| 
					
					 ter ere van de Rollegemse duivenliefhebbers 
 
 
Eerste couplet.                                                                                                       Derde Couplet 
  
Vrienden luistert hier naar ons gezang,                                                         Verders wordt ons nu ook vermeld, 
Zeker ‘t is van groot belang.                                                                              De daad van den tweede held. 
Wij schrijven hier, het feest rond uit,                                                             In een strooien huisje langs de baan, 
En het kost u maar één kluit.                                                                            Zag hij vlammen hoog opslaan. 
Zoo kunt gij weten, water nu geschied,                                                        Hij was seffens van ’t gevaar bewust, 
Hier op ’ t Rollegem’ s gebied;                                                                          Hij had hoegenaamd geen rust; 
Het is zeker wel de moeite weerd,                                                                  Hij riep menschen hier is nu brand, 
ieder te been of te peer.                                                                                     Werken wij rap hand in hand. 
  
                       Refrein                                                                                                         Refrein 
  
Lijk de liefhebbers van Rollegem,                                                                        Hij kroop van boven op het huis, 
Die minnaars van het duivenspel                                                                         Het was voorzeker daar niet pluis 
En die dezen achternoen                                                                                       Daar wrocht Hij eene gansche uur, 
Ook in ‘t feest willen meedoen                                                                             eer Hij meester was van het vuur. 
En hier op deze wagene                                                                                          Zoo rede hij daar twee dooven, 
Zitten wij vol behagene                                                                                           vrienden wilt ge het gelooven 
Met de wittepen in ons hand                                                                                 Ja, zeker zulk ene daad, 
En den bauwen in de mand                                                                                    Moet beloond zijn vroeg of laat. 
  
               
Tweed couplet                                                                                                            vierde couplet 
  
Het is hier een schoon huldebetoog,                                                                     Vrienden, wil den stoet bezien, 
Dat zich ontrold voor uw oog.                                                                                 Wat al verschillige liên; 
Vooreerst voor de kleine Cossement,                                                                    Gij vind er burger, boer en werkman, 
Een manneke vol talent.                                                                                             Elk die doet wat hij kan. 
Hij kwam eens naar school gegaan                                                                         Zoodus allen goed mêegevierd 
En wat vond hij langs zijn baan;                                                                              Gekeken, geroepen en getierd 
Een jong meisje in een waterput,                                                                            Lang leve Cossement en Vandael, 
Ja, van krachten uitgeput.                                                                                         Maar kijkt toch meest van al. 
  
Refrein                                                                                                                              Refrein 
                                                                                                                                        
  
  
In eenen sprong was hij alras,                                                                                   Naar de liefhebbers van Rollegem                                                                         
Al in die diepen waterplas.                                                                                          Die minnaars van het duivenspel 
Hij greep het met beider hand,                                                                                  En die deze achternoen 
En trok het rap langs de kant.                                                                                     Ook in ’t feest meedoen 
Hij deed zeker zijn beste,                                                                                             Zie hoe wij hier pareerden 
Rede zoo het kind Vanneste;                                                                                       Voor de nieuwe gedecoreerden; 
Ja, dat verdiend belooing,                                                                                            Ja, Vandaele is toch ‘ ne vent 
Zelfs van Sire onze Koning                                                                                            Dat wordt ook de kleine Cossement                                                                       
  
  
Drukkerij E. Dedeyn, Rollegem                                                                              Gedicht en gezongen door J.C. 
					
 
Categorie:liedjes en gedichtjes uit de oude Doze 
					 |