Ik ben Jan
Ik ben een man en woon in Vosselaar (B) / La Magdeleine (F) (België / Frankrijk) en mijn beroep is Technisch leraar autotechniek/carrosserieherstelling op pensioen.
Ik ben geboren op 05/09/1948 en ben nu dus 76 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Onze drie Drentsche Patrijshonden, tuinieren, klussen, auto's repatriëren voor VAB.
Ik ben sinds 1971 gehuwd met Simonne.
Sinds 1983 heb ik gans Europa doorkruist tijdens de vakanties om gestrande reizigers en hun auto's te repatriëren in opdracht van VAB. Sinds enige tijd ben ik met de depannages gestopt.
Zoeken in blog
Beoordeel dit blog
Op 02-02-2014 was Jeanny Wessels de 350.000° bezoeker van dit blog. Jeanny vertelt dat ze foto's van zichzelf niet graag heeft, maar voor eeuwige roem op dit blog wil ze samen op de foto met haar Lennaert.
Op 07-08-2012 was Karin Prince de 300.000 bezoeker van dit blog. Karin had graag een foto van haar twee troetels, Siebe & Lobke, om eeuwige roem te vergaren. Wij voldoen graag aan die wens.
Lees hier de belevenissen van vier prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden
Dit Bas & Belleblog is op deze plaats stopgezet omdat er geen foto's meer konden geplaatst worden. We zijn echter het Bas en Belleblog bis gestart. Daar kan je verder lezen onder deze link http://blog.seniorennet.be/bas_en_belleblog_bis welkom op het nieuwe adres en veel leesgenot
14-02-2012
De speelvogel
De speelvogel
De speelvogel met de eeuwigdurende
Duracellekes, Kibbels , is daarstraks terug opgehaald door baasje Annemie.
Dat moet in het nestje van februari
vorig jaar toch wel het hondje geweest zijn met de meeste energie. Ons trio
heeft het in elk geval geweten dit weekend. Pompaf waren ze door dat kleine
ding die binnen twee weken haar eerste verjaardag gaat vieren.
Vanaf ze s morgen uit de bench kwam
en na haar ochtendplas in de tuin, stond nog maar één zaak op het programma:
spelen, spelen met Hera, tot deze moe was. Dan kwam Heros, tot ook die zijn
bench opzocht wegens moe. Ook moeder Belle ontsnapte niet, honderden keren
heeft zij Kibbels aan een speeltje rond de tafel getrokken. Een stuk mouw van
een oud hemd van t baasje met enkele knopen in, was het favoriete speeltje.
Spijtig dat één hemd maar twee mouwen heeft want alles ligt aan rafeltjes
Toen Annemie onderweg was naar
Vosselaar hebben we nog snel een behoorlijke wandeling gemaakt met Belle en
Kibbels samen. Doordat de dooi ook in Vosselaar is ingetreden zijn de paden in
de bovenlaag ontdooid op een bevroren ondergrond geeft een vetlapperij van
jewelste. Dat was ook te zien aan het duo wanneer ze thuiskwamen. We konden
Kibbels niet even netjes maken want Annemie was ondertussen reeds gearriveerd.
Ze heeft haar Kibbeltje dus goed smerig terug in ontvangst genomen. En wat
nog zo opmerkelijk toen was ze is in haar bench ter plaatse in slaap gevallen
! ! ! Ze was dan toch moe te krijgen...
Ons baasje begint er nu toch stilaan
van overtuigd te geraken dat er sommige Drenten de grote mensen duchtig met hun
voeten kunnen spelen . Maar eigenlijk hebben we met zn alle weeral spijt dat
ze terug weg is. t Gaf toch iets speciaals in huis, van ons mag ze terug komen
en blijven zou ook al geen probleem geven
Dat 14 februari elk jaar weer de
datum is dat we Valentijn of lievekesdag vieren zal wel stilaan bij iedereen doorgedrongen zijn. Je kan er werkelijk niet
meer langs kijken wanneer je door een winkelstraat loopt. De reuzengrote
knalrode harten hangen in de etalages van de bakker tot de kleding- en
meubelzaak.
De eerste verjaardag die we vandaag
vieren en waarvan de Jacqui Lawsonverjaardags kaart vannacht al in de mailbox van Ome Luc is gevallen. Ome
Luc is de schoonbroer (zwager voor de NL lezers) van ons baasje. De man van
tante Rita die dan weer beter bekend is als de koekjestante. Ome Luc viert
vandaag zijn 64° verjaardag, en is daarmee en half jaar ouder dan ons baasje.
De tweede verjaardag vieren we
binnenshuis. Vier jaar geleden startte het Bas en Belleblog op deze plaats op
14 februari. Louter toevallig is die datum , je dient er geen speciallekes
achter te zoeken. Gewoon gestart op 14 februari en pas later er opmerkzaam op
gemaakt dat we die datum ook Valentijn zouden hebben moeten vieren !
Na vier jaar verhaaltjes over
Drentsche Patrijshonden te hebben neergepend zegt de teller in de linkse kolom
dat we in die tijd meer dan 270.000 maal gelezen zijn geweest.. Elke dag 2
verhaaltjes en de meeste dagen ook nog een mop na de middag.
Soms heeft het baasje kopbrekens met
weer een zinnig onderwerp te verzinnen maar het is met Drenten nooit onmogelijk
om zonder facts de dag door te komen. Er is altijd wel iets dat het vertellen
waard is.
Soms zijn dat voor ons
levensbelangrijke zaken, zoals het overlijden van onze mede naamgever aan dit
blog onze Bas of de geboorte van onze eerste nestje van ons Belle, waarvan
Hera en Heros pupjes zijn die bij ons gebleven zijn. En ook het nestje van
negen pups die op 27 februari 2011 geboren zijn bezorgde het blog een
hoogtepunt. 1340 pageviews mochten we
noteren die dag. Normaal waren er dat destijds tussen de 300 en 400/dag.
Je merkt het, vreugde en verdriet,
emotie en een lach. Bij ons verveelt de lezer zich net als ons hoofdbestuur
zich nooit. Een speciale periode om op de eerste rij van de lezers te gaan
plaatsnemen is eind maart. Dan gaan de eerste pupjes van Hera geboren worden.
Nu zaterdagavond lees je op deze plaats het resultaat van de echo die we laten
maken om 100% zeker te zijn dat de pupjes in de maak zijn
Sorreg dat je er bij bent zong
Dorus al in de jaren stillekes, en het is nog altijd actueel op dit blog
sorreg dat .
Hij golft elke dag sinds
hij 25 jaar geleden met pensioen is gegaan.
Op een dag komt hij
teneergeslagen thuis. "Dat was de laatste
druppel",
zegt hij tegen zijn
vrouw,
"ik stop met golf.
Mijn ogen zijn zo slecht
geworden
dat wanneer ik de bal
heb geraakt,
ik niet meer kan zien
waar het naar toe is gegaan." Zijn vrouw leeft met hem
mee en maakt een kopje thee voor hem.
Terwijl ze gaan zitten,
zegt ze: "Waarom neem je
mijn broer niet mee en probeer je het nog een keer." "Dat maakt niet
uit", zucht Arthur, "jouw broer is 103 jaar oud. Hij kan me niet
helpen." "Hij mag dan 103
jaar oud zijn,"
zegt zijn vrouw,
"maar zijn ogen
zijn nog perfect." Dus de volgende dag gaat
Arthur met zijn schoonbroer golfen. Hij legt de bal neer,
maakt een krachtige
zwaai en staart met knijpende ogen het veld af. Hij wendt zich tot zijn
schoonbroer: "Heb je de bal
gezien?" "Natuurlijk!"
antwoordt hij, "ik heb perfecte ogen." "Waar is het naar
toe gegaan?" vraagt Arthur. "Dat kan ik me niet
meer herinneren."
We kijken uit naar zaterdag e.k..
Eerst zal het een drukke dag worden omdat het op de dag voor de
kaawpollekeswandeling hier ten huize druk is door het koken van de grote ketels
verse hutsepot.
Maar waar we echt naar uitkijken (het
vorigeis enkel hard werken) is de echo
van Heras buik zaterdag namiddag. Nelly gaat Hera echoën om te zien dat ze
inderdaad, zoals de baasjes vermoeden, drachtig is.
Voor zover de baasjes Hera kennen, en
dat is toch wel bijzonder goed vermits ze dagelijks samenleven, is het voor hen
duidelijk dat Hera heeft opgenomen maar zaterdag zien we dus het nieuwe
leven dank zij de moderne medische apparatuur.
Dat we niet alleen zijn als
hoofdbestuur is ook duidelijk. Bij de verschillende kandidaat pup eigenaars
stijgt de koorts ook al duidelijk. Dat merken we aan de reacties op het blog en
ook aan de mails die we vinden in onze mailbox.
Voor ons is het nu al duidelijk, als
alles goed blijft gaan, hebben we einde maart pupjes van Hera en Cartouche.
Hoeveel en hoe de samenstelling teefjes /reutjes gaat zijn blijft een raadsel
tot bij de geboorte. Dat kan echt nog niet gezien worden na drie weken dracht
maar daar gaan we half volgende mand nog wel eens voor terug
We staan hier verbaasd met
openvallend monden haast Waar die Kibbels, ons logé hondje dit weekend haar
energie blijft halen is ons een raadsel ! ! !
Die begint te spelen van het moment
dat ze haar ogen open heeft (of wanneer het deurtje van de bench opengaat) en
dan speelt ze met de eerste van ons trio die in haar buurt komt. Willens
nillens moet hij of zij dan meespelen, negeren is net aan de orde. Spelen zal
hij of zij met haar.
Is het dan zo dat na een tijdje haar
tegenspeler moe is dan gaat ze naar een tweede slachtoffer die dan ook moet
meespelen tot de vermoeidheid zich begint te tonen ook nummer drie wordt niet
gespaard en ook die krijgt ze moe.
Wanneer zich dan drie honden naast
elkaar in de zetelhebben ngelegd gaat
ze aan de achterdeur staanom de tuin nog maar eens te gaan verkennen. Daar ziet
ze dan gewoonlijk wel iets waar ze zich mee kan bezig houden, een merel, een
duif of gewoon een bal van nons trio.
Wij hebben nhier eennheel sterk
vermoedenndat Annemie, haar baasje iets verzwegen heeft en dat zij met Kibbels
meedoet om een nieuw soort batterijen van Duracell te testen. We zien de nieuwe
slogan al verschijnen op het tv scherm Duracell batterijen gaan tot 100 x
langer mee. Getest door Kibbels ten huize Faes
Het lijkt er sterk op dat het
Duracell konijn haar dagen geteld zijn, en dat de volgende ster in hun reclame campagne
een Drentje uit Pulle gaat zijn ! ! !
Het moet zo ergens in het midden van
de 80er jaren geweest zijn dat ons baasje in panne viel met zijn (toen)
supermoderne Olivetti schrijfmachine met display voor twee lijnen.
Het repareren kostte haast zoveel als
een nieuwe schrijfmachine en het baasje was druk bezig met leerstof te
herwerken van zijn afdeling autotechniek & carrosserieherstelling bij hem
op school. En daar hoorden dus ook aangepaste cursussen bij
En zo kwam er een computer De keuze
ging tussen een Commodore of een Apple Macintosh. Het was destijds zo dat de
grote werkgever hier in de buurt de pillenfabriek Janssen Pharmaceutica had
gekozen voor Apple. Die hadden een systeem waarbij hun werknemers voor een heel
schappelijke prijs zon machien in huis konden halen.
Vermits de meeste werknemers hier in de
buurt woonden, en de buren ook wel wat in de Aple zagen, kozen ook veel niet
werknemers voor zon machien waar je van alles mee kon doen
Als je dat nu bekijkt, kon je daar
amper iets mee doen in vergelijking met nu, maar het voldeed voor wat we toen
nodig hadden. Van het internet bvb. hadden we toen amper gehoord. In combinatie
met een ratelende matrix printer konden we terug cursus maken en daar draaide het
in oorsprong toch om !
En vorige week belde het baasje zijn
kameraad met de vraag of t baasje die Macintosh nog had staan. de Jo, in
baasjes vorig leven zijn baas bij de VAB Europech was op zoek naar vanalles
van Apple. En omdat de Jo nooit geen verkeerde baas geweest is, was dat voor
het baasje een reden om alles wat hier nog stond, bijeengezocht werd en terug
verpakt werd in de originele doos ! Want ook die doos stond hier nog steeds en deed
al jaren dienst als verpakking van het Kerstgerief. Voor dat kerstgerief
zochten we dan een vervang doos.
Het baasje had zo de stille indruk
dat de Jo nog blijer was met de doos dan met de computer
En zo eindigde hier ten huize vorige
vrijdag de Apple-periode. Hoewel zeg nooit nooit, want die Ipad is toch
eigenlijk ook wel een heel mooi machien Misschien .?
Vijf en een half jaar verschillen ze
Belle en Kibbels. Het zijn moeder en dochter en ze spelen met elkaar dat de
stukken in het rond vliegen. Daarjuist haast helemaal in stukken, toen er een
glazen asbak van een tafeltje gestoten werd. Maar er was niets gebroken of
stukken af met als conclusie wild spel en stevige asbak !
In de tuin is het oppassen geblazen,
als ze op het onverharde stuk blijven (zand) of ze komen op de oprit naar de
garages toe dan gebeuren er al eens schuivers. Niet erg zal je zeggen, maar zo
heeft Hera zich twee jaar geleden serieus gekwetst bij het blokkeren en
uitschuiven van haar rechterachterpoot. Met een dikke knobbel op het gewricht
tot gevolg.
Ondertussen is het best datje even
uit de tuin wegblijft als ons quartet (ipv het bekende trio) de tuin onveilig
maakt. Iedereen hangt achter iedereen aan en wie in de weg loopt zal het
geweten hebben. Wie een van de vie tegen zijn/haar benen aankrijgt gaat het
geweten hebben, zachtzinnig staat dezer dagen niet in het Drentsche Patrijshonden
woordenboek.
Gisteren voormiddag ging het al net
zo, van acht uur tot tien uur ging het ook al zo hevig aan toe. Nadien heeft
ieder van hen zijn/haar eigen plaatsje opgezocht en kwam er terug wat rust in
de roedel.
We weten al wel zeker dat we dinsdag,
als Kibbels terug naar huis is, we een telefoontje kunnen verwachten van haar
baasje met de vraag wat hebben jullie met mijn hondje aangevangen ? Die doet
niets anders dan de ganse dag slapen !
Wij hebben voor dat slapen een
andere uitdrukking, dat is recupereren van een weekendje Vosselaar !
Het was vandaag de laatste les van
deze lessenreeks van Heras jachttraining. Het was met zn -5°C best koud te
noemen maar zolang de stralende zo meewerkte was het fijn buiten toeven.
We hadden ons dan ook nog eens van
afspraakuur vergist, wat maakte dat we een uur te vroeg op de trainingsplaats
aankwamen. Geen nood, daar gaan we geen uur aan de kanaaldijk voor zitten
wenen, maar van de nood een deugd maken ligt ons beter.
Voor de trainer en de andere
cursisten arriveerden hadden wij al aardig op ons eentje de vorige trainingen
overlopen. Hera had meer dan een kilometer met haar dummy gelopen zonder
eenmaal er op te kauwen. Dat ze dan ook nog eens de merels in de kant opjaagde
en achter een konijn aanging is misschien niet wenselijk tijdens de training
maar t baasje had er wel zijn pleziertje mee.
Dat hij dan achteraf de dummy midden
uit een veld moest gaan halen waarbij hij ook nog eens over een brede gracht
moest springen deed hij dan ook zonder morren.
Tijdens de training zelf heeft Hera
ook nog eens beter gedaan dan ooit tevoren. Het baasje was eens te meer best
tevreden over zijn kleine meid.
De trainingslessen zijn dan wel
voorbij en ook het oefenen zal nu wel wat terug geschroefd worden want haast
iedereen die wat van honden kent is nu wel zeker Hera is drachtig. Volgende
week gaat het officieel zijn wanneer zaterdag naar Nelly gaan om een echo van
Hera te laten maken. We gaan het resultaat hier op deze plaats dat heuglijke
feit met toeten en bellen het resultaat aankondigen.
In elk geval, we hadden vandaag en
fijne dag, zowel Hera als het baasje !
Drie oudere mannen
zitten samen op een bank in het park.
Zegt de eerste: Ik
ben nu vijfenzeventig en ik begin er verdomme ferm last van te krijgen. Deze
morgen wandelde ik op mijn dooie gemak over de straat, kijk naar links, naar
rechts, steek over en plotseling vliegt er een mastodont van een vrachtwagen
rakelings langs. Ik had hem niet zien komen. Mijn ogen, mijn ogen.
De tweede replikeert:
Ik ben er nu tachtig en gisterenavond liet ik de hond buiten. Plotseling zie
ik een man met zijn vingers in zijn oren wild rond springen. Ik kijk naast me
en een prachtige slee kan nog juist remmen op een tiental centimeter van mij.
Iedereen had het getoeter gehoord, maar ik in t geheel niks. Mijn oren, mijn
oren !
Antwoord van de
derde: Ik word er dit jaar vijfentachtig. Deze morgen rond een uur of elf
kreeg ik plotseling zon danige goesting in sex, dat ik mijn vrouwtje een ferme
beurt heb gegeven. Zij was verbaasd en zei me Jef, dat is nu al de derde keer
deze morgen !
Mijn geheugen, jongens, mijn geheugen !
Gisteren avond ben ik samen met het
baasje Kibbels terug gaan ophalen in Pulle voor een puppy-opvang van een weekend
lang bij ons.
En dat het een plezier is van de
morgen tot de avond blijkt duidelijk. Zo een jong ding in huis brengt gelijk
een andere ambiance in huis dan we door de band gewoon zijn.
Onvermoeibaar is Kibbels die eind van
de maand één jaar oud wordt, samen met haar acht broers en zussen. Spelen doet
ze het liefst met Hera, die is nota bene nog de strengste van ons drietal tegen
haar, maar als ze s morgens uit de bench mogen zoeken die twee elkaar dadelijk
op. En dan begint het spelen, vechten, achter elkaar hangen, gek doen. Dat gek
doen is dan weer de specialiteit van Heros, die heeft dan ook al drie jaar
ervaring in deze gekdoenbranche
Ikzelf, Belle, heb deze morgen,
wanneer mijn kinderen verwoed bezig waren met spelen, de bench van Kibbels
uitgetest. Zijzelf was toch druk bezig en ik moet zeggen, de kwaliteit van
Kibbels kussen in de bench is van topkwaliteit. Daar moet je wel goed op
slapen.
Het geeft ook aan dat er op het
comfort van Kibbels niet bezuinigd wordt. Die komt niets te kort, net als al de
andere pups uit mijn beide nestjes. Ons hoofdbestuur heeft zijn pupeigenaars
goed uitgekozen. Ik kan op mijn beide ooorreen slaaaapee . Grrr..knorrrr
Belle & co
Kijk hier, ons Moe is mijn bench aan het testen ! ! !
"Den Heros" dacht even te gaan uitrusten, maar dat zal niet waar zijn zolang ik hier ben !
Dan ga ik maar bij de computerende baas liggen ... "
We hebben dit weekend Kibbels nog
eens op bezoek. Haar baasje heeft dit weekend werk op een beurs in Frankfurt en
wij hebben als fokker van Kibbels, gepresenteerd van haar op te vangen indien
nodig.
Wij, dat zijn het baasje en ik Belle
haar daarstraks gaan ophalen. Het was dadelijk weer fijn spelen met mijn pupje.
We hebben bij Annemie in de tuin hevig gespeeld vooraleer we de trip van 25
kilometer naar onze thuisbasis terug aanvatten.
Hier bij ons thuis ontmoette Kibbels
dan Heros en Hera haar halfbroer en halfzus. Die herkenden haar dadelijk als
het pupje dat met de kerst-/nieuwjaarsperiode met ons mee was naar Frankrijk.
De moeilijkste periode van zo een
verblijf is gewoonlijk de hondenmaaltijd. Hera en Heros eten altijd samen aan
één staander en dus at Kibbels samen met mij aan de andere staander met
eetkommen. Geen grom hebben we gehoord, geen schijn van baknijd of jaloezie
hebben we opgemerkt.
Ons baasje denkt er aan van haar
morgen namiddag mee te nemen op de jachttraining. Het is de laatste training
van deze sessie. Als het baasje nu een uur traint met Hera en het laatste uur
eens probeert met Kibbels, dan kunnen we bij de terugkeer van haar baasje al
eens ertellen hoeveel jachtaanleg haar Kibbeltje heeft . Misschien vat ze dan
half maart wel samen met Heros en ons baasje de volgende reeks wel aan.?
Als Hera heeft opgenomen en ze is
inderdaad drachtig dan is ze vanavond/morgenvroeg twee weken ver. Deze morgen
heeft Heros ons wakker gemaakt met twee maal te blaffen en toen we beneden
kwamen had Hera overgegeven in de bench.
Nu is dit het derde nestje dat wij
fokken, en het eerste met Hera. De twee vorige nestjes waren telkens de nestjes
van Belle en die heeft nooit enige tekenen van misselijkheid of overgeven
vertoond .
Ze speelt wel en de begroeting deze
morgen was zoals elke morgen gewoon heftig zo is ze elke morgen in de
enthousiaste begroeting van de baasjes. Op dat gebied zijn er geen zorgen. Ook
de ontlasting van deze morgen bij Hera was van den dunne. We gaan nog even
aanzien hoe het evolueert en indien ze niet behoorlijk gaat eten dan bellen we
toch maar even onze vertrouwde Nelly.
Dat ze drachtig is daar zijn we nu
wel 95 % zeker van. Voornamelijk door het roedelgedrag. Belle is nog altijd de
alfa-teef en behandelt Hera, nu zijzelf gepasseerd is als alfa teef gans anders
dan normaal. Hera wordt veel meer door Belle gecorrigeerd dan in normale
omstandigheden. De alfa teef laat zich gelden, niet dat ze vijandig staat
tegenover Hera maar Belle heeft meer opmerkingen naar Hera toe. Ze neemt meer
dan anders Heras snoet in haar bek om haar regels op te leggen.
Het is in elk geval boeiend om zien
hoe moeder Belle, die de kleinste van de roedel is, toch alles nog naar haar
zin regelt om de roedel perfect te laten functioneren. En zo zien we het graag
gebeuren
Toen we daarstraks gingen wandelen
hadden we al een hele tijd het geluid van een kettingzaag gehoord. Van een
zware kettingzaag , dat was wel zeker met zon zwaar gebrom.
Maar dat de kettingzaag deze
afmetingen had kon niemand vermoeden. Het baasje merkte het op toen hij met
mij, Belle, de eerste wandelronde begon.
Een immens grote groene machine met
een alles vernietigende gele kop baande zich tussen de bomen door, een spoor
van takken en op maat gezaagde stammen achter zich latend ! Een ravage van
jewelste was dat.
Al een geluk dat Heros er niet bij
was, want het waren alle van die dikke favoriete plas bomen van hem. De
snelheid waarmee de bomen tegen de vlakte gingen, gelijk door de gele kop
schoven, terwijl de takken alle kanten uitvlogen, deed ons baasje even denken
aan de moeite die hij twee jaar aan een stuk heeft moeten doen om die dode boom
bij ons voor de deur te laten rooien !
Deze boswerkers wisten wel hoe ze de
zaak moesten aanpakken tegenover de gemeente- werkers. Geen gezever, geen
gelul over kapvergunning, geen besluiten van milieu wetgeving, geen prietpraat
van urbanisatie en nog minder van gemeentereglementjes.
Eén machine, één bestuurder en
sneller werk dan 25 boswerkers met stevige kettingzagen konden afwerken.
Gelukkig was het maar uitdunnen, om
steviger bomen in het midden van het bos te verkrijgen. Maar daar kregen we pas
zicht op toen de machine werd stil gelegd. Er blijven nog wel wat bomen staan
maar het is toch heel wat doorzichtiger geworden, ons bos! ! !
Belle & co
Hier is de kettingzaag aan het werk...
Hier worden de stammen van de zijtakken ontdaan....
Neen, onze baas is niet goed gemutst,
en wij zijn daar schuld aan, of ten minste één van ons.
Het zit zo deze morgen te kwart na
zeven, voor een gepensioneerde Drentenbaas is dat zowat in t kot van de nacht
heef één van ons geblaft. We zijn solidair en we vertellen niet wie, maar ons
baasje vermoed dat het Heros is geweest, maar wij weten van niks !
De reden waarom onze baas dadelijk is
opgestaan ligt bij het feit dat Hera enkele weken geleden met een fameuze
spetterpoep gans de omgeving van haar bench heeft vuil gemaakt. De tot op de
grond reikende overgordijnen inbegrepen. En vermits de prijs van het reinigen
van de gordijnen in de droogkuis een
beetje is tegengevallen bij het hoofdbestuur
Nu is dat de reden niet dat hij
slecht gemutst is, maar wel dat hij in pyjama naar beneden is gekomen en ons
heeft buiten gelaten. Maar dat was bij ons ook maar aarzelend toen wij in de
open deur stonden . Dat was de eerste grond van ergernis voor de baas.
Maar toen wij nadien terug
binnenkwamen na maximum 5 minuten zijn wij recht uit de tuin met zn drieën gelijk
de zetel ingedoken.
En daar liggen we nu te 11 uur nog
altijd broederlijk/zusterlijk naast elkaar lawaai te maken door te snurken. En
dan bedenkt onze baas dat hij ook nog makkelijk een uur was kunnen blijven
liggen in zijn warm behaaglijk bed.
Nu is hij niet zo onmogelijk boos dat
we onze kop niet durven opheffen maar als we dat morgen nog doen gaan we toch
moeten opletten .
Vanavond hadden we werkbezoek dat
tegelijk familiebezoek was. Inge had ons baasje getelefoneerd omdat ze niet
goed wist wat ze met het haar tussen de tenen van Luna moest doen.
Van ons baasje mag familie altijd op
bezoek komen en toch zeker als die familie één van onze pups is. Zo kwam Luna
bij ons om het haar tussen haar tenen te laten knippen. Dit om te voorkomen dat
ze volgende week sneeuwklonters tussen haar tenen krijgt.
Het baasje had Inge en Yvonne al wel
de raad gegeven de voetzolen van Luna voor het buiten gaan in te wrijven met
zuurvrije vaseline of met een andere vetstof zoals Nivea, of zelfs boter.
Nu hebben ze voor Luna ook schoentjes
gekocht. Gene krot zegt het baasje, zelfs met antislipzool en met klittenband
om te schoentjes goed te laten aanpassen. Top materiaal voor Luna, dat is wel
zeker. Ze gaat in elk geval goed geschoeid aan de skiliften verschijnen en wees
maar zeker dat ze in haar schoentjes en haar skianorak (want die heeft ze ook
nog gekregen) dé vedette gaat zijn in Oostenrijk. Tegen ons Drentje kan geen
Heidi Klum of ander Naomis tegen op.
Inge heeft beloofd van al dadelijk
bij aankomst de eerste fotos van Luna in de Alpensneeuw door te sturen. Wij
zijn benieuwd wanneer ze de Super G of de Riesenslalom voor skieënde staande
honden gaat winnen !
Belle & co
Hondensnowboots aanpassen...
Haren tussen de tenen trimmen om sneeuwklonters te vermijden.
Zijn dat geen supermooie hondensnowboots ?
En kijk eens wat een super anti slipzolen, daar sleur ik de baasjes op hun buik mee over de skipiste !
Sinds enige tijd dump ik elke mail
zonder te openen die enige twijfel in zich heeft wat betreft racisme, jaloezie
over hij verdient meer dan xxx, Imams die families laten overkomen om te
profiteren, Koningen en prinsen die op de kap van de arme Belgen leven.
Het zijn vertelselkens van politici
die vechten tegen de kiesdrempel en dan behoorlijk pissig gaan doen. Of ook nog
van politici die meegelopen zijn toen de Grote Leider een gigantisch succes
behaalde en achteraf zichzelf en zijn partij buitenspel zette door geen
compromissen te aanvaarden/dulden.
Dus zij die liefhebber zijn van deze
mails, spaar ze ons aub. Wij lezen ze toch niet meer.
Eergisteren kregen we nog zon mail
waarin duidelijk gesteld werd dat de koning in een woning op zijn domein in
Ciergnon een oud kazerne huis zou ter beschikking stellen van daklozen en daar
dik voor zou betaald worden !
Vandaag staat in de krant dat het
OCMW va de gemeente de elektriciteit en de verwarming van die woning ten hare
laste neemt. At is al iets gans anders dan de beweringen van twee dagen
geleden. Trap toch niet in die stomme praatjes van Jan Hesp en Francken ! Het
zijn gefrustreerde politiekers die na het succes van hun partij twee jaar
geleden op een mooi ministerpostje hoopten en door de stugheid van hun leider
nu naar de banken van de oppositie zijn verwezen.
En jullie, de verzenders van die
haat/jaloezie mails trappen daar met twee voeten in en worden zo pionnen van de
verzuring in dit land ! ! !
Onze baas gaat daar nu korte metten
mee maken. Bij hen die zulke mails nog toesturen gaat onherroepelijk het slot
op hun mailadres. Ons baasje is het zat van telkens zijn humeur bedorven te
zien door die mails.
Dr. Nelly Mols, nog steeds onze steun, toeverlaat en raadgeefster.
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Even voorstellen
Begonnen als Bas & Belle blog is de hoofdrolspeler Bas noodgedwongen vervangen in de cast . Bas was de oudste met zijn vijftien jaar en toen hij overleed op 6 november ’08 stonden we in twijfel. Houden we de naam als Bas & Belle of gaan we hem aanpassen aan de actualiteit ?
In samenspraak met de lezers hebben we dan besloten het blog met dezelfde naam te laten voortbestaan als hulde aan die fijne kameraad die Bas steeds geweest is.
Nog geen week na het overlijden van Bas heeft Belle een prachtnestje gekregen met zes prachtpup’s. Vier reutjes en twee teefjes behoorden vanaf 12 november tot onze roedel.
In2008 moesten alle rashonden een naam krijgen die begon met een letter H. Zo kregen we een Hercule, Heros, Hera, Hadise, Harry en Harko. Hierbij zijn Hera en Hadise de teefjes.
Hera en Heros zijn bij ons gebleven zodat we het blog het Belle, Hera en Heros blog zouden kunnen noemen. Dat gaan we echter niet doen… Het is Bas & Belle en het blijft zo. Wat we wel gaan doen is de ondertitel aanpassen. “Dwaze belevenissen van twee prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden” gaan we aanpassen naar “drie prettig gestoorde” en dat prettig gestoord”is met die twee jonge nieuwkomers niet eens overdreven…
Ik ben Jan
"
