Zoals gezegd trokken we vandaag verder naar onze nieuwe camping. De buren rondom ons kwamen uitvoerig afscheid nemen. Engelsen, Nederlanders en onze Belg. Ze vonden ons een vriendelijk en behulpzaam koppel, zo zei een Nederlandse oudere dame. Tja, op deze camping hebben er vele wat technische uitleg over het kampeergedoe komen vragen en aan Linda over haar hobbywerkjes. Zo zie je maar. Iets later dan verwacht verlieten we de camping en reden naar onze eindbestemming: Armacao de Pera. Op de middag arriveerden we net na een Duitser en een Oostenrijker met mobilhomes. Dat had wat aarde aan de dijk eer die ingeschreven waren, zeg. We checkten in en keken eerst te voet even rond naar een geschikt plaatsje. En dan nu de vraag die jullie hadden, hé??? Waarom naar de winkel geweest gisteren. Wel we kochten er een zachte borstel op steel om ons huisje eens langs de buitenkant te wassen. Dat is wel eens nodig na die vele weken rondtrekken. Maar eerst hadden we lekker gegeten in het zonnetje. We waren om 16u klaar met alles en stonden met een blinkend huisje fier op onze nieuwe plaats. Snel een douchke en dan , wat denk je ? Aperitief time. We hebben hier weer het geluk om ter plaatse in onze voortent Wifi te hebben. Dat is leuk dat je niet weg moet ervoor. Zo dadelijk zal Linda weer iets lekkers als avondmaal uit haar hoge hoed toveren en dan kunnen we weer genieten van onze avond. Zo hebben jullie nu eens de dag zelf het nieuws op onze blog.

Slaapzacht Stany.

13-12-2012, 19:13 geschreven door stany

Hoikes,

Het is verwonderlijk, maar we staan hier altijd op rond de tijd dat het zonlicht door alle rolluikjes begint te piepen, en dat is zo ongeveer 08.15u onze tijd. Voor de Portugezen is het dus een uurtje vroeger en dat zien we ook als we dan naar het sanitair gaan. Er is nog nauwelijks beweging op de camping. In de voormiddag trokken we nog even naar de winkel in Lagos. Morgen zal ik zeggen waarom. Ons winkelen duurde niet lang en daarom konden we nog een aperitiefje nuttigen voor we naar het restaurant op de camping gingen. Dit opende pas zijn deuren om 13u onze tijd. Je kan hier eten in buffetvorm voor nog geen zeven euro. Zoveel als je wil, warm en koud , vis of vlees. Onze buurman, een Belg uit Halle, kwam daarna ook binnen en we nodigden hem uit om bij ons te komen zitten. Ik heb hem al wat geholpen met technische problemen met zijn caravan. Nadien trokken we met onze fietsen nog naar het dorpje hiernaast, Luz genaamd. Een heel klein dorpje dat ook aan zee gelegen is en blijkbaar ook heel toeristisch is in de zomer. Nu is er hier en daar een klein winkeltje of café open. We kuierden wat rond en reden daarna terug naar huis. ’s Avonds hadden we niet veel honger meer en genoten van een chocoladebroodje met een tas koffie en thee. Het was onze laatste avond op deze camping. We genoten hier volop van.

Stany.

13-12-2012, 18:58 geschreven door stany

Bij het opstaan is het van zonnetje nog niet zo heel veel te zien hier, alhouwel het al licht is om 08.15u, begint ze haar kopje pas op te steken zo rond 08.45u. We deden het rustig aan en rond 11u trokken we met de fiets naar de Zoo van Lagos. Het was zo’n 8km hier vandaan. Toen we er toekwamen zagen we een paar bussen met schoolkinderen. We kochten onze tickets en werden er verwelkomd door verklede mensen die ons ook een snoepje aanboden. Leuke ontvangst was dat. Het was een leuk opgebouwde zoo. Zo een beetje anders dan Antwerpen en Planckendaal of de zoo die we in Frankrijk bezochten. Vele soorten vogels en ook aapjes. Heel de zoo was ook aangekleed met een winters tintje. Overal hingen in de bomen kerstmannen en ballonnen. Het is eigenlijk vreemd zo. Je wandelt hier in de zon in short en t shirt en je ziet kerstmannen en een beetje kunstmatige opgespoten sneeuw op een paar bomen. Je zou denken dat je gek aan het worden bent, want dit klopt niet volgens onze wetenschap. Nadien reden we terug naar huis en zochten nog naar een Frans brood ergens in een winkeltje in een dorp dat we passeerden. Maar dit lukte niet. Onze buren, een paar Nederlanders gingen naar de winkel en brachten er voor ons nog eentje mee. Onze andere buurman , een Belg, kwam vragen of we een glaasje wijn lustten, dit sloegen we niet af. Nadien deden we nog een fondue en de avond was geslaagd. Groetjes.

Stany

11-12-2012, 19:53 geschreven door stany

Vandaag kreeg ik droef nieuws te horen. Een kindje van mijn klas is overleden. Even wil ik wat tijd
voor mezelf. Alles op een rijtje zetten. Verslagjes schrijven van onze uitstapjes gaat me even niet af.
Stany zal voor de volgende dagen de reporter van dienst zijn. Ik geef hem het woord:

Linda

Zoals jullie al  weten werd ik ‘s morgens verrast toen ik van de douche kwam. Linda stond me in paniek op te wachten met het droevige nieuws. Het nieuws heeft ons vlug bereikt, waarvoor onze dank. Je ziet het, we zijn nu wel 2365km van huis af, maar de technologie staat voor niets. Voor de middag deed Linda even een grote wandeling met Yuna om alles proberen te verwerken. Ik bleef thuis om haar de ruimte te geven. Eigenlijk gaat er geen dag voorbij zonder dat ze aan haar klasje denkt, geloof me. Is het niet overdag ,dan is het ’s nachts.

Na de middag trokken we dan met de auto op uitstap naar de wandeling die we eigenlijk gisteren wilden doen. We kwamen langs een klein prachtig dorpje, net voor we op de eindbestemming kwamen. Vermoedelijk is dit hier in volle zomer een overrompeling van mensen. Dit konden we ons zo voorstellen. Te voet liepen we de laatste honderd meter naar het begin van het spektakel. We daalden af via trappen in de rotsen, die ons leiden naar een prachtig zicht op de baai en de kliffen. We namen de nodige foto’s voor ons archief en vervolgden onze weg. Trappen uitgehouwen in de rotsen namen ons mee naar een ander panorama. De natuur kan toch zo prachtig zijn. Wat wij in de wereld toch niet allemaal hebben, nietwaar? Nadien reden we met de auto via een binnenweg terug huiswaarts, waar we onderweg nog halt hielden om een klein dorpje aan de overzijde van Portimao te bezoeken. Er waren kleine straatjes die je te voet via treden moest bezoeken. Prachtig. We hadden ook een mooi uitzicht op de moderne stad Partimao. Toen we terug naar de auto gingen, ontdekten we een pleintje met terrasjes in het zonnetje. We nestelden ons neer en genoten van een wijntje en een cola, bob hé. ’s Avonds werd er nog even met het thuisfront geskypt, want sommige mensen kennen het  klasje van Linda en wilden hun verdriet ook even kwijt.

Stany

11-12-2012, 19:51 geschreven door stany

09-12-2012, 19:52 geschreven door stany

Vandaag trokken we met onze fiets weer naar Lagos-centrum. Vorige week waren we er uitgeregend en nu leek het vandaag wat zonniger. Het was de perfecte timing. De zon bleef van de partij. Na een fietstochtje van ongeveer 20 min parkeerden we onze fietsen in het centrum. Eerst kuierden we naar de zaterdagse markt. Gewone burgers probeerden er hun eigen geteelde groente en fruit aan de man te brengen. Er heerste een gezellige drukte in de overdekte ruimte. Er werden heel wat etenswaren verhandeld. Ook kippen, duiven en konijnen wisselden van eigenaar. We probeerden ook wat sinaasappelen, look en olijven. Buiten stonden er enkele kramen met textiel maar daar vonden we zeker onze gading niet. ‘ Old fashioned ‘ noemen ze dat, geloof ik.
In de buurt van een fontein vonden we een geschikte plek voor ons middagmaal. Het was puur genieten in de winterse zonnestraaltjes.
Lagos is vooral een stad die opgebouwd is met vakantieflats. Tussen al die eerder nieuw opgetrokken gebouwen, zijn er enkele straatjes en pleintjes met hier en daar een vleugje geschiedenis. Omdat het stadskerntje niet te groot was, konden we zonder stadsplan op weg. Gewoon genieten zonder zich altijd te moeten oriënteren. Midden op een pleintje groeide een appelsienenboom, gek he. Na een beetje zoekwerk kwamen we bij een oude slavenmarkt. Er was een museum aan verbonden en we waren eigenlijk benieuwd wat ze ons konden vertellen. Maar we werden er niets wijzer. Enkele kapotte juwelen, wat oude munten en een televisiescherm dat altijd hetzelfde beeld vertoonde was het enige aanbod van het museum. Het kan niet altijd ‘waaaw’ zijn, he.
In een ander deel van de stad was er dit weekend een ambachtenmarkt. Die werd georganiseerd in een ondergrondse parkeerplaats. Ja, ja, je hebt het goed gelezen. De parkeerplaats veranderde dit weekend in een heuse evenementenhal. Er waren een veertigtal kraampjes. Alle deelnemers hadden hun koopwaren zelf geknutseld. Er waren mandenvlechters, juwelenontwerpers, poppenmaaktsters,
wolvilters, breisters en nog zo veel meer. Ik vond het heel erg interessant om te ontdekken dat er hier ook graag creatief wordt omgesprongen met diverse materialen. Langs de zijkanten stonden kraampjes waar ijverige chefkoks aan de slag waren geweest om allerlei eigenbereid gebak en andere snoeperijen te verkopen. Er waren hele mooie creaties bij. En om te testen of ze ook lekker waren, kochten we enkele stukjes taart. Toen we moe en voldaan weer in ons vakantiehuisje waren proefden we van de plaatselijke lekkernijen en het moet gezegd: ze waren lekker!

Linda

09-12-2012, 19:48 geschreven door stany

Deze nacht hebben we nog een paar buitjes gehoord, allez Linda dan toch. Toen we vanmorgen opstonden was het over en zaten er blauwe plekken in de hemel. Dat beloofde goed te worden. We trokken met de auto op uitstap met onderweg ook af en toe een bui. Tegen 11.30u kwamen we op een plek en zagen er een mooie camping. We bezochten die even en besloten om er onze volgende halte te nemen als we opschuiven met de caravan. Toen we er halt hielden regende het goed door maar nadien is het zonnetje er regelmatig doorgekomen. Aan de zee zochten we een leuk plekje om te eten en maakten nadien nog een klein wandelingetje daar. Op het strand lagen mooie vissersbootjes en een eindje verder waren vissers hun netten aan het repareren. We reden nadien terug huiswaarts om onderweg nog een tuincentrum te bezoeken. We zochten nog iets om ons huisje op te fleuren met een kersttintje. Helaas , buiten een paar kerstbomen was er niets. Onderweg vond Linda in de Michelingids nog een wandeling ergens met uitgehouwen trappen in de rotsen. Helaas , regenbuien deden ons verder rijden. Maar dit gaan we zeker nog doen met goed weer. Thuis dan maar een goed aperitiefje gedronken en nog eens lekkere frietjes gebakken. Heerlijk. De avond verliep terug zoals anders, zonder regen. Hopelijk blijft het nu zo. De temperatuur daarentegen was vandaag wel 16° , dus aangenaam.

Stany

08-12-2012, 19:04 geschreven door stany

Verdoeme, verdoeme, verdoeme. Hij is ons vergeten. Onze schoenen stonden nochtans voor de deur van ons caravan, maar helaas. Maar hoe kan het ook anders, Hij zit in Belgie, de Goede Sint. Hier in Portugal en in Spanje is daar niets van te zien. Geen hype zoals bij ons en in Nederland. Hetgeen we wel kregen die dag was een hele dag buitjes met tussenin een opklaring. We trokken in de voormiddag even naar de winkel om ons vervolgens de hele dag gezellig bezig te houden. Den boog moet niet alle dagen gespannen staan, hé en af en toe wat rust moet ook. We staan hier immers op een goede camping waar het rustig is. ’s Avonds hadden we enkel wat problemen met de satelliet om VTM te ontvangen. Als het weer slecht is met veel bewolking en regen, dan speelt dat wel parten. Sommige kampeerders staan hier met een schotel van een diameter van 100cm of zelfs meer. Je kan er bij manier van spreken voor de hele camping paella in maken. Maar naar verluidt staan ze er soms ook nog aan te draaien, hoor, dus we hebben het nog niet zo slecht dan. Ook wat plannen gemaakt voor morgen en de avond mooi afgerond.

Stany

08-12-2012, 19:02 geschreven door stany

Het weer had zich wat hersteld vandaag. We besloten om een auto-uitstap te doen. We ontdekten de schoonheid van de zuidwestkust van Portugal. Het natuurpark waar we doorreden, strekt zich uit langs deze westkust. Het is een beschermd gebied waar de wind vrij spel heeft, en voor grote golven zorgt. Het water is hier koud en ook woester dan in de zuidelijkere Algarve. Het landschap is zeer gevarieerd met lange zandstranden, groene weilanden met grazende schapen, statige bossen met kurkeiken en witte huisjes met kleurrijke accenten.
Onze eerste stopplaats nabij de stranden van Bordeira, leek al een waar paradijs. Het opkomende water kolkte tegen de kliffen die hoog boven het water uitstegen. Het was een waar schouwspel waarbij we vaak een vleugje regenboogkleurtjes konden waarnemen boven het pas omgewoelde water. We genoten een hele poos van deze wonderlijke natuur terwijl we wandelend over aangelegde houten paadjes de kustlijn van op de klippen konden volgen.
De temperatuur bereikte een aardige 16 graden. Zo konden we ons in het zonnetje weer verlekkeren op ons lunchpakketje. Onze warme truien verdwenen met de lege rugzak in de auto. We reden verder langs de kust op een onverharde weg. Dat was even schommelen in de wagen.
Onze groene gids meldde ons dat we aan de Torre do Aspa een overweldigend uitzicht zouden hebben op het uiterst zuidelijkste punt van Portugal. Dat lieten we ons geen twee keer zeggen.
Na een poos veranderde de weg weer in een onverharde weg. Hoe verder we reden, hoe meer putten en plassen we zagen. De weg werd onberijdbaar. We parkeerden de auto en gingen te voet verder. Langs de weg en op de zanderige heuvels merkten we honderden, waarschijnlijk duizenden azelea’s. Ik kan me voorstellen hoe deze zandduinen er in de lente uitzien wanneer al die azelea’s in volle bloei staan. De Torre do Aspa hebben we uiteindelijk niet gevonden maar op een andere klif die
we wandelend bereikten, hadden we ook een mooi uitzicht.
Dan hadden we nog de twee uiterst zuidwestelijke punten van Portugal voor de boeg. Bij Sagres heb je 2 kliffen die loodrecht uit de oceaan rijzen. Op de Ponta de Sagres moesten we een centje neertellen voordat we via een oud fort tot op het uiterste punt konden wandelen. Door de vele bebouwing langs de kusten was het uitzicht minder wijds dan we ons hadden voorgesteld. Op de Cabo de Sao Vincente konden we niet tot het uiterste puntje omdat de vuurtoren op het puntje toebehoort aan een militair domein. Langs de westzijde hadden we wel een indrukwekkend uitzicht op de kliffen die zich oneindig ver uitstrekken naar het noorden.
Onze Yuna die meewas, was enorm moe van al het wandelen. We hebben ze de hele avond niet meer gehoord. Toegegeven: onze benen en voeten voelden ook vermoeid aan.

Linda

06-12-2012, 19:32 geschreven door stany

Deze nacht toch enkele buitjes gehad hier. Toen we wakker werden en de tent buiten kwamen zagen we enkele opklaringen tussen de grijze wolken en besloten om met de fiets naar Lagos te rijden. De temperatuur was wel in orde, dus een deed ik een short aan. Om te fietsen wel mijn fleecetrui aangedaan voor de wind. We reden via de hoofdweg tot het stadje en doken dan een straatje naar beneden in, waarvan we dachten dat dit wel naar het stadje zou leiden. In een boekje hadden we wel een plannetje maar dat was zeer klein en onduidelijk. We zagen geplaveide straatjes waar winkeltjes in waren, maar we wisten nog niet dat we in het centrum waren of niet. Aan de havengeul was er een grote boulevard die we af reden om eens te verkennen. Helaas moesten we even terugkeren en een  voetgangersbrug nemen om tot het strand van Lagos te komen. De zee was hier opmerkelijk rustiger dan aan de kust van de westkant. Daar beukt de zee in op de rotsen met groot kabaal. Hier zag je de kleine rustige golfjes die zich op het strand neer vloeiden. Linda ging even de zee in om eens te voelen hoe koud of warm het zeewater wel was. Het viel wel mee, zei ze. Daarna reden we terug naar het stadje en parkeerden onze fietsen om te voet het stadje te verkennen. We ontdekten er een overdekte vismarkt en kochten er een goed stuk verse tonijn. De prijs vonden we ongelooflijk. 12€/kg. Toen we er buiten kwamen begon het lichtjes te zeveren. We zochten even het infokantoor voor een stadsplannetje. Daar buiten gekomen, liepen we plots ons Nederlands koppel  tegen het lijf, die we al een paar maal ontmoet hadden op doorreis. Nu zaten ze op een andere camping dan wij. We besloten , omwille van het mindere weer, om terug naar huis te rijden. Onderweg kregen we nog wat regen te verduren, maar ja. ’s Middags genoten we van ons lekker stuk vis op de grillplaat. Heerlijk, om van te smullen. Voor herhaling vatbaar. Na de middag hebben we ons thuis wat geamuseerd en ontspannen. Dat moet ook eens kunnen. ’s Avonds blijft het hier licht tot ongeveer 18.30u en dat is ook wel tof.

Stany

06-12-2012, 19:20 geschreven door stany

Nu zijn we echt op een luxecamping terechtgekomen. Het is hier echt super. We planden voor vandaag een rustdag want we zijn de laatste dagen veel op uitstap geweest. Voor de middag snelden we naar de supermarkt om de ijskast wat aan te vullen. Gelukkig moesten we niet al te ver rijden naar het grootwarenhuis. Dat is ook een luxe voor Portugal.
Na de middag konden we heerlijk genieten van het zonnetje. Gewoon even nietsdoen, misschien doen we dat soms te weinig. We zijn nogal gedreven om steeds maar verder te reizen. Maar nu gaan we even op deze camping blijven.
Ik had vandaag tijd om even te mijmeren over de voorbije dagen in Portugal. Wat ons het meest opviel is, dat vele huizen hier versierd zijn met tegeltjes. Ja, je leest het goed. Tegeltjes aan de buitenkant van de woningen. De stoepen zijn bijna allemaal betegeld met kleine geelwitte kasseitjes afgewisseld met mooie motieven in zwarte steentjes. In de grote steden merkten we heel veel woningen die besmeurd zijn met grafitti. De meest kinderlijke krabbels in allerlei kleuren doken steeds weer op. De krabbels zijn onleesbaar en gaven de stadsdelen een vreemde ietwat verwaarloosde indruk. De mensen zijn hier erg vriendelijk en behulpzaam. Ze spraken goed Frans of Engels.
Omdat we vandaag geen foto’s namen, post ik nog enkele foto’s over het mooie poppenhospitaal waarover ik zaterdag vertelde. Genieten jullie even mee?

Linda

04-12-2012, 19:53 geschreven door stany

Vandaag verlieten we de hoofdstad van Portugal : Lissabon. We zouden een ritje van 220km maken tot Odemira op de rand van de Aletejo en de Algarve. Om de hoofdstad te verlaten kozen we om even de autobaan te nemen om ons met de caravan niet in de heksenketel van ronde punten en lichten te begeven. Voor 1.65€ waren we buiten bereik van de drukte geraakt en sloegen op een N-weg af. De schrik om nog geconfronteerd te worden met kasseiweggetjes ,zit er nog wel een beetje in. Maar ik kan me van mijn eerste indruk verlossen. Geen kasseien meer gezien, ook vandaag niet. Het zal die eerste dag de Parijs-Roubaix streek van Portugal geweest zijn. Onderweg een prachtig wit kerkje tegen gekomen in een dorpje, niets speciaals eigenlijk, ware het niet dat er 2 reusachtige ooievaarsnesten opgebouwd waren. De grote vogels waren er in hun nopjes, denk ik. 40km voor Odemira hebben we dan halt gehouden om te lunchen. Omdat de rit ons zo goed beviel en we zo goed opschoten, besloten we om ons tussenstation over te slaan en verder te rijden naar Lagos. Rond 15u zijn we hier dan ook toegekomen en we vielen hier dadelijk op. Vele oudere mensen liepen hier gewoonweg in short en t shirt rond,en wij in jeans en trui. We pikten de caravan af en zetten ons dadelijk in de gebruikelijke campingoutfit. Hier staan ze dus. Die overwinteraars. Vele Nederlanders en Britten in hun mobilehomes van je kan niet meer en sommige ook met hele grote caravans met supervoortenten. Het weer is hier super. Helaas een klein beetje tijd verloren met het positioneren van onze satelliet, maar uiteindelijk toch klank en beeld. Heel het systeem van instalatiegegevens is toch een beetje verschoven, naargelang je naar het zuiden trekt, om de satelliet te zoeken. Daarna een heerlijk douchke en dan aperitieftijd en een lekkere maaltijd. We konden eten in onze voortent. Het blijft hier ‘s avonds precies ook een beetje langer licht dan bij ons. Hopelijk blijft het zo leuk in de Algarve, zoals nu bij onze aankomst.

Stany

03-12-2012, 19:54 geschreven door stany

Niet te geloven maar we beginnen vandaag onze 10^de week.
We namen de draad van gisteren terug op en gingen opnieuw met de bus naar Lissabon. Gisteren hadden we niet echt de smaak te pakken want het was miezerig maar vandaag was daar niks meer van te merken. Een najaarszonnetje deed de stad heerlijk stralen. We hadden in ons boekje wat meer info opgezocht en we zouden vandaag de wijk Alfama eens onder de loep nemen. Het is een deeltje van de stad dat zich omhoog worstelt van aan de Taag tot aan het kasteel. Op weg naar boven kwamen we ook een kathedraal tegen. Dit was de meest sobere kathedraal die we al gezien hebben maar daarom zeker niet minder mooi. Al gauw kwamen we een eerste binnenpleintje tegen. Langs de kant hadden we een mooi uitzicht over de benedenwoningen en de Taag. Een muzikant zorgde voor een prettige sfeer. Op een kleine afstand verwonderden we ons al weer over zo’n leuk pleintje. We wandelden verder tot aan het kasteel en kuierden wat rond in de kleine straatjes die zich schilderachtig uitstrekten in de omgeving. We haastten ons een beetje tijdens de afdaling want we wilden het museumpje van de poppendokter deze keer zeker bezoeken. Dan moesten we vandaag rekening houden met de openingsuren, nietwaar. We kregen een heuse rondleiding in het poppenhospitaal. Tientallen poppen lagen te wachten om weer hersteld te worden. In de kasten van de dokter lagen oogjes, beentjes, armpjes, pruiken en nog allerlei poppenonderdelen. Op een tafel lagen kapotte poppen, touw, verschillende soorten lijm, scharen, een lintmeter en nog zoveel meer. In een andere kamer was een hele poppencollectie te bewonderen. Het was precies een schat op zolder. En alles was heel sfeervol opgesteld. Heel mooi om naar te kijken. Hier voelde je gewoon een bijzondere sfeer uit vervlogen tijden. Alles leek compleet. Ik kan er moeilijk de perfecte omschrijving voor geven maar ik vond het museum ‘subliem’.
Terug op straat werden we benaderd door zonnebrilverkopers. Gisteren boden diezelfde verkopers ons paraplu’s aan. Niet te geloven hoe die op de toeristen inspelen, he.
Voordat we weer terug op de bus gingen, liepen we even langs bij de bakker en kochten er de specialiteit van Portugal: pasteisj de nata. Ze werden verpakt zoals onze Lierse vlaaikens. We waren zo benieuwd dat we er ieder eentje proefden op een bank in het zonnetje. De andere exemplaren bewaarden we voor later.  We waren allebei dadelijk fan van dit lekkere gebakje. Het is een soort bladerdeeg gevuld met geflambeerde flan. Heeeeeeerlijk!!!!
Terug op de camping namen we nog even de tijd om de hond wat te verwennen want ze was 2 dagen
alleen in haar mandje gebleven. Dus even qualititime voor haar was geen overbodige luxe.

 Linda

03-12-2012, 19:53 geschreven door stany

Jongens , jongens , jongens… Toen we gisterenavond in ons bedje lagen begon het te regenen. De hele nacht werden we getrakteerd op buien. Ik trok dan eens een lodderoog open en sliep verder, terwijl Linda er wat meer last van ondervond. Maar ja, ’t kan overal is regenen zeker? Het toeval wil dat we voor de derde keer eenzelfde koppel Nederlanders hebben ontmoet op de camping. Ze zijn met een mobilehome. We zagen ze voor het eerst in Santiago, daarna in Porto en nu hier in Lissabon. We wisselen zo onze reisinfo uit en dat is prettig. Dus na de “natte” nacht stonden we nog steeds op met een grijze hemel die zijn lichaamsnat over ons spreidde. Na het ontbijt trokken we onze regenkledij aan en trokken met het openbaar vervoer, de bus, naar Lissabon city. Telkens als ik een bus begin te zien, begint het haar op mijn armen recht te staan. Hoe zou dat komen? Zijn dat afkick verschijnselen? De bus bracht ons voor het schamele bedrag van 1,75^€  per persoon naar het hartje centrum. We reden ongeveer 45min en de chauffeur kende zijn weg wel een beetje, zo vond ik. Van onze Nederlandse vrienden wisten we dat er bij de halte een poppendokterwinkeltje was. Op de eerste verdieping was er ook een poppenhuismuseumpje. Helaas de meeste winkels gingen hier maar om 10.30u plaatselijke tijd open. Ik kan mijn vrouwtje dit niet weigeren en we zouden dit straks doen dan. We waren dus iets te vroeg en besloten om  de stad te verkennen. We vergaten thuis onze michelingids en stapten naar het info kantoor om een stadswandeling te halen. Helaas dit hadden ze niet. Raar ,voor zo’n stad, maar ja. We hebben dan op eigen houtje de stad verkend. De vele, dure moderne, winkels trokken onze aandacht. Vier rechte, naast elkaar lopende straten, de ene met winkels ,de andere met restaurants, leidden ons tot bij de Taag. Het is een brede rivier die vanuit het land de zee ingaat. Het was bereikbaar via het grote plein , dat vroeger door een aardbeving en zondvloed werd verwoest. Er waren ook verschillende ministeries, waaronder die van landsverdediging. Ik ben niet binnen gegaan om me te laten aanwerven, hoor, haha. Lang leve de Genietroepen van Belgie. Nadien trokken we nog naar een groot park waar het standbeeld van de markies de Pombal stond. Nogal ne kerel hoor… als ik daar vroeger mee belde was dat voor een paar uur… De regen bleef in deeltijdse buien maar neervallen. Toen we terug op het plein kwamen om de bus te nemen, gingen we terug naar de poppenhuisdokter, nu was het winkeltje open maar het museum ging pas open om 17.30u onze tijd. We zullen het dus morgen bezoeken. Tijdens de avond bleef het maar buien regenen, maar in ons huisje deerde dat niet.

Stany

30-11-2012, 19:11 geschreven door stany

Vandaag trokken we weer verder naar Lissabon. We namen de grotere autowegen zodat we sneller konden doorreizen. We wilden nog een bezoekje brengen aan Sintra, een stadje ten noordwesten van Lissabon. De doorreis verliep rustig langs heuvelachtige vergezichten. ’t Was weer een heel ander decor dan enkele dagen geleden. De heuvels herbergden een weelderige plantengroei. Je merkte hier amper dat het herfst is omdat er heel veel naaldbomen zijn en heel veel bomen ( waaronder appelsienenbomen) en planten staan zelfs nog in bloei. 
Tegen de middag naderden we de megastad Lissabon. Een netwerk van autosnelwegen ligt als een spinnenweb rondom de stad. Het was even bijzonder goed opletten om de wegwijzers: campismo te volgen zodat we niet zouden verdwalen in de wirwar van wegen. De camping ligt tussen verschillende van die grote wegen in een mooi park. Op deze manier is het een goede uitvalsbasis om met het openbaar vervoer de stad te verkennen. Het lijkt een perfecte symbiose tussen de stad en de natuur.
Na de middag reden we met de auto naar Sintra. Het is een stadje in de bergen met sprookjespaleizen, weelderige tuinen en grote herenhuizen. Het leek wel een stadje dat zomaar uit de hoed  van een tovenaar is gekomen. Ik had stiekem op het bezoek van het stadje aangedrongen omdat er ook een speelgoedmuseum gevestigd was. Poppengoed en poppenhuizen interesseren me uitermate. Eerst was ik een beetje ontgoocheld over het museum omdat er weinig variatie inzat.
De meeste auto’s, soldaatjes, blikken speelgoed alsook de vliegtuigjes stonden gewoon in rijen opgesteld. Gelukkig waren er hier en daar kleine vitrines die toch wat aangekleed waren en een tafereeltje uitbeeldden. Op de bovenverdieping huisden de poppen en hun toebehoren. Ze waren  ook systematisch in rijen opgesteld. Wat had ik zin om er leuke tafereeltjes mee te bouwen. Zo’n schat aan oude poppen kan op een fijnere manier worden voorgesteld. Toch ben ik heel blij dat we een bezoek brachten aan deze uitgebreide verzameling oud en uniek speelgoed.
Op wandelafstand bevond zich een mooi paleis dat gebouwd is in een mengelmoes van verschillende stijlen. Het bijzondere aan het paleis was de enorm grote tuin met beelden, terrassen, prieeltjes, torentjes, onderaardse gangen en zelfs ondergrondse torens. In de gehele tuin zitten allerlei symbolen verborgen. Wij hechtten weinig aandacht aan al die symboliek maar genoten van de prachtige wandeling vol verrassingen door de tuin. Via onderaardse grotten kwamen we in de onderaardse toren. Echt gek een toren die in de diepte is gebouwd i.p.v. in de hoogte. Het was er kil en vochtig. Er druppelden constant waterdruppels naar beneden. Via andere grotten kwamen we aan stapstenen en vanop een bruggetje konden we dan weer een watervalletje bewonderen. Eigenlijk zijn er te weinig woorden om de tuin en het paleis te omschrijven. Het gaf ons een fijn gevoel om het beleefd te hebben. Het is een aanrader voor al wie in de buurt van Lissabon is.

Linda

30-11-2012, 19:10 geschreven door stany

We trokken vandaag weer wat verder. Een ritje van ongeveer 135 km naar Nazaré. Een leuk vissersdorpje. Ik besloot om geen enkele autosnelweg te nemen en stelde de auto-gps zo in. Hopelijk waren het geen kasseien. We reden langs een prachtige weg langsheen de lagune die het vasteland en de zee scheidde. We konden genieten van de leuke oude dorpjes en stadjes die onze weg kruisten. Hier en daar waren er zelfs ook mooie villa’s bij. Het waren goede geasfalteerde wegen. Bij elk dorp en stadje hebben ze hier een vernuftigd systeem. Als je te snel komt aanrijden, dus boven de 50km/u dan springt er een licht op rood en kan je stoppen. Zelfs in de kleinste boerendorpjes. Helaas was er op deze wegen wel veel een snelheidslimiet van 50km/u. Vele Portugezen houden zich hier niet aan en zelfs hoorde ik geregeld een claxon van een vrachtwagen achter mij. Maar “ je suis en vacances, et je prends mon temps”. Ik dus cruisecontrol op 50. Haha. Ik had er zin in, maar mij gingen ze hier geen bekeuring geven, hoor. Tussen 2 dorpjes reden we nog langs een rotonde waar je op kon verloren rijden, zo groot was het. Het is verwonderlijk hoe de mensen hier goed Frans kunnen spreken. Op deze camping was dat ook weer zo, we beginnen dadelijk met de vraag of ze Frans kennen. We kregen een mooi plaatsje toegewezen en vandaag hebben we geen voortent opgezet. We vertrekken immers morgen al verder naar Lissabon. Nadat we de satelliet hadden staan en een tasje koffie en thee dronken, trokken we met de wagen  naar het stadje Nazaré , hier 3km vandaan. We namen Yuna mee. Het stadje is zowat in twee gedeeld. Het oude gedeelte lag boven en het nieuwe onderaan de kust. We trokken eerst naar boven en vonden het er prachtig. Oude pleintjes en een mooi uitzicht op de baai beneden. In een straatje stond er een deur open van een ateljeetje van een hobbyschrijnwerker die kleine bootjes maakte en verkocht. We kochten er een bootje voor Linda haar miniatuur. Er waren ook veel toeristenwinkels met zelfgemaakte truien. Niet duur eigenlijk maar in zo’n pull zweet ik mij kapot. Nadien reden we naar beneden en volgden even de kustweg naar de haven. Kleine straatjes vol winkeltjes, maar nu zonder toeristen, trokken onze aandacht. Nu de avond nog rondmaken en dan morgen naar het grote Lissabon.

28-11-2012, 20:16 geschreven door stany

Met een zwak zonnetje op de achtergrond vertrokken we naar Aveiro. Ze noemen het stadje ook wel eens ‘ het Venetië van Portugal’. We vonden al gauw een degelijke parkeerplaats. We hadden onze zonnebril nodig maar we deden toch ook onze jas aan want langs de waterkant is er toch vaak wat meer wind. Via een brug kwamen we langs een kade met kleine visserhuisjes waar de was zomaar op straat hing te wapperen. Langsheen een oude overdekte vismarkt kwamen we aan de kade van het centrale kanaal. Daar konden we een bootje boeken. Een soort gondel bracht ons op verschillende mooie plekjes. De oude herenhuizen met art-decodecoraties weerspiegelden in het water. We vaarden ook langs de zoutwinningen. Zoutopslagplaatsen in houten chalets lagen langs de kade. Een groot openlucht shoppingcenter torende naast het water uit. Boven op het dak van dit complex konden we een tuin met olijfbomen zien. Het was een superfijn boottochtje.
Op een bank langs het water nuttigden we ons lunchpakketje. Na de middag wilden we het shoppingcenter van naderbij bekijken. Die olijfbomentuin sprak ons wel aan. Hij was heel netjes aangelegd. Vanaf deze tuin konden we binnenkijken in een kerkhof. Het was helemaal omgeven met familiegraven in een soort huisje. Daar was ik benieuwd naar. Vooral de oude grafhuisjes waren heel decoratief versierd. Enkele werkmannen bouwden nu nog aan zulke huizen maar dan in andere materialen dan vroeger.
In de kathedraal was er veel meer lichtinval dan in de meeste kathedralen die we reeds bezochten. Langs kleine straatjes kwamen we weer in de buurt van de vissershuisjes. Zo vonden we weer gauw onze auto en reden we weer huiswaarts.

Linda

28-11-2012, 20:14 geschreven door stany

Porto laten we nu achter ons. We kuisen , om het op zijn Liers te zeggen, ons schup hier af. Het was goed en we hebben ervan genoten, hoor. Een grote stad en toch nog ouderwets. Ze schrijven in de groene michelingids dat Portugal nog 50jaar achterstaat. Op sommige indrukken kan je dat wel stellen. Als je in de winkels kijkt en je ziet hun nieuwe collectie hangen, dan denken we wel dat dat de kledij is die ze bij ons in de jaren 60 niet verkocht kregen. Ken je dat nog ? Zo van die rode en groene en gele vilten jassen? We zijn nu al wel 2 maanden weg uit Belgie en moest dat nu bij ons ook terug hangen in de winkels, gelieve mij dit dan eens te melden, dan kan ik me hier verontschuldigen. Voor de rest zijn ze  misschien 30 jaar achter hier. Het is te hopen dat hier geen censuur is op het internet zoals in sommige landen, zie dat ik hier geen internet meer krijg, haha. Er is wel veel nieuwbouw aan de kusten dat vergelijkbaar is met onze kust. Met een bang hartje vertrok ik met mijn gespan richting Vagos. Een dorpje in de buurt van Aveiro. Ik smeekte en bad dat de wegen hier toch niet allemaal kasseitjes waren. Want dan schiet je met een caravan niet veel op. We reden terug tot de plaats waar ik de autobaan verlaten had om naar hier te komen. Dus kasseitjesweg, misschien de kapellekensbaan van hier. Dan de autosnelweg op. Tijdens onze reis zagen we plots ook ooievaars, die hun nest hadden gemaakt op de palen boven de autobaan. Er zaten er 5 in hun nest. Misschien die van planckendaal? Wie weet ? Gelukkig was de weg naar onze nieuwe camping verharde weg, toen we de snelweg verlieten. We reden voorbij Costa Nova waar we even halt hielden om een paar leuke foto’s te nemen van de gekleurde huisjes. De oorspronkelijke huisjes waren in hout, maar bij verval werden ze vervangen door stenen in dezelfde kleuren en vormen. Onze nieuwe grote camping voldeed aan onze wensen en de voortent was weer vlug opgebouwd. We reden nog even 8 km verder naar de winkel en genoten verder van een rustige avond.

Stany

28-11-2012, 20:12 geschreven door stany

Net toen we wakker werden begon het weer te kletteren op de caravan. Ai, regen!!! Gelukkig leek het maar vals alarm want na een fikse bui klaarde het helemaal uit. We hadden besloten om het ook vandaag eens rustig aan te doen. Dus wat opzoekwerk en knutseltime waren aan de orde. Vanmiddag zouden we nog eens naar het restaurantje in Villa Cha trekken. Volgens de openingstijden zou het nu wel open zijn. Na een fijne wandeling waren we er . En ja, hoor, vandaag was de keuken in volle actie. We kregen een mooi plekje in de veranda. Daar hadden we uitzicht op het water. De oceaan deed heel veel inspanning om het water over het zand te laten kolken. Echt machtig! Voor een mals prijsje hadden we lekker gegeten. Ook een witte wijn uit de streek was niet
te duur. Het was een geslaagde maaltijd.
Later op de dag hadden we nog contact met het thuisfront via skype. Leuk om eens bij te babbelen.
Toen het avondlicht donkerder werd, scheen er een mooie rode gloed over de camping. Dit moest een wondermooi effect geven boven de oceaan. Omdat we op ongeveer 400 m van het water zaten, graaiden we het fototoestel en snelden naar het strand. Maar de duisternis was sneller dan wij want we waren net te laat om de zon te zien ondergaan. Dit was zeker een gemiste kans.

Linda

27-11-2012, 10:54 geschreven door stany

Deze morgen zijn we wakker gemaakt door hevige regen en wind. Gelukkig was het zo rond 10u gedaan en konden we ons plan terug bijwerken om nog eens naar Porto te gaan. We hadden gisteren niet alles gedaan, maar omdat het zo’n leuke stad is, wilden we graag terug om de rest te verkennen. We aten ’s middags iets vroeger en vertrokken dan. De metro bracht ons terug tot in het centrum, Trindade station. Van daaruit zitten we direkt in het centrum. We wisten de weg al wat en kwamen aan ons beginpunt om de wandeling te starten. Het eerste wat we bezochten,via onze michelingids, was een boekenwinkel. Amaai wat was dit zeg??? Binnen was het een pracht van jewelste. Een houten trap om “U” tegen te zeggen trok onze aandacht. Hij krulde zich letterlijk naar boven. Helaas werd ik, en nog vele anderen, op de vingers getikt dat er geen foto’s mochten genomen worden. Ook een glasraam aan de zoldering was mooi. Maar ik moest Stanneke niet zijn hé, toch stiekem ne foto gemaakt. Op de grond was er zelfs een soort treinspoor om een boekenkarretje van de ingang naar de andere kant te rijden. Daarna trokken we naar een plein. Opvallend was dat hier twee verschillende kerken tegen elkaar gezet waren. Is één kerk niet genoeg dan?? Daarna kregen we het genoegen om naar het grootste fotoboek ter wereld te gaan kijken. Ze hebben dit gemaakt om in het Guinnesboek of records te komen. Prachtig , de bladzijden waren 8x4.5 m. en vol met foto’s van de verschillende Portugese provincies. Heel het boek was ongeveer 7500 foto’s. Ze moesten met twee personen de bladzijden omdraaien. We trokken dan nog een ander deel in van de oude stadswijken en ook hier zagen we nog een oude wasplaats, die mensen nu nog gebruiken. Ergens verdoken zat  er zelfs een oude toiletdame bij openbare toiletten. Per toeval, had ik die deur geopend om dit te ontdekken. Mijn vraag was, wie komt hier nu naartoe??? We kuierden nog wat langs de kade van de Douro en op de terugweg kochten we wat leuke typische gebakjes van de streek die we als avondmaal nuttigden. Toen we terug aan de auto kwamen, slaakte ik een gil waarna Linda dacht dat ze hadden ingebroken. Heel onze auto was “volgescheten” door meeuwen. Je kon zelfs zien wat ze gegeten hadden. Rode bessen of zoiets. We stonden onder een hoogspanningsmast geparkeerd, dus daar zal ik volgende keer op letten, denk ik.

Stany

25-11-2012, 13:01 geschreven door stany