Vertalingen van en verwijzingen naar artikels over gezond leven en maatschappij meestal gebaseerd op wetenschappelijk onderzoek. Wie volgens mij niet eerlijk is krijgt een FOEI!
Geen enkele informatie op deze blog is bedoeld voor diagnose, behandeling, verlichting of genezing van een ziekte.
11-11-2015
Soja niet zo gezond.
Is soja-olie slecht voor de gezondheid, zelfs al is die biologisch?
(NaturalNews) Slechts een paar decennia geleden werd soja nog ongeschikt beschouwd als voeding. Toch denken nog 8 op 10 Amerikanen dat sojabonen en soja-olie goed zijn voor de gezondheid. Ze hebben geen idee of kennis over gefermenteerde soja, en dat is zeker niet het type van soja dat we hier viseren. Wij hebben het in dit artikel wel degelijk over de niet gefermenteerde soja. Wat zijn de risico's van ongfermenteerde soja, ongeacht of die nu biologisch is of niet, alhoewel genetisch gemodificeerde soja is nog een heel andere discussie als het over gezondheid gaat.
De fout die je begaat in je biologische salade - overgieten met ongegiste sojaolie.
De bewering dat soja gezond is verscheen uit het niet midden de jaren 90 van vorige eeuw dankzij reclame in de media. Het duurde het een tijd vooraleer "gezondheidsdeskundigen" reageerden op meldingen in de media over onnoemelijk veel voordelen voor de gezondheid van tofu, sojakaas en sojamelk als vervangers voor vlees en zuivel. Het was ook een weldoordachte truc om vegetariërs te leiden in een ongelooflijke gezondheidsval.
Pas sinds 2000 hebben Amerikaanse producenten van voedingsmiddelen minstens 3.000 nieuwe produkten op basis van soja op de markt gebracht en er komen er nog veel meer. Duizenden van deze producten zijn USDA "biologisch" gecertificeerd en bevatten biologisch geteelde soja als belanrijkste ingrediënt. Heb je je ooit afgevraagd waarom je je zo moe voelt de laatste tijd? De FDA zegt dat soja het risico op hart- en vaatziekten vermindert, maar wat doet ongegiste soja, biologisch of niet, in het menselijk lichaam wanneer het regelmatig wordt gegeten?
Sluwe en verraderlijke marketing heeft Amerikanen overtuigd om soja te eten.
Soja is geen gezond voedsel tenzij die wordt gefermenteerd. We weten nu hoe slecht ggo soja is omwille van alle bestrijdingsmiddelen die er gebruikt worden, maar de biologische soja is een "Trojaans paard." Soja is gekoppeld aan immuunsysteem storingen, schildklierafwijkingen, en cognitieve achteruitgang. Volgens honderden studies is soja de boosdoener bij afwijkingen van zuigelingen, nierstenen en voedselallergieën. Je hoort allerlei generieke statistieken over de voordelen van soja, maar ze zijn gewoon op één hoop gegooid met de statistieken over de gefermenteerde versies. Voeding wordt enorm bespeeld door de reclame. Gebruik je biologische soja-olie in je salades? Dan ben je bekocht!
Propaganda en het sojaverkoop "wonder”.
De sojaboon werd pas gebruikt als voedselbron na de ontdekking van fermentatietechnieken lang geleden tijdens de Chou dynastie. Men maakte voor het eerst gefermenteerde tempeh, miso en sojasaus. Deze gewoonte breidde zich later uit naar andere delen in het Oosten, waaronder Indonesië en Japan. De reden dat niemand ongegiste soja at was omdat men wist dat de bonen grote hoeveelheden antinutriënten bevatten die de enzymen blokkeren die de mens nodig heeft voor de vertering van eiwitten.
Volgens onafhankelijk onderzoek kun je chronische tekorten krijgen in de opname van aminozuren door het dagelijks gebruik van slechts slechts twee eetlepels soja per dag. Op proefdieren is aangetoond dat de pancreas kan vergroten. Als je geen gefermenteerde tempeh, miso of tamari eet dan doe je verkeerd en zul je waarschijnlijk nadelige gevolgen ondervinden voor je gezondheid. Ongegiste soja kan de opname van essentiële mineralen zoals ijzer, calcium, magnesium en zink, die je nodig hebt voor een goed functioneren van de hersenen, blokkeren.
De soja-industrie besteedt meer dan $ 100 miljoen per jaar aan reclame en infiltreert in de voeding van scholen over de hele VS. Last van astma en prikkelbare darmen? Stop met het eten van ongegiste soja en ondervind grote verbetering in uw gezondheid. Het kan wel een paar maanden duren om uw systeem te normaliseren na het stopzetten van de consumptie van ongegiste sojaproducten, dus heb geduld!
Opgepast met “salade dressings”; als sojaolie het eerst staat vermeld op het etiket betekent dit dat er een groter volume sojaolie in zit dan gelijk welke andere olie.
Gefermenteerde soja is verschillend maar met mate te gebruiken.
In het oude China werd soja gewaardeerd als een uitstekende groenbemester omwille van het stikstofbindend vermogen van zijn wortels (vlinderbloemige), maar werd nooit gegeten. Pas na het gebruik van een langzaam gistingsproces werden producten gecreërd met betere verteerbaarheid en minder anti-nutriënt effecten. Soja bevat stoffen die testosteron verlagen en oestrogeen nabootsen. Ben je gevallen voor deze vleesvervanger? Het is een mythe van slechts een paar decennia oud. Gefermenteerde soja is prima in kleine hoeveelheden, bijvoorbeeld als specerij, maar alleen voor mensen met een gezonde schildklier. Het mag nooit dienen als hoofdvoedsel.
Oorspronkelijk artikel:"Is organic soybean oil still bad for your health even though it's organic?", Monday, November 09,2015 by: S. D. Wells, Natural News.
(NaturalNews) Na een lange, harde en stressvolle dag op het werk is er niets zo ontspannend als een goed glas wijn. Gelukkig is rode wijn één van de luxes van het leven waarvan we af en toe kunnen genieten zonder schuldgevoel.
In feite is schuld het laatste wat je moet voelen na een glas rode wijn, dank zij zijn gezondheidsbevorderende eigenschappen. Rode wijn, druiven, pinda's en sommige bessen bevatten allemaal een natuurlijk voorkomende verbinding waarvan wetenschappelijk is bewezen een breed scala van voordelen voor de gezondheid te bieden.
De hype rond resveratrol is niet nieuw; echter, uit uitgebreid onderzoek blijkt dat deze natuurlijke antioxidant de leeftijdsgebonden achteruitgang van het geheugen kan voorkomen. Gepubliceerd door het 'Texas A & M Health Science Center College of Medicine', suggereert de studie dat resveratrol positieve effecten heeft op de hippocampus, een gebied van de hersenen dat verantwoordelijk is voor belangrijke functies zoals leren, geheugen en stemming.
De nieuwe studie suggereert dat het natuurlijke antioxidant gevonden in rode wijn kan helpen bij de behandeling van neurodegeneratieve ziekten zoals Alzheimer
Ashok K. Shetty, Ph.D., professor aan de Afdeling Moleculaire en Cellulaire Geneeskunde en directeur van Neurowetenschappen aan het ‘Institute for Regenerative Medicine’, is geen onbekende als het over resveratrol gaat. Terwijl de verbinding gekend is voor zijn potentieel om hartziekten te voorkomen, geloven Shetty en zijn team dat dit natuurlijk antioxidant ook gunstig zou kunnen zijn voor de behandeling van geheugenverlies bij ouderen.
"Omdat zowel mensen als dieren na de middelbare leeftijd een daling vertonen in hun cognitieve capaciteit, kunnen de bevindingen invloed hebben op de behandeling van geheugenverlies bij ouderen", aldus het persbericht. "Resveratrol kan zelfs mensen helpen die lijden aan ernstige neurodegeneratieve aandoeningen zoals de ziekte van Alzheimer."
Uit een rapport over Shetty’s experiment met oude ratten, online gepubliceerd op 28 januari in 'Scientific Reports', bleek dat een behandeling met resveratrol resulteerde in duidelijke resultaten op leervermogen, geheugen en stemming.
Natuurlijke antioxidant gevonden in rode wijn kan helpen bij het verruimen van het ruimtelijk geheugen bij ouderen.
"De resultaten van de studie waren opvallend," zegt Shetty. “Zij gaven aan dat bij de ratten die geen resveratrol hadden gekregen het ruimtelijk leervermogen grotendeels gehandhaafd bleef maar het vermogen van nieuwe ruimtelijke herinneringen daalde aanzienlijk tussen de 22 en 25 maanden. In tegenstelling verbeterden zowel het ruimtelijk leren als het geheugen bij de ratten behandeld met resveratrol.”
Opmerkelijk ook was dat de neurogenese (de groei en ontwikkeling van neuronen) ongeveer verdubbelde bij de ratten met resveratrol in vergelijking met de controlegroep. De ratten die de natuurlijke antioxidant kregen vertoonden ook een aanzienlijk verbeterde microvasculatuur, de kleinste systemen van de bloedvaten in het lichaam die verantwoordelijk zijn voor het circuleren van bloed tussen de weefsels. De ratten met resveratrol vertoonden eveneens minder chronische ontstekingen van de hippocampus.
"De studie is een nieuw bewijs dat resveratrol behandeling op late middelbare leeftijd kan helpen bij het verbeteren van het geheugen en de stemming", zegt Shetty, die eraan toevoegde dat zijn laboratorium nu de moleculaire mechanismen onderzoekt die aan de verbeterde cognitieve functie na resveratrol behandeling ten grondslag liggen.
Hij is ook van plan om experimenten uit te voeren om het al dan niet toevoegen van lagere doses resveratrol in een dieet voor langere periodes vergelijkbare voordelen bieden.
Resveratrol heeft diverse voordelen voor de gezondheid.
De voordelen van resveratrol voor de gezondheid stapelen zich op bij elke nieuwe studie. In oktober 2014 bleek uit een studie gepubliceerd in ‘The Journal of Clinical Endocrinology & Metabolism’ dat resveratrol nuttig is bij de behandeling van osteoporose, een aandoening waarbij de botten zwak en broos worden.
Hun bevindingen suggereren dat het natuurlijk antioxidant de botvormende cellen in het lichaam stimuleert en benadrukken het potentieel om te worden gebruikt als een anti-osteoporose geneesmiddel voor de mens.
Antioxidatie polyfenolen zoals resveratrol hebben nog andere voordelen voor de gezondheid o.a. voor het hart. Vorige studies suggereren dat dit rode wijn ingrediënt helpt bij het beschermen van de bekleding van de bloedvaten in het hart, alsmede schade aan deze bloedvaten kan voorkomen.
Oorspronkelijk artikel:"Consuming red wine, grapes found to naturally improve memory", Tuesday, March 03, 2015 by: Ulie Wilson, staff writer, Natural News.
Granen zijn een ultramodern voedsel dat de mensheid niet heeft gebruikt gedurende 99,5% van zijn bestaan. Het is pas 5000 jaar geleden dat onze voorouders als jager verzamelaars massaal granen begonnen te kweken, terwijl de mens al 8 miljoen jaar op de aarde leefde.
Onze spijsvertering is niet geschikt om granen te verwerken. Het massaal gebruik van granen in de voeding heeft ons niet veel goeds gedaan. De grootte, de levensduur en de gezondheid van onze voorouders gingen achteruit en het is pas in het begin van de 20e eeuw dat we de lengte van onze voorouders, jager verzamelaars, hebben terug gevonden.
Nochtans had de eerst geteelde tarwe ook voordelen wat te verklaren is door de sterke toename van de populatie: zeer rijk aan calorieën; zeer productief en verhoging van de kans van een grote populatie om te overleven. Het dwong de nomaden zich te vestigen waardoor vrouwen meer kinderen kregen: het is dankzij de granen dat de eerste grote steden ontstonden met een verdeling van arbeid over de technische, intellectuele, artistieke en wetenschappelijke vooruitgang.
Over het algemeen zijn granen een zegen voor de mensheid geweest. De mens heeft dat vlug begrepen en de nodige zorg besteed aan het selecteren van de beste soorten, dat wil zeggen, sterke rassen met steeds maar grotere opbrengsten.
Geselecteerde soorten voor meer opbrengst.
Een belangrijk element bepaalt de keuze van een tarwevariëteit. De Egyptenaren ontdekten dat gemalen tot meel en gemengd met water en zout, sommige hybride tarwesoorten fermenteren, zwellen en gebakken kunnen worden tot brood; aangenamer om te eten dan pap of pannenkoeken.
Met de primitieve graansoorten gecultiveerd door de mens kon men geen brood maken. Zoals rijstmeel, maïs of boekweit, kan men ze mengen met water en gist maar het deeg zal niet zwellen.
Om van een eenvoudig gekookte bol te komen tot een elastische gezwollen pasta moet het meel bepaalde eiwitten bevatten om zich te binden aan zetmeel. Deze eiwitten, prolaminen en gluteninen, vormen de gluten. Hoe meer gluten een graansoort bevat hoe meer het deeg de neiging zal hebben om te rijzen, hoe hoger het brood of gebak zal rijzen en hoe krokanter.
De tarwe aanvankelijk door de mens gekweekt, genaamd "wilde tarwe”, bevatte weinig gluten. Deze tarwe was bruikbaar voor gebak maar niet voor brood. De Egyptenaren slaagden er echter in deze tarwe te kruisen met een andere plant om een nieuwe variëteit te produceren met meer gluten, met de wetenschappelijke naam Triticum dicoccum.
Doorheen de geschiedenis hield men zich bezig met het kruisen en selecteren van variëteiten met meer gluten om steeds mooiere broden te bekomen.
Hoe meer gluten hoe voldaner de consument.
Tegenwoordig bevatten de granen zoals tarwe, kamut, gerst, rogge en spelt tot 69% prolaminen wat enorm is.
Het resultaat is dat de klant tevreden is over de bakkerijen: men kan voor een paar euro een enorm brood kopen. Een enkele keer beseft men dat zijn sandwich de textuur heeft van een schuimtennisbal. In het uitstalraam lijkt die echter vast van structuur! Moeders zijn verrast dat hun kinderen een heel brood kunnen opeten. De reden is dat dit brood, ondanks zijn grootte, weinig voedingswaarde heeft..
Een ander voordeel: het nieuwe meel rijk aan gluten betekende een explosie van de handel in allerlei gebak.
Is er nu iets gemakkelijker dan een kleine bevroren bol om te toveren in een mooi gouden broodje, een zachte croissant of glanzend chocoladebroodje. Gewoon een goedkope elektrische oven en een ongekwalificeerde werknemer. We kunnen een gebak dat 5 cent kost om te produceren verkopen aan € 1 of € 1,20 aan de klant die zopas door de drukte zijn maaltijd heeft moeten overslaan.
Dergelijke bollen zijn nu ook te koop in supermarkten en winkels van diepvriesproducten. Op de foto's zien zij er zo lekker uit dat je nauwelijks je ogen kunt geloven als je het pakket opent en je een wanhopig klein hoopje deeg in je handen krijgt. Maar eens in de oven ... o wonder! Het lijkt inderdaad min of meer op wat de foto op de verpakking laat zien.
Herinnert u zich nog de film "Back to the Future 2", uitgebracht in 1989, waar de held een machine kreeg om te reizen door de tijd naar 2015? Een bepaalde scène had mij getroffen toen een oma in haar oven een kleine pelletachtige kunststoffen balletje plaatste waaruit na enkele seconden een enorme dampende pizza kwam onder de goedkeurende kreten van haar kleinkinderen. Nu zijn we inderdaad zover. Al deze wonderen hebben we te danken aan de gluten van het moderne graan.
De moderne ambachtelijke bakkerijen.
Een deel van het publiek is moe van wit brood en industriële sandwiches. Een aantal slimme bakkers lanceerden in de jaren '90 meer ingewikkelde vormen van meel, vaak gepresenteerd als “volwaardig”, “halfvolwaardig” of "meergranen “; men had er de eerder verwijderde zemelen (het omhulsel van de korrel) en/of zaden terug aan toegevoegd.
Deze “speciale” broden worden veel duurder verkocht dan wit brood. Maar ze zijn helemaal niet traditioneler omdat de tarwe variëteiten waarmee ze gemaakt worden dezelfde zijn en gewoon niets te maken hebben met wat onze voorouders tarwe noemden.
Tientallen meer chromosomen!
Tijdens de jaren 60 van vorige eeuw maakte het onderzoek in de landbouw grote vooruitgang in de ontwikkeling van resistente tarwerassen, productiever en met meer gluten.
Het ontwikkelen van hybrides maakte de weg open naar nieuwe rassen die men nog “tarwe” noemde maar die nog weinig te maken hadden met het oorspronkelijk product.
De moderne tarwe van de jaren 70, Lerma Roio 64, Siete Cerros, Sonora 64 of Super X heeft in feite 42 chromosomen daar waar zijn oorspronkelijke versie er slechts 14 had. Bij de mens betekent 1 chromosoom teveel met een handicap geboren worden of de dood.
Nieuwe proteïnes die de mens niet kan verteren.
Chromosomen zijn het brein achter ons DNA die dienen om de proteïnes, de bouwstenen, te coderen. Het feit dat de moderne granen tientallen chromosomen meer hebben impliceert dat er veel nieuwer proteïnen in zitten waarvan er veel onverteerbaar zijn door de mens.
Inderdaad, opdat een proteïne zou kunnen verteerd worden moet het spijsverteringsstelsel de nodig enzymen fabriceren, t.t.z. de nodige chemische bestanddelen die in staat zijn ze te verwerken. Maar dat is niet altijd het geval, verre van zelfs. Zo bijvoorbeeld kunnen we gras niet verteren en een koe wel omdat wij niet dezelfde enzymen bezitten.
De moderne granen veroorzaken bijgevolg bij veel mensen spijsverteringsproblemen en reacties zoals coeliakie of minstens overgevoeligheid die zich uit in huidziekten, chronische moeheid, depressie, zwakke botten enz.
Sommige specialisten zoals de Zwitser Elke Arod beweren dat 80% van de bevolking intolerant is voor granen.
Andere zoals Julien Venesson zeggen dat minstens 6% van de populatie problemen heeft en noodgedwongen zijn toevlucht moet zoeken tot een glutenvrij dieet. Dit is geen modeverschijnsel noch een psychologisch probleem. De moderne granen zijn werkelijk vreemd voor ons en voor sommigen komt dat op hetzelfde neer als het eten van plastiek. Glutenvrij eten verbetert werkelijk de gezondheid en is zeker niet moeilijk om toe te passen.
Granen zijn niet goed, zelfs niet noodzakelijk.
Gedurende miljoenen jaren hebben onze voorouders helemaal geen granen gegeten want zij bevatten antivoedingsbestanddelen die de opname van mineralen blokkeren.
De wereldwijde propaganda rond de noodzaak van volle granen in de voeding heeft geen enkele wetenschappelijke achtergrond.
Het is pas sinds dat de Amerikanen en vervolgens de Europeanen massaal granen in hun voeding zijn gaan gebruiken dat de problemen van obesitas, diabetes en cardiovasculaire implicaties zijn ontstaan. De oorzaak is dus niet het te vet of te zout eten … maar de granen.
Iedereen kan glutenvrij eten indien hij (zij) dat wenst.
Eten zonder gluten zal geen kwaad doen. Integendeel, men zal de granen moeten vervangen door voedingsmiddelen met betere voedingskwaliteiten.
Iedereen kan zonder gluten eten. Maar het is evident dat iemand die intolerant is voor gluten, coeliakie, er meer baat zal bij hebben.
Oorspronkelijk artikel: “Blé moderne: une sorte de plastique”, Jean-Marc Dupuis, Santé Nature Innovation, Novembre 1, 2015.
Cholesterol geneesmiddelen veroorzaken snelle veroudering, schade aan de hersenen en diabetes
(NaturalNews) Statines voorgeschreven tegen "slechte" cholesterol en voor het verlagen van het risico op hartproblemen, kwamen onlangs onder vuur te liggen nadat uit een studie is gebleken dat ze de menselijke gezondheid meer schade toebrengen dan verbetering.
Helaas nemen veel mensen statines bekend onder de merknamen Lipitor, Crestor en Zocor.
De studie, gepubliceerd ’The American Journal of Physiology’ stelt "... impact op andere biologische eigenschappen van stamcellen geeft een nieuwe verklaring voor hun tegengestelde klinische effecten." Volgens de studie omvatten de negatieve effecten het "proces van ouder worden" en "... het gebruik van statines op lange termijn is geassocieerd met negatieve effecten, zoals myopathie, neurologische bijwerkingen en verhoogdrisico op diabetes." Myopathie verwijst naar spierzwakte.
Statines maken het de cellen onmogelijk zichzelf te herstellen, creëren zenuwproblemen en vernietigen het geheugen.
Experts betrokken bij de studie stellen dat de gezondheidsproblemen met statines door de jaren heen zijn gebagatelliseerd. In werkelijkheid ervaren de mensen die deze cholesterolverlagende geneesmiddelen nemen staar, vermoeidheid, problemen met de lever, spierpijnen en geheugenverlies. Simpel gezegd, deze medicijnen knoeien met de cellen op een zodanige wijze dat hun primaire doel van reproduceren en het lichaam helpen zich te repareren, wordt gedwarsboomd. Het begint met serieuze gezondheidsproblemen of de verergering van bestaande.
Professor Reza Izadpanah, stamcel bioloog en hoofdauteur van de gepubliceerde studie, zegt: "Onze studie toont aan dat statines het verouderingsproces kunnen versnellen. Mensen die preventief gebruik maken van statines (voor hun gezondhei) zouden best eerst nadenken want ons onderzoek toont ongewenste effecten op het lichaam zoals spierpijnen, zenuwproblemen en daarmee verbonden andere effecten. "
Ondanks gezondheidsproblemen door statines, zegt het FDA dat mensen niet bang hoeven te zijn.
Niettegenstaande het FDA op zijn website stelt "Cognitieve (hersenen gerelateerde) stoornis zoals geheugenverlies, vergeetachtigheid en verwarring is gemeld door sommige statine gebruikers" en dat “mensen behandeld met statines een verhoogd risico lopen op een verhoogde bloedsuikerspiegel en de ontwikkeling van diabetes type 2, " beweert het dat statines veilig en effectief zijn. De website verwijst de lezer naar het advies van Amy G. Egan, MD, MPH, adjunct directeur voor veiligheid in de FDA afdeling 'Division of Metabolism and Endocrinology Products (DMEP)’. Ze zegt: "Deze nieuwe informatie moet de mensen niet afschrikken. Het voordeel van statines is onbetwistbaar, zij moeten wel worden genomen met zorg en met kennis van hun bijwerkingen."
Onbetwistbaar? Vooral na deze laatste studie smeken we om wat meer eerlijkheid. Wat is gunstig aan een versnelde veroudering, aan cellen die niet goed functioneren, aan spierzwakte en geheugenverlies?
De noodzaak om voortdurend het gebruik van medicijnen en oudere studies te evalueren.
Deze bevinding toont nog maar eens het belang van het herzien van de zogenaamde voordelen van geneesmiddelen op voorschrift, opdat de patiënt volledig en eerlijk zou geïnformeerd zijn.
Een soortgelijke ‘eye-opening’ was een studie waarbij het antidepressivum Paxil onlangs de krantenkoppen haalde wanneer een heranalyse van een oorspronkelijke studie serieuze fouten en het geven van onvolledige informatie aan het licht bracht. Tenslotte werd dit geneesmiddel onveilig en ineffectief bevonden. Een voorval waaruit Brian Nosek, professor in de psychologie aan de Universiteit van Virginia, besluit dat de gemeenschap wakker wordt en eist dat de wetenschap wordt verondersteld te doen wat zij moet doen - zichzelf corrigeren ".
Oorspronkelijk artikel:"Statin scam: Cholesterol drugs cause rapid aging, brain damage and diabetes", Monday, September 28, 2015 by: Jennifer Lea Reynolds, Natural News.
Rillingen de rest van de nacht want de natte slaapkleren en lakens voelen killig aan.
De volgende dag moe als gevolg van de slechte nacht.
De dag eindigt met echtelijke ruzie.
Een plotse opvlieger midden in een vergadering ... met bezweet voorhoofd en rode wangen zo vlug mogelijk de vergaderzaal verlaten.
Een hart dat snel klopt.
Zwemmend in de kleren.
Opvliegers en nachtelijk zweten ontmoedigen dagelijks.
Men dacht lang dat deze verschijnselen slechts éénmaal per jaar verschenen tijdens de menopauze, rond de vijftig.
Men heeft echter ontdekt dat opvliegers gemiddeld langer duren: tussen 2 en 5 jaar. Zij verschijnen in de perimenopauze en vaak stoppen een paar jaar na het begin van de menopauze. 15% van de vrouwen hebben er zelfs last van voor hun 30!
Velen klagen ook over een wisselend humeur en overdreven emotionele momenten.
Wat zijn de oorzaken van opvliegers?
De menopauze wordt gekenmerkt door het afnemen van de hormonenafscheiding.
Aanvankelijk stoppen de eierstokken met het afscheiden van progesteron - het specifiek zwangerschapshormoon. De cycli verlopen zeer onregelmatig (langer, korter, pijnlijker). Vervolgens dalen de oestrogeenafscheidingen - de specifieke vrouwelijke hormonen. Deze daling is verantwoordelijk voor opvliegers en vaginale droogheid.
Met de oestrogeendaling, zien we dat de regio in de hersenen die de lichaamstemperatuur regelt, de hypothalamus, reageert op een manier die onverklaarbaar blijft: zij detecteert dat het lichaam oververhit is. In paniek beveelt de hypothalamus het centrale zenuwstelsel om het lichaam te ontladen van overtollige warmte. De perifere vaten zetten uit en de talgklieren worden geactiveerd. Deze mechanismen kunnen de huidtemperatuur met 2,5 ° C doen verhogen. Op dat moment voelt men de opvliegers.
Enkele goede gewoonten.
Om opvliegers beter te beheren volstaat het de raadgevingen van Dr. Danielle Roux-Sitruk te volgen:
Kies comfortabele kleding, linnen of katoen - geen plastiek.
Vermijd truien met opgerolde kraag die de opvliegers kunnen stimuleren.
Eet niet te veel pikante gerechten. Wees voorzichtig met het drinken van alcohol.
Probeer altijd een fles water bij te hebben.
Werk in een goed geventileerde ruimte ... naast het raam of een ventilator.
Palmarosa etherische oliën of salie gemengd met een vloeibare zeep of lichaamsmelk zijn effectief bij de bestrijding van plotselinge transpiratie.
En een hormoonvervangende therapie?
Dit is een zeer complex onderwerp dat een afzonderlijke behandeling verdient. Samengevat: hormoonvervangende therapieën (HRT) hebben gemengde resultaten. Hun schade op lange termijn blijft controversieel. Het kan zelfs nog tientallen jaren duren voordat de wetenschap met zekerheid kan zeggen of HRT al dan niet veilig is.
Ondertussen kan men gebruik maken van medicinale planten.
Natuurlijke oplossing: planten
De planten zijn het beste alternatief voor de hormonale substitutietherapie.
1. Voeding
Uit onze voeding kunnen wij gemakkelijk fytohormonen halen. Deze hormonen lijken effectiever bij vrouwen die frekwent last hebben van opvliegers (5 per dag).
De voedingsmiddelen met de meeste fytohormonen zijn linzen, sojabonen en rode bonen.
Volgens Thierry Souccar vindt men ze ook in kleinere hoeveelheden in kikkererwten, groene bonen, broccoli, gekookte asperges, kruisbessen, pompelmoes, rozijnen, hazelnoten en pinda's.
Opmerking: Velen beweren dat de plantaardige hormonen in soja borstkanker veroorzaken maar dit is grotendeels overdreven. De uiteindelijke synthese van klinische studies gepubliceerd in 2014 concludeerde zelfs dat soja marginaal het risico op kanker vermindert. We moeten onthouden dat het effect op kanker minimaal is ... zo klein dat het nauwelijks te kwantificeren is. Het gemeenschappelijk besluit uit alle studies (positief of negatief) op sojabonen is dat zij geen significante verandering merken. Julien Venesson concludeert in Alternative Wellness "Regelmatige consumptie van soja is niet schadelijk, noch gunstig voor het risico op borstkanker. "
Natuurlijk moeten mensen met kanker sojaconsumptie uit voorzorg beperken. Maar algemeen zou niemand sojabonen mogen misbruiken zoals dit geldt voor alle voedingsmiddelen. In het verleden aten zelfs de Aziaten soja spaarzaam.
2. Kruidensupplementen.
Eén van de meest effectieve kruiden tegen opvliegers is zilverkaars (Cimicifuga racemosa).
De zilverkaars is verrassend omdat zij geen fyto-oestrogenen bevat. Het werkingsmechanisme is anders. Het lijkt erop dat het werkt langs de serotonine-receptoren.
Lang geleden gebruikten de Indianen van Noord-Amerika zilverkaars om de periodieke pijnen te verlichten.
Sinds de jaren '40 schrijven therapeuten de plant voor om de symptomen van de menopauze te verlichten. In het bijzonder tegen opvliegers, overmatig zweten, slaapstoornissen, depressie en angst.
In de meeste studies bevatten de gebruikte tabletten gestandaardiseerde extracten van 1 mg 27-déoxyactéine. De dosering is 1 tot 2 tabletten 2 maal daags.
Het kruid wordt vaak gemengd met St. Janskruid dat focuust op de stemmingswisselingen tijdens de menopauze. Samen vormen zij een cocktail die de meeste van de symptomen van de menopauze aanpakt.
Zilverkaars mag niet genomen worden tijdens de zwangerschap en bij borstvoeding en bij mensen met een beschadigde lever of die medicijnen nemen die de lever verzwakken.
Lees nauwkeurige de etiketten; het gaat over de zwarte zilverkaars en niet de blauwe of witte clusters die zelfs giftig zijn.
Oorspronkelijk artikel:”Remède aux bouffées de chaleur” par Eric Müller, Néo-nutrition, Août 6, 2015.
Veenbessen zijn een natuurlijk antibioticum en een bron van antioxidanten.
(NaturalNews) Veenbessen bieden een veelheid aan voordelen voor de gezondheid waaronder het afweren van kanker, van hart- en vaatziekten, diabetes en bacteriële infecties.
Het is niet verrassend dat veenbessen zo gezond zijn, aangezien deze plant nauwe verwant is met de bosbes, een ander ‘superfood’ bekend om zijn ongelooflijk helende eigenschappen.
Net als andere bessen hebben veenbessen een zeer hoog gehalte aan antioxidanten waardoor ze een geweldige hulp zijn voor het stimuleren van het immuunsysteem, vooral tijdens de koude wintermaanden, wanneer schijnbaar iedereen ziek ‘moet’ worden.
Regelmatige consumptie van veenbessen kunnen de ontwikkeling van long-, borst-, darm-, prostaat- en andere kankerachtige tumoren remmen.
Deze rood gepigmenteerde bessen werden voor het eerst gebruikt door de Indianen tegen scheurbuik, een ziekte veroorzaakt door vitamine C tekort. Ze gebruikten ze ook voor andere medicinale doeleinden: als bloedreinigers, als laxeermiddel, tegen koorts, bij buikkrampen en zelfs om verwondingen na een bevalling te behandelen, volgens een rapport van National Geographic.
Tegenwoordig zijn veenbessen belangrijk, aangezien zij routinematig worden gebruikt om een verscheidenheid van aandoeningen te behandelen vanwege hun antibiotische eigenschappen. Vol met proanthocyanidinen, antioxidanten, zijn veenbessen nuttig voor het voorkomen van urineweginfecties; ze voorkomen dat bacteriën zich binden aan de celwand van de blaas. Diezelfde verbindingen remmen de vermenigvuldiging van de bacteriën en doen ze uitspoelen met de urine. Studies tonen aan dat regelmatige inname terugkerende urineweginfecties bij vrouwen van middelbare leeftijd en zwangere vrouwen kan voorkomen.
Veenbessen zijn van nature rijk aan fytonutriënten, vitamine C, vezels en salicylzuur.
Van veenbessen is ook bewezen tumorgroei te remmen door de aanwezigheid van polyfenolische verbindingen. De fytochemicaliën in de veenbessen hebben het vermogen om de activiteit van kankercellen te blokkeren en te voorkomen dat ze ongecontroleerd groeien.
Wetenschappers hebben vijf manieren ontdekt waarop veenbessen kankercellen te lijf gaan, waarvan drie die kankerverwekkende stoffen remmen en twee die tumorcellen vernietigen. Veenbessen hebben het opmerkelijke vermogen om bepaalde soorten eiwitenzymen die ontstekingen veroorzaken die de groei van kankercellen kunnen stimuleren, te onderdrukken.
Veenbessen kunnen ook het enzym ornithine decarboxylase dat vooral borstkanker veroorzaakt, blokkeren. Een andere manier waarop veenbessen kanker bestrijden is het ontsluiten van bepaalde enzymen die kankercellen doden.
Bijvoorbeeld, antioxidanten die in deze rood gepigmenteerd bessen voorkomen starten de activiteit van een fase 2 detoxificatie enzym genaamd quinone reductase, die bescherming biedt tegen chemische carcinogenese. Onderzoek heeft aangetoond dat veenbessen zeer effectief zijn in het veroorzaken van een apoptose geïnduceerde geprogrammeerde dood van tumorcellen.
Waarom ons hart hunkert naar veenbessen.
Veenbessen zijn zo rijk aan antioxidanten dat de dreiging van atherosclerose afneemt, een ziekte waarbij de slagaders vernauwen en uitharden vanwege een ophoping van cholesterol, vet en calcium wat de zuurstoftoevoer kan belemmeren met een beroerte of hartaanval als gevolg. Van natuurlijke verbindingen in veenbessen is aangetoond de oxidatie van low-density lipoproteïne (LDL) te onderdrukken en de bloedplaatjes te stimuleren.
Oorspronkelijk artikel: “Cranberries are natural antibiotic, source of antioxidants”, Saturday, March 07, 2015 by: Julie Wilson, staff writer, Natural News.
Het begint met een handvol witte suiker op de bodem van een steelpan op laag vuur. Dan vooral niets doen. Niet roeren. Na een paar minuten gebeurt er ogenschijnlijk nog niets en worden wij ongeduldig. De witte suiker is nog steeds intact en onschuldig. Maar als we goed toekijken zien we aan de randen een donkerbruine dikke vloeistof verschijnen. Dit is het moment waar we met kinderen rondom ons voorzichtig moeten zijn want de temperatuur van het goedje bereikt probleemloos 180°C.
Deze radicale transformatie is bijna zonder overgang. Plotseling veranderen de witte kristallen in een hete bruine lava. Deze twee opeenvolgende toestanden van suiker zijn zo radicaal dat het bijna griezelig is. Alsof de suiker een gespleten persoonlijkheid heeft. Bij het opdrogen wordt de gekarameliseerde suiker broos en taai (het kleeft aan de tanden).
Je hebt ongetwijfeld opgemerkt dat de suiker zich eerst bindt aan de ingrediënten om dan het geheel te karameliseren. Bijvoorbeeld bij bakken van suiker en vlees samen, zou men verwachten dat één zijde karamel is en vlees aan de andere. In werkelijkheid verkrijgt men gekarameliseerd vlees. Een vraag: zou het kunnen dat de suiker in ons lichaam ook karameliseert?
Glycatie: karamelisering in de cellen.
De uiterlijke tekenen van veroudering (rimpels, vlekken op de huid, haaruitval, de verschijning van de transformatie) weerspiegelen een vertraagde veroudering, goed gevorderd in het binnenste van ons lichaam.
Eén van de kenmerken van innerlijke veroudering is glycatie. Dit is een spontane chemische reactie tussen eiwit en suiker. Na voltooiing van de reactie reageert het ”geglycosyleerd" eiwit niet meer. Het lichaam kan het niet meer gebruiken of er zich van ontdoen. Na verloop van tijd hopen de geglyceerde eiwitten zich op als niet recycleerbaar afval en verstoren ze de normale werking van ons organisme.
Glycatie beïnvloedt de spieren, bloedvaten, ogen, hersenen en andere vitale delen.
Bijvoorbeeld, tijdens een cataract wordt de lens van het oog meer en meer ondoorzichtig tot blindheid toeslaat. Als de lens denatureert tot ondoorzichtig is dit te wijten aan glycatie. Tegenwoordig is cataract een echt volksgezondheidsprobleem. Het komt voor bij 1 op de 5 na 65, 1 op 3 na 75 jaar, en bij 2 op de 3 mensen na 85 jaar!
Van glycatie is ook bekend dat het beschadiging toebrengt aan het zenuwstelsel en de nieren.
Hoe meer suikers en snel verterend zetmeel (brood, pasta, aardappelen), hoe meer glycatie wordt aangestuurd met vroegtijdige veroudering en de ontwikkeling van degeneratieve ziekten als gevolg... het lichaam karameliseert langzaam.
En het is niet langer een geheim dat in onze moderne voeding suiker alomtegenwoordig is.
Je vindt het overal!
Zo schaars en duur suiker was voor onze voorouders, zo algemeen is die geworden met de groeïende suikerbietenteelt (grootste industriële cultuur in Europa vandaag!).
Ondertussen is het verbruik van poedersuiker en suikerklontjes erg achteruit gegaan. Al mijn familieleden en collega's zijn gestopt met het nemen van suiker in hun thee of koffie. Dit is vooruitgang, maar het is misleidend. Men zou al snel geneigd zijn te zeggen: "Ik ben gestopt met suiker" in plaats van "Ik ben gestopt met suiker toevoegen.” Suiker zit tegenwoordig heel slim overal verborgen.Dit geldt des te meer sinds 1970, het jaar van de ontdekking van glucose-fructosestroop, gewonnen uit maïs. Het is zoeter, makkelijker te mengen (voor vloeistof) en goedkoper dan suiker uit riet of bieten.
Vandaag is glucose-fructosestroop alom tegenwoordig in de industriële voeding. Niet alleen in frisdranken, zoetwaren, sauzen, soepen, granen en diepvriesmaaltijden. Wist u dat het wordt gebruikt om zachte broodkruim goed te maken en een gouden bruine korst te krijgen?
Overbodig te zeggen dat we op onze hoede moeten zijn voor iets dat we zelf niet hebben bereid - zelfs gezouten bereidingen.
Zes maatregelen om glycatie te voorkomen.
Om extra glycatie te beperken zijn volgende 6 maatregelen essentieel:
Beperk of vermijd suikerhoudende voedingsmiddelen zoals broodjes, gebak, snoep, frisdrank, enz.
Kijk naar verborgen suikers in kant en klaar maaltijden, sauzen, diepvriesmaaltijden, enz.
Vermijd thuis of op restaurant gebakken en gegrilde gerechten. Kies voor zacht koken: stoom, papillotten, enz.
Eet meer fruit en vooral groenten.
Vervang witte pasta, aardappelen en rijst door langzaam verteerbare koolhydraten zoals de voedingsmiddelen met "lage glycemische index": volkoren pasta, basmati rijst, zoete aardappel, linzen, rode en witte bonen, kikkererwten, boekweit, enz.
Geef uw geld niet uit aan dieet restaurants.
Eenmaal deze maatregelen genomen moet u uw lichaam helpen zich te ontdoen van de huidige voorraad aan geglyceerde eiwitten.
Hoe de glycatie ongedaan maken?
Word actief! Fysieke activiteit is een eenvoudige manier om geglyceerde eiwitten uit het lichaam te verwijderen. Dat is de reden waarom sporters (met mate) er over ’t algemeen jonger uitzien dan ze in werklijkheid zijn.
Om een impuls te geven aan je lichaam zijn er ook stoffen die het glycatie proces vertragen.
Carnosine offert zich op om glycatie te voorkomen.
Carnosine is een antioxidant dat vaak wordt gevonden in hersenen en spieren, maar ook in het hart en elders in het lichaam.
Een goed niveau van carnosine in de spieren verbetert uw prestatievermogen en vermindert spiervermoeidheid.
Maar carnosine is er ook om te voorkomen dat eiwitten gaan glyceren. Carnosine bindt zich aan de suiker om “geglyceerde carnosine" te vormen. In tegenstelling tot geglyceerde eiwitten, wordt geglyceerde carnosine gemakkelijk uit het lichaam verwijderd. Het is zelfs onschadelijk op lange termijn. Kortom, carnosine offert zich op om de glycosylering van goede eiwitten te voorkomen.
Dit werkt zolang er genoeg carnosine aanwezig is natuurlijk. Mensen die veel suikers of zetmeel eten hebben veel carnosine nodig. Het wordt ook gebruikt om diabetes gerelateerde complicaties te behandelen.
Een studie werd uitgevoerd bij mensen met cataract aan wie carnosine oogdruppels werden gegeven. De behandeling bestond uit 1 tot 2 druppels 3-4 keer per dag gedurende 3 tot 6 maanden bij 96 oudere patiënten met cataract. De onderzoekers namen 100% genezing waar bij mensen met een recente cataract en 80% bij mensen met een oudere cataract. Dit is nog steeds een uitstekend resultaat!
De anti-glycatie werking van carnosine zou ook kunnen beschermen tegen de ziekte van Alzheimer en Parkison.
Waar carnosine vinden?
Carnosine wordt vooral verkregen via de voeding. Hiervoor moet je dierlijke producten (vlees en vis) eten. Rundvlees, geelvintonijn, paling, en in mindere mate roze tonijn, zwaardvis en wilde zalm (indien mogelijk). Een verklaring waarom vegetariërs minder carnosine in hun spieren hebben dan vleeseters.
Men denkt dat het effect niet dagelijks waarneembaar is. ... maar vooral voor atleten maakt carnosine een enorm verschil.
Carnosine zelf is gevormd uit twee aminozuren: bèta-alanine en histidine. We weten nu dat het lichaam in staat is om carnosine te produceren uit deze twee aminozuren. Net zoals carnosine wordt beta-alanine verkregen door het eten van vlees en vis.
De lever produceert histidine; dus hierover hoeven wij ons geen zorgen te maken. Histidine bevindt zich verder ook in eiwitten.
Wat je moet weten over carnosine.
Als je overweegt om carnosine capsules te nemen, moet u het volgende weten.
Carnosine wordt niet goed opgenomen door het lichaam: het heeft een slechte "orale biologische beschikbaarheid". Dit betekent dat ons lichaam slechts in staat is om een fractie van de aangevoerde carnosine op te nemen. De onderzoekers berekenden dat ongeveer 10% van de ingenomen carnosine daadwerkelijk opgenomen wordt. De resterende 90% gaat rechtstreeks naar het toilet.
Ernstige fabrikanten kennen dit probleem en zorgen ervoor dat dat de capsules wordt gedoseerd rekening houdend met het verlies van 90%. Streef naar een inname van ten minste 1000 mg carnosine per dag of geef de voorkeur aan bèta-alanine suppletie.
Bèta-alanine.
Er is een andere manier om carnosine aan te vullen. Carnosine bestaat uit bèta-alanine en histidine. Een supplement van bèta-alanine verhoogt effectief de productie van carnosine in het lichaam.
Neem 2 tot 5 gram bèta-alanine per dag, verspreid over de dag en bij de maaltijd. Wees geduldig: de positieve effecten van bèta-alanine zullen pas na 2 weken verschijnen. Het heeft geen bijwerkingen maar bij teveel ineens voelt men tintelingen (dit is normaal).
Benfotiamine
Achter deze vreemde naam zit een speciale vorm van vitamine B1.
Het beschermt de bloedvaten en glycatie van de zenuwen.
Het wordt aanbevolen om ten minste 100 mg per dag te nemen.
Oorspronkelijk artikel: ”Ne laissez pas votre corps se caraméliser de l’intérieur”, Aout 4, 2015, Eric Müller, Néo-Nutrition.
De "mainstream" media ziet geen graten in chemotherapie tijdens de zwangerschap.
(NaturalNews) Heeft een recente studie gepubliceerd in de New England Journal of Medicine bewijzen dat chemotherapie veilig is tijdens de zwangerschap? Zeker, dat is wat de media - en de onderzoekers zelf ons willen doen geloven. Sommige rapporten beweren zelfs dat alle behandelingen van kanker, met inbegrip van straling, veilig zijn voor zwangere vrouwen.
"Onze resultaten tonen aan dat de angst voor de behandeling van kanker geen reden is om een zwangerschap af te breken, dat maternale behandeling niet moet worden uitgesteld en chemotherapie kan gegeven worden," aldus hoofdonderzoeker Frederic Amant.
Maar een blik in de gepubliceerde studie onthult echter dat gegevens dit niet aantonen!
Wat zeggen ze dat ze gevonden hebben?
Het onderzoek is het vervolg op een eerdere studie waarin verzamelde gegevens uit verschillende tests uitgevoerd op kinderen van verschillende leeftijden werden bekeken. Deze keer richtten de onderzoekers zich alleen op kinderen tot drie jaar. Dus zelfs als de methodologie van de studie vlekkeloos zou zijn kan zij in het beste geval aantonen dat geen ziekteeffecten aan te tonen zijn in de eerste drie levensjaren van het kind. Effecten op de langetermijn ontwikkeling of op de immuniteit konden niet worden getest met de gebruikte methodiek.
De onderzoekers vergeleken verschillende gezondheidsresultaten bij kinderen van wie de moeder tijdens de zwangerschap een kankertherapie had gevolgd met die van de kinderen van wie de moeder tijdens de zwangerschap kankervrij was. De studie vond geen verschil tussen de twee groepen in termen van cognitieve uitkomst: geboortegewicht, lengte en hoofdomtrek of incidentie van medische problemen en de behoefte aan medische zorg. Er werd geen verband gevonden tussen deze resultaten en het aantal cycli chemotherapie die de moeders hadden ondergaan, variërend van één tot tien.
Er is echter één probleem: de onderzoekers vergeleken geen chemopatiënten met chemovrije patiënten.
Wat hebben ze echt gevonden?
De studie werd uitgevoerd op een kleine groep van zwangere vrouwen met sterk uiteenlopende types kanker - 18 in totaal. Er waren 69 gevallen van borstkanker, met verder de meest uiteenlopende vormen van kanker met slechts 10 gevallen en de meeste soorten bevatten slechts twee gevallen of maar één enkel.
Slechts 42 procent van de kinderen werden eigenlijk vergeleken op de leeftijd van drie jaar; de rest was slechts 18 maanden als gevolg van een gebrek aan follow-up van gegevens. Dus zelfs de bescheiden bewering van geen nadelige effecten over drie jaar is een overdrijving.
Het fundamenteelste probleem van de studie is echter de manier waarop "chemotherapie" werd gedefinieerd. In werkelijkheid bestond de groep "chemotherapie" uit 129 vrouwen van wie de moeder kanker had gehad tijdens de zwangerschap. In feite waren slechts 74,4 procent van de kinderen in de groep "chemotherapie" blootgesteld geweest aan chemo. Een andere 8,5 procent waren blootgesteld aan straling, 1,6 procent aan drugs, 10,1 procent van de moeders hadden een operatie ondergaan en slechts 10,9 procent hadden geen behandeling gekregen. Dus 21 procent van de kankergroep bestond uit kinderen van wie de moeder geen chemische of radiologische kankerbehandeling had ondergaan.
Tenslotte gaven de onderzoekers zelfs toe dat er sprake was van een veel hogere hoeveelheid vroeggeboortes in de kankergroep - 61,2 procent van de kinderen waren te vroeg geboren, in vergelijking met de gemiddelden van slechts 6,8-8,0 procent in de landen waarover de studie ging.
Vroeggeboorte is gekoppeld aan een kind met een beduidend slechtere gezondheid. In plaats van een vergelijking met de kinderen van kankervrije moeders met volledige zwangerschapsduur deden ze de vergelijking met kinderen van dezelfde gestationale leeftijd waardoor ze de gezondheidseffecten van kankeregerelateerde vroeggeboortes konden maskeren.
Veel van de vroeggeboorten werden geïnduceerd door de artsen opdat zij de moeders dan doses konden geven waarvan men schade vreesde voor het ongeboren kind.
Ten slotte bleek uit de studie dat er meer hartafwijkingen waren in de kankergroep dan in de niet-kankergroep; een vaststelling die door de media werd genegeerd.
Waren deze afwijkingen het gevolg van de kankerbehandeling of de kanker zelf? Door het slecht ontwerp van de studie is het onmogelijk dit te weten.
Oorspronkelijk artikel:"Mainstream media now pushing chemotherapy during pregnancy", Saturday, October 10, 2015 by: David Gutierrez, staff writer, Natural News.
Kurkuma-gember extract - Een krachtig anti-ontstekingsmiddel bij pijnbestrijding
.
(NaturalNews) De voorbije jaren is het onderwerp over ontstekingen veelvuldig bestudeerd en meer en meer begrepen. Medische onderzoekers beginnen in te zien hoe veel tol chronische ontsteking van het lichaam vraagt en beginnen het fenomeen niet alleen te koppelen aan artritis en inflammatoire darmziekten maar ook aan diabetes, hart- en vaatziekten en zelfs kanker.
Ontstekingen zijn de oorzaak van chronische pijnen en drijven hun slachtoffers naar soms zware pijnstillers met ongewenste en zeer ernstige bijwerkingen. Gelukkig zijn er natuurlijke alternatieven om te helpen bij pijn- en ontstekingsbestrijding.
Meer over kurkuma en gember.
Kurkuma en gember zijn botanisch gesproken “neven” en het is niet te verwonderen dat ze zeer gewaardeerde eigenschappen delen. Beide kunnen bogen op een lange geschiedenis van medicinaal gebruik gedurende duizenden jaren in India en China. Het Westen is echter pas recent beginnen beseffen welke therapeutische eigenschappen deze twee krachtpatsers in petto hebben.
De werkzame stoffen, gingerolen in gember en curcumine in geelwortel hebben krachtige anti-inflammatoire en pijnstillende eigenschappen en worden vaak voorgeschreven door natuurlijke gezondheidsbeoefenaars voor de verlichting van symptomen bij reuma of artrose. Beide kruiden kunnen gewrichtspijn verminderen en de flexibiliteit en mobiliteit verhogen. Ze werken ook effectief voor het verlichten van pijn en ontsteking bij spijsverteringsstoornissen zoals colitis ulcerosa.
Terwijl gember en kurkuma poedervorm bestaan geloven veel artsen dat het beste is de verse wortel te gebruiken. Hieronder is een recept voor een zeer effectieve en smakelijke bereiding:
Ingrediënten:
1 kopje water 1 kopje vers geraspte gemberwortel 1 kopje vers geraspte kurkuma Honing naar smaak Schijfje citroen Snuifje zwarte peper 1 eetlepel kokosolie
Bereiding:
In een kleine steelpan het water aan de kook brengen, de gember en kurkuma toevoegen en 10 tot 15 minuten laten sudderen. Voeg naar smaak wat honing en citroen toe samen met de kokosolie en het snuifje zwarte peper.
Dit aftreksel is ongelooflijk gemakkelijk te maken en de resultaten ervan zijn vrij ongelooflijk. Voor degenen die lijden aan chronische inflammatoire aandoeningen zoals reumatoïde of artrose en inflammatoire darmziekten is dit aftreksel het overwegen waard vanwege de manier waarop het kan helpen ontstekingen te verminderen (en dus ook pijn) door het gehele lichaam. Het feit dat deze samenstelling niet alleen lekker is maar ook veel voordelen biedt, afgezien van de pijnbestrijding, is dit gewoon de kers op de taart!
Oorspronkelijk artikel:"Turmeric-Ginger Tea - A powerful anti-inflammatory remdy for pain relief", Wednesday, June 24, 2015 by: Dr. Sofiya, Natural News.
Wat u moet weten over cholesterolverlagende medicijnen.
Als u onlangs uw huisarts hebt bezocht i.v.m. uw zorgen om uw hart of cholesterol verliet u waarschijnlijk zijn cabinet met:
- een gevoel van schuld over het "teveel" aan cholesterol,
- een voorschrift voor statines (zoals Tahor, Crestor, Esilor, Zocor enz.).
- je bent niet alleen in dit geval; duizenden hebben dezelfde ervaring.
Alleen hebben "ze" je niet alles verteld over deze "statines en over het goede van cholesterol.
Risico van "cholesterol delirium”.
De gerenommeerde cardioloog en onderzoeker aan het CNRS Michel Lorgeril aarzelde niet te spreken van een “cholesterol delirium". Een veralgemeend delirium waarrond de medische industrie een verhaal heeft verzonnen gebaseerd op niets en dat door miljoenen mensen geloofd wordt.
De oorsprong van de "hold-up”.
Het begon in een klein Amerikaans stadje in de buurt van Harvard, Framingham, dat reeds het onderwerp van een onderzoek naar tuberculose was geweest, dat sinds 1948 een lange-termijn studie begon (die vandaag nog altijd gaande is) over cardiovasculaire risicofactoren. Het belicht tussen 1957 en 1971, een onbetwistbaar feit: het belang van de bloeddruk op het risico van een hartaanval of een beroerte (CVA).
In 1974 bestemt deze studie diabetes als een risicofactor en in 1977 cholesterol. Maar de studie wijst ook op het beschermende effect van een hoger niveau van HDL (lipoproteïnen met hoge dichtheid), een nuance die al lang uit de aandacht verdwenen is !!!
De farmaceutische industrie en “hun” gevolg van volksgezondheidsautoriteiten onthouden alleen dat:
- atherosclerose het gevolg is van een opeenhoping van cholesterol aan de arteriële wanden,
- de totale cholesterol gedoseerd moet blijven,
- men het cholesterolniveau moet verlagen als dat te hoog is.
Deze drie misleidende argumenten zullen meehelpen om één van de meest winstgevende geneesmiddelen in de geschiedenis te verkopen: statines.
Een enkel cijfer resumeert de hele zaak: anti-cholesterol Tahor verkocht voor 130 miljard dollar sinds de lancering in 1997. De moeite waard toch voor een paar misleidingen?
Wat er gebeurt als men het cholesterolniveau verlaagt.
Men tracht ons wijs te maken dat deze lipide, van nature in ons lichaam, er alleen maar is om onze bloedvaten te verstoppen ...
In feite; zegt dr Curtay, consumeren we elke dag tussen de 250 en 300 mg cholesterol maar onze cellen produceren dagelijks 1 gram meer.
Vraag is dan: waarvoor? Het antwoord hierop geeft een heel ander beeld van cholesterol.
Ons lichaam is samengesteld uit ongeveer 100 000 miljard cellen en elke cel is omgeven door een membraan bestaande uit lipiden. Cholesterol is een essentieel onderdeel van de celmembranen die een fundamentele rol speelt:
- in hun stabiliteit
- in hun vloeibaarheid. Omgekeerd hoe stijver een celmembraan hoe minder activiteit van de eiwitten die als antennes werken: dragers en ontvangers die het mogelijk maken dat de voedingsstoffen hun weg vinden naar de cellen en organen en daarover kunnen communiceren.
- in de cellulaire vlotten die dienen als een anker voor eiwitten die vastzitten in het membraan. Zo moet bijvoorbeeld de insulinereceptor worden verankerd op een vlot om actief te zijn.
Aldus kan het verlagen van cholesterol het vermogen van de meeste functies van de celmembranen aantasten; het vervoer van nutriënten of de communicatie tussen organen.
Wat kan er gebeuren als de hersenen neurotransmitter receptoren, die ons in staat stellen om aandachtig te zijn en om te onthouden, minder actief zijn? Een vermindering van de opslagcapaciteit en dit is precies wat men vaststelt bij de vele gebruikers van statines.
Eveneens vermindert de hoeveelheid insulinereceptoren met als gevolg: verminderde glucosetolerantie, diabetes en pre-diabetes.
Uit recente studies blijkt dat statines het risico van diabetes, cardiovasculaire risicofactor, immuno-depressie, versnelde veroudering en zelfs kanker, sterk verhogen!
En dat is niet alles:
- Cholesterol is essentieel voor vitamine D
Het is vanuit de cholesterol dat we de voorloper van vitamine D fabriceren, die wordt geactiveerd door blootstelling aan het zonlicht.
Uit duizenden studies blijkt dat een gebrek aan vitamine D een risicofactor is voor ontstekingen, beroerte, diabetes, allergische ziekten, kanker (in het bijzonder borst-, prostaat- en darmkanker), multiple sclerose, telomeerverkorting (geassocieerd met de levensduur en de preventie van degeneratieve ziekten) en de sterke stijging van de mortaliteit door allerlei oorzaken.
- Cholesterol is essentieel voor het co-enzym Q 10
Uit cholesterol produceren wij het co-enzym Q10, een belangrijke molecule die wordt gebruikt om de elektronen binnen de mitochondria te transporteren, de elektriciteitscentrales die de motor van alle functies aandrijven, het ATP.
Co-enzym Q10 is een krachtig antioxidant. Zijn daling betekent een verkorting van de levensduur en er werd duidelijk aangetoond dat statines deze zeer aanzienlijk verminderen.
Cholesterol is essentieel voor DHEA waarvan Pr Etienne-Emile Beaulieu ontdekt heeft dat het een antiveroudering hormoon is.
Dus echt, willen we onze cholesterol verlagen ten koste van alles?
Infarct, beroerte: cholesterol als hoofdschuldige gebombardeerd.
Dit argument heb je zeker gehoord: een hoog cholesterolgehalte is een factor van cardiovasculair risico."
Het is waar dat men cholesterol aantreft in atherosclerotische plaques (afzettingen op de binnenwand van de slagader), maar dit is slechts ... 10% van de inhoud!
Plaque bestaat vooral uit een poliferatie van vezels en fibroblasten die ze uitgescheiden hebben, witte bloedcellen, gladde spiercellen, plaatjes, fibrine, calcium en ijzer, krachtige pro-oxidanten en pro-inflammatoren ...
Dokter Curtay concludeert:
"Veel meer dan de vermindering van het cholesterolgehalte is de beheersing van hypertensie en hyperactiviteit van de bloedplaatjes bepalend bij de preventie van hartaanval en beroerte"
En wat als cholesterol helpt bij het voorkomen van kanker?
Verschillende studies besluiten dat een hoger cholesterolniveau de kans op kanker vermindert!
De recente uitgebreide Me-Can studie uitgevoerd op 289.273 mannen en 288.057 vrouwen uit Noorwegen, Zweden en Oostenrijk, heeft het volgende vastgesteld:
- bij mannen met het hoogste cholesterolniveau, een afname van 86% voor leverkanker en galwegen, 48% voor alvleesklierkanker, 33% voor huidkanker (exclusief melanomen) en 32% voor leukemieën- en lymfomenkanker.
- bij vrouwen met het hoogste cholesterolniveau, een afname van 14% voor allerlei kankers, 77% voor blaaskanker, 30% voor borstkanker en 39% voor melanoom en leukemie en 39% voor lymfeklierkanker.
Deze bevindingen worden nog versterkt door het onderzoek van een Inserm team in Toulouse dat vond dat een molecule afgeleid van cholesterol, genaamd Dendrogenin A (DDA), antikanker eigenschappen heeft.
In hun studieverslag, gepubliceerd in het tijdschrift Nature Communications, hebben de wetenschappers het remmend effect van DDA op kanker aangetoond, zowel op tumorcellen gekweekt in het laboratorium als op tumoren ingeplant bij muizen. Zij vonden DDA in de gezonde cellen maar niet in de tumorcellen.
Indien deze bevinding bevestigd wordt kan cholesterol vrijgepleit worden van alle schuld maar wellicht is er meer nodig om de verkopers van de farmaceutische industrie aan het wankelen te brengen.
Deze worden echter geconfronteerd met een dubbel probleem: niet alleen is cholesterol niet de grote boze wolf zoals zij ons willen laten geloven maar de octrooien van de meeste statines zijn verlopen.
Dus de strategen van de grote laboratoria zullen proberen om de slag van de eeuw te winnen met een nieuw wapen: de nieuwe generatie cholesterolverlagende medicijnen. Zij worden de anti-PCSK9 genoemd; het zijn monoklonale antilichamen. Ze zijn krachtiger dan statines en in staat om het cholesterol tot de helft te laten vallen als een bom die inslaat?
Wat betreft de prijs: 100 maal duurder dan de huidige statines.
Helaas, zijn ze waarschijnlijk ook nog gevaarlijker. De eerste monoklonale antilichamen gekend onder de naam anti-TNFalpha, trastuzumab of Herceptin kunnen ernstige bijwerkingen veroorzaken. Efalizumab Raptiva, gebruikt bij de behandeling van psoriasis, bevordert dodelijke infecties, waaronder encefalopathieën en werd reeds uit de markt gehaald. Maar dat deert de fabrikanten niet.
Amerikaanse autoriteiten hebben de afgelopen weken aan Sanofi de toelating gegeven om de eerste anti-PCSK9 op de markt te brengen en de Europese autoriteiten hebben een eerste positief advies gegeven. De sleutel van al dat gebeuren … meer dan 4,5 miljard euro per jaar voor het laboratorium ...
Oorspronkelijk artikel:”Médicaments anti-cholesterol: ce que vous devez savoir”, Aout 26 2015 par Jean-Marc Dupuis, Santé Nature Innovation.
(NaturalNews) Diabetes is een groeiend probleem over de hele wereld. In Amerika alleen al schat men dat bijna 30 miljoen mensen deze aandoening hebben die wordt veroorzaakt door de alvleesklier; ofwel produceert die helemaal geen insuline (diabetes type 1) of niet genoeg volgens de vraag van het lichaam (diabetes type 2). Hoe dan ook kan deze ziekte leiden tot ernstige problemen. Het is de grootste oorzaak van nierfalen in de Verenigde Staten, evenals de nummer één oorzaak van niet-traumatische amputaties. Met andere woorden, het vinden van behandelingen voor diabetes is een serieuze aangelegenheid. Helaas hebben veel van de medicijnen in de reguliere geneeskunde ernstige bijwerkingen en zijn zelfs niet altijd effectief bij het voorkomen van complicaties. Gelukkig zijn er natuurlijker mogelijkheden die kunnen helpen.
Zwarte komijn.
Zwarte komijn, ook wel bekend als zwart zaad, werd reeds 2000 jaar geleden gewaardeerd om zijn geneeskrachtige eigenschappen. Er is aangetoond dat sommige van de actieve verbindingen een anti-diabetisch effect hebben. Om hiervan gebruik te maken dient men dagelijks de olie van de zaden te nuttigen met wat water of sap.
Kaneel.
Dit is misschien één van de meest bekende (en meest onderzochte) behandelingen voor diabetes. Onderzoek heeft uitgewezen dat veel van de bioactieve bestanddelen van dit kruid de werking van insuline kunnen nabootsen. Ze maken het de glucose gemakkelijker om van de bloedstroom naar de cellen te stromen. Dit voorkomt een hoge bloedsuikerspiegel en allerhande problemen die er uit voortvloeien.
Druivenpitextract.
Veel mensen zijn er zich niet van bewust, maar de lever (zoals de alvleesklier) speelt een belangrijke rol in het reguleren van de bloedsuikerspiegel. Druivenpittenextract kan helpen omdat het in staat is om ons leverweefsel te beschermen en te verjongen en de gezonde werking van de lever zelf te ondersteunen. Dit is een belangrijke factor om te overwegen voor diabetici.
Bittere limoen.
Bittere limoen is een populaire Indiase remedie voor diabetes en wordt sedert duizenden jaren gebruikt in de Ayurvedische geneeskunde voor deze en andere aandoeningen. Er wordt aangenomen dat de verbindingen in bittere limoen de werking van insuline nabootsen en zo kunnen helpen bij een natuurlijke controle en regeling van de bloedsuikerspiegel.
Rekening houden met de hierboven genoemde natuurlijke remedies kunnen diabetici zichzelf behelpen om hun bloedsuikerspiegel veilig te reguleren en te voorkomen dat de ernstige lange termijn complicaties zoals nierfalen, dat zo verwoestend is, kunnen optreden.
Oorspronkelijk artikel:”Top 4 natural remedies that help diabetes”, Monday, July 27, 2015 by: Sandeep Godiyal, Natural News.
Onderzoekers vinden dat het lichaam meer calorieën verbrandt als men groene thee drinkt!
Groene thee is waarschijnlijk de gezondste drank in de wereld.
Men denkt er alles over te weten. Echter blijft groene thee verbazen bij elke nieuwe studie.
Uiterlijk betekent groene thee niet veel. En toch zit die vol krachtige en heilzame stoffen voor het lichaam.
Reeds bekend zijn de anti-oxidant en anti-kanker eigenschappen (in het bijzonder tegen borstkanker).
Groene thee is ook een interessante oplossing om gewicht te verliezen, het verbeteren van ons uithoudingsvermogen en het verhogen van onze energieniveaus.
Wat weten we eigenlijk over thee?
Vandaag de dag is thee de meest geconsumeerde drank in de wereld na water. Groene thee is goed voor 18% van de wereldwijde consumptie van thee, en zwarte thee voor 80%.
Er is een groot misverstand over thee. Wanneer we spreken over zwarte thee, groene thee, witte thee, stellen we ons verschillende soorten struiken voor waarvan de bladkleur zou variëren van donkergroen tot lichtgroen.
De werkelijkheid is heel anders.
De 3200 bestaande soorten thee zijn allemaal afkomstig van één enkel soort theeplant ook wel bekend als Chinese Camelia (Latijns: Camelia sinensis).
Het klimaat, de hoogte, het oogstseizoen (lente, zomer, herfst, winter), en in het bijzonder de behandeling na de oogst zijn een aantal factoren die de smaak van thee bepalen.
De behandeling is een cruciale stap die het verschil maakt in de uiteindelijke smaak van thee (kneuzen van de bladeren , oxidatie, drogen, roosteren, nagisting, parfumeren, smaakstoffen, bedrijfsgeheimen, enz., volgens noodzaak ).
Tenslotte krijg je een oneindige verscheidenheid aan crus - ook als je twee groene thee’s vergelijkt. Sommigen zeggen dat de smaak van groene thee geserveerd in Japan dichterbij de smaak van waterkerssoep ligt dan de groene thee die we drinken in Europa.
Groene thee: de meest waardevolle.
Van alle soorten wordt groene thee het meest gewaardeerd voor zijn therapeutische eigenschappen. Het verschil tussen theesoorten ligt in de behandeling van de bladeren. Groene thee is thee die het minst verwerking heeft ondergaan en die een maximale efficiëntie van de eigenschappen van de werkzame stoffen behoudt. (N.v.d.r. Volgens een theesommelier uit mijn omgeving geldt het predicaat "minst bewerkt" eigenlijk voor witte thee en zou deze thee - omdat de knopjes heel vroeg in het voorjaar geplukt worden - door zijn geringe bewerking de meeste actieve stoffen bevatten).
Groene thee bevat grote hoeveelheden polyfenolen zoals flavonoïden en catechines - vooral epigallocatechinegallaat (EGCG). Hun antioxidante kracht is zeer belangrijk. EGCG is één van de krachtigste antioxidanten.
Groene thee is rijk aan vitamine C die ook een goede antioxidant is. Hij bevat ook cafeïne en andere vitaminen: A, B, B2, K en PP. Verder nog mangaan en selenium om schade door vrije radicalen te voorkomen, zink voor het verbeteren van de neurologische functies en magnesium om de energieniveaus te verbeteren.
Een gedroogd groen theeblad bevat van 0,5% tot 10% caffeine en 15% tot 30% catechinen waarvan gemiddeld 50% tot 75% EGCG.
Verbrand uw vet en verhoog uw uithoudingsvermogen.
Twee onderzoekers aan de Universiteit van Basel maakten een uitgebreid overzicht van alle in vitro en in vivo studies (mens en dier) op EGCG in groene thee. De meeste studies tonen aan dat groene thee en groene thee-extracten doeltreffend zijn voor gewichtsverlies, voor de controle van de bloedsuiker en het verlagen van het risico van cardiovasculaire ziektes in verband met overgewicht.
Groene thee is ook bekend om het verbruik van vet tijdens oefeningen en verbetering van de cardiale capaciteit en het uithoudingsvermogen tijdens het sporten.
In een studie noteerden 10 gezonde mannen die groene thee dronken een energiestijging van 4%.
Groene thee stimuleert het lichaam om specifiek vet te verbranden. Een studie toonde aan dat de vetverbranding met 17% steeg bij patiënten die groene thee hadden gedronken.
Verschillende studies hebben aangetoond dat groene thee vooral gewicht doet verliezen rond de buik.
Merk op dat de proefpersonen meer gewicht verloren bij de combinatie van groene thee en sporten.
Een grote studie van 240 personen gedurende 12 weken onthulde dat groene thee lichaamsvet, tailleomtrek en abdominaal overgewicht aanzienlijk vermindert.
Natuurlijk werkt dit niet voor iedereen. Sommige studies hebben geen verhoogde stofwisseling gevonden na het drinken van groene thee. Het hangt allemaal af van het initieel verbruik: bij mensen die al lang veel groene thee of koffie drinken heeft een extra dosis groene thee weinig effect op het gewicht, maar voor anderen is het effect heel duidelijk.
Van de cafeïne in groene thee is bekend ook de fysieke prestaties te verbeteren (+ 12% volgens een Brits onderzoek). Dit is nuttig om beter te presteren in sporten, het verbeteren van het uithoudingsvermogen of gewoon actiever te zijn gedurende de dag.
Cafeïne werkt door het mobiliseren van vetzuren in het vetweefsel dat zo als een directe bron van energie werkt bij inspanningen en de spieren explosierver maakt bij sporten (bodybuilding, rugby, enz.).
EGCG heeft zijn effectiviteit bij het verbeteren van de cardiale capaciteit en het uithoudingsvermogen getoond. Amerikaanse onderzoekers ontdekten dat EGCG de consumptie van CO2max deed toenemen zonder het versnellen van de hartslag. Dit suggereert dat EGCG de cardiale output verhoogt: de zuurstof in het bloed wordt vlugger gerecupereerd voor gebruik tijdens het sporten.
Groene thee wordt aanbevolen om meer calorieën te verbranden, vet te verliezen en fysieke prestaties te verhogen.
Wat kan je verwachten van theanine?
Groene thee is ook rijk aan theanine, een stof die onderzoekers interesseert. Volgens voorlopige studies heeft theanine een ontspannend effect op het zenuwstelsel en een stimulerend effect op het immuunsysteem. De gegevens zijn nog onvoldoende om de doeltreffendheid te bevestigen.
Elke groene thee is niet gelijk.
Veel groene thee wordt geoxideerd verkocht en dit proces kan zijn weldaden vernietigen. Inspecteer nauw uw groene thee om de kwaliteit te beoordelen. Als die bruin oogt in plaats van groen is het mogelijk dat hij oxidatie heeft ondergaan.
Het is belangrijk om ervoor te zorgen dat uw groene thee zuiver is. De kwaliteitsthee mag niet te veel lood, fluor, kwik, arseen, cadmium of aluminium bevatten. Verontreiniging van goedkope thee is eenvoudig uitgelegd: de teeplant absorbeert de stoffen in de aarde langs haar wortels. Als zij groeit in een vervuilde omgeving zal zij bijvoorbeeld lood en fluor uit bodem absorberen. Daarom wordt algemeen aanbevolen groene thee te kiezen uit Japan in plaats van China, waar het land meer vervuild is; (n.v.d.r. je zit ook goed natuurlijk als je voor biologische thee kiest die op deze en andere verontreinigingen gecontroleerd wordt).
Alle groene thee bevat niet dezelfde hoeveelheid EGCG, de belangrijkste antioxidant in groene thee. Bij het testen van verschillende soorten groene thee bleek de EGCG concentratie te variëren van 1 tot 20 maal (x20)! Bij verder onderzoek werd ontdekt dat sommige groene theeproducten zelfs geen EGCG bevatten.
Geconfronteerd met deze enorme verschillen, kan ik u alleen maar aanmoedigen om zorgvuldig uw groene thee te kiezen, en ik geef u enkele tips hiervoor.
Er is een Chinees spreekwoord dat zegt:
"Het is beter om gedurende 3 dagen te worden beroofd van voedsel dan van thee voor één dag. "
Dit gezegde geldt perfect in ons geval: we zouden volledig de industriële smaakstoffen, conserveringsmiddelen en geraffineerde suikers moeten elimineren ... en meer groene thee drinken.
Pas op voor de zakjes met groene thee.
Groene thee papieren zakken zijn schadelijk indien ze zijn behandeld met epichloorhydrine. Bij contact met water komt de stof 3-MCPD los. 3-MCPD is in verdenking gesteld door het Europees Agentschap voor de Gezondheid (EFSA) als een mogelijke oorzaak van kanker, onvruchtbaarheid en immuundeficiëntie.
Andere theezakjes zijn van plastiek ... op basis van synthetische polymeren zoals nylon of PVC. Gelukkig smelten deze kunststoffen slechts bij hoge temperaturen, maar zelfs onder de smelttemperatuur kunnen deze polymeren al beginnen af te breken.
Door zo’n theezakje onder te dompelen in kokend water bestaat het risico dat de polymeren loskomen waarvan de schadelijke effecten op het lichaam overbekend zijn.
Het hele blad of het blad gemalen tot poeder?
Intuïtief zeggen we dat de hele theebladeren de voorkeur verdienen op de bladeren gemalen tot poeder. Vooral ook omdat de hele bladeren meestal duurder zijn. Maar het is inderdaad juist dat de hele bladeren vaak van betere kwaliteit zijn en controleerbaarder op zuiverheid. Het is eenvoudiger om junk poeder te verbergen in thee, zoals in een sigaret. Met een sigaar of hele theebladeren kan niet ongemerkt worden geknoeid. Uiteraard blijven de gebruikte bestrijdingsmiddelen bij de teelt een probleem dat we niet kunnen zien met het blote oog. Dat is dan ook de reden waarom het beter is om biologische thee te kopen.
Hoe kun je 2 keer meer antioxidanten halen uit je thee?
Er is een domein waar de geplette bladeren de hele overtreffen: het gehalte aan anti-oxidanten in de drank. Inderdaad bij hele theebladeren zul je 2 keer meer antioxidanten in je kopje krijgen als je ze eerst maalt of kneust. Door het malen komen de goede antioxidanten (bijvoorbeeld EGCG) gemakkelijker vrij in de infusie.
Gebrek aan ijzer: is groene thee gevaarlijk?
Thee heeft de ongelukkige neiging zich vast te klampen aan het ijzer in ons spijsverteringskanaal. Dit voorkomt dat ijzer goed wordt geabsorbeerd, een situatie waarbij niets aan de hand is voor de meesten die genoeg ijzer hebben maar niet wenselijk voor mensen met een tekort aan ijzer (anemie).
Om dit fenomeen te beperken is het aan te raden thee te drinken tussen de maaltijden en tussen het eventueel nemen van andere voedingssupplementen.
De kunst van het bereiden van groene thee.
De bereiding van groene thee is gevoeliger dan we denken. Als je volledig wilt profiteren van alle voordelen volg dan onderstaande traditionele bereidingswijze:
. Kook water in een pot of ketel zonder antiaanbaklaag omdat de speciale coating wel eens schadelijke chemische stoffen zou kunnen vrijgeven door het kokend water. . Laat vervolgens het water afkoelen tussen 77 ° C en 85 ° C. . Laat het water 1 minuut rusten. . Verwarm theepot of kopje opdat het water niet te snel zou afkoelen. Hiervoor vul je de theepot met kokend water en bedek met een doek.
. Wacht even en dan giet je het water weg. . Gebruik 4 theelepels bladeren voor 1 liter water. . Laat de bladeren met behulp van een zeef of een theebal zakken tot op de bodem van de pot om een sterk aftreksel te kunnen produceren. . Giet het warme water in het recipiënt en dek af met een doek of een theemuts. . Laat 2 tot 3 minuten trekken. . Verwijder de theebladeren en geniet. . De thee moet geurig zijn en mag niet bitter smaken.
Een eenvoudige manier om van de weldaden van groene thee te genieten.
Veel mensen willen van de deugden van groene thee genieten maar zien er tegen op om die zelf te maken; ze weten niet waar goede kwaliteit groene thee zonder al te veel fluoride te verkrijgen is. Ze voelen zich ongemakkelijk door de exotische namen en gespecialiseerde Engelse woordenschat op de verpakking. Tussen "Oolong", "Gunpowder", "golden buds”, "silver tips", "Lapsang Souchong", "single estate", “loose leaf”, "pu-erh", "blend", "Orange Pekoe" "first flush" voelt men zich volledig verloren.
Dan is er bezorgdheid dat de thee verouderd is, het water te heet, de bladeren te lang trekken enz. Deze factoren beïnvloeden de weldaden van de thee zodat het lichaam geen gebruik kan maken van de uitstekende werkzame bestanddelen.
Er zijn mensen die vier klontjes suiker in hun kopje thee doen om zijn smaak te maskeren - ten allen prijze vermijden want katastrofisch voor de gezondheid.
Voor degenen die niet graag thee zelf zetten is er een eenvoudig alternatief: groene thee capsules. De meeste zijn niet zo geconcentreerd in EGCG dan de infusies maar het is een alternatief.
Eric Müller
Oorspronkelijk artikel:”Le star des infusions”, Néo-nutrition, Juillet 12, 2015.
Wetenschappers scheiden medische voordelen van cannabis van ongewenste neveneffecten.
(NaturalNews) Met zeer weinig uitzonderingen is in de Verenigde Staten bijna geen enkel medisch probleem in de afgelopen tijd zo omstreden geweest als dat van medische marihuana. Voorstanders zijn van mening dat de bioactieve ingrediënten in marihuana moeten worden gebruikt als medicijn omwille van de vele voordelen voor de gezondheid - en inderdaad, er is voldoende bewijs om aan te nemen dat het kan helpen bij het verlichten van de inter-oculaire druk bij glaucoompatiënten, bij verhoging van de eetlust van de patiënten met chemotherapie en misschien wel het allerbelangrijkste, bij verlichten van pijn bij stervenden. Critici argumenteren echter dat de ongewenste neveneffecten "hoog" zijn en het risico van verslaving het te gevaarlijk maken als geneesmiddel, zelfs in zeer gecontroleerde omstandigheden. Het blijkt echter dat wetenschappers dicht zijn bij het elimineren van de ongewenste neveneffecten.
Nieuw onderzoek scheidt het goede van het slechte.
Dit nieuw onderzoek is een samenwerking tussen de Universiteit van East Anglia in het Verenigd Koninkrijk en de Universitat Pompeu Fabra in Barcelona, Spanje. Samen hebben wetenschappers in beide universiteiten de route blootgelegd van THC, het belangrijkste psychoactief ingrediënt in marihuana dat tumoren kan verminderen bij kankerpatiënten.
Het bleek dat THC zowel de serotonine als de cannabinoïde receptoren in de hersenen affecteert wat leidt tot het "high" gevoel. Deze onderzoekers hebben ook ontdekt dat wanneer deze receptoren worden geblokkeerd, het THC nog altijd kankercellen kan bestrijden zonder de bijwerkingen van o.a. het “high” gevoel - en zonder geheugenstoornissen waartoe het gebruik van marihuana kan leiden. Tevens bleek dat THC nog altijd pijn kan bestrijden zonder geheugenstoornis, wat belangrijk is vanwege zijn veelvuldig gebruik als analgeticum.
De wetenschappers drukken er wel op dat deze studie uitgevoerd is op laboratoriummuizen en nog niet uitgeprobeerd op mensen. Ze hopen dat hun ontdekking verdere studies zal stimuleren die geleidelijk kunnen leiden tot therapieën die de voordelen van marihuana benutten zonder de nadelen.
Reacties op de studie.
Reacties op dit onderzoek van de medische gemeenschap zijn positief. Veel artsen die terughoudend zijn om marihuana te gebruiken lijken zich comfortabeler te voelen over deze therapieën zodra het gevaar van de bijwerkingen wordt verwijderd. De medische gemeenschap blijft echter volhouden dat de patiënten best niet proberen om marihuana als zelfmedicatie te gebruiken.
Als er meer onderzoek wordt gedaan die voortbouwt op deze eerste bevindingen en als een therapie kan ontwikkeld worden die de helende krachten van THC gebruiken zonder de ongewenste bijwerkingen, kan dit de weg effenen naar een grotere acceptatie van deze therapieën. Dit zou een betere toegang betekenen voor patiënten met ernstige medische aandoeningen die zouden kunnen profiteren van wat de THC te bieden heeft.
Oorspronkelijk artikel:"Scientists separate medical benefits of cannabis from unwanted side effects", Tuesday, August 11, 2015 by: Dr. Sofiya, Natural News.
Deze frequente en bijzonder onaangename aandoeningen worden vaak veroorzaakt door de bacterie 'Helicobacter pylori', maar soms is het gewoon stress of de gevolgen van een manier van leven op basis van te vet eten, te veel eten of te snel eten.
Gelukkig zijn deze aandoeningen te voorkomen en zelfs te behandelen door een onbekend maar bijzonder doeltreffend bestanddeel: vitamine U.
Wat is vitamine U?
De therapeutische eigenschappen van vitamine U werden ontdekt in de vroege jaren '50 door een Amerikaanse wetenschapper, Dr Garnett Cheney die het gebruikte tegen zijn zweren.
In werkelijkheid is de "anti-zweren vitamine" geen vitamine in de traditionele betekenis. Het is een aminozuur oplosbaar in water, S-methylmethionine, dat gemakkelijk kan worden gesynthetiseerd.
Vitamine U is een cytoprotectief mechanisme (cel beschermend) en draagt bij tot de productie van eiwitten die cellen nodig hebben om te kunnen leven. Vitamine U werkt op de maag en de darmfuncties in het algemeen: het beschermt het maagslijmvlies, is betrokken bij de eiwitsynthese en bevordert wondgenezing.
Vitamine U wordt aangetroffen in dierlijke voedingsmiddelen zoals melk, eidooier en lever. Het wordt ook gevonden in plantaardige voedingsmiddelen, vooral kool maar ook in selderij, asperges, peterselie en rapen. Het is ook aanwezig in groene thee.
De gunstige werking van vitamine U op het spijsverteringsstelsel.
In de jaren 50, vroeg Dr Garnett Cheney aan 100 van zijn patiënten die leden aan zweren om niets te veranderen aan hun eetgewoonte, om hun behandeling met geneesmiddelen te stoppen en in plaats ervan het sap van rauwe kool te drinken.
Na enkele dagen meldden zijn patiënten een aanzienlijke vermindering of zelfs een volledige verdwijning van hun pijnen. De uitgevoerde onderzoeken bevestigden dat deze kuur sneller werkte dan de gebruikelijke chemische behandelingen. Aldus verdiepte hij zich in zijn onderzoek en ontdekte het nut van deze werkzame stof die hij “vitamine U" noemde.
In Frankrijk is de effectiviteit ervan aangetoond in 60 klinische studies van Dr. Dubarry. Zijn patiënten, die leden aan verschillende vormen van maagzweren, hebben hun situatie gunstig zien evolueren met 80% werkzaamheid tegen gastro-intestinale ulcera en 94% tegen gastritis en gastro-duodenitis!
Andere overtuigende studies zijn uitgevoerd in de jaren '90 in Duitsland, Italië, Japan en de Verenigde Staten, met name om de effectiviteit van vitamine U in de preventie en behandeling van spijsverteringsproblemen aan te tonen specifiek op darmzweren, dyspepsie (moeilijke en pijnlijke spijsvertering), misselijkheid, maagdarmstoornissen en intolerantie voor bepaalde geneesmiddelen (corticosteroïden, analgetische en anti-inflammatoire).
Het werkingsmechanisme van vitamine U is nog niet volledig verklaard en veel onderzoek is nog nodig om al de therapeutische eigenschappen van deze stof te identificeren. Recent onderzoek heeft ook resultaten opgeleverd voor de behandeling van toekomstige toepassingen van vitamine U bij externe inflammatoire aandoeningen en allergieën.
Eet 5 kilo kool per dag of probeer een 100% natuurlijke oplossing uit Midden-Amerika.
Dieet- en therapeutische voordelen van kool werden al eeuwen onderkend vooral in de landen van Oost-Europa waar het nog steeds een basisvoedsel is voor de bevolking.
De therapeutische eigenschappen worden reeds lang geprezen door voedingsdeskundigen en verder onderzoek naar vitamine U draagt telkens een beetje bij om het tot één van de meest veelbelovende gezonde voedingsmiddelen te maken.
Echter, als u last heeft van problemen met de spijsvertering, kan het moeilijk of zelfs afgeraden worden om genoeg te kool eten om de gunstige effecten van de vitamine te ondervinden.
Paradoxaal genoeg is kool moeilijk te verteren; zeker rauw geconsumeerd.
Er zijn echter voedingssupplementen met synthetische vitamine U verkrijgbaar. In deze vorm staat de inname van 300 mg vitamine U gelijk aan 3 tot 5 kilo kool! Het is belangrijk op te merken dat het lichaam het teveel van deze vitamine uitscheidt langs de urine en alleen opneemt wat het nodig heeft.
Gelukkig is er ook een 100% natuurlijk concentraat te verkrijgen gebaseeerd op Brassica Oleracea, een oude variëteit milieuvriendelijk geheel in Centraal Amerika.
Oorspronkelijk artikel:”Problèmes de digestion: la solution Vitamine U”, Jean-Marc Dupuis, Néo-nutrition, Juillet 3, 2015.
Meer wetenschappelijk bewijs dat de natuur een effectieve behandeling is tegen depressie en negativiteit.
(NaturalNews) Wandelen langs de waterlijn met zand tussen de tenen, wandelend kijken en luisteren naar de branding. Terugkijken op de lijn van zijn voetstappen langs de rand van het water, het lijkt bijna alsof de tijd heeft stilgestaan over de gelopen afstand.
Verdwalen tussen de bomen, elke stap die men neemt in het groen is een stap verder van lawaai. Men voelt zichzelf verloren in elke stap. Een bevredigend soort dronkenschap zwelt aan. De grillige geluiden van het stadsleven en de valse beelden beginnen vanzelf te verdwijnen als het palet van kleuren van de natuur in volle zicht komt.
Knielen aan het water en met de handen als een kuip zijn gezicht besproeien; alles lijkt ineens mogelijk. Met zijn ogen wijd open en zijn oren gespitst naar de geluiden van vogels die roepen om de zorgen te verdrijven.
Wandelingen in de natuur voorkomen negatieve gedachten die brandstof zijn voor depressie.
De natuur is genezing in al zijn diversiteit en kleur. De manier waarop alles samenwerkt is troost voor de geest. De manier waarop alles met elkaar verbonden is brengt vrede in de ziel. Onderzoekers richten zich nu op het benutten van deze mystieke kwaliteiten van de natuur om te helpen bij het herstel van mensen die worstelen met depressie en cognitieve achteruitgang.
Een overvloed aan wetenschappelijke studies zijn nu te vinden dat mensen die micro-pauzes nemen om de natuur te bewonderen, een betere aandachtsspanne hebben gedurende de dag. Ook scholen die de kinderen de mogelijkheid geven om de natuur meer te bekijken en te voelen zien opmerkelijke verbeteringen op cognitieve tests.
Een nieuwe cognitieve neurowetenschappelijke studie aan de Stanford University demonstreerde de voordelen van de natuur door middel van neurale veranderingen in de hersenscans van de deelnemers. De resultaten werden gepubliceerd in de Proceedings van de National Academy of Sciences.
De studie werd uitgevoerd op 38 personen die in stedelijke gebieden wonen en "geen geschiedenis van enige psychische stoornis hadden”. Na te zijn verdeeld in twee groepen, werd de mensen gevraagd om na een 90 minuten durende wandeling een paar vragen beantwoorden vóór en na de wandeling. Een hersenscan werd ook uitgevoerd voor en na de wandeling. De eerste groep liep langs een drukke straat in de binnenstad van Palo Alto, Californië. De andere helft genoot van een wandeling door een natuurlijke omgeving in de buurt van de campus van Stanford.
De vragenlijst was ontworpen om de individuële mate van ‘overdenken’ te meten, dat is een soort van innerlijke, negatieve self-talk, waarbij mensen hun leven overdenken. Overdenken is verbonden met een verhoogd risico op depressie. Het vinden van manieren om deze cyclus van innerlijke negativiteit te stoppen kan uiteindelijk één de grootste mogelijkheden van therapie voor psychische stoornissen betekenen. Tijdens de evaluatie werd aan de deelnemers gevraagd of ze het eens waren met één van de uitspraken "Mijn aandacht wordt vaak gericht op aspecten van mezelf dat ik wou dat ij zou stoppen met overdenken," of "Ik besteed veel tijd aan het nadenken over mijn genante of teleurstellende momenten. "
Toen de onderzoekers de hersenscans van de deelnemers bekeken concentreerden zij zich op een speciaal gebied van de hersenen genaamd de subgenuale prefrontale cortex. De studie noemde dit gebied van de hersenen "een gebied dat bijzonder actief is bij het in zichzelf spreken en zich terugtrekken, typisch bij “overdenken”.
De deelnemers die de 90 minuten durende wandeling in de natuur hadden gedaan beantwoorden hun vragenlijst anders na de wandeling, met een afname van de negatieve “self-talk”. De verandering werd waargenomen op hun hersenscans, die minder activiteit in de prefrontale cortex subgenual vertoonden.
"Dit zorgt voor sterke bewijzen dat de natuurervaring, zelfs van korte duur, een denkpatroon dat wordt geassocieerd met het begin, in sommige gevallen, van psychische aandoeningen zoals depressie kan doen verminderen," zei hoofdauteur van de studie, Gregory Bratman.
De hersenscans valideerden een therapeutisch effect op de geest voor langere tijd en het wissen van depressie. Dit nieuwe bewijsmateriaal versterkt de overtuiging dat de natuur een ultieme vorm van cognitieve therapie biedt. Vitamine N (natuur) is een vrije, niet-invasieve behandeling die geen gevaarlijke neveneffecten heeft zoals medicijnen en andere psychotische geneesmiddelen.
Oorspronkelijk artikel:"More scientific proof that nature is an effective treatment for depression and negativity", Friday July 15, 2015 by: LJ Devon, Staff Writer, Natural News.
Dit is de strekking die aanneemt dat voedsel alleen de som is van de voedingsstoffen die het bevat.
Nutritionnisme is een val waarin veel voedingsfanaten lopen: behept door de microscoop om de antioxidanten, aminozuren, vitaminen, vetzuren, en hun effecten op de gezondheid te bestuderen, vergeten ze dat compleet voedsel specifieke eigenschappen heeft die verder gaan dan van gelijk welke afzonderlijke molecule.
Natuurlijk volwaardig voedsel kan niet simpel in moleculen worden gezien. Het bevat een verscheidenheid van stoffen, waarvan sommige bekend zijn en andere mysterieus blijven - afhankelijk van hun wijze van cultuur - die invloed hebben op de gezondheid op wijzen die nog niet zijn ontdekt. Bovendien zijn interacties tussen voedingsstoffen slecht gekend, met name wanneer zij samen worden genuttigd met andere voedingsmiddelen, wanneer zij worden gekookt, enz. Zo zijn vruchten niet eenvoudig een samenstelling van fructose en water vol omega-6 vetzuren en honing is geen eenvoudig mengsel van fructose en glucose.
Honing is meer dan vloeibare fructose.
Veel mensen zijn op hun hoede voor honing die zeer rijk is aan fructose. Sommige voedingsdeskundigen zeggen zelfs dat het niet beter is dan witte suiker. Inderdaad bestaat 40% van het totale gewicht van honing uit fructose.
Fructose is een suiker die gemakkelijk verandert in vet in de lever. Op grote schaal gebruikt door de voedingsindustrie die goedkope fructose uit maïs en tarwe (corn syrup) produceert wordt fructose sterke verantwoordelijk geacht voor de opkomst van obesitas en diabetes.
Echter, het eten van fructose toegevoegd aan verwerkte voedingsmiddelen is niet hetzelfde als het eten van fructose in honing. Honing is een natuurlijk voedsel dat sedert mensenheugenis beschikbaar is. Het verdient een plaats op onze eettafel en een betere bekendheid.
De oorsprong van honing.
De bijen bezoeken de bloemen om nectar te verzamelen - een vloeistof rijk aan suiker - en het op te slaan in hun korven.
De productie van honing vindt plaats in de korf. Het is een gezamenlijke activiteit die bestaat uit het herhaaldelijk inslikken, verteren en uitbraken van de nectar die dan verder langs het spijsverteringskanaal verdwijnt.
Na enkele cycli wordt de nectar omgezet in honing en daarna door de activiteit van de bijen verwarmd om het overtollige water te laten verdampen. De samenstelling en nutritionele eigenschappen zijn afhankelijk van de oorsprong van de nectar en van de bloemen in de omgeving.
De gebruikelijke samenstelling van honing is als volgt:
- suiker, goed voor 82% van zijn gewicht - 30 tot 50% fructose, vloeibare honing heeft het hoogste gehalte - kleine hoeveelheden vitaminen en mineralen - een gevarieerd mengsel van antioxidanten - waterstofperoxide (waterstofperoxide, sterk oxiderend en antiseptische) - enzymen, organische zuren, aminozuren en peptiden.
Honing bevat veel zeldzame en interessante componenten voor de gezondheid.
Er zijn meer dan 4000 wetenschappelijke studies uitgevoerd op honing. Zij hebben de helende en antibacteriële eigenschappen aangetoond op de huid. Het werkt tegen ziektekiemen en tegen zestig stammen van antibiotica resistente bacteriën. Het kan met name worden gebruikt tegen besmetting met E. coli, Staphylococcus aureus, Salmonella en Helicobacter pylori.
Zijn goede eigenschappen komen in eerste instantie uit de samenstelling: zuur dat voorkomt dat de bacteriën zich ontwikkelen, vooral omdat het in staat is water aan te trekken en te absorberen dat ze nodig hebben om te leven. Honing bevat ook waterstofperoxide (antiseptische en schimmeldodende) en defensinen, peptiden die de groei van bacteriën remmen, in het bijzonder flavonoïden en veel enzymen die micro-organismen vernietigen door vertering.
Honing is een zeer actieve levende substantie en het is niet verwonderlijk dat hij gebruikt wordt voor de behandeling van veel ziekten op het gebied van KNO-infecties, gastro-intestinale infecties en huidinfecties.
Effecten van honing op de samenstelling van het bloed.
Wanneer men honing eet moet men zich realiseren dat het een produkt is met een extreem hoog suiker- en calorieëngehalte. Het is normaal dat men zich afvraagt of dit soms doet verdikken en de bloedsuikerspiegel en triglyceridengehalte verhogen.
Een studie over dit onderwerp werd uitgevoerd onder 48 diabetici. Je mag blij zijn om te horen dat mensen die honing hadden gegeten gedurende acht weken gewicht verloren en hun triglyceriden en totale cholesterol zagen verlagen. Echter, hun HbA1c-gehalte (een marker van de bloedsuikerspiegel) was toegenomen, wat slecht is.
Uit een andere studie bij drie soorten groepen: gezonde, diabetici of lijdend aan hyperlipidemie (te veel vet in het bloed) bleek dat honing:
- het suikergehalte in het bloed minder verhoogt dan dextrose (glucose), en saccharose (tafelsuiker, chemisch samengesteld glucosemoleculen geassocieerd met fructose) - het C-reactief proteïnegehalte, een marker van ontsteking en hartrisico, vermindert - cholesterol en triglyceriden vermindert - de homocysteine niveaus verlaagt, een bloedmarker geassocieerd met het risico op hart- en vaatziekten.
De antioxidanten in honing.
Onbewerkte honing bevat een overvloed aan diverse antioxidanten die grote gevolgen op de gezondheid kunnen hebben. De consumptie van antioxidanten in de voeding wordt geassocieerd met een betere gezondheid en een lager risico op ziekten.
Twee studies bij de mens hebben aangetoond dat acaciahoning de antioxidanten in het bloed verhogen.
Kies een donkere honing. We zijn van nature aangetrokken tot de gouden kleur van honing en hebben de neiging om te denken dat een heldere honing of zelfs witte het beste is. Zuivere lavendelhoning, bijvoorbeeld is zeer helder en romig.
Het antioxidantgehalte van honing varieert van 1 tot 20. In het algemeen: hoe donkerder honing zoals kastanjehoning hoe superieurder op dat gebied.
In Noord-Amerika is momenteel de Canadese boekweithoning de meest gewilde voor zijn therapeutische eigenschappen. Bruin, dicht en dik etaleert deze boekweithoning zijn aroma's van hout en aarde, hoewel de eerste geur relatief rustig is. In werkelijkheid is dit puur een traditioneel product van bij ons. Het kwam ooit vaak voor in Bretagne en het westen van Frankrijk. Hij was het die karakter gaf aan de traditionele peperkoek en was onderdeel van de emblemen van Bretagne. Helaas verminderde zijn kwaliteit door de veredeling van deze graansoort.
Hoe zit het met de Manuka honing?
Ik beval enige tijd geleden Manuka honing aan om zijn antibacteriële en helende eigenschappen: veel studies, met inbegrip van klinische, hebben aangetoond dat deze honing de genezingstijd verkort, het aantal recidieven vermindert, enz.
Echter het succes van de commerciële Manuka honing geproduceerd in Nieuw-Zeeland stemt tot nadenken. Franse imkers stellen dat als dezelfde studies zouden zijn gemaakt met lokale honing (tijm, rozemarijn, acacia, lavendel, enz.), het resultaat waarschijnlijk hetzelfde zou geweest zijn.
Probleem: zoveel als de Nieuw-Zeelandse overheid investeert in onderzoek van Manuka honing, zo weinig vergelijkbare studies bestaan er over onze plaatselijke honing.
Echter lijken de argumenten sterk overdreven. Het lijkt erop dat de prijs van Manuka honing sterk overdreven is en de therapeutische eigenschappen kunnen zelfs lager zijn dan die van andere honingsoorten!
Honing: alleen als je geen aanleg hebt voor diabetes.
Moet je honing eten? Het is aan u om te beslissen en, zoals in de meeste andere voedingskwesties, het hangt af van de soort honing. De glycemische index kan variëren van laag naar hoog.
Als je gezond en actief bent en geen neiging hebt tot diabetes zal honing goed zijn mits spaarzaam gegeten (bij het ontbijt bijvoorbeeld).
Echter, mensen met overgewicht die al de neiging hebben om veel snoep en koolhydraten te nuttigen (brood, pasta, aardappelen, gebak) moeten eerder honing mijden. Maar als men moet kiezen tussen een grote lepel honing en een handvol snoep is het ongetwijfeld de honing die minder kwaad zal doen!
Overweeg bij het maken van gebak suiker te vervangen door honing. Het is een uitstekend alternatief dat een extra geur en een zachte structuur zal geven aan gebak en een groot aandeel aan antioxidanten zal aanbrengen.
Oorspronkelijk artikel:”La douce vérité du miel”, Jean-Marc Dupuis, Santé Nature Innovation, Juin 28, 2015
(NaturalNews) Eén van de beste manieren om ouder te worden is aandacht besteden aan de gezondheid en de kracht van de botten. Hoewel zowel mannen als vrouwen ten prooi kunnen vallen aan broze botten is het vooral een probleem voor vrouwen vanwege de hormonale veranderingen dat hun lichaam ondergaat tijdens de menopauze, wanneer lage oestrogeen niveaus het verlies van mineralen zoals calcium en magnesium uit de botten zelf kunnen veroorzaken. Dit verlies maakt de botten broos en verhoogt de kans op breuken die op hun beurt kunnen leiden tot een verminderde mobiliteit of zelfs plaatsing in begeleid wonen. Al deze problemen kunnen worden voorkomen als de mensen er een levensstijl op nahouden die sterke botten bevordert. Dit kan onder meer door het nemen van voldoende calcium, magnesium en vitamine D in de voeding en door regelmatige lichaamsbeweging. Uit een recent onderzoek blijkt nu dat zelfs het drinkwater een groot verschil kan maken.
De recentste studie. In deze nieuwe Noorse studie analyseerden de onderzoekers de niveaus van calcium en magnesium in de openbare drinkwatervoorziening in het hele land. Deze twee mineralen werden in het bijzonder bestudeerd omdat ze zo’n belangrijke rol spelen in het sterk en gezond houden van de botten, zelfs op latere leeftijd. De onderzoekers wilden nagaan of er een relatie is tussen de gezondheid van de botten en de samenstelling van het drinkwater. Een groep van 700.000 ouderen werd gedurende zeven jaar opgevolgd. In die tijd werden meer dan 5000 heupfracturen gerapporteerd bij de mannen en meer dan 13.000 bij de vrouwen.
Na analyse van de gegevens werd vastgesteld dat bij de mannen en vrouwen in gebieden waar het drinkwater een natuurlijk hoger magnesiumgehalte had de minste gevallen van heupfracturen voorkwamen. Het verraste de onderzoekers dat er geen soortgelijk verband was bij hogere niveaus van calcium. Immers is het toch calcium waarop de meeste zorgverleners focussen bij het adviseren van de mensen. Dit is de eerste studie om de incidentie van heupfracturen en de gezondheid van de botten te onderzoeken in relatie tot drinkwater.
De reden voor de studie. Er was een goede reden om een dergelijk onderzoek uit te voeren. Noorwegen, zoals de meeste ontwikkelde landen, is een vergrijzend land en heeft speciale interesse in het bevorderen van de gezondheid van de ouderen, met het doel ze zo veilig mogelijk thuis te houden als ze ouder worden. Een belangrijke hindernis is het voorkomen van breuken als gevolg van valpartijen; vooral heupfracturen die vaak resulteren in zwakheid en verlies van mobiliteit wat leidt tot plaatsing in een verpleeghuis, begeleid wonen of een soortgelijke faciliteit. Dit heeft een enorm sociaal en financieel kostenplaatje voor zowel de individuën en hun families als voor de samenleving.
Kortom, het probleem van de zwakke botten en de kans op heupfracturen of andere ernstige breuken bij een vergrijzende bevolking is een groot maatschappelijk probleem. Terwijl veel factoren een rol spelen bij dit probleem, kunnen studies als deze zeer nuttig zijn bij het bepalen van verschillende manieren - zoals magnesium suppletie in gebieden met een laag gehalte aan magnesium in het water - om te helpen dit probleem te vermijden.
Oorspronkelijk artikel:”Magnesium-rich drinking water may protect bones”, Sunday, July 26, 2015 by: Dr Sofiya, Natural News.
Voorkom aderkalking en calciumopbouw met oude knoflook.
(NaturalNews) De cholesterol theorie van de atherosclerotische ziekte is één van de grootste medische bedriegerijen van onze tijd net zoals het toedienen van statines, wijdverbreid als "behandeling" tegen hoge cholesterol. Gepubliceerde wetenschap heeft geverifieerd dat het verlagen van cholesterol met statines absoluut niets doet aan de preventie van coronaire hartziekten en cardiovasculaire ziekten terwijl ze wel het risico op dementie en dood verhogen.
Het probleem is dat een opeenhoping van calcium in de slagaders niet veroorzaakt wordt door cholesterol maar door systemische ontstekingen die maken dat cholesterol schade kan veroorzaken aan de bloedsomloop. Het verlagen van cholesterol, met andere woorden, richt zich op het symptoom van een veel grotere oorzaak, die zoals Dr. Jeffrey Dach MD uitlegt, effectief kan worden behandeld door de consumptie van oude knoflook.
Onlangs publiceerde hij een rapport over de krachtige voordelen van oude knoflook, waarvan in meerdere gepubliceerde studies is aangetoond dat het de opbouw van coronaire calcium vermindert en zelfs elimineert in sommige gevallen. Het blijkt dat statines dit niet doen; integendeel, ze beroven de patiënten van de broodnodige cholesterol die voedsel is voor de hersenen, en kunnen zelfs de progressie van kalkafzetting verhogen.
Uitgebreid onderzoek gebundeld door Dr. William R. Ware, Ph.D., een lid van de faculteit van de Universiteit van Ontario in Canada, wijst op een reeks van studies waaruit blijkt dat een behandeling met statines geen verbeteringen toont in de calciumtoestand van patiënten; in sommige gevallen zelfs een verergering. Ten minste vijf afzonderlijke gerandomiseerde, gecontroleerde studies vanaf 2010 onthullen dat statines de coronaire calcium toestand van de patiënten niet verbeteren.
Oude knoflook daarentegen doet de coronaire calciumtoestand van de patiënten wel verbeteren, zoals blijkt uit een reeks van studies gepubliceerd in diverse tijdschriften. Zo vond een studie gepubliceerd in het Journal of Nutrition in 2006 dat patiënten die 4 milliliter oude knoflook (1200 milligram Kyolic Aged Garlic Liquid) namen slechts een stijging van 7,5 procent calcium vertoonden na één jaar, in vergelijking met 22,2 procent stijging in de placebogroep.
Een andere studie gepubliceerd in Preventive Medicine in 2009 toonde vergelijkbare voordelen aan van knoflook, vooral wanneer aangevuld met vitamine B12, B6, foliumzuur en het aminozuur L-arginine. Na een jaar behandeling zagen de patiënten in de knoflook- en voedingsstoffengroep een stijging van het calciumgehalte met 6,8 procent in vergelijking met 26,5 procent in de placebogroep.
In 2010 werden de resultaten van een gerandomiseerde studie gepubliceerd in het Journal of Cardiovascular Research en vond men dat de verhoging van het calciumgehalte veel langzamer gebeurde bij patiënten die knoflook en synergetische voedingsstoffen namen in vergelijking met patiënten die werden behandeld met statines of een placebo hadden genomen.
"Zoals we kunnen zien uit de studies zijn statines zeer effectief voor het verlagen van cholesterol maar niet voor het verminderen van de calcium opbouw”, schrijft dr Dach. "Nogmaals zorgt dit voor nog meer bewijs van de valse cholesterol theorie van atherosclerotische hart- en vaatziekten."
Knoflook helpt bij het verbeteren van de gezondheid van de darmen en voorkomen van atherosclerotische plaque en "biofilm”.
Andere voordelen van het eten van knoflook zijn de bescherming tegen schadelijke microben en de vernietiging van atherosclerotische plaque of "biofilm." In tegenstelling tot conventionele antibiotica, doodt de antimicrobiële activiteit van knoflook alleen schadelijke microben, waardoor het één van de superieure voedselantibiotica is van de natuur. Knoflook voorkomt ook de vorming van arteriële plaque of wat men ook "biofilm noemt.”
"Bacteriële biofilms zijn resistenter tegen antibiotica dan de individuële bacteriën", aldus de American Society for Microbiology (ASM), die verwijst naar een studie gepubliceerd in het mei 2012 nummer van het tijdschrift Antimicrobial Agents and Chemotherapy, die vond dat sleutelcomponenten van knoflook de vorming van biofilm of matrices van schadelijke bacteriën helpen voorkomen in het lichaam.
ASM benadrukt dat de onderzoekers, betrokken in deze grote studie “een komponent in knoflook gevonden hebben die een belangrijke fase in de ontwikkeling van biofilms aanvalt.”
Oorspronkelijk artikel:"Prevent artery hardening and calcium buildup with aged garlic" Wednesday, June 17, 2015 by: Jonathan Benson, staff writer, Natural News.
Negen redenen om eieren te eten (de derde is mijn favoriet)
Een ei bevat alle voedingsstoffen die nodig zijn om een enkele cel te veranderen in een kuiken. Een volledig levend kuiken, met skelet, ingewanden, ogen, bloed en zelfs veren en bek! Zonder één enkele externe aanvoer behalve wat zuurstof die door de schaal passeert.
Is het niet bewonderenswaardig? Hoe krijgt de natuur dit voor mekaar?
Alleen met het wit en de dooier van een ei kan men een smakelijk geheel in de pan maken! Persoonlijk kan ik er niet bij hoe dit kan; maar als je een voedingsdeskundige bevraagt zal hij uitleggen dat het niet zo verwonderlijk is want een ei is echt het meest complete eten dat er is..
Alle eiwitten.
Het ei wordt beschouwd als het perfect voedsel door de WHO (World Health Organization) en de FAO (Food and Agriculture Organization) in termen van eiwitgehalte.
Alle essentiële aminozuren zijn in ideale verhouding aanwezig. Dat betekent dat je perfect kan in leven blijven door het eten van eieren als de enige bron van eiwitten. En je zou geen risico op tekorten hebben.
Een goede eiwitinname zal u helpen spiermassa te winnen, vetmassa te verliezen, de bloeddruk te verlagen en de gezondheid van uw botten te verbeteren.
Een regen aan vitamines.
Een ei bevat vitamine A, B2, B5, B6, B9, B12, D, E en K. Dit is één van de meest complete voedingsmiddelen op gebied van vitamines.
Veel choline.
Een eigeel bevat 100 mg choline.
Choline wordt meestal genegeerd maar is essentieel. Het speelt een belangrijke rol als biologische donor van de methylgroepen, en dient als de voorloper van S-adenosylmethionine (een stof die vaak gebruikt wordt voor de behandeling van artrose).
De overgrote meerderheid van de bevolking consumeert niet genoeg choline.
Specialist Steven Zeisel verklaarde: "Uit een recente analyse van de gegevens NHANES 2003-2004 bleek dat bij kinderen (met uitzondering van de jongere) mannen, vrouwen (inclusief zwangere vrouwen), de gemiddelde inname van choline ver onder het adequaat niveau ligt." Het eten van eieren vangt dit tekort op.
Goede vetten.
Een groot ei bevat 5 gram goede vetten.
In wezen is de kwaliteit van deze vetten vooral afhankelijk van hoe de dieren worden gehuisvest en gevoed. Vandaag denken de mensen dat een goede kip moet gevoed zijn met veel granen en vooral mais. Dit is totaal onjuist.
De kip is omnivoor: hoewel het geen tanden heeft is het bekend dat ze houdt van vlees, wormen, insecten van alle soorten die ze in de grond vind tenminste als ze buiten kan. Zij eet ook gras en bladeren. Deze levensstijl en voeding dragen bij tot de vorming van goede vetten in het ei, omega-3 vetzuren, en zelfs meer als de boer ook nog lijnzaad of visolie bijvoert. In dit geval zal het ei nog rijker zijn aan omega-3.
Studies tonen aan dat het eten van eieren rijk aan omega-3 een zeer effectieve manier is voor het verminderen van het niveau van triglyceriden in het bloed. Triglyceriden zijn een bekende factor voor hart-en vaatziekten.
Luteïne en zeaxanthine voor de ogen.
Een gevolg van het ouder worden is dat het zicht verslechtert. Er zijn verschillende voedingsstoffen die helpen tegen dit proces van degeneratie.
Onder hen zijn de meest opmerkelijke luteïne en zeaxanthine, krachtige antioxidanten die de neiging hebben te accumuleren in de retina van het oog.
Studies tonen aan dat een adequate inname van deze voedingsstoffen aanzienlijk het risico op cataract en maculadegeneratie kan verminderen.
Eidooiers bevatten grote hoeveelheden luteïne en zeaxanthine.
Uit een gecontroleerde test blijkt dat de loutere consumptie van 1,3 eidooiers per dag gemiddeld 4 1/2 weken resulteerde in een verhoging van het niveau van luteïne met 28 tot 50% en van zeaxanthine met 114 tot 142%. [10]
Bovendien zijn eieren rijk aan vitamine A die ook een belangrijke rol speelt in het zichtvermogen.
Eieren doen het cholesterolgehalte niet verhogen.
Eieren zijn het slachtoffer van een onrechtvaardige idiote laster.
Ze worden ervan beschuldigd cholesterol aan te voeren, en dit is de belangrijkste reden waarom men zegt dat men niet meer dan 3 tot 4 eieren per week mag eten.
En ik zeg je: eet er zoveel als je wil, tot 3 per dag, tenzij je diabetes hebt of een genetische familiaire hypercholesterolemie.
Weliswaar bevat een ei 212 mg cholesterol, waarvan meer dan de helft van de aanbevolen dagelijkse inname van cholesterol (300 mg), maar wees ervan bewust dat deze cholesterol weinig effect heeft op de cholesterol in het bloed; 80% van de cholesterol in het bloed wordt geleverd door de lever. Bovendien varieert de reactie op cholesterol sterk van de ene persoon tot de andere; bij 70% van de mensen hebben de eieren helemaal geen invloed op de cholesterol; bij sommigen doen ze het HDL cholesterolgehalte lichtjes toenemen.
Dit klinkt misschien alarmerend als men tot die 30% behoort, maar in feite, is dit helemaal niet onrustwekkend: de mensen met hoge niveaus aan HDL-cholesterol hebben minder risico op hart-en vaatziekten, beroertes en andere gezondheidsproblemen [13].
Bij mensen met het metaboolsyndroom (diabetes, obesitas) verbetert het dagelijks eten van eieren het lipiedenprofiel van het bloed en de gevoeligheid voor insuline [14].
Eieren zijn goedkoop.
Eieren zijn niet duur. De prijs per kilo is lager dan die van vis en vlees.
Ze geven een gevoel van verzadiging.
Eieren geven een sterk gevoel van verzadiging. In een studie op 30 vrouwen met overgewicht kon het eten van eieren voor het ontbijt hun eetlust remmen. Zonder enige inspanning konden ze automatisch hun voedselinname in de 36 opvolgende uren verminderen in vergelijking met degenen brood aten.
Eieren zijn lekker!
Eieren zijn heerlijk om op zich eten en in meerdere preparaten.
Hun gehalte aan goede vetten maakt dat ze gemakkelijk alle smaken openmen van de ingrediënten waarmee ze gebruikt worden zoals champignons, gebakken uien, spek, gegrilde paprika, peper.
Het belangrijkste is om te genieten van eirecepten. En je weet nu dat je het kunt doen zonder na te denken.
Oorspronkelijk artikel:"Neuf raisons de manger des oeufs (la 3ème est ma préférée)", Jean-Marc Dupuis, Santé Nature Innovation, Juin 18, 2015.
Magnesium komt oorspronkelijk uit de aarde maar de intensieve vormen van de moderne landbouw putten die aarde uit. Het voedsel dat je eet bevat minder magnesium dan 20 jaar geleden.
Volgens de SUVIMAX studie over de Franse bevolking zitten 77% van de vrouwen en 75% van de mannen onder de aanbevolen dagelijkse hoeveelheid van magnesium!
Zelfs door op hun voeding te letten ontbreekt het veel mensen aan voldoende magnesium als gevolg van:
- ongezonde nieren die overmatig verlies van magnesium in de urine veroorzaken.
- diabetes, vooral bij slechte controle, dat tot verlies aan magnesium in de urine leidt.
- leeftijd: ouderen hebben meer kans op magnesiumtekort omdat de intestinale absorptie afneemt.
- medicatie: diuretica, antibiotica en bepaalde medicijnen tegen kanker veroorzaken een tekort
- stress, spasmofilie gebied: om stress hormonen (cortisol, adrenaline ...) in het bloed te verwijderen na een opstoot van stress onttrekt het lichaam mineralen uit de weefsels (spieren, botten) die geëlimineerd worden in de urine. Magnesium is echter essentieel om nerveuze spanning te controleren en de spieren te ontspannen, verminderde magnesium niveaus leiden tot verhoging van nerveuze spanning. De vicieuze cirkel wordt gestart en kan leiden tot depressie.
- overdreven intense sport.
Magnesium nemen is altijd goed.
De symptomen van een tekort aan magnesium zijn: ochtendvermoeidheid, frequente beroertes, zenuwachtigheid, bezorgdheid, trillende oogleden, krampen, hartkloppingen, slaapstoornissen, gevoeligheid voor infecties.
In het (onwaarschijnlijke) geval van genoeg of te veel magnesium wordt het overtollige uitgescheiden via de urine.
Er is geen risico om te starten met een magnesiumkuur als u één van deze symptomen hebt.
Magnesium, zoals vitamine D, is één van de weinige voedingsstoffen waarvan men zeker is dat ze meehelpen aan een goede gezondheid en waarvan het risico op overdosering vrijwel onbestaande is.
De enige tegenndicatie voor magnesium geldt voor personen met een ernstige nierinsufficiëntie (omdat de nieren het filtrerend werk doen in geval van overvloed).
Een eenvoudige bloedtest om uw magnesium status te kennen.
Wij moeten er wel op wijzen dat er geen enkele bloedanalyse bestaat die het werkelijk magnesiumniveau in onze weefsels kan bepalen.
Slechts ongeveer 1% van het magnesium in ons lichaam zit in het bloed. Het bloed is rijk of arm aan magnesium in vergelijking met het gemiddelde; in geen geval geeft dit aan of onze weefsels en cellen arm of rijk zijn aan magnesium.
We zouden gedurende 24 uur meerdere urinetestsmoeten uitvoeren en de resultaten beoordelen in relatie tot de mogelijke symptomen van magnesiumtekort: krampen, trillende oogleden, hartritmestoornissen, epilepsie, verlies van eetlust, hoofdpijn, misselijkheid en vermoeidheid.
Soms laten artsen een bloedonderzoek uitvoeren om het magnesiumniveau te meten. Het doel is dan om te weten of het lichaam wordt getroffen door een ernstige ziekte die het beheer van magnesium verstoort, niet of men een tekort heeft aan magnesium.
Snel compenseren.
Onze eetgewoonte is het eerste waar dient aan gesleuteld te worden om een tekort aan magnesium aan te pakken. Eet meer groene groenten, avocado's, amandelen, donkere chocolade, walnoten, spirulina (blauwalgen) en boekweit.
Veel mensen met constipatie krijgen het advies om mineraalwater te drinken rijk aan magnesium. Maar het drinken van magnesiumrijk mineraalwater is niet ideaal. Het is waar dat sommige waters een hoog magnesiumgehalte hebben, vooral Badoit, Quézac, Hépar (110 mg per liter) of Rozana (160 mg), maar magnesium in de vorm van magnesiumsulfaat (anorganisch magnesium) wordt zeer slecht opogenomen met gasvorming, opgezwollen gevoel of diarree tot gevolg.
De beste manier om snel een tekort aan magnesium te compenseren is een goed voedingssupplement met een dagelijkse dosis van 400 mg magnesium.
De best opneembare vormen van magnesium.
Magnesium bestaat nooit alleen omdat het een onstabiel positief geladen ion is. Het is altijd verbonden met een negatief ion om tot een neutrale elektrische lading (stabiele) te komen. Vandaar dat we spreken over ”magnesiumcitraat", "magnesiummalaat," "magnesiumchloride", enz. Men noemt ze magnesiumzouten.
Magnesiummalaat en magnesiumcitraat zijn de best assimileerbare magnesiumzouten die zelden diarree veroorzaken. Ze zijn niet duur en aldus erg populair om tekortkomingen aan te pakken.
Andere vormen zijn ook interessant zoals glycinaat of glycerofosfaat, maar 2 of 3 of 5 keer de prijs voor een vergelijkbaar resultaat.
Magnesium: vergeten door de geneeskunde.
Alheowel men de voordelen van magnesium erkent is het verbazingwekkend dat men er in medische kringen zo weinig aandacht aan besteedt.
Men geeft het wel aan mensen die last hebben van krampen en tintelingen.
Het is zoals vitamine C dat men ook maar aanraadt voor mensen die scheurbuik hebben, of water voor mensen die gaan sterven van de dorst.
Meer brandstof met magnesium.
Cellen met voldoende magnesium zijn in staat een maximum aan brandstof (ATP = adenosyl trifosfaat) te genereren.
Het zijn dus cellen die:
- zich beter op- en ontspannen (spiercellen)
- meer natuurlijke afweer produceren (immuuncellen)
- beter communiceren (zenuwcellen, bijvoorbeeld hersencellen)
- de schade veroorzaakt door veroudering, vervuiling, oxidatie, enz. beter herstellen
Maar magnesium doet nog meer.
Magnesium beschermt onze cellen.
Magnesium speelt een belangrijke rol bij talrijke metabolische functies (functies die de levensduur van het organisme garanderen).
Het wordt gevonden in 300 verschillende enzymen in het lichaam. Enzymen zijn moleculen die chemische reacties veroorzaken. Eiwitten zijn de "bouwstenen" die deel uitmaken van onze spieren, huid en organen.
Magnesium speelt een belangrijke rol in de ontgifting en beschermt aldus onze cellen tegen schade veroorzaakt door chemicaliën in het milieu, zware metalen en andere toxinen.
Het krachtigste antioxidant in ons lichaam, glutathion, dat een belangrijke rol speelt bij de leverontgifting, heeft magnesium nodig voor zijn opbouw.
Magnesium speelt ook een rol in de regulering van de suikerniveaus in het bloed. Het vermindert het risico op diabetes type 2 (toename van het glucosegehalte in het bloed veroorzaakt door een afname in de gevoeligheid van de cellen voor insuline of een depletie van cellen in de pancreas die verantwoordelijk zijn voor de productie van insuline). Een slechte glucosecontrole en diabetes beschadigen sterk de cellen van het lichaam en bevorderen kankergezwellen.
Magnesium vermindert het risico op darmkanker.
Het is dus niet verwonderlijk te constateren dat door het beschermend effect, menen die goed voorzien zijn van magnesium ook minder risico lopen op kanker.
Uit een studie gepubliceerd in het American Journal of Clinical Nutrition blijkt dat een verhoging van 100 mg magnesium resulteert in een afname van 12% van het risico op darmkanker.
Het is dus een voedingssupplement dat zeer serieus moet genomen worden. Samen met vitamine D3 en omega-3, zijn dat voor mij de beste fundamenten voor een goede gezondheid.
Oorspronkelijk artikel: “77% des femmes manquent de magnésium!”, Jean-Marc Dupuis, Néo-nutrition, Juin 26, 2015.
