Ik ben Jan
Ik ben een man en woon in Vosselaar (B) / La Magdeleine (F) (België / Frankrijk) en mijn beroep is Technisch leraar autotechniek/carrosserieherstelling op pensioen.
Ik ben geboren op 05/09/1948 en ben nu dus 76 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Onze drie Drentsche Patrijshonden, tuinieren, klussen, auto's repatriëren voor VAB.
Ik ben sinds 1971 gehuwd met Simonne.
Sinds 1983 heb ik gans Europa doorkruist tijdens de vakanties om gestrande reizigers en hun auto's te repatriëren in opdracht van VAB. Sinds enige tijd ben ik met de depannages gestopt.
Zoeken in blog
Beoordeel dit blog
Op 02-02-2014 was Jeanny Wessels de 350.000° bezoeker van dit blog. Jeanny vertelt dat ze foto's van zichzelf niet graag heeft, maar voor eeuwige roem op dit blog wil ze samen op de foto met haar Lennaert.
Op 07-08-2012 was Karin Prince de 300.000 bezoeker van dit blog. Karin had graag een foto van haar twee troetels, Siebe & Lobke, om eeuwige roem te vergaren. Wij voldoen graag aan die wens.
Lees hier de belevenissen van vier prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden
Dit Bas & Belleblog is op deze plaats stopgezet omdat er geen foto's meer konden geplaatst worden. We zijn echter het Bas en Belleblog bis gestart. Daar kan je verder lezen onder deze link http://blog.seniorennet.be/bas_en_belleblog_bis welkom op het nieuwe adres en veel leesgenot
29-02-2012
Halfweg
Halfweg
Halfweg is ons baasje zijn kleine
meid in haar dracht. Vier en een halve week is het geleden dat we bij Cartouche
waren. En laat negen weken een volledige dracht zijn bij een hond, dan zijn we
inderdaad halfweg.
En je begint het er stilaan aan te
merken aan haar ranke figuurtje. Ze slaapt meer als normaal, ze eet goed en als
we gaan wandelen is het net een raket met superbrandstof.
Het is ons Hera, altijd al een
specialleke geweest, het speelmaatje en onafscheidelijke van Heros, maar die
Heros de stuipen op het lijf kan jagen als het haar niet zint. Die staat er dan
beduusd naar te kijken en je ziet hem dan denken vrouwen hé!
Nog vier weken en een half te gaan en
ons hoofdbestuur gaat op 30/31 maart weer een zenuwslopend weekend tegemoet.
Maar ze kunnen weer gerust beroep doen op hun grote toeverlaat de one and
only dr. Nelly.
De eerste periode is alles goed
gegaan en we weten dat Hera heeft opgenomen en werkelijk pupjes draagt. We
blijven duimen voor onze kleine meid en als ze weer eens bij t baasje komt om
gestreeld te worden dan doet ons baasje er nog een schepje bovenop. En wees
maar zeker dat ze ten volle van geniet van de extra aandacht.
Gisteren zijn wij de baasjes gaan
waarschuwen voor een dreigend gevaar. Dat dachten we althans want het maakte
een raar lawaai en het vloog en er zat geen motor of schroef aan vast !
Het waren twee grote Vs die kwamen
overgevlogen en die heel veel raar lawaai maakten.
Toen t baasje, die in de schuur
bezig was, kwam kijken was zijn opmerking dat zijn de kraanvogels die
terugkeren van wintersport in t zuiden .
Ja, dat hadden we met minder hulp ook
zelf wel kunnen verzinnen.
Eind vorige week waren het
kievitenwaar we op gejaagd hebben . Die
zaten hier op onze akkers hun buik vol te eten . Om nadien naar België en
Nederland in de weiden te gaan broeden. Dat kunnen ze nu veiliger, nu de
koningin in Nederland het al verschillende jaren niet meer op prijs stelt dat
men de eerste gevonden Kieviteieren aan haar aanbied.
En dan gisteren die kraanvogels, wat
gaat het morgen weer zijn wat er overkomt op weg naar het noorden ? Niet te
vergeten, we hadden ook al een ULM die hier aan het cirkelen was. De
stuntmannen/leerlingen van de luchtmachtbasis van Chateaubernard die hier hun
aanval en onvlucht maneuvers komen oefenen. Die zijn steeds met twee, een
instructeur in zijn bromvlieg en een leerling in de andere bromvlieg. Als die
bezig zijn met stuntvliegen staan de leden van het hoofdbestuur elk met een
verrekijker naar de hemel te turen tot ze er pijn van in hun nek krijgen.
Afwachten wat het morgen zal zijn wat
er komt overgevlogen, we houden jullie op de hoogte. De krant heeft nog altijd
mooi weer tot het weekend in de aanbieding .
Half Drentenland blijkt deze week
jarig te zijn. Gisteren was ons nestje van februari 2011 jarig. Verschillende
baasjes plaatsten fotos van hun oogappel op hun blog of in een fotoalbum, of
stuurden het ons gewoon in onze mailbox.
Maar ook op het Drentenforum regende
het verjaardagsaankondigingen, Ferron, zijn zus,onze tante Lisa, Diesel,
Shanti, en dan vergeet ons baasje er waarschijnlijk nog wel enkele
Dat sommige baasjes nog gekker met
hun Drentje zijn dan onze baasjes kan je wel merken op onderstaande fotos. We
moeten wel zeggen dat er ook nog normale fotos ons bereikten. Maar hier de
bijzonderste !
Belle & co
Kyra maakt samen met Anton een geschenkje open...
Kato met haar gouden kroon, staat haar "koninklijk"...
Kiki met haar snoepjes cadeau's...
Luna met haar "oortjes", duidelijk toch dat ze jarig is...
Dag moe, nonkel Heros, tante Hera, Jan en Simonne (deel 2)
Dag moe, nonkel Heros,
tante Hera, Jan en Simonne (deel 2)
De bestemming van onze
reis 'Westendorf' (Oostenrijk) - 980 km van Minderhout. Onderweg was het niet
druk en rond 10.30 uur zagen mijn baasjes de eerste punten, die ze herkenden.
Een tankstation waar ze vroeger al eens getankt hadden, de wegwijzer van de
Alpenrosebahn en natuurlijk de kerktoren van Westendorf. Omdat we nog wat vroeg
waren om naar het appartement te gaan, parkeerden ze de auto maar aan de
oefenpiste en was het eindelijk tijd om de benen en pootjes te strekken.
Jongens toch wat ik daar zag, deed mijn Drentehartje onmiddellijk sneller slaan
... 1 grote witte vlakte lag aan mijn poten, klaar om in te rennen en springen.
Ik maakte er ook onmiddellijk een vriendinnetje, dat ik de volgende dagen nog
regelmatig zou terugzien. Ook met de vrienden van de baasjes, die er waren kon
ik het supergoed vinden ... ach ja, ik ben dan ook schattig en lief he (en
neen, dat is geen eigen lof, dat zeggen ze altijd als ze me aaien dus ...).
Het appartement was klein maar gezellig. Groot genoeg voor ons 3-en en had een
mooie Luminatorbank. Het was wel wat grappig dat mijn baasjes mijn mand hadden
meegenomen. In die mand hebben alleen mijn knuffels gelegen want de bank lag
veel beter dan mijn mand.
Het weer was dan weer niet zo best. Dagen heeft het gesneeuwd waardoor mijn
baasjes niet al te vaak konden gaan skieen. Maar het stond al van in het begin
vast dat ze pas in de namiddag pas zouden gaan schifahren en dat ze in de
voormiddag met mij zouden gaan wandelen.
En joenges wat hebben we gewandeld, bergop bergaf door de snee, op ijzige
vlakten. Het kon niet gekker, hoger of glibberiger geweest zijn. Maar mooi en
overal dat witte tapijt waar ik zo graag in speel.
Die schoenen zijn wel een hebbedingetje onder ons pubers hoor. Geen vettige
poten of ijsbolletjes maar warme poten met die schoenen. Mijn baasjes deden ze
niet aan op de weg maar wel als ik ging rausen in de schnee.
Aan de skipiste ben ik wel geweest. Op latten hebben ze mij nog niet gezet ...
alhoewel ze wel zouden durven hoor. Door al dat gewandel was ik in de namiddag
stikkapot en konden de baasjes met een gerust hart hun latten aanbinden om naar
beneden te zoeven ... en vallen.
Achter ons appartement lag een wei waar ik dan 's avonds nog wat mocht
ravotten.
Ik ben zo braaf geweest dat de baasjes onmiddellijk hetzelfde appartement
vastgelegd hebben voor volgend jaar. Een paar kilometer van het centrum in
opperste rust. Meer moet dat niet zijn.
Ik kijk al uit naar volgend jaar.
O ja, de apres-skibar heb ik ook nog niet langs de binnenkant gezien. Baasjes
zeggen dat ik daarvoor nog te jong ben ... mss volgend jaar want dan ben ik nog
een jaartje ouder.
Zo belofte maakt schuld en wat in het vat zit verzuurd niet.
Viel Spass in La Magdeleine. En hopelijk zit daar bij jullie alles snor.
Moe, zorg je wel een beetje goed voor tante Hera want ik kijk al uit naar dat
nieuwe Drentenestje...
Dag moe, nonkel Heros, tante Hera, Jan en Simonne (deel 1)
Dag
moe, nonkel Heros, tante Hera, Jan en Simonne,
Ze zijn hier helemaal
gek geworden die 2 baasjes van mij. Ik kan er eigenlijk niet zo goed bij met
mijn jonge Drenteverstand maar vanmorgen toen ik opstond, stond er mij iets
heel leuk te wachten. Baasjes hadden namelijk slingers en zo aan mijn mand
gehangen. wist ik veel dat ze zoveel energie zouden steken in mijn
ver-jaar-dag.
Nu moesten ze wel allebei gaan werken. Ze moesten dus ook ook gigantisch vroeg
vertrekken zodat er dus om 5.30 uur al een 'welklinkende' happy birthday to joe
klonk hier in Lesswood...en dan stond er 'in de wei nog een koe'. Ik snap het
allemaal niet zo helemaal maar ik kreeg een doos vol koekjes en wat benen, die
ik zo graag lust dus dat ver-jaar-en mag wel elke dag gebeuren.
Momenteel lig ik na een lange wandeling rustig op mijn mat wat te tokkelen op
de laptop. Want baasjes zijn net een lange wandeling gaan maken met mij dus ...
Ik wou jullie ook nog wat vertellen van mijn belevenissen in Tirolerland want
daar was ik nog niet helemaal aan toe geraakt. Ja ook Drentepubers hebben een
hardstikke druk leven gevuld met slapen, slapen, slapen, trainen, wandelen en
de baasjes de duvel aandoen.
Ik ben op vakantie geweest naar een groot sneeuwland met hoge bergen.
En zoals ik al zei mijn baasjes zijn hardstikke gek ... van mij dat hebben
jullie al kunnen merken de laatste keer ik bij jullie was. Met mijn blitse jas
en formitastische schoenen, werd wandelen in Oostenrijk dan ook een koud (of is
het nu een warm) kunstje.
Alleen ligt dat sneeuwland een beetje ver bij ons vandaan en moet ik natuurlijk
ook eerst mee met een ding op 4 wielen waar ik eigenlijk nog steeds niet zo
graag in zit. Maar ook dat is hardstikke goed gegaan. Ik word echt een flinke
meid (dicit baasjes).
Komt
een man bij de dokter en vraagt hem, kunt u me effe na kijken.
De dokter zegt kleedt u zich maar uit.
Als
de man zijn onderbroek uittrekt,
kijkt de dokter en zegt wat is dat nou een platte lul? (Bever-staart)
Nou
zegt de man zal het eventjes uitleggen, als we met een paar vrienden naar de
kroeg
gaan worden we een beetje tipsy, dan leggen we ons geslachtsdeel op de bar
en dan fluit de barman, en wie hem het laatste wegtrekt, krijgt een klap met
de hamer en ik ben wel eens de laatste.
De
dokter kijkt nog eens en zegt maar daar kan ik niks meer aan doen.
De
man zegt maar daar kom ik niet voor
maar waarvoor dan zegt de dokter?
Ik
kom voor mijn oren want ik hoor het fluitje niet!
Negen pupjes of pubers moeten we
vandaag feliciteren met hun eerste verjaardag !
Vorig jaar, op zondagmorgen 27
februari 2011 te 5u45 kwam het eerste pupje van de negen kennis maken met de
grote wereld. Dit pupje is later de wereld ingestapt als Kibbels. Te 11u15 kwam
de negende en laatste ter wereld.
Gans die tijd was het hoogspanning
ten huize Faes want we wisten wel dat het er meer gingen zijn dan in het eerste
nestje maar negen pups was toch wel een hele hoop
En zo kunnen we vandaag Kiki, Kiet,
Kyra-Belle, Kyra-Luna, Kona , Kato, Kwispel, Kody, en Kibbels een heel mooie
eerste verjaardag wensen. Dat is ook weer eens wat anders dan de elf maal dat
we hen een vermaanddag hebben gewenst. Vandaag is het hun eerste echte
verjaarsdag en we hopen dat we dat nog jaren kunnen doen op 27 februari.
Aan de baasjes van het negental geven
we vandaag de opdracht van hun oogappel maar eens heel goed te verwennen, een
lange wandeling of mee mogen naar de petshop is zowat het minste zegt ons
baasje!
Voor de baasjes heb ik Belle, nog een
dikke natte lik, voor een gans jaar mijn pupjes het beste van het beste gegeven
te hebben. Het zijn alle mooie gezonde pubers geworden. We hopen ze nog
dikwijls te ontmoeten bij hen thuis of bij ons in Vosselaar of La Magdeleine.
Misschien komen ze wel alle negen
naar de jaarlijkse clubmatch van de Drentenvereniging op 25 augustus.
En voor de pupjes nog een heel fijne
verjaardag.
Belle & co
De eerste "lunch", allen samen thuis bij "ons moe"
Zeven weken later, wachtend op de lunch van het hoofdbestuur...
Het zag er deze morgen niet naar uit
dat het zon mooie dag ging worden. De dag kondigde zich grijs maar droog aan.
Kort voor de middag brak de zon door de wolken en die hebben binnen de kortste
tijd hun biezen gepakt, we hebben ze na de middag niet meer gezien.
Voor het hoofdbestuur was dat het
moment om het tuingerei terug boven te halen en de rest van de struikjes nog te
planten die nog restte toen ons bezoek gisteren arriveerde.
Er staan nu 3 braamstruiken, 3 rode
aalbessen en 3 bosbessen struikjes hun best te doen om groot te worden en heel
lekkere besjes voort te brengen.
Ook een groot aantal rozen hier in de
tuin hadden nog een laatste snoeibeurt nodig. Voor de winter heeft het vrouwtje
zich al gekweten van de meeste struikrozen, maar de hoge klimrozen is baasjes
werk . Dat is werk op de ladder en daar past het vrouwtje voor.
Enkele uren later, en enkele
kwetsuren rijker van de scherpe doornen, ligt er achter het baasje een volle
kruiwagen stekelig hout dat zich alleen nog laat behandelen met een riek.
Als alle rozenstruiken zijn gesnoeid
gaat het eind van de week richting déchetterie. Zeg maar containerpark, met die
stekelige boel. Heel vroeger, toen de bazen nog helemaal geen groene vingers
hadden kwamen die takken nog wel eens op de composthoop terecht. Tot het
hoofdbestuur merkte dat het jaren duurt vooraleer die takken zijn
gecomposteerd. Sinds toen gaan ze de brandstapel op, of naar het containerpark.
Dit jaar gaat het waarschijnlijk de laatste richting uit.
Het baasje was zo straf bezig geweest
dat hij zelfs de aankomst van de wielerkoers Kuurne-Brussel-Kuurne heeft
gemist. Gelukkig hebben we hem er nog aan kunnen herinneren dat we nog een
wandeling te goed hadden !
Lina, een kleuter van vier, mag bij haar
grootouders gaan logeren. Samen
duiken ze in het grote bed Lina mag dus tussen oma en opa slapen. Als ze in bed liggen voelt Lina aan de buik van
opa. - Is dat hier van karton ? vraagt zij. - Neen antwoord opa, dat is mijn pyjama, en
daaronder zit mijn buik. Even later legt Lina haar handje op de buik van
oma, - Oma is dat hier van karton ? vraagt zij. - Maar nee lieverd, dat is mijn slaapkleed, en
daaronder zit mijn buik. Waarom vraag je dat ? - Omdat mama zei dat ik tussen twee oude dozen zou
moeten slapen.
L.M.
Louis meldt:
Alle overeenkomsten blijken
louter toevallig te zijn
Is de kogel door de kerk, of beter,
staan de bulldozers in het veld ! Meer dan tien jaar is het zeker geleden. Het
was in het prille begin dat we hier in La Magdeleine ons boerderijtje hadden gekocht
dat de kranten begonnen te schrijven over de aanleg van de LGV in de Charente.
En daar staat LGV voor Ligne à Grande Vitesse met andere woorden de spoorbaan
om de TGV over te laten rijden.
Nu rijd hier al sinds (jonge)
mensenheugenis een TGV van Parijs naar Bordeaux maar die gebruikt vanaf Tours
tot Bordeaux de oude lijn, waar vroeger de sneltrein over reed en die de TGV
nu nog altijd moet delen met vrachttreinen.
Men ging dus beginnen met een aparte
lijn voor de TGV waar die ook de snelheden zou kunnen halen waarvoor hij
gemaakt is, namelijk sneller rijden dan 350 km/u.
Dat de aanleg een en ander zou teweeg
brengen voor de streek spreekt vanzelf. Het verschil voor onszelf is dat de
lijn hier op een twee kilometer afstand zal langskomen. Een prachtig gelegen gîte,
van een bevriende Engelsman, lag in het traject en is sinds begin van vorig
jaar onteigend en ligt er sindsdien te verkommeren wegens verlaten door de
bewoners. Een woning in Charmé, die wij bezochten met de dame van het Immo
kantoor langs wie wij onze woning kochten valt ook in het LGV traject. Wij
hebben dus geluk gehad.
De Charente Libre meldde gisteren dat
de archeologische opzoekingen ten einde zijn en dat de machines hun gang kunnen
gaan. Een begin zal gemaakt worden met de verkorting langs Angoulême. Nu stopt
de TGV in het station in het centrum van onze departement hoofdstad, maar in de
toekomst gaat hij er in highspeed nevenaf. Stoppen zal de trein nog wel in
Angoulême maar t zal waarschijnlijk op een andere plaats zijn.
En wat heeft dat allemaal als
voordeel voor de reiziger ? Het traject Parijs Bordeaux zal met meer dan een
half uur worden ingekort !
Het was mooi weer vandaag en het
speelde door het bloed van ons trio. Zelfs drachtige Hera deed me met de zotte
kuren van haar broer. Die was duidelijk met wat anders bezig dan met pupjes
maken !
Belle deed niet anders dan zich
rollen in de tuin, net alsof ze de winter uit haar vacht wilde schuren. Later deed
ze dat ook nog tijdens de wandeling in de wegberm, maar dat hebben we achteraf
wel geroken. Waar ze had in gerold was een raadsel, maar de geur van rotte vis
kwam dicht in de buurt.
Vermits we deze namiddag bezoek
hadden heeft het baasje dat opgelost zoals men op het Drentenforum met zulke
vetlappen doet Giorgio Armani kwam daar helpen om de hond een andere stank te
geven. Hier was het Yves St Laurent me de Fahrenheit eau de toilette van t
baasje die hier een andere geur liet waaien.
Vandaag hebben we struikjes geplant
die in de maanden juli en augustus fruit moet geven voor ons baasjes favoriete
saus voor op ijs. Coulis van rood fruit heet dat in restaurant termen en zo
kennen we het ook van de menukaarten. We hadden al kersen, krieken, aardbeien en
aalbessen in de tuin. Bramen konden we plukken langs de wegbermen maar er
mankeerden nog bosbessen aan het assortiment. Het baasje had dus nog doornloze
braam, bosbessen en rode besjes gekocht in Turnhout om hier in La M. te
planten. Nu is het aanbod aan struiken in evenwicht voor de coulis. We gaan een
lekkere zomer tegemoet
Vier weken is het al geleden dat we
met Hera bij Cartouche waren. Vier weken is ze drachtig en verwachten we
puppies tegen het einde van maart.
Dat hebben we vorige week
zaterdagnamiddag zelf met eigen ogen kunnen merken op de echo bij dr. Nelly.
Je ziet het aan haar gedrag en ook
aan het gedrag van haar broer en moeder, er is wat gaande in de roedel. Hera
zelf is rustiger geworden en dat merk je vooral aan Heros en zijn gedrag. Die
moet al meer en meer aandringen op spelen, en zeker het wild achter elkaar hangen
merken we de laatste dagen minder op.
Met Belle is het weer gans anders dan
in het begin van de dracht. Die heeft er zich blijkbaar mee verzoend dat niet
zij als alpha teef drachtig is maar wel haar dochter. Zij aanvaard op dit
moment meer van Hera dan in het begin van de dracht. Het zit allemaal heel mooi
in elkaar dat gewijzigde hondengedrag. En wij de bazen zitten op de eerste rij
om het allemaal mee te maken.
Al slaapt ze dan veel tijdens de
dag,wanneer er andere schoenen aangetrokken worden door de bazen, of een
bepaalde jas wordt aangetrokken, dan staat ze mee vooraan om zich mee naar buiten
te murwen wanneer de deur nog maar op een spleet is geopend.
N het veld blijft ze wel dichter bij
de bazen en ook Heros blijft dicht bij zijn zus, net alsof hij haar moet
beschermen wanneer nodig.
Gisteren tijdens de namiddag
wandeling merkten ze iets ongekends op in de velden Honderden vogels, kievits
zegt het baasje, waren neergestreken op een omgeploegd veld hier vlakbij het
gehucht. Die vogels zijn op terugweg naar het noorden en waren zich aan het
bevoorraden, waarschijnlijk zochten ze ook een plek om de nacht door te
brengen. Daar hebben Hera en Heros zich eens goed vermaakt met het opjagen van
de vogels. Belle die al een eind voorop gelopen was kwam te laat om het beste
van het spektakel nog mee te maken. Mogelijk blijven de vogels enkele dagen
recupereren en kunnen we straks nog spelen.
Al zeggen we het van onszelf, er is
vandaag werk gedaan waar we deze zomer de vructen al van gaan plukken.
Letterlijk dan toch !
Ons baasje had eergisteren twee Mirabelle
de Nancy boompjes gekocht bij de boomkweker Maréchal te Turnhout en die heeft
hij vandaag geplant. Dat planten was een fluitje van een cent, temeer omdat er
eerst twee andere bomen moesten verdwijnen en er dan al een gedeeltelijk
plantgat aanwezig was.
Eerst heeft hij de wonderboom
uitgedaan. Die was aanvankelijk gekocht voor een amandelboom maar er kwamen
pruimpjes aan die niet te vreten waren volgens ons baasje. Die waren niet
alleen zuur maar ook nog eens bitter als gal. En ze kwamen enkel aan takken die
opschoten vanuit de onderstam waar de amandelboom op geënt was.
Dat wonder is dus opgeruimd en daar
staat nu een mooi mirabelle boompje, goed in de wortel en met een mooi
takkengestel.
De tweede Mirabelle de Nancy boom
kwam op de plaats waar tot deze namiddag een Moerbei boom stond. Die heeft in
de tien jaar dat hij daar staat geen enkele vrucht opgebracht en het baasje
verdenkt de verkoper er van dat hij hem een mannelijk exemplaar heeft
aangesmeerd zonder er bij te vertellen dat je er twee moet kopen omdat moerbei
niet zelfbestuivend is. Exit moerbei dus en daar staat nu zon 20 cm van de
originele plaats een Mirabelle boompje. Hij is wat verder achteruit geplaatst
omdat er enkel met moeite achterdoor kon gereden worden met onze Husq. t Baasjes
nieuwe speeltje dat normaal zitmaaier noemt !
Deze zomer gaan we dus hopelijk van
drie bomen Mirabelle pruimpjes kunnen eten, en dat daar overheerlijke confituur
van gemaakt wordt door t vrouwtje
kunnen al meer Drentenliefhebbers getuigen die hier in La Magdeleine gepasseerd
zijn .
Belle & co
Het oude "wonderboompje" dat plaats heeft geruimd
Een toekomstige leverancier van Mirabelle pruimpjes
Als je denkt dat de mammoet uitgestorven is,dan heb je het mis, want
mammoet eten koken,... mam
moet
koffie zetten,... mam
moet
de was doen,... mam
moet
boodschappen doen,... mam
moet
de bedden verschonen... mam
moet
de rommel opruimen,... mam
moet
ramen lappen... mam
moet
strijken... mam
moet
helpen met het huiswerk,... mam
moet
zorgen dat het huis schoon is,... mam
moet
helpen in de tuin,... mam
moet
zorgen dat alle rekeningen op tijd betaald worden,... mam
moet
als het nodig is dokter zijn, ... en als mam een man heeft met twee
linkerhanden of een ontzettendluie, moet ze ook nog electricien, timmerman, fietsenmaker,
schoenmaker etc, etc, etc, zijn,
Als je die ECHTE stilte die hier
hangt in La Magdeleine weer niet meer gewend bent, als je dan ook nog eens de
luiken voor de vensters dicht, laat zodat het stikpikkendonker is. En wanneer
de baasjes ook nog eens wat in te halen hebben aan slaap.
Dan komt het er van dat je zwaar
overslaapt .
Ondertussen merken we dat het
eigenlijk niets uit maakt, niemand hoeft naar zn werk, de winkel van de bakker
en de krantenboer zijn nog open tot 19u00 vanavond en als je kast opentrekt
merk je dat je de eerste weken ook niet gaat omkomen van honger of dorst ! So
what overslapen ? Niks van aantrekken en er van genieten zegt het baasje.
Die heeft inmiddels de kachel ook al
terug aangestoken zodat ons warme plekje ook al terug geregeld is. Volgende
maal adviseren we toch het baasje van een veel bredere kachel te kopen. Zo
eentje waar je zonder dringen met drie op een rij kan voor gaan liggen. Maar
het is goed mogelijk dat zon wensen nog nooit ergens gefabriceerd zijn
geworden, een kachel van drie meter breed, daar heeft ons baasje nog niet van
gehoord
In de tuin blijkt ook alles nog
hetzelfde te zijn als toen we een zes weken geleden hier voor het laatst waren.
Dat was rond de nieuwjaarsperiode en toen was alles vies en nat in de tuin na
enkele weken dagelijks regen. Toen waren we met vier Drentjes hier, Kibbels was
toen mee met ons.
Ondertussen zijn Belle en Heros in de tuin
bezig aan een grondiger inspectie en ligt Hera voor de kachel, die denkt
waarschijnlijk aan haar toekomstige pupjes in haar, ook die komen in hun prille
bestaan nu al niets te kort.
Acht uren hebben wij nodig gehad om
de achthonderd kilometer tussen Vosselaar en La Magdeleine te overbruggen.
We reden de oprit van het huis af
enkele minuten na half twaalf vanmiddag en iets voor half acht draaide de poort
in La Magdeleine open.
Ons baasje heeft deze maal eens een
keertje meer op de toerenteller van de auto gelet en ook naar de benzine meter
in plaats van naar de snelheidsmeter. Toerental op 2200 rpm in zesde
versnelling geeft 120 km/h en dan moet je echt in je ogen wrijven want je
gelooft je eigen ogen dan niet meer. Die benzinemeter wil echt niet zakken. Bij
benzinestations waar je anders MOET tanken om niet zonder diesel te vallen kon
er nu amper een halve tank bijgevuld worden. En dan hing de aanhanger ook nog
achter de auto te bengelen !
Bij het vertrek in België was er
zoals immer veel verkeer, ook heel veel vrachtwagens. Eens in Frankrijk Lilie
voorbij en op de péage waren we soms precies alleen op de snelweg. Parijs was
een makkie vandaag, 25 minuten om Parijs te ronden is voortreffelijk. En ook
eens op de A10 richting Bordeaux ging het als een fluitje van een cent.
Eénmaal hebben we onze pootjes mogen
strekken en onze blaas even ledigen. Ons baasje heeft Hera nog moeten
wegtrekken aan die paal waar ze stond te snuffelen toen Heros ook nog eens op
het gedacht kwam van tegen die paal zijn poot te heffen ! Een drachtig Drentje
met een nat gepiste kop door haar broer het baasje wi er niet van weten
ondreweg ergens in Frankrijk
En zo hebben we dan ondertussen met zn
allen ons buikje vol en liggen we voor de kachel uit te rusten van het
uitrusten in de auto. Zwaar leven hebben wij bij deze bazen, geloof ons vrij !
Alles wat mee moet is ingepakt, een
deel zit al op de aanhanger, zoals de twee mirabellen bomen en de struiken rood
fruit. Het is de inhoud van de koelkast en het honden eten uit de diepvries
dat als laatste moet ingepakt worden.
Wat het weer ginds betreft lijkt het
niet veel verschil te maken met lage landen toestanden. We zitten ginds, zoals
nogal dikwijls op de grens tussen grijs en zonnig weer. France météo geeft
zonnig en licht bewolkt weer onder de Gironde, daarboven in de Poitou Charente
zou het zwaar bewolkt zijn en kans op regen en dat alvast tot en met zondag
We laten het jullie vanavond weten
wat onze reporters ter plaatse aantreffen. Zoals altijd strikt realistisch en
zonder overdrijven zoals reporters van een kwaliteitsblog betaamt
De rode sporttas die elke maal
meegaat naar Frankrijk staat al klaar. Dit is de tas met de hondenspulletjes,
noodzakelijke en minder nodige. Met de hondenapotheek, de rollijnen, ook de
harnassen en zelfs de teletac ! Dat zijn zowat ons baasje denkt nodig te kunnen
hebben als we meerdere dagen uit België weggaan.
Ons baasje heeft ook de rode stapelbak
proper gemaakt. Die was zondag nog in dienst bij de wandeling en diende toen om
de citroenjenever, koffie en cake in te vervoeren.
Ondertussen heeft ons baasje die bak
volgestapeld met hondenlekkernijen. Wij hebben in die bak zien verdwijnen: voor
twee dagen pedigreebrokken, mergpijpjes van Pedigree, kauwbeentjes, kleine
hondenkoekjes, vleesstrips uit de Lidl (heel lekker), zelf gedroogde kipfilet
in strookjes, gedroogd reeënvlees, gedroogde kippen/kalkoenlevertjes
En dat allemaal voor een goede
veertien dagen. Snoep zullen we genoeg hebben, maar voor 75 % is het allemaal
gezonde snoep, door het baasje zelf
geprepareerd.
Morgen gaat hij ook nog uit de
diepvries een heleboel lekkere zaken meenemen. Gebakken kip, in stukjes
gesneden en gekregen van onze kippenboer, diepvries paardenkarbonaden en ook
diepvries reeënvlees. We gaan geen honger lijden de volgende twee weken daar in
de Charente.
Ons baasje is daarstraks nog inkopen
gaan doen bij de boomkweker. Er zijn in onze Franse tuin enkele bomen die niet
renderen en die ons baasje gaat rooien. Daar heeft hij nu als vervanger twee
Mirabelle de Nancy halfstam bomen voor gekocht. Maar ook nog 3 x struikjes doornloze braam, 3 x bosbes en 3
x rode aalbesjes. Dit in combinatie met aardbeien, en kersen maakt ons vrouwtje
een heel lekkere rodevruchtensaus om te eten bij vanilleijs of bij pudding.
Wacht maar eens tot in de maanden
juni/juli, wat er dan met de baas zijn dieet staat te gebeuren is een
hemelsgroot raadsel !
Een man in Eindhoven belt daags voor zijn 70e
verjaardag zijn zoon in Parijs en zegt , Ik vind het vreselijk om je dag te verpesten maar
ik moet je vertellen dat je moeder en
ik gaan scheiden, vijfenveertig jaar ellende is
genoeg."
Waar heb je het over schreeuwt de zoon.
We kunnen elkaar niet meer luchten of zien zegt
de vader, wij worden ziek van elkaar,
het maakt me al beroerd om erover te praten, dus
vertel jij het je zuster in Londen maar.
De zoon belt als de bliksem zijn zus die zowat
explodeert aan de telefoon.
Er wordt om de sodemieter niet gescheiden
schreeuwt ze, ik regel dit wel.
Ze belt Eindhoven en gilt tegen haar vader ER
WORDT NIET GESCHEIDEN.
Je doet helemaal niks voor dat ik er ben. Ik bel
mijn broer terug en wij zijn er morgen en
voor die tijd doe je helemaal niks, versta je.
De vader hangt de telefoon op. Grijnst tegen zijn
vrouw en zegt "Zo, da's geregeld.
En ditmaal door hetzelfde kwaaltje
waarvan ze zeggen dat het een epidemie aan het worden is. t Vrouwtje had er
tijdens het weekend al last van, geen warm kunnen krijgen, pijn in de spieren,
zich helemaal niet lekker voelen
En gisterenavond heeft het baasje dan
ook maar naar de Dafalgan gegrepen Het is niet anders zegt m en dus is het
vertrek naar Frankrijk nog maar eens uitgesteld.
En dat terwijl het hoofdbestuur begin
van de winter toch hun voorzorgen hadden genomen en zich door de huisdokter een
antigriep spuit hadden laten vaccineren. Nu zijn ze het natte regenweer goed
doorgekomen. Ook tijdens de veertiendaagse koudegolf is alles nog normaal
gebleven, en nu, nu hebben ze er van !
Er zal dus vandaag niet veel nieuws
te garen vallen, of het moesten de temperaturen van de koortsthermometer zijn.
Zaterdag laatsleden, de dag voor de
wandeling lieten, we zoals jullie hebben kunnen lezen, bij Hera een echo nemen
om zeker te zijn dat ze drachtig is.
Voor die gelegenheid had ons baasje
onze vrienden uit Numansdorp uitgenodigd om daar bij aanwezig te zijn. Karin en
Jan hadden al eens laten weten dat ze eens contact wilden opnemen met dr. Nelly
en voor ons baasje leek dat dus het goede ogenblik voor een ideale samenloop
van omstandigheden.
Jan en Karin zijn ook de eerste
aangemeld voor een pupje van ons Hera en dus was het ook voor hen een
zenuwentoestand van jewelste. Het was voor ons en voor hen dan ook een hele
opluchting toen de eerste vlek op het scherm verscheen. Die vlek stond dan
wel gelijk aan een pupje.
De eerste proficiat mochten we dan
ook in ontvangst nemen van Nelly, Aline en Jan en Karin. Die laatste twee
hadden dan voor Hera een heel mooie zelf vervaardigde konijnendummy
meegebracht. Voor Hera is dat dus niet vreemd na de lessen tijdens de
jachttraining. Fier als een gieter paradeerde paradeerde ze dus rond met haar
jachtbuit waar ze dus deze maal geen lap voor had moeten doen ! Niets onthouden
waar de dummy lag, niets moeten apporteren, en toch zon mooie dummy mogen
aandragen naar het baasje toe.Die moest zelfs niet aandringen om het apport in
zijn hand gelegd te krijgen.
Inderdaad, dat is het nut van een
jachttraining, en het baasje was al even fier als zijn kleine meid
We hoorden gisteren van het
hoofdbestuur dat het vertrek naar Frankrijk, voorzien voor vandaag, een dag is
uitgesteld. Dat heeft zo zijn redenen.
Eerst was daar al de rompslomp van de
Drentenwandeling en al wat daar rondhangt, ook nog dat er daardoor nog geen
bagage was gereedgemaakt en het hoofdbestuur toch wel even op zijn tandvlees
zat.
Niks verloren zegt het baasje, een
dag vroeger of later, er staat geen ontvangstcomitee te wachten met toeters en
bellen. We kunnen het ons permitteren van te gaan en te komen wanneer het ons
schikt.
Inmiddels heeft ons baasje weer een
schat aan vers vlees voor ons gekregen. En daar ligt dan weer de rede dat er
gisterenavond geen bericht op dit blog verschenen is
Van Luc, een kameraad jager van ons
baasje hebben wij ettelijke kilos vlees van ree gekregen. Stukken en afsnijsel
van onder andere ribben die niet mooi ogen op een baasjesbord maar dat het
beste van het beste voor drie Drentsche Patrijshonden is.
En zo stond ons baasje in plaats van
de bagage klaar te maken om te vertrekken, vlees van een ree voor ons klein te
snijden om in het droogapparaat snacks voor ons klaar te maken.
De ganse nacht is door het
droogapparaat doorgewerkt terwijl wij en het hoofdbestuur van een welverdiende
nachtrust genoten. Zo dadelijk mogen wij al eens proeven van de snacks. Als het
zo lekker is als de portie gebakken vlees dat het baasje gisterenavond ons bij
onze brokken serveerde dan gaan we weer niet magerder worden tijdens ons
verblijf in Frankrijk Lekkere gebakken of gedroogde ree met Pedigree brokken,
misschien nog wel wat aangevuld met wat rijst of een oerschotje van de bazentafel
We kijken er weeral naar uit . Bedankt luc voor de lekkernijen ! ! !
Niemand hebben we horen morren
gisteren tijdens de kaawpollekeswandeling van de Drentenvereniging.
Ook niet toen we tijdens de citroenjenever/koffie/fruitsap/cake-pauze
een heuse hagelbui over ons kregen. Dat hoort nu eenmaal bij een winterwandeling
was de algemene mening.
Dat het ook allemaal jachthonden
liefhebbers zijn zal er ook wel mee te maken hebben. Onze baasjes denken dat er
bij een vereniging van showhondjes wel andere commentaren zullen te horen zijn
in gelijke omstandigheden.
En het was koud, dat moeten we
bekennen, met temperaturen tussen de 0° C en de 3°C loop je echt niet te zweten
in het bos. Maar daar ken je dan ook de echte Drenteneigenaar aan. Die trekt er ook dagelijks op uit bij
minder stralende weersomstandigheden.
Maar we hadden ook stralende weersomstandigheden,
want na de hagelbui zagen we de zon terug verschijnen. Die kon de temperatuur
wel iets opdrijven maar koud bleef het wel.
Dat was dan weer geen hinder voor
onze honden die er weer een lust voor het oog van maakten. Zowel tijdens de
pauze halfweg als onderweg tijdens de wandeling. Hier en daar een kleine
schermutseling tussen enkele reuen niet te na gesproken. Maar ook die kleine
incidentjes verloopt dan gewoonlijk met veel lawaai maar zonder ernstige
kwetsuren die een niet kenner wel zou vermoeden na zoveel kabaal.
We hadden een fijne wandeling en de
honden hebben we nadien niet meer gehoord .
We hadden een fijne, een echte
winterwandeling met de Belgische vereniging van de Drentsche Patrijshond. Dit
keer met alles erop en er aan, zelfs zon, koud en een hagelbui.
Het was de vierde Kaawpollekes
wandeling in vier jaar te Vosselaar. Vanuit alle hoeken van Belgenland en zelfs
Nederland waren de Drenteneigenaars naar Vosselaar afgezakt.
Het programma was dan ook erg
aantrekkelijk. Met vertrek aan het buurthuis de buren aan het Zeggepleintje
ging de wandeling richting Lille. Achter de Lilse Bergen ligt een typisch
Kempisch heide landschap en daar was een rustpunt opgesteld. De baasjes konden
daar een plakje cake, een koffie, of een drupje citroenjenever soldaat maken.
Ondertussen ravotten de honden vrij in de zandpan. Dat ze goed gespeeld hadden
bleek achteraf thuis nadat de benches waar ze vermoeid in neergestreken waren
gecontroleerd werden op .Kempisch zand ! ! !. Kilos zand hadden ze bij !
Bij de terugkeer aan het buurthuis
konden de baasjes zich tegoed doen aan de huisbereide hutsepot. De vaste
bloglezers weten ondertussen waar die hutsepot bereid is. Ons hoofdbestuur
heeft daar samen met de dames Dymphna en Carine twee dagen aan gewerkt. Geen
sinecure hebben we gemerkt want er waren meer dan veertig eters aangemeld !
Tot 15u00 hebben de baasjes aan het babbelen
geweest met de andere Drentenzotten zoals die baasjes wel eens binnenskamers
genoemd worden.
Te 15u00 startte dan de
jaarvergadering van de vereniging waar alle leden vrij hun mening mochten
verkondigen en waar voornamelijk met de hulp van de aanwezigen een toch wel
origineel jaarprogramma kon worden opgesteld. Ook werd er duchtig, soms
luidruchtig gedebatteerd over de fokdag die plaats heeft op 12 mei te Leefdaal
bij Leuven.
Ons baasje heeft ondertussenal een deel fotos op het internet geplaatst.
Er zijn er nog meer aan ons toegezonden maar daar moet het formaat nog van
aangepast worden. Dat zal iets voor morgen zijn. Dat lukt niet meer vandaag.
Temeer omdat ons baasje daarjuist al
een telefoontje kreeg van een zekere Lewie M. gepensioneerde kinderoppasser en
leverancier van moppen voor dit blog. Die dacht dal de laptop het had opgegeven
omdat het zolang duurde vooraleer er een avondbericht over de wandeling
verscheen.
Onze oprechte verontschuldigingen aan
ongeduldige Lewie. Volgend jaar maken we dan de wandeling wat korter, dan
kunnen we sneller aan de fotos beginnen (lol)
Hier onder volgende links kan je de
fotos bekijken:
Terwijl het buiten regent, met bakken
uit de hemel, staat Frankske zijn weerbericht af te ratelen op het TV scherm.
Serieuze buien die grote plassen creëren, 50 liter regen per m², dat allemaal
in het eerste deel van de nacht .
Zegt ons baasje wat er dan uitvalt
kan er morgen in de dag niet meer uitvallen! en daar kunnen we hem alleen maar
in bijtreden.
t Baasje is weer vooruitziend en
weet dat m morgenvroeg toch geen tijd gaat hebben om zo eventjes gehaast een
berichtje op het blog te plegen ! Daarom kijkt hij maar even vooruit op de
wandeling van morgen.
We gaan dus een koude wandeling
tegemoet met kans op een winterse bui. Net wat we dus nodig hebben om van een
frisse deugddoende winterwandeling te kunnen spreken.
Leo en Louis nemen de wandelaars op
sleeptouw en ons baasje verzorgt de ravitaillering ergens op de stille heide.
We mogen volgens Frankske van t TV weer gerust zijn, het zal geen slappe
citroenjenever zijn van de regen die in de glaasjes valt. We houden het droog
en fris !
Hera is drachtig. Wij waren daarjuist
bij dr.Nelly en wij konden onze toekomstige pups op de laptop bekijken. Uiteraard
hebben wij daar fotos van voor jullie.
Volgens Nelly zijn het er meerdere
die op dit moment een grootte hebben van ongeveer 1,5 centimeter na drie weken.
Hera is dus vandaag 3 weken drachtig
en we kunnen dus pupjes hebben einde maart.
Onze baas leest elke dag dat de ene
bevolkingsgroep na de andere grieven heeft die hen doen besluiten het werk voor
bepaalde of soms zelfs voor onbepaalde tijd neer te leggen.
Soms vertelt onze baas iets over een
wilde staking en dat zegt ons ook wel iets. Wild zijn we regelmatig dus dat is
al makkelijk voor ons en om te staken hebben we ook een reden.
Sinds twee dagen is dat hoofdbestuur,
met wat hulp van andere Drentengekken in de keuken bezig. Ze hebben dus
eigenlijk weinig tijd voor ons !
Als je de kranten leest, al die
andere stakers die staken ook tegen veranderingen. Wel voor een pensioen en om
niet langer te werken. Die reden hebben wij dus niet en dan moeten we ook wat
anders vinden ! ! !
Wij staken omdat de bazen te weinig
aandacht schenken aan ons ! Ons hoofdbestuur verklaart ons zot en onredelijk, juist
als in t echt. En toch doen we door ook al zoals in t echt !
In onderling overleg met de directie
hebben we besloten dat er vanaf morgen namiddag terug veel aandacht aan de
honden gaat gegeven worden en dat we dinsdag mee naar Frankrijk mogen/moeten.
Daar kunnen we mee leven (voor één
keer) en als ze nog eens zoiets lappen leggen we er helemaal de blok op.
Stakingspikket en brandende paletten en autobanden aan de achterdeur. Het
hoofdbestuur gaat het geweten hebben. We hebben voorbeelden genoeg de laatste
weken !
Klaar horen we de ene helft van het
hoofdbestuur zeggen tegen da andere helft. Daar bedoelt het baasje wel mee dat
de vleespartij klaar is om gekookt te worden. De hutsepot kan nog niet klaar
zijn. Daar komen morgen Dymphna en Karine nog voor helpen om het groentedeel
nog af te werken.
Het is goed geweest voor vandaag zegt
het baasje. Een blik op de klok in de keuken wijst 10u30 aan en dat wil zeggen
dat het hoofdbestuur meer dan vier uur is bezig geweest met het rundvlees, de
varkenshammetjes en de gehaktballetjes maken.
Er hangt dan op dit moment wel een
fijne bouillon geur in de keuken. t Kan in t Hof van Cleve bij Peter Goossens
net beter ruiken is onze mening . En sterren, t zijn er wel geen van Michelin,
staan er ook genoeg aan de hemel, maar die zijn allemaal van ons !
Het gaat lekker zijn volgende zondag
na de kaawpollekes wandeling hier in Vosselaar. Na een stevige wandeling met
allemaal gelijkgestemde Drenteneigenaars, de beentjes onder tafel steken om één
of twee of zoveel je opkan, hutsepot te eten.
Moet je eerlijk zeggen, er zijn
slechtere manieren om je zondag door te komen
Op het moment is het nog stilte voor
de storm hier ten huize maar de eerste voorbereidingen voor de organisatie van
het bereiden van de hutsepot zijn al gedaan of aan de gang.
Gisteren is het eetgerei al in orde
gemaakt, lijstjes voor de aankopen van groenten en vlees zijn gemaakt en alles
wijst er op dat de rest van de dag in het teken gaat staan van aankopen en de
eerste bereidingen van het vlees. Dat laatste vraagt het meeste tijd en moet
vooraf gebeuren, bouillon trekken, gehaktballetjes maken, zijn zaken waar tijd
in kruipt zegt het baasje.
Volgens ons zijn we niet erg welkom
op zulke momenten in de keuken Hoewel een strategisch gekozen plaatsje onder
de keukentafel toch altijd wel iets lekkers oplevert. Alleen spijtig dat er
geen plaats is voor drie volwassen Drenten onder de tafel.
De baasjes zijn op die momenten
steeds meer op hun qui vive om snoodaards te betrappen op momenten dat ze
proberen met iets dat niet aan hen toebehoort aan de haal te gaan ! Het zou de
eerste keer niet zijn dat op een onbewaakt ogenblik ons moe met een stuk
vlees aan de haal gaat. Het enige dat dan getuigt van een misdaad is het
verpakkingspapier dat dan achter blijft.
Maar deze keer beloven we van ons
gedeisd te houden, dan kunnen de baasjes rustig verder werken en komt er niets
in het gedrang voor de kaawpollekeswandeling van volgende zondag..
Belle & co
Twee archiefoto's van de voorbereidingen van de terugkomdag in januari
Gisteren was het echt geen weer om
een baas door te sturen, laat staan een Drent. Ook ons baasje baalde er van
want ook voor hem is een dag waar we niet samen gewandeld hebben een k####ndag.
Neen dat kan hij ook niet goed
verdragen en dus hebben we vandaag een extra lange wandeling gemaakt. Ook t
vrouwtje was mee en die neemt mij, Belle dan aan de leiband.
We kwamen niet veel soortgenoten
tegen maar die enkele Beagle hebben we besnuffeld zoals die waarschijnlijk nog
nooit heeft meegemaakt in zijn achtjarig leven. Erg gerust was Beagleman er in
het begin niet in toen er drie Drenten, die kop en nek groter waren dan
hijzelf, rond hem kwamen staan.
Maar dat duurde niet lang, beagle was
niet erg bang aangelegd en na enkele minuten kwispelde zijn staart als een
propeller, toen werden wij wat ongerust dat hij misschien wilde opstijgen als
een helikopter !
We hadden in elk geval een hele fijne
lange wandeling en ook de baasjes hadden er een frisse kop van gekregen. Meer
moet dat niet zijn volgens ons, als t maar plezant is zeggen ze hier in de
buurt !
Een
stotteraar komt een café binnen. "Een p-p-p-p-p-pintje, astublieft". "Hierzie" zegt de cafébaas terwijl
hij hem een pint tapt. "Zeg, merkt hij terloops op, gij stottert nogal.
Ik deed dat vroeger ook,maar ik heb me door
mijn vrouw eens zo hevig laten pijpen dat het over was. Je moet dat echt ook eens laten doen !
"O-O-O-O-K, antwoordt de stotteraar,
i-i-i-i-i-ik zal er eens over d-d-d-d-d-denken." De volgende week komt de stotteraar weer
diezelfde café binnen... "Een p-p-p-p-p-pintje, astublieft." "Awel, zegt de cafébaas, heb je mijn raad
niet opgevolgd dan ?" "T-t-t-t-t-t-toch wel, zegt de stotteraar.
"Maar 't heeft niet veel geholpen, zo te zien,"
merkt de cafébaas op.
"N-n-n-n-n-nee, antwoordt de stotteraar,
ma-ma-ma-ma-maar ge w-w-w-w-w-woont daar w-w-w-w-w-w-wel schoon
hé... !
Maar snel een berichtje plaatsen
anders gaat het namiddag worden zegt het hoofdbestuur. Ze hebben namelijk een
drukke voormiddag, net als die van morgen overmorgen en de zondag.
Maar deze voormiddag gaans ze
chique doen. Met propere kleding, en proper gewassen (?) en een goei geurtje
aan gaat het hoofdbestuur eerst naar madam mager ofte de diëtiste en nadien
gaan ze met baasjes zusje os Krinneke (officieel Carine) ontbijten .
Ergens in Turnhout moet dat zijn maar
in een gelegenheid waar ze nog nooit geweest zijn. t Moet in de buurt van de
watertoren zijn en dan denkt het baasje altijd aan zijn bompa, al heel lang
zaliger, die de watertoren gebouwd heeft ergens in een heel pril begin van
vorige eeuw.
Wij mogen niet mee om te gaan
ontbijten, in eetgelegeheden neemt ons hoofdbestuur ons nooit mee. Wel als we
iets eten of drinken op een terras, en dat gebeurt wel eens in Frankrijk of
tijdens een wandeling, maar nooit zomaar wanneer ze enkel gaan eten.
En wanneer ze dan terug zijn zo tegen
de middag dan gaan de eerste voorbereidingen al beginnen voor de wandeling met
allemaal Drentjes op zondag, bij de Kaawpollekes wandeling. Al het benodigde
materiaal zoeken ze dan bijeen en zetten ze al klaar om morgen te gaan inkopen
doen en dan zaterdag met een ploeg aan het eten bereide n te beginnen.
Op het weerbericht hoorde ons baasje
deze morgen dat het koud met weinig kans op neerslag gaat geven op zondag.
Stel je voor dat de regen zaterdag
was gekomen . Met vier Drenten in huis die door een dooiende tuin achter elkaar
hollen. Tot daar gaat het nog, geen enkel probleem als het daar bij blijft.
Maar Hera kan de deur van de keuken openen, ondanks de klink omhoog staat
geplaatst. (naar onder zou beter zijn maar dan komt de klink tegen de stijl)
Als miss clever de deur dan heeft
geopend stormt de rest van de roedel achter elkaar binnen. Dit weekend zouden dat
dan 16 grote slijkpoten geweest zijn. Die nemen dan de bocht van de keuken naar
de living waar duchtig de remmen worden dichtgesmeten met 16 slipsporen tot
gevolg ! ! !
Maar vandaag was the day after na
Duracell Kibbels. En de activiteit stond al op een laag pitje vandaag. De
zetel was vandaag meer dan favoriet, meer dan de tuin en het regenweer.
Morgen gaat het wat droger worden
zegt men in het weerbericht. Het zal goed doen want vandaag is zo één van die
dagen dat we niet zijn gaan wandelen. Zelfs ons trio vond het geen weer om een
baas door te jagen
Ook voor zondag, toch heel belangrijk
voor meewandelende Drenten en baasjes Zij gaan aan hun trekken komen. De
Kaawpollekeswandeling gaat volgens de vooruitzichten haar naam alle eer
aandoen. Sneeuw en smeltende sneeuw staat in het lijstje, lage temperatuur ook,
dus waterdicht schoeisel en een warme waterdichte jas en hoofddeksel horen bij
de uitrusting van de wandelaars voor zondag. Zeg niet dat je niet verwittigd
was ! ! !
Een non
neemt een taxi naar Aalst en merkt dat de knappe chauffeur
haar voortdurend in 't oog heeft.Ze vraagt hem waarom hij haar constant zo intens bekijkt.
Hij antwoordt: "Ik wil u iets bekennen maar ik wil u niet in verlegenheid
brengen".
Ze stelt hem gerust: "Mijn zoon, ge kunt me niet kwetsen, als je non
was en zo oud als ik heb je zo goed als alles al gezien en gehoord. Ik
weet zeker dat je me niets kan zeggen of vragen dat voor mij
beledigend of kwetsend kan zijn".
Hij: "Wel, ik droom altijd opnieuw dat een kloosterlinge me heel
passioneel kust".
De non: "Wel, dan kijken we wat daaraan kan gedaan worden. Eerst en
vooral moet je vrijgezel zijn en daarnaast ook katholiek".
De taxichauffeur, al helemaal opgegeild, antwoordt: "Jaja, ik ben
vrijgezel ?n katholiek!"
"Ok?", zegt de non "sla maar de eerstvolgende landweg in". Daar voldoet ze zijn fantasie met een
overtuiging die de meest geroutineerde straatmadelief zou doen blozen.
Als ze de weg verderzetten begint de chauffeur te wenen.
"Mijn kind", zegt de non "waarom huil je nu toch?".
"Vergeef me dat ik gezondigd heb. Ik moet bekennen dat ik gelogen heb:
ik ben getrouwd en ben een jood". De non antwoordt:"Trek het je niet
aan. Ik heet Dirk, ben homo en ik ben op weg naar het carnaval in Aalst ".
Het is stil in huis deze morgen,
woelwater, Super Duracelleke Kibbels is terug thuis. We kunnen terug na onze
ochtendplas in de tuin rustig naast in de zetel verder uitrusten.
Geen getrek met doeken en mouwen uit
oude bazenhemden, geen rennen achter elkaar rond de tafel. Niet meer wisselen
van bench, ieder op zijn eigen plaatsje.
We gaan ze missen die felle kleine
Kibbels. Maar er is goeie hoop dat het scenario zich nog wel eens zal herhalen.
Van ons mag ze in elk geval terugkomen.
Het is toch maar terug eentonig, de
enige sensatie die we tot nu toe deze morgen hebben ervaren was het langskomen
van de vuilniswagen die het GFT afval kwam ophalen. Die hebben we eens netjes
weggejaagd met ons oorverdovend geblaf. En het is ons nog gelukt ook, ze hebben
snel de bak in de muil van de vrachtwagen gekieperd en zijn dan snel
doorgelopen naar de volgende , een eindje verder in de straat.Mission
completed blijkt dat tegenwoordig te heten, vroeger was dat een Drent is ook
waaks. Voor ons is het alleen een afwisseling met een beetje extra adrenaline .
De speelvogel met de eeuwigdurende
Duracellekes, Kibbels , is daarstraks terug opgehaald door baasje Annemie.
Dat moet in het nestje van februari
vorig jaar toch wel het hondje geweest zijn met de meeste energie. Ons trio
heeft het in elk geval geweten dit weekend. Pompaf waren ze door dat kleine
ding die binnen twee weken haar eerste verjaardag gaat vieren.
Vanaf ze s morgen uit de bench kwam
en na haar ochtendplas in de tuin, stond nog maar één zaak op het programma:
spelen, spelen met Hera, tot deze moe was. Dan kwam Heros, tot ook die zijn
bench opzocht wegens moe. Ook moeder Belle ontsnapte niet, honderden keren
heeft zij Kibbels aan een speeltje rond de tafel getrokken. Een stuk mouw van
een oud hemd van t baasje met enkele knopen in, was het favoriete speeltje.
Spijtig dat één hemd maar twee mouwen heeft want alles ligt aan rafeltjes
Toen Annemie onderweg was naar
Vosselaar hebben we nog snel een behoorlijke wandeling gemaakt met Belle en
Kibbels samen. Doordat de dooi ook in Vosselaar is ingetreden zijn de paden in
de bovenlaag ontdooid op een bevroren ondergrond geeft een vetlapperij van
jewelste. Dat was ook te zien aan het duo wanneer ze thuiskwamen. We konden
Kibbels niet even netjes maken want Annemie was ondertussen reeds gearriveerd.
Ze heeft haar Kibbeltje dus goed smerig terug in ontvangst genomen. En wat
nog zo opmerkelijk toen was ze is in haar bench ter plaatse in slaap gevallen
! ! ! Ze was dan toch moe te krijgen...
Ons baasje begint er nu toch stilaan
van overtuigd te geraken dat er sommige Drenten de grote mensen duchtig met hun
voeten kunnen spelen . Maar eigenlijk hebben we met zn alle weeral spijt dat
ze terug weg is. t Gaf toch iets speciaals in huis, van ons mag ze terug komen
en blijven zou ook al geen probleem geven
Dat 14 februari elk jaar weer de
datum is dat we Valentijn of lievekesdag vieren zal wel stilaan bij iedereen doorgedrongen zijn. Je kan er werkelijk niet
meer langs kijken wanneer je door een winkelstraat loopt. De reuzengrote
knalrode harten hangen in de etalages van de bakker tot de kleding- en
meubelzaak.
De eerste verjaardag die we vandaag
vieren en waarvan de Jacqui Lawsonverjaardags kaart vannacht al in de mailbox van Ome Luc is gevallen. Ome
Luc is de schoonbroer (zwager voor de NL lezers) van ons baasje. De man van
tante Rita die dan weer beter bekend is als de koekjestante. Ome Luc viert
vandaag zijn 64° verjaardag, en is daarmee en half jaar ouder dan ons baasje.
De tweede verjaardag vieren we
binnenshuis. Vier jaar geleden startte het Bas en Belleblog op deze plaats op
14 februari. Louter toevallig is die datum , je dient er geen speciallekes
achter te zoeken. Gewoon gestart op 14 februari en pas later er opmerkzaam op
gemaakt dat we die datum ook Valentijn zouden hebben moeten vieren !
Na vier jaar verhaaltjes over
Drentsche Patrijshonden te hebben neergepend zegt de teller in de linkse kolom
dat we in die tijd meer dan 270.000 maal gelezen zijn geweest.. Elke dag 2
verhaaltjes en de meeste dagen ook nog een mop na de middag.
Soms heeft het baasje kopbrekens met
weer een zinnig onderwerp te verzinnen maar het is met Drenten nooit onmogelijk
om zonder facts de dag door te komen. Er is altijd wel iets dat het vertellen
waard is.
Soms zijn dat voor ons
levensbelangrijke zaken, zoals het overlijden van onze mede naamgever aan dit
blog onze Bas of de geboorte van onze eerste nestje van ons Belle, waarvan
Hera en Heros pupjes zijn die bij ons gebleven zijn. En ook het nestje van
negen pups die op 27 februari 2011 geboren zijn bezorgde het blog een
hoogtepunt. 1340 pageviews mochten we
noteren die dag. Normaal waren er dat destijds tussen de 300 en 400/dag.
Je merkt het, vreugde en verdriet,
emotie en een lach. Bij ons verveelt de lezer zich net als ons hoofdbestuur
zich nooit. Een speciale periode om op de eerste rij van de lezers te gaan
plaatsnemen is eind maart. Dan gaan de eerste pupjes van Hera geboren worden.
Nu zaterdagavond lees je op deze plaats het resultaat van de echo die we laten
maken om 100% zeker te zijn dat de pupjes in de maak zijn
Sorreg dat je er bij bent zong
Dorus al in de jaren stillekes, en het is nog altijd actueel op dit blog
sorreg dat .
Hij golft elke dag sinds
hij 25 jaar geleden met pensioen is gegaan.
Op een dag komt hij
teneergeslagen thuis. "Dat was de laatste
druppel",
zegt hij tegen zijn
vrouw,
"ik stop met golf.
Mijn ogen zijn zo slecht
geworden
dat wanneer ik de bal
heb geraakt,
ik niet meer kan zien
waar het naar toe is gegaan." Zijn vrouw leeft met hem
mee en maakt een kopje thee voor hem.
Terwijl ze gaan zitten,
zegt ze: "Waarom neem je
mijn broer niet mee en probeer je het nog een keer." "Dat maakt niet
uit", zucht Arthur, "jouw broer is 103 jaar oud. Hij kan me niet
helpen." "Hij mag dan 103
jaar oud zijn,"
zegt zijn vrouw,
"maar zijn ogen
zijn nog perfect." Dus de volgende dag gaat
Arthur met zijn schoonbroer golfen. Hij legt de bal neer,
maakt een krachtige
zwaai en staart met knijpende ogen het veld af. Hij wendt zich tot zijn
schoonbroer: "Heb je de bal
gezien?" "Natuurlijk!"
antwoordt hij, "ik heb perfecte ogen." "Waar is het naar
toe gegaan?" vraagt Arthur. "Dat kan ik me niet
meer herinneren."
We kijken uit naar zaterdag e.k..
Eerst zal het een drukke dag worden omdat het op de dag voor de
kaawpollekeswandeling hier ten huize druk is door het koken van de grote ketels
verse hutsepot.
Maar waar we echt naar uitkijken (het
vorigeis enkel hard werken) is de echo
van Heras buik zaterdag namiddag. Nelly gaat Hera echoën om te zien dat ze
inderdaad, zoals de baasjes vermoeden, drachtig is.
Voor zover de baasjes Hera kennen, en
dat is toch wel bijzonder goed vermits ze dagelijks samenleven, is het voor hen
duidelijk dat Hera heeft opgenomen maar zaterdag zien we dus het nieuwe
leven dank zij de moderne medische apparatuur.
Dat we niet alleen zijn als
hoofdbestuur is ook duidelijk. Bij de verschillende kandidaat pup eigenaars
stijgt de koorts ook al duidelijk. Dat merken we aan de reacties op het blog en
ook aan de mails die we vinden in onze mailbox.
Voor ons is het nu al duidelijk, als
alles goed blijft gaan, hebben we einde maart pupjes van Hera en Cartouche.
Hoeveel en hoe de samenstelling teefjes /reutjes gaat zijn blijft een raadsel
tot bij de geboorte. Dat kan echt nog niet gezien worden na drie weken dracht
maar daar gaan we half volgende mand nog wel eens voor terug
We staan hier verbaasd met
openvallend monden haast Waar die Kibbels, ons logé hondje dit weekend haar
energie blijft halen is ons een raadsel ! ! !
Die begint te spelen van het moment
dat ze haar ogen open heeft (of wanneer het deurtje van de bench opengaat) en
dan speelt ze met de eerste van ons trio die in haar buurt komt. Willens
nillens moet hij of zij dan meespelen, negeren is net aan de orde. Spelen zal
hij of zij met haar.
Is het dan zo dat na een tijdje haar
tegenspeler moe is dan gaat ze naar een tweede slachtoffer die dan ook moet
meespelen tot de vermoeidheid zich begint te tonen ook nummer drie wordt niet
gespaard en ook die krijgt ze moe.
Wanneer zich dan drie honden naast
elkaar in de zetelhebben ngelegd gaat
ze aan de achterdeur staanom de tuin nog maar eens te gaan verkennen. Daar ziet
ze dan gewoonlijk wel iets waar ze zich mee kan bezig houden, een merel, een
duif of gewoon een bal van nons trio.
Wij hebben nhier eennheel sterk
vermoedenndat Annemie, haar baasje iets verzwegen heeft en dat zij met Kibbels
meedoet om een nieuw soort batterijen van Duracell te testen. We zien de nieuwe
slogan al verschijnen op het tv scherm Duracell batterijen gaan tot 100 x
langer mee. Getest door Kibbels ten huize Faes
Het lijkt er sterk op dat het
Duracell konijn haar dagen geteld zijn, en dat de volgende ster in hun reclame campagne
een Drentje uit Pulle gaat zijn ! ! !
Het moet zo ergens in het midden van
de 80er jaren geweest zijn dat ons baasje in panne viel met zijn (toen)
supermoderne Olivetti schrijfmachine met display voor twee lijnen.
Het repareren kostte haast zoveel als
een nieuwe schrijfmachine en het baasje was druk bezig met leerstof te
herwerken van zijn afdeling autotechniek & carrosserieherstelling bij hem
op school. En daar hoorden dus ook aangepaste cursussen bij
En zo kwam er een computer De keuze
ging tussen een Commodore of een Apple Macintosh. Het was destijds zo dat de
grote werkgever hier in de buurt de pillenfabriek Janssen Pharmaceutica had
gekozen voor Apple. Die hadden een systeem waarbij hun werknemers voor een heel
schappelijke prijs zon machien in huis konden halen.
Vermits de meeste werknemers hier in de
buurt woonden, en de buren ook wel wat in de Aple zagen, kozen ook veel niet
werknemers voor zon machien waar je van alles mee kon doen
Als je dat nu bekijkt, kon je daar
amper iets mee doen in vergelijking met nu, maar het voldeed voor wat we toen
nodig hadden. Van het internet bvb. hadden we toen amper gehoord. In combinatie
met een ratelende matrix printer konden we terug cursus maken en daar draaide het
in oorsprong toch om !
En vorige week belde het baasje zijn
kameraad met de vraag of t baasje die Macintosh nog had staan. de Jo, in
baasjes vorig leven zijn baas bij de VAB Europech was op zoek naar vanalles
van Apple. En omdat de Jo nooit geen verkeerde baas geweest is, was dat voor
het baasje een reden om alles wat hier nog stond, bijeengezocht werd en terug
verpakt werd in de originele doos ! Want ook die doos stond hier nog steeds en deed
al jaren dienst als verpakking van het Kerstgerief. Voor dat kerstgerief
zochten we dan een vervang doos.
Het baasje had zo de stille indruk
dat de Jo nog blijer was met de doos dan met de computer
En zo eindigde hier ten huize vorige
vrijdag de Apple-periode. Hoewel zeg nooit nooit, want die Ipad is toch
eigenlijk ook wel een heel mooi machien Misschien .?
Vijf en een half jaar verschillen ze
Belle en Kibbels. Het zijn moeder en dochter en ze spelen met elkaar dat de
stukken in het rond vliegen. Daarjuist haast helemaal in stukken, toen er een
glazen asbak van een tafeltje gestoten werd. Maar er was niets gebroken of
stukken af met als conclusie wild spel en stevige asbak !
In de tuin is het oppassen geblazen,
als ze op het onverharde stuk blijven (zand) of ze komen op de oprit naar de
garages toe dan gebeuren er al eens schuivers. Niet erg zal je zeggen, maar zo
heeft Hera zich twee jaar geleden serieus gekwetst bij het blokkeren en
uitschuiven van haar rechterachterpoot. Met een dikke knobbel op het gewricht
tot gevolg.
Ondertussen is het best datje even
uit de tuin wegblijft als ons quartet (ipv het bekende trio) de tuin onveilig
maakt. Iedereen hangt achter iedereen aan en wie in de weg loopt zal het
geweten hebben. Wie een van de vie tegen zijn/haar benen aankrijgt gaat het
geweten hebben, zachtzinnig staat dezer dagen niet in het Drentsche Patrijshonden
woordenboek.
Gisteren voormiddag ging het al net
zo, van acht uur tot tien uur ging het ook al zo hevig aan toe. Nadien heeft
ieder van hen zijn/haar eigen plaatsje opgezocht en kwam er terug wat rust in
de roedel.
We weten al wel zeker dat we dinsdag,
als Kibbels terug naar huis is, we een telefoontje kunnen verwachten van haar
baasje met de vraag wat hebben jullie met mijn hondje aangevangen ? Die doet
niets anders dan de ganse dag slapen !
Wij hebben voor dat slapen een
andere uitdrukking, dat is recupereren van een weekendje Vosselaar !
Het was vandaag de laatste les van
deze lessenreeks van Heras jachttraining. Het was met zn -5°C best koud te
noemen maar zolang de stralende zo meewerkte was het fijn buiten toeven.
We hadden ons dan ook nog eens van
afspraakuur vergist, wat maakte dat we een uur te vroeg op de trainingsplaats
aankwamen. Geen nood, daar gaan we geen uur aan de kanaaldijk voor zitten
wenen, maar van de nood een deugd maken ligt ons beter.
Voor de trainer en de andere
cursisten arriveerden hadden wij al aardig op ons eentje de vorige trainingen
overlopen. Hera had meer dan een kilometer met haar dummy gelopen zonder
eenmaal er op te kauwen. Dat ze dan ook nog eens de merels in de kant opjaagde
en achter een konijn aanging is misschien niet wenselijk tijdens de training
maar t baasje had er wel zijn pleziertje mee.
Dat hij dan achteraf de dummy midden
uit een veld moest gaan halen waarbij hij ook nog eens over een brede gracht
moest springen deed hij dan ook zonder morren.
Tijdens de training zelf heeft Hera
ook nog eens beter gedaan dan ooit tevoren. Het baasje was eens te meer best
tevreden over zijn kleine meid.
De trainingslessen zijn dan wel
voorbij en ook het oefenen zal nu wel wat terug geschroefd worden want haast
iedereen die wat van honden kent is nu wel zeker Hera is drachtig. Volgende
week gaat het officieel zijn wanneer zaterdag naar Nelly gaan om een echo van
Hera te laten maken. We gaan het resultaat hier op deze plaats dat heuglijke
feit met toeten en bellen het resultaat aankondigen.
In elk geval, we hadden vandaag en
fijne dag, zowel Hera als het baasje !
Drie oudere mannen
zitten samen op een bank in het park.
Zegt de eerste: Ik
ben nu vijfenzeventig en ik begin er verdomme ferm last van te krijgen. Deze
morgen wandelde ik op mijn dooie gemak over de straat, kijk naar links, naar
rechts, steek over en plotseling vliegt er een mastodont van een vrachtwagen
rakelings langs. Ik had hem niet zien komen. Mijn ogen, mijn ogen.
De tweede replikeert:
Ik ben er nu tachtig en gisterenavond liet ik de hond buiten. Plotseling zie
ik een man met zijn vingers in zijn oren wild rond springen. Ik kijk naast me
en een prachtige slee kan nog juist remmen op een tiental centimeter van mij.
Iedereen had het getoeter gehoord, maar ik in t geheel niks. Mijn oren, mijn
oren !
Antwoord van de
derde: Ik word er dit jaar vijfentachtig. Deze morgen rond een uur of elf
kreeg ik plotseling zon danige goesting in sex, dat ik mijn vrouwtje een ferme
beurt heb gegeven. Zij was verbaasd en zei me Jef, dat is nu al de derde keer
deze morgen !
Mijn geheugen, jongens, mijn geheugen !
Gisteren avond ben ik samen met het
baasje Kibbels terug gaan ophalen in Pulle voor een puppy-opvang van een weekend
lang bij ons.
En dat het een plezier is van de
morgen tot de avond blijkt duidelijk. Zo een jong ding in huis brengt gelijk
een andere ambiance in huis dan we door de band gewoon zijn.
Onvermoeibaar is Kibbels die eind van
de maand één jaar oud wordt, samen met haar acht broers en zussen. Spelen doet
ze het liefst met Hera, die is nota bene nog de strengste van ons drietal tegen
haar, maar als ze s morgens uit de bench mogen zoeken die twee elkaar dadelijk
op. En dan begint het spelen, vechten, achter elkaar hangen, gek doen. Dat gek
doen is dan weer de specialiteit van Heros, die heeft dan ook al drie jaar
ervaring in deze gekdoenbranche
Ikzelf, Belle, heb deze morgen,
wanneer mijn kinderen verwoed bezig waren met spelen, de bench van Kibbels
uitgetest. Zijzelf was toch druk bezig en ik moet zeggen, de kwaliteit van
Kibbels kussen in de bench is van topkwaliteit. Daar moet je wel goed op
slapen.
Het geeft ook aan dat er op het
comfort van Kibbels niet bezuinigd wordt. Die komt niets te kort, net als al de
andere pups uit mijn beide nestjes. Ons hoofdbestuur heeft zijn pupeigenaars
goed uitgekozen. Ik kan op mijn beide ooorreen slaaaapee . Grrr..knorrrr
Belle & co
Kijk hier, ons Moe is mijn bench aan het testen ! ! !
"Den Heros" dacht even te gaan uitrusten, maar dat zal niet waar zijn zolang ik hier ben !
Dan ga ik maar bij de computerende baas liggen ... "
We hebben dit weekend Kibbels nog
eens op bezoek. Haar baasje heeft dit weekend werk op een beurs in Frankfurt en
wij hebben als fokker van Kibbels, gepresenteerd van haar op te vangen indien
nodig.
Wij, dat zijn het baasje en ik Belle
haar daarstraks gaan ophalen. Het was dadelijk weer fijn spelen met mijn pupje.
We hebben bij Annemie in de tuin hevig gespeeld vooraleer we de trip van 25
kilometer naar onze thuisbasis terug aanvatten.
Hier bij ons thuis ontmoette Kibbels
dan Heros en Hera haar halfbroer en halfzus. Die herkenden haar dadelijk als
het pupje dat met de kerst-/nieuwjaarsperiode met ons mee was naar Frankrijk.
De moeilijkste periode van zo een
verblijf is gewoonlijk de hondenmaaltijd. Hera en Heros eten altijd samen aan
één staander en dus at Kibbels samen met mij aan de andere staander met
eetkommen. Geen grom hebben we gehoord, geen schijn van baknijd of jaloezie
hebben we opgemerkt.
Ons baasje denkt er aan van haar
morgen namiddag mee te nemen op de jachttraining. Het is de laatste training
van deze sessie. Als het baasje nu een uur traint met Hera en het laatste uur
eens probeert met Kibbels, dan kunnen we bij de terugkeer van haar baasje al
eens ertellen hoeveel jachtaanleg haar Kibbeltje heeft . Misschien vat ze dan
half maart wel samen met Heros en ons baasje de volgende reeks wel aan.?
Als Hera heeft opgenomen en ze is
inderdaad drachtig dan is ze vanavond/morgenvroeg twee weken ver. Deze morgen
heeft Heros ons wakker gemaakt met twee maal te blaffen en toen we beneden
kwamen had Hera overgegeven in de bench.
Nu is dit het derde nestje dat wij
fokken, en het eerste met Hera. De twee vorige nestjes waren telkens de nestjes
van Belle en die heeft nooit enige tekenen van misselijkheid of overgeven
vertoond .
Ze speelt wel en de begroeting deze
morgen was zoals elke morgen gewoon heftig zo is ze elke morgen in de
enthousiaste begroeting van de baasjes. Op dat gebied zijn er geen zorgen. Ook
de ontlasting van deze morgen bij Hera was van den dunne. We gaan nog even
aanzien hoe het evolueert en indien ze niet behoorlijk gaat eten dan bellen we
toch maar even onze vertrouwde Nelly.
Dat ze drachtig is daar zijn we nu
wel 95 % zeker van. Voornamelijk door het roedelgedrag. Belle is nog altijd de
alfa-teef en behandelt Hera, nu zijzelf gepasseerd is als alfa teef gans anders
dan normaal. Hera wordt veel meer door Belle gecorrigeerd dan in normale
omstandigheden. De alfa teef laat zich gelden, niet dat ze vijandig staat
tegenover Hera maar Belle heeft meer opmerkingen naar Hera toe. Ze neemt meer
dan anders Heras snoet in haar bek om haar regels op te leggen.
Het is in elk geval boeiend om zien
hoe moeder Belle, die de kleinste van de roedel is, toch alles nog naar haar
zin regelt om de roedel perfect te laten functioneren. En zo zien we het graag
gebeuren
Toen we daarstraks gingen wandelen
hadden we al een hele tijd het geluid van een kettingzaag gehoord. Van een
zware kettingzaag , dat was wel zeker met zon zwaar gebrom.
Maar dat de kettingzaag deze
afmetingen had kon niemand vermoeden. Het baasje merkte het op toen hij met
mij, Belle, de eerste wandelronde begon.
Een immens grote groene machine met
een alles vernietigende gele kop baande zich tussen de bomen door, een spoor
van takken en op maat gezaagde stammen achter zich latend ! Een ravage van
jewelste was dat.
Al een geluk dat Heros er niet bij
was, want het waren alle van die dikke favoriete plas bomen van hem. De
snelheid waarmee de bomen tegen de vlakte gingen, gelijk door de gele kop
schoven, terwijl de takken alle kanten uitvlogen, deed ons baasje even denken
aan de moeite die hij twee jaar aan een stuk heeft moeten doen om die dode boom
bij ons voor de deur te laten rooien !
Deze boswerkers wisten wel hoe ze de
zaak moesten aanpakken tegenover de gemeente- werkers. Geen gezever, geen
gelul over kapvergunning, geen besluiten van milieu wetgeving, geen prietpraat
van urbanisatie en nog minder van gemeentereglementjes.
Eén machine, één bestuurder en
sneller werk dan 25 boswerkers met stevige kettingzagen konden afwerken.
Gelukkig was het maar uitdunnen, om
steviger bomen in het midden van het bos te verkrijgen. Maar daar kregen we pas
zicht op toen de machine werd stil gelegd. Er blijven nog wel wat bomen staan
maar het is toch heel wat doorzichtiger geworden, ons bos! ! !
Belle & co
Hier is de kettingzaag aan het werk...
Hier worden de stammen van de zijtakken ontdaan....
Neen, onze baas is niet goed gemutst,
en wij zijn daar schuld aan, of ten minste één van ons.
Het zit zo deze morgen te kwart na
zeven, voor een gepensioneerde Drentenbaas is dat zowat in t kot van de nacht
heef één van ons geblaft. We zijn solidair en we vertellen niet wie, maar ons
baasje vermoed dat het Heros is geweest, maar wij weten van niks !
De reden waarom onze baas dadelijk is
opgestaan ligt bij het feit dat Hera enkele weken geleden met een fameuze
spetterpoep gans de omgeving van haar bench heeft vuil gemaakt. De tot op de
grond reikende overgordijnen inbegrepen. En vermits de prijs van het reinigen
van de gordijnen in de droogkuis een
beetje is tegengevallen bij het hoofdbestuur
Nu is dat de reden niet dat hij
slecht gemutst is, maar wel dat hij in pyjama naar beneden is gekomen en ons
heeft buiten gelaten. Maar dat was bij ons ook maar aarzelend toen wij in de
open deur stonden . Dat was de eerste grond van ergernis voor de baas.
Maar toen wij nadien terug
binnenkwamen na maximum 5 minuten zijn wij recht uit de tuin met zn drieën gelijk
de zetel ingedoken.
En daar liggen we nu te 11 uur nog
altijd broederlijk/zusterlijk naast elkaar lawaai te maken door te snurken. En
dan bedenkt onze baas dat hij ook nog makkelijk een uur was kunnen blijven
liggen in zijn warm behaaglijk bed.
Nu is hij niet zo onmogelijk boos dat
we onze kop niet durven opheffen maar als we dat morgen nog doen gaan we toch
moeten opletten .
Vanavond hadden we werkbezoek dat
tegelijk familiebezoek was. Inge had ons baasje getelefoneerd omdat ze niet
goed wist wat ze met het haar tussen de tenen van Luna moest doen.
Van ons baasje mag familie altijd op
bezoek komen en toch zeker als die familie één van onze pups is. Zo kwam Luna
bij ons om het haar tussen haar tenen te laten knippen. Dit om te voorkomen dat
ze volgende week sneeuwklonters tussen haar tenen krijgt.
Het baasje had Inge en Yvonne al wel
de raad gegeven de voetzolen van Luna voor het buiten gaan in te wrijven met
zuurvrije vaseline of met een andere vetstof zoals Nivea, of zelfs boter.
Nu hebben ze voor Luna ook schoentjes
gekocht. Gene krot zegt het baasje, zelfs met antislipzool en met klittenband
om te schoentjes goed te laten aanpassen. Top materiaal voor Luna, dat is wel
zeker. Ze gaat in elk geval goed geschoeid aan de skiliften verschijnen en wees
maar zeker dat ze in haar schoentjes en haar skianorak (want die heeft ze ook
nog gekregen) dé vedette gaat zijn in Oostenrijk. Tegen ons Drentje kan geen
Heidi Klum of ander Naomis tegen op.
Inge heeft beloofd van al dadelijk
bij aankomst de eerste fotos van Luna in de Alpensneeuw door te sturen. Wij
zijn benieuwd wanneer ze de Super G of de Riesenslalom voor skieënde staande
honden gaat winnen !
Belle & co
Hondensnowboots aanpassen...
Haren tussen de tenen trimmen om sneeuwklonters te vermijden.
Zijn dat geen supermooie hondensnowboots ?
En kijk eens wat een super anti slipzolen, daar sleur ik de baasjes op hun buik mee over de skipiste !
Sinds enige tijd dump ik elke mail
zonder te openen die enige twijfel in zich heeft wat betreft racisme, jaloezie
over hij verdient meer dan xxx, Imams die families laten overkomen om te
profiteren, Koningen en prinsen die op de kap van de arme Belgen leven.
Het zijn vertelselkens van politici
die vechten tegen de kiesdrempel en dan behoorlijk pissig gaan doen. Of ook nog
van politici die meegelopen zijn toen de Grote Leider een gigantisch succes
behaalde en achteraf zichzelf en zijn partij buitenspel zette door geen
compromissen te aanvaarden/dulden.
Dus zij die liefhebber zijn van deze
mails, spaar ze ons aub. Wij lezen ze toch niet meer.
Eergisteren kregen we nog zon mail
waarin duidelijk gesteld werd dat de koning in een woning op zijn domein in
Ciergnon een oud kazerne huis zou ter beschikking stellen van daklozen en daar
dik voor zou betaald worden !
Vandaag staat in de krant dat het
OCMW va de gemeente de elektriciteit en de verwarming van die woning ten hare
laste neemt. At is al iets gans anders dan de beweringen van twee dagen
geleden. Trap toch niet in die stomme praatjes van Jan Hesp en Francken ! Het
zijn gefrustreerde politiekers die na het succes van hun partij twee jaar
geleden op een mooi ministerpostje hoopten en door de stugheid van hun leider
nu naar de banken van de oppositie zijn verwezen.
En jullie, de verzenders van die
haat/jaloezie mails trappen daar met twee voeten in en worden zo pionnen van de
verzuring in dit land ! ! !
Onze baas gaat daar nu korte metten
mee maken. Bij hen die zulke mails nog toesturen gaat onherroepelijk het slot
op hun mailadres. Ons baasje is het zat van telkens zijn humeur bedorven te
zien door die mails.
Als het nog enkele dagen straf
doorvriest, en als de rayonhoofden in Friesland groen licht geven voor de tocht
der tochten, zoals we het deze week al meermaals hebben horen vernoemen, Dan
hé dan heeft ons baasje al een favoriet.
Een favoriet die hij vijftien jaar geleden
al eens gefeliciteerd heeft, want Herman Struyven kent hij al sinds zijn zoon
in Turnhout bij t baasje in de klas zat. Herman is dan al wel eenenzeventig
lezen we in de krant (maar niemand geeft hem dit aan ) en weer gaat hij, nu
voor de derde maal aan de start staan van de Elfstedentocht. Hij heeft in elk geval
al een hevige fan in ons baasje. Van t baasje mag hij zelfs winnen !
Dat zou pas wat zijn, een eenenzeventig
jarige Vlaming schaats al wat Hollands is op een hoopje en gaat met de eeuwige
roem lopen ! ! ! Daar lig je toch als dorpsgenoot minstens van wakker nietwaar.
Ons baasje heeft zijn omgeving al
verwittigd. Als de tocht doorgaat is hij die dag niet thuis voor niemand.
Zelfs voor den Albeer uit Laken niet en evenmin voor de Keizer van China zegt m.
Dat niet thuis zijn is maar
beeldspraak, want in feite gaat hij van ganse dag het huis niet uit gaan. Hij
zal wel zorgen, dat alles wat nodig is voor een comfortabele TV dag, de avond
voordien al in huis gaat zijn.
Het is zelfs goed mogelijk dat onze
dagelijkse wandeling er bij gaat verloren gaan. Hij moest zo het moment eens
missen dat Herman aan een of andere camera herkenbaar voorbij schaats. De buren
gaan opschrikken wanneer zij plots door de straat horen galmen op zn Rik De Saedeleers
Daar is m Daar is m. En dat was ook in een match tegen de Hollanders,
ergens eind vorige eeuw.
En dan zeggen ze dat de Hollanders
stiepelzot zijn, volgens ons Drenten, is onze baas op dit moment al even zot !
Eergisteren maakte hij nog plannen om over de afsluitdijk naar Harlingen of
Franeker te rijden om daar once in a lifetime de zaak daar, ter plaatse, te gaan meemaken
Jantje
gaat naar de speeltuin en komt Annemiekje tegen. Hij zegt:
"Ik moet je iets laten zien, maar het is zo geheim dat het niet hier kan.
Het moet bij mij thuis gebeuren."
Ze gaan naar zijn huis, en Annemiekje zegt:
"We zijn er, laat het nu maar zien."
Maar Jantje zegt: "Nee, nee, het is zo bijzonder dat het op mijn
slaapkamer moet."
Zuchtend gaat Annemiekje mee naar boven en zegt:
"Nu wil ik toch wel eens zien wat het is."
Jantje wil nog niet toegeven:
"Nee, nog niet! Het kan alleen maar onder de dekens gebeuren."
Annemiekje wordt er wel erg ongeduldig van, maar goed, ze gaat mee onder de
dekens. Dan laat Jantje zien wat hij zo graag met Annemiekje wilde delen:
"Kijk eens, mijn horloge geeft licht!"
Dag Moe, Heros, Hera en
natuurlijk ook Jan en Simonne,
Hoe gaat het daar met jullie in Veussel?
En hoe gaat het met Hera? Alles in orde en op schema???
Hoe stelt ons moe het eigenlijk nu ze ni bijna alleen maar mama is?
Hier worden de baasjes gekker met de dag. Misschien komt het wel door die
dwarrelende witte dingen, die uit de lucht vallen en die zij sneeuw noemen.
Die witte dingen vind ik super om in te spelen. Koud aan mijn pootjes maar
lekker om op te eten. En mijn baasjes maken dan met hun handen van die witte
balletjes, die ze sneeuwballen noemen. Die gooien ze dan weg en dan mag ik
erachter rennen. Apporteren lukt met die dingen maar zelden want meestal
smelten ze als ik ze in mijn bek neem, maar dat lijken ze niet er te vinden.
Ik vind het in ieder geval super dat ik mag ravotten op dat sneeuwtapijt. Mijn
baasjes vertellen me dat in VL (wat staat voor Voor Luna) ze probeerden om dat
tapijt in hun tuin zo lang mogelijk onberoerd te laten. Nu is het wel wat
ravage hoor, het tapijt is een molshoop geworden of althans daar lijkt het op.
Aangezien we heel binnenkort naar een land vertrekken* waar nog veel meer van
dat witte spul ligt, zijn mijn baasjes me aan het voorbereiden en dat moet wel
hoor. Zoals jullie al wel weten zijn mijn baasjes ongerust over mij. en voor
deze keer geef ik ze eens geen ongelijk. Sneeuw doet na een tijdje pijn aan
mijn pootjes. Dat komt door ijs. Natuurlijk zijn er slimme mensen, die daar
iets op gevonden hebben. Mijn baasje zegt al dat ik meer merkkleding heb dan
haar zelf en dat kan beginnen kloppen. Na wat gesurf on the net hebben ze me 4
prachtige schoenen k-do gedaan. Het is wel een gedoe hoor, die dingen. De
eerste keer dat ik ze moest aandoen, leek het meer op een worsteling dan op
schoenen aandoen, maar ik moet zeggen dat het nu al aardig lukt. Ook het lopen
op die rare dingen is niet zo simpel hoor. Oefening baart kunst zeggen ze dan,
ik blijf die 4 dingen raar vinden aan mijn pootjes. Maar zoals altijd probeer
ik niet de eigenwijze Drent te zijn en te doen wat mijn baasjes vragen (lezen
jullie al de contradictio in deze zin). Baasje zegt dat het precies het
Russisch leger is als ik stap met mijn schoenen. Ik weet niet wat een Rus is en
ik weet al evenmin wat een leger is, maar die gasten moeten dan ook ooit dwaas
gestapt hebben. En dan zeggen ze dat sommige honden daar onmiddellijk mee
kunnen lopen ... yeah right ... dat is dan zoiets al van de eerste keer kunnen
lopen op naaldhakken. Echt niet.
Voor de rest gaat alles hier zijn gewone gangetje. Ik word elke dag wat groter
en flinker. Ik eet de oren van baasjes kop maar vooral blijf ik lekker
eigenwijs.
groetjes ginder
Luna
*Luna mag mee op wintersport, als eerste van mijn pups, fotos zijn beloofd.
Heb ik geen mooie snow-boots gekregen ? Niet jaloers worden hé !
Volgende zondag gaan we nog eens een
behoorlijke wandeling doen. Nu zeggen jullie misschien dat doen jullie toch
dagelijks en dat is ook waar, maar deze wandeling is voor het goede doel. Een
heel goed doel ! ! !
Jullie herinneren wellicht nog de
moord op dierenarts/Veekeurder Karel Van Noppen op 20.02.1995. Karel was onze
eerste dierenarts waar wij naartoe gingen, destijds nog met onze adoptiehond
Sloeber.
Zijn weduwe Mieke Hendrickx heeft in
het Afrikaanse Malawi een ontwikkelingsproject opgestart dat voor ons de
stempel super initiatief krijgt opgeplakt. En daarom steunen wij met gans ons
hart haar project. In deze link kan je meer over haar vernemen:
In tijden dat er salarissen op het
internet verschijnen van directeurs van hulporganisaties waar ieder van duizelt
doet Mieke Hendrickx wat iedereen aanziet als zuivere naastenliefde voor de
bevolking van haar dorp in Malawi.
Bij de start van de wandeling is een
infostand waar je met eigen ogen kan zien wat er met de opbrengst van het geld
van vorig jaar ondertussen verwezenlijkt is.
De inschrijving voor de wandeling
bedraagt de luttele som van 1 , maar het project steunen met een hogere
bijdrage mag ook. De ganse familie kan inschrijven voor 3 .
Wij gaan in elk geval wandelen om het
project van Mieke te steunen en hopen nog andere bloglezers, Drentsche
Patrijshond eigenaars, te ontmoeten.
Ontmoeten we ons zondag in
Wechelderzande ? Ga je graag samen met ons op stap ? Meld je dan even via de
email ons knop in de rechterkolom van dit blog.
Vorig
jaar heb ik alle ramen in mijn huis vervangen met die dure dubbele beglazing en
energie-efficiënte vorm.
Vandaag
kreeg ik een telefoontje van de aannemer die ze geplaatst heeft.
Hij klaagde dat de werkzaamheden waren voltooid een jaar geleden en ik hiervoor
nog steeds niet had betaald.
Hallloo!!!
Gewoon omdat ik blond ben, betekent niet automatisch dat ik dóm ben hoor !!!
Ik zei hem : "Dat zal dan één dezer dagen toch wel gebeuren volgens
mij...".
Dus
ik vertelde hem precies wat zijn verkoper me had verteld vorig jaar:
"Deze super-ramen betalen zichzélf binnen een jaar".
Halllooooo
? En het is nu ongeveer een jaar geleden !
Er
viel enkel een ijzige stilte aan de andere kant van de lijn, zodat ik maar
gewoon heb opgehangen.
Het ontwaken was deze morgen een
desillusie. Heros, bekend om het vernielen van alles wat op kussens lijkt voor in
zijn bench, heeft het weer gedaan.
Sinds een goed jaar heeft hij een
houten vloertje in zijn bench omdat kussen een leven van maximum twee dagen
(nachten) beschoren zijn. Hij kreeg dan ook enkel nog maar van die goedkope reisdekentjes
die ook hetzelfde lot beschoren waren en waar je na een week de krant door kon
lezen
Nu hadden we gemerkt dat hij de
vodden, want dat zijn die dekentjes, bijeenscharrelde om er dan op te gaan
liggen. Het hoofdbestuur dacht er dan aan dat hij toch wel graag terug een
kussen zou hebben en legde één van die kussen in bench waarop de pupjes van
vorig jaar zo mee gespeeld hadden. Die lagen nog proper gewassen boven te
wachten op een volgende gelegenheid.
Deze morgen had onze architect-hond
zijn bench terug grondig verbouwd. Een kussen met scheuren in en een overvloed
van witte kunststof vulling was het eerste wat opviel toen het baasje deze
morgen beneden kwam.
In snel bijeengeroepen spoedberaad
heeft het hoofdbestuur unaniem besloten dat het gisteren de laatste maal is
geweest dat hij nog een fatsoenlijk kussen heeft gekregen. Tijdens de afgelopen
drie jaar, zo oud is hij intussen al, heeft hij een aantal kussens in de
vernieling geholpen waar de bazen het aantal niet meer van hebben kunnen
bijhouden.
Nu moeten de lezers niet dadelijk
medelijden met hem krijgen, dat zou helemaal misplaatst zijn want hij heeft nog
altijd:
1 een massief eiken parketvloer
in zijn bench om geen koude uitstraling van de vloer te hebben
2 een stuk dik vasttapijt die gans de
eiken vloer bedekt
3 meerdere dekentjes, nu hervormd tot
vodden, om lekker warm op te liggen.
Moest er nog eens een rommelige bench
in beeld komen, t is die van Heros en t is zijn eigen keuze !
Uitgelaten, gek, maf, een hoek af, total
crazy, allemaal toestanden waarin Hera zich daarstraks heeft bevonden. Zij
mocht daarstraks voor de eerste maal in bijna drie weken terug los mee gaan
wandelen.
Wandelen was het voor het baasje,
voor haar was het rennen, springen , rollen en aandacht trekken. Lang geleden
dat onze kleine meid nog eens zo uitbundig heeft gedaan.
Ze heeft zelfs daarstraks in het bos
kennis gemaakt met een Cane Corso. Je kent ze wel, zon imposante mastiff. En
geen van twee had elkaar ooit gezien, de Drent geen Cane Corso en de Cane Corso
van ze leve geen Drent, en toch trokken die twee goed met elkaar op. Zelfs
Heros hield zich rustig, geen beschermende houding in het voordeel van zijn zus
vandaag. Hera had vrij spel vandaag, zowel van broer als van de baas.
En of dat ze er van geprofiteerd
heeft, zelfs zo dat het baasje er ook plezier in kreeg. Het was een lust voor
het oog hoe ze door ons bos dolde.
Vanavond hebben we haar nog niet
gehoord of gezien, platte rust staat nu op Heras programma.
Een Limburger, een Brabander
en een Hollander zitten in een cafe te praten over hoeveel het kost om een pint
bier te drinken...
Zegt de Limburger :
in mijn stamkroeg betaal je de eerste 4 pintjes zelf, en de 5de krijg je
gratis.
Zegt de Brabander :
bij ons betaal je de eerste 3 zelf en de 4de is al gratis.
Zegt de Hollander :
bij ons is er een café waar je vanaf de 1ste pint al gratis drinkt. Na een pint
of 10 krijg je zelfs de sleutel van een kamer boven en daar kan je dan nog
genieten van een hele nacht gratis seks met meerdere partners.
De Limburger en de Brabander geloven hem niet maar de Hollander houdt voet
bij stuk.
Vraagt de Limburger :
heb je dat zelf echt meegemaakt ?
Komt er nog sneeuw ? Dat is zowat de
grote vraag alom. Voor de mensen die de baan opmoeten zeer belangrijk, voor hen
is het dan weer record filevorming breken zoals vrijdag namiddag.
In Nederland stijgt de tocht der
tochten koorts met rasse schreden. Ons baasje heeft daarstraks even de site
geraadpleegd http://www.bet.nl/algemeen/sportnieuws/it-giet-oan-elfstedentocht-de-tocht-der-tochten-3605en het ziet er duidelijk hoopvol
uit. Prognoses spreken nu al van 20 februari als dag 0. Dat is dan de dag na de
Kaawpollekes wandeling van 19 februari. Ons baasje heeft namelijk veel zin om
daar ter plaatse het schaatsfeest mee te gaan maken. Ons vrouwtje is merkelijk
minder enthousiast. Het hoofdbestuur heeft nog twee weken om tot een akkoord te
komen Voor het baasje is het enige negatieve punt de waarschijnlijk overal
dicht geslibte toegangswegen naar het evenement.
Ook wij kijken er naar uit om weer
door een dikke laag sneeuw te baggeren. Nu Hera van de loopsheid af is mag ook
zij weer vrij lopen in ons bos. Wat is er voor een Drent nog fijner dan met
zn drieën te ravotten door bos en sneeuw ?
Ook vanuit La Magdeleine krijgen we
van de Engelse overburen sneeuwmeldingen. Buurvrouw Min meldt I
think it must be colder in Belgium than here but it has been -10 for three days
and it snowed over night, about 4 inches.Dus ook daar is het
sneeuwballenweer.
Ja, we
dachten dat er geen winter meer kwam ! Goed foute inschatting blijkbaar ! ! !
Belle
& co
Archieffoto Elfstedentocht.
La Magdeleine in de sneeuw, foto van vorig jaar...
Op zondag 19.02.2012 verzamelen de
leden van de Belgische Drentenvereniging voor de vierde maal voor de jaarlijkse
winterwandeling te Vosselaar bij Turnhout. Dat laatste bij Turnhout schrijven
we er speciaal bij voor ene Ali uit Leopoldsburg die vorig jaar de wandeling
gemist heeft omdat ze haar kar naar VoRselaar bij Herentals had gestuurd.
Om 10u00 verzamelen we aan het
stilaan gekende buurthuis de Buren aan de Zeggelaan te Vosselaar. Zeg maar
bij de Jan in de straat. Rond 10 u30 starten we dan voor een wandeling van
ongeveer 8 kilometer. Er is echter een inkorting mogelijk voor mensen met
kleine kinderen,of met puppys, of gewoon voor mensen die voor de ambiance voor
en na de grote wandeling komen. Want niet vergeten, niet alleen de wandeling is
de moeite, ook het weerzien van de bekenden van de vorige wandelingen en het
gezamenlijk hutsepot eten nadien beginnen al traditie te worden.
Voor ons hoofdbestuur zijn het drie
hectische dagen, de dagen voor de wandeling. Eerst moet er op vrijdag een
autokoffer vol met aankopen aangesleurd worden. Op zaterdagmoet dan de hutsepot bereid worden. Voor het
groenten kuisen hebben zich dit jaar twee dames aangeboden om te komen helpen.
Karine en Agnes, twee Drentendames komen op zaterdag een handje toesteken,
zodoende zal het voor het hoofdbestuur geen nachtwerk worden om alles tijdig in
de grote Weckpotten klaar te stomen.
Drentenliefhebbers die wensen deel te
nemen dienen zich in te schrijven bij het secretariaat van de Belg. Drenten
vereniging bij Ingrid Mestdagh, het betalingsbewijs geldt als
inschrijving.http://www.drentschepatrijshond.be/
Ons hoofdbestuur wenst wel te
benadrukken dat er in het buurthuis de Buren maar plaats is voor 50 etende
deelnemers. Wees er dus snel bij om je nog te verzekeren van een plaatsje. De
inschrijvingen voor het eten moeten binnen zijn uiterlijk op woensdag 15.02.12
Deelnemingsprijzen kan je vinden op
bovenvermelde site van de Drentenvereniging onder actueel. Wij hopen er op,
de deelnemers van vorige jaren terug te mogen begroeten, en samen met de honden
een fijne winterwandeling te maken.
Reacties en vragen richten aan Ingrid
via de Drentensite, of aan ons hoofdbestuur via de knop email mij in de
rechtse kolom van dit blog.
Drentenliefhebbers van de lage landen
niet vergeten:
zondag 19.02.2012 te 10u00
buurthuis de Buren Zeggelaan te 2350 Vosselaar (bij Turnhout)
"Dokter ik heb
zo'n pijn. Ik denk dat ik wat heb aan mijn nieren."
"Kleedt u zich
maar even uit." zegt de dokter en hij onderzoekt haar.
Zegt de dokter:
"Wat die nieren
betreft, kan ik u het volgende mededelen: Het is niet uw linker nier. Het is
niet uw rechter nier. Maar het is een souvenir van een maand of vier.. en
misschien wel van een vliegenier."
De eerste week zit er op voor onze
kleine meid . Vorige week vrijdag is ze gedekt door Cartouche Tjiekie van t
Jasperspad en de dag nadien een tweede maal. Haar eerste week dracht (?) zit er
dus op.
Wij hebben een stil vermoeden dat de
dekking gelukt is. Hera slaapt veel en is op dit moment extra aanhankelijk naar
het hoofdbestuur toe. Ook naar Belle en Heros is ze merkelijk anders. Het is
moeilijk te beschrijven wat anders betekent maar er is verschil in gedrag.
De loopsheid nadert het einde en is
een verademing dat ook Heros zijn hormonen ten opzichte van Hera wat afnemen.
Het bokken hebben we sinds gisteren niet meer gezien en hij draait ook niet
meer als een vlieg rond siroop rond Hera.
Na het weekend mag ze dus terug los
lopen tijdens de wandelingen. Tot nu waren we een beetje bang dat ze net als
Belle ooit gedaan heeft tijdens haar loopsheid in Frankrijk , op stap gaan naar
het volgende dorp op zoek naar een intacte reu. Bij ons in het gehucht waren er
destijds enkel gecastreerde reuen. Vanaf toen geldt bij ons de wijsheid als ze
er zin in hebben gaan ze toch op zoek, ook al moeten ze er kilometers ver voor
lopen !
Wij denken dat er met dit nieuwtje
toch enkele personen goede hoop gekregen hebben dat ze einde mei een plaatsje
mogen voorzien om een nieuwe huisgenoot te verwelkomen .
Belle & co
Hera, toen ze zelf zeven week oud was.
Hera deze zomer, in volle actie in het graan in La Magdeleine...
Dat was het getal dat Jan Becaus in
het TV één nieuws noemde als lengte in kilometers van de files op de eerste
echte sneeuwdag. Een uur later in het zeven uur nieuws sprak men al van bijna
duizend driehonderd kilometer.
Haast allemaal mensen die onderweg
zijn naar huis na gedane dagtaak. Uit de interviews in de file bleek alleen
gelatenheid.
Voor ons Drenten is het echter feest,
driemaal heeft ons baasje vandaag de wandeling gedaan door de sneeuw. Elk van
ons heeft zij privé wandeling gekregen. Het baasje riskeerde het niet van
onderuit gehaald te worden door een sterke Dent die plots in zijn of haar hoofd
haalde van ergens te gaan snuffelen. Uiteraard zonder na te denken van wat er
aan de andere kant van de leiband hing.
Nu is het nog altijd niet zo dat het
baasje ondertussen een pluimgewicht is geworden, maar een baas op een gladde
ondergrond is nog altijd niet opgewassen tegen een op vier poten aangedreven
Drent.
Het baasje heeft dus nog eens extra
beweging voor zichzelf opgelegd waar wij Drenten alleen maar goed bij varen.
Morgen is die sneeuw zeker nog niet
weg en als het baasje zich wat beter voelt gaat de wandeling zeker een feest
worden ! ! !
Wij hebben zo stilaan gemerkt dat het
ECHT winter is geworden. Ons hoofdbestuur kan niet bijhouden met onze eetkommen
bij te vullen. Constant zijn die leeg, zo zijn we in versneld tempo begonnen
met een vetlaag aan te kweken.
Bij Hera komt er dan nog bij dat we
door al dat eten en het vele slapen denken dat ze echt heeft opgenomen en dat
we einde maart een mooi nestje Drentenpupjes mogen verwachten uit de combinatie
met Cartouche Tjiekie van t Jasperspad.
Nu is het nog afwachten of het
daadwerkelijk gaat sneeuwen deze namiddag of avond. Het baasje is dan wel wat
grieperig maar toch gaat hij goed ingeduffeld met ons een toerke wandelen deze
namiddag.
Dat er sneeuw komt blijkt met het uur
duidelijker te worden. Deze morgen keken we tegen een stralende zon aan. Die zo
zal er hopelijk nog wel zijn maar ze schijnt dit moment tegen de bovenkant van
een dik grijs wolkenpak aan.
Misschien kunnen we al sneeuwfotos
nemen deze namiddag die we dan deze avond hier op t blog kunnen tonen.
Van de drie Drenten ben ik Belle,
momenteel het meest actief bij het buitenleven, Hera en Heros verkiezen de
zetel of de plaats vlak voor de kachel als favoriete ligplaats. Wat heb ik een
koulijders als kinderen zeg
Het hoofdbestuur was daarstraks van
mening dat ze deze namiddag vrij waren van Drentenkarwei. De momenten dat we
buiten waren voor een plas was zo kort dat de baasjes de achterdeur nog niet
dienden te sluiten als ze ons ven in de tuin hadden gelaten om dingen te doen
die je normaal niet binnen doet (zie titel voor de slechte verstaanders).
Heros was dan al wel mee geweest naar
Heijen om het paardenvlees voor Kyra weg te brengen. Maar dat was ook al niet
met zijn volle goesting dat m uit de zetel kwam om in de auto te stappen. De
reden dat HIJ met het baasje mee MOEST en niet moeder Belle was omdat hij sinds
enkele dagen huilt als een wolf wanneer één van zijn teefjes met het baasje
meegaat en hij moet thuisblijven. Heeft dat er nu te maken dat Hera alleen mee
is geweest wanneer ze samen met het hoofdbestuur naar Cartouche is geweest. Zou
die nu echt beseffen wat daar in Roosteren gebeurd is en waarin hij gepasseerd
is?
Maar toen de baasjes deze namiddag hun
warmste jas en pet/muts aantrokken stonden ze toch terug te springen en
aandacht te trekken om hen zeker niet te vergeten. Natuurlijk zouden de baasjes
hen niet thuis laten wanneer ze zouden gaan wandelen. We mogen zelfs van het
baasje mee gaan winkelen als hij, gewapend met zijn rugzak, te voet gaat
winkelen naar het dorp. Maar dan hebben we het plots niet koud meer als we mee
naar t bos mogen.
Maar deze morgen waren de plas en
sigaren intermezzos van héél korte duur
Vandaag eens geen mop, niet van L.M.
of G.L. en ook niet van L.K. maar een
mooie presentatie met beelden van de afgelopen honderd jaar van Daniël uit
Blankenberge, moppenleverancier en Drenteneigenaar
t Baasje en Heros zijn onderweg naar
Nederland, zij gaan Kyra gelukkig maken met enkele pakken paardenvlees om haar
Kronfelddieet te kunnen beginnen.
Wij hopen dat we nu tot een
definitieve oplossing kunnen komen voor de diarree die Kyra nu toch al een tijdje
hindert. Niet dat ze er fysiek veel last van heeft maar het is meer dan
wenselijk dat het nu maar eens ophoud .
Het baasje gaat gewoon heen en weer,
eerst was voorzien dat ze er een uitstap van gingen maken met ons allen samen
maar Hera is nog altijd niet safe en mag toch niet los lopen.
Straks geven we verslag van de trip naar
het hoogste tipje van Nederlands Limburg.
Wij waren deze week op zoektocht.
Omdat Kyra-Belle al een tijdje geplaagd is door diarree zijn we eerst op zoek
gegaan naar de oorzaak. Gonda, het baasje van Kyra was al enkele honderden
euros kwijt bij dierenartsen en dieetvoeding maar niets hielp daadwerkelijk
Kyra van haar diarree af.
Daarom stelde ons baasje voor van met
de terugkomdag eens een babbeltje te doen met onze eigen dierenarts dr. Nelly.
Ons baasje had Gonda aangeraden van enkele dagen ontlasting van Kyra mee te
brengen om te laten onderzoeken in het labo.
Uit het labo onderzoek kwam als
resultaat dat Kyra s darmen volledig in orde bleken te zijn. De zoektocht kon
dus verder gaan
Dr. Nelly dacht aan een
voedselgevoeligheid en stelde daarom het Kronfelddieet voor gedurende 6 tot 8
weken.
Vermits het vlees/vis ingrediënt van
ndie aard was dat Kyra het voordien nog niet gegeten had viel de keuze op
paardenvlees. Dat was nog niet voorgekomen in de vorige stadia van opzoekingen.
Nu is paarenvlees in Nederland niet
zo frequent te verkrijgen als in België en Frankrijk. Dus heeft het baasje zijn
diensten in de zoektocht aangeboden en daarstraks vonden we paarden karbonaden
aan een erg aantrekkelijke prijs in de Makro.
Gonda had ondertussen al uitgerekend
hoeveel paardenvlees ze zou nodig hebben om de eerste vier weken te
overbruggen. Morgen rijdt ons baasje dus richting Heijen met een vrachtje
paardenvlees en misschien mogen wij Belle en Heros wel mee. Hera mag niet mee
omdat ze nog altijd loops is en dus bij het vrouwtje thuis blijft.
Hopelijk kunnen binnen enkel weken
hier melden dat Kyra terug toegedreten is in de gilde va de stevige
sigarenmakers !
Belle & co
Kyra-Belle nog bij moeder Belle in de werpkist...
Kyra-Belle samen met halfzus en -broer bij ons thuis voor de ronkende houtkachel
Het is hier druk geweest deze morgen.
De baasjes zijn druk in de weer geweest en dat laat zich voelen op het blog
blijkbaar.
De titel is dus met de L van laat
geworden, maar aanvankelijk moest de titel zijn met de L dit jaar waarmee we
dus doelen op de naam van de pupjes die dit jaar geboren worden.
Het zal dus een Luna/Lassie jaar
worden, daar kan je donder op zeggen. Het was al een populaire naam onder de
niet stamboom honden en dan dit jaar bijna een verplichting.
De kandidaat pupkopers voor het nestje
dat we eind maart verwachten kunnen zich het hoofd beginnen breken om een naam
te vinden die ze gedurende gemiddeld 13 jaar door bos en veld willen gaan
roepen.
Gedienstig als we altijd zijn (?)
geven we hier enkele links om een geschikte naam te vinden:
Dr. Nelly Mols, nog steeds onze steun, toeverlaat en raadgeefster.
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Even voorstellen
Begonnen als Bas & Belle blog is de hoofdrolspeler Bas noodgedwongen vervangen in de cast . Bas was de oudste met zijn vijftien jaar en toen hij overleed op 6 november ’08 stonden we in twijfel. Houden we de naam als Bas & Belle of gaan we hem aanpassen aan de actualiteit ?
In samenspraak met de lezers hebben we dan besloten het blog met dezelfde naam te laten voortbestaan als hulde aan die fijne kameraad die Bas steeds geweest is.
Nog geen week na het overlijden van Bas heeft Belle een prachtnestje gekregen met zes prachtpup’s. Vier reutjes en twee teefjes behoorden vanaf 12 november tot onze roedel.
In2008 moesten alle rashonden een naam krijgen die begon met een letter H. Zo kregen we een Hercule, Heros, Hera, Hadise, Harry en Harko. Hierbij zijn Hera en Hadise de teefjes.
Hera en Heros zijn bij ons gebleven zodat we het blog het Belle, Hera en Heros blog zouden kunnen noemen. Dat gaan we echter niet doen… Het is Bas & Belle en het blijft zo. Wat we wel gaan doen is de ondertitel aanpassen. “Dwaze belevenissen van twee prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden” gaan we aanpassen naar “drie prettig gestoorde” en dat prettig gestoord”is met die twee jonge nieuwkomers niet eens overdreven…
Ik ben Jan
"
"
