Het schijnt dat de oude groote hofstede een overblijfsel dier heerlijkheid is of dezelve vervangt
Burgemeesters 1799
of Maire de Rolleghem
In 1769 werd te Moorsele Constantin France Vandermeersch geboren, hij trad in het huwelijk met Marie Theese Everaert en woonde op de plaatse. Hij bleef burgemeester en wierd lid van den Provincieraad, en stierf in 1849.
Van 1849 tot 1866
De zoon Constantin Vandermeersch
Van 1866 tot 1870
Joseph Warrot hij gaf onmiddelijk ontslag en August Herbau was dienst doende burgemeester.
Als we een stukje van de weg opgaan, zien we de prachtig gesloten in U-vorm gebouwde hofstede met als oudste vermelding 1756. De eigenaar zelf koos de naam. Het woonhuis werd rond de jaren 1900 afgebroken en nieuw opgebouwd. In de jaren dertig werd het woonhuis zwaar getroffen door een storm. Hier kan men terecht voor zijn boomverzorging Tree Technics Christiaens : en advies Bij de terugkeer zien we een langwerpig huis met bovenop een klokje. Dat huis op grondgebied Marke was vroeger een driewoonst en eigendom van de hofstede.
Nu is het een bedrijf dat alle soorten bereide vis en schoteltjes verkoopt.
Op het nummer 89 in de Lampestraat was restaurant scalini gevestigd van 1987 tot 2005. Yves en Claudine Vandamme Snoeck baatten er hun visrestaurant uit met specialiteit van visbereidingen, kreeft en oesters. Ze moesten dan noodgedwongen wegens uitbreiding van de vishandel verhuizen naar Harelbeke waar ze nu nog altijd actief zijn.
De Flou vermeldt: een herberg en wijk over de Leie, Bij P. Mareel, het voornaamste huis, vroeger was het altijd verlicht. Het diende tot verlichting voor de smokkelaars, want hier hebben we juist de grensstreek.(Douaniers.)
Vanaf de maand mei worden op de hofstede “Goed ter Meersch” (woonhuis 1962)Lampestraat 59 lekkere aardbeien te koop aangeboden.
Deze hofstede werd in 1940 korte tijd door een Duits geschut bezet. In een weide nabij de hoeve werd munitie ingegraven.
We kunnen hier even verpozen bij een lekkere pint en dan doorgaan tot Van Hauwaert kapel waar we op de rustbank de vrienden opwachten die de wandelweg gevolgd hebben.
Volgens het boekje slaan we links af en komen op de wijk “Markestaart” in de Steertstraat”. Het uiteinde van de staart ligt op 4300 m van de kerk van Marke en slechts op 1400 m van Rollegem en Aalbeke. De oppervlakte van het gebied is 40 ha. In 1852 behoorde de Markestaart kerkelijk bij Aalbeke en administratief bij Marke.
We stappen verder en komen in de voormalige Korte Molenweg die in het verlengde ligt van de Steertstraat . Daarom werd de Korte Molenweg bij de fusie in 1981 omgedoopt tot Steertstraat.
De bedrijfsleider heeft gezorgd voor werk op eigen bodem en door de aanleg van de mooie dreef, kunnen we nog rustig wandelen en genieten van een vergezicht. lees verder
Door de nieuwe eigenaar werd een zitbank geplaats, hier wachten ze ons op!
Op de hoek van de Wolverijstraat en de Lampestraat staat een mooie bakstenen veldkapel in de schaduw van een nieuwe zomerlinde. In de volksmond heet ze Vanhauwaertskapelle naar de laatste bewoonster van de boerderij en hoeder van de kapel Madeleine Van Hauwaert De originele kapel werd samen met Het “Hof ten Breughele” in 1776 gebouwd, ten tijde van pastoor Pieter Jacob Pardoen te Aalbeke. Wanneer men dat zeggen gaat tegen een echte Markse inwoner, springt deze op zijn paard. Inderdaad, het kapelletje staat niet op Aalbeek, maar op Marks grondgebied.In 1889 brandde de hoeve gedeeltelijk af. De originele steen met het opschrift“Lieve Vrouwe van Bijstand,1776“ werd in1983 door een vandaal uit de kapelmuur gehaald en is nooit meer terug gevonden. De huidige eigenaar Vandecasteele kocht de kapel in 1988. Bij een opknapbeurt kreeg de kapel een nieuwe deur en werd de gestolen arduinsteen vervangen door een nieuwe met het opschrift” Onze Lieve Vrouw van altijddurende Bijstand”. Op 20 mei 2007 werd de kapel totaal vernield, de klap was zo hevig dat de jongeman om het leven kwam. Afscheidsnemende pastoor Hubert Sergeant wijdde dit vrijwel identieke “wonderkapelleke” opnieuw in op vrijdag 11/8/2000. In de kapel is er ook een Heilig Hartbeeld en een St-Albertusbeeld.
Weldra aan de rechterzijde, ter hoogte van de zijweg naar de nr. 15, 17 een bakstenen muurtje met een volkse, houten Christusfiguur. Een sober voorbeeld van landelijke volkskunst. Deze Calvarie komt al voor op een kaart van Vander Maelen van 1850
Het is een grote open kapel in rode baksteen.
Het houten dak is belegd met rode pannen.Boven aan de muur van de kruiskapel hing vroeger een klein houten gevelkapelleke met een houten beeldje van Onze-Lieve-Vrouw. Toen dit in 1984 in brand was gestoken, werd het vervangen door een metalen gevelkapelleke. In de voorgevel van de kruiskapel zit een zwart smeed- ijzer dubbel poortje met in het midden een kruisje.
De kapel is 4 m. hoog, 2 m. breed en 1 m. diep. De kruiskapel is bijna helemaal overgroeid met hedera en liguster.
De binnenkant van de kapel is blauwgrijs geschilderd en er hangt een groot houten kruisbeeld.
Het kruis in de kapel is bruingeschilder en het beeld van Jezus van Nazareth beige. De gekruisigde heeft een zwarte lendendoek rond de heupen geknopt en bovenaan het kruis staat het opschrift “INRI” De voeten van Jezus zijn op elkaar aan het kruis genageld, wat wijst op een Franse oorsprong van het beeld.
Het kruis is 2,50 m. hoog en het beeld 1,20m. Aan beide kanten van het beeld is tegen de muur een voetstukje opgehangen versierd met een engelenkopje dat dienst doet voor rechts een beeld van de Heilige Theresia-van Lisieux en links van een niet nader gekende heilige vrouw.
In de linkerhoek van de kapel hangt een metalen kastje met glasbescherming waarin een rode elektrische kaars brand. Vòòr de kapel staat een rozelaar.
Aan het kruispunt van de Smokkelpotstraat en de Marksestraat gaan we rechts af.
Tot de Tweede Wereldoorlog was hier het Callewaertbos. Jan van Hallewijn Heer van Rollegem houdende een leen van Jacques van der Barre, een leen in de Dertien Parochies.
We willen het u niet onthouden, wanneer u ±100 meter doorloopt komt u aan een waterreservoir omgebouwd tot woonhuis. Op “Château d’eau “ te wonen was een jongensdroom van Jan. Zijn vriendin, maakt grote sculpturen en dat vraagt ruimte. Ze hebben veel respect voor dit stuk erfgoed dat dateert uit 1952. Van buitenaf gezien een vreemd ogende, stevige villa, ligt op de hoogste punt van de holle weg. Het terrein waarop het reservoir werd gebouwd, heeft een oppervlakte van 642 vierkante meter.
Op de hoek van de Marksestraat en de Binnenstraat staat aan de rechterzijde de hoeve” Ter Edel”. Een tweevoudige L-vorm, waarvan het woonhuis totaal vernieuwt in 1994. De oudste vermelding 1813, de vroegere eigenaars waren allen van de adel, waarvan Baron Ter Linde de laatste in 1951. De schuur met de achtergevel langs de weg, werd gebouwd in 1780, in 1969 werd de leem tussen het vakwerk door stenen vervangen.
Wandeling nr.52 Huis uit staaldraad? Het Kan! (Ga hier ± 50 meter verder)
In 1984, werd in de Marksestraat nr.23 een draadwoning gemaakt. Ze is 155 m² groot
In de begin fase zag het er naar uit als een grote vogelkooi.
Het principe is vrij simpel: de dragende binnen- en buitenmuren bestaan uit gelast gaas met verzinkte en bijgevolg roestvrije draden, waar geperforeerd karton is ingewerkt.
Zowel warmte- als geluidsisolatie geeft geen problemen.
Ook de concertstudio van de BRT-2 West-Vlaanderen en de binnenmuren van het St. -Janshospitaal te Brugge zijn uit dergelijke verzinkte draden samengesteld en de wanden zijn erg stabiel en geluiddempend.
Hier rechts, een klei- ontginningsgebied de hoeve St-Anna nr. 61, een herbouwde woning van een voormalige hoeve. Het ligt geïsoleerd in een open landbouwgebied. De hoeve was tot midden 1998 bewoond door een landbouwer en aldus danig niet zonevreemd. Het is het hoogste punt in dit gebied, toevallig ook in de omgeving van het bewuste perceel- een “Point de vue”- voor de recreatieve wandelaar
We draaien linksop Binnenstraat -waar tijdens recente veldverkenning prehistorische werktuigen op de akkers werden aangetroffen. Aan de rechterzijde “Het Klokhof” de naam verwijst naar het klokje op het woonhuis. De stallen waren oorspronkelijk stokerij, welke in 1910 werden omgebouwd tot stallingen.
We bereiken de Rollegemseweg ga deze rechts in om 50 meter verder deze te dwarse. Op de rechterzijde hebben we nog “De Suikerij” losse vierkantsbebouwing, oudste gegevens een schuur einde 18de eeuw, vermoedelijk was hier een cichoreiast aanwezig.
Aan de rechterzijde een oase van rust en stilte, rond de jaren 1960/70 woonde hier de laatste Burgemeestersenator, van het dorp. Hij bood de mogelijkheid, om mensen na hun stresserende dagtaak in de stad, tot rust te komen en van het dorpsleven te genieten.
Bij het bereiken van het eerste klimmetje staan we bij het nr. 222 voor de open vierkantshoeve “Brouckaertshof “. Sinds 1979 is er geen landbouwuitbating meer. Bij de ingang staat een groot houten Christusbeeld. Dat kruis staat ook al vermeld in de kaart van Vander Maelen in 1850. Naar men vertelt lag het een hele tijd op de zolder van de hofstede nadat het in de tweede helft der zeventigerjaren vernield werd tijdens een storm. In 1950 werd het teruggeplaatst en kreeg het een nieuwe omlijsting. De noordkant van het dorp wordt stilaan ingenomen voor woonbouw.
body>
