naar aanleiding van het ongeval van Georges Jobé in Dubai op 7 december 2007 waarbij hij 4 rugwervels, 4 ribben en het borstbeen brak schreef Rudi Put het volgende verhaal
GEORGES JOBE, ik heb hem persoonlijk leren kennen op het trainings parcours van Zwartberg, sommige dagen was ik daar heel alleen met hem en zijn mekanieker Ludo Lambrechts, het gebeurde al eens dat hij zo lang bleef rijden dat de benzine voorraad volledig op was en dan vroeg hij om benzine te halen op de weg naar Opglabeek terwijl Ludo aan de motor sleutelde. Een handdoek op de passagiers zetel van mijn auto gelegd en zo reed hij dan mee met mij, hij sprak tegen mij altijd Vlaams, deed echt zijn best, maar soms moest je hem helpen met bepaalde moeilijke woorden, een hele sympatieke vent die mij dan vertelde hoe zijn weekend crossen waren verlopen en hoe hij het zag en wat hij dacht dat er nog verbeterd moest worden aan zijn motoren, want hij had twee zeer verschillende motoren de ene was makkelijk te besturen en was helemaal niet brutaal maar met een hoge topsnelheid (hard parcours) de andere was veel moeilijker te besturen en heel brutaal, bij de minste aanraking van het gashendel (zwaar zand parcours) Ook vroeg hij altijd wat de kranten over hem schreven hier in Limburg en hij had het soms moeilijk met sommige artikels, meestal geschreven door een in Limburg bekende motocross journalist en soms zei hij ook "nu heeft hij de waarheid geschreven"!! Ik zou het heel spijtig vinden moest Georges toch niet weer de oude worden zo zie je maar het kan zelfs de meest ervaren overkomen !!
tekst en foto's: Rudi Put
we zijn nu 12 januari 2008 en Georges Jobé is bezig met zijn zware revalidatie in het Universitair ziekenhuis in Esneux.
tijdens zijn loopbaan als prof crosser waar hij 5 maal wereldkampioen en 7 maal Belgisch kampioen werd heeft hij talrijke valpartijen meegemaakt en breuken opgelopen maar nooit zo ernstig als deze, die hij nu, tijdens een plezierritje in de woestijn van Dubai opliep. (ew)
De eerste Grand Prix in Nederland was in 1953 op het zandcircuit in Norg .
Er werd toen gereden in twee series en een finale.
Voor Nederland startte in de eerste serie Rietman, vd Mei, Koning en Turk, met Rietman als onze grootste kanshebber.
Het was een prachtige start met Stonebridge op kop en Rietman pakte de tweede plaats, wiel aan wiel kwamen ze de eerste ronden door, Hennie kon het tempo moeiteloos volgen.
In de 4e ronde kwam Stonebridge alleen door, Rietman stond met een gebroken ketting, een snelle reparatie volgde, als een razende roeland ging Rietman door het deelnemers veld en eindigde toch nog op een tiende plaats, niet goed voor een finale plaats.
De andere Nederlanders plaatsten zich mooi voor de finale, zowaar een mooi resultaat.
De tweede serie met voor Nederland Baudoin en Clynk.
De Engelsman Ward nam de leiding met daarachter Mingels en Baudoin, Mingels en Baudoin reden als aan een touwtje, Baudoin demonstreerde een grootste vorm en eindigde keurig tweede vlak achter Mingels.
De Finale ging van start met vijf Belgen vier Engelsen en zeven Nederlanders.
Het waren de Engelsen Hall en Stonebridge die de leiding namen, in de tweede ronde moest Hall afhaken, Stonebridge nam de leiding en ging in een nog hoger tempo verder gevolgd door Mingels en Baudoin.
Stonebridge nam 6sec voorsprong, toen vond Mingels het genoeg en ging versnellen, maar Baudoin bleef keurig in zijn wiel.
Beiden passeerden Stonebridge, die moest afhaken met een uitgebrande motor.
August Mingels won deze Grand Prix, maar het was Frans Baudoin die een schitterende prestatie neerzette en keurig tweede werd.
De snelste tijd in deze Finale was voor Mingels 4.39, maar Rietman reed in zijn serie toch 3 sec sneller nml. 4.36.
Mingels geheel rijdend in het wit, en op zo'n zware FN was een imposante verschijning.
Soms gebeurde het, en nu nog, dat er in eenzelfde familie mensen dezelfde voornaam hadden, maar dat ze dezelfde voornaam en achternaam op hun paspoort hebben staan dat is al wat straffer.
als ze dan ook nog eenzelfde sport beoefenden in ongeveer dezelfde jaren dan moet zelfs een ervaren sportliefhebber opletten het niet over de verkeerde Bervoets te hebben.
we hebben het hier over de Limburgse neven Albert Bervoets en Albert Bervoets
want inderdaad er waren in de jaren 60 twee Albert Bervoets die zich regelmatig in de kijker reden, de Albert waarover we het nu gaan hebben reed van begin de jaren 60 tot halverwege 1965, zijn neef startte in 1964 en rijd hedentendage nog altijd veteraancrossen, maar daar hebben we het andere keer wel over.
het gaat hier dus over Albert Bervoets (de eerste zullen we maar zeggen) op de foto uit 1962 en gemaakt te Namen zien we Albert Bervoets op de krachtige BSA Goldstar 500 tijdens een cross voor Junioren, Albert reed bij de BMB en van het begin af in de 500 cc klasse, later zou hij bij de senioren en de inters starten maar dat is voor morgen.
Albert Leeten van wie ik de foto kreeg schreef er de volgende tekst bij:
Albert zijn carrierre begon begin de jaren ' 60 tot halverweg ' 65 . Hij reed bij de junioren, senioren en enkele wedstrijden met de inters. Allen 500 CC. Deze sympathieke motorcrosser had een heel aparte rijstijl , was altijd gemotiveerd en gaf nooit af. Hij was veel te sterk voor zijn materiaal.( het materiaal kon Albert soms niet volgen met brokken tot gevolg)
Albert Bervoets met de Triumph 2 cilinder tijdens een seniorcross op de moeilijke omloop van de Kemmelberg te Kemmel bij Ieper in 1965
enkele tegenstanders van Albert bij de seniors : Jackie Allemeersch , Willy Van de Walle , Frans Dewin, Alex Jennes, Jean Thiry, Henri Vromans en nog vele andere. (info Albert Leeten)
op deze foto zien we een tijdsgenoot van Albert Bervoets nml de West- Vlaming Jackie Allemeersch (in het midden) (foto Marnix Vanslembrouck)
Albert Bervoets met de Triumph Metisse tijdens zijn laatste cross in Ronquières bij de senioren BMB in 1965
Albert Leeten schreef het volgende over zijn jeugdidolen
De Kluisberg in Bolderberg was zijn oefenterrein , hij kende al de hoeken en kanten van deze unieke omloop. Albert en zijn neef ook Albert reden met een Truimph en BSA Goldstar. Als deze motoren aangetrapt werden, was ik snel met mijn fietsje daar om toch maar iets van de training te zien. Door hen ben ik in de motorsport terecht gekomen, daar ben ik fier op . Onvergetelijke tijden die jaren 60 . Door een zware knieblessure moest hij noodgedwongen stoppen. Zijn laatste cross was in Ronquières.
tekst en foto: Albert leeten
PS: De winnaar van de cross in Ronquières bij de seniors was Willy van de Walle.(Dirk Van Mele)
met het nummer 42 en op de Metisse Matchless zien we hier Willy Van De Walle aan het werk. achter Willy en met de BSA(denk ik) een rijder met het nr 44 waarvan de naam niet gekend is, wie kan er helpen deze piloot een naam te geven ??
de foto is genomen tijdens de Internationale cross op de Kemmelberg in 1965, een paar foto's lager zagen we al een foto van Albert Bervoets tijdens dezelfde cross en zoals Albert Leeten al aangaf was Willy Van De Walle een van de concurrenten van Albert Bervoets.
wie helpt er met nr 44 ?
Het nr 44 is Firmin Liebens uit Diepenbeek (Albert Leeten) De piloot met nr 44 is Firmin Liebens (Dirk Van Mele) De seniors cross op de Kemmelberg werd gewonnen door Jean Thiry na pech van Roger De Coster, bleef in de modder steken. (Dirk Van Mele)
het plaatje zou niet kompleet zijn mochten we geen foto plaatsen van Albert Bervoets de 2de, op onderstaande foto zien we hem aan het werk met zijn eerste BSA Goldstar in 1964 te Meerbeke, dat was trouwens het jaar waarin Albertzijn ellenlange crossloopbaan aanvatte. ik vat even samen: debuut in 1964 bij de BMB tot 1973, van 1974 tot en met 1983 bij de BLM en vanaf 1984 tot en met nu bij de veteranen, oa met de Maico 490 uit 1981, wie doet het hem na ??
foto en info:Albert Leeten
Albert Bervoets de 2de met de Husqvarna bij de Inters
foto en info: Rudi Put
PS: we weten intussen ook al wie de piloot met het nr 44 is, en ook wie de cross op de Kemmelberg en Ronquières won, dankzij Dirk Van Mele en Albert Leeten, kijk maar even terug naar de desbetreffende foto's
Henri Vromans, ook een tijdgenoot van Albert Bervoets 1 en Albert Bervoets 2, Willy Van De Walle, Firmin Liebens, Roger De Coster , Alex Jennes en nog vele andere die zeker nog op de blog zullen komen.
op de foto zien we Henri Vromans op een niet alledaagse crossmotor, nml een Metisse ESO.
op de foto, Roger Vanlerberghe en zijn bakkenist met de FN, hier nog voorzien van de gevaarlijke "rekkervork". niettegenstaande het zware materiaal werd er toch spectaculair gereden midden de jaren 50.
na de tweede wereldoorlog werd er gereden met de motoren die waren achtergelaten door het leger, menig legermotor kreeg een burgeruniform aangemeten en werd gebruikt om naar het werk te rijden of gewoon voor het plezier.
sommige motoren werden ingezet tijdens de eerste naoorlogse crossevenementen of pisteraces, dergelijke motor werd gevonden door Patrick uit Nederland en dan nog wel in België, hij vraagt zich af wie er nog op zou gereden hebben, de kans is klein dat we dat kunnen achterhalen maar wie niet waagt niet wint.
de motor werd gevonden in Gesves, dat is Franstalig België en in het midden van de driehoek Namen, Andenne en Ciney, en is van het merk Ariel met typeaanduiding WNG 350 cc. wie weet er meer over deze motor ??
Ferdinand Theuwissen was in Lommel geboren in 1918 en woontal 70 jaren in Ivoz Ramet (Flémalle) waar hij in 1950 als garagist begon met wat hij toen met motocross op zondagen (al) had verdient!
Wat is met hem echt merkwaardig ?
Hij is waarschijnlijk de enige die met de 3 Belgische motormerken aan moto cross heeft deelgenomen, nml FN, Gillet en Sarolea.
1947 : Een helm en botten en dan gas geven op zijn Triumph twin.
1956 : Een speciale winst bij de senioren op de « Cahottes » omloop voor de slachtoffers van de mijn van Marcinelle profit motocross
Ferdinand Theuwissen (in het wit) in de achtervolging op de Citadel van Namen 1956
een paar tellen later was hij al op jacht naar zijn volgend slachtoffer
ØEen sleutelbeen , twee hersenschuddingen, een voetwond en een paar polsverstuikingen dat is wat de andere dikke (Auguste Mingels was de dikke reus !) als kwetsuren heeft gehad in ca 20 jaren.
ØIn 85 % van de koersen was hij ook aan de aankomst.
ØHij kwam meer dan 60 maal als eerste over de aankomststreep alhoewel hij altijd achteraan het peloton vertrok. Inhalen van concurrenten gebeurde meestal door een keus van zo maar een andere spoor !.
ØEen privé die door de Belgische Bond geselecteerd werd in de nationale ploeg voor de moto crossen der naties van Engeland, Zweden en Frankrijk van de jaren 50.
ØEen verlegen moto cross gentleman uit de eerste jaren van dit sport in België.
Mijn oom Ferdinand Theuwissen wordt op 9 mei 2008 90 jaar en hij is bijna 20 jaren bezig geweest met motocross : 1946 tot 1964.
(geschreven door Jean J. Dubois, zij neef op 19/01/2007)
Georges Devadder uit het West-Vlaamse Gistel, hij woonde destijds in de Mosselstraat, en daar heb ik hem menigmaal zien trainen met zijnJawa. (EW)
Georges heild er een spectaculaire rijstijl op na wat dikwijls in een valpartij eindigde, viel hij niet dan won hij meestal de reeks.
op de foto zien we Georges met de CZ in een wat we noemen "moeilijk te corrigeren toestand"
PS: een van de tegenstanders van Georges Devadder was Jean Dubois uit Sombreffe, in 1964 reed hij zoals Georges bij de juniors met het nummer 56, naar deze Jean Dubois zijn we op zoek, zijn er mensen die een tip of tipje kunnen geven ?
bijna 58 jaar geleden werd deze foto genomen van Jan Rombouts en de Sarolea Monotube 500, de opname werd gemaakt in Augustus 1950 tijdens de cross van Mortsel, Rombouts eindigde als winnaar voor Gaston Smet
gezelligheid na de cross, enkele supporters de Sarolea Monotube tegen een paaltje, wat napraten en even poseren voor de foto. een foto uit 1951 op de cross van Westmalle waar Jan Rombouts (in het midden) 4de eindigde
Jo Heyboer met het nummer H4 moet zo ongeveer een tijdsgenoot zijn geweest van Piet Kortekaas die destijds in Wassenaar woonde en die van begin de jaren 60 tot begin de jaren 70 de terreinsport beoefende.
wie heeft er Piet Kortekaas (intussen overleden) weten rijden en kan er informatie verstrekken aan de zoon van Piet ?
Het was Frans Baudoin die in 1949 de gelederen van de KNMV kwam versterken, Egmond a/d Zee had de eer deze talentvolle Brabantse crosser te mogen aanschouwen.
Hennie Rietman had in dat jaar weinig tegenstand en won elke wedstrijd hoe hij dat wilde, mannen als v Heukelom en de Koning waren voor Rietman een maatje te klein.
Zoals gezegd, toen kwam Franske op zijn Matchless, in het begin moest hij nog genoegen nemen met een tweede plaats, het tempo van Rietman was nog iets te hoog gegrepen.
Maar dat zou spoedig veranderen .
Hennie Rietman had al snel gezien dat hij in Frans in de toekomst een geduchte tegenstander zou krijgen en aldus geschiedde.
Frans Baudoin werd kampioen van Nederland in 1951 op BSA ( jawel ) en in 1954 op zijn vertrouwde Matchless.
In het jaar 1951 reed Baudoin zowel Rietman op BSA en in 1952 reden beiden op Matchless.
Tweemaal Kampioen van Nederland en in de Grand prix van Nederland 1953 een tweede plaats, diverse internationale overwinningen in binnen en buitenland.
In Randers Denemarken in 1956 tijdens de MOTOCROSS-DES NATIONS met het Nederlandse team een derde plaats, dit alles waren mooie resultaten van een echte motorsportman.
Naast het Motocrossen heeft Frans ook een mooie Garage opgebouwd.
Samen met mijn vriend Peter v Hassel heb ik Frans Baudoin die momenteel woonachtig is in Belgie, bezocht.
Dit was een onvergetelijke middag, diverse verhalen en anekdotes uit die tijd kregen wij daar te horen.
kampioen worden is toch iets speciaals en het zou spijtig geweest zijn mochten daar geen foto's van bewaard zijn gebleven.
op de foto zien we een glunderende Etienne Braekevelt met de kampioenentrui en zijn BSA Goldstar in 1958
info Kurd Braeckevelt Etienne was crosser van 1957 tot 1970. zoals op de foto was hij in 1958 kampioen van Oost-vlaanderen bij de BLB juniors dat moet in Lede geweest zijn. In 1959 was hij kampioen van Oost-vlaanderen ook bij de BLB senioren in (Wellen?).
nog een keer poseren met de trouwe supporters en helpers, Etienne Braekevelt werd kampioen van Oost-Vlaanderen bij junioren in 1958 info Kurd Braeckevelt
Hij was ook van Lotenhulle zoals Willy Van Parijs en de broer van Willy ,Etienne Van Parijs, was zijn vaste hulp ook te zien op foto bij de groep.
Hawkstone Park 1961, met in het midden de Amerikaan Ray McCarty (11) op een vroege Lito viertakter waar men nog duidelijke sporen van de BSA Goldstar kan in herkennen.
wie kent er de namen van de vermoedelijk Nederlandse rijder met het nr 10 en de vermoedelijk Belgische rijder met het nr 7, veel zoekplezier
