doet zijn behoefte als hij wordt uitgelaten en gaat braaf liggen om zijn nagels te laten knippen.
Bernice runt overigens een eigen hondenschool.
Ze vindt het belachelijk dat konijnen de hele dag passief achter tralies zitten.Daar worden ze doodongelukkig van ,
een konijn moet kunnen tikkertje spelen, snuffelen en rondspringen, net zoals in de vrije natuur aldus Bernice.
(mijn poes Minou en Bolleke, het konijntje dat ondertussen gestorven is).
Niet echt nieuws, maar wel een eenvoudig trucje dat weinig mensen kennen om dieven te slim af te zijn. Toets op je GSM sterretje, hekje, nul, zes, hekje in , en het serienummer van je draagbare telefoon verschijnt op het scherm. Met die unieke code van jouw toestel kan je je telefoon helemaal blokkeren. Zelfs met een andere simkaart werkt je telefoon niet meer. Houdt de code dus goed bij, zo kan je ervoor zorgen dat je telefoon niet meer gebruikt kan worden na een eventuele diefstal.
Mijn vraag aan de bloggers is toch: "hoe kan je ZELF die code terug uit je GSM halen, zodat je ZELF wel kan bellen???
Gisteren, zondag was het mooi wandelweer. Hoewel het dan erg druk is aan het kanaal, ga ik toch graag eens de beentjes strekken om terug wat conditie op te bouwen. Ik had het al wel een paar keer geprobeerd om terug "in form" te komen, maar wanneer ik dan terug zo ziek werd en zoveel pijn had aan mijn hand, dan stond de conditie terug op nul. Toch effe doorbijten en enkele km stappen dan... Aan het kanaal.
Kijk eens hoe deze struik moeite doet om niet te moeten buigen voor de grillen van de herfst. De meeste bladeren zijn nog helgroen, terwijl er toch enkele al oranje-rood gekleurd zijn.
Deze eenden staan vredig met de koeien tesamen in de wei, misschien zijn het twee voetbalploegen die het straks tegen elkaar gaan opnemen !!!
Ik had ook een half brood mee genomen om de ganzen te voederen die langs het kanaal lopen.
En nu nog iets heel anders. Enkele weken geleden heb ik een behandeling ondergaan om mijn hand te genezen. Deze behandeling werd mij voorgesteld door een dokter van het revalidatiecentrum te Brecht, en bestond er in een baxter te laten inlopen in de arm. Dit duurde maar twintig minuutjes en zou binnen de tien dagen resultaat moeten opleveren (deze baxter wordt normaal gezien enkel gebruikt om osteoporose te behandelen) . De baxter heeft zijn werk goed gedaan , ik heb nu veel minder pijn en veel meer beweeglijkheid van mijn gekwetste hand . Je zal het waarschijnlijk niet vlug horen zeggen van een vrouw maar ....wat doet het deugd om terug te kunnen afwasen, strijken, poetsen enz... Kijk maar hoe ik glunder nadat ik het goede nieuws gehoord had van de dokter deze namiddag.
Nadien zijn we de hondjes van mijn dochter Rinda gaan ophalen , en hebben we nog een wandeling gemaakt langs de Mellevijver in Turnhout.
Guido met Lucky, de keeshond van Rinda
En Laika, de labrador, sprong zomaar in het water, wat hem nadien een " stinkend geurtje" bezorgde... Canadese eenden op de Mellevijver
Hoewel reeds langer bekend was dat vitamine K2 een gunstig effect op botten heeft, is nu ook het achterliggende mechanisme ontdekt. In een onderzoek onder 350 vrouwen na de overgang werd bevonden dat bij inname van een vitamine K2 supplement, de botten, juist op kritieke plaatsen zoals de heup, dikker worden, en dus minder snel breken, terwijl in de placebogroep de botsterkte juist afnam met ongeveer 1,5 % per jaar !!
Ook op verkalkte bloedvaten werd een opzienbarend effect gevonden. Nadat de onderzoekers eerder in een diermodel hadden aangetoond dat vitamine K2 de verkalking van de bloedvaten remt, is nu ook gevonden dat reeds gevormde kalkmassas uit de aderen verdwijnen bij inname van een hoge dosis vitamine K2
Spijtig genoeg vinden we in het westen zeer weinig voedingsstoffen waarin deze vitamine aanwezig is (in kaas wel maar in zeer lage dosis)
In het Japanse natto-gerecht is deze vitamine wel overvloedig aanwezig.
In Nederland is er reeds een voedingssupplement aanwezig bij de apotheker of drogist. Ook in andere Europese landen zal het product op de markt komen.
(uitWielrijder en biker, het tijdschrift van de Vlaamse Wielrijdersbond)
Hier nog enkele foto's van ons laatste tochtje met de geleende tandem, dit was op zaterdag 20 september en ging langs de knooppunten 90(baan van Turnhout naar Kasterlee ter hoogte van Zevendonk), 89,28,64, 62, 63, 32, 4 ,1. Op ons tochtje kwamen we langs Corsendonck, en langs een boerderij waar je een lekker ijsje kan eten buiten, natuurlijk met melk van eigen koeien... Het was maar 35 km maar toch plezant.
En nu maar hopen dat onze eigen tandem vlug in de winkel zal zijn, hij is in ieder geval besteld...het wordt een VIPER !!!
Vandaag konden we weer genieten van ons typisch Belgisch weertje m.a.w. regen, regen, regen.
Gisteren zowat 27 graden, vandaag tien graden minder.
Toch een paar fotos vandaag van de knooppunten die we dinsdag deden.
We beginnen aan het Bels lijntje, rijden zo naar Baarle, vervolgens Ulicoten, Wortel, Merksplas, Beerse, Lilse Bergen, Vosselaar, en dan terug naar Turnhout, goed voor een 55 km. Voor diegenen die ook graag fietsen in onze omgeving: onze knooppunten waren: 1,2,3,5,87,82,79,24,23,22,12,10,34,30,72,60,59,69,68 en terug 1 (=Bels lijntje)
In Wortel zijn we gestopt om enkele boterhammetjes te eten, aan Bootjesven staan enkele banken vlakbij het water en je kan er de eenden en de ganzen voeren (maar neem genoeg mee want het zijn er heel veel !)
(dit zijn de Canadese ganzen die naart schijnt hier komen overwinteren)
Dit is GEEN Canadese gans..maar een hongerige GUIDO.
Goei weertje vandaag, daar moest van geprofiteerd worden natuurlijk, zo lang we een tandem ter beschikking hebben !
We doen er elke keer wat kilometertjes bij om de conditie weer terug op te bouwen na het fietsongeluk dat ik had op 8 mei dit jaar. Naar de Blauwe kei in Lommel is 30 km van hier, dus dat waren vandaag 60 km (plus deze voormiddag naar de hydrotherapie in Merksplas en deze avond naar de huisdokter, dus eigenlijk 69 km totaal ).
(dit is "De Blauwe Kei)
We hadden zelf deze keer eens een picknick mee genomen, boterhammetjes met dikke creppen spek, dat smaakte heerlijk in het bos vlakbij de Blauwe kei.En als dessertje een goei zelfgebakken wafel.
Maar een terraske hebben we nadien natuurlijk ook nog gedaan, heerlijk .(die kinderwagen is NIET van ons hoor!)
(een kunstwerkje tegen de muur, mooi stukje vind ik)
Dit was weer een mooie dag die niemand ons nog kan afnemen!
Van een vriend van Guido mochten we voor enkele weken een tandem lenen (we zijn zelf ook van plan om er één te kopen en kunnen het zodoende al eens proberen).Maandag is mijn dochter naar Brecht gereden en Guido en ik zijndirect met de tandem van Brecht naar Turnhout gereden. Het was zeer plezant om de wind nog eens op mij te voelen, al was ik nog wel een beetje bang, omdat ik achteraan op dat grote ding niks kan ondernemen. Guido neemt alle beslissingen : wanneer er geremd moet worden,wanneer er getrapt moet worden
Vooral aan de bochten is het wennen om zelf niks te kunnen doen.
Dinsdag zijn we er ook mee naar mijn zus gereden in Merksplas, zij heeft er leuke fotos van gemaakt.
En woensdag ging ons ritje al wat verder, naar Geel, naar de fietswinkel waar we onze tandem waarschijnlijk gaan kopen (hij was pas einde oktober op de markt , viel wat tegen maar ja, een beetje geduld oefenen kan geen kwaad, dat heb ik de laatste vier maanden goed kunnen oefenen!!!)
En vandaag, donderdag,zijn we naar Rijkevorsel gereden, naar de spiegeltent SANSEVERIA "aan den basseng zoals wij dat vroeger altijd zegden, een kriekske gaan drinken (ik toch) en een hoegaerden (voor Guido) in de late namiddag.
Ik doe dan mijn braze aan , zodat ik mij geen pijn doe.
Hopelijk krijgen we nog enkele dagen goei weer, zodat we ten volle van de tandem kunnen genieten, want we hebben hem maar drie weken, dan verwacht Herman zijn dubbele fiets terug thuis.
Er werd zonnig weer voorspeld voor vandaag,dus maakten we gisteren al wat plannen ingeval het vandaag goed zou gaan met mijn hand. Deze morgen had ik weinig pijn, dus zijn we dan ook met de bus naar Kasterlee gereden om aldaar een kleine, uitgestippelde wandeling te gaan maken, los door de bossen.
De kinesiste had gezegd dat ik voortaan toch een band moest mee nemen als het warm weer was en ik een wandeling wilde maken, omdat mijn hand heel vlug opzwelt en dat is zeker geen prettig gevoel, dus ik heb haar raad dan ook opgevolgd.
Het deed echt deugd om weer eens weg te zijn van huis, ik ben verzot op wandelingen in het bos ! Kasterlee heeft ook echt bossen die de moeite waard zijn (er staat ook altijd een ijsroomverkoper waar ik natuurlijk niet kan aan weerstaan)
Guido amuseerde zich ook hartelijk, al moest hij nogal eens zand uit zijn schoenen kappen, of steentjes. Echt fit ben ik zeker niet meer, ik moet helemaal opnieuw beginnen mezelf wat te oefenen..daarom ook maar een wandeling van een zestal km, dat was genoeg om terug te beginnen.
Nadien een terrasje en ook nog even de molen bewonderen van aan de bushalte.
Met de urine van zwangere vrouwen wordt in Nederland de komende 9 maanden bij wijze van proef kunstmest gemaakt.
Als het experiment slaagt, komt er mogelijk een inzameling van urine van meer Nederlanders voor kunstmest !
Via de vzw Moeders voor moedersleveren jaarlijks 36.000 zwangere vrouwen hun urine aan het farmaceutisch bedrijf Schering-Plough (voorheen Organon).
Dit bedrijf maakt hiermee medicijnen die de vruchtbaarheid bevorderen. Wat over blijft, gaat normaal de riool in, maar wordt dus nugebruikt voor de productie van kunstmest. In urine zitten onder meer stikstof en fosfaten.
Steve Stevaert vindt op een Hasseltse rommelmarkt een uiteraard gratis boekje over spiritisme. Hij neemt het mee, maar als hij het begint te lezen merkt hij al snel dat het niet over Bertje Anciaux gaat, maar wel over geesten oproepen. Hij besluit dan maar zijn overleden grootmoeder op te roepen. Net als de geur van de wierook hem iets te veel gaat worden, hoort hij zijn grootmoeder praten : - Wie stoort er mij ? - Ik ben het, uw kleinzoon, grootmoe ! - Aah Roberreke, dat is lang geleden ! - Ja, grootmoe, maar ik heet nu wel Steve, dat klinkt wat moderner. - En Steve, verdiende gij goed uwe kost ? - Jaja, ik mag niet klagen, ik verdien dik in de miljoenen. - Ah, goed zo ! En hebde gij een schoon huis ? - Ja grootmoe, een heel schoon en groot huis. - Dat doet mij plezier, Steveke ! En nen hele schonen auto dan ook zeker ? - Ja grootmoe, nen hele dikke BMW uit de 7-serie, mèt chauffeur. Goed hè grootmoe ? - Da's heel goed jongske ; ziet dan maar dat de socialisten niet aan de macht komen, want die gaan u dat allemaal afpakken !!!
Met moederdag op vrijdaghad mijn ventje een trip met de trein gepland. We zouden naar Plankendael gaan (hij wist dat ik dat al lang graag wilde doen).Ik rijd graag met de trein, dus voor mij was dit geplande uitje wel ok. Eerst een eindje te voet van thuis tot het station, en dan de trein naar Mechelen (overstappen ook nog in Berchem).
In Mechelen moesten we eerst nog een tochtje van een half uur met de boot doen, die ons tot aan de ingang van Plankendael zou brengen.
Het weer zat goed mee, het was volle zon toen we op de boot waren, en dat is mooi meegenomen want op het water kan het anders koud zijn.
Ik genoot met volle teugen, temeer omdat het op de boot niet zo druk was als ik had verwacht.
In Plankendael viel de drukte ook wel mee. Soms denk ik wel eens dat die mooiegrote leeuwen en giraffen niet thuis horen in een dierentuin, maar als ik ze dan zie rollen (de giraffen niet natuurlijk) in de zon, geven ze toch de indruk dat ze het wel goed hebben daar.
Maar het blijven wilde dieren..
De meningen zullen wel verdeeld zijn daarover
Dit is zo een karretje waar ze in Azië de mensen mee rond rijden, ik heb er ook in gezeten, maar er kwam niemand om het voort te duwen !!
En lekker uit eten kan je er ook, na het vermoeiende slenteren langs al de mooie dieren, en in de tropische plantentuin, waar er ook enkele aapjes te zien zijn( die ook buiten kunnen, goed geregeld allemaal).
Na de lekkere Miehoen met een heleboel groenten en vlees, waren we tevreden over het verloop van de dag, en konden we weer naar de boot, richting Mechelen, en daarna met de trein terug richting home.
Een Antwaarps blondje gaat naar de dokter en zegt : 'k'hem boikpijn'. 'Boikpijn?' vraagt de dokter, 'is't accut?' Antwoordt het blondje : 'neeje, t'is ietsken hoeger'
Gisterenmorgen had ik een impulsieve neiging om er eens op uit te trekken, want het zonnetje scheen zo mooi. We zouden met de trein een toerke gaan maken, eindbestemming LIER. Zo gezegd zo gedaan. Om elf uur waren we onderweg, eerst te voet naar het station en dan treinen maar (niet trainen !).
Toen we in de trein zaten , vielen de eerste druppels al, die overgingen in een fikse bui! Maar deze bui zou wel over zijn als we ginder aan kwamen, dachten we zo.
Toen we echter ter bestemming waren gekomen, regende het ook daar, en nog harder dan onderweg.
Guido stelde voor om naar zijn broer te bellen, en te vragen of we bij hen op bezoek mochten komen (zij wonen in Lint, dus niet zo ver van Lier) Dat vond ik echter wat te opdringerig, zo maar zeggen we zijn al in Lier, dus kom ons maar halen aan het station Neen, dat deed ik liever niet, zo onverwachts mensen voor het blok zetten .
Maar we waren nu toch daar, dus stelde ik voor om daar eens lekker uit eten te gaan. Guido was akkoord, en we gingen op zoek naar een eetgelegenheid die ons aanstond.
Terwijl we aan het genieten waren van ons eten, zegde Guido opeens kijk nu eens wie achter jouw rug zit
Raar maar waar, het was zijn broer Ronny en schoonzus An , diegenen die Guido wilde opbellen
We vroeger of ze al plannen hadden, en ze hadden juist dezelfde plannen als wij, gaan wandelen in Lier, langs de NETE en het pallieterpad !
Zodoende hebben we nog een leuke namiddag gehad.Erg nat zijn we niet geworden want de wandeling was grotendeels onder de bomen.
Mijn vriend vindt een goede relatie met zijn ex belangrijk, omwille van de kinderen. Daarom wil hij een gezellig etentje organiseren voor ons drieën. Weet jij een goed restaurant in de buurt van Haacht???
ANTWOORD VAN ANGELIQUE:
Je kan beter zelf koken, dat is veel gezelliger. Denk vooraf wel goed na over de ingrediënten ! Thallium is bijvoorbeeld veel moeilijker op te sporen dan arsenicum !!!
Oma is honderd jaar geworden. Voor die gelegenheid komt de burgemeester bij haar op bezoek. "U leeft nu honderd jaar" zegt de burgemeester. "Wat is in die 100 jaar nu de grootste verandering in uw leven geweest ?" Zonder een seconde na te denken zegt oma: "De dokter". "De dokter?" vraagt de burgemeester verbaasd. "Ja" zegt oma: "Toen ik twintig was, zei de dokter :" Helemaal uitkleden en ga maar liggen." Toen ik veertig was, zei de dokter :" Bloesje uit en ga maar zitten". En toen ik tachtig was, zei de dokter : "Steek je tong uit en blijf maar staan " !!!
Wat is het weer hier zwoel de laatste dagen. Zoals de dokter mij aangeraden heeft ,ga ik nogal eens zwemmen nu in het zwembad van het stadspark hier in Turnhout (ook buiten).
Gisterenavond kwam Tina, de dochter van Guido op bezoek met Kazan, haar Labrador (die toch al 13 jaar is en al een attakske heeft gehad). Desondanks gaat hij nog wel graag mee naar een vijver om een beetje te zwemmen, niet ver meer van de kant, want in de Mellevijver is het verboden voor mensen om te zwemmen en we zijn dan wel een beetje bang dat Kazan zonder adem zou komen te zitten door de inspanning met zulk warm weer, dus gooien we de stok niet te ver weg in het water. Hij geniet daar echt nog van, het is heerlijk om te zien dat het gepuf en gehijg van eerst (door de warmte) dan verandert in een "normale ademhaling"
En terwijl de anderen zich bezig houden met Kazan, geniet ik er van om gewoon wat te ontspannen.
De Britse documentaire "The great olympic drug scandal" belicht het systematische, door de overheid georganiseerde dopinggebruik in de vroegere DDR. Het leverde het communistische land in volle Koude Oorlog ongeziene sportieve successen op, ten koste van de gezondheid van duizenden atleten. Eén van de bekendste slachtoffers is kogelstoter Andreas Krieger, geboren als Heidi Krieger. "Hormonen Heidi" zoals ze/hij toen door de internationele media smalend werd genoemd,had zoveel steroïden te slikken gekregen dat ze niet meer wist of ze een man of een vrouw was. Na een lange strijd met zichtzelf liet ze zich in 1997 tot man ombouwen...