Puppy Update X+2xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Deze morgen lag het internet hier in La Magdeleine plat, geen doorkomen aan en binnen komen was er ook al niet bij. Eventje geleden floepte de boel toch terug op OK en vonden we deze mail van Sybille over ons Katootje in de mailbox. Ook in Pellenberg gaat blijkbaar alles “comme il faut” en wij laten jullie meelezen hoe het er ginds aan toe gaat.

Belle & co

Dag Jan en Simone,

Ik wou jullie gisteren al een mailtje sturen met wat laatste nieuwtjes over Kato, maar het is er toen niet meer van gekomen.

Het gaat hier geweldig goed met haar. Vijftien kilo weegt ze al, nochtans mooi slank, ze heeft de vacht van haar moeder en het figuur van haar tante Hera. En prachtige gele ogen, met soms al een redelijk volwassen blik (het zou wel eens heel goed die van haar moeder kunnen worden, Simonne). Sinds drie juni, drie dagen na haar laatste inenting, mag ze nu ook mee gaan wandelen. Geweldig vindt zij, vinden wij dat. Het liefst gaat ze met de andere honden samen, soms wat moeilijk om alleen te bedienen, maar als Tascha meegaat loopt dat prima. De eerste keer was ze zot als een jonge pup, de tweede keer liep ze mee alsof ze nog nooit iets anders gedaan had dan aan de leiband lopen. Aan de lange leiband trekt ze meestal niet, aan de korte zal ze dat nog moeten leren.

Verder eet ze zeer goed, slaapt ze zeer goed (doorgaans langer dan haar baas: ik ben een vroege vogel), speelt ze zeer goed en is ze heel erg lief en heel erg grappig. Niets op haar karakter aan te merken! Ze is van het type stoer met een klein hartje. Blaft uitdagend naar honden en paarden tot die een stap in haar richting zetten, dan schiet ze tussen mijn benen, mijn kleine heldin...

Vrijdag waren we met de drie honden naar de dierenarts gegaan. Filemon en Mira moesten hun jaarlijkse inentingen hebben, en er waren een paar kleine dingetjes bij Kato waarover ik het gedacht van de dierenarts wou horen. Filemon was doodsbenauwd op de tafel, en Mira en Kato zaten naast elkaar naar Filemon te kijken, met hun kop beurtelings naar links en naar rechts gebogen, zo grappig!

Kato heeft wat jeugdpuistjes op haar buik. Ik heb haar gisteren met een anti-allergische shampoo gewassen (haar eerste echte kennismaking met water, ze was een beetje bang, maar liet zich toch heel goed wassen - ik moest niet eens mijn kleren verversen nadien), en ik moet dat volgende week nog twee keer doen. Daarnaast had ze ook een beetje platte stoelgang, volgens de dierenarts 'omdat ze een gft-bak is'. Ze eet inderdaad alles op wat ze ziet liggen, met een lichte voorkeur voor paardenmest ( in zeer ruime porties voorradig op de wegen waar wij wandelen) en koeienmest... Daar moeten we dus strenger op zijn. Ze krijgt nu probiotica, wat ze ook bijzonder lekker vindt. Ik was net overgeschakeld van een mengeling van Medium en largebreed puppyvoer, naar uitsluitend large breed, misschien speelde dat ook wel een rol.

Voilà, goed nieuws dus van het Katofront. Ik ben ongelofelijk blij met haar, we hebben een groot lot uit het nest gehaald!

Groetjes, en tot een volgende episode,

Sybille