Het schijnt dat de oude groote hofstede een overblijfsel dier heerlijkheid is of dezelve vervangt
Burgemeesters 1799
of Maire de Rolleghem
In 1769 werd te Moorsele Constantin France Vandermeersch geboren, hij trad in het huwelijk met Marie Theese Everaert en woonde op de plaatse. Hij bleef burgemeester en wierd lid van den Provincieraad, en stierf in 1849.
Van 1849 tot 1866
De zoon Constantin Vandermeersch
Van 1866 tot 1870
Joseph Warrot hij gaf onmiddelijk ontslag en August Herbau was dienst doende burgemeester.
1803-1805 Pieter Jos. Corne,geboren te Moeskroen op 22 april 1770, Priester gewijd de 17 september 1797, door zijn. Em. de kardinaal, aartsbisschop van Mechelen De Frankenberge Vervolgens onderpastoor te St. Denijs, en gedurende 24 jaar Pastoor van Dottenijs. Hij overleed op 5 oktober 1837.
1805-1806 Pieter Jos Clemens Hairs,
1806-1812 Philibert Seillier, geboren op 27 november 1759( men steld hier de vraag of hij een Brabander is? Hij schrijft de dodenact van zijn pastoor Verlinden met een, n, en oostwaarts op zijn, zij daar gereed aan om te zeggen en te schrijven:Verbrughen, Verstraeten, Verwilgen. Hij was in geestelijke bediening van 12 juli 1786 tot 1 augustus 1812.
1812-1821 J.B.Tilliieux, te Tiegem op 6 december 1786. Geboren als zoon van Joseph en Pieternelle Moerman. Was 9 jaar onderpastoor te Rollegem In het jaar 1816 bediende hij meteen de onderpastorij van Aalbeke. Van oktober 1819 was hij elke zondag in St. Anna. Hij was 2 jaar pastor van Neêr-Waesten. Hij werd pastoor van Komen in 1823, en overleed op 27 oktober 1836. Een gedenksteen in de kerke van Komen; drie in den voorgevel en een op het kerkhof vereeuwigen de gedachtenis van dien verdienstelijke herder.Vooreerst in de kerke Mémoire la pose de la 1ste pierre de cette égglise en 1825. La bénèdiction en 1827. La consércration 1833. J.B. Tillieu, curé né à Tieghem 1786, décédé à Comines le 27 8bre 1852. Fr. Demade Bourgmestre, Ch Becquart économe, L. Vuylsteke , architecte. Op het kerkhof à la mémoire Il bâtit l’école dominicale en 1828. Il construisit l’église paroissiale en 1825-27. Il était le père des pauvres. Sa Mémoire est en bénédiction. Comines à son pasteur. Het was een verdienstelijke herder.
1821- 1830 Karel Martijn Ryckewaert, van Dikkebus. Hij overleed als pastoor van Eggewaertscapelle op 14 april 1868.
1830- 1836 Pieter Francis Lammertijn, zijn doodkaarte meld dat hij de zoon was van Pieter Francis en Maria Anna Windels, van Vijve-Sint-Baafs. En dat hij deze wereld overleed den 12 mei 1871, na 35 jaar dienst op Coyghem als pastoor en 12 jaar op Grimbergen Onderpastoor op Vijve-Sint-Baafs den 13 december 1836 werd hij door de deken van Menen in het bezit gesteld van de pastorij van Kooigem. Hij brak de oude kerk af en bouwde de nieuwe. De diensten gingen door in een ruim afhangsel van het huis van weduwe Bulte, onlangs gekocht door betrokken burgemeester Hendrik Glorieux. De nieuwe kerk werd ingewijd door Mgr Malou op 24 september 1849, in tegenwoordigheid van de gouverneur (gouwgrave)van West-Vlaanderen.
genoot de opleiding van juweliergoudsmid aan Syntra West te Kortrijk, eveneens heeft ze vierjaar ‘ verloren wastecchnieken gevolgd en dan nog bijscholing zilver haken, parelrijen en werken met zilverklei. Ze geeft ook werkshops voor kinderen en volwassen. Ze ontwerp van uit haar buik. Haar kunde resulteert in een mooie collectie juwelen, die bestaat uit oorringen, halskettingen, ringen, en armbanden zowel in goud, zilver en andere materialen. Haar ontwerpen zijn nooit perfect, vaak asymmetrisch. Het idee achter het juweel verschilt nooit wel de materie. Het ene oorringetje kan een beetje anders zijn dan het andere, maar dat maakt voor haar het net af. Ze maakt nooit het zelfde, mensen komen bij haar om unieke juwelen, niet voor iets wat een ander reeds dracht. Ze maakt geen voorontwerp, tekeningen komen er niet bij te pas, ze werkt direct vanuit het materiaal. Voor mij zijn de mooiste juwelen komend uit een verhaal, een mens komt met oud goud van een overleden iemand, b.v. een tante of moeder en ze vertellen er over. Zulke verhalen laden haar op en dan maakt ze het mooiste juweel
zuster van eerst genoemde, geboren op 18 november 1918. Ze werd geprofest op 12 mei 1944. vertrok na de tweede oorlog als verpleegster in het ST- Jonh Berckmans Convent, 431 West 71 Street New York 10036 N.V. Zij bezorgt ook veel geneesmiddelen aan de missieposten op de Antillen, waar zij ook nog werkzaam was. Missionaris in de Caraïben en de U.S.A. Van 1947 tot 1973. Haar derde afreis was op 5 juli 1968.
Het moet ergens rond de jaren 1953 à ’54 geweest zijn het was in de periode dat E.H. August (Gustje) Willems Rollegem moest ruilen voor Wulpen. Het volk van Rollegem had hem overladen met geschenken. De som van 16.000 fr. voor zijn bromfiets en vele andere geschenken. De Rollegemnaren waren met 6 volle bussen en een 20 tal privé wagens meegetrokken toen hij werd ingehuldigd.
Dat vonden we in een blaadje welke werd toegezonden aan de soldaten van Rollegem met als titel “ ’T Staartje van St. Antonius zwijntje.”
“Rollegemnaren over zee” Uit een brief van E.D. Marie-Constantin (Mej. Marie-José Brouckaert) uit NEW-York, USA, en dat drukten ze over:
Ik heb reeds vroeger over mijn apostolaat langs de verzorging ten huize van zieke en arme mensen. Ik heb u eveneens gemeld dat ons een belangrijke taak is opgedragen, nl; het godsdienstonderricht aan jongens en meisjes der staatsscholen. Thans wil ik U een woordje zeggen met betrekking tot een nieuw groot probleem, heel nauw verbonden met de laatst genoemde apostolaats tak. Sedert enkele jaren zijn tamelijk veel Spaanssprekende families, afkomstig van Porto-Rico, zich in de Westkant New-York-stad komen vestigen hopende zich hier beter bestaansmogelijkheden te kunnen verzekeren, zo hennen wij meerdere dergelijke gezinnen in de buurt. Op enkele meters afstand van ons klooster, wonen in een appartementshuis, slechts een weinig groter dan onze woning, waar niet meer dan 15 zusters gerieflijk kunnen gehuisvest worden, een veertigtal Spaanssprekende kleinen, die tot 8 à 10 verschillende gezinnen behoren. In die gezinnen heerst ellende, materiële ellende ongetwijfeld, maar hun godsdienstigheid over het algemeen beperkt zich daartoe. Vaak komen dan ook meisjes en jongens bij ons aankloppen voor catechismusonderricht. Ze behoren niet zelden tot de hogere klassen van het lager onderwijs en weten soms niet of ze reeds hun eerste H. Communie deden of gevormd werden. Toen wij eens navraag daden naar de eerste communie van een hen, gaf ze ons als nadere inlichtingen daaromtrent: “ Ik heb die ronde witte pil gekregen toen ik nog heel klein was en in het gasthuis verbleef” Beste missievrienden, dit klein typisch staaltje van hun godsdienstig doorzicht laat U onmiddellijk inzien hoe gering hun kennis is van het enige noodzakelijke. Er is grote nood en wij missionarissen, die het sterke verlangen in ons dragen” alles voor allen” te worden, zijn bereid en verlangen gretig thans de Spaanse taal grondig te leren en zo een nieuwe mogelijkheid te hebben om meer degelijk werk te kunnen verrichten. Twee onze zusters zijn daar reeds mee begonnen. Ze getuigen: “ De uitspraak is eerder gemakkelijk, het vertrouwd geraken met de woordenschat is moeilijker, doch de spraakkunst, de vervoegingen der werkwoorden b.v. is een harde taak….”
Ik wil thans heel hartelijk dankzeggen aan de vele, trouwe vrienden uit mijn geliefd Rollegem, die zo edelmoedig hun bijdrage storten voor mijn apostolaatwerking New-York. Telken jare is uw milde gift, verzameld door onze “Sterrestoet”, voor mij een blijde verrassing. Ik ben er uiterst gevoelig aan eens te meer te ondervinden dat afstanden niet bekwaam zijn diepe vriendschap te breken, maar zelfs de schakels dichter kunnen vastsnoeren.
Dit jaar was de opbrengst van de sterrestoet: 4.840fr. het zij 1100fr. meer dan verleden jaar en de hoogste reeds bereikte som.
Op vraag om het een en het andere te vernemen over de Amerikanen, wil ze heel gaarne aan dat verlangen voldoen. Ze schrijft als volgt: Het kwade van de Amerikanen wordt zonder twijfel ten zeerste gepubliceerd langs radio en cinema, terwijl het goede veel te weinig bekend gemaakt wordt.
Een mis rond twaalf uur ’s middags, stampvol met mensen die al een halve dag gewerkt hebben, waarvan vele nuchter bleven en te communie gaan. Dit is een dagelijks schouwspel. En niet alleen vrouwen maar evenveel en zelfs meer mannen. Dit wordt gedaan gedurende hun “Lunch hour”
In de kathedraal zijn er altijd, heel de dag door , mensen te vinden die voor een kwartier of meer komen bidden. Veel mannen doen dat en het is opvallend hoe godvruchtig die daar neerknielen. Men ziet dat ook in ons Belgisch kerkje en in andere kerken.
Genootschap van de H. Maagd voormannen, genootschap van de H. Rozenkrans voor vrouwen, katholieke actie voor studenten, jongens en meisjes, congregatie van O.L.Vrouw, voor jongens en meisjes (zeer actief).
Het werk der jaarlijkse retretten( retraite) voor mannen zowel als voor vrouwen is zeer uitgebreid, ook dat van de maandelijkse recollectie. Het dagelijks rozenhoedje wordt gebeden in ontelbare families.
Er zijn katholieke programma’s voor radio en televisie, hoewel niet genoeg. Er zijn geen katholieke dagbladen, doch elk bisdom heeft zijn eigen katholiek weekblad. Er zijn vele goede katholieke maandschriften die een grote oplage hebben. De “Christofer movement” bestaat sedert enkele jaren om Christus in het publiek leven te brengen. Dit bewerkt heel veel goed onder de katholieken zowel als onder niet katholieken. Wat mij vooral getroffen heeft toen ik hier aankwam is de naastenliefde en de eerbied welke Amerikanen hebben voor kloosterlingen; en dit zowel bij niet katholieken als bij katholieken. Iets wat spijtig genoeg heel veel voorkomt zijn gemengde huwelijken. Gisteren nog werd in ons kerkje een huwelijk ingezegend van een jong Belgische dokter, goed katholiek met een niet katholiek meisje.
Ze overleed te Heverlee op 6 januari 1993. Haar missionaris leven in Amerika en in Dominica, heeft ze in eenvoud en trouw geloof met woord en daad beleeft.
In België, toen in de gemeenschap van Roeselare, was haar oprechte dienstbaarheid een getuigenis van gegeven aan medezusters in nood.
Juffrouw: Marie Louise Brouckaert, Dame M. -Sylvere kan. St Augustinus
Geboren te Rollegem op 22 februari 1914. Vertrok naar de kleine Antillen op 30 juni 1938, daar is zij steeds werkzaam geweest in het onderwijs van de meisjes van de Caraïben bevolking. Ze verbleef er tot 1969, na haar verblijf aldaar kwam ze op rust in het rusthuis te Schilde, een rusthuis voor Scheutisten, alwaar ze helpt in de keuken.
De 30 jaar van haar missieleven bracht ze dikwijls door in haast onhoudbare situaties: les geven in de meest armtierige omstandigheden, in overbevolkte klaslokalen. Geheel haar leven was aan de missie gewijd.
Daarna kwam ze naar Heverlee in dienst van de missieprokuur. Opdat de zieke en opgewerkte missionarissen het er goed zouden hebben. Ze overleed op 18 juli 1995 te Heverlee
P.L. Sabbe: 1801 tot 1803 zoon van Joseph en van Rosa Verhelle, hij werd geboren te Winkel-Sint-Eloy op 1 juni 1775 en priester gewijd te ’t Emmerich op 14 Oktober 1800. Op 24 februari 1802 onderpastoor te Rollegem , te Wevelgem op 25 mei 1803, te Moorsele op 17 oogst 1807, Menen 1 december 1810, pastoor te Wevelgem op 14 juli 1814, te Menen 18 september 1821, hij werd deken op Maart 1831. Hij ligt begraven te Menen bij de Calvarieberg, waar hij overleed op 6 januari 1843 oud 68 jaar. Gedurende den Franse tijd was hij verborgen ten huize M.J.B. Bethune-Delebecq, te kortrijk, en leerde de twee zonen voor hun eerste communie, te weten M.Felix baron de Bethunne de Renty, oud-burgemeester van Kortrijk, en M. François de Bethune-de Colnet, overleden te Parijs 2 september 1822. Deken Sabbe had maar een broer en een zuster te weten Angela Sophia geboren op 29 maart 1766 en getrouwd op 6 oktober 1789 met Pieter Joseph Accou. Haar dochter Amelia Accou, trouwde met Jan Thibau van Izegem, waarvan E.H. Gustaaf Thibau, geboren te Izegem op 11 maart 1836 priester werd gewijd te Brugge op 19 december 1863, leraar te Veurne, als zendeling vertrokken naar Noord-Amerika in september 1866 en overleed te Pendleton (Oregon) op 30 januari 1892. Broer Jan Joseph Sabbe, smid, geboren op 21 september 1764 trouwde op 10 juli 1793 met Maria Agnes Gheysen, jan overleed op 5 november 1837. Zij hadden een zoon Joseph Sabbe geboren te Winkel op 31 december 1795. Hij huwde op 27 april 1836 met Theresia Vander Stichel. Hij overleed op 8 januari 1875. E.H. Adiel Sabbe eveneens geboren te winkel op 15 november 1880 is de kleinzoon van Joseph, was in 1910 leraar aan het college van Kortrijk.
Lanneau Pieter Francis 1776-1783 en te Lauwe In 1783. In 1795 pastoor Hulste. (rond Kortrijk 737) In het maken van zijn testament heeft hij gezorgt voor zijn kerk, aan welke hij 2400 franks schonk, alsmede voor eenen zeksteen , die in den buitenmuur zit van de kerke, zuid den ingang. Hij was de zoon van Nicolaus en van Jouffrauw Marie Joanna Van Saceghem. Hij werdt geboren te Avelghem de 1 juli 1750 en pastoor gedurende 29 jaren in de gemeente van Hulste. Hij overleed den 28 april 1824 in den ouderdom van 74 jaar.
Storme Emmanuel 1783-1785
Jac. Everaert 1785 binst 6 weken
Pieter Frans Six 1785 -1789 Vice pastor in Rollegem Deken Six was de zoon van Pieter en van Barbara Theresia Van Acker en rechtzweire van den voorlaatsten deken van Helkijn Het eerste Doodsprentje te Heule (blz. 640 rond Kortrijk) was van Petrus Franciscus Six, geboren te Moorseele den 28 oktober 1751. Priester gewijd te Doornyk 1782, onderpastor geweest te Rolleghem, Iseghem en deservitor te Wervick, gedurende 20 jaar pastor genaemt te Heule in 1802, en deken der Christenheyd van Meenen in 1813. Overleden te Heule den 21 maerte 1831.
Vandenbroucke J.FR. 1789-1790
Mullier Piet Jos. 1790-1801 werd dan hier desservitor
En zo kunnen we nog lang doorgaan, maar wie zijn ze? Wat verrichten zij? Waar zijn ze werkzaam?
In 1939 Werd er hulde gebracht aan de zendelingen van de dekenij Moeskroen. Zijne Heiligheid Paus Pius XII de 261st opvolger van de H. Petrus. Zijne Hoogwaardige Excellentie Monseigneur Lamiroy Bisschop van Brugge. En de Zeer Eerwaarde Heer Kanunnik Hosten pastoor deken van Moeskroen. Op den vooravond van het missiefeest 2013, zie hier onze bijdrage en herinnering aan al het mooie werk wat zij hebben van zich zelf gegeven.
Kerkmis, was vroeger bij de wijding van een nieuwe kerk, en daar we een volk zijn van feesten werd dit algauw Kermis.
Missiefeest? Een kloosterling, een pater, of een non of broeder, was toch voor enkele jaren en zelfs andere die er gewoon kwamen te sterven, was dat een feest? Toen dat de kerken nog vol liepen had het misschien doodeenvoudig kunnen gaan, de collectebus laten rond gaan en eens diep in den beugel gaan en met een goed hart geven en de missionaris kon welgemoed vertrekken.
Neen dus een eetfestijn werd opgezet, de magen van de blankenman goed gevuld, met spijs en drank, nog een lekkere taart, koffie en wat pintjes bier, de kinderen wat vermaak en zo vertrekt de pater naar de brousse. Jaarlijks, of tweejaarlijks zet het thuisfront zich in om de missionarissen te helpen. Nu er geen meer zijn op de parochie gaat het feest door voor kennissen of familieleden ginder in die verre gebieden. Zij kunnen het goed gebruiken en dat is klaar. Zo blijft ook het thuisfront aan hen denken, en kan men bij goed luk, ook de milde schenkers op de hoogte houden van wat er met de centen gebeurd.
Maar wat doen, hier in onze contrei zijn er geen meer, en moeten we ons tevreden stellen, met ze hier te vermelden, wij kunnen alleen nog dit voor hen doen.
Daarom, wat zij daar verrichten, hebben we niet meer, dan dit kunnen achterhalen, en zouden het op prijs stellen er nog meer te kunnen vertellen.
Een verhaal dat veel aandacht trok was het volgende gebeuren. Broeder André, was leraar in Kongo, en was bezig met zijn gasten een kerk of kapel te bouwen. Hij kwam in die periode terug naar Rollegem voor enkele maanden, en na zijn afscheid hier kwam hij terug bij zijn gasten. Groot was zijn verwondering toen hij al de have bakstenen zag liggen. “Wel” vroeg hij hen, “ wat heeft dit te betekenen” zij antwoorden hem, “dat het niet zou blijven rechtstaan, vandaar geen halve stenen.” Waarop de broeder het hen ging bewijzen dat die even goed kon met halve als met hele stenen. Toen hij aan de topgevel begon te metsen met halve stenen, trokken de mannen zich achter uit, ’s anderendaags zijn ze schoorvoetend komen kijken, en god ja het stond nog recht. Om u maar te zeggen.
Overtuigd dat vele paters, nonnen of broeders veel zulke en nog veel andere anekdoten kunnen vertellen, brengen wij hulde aan hen.
Wist U, gij lezer maar vooral de Rollegemnaar dat de grootste van onze missionarissen Father August Brabant is? Geboren te Rollegem op 23 oktober 1845, en overleden In Victoria op 4 juli 1912.
Uitgebreid gaan we hem voorstellen onder den titel “priesters inboorlingen”, maar hier al een voorsmaakje. We beginnen met onze Eerwaarde zusters, om te eindigen met onze broeders.
Jan Hendrik Beausaert, vroeger Beausart was onderpastoor geweest en deservitor van Rollegem, en laatst onderpastoor van Wevelgem, toen hij in1747 pastoor werd te Kooigem. Als zijn voorzaat,genoot hij, behalve zijne tienden, een hulpgeld van 400 guldes van den abt van Château-L’Abbaye. (Hij is beschreven te Kooigem toch te Rollegem niet terug tevinden).
Bij de opening van de Rollofeesten werd er traditiegetrouw de meest verdienstelijke persoon wederom in de bloemen gezet. Dit jaar viel de eer op Monique Libeer.
Haar eerste woorden waren “Ik was er van aangedaan toen ze mij naar voor riepen.”
Net als vorige drie jaren viel opnieuw een dame in de prijzen. “Ik moet je wellicht niet vertellen “ zo begon Monique “ dat ik dit niet verwacht had” . “ Pas toen Michel Schepens, voorzitter van de Folkloreraad , het over de tientallenjaren bij Femma, en Okra had viel mijn frank”. “Ik was er echt van aangedaan en raakte eventjes niet uit mijn woorden.
Monique, een geboren en getogen Rollegemnaar, welke ook het reilen en het zeilen kent in de Kortrijkse deelgemeente, van nu maar ook van vroeger. En daarbij een grote helpers is, in het bouwen van de maquette van haar man, die een geboren en getogen Moenaar is, welke ze heeft leren kennen, in zijn toenmalige woonplaats St- Denijs, bij het huwelijksfeest van zijn vriend. Zij huwden in 1965, en hebben drie kinderen, Geert, Kris en dochter Vera.
Het toeval wil dat haar man Lucien Kints sinds de folklorefeesten 1984( 29 jaar) betrokken is bij de feesten. Al die tijd wist dat zijn vrouw gehuldigd zal worden.
“ Hij heeft me moeten overtuigen om vrijdagavond mee te gaan naar de opening in het buurthuis. Ik had gezegd dat ik daar toch niet veel kon doen en daarom thuis ging blijven.” “ Je moet mee” heeft Lucien die eigenlijk de bedenker is van den titel meest verdienstelijke persoon van Rollegem (red)toen gezegd. “Wie gaat er anders letten op de maquette, welke er werd tentoongesteld.” “En zo belande ik toch in het buurthuis en kreeg ik een boeket.
De titel “meest verdienstelijke persoon van Rollegem van Rollegem” past haar wel: ze is 35 jaar secretaris van “Femma” Rollegem en 22 jaar lid van Okra, waarvan een aantal jaren als voorzitter. “ Ik ben altijd al sociaal actief geweest, want ik kom graag onder de mensen. De plaatselijke afdeling van Okra welke ongeveer 100 leden telt, evenals ziekenzorg, waarvan ze ook lid is. Ze staat mee in om, het organiseren van Kerstfeest, paasfeest, seniorenweek, waar telkens een 80tal mensen aanwezig zijn die toch niet, niets is. We hopen dat ze nog vele jaren in ons midden mag vertoeven.
Het plaatselijk missiecomité met medewerking van den parochieraad en vele missievrienden organiseert op zondag 10 mei een feestavond ten voordele van onze vijf missionarissen. (een tweejaarlijkse inrichting van missifeest) ter opbeuring van de Rollegemse missionarissen.
Op het programma: optreden van het gekende orkest…… te 18 u Er wordt gezorgd voor hongerige magen en dorstige kelen. ( want wij eten en drinken ten voordele van zij die honger en dorst hebben.)
Misschien lacht het geluk je toe en wint u een mooie prijs mits betalen voor een lot van den tombola.
Wij mogen zeker rekenen op de erkentelijkheid van de beste onder de Rollegemnaar; “ onze Missionarissen”
Of nog op zondag 26 en maandag 27 augustus met de welwillende medewerking van geestelijke en burgerlijke overheid, begin: ’s zondags vanaf 3 u en ’s maandag vanaf 4 u. Waar parochiale zaal Kerkstraat.
Doel: Eerw broeder Andre Hendrickx, onze sympathieke en dorpsgenoot die binnen kort naar het missieland Kongo vertrekt, in zijn missiewerk steunen.
De Eerw. Broeder zal het missiefeest met zijn tegenwoordigheid vereren.
Op het programma: Ijskreem en frisco: specialiteit : De Likkebaardjes.
Moderne visvangst in droog water.
Ringpassen: Voor lassowerpers en drinkebroers.
Schietkot: “in de vijf rozen”.
Koppensnellers: Vooral atleten zijn welkom
Doorlopende Loterij: van honderden voorwerpen geschonken door liefdadige winkeliers en handelaars van Rollegem.
Confetties en Serpententies: Vredebombardement, het rode kruis is ter plaatse.
Fritten: Zout en pickels aande eer.
Posterijen: Binnen en buitenlandse post. Briefgeheim blijft ongeschonden. Dommigheden zonder taks. Liefdesavonturen. Censuu!!!
Verkoop per Amerikaans opbod: Geen oorlogstocks!!! Pasmunt.
Waarheid (of leugens) door de waarzeggende filosoof PASVITA ABDEL KADRA.
Reuzentombola: Loten…..mensen…. altijd wensen! En meestal….. nooit niemendal!
Cirk kommo-Leuto-Lacho: Altijd nieuwe dommigheden. Lijkebidders, a.u.b.
Balletten: afwisselend met cirk.
Reklaamuitzending en aangevraagde platen.
Drank- en spijshuis: “ In de witte kat”: God zij gedankt, we zitten bijkans aan den drank, voor koude gerechten, mensen niet vechten! Er zijn er genoeg. Rookgerief op de koop toe.
Gebak: Bijt, knabbelt smult, en zo is rap de maag gevuld.
In den Lekkerbek: Zoete mondjes, zure tandjes, kleine hondjes, leuke klantjes.
Missietentoonstelling: Werken van André aan de eer.
Voetbal: Met de kop of met de teen, speelt men altijd ‘tweede been
Draaikraam: Draai ge wijs, dan hebt ge prijs.
’s Avonds prachtige verlichting
Het feestcomiteit is niet verantwoordelijk voor gebeurlijke ongevallen. Besten dank aan allen die tot het welslagen van het missiefeest iets bijdragen.