Ik ben Jan
Ik ben een man en woon in Vosselaar (B) / La Magdeleine (F) (België / Frankrijk) en mijn beroep is Technisch leraar autotechniek/carrosserieherstelling op pensioen.
Ik ben geboren op 05/09/1948 en ben nu dus 76 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Onze drie Drentsche Patrijshonden, tuinieren, klussen, auto's repatriëren voor VAB.
Ik ben sinds 1971 gehuwd met Simonne.
Sinds 1983 heb ik gans Europa doorkruist tijdens de vakanties om gestrande reizigers en hun auto's te repatriëren in opdracht van VAB. Sinds enige tijd ben ik met de depannages gestopt.
Zoeken in blog
Beoordeel dit blog
Op 02-02-2014 was Jeanny Wessels de 350.000° bezoeker van dit blog. Jeanny vertelt dat ze foto's van zichzelf niet graag heeft, maar voor eeuwige roem op dit blog wil ze samen op de foto met haar Lennaert.
Op 07-08-2012 was Karin Prince de 300.000 bezoeker van dit blog. Karin had graag een foto van haar twee troetels, Siebe & Lobke, om eeuwige roem te vergaren. Wij voldoen graag aan die wens.
Lees hier de belevenissen van vier prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden
Dit Bas & Belleblog is op deze plaats stopgezet omdat er geen foto's meer konden geplaatst worden. We zijn echter het Bas en Belleblog bis gestart. Daar kan je verder lezen onder deze link http://blog.seniorennet.be/bas_en_belleblog_bis welkom op het nieuwe adres en veel leesgenot
30-06-2011
De heel lekker machine
De heel lekker
machine
Gisteren heeft het baasje bij
Brouwland in Beverlo een droogoventje gekocht. Zo een apparaat om kruiden en
fruit te drogen. Ook vlees kan er in gedroogd worden en daar hebben wij
natuurlijk meer interesse in dan in gedroogde bieslook of gedroogde appelchips.
Marian, het baasje van ons Kiki heeft
ook zon lekker machientje en daar profiteert juffie Kiki meer als normaal
van. Ook wij gaan dan binnenkort in Frankrijk ook van die lekker snoepjes
krijgen als beloning of als desertje.
Ook de baasjes gaan appeltjes drogen,
nadien peren, en tussendoor zongedroogde, zuiderse tomaten Het baasje zegt
dat hij nu al het water in zijn mond krijgt bij de gedachte alleen al !
Met dat drogen heeft hij een heel
bepaald doel voor ogen. Tijdens volgende winter gaat hij geen dikmakende chips
uit de zak meer snoepen, maar wel van die zelfgedroogde appel en perenchips.
Hij is van mening dat hij daardoor volgend jaar in de lente terug een Johnny
Weismuller figuur gaat hebben. Wij weten wel beter en zeggen nu al dat het
enige watwe gaan merken de kreet van
Johnny gaat zijn De Tarzankreet, maar nu van ontgoocheling!
Na de zomer gaan we in elk geval een
heleboel bokalen met gedroogd fruit en kruiden in de kast vinden. Ons baasje
kijkt er alvast naar uit, de rest van het hoofdbestuur kijkt kritisch toe
Vijf Nederlanders in een Audi Quattro arriveren
bij een Belgische grenspost.
Daar worden ze gestopt door beambte Sjefke die zegt:
'Het is illegaal om vijf mensen in een Audi Quattro te vervoeren;
Quattro betekent vier.'
'Quattro is alleen de naam van de auto,' antwoordt de bestuurder.
'Je kunt er best vijf mensen in vervoeren.
Wil je de papieren zien!!!!'
'Dat zal weinig verschil uitmaken,' antwoordt Sjefke.
'U hebt vijf mensen in uw Quattro en U breekt daarmee de wet.'
De Nederlander wordt ongeduldig en zegt:
'Zou je je baas kunnen roepen?
Ik zou graag met iemand willen spreken die verstand van zaken heeft.'
'Sorry,' antwoordt Sjefke, 'Agent Versmulders heeft het nu te druk
met twee Duitsers in een Fiat Uno.
En hoe lekker dat ze ruikt op dit
moment ! Mijn zus is na weken twijfelachtig taffelen toch aan het druppelengegaan.
Voor een jonge reu zijn er niet veel
lekkerder geuren als een jong loops teefje. Geen moment laat ik mijn zus alleen
in deze toestand. Er moet geen enkele andere reu toenadering zoeken bij ons
Hera of hij krijgt het met mij aan de stok.
Nu ben ik al even vrij beschermend
naar mijn teefjes toe, ons moe en mijn zus worden goed beschermd door mij.
Niet dat ik me agressief gedraag maar andere reuen worden toch wel aangeraden op
een ander te gaan voor hun lusten !
Hera laat het zich goed welgevallen
de zorgen die Belle en ikzelf aan haar besteden op dit moment. Belle likt zon
twintig maal per dag ons Belle netjes, en als er al eens ergens een drupje valt
ben ikals eerste bij om alles netjes te
likken. t Vrouwtje heeft nog niet eens met de opneemdoek moeten ingrijpen om
een druppeltje te verwijderen, goed van ons hé.
Het eige watwij zelf niet kunnen doen
is het lakentje in Hera haar bench verwisselen en wassen. Daar hebben we ons
vrouwtje en onze Miel nodig . Eigenlijk heet die Miele, en is van Duitse
afkomst, maar die is hier in dienst om alles te wassen. Een nadeel van onze
Miel is wel, als die aan het werk is geweest dan ruikt ons Hera haar bench lang
niet zo lekker meer .
Vanavond hadden we voorlopig de
laatste jachttraining van dit seizoen. Vanavond was het weer de beurt aan Heros.
Hera is dan wel over haar rugletsel heen maar een loopse teef in contact brengen
met een stel reuen, daar staat geen enkele trainer op te wachten.
Vermits Heros maar twee van de twaalf
lessen heeft mee gevolgd mag je er ook geen al te hoge verwachtingen van
hebben. Maar toch volgde hij goed aan de voet, apporteerde hij de dummy eend.
Maar zijn hoogtepunt volgde wanneer hij de zwaaikom van het kanaal mocht
inspringen. Heros en water, ze zijn voor elkaar gemaakt. En hoewel hij daar
niet echt moest zwemmen heeft hij zich te pletter geamuseerd.
Wel tien meter loopt hij met zn kop onder
water, en dan nog wel in volle vaart, Waaran hij zich staat te schudden alsof
hij gans Arendonk wilde nat maken !
Achteraf zijn de baasje nog een pintje
gaan pakken in t Paradijs. Het weer was mooi genoeg om een terraske te doen.
Ondertussen zijn er al plannen gesmeed om in september een vervolg te breien
aan deze training. En je kan het al wel raden ons baasje heeft zich al
kandidaat gesteld om mee te doen
Al jaren lang gaan twee Hollanders en één Belg iedere
donderdag in een café biljarten.
Op een avond verschijnt opeens de Belg niet.
De Hollanders beginnen ongerust te worden en om 23.00 uur besluiten
zij de politie te waarschuwen omdat de Belg nooit verzaakt.
Bij de Belgische wachtmeester geven zij hem aan als vermist.
De Belgische wachtmeester vraagt: 'Maar hoe ziet hij er uit?'
De Hollandse vrienden antwoorden: 'Awel, hij heeft bruin haar en
heeft bruine ogen en is ongeveer 1,75 meter lang'.
De wachtmeester zegt: 'Ja zo zien bijna alle Belgen er uit, maar
heeft hij geen bijzondere kenmerken?'
Waarop de Hollanders lang nadenken en één van hen opeens zegt: 'Ja,
natuurlijk, hij heeft twee lullen!'
Waarop de wachtmeester zegt:
'Weet je
dat wel zeker, heb je dat zelf gezien?'
De
Hollandse vriend zegt: 'Ik heb het nooit gezien,
maar ik weet het zeker, want iedere donderdag
als wij in het café komen zeggen de mensen om ons heen:
Het gaat toch allemaal zo snel op en
af tegenwoordig. Zaterdag laatsleden vond gans de familie dat An het niet
getroffen had op haar trouwdag, het miezerde gans de dag met afwisselend een
buitje.
Zondag was het al helemaal droog maar
nog niet echt zonnig. Maandag en dinsdag waren dagen waar ze in de tropen van
zouden blozen. Niet te doen joeng vandaag was een geijkte uitdrukking op de
(voorlopig?) warmste dagen van het jaar.
Gisteren in de namiddag hebben we dan
de eerste bui gehad, van die paar druppels s morgens praten we niet meer. En
dan kwamen de serieuze zaken op ons af, een goei stortbui, donder en bliksem
waar we naar zitten kijken hebben met de honden, en dan daarna de frissere
temperaturen. Die werden dan het eerste moment als koud ervaren na die
broeierige hitte.
t Baasje heeft verschillende malen
gezegd tegen ons of we nu niet liever een hinese naakthond waren in plaats van
een Drent met een pelsen frakske ?
Maar deze morgen was het allemaal dik
in de sjakoche ! (dik in orde, sjakoche =dameshandtas, dit voor de NL lezers) lekker fris buiten, alles proper
gespoeld, de bloemetjes terug wat hemelvocht gekregen en de hondjes kunnen
terug regenwater drinken à volonté. We hadden het vannacht al gemerkt dat het
lekker koel geworden was, en we verheugden er onsdus ook al op om vandaag eens goed te kunnen
ravotten zonder haast dood te vallen van de hitte. Je zal ons vandaag niet
horen klagen .
Uiteindelijk zal het er toch nog van
komen. Op de buienradar kondigde het slechte weer zich deze morgen al aan en
uiteindelijk is het ook acht uur geworden, zij het met 12 uren vertraging.
Het beloof er stevig tegenaan te
gaan. Zojuist was ik nog met de baasjes in Viersel bij mijn pupje Kibbels toen
daar het onweer begon. We zijn dan snel naar huis gekomen want Hera en Heros
zaten alleen en in hun bench.
Nu liggen we met drie mooi rond ons
baasje want daar voelen we ons veilig. Het baasje kijkt evenwel niet naar ons
om. Ondanks dat ze buiten stevig aan de takken van de bomen rukken en ze de ene
flash na de andere afvuren laat onze baas niets van schrik blijken. Blijkbaar
is dat gerommel aan de hemelpoort toch afkomstig van een vrachtwagen kasseien
die ze daar aan het afkieperen zijn. Dat was toch steeds de uitleg van de
bompa, die deed niets liever dan laadbakken kasseien afkieperen om de baan te
herstellen !
Hopelijkis het straks na het onweer
een beetje gezelliger weer dan deze namiddag. tBaasje vertelde dat hij al
begon te zweten als hij nog maar een balpen vastnam, dan had hij nog geen woord
geschreven en dan lekte het zweet al uit zijn kortgeknipte haren. Als het
dadelijk over is dat onweer , dan gaat ons baasje nog even mee naar het bos
zegt m. Gewoon om een beregend kletsnat bos te ruiken. Daar fleurt hij
helemaal van op is zijn uitleg.
Na haast vier weken aanmodderen is
het zo ver, ons baasje zijn kleine meid is voor de derde maal in haar jonge
leven loops.
Volgens de normen van het baasje zou
ze nu mogen gedekt worden en haar eerste nestje krijgen . Maar t baasje zegt
niet voor niets tegen Hera zijn kleine meid. t Baasje is van mening dat ze
er nog niet rijp of klaar voor is. In zijn ogen is ze nog te onvolwassen.
Intussen laat ze zich goed soigneren
door Belle en Heros. Die likken haar te pas en te onpas zuiver. Als ze het zelf
zou willen hoefde ze zelf niets te doen aan haar toilet maken.
Eindelijk is het dan zover, haast een
maand zien dat er wat op komst is en wanneer het dan niet doorkomt blijft het
oppassen tijdens de wandelingen. Het is bij Hera zo onduidelijk allemaal,
comfortabel is het helemaal niet. Niet voor haar, maar ook niet voor het
hoofdbestuur.
Als er nog een nestje komt met Hera
dan zal dat een dekking worden in februari met pupjes die juist voor het
zomerverlof naar hun eigenaars mogen. Maar voor we zover zijn staat er voor
haar nog flink wat onderzoeken op het programma die alle goed moeten zijn.
Ook voor de baasjes staat er dan nog
heel wat opzoekwerk voor de deur, maar dat is nog allemaal toekomstmuziek. We
zien wel hoe het verloopt en jullie kunnen het hier van dag tot dag volgen, dat
is alvast beloofd.
En wie er in gaat wandelen is z.t
, Dat zou een actueel nieuw rijmpje
kunnen zijn, daarenboven is het een waarheid als een koe.
En toch zijn we een toerke gaan
wandelen, door het bos, terwijl het baasje angstvallig de stammen in t oog hield
op zoek naar rupsen uit Echternach. Of waren het gewone processierupsen ?
Wij hebben er alleszins geen gezien
tijden sonze wandeling. Maar het baasje oordeelde dat er toch wat schaduw nodig
was om zijn koppel jonge Drenten te kunnen in de hand te houden gedurende de
wandeling . En t is gelukt, t baasje lekte wel uit van t zweet dat m gelaen
had bij het uitoefenen van zijn remkracht. Want zo zijn die Drenten dan ook
weer, naar de stand van de zon en de thermometer hebben die nog nooit gekeken.
Ook hebben ze dan nog eens een duik
mogen nemen in de amfibievijver. Daar staat het waterpeil zo laag dat zelfs Fifi
hondjes er al niet meer in kunnen verdrinken.
Nog een geluk dat het in huis nog
redelijk fris is, maar morgen gaat het baasje toch pas terug wandelen wanneer
het donker is
1. als lopen gezond was, zou de
postbode onsterfelijk zijn !!!!! 2. een walvis zwemt de hele dag, eet
alleen maar vis, drinkt water en is toch dik !! 3. een konijn rent, springt en is
vegetarisch. hij leeft maar 8 tot 10 jaar !!!! 4. een schilpad rent niet, springt
niet, heeft nooit haast en komt altijd als laatste aan, en hij leeft ruim 120
jaar !!!
conclusie: .oprotten met al dat sporten en diëten !!!!!
27 februari- 27 juni, vier maanden
scheiden de ze twee data. Dat wil ook zeggen dat mijn negen pupjes vandaag al
vier maanden oud worden. Het is nog wel geen verJAARdag maar toch houden we er
aan van het even te vermelden en er een berichtje aan te wijden.
Dus gaan Kiet, Kody, Kwispel,
Kyra-Luna, Kyra-Belle, Kiki, Kona, Kibbels en Kato waarschijnlijk wel iets
lekkers extra krijgen vandaag.
Vier maanden geleden, het lijkt
gisteren wel, was ik het middelpunt van de wereld met niets dan bezorgde mensen
rondom mij. t Baasje en t vrouwtje, dr. Nelly en ook Hera en Heros waren
bezig om het mij zo comfortabel mogelijk te maken terwijl ik met haast een
regelmaat van de klok, één voor één, negen pupjes op de wereld zette.
Negen gezonde prachtpups die door
mijn zorgen alle stevige opdondertjes zijn geworden ! Ook negen opdondertjes
waarover hun baasjes regelmatig ons nieuwtjes toesturen zodat we hen kunnen opvolgen met alle leed en
plezier die pups eigen zijn.
Met plezier denken wij terug aan de
tijd dat de baasjes apetrots op mij waren dat ik zon prachtmoedertje was in de
verzorging en toewijding aan dat kleine grut, en ook aan de vier weken dat die
pups hier in de tuin op het gazon (?) konden ravotten. Maar ook aan de talrijke
bezoeken van de kandidaat pupeigenaars die telkens, soms lange, verplaatsingen
moesten doen om hun oogappeltje te komen zien evolueren.
Wij van onze kant hopen in elk geval
nog vele jaren berichtjes als deze te kunnen plaatsen voor alle puppies,
opdondertjes, woelwaters, wieters, en wat voor troetelnamen ze al niet gekregen
hebben !
Het gaat stukken beter met Hera haar
rug, na een week betrekkelijke rust is zij best terug een vinnig hondje. Ons
baasje denkt dat hij het zich inbeeld maar Hera voelt voor zichzelf aan dat,
wanneer ze onnozele kuren uithaalt daar ook de gevolgen van moet dragen.
De jachttraining die we nog te goed
hebben volgende woensdag, die gaan we aan Heros overlaten. Die zal daar ook
niet neen tegen zeggen want die zag dat vorige week woensdag ook wel zitten,
hoewel hij er niet veel van bakte !
Hier ten huize is iedereen tevreden
met de ontwikkelingen van het genezingsproces van Hera. Blijkt nu toch dat consequent
optreden en een dierenarts bezoek zijn vruchten afwerpt.
Wij hebben met ons Hera terug een
blij pijnloos hondje in huis Nu proberen ze nog een tijdje niet te laten
springen en bruut te laten spelen.
Aande
universiteit moet een professor zijn nieuwe studenten vertrouwd maken met
autopsie.
Hij begint zijn verhaal :
"Bij het verrichten van een autopsie zijn twee punten erg belangrijk : Ten eerste mag je nergens bang voor
zijn en je mag niets vies vinden."
Om dit te bewijzen stopt hij zijn vinger in de anus van het lijk
en
likt hij vervolgens zijn vinger af.
De studenten moeten hem nadoen.
Om niet af te gaan
en
in de gunst te staan bij de prof
doen
de studenten hem stuk voor stuk na,
de
vieze smaak en stank verbijtend.
De prof hervat zijn verhaal :
'Ten tweede is het belangrijk om oog voor detail te hebben.
Deze nieuwtjes maken het voor ons ook zo plezant,
nieuws van het puppyfront, de opgroeiende mini-duiveltjes die het leven van de
eigenaars elke dag weer opvrolijken.
Soms een probleempje in de aanbieding, een vraag om
raad, of het vertellen van de grappen en grollen van de oogappels (tiens,
daarjuist waren het nog mini-duiveltjes) .
Zo kregen we deze week berichtjes in de mailbox van
Marian en Kiki uit Arnhem en van Gonda en haar Kyra uit Heijen beide uit
Nederland.
Belle & co
Hoi
Jan,
Ik
had je laatst in een mail verteld dat Kiki zo bang was in het donker tijdens
het laatste rondje. Nou,ik dénk dat het voor een groot deel getackled is!
Ten
eerste heb ik inderdaad de route verlegd en ten tweede heb ik haar vaak dat
groene tuig aan gedaan,en dat heeft denk ik goed gewerkt.
Ze
wordt nu ook groter natuurlijk (geestelijk) en volgens mij kan ze dingen nu wat
beter plaatsen.
Ben
nog steeds hartstikke blij met mijn kanjertje!!!!!!!!!!
Hoi Jan en Simonne,
We hadden van de ouders van Anton een mooi kussen
gekregen voor in de bench. Deze hadden we nog niet gebruikt omdat we de bench
verkleind hadden. Nu was de oude mat zo erg kapot dat ik hem niet meer kon
wassen, er kwam allemaal schuimrubber uit. Dus nu was het tijd om het nieuwe
kussen in gebruik te nemen en de benchverkleiner er uit te halen. Maar dan
begint het probeer het kussen maar eens in de hoes te krijgen. Helaas was er
niemand om te filmen, maar ik neem aan dat jullie je wel een voorstelling
kunnen maken van iemand die met moeite probeert een kussen in een hoes te
krijgen en daarbij geholpen/geplaagd wordt door een overactieve Drent die
heeeel erg nieuwsgierig is en overal met haar neus bovenop wil zitten/liggen . JJJ
Natuurlijk moest ze hem meteen even uitproberen..
Daarna de benchverkleiner er uit gehaald en ook toen moest ze hem nog
een keer uitproberen. Ze was even verbaast, hé mijn bench is groter! Maar het
kussen is helemaal goedgekeurd!!!
Zie hier een intens tevreden pup . Dadelijk nog
Meneer Beer er bij en dan is het geluk compleet!
En zo kunnen jullie van een afstandje toch nog een
beetje meegenieten van jullie dondersteen (zoals wij haar regelmatig noemen )!
was het deze middag in de trouwmis
van An van ons Carine. Een trouwerij in grote stijl met klasse. In de stijl
van comme il faut met een vader die zijn dochter nog uithuwelijkt en die
samen aan de kerk in een spijtig genoeg, gesloten, witte cabrio arriveren.
De eieren voor de arme Klaren waren
niet in verhouding tot wat de boer die water voor zijn akker nodig had bij de
nonnekens had binnengebracht, die had er misschien nog wel een stuk mager spek bij
gedaan ?
De parochiekerk van het H.Hart is op
zich al een mooie gotische kerk en daar verzorgde de fanfare het werk der
toekomst uit Beerse de live muziek. Reken daarbij dat de kerk een akoestiek
heeft van een concertzaal dan kan je de kippenvel momenten al wel voorstellen.
Reken er dan nog de romantiek bij van
het jonge koppel waar het allemaal om draait en dan worden er langs alle kanten
zakdoeken boven gehaald.
En het blijft nog altijd zo, één foto
zegt meer dan duizend woorden, hier enkele fotos. Straks moet ons baasje nog
naar het huwelijksfeest. Hij heeft zijn dansschoenen nog maar eens extra
gepoetst en t vrouwtje staat ook in t nief zegt het baasje.
Wij hebben vanavond thuiswacht
iemand moet er toch voor have en goed passen zeggen wij dan maar !
Het baasje zijn zus zal te weinig
eieren naar de Zusters Arme Klaren in Turnhout gebracht hebben ons gedacht. Het
was de bedoeling dat d zusters voor een zonnige dag zouden bidden, maar ons
baasje zegt dat er een boer meer eieren heeft gebracht omdat die regen nodig
had voor zijn gewassen.
Nichtje An haar huwelijksdag zal dus
een natte dag worden, fotos onder een paraplu en natte voeten in de witte
schoentjes Niet echt waar de familie op gehoopt had.
De fotos van het kersverse echtpaar
gaan ze nemen in de buurt van ons bos. Hey is dus opletten dat we er niet te
veel in de buurt gaan loslopen straks na de mis wanneer de fotos gaan genomen
worden. Opspringende Drenten kunnen ze missen als heel erge kiespijn. Toch zeker
al die dames in hun lange feestkleding zijn niet happig op drie Drenten die
daar familie die ze maar al te goed kennen zien poseren voor iemand met een
(duur) Kodakske.
Straks geven we enkele fotos van An
en Glen, we hopen op stralende fotos, zowel van het bruidspaar als van de
zonovergoten omgeving, maar dan zullen de zusters toch dringend een versnelling
hoger moeten schakelen met hun gebeden zo te zien !
Ongetwijfeld hebben jullie dit probleem
ook al gehad : " Je start een programma op je computer en om één of andere
reden draait je pc in deknoop. Je zit met een loop ofte cyclische redundantie !
Maar wat betekent dat eigenlijk ? Wel, hier is een simpel voorbeeld om u te
verklaren wat cyclische redundantie precies inhoudt.
De directeur van een maatschappij roept zijn secretaresse bij zich en zegt haar
:
Vanessa, ik ga een weekje naar Rome
voor een seminarie en ik wil dat je meegaat. t Is een buitenkans voor jou om
de internationale top van demaatschappij te ontmoeten en onze partners te leren
kennen Gelieve dus de nodige voorbereidingen te treffen.
Vanessa, de secretaresse, belt meteen haar man op en meldt hem :
Filip, schatje, ik moet een weekje met de directeur naar Rome voor een
seminarie. We gaan elkaar volgende week moeten missen liefste
Filip belt meteen naar zijn maîtresse met de boodschap :Florence, mijn
liefste, de toverkol vertrekt een week naar het buitenland !
We gaan de hele volgende week lekker samen kunnen doorbrengen, Ik kijk er al
naar uit !
De maîtresse, Florence, belt meteen naar de student waaraan ze bijlessen
wiskunde geeft :
Manu, k heb veel te veel werk volgende week, we gaan je bijlessen een week
moeten overslaan. Je hebt een weekje vrij !
Manu belt daarop naar zijn grootvader :Opa, mijn bijlessen van volgende week
zijn uitgesteld. Mijn prof, Florence, heeft veel te veel werk. We kunnen
eindelijk samen gaan vissen !
De grootvader, die eigenlijk de directeur is in dit verhaal, roept zijn
secretaresse Vanessa in zijn bureau en meldt haar :Vanessa, je mag de
voorbereidingen voor dat seminarie afgelasten. Ik heb de kans om met mijn
kleinzoon te gaan vissen, en ik zie hem al zo weinig ! We zullen wel voor het
volgende seminarie inschrijven. Je mag alle reserveringen voor hotel, vliegtuig
enz annuleren.
Vanessa belt dus naar haar man :Filip, die halve gare directeur heeft weer een
wispelturige bui, hij heeft net de Romereis geannuleerd. Ik zal dus toch
gezellig thuis zijn !
Dus belt Filip naar zijn maîtresse Florence :Lieveling, het spijt me, we
zullen de volgende week dan toch niet samen kunnen doorbrengen. Die Romereis
van mijn tang van een wederhelft is
geannuleerd !
Waarna Florence weer naar haar leerling belt :Manu, luister eens, ik heb mijn
agenda kunnen herschikken. Zo kunnen de bijlessen volgende week toch doorgaan
als gebruikelijk.
Manu belt dat door aan zijn opa :Opa, die feeks van een professor komt me net
te melden dat de bijlessen toch zullen doorgaan ! Het spijt me, maar onze
plannen om te vissen kunnen
niet doorgaan.
Waarop opa directeur zijn Vanessa binnenroept : Mijn kleinzoon Manu meldt me
net dat hij de volgende week niet vrij is : hij heeft dan toch bijles. Je kan
de voorbereiding van de reis dus hernemen : we kunnen naar Rome !
Dat is nu wat cyclische redundantie is, oftewel een software loop !!
En dan hebben we het over de Metacam
die Hera s morgens te slikken krijgt.
Dat slikken op zich is hier ten huize geen probleem. Met iets er bij schuift
alles binnen alsof ze aan de kaviaar zijn, zowel bij Hera als bij Belle of
Heros.
Onze kleine meid vaart wel bij het
medicijn. Ze is rustig en ze krijgt steun uit een wel zeer onverwachte hoek.
Heros die zijn speelmakker in haar bench ziet liggen (met het deurtje open)
legt zich in zijn bench die er vlak naast staat. Het grootste deel van de dag liggen
ze dan rug tegen rug of snuit naar snuit te pitten.
Ook deze morgen ging het uitlaten
pico bello, het is alsof die Heros begrip heeft voor zijn zus en ze echt spaart
in haar bewegingen.
Ook Belle heeft meer oog voor Hera en
zon vier , vijf maal per dag ligt ze Hera te likken en proper te houden. Het
lijkt wel zo dat Belle en Heros de taak van het hoofdbestuur voor het grootse
deel heeft overgenomen wat de zorg voor Hera betreft .
Maar dat zal wel wishfull thinking
van onze baas zijn vermoeden we
Belle & co
Ze kan gaan en staan waar ze wil, maar verkiest dit...
Metacam voor Hera, Viacutan voor de vacht van "ons moe"
Toch maar even kauwen, je kan toch niet altijd slapen ...
Vanuit Arnhem in Nederland, je weet
wel, die stad waar er een brug te ver ligt(althans in WO II) bereikt ons een
bericht van Marian.
Marian is moderator van het Drentenforum
en eigenares van een lieftallig pupje die normaal zou moeten luisteren naar de
naam Kiki.
Die Kiki is onze Kiki die hier in
Vosselaar als lieftallig bolletje wol het nest verlaten heeft. Nu blijkt die
Kiki een dubbelleven te leiden, soms is het zo n transformer, en dan even
later is het weer de gewone Kiki.
Het moment dat ze zich heeft
omgevormd is het een slijk- en zandduivelin die niets meer uitzicht heeft van
een lieftallig Drentje ! We willen je maar verwittigen dat het monstertje helemaal
niet kwaadaardig is. Ze is alleen maar afschrikwekkend vuil en haast
onherkenbaar. We geven hier dan toch maar de fotos mee voor alle
duidelijkheid.
Dokter Nelly heeft onze kleine rust
voorgeschreven, ze heeft te maken met een heel lichte vorm van Hernia. Rust en
Metacam dat is de behandeling.
Metacam is geen probleem dat kan in
verschillende groottes aangekocht worden. Maar die rust daar zal op moeten
gelet worden. Nelly legt ze platte rust voor in de bench, nu is dat toevallig
geen probleem, daar trekt ze zelf naartoe als het haar zelf belieft.De bench is
hier geen straf.
Wel toevallig dat we het er gisteren
nog over hadden op deze plaats. Het probleem stelt zich s morgens wanneer Hera
en Heros samen worden uitgelaten voor hun ochtendplas. Op die momenten gebeurt
het wel eens dat ze struis door spelen en dat het er wel eens wat hard aan toe
gaat met het rondcrossen en achter elkaar aan hangen in de tuin. Daar zal het
hoofdbestuur strenger op moeten toezien.
De dagelijkse wandeling moet voor
Hera ook aangelijnd gebeuren, dit om te vermijden dat ze nog maar eens over de
toelaatbare limiet van inspanning zou gaan. Denkbeeldig is dat niet,
waarschijnlijk wel !
Resulaat van ons bezoek aan de
dierenkliniek en dr. Nelly: rust houden, geen verdere behandeling buiten het
rustig houden van ons woelwater nummer 1 met voorsprong. De laatste
jachttraining van volgende week zal dus ook niet doorgaan voor onze kleine meid
en Heros zal nog eens interim vervanger mogen zijn. Tegen dan hebben we in elk
geval het zwemmen (met de poten van de grond) gaan oefenen in de hier naburige E3 vijver.
Ook Belle was mee naar dr. Nelly. Bij
Belle was de diagnose van Nelly hetzelfde als die van het baasje, storing in de
hormonenhuishouding na nestje van 9. Komt in orde zonder al te veel poespas .
Waar de baasjes wel van schrokken, Belle weegt 30 kilo en daar mag gerust wat
af. Eerst volgende maatregel, geen Chappi voorlopig bij in de eetkom, maar
terug boontjes op het menu. Dat gaan we bij alle drie toepassen want Heros met
zijn 37 kg en Hera met haar 27 kg, kunnen ook best wat gewicht kwijtspelen.
Dit bericht moest
gisterenavond nog geplaatst worden maar het is er niet meer van gekomen van het
te plaatsen, straks meer nieuws van bij dr.Nelly.
Voor Hera is de laatste les
figuurlijk in het water gevallen. Door zich te kwetsen vorige week, het baasje
denkt aan een verrekking of erger Hernia, heeft het baasje haar niet meegenomen
op training. Het gaat volgens hem niet op van voor morgenvroeg een afspraak te
hebben bij dr. Nelly, en dan de avond daarvoor dummys te gaan apporteren en in
vijvers te duiken.
Daarom is vanavond Heros maar gaan
plaatsvervanger spelen. Dat kan dus niet zomaar wanneer je de voorgaande lessen
niet hebt gevolgd. Dat wist het baasje wel maar hij had Heros een swillen laten
zwemmen in de vijvers aldaar. Het was zoals gewoonlijk bij Heros, met volle
goesting en durf, tot zijn voeten geen grond meer raakten !
Het baasje heeft zich dan maar nuttig
gemaakt met het nemen van fotos van hondjes en baasjes die deelnamen aan de
lessen. Spijtig was wel dat er verschillende deelnemers al op verlof waren
vertrokken en dus de nles en de fotos nemen gemist hebben
Nog maar eens een pleidooi houden
voor het gebruik van een bench, daar heeft het baasje niet echt zin in, maar
hoe het er hier gisteren aan toe ging met de bench wil m toch wel even
vertellen.
Gisterenavond na thuiskomst uit la
douce was het baasje zijn post uit de mailbox aan het doornemen.De benches van Heros en Hera staan vlakbij
aan het raam vlak bij de plaats waar t baasje aan de laptop bezig is.
Met het nodige gezeur begint Hera met
haar poot aan het gesloten deurtje van de bench te peuteren en poogt ze om het
deurtje open te krijgen. Het baasje die haar stuntelig bezig ziet opent voor
haar het deurtje en schikt het kussen en het overtrek lakentje zodat alles
terug netjes ligt.
Dat zint madam niet echt, zij moest
dadelijk in de bench kunnen ! Kuren verkopen, zeuren, blaffen, springen, komen
likken, gans het repertoire van kuren hebben we gezien.
Wanneer t baasje klaar was met de
bench, op zn knieën en half in de bench (er zijn makkelijker en fraaiere
posities voor baasjes)kon ze niet snel genoeg in haar bench liggen. Nog even alles
op één hoop krabben, (daar ging het baasje zijn werk) en ons juffertje was
tevreden. Ze is enkel nog vlak voor het slapengaan even buiten geweest voor een
plas maar voor de rest van de avond hebben we haar niet meer gezien.
Dit om maar even aan te tonen dat de
honden de bench helemaal niet zien als een straf en dat het helemaal niet zielig
is. Voor hen is het hun veilige hol, waar ze zich goed voelen !
Als je het niet kent kan het
plezierig zijn maar wij kennen het al maar al te best, Files !
File in Parijs, en een hele lange
rond Antwerpen natuurlijk ! Al een geluk dat ons baasje zowat overal de weg
weet. Ook omdat hij al zoveel files in zijn leven ontweken en vermeden heeft
waarschijnlijk.
We zijn deze morgen om kwart na tien
vertrokken en waren thuis rond kwart voor zeven. Die acht uur en half is al het
langst dat we er in een jaar over gedaan hebben. En dan schreef het baasje nog we
gaan rap thuis zijn want we hebben geen ekening te houden met de aanhanger aan
ons g.t .
Ons baasje heeft deze morgen nog wat
fotos genomen van onze zit/ligplaats in de auto. Ik Belle eis de plaats op de
zetel achter ons baasje op. Die plaats heb ik al zolang ik hier woon voor
mezelf opgeeist. Daar is indertijd zelfs Bas voor moeten opschuiven. Achter het
baasje is maar plaats voor ééntje ! Voor mij Belle ! ! !
Hera en Heros hebben de ganse koffer
voor zich plus een doorsteek naar mijn plaats. Dat vinden de baasjes het
makkelijkst om uit te stappen. Dan kunnen we altijd aan de zijkant uitstappenen
dat is wel veiliger dan achteraan waar we twee richtingen uit kunnen, links en
rechts. En laat dat nu gevaarlijk zijn met passerend verkeer op de parkings.
We hebben alle drie in elk geval
plaats genoeg als we van goeie wil zijn. Tijdens de heenreis is Hera dwars
achteraan gaan liggen zodat ik Hros in een bolletje moest gaan liggen. Ze heeft
het gedaan om mij een pee te stoven k weet het zeker, want soms is het een
echte feeks die kleine zus van me !
Kijk maar hoe het baasje het voor ons
heeft opgelost
Gisterenavond nadat ons baasje terug
gegaan was om die eerste zonnebloem te fotograferen, was ik mogen meegaan. Soms
heb ik als oudste, als roedelleidster wel wat faciliteiten bij ons baasje .
Meestal beperkt zich dat tot een
snoepje meer, of eerst mn eten krijgen of een extraatje waar er maar eentje
van is, dat is dan voor mij. Maar gisteren was het omdat het niet voor de hand
lag dat hij dan drie Drenten in t oog moest houden en dan nog wat portretjes
schieten wat te veel van het goede vond.
Op de terugweg was ik aangelijnd want
ik had mijn oren weer eens niet gebruikt op het gepaste moment, kwamen we
Sophie tegen. Dat is het nieuwe buurhondje die in het huis woont waar vroeger
Bonnie woonde.
Sophie is een Duitse herder teefje
van acht jaar die we al wel eens aan de afsluiting hadden gezien maar nog niet
echt gesproken hadden. Ook met de baasjes die nog druk in de weer zijn met
alles op zn pootjes te krijgen hadden we nog maar van ver contact.
Dat gaat veranderen want nu ik met
Sophie in t kort heb kennis gemaakt heeft het baasje afgesproken dat we as
soon as possible ofte asap op de borrel komen.
Dus weten we weeral wat doen de
eerste week van juli wanneer we terug in Ferret zijn, ik heb alvast voor de
hondjes het ijs gebroken !
Als we morgen voormiddag de steven
naar België wenden gaat het leven verder in Ferret. Dat leven zal de eerste
dagen in het teken staan van oogsten van graan. We zagen Serge onze buurman, de
landbouwer eigenaar van de meeste velden in onze buurt zijn graan controleren.
Nu voorspellen ze geen al te fameus
weer voor de rest van de week in het zuidwesten van Frankrijk maar de week
nadien zal Serge en zoon wel op de velden verschijnen met hun immense pikdorser
en tractoren. Dat gaan we missen dit jaar.
Wat we ook gaan missen is het open komen
van de zonnebloemen. Bi de wandeling daarstraks hebben we de eerste open
zonnebloemen opgemerkt. Daar maakt ons baasje dus een punt van om de
allereerste zonnebloem op het blog te krijgen. Ook dit jaar is het weer gelukt
om uit een gans veld groene planten die ene gele er uit te pikken.
Daarom in exclusiviteit speciaal
voor dit blog en zijn lezers de eerste zonnebloem in Ferret !
Belle & co
Juist buiten ons gehucht Ferret, graan zo ver je zien kan.
Klaar om geoogst te worden.
De allereerste in de buurt !
De baas had zich verstopt tussen de zonnebloemen terwijl ik muizen zocht.
Het hoofdbestuur is weer druk in de
weer met van alles en nog wat. We kunnen er kop nog staart aan krijgen en dat
wil toch al wat zeggen voor jachthonden ! Of willen de bazen daar iets anders
mee zeggen dan wat wij bedoelen met kop en staart ?
In elk geval, ze doen raar die bazen.
Al wat zorgvuldig was uitgepakt twee weken geleden gaat nu terug de valies of
de tassen in. Wat het baasje allemaal in de tuin heeft gebruikt gaat terug de
schuur of stal in. t Zijn rare dagen hier, t baasje heeft zelfs de auto
gewassen
Wat wel heel raar is hij heeft de
aanhanger in de schuur gezet. Gewoonlijk is het juist andersom, dan worden alle
spullen inde aanhanger geladen. Zouden we deze maal op een hoopje geduwd worden
tussen de zak met schoenen, de valies en de hondentas ?
Wij van onze kant hebben er het
volste vertrouwen in. We hebben ook al gezien dat t baasje bezig is geweest
met de dakkoffer. der Schwiegermutterkoffer zoals de Duitsers het noemen,
soms ook wel eens skikoffer genoemd. We geloven nooit dat onze baas ons in een
oncomfortabele houding door half Frankrijk en haast gans België gaat meezeulen,
zo is m niet onze baas !
Morgen komen we dus terug naar België
voor een goei veertien dagen. Er valt nog wel wat te doen vergaderingen,
trouwfeest, enkele feestjes en BBQs. t Baasje heeft al gezegd dat we
misschien nog wel eens naar Holland rijden om een paar pupjes te gaan opzoeken
van wie de baasjes al verschillende malen hebben gezegd dat we maar eens bij
hen moeten komen wandelen Genoeg te doen de komende weken, we gaan ons weer
niet vervelen zoveel is duidelijk !
Hoe rijm je dat samen zal je denken,
maar je moet het niet samen zien, het enige dat ze gemeenschappelijk hebben is
dat ze beide vandaag zondag hun feest hadden.
In Condac, dorpje aan de Charente
bekend om zijn destijds fameus restaurant in de oude watermolen, daar was het
vandaag fête du pain. In combinatie met een vrij uitgebreide bric à brac was
het daar netjes georganiseerd.
Je kon er aan lange, mooi gedekte
tafels een lunch gebruiken, de broden lagen al uitnodigend op de tafels klaar en
het rook er verrukkelijk ! Ons hoofdbestuur had echter laat ontbeten maar toch
kregen ze het water in de mond. t Vrouwtje heeft er dan maar twee hééééél
lekkere krentenkoeken gekocht.
Dat ook aan die kant van het
departement er een sterke Engelse invloed is, zich laat merken door onder andere
een optreden door doedelzakspelers.
Het fête du foin in Montjean viel
wat tegen, veel minder goed georganiseerd, en in feite was het niet meer dan
een oldtimershow van oude tractoren met aansluitend eetfestijn.
Die Fransen toch, als er geen eten of
drinken bij te pas komt, gebeurt er niet veel. Hier was er een grote tent
geplaatst maar de geur van olie en slecht afgestelde motoren van tractoren
geurde boven de gaarkeuken.
Maar we kwamen wel enkele bekenden
tegen. Daardoor was het ook hier best toeven, je kreeg nog eens andere
nieuwtjes te weten uit de streek. Nieuwtjes die je niet in de krant gaat
treffen maar die een hoog roddelgehalte hebben. Moet af en toe ook eens kunnen
zegt het hoofdbestuur
Jef een Vlaming en Mohamed een Turk lopen door een bos.
Plots horen ze een zacht stemmetje om hulp roepen.
Ze lopen verder en zieneen elfje
vastzitten in een wirwar van doornen.
Met hun beiden maken ze het elfje vrij.
Blij zegt deze : "je mag beiden een wens doen."
De Turk moet niet lang nadenken en zegt: "ik wil een hoge muur helemaal
rond Turkije zodanig dat de islam beschermd blijft van alle vreemde invloeden."
Deze morgen lag het internet hier in La Magdeleine
plat, geen doorkomen aan en binnen komen was er ook al niet bij. Eventje
geleden floepte de boel toch terug op OK en vonden we deze mail van Sybille
over ons Katootje in de mailbox. Ook in Pellenberg gaat blijkbaar alles comme
il faut en wij laten jullie meelezen hoe het er ginds aan toe gaat.
Belle & co
Dag Jan
en Simone,
Ik wou
jullie gisteren al een mailtje sturen met wat laatste nieuwtjes over Kato, maar
het is er toen niet meer van gekomen.
Het gaat
hier geweldig goed met haar. Vijftien kilo weegt ze al, nochtans mooi slank, ze
heeft de vacht van haar moeder en het figuur van haar tante Hera. En prachtige
gele ogen, met soms al een redelijk volwassen blik (het zou wel eens heel goed
die van haar moeder kunnen worden, Simonne). Sinds drie juni, drie dagen na
haar laatste inenting, mag ze nu ook mee gaan wandelen. Geweldig vindt zij,
vinden wij dat. Het liefst gaat ze met de andere honden samen, soms wat
moeilijk om alleen te bedienen, maar als Tascha meegaat loopt dat prima. De
eerste keer was ze zot als een jonge pup, de tweede keer liep ze mee alsof ze
nog nooit iets anders gedaan had dan aan de leiband lopen. Aan de lange leiband
trekt ze meestal niet, aan de korte zal ze dat nog moeten leren.
Verder
eet ze zeer goed, slaapt ze zeer goed (doorgaans langer dan haar baas: ik ben
een vroege vogel), speelt ze zeer goed en is ze heel erg lief en heel erg
grappig. Niets op haar karakter aan te merken! Ze is van het type stoer met een
klein hartje. Blaft uitdagend naar honden en paarden tot die een stap in haar
richting zetten, dan schiet ze tussen mijn benen, mijn kleine heldin...
Vrijdag
waren we met de drie honden naar de dierenarts gegaan. Filemon en Mira moesten
hun jaarlijkse inentingen hebben, en er waren een paar kleine dingetjes bij
Kato waarover ik het gedacht van de dierenarts wou horen. Filemon was
doodsbenauwd op de tafel, en Mira en Kato zaten naast elkaar naar Filemon te
kijken, met hun kop beurtelings naar links en naar rechts gebogen, zo grappig!
Kato
heeft wat jeugdpuistjes op haar buik. Ik heb haar gisteren met een
anti-allergische shampoo gewassen (haar eerste echte kennismaking met water, ze
was een beetje bang, maar liet zich toch heel goed wassen - ik moest niet eens
mijn kleren verversen nadien), en ik moet dat volgende week nog twee keer doen.
Daarnaast had ze ook een beetje platte stoelgang, volgens de dierenarts 'omdat
ze een gft-bak is'. Ze eet inderdaad alles op wat ze ziet liggen, met een
lichte voorkeur voor paardenmest ( in zeer ruime porties voorradig op de wegen
waar wij wandelen) en koeienmest... Daar moeten we dus strenger op zijn. Ze
krijgt nu probiotica, wat ze ook bijzonder lekker vindt. Ik was net
overgeschakeld van een mengeling van Medium en largebreed puppyvoer, naar
uitsluitend large breed, misschien speelde dat ook wel een rol.
Voilà,
goed nieuws dus van het Katofront. Ik ben ongelofelijk blij met haar, we hebben
een groot lot uit het nest gehaald!
Ken je hem nog, Kraakje het
eekhoorntje van bij tante Terry op TV ?Dat moet zowat in de zestiger jaren geweest zijn. In elk geval heette
één toen nog BRT en Kraakje was de co-presentator in zwart/wit op zondag in het
kinderprogramma van Tante Terry.
Wel , ééntje van zijn nakomelingen
heeft hetzelfde gedaan als ons hoofdbestuur, die is geëmigreerd naar de
Charente . Dat m niet zomaar de Charente heeft gekozen is logisch, t is hier
maar al te goed, maar dat hij ook nog eens in La Magdeleine komen wonen is
verbaasd ons toch.
Veel eiken en beukenbomen staan hier
niet, wel een walnoten geval en een hazelnotenboom. Maar bij onze Kiet op het
Kieter-Wieterblog zagen we ook een eekhoorn, en die at kersen !
De eekhoorn hier in de tuin liep
daarstraks vlak voor de voeten van t vrouwtje. Beiden zijn waarschijnlijk
geschrokken. Van t vrouwtje weten we het omdat ze het ons vertelde. De
eekhoorn is waarschijnlijk toch harder geschrokken want die is de betonnen elektriciteitspaal
opgevlucht.
Daar heeft m en tijdje gezeten tot
hij geen Drenten meer onder de paal zag en heeft dan het hazenpad gekozen, of
bestaat dat het eekhoornpad ?
Van een pad gesproken, die hadden we
ook al in onze tuin deze week. Vermits de huid van padden gif bevat als
afweermiddel heeft het baasje de pad maar opgepakt en een eindje buiten de tuin
gaan zetten.
Het is hier zo stilaan een hele
dierentuin aan het worden. Alleen de zwaluwnest, die is dit jaar leeg gebleven
Gisterenavond was er plots kabaal in
de tuin, toen ons baasje kwam kijken was alles terug rustig, op een zoekende
Belle en Heros na die aan het spoorzoeken waren.
Ondanks de regen van vannacht blijk
het spoor van de kat nog niet genoeg vervaagd te zijn om Belle en Heros deze
morgen terug aan het zoeken te zetten.
De kersenboom heeft hun speciale
aandacht, onder de boom tegen de stam, die twee zijn er niet weg te slaan.
Onderzoek van de kruin door t baasje heeft niets opgeleverd, poes is weg !
Maar het woord poes alleen al geeft
aanleiding tot vernieuwde interesse voor de boom. Het baasje heeft de kat nog
niet gezien maar het is goed mogelijk dat het de kattin is die hier bij ons in
de schuur vorig maand twee kittens had. Toen hadden de Drenten geen toegang tot
de schuur om de prille poezenfamilie niet te storen. Blijkbaar zijn ze nog niet
ver weg uit de omgeving vertrokken
Deze namiddag hebben de landbouwers
hun machines terug voor ettelijke dagen op stal mogen zetten.
Rond twee uur deze namiddag is het
beginnen regenen. Niet hard en niet lang maar genoeg om de alle maaiwerkzaamheden
stil te leggen. De Coöperatieve neemt namelijk geen vochtig graan . Dit wegens
kwaliteitsverlies en veiligheidsoverweging.
Het zal dus enkele dagen warmte
vragen vooraleer alles terug droog genoeg is om te herbeginnen met maaien.
Voor ons heeft dat natuurlijk ook zo
zijn gevolgen. Wij zullen nog even moeten graanjumpen in plaats van over de stoppelvelden
achter slangetjes en egels te gaan zoeken.
Het baasje heeft op zijn beurt dan weer
spijt dat het niet harder heeft geregend, dat zou zijn watervoorraad voor de
tuin weer wat op peil hebben kunnen brengen.
Zo blijkt nog maar eens dat het nooit
voor iedereen goed is, de een heeft water nodig en de andere heeft nog enkele
dagen zonnig weer nodig .
Toch maar kort een gezondheidsbulletin
van Hera ( het lijkt wel een prinses in verwachting, daar geeft het hof ook
zoiets voor de pers).
Het is niet over bij Hera maar de
baas staat in twijfel. Wij denken aan een combinatie van zich pijn hebben
gedaan en de hormonen huishouding die wat overhoop ligt.
Hera mijdt de andere twee ze speelt niet
met Heros als die aandringt, pijn lijkt ze niet te hebben want ze springt
gezwind in en uit de koffer van de auto.
Ze paradeert door Villefagnan als ik
om brood en een krant zoals heb je me
gezien. Kop omhoog staart als een helicopter en de pretentie loopt er vanaf.
Aan tafel zit ze naast Belle om er
bij te zijn als er iets van tafel valt
Kortom, de bazen krijgen er kop nog
staart aan ! ! !
Vandaag
melden Inge en Yvonne de vorderingen van hun oogappel Luna. De titel lijkt vandaag
een beginnend algebra gehalte te hebben waarin we een vergelijking met één
onbekende herkennen. We weten niet meer hoeveel van deze updates we tot nu
toe mochten ontvangen. Daarom vanaf gisteren onbekend, en vandaag onbekend +1.
Hieronder
de ervaringen en vorderingen van Drentenpuppy Kyra-Luna uit Minderhout.
Belle
& co
Bonsoir Jean, Simonne et les 3 grandes,
Het zal weer wel niet allemaal juist geschreven zijn maar kom ...
Poeh, poeh, een drukke werkweek zit er bijna op en met 2 weken heerlijke
werkvakantie in het verschiet, word je toch al wat vrolijker ... althans na de
eerste week, zal het helemaal goed gaan.
Ik zit lekker binnen want het waait hier 8 beaufort. Luna was lekker aan het
genieten van de wind door haar vacht tot ik net merkte dat ze een nest mieren
met hun kont in de wind heeft gezet. Een kuil in de gazon is het gevolg ... en
ook een superzielig kijkende pup in haar mand ... Ze graaft wel eens meer maar
nooit in het gazon. Alleen vandaag zal ik wat traag geweest zijn... of zij wat
snel. Het is maar hoe je t bekijkt.
Luna is nog steeds een zalig pupje (oeps krijg ik een kwade blik van een kleine
Drent), dus excuseer ... is al een zalige kleine meid. Ze haalt wel wat hondenkwaad
uit maar welke pup doet dat niet.
Het niet-zetel liggen krijgt ze steeds beter onder de knie. Als beloning mag ze
s avonds nog even op een deken bij ons in de slaapkamer liggen. genieten dat ze
dan doet ... en de baasjes natuurlijk ook. Na een halfuurtje komt dan het
onverbiddelijke 'Luna bench' en hup daar gaat ze dan, niks zielig kijken,
gewoon slapen.
Gisterenmorgen moest baasje om 02.45 u opstaan voor een actie en dan mogen ze
wel zeggen dat honden geen tijd kennen maar toch. Ze werd wakker en is
onmiddellijk terug op mijn schoot in slaap gevallen voor zover dat kan. Nog een
plasje en dan hups terug in de bench tot 8uur want Luna vindt dat slapen iets
is voor watjes, wat de andere baas matig kon respecteren want als die een late
dienst heeft, is het pas nacht voor ze thuis komt en dan worden de nachten erg
kort.
Gisterenavond in de puppyles was Luna voor het eerst suuuuuuuper
aaaaaaandachtig en ongelooflijk goed bezig. Neemt niet weg natuurlijk dat ik nog altijd niet helemaal tevreden ben (niet
over onze kleine meid). Ach, misschien ben ik wat te kritisch maar toch. Van
jachthonden en hun gedrag hebben ze er niet al teveel kaas gegeten alhoewel ze
gisteren het ene compliment na het andere kreeg. Op het einde van de les
mochten de hondjes (aangelijnd???) naar elkaar toekomen en op commando moesten
wij dan hun aandacht trekken en de kring terug groter maken. Wil het dat Jasper
en Luna naast elkaar stonden ... geen aandacht voor de anderen, voor dichter
bij te gaan alleen voor elkaar ... wat de kreet 'racist' ontlokte bij t baasje
van Jasper.
Ook Kianzo is een grote vriend geworden na de les. Bij hem doet ze niet gek in
het begin. Hij mag het initiatief nemen, precies of ze weet al dat hij wat tijd
nodig heeft om te ontdooien.
Zoals je wel kan lezen ben ik niet geheel overtuigd van de werkwijze van mijn
school en wat doe je dan ... idd verder zoeken. As dinsdag ga ik in Breda
kijken naar een puppyjachtles. Daar geven ze ook gehoorzaamheid maar dan vooral
in functie van de jachttraining zelf. Een super enthousiaste vrouw en als het
bevalt zal Luna vaker in het buitenland verblijven.
Autorijden doet Luna met wisselend succes. De ene keer wel een beetje
overgeven, de andere keer weer niet. Zaterdag passen we de tip van Jasper toe
... uitgebruiste cola en dan maar duimen dat het lukt en blijft lukken.
Zwemmen is haar hobby nummer 1, de waterrat. In dat autoritje geen overgeven
maar rustig liggen slapen.
In het kort samengevat, kleurt Luna onze dag (of heeft deze zin een te hoog
VTM-gehalte). Gisterenavond heeft ze samen met mij naar Rome gekeken. Geen
moment heeft ze gemist
Wij zijn er wel uit hoor. Luna willen we voor geen geld ter wereld missen....
Grtssss from Lesswood
Inge
Tijdens het bezoek aan "ons moe" twee weken geleden
Hier op het nog intacte gazon thuis in Minderhout.
Hera heeft zich ergens bezeerd maar
de baasjes komen er maar niet achter waar ze nu juist pijn heeft.
Dat ze ergens pijn heeft is
duidelijk, zij ijsbert maar door de kamer en als het baasje ze afzonderlijk mee
de velden inneemt blijft ze in de onmiddellijke omgeving van t baasje, en dat
is niet normaal.
Eten doet ze ook behoorlijk, het
baasje denkt aan een verrekking die ze daarstraks heeft opgelopen toen we voor
de eerste maal gingen wandelen. Toen is ze met haar zottigheid tegen het baasje
opgekwakt zodat die zijn horlogebandje, een metalen, er van los was gekomen.
Toen heeft ze voor de eerste maal een piep laten horen. Bij de wandeling
daarjuist gaf ze weer een piep toen ze uit het graan de weg terug op kwam.
Het baasje heeft ze een portie
metacam gegeven. Dat verdooft de pijn en kan met een enkele portie helemaal
geen kwaad.
We wachten af wat ze morgenvroeg
doet, als ze nog niet optimaal is gaan we even langs bij Dr. Hans, die eigenlijk
Benoit heet. Hans is zijn familie naam, t zijn rare mannen die Walen
Jef,
Belg: mijn vrouw heeft zo'n grote borsten
dat mijn handen te klein zijn om ze helemaal vast te nemen.
Kees,
Hollander : mijn vrouw heeft
zo'n lange benen dat als ik haar om 7 u begin te kussen vanaf haar voeten ik
maar om 8 u aan haar navel ben.
Ali,Marokkaan: mijne vrouw hebben zo'n kont dat als ik op haar
gat sla en dan werken ga, haar gat nog altijd trilt wanneer ikke thuis kom .
Jef & Kees: jawadde, heeft je
vrouw zo'n grote kont ?
Ali : neenee, ikke nooit nie lang weg voor
te werken
Hier weer een berichtje, een
up grade hebben de pupeigenaars dat spontaan zelf zo genoemd, vanuit Nederlands
Limburg.
Gonda en Anton, trouwe up
graders stuurden ons gisteren onderstaand berichtje over hun oogappel Kyra-Belle.
Wijzelf, en ook Roswitha, de
fokster van Ferron , de vader van de pups, houden sterk aan deze berichten.
Vooral omdat gezondheid van de ouderdieren en van de pups voor ons haast een
passie is. Gezondheid en aangenaam karakter bij een hoge jachtaanleg, dat is
wat wij betrachten bij het fokken.
Als je dan van zes van de
negen pups regelmatig berichten over het wel en wee van de pups mag ontvangen
dan zijn wij daar heel blij mee.
Zelfs tot in Denemarken worden
deze berichtjes gevolgd. Daar hoopt Gitte haar Ayla ook te laten dekken door
Ferron. Als je dan al die berichten over wel een wee van onze pups kan lezen is
dat in elk geval een grote geruststelling dat alles ook goed gaat lopen daar in
het hoge noorden !
Belle & co
Hallo Jan, Simonne, Belle, Heros en Hera,
Vandaag zijn we naar de dierenarts geweest voor de laatste inentingen
(cocktail, rabies en kennelhoest), ze heeft een injectie gehad en wat in haar
neus.
Rabies is namelijk verplicht in Duitsland en aangezien wij zo dicht aan
de grens wonen, willen we tijdens een fietstochtje nog wel eens aan de andere
kant van de grens belanden.
Toen we binnen kwamen kwam de dierenartsassistentie achter haar balie
vandaan, ze wou zon lief drentje natuurlijk wel even aanhalen, dat vond Kyra
wel leuk, alleen deed ze een vreugdeplasje Volgens de dierenarts moest je,
voor je bij haar kwam haar eerst even negeren zodat ze even kon wennen voordat
je haar doet begroeten.
Ze heeft er op verschillende momenten toch nog wel last van, ook als we
iemand of een leuke hond tegen komen met wandelen. Volgens de dierenarts ging
het vanzelf over.
Ze is ook flink aan het wisselen, er zijn al heel wat nieuwe tanden
verschenen. De laatste twee dagen heeft ze er wel wat last van, ze eet iets
minder goed. Maar gelukkig hebben we nog steeds wat puppymelk! J Dan worden de
brokjes wat zachter. Ze weegt ondertussen 13,8 kg
Verder doet ze het goed ze is steeds zelfstandiger met het wandelen en
loopt steeds verder bij ons vandaan in het bos, ze gaat als een echte Drent
dwars door alle struiken heen en kwispelt daarbij heel enthousiast, alleen het
komen is dan af en toe wat lastiger. Ze komt wel, ze neemt er alleen de tijd
voor!
Het lopen aan de riem zonder trekken gaat ook steeds beter. Ze lijkt het
al wel te snappen, maar het is af en toe nog veel te moeilijk want alles is
natuurlijk wel erg interessant! We hebben er vertrouwen in dat het goed komt!
Vrijdag beginnen we met les 1 van de puppycursus.
Is het met jullie verder allemaal goed? Heros weer rustig? Dat was me
wel het dagje gisteren!
Groetjes, Gonda, Anton en een
dikke knuffel van Kyra!
Snuffelen en zoeken...
Even pauseren met het baasje tijdens een tochtje met de fietskar.
Terrasje doen met de baasjes, dat is ook een specialiteit van "ons moe, Belle"
Een kleine maand vroeger dan vorig
jaar dan vorig jaar zijn de immens grote pikdorsers op de velden verschenen.
Vanavond hoorden wij achter de tuin gerommel van machines, tractoren, en alles
wat er rondhangt.
En inderdaad, zo rustig als het hier
normaal s nachts is, zo luidruchtig gaat het vannacht worden. Niet dat we er
van gaan wakker liggen. De wind, of dat briesje dat er voor moet doorgaan waait
vanuit het westen en blaast de geluiden dus weg van ons.
Als we even naar boven kijken dan
kennen we gelijk de reden van de haast van de landbouwers om hun nu op dit
moment kurkdroge granen naar de coöperatieve te brengen. Vochtig graan nemen ze
niet wegens gisting gevaar en bederf van de opgeslagen granen, en tevens om
ontwikkelingen van gassen in de silos te mijden !
De eerste foto hieronder namen we op
11 juli vorig jaar. De tweede namen we vandaag rond 21 uur en toen waren de
machines nog maar net op het land. Waarom ze nog zo laat begonnen heeft alles
te maken met de derde foto. De dreigende lucht voorspelt niet veel goeds voor
vannacht of de volgende uren .
Belle & co
11 juli 2010 start van het maaiseizoen
Vanavond 15.06.2011 rond 21 uur daar zijn de machines weer...
Het klikt niet tussen Heros en Arcil
! Twee reuen in dezelfde tuin, de ene van het vrij dominante type (zegt Hans)
en de andere die have en goed en zijn twee teven wil beschermen of enkel voor
zich houden.
Van het eerste moment dat Arcil uit
de auto stapte gromden de twee heren al tegen elkaar, het baasje nodigde Hans
en Arcil uit om eerst samen een wandeling door de velden te maken en zo de
heren aan elkaar te laten wennen, iets dat meestal wel lukt.
Ook hier lukte het naar de bazen hun
tevredenheid Tot Heros en Arcil bij het graanjumpen plots tegen elkaar opliepen.
Dat hadden ze beter niet gedaan want toen gingen de twee reuen pas echt in de
clinch met elkaar. Vermits het gebeuren vlak bij de weg plaatsvond was Hans het
eerste bij de twee vechtersbazen en wou ze scheiden !
En wat nu echt niet moest gebeuren
gebeurde wel, Hans zijn rechterhand kwam gehavend uit de tweestrijd waar dus een
derde het echte slachtoffer werd. Na de wonde goed te hebben gewassen en
ontsmet is het baasje met Hans naar het ziekenhuis van Ruffec gereden vermits
de huisartsen in Villefagnan niet thuis gaven. Na de eerste zorgen gekregen te
hebben en een uitleg erbovenop van hier zijn ze de verzekering en het
ziekenfonds flink wat euros lichter aan het maken werden Hans en ons baasje
(die chauffeur van dienst was) doorverwezen naar Angoulême,
departementshoofdplaats met verschillende ziekenhuizen en klinieken.
In de kliniek Saint Joseph zouden ze
dan nog eens controleren of er niets mis was met de pezen in de hand van Hans
(kassa, kassa, voelde ons baasje). In Ruffec hadden ze al röntgen fotos
genomen en zeker geen breuken vastgesteld.
Ook in de Saint Joseph kliniek
stelden ze vast wat elke leek kon vaststellen dat je moest oppassen voor
besmetting van zon wonde.
Ja dan eet je geen komkommers omdat
je daar van kan sterven en dan zou je nog gaan hemelen van een hondenbeet.
Om een lang verhaal kort te maken,
rond twee uur begon de ziekenhuizentoer door de Charente en rond negen uur
waren de baasjes terug thuis, gezond maar groen van de honger wegens niet meer
gegeten sinds s morgens.
En daarom was er gisteren maar één
berichtje op dit blog, tegen alle gewoontes in !
Misschien wel een wat verwarrende
titel, want hier gaat niemand boelekes of puppys kopen. Toch niet voor zover
het ons bekend is.
Vandaag leven we in verwachting van
bezoek uit Nederland. Op zich is dat ook al geen uitzondering, dat gebeurt wel
meer bij ons maar dan zijn we in Vosselaar, nu krijgen we bezoek in Frankrijk.
Het zit zo, Hans , Jil en Arcil,
Hollandse blogmaatjes van ons zijn op vakantie hier een eindje vandaan. Echter
niet zover dat het gekkenwerk is om eens op bezoek te komen. Als ze van bij hen
in Nederland tot Vosselaar komen zijn ze verder weg. En dus hebben de baasjes
afgesproken om eens langs te komen.
We verwachten hen tegen het middaguur
en ze blijven een nachtje over. De buren gaan zich weer in de ogen wrijven als
ze ons straks zien passeren. Er zal geteld worden en ze gaan zich verbaasd
afvragen of er weer ééntje is bijgekomen in het roedeltje.
Straks meer nieuws over bezoek en
andere alledaagse dingen.
s Avonds hebben we hier het mooiste
licht, tijd om ons trio en t Kodakske mee in de tuin te nemen voor een paar schoon
portretjes.
Vanavond hadden Belle, Hera en
Heroshun buik vol en deden ze het wat
rustiger aan. Ideaal dus om zoals ze vroeger, voor het digitaal tijdperk,
zegden, iets op papier te zetten.
Hier de resultaten van de fotoshoot
te La Magdeleine.
Jan
Plaats genoeg voor ons trio
Mooie Hera Komt Heros ook nog eens voor kader spelen
Een
Nederlandse soldaat komt al rennend op een kruispunt
en ziet daar een non staan.
Hij vraagt: "Zuster, mag ik mij even verbergen onder uw rok, ik
leg het later wel uit."
De non gaat enthousiast op het voorstel in.
Even later komen twee MP's aangehold en vragen aan de non :
"Is hier een soldaat voorbij gelopen?"
Zij zegt ja en stuurt de MP's de andere richting uit.
Nadat de MP's verdwenen zijn kruipt de soldaat onder de rok uit en zegt :
"Bedankt zuster, ik wil namelijk niet naar Irak toe."
De non knikt begripvol.
Om verder de non nog een compliment te maken zegt hij:
"Ik wil niet grof zijn zuster, maar jij hebt het mooiste
paar benen dat ik ooit gezien heb."
De non antwoordt: "Had je ook wat hoger gekeken, dan had jij de
mooiste ballen van de wereld gezien "
"Ik wil namelijk ook niet naar Irak."
Wie helpt mee om Sonja van het
Drentenforum aan de noodzakelijke stemmen te helpen om in de prijzen te vallen
met de wedstrijd van Beneful.
Veel moeite is het niet, gewoon even
op deze link klikken en het filmpje van Sonja en haar Kyra starten. http://bit.ly/mGMAeb
Meer moeite is het niet. Je kan zelfs
meermaals per dag stemmen maar telkens moet dan de computer hebben af gestaan !
Na het terug opstarten kan je terug stemmen.
Op dit moment, maandag13.06.2011 te 14u30 staat Sonja en Kyra op de
6° plaats met 10 stemmen achterstand op plaats 5.
Naast best mooie zaken werden er ook
hopen brol en rommel aangeboden op de bric à brac te Montjean.
Een greep uit het rommelaanbod, een
bromfiets Motobecane met halve motor en ontbrekende spaken uit de wielen, damesschoenen
met ettelijke kilometers in de zolen, boeken die meer versleten geraakt zijn
door het meezeulen van de ene rommelmarkt naar de andere dan van het lezen,
stationromannekes naast zware filosofische werken, ijzeren tractorzittingen uit
de tijd dat de boeren nog geen verwende konten hadden en tevreden waren met
staal ipv lederen zittingen.
Ook de twee worstenbakkers waren een
attractie op zich, ze kweten zich echt serieus van hun taak maar de catwalk van
een modeshow gaan ze bij ons weten nooit halen. Moet je even onder de BBQ door
kijken.
Het baasje heeft nog even staan
kijken naar een hometrainer uit de beginjaren van de fitnessrage. Misschien is
het nog een ontwerp om als museumstuk te dienen in de hall van een
fitnesscentrum, Back to the basics, de handschoenen en de handtas waren
opties en dus niet inbegrepen in de prijs !
De baasjes hebben vandaag hun eerste Bric
à Brac van het jaar bezocht. Nu is het Bric à Brac seizoen al wel even aan de
gang, maar voor hen was het de eerste van 2011.
Het was hier in een buurdorp, in
Montjean en ze konden er niet naast kijken, naast de aankondigingen langs de
wegkant.
Het is een vrij grote Bric à Brac en
ze komen er meestal wel een pak bekenden tegen bij het rondslenteren. Dat maakt
het ook al plezierig, tussen al die ouwe rommel nog een babbeltje doen over
verleden en toekomst, want zo dikwijls zie je die bekenden nu ook weer niet.
Het baasje heeft van één spulletje de
prijs gevraagd, een Dinky Toys vrachtwagen Berliet met kipbak. Zo eentje had
hij in zijn jeugd ook nog eentje gehad vertelde hij tegen het vrouwtje. Het
speelgoedje was in vrij goede conditie maar 40 euro was volgens hem een
dievenprijs.
Verder waren er wel enkele
curiositeiten die de moeite van het bekijken waard waren. Erg origineel was het
retro pick nick tafeltje met bijpassende zitjes in het interieur van het
tafeltje. Het baasje heeft nog fotos gemaakt van een honingslinger apparaat
met een hoog home made gehalte. Iemand daar in de familie heeft achteraf wel
wat problemen met zijn of haar fiets gehad blijkbaar.
Er was ook nog een verkoper die
blijkbaar het interieur van een bar te koop aanbood. Toevallig ook nog een
bar/café die voornamelijk Belgische bieren op de kaart had staan. Zelfs de
handdoeken van Palm had hij in de haag hangen !
Ik
heb een nieuwe papa, vertelt Marietje van 4trots aan haar vriendjes en
vriendinnetjes in de kleuterklas,doelend op de nieuwe vriend van haar
moeder.
En hij komt me straks ophalen na
school!
Als het eenmaal zover is lopen Marietje en haar klasgenootjes naar buiten om de
nieuwe papa te bewonderen.
Kijk, daar is mijn nieuwe papa,
zegt Marietje.
Waarop
de 4-jarige Tim enthousiast roept:
OOOOOHHHH... DAT IS NEN TOFFE......... DIE HEBBEN
WIJ OOK GEHAD!
Zonder problemen zijn de
tomatenmestvreters de nacht doorgekomen. Geen spoor van diaree of spetterpoep,
hoewel ons baasje het ons gisterenavond wel toegewenst had. We hadden het
hoofdbestuur genoeg de stuipen op het lijf gejaagd.
Vandaag zijn we vinnig genoeg om te
zeggen pas de problèmes Alleen zegt het baasje als we nu plots onze scheut
krijgen dat hij ons gaat verkopen als Duitse doggen. Je weet maar nooit met die
tomatenmeststof.
Het spelen in de tuin is weer een
belevenis, ons moe doet goed mee en maar al te graag zouden we haar bal willen
afpakken. Maar dat doe je niet bij je moeder die nog altijd de baas in t kot
is.
Ja wat doe je dan ? Zoals Heros doet
? De onnozele Pipo uithangen en wat kuren staan verkopen voor Belles neus, dan
nog eens naar Hera toecrossen om daar hulp en steun te gaan zoeken ? Je kan het
draaien en keren zoals je wil, het blijven onnozel mannekens die Drenten
waarbij je nooit weet hoe je ze echt vast hebt.
Ondertussen is er ook nieuws van het
tomatenfront. Die doen het ook goed, zelfs zonder meststof
Belle & co
Mijn bal !
Doe niet zo gek Heros.
en dan Hera ook nog wat uitdagen.
zelfs zonder meststof doen ze het goed de tomatenplantjes.
Soms zou je ze met plezier de nek
omwringen ! Ja alle drie tegelijk zoals deze namiddag.
Ik was de laatste zelfgezaaide
trostomaten aan het uitplanten. De steunstokken waren geplaatst en de grond
rondom was goed geprepareerd. Alles klaar om nog wat meststof toe te voegen
vooraleer de plantjes de grond zouden in gaan.
Wanneer ik de zak met korrels wil
nemen is die verdwenen. In het midden vannhet gazon liggen Belle en Heros rond
een hoop stukgescheurde plastic zak.
Haast gelijktijdig begint Hera over
te geven ! Als je zoiets ziet is het volgens mij heel normaal dat er paniek
optreed. Snel de doos van de meststof gezocht en naar de samenstelling gekeken.
Tegelijk onze dierenkliniek te Beerse gebeld waar Flor van permanentie was. Die
gaf me de raad naar het anti-gifcentrum te bellen om de gepaste diagnose van de
ingrediënten van de meststof.
In het gifcentrum gaven ze ons de
raad van de dierenarts te raadplegen wegens de aanwezigheid van cacaodoppen.
Cacao is ook een bestanddeel van chocolade wat giftig is voor honden. De
praktijken van de twee dierenartsen in Ruffec, Hans en Lois, beide van
Belgische oorsprong waren uiteraard al gesloten.
Dan heb ik het urgentienummer maar
gebeld en daar ook de formule en bestanddelen van de meststof doorgegeven.
Hierdoor kon de dierenarts al een eerste diagnose stellen. Geen van de
bestanddelen was van die aard giftig om een ingreep noodzakelijk te maken. Het
ergste wat zou kunnen gebeuren is dat ze morgen met zn drieën een spetterpoep
van jewelste kunnen hebben.
Toch was het even paniek ten huize
Faes in La Magdeleine. Maar één zaak heb ik vanavond nog eens terug herhaald
gekregen Spreek met een Franstalige niet te goed Frans of ze beginnen te
ratelen als een mitrailleur en versta je zelf haast niets meer van hun betoog,
zeker niet in een aan jezelf onbekende materie als diergeneeskunde !
CITAAT VAN HAROLD, 82 jaar, gepensioneerde. Er is me al al dikwijls gevraagd: ''Wat
doen jullie ouderen eigenlijk vanaf het ogenblik dat jullie op pensioen zijn?''
Wel, ik had het geluk een opleiding gekregen te hebben als ingenieur in de
chemiesector. Een van de dingen die ikhet
liefste doe is bier, wijn en whisky omzetten in urine. Ik doe het elke dag en heb er
echt veel plezier van. Het houd me bezig en aan de gang. Harold
zou een voorbeeld moeten zijn voor ons allemaal.
Soms hoort het gewoon, en moet ons
roedeltje aan de pil. Gisteren was het weer zo ver, bij Belle waren er wormpjes
gevonden in de sigaren.Paniek, want dat
was ruim voor de normale periodieke ontwormingskuur aangaf.
Het baasje is dan maar in de apotheek
in Villefagnan om een ontwormingsmiddel gegaan. Hij is dan eerst wel een te
rade moeten gaan in het woordenboek want ontwormen is nu niet een woord dat m
dagelijks gebruikt, en zeker niet in de taal van Molière. Deparasitage was
het woord dat hij nodig had.
De apothekeres is blijkbaar ook een
hondenliefhebster want ze vroeg het baasje honderduit over het ras waar de
pillen voor moesten dienen. Het baasje had dan al uitgelegd dat de honden een
gewicht hadden van rond de 30 kilo. Van Drentsche Patrijshonden had ze nog
nooooit gehoord, van een épagneul a perdrix de Drenthe al evenmin.
Een épagneul kende ze wel, zelfs meer
dan één, de épagneul breton en de épagneul Francais. Met Perdrix of franse
patrijzen had ze ook geen moeite. Het baasje heeft het allemaal fijn kunnen
uitleggen, jachthonden afkomstig uit de Nederlandse provincie Drenthe, gelegen
in het noord oosten van Nederland, tegen Duitsland aan, die je haast niet kan
vinden in Frankrijk. Het baasje heeft dan ook nog vertelt dat hij maar en fokker
van Drenten kent in Frankrijk en dat het ook van origine Nederlanders zijn die
daar af en toe een nestje Drentenpups hebben.
Ondertussen heeft ons drietal hun
pillen binnen, drie per hond, 1 pil voor 10 kg hond. Het pillen slikken is hier
geen probleem. Ze staan zelfs aan te schuiven voor hun pil. Met behulp van drie
spietjes smeerkaas van de lachende koe is het pillen pakken hetzelfde als
snoepjes uit delen.
Het pillen innemen was in elk geval
sneller gedaan dan het pillen kopen in de apotheek.
We wisten het al van begin deze week
toen ze in de vijver donderde met haar klikken en klakken. Kiki is niet bang
van water ! Net als haar moeder en tante en nonkel kan ze niet uit het water
blijven .
Maar vanaf vandaag heeft ze zwemles
gehad. Je kan het volgen op het Max en Bente blog* waar het hele verhaal van de
dag in Ellertshaar beschreven staat met tal van fotos.
Hier op het Bas en Belle blog was er
vandaag heel wat animo tussen de lezers en het baasje. Vooral Louis, onze
hoofdleverancier van namiddag moppen, was actief met ons baasje wat te jennen.
Maar ook Karin steunde Louis in zijn streven om het baasje op zijn paard te
krijgen, zoals ze dat op zijn Kempisch zeggen.
Uiteindelijk hebben ze er allemaal
lol aan beleefd, maar het baasje zijn fietsen waar het allemaal om begon, staan
nog altijd niet terug in de garage.
Ook van Kody is er weer nieuws. Die
gaat met zijn vrouwtje Jenny ook naar de puppyschool. En iets waar alle baasjes
het over hebben, in tegenstelling van hun eerste baasje Jan, houden ze geen van
alle de pups van autorijden.
Ook Wesley en Jenny hebben ons baasje
zijn raad opgevolgd en zijn overgestapt op normale brokjes voor Kody. Hun
dierenarts had hen dat ook al gezegd dat er gevaar bestond voor een te snelle
groei waar later problemen uit zouden kunnen voorkomen. Verstandige keuze in
elk geval.
En we zijn met Kiki dit bericht begonnen,
en we plaatsen dan ook maar een paar fotos die we op haar blog geleend
hebben.
De ongelovige Thomas, één van de 12
apostelen, is duidelijk van gedaante gewisseld. De nieuwe lijkt verdacht veel
op een zekere Louis Michielsen. Die is niet meer woonachtig in Palestina maar
ergens tussen Turnawt en Kaastel. (Turnhout en Kasterlee voor de niet
Kempenaars).
Deze morgen kreeg het baasje een reactie
in zijn mailbox op een mail van gisteren waarin het baasje aan Louis meldde dat
de preien in de tuin zo snel groeiden dat hij er binnen enkele weken zijne vélo
tegen kon parkeren ! Dat is lichtjes overdreven maar allee, ne goeie verstaander
heeft maar een half woord nodig, sommigen iets meer !
Groot is de verbazing van ons baasje
wanneer hij merkt dat Louis twijfelt aan het baasje zijn tuincapaciteiten en
dan krijgt het baasje zulk antwoord van Louis: Ik geloof NOOIT
dat Gij ginder ne velo
hebt ,zo JA ik verwacht voor de middag een foto op BLOG
Nu blijkt dat Louis ons baasje
helemaal niet goed kent of hem eens goed uit zijn kot wil lokken.
Waarschijnlijk is het dat laatste en dan gunnen wij hem van ganser harte zijn
overwinning. Het baasje heeft dus twee van de vier fietsen uit de garage gehaald
en tegen de gevel van het huis gefotografeerd. Hij heeft zelfs gewacht tot de
honden er voorbij liepen om te vermijden dat de Louis zou vertellen dat het baasje
gefoeffeld zou hebben. (iets wat hij zeker zou doen, al was het maar om Louis
terug te pakken) Trouwens er zijn hier echt vier in orde staande fietsen, en neen
Louis die andere twee haalt het baasje niet uit de garage.
Hieronder de bewijzen van Louis
ongeloof.
Belle & co
de "oude, originele" ongelovige Thomas
de nieuwste versie van de "ongelovige" tijdens de kaawpollekeswandeling van dit jaar
Er is iets permanents aan het blog
verandert. Gisteren heeft het baasje zijn belofte waargemaakt en in de
linkerkolom van het blog een foto toegevoegd van Monika Donkervoort.
Het was Monika dievorige week het cijfer 200.000 op de teller
van het blog kreeg. Zoals afgesproken nam ze daar ook een foto van als bewijs.
Vermits het baasje enkele dagen
daarvoor had beloofd van hij/zij die de 200.000° was voor eeuwig beroemd zou
maken moest hij wel zijn belofte nakomen. Daarom staat er nu op een heel goei
plaats, links van het actuele artikel een mooie foto van Monika.
Het baasje kreeg gisteren al een
mailtje uit Duitsland, want daar woont Monika, waarin Monika uitlegt dat ze
best blij is met de erkenning en dat ze nog dikwijls ons blog gaat volgen.
En wij wij zijn blij dat we nu ook
iemand op t blog hebben die voor eeuwig beroemd is
Nu moeten we het baasje in t oog houden,
hij is nog bekwaam van de fotos van Wiebe die hij daarjuist heeft binnen gekregen
van Anita, op ons strafblad te schrijven.
Om duidelijk te zijn geen van ons
drieën is dit op de twee onderstaande fotos. Zon vetlappen zijn wij niet
alhoewel er hier bij het hoofdbestuur toch andere stemmen opgaan!
Het baasje zegt zelfs dat Belle het
heeft doorgegeven aan haar jongste pups. Dan laat hij fotos zien van het blog
van Kiet, goed vuil en smerig. Ook Kiki is niet zon properke maar dat is een
jufferke en die gaat zich achteraf wel afspoelen in de beek.
Nu zegt het Baasje dat m toch nog
een fotootje van ons gaat bijplaatsen, dat alleen om te zeggen dat de Wiebe
niet alleen een vetlapke is.
De drie
directeurs van Maes, Heineken en Duvel nemen elke morgen om 10 over 7 samen de trein naar het werk. Op zekere morgen is er een serieuze vertraging en ze besluiten daarom iets te gaan drinken. Ze stappen een café binnen waar ze meer dan 120 verschillende biersoorten hebben. De directeur van Maes roept : 'Patron, drie Maeskes alstublieft.' Nadat hun glas leeg is, roept de directeur van Heineken : Hallo, barman, kan jij ons nog effe drie Heinekens serveren asjeblief !' Nadat deze uit zijn, is het de beurt aan de directeur van Duvel : 'Patron, breng jij nog eens 't zelfde als 't kan !' De directeurs van Maes en Heineken schrikken en kijken elkaar verwonderd aan. Plots zegt die van Heineken: 'Man, hoe kan dat nou,.. jij bent directeur van Duvel en jij bestelt drie Heinekens ? 'Wel, ja,' zegt de directeur van Duvel, op zijn uurwerk kijkend, 't Is nog wat vroeg om bier te drinken hé..!.'
Dat is alvast het standpunt van
Heros. De hele buurt zal het weten dat zijn etenkom leeg is. Al van klein af
doet hij dat, een kom die niet in de staander zit daar zeult m overal mee
rond.
s Morgens krijgen we oud brood, dat
is al jaren zo, hier in de Charente is dat uiteraard baguette of flute maar in
België is dat meestal bruin brood in sneetjes. Het zijn overschotjes van de
baasjes maar het baasje krijgt bij de bakker wekelijks zon twee à drie
oudbakken broden voor de hondjes. Nooit moeten de baasjes wat voor de
vogeltjes strooien want lang staat die etenkom niet vol.
Vandaag paradeerde Heros door de tuin
met zijn inox kom. Daar valt het nogal mee als hij ze per toeval eens laat
vallen, maar als hij dat doet in de living op een stenen vloer zijn de baasjes
al menigmaal opgesprongen van het schrikken .
De dag is hier weeral stralend
begonnen, en météo France geeft mooi weer met een beetje hoge bewolking. Tijd
dus voor het baasje om de krieken te gaan oogsten. Vandaag kunnen we dus met
recht en rede tegen de baas zeggen dat m den boom in kan.
Tegen vanavond zal de kriekenboom
weeral heel wat minder rood kleuren !
Neen ze heten niet Yuri of Pavlov,
maar gewoon tomate Russe. Het zijn er 35 en de eerste beginnen al vruchtjes
te dragen.
Het baasje plant deze variëteit al
enkele jaren omdat het zulke lekkere vruchten zijn die dan ook nog een heel
weinig pitten hebben. Die pitten heeft ons baasje vorig jaar gerecupereerd en
dit jaar gezaaid.
Enkele plantjes waren al uitgeplant
vorige maal toen we hier waren, eind april was dat. Omdat toen de ijsheiligen
nog moesten komen had ons baasje er maar vijf in volle grond uitgeplant.
Vandaag is de rest dan gevolgd. Het zal dit jaar wat later oogsten worden dan
de andere jaren, maar dat zal ons geen zorg wezen.
Het grootste deelvan de oogst zal toch in steriliseerbokalen
terecht komen of gelijk omgevormd worden tot tomatensoep. En daar houden de
Drentjes van Faes nu eenmaal van lekkere verse soep van eigen makelij. Het
baasje zegt bij herhaling dat we echte fijnproevers zijn, en meestal heeft m
dan gelijk.
Nu er de eerste dagen geen buien meer
verwacht worden in deze hoek van Frankrijk gaan we de plantjes maar goed water
geven. Veel water in combinatie met een warme zon is de beste garantie voor heel
lekkere tomaten, vrij van sproeimiddelen en EHEC-bacterieën !
En onze bijdrage aan de oogst zal je
jezelf afvragen ? Wij hebben het baasje gezelschap gehouden, zo dichtbij zelfs
dat we soms in de weg lagen
Vier studenten aan de hogeschool
arriveerden maar liefst twintig
minuten te laat op een belangrijk schriftelijk examen. De betrokken
hoogleraar,die zelf surveilleerde, deelde de studenten mee dat ze te
laat waren en om die reden niet meer aan het examen konden deelnemen.
De studenten probeerden de hoogleraar te vermurwen en voerden als
excuus aan, dat ze gevieren met de auto waren gekomen en dat deze een lekke band had gehad.
In dat geval, zo vond de hooggeleerde, verdienden de vier heren een
extra kans; een schriftelijk examen bij hem thuis, de week daarop,
op hetzelfde tijdstip.
Vanzelfsprekend was het viertal die dag stipt op tijd.
Elke student kreeg een aparte kamer toegewezen met een stoel en
tafel, waarop een gesloten omslag lag met de examenvragen.
Het gevreesde examen bestond uit slechts één vraag:
"Welke band was lek?"
Elke avond, nadat ze hun eten hebben
binnen gespeeld krijgt ons trio een kauwbeentje. Elke avond ieder eentje
kwestie van mooie witte tanden te behouden en als gezond (?) snoepje.
Belle en Heros zijn altijd als eerste
klaar, Hera doet het wat rustiger aan met knabbelen, behalve gisteren. Gisteren
heeft Heros waarschijnlijk nog ergens een overschotje van de dagen voordien
gevonden en dat stuk heeft hij triomfantelijk mee de tuin ingenomen.
Toen was hij pas populair bij moeder
en zus Die waren van het gedacht dat Heros wel wat zou laten vallen, wat dan
dadelijk door henzelf zou geclaimd worden. Maar Heros is wel slimmer, die is
van het gedacht wie spaart, heeft wat en heeft de dames op hun honger laten
zitten.
Het baasje heeft er op staan kijken
hoe de dames hun zoon en broer probeerden te verleiden tot meespelen. Want
meespelen betekent happen en bijten in elkaars poten en oren. En je kan niet
eten en happen tegelijk. Wat waren die twee dieren weer in de fabel van
Lafontaine ? Waren dat niet de raaf en
de vos ?
Niks nieuws onder de zon dus, die
fabel is ook al eeuwen oud, de realiteit en het heden zie je hier in onze tuin
Het was een drukke dag vandaag voor
mens en dier vandaag in Ferret. De dag vatte mooi, droog maar wel grijs aan.
Dan kregen we een bui van een uur waar ze in België de brandweer voor bellen om
kelders te komen leegpompen.
En dan klaarde het op en was het
aangenaam weer. Wij konden spelen in de tuin waar het gras stilaan zijn
natuurlijke groene kleur terug krijgt na die buien van de laatste dagen.
Het hoofdbestuur is dan ook in gang
geschoten, het vrouwtje heeft de druivelaars gefatsoeneerd. Gesnoeid kan me
niet zeggen, daar is het te laat voor. De sapstroom in de plant is te hevig en
bij kort snoeien gaat de plant te veel sap verliezen, sap dat hij nodig heeft
voor de druiven zelf.
Het baasje heeft de preiplanten
geplant die hij van Louis heeft meegekregen. Een goede 200 preien, afkomstig
uit Turnhout staan nu groot en dik te worden in La Magdeleine. Merci Louis, wij
gaan deze winter dikwijls aan Louis en Agnes denken wanneer er weer een lekkere
preisoep op tafel komt, of kabeljauw op een bedje van prei. Het erge daarvan
is dat wij Drentjes daar gewoonlijk niets van krijgen. Daar zorgt het baasje
wel voor die zou zelfs zijn bord uitlikken als er prei op tafel komt ! ! !
Morgen staat er weer werk in de tuin
aan te komen. Er staan nog zowat 40 tomaten planten te wachten op hun
definitieve plaats in de potager. Ook daar is het baasje liefhebber van. Het
zijn speciallekes die tomaten. Toch zeker die variëteit tomate Russe. Dat
zijn immens grote tomaten, die dan ook nog eens lekker zoet zijn. Deze plantjes
zijn gewonnen uit zaden die het baasje vorig jaar heeft genomen uit omaten die
even later op tafel kwamen.
Normaal hadden die tomaten al een
maand op hun definitieve plaats moeten staan, maar toen waren het de pupjes die
gans het jaarschema overhoop hadden gegooid. De pupjes waren dan al weg naar
hun eigenaars toe, maar de gevolgen van twee maanden enkel puppys verzorgen
waren toen nog heel vers.
Was het gisteren nog zonnig tussen de
buien door dan valt er nu een druilregen en is de lucht gans grijs en
overtrokken. We waren na die drie maanden droogte in België haast vergeten hoe
regen aanvoelde En het valt best mee kunnen we zeggen.
Het vrouwtje klaagt wel dat we te
dikwijls kleddernat terug binnenkomen, en ze zegt dat ze hier geen droogkast
heeft om al die hondenhanddoeken droog te krijgen. Van het baasje mogen we
tijdens de wandeling dan weer gaan graanjumpen. Het regent dan wel niet op
dat moment maar het graan is ook nog nat en dan zien we eruit dat het niet mooi
meer is. Kletsnatte vacht en slijkpoten, in combinatie met nog wat kleefkruid
en massas zaadjes. De baasjes weten wat doen als we terug thuis komen na de
wandeling.
Ook voor de tuin is deze regen een
weldaad, je ziet alles terug opkomen (vooral het onkruid) en alles ruikt terug lentefris.
De rozen geuren harder als ooit tevoren nu ze terug water krijgen dat niet uit
een slang komt.
Als er straks een pauze in de de
buien komt gaat het baasje de preien planten, dat wordt nu toch wel stilaan
tijd, maar ook die gaan het niet erg vinden dat ze in vochtige grond terecht
komen in plaats van beton Charentaise.
Die andere Charentaise, de krant Charente
Libre, geeft in elk geval voor morgen beter weer. Wie heeft er dan reden om te
klagen ?
Het heeft niks te maken met de brouwerij
Moortgat of hun product de Duvel, maar alles met het weer. Het is in de
Kempen en ook wel daarbuiten een gekende uitdrukking , het is duveltjeskermis.
Met andere woorden maar niet zo mooi omschreven het regent terwijl de zon
schijnt.
Dat heeft het hier vandaag meermaals
gedaan. Pijpenstelen regenen terwijl de zon ook schijnt. Dan is het kermis in
de hel en dan eten de duivelen ijzeren wafels vertelden onze ouders destijds.
Laat ze daar beneden mar eten wat ze
zelf willen is onze mening, die buien waren hard nodig voor de tuin. Deze morgen
wou het baasje nog de geïmporteerde preiplantjes gaan planten. Dat was buiten
de harde grond gerekend. In beton kan je geen prei planten tenzij met serieus
hamerende boormachines. Wij hebben geen Hiltis en daarom is de prei nog een
dag langer in de emmer met een bodempje water blijven staan. Maar morgen gaan
we ertegenaan zegt het baasje.
Door het aangename weer na de buien
hebben we een extra wandeling gehad. Het vrouwtje ging niet mee de tweede keer
en dus is het baasje ook aan extra lichaamsbeweging gekomen. Eerst is hij gaan
stappen met Belle en daarna nog eens een ronde met Hera en Heros. Geen van
dedrie heeft reclamaties laten horen
omdat ze weeral mee moesten.
Toen het baasje met Belle onderweg
was stond er boven Ruffec een regenboog van grond tot grond. Met aan elke kant
een pot goud dus ! Allee dat zeggen ze toch, dat er aan het einde van een
regenboog, daar waar hij de grond raakt, een pot goud hangt
Een vrouw
vertrekt zonder haar man op vakantie naar Mauritius.
Ze is er met
moeite aangekomen of ze slaat er al ne ferme vlezige zwarte aan de haak.
Het duurt
niet lang of ze duiken in de koffer met een stomende sekspartij als gevolg. Nadien vraagt de vrouw hem : 'Awel kastaar, zeg mij nu nekeer hoe gij
heet?' De zwarte : 'Ooooh madam, u moet mij
pardonneer maar dat kan ik u niet zeg!' Elke dag ontmoeten ze elkaar, hebben
seks,
en telkens
opnieuw vraagt ze hem naar z'n naam waarop hij haar tot vervelens toe altijd
hetzelfde antwoord geeft... 'sorry
madam, maar da kan ik u nie zeg...' Op een bepaalde avond zegt ze :
'Het was
hier m'n laatste dag en morgen vertrek ik terug naar huis,
dus nu kan
je me toch wel zeggen hoe je heet hé...?' Hij antwoordt : 'maar nee madam, u zal véél
teveel lach met mij...' 'Maar neen gij' dringt ze aan, 'er is daar toch geen reden toe?' Hij aarzelt nog even en fluistert dan : 'bon... ik heet Sneeuw...' Even aarzelt ze maar ze kan een ongelooflijk slappe lach niet bedwingen en
buldert het uit. De zwarte daarop in colère : 'ziet u wel, ik was zeker dat u ging lach met
mij!' Waarop de vrouw schaterend :
'ik was al
zinnens om aan mijn man de waarheid te vertellen,
maar hij zal nóóit willen geloven dat ik op Mauritius alle dagen dertig
centimeter sneeuw gehad heb...!
Gisterenavond hebben we nog een korte
inspectieronde gemaakt door de tuin en alles blijkt, op de droogte na, wel in
orde te zijn.
Gazon die normaal rond deze tijd
nog steeds groen zou moeten zijn heeft nu al de kleuren die hij normaal in augustus
heeft, geel.
De kriekenboom draagt mooi duizenden
kleine kriekjes, die oogst is voorbeeldig dus en in die boom ga je onze baas in
de loop van de week vaker tegenkomen. De oogst van de noten belooft
overweldigend te zijn dit jaar. De noten kunnen normaal pas eind september
geoogst worden maar de takken van de boom hangen nu al tegen de grond.
Het Mirabelle de Nancy boompje
heeft er deugd van gehad dat ons baasje het gesproeid heeft met bouillie
Bordelaise ofte Bordelaise pap. Dat is een goedje dat meeldauw tegen gaat. Er
is op dit moment geen greintje meeldauw meer op te merken op geen enkel blad.
Voor de appeloogst gaan we een
oplossing moeten zoeken zegt het baasje, we kunnen toch geen 500 kilo appelmoes
steriliseren voor later. De bomen hangen propvol appeltjes. Vrienden en
familie die in juli /augustus in de buurt komen zorgen er best voor dat ze nog
een plaatsje hebben in de koffer om een bak appelen van hier mee te nemen.
Straks gaan we in de moestuin onze
prei, geïmporteerd vanuit Turnhout (merci Louis) planten. Daarna staan er nog
een deel tomatenplanten (tomate Russe, en trostomaten) te wachten om op hun
definitieve plaats geplant te worden. Waar onze bazen dachten dat het dit jaar
een rommeljaar ging worden omdat alles door elkaar gegooid was door de komst
van de negen pups, al alles nogal meevallen zegt het hoofdbestuur. Zij zijn
alvast optimistisch, en wat zouden wij dan klagen in zon geval ?
Belle & co
Belle in beweging, of beweegt de omgeving ? Kiekjes, drie weken vroeger rijp dan normaal wegens het warme weer.
Vanavond te 20u15 draaiden we de koer
op van onze tweede thuis in Ferret een gehucht van het dorp La Magdeleine.
Acht uren heeft ons baasje nodig
gehad om tot hier te komen want we waren te 12u15 te Vosselaar vetrokken.
Op één file na, op de Périférique rond
Parijs na hebben we geen strubbelingen gehad. Ook die file op de Périférique
heeft het baasje handig omzeilt door de andere zijde van Parijs te nemen. Toen
we begonnen met aansluiten in de file voor de porte Bagnolet zag ons baasje op
de info borden dat er tot aan de porte de Bercy 26 minuten wachttijd was. De
andere kant richting West was vrij en daar heeft het baasje handig gebruik van
gemaakt. Op die 26 minuten waren wij langs de andere kant Parijs al helemaal
gepasseerd !
Van de andere kant gesproken Op de
A10 van Bordeaux naar Parijs stond er op een gegeven moment volgens de radio
een 200 km file richting Parijs ! We hebben het zlef gehoord op de radio en
zelf gezien op de snelweg.
Van op de aansluiting met de A6, vlak
bij Parijs tot voorbij Orléans en verder nog door tot haast in Blois ging het
verkeer harmonica gewijsrichting
Parijs. Dan weer stilstaan, dan weer eens langzaam rijden, maar goed ging het
voor niks ! En ondertussen stoomden wij tegen 130km/h in de tegenovergestelde
richting ! Vol van geluk dta we niet in die immense file stonden.
Morgen meer over de stand van zaken
hier in de tuin en omgeving.
Gisterenavond te laat geworden en vandaag ook kalm
Geen avond bericht gisteren, onze bazen, het ondertussen welbekende
hoofdbestuur was een avond gaan stappen met zus en schoonbroer. Zoals
gewoonlijk krijgen wij dan een taak opgelegd en dat was ook nu weer bewaken van
have en goed !
We hebben dat heel goed gedaan en t baasje had toch weer iets extra bij
uit een plastiek zakje, een teveeltje van t vrouwtje waarschijnlijk. Wij
wisten er wel weg mee zoals gewoonlijk. Het is al zo ver gekomen dat we niet de
baasjes eerst verwelkomen maar eerst aan het vrouwtje haar sjakoche gaan
snuffelen op zoek naar lekkere dingen !
Vandaag gaat het ook rustig blijven want we zijn vandaag en route
richting La Magdeleine voor een goei twee weken. Wij gaan bij het wandelen
terug graanjumpen. Ook heeft het baasje alle spulletjes mee om de
jachttraining van ons Hera verder te zetten. Nu ze de zit en blijf gesnapt
heeft gaat de baas met vernieuwde moed er terug tegenaan. Op 22 juni hebben we
de laatste training en tegen dan moet ze terug vorderingen gemaakt hebben.
En nu gaan we de laptop dichtklappen tot we vanavond kunnen berichten
over de rit en het weer ginds (blijkt gene vette te zijn).Tot vanavond dus
Het Automatisch antwoordapparaat van
de
opa's en oma's van tegenwoordig:
Goedendag, wij zijn momenteel niet bereikbaar maar U kunt een bericht
achterlaten door gebruik te maken van de volgende codes:
- Bent je een van onze kinderen: toets 1.
- Als we op de kleinkinderen moeten passen: toets 2.
- Als jullie onze auto dringend nodig hebben: toets 3.
- Als we de was en de strijk moeten doen: toets 4.
- Als we bij jullie thuis moeten oppassen: toets 5.
- Als we de kinderen van school moeten halen: toets 6.
- Als er voor aanstaande zondag een taart gebakken moet worden: toets 7.
- Als jullie allemaal naar huis komen en mee-eten: toets 8.
- Als vader een klus moet komen doen: toets 9.
- Als U een van onze vrienden bent: toets 10 en spreek uw boodschap in na de
pieptoon.
We bellen U terug zodra we tijd hebben...
Het is rustig in huis,
heel stil zelfs het enige dat je hoort is af en toe gesnurk van Belle .
Volgens het baasje heeft ons trio vannacht met de nacht gewerkt in een drie
ploegestelsel en hebben ze zwaar werk moeten leveren.
Dodelijk vermoeid,
afgemat, totaal leeg gewerkt. Het gaat hoog tijd worden dat ze een aangepaste
vakbond vinden die voor hun rechten opkomt, zo iets als het ASVVDP, wat staat
voor Algemeen Syndicaat Voor Vermoeide Drentsche Patrijshonden.
Ons baasje weet niet of
er veel toekomst is voor zon vakbond maar de eerste drie leden kunnen ze al
inschrijven.
Waarschijnlijk is het
zo dat ze met zn drietjes te veel geravot en gespeeld hebben met die twee
pups, Kiet en Luna gisteren. Ook uit die richting komt niet veel lawaai onze
kant uit Ook daar zal de vermoeidheid wel toegeslagen hebben. Luna ging
gisteren tijdens de wandeling al even liggen
Mogen wij ook nog eens komen spelen,
dat was de vraag van de baasjes van Kiet en Kyra-Luna ? ons baasje zegt dan dat zulke vragen hier ten huize
overbodig zijn. Een betere vraagstelling is bvb wanneer mogen we nog
eens komen spelen !
En zo kwam het dat deze namiddag onze
tuin weer vol jeugdig geweld zat. Luc en Katia met Jef en Fien (inmiddels
bekende blogschrijvers) met Kiet en ook Yvonne en Inge met Luna kwamen rond
twee uur om te genieten van enkele uren Drentengeweld.
Bij aankomst moet Hera telkens toch
eens laten horen dat het hier allemaal van haar is (denkt ze toch) en ze maakte
dat Kiet dadelijk wijs. Niet te veel noten op uwe zang hé manneke, of ik heb U
bij uwe kraag ! Dan zegt het baasje , onze gendarm is weer van dienst. Het
vrouwtje hoort de herrie die Hera dan maakt niet graag. Het baasje reageert dan
met t is een teefje hé en geeft Hera dan gelijk een kwartier time-out in
haar bench.
Kiet en Luna hebben de pannen van het
dak gespeeld, ondertussen wel in t oog gehouden door de oudjes zijnde Belle,
Hera en Heros.
We hebben dan ook nog een wandeling
gemaakt langs de amfibievijver en daar hebben ze alle vijf bewezen dat het
kinderen van hun moeder zijn ! Klets, maar dan ook kletsnat zijn ze uit de
vijver gekomen zonder echt gezwommen te hebben want door de droogte is het
water toch wel haast 40 centimeter gedaald. Pootje baden gaat nog en kopje
onder was vandaag favoriet maar zwemmen is er in die vijver niet meer bij. Toch
niet tot waar we aangelijnd kunnen komen !
We hebben daarjuist bericht gekregen
van de baasjes. Geen van de twee heeft nog een kik gegeven onderweg.
Het was hier vandaag weeral een toffe
, plezante namiddag, voor herhaling vatbaar zeggen de baasjes, en wij
natuurlijk met hen .
Belofte maakt schuld We gaan Monica
wereld beroemd moeten maken want dat hadden we beloofd aan hem/haar die ons
meldde met foto dat zij de 200.000° bezoeker (view ) was op ons blog. Sonja van
het Drentenforum meldde het ons want zelf hadden we geen bericht gekregen.
Het bleek dat Monica dat had gemeld
via het smoelenboek. Nu is ons baasje niet zon Facebook krak, maar inderdaad,
op het facebook stond de vermelding met onderstaande foto.
Monica Donkervoort want zo heet ze
voluit, woont in Duitsland en is ook actief op het Drentenforum. Zij is
kunstenares en heeft buiten een man Wim nog een Engelse Springer Spaniël Fila.
Via hem is ze ook bekend op het Nederlandse Drentenforum.
Je kan meer over Monika te weten
komen door eens te surfen naar onderstaande links. Straks staat Monica bij de
favorieten in de rechtse kolom van ons blog en daar gaat ze blijven zolang dit
blog blijft bestaan. Zichtbaar voor gans het WWW ! ! !
Het is duidelijk sneller gegaan dan
verwacht, dat bereiken van de 200.000° view. Plots schoten de cijfers op een
onverklaarbaar wijze de hoogte in.
Waar we eergisteren stopten met
199.025 views , dan waren er dat dezelfde avond 199.715. Onwaarschijnlijke
cijfers die wij alvast niet kunnen verklaren, zo zonder geboortes of
overlijdens te melden Raar, heel raar.
Nu kan je zeggen er is iemand geweest
die de ganse dag aan de computer heeft gezeten om toch maar de 200.000° te zijn
en zo eeuwige roem te verkrijgen maar dat is er toch wel iets over ons
gedacht.
Wat we wel gemerkt hebben is dat er
spammers aan het werk waren bij de reacties, of toch personen die zomaar wat
onzin postten die nergens op sloeg. Dat is de eerste maal in twee en een half
jaar dat zoiets ons overkomt. Zolang dat we niet plots 400 verschillende
aankondigingen krijgen van alle bordelen en gokhuizen uit Griekenland en
Turkije samen, zoals ooit op de site van de Drentenvereniging, dan doen ze hun
ding maar. Die 400 sexadvertenties verwijderen was geenprobleem, wel die enkele serieuze reacties er
tussenuit halen !
Ondertussen heeft de 200.000° zich
nog niet gemeld met een foto van de teller, ons gedacht het zal een mysterie
blijven waar we niet echt van gaan wakker liggen. Van wakker liggen gesproken,
heeft er al iemand iets gehoord van Rinus het nieuwe acht weken oude pupje uit
villa Kakelbont, en hoe daar d eerste nacht verlopen is ?http://pindakaas49.blogspot.com/
We hadden rust vandaag, platte rust
zoals het baasje vertelt hoe het was vroeger in de jeugdbeweging. Toen was het
na het eten s middags platte rust en gans het kamp was dan stilletjes.
De baasjes hadden vandaag een eerste
communiefeest bij de achternichtjes Lore en Lies. De mis ging door in de kerk
van het slotklooster van de Arme Klaren te Turnhout. Daar hadden zowel het
vrouwtje als het baasje vroeger een tante nonneke. Veilig opgesloten voor de
boze buitenwereld en slechte invloeden!
Nadien was er het communiefeest met
wat je noemt héél de familie. Of toch zij die op t moment in t land zijn. Dat
was blijkbaar een heel plezante aangelegenheid want er blijkt heel wat
afgelachen te zijn.
Er is maar één zaak niet gedaan. De
nonkels zijn vergeten af te spreken wie de rol van de traditionele zatte
nonkel wil spelen op het trouwfeest van het eind van deze maand, als An en
Glenn naar Stadhuis en kerk trekken om elkaar eeuwige trouw te beloven. Bij
zulke gelegenheden hoort nu eenmaal een zatte nonkel. Probleem is dat er zo
geen enkele in de familie is die geknipt is voor zon rol !
Maar daar hebben ze nog drie weken
voor om onder elkaar uit te maken wie de rol op zich zal nemen !
Vorige week was de groep verre van
volledig, maar gisterenavond terug voltallig. De muggen hadden blijkbaar ook
wat anders te doen dan baasjes treiteren en de honden hadden er duidelijk zin
in.
Kortom, het ging goed gisteren avond
en het baasje heeft dan ook tijd gehad om enkele fotos te schieten. Het is
allemaal wel gedaan met het allernieuwste klein Kodakske en de kwaliteit is dan
ook in zakformaat zoals het Kodakske zelf.
We hebben het er hier op deze plaats
al enkele malen over gehad, Heras jachttraining.
In de wetenschap dat het vrij laat
was om nog met Hera te beginnen met zon cursus, zij is dan ook al twee en een
half jaar, hadden we niet echt veel hoop op grote resultaten.
Stom van de baas want eigenlijk is
Hera een goed studentje en een echte Drent. Het enige waar we echt last van
hadden was het zit en blijf. Daar begon het baasje wanhopig over te worden.
Die twee zijn speciaal terug gehoorzaamheidslessen gaan volgen om dat zit en
blijf er terug in te krijgen.
En vanavond lukte het ! ! ! Waar het
baasje voordien al na tien centimeter gevolgd werd is hij vanavond wel drie
meter achteruit kunnen gaan zonder dat Hera achterna kwam ! Daar gaan we ons nu
de volgende weken eens goed op toeleggen want indien het begin er is kan de
rest ook niet onmogelijk meer zijn !
Van het zwemmen heeft het baasje wat
fotos genomen, het was al wel laat op de avond maar het geeft een beeld van
wat de hondjes presteerden. Voor kunst en tentoonstellingsfotos zoeken we wel
wat anders uit.
t Baasje is apetrots op zn kleine meid,
en toen de trainer tegen het baasje zegde dat er een goede band is tussen Hera
en t baasje kon zijn trots helemaal niet meer op.
Volgende week zijn we in Frankrijk
maar de training gaat verder, het zwemmen zal ginder wel wat problematischer
zijn wegens gebrek aan vennetjes zoals hier maar we vinden er wel wat op. We
aan zeker verder met de training, Dat is het baasje aan zijn kleine meid
verplicht. Ze doet het veel te graag !
199.085 stond er gisterenavond op de
teller van dit blog. Nog 915 views te gaan voor de 200.000 en dat is toch ook
weer een mijlpaal in de geschiedenis van dit blog.
Nog een dag of drie of vier en er
staat vanaf dan een 2 voor. Met een gemiddelde van 250 views per dag moet de
200.00 dus deze week nog gehaald worden. We zijn toch wel eens benieuwd wie op
dit getal het Bas en Belle blog opent.
Een zware geldprijs kunnen we er niet
tegenoverzetten maar wie door bvb een foto van de teller kan bewijzen dat
hij/zij de gelukkige was beloven we eeuwige roem op dit blog.
Leg dus jullie kodakskes maar klaar
tegen vrijdag. Zorg dat ook de batterij opgeladen is ! Het zal je maar gebeuren
dat je nr. 200.000 bent en door zon stomme batterij de eeuwige roem aan je
neus ziet voorbij gaan.
Zijn jullie ook zo benieuwd En ook
nog even dit. Sonja van het Drentenforum doet nog steeds mee met die wedstrijd
van Beneful. Door even het door haar ingestuurde filmpje te bekijken stem je
voor haar. Haar filmpje staat momenteel op de zesde plaats en de eerste tien
hebben recht op een prijs. Er zijn prijzen van een jaar gratis hondeneten als
eerste prijs en verder nog hondenkussen en meer van dat fraais. Gisterenavond
stond de teller op 486 stemmen en de zesde plaats ! ! ! dus stemmen maar a.u.b.
Kijken kan door op deze link te
klikken http://bit.ly/mGMAeb en dan heb je ook gelijk voor Sonjas filmpje gestemd. Doen hé
Dr. Nelly Mols, nog steeds onze steun, toeverlaat en raadgeefster.
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Even voorstellen
Begonnen als Bas & Belle blog is de hoofdrolspeler Bas noodgedwongen vervangen in de cast . Bas was de oudste met zijn vijftien jaar en toen hij overleed op 6 november ’08 stonden we in twijfel. Houden we de naam als Bas & Belle of gaan we hem aanpassen aan de actualiteit ?
In samenspraak met de lezers hebben we dan besloten het blog met dezelfde naam te laten voortbestaan als hulde aan die fijne kameraad die Bas steeds geweest is.
Nog geen week na het overlijden van Bas heeft Belle een prachtnestje gekregen met zes prachtpup’s. Vier reutjes en twee teefjes behoorden vanaf 12 november tot onze roedel.
In2008 moesten alle rashonden een naam krijgen die begon met een letter H. Zo kregen we een Hercule, Heros, Hera, Hadise, Harry en Harko. Hierbij zijn Hera en Hadise de teefjes.
Hera en Heros zijn bij ons gebleven zodat we het blog het Belle, Hera en Heros blog zouden kunnen noemen. Dat gaan we echter niet doen… Het is Bas & Belle en het blijft zo. Wat we wel gaan doen is de ondertitel aanpassen. “Dwaze belevenissen van twee prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden” gaan we aanpassen naar “drie prettig gestoorde” en dat prettig gestoord”is met die twee jonge nieuwkomers niet eens overdreven…
Ik ben Jan
Bedankt ! ! !
