Ik ben Jan
Ik ben een man en woon in Vosselaar (B) / La Magdeleine (F) (België / Frankrijk) en mijn beroep is Technisch leraar autotechniek/carrosserieherstelling op pensioen.
Ik ben geboren op 05/09/1948 en ben nu dus 75 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Onze drie Drentsche Patrijshonden, tuinieren, klussen, auto's repatriëren voor VAB.
Ik ben sinds 1971 gehuwd met Simonne.
Sinds 1983 heb ik gans Europa doorkruist tijdens de vakanties om gestrande reizigers en hun auto's te repatriëren in opdracht van VAB. Sinds enige tijd ben ik met de depannages gestopt.
Zoeken in blog
Beoordeel dit blog
Op 02-02-2014 was Jeanny Wessels de 350.000° bezoeker van dit blog. Jeanny vertelt dat ze foto's van zichzelf niet graag heeft, maar voor eeuwige roem op dit blog wil ze samen op de foto met haar Lennaert.
Op 07-08-2012 was Karin Prince de 300.000 bezoeker van dit blog. Karin had graag een foto van haar twee troetels, Siebe & Lobke, om eeuwige roem te vergaren. Wij voldoen graag aan die wens.
Lees hier de belevenissen van vier prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden
Dit Bas & Belleblog is op deze plaats stopgezet omdat er geen foto's meer konden geplaatst worden. We zijn echter het Bas en Belleblog bis gestart. Daar kan je verder lezen onder deze link http://blog.seniorennet.be/bas_en_belleblog_bis welkom op het nieuwe adres en veel leesgenot
31-07-2009
Fruitindustrie Faes!
Fruitindustrie Faes
Daar begint het hier zo stilaan wel op te lijken. Al een volle week zijn we bezig met oogsten, sorteren, wassen, verwerken.
Dat verwerken is hoofdzakelijk het verwerken van pruimen en appelen tot confituur. Het blijven kilos die ons baasje opraapt en plukt. Dinsdag was het wat we in de Kempen dwaas weer noemen. Er stond een flinke wind en het was afwisselend bewolkt en dan weer stralend zonnig. De wind zorgde er echter voor dat het baasje geen ladder behoefde om de pruimen af te doen.
Sommige pruimen waren zo rijp dat ze gewoon uiteenspatten als ze vielen. We hebben het niet genoteerd hoeveel fruit we dit jaar al verwerkt hebben tot confituur, maar zon oogst hebben we nog niet gekend in de tien jaren dat we nu hier wonen, en we twijfelen dat we zoiets nog zullen meemaken, zo uitzonderlijk is het.
Op TV in het journaal zien we dat de Belgische fruittelers hun fruit aan de straatstenen niet kwijtraken wegens te hoge productieprijzen en te grote (goedkope) aanvoer uit Polen en Hongarije.
Als het daar is zoals hier in de Charente kunnen we perfect de situatie inschatten maar naar de mestvaalt brengen no way ! Dan zijn er andere oplossingen.
Ondertussen heeft het vrouwtje terug een grote pot van drie kilo klaar om te gaan koken en de potten staan al klaar om gevuld te worden. Kortelings een foto van de haast uitpuilende voorraadkast.
Een man moet dringend naar het toilet in een chic restaurant. Helaas zijn alle deuren bezet. De maitre d'hotel, een begrijpend man, stelt daarom voor om de damestoiletten te gebruiken.
"Maar", zegt hij, "een goede raad : aan de linkerkant van de muur staat een reeks knoppen met de vermelding WW, WL, WP en ATV". "Gelieve deze in geen geval te gebruiken want ze zijn exclusief gereserveerd voor de dames." "Beloofd, beloofd, dank u wel." En de man verdwijnt achter de deur. Eens zijn dringendste behoeften voldaan, gaat zijn aandacht toch naar de geheimzinnige knoppen. En zijn nieuwsgierigheid haalt het. Hij drukt op de knopWW en voelt onmiddellijk een straal WARM WATER die zijn achterwerk streelt. Mijn God, denkt hij, de vrouwen worden hier nogal verwend. Hij drukt op de knop WL en een stroom WARME LUCHT veegt zijn achterste droog. Wow, wow, prachtig ! En ondertussen heeft hij reeds op de knop WP gedrukt. Luttele seconden daarna parfumeert een WOLK POEDER zijn billen. Wonderbaarlijk ! denkt hij en verrukt drukt hij ook op de laatste knop ATV Hij wordt wakker in een hospitaalbed. Verward en beduusd belt hij om de verpleegster. "Wat is er toch gebeurd ?" vraagt hij. "Wel, u was in de toiletten van restaurant GRAND CHIC en u heeft op de verboden knoppen geduwd." "Maar allez, elke knop bezorgde me zeer aangename gewaarwordingen " "Ja,ja, dat is waar, maar de laatste, met de letters ATV betekent AUTOMATISCH TAMPAX VERWIJDEREN Enfin, u vindt uw penis onder uw hoofdkussen "
Kalme avond gisterenavond, het was nu toch wel een tijdje geleden dat de baasjes nog op een feestje moesten zijn. Gisteren was het dus weer zover.
Vooraf had het hoofdbestuur hier ten huize alle eetwaren die bereikbaar konden zijn voor Drenten veilig geplaatst, kwestie van niet voor verrassingen te staan zoals gisteren bij thuiskomst !
Het was Jeanine, Belgische, met Laurent, Fransman, gehuwd, die het eerste jaar van de tweede helft van haar leven vierde, uitgaande van het feit dat hier in de Charente iedereen honderd jaar wordt.
Als je dan weet dat Jeanine Limburgse (Maaskantse) roots heeft,dan weet je ook gelijk dat er aan de innerlijke mens veel aandacht was gegeven, en dat ze van feesten verstand hebben is ook geweten ! Kortom, het hoofdbestuur zag er moe maar voldaan uit bij thuiskomst.
Het is al lang geweten dat het baasje de deur niet meer uitgaat zonder kodakske dus ook gisteren niet. Hierbij dan ook een idee hoe het er op een Limburgs feest in Charentaise versie er aan toe gaat.
Ik zal het nooit leren zegt het baasje, nooit of vanzeleven, zegt m daartegen. Ik heb de verontschuldiging dat ik het van mijn moeder Freya heb geërfd.
Ik heb gisterenavond in de keuken een kom met ganzevet gepikt. Ik kon er juist aan als ik me recht zette tegen het aanrecht De baasjes waren even weg, dus heb ik de geboden kans niet laten liggen. Het was het vet dat het vrouwtje eind vorige week af heeft gegoten van de Confit de Canard, opgelegde eendenbillen op ganzenvet.
Hera en Heros konden niet mee profiteren want die lagen in hun afgesloten bench. Nu zegt het baasje dat m dat met mij ook terug gaat doen als ik niet stop met stelen.
Op het tapijt dat de baasjes speciaal voor ons in de keuken hebben gelegd omdat de vloer zo glad is, daar is nu een grote vetplek op. De pups hebben er al wel het meeste van opgelikt maar het blijft een vetplek. t Vrouwtje zal tante Kaat eens moeten raadplegen maar ik zal er maar niet over beginnen. Mij een paar dagen gedeisd houden lijkt me gezien de omstandigheden een stuk interessanter.
t Baasje heeft mij een ongeziene, nooit geëvenaarde, knallende spetterpoep gewenst, zo eentje waar zelfs een stelende Drent van staat te kijken Ik krijg nu toch ook wel veel dorst want dat vet is ook niet alleen zuiver vet, maar ook nog eens flink gezouten
Het was vandaag stillekes in plaatselijk Drentenland. Het ravotten en zwemmen met de gasten kruipt toch in je vacht. Het was vandaag dan ook nog bloedheet in La Magdeleine zodat het ook al niet erg uitnodigde tot veel activiteit.
De zetel en de frisse vloer in de keuken waren de beste plaatsjes naar ons gedacht. Het baasje kon het dan ook niet begrijpen dat Hera en Heros boven op elkaar lagen te slapen.
Nog eens een goede nachtrust en we kunnen er terug volop tegenaan. Het baasje heeft nog heel wat te doen in de tuin en daar gaan we hem met volle moed bij helpen. We zien hem nu al bedenkelijk kijken als we hulp aanbieden in de tuin
Zeker en vast, gelukkig ! De maand juli moet toch een fantastische maand zijn voor mensen met allergieën. Wie hoort er nu deze maand klagen dat zijn kindje allergisch is voor de hond ? ? ?
Waar de vork aan de steel zit, is dat de maanden vlak voor het verlof de allergiemaanden zijn. DIKKE BULLSHIT ! ! ! Het is in 80 % van de gevallen de gemakkelijkheids oplossing om zonder gezichtverlies hun hond te dumpen. En als er discussies op gaan volgen, laat ze maar afkomen, we zullen de sites van de dierenbescherming en de rasverenigingen eens open doen. GEEN ENKELE DRENT diende er deze maand te worden overgeplaatst wegens allergieën van de medebewoners.
En dan te bedenken dat deze maand, de maand is dat de kinderen toch gans de dag thuis zijn, waar ze vanaf september terug naar school moeten. Moeten we dan de conclusie trekken dat meer en langer in contact zijn met de hond minder kans op allergie geeft ?
Kom het onze baas a.u.b. niet vertellen de eerste maanden, dat het kleine boeleke och arme allergisch is voor de hond. Toch zeker de eerste maanden na het verlof niet ! Als je dan eens een halve Fransman in een hele Franse colère wil zien je doet maar, maar wij hebben je verwittigd
Gisterenavond rond half zes zijn onze familieleden/spitsbroeders terug richting België vertrokken. Stilletjes hadden we gehoopt dat ze voor altijd gingen blijven van het was echt wel plezant met die twee erbij.
Voornamelijk de wandelingen met zn vijven en de zwempartij van gisteren namiddag waren top. We hebben het wel moeten bekopen onze uitspattingen want gisterenavond was hier van enige Drentenactiviteiten niet veel te bespeuren, op een meerstemmig geronk na, weeral een stuk regenwoud tegen de grond gesnurkt zegt het baasje.
We hebben dan vlak voor hun vertrek nog een groepsfoto gemaakt waar ik niet bij op de foto sta. Te veel rompslomp als ik zag wat het baasje allemaal moest doen om er ook bij te staan. Wat frullen aan t kodakske, dan op een knop duwen en dan snel lopen en hardop tellen tot tien. Als m dan achter de tafel bij de groep stond moest m ook nog cheese zeggen en zijn toot in grimassen trekken. Allemaal voor een portretje.
Ik was moe van het zwemmen en ben voor de deur in t zonneke blijven liggen
Vooraleer de Zeppos familie terug naar België zou vertrekken hebben we nog een druk programma afgewerkt.Terwijl Heros bovenop tafel de maxi cosy van Bellefleurke bewaakte tegen ongure typetjes, waren wij druk in de tuin bezig samen met de baasjes.
Na de middag zouden we gaan zwemmen in de Charente , zoiets hadden wij toch opgevangen. Toen de achterklep van de auto openstond voor ons in te laten geloofden we het nog niet echt.
Pootje baden in de eendenvijvers in Vosselaar dat wel , maar echt zwemmen, vrij en vrolijk in een rivier eerst zien (en nat worden) voor we het geloven. Maar toch, de baasjes sloegen de weg in naar Verteuil, ze hebben daar naast de rivier de Charente nog een prachtig kasteel staan van de Markies de kweetniewie.
En t is echt waar, wij gaan hier niet overdrijven, wij mochten vrij, en zelfs Peter , Florian en t baasje gingen mee in t water. Als zotte kiekens hebben wij ons gedragen zegt het baasje en ik kan me wel voorstellen dat het door mensenogen gezien wel op zoiets geleken heeft.
De beste zwemmer van ons vijven was Hera, gevolgd door Hercule. Mijn maat en vrijer de Zeppos en ik hebben die klein mannen van ons samen met onze baasjes goed in t oog gehouden om het veilig te houden. Eventjes was er paniek toen Florian in dieper snel stromend water terecht kwam en er als de foeter vandoor ging in zijn zwemband de groene draak. Peter heeft er een zwemsprintje moeten uitpersen om zijn zoon terug in rustiger water te krijgen.
t Baasje heeft beloofd dat we dat kortelings nog wel eens gaan doen maar dat Heros dan niet meer mag pogen op t baasje zijn rug te klauteren als m geen grond meer onder zijn poten voelt.
Heeft iedereen België en Nederland verlaten ? Is iedereen , ondanks de krisis toch op pad is en buiten Europa. Of is het dan toch zulk mooi weer geworden in België ?
Waarom wij al deze vragen stellen ?Al de trouwe bezoekers geven geen krimp niet meer hier op t blog. Zij die vertrokken zijn hebben de mogelijkheid meestal niet om bij te blijven. En zij die in België gebleven zijn met mooi weer gaan terrassen of uitstappen maken.
Groot gelijk allemaal, er blijven nog 50 weken in een jaar om op t blog te lezen, of te schrijven.
Vandaag vertrekken onze Drentenfamilieleden terug naar België, Zeppos en Hercule gaan we al snel terug zien eind augustus op de Drentenclubmatch in Heurne. Dan zijn we ook terug in België. Nu blijft er nog te veel te doen voor de baasjes in de tuin Belle
Als U dit leest is dit bericht al in de buurt van Frank De Winne geweest. Sinds deze namiddag stralen wij uw berichten langs de Astra 2 naar U toe.
Gedaan dus met Mr. Wanadoo die met zijn kuren het baasje tegen de muren heeft doen oplopen. Vanaf heden gaan wij dus met de modernste satelliet technologie bloggen.
Waarschijnlijk de eerste Drenten in space.Belle, Hera en Heros in Hi-tech.
Doordat we Mr.Wanadoo dus aan de kant hebben geschoven, naar het gelid van de chomeurs hebben verwezen hebben we dus ook een ander e-mail adres aangenomen.
Sinds een paar dagen was dat al in voege en de correspondenten van Skynet kwamen al automatisch doorgeschakeld bij ons toe.
Het was vroeg vandaag toen de eerste zich roerde in de bench in de keuken. Wie het was ? Joost mag het weten maar één van de drie zeker, Wie van de drie versie augustus 2009 !
Het baasje heeft ze dan maar uit gelaten, dik tegen zijn goesting en zijn principes.Vijf minuten en een pot koffie later stonden we terug aan de deur. Pups terug in de bench en ik in de zetel en het baasje ook terug horizontaal.
En toen gegrommel uit de slaapkamer van het hoofdbestuur ! Toen begon, volgens het baasje het vrouwtje met zwaar materiaal het tropisch regenwoud plat te leggen. En daar moet niet over gezeverd worden, ik heb het ook gehoord.
Om een plat gelegd woud gaan ze geen oorlog voeren en het baasje is dan maar opgestaan en ons terug buiten gelaten. Een anderhalf uur vroeger dan anders.
Het baasje heeft wel gezegd dat de eerste die zich vandaag neerlegt om een slaapje te doen, een sjot onder zijn dinges kan krijgen en dat ze maar moeten slapen als iedereen (de baas) slaapt. Vanuit ons standpunt gezien waarom komt m er niet gewoon bijliggen ?
Sinds Zeppos en Hercule hier aangekomen zijn gisterenmiddag hebben wij de tijd van ons leven. We gaan zon drie maal per dag het huis uit voor een flinke wandeling in de velden rondom Ferret. Het pretpark is dan wel afgevoerd maar zo met zn vijven is toch nog wat anders dan met ons gewoon groepje.
Zo blijken Hera en Hercule onafscheidelijk te zijn, ze liggen bij elkaar, ze rennen samen , ze vechten samen, kortom dat gaat problemen geven als die vertrekt.
Onze Heros hangt tussen vader Zeppos en mij tussenin, het ene moment is m met zijn vader op stap en dan komt hij mij weer gezelschap houden.
Daarstraks hebben wijde wacht gehouden bij Hilde en Bellefleurke. Het baasje en Peter en Florian waren zich aan het vermaken in het zwembad en wij hebben de taak van de mannen overgenomen. De vrouwen en kinderen beschermen!
Ondertussen is het baasje samen met Peter aan de slag geweest met zwemlessen van Florian, wat overigens aardig lukte.
Morgen, heb ik het baasje horen zeggen, gaan we naar de Charente. Dan gaan wijzelf mogen zwemmen, want in het zwembad mogen we niet omdat we er niet meer uit kunnen.
Afwachten wat het morgen geeft ,zwemles voor de pups in deCharente !
Uit onverwachte hoek hebben wij hier twee zééér bekenden op bezoek gekregen gisterenmiddag.
Onze pa en broer zijn op bezoek in La Magdeleine , inderdaad Zeppos en Hercule brengen ons een bezoek samen met Peter, Hilde en de kinderen.
Wij hebben hier al geravot dat de stukken er haast afvlogen, onze baasjes zijn dan ook al tweemaal met ons een wandeling gaan maken door de velden.
De fotos die ons baasje daar van maakte zijn niet mislukt, maar één van ons vijven heeft zijn natte snuit tegen de lens van het kodakske geduwd, t baasje heeft dat niet gezien en is maar door blijven fotograferen.
Het is net alsof de mist van deze morgen nog altijd in een streep over de foto hangt.
Een stomdronken man verlaat de bar en op de parking gekomen stopt hij bij de eerste wagen en betast het dak ...... : 'D'as de mijne niet .'
Bij de volgende wagen begint hij terug het dak te betasten en bralt 'Da is em oek nie '.
De parkingwachter bekijkt het schouwspel en vraagt tenslotte aan de man : 'Waarom betast je het dak van die wagens, denk je zo je wagen te herkennen ?"
Waarop de man antwoordt : "Da zal wel zijn, op de mijne staat een blauw zwaailicht
Er zijn zo op enkele dagen heel wat veranderingen gebeurt waar we toch voordien wel plezier in vonden.
Zo is ons pretpark opgeladen en verdwenen, we dachten nog och er staan nog hopen stro maar daar wil ons baasje niet van weten. Te gevaarlijk zegt m, die kunnen ook omvallen als we daar bezig zijn.
Het veld waar we over moesten om naar het pretpark te gaan is geëgd. Buurman Serge is daar met zijn tractor heen en weer overheen gereden zon apparaat met pinnen en ronde schijven achter zich aanslepend. Resultaat is nu dat alle stoppels van het graan plat gereden zijn maar dat er ook een deel aarde mee omgewoeld is. Dat in combinatie met de regenbuien van de afgelopen dagen geeft vervelende vuile poten. t Vrouwtje ziet ons niet graag komen als we van de wandeling terug komen !
Deze morgen konden we niet zo ver over de velden zien als anders, er hing een vrij dichte mist hier in de omgeving. Dat krijg je zegt ons baasje, als je regen op warme grond hebt en dan, tijdens een frisse nacht, verdampt die regen. Trekt wel over tegen een uur of tien stelt m ons gerust !
Dit bericht stond in de krant vanmorgen een ook Peter van het Hurktoilethttp://www.hurktoilet.nl/weblog/blog.php geeft er aandacht aan. Nu vraagt het baasje zich af of die nabestaanden zich moeten wenden tot de kas van beroepsongevallen of ziektes.
Belle
vrijdag 24 juli 2009
Graf-dief sterft op Frans kerkhof
Een 54-jarige graf-dief is dood aangetroffen op een graf in Valeuil, in het Noorden van de Dordogne. Volgens -zender France 3 Aquitaine had de man uit Bordeaux al een aantal graven geplunderd op het plaatselijke kerkhof, toen hij getroffen werd door een hartaanval. Bij hem werden gereedschappen gevonden waarmee hij allerlei vaak religieuze objecten van graven had gerukt. Geplaatst door Peter om 20:07 u
Hoe dikwijls het baasje het per dag niet meer weet waar zijn gerief gebleven is, grenst aan het ongelooflijke. Hij is al bij de apotheker geweest om pillen tegen het vergeten maar toen hij daar was was m vergeten voor wat hij kwam .
Neen dat is te gek voor woorden, maar hij is de laatste maanden wel veel gereedschappen kwijt die hij dan dagen later terug vindt op de meest onmogelijke plaatsen. En dan is hij 500% zeker dat hij daar niet geweest is.
Zo ook deze namiddag, t baasje zag dat er twee tomatensteunen omgevallen waren met de hevige wind bij het onweer vannacht. Hij had de bouwvakkers hamer meegenomen om de staken dieper in de grond te slaan maar toen hij aan de tweede wilde beginnen was de hamer verdwenen.
Nu wist het baasje zeker dat m ergens in de buurt moest zijn want met de hand zo een staak in de grond slaan, daar moet je minstens Jerommeke voor heten. Even later zag het baasje dat Heros op de steel van de hamer lag te kauwen. In het midden van de tuin, op veilige afstand van het baasje en met genoeg ontsnappingsmogelijkheden in alle richtingen als het baasje zijn gereedschap terug kwam opeisen.
En zo gaat dat nu alle dagen, hun drinkemmer als m niet meer vol is, een bloempot met plant, een bloempot zonder plant (dezelfde als die van hiervoor), appelen, niet opgeraapt maar gepikt uit de emmer van t baasje, de hark en het kleine tuinschopje, als het onder de vijf kilo weegt en ze krijgen hun bek er rond, dan mag je zeker zijn dat het die krapullekes zijn die er mee weg zijn.
Buurman Serge is aan de slag geweest met zijn tractor met frontlift. Waarom zegt ons baasje dat ? Gewoon omdat het tegelijk het einde betekent van pretpark Ferret.
Op goed een uur is de karwei geklaard en ons pretpark opgeruimd. Voor de verandering eens niet met de grond gelijk gemaakt, zoals normaal als iets niet meer bestaat, maar juist terug opgebouwd en gestapeld.
We keken al raar toen ons baasje de oude weg terug insloeg en ons weghield van de werken. Veel te gevaarlijk met die machines voor zo een stel kiekens van Drenten zegt m. Ook als de machines weg zijn blijven we weg van die stapels, als ze nog eens omwaaien en we zitten er onder is het al snel 10 tot 15 ton stro dat we op ons krijgen. Dat moet dan een heel ander model van Drentsche Patrijshond geven achteraf
We hebben het pretpark dan maar vervangen door de jacht op de zwaluwen, niet alleen voor ons maar ook voor t baasje zijn kodakske waren ze te snel. t Baasje heeft wel geprobeerd ons te snappen als we achter die razendsnelle vogeltjes zaten maar na wel twintig keer proberen was zijn pil plat en geen enkel bruikbare foto puur frustrerend !
France meteo en het weerbericht in de Charente Libre geven voor het weekend terug zonnig weer. Deze week heeft het elke dag wel eens geregend. Dat ging van wat smos tot heuse wolkbreuken. Ondertussen is de grote ondergrondse tank voor regenwater terug proppekesvol en kan er terug gesproeid worden wanneer het terug heet wordt. Voorlopig hebben de plantjes in de groentetuin en bloemen wel genoeg drank gekregen en kan het baasje terug wat water sparen voor mindere (?) of warmere tijden.
Na de onweders van gisteren en eergisteren, en ook dat van deze middag niet te vergeten zijn er massas pruimen afgevallen. De baasjes zijn met emmers uitgerukt om alles te oogsten en zeker niet te laten liggen onder de bomen.
Niet dat ze zo hebzuchtig zijn maar als ze blijven liggen onder de bomen, dan is de tuin volgende week vergeven van de wespen en de frelons. Als ons baasje nu van iste benauwd is dan is dat Hera , die naar alles wat vliegt hapt, zou gestoken wordt door zo een steekbeest !
Vooral die frelons zijn ronduit gevaarlijk, die kunnen een mens het ziekenhuis steken, laat staan een Drentenpup die zoiets in de bek krijgt. Het baasje loopt hier konstant met cross your fingers in de hoop dat er geen wespenplaag komt met die overvloed aan fruit.
Volgende week is het dan tomatentijd, met alles wat daar bij komt kijken. Oogsten, ontvellen, steriliseren, het is een hoop werk maar het weegt op tegen het genoegen als je tijdens de winter tomatensoep uit eigen tuin kan eten
We hebben wel niet zoveel courgettes staan als vorig jaar maar ook hiervan kunnen we al aan de buren uitdelen. Mick van tegenover heeft vanmorgen zo een courgette kunnen meenemen, even later kregen we dan twee komkommers in de plaats. Commerce met gesloten portemonnees noemt dat.
Het baasje zal tegen half augustus een voorraadkast extra moeten aanleggen met de wonderbaarlijke fruit en groenteoogst van dit jaar.
Of zoals bompa Faes het noemde ze zijn weer een camion kasseien aan het lossen daarboven maar ja, den bompa heeft gans zijn leven in en rond camions doorgebracht, die kende het geluid van vallende kasseien wel.
Franca,http://portersonthemove.blogspot.com/ schreef het gisteren ook al er komt nog van dat en vannacht was het voor de tweede nacht op rij, onweer !
Waarschijnlijk heeft het terug boven Franca en Sigogne gehangen want wij hebben hier enkel wat gerommel in de verte gehoord en een flinke regenbui over de tuin gekregen. Van geluk gesproken, de citerne geraakt al mooi terug gevuld en door die twee nachten regen moeten we ook de eerstvolgende dagen geen tuin sproeien. Das dan ook weeral meegenomen.
Lekker fris is het vanmorgen, 8 mm water in de pluviometer, samen met die 12 van gisteren is dat een mooie hoeveelheid. Geen stof in de lucht en alles geurt terug als herboren!
Straks de ronde van de tuin nog eens maken en het zwembad stofzuigen, dat is wel nodig met al het stof dat hier heeft rondgevlogen bij het oogsten van het graan en het balen maken van het stro achteraf.
Bart en Jo en de kindjes hebben getelefoneerd dat ze goed zijn aangekomen in de Landes, spijtig want zo enkele paar strelende kinderhandjes konden ons wel bekoren. Het baasje vertelt ons dat we niet lang zullen moeten treuren want eind van de week komen Peter en Hilde met Florian en Bellefleurke. Maar de komst van Zeppos en onze Hercule zal ons toch nog het meest verheugen. De vader van de pups en onze zoon/broer op bezoek, dat gaat vonken geven ! Met vijf Drenten naar pretpark Ferret, kan je iets mooier voorstellen ?
Belle Ps: ondertussen is het weeral aan het onwederen, met veel wind en regen
Met een dreigende lucht in het westen, en drie Drenten die duidelijk uitgeslapen waren na een dag slapen en niks doen, wegens te warm en drukkend ,zijn we gisteren laat nog een avondwandeling gaan maken.
In een veld wat verderop dan waar we normaal gaan wandelen was een stapel stro omgevallen. Zoiets is voor Drenten de Efteling , Bobbejaanland en Walibi samen om op te gaan ravotten.
Toen het baasje die richting insloeg waren we er als de kippen bij om al voorop te lopen. Ik stond het baasje dan ook al drie hoog op te wachten toen hij daar ook aankwam. Waar t baasje schrik voor had was de hoogte waar ik op stond, en waar ik in heel mijn zotternij wel eens zou durven afspringen. Maar dat weet ik uit mezelf, dat meer dan twee meter hoog iets te veel van het goede is voor een Drent van 27 kilogram.
Hera en Heros waren ondertussen de ruimtes tussen de balen aan het verkennen, er moest zo weer eens een haas vlak voor onze neus opduiken zoals eergisteren op de heel lange wandeling. Toen was het baasje ook al bang dat we het noorden gingen verliezen in dat zonnebloemenveld waar Zoef de Haas was ingevlucht.
Als we straks gaan wandelen is het eerste waar we heen trekken een omgevallen strostapel. Buurman Serge, daar zijn de balen van, gaat die niet laten liggen, en eerstdaags komen ze de ganse vracht, ook de niet omgevallen stapels toch met een grote vrachtwagen ophalen en dan is de pret toch voorbij, profiteren dus zolang het nog kan .
Het heeft inderdaad hard geknald in de Charente gisterenavond , zoals Franca in haar reactie aangeeft.
Aan de hand van flits en tijd tussen de knal konden we ongeveer de plaats bepalen waar het onweer voorbij kwam.
Soms was het wat moeilijk omdat de flitsen en knallen zo snel achter elkaar kwamen dat ook de knallen elkaar inhaalden.
En inderdaad, vanavond geven ze hetzelfde weer aan. Nog één zon onweer en de ondergrondse regenwatertank (36 m³) is terug proppesvol.
Ondertussen hebben we onze ronde door de tuin gedaan met een emmer om het afgevallen fruit op te rapen. Toen we klaar waren met de appelen moesten we terug om een tweede emmer te halen voor de pruimen, wegens de eerste te vol.
Gisterenavond heeft het hier rond onze oren geflitst en geknald dat het een lieve lust was. Rond tien uur diende het onweer zich in de verte aan en nog wel aan drie zijden tegelijk. We zaten nog buiten, na te genieten van de BBQ die t baasje gebakken had toen de eerste lichtflitsen in het westen zichtbaar werden met heel in de verte gerommel.
Het baasje kon er al direct namen op plakken, dat was bij Ségolène (Royal, burgemeester in Melle) , Die knaller is voor Franca (in Sigogne) of Das er ene voor den Hugo en Mieke (in Champagne-Mouton).
Rond elf uur, toen de klank en lichtshow flink hevig begon te worden, vielen de eerste regendruppels. Vijf frankstukken zegden we vroeger tegen die grote dikke druppels, t zullen nu 2 stukken zijn, om te vergelijken. Met haastige spoed alles naar binnen gezet en vanuit t gat van de deur verder naar de bliksem gekeken.
Hera en Heros hebben geen kik gegeven, en blijken niet bang te zijn van onweer, zelfs geen hevig als dat van gisterenavond. Dat zullen ze van mij hebben, mij doet het ook niks, den baas is er toch bij en dan kan er niks gebeuren. Die regelt het allemaal wel !
Deze morgen zijn we ons overslapen want om twee uur hebben ze ons nog eens wakker gemaakt. Toen knalde het er voor de tweede keer op los. Weer met zon felle regenbui.
t Baasje zal zijn pas geplante broccoliplantjes de eerste dagen niet hoeven gieten. 13 millimeter geeft de pluviometer aan deze morgen. Goed voor de tuin én voor de watervoorraad in de regenput, want die was door de warmte en het veelvuldig sproeien al aardig geslonken.
Fier, dat is ons baasje op ons. Wij gedragen ons voorbeeldig zegt m. Vooral met Janne en Sien de dochtertjes van Jo die wel zelf een hond hebben, maar wij zijn die klein gasten niet echt gewoon.
Maaaar, alles gaat comme il faut, we zijn lief tegen de meisjes, we komen ons tegen hen aanleggen, af en toe brengen we ze aan het schrikken.
Dat schrikken gebeurt telkens als we weer iets nieuw ontdekken, zoals zwembandjes rond de armen, dat hebben wij bij onze baasjes nog niet gezien. Of zo een klein kinderfietsje waar een bel op staat niet ons ding, het eerste moment !
Waar ons baasje het meeste schrik voor had, het opspringen tegen mensen dat we maar niet afgeleerd krijgen wel dat hebben wij nog helemaal niet gedaan bij onze gasten, toch niet bij de klein mannen.
En voor al die gedragingen tezamen is ons baasje fier op ons, daar gaan we een extra snoepje voor krijgen, zo kennen we onze baas .
Vervolg van het bericht van gisteren waar onze Harko het relaas doet van zijn Normandische vakantie , samen met de baasjes Karine en Ronny.
Ikvertrek opvakantie en ik neem mee ..(2)
Hoewel ik een waterrat ben heeftt vrouwtje mij niet kunnen verleiden om in zee te zwemmen.Die baren vertrouwdeik niet meer wanneer ik geen grond meer onder mijn pootjes voelde .
Onze vakantieplek was een heus openlucht kuurcentrum waar ik dan ook gretig gebruik van heb gemaakt.De uitgestrekte haast mensenloze brede stranden waren ideaal om op tijd en stond een croske te doenen zo mijn longen te vullen met de verkwikkende zeelucht , dit allemaal ter voorkoming van allerhande aandoeningen.Verder deed ik mij tegoed aan de heilzame werking van modder, algen en water , is goed tegen de reuma naar t schijnt, alleen deed ik het altijd in omgekeerde volgorde waardoor ik bij thuiskomst telkens twee emmers zuiver water overmij heen kreeg . Maar ook dat vond ik fijn wantging er zelfs voor op mijn rugliggen met mijn poten open.Ik mag op mijn twee oren slapen, de eerstvolgende jaren zal ik geen cellulitis krijgen, ik heb mij voldoende gewenteld in zowel nat als gedroogd als stinkend zeewier .ook de verschillende soorten modder heb ik uitgeprobeerd .Omdat het toch zo lekker smaakte heb ik liters zeewater gedronken,ideaal om mezelf een purge te zetten, na twee dagen kakte ikvlaaien ipv drollen .
Echte bossen zoals thuis hadden ze daar niet maar toch was ik blij met een wandeling à la campagne, kon daar lekker achter de krekels hoppen en dat was weer eens iets nieuws die mijn volle aandacht kreeg.Er vlogen daar ook een soortlibellen met vleugels zoalsvlinders,wondermooi om je tanden in te zetten !
We deden ook een mini bergwandelingen leerde daar om niet aan de lijn te trekken bij een afdaling.Ik had al een training gekregen bij het afdalen van de trap in het vakantiehuis, want ik mocht nooit alleen op of af de trap en moest altijd netjes naast mijn baasjes lopen.Dat leerden ze mij door hun hand zachtjes op mijn nek te leggen en zo wist ik dat ik mijn tred moest inhouden .
De locale streekgerechten werden door mijn baasjes op tijd en stondmet volle goesting gesmaakt . Zo nu en dan viel er van dat spul in mijn eetpot.Opeens viel daar een half stokbrood in , wauw !!Rauwe oesters doorslikken zag ikdan weer niet zozitten,ermee spelen inmn monduitspuwen en terug oplikken wel maar doorslikken NOW WAY!Geef mij maar de rilette, le vrai !!!
Ja ja wij drieën vormden een goed team op vakantie en s avonds zorgde ik met mijn gekke kurenvoor de animatie op het grasveld terwijlmijn baasjes op hun terraske van hun slaapmutske lurkten.
En ik, ik genoot van hun aandacht en het samenzijn, zàààààlig.De volgende keer mag ik weer mee want ik heb al mijn punten verdient zeggen mn baasjes.
21 Juli vandaag, de Belgen hebben hun vrije nationale feestdag. Die hadden wij hier in Frankrijk juist een week geleden al. Nu mogen wij gerust verder doen zonder dat de Fransen ons aankijken als komende van Mars. Werken op le quatorze juillet, op Kerst en Nieuwjaarsdag tot daar toe maar op le quatorze dat doe je niet.
Nu denk ik niet dat er in België, buiten bij een paarvaderlandslievende verenigingen veel heisa gemaakt wordt van de feestdag. Een dagje naar zee of een pretpark of gewoon in de luie zetel naar de koers kijken.
Gisterenavond is neef Bart en Jo met de kindjes hier aangekomen. Op de vlucht voor de regen in den tip van Bretagne nabij Brest. Zij trekken binnen een paar dagen verder richting van de Landes. Jo en Bart zijn hier vorig jaar al geweest, en zullen het toen een veilig onderkomen in donkere dagen gevonden hebben. Ze zijn in elk geval Bienvenue.
Verder doen we maar verder met het installeren van d schotelantenne voor het internet, dan kunnen we Mr. Wanadoo de bons geven. We wilden al schrijven een sjot onder zijn klokkenspel geven maar we zullen het maar proper houden denken wij zo
Van Karine en Ronny, de baasjes van onze Harko, kregen we een fijn verslag over hun vakantie met hun drietjes aan de kust in Normandië. Wij vonden het zo fijn geschreven dat we aan Karine gevraagd hebben of we het mochten plaatsen op t blog. Het antwoord was kort en krachtig, doemaar
Vermits Karine haar oogappel Harko door en door kent (?) hebben we het bericht in twee gekapt. Dan hebben jullie twee dagen fijn leesplezier en dan is het artikel niet te lang.
Veel leesplezier met de fratsen van Harko en co
Belle
Ikvertrek opvakantie en ik neem mee ..(1)
In tegenstelling tot mijn vrouwke die altijd twijfelt wat ze nu wel of niet zou meenemen,was mijn koffer rap gepakt.Hondenbrokken, hondenpaté, haarborstel, drink en eetpot, drinkgamel voor tijdens de wandelingen, hondensnoepgoed, het volledig assortiment leibanden, actionball, tennisbal, mijn knuffelslunse die ooit een heuse Lion-King is geweest en mijn superzacht dekbed gekregen van Oma waarop het héérlijk slapen is.
Toen de andere mensen er nog maar aan dachten om op te staan waren wij al vertrokken richting Normandië.Zoals steeds legde ik mij neer op de achterbank,onpasselijk worden is er niet meer bij de laatste weken, gelukkig maar.Het verwonderde mij wel dat het rijden bleef duren dus kwam ik af en toe eens door het venster turen. Ik zag bergen en dalen en dat boeide mij.
De eerste sanitaire stop deden we aan de superdeluxeaire de la baie deSomme.Héérlijk om al de reukvlaggetjes van diegenen die voor mij kwamente besnuffelen.Mijn baasjes gingenbinnen een fokkietje drinken en een croissantje nuttigen.Voor mij was het daar ook feest met al die kruimels onder die tafels !
Nà de derde sanitaire stop , kwamen we ter bestemming in een vreemd huis.Inspectie vóór alles,de eerste uren had ik veel werk om alles in en om het huis te inventariseren.Ik vertrouwde dat spellekkeniet helemaal, stel dat ze mij hier zouden achterlaten !!????!!!!Ik bleef dus voor alle zekerheid steeds dicht in de buurt van mn baasjes ook hield ik ze steeds vanuit mijn ooghoeken in de gaten.
In de vooravond gingen we al op pad naar zee, jeetje wat een pret heb ik daar beleefd in die diepe muientussen de oesterbanken gevuld met warm zeewater . Ik veranderde als het ware in een zeehond en probeerde alles uitwat eze omgeving mij te bieden had.
Nà mijndeugddoend bad ben ik mij gaan afdrogen aan mijn bazinneke haar nieuwe short,zodoende zorgde ik voor wat spektakel op het strand. Ik voelde mij opgelaten en door het dolle heen.
Die nacht had ik minder noten om mijnen zang,beneden alleen slapen in dat nieuwe vreemde huis durfde ik toch niet zo goe Ik sloeg een zucht van verluchting toen ik van mijn baasjes boven mocht slapen in de badkamer met de deur open zodat ik nu en dan eens kon komen voelen met mn neus of ze nogin hun bed lagen . Zo groeide mijn vertrouwen in onze nieuwe vakantiestek en kon ik mij ook ontspannen.
Volgende activiteiten passeerden tijdens mijn de vakantie de revue:snorkelen,jagen op de vissen dietot aan de vloedlijn kwamen,zeewier trekken, de meeuwen opjagen en de zandvlooien ophitsen.(hi hi hi) .Tijdens onze wandelingen was strandjutten mijn geliefde bezigheid, ongelooflijk tof spulwas daar te vinden om ermee in je bek te lopenpronkenof naargelang het item een tijdlang mee aan te slag te gaan tot er weer iets nieuws te rapen viel.Geen enkel speelgoedje die hieraan kan tippen !!!!Rekkers, rubberen buizen,dode spinkrabben, oesterschelpen, ..Waar ik ook veel interesse voor had waren de mensen die , wanneer het laag water was,in het zand zaten te krabben met een harkje.Pêche à pied noemen ze dat hier en haalden soorten schaaldieren vanonder het zand .Dus dacht ik om mijn naam eens alle eer aan te doen en ook te gaan graven .maar telkens vulden die puttekes zich terug met water ..komiek was dat joh . Ik kreeg er kop nog staart aan . hoe ik ook groef , het ging altijd terug dicht heu?????
Na twee uren achter elkaar te hebben gehangen, te hebben gevochten voor een stuk dakpan of een steen uit de tuin zijn ze hier in slaap gevallen voor de deur.
Dat zal je gedacht hebben in slaap.Het lijkt allen maar zo want als je wat dichter komt dan draaien die twee hondenlijven als het ware synchroon op hun rug.
Het baasje zegt van die twee pups soms, dat het lijkt dat ze vallende ziekte hebben. Geen epilepsie maar ze vallen gewoon om, ze vallen op hun rug zodat je ze makkelijker aan hun buik kan kriebelen. Daar hoef je geen bevel voor te geven zoals zit of lig, gewoon je even lichtjes bukken en één hand uitsteken naar hen en plof daar liggen ze !
Dat ze dan juist er voor in de waterbak hebben gezeten en zich dan in het stof rollen moet je er maar bij nemen, het zijn tenslotte toch Drenten hé
Als ze iets horen dat ze verstaan en hun aan staat zijn ze niet meer te houden, als gekken zijn ze. Lawaai, springen, rondhollen en alleen maar omdat het vrouwtje zegde dat ze andere schoenen ging aantrekken.
Want schoenen aantrekken is het signaal voor de voorbereidingen van de wandeling(en).
Als t vrouwtje zegt haar kammen jas aantrekken bos halsbandjes dan is het hier te klein en heerst er kabaal in het gehucht.
Dat alles stopt pas van het moment dat ze aan de poort zitten. Want dat weten ze ook, niet zitten is geen poort open Wat daarna gebeurt speelt zich 3 seconden later achter de hoek af. Ze stormen met zn drieën de straat in op zoek naar die arrogante kat die daarstraks langs de poort liep, zich wel bewust dat de honden niet buiten konden.
Als ze dan de straat uit zijn en in de nu gemaaide velden komen is zelfs die honderden vrije hectaren nog te klein en gaan ze heen en weer over het veld. Gewoonlijk hangt Hera dan in Heros poten of staart zodat ze samen rollend over de kop gaan. Dan neemt Heros de rol weer over en gaat Hera tegen de vlakte.
Wat wel opmerkelijk is, is het feit dat ze beide mij met rust laten. Enkel als ik zelf wil meespelen betrekken ze mij in hun spel. Als ik er één aanmaan van wat rustiger aan te doen dan gebeurt dat ook zonder enig tegen strubbelen. Ja, ik heb het nog altijd voor het zeggen in de roedel, ook al is Heros groter en zwaarder dan mijzelf.
t Baasje is er niet kwaad om met deze gang van zaken zegt m
Drie mannen, een Belg , een Nederlander en een neger zitten gespannen te wachten in de kraamkliniek.
Komt de dokter binnen en zegt tot de drie mannen Proficiat jullie hebben alle drie een jongen Er is echter een probleempje, in de drukte hebben we de babys verward. Maar ik denk dat jullie zelf het best kunnen zeggen wie jouw kliene is.
Als ze bij de babys komen neemt de Belg onmiddellijk het kleine negertje in zijn armen.
Zegt de dokter maar mijnheer, dat kan toch jouw baby niet zijn
Zegt de Belg ik weet het , maar het is de enige manier om zeker te zijn van niet met nen Hollander naar huis te moeten gaan
Meer dan een half uur hebben wij het baasje geholpen met zoeken deze morgen. t Baasje was ons Belle kwijt. Nu kwijt is een groot woord, gans de tuin is degelijk afgesloten dus ver kon ze niet zijn.
In de tuin zijn we tot gans achteraan gelopen in het gedacht dat ze ergens aan vastgeraakt was met haar halsband, die ze tegenwoordig altijd draagt, maar ook in de tuin was ze niet te vinden.
In of onder de auto, waar ze ook al eens naartoe kruipt als ze iets mispeuterd heeft, was ze ook al niet te vinden. We dachten al aan één of andere misterieuze verdwijning, een ten hemelopneming zonder verwittiging, een opslokken in de aarde , je ziet zo veel onnozelheid op TV tegenwoordig
Maar t was niets van dat alles, heel logisch maar niet aan gedacht. Belle was gewoon achter het baasje aangelopen toen m voor ons oud brood ging halen in de schuur. Daar krijgen wij elke morgen een paar sneden van, en sinds we eens muizen op visite hebben gehad in de keuken, bewaren de baasjes dat in de schuur. Het baasje had niet gemerkt dat Belle hem was gevolgd, zodus
Een andere hond zou al eens blaffen of antwoorden als ze haar/hem roepen, niet Belle dus. Die zit rustig te wachten tot je de deur opent en zij terug de wijde wereld in kan
Neen, dan zijn wij een pak luidruchtiger als ze ons opsluiten zonder het te weten .
We gaan hier nog eens even de activiteiten van de Belgische vereniging van de Drentsche Patrijshond nog eens even belichten. Het is in de vakantieperiodes steeds moeilijk om iedereen tijdig te verwittigen en daarom deze.
JACorion de jachtafdeling van de Belgische Drentenvereniging richt op 2 augustus haar jachthondenproeven in te Arendonk. Voor alle inlichtingen en de reisweg kan je terecht op de sitehttp://www.jacorion.be/ of bij de de secretaris ingrid Mestdagh ingrid.mestdagh@scarlet.be
De Belgische Drentenvereniging zelf richt op zaterdag 29 augustus haar jaarlijkse clubmatch in te Heurne (Oudenaarde). De inschrijvingen beginnen binnen te lopen meld ons secretaris Hilde Bousardhilde@bbnc.be
Je kan de volledige informatie voor de clubmatch vinden op de site van de vereniging: http://www.drentschepatrijshond.be/
Is het een verschil in karakter, of omdat ze hier in ploeg werken maar er is een wezenlijk verschil.
Als je beide fotos bekijkt zie je dadelijk waar ik het over heb. Broer Harko heeft een bal gekregen met aan beide zijden een koord aan bevestigd. Hera en Heros hebben een zelfde bal gekregen. Als je dan de toestand van beide ballen bekijkt dan is de vraag hebben wij zulke vernielzuchtige Terminators in huis of is het toch dat eendracht macht maakt ? In het Frans is het zeker en vast l Union fait la farce .
t Baasje koopt er geen duur speelgoed meer voor zegt m. De eerste reden daarvoor is dat ze het baasje de oren van zijn kop vreten (figuurlijk toch) . Het lijkt dat ze nu hun voorzorgen al aan het nemen zijn voor een lange ijskoude winter en dat ze in concurentie willen gaan met de pinguins wat betreft vetlaag.
De tweede reden is dat ze net zo blij zijn met het speelgoed dat ze zelf vinden, een lege PET fles, een halve dakpan, een bal die ze stelen bij de overburen bij hun maten Fred en Harley, de tak die het baasje juist uit de appelboom heeft geknipt, die aardappel die blijven liggen is in de moestuin enzoverder.
Het straffe van het verhaal is dan ook nog dat die spullen langer meegaan dan de dure gekochte spulletjes.
Moraal van het verhaal, het moet niet duur zijn maar als ze hun bek er rond, en hun tanden erin krijgen, moet het kapot zo simpel is het !
Zo gaat dat in die volgorde bij de eerste bliksemschicht. Het was gisteren zon laf weer dat wij, de honden , niet van plaats gekomen zijn. We hebben ons dan maar heel verstandig bij de baas gelegd en naar de stomme koers gekeken. En daar was ook al niks aan te zien
Gisterenavond heeft het dan nog een goed geknald ook. Niet lang hoogstens een vijftal bliksemschichten met in de verte, heel ver wat gerommel. Genoeg om ons ook te laten horen en om tegen t baasje te zeggen dat m zijn computerspullen uit het kontakt moest trekken. Dit om niet hetzelfde te moeten meemaken als Paul van de herberg blog.
Het is gisterenavond een droog onweer geweest, geen drup water is er gevallen, en laat dat nu juist het enige zijn waar we naar uit keken.
In uitgesteld relais hebben we die regen dan vandaag gekregen. Met bakken uit de hemel, de koer stond onder , de regenpijpen konden niet volgen en de regenput zal er wel bij varen want er is danig uit geput de laatste dagen.
Ondertussen zijn wij al een paar keren buiten gelopen, meer tussen de benen van t baasje naar buiten geglipt. Als we dan terug binnenkomen worden we telkens drooggewreven en daar doen we het voor denkt het baasje. Hij zou wel eens gelijk kunnen hebben.
Ondertussen ruikt de living en de keuken naar natte, opdrogende hond x 3 ! t Baasje zegt t stinkt hier
Dit is zo zijn manier om te zeggen, kijk baas k heb alles op, mijn bak is leeg. Dat doet m nu zon week. Zelfs met de eetbak van s avonds, die in een steun ligt, gaat m op stap. Ons baasje is de eetbak al enkele malen uit de tuin moeten gaan halen.
Het baasje snapt het niet goed, mijn pups eten het baasje de oren van zijn kop. Ik heb het ons baasje al verschillende malen horen zeggen, ze zijn blijkbaar hun wintervet al aan het inslaan.
Als ze rond zeven uur s avonds hun hoofdmaaltijd hebben gekregen, dan staan ze om elf uur weer te zagen om een bak eten. Nu is het baasje niet iemand die eten geeft zoals het op de zak van de brokken staat aangegeven. De norm is bij het baasje , wat vlot gegeten wordt, zonder overschot in de bak te laten is voldoende. Gedurende de afgelopen maanden is de hoeveelheid dus regelmatig verhoogd, maar zoals ze nu bezig zijn is het niet normaal meer. En je kan ze toch niet laten honger lijden hé.
Hera steelt al eens rauwe aardappelen en t baasje heeft ze ook al een afgevallen appel zien eten in de tuin. We hebben hier een onverzadigbare roedel rondlopen.
Het baasje zal de minister van Pensioenen eens moeten aanschrijven om met omstandige opgave van redenen een pensioenverhoging aan te vragen zegt m
Yndhy, t baasje dacht dat het Indi geschreven werd , (dit jaar beginnen de hondennamen in België toch met een I) heeft nog eens van zich laten horen.
Gisteren kreeg het baasje een telefoon van ozze Dré,je kan er een weddenschap op afsluiten dat ze dan 20 minuten zoet zijn, om te melden dat hun Yndhy zijn eerste tand kwijt is.Ons baasje zou denken dat Dré eerst zou melden dat Mats, hun kleinzoon,zijn eerste tandje zou krijgen.Niet dus Yndhy is er één kwijt !
Ons baasje vroeg of hij de tand nog heeft, zoals bij de bengels van zes jaar, de eerste kommunikanten, die hun melktanden verliezen. Neen die is hij ergens verloren, of doorgeslikt. Dus er gaat niets in het potje voor later.
Ondertussen heeft schoonzus Marleen een paar fotos van het heuglijke feit nagestuurd naar Frankrijk. Kwestie van alles naar waarheid te bewijzen. Waarschijnlijk heeft ze dat gedaan omdat ons baasje insinueerde dat hij met zijn snuit ergens tegenaan gelopen was maar het blijkt dat Yndhy dat plat smoelwerk van bij zijn geboorte heeft meegekregen, moet zo voor een Boxer zegt de familie unaniem !
Een vrouw heeft een man die in bed niets klaarspeelt. Ze gaat naar de dokter en vraagt om een middeltje waarna ze een pot pillen krijgt.
'Elke avond één of twee pillen', zegt de dokter.
De volgende avond doet ze één pil in de soep van haar man: die avond hebben ze geweldige seks De volgende avond doet ze twee pillen in de soep: het is super geweldig! Ze is niet meer te houden en doet de avond daarna de hele pot in de soep (want vrouwen hebben nooit genoeg)
14 dagen later belt de dokter, die vraagt hoe het nu gaat met de sex.
Hij krijgt de zoon aan de lijn die zegt: 'Moeder is dood, de meid is zwanger, mijn zus is het huis uit gevlucht, mijn kont doet pijn, en papa staat naakt in de tuin, roepend: 'Poespoespoes'
Als hij de kans heeft dan wil hij met ons spelen, hij noemt wel Panda maar het is een Border of toch dicht familie er van. Het is de éénjarige hond van Grace, het Engelse buurmeisje van schuin tegenover.
Gisteren is hij dus met ons meegelopen toen we de namiddag wandeling begonnen, en bij hen aan de poort passeerden.
In het begin was het zoals steeds weer wat plagen en duwen maar eens het open veld in hebben we Panda eens laten zien wat het is een Drent te zijn. Vermits er geen schapen in de buurt waren om te drijven waren wij in het voordeel want jagen kan je steeds en overal.
Wat we deze maal hebben opgejaagd ?Panda natuurlijk, heeft die zich moeten reppen omdat we er met zn drieën achteraan gingen en insloten, omsingelden,hem onderuit haalden Kortom, op zijn Kempisch gezegd hij heeft zijn péren gezien de arme Panda.
Morgen staat hij er weer, daar zijn we zeker van, want hij heeft er ook wel van genoten van met dat jong geweld eens te kunnen over de schreef gaan. Want thuis heeft m enkel de oude Bonny om mee te spelen en dat is echt geen partij meer voor de aalvlugge Panda, dan is het bij deBelgenplezieriger om te gaan spelen !
We moeten dan wel geen rekening houden met werkuren, of school of andere verplichtingen toch is zo een week met een feestdag er in een rare week.
Feestdag erin ? horen we jullie al zeggen. Inderdaad hier in Frankrijk was het dé feestdag van het jaar gisteren. Le quatorze juillet, de dag dat half Parijs in de voormiddag naar de defilee gaat en volgens de kranten s avonds de Champs Elysee nog eens volloopt met 700.000 man om op het Champs de Mars aan de Eiffeltoren het gratis concert van (de Belg van oorsprong) Johnny Hallyday bij te wonen.
De avond voordien, van 13 op 14 juli hebben ze dan in Frankrijk wel een 500 tal autos moeten blussen. Dat is ook zo stilaan een traditie aan het worden in de banlieus van de grote steden op de vooravond van de nationale feestdag.
Is het nu maandag of woensdag vandaag, want gisteren was het een zondag hoewel de almanac du facteur aangeeft dat het dinsdag was.
Blijft al eender, voor we konden ontbijten moesten we eerst naar de Super U voor boter voor de boterham Belle heeft vannacht het botervlootje kunnen bemachtigen van het aanrecht en ze heeft zo een zeven uur de tijd gehad om het soldaat te maken. Als dat maar geen honden spetterpoep gaat geven het vlootje was namelijk nog zo goed als vol, 250 gram President foetsie
Die betogers op de foto, die hebben een argument om het werken in de winkels op zondag en feestdagen tegen te houden.
Op het spandoek: le dimanche , on fait l amour pas les courses
Oftewel in t Vloms: op zondag moet je vrijen , geen boodschappen doen
Zeg nu zelf, daar zit iets in, toch zeker voor mijnheer die met madam mee moet gaan winkelen en er dan van rayon naar rayon er achteraan mag drentelen. Als je dan zon alternatief aangereikt krijgt, dan weet je t wel zeker !
Nu zijn de spandoeken in België soms ook wel knap gevonden, zoals deze uit de begin periode van het mestdecreet: Boer met stront, zoekt boerin met grond !
Maar deze in het centrum van Angoulême spreekt ons toch meer aan.
Dan zijn ze de ganse avond rustig geweest wegens twee wandelingen en de baas geholpen in de tuin, dan laat je ze nog even buiten voor het slapen gaan en dan begint het
Tien stappen buiten de deur , om de hoek met de schuur staat een oude druivelaar. Oud en versleten en kort gesneden om meeldauw en andere ziektes te vermijden.
Belle gaat zoals de leider van de roedel als eerste buiten en trekt er een cavendish-sprint uit zoals we nog maar zelden gezien hebben. Hera en Heros weten nog van toeten of blazen maar volgen toch moeder Belle maar.
Zoals elke goede sprint is hij kort en krachtig, 10 mensenstappen dus Want Belles neus heeft haar richting druivelaar gezet waar het bovenin nog niet rustig is. Belle heeft dat katje dat hier nu al haast twee weken rondhangt de druivelaar in gejaagd. Kabaal alom want nu hebben de pups het ook in de gaten en doen hun duit aardig in het zakje wat betreft lawaai.
Vermits het na twaalven is proberen we het trio toch iets te kalmeren, wat haast lukt, maar dan doet poeslief de zaak terug ontploffen door eens geniepig te blazen naar de honden. Vermits het de laatste uitlaat voor het slapen gaan was, hebben geen van de drie nog een halsband om en moeten ze met de trainingsles binnengehaald worden.
Zo hebben ze vanavond nog eens goed hun stemmen kunnen oefenen om 11 uur bij het knallen van het vuurwerk in Villefagnan en om kwart na twaalf met de kat in de druivelaar en toch is Ferret een oase van rust als
Deze voormiddag waren de overburen naar de grote stad wat hier in het departement de hoofdstad Angoulême wil zeggen. Aan de baasjes vragen ze dan, als het wat zou uitlopen, van hun twee honden een keer uit te laten.
He baasje doet zoiets met plezier, Fred, de Groenendaler en Harley het alle-ras hondje zijn brave honden die goed met ons over de baan kunnen. Harley is twee weken ouder dan Belle en Fred is twaalf geworden.
Als het baasje hen gaat uitlaten koppelen we daar een eerste wandeling aan vast. Voor ons de gelegenheid van eens serieus kennis te maken, voor het baasje de zekerheid dat er vijf drollen ergens in de velden liggen en niet in onze tuin.
Na de wandeling komen de gasten tot bij ons en ravotten we nog wat in de tuin. Zo lagen er daarstraks vijf honden op een hoopje in de schaduw van de kersenboom. En wat waren die aan het doen denk je juist! ! ! aan het kijken hoe het baasje onkruid uittrekt tussen de tomatenplanten.
Zwaar is het leven voor een Ferretse hond, zeg dat het baasje het gezegd heeft.
De juf in de klas: "Wie kent een woord met 2 g's in?" Jefke steekt meteen zijn vinger in de lucht, maar de juf weet dat hij altijd vreemde antwoorden heeft, en geeft daarom het woord aan Leentje. Leentje: "Gang juffrouw." Juf: "Heel flink. Daar zitten inderdaad 2 g's in. Wie weet er nog een?" Weer steekt Jefke zijn vinger op, maar de juf geeft het woord aan Pietje. Pietje: "Garage juffrouw." Juf: "Heel goed Pietje. Daar zitten ook 2 g's in. Wie kent er nog een?" Weer steekt Jefke vlug zijn vinger op. De juf wil hem toch een kans geven: "Ja Jefke, zeg het maar " Jefke: "Geslachtsgemeenschap juffrouw." De juf slaat rood aan en zegt: "Ja Jefke, dat is inderdaad een woord met 2g's, maar het is ook een hele mond vol!" Jefke: "Nee-nee juffrouw, dat is pijpen en dat is met 2 p's!"
Of le quatorze juillet, de nationale feestdag hier in Frankrijk. De dag dat het officiële leven plat ligt en de enige activiteiten die merkbaar zijn enkel te maken hebben met feesten en eten en drinken.
Of toch niet, want in Parijs gaat de militaire defilee door op de Champs Elysee. Aan dat defilee werden we gisteren al herinnert toen drie immense helikopters vlak over onze hoofden in formatie heen scheerden. Die waren zonder twijfel onderweg naar Parijs om deel te nemen aan de defilee of om de orde te bewaren.
Die orde is blijkbaar een grote zorg want uit de krant vernemen we dat er 10.000 extra manschappen van politie zijn opgetrommeld. De brigade van Saint Tropez zal wel geen deel meer uitmaken van die 10.000 denken we zo. Ze hebben nu andere vechtjassen zoals de grave mannen en vrouwen van de CRS, en die lachen er niet mee zoals Louis de Funes destijds
Gisterenavond was er al vuurwerk in Ruffec, buiten wat knallen en een hondenroedel die zich ook moest laten horen hebben we er niet veel van gemerkt. Het is daar ook voor een groot deel lager vuurwerk omdat het plaats heeft in het voetbalstadion en het ook meer son & lumière is. Ze steken het vuurwerk af op de maat van muziek.
Vanavond is het dan feu d artifice in Villefagnan, dichterbij dan Ruffec en dus ook zichtbaar vanuit onze tuin. Rond elf uur vanavond trekt de helft van het dorp van het centrum richting voetbalplein ( de sjotplein zegt de Cis daartegen) waar dan onder vele boems, bams en oooohhhs de vuurpijlen knallen in de lucht
We hopen dat het over blijft om ook het bal populaire achteraf in open lucht op de grand place niet te verstoren
In de trein zit een oud gerimpeld mannetje. Komt er een bloedmooi meisje in minirok tegenover hem zitten. Het meisje kijkt naar de man en ziet plots al zijn rimpels wegtrekken. Ze vraagt: 'Wat is er met u aan de hand?' 'Tja,' zegt de man, 'ik heb mijn vel nu wel ergens anders nodig!'
Geen stralende zon vanmorgen over de Charente Is weer eens iets anders voor de verandering. Nu maar hopen dat het ofwel snel over is of dat er nog eens een goei bui uit die bewolking valt.
Ook regen is hier goed weer, vooral de groentetuin heeft nood aan een flinke slok maar ook het stof in de lucht vraagt om nog eens vast geregend te worden.
t Baasje gaat het vandaag nog eens in hogere sferen zoeken en de schotelantenne plaatsen voor het internet via satelliet. Dan kan monsieur Wanadoo/Orange op pensioen wat ons betreft.
Ondertussen heeft Hera ontdekt dat er af en toe ook onrijpe perziken van de boom vallen en heeft ze er vanmorgen al twee naar t baasje gebracht als cadeau. Vriendelijk is ze met geweld maar wat moet het baasje met al die verzamelingen die ze hier komt aanbrengen ?
Of is het zo dat ze ordelijker is dan de baasjes en wil zeggen kijk eens wat ik nu weer heb gevonden dat niet op zijn plaats ligt Dan heeft ze het toch mis met wat ze op dit moment allemaal aanzeult. Mits een beetje training kunnen we haar misschien toch inschakelen in het echte opruimwerk ?
Vanavond kregen we een extraatje bovenop ons desserke na het avondeten. Daar moest iets bijzonders gebeurt zijn waar we geen weet van hadden
We hadden een extra grote wandeling gehad, zo eentje waar Hera en Heros nog nooit geweest waren. Dat kon omdat veel graanvelden nu gemaaid zijnen we ongekende cross mogelijkheden hebben.
Uiteindelijk is het er uit gekomen, de wandeling XL en het extra knabbelbeen hebben we te danken aan het feit dat mijn puppys vandaag 8 maanden oud geworden zijn.
We wisten al niet wat er gaande was maar t was een plezante verrassing vandaag.
De ene dag lopen ze met een bek vol snoeihout, even later met een gevonden dakpan en de dag nadien hebben ze een collectie stenen aangelegd.
Hera is de kei-o-loog, zij kan uren bezig zijn met een steen waar ze dan ook op ligt te knagen dat het door merg en been gaat. Het geluid kan nog het best omschreven worden als met je nagel over het schoolbord krast. Kiekenvlees krijg je er van.
De stenen kan ze vinden door het dunne laagje dolomiet weg te krabben onder de hangar, daar heeft het baasje vijf jaar geleden een hele hoop stenen uit de schuur heen gekieperd om het zaakje daar op te hogen. Bij hevige regenbuien schoot de hangar onder water en zo was dat ook opgelost.
Heros is de houtbewerker alle hout dat ergens rondslingert heeft zijn interesse . Een blok brandhout, een spietje dat het baasje laten vallen heeft en niet teruggevonden wegens ergens onder, zelfs een broodsnijplankje ontsnapt niet aan zijn tanden. Al een geluk dat dit knagen een aangenamer geluid maakt dan het stenenknagen van Hera.
Om de oogst van één dag te illustreren heeft het baasje, telkens met een snoepje, de verzameling kunnen veilig stelen en uiteraard ook fotograferen. Op de steen links vooraan en dezelfde steen op de tweede foto zie je duidelijk de sporen van Heras tanden
De schooljuffrouw vraagt in de klas wie er het rijkst is
De schooljuffrouw vraagt in de klas wie er het rijkstis
Polleke als eerste : 'Wij juffrouw ! Mijn pa en ma hebben elk een auto, we hebben een mooi huis en gaan veel op vakantie !
Jefke haast zich ook : 'Maar juffrouw ! Wij zijn nog veel rijker, mijn pa en ma hebben ook elk een auto, maar ook elk een motor, we hebben een huis en een appartement aan de kust en gaan ook heel veel naar het buitenland op reis. Daarbovenop krijgen wij een auto als we 18 zijn.'
Jantje wacht rustig zijn beurt af : 'Juffrouw, wij hebben gewoon ALLES ! Mijn zus kwam verleden week met haar nieuwe Marokkaanse vriend thuis en weet je wat mijn pa nadien zei ? DAT WAS HET ENIGE WAT WE NOG MANKEERDEN ! !
Een dierenasiel in Verl in de Duitse streek Westfalen doet aan leeftijdsdiscriminatie. Daarover klaagt een 62-jarige vrouw die er geen hond meekreeg omdat zij te oud zou zijn.
Douane Margret Schukies had gehoord van vijftien puppy's die door de douane uit handen van malafide dierenhandelaren waren bevrijd. Zij wilde een jong hondje een nieuw thuis bieden. Zij heeft al drie honden en een groot huis met tuin.
Te oud Nadat Schukies in het dierenasiel een formulier had ingevuld, zei de directrice: "Dat kunt u wel vergeten. U bent te oud voor een puppy. Wie garandeert dat u langer leeft dan de hond?" Schukies voelt zich vernederd. "Ik heb mijn hele leven honden gehad, ga drie keer per dag met ze naar buiten, fiets, ben gezond en studeer informatica aan de universiteit." (anp/mvl)
Aldus het artikel in Het Laatste Nieuws internet versie .Nu hebben hondenliefhebbers daar duidelijk een ander gedacht over, blijkt uit de reacties op het Drentenforum zoals je op volgende link kan lezen. http://drentschepatrijs.messageboard.nl/viewtopic.php?t=4308
Akkoord dat er regels voor adoptie moeten bestaan maar op 62 al geen puppy meer kunnen krijgen, net alsof een dertiger niet plots kan sterven
Vier studenten aan de hogeschool arriveerden maar liefst twintig minuten te laat op een belangrijk schriftelijk examen. De betrokken hoogleraar,die zelf surveilleerde, deelde de studenten mee dat ze te laat waren en om die reden niet meer aan het examen konden deelnemen.
De studenten probeerden de hoogleraar te vermurwen en voerden als excuus aan, dat ze gevieren met de auto waren gekomen en dat dezeeen lekke band had gehad. In dat geval, zo vond de hooggeleerde, verdienden de vier heren een extra kans; een schriftelijk examen bij hem thuis, de week daarop, op hetzelfde tijdstip.
Vanzelfsprekend was het viertal die dag stipt op tijd. Elke student kreeg een aparte kamer toegewezen met een stoel en tafel, waarop een gesloten omslag lag met de examenvragen. Het gevreesde examen bestond uit slechts één vraag: "Welke band was lek?"
Gisteren schreef t baasje op deze plaats het bericht reclame voor de streek, vandaag heeft de krant Charente Libre het op haar middenpagina over jawel, Fort Boyard.
Toeval ? waarschijnlijk wel, het zou onwaarschijnlijk zijn dat er in Angoulême een redacteur van de regionale gazet in het blog van drie Drenten zit te lezen.
In elk geval waren onze blog lezers in België en Nederland deze maal sneller op de hoogte van Fort Boyard dan de inboorlingen van de regio Poitou Charente. (regio Poitou Charente zijn de vier departementen Vienne(86), Charente(16), Charente Maritime(17) en deux Sèvres(79))
Het moest eigenlijk voor de winter al gebeurt zijn maar nu met het kersenoogsten was het terug opgevallen bij ons baasje er zat nogal wat veel dood hout in de fruitbomen. Natuurlijk zit dat in de weg als je de ladder in de boom wil plaatsen en daarom heeft het baasje de ladder nu voor wat anders gebruikt dan om kersen of krieken te plukken.
De dode takken vlogen door de lucht, het baasje was voornamelijk druk met de ladder rondom de bomen te verplaatsen om zijn job zo goed en veilig te kunnen uitvoeren.
Eens de takken tegen de grond lagen was het aan ons om te helpen. Geen tak te groot voor een Drent om die gans de tuin rond te sleuren. Toen het baasje zag op welke wijzewe aan het helpen waren is m toch van de ladder gekomen om te vertellen dat we maar met onze ballen moesten gaan spelen
Achteraf is m nog goed een uur bezig geweest met al dat klein hout uit de tuin te verzamelen, als we helpen doen we het gelijk goed daar kan m op rekenen
Toen wij vorige week op de heenweg naar de Charente de péagepoorten van Saint Arnoult op de A10 passeerden kregen we daar een pakketje aangereikt door een vriendelijk juffertje met een vakantiejob.
Nu gebeurt dat wel meer in het hoogseizoen en de pakketjes bevatten gewoonlijk een flesje water of limonadeen wat foldertjes.
400 Kilometer later en thuis gekomen, zijn we dan toch maar eens gaan kijken wat dat ronde ding was dat er ook nog bij in zat. Het is een frisbee, geschonken door France 2 ter gelegenheid van het twintig jarig bestaan van Fort Boyard. http://nl.wikipedia.org/wiki/Fort_Boyard
Uit deze link kunnen we opmaken dat die twintig jaar een beetje met zijn haar gesleurd zijn want Louis quatorze le roi soleil koesterde al plannen voor een fort, waarna Napoleon het fort liet bouwen.
Het is pas twintig jaar geleden dat France 2 het fort aankocht voor het programma "de sleutels van Fort Boyard weet je nog wel, met die dwergen en kerkers, fakkels en tijgerkooi en middeleeuwse toestanden.
Fort Boyard ligt hier voor de kust in de Charente Maritime tussen het Ile d Oleron en Ile de Ré, en moest dienen ter verdediging van de haven van La Rochelle en de belagers van Louis en Napoleon. Fort Boyard heeft nooit gediend als verdediging en de belagers van toen, komen nu gewoon met Ryanair naar de luchthavens van Poitiers,Angoulême en Bordeaux
De juffrouw vraagt aan Marietje:' Wat heb jij gedaan tijdens de speeltijd ?' 'Ik heb in de zandbak gespeeld, juf.' 'Heel goed, Marietje, ga maar naar het bord en schrijf het woordje 'zand' op. Als je het goed spelt, krijg je een koekje.' Marietje spelt het juist en krijgt haar koekje.
'En, Jantje, wat heb jij gedaan in het speelkwartier ?' 'Ik heb met Marietje in de zandbak gespeeld, juf.' 'Heel goed, Jantje, ga maar naar het bord en schrijf het woordje 'bak' op. Als je het goed spelt, krijg je een koekje.' Zo gezegd, zo gedaan en Jantje krijgt ook een koekje.
'En, Mustafa Abdul, wat heb jij gedaan in het speelkwartier ?' 'Ik wilde met Marietje en Jantje in de zandbak spelen, maar ze gooiden stenen naar me.' 'Wel', zegt de juffrouw,'dat lijkt me klinkklare ontoelaatbare rassendiscriminatie, ga maar naar het bord en schrijf: 'klinkklare ontoelaatbare rassendiscriminatie' op en als je het goed spelt krijg je een koekje.'
Tijdens de warme dagen vorige week heeft het baasje proper water in de bak in de tuin gedaan. Het was de bedoeling dat we daar uit zouden drinken en af en toe eens pootje zouden baden.
Na de wandelingen stormen we tegenwoordig naar de tuin om ons eens goed op te frissen, en niet alleen drinken en pootje baden hé.
Die bak is groot genoeg om met zn tweetjes languit te gaan zitten en liggen. Dan gaan we ons eens goed rollen in het gras (zand zou ook goed zijn maar daar moeten we verder voor lopen)
En dan dan crossen we naar binnen als er tenminste geen body guard, in de vorm van het hoofdbestuur, voor de deur staat. Want daar is in de staat niet voorbij te geraken, er zijn er hier al met hun klikken en klakken bij hun nekvel gegrepen en buiten gewipt, gesmeten, geschoven.
Och, als ze zich daar al aan storen we hebben mogelijkheden genoeg met dit weer om ons te laten opdrogen. t Moet niet altijd een lederen salon zijn hoor !
Belle & Hera (Heros kent zijn manieren, en doet gewoonlijk niet mee met de grieten)
De onderstaande foto heeft het baasje ergens gevonden op het www. Het beestje blijkt een hond te zijn. Ne lompe dus, want als je dan het systeem Belle ziet en hoe dat werkt dan moet je eerlijk toegeven dat ons moe het er heel wat beter van afbrengt.
Met de regelmaat van een klok brengt Belle ze nog steeds als cadeautje voor de baas aan de deur. De laatste maanden gaat dat gepaard met een hoop lawaai van ons. Voor zon prestatie moet je toch je moeder aanmoedigen nietwaar. Het baasje verdenkt er ons van het lawaai te maken omdat we jaloers zijn op wat Belle kan en wij niet
In elk geval, ons moe kan iets wat een andere hond niet kan ! Egels pakken en dragen en dat ze dat goed kan bewijzen de verschillende fotos.
De Charente kleurt langzaam terug geel. Dat is de tweede maal dit jaar, de eerste maal was rond Pasen toen de colza of raapzaad in bloei stond.
Nu zijn het de zonnebloemen die beginnen open te komen. Het is nog maar een begin maar ze zijn weer mooi die immense velden die aarzelend hun groen voor geel beginnen ruilen.
Voor de baasjes hebben die zonnebloemen ook een voordeel extra. Zij kunnen zich makkelijker verbergen wanneer zij ons geroepen hebben en we weer geen oren hebben.
Op de zonnebloemen foto zie je centraal boven de bloemen twee stippen dat ben ik en zoonlief die weer te druk bezig waren onder het gemaaide stro. Naar t schijnt zou t baasje al driemaal geroepen hebben op ons dat we moesten komen. Dat hadden wij geen van tweeën gehoord en daarom hadden de baasjes zich verstopt achter de zonnebloemen.
Ja, als we de rest van de roedel niet meer zien is er steeds een lichte vorm van paniek en moeten we dat zo snel mogelijk terug in orde brengen. Nu hebben wij één groot geluk en dat is dat ons baasje ons nog minder kan missen dan wij hem, zegt m toch. Dus ver kan m nooit zijn
t Baasje vergeet telkens dat wij m wel niet zien maar des te verder kunnen ruiken, dan is m weer in de mening van eerst een douche te nemen, alsof we die douchezeep geen uren ver ruiken in de velden
Onderstaande oproep kregen wij deze namiddag in onze mailbox, zoals elk sociaal voelend mens hebben wij deze oproep aan haast al onze kontaktpersonen doorgestuurd. We hebben zelfs de buitenlandse kontakten er uit geselecteerd. Kozijn Jan in bvb. Saskatchewan, Canada zal er wel niet veel aan hebben.
Omstreeks zes uur krijgen we dan een mail binnen van een vriendin die ons komt te melden dat zij dezelfde mail een half jaar geleden al heeft aangekregen.
Ja, dan voel je je wel te grazen genomen, te kakken gezet, in uw kruis gepakt, om het in populaire termen te zeggen.
Ook de mensen die het ook hebben doorgestuurd zullen wel hetzelfde gevoel hebben als wij.
Maaaaaar indien het nu eens geen kwakkel was geweest en niemand van ons stuurde het door ?
Welke van de twee was dan het beste ?
Beste mensen,
Graag zoveel mogelijk doorsturen
Beste mensen
Dit meisje op de foto is mijn dochter. Ze is 13 jaar en is sinds 2 dagen verdwenen. De politie heeft geen enkel spoor en doet alles er aan om haar te vinden. Ik ben doodongerust en kan alle hulp gebruiken in het vinden van mijn dochter. Politie Deurne-Noord is het kantoor waar u moet zijn moest je een tip hebben van waar ze kan zijn.
Stuur dit aub verder door aan zoveel mogelijk mensen want hoe meer mensen dit mailtje bereikt hoe groter de kans is om haar terug te vinden Haar naam is van Loon Naomi en is ongeveer 1m60 groot. Ze heeft blauwe ogen met een bruine karee en is licht vol slank. Ze werd het laatst gezien in Deurne-zuid op de waterbaan.
Help mij m'n dochter vinden
Ondertussen is Naomi terecht zie hier: Sandra van Loon http://www.vermist.nl/index.php?id=51&tx_eftrosvermist_pi12%5BshowUid%5D=408
Twee bowlingteams, de ene allemaal blondjes en de andere brunettes, charteren samen een dubbeldekkerbus om mee te doen aan een toernooi.
Het team van de brunettes zat in het onderste gedeelte van de bus, de blondjes boven. Beneden in de bus, bij de brunettes, ging het er heel plezant aan toe. Zingen, moppen tappen; de ambiance zat er goed in. Tot het één van de brunettes op viel dat het boven bij de blondjes wel héél stil was. Ze besloot poolshoogte te gaan nemen en ging naar het bovenste gedeelte van de bus.
Wanneer ze boven kwam zag ze alle blondjes heel angstig in de stoelen zitten, allemaal met opengesperde ogen rechtdoor starend, de leuning van de zetel voor hun zo hard vastklampend dat hun knokkels er wit van zagen.
De brunette vroeg : "Wat is hier allemaal aan de hand. Bij ons beneden zit de ambiance er goed in...!". Eén van de blondjes keek verschrikt op, slikte hard en fluisterde :
Gisterenavond hebben we nog een wandeling gemaakt door de gemaaide velden, ze hadden het nodig onze roedel want er was geen huis mee te houden, waarschijnlijk omdat ze gisteren een langere tijd moesten binnen blijven wegens de regen.
Op een bepaald moment komen er twee jongens op een fiets, samen met hun herdershond, aan de andere kant van het veld langsgereden. Nu is dat veld tussen ons in toch wel een 2 à 300 meter breed en ook maar voor de helft gemaaid. Plots stormde Belle samen met Heros op dat veld af richting knapen met hond. Hera blijft bij mij en staat er even verbaasd naar te kijken als ikzelf.
Het heeft drie bevelen geduurd en ze waren al een eind in het nog niet gemaaide gedeelte van het graan voor ze stopten en terugkeerden. Ze hadden de geur van de herdershond waarschijnlijk opgevangen want ze hadden een forse wind mee. Het is bij Belle ook zo dat ze nu op het einde van haar loopsheid is en er misschien nog eens snel van wilde profiteren ?
Hoe was die titel van dat liedje uit de 70er jaren weer ? als het gras (graan) twee kontjes hoog staat ? of zoiets in die aard
Tot twee uur vannacht zijn de immense machines aan de slag geweest op de velden om het graan binnen te halen. Al een geluk dat ze hebben doorgewerkt want vanmorgen om zes uur is eer een korte maar hevige regenbui geweest die deze maal wel meetbaar was.
2 Millimeter regen gaf de pluviometer aan, en dat op een goed kwartier. Het resultaat is dat het nu wel héél stilletjes is hier in het gehucht, en ook de lucht is van de zuiverste die je kan hebben. Alle stof ligt vast en de ook de lucht is van alle stof gezuiverd.
En de boeren die hebben het allergrootste deel van de oogst binnen, aan topkwaliteit want het vochtgehalte in het graan moet wel heel laag zijn na die lange droge periode.
En zo heeft in feite iedereen geluk gehad, wij omdat er toch regen is gekomen voor de tuin, de landbouwers omdat ze door hard en laat te werken een prachtoogst hebben verkregen, en allen samen omdat de grootste warmte achter de rug is en alles is opgefrist.
Gisteravond werd ik op weg van het café naar huis aangehouden door de politie. 'Alcoholcontrole; papieren!' snauwde de agent. Ik gaf hem de papieren. Heeft u gedronken?' vroeg hij. Ik zei: ' Ik heb geen druppel alcohol gedronken.' Agent: 'OK, een kleine test. Stel, u rijdt in het donker op straat en er komen u plotseling twee lichten tegemoet, wat is dat?' Ik: 'Een auto.' Agent: 'Tuurlijk, maar welk merk? Een Mercedes, een Audi of een BMW?' Ik: 'Weet ik veel!' Agent: 'Dus toch gedronken?' Ik: 'Ik garandeer u dat dat niet zo is!!' Agent: 'OK, nog een test: Stel u rijdt in het donker op straat en er komt u plotseling één licht tegemoet, wat is dat?' Ik: 'Een motor!' Agent: 'Tuurlijk, dat klopt, maar welk merk? Een Honda, een Kawasaki of een Harley?' Ik: 'Weet ik veel!!!' Agent: 'Dus toch gedronken?' Ik werd langzamerhand kwaad, dus ik vroeg: 'Zo, meneer de agent. Ook een vraagje: er staat een vrouw langs de weg. Ze is schaars gekleed, draagt een mini-rokje, netkousen en hoge naaldhakken. Wat is dat?' Agent: 'Da's duidelijk, dat is een prostitué, oftewel plat gezegd een hoer!' Ik: 'Tuurlijk, klopt, maar welke? Uw dochter, uw vrouw of uw moeder?'
Buurman Serge heeft zijn groot materiaal van stal gehaald. Het is de hoogste tijd om het graan, hier gerst, binnen te halen. De tarwe heeft hij twee weken geleden al geoogst, daar stond ook niet zo veel van als van de gerst.
Wij stonden aan het einde van de tuin en hoorden de immense machines en tractoren bezig op het veld waar wij dagelijks langskomen bij onze wandeling. De machines zelf zagen we niet, er ligt nog een verwaarloosde boomgaard tussen, maar de stofwolk die de dorsmachine achteraan uitbraakt vloog haast tot in Villiers le Roux, het volgende dorp.
Het baasje riskeert het niet van dan met ons te gaan wandelen, toch zeker niet loslopend. Als we onder zon machine terecht komen zal er niet veel meer te begraven zijn zegt het baasje. Een rode vlek in de aanhangwagen van de tractor zal dan het enige aandenken zijn.
Nu moeten we het de volgende dagen goed in t oog houden dat er geen slangetjes uit de velden komen. De vorige jaren was het telkens zo dat er af een toe een mini-miniBoa Constrictor over de weg kroop.
Toen onze Parijse buurvrouw eens vertelde dat ze un serpent in de tuin had gezien, vroeg het baasje aan haar dat het een vrouwelijk of mannelijk serpent was geweest, vroeg zij waarom het baasje dat vroeg. Toen het baasje vertelde, omdat er meer vrouwelijke dan mannelijke serpenten waren heeft ze een week niet tegen het baasje gepraat
Ondertussen rijdt de zoon van Serge met de trekker naar de coöperatieve zijn volgende lading toekomstige broden wegbrengen.
Ons baasje was daarjuist nog eens de fotoalbums van t seniorennet aan t surfen om zo eens te controleren hoeveel bezoekers onze albums al gekregen hadden.
Komt m daar toch een ander Drentje tegen waar we al een hele tijd mee corresponderen via het blog en mail, wel ja, hier vinden we drie albums van Arcil terug.
Ook onze Harko heeft de schrijfmicrobe goed te pakken. VanuitOostkamp krijgen we een mail waarin Harko zijn belevenissen in Normandië met baasjes Karine en Ronny beschrijft.
Ook fotografie heeft weinig geheimen voor slimme Harko, daarvan zijn er bewijzen à volonté bijgevoegd bij het reisverslag. Uiteraard heeft Harko dit alles doorgestuurd om jullie te laten meegenieten van de fijne vakantiedagen aan de Normandische kust.
Het eerste groeit aan een boom en het tweede onder de grond, het ene is fruit en het andere groente. Het enige dat ze hier bij ons gemeen hebben is dat ze op dezelfde dag geoogst worden.
Even verduidelijken, Rosabelle is het ras van de aardappelen die op dit moment klaar zijn om te rooien, zo heet dat, want plukken zou nogal raar zijn.
Net als de kersen en krieken is ook bij de aardappelen het seizoen voorbeeldig, zeker wat de hoeveelheid en de grootte van de rooi patatten betreft. Het is al het tweede jaar dat het baasje deze soort aardappelen plant, ze zijn dan ook bijzonder geschikt om lange tijd te bewaren en zijn nog erg smakelijk daarbovenop.
Vroeger bij het baasje thuis, noemden ze die aardappelen varkenspatatten en veel mensen wilden ze dan ook niet meer. Ze zijn dan in België nog wel te vinden maar dan moet je soms toch met een vergrootglas de winkels aflopen. Hier bij ons heb je geen vergrootglas nodig maar een riek om ze te oogsten.
Straks na het inkopen doen gaan we verder, voor de grote warmte aardappelen uitdoen en midden van de dag krieken oogsten in de schaduw van de boom, zeg nu nog dat het hier niet allemaal netjes geregeld is!
Met veel plezier daarjuist heeft het baasje de eerste regendruppels door zijn gekortwiekt kapsel voelen vallen. Hij stond toen op de ladder en was bezig aan zijn tweede emmer krieken plukken.
Er is zo weinig gevallen dat er zelfs geen enkel nat blad in de boom te ontdekken viel. Tijdens de wandeling daarjuist zijn er wel serieuze dikke wolken aan de einder verschenen, voorlopig blijft het droog en is de temperatuur terug naar aangename temperatuur gedaald.
Ook drinken wij met volleteugen wanneer het baasje ons fris water geeft, Dat doet m zo driemaal daags want als hij de emmer onder de boom zet dan vallen er teveel insecten in en anders staat hij in de zon op te warmen. En na zo weer eens door de velden te hebben gecrosst, dan lust je wel een slok fris
t Vrouwtje komt dan weer melden dat ze 3 liter sap heeft van de eerste emmer kriekjes, dat geeft weer van de lekkerste confituur die hier ten huize gebrouwen wordt.
Ons baasje kijkt steeds naar boven waar nu toch wel wat wolken komen aandrijven, hopelijk valt er vannacht genoeg regen om de Charente eens op te frissen en hopelijk gaat het daarbij niet te hard knallen en bliksemen.
De nacht was aangenaam, lekker fris, ook mede door het huis dat afgesloten is geweest en ook fris aanvoelde. Goed geslapen, beter dan in het broeierige Vosselaar de afgelopen week.
De zon staat al stralend aan de hemel het beloofd een mooie dag te worden, hier en daar is een klein wolkje te zien. Het is zo goed als windstil.
Van de regen die Franca deze week meldde en die zou gevallen zijn in de Charente is niets te merken.De pluviometer bevat niets dan een dood insect op de bodem. Overbuur Mick kans ons melden dat er iets water is gevallen de vorige week maar dat het meer op mist dan op regen leek!
Een eerste tocht door de tuin zegt ons dat er flink wat werk voor de boeg staat. Fruit als krieken laat niet langer op zich wachten en de aardappelen, de rode, dienen gerooid te worden. Dat gaat voor en na het warmste van de dag gebeuren zegt het baasje.
Ondertussen heeft Hera haar eerste zotte bui al achter de rug, en kunnen wij en de baasjes al terug in de tuin komen zonder uitbundig begroet/aangevallen te worden door onze kleinste. Dat is elke morgen hetzelfde ritueel maar als het haar echt zint, of ze heeft er zin in, dan is ze over enthousiast, en weet ze met zichzelf geen raad van zottigheid.
Het is weer goed de ogen te kunnen opentrekken in de Charente en dit voor de volgende twee maanden !
Voor een zekere F. De Winter, boegbeeld van beroep en betaald door ons allen omdat m ook nog in t parlement mag zetelen daarbovenop.
Moest hij daarstraks van Antwerpen tot in Poitiers naast mij gezeten hebben in de auto (waar hij heel weinig kans op maakt) zijn geluk zou niet op gekund hebben.
Als hij al die busjes Ford Transit, Mercedes Vito, Toyota , Nissan e.a. richting zuiden zou hebben zien rijden, gepakt en gezakt tot meer dan een meter hoog op het dak. Het zouden kinderlijke vreugdekreetjes geweest zijn die hij permanent zou geslaakt hebben.
Inderdaad de vakantie uittocht van de Marokkaanse gemeenschap is al in volle hevigheid losgebarsten. Met honderden, misschien wel duizenden busjes gaathet richting Algeciras in Spanje om daar de ferry richting Marokko te nemen. Dat moet toch een waar feest zijn voor FDW als m dat zo ziet kan ik mij voorstellen. Van mij mag m in zijn pollekes wrijven, ikzelf gun die mensen het allerbeste verblijf en vakantie in hun vaderland want het zijn allen families die naar ginds trekken, op bezoek bij hun thuis gebleven familie.
Ook oma Beatrix ziet haar landgenoten in grote getale zuidwaarts vluchten, have en goed in hun mobiel huis achter zich aanslepend. Hier geen immense pakken op het dak maar fietsen op de bol of achteraan op de caravan gehangen. Ook zij hebben tegen het vallen van de avond de parkings van de vrachtwagens ingepalmd. Daar komt vanavond ambras van en politie ter plaatse, het liedje van elk jaar. De ene kan niet achteruit rijden met zijn sleurhut en de andere moet zijn verplichte rusttijden nemen maar heeft geen parkeerplaats meer om zijn mastodont te parkeren wegens half ingenomen door vakantiegangers.
Het verhaal speelt zich af in een heel klein dorpje dat van toerisme leeft. Door de economische crisis zijn er echter geen toeristen meer. Iedereen leent bij iedereen om te overleven. Maanden gaan voorbij, ellende troef, komt er eindelijk een toerist aan die een kamer boekt. Hij betaalt met een briefje van 100 De toerist is nauwelijks op zijn kamer dat de hoteluitbater het briefje van 100 naar de beenhouwer brengt aan wie hij exact 100 verschuldigd is. De beenhouwer brengt het briefje dadelijk naar de landbouwer die hem het vlees levert. De landbouwer brengt op zijn beurt het briefje naar de hoer aan wie hij enkele 'beurten' verschuldigd is, en de hoer brengt onmiddellijk het briefje naar de hotelbaas die ze niet meer betaalde als ze een kamer per uur nam. Als ze het briefje op de toog van de receptie legt komt de toerist naar beneden met de melding dat de kamer hem niet aanstaat, dat hij geen ander wilt, neemt het bankbriefje en verdwijnt. Niets werd uitgegeven, noch verdiend, maar niemand in het dorp heeft nog schulden. Wordt de huidige economische crisis niet best zo opgelost???
De auto is zo goed als klaar, de aanhanger is geladen, enkel de computer moet er nog bij en de hondjes (wij dus) moeten ons gareel nog aankrijgen en een tripje naar t bos maken om de laatste overtolligheden uit ons lijf te persen en dan kunnen we bollen zegt het baasje.
Het baasje moet enkel nog eens een blik over de tuin werpen en er wat graszaad over strooien, dan hebben we in september terug een mooi grasveldje zegt het baasje we zullen wel zien wat er van komt, en dat is het voornaamste denken wij dan. We zijn benieuwd als we terug een graafaanval krijgen hoe lang het gaat duren, dat mooie grasveldje
Volgend bericht vanuit de Charente, waarschijnlijk deze avond al !
Morgenvroeg vliegen we erinzegt het baasje.Al een ganse dag is m rond de aanhanger bezig. De meest vreemde zaken worden daarop gestouwd. Iets groot ovaal, grijs met beugels aan om ergens tegenaan te schroeven. Lijkt wel een schotelantenne, en dat is het dan ook maar deze keer niet voor de TV van t vrouwtje maar om monsieur Wanadoo met zijn klikken en klakken buiten te bonjouren, voor t internet dus !
Dat zal dan weer werk op de ladder worden zoals de vorige weken in de Charente maar toen was om te eten met de kersenoogst.
De aanhanger is al afgedekt daar zal dus niet veel meer bij op moeten morgen, enkel onze benches, die hebben we vannacht nog nodig.
Ondertussen is het hier in de Kempen nog altijd wachten op de eerste verfrissende regendruppel. Het baasje is al van vijf uur in blijde verwachting en zijn nekspieren zullen al wel pijn doen van het naar boven kijken. Maar voorlopig niks dan vliegen en muggen in de lucht. De regen zal voor de achterblijvers zijn denken wij zo
Vertrekken we vandaag ?Is het niet te warm voor 800 km met ons op de achterbank ? Allemaal vragen die het hoofdbestuur zich hier stellen. Ondertussen schuift iedereen hier rond in huis, op zoek naar het meest koele plaatsje, maar dat zal niet alleen bij ons zo zijn menen wij, terwijl we nog maar eens opschuiven.
Beter gaat het er waarschijnlijk niet op worden zegt ons baasje. Als de vakantie uittocht eens goed op gang komt dan staan we ook stil te staan in de file. En dan mocht men destijds in Duitsland achteraan op de vrachtwagens een sticker hangen met de tekst Fur Gott und die Stau sind allen gleich toch is dat maar een magere troost als je één van de velen in de rij bent.
Vanaf morgen zullen daar waarschijnlijk nog een pak caravanrijders bij komen en daar heeft het baasje het op zijn minst gezegd niet zo voor. Die rijden steeds te traag in zijne pad zoals m het zelf zegt, en die kijken nooit in hun spiegels voegt m daar dan gewoonlijk nog aan toe, vergezeld van enkele minder fraaie bijvoeglijke naamwoorden
We zien wel wat er van komt, je komt het trouwens zelf als eerste hier te weten
Graafwerken Belle & co samenwerkende vennootschap!
Graafwerken Belle & co samenwerkende vennootschap
Ondanks de heersende temperaturen hebben we ons met al wat we hebbenop het pijpengraven/verbreden gestort.
Die konijnen in die pijp hebben allicht met klapperende konijnentanden zitten beven voor al dat geweld dat er aan de twee ingangen van de konijnenwoning gaande was.
We hebben gelijk de kleine Indi in het graven ingewijd, zoals de fotos laten zien heeft hij er zich hevig tussenin gewrongen om ook zijn duit in het zakje te doen.
Voor de rest laten we de fotos voor zichzelf spreken
Wegens zo goed als geen activiteit op hondengebied is er ook nauwelijks iets te beleven. Voor het baasje de moment om op zijn duim te beginnen zuigen, om er toch maar iets uit te zuigen.
Belle heeft haar zoon daarjuist eens een goei wasbeurt gegeven en hem van kop tot teen afgelikt. Is het nu zon vuilaard of was het tegen het vuil dat nog moest komen, Heros heeft er in elk geval deugd van gehad.
Eens een uitstapje tot het einde van de (Belgische) tuin is zowat het maximum dat er vandaag gelopen is. We hebben nog wel een boswandeling voor de boeg, die ook wel aan een lager tempo zal verlopen. We zien wel wat we er van maken.
Van het Drentenverenigingsleven Want het nieuwe Drentenblaadje is onderweg naar de leden. Ons baasje kon het al inkijken want het is hier stillekes in de computerpostbus gevallen. Zonder veel tamtam maar boordevol prettige nieuwtjes en weetjes.
Hier enkele data die je in je hoofd moet prenten of met een dikke stift op de almanak moet aanduiden:
Op 2 augustus zijn er jachthondenproeven te Arendonk
29 augustus aanduiden en dik onderstrepen want dan moet je met je Drent aanwezig zijn op de clubmatch van de Belgische Drentenvereniging.
Op 8 november de jaarlijkse herfstwandeling op het strand met vertrek te Blankenberge, zij die ooit hebben meegewandeld ga je er beslist terug ontmoeten.
Elke dag denkt het baasje, vandaag doe ik dit en dat, en dan zijn we klaar om hier in Vosselaar de voordeur achter ons dicht te trekken, en de kar richting Frankrijk te zetten.
En telkens komt er iets tussen of krijgt m door pech zaken niet in orde. Zo onder andere die autotransporter aanhanger. Twee weken geleden een rode kaart op de keuring omdat de tweede as te veel links/rechts verschil in remkracht vertoonde, nooit iets van gemerkt bij het remmen en hij voelt het nochtans nogal snel als er iets niet 100 % is. Maar soit, hij heeft het zelf kunnen zien op de keuring. En dan gaan we dat herstellen, nieuwe kabels liggen er altijd op voorraad want het is een gekend probleem die kabels.
Bij het demonteren blijkt dat enkel deze as van een ander fabrikaat is, dus ook andere kabels En zo gaat dat maar door, gisteren die kabels , vandaag verplichtingen op school die uitlopen en wat geeft het morgen weer ?
t Baasje is aan t zagen, maar dat zal wel aan dat aanhoudend warm weer liggen denken wij, we zullen hem maar stillekes laten doen
Dr. Nelly Mols, nog steeds onze steun, toeverlaat en raadgeefster.
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Even voorstellen
Begonnen als Bas & Belle blog is de hoofdrolspeler Bas noodgedwongen vervangen in de cast . Bas was de oudste met zijn vijftien jaar en toen hij overleed op 6 november ’08 stonden we in twijfel. Houden we de naam als Bas & Belle of gaan we hem aanpassen aan de actualiteit ?
In samenspraak met de lezers hebben we dan besloten het blog met dezelfde naam te laten voortbestaan als hulde aan die fijne kameraad die Bas steeds geweest is.
Nog geen week na het overlijden van Bas heeft Belle een prachtnestje gekregen met zes prachtpup’s. Vier reutjes en twee teefjes behoorden vanaf 12 november tot onze roedel.
In2008 moesten alle rashonden een naam krijgen die begon met een letter H. Zo kregen we een Hercule, Heros, Hera, Hadise, Harry en Harko. Hierbij zijn Hera en Hadise de teefjes.
Hera en Heros zijn bij ons gebleven zodat we het blog het Belle, Hera en Heros blog zouden kunnen noemen. Dat gaan we echter niet doen… Het is Bas & Belle en het blijft zo. Wat we wel gaan doen is de ondertitel aanpassen. “Dwaze belevenissen van twee prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden” gaan we aanpassen naar “drie prettig gestoorde” en dat prettig gestoord”is met die twee jonge nieuwkomers niet eens overdreven…
Ik ben Jan
