Ik ben Jan
Ik ben een man en woon in Vosselaar (B) / La Magdeleine (F) (België / Frankrijk) en mijn beroep is Technisch leraar autotechniek/carrosserieherstelling op pensioen.
Ik ben geboren op 05/09/1948 en ben nu dus 76 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Onze drie Drentsche Patrijshonden, tuinieren, klussen, auto's repatriëren voor VAB.
Ik ben sinds 1971 gehuwd met Simonne.
Sinds 1983 heb ik gans Europa doorkruist tijdens de vakanties om gestrande reizigers en hun auto's te repatriëren in opdracht van VAB. Sinds enige tijd ben ik met de depannages gestopt.
Zoeken in blog
Beoordeel dit blog
Op 02-02-2014 was Jeanny Wessels de 350.000° bezoeker van dit blog. Jeanny vertelt dat ze foto's van zichzelf niet graag heeft, maar voor eeuwige roem op dit blog wil ze samen op de foto met haar Lennaert.
Op 07-08-2012 was Karin Prince de 300.000 bezoeker van dit blog. Karin had graag een foto van haar twee troetels, Siebe & Lobke, om eeuwige roem te vergaren. Wij voldoen graag aan die wens.
Lees hier de belevenissen van vier prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden
Dit Bas & Belleblog is op deze plaats stopgezet omdat er geen foto's meer konden geplaatst worden. We zijn echter het Bas en Belleblog bis gestart. Daar kan je verder lezen onder deze link http://blog.seniorennet.be/bas_en_belleblog_bis welkom op het nieuwe adres en veel leesgenot
30-01-2017
R.I.P. Ferron “Prins” van Drentenpassie 2008 - 2017
Booischot / Vosselaar 29-01-2017
R.I.P. Ferron “Prins” van Drentenpassie 2008 - 2017
“We zijn hem kwijt...
18.20u, hij zat naast mij aan de computer, ineens een piep en hij viel om. Op een paar seconden was hij dood.
Nelly* zegt dat hij een fatale trombose heeft gekregen. Nochtans was er goed nieuws: albumine weer omhoog, de ontsteking in de darm was fel verminderd, hij at heel goed en was opnieuw veel levendiger.
Het heeft niet mogen zijn. We zullen hem heel erg missen.”
Deze mail met dramatische inhoud vonden we daarstraks in onze mailbox.
Ferron, de trots en troetel van Simonne en Rudy is op zondagavond 29-01-2017 te 18u20 de regenboogbrug over gegaan.
Hier bij de Faesroedel sloeg het nieuws ook in als een bom. Twaalf weken geleden waren we in Booischot ten huize Vermaelen nog getuige wanneer Ferron het teefje Claire van Marc Gorelnik dekte. Claire was samen met Marc uit San Francisco USA overgekomen omdathij met Ferron nieuw bloed wilde brengen in het Drentenbestand in de USA. Inmiddels zijn de zes pups van Ferron en Claire een kleine drie weken geleden geboren en verkeren in super conditie.
Bij ons is Ferron de vader van ons K-nestje. Het was zijn eerste dekking en was gelijk vader van een kroostrijk gezin van negen pups die hij kreeg met onze Belle. Wij kozen Ferron destijds om zijn uitstekende fijne karakter, zijn jachteigenschappen en vooral voor zijn blakende gezondheid.
Rudy en Simonne waren immers ook overtuigd dat er voor een dekreu meer nodig was dan enkel een HD en PRA test. Ferron was immers ook getest op ED, SD en vooral vWd (von Willebrand disease) Op al de tests behaalde hij super resultaten, en tussen Ferron en Belle klikte het uitstekend.
Dit kwam ook ene Gitte Becher in Denemarken ter ore, die vanuit het hele hoge noorden van Denemarken naar Booischot kwam afgezakt met haar teefje Ayla. Ook toen waren we in de gietende regen getuige wanneer Ferron het mooie Deense teefje dekte.
Omdat in Denemarken de bloederziekte vWd een probleem is, kwam de von Willebrand vrije Ferron in beeld als mogelijke dekreu voor de teefjes die drager waren van von Willebrand.
Verantwoorde fokkers zoals Henning en Bente Wilstrup wilden ook van de uitstekende kwaliteiten van Ferron gebruik maken. Zo kwam het dat Ferron ook bij hen voor twee mooie nestjes zorgde en zo in totaal voor drie gezonde Deens / Belgische nestjes zorgde.
Toen goed een half jaar geleden er op het internet een oproep verscheen dat er een Amerikaan in Californië een dekreu met heel duidelijk omschreven kwaliteiten zocht voor zijn teefje, bleken die kwaliteiten perfect overeen te komen met die van Ferron.
Ons baasje bracht Rudy en Simonne hiervan op de hoogte en zo werd de basis gelegd voor het allereerste Belgisch / Amerikaans nestje Drentsche Patrijspups.
En zo komt het dat vandaag een dertigtal pups hun vader verliezen. Die pups leven in België, Nederland, Denemarken, hoog in Zweden tegen Finland aan, en nu ook in de USA, in vijf landen en in twee continenten.
Ferron was niet alleen een super jager in het team waarin Rudy en Simonne lid waren. Hij heeft ook veel mensen blij gemaakt met fijne gezonde pups met uitstekende karakters en echte kindervrienden. Nestjes waar de fokkers terecht trots op zijn.
Ferron jaagde hoofdzakelijk in het oosten van de provincie Vlaams Brabant meer bepaald de streek rond Leuven / Aarschot, samen met drie van zijn nakomelingen. Ferron heeft door zijn jachtkwaliteiten ook zijn nakomelingen in het jachtteam kunnen introduceren. Twee zonen, Kiet, zoon van onze Belle, en Falcon een Deense zoon. Ook Kenzo, zijn Deense kleinzoon, zoon van Kiet, zit in hun jachtteam.
Het is spijtig dat het heengaan van Ferron voorafgegaan is door een ziekte die waarschijnlijk is veroorzaakt doordat zijn immuunsysteem aangetast en zelfs volledig vernield werd. Dit hoogstwaarschijnlijk door vaccinaties tegen leptospirose en/of rabiës.
Simonne en Rudy vragen me ook van speciaal dierenarts Nelly Mols te danken voor hetgeen zij voor Ferron gedaan heeft en ik citeer Rudy “dat is niet min. Nooit iemand gezien die zo gedreven met haar vak bezig is.”
Rudy en Simonne, wij zijn blij dat we Ferron tot de vader van ons K-nestje hebben kunnen maken. Zijn kwaliteiten leven verder in zijn pups en in de fijne herinneringen die jullie en velen met jullie hebben aan Ferron “Prins” van Drentenpassie, de super Drent.
Aan jullie wensen we veel sterkte in deze moeilijke dagen. We weten immers maar al te goed wat Ferron voor jullie betekende.
Jan, Simonne en de Faesroedel
*Nelly Mols, onze en ook de dierenarts van Rudy en Simonne waarbij Ferron in behandeling was.
Bij het in elkaar knutselen van de fotoreportage van de Kaawpollekeswandeling van eergisteren ben ik ook nog eens gaan terug kijken op de andere fotoalbums die ik ooit maakte (en haast vergeten was) En daar zie je dan toch wel opmerkelijke vaststellingen.
Vergeten foto’s, vergeten albums zelfs en bij sommige albums een onwaarschijnlijk hoog aantal bezoeken aan de respectievelijke albums. Kijk maar eens op de links hieronder wat we allemaal gepubliceerd hebben in de loop der jaren…
De dik gedrukte getallen achter de link zijn het aantal foto’s in dat album , de zwarte getallen het aantal pagina bezoeken.
Alles samen gaat het om 2901 foto’s met het onwaarschijnlijk aantal van 373.541 pagina bezoeken !
Na de Kaawpollekeswandeling waar weinig deelnemers door het prachtige winterweer echt koude handjes gehad heeft, maken we hier een nabeschouwing over wat voor Drentenbaasjes een topdag was.
Tussen 13u00 en 13u30 verzamelden zich zo’n 54 wandelaars met 29 honden aan café “in Holland” in Castelré, ergens tussen de Hoogstraatse deelgemeenten Wortel en Minderhout.
Ondanks het een Drentenwandeling was merkten we toch enkele “vreemde snuiters” op in het gezelschap. Geertrui met haar épagneul bleu de Picardie, Frans met zijn Pyreneese berghond en Albert en Raymonde met Liath de Schnauzer. Alle drie rassen die je niet alle dagen tegenkomt op Belze en Nederlandse wandelpaden.
Om 13u30 “trok de lange stoet de velden in” (vrij naar Boudewijn de Groot ?) richting de weldadigheidskolonie van Wortel waar tot voor een 20-tal jaren landlopers en daklozen een onderkomen vonden. Vrijdag 20-01-2017 meldden de Belgische kranten dat de kolonies van Wortel en Merksplas zijn voorgedragen als Unesco werelderfgoed. http://www.hln.be/regio/nieuws-uit-hoogstraten/mijlpaal-voor-kolonies-indienen-unesco-dossier-a3059319/.
Het was een indrukwekkende groep wandelaars en honden die door het Kempische landschap trokken. De eerste weg was tevens de “grensweg” waar je links op Nederlands grondgebied liep en rechts door België wandelde.
Aan het inmiddels bij meerder wandelaars bekende “Bootjesven” had ons baasje een traktatie voor alle tweevoetige deelnemers. Het vrouwtje had immers enkele dagen geleden koffielikeur uit eigen keuken gemaakt, voor de kinderen in het gezelschap was aan fruitsap gedacht. Beide drankjes vielen heel erg in de smaak, en er was best veel vraag naar het recept van de koffielikeur. Eén van de volgende dagen heeft de brouwer van dienst beloofd zal zij het eens netjes overschrijven en hier op het blog publiceren.
Hierna trok het gezelschap verder de bossen en vennen in, een drietal deelnemers verkozen “de korte wandeling” te nemen en keerden van Bootjesven terug richting café “In Holland.
Rond 16u30 waren al de wandelaars terug aan café in Holland waar de keukenploeg in actie schoot om 48 wandelaars van het aldaar wereldberoemde “spek met eieren à volonté” tegoed te doen. Dat er meer dan genoeg was , daar hebben de Drentjes Nazca en Inouch van kunnen profiteren want die twee hebben de laatste restjes uit de overgebleven pan gekregen van ons baasje.
Dat iedereen meer dan tevreden was over de aangename namiddag met stralend winterweer konden we kort nadien al lezen op Facebook op de pagina van ons baasje en ook op de pagina van de Drentsche Patrijs liefhebbers https://www.facebook.com/groups/166916173360381/
Straks of morgen maakt het baasje ook nog een map aan bij de fotoalbums van Seniorennet.be. Uitkijken blijft dus de boodschap. Het gaan in elk geval véééél foto’s zijn van verschillende fotografen, verzameld in één map !
Vrijdag de dertiende of niet, het was geen weer om je snuit buiten te steken vandaag. De weersvoorspellingen waren nog erger dan we kregen, dat weer wel, maar het was echt vies weer.
Temperatuur tegen het vriespunt, regen, hagel, smeltende sneeuw, en ook nog eens echte sneeuw. We hebben het allemaal gehad vandaag.
Op TV deden de weermannen en vrouwen op de verschillende zenders aan opbod om het meest rampzalige weer te voorspellen. “de ergste winterstorm in 50 jaar” , “sneeuw overlast vanuit het westen”, “springtij op de Schelde in Antwerpen”, “de blauwe steen ging overstroomd worden”. Het kon niet op gisteren met het opbod met rampscenario’s in de weersvoorspellingen.
En vandaag, een rustige dag, weliswaar met slecht vies, maar van storm, overstromingen, weg gerukte daken en auto’s die van de weg geblazen werden, of omgevallen bomen geen spoor. Maar wat we gekregen hebben vandaag heeft geen van de weerprofeten voorspeld.
Voor vannacht en morgen zijn ze wat rustiger en voorzichtiger in hun voorspellingen. Hoewel… een halve meter sneeuw op één nacht voorspellen in de hoge venen… zeg nu zelf, daar gaan we toch eerst naar moeten gaan kijken zegt ons hoofdbestuur.
De voorzorgen voor vannacht zijn getroffen, de Mitsubishi staat onder de carport en de Berlingo Drentmobiel… als het waar is wat ze voorspellen, gaan we die half ingesneeuwd morgenochtend moeten gaan uitgraven… De sneeuwschop staat klaar, daar moeten we niet achter gaan zoeken en ook het strooizout staat binnen handbereik.
En als we echt niet buiten geraken… dan gaan de baasjes voor hen, maar ook voor ons Drentjes, culinaire hoogstandjes tevoorschijn toveren hebben ze gezegd.
Donderdag zijn we vanuit La Magdeleine, enkele dagen vroeger dan voorzien, terug naar Vosselaar gekomen. Reden was de hardnekkige hoest en keelontsteking van ’t baasje.
Omdat de weersomstandigheden helemaal geen vooruitzichten boden zoals de afgelopen week het geval was en dat helemaal niet bevorderlijk waren voor ’t baasje zijn “mankementen” besloot het hoofdbestuur het reismateriaal (hoofdzakelijk honden spullen) bijeen te rapen en onze Mitsubishi met zijn snuit richting Noord te zetten.
De reis verliep voorspoedig onder een stralende winterzon maar in een ijskoude temperatuur. De wind beet haast alle niet bedekte lichaamsdelen haast af (wildplassen was daardoor een hachelijke onderneming).
In het zicht van Parijs begon madam TomTom weer andere dan normale richtingen aan te geven. Zo gaf ze aan van de westelijke kant van Parijs te nemen. Bleek dan ook nog eens dat ze ons na de N 118 ook nog eens richting van de tunnels van de A86 te sturen.
Dat zijn twee tunnels , in elk richting één, met telkens 3 rijstroken. De tunnels zijn iets langer dan 10 kilometer lang en gaan onder Versailles en nog tal van gemeentes door.
Je komt dan langs gemeentes als Nanterre en je ziet ook nog een schim van de Parijse wijk “la défense”. De aansluiting met de A1 richting gebeurt in Saint Denis, waar je achter het stade de France terug op de A1 komt. Wanneer je dan even verder langs de luchthaven Charles De Gaulle komt weet je dat je terug in de goede richting zit.
Voor de Frankrijk reizigers die ook wel eens op een andere wijze rond Parijs willen geef ik hier de links hoe je er langs geraakt. Let wel op ! De tunnels geven enkel toegang tot voertuigen lager dan 2 meter én het zijn péage tunnels.
Wij kregen uit Roosteren een mailtje van Jeanny Bustin, baasje van Lennaert en Nova, beide nakomelingen van Hera uit verschillende nestjes.
Nova had zo één en ander te vertellen wat zo een beetje in vertrouwelijke sfeer te vinden was. Sommigen noemen dat ook weel roddelen, maar nu was het waarachtige en echte waarheid. We schrijven het hier dan ook maar neer. Het is geverifieerd en goed bevonden.
Belle & co
Zeg mam,
Ik moet je iets vertellen over mijn halfbroer Lennaert, jouw zoon. Hij heeft een vriendin op bezoek gehad, en toen…euhh…je weet wel, van dattum…van katoen !
Mij hadden ze in mijn bench gestopt, maar ik heb luid en krachtig geprotesteerd. Ik mocht toen ook even met deze mooie meid spelen.
Ze heet Stella maar officieel “Belle het Hoage Gors”. Ze draagt dus dezelfde mooie naam als oma Belle.
Eerst kregen we een bericht dat als Stella de auto zag waarmee ze naar Lennaert was gekomen ze er steeds wilde in springen. Ze had nog nooit in deze auto gezetenen deze was niet van haar baasje. Mijn broer heeft dus indruk gemaakt als felle minnaar.
Vorige week kregen we het bericht dat ze zwanger is. Op de echo waren vijf Drentjes te zien maar waarschijnlijk zijn het er meer.
Nu wordt mijn moeder, jij dus Hera, oma en Cartouche wordt opa. Oma Belle wordt overgrootmoeder en Freya, de moeder van Belle, die ook nog in behoorlijke conditie is gaat over-overgrootmoeder worden . Dat zijn dus vijf generaties op rij. Een super sterke tak dus.
Moesten er serieuze kandidaten zijn voor een pup dan kunnen die kontakt opnemenmet mijn vrouwtje. Zij zal dan de kandidaten in kontakt brengen met de fokker. Geef dus maar een signaaltje aan jeanny.bustin@gmail.com
Vele likjes van Nova en een ferme poot van Lennaert de aan een schoonheidsslaapje bezig is.
Wanneer een dozijn uit 13 of 14 bestaat… Dat leer je als je in de Charente aan het oesterkraampje aan de Boulangerie oesters koopt. Eergisteren met oudjaar stond de oesterverkoper uit Marennes op het pleintje tegenover de Mairie, met zijn rug tegen de bakkerswinkel zijn uitstekende waren aan de man te brengen. Normaal staat hij daar op zondagochtend, maar nu nieuwjaar op een zondag viel was hij daar een dag vroeger.
We vroegen twee dozijn oesters en kwamen thuis tot de bevinding dat twee dozijn oesters 28 stuks zijn. Nochtans twijfelen we niet aan de vaardigheid van de man om tot twaalf te kunnen tellen. Neen, we hebben bij hem al meer krakend verse oesters gekocht, steeds met grote tevredenheid en steeds meer dan we vroegen. Vanochtend hadden we aansluitend op het ontbijt een oesterbrunch met vriê lekkere sjampieter ..
Tja, het jaar is hier goed ingezet, nu is het een kwestie van vol te houden ! Ook de hondjes deelden uiteraard in het feestmaal. Die kregen de restjes van de gourmet van gisterenavond !
Ondertussen zijn we ook “ergens te velde” maretak gaan plukken. Baasje weet al enkele jaren een braakliggend terrein dat in geen 15 jaar iets verandert is. En daar staan enkele reuzegrote bomen met grote bossen maretak in. Hera moest natuurlijk haar hulp aanbieden en sleurde ook met een bos die echter wel wat bovenmaats was voor haar. Zij stapte voortdurend op de onderste takken wat het dragen niet echt makkelijk maakte.
Inmiddels zijn de gasten, Ruddy en Annemie en de kinderen van Ruddy terug naar hun vakantiewoning in de buurt van Saintes. Hopelijk hebben ze een minstens even plezierig de overgang van oud naar nieuw ervaren als wij van de Faesroedel.
Stilaan hervat het gewone Charentaise leven zich. En wat heel belangrijk is… van al die chaotische berichten uit Nederland vooral maar ook uit België over de vuurwerk terreur hebben wij hier totaal niets gemerkt. Voor ons komt het eerste volgende vuurwerk pas binnen meer dan een half jaar. Op 14 juli is het de overheid die vuurwerk afsteekt ter gelegenheid van de Franse Nationale feestdag
Dr. Nelly Mols, nog steeds onze steun, toeverlaat en raadgeefster.
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Even voorstellen
Begonnen als Bas & Belle blog is de hoofdrolspeler Bas noodgedwongen vervangen in de cast . Bas was de oudste met zijn vijftien jaar en toen hij overleed op 6 november ’08 stonden we in twijfel. Houden we de naam als Bas & Belle of gaan we hem aanpassen aan de actualiteit ?
In samenspraak met de lezers hebben we dan besloten het blog met dezelfde naam te laten voortbestaan als hulde aan die fijne kameraad die Bas steeds geweest is.
Nog geen week na het overlijden van Bas heeft Belle een prachtnestje gekregen met zes prachtpup’s. Vier reutjes en twee teefjes behoorden vanaf 12 november tot onze roedel.
In2008 moesten alle rashonden een naam krijgen die begon met een letter H. Zo kregen we een Hercule, Heros, Hera, Hadise, Harry en Harko. Hierbij zijn Hera en Hadise de teefjes.
Hera en Heros zijn bij ons gebleven zodat we het blog het Belle, Hera en Heros blog zouden kunnen noemen. Dat gaan we echter niet doen… Het is Bas & Belle en het blijft zo. Wat we wel gaan doen is de ondertitel aanpassen. “Dwaze belevenissen van twee prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden” gaan we aanpassen naar “drie prettig gestoorde” en dat prettig gestoord”is met die twee jonge nieuwkomers niet eens overdreven…
Ik ben Jan
