sjablonenxml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
dag na dag moet hij
verpoppen, naast zijn
lichaam staan, opvouwen
later wordt het uitgeschud
nagekeken op bruikbaarheid:
een ongeldig bankbiljet
waaraan hij reizen ruikt
vergezichten en gezichten
vergeefs nabij want even ver
een knoop en een jas slaat
open, sluit als vleugels
om het schuilen van een
meisje, kleine handen
die gulzig of geduldig zijn
dag aan dag moet hij
naast zijn vele schaduwen
staan: silhouetten gestempeld
met één sjabloon
de toon verschuift: verbrande
aarde, duinenzand, groenen
van een waterkant, violet van
bergen waarop de zon een rode
knobbel legt, een overgang
van snavel naar voorhoofd -
wat voor wezen heeft gevlogen
door die nacht, geruisloos
of druisend als kraanvogels?
avond na avond knipt hij
ze uit, kleeft er woorden
bij die weinig verklaren
tenzij het knerpen van schaar
en blad: scheiden gaat gewoon
van voor af aan, alleen het
snijden gaat nooit voorbij
|