Foto
Zoeken in blog

Beoordeel dit blog
  Zeer goed
  Goed
  Voldoende
  Nog wat bijwerken
  Nog veel werk aan
 
Inhoud blog
  • praktisch
  • bloemen
  • vogel
  • de jonge
  • lied
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Altijd in beweging met van alles en nog wat...

    04-11-2011
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.mensen
    Een gedicht van Jan van Nijlen 1884-1965
     Mensen begin en einde

    Wij eindigen zoals wij zijn begonnen:
    Kaal en onmondig en sentimenteel.
    Alles wat leeft keert weer naar de oude bronnen
    Van 't paradijs. En dan? Ach, weet ik veel.

    schrijver

    04-11-2011 om 09:33 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    03-11-2011
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.komieken
    Twee komieken ze zijn niet meer...

    Het pond

     

    Het pond is een gewicht

    Het heeft ook een gezicht

    Het is geen zwaargewicht

    Daarvoor is het te licht

    Maar met een pond kan de

    weegschaal al doorslaan

    Naar een hoger gewicht

    En dan weegt de mens zich nog een keer

    Ja, elk pond doet soms zeer

    Je wil er vanaf

    Soms is het een hard gelach

    Maar ineens weeg je niets meer

    Niets is meer doorslaggevend

    Je bent gestopt met ademhalen

    En je vertelt nooit meer je verhalen

    Zoals twee mensen die leut maakten

    Alles is vergane glorie!

    De herinnering zal wel blijven

    Maar ook dat gaat in de toekomst verstijven

    Alles verliest zo zijn glans

    Wat dan is de volgende generatie die danst

    Of wat het ook mag zijn op het toneel

    Je hebt je leuk vermaakt

    Maar als er niets meer was dat het hart

    echt heeft geraakt

    Dan ben je gestorven kaal en naakt

    En behoor je bij de doden

    Ja,  je kunt ook opgaan in het verafgoden

    Het verafgoden van mensen

    Die plezier maakte om dat het publiek dat wenste

    En toch was er ook wel altijd humor in gelegd

    Maar het is goed als je het verder naast je neer legt

    Je moet er niet mee of van willen leven

    Want clowns zijn er maar even!

    En dat waren die twee mannen toch

    Verder waren het net twee kleine kinderen

    Die ook andere mensen konden hinderen

    Met hun levensdoel

    Ja, en nu is dit ook weer voorbij

    Straks zien we weer de volgende rij

    Het gewicht komt en het gewicht gaat

    Maar het gaat er om heb ik me ook Jezus vermaakt

    Want als het leven staakt

    Dan is Hij de mantel die je naaktheid bedekt

    Het was Zijn dood die je dan tot zegen strekt!

    Jezus leven van mijn leven

    Jezus dood van mijn dood

    Dat is wat mij brengt in Vaders schoot!


    Clowns

     

    03-11-2011 om 10:23 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    02-11-2011
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.maar...
    Een gedicht van Emile Verhaeren 1855-1916

    Maar in Vlaanderen

    Maar in Vlaanderen ben ik geboren, waar de nevelen domen,
    In een klein dorp, waar achter de beteerde muren,
    Onder stormende luchten, geladen met as van de rokende vuren,
    Nog arme, maar koppige varenslui wonen.

    Mijn jeugd heeft ze gekend, helaas maar al te goed:
    De donkere moerassen, de sombere bossen en naakte velden,
    Grijze november die slierten van regen komt melden,
    Zwart-ebben dageraden en avonden van roet.

    Aldoor woelde in mijn geest de geweldige Schelde!
    Hoe was ik gelukkig en blij, en toch vol vrees die mij kwelde
    Bij winter, wanneer de sterren glinsterden in de schollen,
    Krakende bergen die naar onheilszeeën rollen.

    De masten die des zomers van de verre einders naderen
    En aan wier toppen kleurige wimpels waaien,
    Zij trilden minder als het kloppen in mijn aderen,
    Een brand, die voor de strijd of voor mijn lot weer op wil laaien.

    De zwervende nevels en het wolkengeweld
    Hielden mij sterk in hun grepen gekneld,
    En mijn ganse wezen is zich zó gaan ontvouwen
    Dat ik vurig mocht leven bij hun drukte en hun grauwen.

    O gouden landen met uw stralende luister,
    Mogen uw bossen, uw dalen, uw vlakten en stranden
    Nog mijn dromen bekoren, mijn zinnen ontbranden…
    Naar mijn liefde voor Vlaanderen heeft mijn hart steeds
    Geluisterd.

    Vertaling van: Les Plaines (1911)

    schrijver

    02-11-2011 om 09:44 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    01-11-2011
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.tochten
    Een gedicht van Prosper van Langendonck 1862-1920

    En verre tochten gaan

    En verre tochten gaan en zullen gaan...
    En schepen varen heen en zullen varen...
    En ogen staren na en zullen staren...
    't Slaat wild, mijn harte, en wilder zal het slaan!...

    Geen woud, doorkruist van wegel, baan en laan,
    - een oerwoud!... Ach! een droom, die op kan klaren,
    en is geen droom; vervulde wensen baren
    steeds nieuwe wens, en 't kan niet stille staan,

    mijn hart, en 't gaat en gaat van in der eeuwen,
    en bouwt en bonst en breekt en bouwt, en tart
    al wat gewoonte en wisheid tegenschreeuwen.

    zoekt smart en vreugde en dan weer vreugde in smart,
    - week kinderhart, ontembaar hart der leeuwen,
    mijn mensenhart, - o mensdom in mijn hart!...


    1892

    Verzen (1918)

    schrijver

    01-11-2011 om 09:29 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    31-10-2011
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.kerkhof
    Een gedicht van Guido Gezelle 1830-1899

    Kerkhofblommen

    Zo daar ooit een blomke groeide
    over ‘t graf waarin gij ligt,
    of het nog zo schone bloeide:
    zuiver als het zonnelicht,
    blank gelijk een lelie blank is,
    vonklende als een rozenhert,
    needrig als de needre ranke is
    van de winde daar m' op terdt,
    riekend, vol van honing, ende
    geren van de bie bezocht,
    nog en waar ‘t, voor die u kende,
    geen dat u gelijken mocht!



    ------------------------------------------------
    daar m' op terdt: waarop men trapt
    geren: graag

    Kerkhofblommen (1858)

    schrijver

    31-10-2011 om 10:51 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    30-10-2011
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.pelgrim
    Een gedicht van Jan Luyken 1649-1712

    De Pelgrim

    Al was het maar een koele Dronk
    Van water, uit oprechter harten,
    Waar gij eens pelgrims dorstig smarten,
    Om Jezus' wille mee beschonk,
    Gij zult uw loon dan niet verliezen,
    O, vriendelijk en hemels woord,
    Van zulk een ware mond gehoord,
    Wij willen u tot Heer verkiezen.

    Een kleine dienst en grote loon;
    Voor water, wijnen, nooit volprezen,
    En heilig Bloed, van hemels wezen,
    Der klare Liefde. Och! hoe schoon!
    Ach Jezus! Welbron aller vreugde,
    Fontein van alle goed en zoet,
    Ontsluit en open in 't gemoed
    Den Bron der aangename deugden.

    Dorst gij, naar onze broederplicht,
    Van trouwe liefde te betonen,
    En wilt een waterdronk belonen,
    Met zegen van een groot gewicht,
    Wy dorsten ook naar uw genade,
    Als naar een levende fontein
    Van heilig water, hemels rein ,
    Waar 't zielenvuur zich wil verzaden.

    Uw zoetheid werkt in ons een dorst
    Door zoveel honingzoete woorden,
    Die wij van uwe liefde hoorden,
    Gelijk een kind aan 's moeders borst.
    Wij denken aan die schone rede,
    Die eens die vrouw van u vernam ,
    Toen zij om Jacobs water kwam,
    Zo ver van huis en stad getreden.

    Zij wist niet wie den eiser was,
    Tot uw genade haar kwam leren
    Het levend water te begeren,
    Dat hete zielendorst genas.
    Dat water van het eeuwig leven,
    Dat uit uw heilig hart ontspringt,
    En 't bange levensvuur doordringt,
    Wil uw gena ons eeuwig geven.

    schrijver

    30-10-2011 om 11:13 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    29-10-2011
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.herfstliedje
    Een gedicht van Adama van Scheltema 1877-1924

    Herfstliedje

    De takken zijn dun,
    Ik ruik de run
    Van de eiken, -
    De berken zijn wit,
    Op een bank zit
    Ik te kijken.
    Daar klautert het licht
    - Wat mooi gezicht! -
    Door de takken naar boven:

    't Is allemaal louter
    Goud, o! je zoudt er
    Wel van willen roven!

    De wind zit in de
    Gele linde
    Wat te vertellen, -

    Kijk! die kastanje:
    Daarvan kan je
    De blâre' al tellen!

    0! o! daar begint
    Die woelige wind
    Ze te vergaren - -

    Goud! goud! is het ooft.
    Over mijn hoofd
    Rollen de blâren!


    ---------------------------------------------------
    run: gemalen schors van eik gebruikt als o.a. strooisel

    Eerste oogst (1912)

    schrijver

    29-10-2011 om 10:54 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    28-10-2011
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.rustig
    Een gedicht van Jacob Cats 1577-1660

    Wilt gij een hups, een rustig wijf?

    Wilt gij een hups, een rustig wijf?
    Neem eerst uit Nederland het lijf,
    Neem dan nog tot zo weerde pand
    Het aangezicht uit Engeland,
    En vorder nog, geloof je mij,
    Een tong uit Brabant dient er bij,
    En doe er toe een Hollands hert,
    Dat niet te licht verslingerd wert;
    Maar zo je wilt de hoogste prijs,
    Zo haal de billen van Parijs,
    Voeg dit bijeen, geminde vriend,
    Zo heb je een wijf, gelijk u dient.

    schrijver

    28-10-2011 om 09:38 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    27-10-2011
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.gras
    Een gedicht van Jan Engelman 1900-1972

    Over het gras

    Over het gras en over het water
    dwaal ik achter de beminde
    die ik vroeg en die ik later,
    die ik nimmer, nimmer vinde.

    Smalle schelpen zijn haar handen
    om een eeuwge zee te horen,
    in zijn wieg en broze wanden
    zingt haar hart mijn wee verloren.

    Handen die mijn hoofd niet koelen
    met hun sneeuw, de lichte, zachte.
    Hartklop die ik niet zal voelen
    onder stergoud, al de nachten.

    Over het gras en over het water
    dwaal ik achter de beminde,
    tot ik aanzie - later, later,
    in een licht dat mij hervinde.

    Tuin van Eros (1932)

    schrijver

    27-10-2011 om 09:45 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    26-10-2011
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.gras
    Een gedicht van Jan Engelman 1900-1972

    Over het gras

    Over het gras en over het water
    dwaal ik achter de beminde
    die ik vroeg en die ik later,
    die ik nimmer, nimmer vinde.

    Smalle schelpen zijn haar handen
    om een eeuwge zee te horen,
    in zijn wieg en broze wanden
    zingt haar hart mijn wee verloren.

    Handen die mijn hoofd niet koelen
    met hun sneeuw, de lichte, zachte.
    Hartklop die ik niet zal voelen
    onder stergoud, al de nachten.

    Over het gras en over het water
    dwaal ik achter de beminde,
    tot ik aanzie - later, later,
    in een licht dat mij hervinde.

    Tuin van Eros (1932)

    schrijver

    26-10-2011 om 09:55 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    25-10-2011
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.ochtend
    Een gedicht van P.N. van Eyck 1887-1954

    JUNI-OCHTEND

    't Is vroeg. Ik sta voor de open deur,
    Nauwelijks bewust, in stil verpozen,
    en mijmerend drinkt mijn blik de kleur
    Van anjers, leliën en rozen.

    Dan, vredig, fluistert hart naar geest
    (Zo leest een vrome zijn getijden):
    'Alles is rein, en alles feest,-
    Het wenkt ook ons nog tot verblijden.'

    OPWAARTS(1920-1945)

    schrijver

    25-10-2011 om 09:46 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    24-10-2011
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.gij
    Een gedicht van Dop Bles 1883-1940

    Gij hebt gezegd

    Gij hebt gezegd: „de vrouw
    Wier ogen in Uw ogen lezen,
    wier lippen bloeien op Uw mond
    en door Uw wezen schijnt verwezen
    en slechts Uw taal en zin verkondt,
    heeft dag noch uur gekend de trouw
    en was U nimmer tot Uw heil;
    haar voze hart is vuig en veil;
    zij heeft Uw geld en goed verdaan
    en alle glans Uw naam ontnomen.
    Dus droomt gij schoonheid van een waan,
    laat mij U wekken uit dit dromen
    wijl 'k mij Uw vriend beschouw"

    — „Is dit het weten, dat gij biedt ? ...
    Ik heb haar lief, dit schone kind
    en nimmer smart daarin gevonden
    al is 't mijn min, die 'k bij haar vind,
    waarmee 'k haar hart heb teer omwonden,
    Haar stem is zacht en zoet haar lied,
    het leven wend mij schoon en licht
    door d' onschuld van haar aangezicht
    en 'k dacht mijn eenzaam hart verstaan.
    Gij zegt: „dit al is niets dan dromen
    en rukt mij of de schoonste waan ... .
    maar wat heeft zij me dan ontnomen ?
    Vriend, ik dank U niet."

    Parijsche Verzen (1923)

    schrijver

    24-10-2011 om 09:57 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    23-10-2011
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.zon
    Zomaar een gedicht

    Stralen

     

    Als de zon aan de hemel staat te stralen

    Op de dag waarop de zon volop mag schijnen

    En we zien alle mooie herfstlijnen

    Wat gebogen of krom

    De bladeren zijn het die alles versieren

    Ja, de zon is gezond voor hart en nieren

    Zonder zon is het somber in het leven

    Dat er nog zulke mooie dagen worden gegeven

    Waar we allemaal nog van mogen opleven

    Voordat de winter in gaat treden

    Dan is lente, zomer herfst een waar verleden

    Er komen nieuwe tijden aangetreden

    Zo zien we steeds uit naar een volgend seizoen

    Maar als de zon zijn stralen

    Over ons heen laat gaan

    Dan kunnen we weer doorgaan

    Zonder licht hebben we geen bestaan


    zonnen

     

    23-10-2011 om 12:32 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    22-10-2011
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.bloesems
    Een gedicht van P.N. van Eyck 1887-1954

    STERREN EN BLOESEMS...

    Sterren en bloesems, en het zoele suizen
    Van lentewind; en, uit de wijde nacht,
    Langs kleine tuinen tussen stille huizen,
    Geur van belofte voor een hart dat wacht.

    Rijk hart, in 't eeuwig keren der getijden
    Eenzaam wellicht, maar wonderlijk gerijpt,
    Dat, lijdend al wat Leven géeft te lijden,
    Nochtans zijn grootheid, in geluk, begrijpt.

    OPWAAARTS(1920- 1945)

    schrijver

    22-10-2011 om 12:38 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    21-10-2011
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Si-Chy
    Een gedicht van Jules Schürmann

    Si-Chy

    Si-Chy, uw handen zijn als lotusbloemen,
    Uw ogen zijn twee maanbeschenen meren,
    Wanneer gij lacht is het of blanke peerlen
    Wonderlijk glanzen in de maneschijn...

    Uw leden zijn uit bleek ivoor gesneden,
    Uw voetjes zijn nog vlugger dan der hinde,
    Uw rode lippen zijn als arabesken,
    Die een fijn kunstenaar kleurde op witte zij...

    Uw haren zijn elastisch en zij blinken
    Gelijk in sterrelicht het loof der wilgen,
    En uw borstjes: twee satijnen appels,
    Die blozen in het vers bedauwde gras...

    Waarheen gij gaat volgen u zoete geuren,
    Die dromen doen van hartstocht en van strelen,
    En wie het wuiven uwer vingeren ziet,
    Voelt in zijn hart de windzucht van een waaier.

    Chinesche verzen (1916)

    schrijver

    21-10-2011 om 10:06 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    20-10-2011
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.uitstel
    Een gedicht van Toon Tellegen

    Van uitstel komt

    Wat doe ik met mijn leven?
    Uitstellen.

    Ik denk lang en diepzinnig na,
    stel dezelfde vraag,
    krijg hetzelfde antwoord
    en denk weer na.

    De zon komt op, een merel zingt.
    En als ik het nu eens niet meer uitstel... denk ik.
    Die gedachte is onverdraaglijk.

    Er schuift een wolk voor de zon
    en in de verte slaat een klok -
    ik stel mijn vraag,

    zoals altijd voor het laatst.

    ---------------------------
    uit: 'Wie A zegt', 2003.

    schrijver

    20-10-2011 om 09:59 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    19-10-2011
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.sterfbed
    Een gedicht van Nicolaas Beets 1814-1903

    Het sterfbed

    Met zorg hield ons bedroefde kring
    De adem in, om acht te geven
    Hoe in haar borst de stroom van 't leven
    Nog flauwtjes op en neder ging.

    Elk onzer fluisterde zo zacht,
    En stond zo machtloos op zijn benen,
    Als hadden we elk zijn eigen kracht
    Haar tot de doodstrijd moeten lenen.

    Door vrees en hoop werd evenzeer
    Ons hart misleid, bij 't pijnlijkst wachten.
    Zij sliep. Wij zeiden: "Ze is niet meer."
    Zij stierf. Toen sliep zij, naar wij dachten.

    Want, toen de morgen koud en nat
    Te voorschijn kwam met regenvlagen
    Hield zij haar oogjes toe. Zij had
    Een schoner dag zien dagen.

    Madelieven (1870)

    schrijver

    19-10-2011 om 11:19 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    18-10-2011
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.God
    Voor u gelezen en hier geplaatst

    God zal mij geleiden

    Ik kijk achterom
    Achterom naar de jaren terug
    Er waren vragen van ‘waarom’
    Soms waren de jaren stug

    Ik kijk terug naar mijn verleden
    Wat er allemaal is gebeurd
    Mensen overleden…
    De tijden waren een poosje verkleurd

    Ik kijk naar voren
    Naar jaren voor mij heen
    Ik heb het niet verloren
    Want ik ben niet alleen

    Ik kijk naar de toekomst en wil verder
    Tijden van onzekerheid zullen misschien nog komen
    Maar God is mijn Herder
    Die zal mij geleiden naar zeeg’nende waat’ren der stromen

    18-10-2011 om 10:15 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    17-10-2011
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.spreken
    Een gedicht van Guido Gezelle 1830-1899
     spreke en

    Zo spreke en
    zo denke en
    zo dichte en
    zo doe'k!





    1879-80

    Gedichten, gezangen en gebeden (1879)

    schrijver

    17-10-2011 om 10:43 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    16-10-2011
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.zielenleven
    Een gedicht van Prudens van Duyse 1804-1859

    Het zielenleven.

    Nadat de zonne slapen ging,
    Zien wij uit hare sluimering
    Des morgens haar ontwaken:
    Legt ons ook de Engel van de dood
    Te slapen in des aardrijks schoot,
    God zal ons wakker maken.

    Dan staan wij voor des Heeren troon
    Tot onze straf of tot ons loon,
    Voor al ons goede of kwade.
    De braven zien hun vrienden weer,
    De braven zien ons lieve Heer,
    En danken zijn genade.

    De boze kindren zien hem niet,
    Hoe menig traan hun oog vergiet,
    Maar blijven 't kwaad herdenken,
    Door hen bedreven. Kind, welaan,
    Doe andren wat ge u wilt gedaan,
    En God zal ginds u wenken.

    schrijver

    16-10-2011 om 10:53 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)


    E-mail mij

    Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.


    Gastenboek

    Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek


    Blog als favoriet !

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Archief per maand
  • 09-2020
  • 08-2020
  • 01-2019
  • 12-2018
  • 11-2018
  • 10-2018
  • 09-2018
  • 08-2018
  • 07-2018
  • 06-2018
  • 05-2018
  • 04-2018
  • 03-2018
  • 02-2018
  • 01-2018
  • 12-2017
  • 11-2017
  • 10-2017
  • 09-2017
  • 08-2017
  • 07-2017
  • 06-2017
  • 05-2017
  • 04-2017
  • 03-2017
  • 02-2017
  • 01-2017
  • 12-2016
  • 11-2016
  • 10-2016
  • 09-2016
  • 08-2016
  • 07-2016
  • 06-2016
  • 05-2016
  • 04-2016
  • 03-2016
  • 02-2016
  • 01-2016
  • 12-2015
  • 11-2015
  • 10-2015
  • 09-2015
  • 08-2015
  • 07-2015
  • 06-2015
  • 05-2015
  • 04-2015
  • 03-2015
  • 02-2015
  • 01-2015
  • 12-2014
  • 11-2014
  • 10-2014
  • 09-2014
  • 08-2014
  • 07-2014
  • 06-2014
  • 05-2014
  • 04-2014
  • 03-2014
  • 02-2014
  • 01-2014
  • 12-2013
  • 11-2013
  • 10-2013
  • 09-2013
  • 08-2013
  • 07-2013
  • 06-2013
  • 05-2013
  • 04-2013
  • 03-2013
  • 02-2013
  • 01-2013
  • 12-2012
  • 11-2012
  • 10-2012
  • 09-2012
  • 08-2012
  • 07-2012
  • 06-2012
  • 05-2012
  • 04-2012
  • 03-2012
  • 02-2012
  • 01-2012
  • 12-2011
  • 11-2011
  • 10-2011
  • 09-2011
  • 08-2011
  • 07-2011
  • 06-2011
  • 05-2011
  • 04-2011
  • 03-2011
  • 02-2011
  • 01-2011
  • 12-2010
  • 11-2010
  • 10-2010
  • 09-2010
  • 08-2010
  • 07-2010
  • 06-2010
  • 05-2010
  • 04-2010
  • 03-2010
  • 02-2010
  • 01-2010
  • 12-2009
  • 11-2009
  • 10-2009
  • 09-2009
  • 08-2009
  • 07-2009
  • 06-2009
  • 05-2009
  • 04-2009
  • 03-2009
  • 01-2009
  • 12-2008
  • 11-2008
  • 10-2008
  • 09-2008
  • 08-2008
  • 07-2008
  • 06-2008
  • 05-2006


    Blog tegen de regels? Meld het ons!
    Gratis blog op http://blog.seniorennet.be - SeniorenNet Blogs, eenvoudig, gratis en snel jouw eigen blog!