Het schijnt dat de oude groote hofstede een overblijfsel dier heerlijkheid is of dezelve vervangt
Burgemeesters 1799
of Maire de Rolleghem
In 1769 werd te Moorsele Constantin France Vandermeersch geboren, hij trad in het huwelijk met Marie Theese Everaert en woonde op de plaatse. Hij bleef burgemeester en wierd lid van den Provincieraad, en stierf in 1849.
Van 1849 tot 1866
De zoon Constantin Vandermeersch
Van 1866 tot 1870
Joseph Warrot hij gaf onmiddelijk ontslag en August Herbau was dienst doende burgemeester.
Aan het kruispunt van de Smokkelpotstraat en de Marksestraat gaan we rechts af.
Tot de Tweede Wereldoorlog was hier het Callewaertbos. Jan van Hallewijn Heer van Rollegem houdende een leen van Jacques van der Barre, een leen in de Dertien Parochies.
We willen het u niet onthouden, wanneer u ±100 meter doorloopt komt u aan een waterreservoir omgebouwd tot woonhuis. Op “Château d’eau “ te wonen was een jongensdroom van Jan. Zijn vriendin, maakt grote sculpturen en dat vraagt ruimte. Ze hebben veel respect voor dit stuk erfgoed dat dateert uit 1952. Van buitenaf gezien een vreemd ogende, stevige villa, ligt op de hoogste punt van de holle weg. Het terrein waarop het reservoir werd gebouwd, heeft een oppervlakte van 642 vierkante meter.
Op de hoek van de Marksestraat en de Binnenstraat staat aan de rechterzijde de hoeve” Ter Edel”. Een tweevoudige L-vorm, waarvan het woonhuis totaal vernieuwt in 1994. De oudste vermelding 1813, de vroegere eigenaars waren allen van de adel, waarvan Baron Ter Linde de laatste in 1951. De schuur met de achtergevel langs de weg, werd gebouwd in 1780, in 1969 werd de leem tussen het vakwerk door stenen vervangen.
Wandeling nr.52 Huis uit staaldraad? Het Kan! (Ga hier ± 50 meter verder)
In 1984, werd in de Marksestraat nr.23 een draadwoning gemaakt. Ze is 155 m² groot
In de begin fase zag het er naar uit als een grote vogelkooi.
Het principe is vrij simpel: de dragende binnen- en buitenmuren bestaan uit gelast gaas met verzinkte en bijgevolg roestvrije draden, waar geperforeerd karton is ingewerkt.
Zowel warmte- als geluidsisolatie geeft geen problemen.
Ook de concertstudio van de BRT-2 West-Vlaanderen en de binnenmuren van het St. -Janshospitaal te Brugge zijn uit dergelijke verzinkte draden samengesteld en de wanden zijn erg stabiel en geluiddempend.
Hier rechts, een klei- ontginningsgebied de hoeve St-Anna nr. 61, een herbouwde woning van een voormalige hoeve. Het ligt geïsoleerd in een open landbouwgebied. De hoeve was tot midden 1998 bewoond door een landbouwer en aldus danig niet zonevreemd. Het is het hoogste punt in dit gebied, toevallig ook in de omgeving van het bewuste perceel- een “Point de vue”- voor de recreatieve wandelaar
We draaien linksop Binnenstraat -waar tijdens recente veldverkenning prehistorische werktuigen op de akkers werden aangetroffen. Aan de rechterzijde “Het Klokhof” de naam verwijst naar het klokje op het woonhuis. De stallen waren oorspronkelijk stokerij, welke in 1910 werden omgebouwd tot stallingen.
We bereiken de Rollegemseweg ga deze rechts in om 50 meter verder deze te dwarse. Op de rechterzijde hebben we nog “De Suikerij” losse vierkantsbebouwing, oudste gegevens een schuur einde 18de eeuw, vermoedelijk was hier een cichoreiast aanwezig.
Aan de rechterzijde een oase van rust en stilte, rond de jaren 1960/70 woonde hier de laatste Burgemeestersenator, van het dorp. Hij bood de mogelijkheid, om mensen na hun stresserende dagtaak in de stad, tot rust te komen en van het dorpsleven te genieten.
Bij het bereiken van het eerste klimmetje staan we bij het nr. 222 voor de open vierkantshoeve “Brouckaertshof “. Sinds 1979 is er geen landbouwuitbating meer. Bij de ingang staat een groot houten Christusbeeld. Dat kruis staat ook al vermeld in de kaart van Vander Maelen in 1850. Naar men vertelt lag het een hele tijd op de zolder van de hofstede nadat het in de tweede helft der zeventigerjaren vernield werd tijdens een storm. In 1950 werd het teruggeplaatst en kreeg het een nieuwe omlijsting. De noordkant van het dorp wordt stilaan ingenomen voor woonbouw.
Jaren terug is hier aan het “Koeiplekske van Schoore“ een moord gebeurd. Tijdens de tweede Wereldoorlog in mei 1940 werd het “Goed te Schoore “ door Duitse troepen bezet. Van op deze plek werden Engelse troepen in Kuurne beschoten.
Er was geen opvolging, vandaar de nieuwe bestemming.
Vele bedrijven in noorden van de gemeente hebben een ander bestemming gekregen
Aan het kruispunt van de oude trambedding met de Kannestraat nemen we rechts en volgen de laatst genoemde Aan de linker zijde losse bebouwing “ het Domein” een hoeve die dateert van 1936. Gespecialiseerd in het kweken van kippen. Klik op de foto en geniet van het landschap rond 'Het Domein'
We volgen de dreef en komen voorbij de gesloten vierkantshoeve “Vannesteshof” welke rond de jaren 1980 werd gerestaureerd. Bewondert er het 18deeeuwse poortgebouw met klokje en het woonhuis.
Het gebied dat we hier bewandelen langs de gesloten boomgaard, is volgens het gewestplan een ontginningsgebied, namelijk de klei zit er onder een ondiep Tertiair substraat, zodanig dat het dus mogelijk in de toekomst een kleiontginning kan worden. We nemen de weg links op de nieuwe Rollegemsestraat aangelegd om via de brug de A17 te dwarsen.
Bij de brug in de diepte ligt 'de Ezelhoek' met het enige kasteel dat Rollegem rijk is. Het is een klein park met het kasteel van de vroeger Franse industrieel Clarysse. De huidige eigenaar slaagt erin met heel wat zoekwerk het opnieuw in de oorspronkelijke staat te herstellen. De kleine gemeenschap van woningen is de “ Ezelhoek” Hier bevond zich een hofstede en werd door de eigenaar omgebouwd in 9 bewoonbare huisjes. Die huisjes worden nu op hun beurt aan de tijd aangepast. Was dit dan de “Ezel” of woonden hier mensen die met de “ezels “ naar Kortrijk naar de vroegmarkt trokken, het blijft een raadsel!
Ondertussen hebben we de Molenkouter bereikt op de linkerzijde, een nieuwe wijk op de afgegraven heuvel van de vroegere molen van het leengoed van Rollegem. Het was een staakmolen, die in 1620 al vermeld werd. Hij waaide om den donderdag namiddag, 16 mei1895, hij werd niet meer recht gezet, den dam werd afgevoerd in 1909.
We komen in de Schepenhuisstraat, vroeger Wethuisstraat (1982-1984) en daarvoor Kortrijksestraat. Op het kruispunt zien we de mooie bakstenen veldkapel met in de gevelsteen het opschrift” Petrus Ingelbert 1853”. De kapel werd in 2004 geklasseerd als monument. Ze werd opgericht uit dankbaarheid door P. Ingelbert die in de nabij gelegen 18de eeuwse hoeve woonde met de opdracht:” Zolang er in Rollegem koeien grazen, moet ’t Kapelleke in ere worde gehouden. De kapel is mooi witgekalkte bakstenen hoevekapel met een houten dak dat gedekt is met eternietleien. Op de nok van het dak staat een zwart smeedijzeren kruis. In de voorgevel is, op twee arduinen treden en onder een ronde boog, een rechthoekige deur aangebracht met smeedijzeren tralies en glas. Het metselwerk rond de deur is lichtblauw geschilderd. De kapel is 2,50m hoog, 1,10m breed en 1 m diep. Binnen in de kapel is op een blauw geschilderde achtergrond in zilveren letters de bede aangebracht: "O.L.Vr. van Lourdes B.V.O". Onder deze bede staat een gipsen beeld van Onze Lieve Vrouw van Lourdes van 40 cm hoog. Het beeld is versierd met twee vaasjes met kunstbloemen en zes kandelaars. In 1984 hebben jonge kerels het beeld eens gestolen, het werd echter spoedig in de gracht, vlakbij het Kapelleke, teruggevonden met een beschadigde neus hoeve. Wie de hoeve dichtbij wil bekijken stapt door in de doodlopende Oude Bellegemsestraat. We keren op onze stappen terug en zien in de verte rechts voor ons de Ezelhoek. Tussen de bomen zien we het kasteeltje. Het is een klein park met het kasteel van de vroeger Franse industrieel Clarysse. De huidige eigenaar slaagt erin met heel wat zoekwerk het opnieuw in de oorspronkelijke staat te herstellen. De kleine gemeenschap van woningen is de “ Ezelhoek” Hier bevond zich een hofstede en werd door de eigenaar omgebouwd in 9 bewoonbare huisjes. Die huisjes worden nu op hun beurt aan de tijd aangepast.
Het loont de moeite om rechts af te slaan en te stappen tot aan het einde van de doodlopende weg.
Met de komst van de A17 werd de straat ter hoogte van de 'Ezelshoek' met z'n kasteeltje afgesloten. De weg loopt dood tegen de steile wand van de brug over de autoweg. Zo zien we hoe dicht de autoweg bij het centrum van ons dorpje ligt. Schermen waren noodzakelijk om de geluidoverlast te beperken.
Het statige herenhuis nr. 5 was de vroegere brouwerij Gaston Vandeghinste. Tot in 1970 brouwde met er tafelbier. Gaston Vandeghinste was ook de gemeentesecretaris van het dorp. De brouwer zetelde in het O.C.M.W en was de voorzitter van de Koninklijke Harmonie St.-Cecilia. De huidige zaal Domino was de brouwerij Albert & Jerome Vandeghinste. Die brouwerij dateert al van eind jaren 1700. Hier brouwde men “Roll”, Ouden bruine en Hengstebier (Ghinstebier). Zaal Domino was tot in 1963 het wetshuis of het gemeentehuis.
Voor een beeld van het familieverband tussen de brouwers klik hier
Voor een diamontage van het traject klik op de foto: