Het weer had zich wat hersteld vandaag. We besloten om een auto-uitstap te doen. We ontdekten de schoonheid van de zuidwestkust van Portugal. Het natuurpark waar we doorreden, strekt zich uit langs deze westkust. Het is een beschermd gebied waar de wind vrij spel heeft, en voor grote golven zorgt. Het water is hier koud en ook woester dan in de zuidelijkere Algarve. Het landschap is zeer gevarieerd met lange zandstranden, groene weilanden met grazende schapen, statige bossen met kurkeiken en witte huisjes met kleurrijke accenten.
Onze eerste stopplaats nabij de stranden van Bordeira, leek al een waar paradijs. Het opkomende water kolkte tegen de kliffen die hoog boven het water uitstegen. Het was een waar schouwspel waarbij we vaak een vleugje regenboogkleurtjes konden waarnemen boven het pas omgewoelde water. We genoten een hele poos van deze wonderlijke natuur terwijl we wandelend over aangelegde houten paadjes de kustlijn van op de klippen konden volgen.
De temperatuur bereikte een aardige 16 graden. Zo konden we ons in het zonnetje weer verlekkeren op ons lunchpakketje. Onze warme truien verdwenen met de lege rugzak in de auto. We reden verder langs de kust op een onverharde weg. Dat was even schommelen in de wagen.
Onze groene gids meldde ons dat we aan de Torre do Aspa een overweldigend uitzicht zouden hebben op het uiterst zuidelijkste punt van Portugal. Dat lieten we ons geen twee keer zeggen.
Na een poos veranderde de weg weer in een onverharde weg. Hoe verder we reden, hoe meer putten en plassen we zagen. De weg werd onberijdbaar. We parkeerden de auto en gingen te voet verder. Langs de weg en op de zanderige heuvels merkten we honderden, waarschijnlijk duizenden azelea’s. Ik kan me voorstellen hoe deze zandduinen er in de lente uitzien wanneer al die azelea’s in volle bloei staan. De Torre do Aspa hebben we uiteindelijk niet gevonden maar op een andere klif die
we wandelend bereikten, hadden we ook een mooi uitzicht.
Dan hadden we nog de twee uiterst zuidwestelijke punten van Portugal voor de boeg. Bij Sagres heb je 2 kliffen die loodrecht uit de oceaan rijzen. Op de Ponta de Sagres moesten we een centje neertellen voordat we via een oud fort tot op het uiterste punt konden wandelen. Door de vele bebouwing langs de kusten was het uitzicht minder wijds dan we ons hadden voorgesteld. Op de Cabo de Sao Vincente konden we niet tot het uiterste puntje omdat de vuurtoren op het puntje toebehoort aan een militair domein. Langs de westzijde hadden we wel een indrukwekkend uitzicht op de kliffen die zich oneindig ver uitstrekken naar het noorden.
Onze Yuna die meewas, was enorm moe van al het wandelen. We hebben ze de hele avond niet meer gehoord. Toegegeven: onze benen en voeten voelden ook vermoeid aan.

Linda

06-12-2012, 19:32 geschreven door stany

Deze nacht toch enkele buitjes gehad hier. Toen we wakker werden en de tent buiten kwamen zagen we enkele opklaringen tussen de grijze wolken en besloten om met de fiets naar Lagos te rijden. De temperatuur was wel in orde, dus een deed ik een short aan. Om te fietsen wel mijn fleecetrui aangedaan voor de wind. We reden via de hoofdweg tot het stadje en doken dan een straatje naar beneden in, waarvan we dachten dat dit wel naar het stadje zou leiden. In een boekje hadden we wel een plannetje maar dat was zeer klein en onduidelijk. We zagen geplaveide straatjes waar winkeltjes in waren, maar we wisten nog niet dat we in het centrum waren of niet. Aan de havengeul was er een grote boulevard die we af reden om eens te verkennen. Helaas moesten we even terugkeren en een  voetgangersbrug nemen om tot het strand van Lagos te komen. De zee was hier opmerkelijk rustiger dan aan de kust van de westkant. Daar beukt de zee in op de rotsen met groot kabaal. Hier zag je de kleine rustige golfjes die zich op het strand neer vloeiden. Linda ging even de zee in om eens te voelen hoe koud of warm het zeewater wel was. Het viel wel mee, zei ze. Daarna reden we terug naar het stadje en parkeerden onze fietsen om te voet het stadje te verkennen. We ontdekten er een overdekte vismarkt en kochten er een goed stuk verse tonijn. De prijs vonden we ongelooflijk. 12€/kg. Toen we er buiten kwamen begon het lichtjes te zeveren. We zochten even het infokantoor voor een stadsplannetje. Daar buiten gekomen, liepen we plots ons Nederlands koppel  tegen het lijf, die we al een paar maal ontmoet hadden op doorreis. Nu zaten ze op een andere camping dan wij. We besloten , omwille van het mindere weer, om terug naar huis te rijden. Onderweg kregen we nog wat regen te verduren, maar ja. ’s Middags genoten we van ons lekker stuk vis op de grillplaat. Heerlijk, om van te smullen. Voor herhaling vatbaar. Na de middag hebben we ons thuis wat geamuseerd en ontspannen. Dat moet ook eens kunnen. ’s Avonds blijft het hier licht tot ongeveer 18.30u en dat is ook wel tof.

Stany

06-12-2012, 19:20 geschreven door stany

Nu zijn we echt op een luxecamping terechtgekomen. Het is hier echt super. We planden voor vandaag een rustdag want we zijn de laatste dagen veel op uitstap geweest. Voor de middag snelden we naar de supermarkt om de ijskast wat aan te vullen. Gelukkig moesten we niet al te ver rijden naar het grootwarenhuis. Dat is ook een luxe voor Portugal.
Na de middag konden we heerlijk genieten van het zonnetje. Gewoon even nietsdoen, misschien doen we dat soms te weinig. We zijn nogal gedreven om steeds maar verder te reizen. Maar nu gaan we even op deze camping blijven.
Ik had vandaag tijd om even te mijmeren over de voorbije dagen in Portugal. Wat ons het meest opviel is, dat vele huizen hier versierd zijn met tegeltjes. Ja, je leest het goed. Tegeltjes aan de buitenkant van de woningen. De stoepen zijn bijna allemaal betegeld met kleine geelwitte kasseitjes afgewisseld met mooie motieven in zwarte steentjes. In de grote steden merkten we heel veel woningen die besmeurd zijn met grafitti. De meest kinderlijke krabbels in allerlei kleuren doken steeds weer op. De krabbels zijn onleesbaar en gaven de stadsdelen een vreemde ietwat verwaarloosde indruk. De mensen zijn hier erg vriendelijk en behulpzaam. Ze spraken goed Frans of Engels.
Omdat we vandaag geen foto’s namen, post ik nog enkele foto’s over het mooie poppenhospitaal waarover ik zaterdag vertelde. Genieten jullie even mee?

Linda

04-12-2012, 19:53 geschreven door stany

Vandaag verlieten we de hoofdstad van Portugal : Lissabon. We zouden een ritje van 220km maken tot Odemira op de rand van de Aletejo en de Algarve. Om de hoofdstad te verlaten kozen we om even de autobaan te nemen om ons met de caravan niet in de heksenketel van ronde punten en lichten te begeven. Voor 1.65€ waren we buiten bereik van de drukte geraakt en sloegen op een N-weg af. De schrik om nog geconfronteerd te worden met kasseiweggetjes ,zit er nog wel een beetje in. Maar ik kan me van mijn eerste indruk verlossen. Geen kasseien meer gezien, ook vandaag niet. Het zal die eerste dag de Parijs-Roubaix streek van Portugal geweest zijn. Onderweg een prachtig wit kerkje tegen gekomen in een dorpje, niets speciaals eigenlijk, ware het niet dat er 2 reusachtige ooievaarsnesten opgebouwd waren. De grote vogels waren er in hun nopjes, denk ik. 40km voor Odemira hebben we dan halt gehouden om te lunchen. Omdat de rit ons zo goed beviel en we zo goed opschoten, besloten we om ons tussenstation over te slaan en verder te rijden naar Lagos. Rond 15u zijn we hier dan ook toegekomen en we vielen hier dadelijk op. Vele oudere mensen liepen hier gewoonweg in short en t shirt rond,en wij in jeans en trui. We pikten de caravan af en zetten ons dadelijk in de gebruikelijke campingoutfit. Hier staan ze dus. Die overwinteraars. Vele Nederlanders en Britten in hun mobilehomes van je kan niet meer en sommige ook met hele grote caravans met supervoortenten. Het weer is hier super. Helaas een klein beetje tijd verloren met het positioneren van onze satelliet, maar uiteindelijk toch klank en beeld. Heel het systeem van instalatiegegevens is toch een beetje verschoven, naargelang je naar het zuiden trekt, om de satelliet te zoeken. Daarna een heerlijk douchke en dan aperitieftijd en een lekkere maaltijd. We konden eten in onze voortent. Het blijft hier ‘s avonds precies ook een beetje langer licht dan bij ons. Hopelijk blijft het zo leuk in de Algarve, zoals nu bij onze aankomst.

Stany

03-12-2012, 19:54 geschreven door stany

Niet te geloven maar we beginnen vandaag onze 10^de week.
We namen de draad van gisteren terug op en gingen opnieuw met de bus naar Lissabon. Gisteren hadden we niet echt de smaak te pakken want het was miezerig maar vandaag was daar niks meer van te merken. Een najaarszonnetje deed de stad heerlijk stralen. We hadden in ons boekje wat meer info opgezocht en we zouden vandaag de wijk Alfama eens onder de loep nemen. Het is een deeltje van de stad dat zich omhoog worstelt van aan de Taag tot aan het kasteel. Op weg naar boven kwamen we ook een kathedraal tegen. Dit was de meest sobere kathedraal die we al gezien hebben maar daarom zeker niet minder mooi. Al gauw kwamen we een eerste binnenpleintje tegen. Langs de kant hadden we een mooi uitzicht over de benedenwoningen en de Taag. Een muzikant zorgde voor een prettige sfeer. Op een kleine afstand verwonderden we ons al weer over zo’n leuk pleintje. We wandelden verder tot aan het kasteel en kuierden wat rond in de kleine straatjes die zich schilderachtig uitstrekten in de omgeving. We haastten ons een beetje tijdens de afdaling want we wilden het museumpje van de poppendokter deze keer zeker bezoeken. Dan moesten we vandaag rekening houden met de openingsuren, nietwaar. We kregen een heuse rondleiding in het poppenhospitaal. Tientallen poppen lagen te wachten om weer hersteld te worden. In de kasten van de dokter lagen oogjes, beentjes, armpjes, pruiken en nog allerlei poppenonderdelen. Op een tafel lagen kapotte poppen, touw, verschillende soorten lijm, scharen, een lintmeter en nog zoveel meer. In een andere kamer was een hele poppencollectie te bewonderen. Het was precies een schat op zolder. En alles was heel sfeervol opgesteld. Heel mooi om naar te kijken. Hier voelde je gewoon een bijzondere sfeer uit vervlogen tijden. Alles leek compleet. Ik kan er moeilijk de perfecte omschrijving voor geven maar ik vond het museum ‘subliem’.
Terug op straat werden we benaderd door zonnebrilverkopers. Gisteren boden diezelfde verkopers ons paraplu’s aan. Niet te geloven hoe die op de toeristen inspelen, he.
Voordat we weer terug op de bus gingen, liepen we even langs bij de bakker en kochten er de specialiteit van Portugal: pasteisj de nata. Ze werden verpakt zoals onze Lierse vlaaikens. We waren zo benieuwd dat we er ieder eentje proefden op een bank in het zonnetje. De andere exemplaren bewaarden we voor later.  We waren allebei dadelijk fan van dit lekkere gebakje. Het is een soort bladerdeeg gevuld met geflambeerde flan. Heeeeeeerlijk!!!!
Terug op de camping namen we nog even de tijd om de hond wat te verwennen want ze was 2 dagen
alleen in haar mandje gebleven. Dus even qualititime voor haar was geen overbodige luxe.

 Linda

03-12-2012, 19:53 geschreven door stany

Jongens , jongens , jongens… Toen we gisterenavond in ons bedje lagen begon het te regenen. De hele nacht werden we getrakteerd op buien. Ik trok dan eens een lodderoog open en sliep verder, terwijl Linda er wat meer last van ondervond. Maar ja, ’t kan overal is regenen zeker? Het toeval wil dat we voor de derde keer eenzelfde koppel Nederlanders hebben ontmoet op de camping. Ze zijn met een mobilehome. We zagen ze voor het eerst in Santiago, daarna in Porto en nu hier in Lissabon. We wisselen zo onze reisinfo uit en dat is prettig. Dus na de “natte” nacht stonden we nog steeds op met een grijze hemel die zijn lichaamsnat over ons spreidde. Na het ontbijt trokken we onze regenkledij aan en trokken met het openbaar vervoer, de bus, naar Lissabon city. Telkens als ik een bus begin te zien, begint het haar op mijn armen recht te staan. Hoe zou dat komen? Zijn dat afkick verschijnselen? De bus bracht ons voor het schamele bedrag van 1,75^€  per persoon naar het hartje centrum. We reden ongeveer 45min en de chauffeur kende zijn weg wel een beetje, zo vond ik. Van onze Nederlandse vrienden wisten we dat er bij de halte een poppendokterwinkeltje was. Op de eerste verdieping was er ook een poppenhuismuseumpje. Helaas de meeste winkels gingen hier maar om 10.30u plaatselijke tijd open. Ik kan mijn vrouwtje dit niet weigeren en we zouden dit straks doen dan. We waren dus iets te vroeg en besloten om  de stad te verkennen. We vergaten thuis onze michelingids en stapten naar het info kantoor om een stadswandeling te halen. Helaas dit hadden ze niet. Raar ,voor zo’n stad, maar ja. We hebben dan op eigen houtje de stad verkend. De vele, dure moderne, winkels trokken onze aandacht. Vier rechte, naast elkaar lopende straten, de ene met winkels ,de andere met restaurants, leidden ons tot bij de Taag. Het is een brede rivier die vanuit het land de zee ingaat. Het was bereikbaar via het grote plein , dat vroeger door een aardbeving en zondvloed werd verwoest. Er waren ook verschillende ministeries, waaronder die van landsverdediging. Ik ben niet binnen gegaan om me te laten aanwerven, hoor, haha. Lang leve de Genietroepen van Belgie. Nadien trokken we nog naar een groot park waar het standbeeld van de markies de Pombal stond. Nogal ne kerel hoor… als ik daar vroeger mee belde was dat voor een paar uur… De regen bleef in deeltijdse buien maar neervallen. Toen we terug op het plein kwamen om de bus te nemen, gingen we terug naar de poppenhuisdokter, nu was het winkeltje open maar het museum ging pas open om 17.30u onze tijd. We zullen het dus morgen bezoeken. Tijdens de avond bleef het maar buien regenen, maar in ons huisje deerde dat niet.

Stany

30-11-2012, 19:11 geschreven door stany

Vandaag trokken we weer verder naar Lissabon. We namen de grotere autowegen zodat we sneller konden doorreizen. We wilden nog een bezoekje brengen aan Sintra, een stadje ten noordwesten van Lissabon. De doorreis verliep rustig langs heuvelachtige vergezichten. ’t Was weer een heel ander decor dan enkele dagen geleden. De heuvels herbergden een weelderige plantengroei. Je merkte hier amper dat het herfst is omdat er heel veel naaldbomen zijn en heel veel bomen ( waaronder appelsienenbomen) en planten staan zelfs nog in bloei. 
Tegen de middag naderden we de megastad Lissabon. Een netwerk van autosnelwegen ligt als een spinnenweb rondom de stad. Het was even bijzonder goed opletten om de wegwijzers: campismo te volgen zodat we niet zouden verdwalen in de wirwar van wegen. De camping ligt tussen verschillende van die grote wegen in een mooi park. Op deze manier is het een goede uitvalsbasis om met het openbaar vervoer de stad te verkennen. Het lijkt een perfecte symbiose tussen de stad en de natuur.
Na de middag reden we met de auto naar Sintra. Het is een stadje in de bergen met sprookjespaleizen, weelderige tuinen en grote herenhuizen. Het leek wel een stadje dat zomaar uit de hoed  van een tovenaar is gekomen. Ik had stiekem op het bezoek van het stadje aangedrongen omdat er ook een speelgoedmuseum gevestigd was. Poppengoed en poppenhuizen interesseren me uitermate. Eerst was ik een beetje ontgoocheld over het museum omdat er weinig variatie inzat.
De meeste auto’s, soldaatjes, blikken speelgoed alsook de vliegtuigjes stonden gewoon in rijen opgesteld. Gelukkig waren er hier en daar kleine vitrines die toch wat aangekleed waren en een tafereeltje uitbeeldden. Op de bovenverdieping huisden de poppen en hun toebehoren. Ze waren  ook systematisch in rijen opgesteld. Wat had ik zin om er leuke tafereeltjes mee te bouwen. Zo’n schat aan oude poppen kan op een fijnere manier worden voorgesteld. Toch ben ik heel blij dat we een bezoek brachten aan deze uitgebreide verzameling oud en uniek speelgoed.
Op wandelafstand bevond zich een mooi paleis dat gebouwd is in een mengelmoes van verschillende stijlen. Het bijzondere aan het paleis was de enorm grote tuin met beelden, terrassen, prieeltjes, torentjes, onderaardse gangen en zelfs ondergrondse torens. In de gehele tuin zitten allerlei symbolen verborgen. Wij hechtten weinig aandacht aan al die symboliek maar genoten van de prachtige wandeling vol verrassingen door de tuin. Via onderaardse grotten kwamen we in de onderaardse toren. Echt gek een toren die in de diepte is gebouwd i.p.v. in de hoogte. Het was er kil en vochtig. Er druppelden constant waterdruppels naar beneden. Via andere grotten kwamen we aan stapstenen en vanop een bruggetje konden we dan weer een watervalletje bewonderen. Eigenlijk zijn er te weinig woorden om de tuin en het paleis te omschrijven. Het gaf ons een fijn gevoel om het beleefd te hebben. Het is een aanrader voor al wie in de buurt van Lissabon is.

Linda

30-11-2012, 19:10 geschreven door stany

We trokken vandaag weer wat verder. Een ritje van ongeveer 135 km naar Nazaré. Een leuk vissersdorpje. Ik besloot om geen enkele autosnelweg te nemen en stelde de auto-gps zo in. Hopelijk waren het geen kasseien. We reden langs een prachtige weg langsheen de lagune die het vasteland en de zee scheidde. We konden genieten van de leuke oude dorpjes en stadjes die onze weg kruisten. Hier en daar waren er zelfs ook mooie villa’s bij. Het waren goede geasfalteerde wegen. Bij elk dorp en stadje hebben ze hier een vernuftigd systeem. Als je te snel komt aanrijden, dus boven de 50km/u dan springt er een licht op rood en kan je stoppen. Zelfs in de kleinste boerendorpjes. Helaas was er op deze wegen wel veel een snelheidslimiet van 50km/u. Vele Portugezen houden zich hier niet aan en zelfs hoorde ik geregeld een claxon van een vrachtwagen achter mij. Maar “ je suis en vacances, et je prends mon temps”. Ik dus cruisecontrol op 50. Haha. Ik had er zin in, maar mij gingen ze hier geen bekeuring geven, hoor. Tussen 2 dorpjes reden we nog langs een rotonde waar je op kon verloren rijden, zo groot was het. Het is verwonderlijk hoe de mensen hier goed Frans kunnen spreken. Op deze camping was dat ook weer zo, we beginnen dadelijk met de vraag of ze Frans kennen. We kregen een mooi plaatsje toegewezen en vandaag hebben we geen voortent opgezet. We vertrekken immers morgen al verder naar Lissabon. Nadat we de satelliet hadden staan en een tasje koffie en thee dronken, trokken we met de wagen  naar het stadje Nazaré , hier 3km vandaan. We namen Yuna mee. Het stadje is zowat in twee gedeeld. Het oude gedeelte lag boven en het nieuwe onderaan de kust. We trokken eerst naar boven en vonden het er prachtig. Oude pleintjes en een mooi uitzicht op de baai beneden. In een straatje stond er een deur open van een ateljeetje van een hobbyschrijnwerker die kleine bootjes maakte en verkocht. We kochten er een bootje voor Linda haar miniatuur. Er waren ook veel toeristenwinkels met zelfgemaakte truien. Niet duur eigenlijk maar in zo’n pull zweet ik mij kapot. Nadien reden we naar beneden en volgden even de kustweg naar de haven. Kleine straatjes vol winkeltjes, maar nu zonder toeristen, trokken onze aandacht. Nu de avond nog rondmaken en dan morgen naar het grote Lissabon.

28-11-2012, 20:16 geschreven door stany

Met een zwak zonnetje op de achtergrond vertrokken we naar Aveiro. Ze noemen het stadje ook wel eens ‘ het Venetië van Portugal’. We vonden al gauw een degelijke parkeerplaats. We hadden onze zonnebril nodig maar we deden toch ook onze jas aan want langs de waterkant is er toch vaak wat meer wind. Via een brug kwamen we langs een kade met kleine visserhuisjes waar de was zomaar op straat hing te wapperen. Langsheen een oude overdekte vismarkt kwamen we aan de kade van het centrale kanaal. Daar konden we een bootje boeken. Een soort gondel bracht ons op verschillende mooie plekjes. De oude herenhuizen met art-decodecoraties weerspiegelden in het water. We vaarden ook langs de zoutwinningen. Zoutopslagplaatsen in houten chalets lagen langs de kade. Een groot openlucht shoppingcenter torende naast het water uit. Boven op het dak van dit complex konden we een tuin met olijfbomen zien. Het was een superfijn boottochtje.
Op een bank langs het water nuttigden we ons lunchpakketje. Na de middag wilden we het shoppingcenter van naderbij bekijken. Die olijfbomentuin sprak ons wel aan. Hij was heel netjes aangelegd. Vanaf deze tuin konden we binnenkijken in een kerkhof. Het was helemaal omgeven met familiegraven in een soort huisje. Daar was ik benieuwd naar. Vooral de oude grafhuisjes waren heel decoratief versierd. Enkele werkmannen bouwden nu nog aan zulke huizen maar dan in andere materialen dan vroeger.
In de kathedraal was er veel meer lichtinval dan in de meeste kathedralen die we reeds bezochten. Langs kleine straatjes kwamen we weer in de buurt van de vissershuisjes. Zo vonden we weer gauw onze auto en reden we weer huiswaarts.

Linda

28-11-2012, 20:14 geschreven door stany

Porto laten we nu achter ons. We kuisen , om het op zijn Liers te zeggen, ons schup hier af. Het was goed en we hebben ervan genoten, hoor. Een grote stad en toch nog ouderwets. Ze schrijven in de groene michelingids dat Portugal nog 50jaar achterstaat. Op sommige indrukken kan je dat wel stellen. Als je in de winkels kijkt en je ziet hun nieuwe collectie hangen, dan denken we wel dat dat de kledij is die ze bij ons in de jaren 60 niet verkocht kregen. Ken je dat nog ? Zo van die rode en groene en gele vilten jassen? We zijn nu al wel 2 maanden weg uit Belgie en moest dat nu bij ons ook terug hangen in de winkels, gelieve mij dit dan eens te melden, dan kan ik me hier verontschuldigen. Voor de rest zijn ze  misschien 30 jaar achter hier. Het is te hopen dat hier geen censuur is op het internet zoals in sommige landen, zie dat ik hier geen internet meer krijg, haha. Er is wel veel nieuwbouw aan de kusten dat vergelijkbaar is met onze kust. Met een bang hartje vertrok ik met mijn gespan richting Vagos. Een dorpje in de buurt van Aveiro. Ik smeekte en bad dat de wegen hier toch niet allemaal kasseitjes waren. Want dan schiet je met een caravan niet veel op. We reden terug tot de plaats waar ik de autobaan verlaten had om naar hier te komen. Dus kasseitjesweg, misschien de kapellekensbaan van hier. Dan de autosnelweg op. Tijdens onze reis zagen we plots ook ooievaars, die hun nest hadden gemaakt op de palen boven de autobaan. Er zaten er 5 in hun nest. Misschien die van planckendaal? Wie weet ? Gelukkig was de weg naar onze nieuwe camping verharde weg, toen we de snelweg verlieten. We reden voorbij Costa Nova waar we even halt hielden om een paar leuke foto’s te nemen van de gekleurde huisjes. De oorspronkelijke huisjes waren in hout, maar bij verval werden ze vervangen door stenen in dezelfde kleuren en vormen. Onze nieuwe grote camping voldeed aan onze wensen en de voortent was weer vlug opgebouwd. We reden nog even 8 km verder naar de winkel en genoten verder van een rustige avond.

Stany

28-11-2012, 20:12 geschreven door stany

Net toen we wakker werden begon het weer te kletteren op de caravan. Ai, regen!!! Gelukkig leek het maar vals alarm want na een fikse bui klaarde het helemaal uit. We hadden besloten om het ook vandaag eens rustig aan te doen. Dus wat opzoekwerk en knutseltime waren aan de orde. Vanmiddag zouden we nog eens naar het restaurantje in Villa Cha trekken. Volgens de openingstijden zou het nu wel open zijn. Na een fijne wandeling waren we er . En ja, hoor, vandaag was de keuken in volle actie. We kregen een mooi plekje in de veranda. Daar hadden we uitzicht op het water. De oceaan deed heel veel inspanning om het water over het zand te laten kolken. Echt machtig! Voor een mals prijsje hadden we lekker gegeten. Ook een witte wijn uit de streek was niet
te duur. Het was een geslaagde maaltijd.
Later op de dag hadden we nog contact met het thuisfront via skype. Leuk om eens bij te babbelen.
Toen het avondlicht donkerder werd, scheen er een mooie rode gloed over de camping. Dit moest een wondermooi effect geven boven de oceaan. Omdat we op ongeveer 400 m van het water zaten, graaiden we het fototoestel en snelden naar het strand. Maar de duisternis was sneller dan wij want we waren net te laat om de zon te zien ondergaan. Dit was zeker een gemiste kans.

Linda

27-11-2012, 10:54 geschreven door stany

Deze morgen zijn we wakker gemaakt door hevige regen en wind. Gelukkig was het zo rond 10u gedaan en konden we ons plan terug bijwerken om nog eens naar Porto te gaan. We hadden gisteren niet alles gedaan, maar omdat het zo’n leuke stad is, wilden we graag terug om de rest te verkennen. We aten ’s middags iets vroeger en vertrokken dan. De metro bracht ons terug tot in het centrum, Trindade station. Van daaruit zitten we direkt in het centrum. We wisten de weg al wat en kwamen aan ons beginpunt om de wandeling te starten. Het eerste wat we bezochten,via onze michelingids, was een boekenwinkel. Amaai wat was dit zeg??? Binnen was het een pracht van jewelste. Een houten trap om “U” tegen te zeggen trok onze aandacht. Hij krulde zich letterlijk naar boven. Helaas werd ik, en nog vele anderen, op de vingers getikt dat er geen foto’s mochten genomen worden. Ook een glasraam aan de zoldering was mooi. Maar ik moest Stanneke niet zijn hé, toch stiekem ne foto gemaakt. Op de grond was er zelfs een soort treinspoor om een boekenkarretje van de ingang naar de andere kant te rijden. Daarna trokken we naar een plein. Opvallend was dat hier twee verschillende kerken tegen elkaar gezet waren. Is één kerk niet genoeg dan?? Daarna kregen we het genoegen om naar het grootste fotoboek ter wereld te gaan kijken. Ze hebben dit gemaakt om in het Guinnesboek of records te komen. Prachtig , de bladzijden waren 8x4.5 m. en vol met foto’s van de verschillende Portugese provincies. Heel het boek was ongeveer 7500 foto’s. Ze moesten met twee personen de bladzijden omdraaien. We trokken dan nog een ander deel in van de oude stadswijken en ook hier zagen we nog een oude wasplaats, die mensen nu nog gebruiken. Ergens verdoken zat  er zelfs een oude toiletdame bij openbare toiletten. Per toeval, had ik die deur geopend om dit te ontdekken. Mijn vraag was, wie komt hier nu naartoe??? We kuierden nog wat langs de kade van de Douro en op de terugweg kochten we wat leuke typische gebakjes van de streek die we als avondmaal nuttigden. Toen we terug aan de auto kwamen, slaakte ik een gil waarna Linda dacht dat ze hadden ingebroken. Heel onze auto was “volgescheten” door meeuwen. Je kon zelfs zien wat ze gegeten hadden. Rode bessen of zoiets. We stonden onder een hoogspanningsmast geparkeerd, dus daar zal ik volgende keer op letten, denk ik.

Stany

25-11-2012, 13:01 geschreven door stany

Gepakt en gezakt met lunchpakketjes,drank, fototoestel en stadsboekje vertrokken we met de metro naar Porto. Na een ritje van 40 min bevonden we ons in het centrum van de stad. We bezochten eerst de dienst van toerisme maar eigenlijk hadden we zelf al documentatie genoeg.
Het stadhuis keek uit over twee in elkaar lopende pleinen. Rondom de pleinen torende hoge huizen uit de 19^de eeuw. Ons boekje raadde enkele winkelstraten aan waar je nog oude gevels en vitrines kon bewonderen. We keken onze ogen uit. Bij sommige winkeltjes waande je je echt aan het begin van vorige eeuw. Tegenover één van die mooie winkeltjes zagen we de ingang van een overdekte markt. De sfeer die daar heerste was erg nostalgisch. Vooral oude, zelfs bejaarde vrouwen verkochten de vis, bloemen, groente of kruiden. Even verderop namen we een pauze in het beroemde Majestic Café die nog helemaal ingericht was in jugendstildecoratie. Echt chic, het leek net een museum. Terug fit na deze korte onderbreking stapten we naar rivier. Onderweg stapten we even de inkomhal van het station in. De muren waren versierd met duizenden mozaïeken. Het is echt fijn dat zulke monumenten nog  bewaard blijven en dat niet alles zomaar gemoderniseerd wordt.
De Ponte Luis I kwam in ons vizier. Deze brug verbindt zowel de hoog- als laaggelegen wijken met elkaar. De brug lijkt net een horizontale Eiffeltoren. We vonden ze echt heel bijzonder. We stapten eerst op de hoger gelegen brug en kregen zo een perfect uitzicht over de oude stad. Aan de overkant aten we ons lunchpakket op in aanwezigheid van 2 heel alerte meeuwen. We moesten eens een kruimeltje laten vallen!
We vervolgden ons wandeling langs dalende kleine straatjes tot aan de kade van de linkeroever van de Douro. Langsheen deze kade bevinden zich vele wijnhuizen van de bekende portwijnen. Bij een cafeetje vlak naast de wijnkelder van Sandeman trakteerden we onszelf op een glaasje porto. We kozen 2 verschillende soorten zodat we van elkaars glaasje konden nippen. We hadden een prachtig uitzicht op de rivier waarop bootjes dobberden die geladen waren met grote vaten wijn. Via de onderste brug wandelden we terug naar de oude stad. De rechteroever is de levendigste plek van heel Porto. De hoge enigszins vervallen huizen met hun kleurrijke wasgoed geven deze kade een vrolijk karakter. Ook de souvenierswinkeltjes dragen bij aan de cultuur van de Portugezen. Altijd leuk om er eens in rond te neuzen.
Via trappen en smalle steegjes kwamen we terug op het hoger gelegen plein waarop een heel bombastische schandpaal stond. Vanop deze hoogte konden we over de rode daken de stad aanschouwen. We bemerkten onder één van die rode daken een publieke wasplaats die hier nog steeds gebruikt wordt om het wasgoed te schrobben.  Het plein werd omgeven door de massieve omtrekken van een romaanse kathedraal.
Binnenin was het altaar verbouwd in barokke stijl. In de meeste kerken zijn de interieurs met heel veel (een beetje teveel) goud ingericht.
Vanaf deze kathedraal wandelden we terug naar het metrostation. We hadden een goed gevoel bij deze stad waar momenteel veel mooie gebouwen gerestaureerd worden.  Morgen gaan we beslist nog eens een kijkje nemen want er zijn vast nog mooie plekjes te ontdekken.

Linda

25-11-2012, 12:57 geschreven door stany

Hallo, beste familie en vrienden

Hier zijn we weer. Sorry voor het wachten ,maar soms hebben we het echt druk en dan komen we ’s avonds niet toe om een artikel te schrijven voor onze blog. Als we dan de dag erna terug op uitstap trekken, dan hinken we iets achterop. Maar we moeten genieten ook hé.

Deze morgen hebben we niet zo veel gedaan. Wat opzoekingswerk op de pc en even ontspannen. Dat moet ook kunnen, nietwaar? De zon was minder van de partij en het was ietsjes frisser dan gisteren. Maar nog wel te doen, hoor. In de latere namiddag zijn we in het dorp nog eens een wandeling gaan maken met Yuna. We zochten ook naar een restaurantje wat door de campingeigenaars was aanbevolen. Helaas we vonden het niet zo snel. Dan maar de weg eens gevraagd en we moesten onze mening bijschaven. Het dorp blijkt niet zomaar een boerengat te zijn, zoals we dachten. Het is eigenlijk een leuke gemeente. We kwamen aan het vissershaventje, waar vrouwen de vissersnetten aan het repareren waren en de mannen stonden te kletsen aan de balustrade. Er waren ook nog gezellige winkeltjes in de oude straten. Hier en daar is er een minuscuul cafeetje waar te nemen waar enkele ouderen zitten te turen achter een glas. Er waande zich zelfs iemand de Gaudi van Portugal. Je had zijn huisje moeten zien… Maar als je zo door het leven wil gaan als Gaudi, so what? Uiteindelijk vonden we het gesloten restaurant en keerden daarna terug huiswaarts. De avond viel snel en we doken ons huisje in. Hier in Portugal is het 1uur vroeger dan bij ons en is het donker om 18.30u (onze tijd).

Stany

25-11-2012, 12:54 geschreven door stany

Vandaag waren we aan een rustdagje toe. Even geen grote uitstappen gepland voor deze dag maar wat tijd genomen om alle indrukken van de voorbije dagen even te laten bezinken.
Het deed echt deugd om het eens rustig aan te doen. En we hadden geluk dat het vandaag supermooi weer was. We konden zowel ’s middags als ’s avonds buiten eten in het zonnetje. Het voelde echt geweldig aan die warmte. Zo konden we al wat voorproeven van het zuiderse klimaat. Maar we beseften dat we toch nog in het noorden van Portugal zitten en dat het waarschijnlijk een uitzonderlijk mooie dag was.
Na de middag deden we een wandeling naar de oceaan. Van op onze camping hoorden we de deining van het water al. Soms lijkt het wel een locomotief, zo fel gaat die zee tekeer. Het strand  zag er weer verbazend anders uit. Het zandstrand was bezaaid met ruwe rotsblokken. Schamele duinen gaven een beetje bescherming aan de huizen langs de kust. De golven kolkten gevaarlijk tegen de rotsen. Het is hier vast niet erg veilig om het water in te gaan. Er staat een sterke stroming.
We zetten onze wandeling verder langs enkele straten van het stadje. De auto’s zoefden als gekken door de smalle straten zonder voetpaden. Gelukkig is het er niet heel erg druk zodat we maar af en toe opzij moesten springen voor een naderend voertuig. We passeerden ook een lagere school waar de kinderen net speeltijd hadden. Leuk  om die joelende kinderen even te horen en te zien stoeien.
Al gauw waren we weer op de camping waar we rustig wat tijd namen voor onze hobby’s.
Zalig zo’n rustdagje!!!

Linda

22-11-2012, 19:53 geschreven door stany

Nadat alle kaarsen voor iedereen gebrand waren gisteren, vertrokken we vandaag naar Portugal. In eerste instantie hadden we een camping gevonden, maar door toedoen van een koppel Nederlanders die in Santiago op de camping gisteren waren toegekomen, hebben we een andere camping die ons blijkbaar iets beter zou liggen dan de voorziene. Onze gps stelden we nog in, zoals altijd om geen betaalwegen te nemen. Ik weet niet wat het is, maar ofwel hebben de Spanjaarden ontzettend hard gewerkt de laatste 2 jaar om nieuwe wegen aan te leggen, ofwel is de gps ontzettend verouderd. Ik denk het eerste. Net buiten Santiago moesten we de N550 volgen, maar plots reed ik in het niets volgens de gps. Een nieuwe weg dus, en de de N550 lag eronder. Zoiets ziet een gps dus niet als 2 wegen boven en onder elkaar liggen. Maar ja, even terug gedraaid en dan maar volgen. Onderweg waren er nog nieuwe stukken weg aangelegd rond de stadskernen. We overschreden de grens van Portugal rond 12.30u en zochten daarna een plekje om te lunchen. Nadien reden we verder en zag ik naast de baan een soort van Payage staan. En de gps stuurde ons langs een snelweg A28. Ik besloot 50meter ervoor te stoppen en te voet even poolshoogte te gaan nemen. Helaas was het een onbemande post. Ik duwde op de infoknop en kreeg een dame aan de lijn die gelukkig Engels kon praten. Portugees ken ik helaas niet. Ze vertelde me dat de A28 met stukken elektronische tol is. Ik moest mijn visa kaart inbrengen en kreeg dan een papier dat ik moest bijhouden. Zo gebeurt die tol hier. Je kon hier en daar de zee al eens zien, en het gaat hier ook serieus berg op en af. We namen onze afslag en in het volgende dorp moesten we rechtsaf. Wat was dat allemaal. Een kleine kasseiweg voerde ons tot onze bestemming. Tussen de huizen waar ik tussendoor moest rijden was er maar een metertje over met de caravan. Maar ja als een camping zo is aangegeven , zullen er nog wel caravans doorrijden hé. Op de rechtse muur van het huis zag je toch enige schaafwonden van aanrijdingen, hoor. Op de camping aangekomen waren we blij dat we niet langs kleine weggetjes waren gekomen, want als die hier in Portugal allemaal zo zijn, amaai dan. De eigenares van de camping deed goed haar best in het Frans en we kregen een leuk plekje toegewezen. De voortent werd gezet en het was nog tamelijk goed weer in de namiddag hier. We deden onze afwas buiten na het avondeten. Toen we ’s avonds tv aan het kijken waren begon het hevig te regenen en te waaien. Maar we zaten droog, hoor.

Stany

21-11-2012, 19:57 geschreven door stany

Gisteren hadden we erg lang gereden om vandaag Santiago de Compostella te kunnen bezoeken. Onze camping lag slechts op 3 km van de oude binnenstad. Die afstand hebben we met onze fiets afgelegd. In de oude binnenstad mochten alleen voetgangers en zo zochten we snel een stalling voor onze fietsen. Al gauw waren we vlakbij de grote kathedraal. We waren echt benieuwd waar al die pelgrims na hun lange voettocht terechtkwamen. We hadden een veel kleiner bedevaartsoord verwacht. Maar de kathedraal was enorm groot en het hoofdaltaar was opvallend versierd met veel gouden pilaren, engelen en heiligenbeelden. We zochten naar een plekje waar de bedevaarders een kaarsje konden branden. Ik verlangde al naar de zoete geuren van honderden brandende kaarsen maar de enige kaarsjes die we vonden waren elektrische kaarsjes bij een mooi Mariabeeld. Hier hebben we wat pasmunt ingestoken en er begonnen wel tien lampjes te gloeien. In de crypte liggen de resten van de heilige Jacob. Voor de kathedraal ligt een enorm plein dat omgeven is door het bisschoppelijk paleis en gebouwen van de universiteit. In Compostela zijn er wel 40.000 studenten en er kunnen vele richtingen gevolgd worden. Wist je dat de studenten hier in de Rua do Franco, een eigen Parijs-Dakar hebben? De studentenwedstrijd loopt tussen de bar ‘ Paris’ aan het ene eind van de straat en de bar ‘ Dakar’ aan het andere eind. Deelnemers moeten onderweg in elke bar een glas wijn drinken en een grap vertellen. Het is voor de studenten een hele uitdaging gezien het indrukwekkende aantal bars in deze straat.
Van op het plein voor de kathedraal begonnen we aan een mooie wandeling in de oude binnenstad. Ze is helemaal verkeersvrij wat het kuieren heel aangenaam maakte. Op deze manier kan je ook alle mooie details op de gevels, poorten en fonteinen waarnemen. De gehele binnenstad vormt een labyrint van smalle straatjes en bogengangen. We genoten van al het moois. Het was zeker de moeite om deze stad op ons lijstje te zetten. We bezochten slechts de oude binnenstad want de gehele stad is enorm groot omdat het zowel een politieke als administratieve hoofdstad is van Galicië. Aan de rand van de stad in de buurt van onze camping was een ultramoderne metropool met een cinemacomplex en een winkelcentrum. Dit was een enorm contrast met de rust in het hartje van
Compostela.

Linda

21-11-2012, 19:54 geschreven door stany

Gelukkig was het regenen van gisteren opgehouden. Deze nacht had het ook nog enkele buien gedaan. Vandaag trokken we naar onze nieuwe camping in Bembibre, die ik gevonden had ongeveer half weg naar Santiago de Compostela. Het inpakken gebeurde volgens ons eigen ritueel vrij vlug en we waren ook wat vroeger opgestaan dan anders. Rond 09.45u waren we weg. We reden eerst terug een stuk over de A1, de autobaan naar het noorden , zoals de Spanjaarden hem noemen. Ongeveer 50km verder verlieten we de autobaan om een rode weg te nemen richting A6. Je kan je moeilijk inbeelden dat hier zoveel natuur is. Je kan hier kilometers rijden zonder maar iets van een bebouwing te zien. Grote wouden, open plekken en hier en daar doet het zelfs een beetje denken aan onze speciale provincie “de Limburg”. Zandvlakten met wat laag gewas dus. We kwamen ook langs Valladolid, maar je kan niet alle steden gaan bezoeken hé. Op de A6 reden we dan richting A Coruna. De A1 en de A6 zijn tolvrije autosnelwegen, maar op die rode weg van daarstraks kan je met de caravan even snel rijden als op die snelwegen. Toen we de afslag Bembibre namen moest het zoeken naar de camping beginnen. Ik had een adres maar de gps nam het niet aan, dus… Plots kwamen we in het centrum uit. Een camping in het centrum kan eigenlijk niet, dus even de weg gevraagd. Het was niet goed aangegeven en dus moest ik het nog 2x vragen. Uiteindelijk was het een berg op naar een sportcentrum. Toen we de ingang vonden, bleek er een groot hangslot aan de poort te hangen, cerrado, gesloten. Wat nu? Op de website stond hij nochtans het hele jaar geopend was. We besloten dan maar om er nog 240km bij te doen tot op onze eindbestemming. We arriveerden om 18.45u op onze camping. Snel de caravan op zijn poten en eten. Het was al donker toen ik de satelliet zette en dan zie je niet waar de bomen staan met hun kruin voor optimale ontvangst. Maar we hebben kunnen kijken naar onze zondagprogramma’s. Helaas hebben we van deze dag geen foto’s .

Stany

20-11-2012, 17:42 geschreven door stany

Naar deze dag had ik echt uitgekeken: een miniaturenbeurs in het buitenland. Er zouden bijna allemaal standhouders zijn die ik nog nooit gezien heb. Er zouden standhouders komen uit Spanje, Frankrijk, Portugal, Italië en zelfs uit Amerika. De meeste standhouders die ik al eens ontmoette zijn
Nederlanders, Belgen of Duitsers. Dat zou dus spannend worden. En spannend werd het wel want we hadden besloten dat ik alleen naar Madrid zou trekken. We hadden dezelfde trip donderdag en vrijdag trouwens samen gedaan. Tot zover lukte alles best. Het hotel waar de beurs doorging lag buiten het centrum maar was bereikbaar met de metro. Gewapend met atlasboekje ging ik vol ijver op zoek naar de locatie van het hotel. Ik heb me nog nooit zo fel vergist bij het kaartlezen maar vandaag dus wel. Ik was totaal mijn oriëntatie kwijt. Zouden vrouwen dan toch niet zo goed kunnen kaartlezen? Jammer genoeg ging er kostbare tijd verloren. Maar eenmaal ter plekke kon ik me weer
helemaal inleven in mijn miniatuurwereldje. Echte vakminiaturisten stelden hun mooie creaties op een originele manier tentoon. Poppetjes in alle maten, doosjes in mooie pasteltinten afgewerkt met strikjes, theatertjes in papier, diertjes in fimo, fijn borduurwerk en keurig afgewerkte meubeltjes zijn maar een fractie van al het moois. Het was een waar schouwspel maar de meeste afgewerkte miniaturen waren onbetaalbaar. Ik vind het zelf knutselen veel leuker en daarom ging ik vooral op zoek naar materialen. Ze waren in mindere mate aanwezig maar ik was toch heel tevreden met mijn buit. Tijdens mijn zoektocht kwam ik een Nederlandse knutselvriendin tegen. Bedankt voor het korte maar fijne onderonsje, Marty!
Nu kon ik weer aan de 2 uur durende terugweg beginnen. In de metro werd ik nog verrast door een hele bende overenthousiaste voetbalfans die afstapten aan de halte die ik gisteren beschreef. Gelukkig verliep het vervolg van de tocht wat rustiger en rond 7 uur kwam ik veilig weer thuis. Gelukkig had Stany lekker gekookt. Dat smaakte voortreffelijk.
De 3 opeenvolgende dagen Madrid waren boeiend maar toch wel vermoeiend!!!

P.S. de bijgevoegde foto's zijn mijn aankopen op de beurs. Het schaapje is slechts
1,5 cm hoog. Mooi en schattig, he.

Linda

19-11-2012, 20:00 geschreven door stany

We trokken vandaag met veel goede moed en ons geld goed weggestopt terug  naar de Spaanse hoofdstad. We moesten beslist nog enkele hoekjes verkennen. Via de metro kwamen we aan op het Operaplein. Een wandeling langs het enorme operagebouw bracht ons tot aan een mooi plein met fonteinen dat aangelegd is vlak voor het Koninklijke paleis. Het paleis is een indrukwekkend gebouw. We zagen zowel klassen met lagere schoolkinderen als middelbare studenten die het imposante gebouw kwamen bezoeken. We wandelden  de Calle Mayor , één van de belangrijkste straten in. De hoge brede herenhuizen waren versierd met engelenhoofden, guirlandes en wapenschilden. Via deze hoofdstraat bereikten we het gelijknamige plein Plaza Mayor. Het is een enorm rechthoekig plein dat helemaal omringd is door renaissancegebouwen. Onderaan zijn er overal zuilengalerijen zodat de marktkramers vroeger beschermd hun kramen konden opslaan. Er waren vandaag vele werkmannen aan de slag met het opzetten van stalletjes voor de kerstmarkt die op 1 december geopend wordt. Langsheen de onderste arcades kuierden we langs de vele ouderwetse winkeltjes met authentieke vitrines. Op de Plaza del Sol was het behoorlijk drukker dan gisteren. Aan de voet van de fontein aten we onze bokes op. Als dessertje bestelden we bij de bekendste chocolaterie een portie versgebakken churros met warme chocolade, een lekkernij die bijna elke klant hier op zijn tafeltje had staan. We maakten met de metro nog een ommetje langs één van de universiteitscampussen van Madrid. In de buurt bevindt zich een toren, waar je vanop een hoogte van 91 m een panoramisch uitzicht over de stad zou hebben. Maar bij aankomst stelden we vast dat de toren afgebakend was met grote panelen. Dat uitzicht hebben we dus gemist.
Stilaan besloten we weer naar onze caravan te keren maar op de terugweg zouden we even uitstappen aan de halte Santiago Bernabeu want daar kan je het voetbalstadion van Real Madrid zien. En ja, zo gauw we bovengronds kwamen kon je er niet naastkijken. Op de hoeken torenden de ingangen voor de tribunes. Nu was het er rustig maar als er een wedstrijd is zal het er zeker een drukte zijn.
In onze caravan kaartten we bij een glaasje wijn en een minikaastafel nog wat na over onze citytrip in Madrid.

19-11-2012, 19:51 geschreven door stany