|
Etienne Vermeersch en het hoofddoekenverbod
Van alle argumenten pro hoofddoekenverbod slaat dat van emeritus professor Etienne Vermeersch in De Standaard van vandaag werkelijk alles: goed geholpen worden door een moslima met hoofddoek betekent reclame voor haar godsdienst.
Ik ben als overtuigd atheïst reeds meermaals 'goed geholpen' door een eerwaarde moeder in een ziekenhuis: dit heeft bij mij nog geen bekering veroorzaakt. Wel kijk ik dan met respect naar deze religieuze vrouw en oordeel ik met meer mildheid over geloof en godsdienstigheid.
En precies deze mildheid lijkt me het grote struikelblok bij sommige vrijzinnigen. Zij argumenteren vanuit een bedreigde minderheidspositie en gedragen zich op de duur als een alternatieve sekte.
Laten we nogmaals herhalen: een verbod op godsdienstige en andere 'zichtbare' symbolen is niet in theorie maar wel in de feiten discriminerend. Het is in de praktijk immers alleen van toepassing op vrouwen met hoofddoek, chassidische joden met keppeltjes vinden werk in eigen milieu en niet bij de overheid.
Mag ik opmerken dat de tranen van Anne Maertens, die naar eigen zeggen tegen haar persoonlijke overtuiging in voor het verbod heeft gestemd, voor mij krokodillentranen zijn: als je jouw persoonlijk geweten het zwijgen oplegt voor de kadaverdiscipline van een partij dan ben je bezig met 'Befehl ist Befehl'. Morele vooruitgang is juist alleen mogelijk wanneer mensen hun eigen verantwoordelijkheid opnemen in heel concrete situaties.
Ten gronde: als men uiterlijke kenmerken van personen problematiseert, dan moet men niet verwonderd te zijn dat allerlei heethoofden deze afwijzing overnemen of zich in hun al dan niet racistische afwijzing gesterkt voelen. En dan krijg je bijvoorbeeld moslimpubers die met stenen gooien naar joodse scholieren met keppeltje of skinheads die een anders gekleurde medemens in elkaar slaan.
Aanvulling:
Sommige vrijzinnigen zullen toch eens moeten leren aanvaarden dat ongeveer 90% van de wereldbevolking een of ander geloof of godsdienst aanhangt. Men kan dit vanuit rationele overwegingen betreuren, maar in deze eeuw gaat men dit niet meer veranderen en tot een mutatie van de menselijke soort evenmin. Iets anders is de scheiding tussen godsdiensten en staat inzake wetgeving: vermits wetten op iedereen van toepassing zijn moeten ze respect betonen voor ieders overtuiging en mogen ze nooit de uitdrukking zijn van één welbepaalde levensvisie die dan aan anderen met juridische dwang wordt opgelegd. En met 'levensvisie' is dan bedoeld een stelsel van waarheden en gedragsregels gebaseerd op metafysica. Een grondwet of universele conventie zoals die over de mensenrechten draagt ook een 'levensvisie' uit maar die is dan gebaseerd op controleerbare feiten.
|
