Ik ben Jan
Ik ben een man en woon in Vosselaar (B) / La Magdeleine (F) (België / Frankrijk) en mijn beroep is Technisch leraar autotechniek/carrosserieherstelling op pensioen.
Ik ben geboren op 05/09/1948 en ben nu dus 76 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Onze drie Drentsche Patrijshonden, tuinieren, klussen, auto's repatriëren voor VAB.
Ik ben sinds 1971 gehuwd met Simonne.
Sinds 1983 heb ik gans Europa doorkruist tijdens de vakanties om gestrande reizigers en hun auto's te repatriëren in opdracht van VAB. Sinds enige tijd ben ik met de depannages gestopt.
Zoeken in blog
Beoordeel dit blog
Op 02-02-2014 was Jeanny Wessels de 350.000° bezoeker van dit blog. Jeanny vertelt dat ze foto's van zichzelf niet graag heeft, maar voor eeuwige roem op dit blog wil ze samen op de foto met haar Lennaert.
Op 07-08-2012 was Karin Prince de 300.000 bezoeker van dit blog. Karin had graag een foto van haar twee troetels, Siebe & Lobke, om eeuwige roem te vergaren. Wij voldoen graag aan die wens.
Lees hier de belevenissen van vier prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden
Dit Bas & Belleblog is op deze plaats stopgezet omdat er geen foto's meer konden geplaatst worden. We zijn echter het Bas en Belleblog bis gestart. Daar kan je verder lezen onder deze link http://blog.seniorennet.be/bas_en_belleblog_bis welkom op het nieuwe adres en veel leesgenot
12-02-2012
Ai, ai,
Ai, ai,
Hiermee gaat onze baas
kwade vrienden maken denkt m Maar we steken de schuld maar op de Louis die
dit in onze mailbox smeet
Vijf en een half jaar verschillen ze
Belle en Kibbels. Het zijn moeder en dochter en ze spelen met elkaar dat de
stukken in het rond vliegen. Daarjuist haast helemaal in stukken, toen er een
glazen asbak van een tafeltje gestoten werd. Maar er was niets gebroken of
stukken af met als conclusie wild spel en stevige asbak !
In de tuin is het oppassen geblazen,
als ze op het onverharde stuk blijven (zand) of ze komen op de oprit naar de
garages toe dan gebeuren er al eens schuivers. Niet erg zal je zeggen, maar zo
heeft Hera zich twee jaar geleden serieus gekwetst bij het blokkeren en
uitschuiven van haar rechterachterpoot. Met een dikke knobbel op het gewricht
tot gevolg.
Ondertussen is het best datje even
uit de tuin wegblijft als ons quartet (ipv het bekende trio) de tuin onveilig
maakt. Iedereen hangt achter iedereen aan en wie in de weg loopt zal het
geweten hebben. Wie een van de vie tegen zijn/haar benen aankrijgt gaat het
geweten hebben, zachtzinnig staat dezer dagen niet in het Drentsche Patrijshonden
woordenboek.
Gisteren voormiddag ging het al net
zo, van acht uur tot tien uur ging het ook al zo hevig aan toe. Nadien heeft
ieder van hen zijn/haar eigen plaatsje opgezocht en kwam er terug wat rust in
de roedel.
We weten al wel zeker dat we dinsdag,
als Kibbels terug naar huis is, we een telefoontje kunnen verwachten van haar
baasje met de vraag wat hebben jullie met mijn hondje aangevangen ? Die doet
niets anders dan de ganse dag slapen !
Wij hebben voor dat slapen een
andere uitdrukking, dat is recupereren van een weekendje Vosselaar !
Het was vandaag de laatste les van
deze lessenreeks van Heras jachttraining. Het was met zn -5°C best koud te
noemen maar zolang de stralende zo meewerkte was het fijn buiten toeven.
We hadden ons dan ook nog eens van
afspraakuur vergist, wat maakte dat we een uur te vroeg op de trainingsplaats
aankwamen. Geen nood, daar gaan we geen uur aan de kanaaldijk voor zitten
wenen, maar van de nood een deugd maken ligt ons beter.
Voor de trainer en de andere
cursisten arriveerden hadden wij al aardig op ons eentje de vorige trainingen
overlopen. Hera had meer dan een kilometer met haar dummy gelopen zonder
eenmaal er op te kauwen. Dat ze dan ook nog eens de merels in de kant opjaagde
en achter een konijn aanging is misschien niet wenselijk tijdens de training
maar t baasje had er wel zijn pleziertje mee.
Dat hij dan achteraf de dummy midden
uit een veld moest gaan halen waarbij hij ook nog eens over een brede gracht
moest springen deed hij dan ook zonder morren.
Tijdens de training zelf heeft Hera
ook nog eens beter gedaan dan ooit tevoren. Het baasje was eens te meer best
tevreden over zijn kleine meid.
De trainingslessen zijn dan wel
voorbij en ook het oefenen zal nu wel wat terug geschroefd worden want haast
iedereen die wat van honden kent is nu wel zeker Hera is drachtig. Volgende
week gaat het officieel zijn wanneer zaterdag naar Nelly gaan om een echo van
Hera te laten maken. We gaan het resultaat hier op deze plaats dat heuglijke
feit met toeten en bellen het resultaat aankondigen.
In elk geval, we hadden vandaag en
fijne dag, zowel Hera als het baasje !
Drie oudere mannen
zitten samen op een bank in het park.
Zegt de eerste: Ik
ben nu vijfenzeventig en ik begin er verdomme ferm last van te krijgen. Deze
morgen wandelde ik op mijn dooie gemak over de straat, kijk naar links, naar
rechts, steek over en plotseling vliegt er een mastodont van een vrachtwagen
rakelings langs. Ik had hem niet zien komen. Mijn ogen, mijn ogen.
De tweede replikeert:
Ik ben er nu tachtig en gisterenavond liet ik de hond buiten. Plotseling zie
ik een man met zijn vingers in zijn oren wild rond springen. Ik kijk naast me
en een prachtige slee kan nog juist remmen op een tiental centimeter van mij.
Iedereen had het getoeter gehoord, maar ik in t geheel niks. Mijn oren, mijn
oren !
Antwoord van de
derde: Ik word er dit jaar vijfentachtig. Deze morgen rond een uur of elf
kreeg ik plotseling zon danige goesting in sex, dat ik mijn vrouwtje een ferme
beurt heb gegeven. Zij was verbaasd en zei me Jef, dat is nu al de derde keer
deze morgen !
Mijn geheugen, jongens, mijn geheugen !
Gisteren avond ben ik samen met het
baasje Kibbels terug gaan ophalen in Pulle voor een puppy-opvang van een weekend
lang bij ons.
En dat het een plezier is van de
morgen tot de avond blijkt duidelijk. Zo een jong ding in huis brengt gelijk
een andere ambiance in huis dan we door de band gewoon zijn.
Onvermoeibaar is Kibbels die eind van
de maand één jaar oud wordt, samen met haar acht broers en zussen. Spelen doet
ze het liefst met Hera, die is nota bene nog de strengste van ons drietal tegen
haar, maar als ze s morgens uit de bench mogen zoeken die twee elkaar dadelijk
op. En dan begint het spelen, vechten, achter elkaar hangen, gek doen. Dat gek
doen is dan weer de specialiteit van Heros, die heeft dan ook al drie jaar
ervaring in deze gekdoenbranche
Ikzelf, Belle, heb deze morgen,
wanneer mijn kinderen verwoed bezig waren met spelen, de bench van Kibbels
uitgetest. Zijzelf was toch druk bezig en ik moet zeggen, de kwaliteit van
Kibbels kussen in de bench is van topkwaliteit. Daar moet je wel goed op
slapen.
Het geeft ook aan dat er op het
comfort van Kibbels niet bezuinigd wordt. Die komt niets te kort, net als al de
andere pups uit mijn beide nestjes. Ons hoofdbestuur heeft zijn pupeigenaars
goed uitgekozen. Ik kan op mijn beide ooorreen slaaaapee . Grrr..knorrrr
Belle & co
Kijk hier, ons Moe is mijn bench aan het testen ! ! !
"Den Heros" dacht even te gaan uitrusten, maar dat zal niet waar zijn zolang ik hier ben !
Dan ga ik maar bij de computerende baas liggen ... "
We hebben dit weekend Kibbels nog
eens op bezoek. Haar baasje heeft dit weekend werk op een beurs in Frankfurt en
wij hebben als fokker van Kibbels, gepresenteerd van haar op te vangen indien
nodig.
Wij, dat zijn het baasje en ik Belle
haar daarstraks gaan ophalen. Het was dadelijk weer fijn spelen met mijn pupje.
We hebben bij Annemie in de tuin hevig gespeeld vooraleer we de trip van 25
kilometer naar onze thuisbasis terug aanvatten.
Hier bij ons thuis ontmoette Kibbels
dan Heros en Hera haar halfbroer en halfzus. Die herkenden haar dadelijk als
het pupje dat met de kerst-/nieuwjaarsperiode met ons mee was naar Frankrijk.
De moeilijkste periode van zo een
verblijf is gewoonlijk de hondenmaaltijd. Hera en Heros eten altijd samen aan
één staander en dus at Kibbels samen met mij aan de andere staander met
eetkommen. Geen grom hebben we gehoord, geen schijn van baknijd of jaloezie
hebben we opgemerkt.
Ons baasje denkt er aan van haar
morgen namiddag mee te nemen op de jachttraining. Het is de laatste training
van deze sessie. Als het baasje nu een uur traint met Hera en het laatste uur
eens probeert met Kibbels, dan kunnen we bij de terugkeer van haar baasje al
eens ertellen hoeveel jachtaanleg haar Kibbeltje heeft . Misschien vat ze dan
half maart wel samen met Heros en ons baasje de volgende reeks wel aan.?
Als Hera heeft opgenomen en ze is
inderdaad drachtig dan is ze vanavond/morgenvroeg twee weken ver. Deze morgen
heeft Heros ons wakker gemaakt met twee maal te blaffen en toen we beneden
kwamen had Hera overgegeven in de bench.
Nu is dit het derde nestje dat wij
fokken, en het eerste met Hera. De twee vorige nestjes waren telkens de nestjes
van Belle en die heeft nooit enige tekenen van misselijkheid of overgeven
vertoond .
Ze speelt wel en de begroeting deze
morgen was zoals elke morgen gewoon heftig zo is ze elke morgen in de
enthousiaste begroeting van de baasjes. Op dat gebied zijn er geen zorgen. Ook
de ontlasting van deze morgen bij Hera was van den dunne. We gaan nog even
aanzien hoe het evolueert en indien ze niet behoorlijk gaat eten dan bellen we
toch maar even onze vertrouwde Nelly.
Dat ze drachtig is daar zijn we nu
wel 95 % zeker van. Voornamelijk door het roedelgedrag. Belle is nog altijd de
alfa-teef en behandelt Hera, nu zijzelf gepasseerd is als alfa teef gans anders
dan normaal. Hera wordt veel meer door Belle gecorrigeerd dan in normale
omstandigheden. De alfa teef laat zich gelden, niet dat ze vijandig staat
tegenover Hera maar Belle heeft meer opmerkingen naar Hera toe. Ze neemt meer
dan anders Heras snoet in haar bek om haar regels op te leggen.
Het is in elk geval boeiend om zien
hoe moeder Belle, die de kleinste van de roedel is, toch alles nog naar haar
zin regelt om de roedel perfect te laten functioneren. En zo zien we het graag
gebeuren
Toen we daarstraks gingen wandelen
hadden we al een hele tijd het geluid van een kettingzaag gehoord. Van een
zware kettingzaag , dat was wel zeker met zon zwaar gebrom.
Maar dat de kettingzaag deze
afmetingen had kon niemand vermoeden. Het baasje merkte het op toen hij met
mij, Belle, de eerste wandelronde begon.
Een immens grote groene machine met
een alles vernietigende gele kop baande zich tussen de bomen door, een spoor
van takken en op maat gezaagde stammen achter zich latend ! Een ravage van
jewelste was dat.
Al een geluk dat Heros er niet bij
was, want het waren alle van die dikke favoriete plas bomen van hem. De
snelheid waarmee de bomen tegen de vlakte gingen, gelijk door de gele kop
schoven, terwijl de takken alle kanten uitvlogen, deed ons baasje even denken
aan de moeite die hij twee jaar aan een stuk heeft moeten doen om die dode boom
bij ons voor de deur te laten rooien !
Deze boswerkers wisten wel hoe ze de
zaak moesten aanpakken tegenover de gemeente- werkers. Geen gezever, geen
gelul over kapvergunning, geen besluiten van milieu wetgeving, geen prietpraat
van urbanisatie en nog minder van gemeentereglementjes.
Eén machine, één bestuurder en
sneller werk dan 25 boswerkers met stevige kettingzagen konden afwerken.
Gelukkig was het maar uitdunnen, om
steviger bomen in het midden van het bos te verkrijgen. Maar daar kregen we pas
zicht op toen de machine werd stil gelegd. Er blijven nog wel wat bomen staan
maar het is toch heel wat doorzichtiger geworden, ons bos! ! !
Belle & co
Hier is de kettingzaag aan het werk...
Hier worden de stammen van de zijtakken ontdaan....
Neen, onze baas is niet goed gemutst,
en wij zijn daar schuld aan, of ten minste één van ons.
Het zit zo deze morgen te kwart na
zeven, voor een gepensioneerde Drentenbaas is dat zowat in t kot van de nacht
heef één van ons geblaft. We zijn solidair en we vertellen niet wie, maar ons
baasje vermoed dat het Heros is geweest, maar wij weten van niks !
De reden waarom onze baas dadelijk is
opgestaan ligt bij het feit dat Hera enkele weken geleden met een fameuze
spetterpoep gans de omgeving van haar bench heeft vuil gemaakt. De tot op de
grond reikende overgordijnen inbegrepen. En vermits de prijs van het reinigen
van de gordijnen in de droogkuis een
beetje is tegengevallen bij het hoofdbestuur
Nu is dat de reden niet dat hij
slecht gemutst is, maar wel dat hij in pyjama naar beneden is gekomen en ons
heeft buiten gelaten. Maar dat was bij ons ook maar aarzelend toen wij in de
open deur stonden . Dat was de eerste grond van ergernis voor de baas.
Maar toen wij nadien terug
binnenkwamen na maximum 5 minuten zijn wij recht uit de tuin met zn drieën gelijk
de zetel ingedoken.
En daar liggen we nu te 11 uur nog
altijd broederlijk/zusterlijk naast elkaar lawaai te maken door te snurken. En
dan bedenkt onze baas dat hij ook nog makkelijk een uur was kunnen blijven
liggen in zijn warm behaaglijk bed.
Nu is hij niet zo onmogelijk boos dat
we onze kop niet durven opheffen maar als we dat morgen nog doen gaan we toch
moeten opletten .
Vanavond hadden we werkbezoek dat
tegelijk familiebezoek was. Inge had ons baasje getelefoneerd omdat ze niet
goed wist wat ze met het haar tussen de tenen van Luna moest doen.
Van ons baasje mag familie altijd op
bezoek komen en toch zeker als die familie één van onze pups is. Zo kwam Luna
bij ons om het haar tussen haar tenen te laten knippen. Dit om te voorkomen dat
ze volgende week sneeuwklonters tussen haar tenen krijgt.
Het baasje had Inge en Yvonne al wel
de raad gegeven de voetzolen van Luna voor het buiten gaan in te wrijven met
zuurvrije vaseline of met een andere vetstof zoals Nivea, of zelfs boter.
Nu hebben ze voor Luna ook schoentjes
gekocht. Gene krot zegt het baasje, zelfs met antislipzool en met klittenband
om te schoentjes goed te laten aanpassen. Top materiaal voor Luna, dat is wel
zeker. Ze gaat in elk geval goed geschoeid aan de skiliften verschijnen en wees
maar zeker dat ze in haar schoentjes en haar skianorak (want die heeft ze ook
nog gekregen) dé vedette gaat zijn in Oostenrijk. Tegen ons Drentje kan geen
Heidi Klum of ander Naomis tegen op.
Inge heeft beloofd van al dadelijk
bij aankomst de eerste fotos van Luna in de Alpensneeuw door te sturen. Wij
zijn benieuwd wanneer ze de Super G of de Riesenslalom voor skieënde staande
honden gaat winnen !
Belle & co
Hondensnowboots aanpassen...
Haren tussen de tenen trimmen om sneeuwklonters te vermijden.
Zijn dat geen supermooie hondensnowboots ?
En kijk eens wat een super anti slipzolen, daar sleur ik de baasjes op hun buik mee over de skipiste !
Sinds enige tijd dump ik elke mail
zonder te openen die enige twijfel in zich heeft wat betreft racisme, jaloezie
over hij verdient meer dan xxx, Imams die families laten overkomen om te
profiteren, Koningen en prinsen die op de kap van de arme Belgen leven.
Het zijn vertelselkens van politici
die vechten tegen de kiesdrempel en dan behoorlijk pissig gaan doen. Of ook nog
van politici die meegelopen zijn toen de Grote Leider een gigantisch succes
behaalde en achteraf zichzelf en zijn partij buitenspel zette door geen
compromissen te aanvaarden/dulden.
Dus zij die liefhebber zijn van deze
mails, spaar ze ons aub. Wij lezen ze toch niet meer.
Eergisteren kregen we nog zon mail
waarin duidelijk gesteld werd dat de koning in een woning op zijn domein in
Ciergnon een oud kazerne huis zou ter beschikking stellen van daklozen en daar
dik voor zou betaald worden !
Vandaag staat in de krant dat het
OCMW va de gemeente de elektriciteit en de verwarming van die woning ten hare
laste neemt. At is al iets gans anders dan de beweringen van twee dagen
geleden. Trap toch niet in die stomme praatjes van Jan Hesp en Francken ! Het
zijn gefrustreerde politiekers die na het succes van hun partij twee jaar
geleden op een mooi ministerpostje hoopten en door de stugheid van hun leider
nu naar de banken van de oppositie zijn verwezen.
En jullie, de verzenders van die
haat/jaloezie mails trappen daar met twee voeten in en worden zo pionnen van de
verzuring in dit land ! ! !
Onze baas gaat daar nu korte metten
mee maken. Bij hen die zulke mails nog toesturen gaat onherroepelijk het slot
op hun mailadres. Ons baasje is het zat van telkens zijn humeur bedorven te
zien door die mails.
Als het nog enkele dagen straf
doorvriest, en als de rayonhoofden in Friesland groen licht geven voor de tocht
der tochten, zoals we het deze week al meermaals hebben horen vernoemen, Dan
hé dan heeft ons baasje al een favoriet.
Een favoriet die hij vijftien jaar geleden
al eens gefeliciteerd heeft, want Herman Struyven kent hij al sinds zijn zoon
in Turnhout bij t baasje in de klas zat. Herman is dan al wel eenenzeventig
lezen we in de krant (maar niemand geeft hem dit aan ) en weer gaat hij, nu
voor de derde maal aan de start staan van de Elfstedentocht. Hij heeft in elk geval
al een hevige fan in ons baasje. Van t baasje mag hij zelfs winnen !
Dat zou pas wat zijn, een eenenzeventig
jarige Vlaming schaats al wat Hollands is op een hoopje en gaat met de eeuwige
roem lopen ! ! ! Daar lig je toch als dorpsgenoot minstens van wakker nietwaar.
Ons baasje heeft zijn omgeving al
verwittigd. Als de tocht doorgaat is hij die dag niet thuis voor niemand.
Zelfs voor den Albeer uit Laken niet en evenmin voor de Keizer van China zegt m.
Dat niet thuis zijn is maar
beeldspraak, want in feite gaat hij van ganse dag het huis niet uit gaan. Hij
zal wel zorgen, dat alles wat nodig is voor een comfortabele TV dag, de avond
voordien al in huis gaat zijn.
Het is zelfs goed mogelijk dat onze
dagelijkse wandeling er bij gaat verloren gaan. Hij moest zo het moment eens
missen dat Herman aan een of andere camera herkenbaar voorbij schaats. De buren
gaan opschrikken wanneer zij plots door de straat horen galmen op zn Rik De Saedeleers
Daar is m Daar is m. En dat was ook in een match tegen de Hollanders,
ergens eind vorige eeuw.
En dan zeggen ze dat de Hollanders
stiepelzot zijn, volgens ons Drenten, is onze baas op dit moment al even zot !
Eergisteren maakte hij nog plannen om over de afsluitdijk naar Harlingen of
Franeker te rijden om daar once in a lifetime de zaak daar, ter plaatse, te gaan meemaken
Jantje
gaat naar de speeltuin en komt Annemiekje tegen. Hij zegt:
"Ik moet je iets laten zien, maar het is zo geheim dat het niet hier kan.
Het moet bij mij thuis gebeuren."
Ze gaan naar zijn huis, en Annemiekje zegt:
"We zijn er, laat het nu maar zien."
Maar Jantje zegt: "Nee, nee, het is zo bijzonder dat het op mijn
slaapkamer moet."
Zuchtend gaat Annemiekje mee naar boven en zegt:
"Nu wil ik toch wel eens zien wat het is."
Jantje wil nog niet toegeven:
"Nee, nog niet! Het kan alleen maar onder de dekens gebeuren."
Annemiekje wordt er wel erg ongeduldig van, maar goed, ze gaat mee onder de
dekens. Dan laat Jantje zien wat hij zo graag met Annemiekje wilde delen:
"Kijk eens, mijn horloge geeft licht!"
Dag Moe, Heros, Hera en
natuurlijk ook Jan en Simonne,
Hoe gaat het daar met jullie in Veussel?
En hoe gaat het met Hera? Alles in orde en op schema???
Hoe stelt ons moe het eigenlijk nu ze ni bijna alleen maar mama is?
Hier worden de baasjes gekker met de dag. Misschien komt het wel door die
dwarrelende witte dingen, die uit de lucht vallen en die zij sneeuw noemen.
Die witte dingen vind ik super om in te spelen. Koud aan mijn pootjes maar
lekker om op te eten. En mijn baasjes maken dan met hun handen van die witte
balletjes, die ze sneeuwballen noemen. Die gooien ze dan weg en dan mag ik
erachter rennen. Apporteren lukt met die dingen maar zelden want meestal
smelten ze als ik ze in mijn bek neem, maar dat lijken ze niet er te vinden.
Ik vind het in ieder geval super dat ik mag ravotten op dat sneeuwtapijt. Mijn
baasjes vertellen me dat in VL (wat staat voor Voor Luna) ze probeerden om dat
tapijt in hun tuin zo lang mogelijk onberoerd te laten. Nu is het wel wat
ravage hoor, het tapijt is een molshoop geworden of althans daar lijkt het op.
Aangezien we heel binnenkort naar een land vertrekken* waar nog veel meer van
dat witte spul ligt, zijn mijn baasjes me aan het voorbereiden en dat moet wel
hoor. Zoals jullie al wel weten zijn mijn baasjes ongerust over mij. en voor
deze keer geef ik ze eens geen ongelijk. Sneeuw doet na een tijdje pijn aan
mijn pootjes. Dat komt door ijs. Natuurlijk zijn er slimme mensen, die daar
iets op gevonden hebben. Mijn baasje zegt al dat ik meer merkkleding heb dan
haar zelf en dat kan beginnen kloppen. Na wat gesurf on the net hebben ze me 4
prachtige schoenen k-do gedaan. Het is wel een gedoe hoor, die dingen. De
eerste keer dat ik ze moest aandoen, leek het meer op een worsteling dan op
schoenen aandoen, maar ik moet zeggen dat het nu al aardig lukt. Ook het lopen
op die rare dingen is niet zo simpel hoor. Oefening baart kunst zeggen ze dan,
ik blijf die 4 dingen raar vinden aan mijn pootjes. Maar zoals altijd probeer
ik niet de eigenwijze Drent te zijn en te doen wat mijn baasjes vragen (lezen
jullie al de contradictio in deze zin). Baasje zegt dat het precies het
Russisch leger is als ik stap met mijn schoenen. Ik weet niet wat een Rus is en
ik weet al evenmin wat een leger is, maar die gasten moeten dan ook ooit dwaas
gestapt hebben. En dan zeggen ze dat sommige honden daar onmiddellijk mee
kunnen lopen ... yeah right ... dat is dan zoiets al van de eerste keer kunnen
lopen op naaldhakken. Echt niet.
Voor de rest gaat alles hier zijn gewone gangetje. Ik word elke dag wat groter
en flinker. Ik eet de oren van baasjes kop maar vooral blijf ik lekker
eigenwijs.
groetjes ginder
Luna
*Luna mag mee op wintersport, als eerste van mijn pups, fotos zijn beloofd.
Heb ik geen mooie snow-boots gekregen ? Niet jaloers worden hé !
Volgende zondag gaan we nog eens een
behoorlijke wandeling doen. Nu zeggen jullie misschien dat doen jullie toch
dagelijks en dat is ook waar, maar deze wandeling is voor het goede doel. Een
heel goed doel ! ! !
Jullie herinneren wellicht nog de
moord op dierenarts/Veekeurder Karel Van Noppen op 20.02.1995. Karel was onze
eerste dierenarts waar wij naartoe gingen, destijds nog met onze adoptiehond
Sloeber.
Zijn weduwe Mieke Hendrickx heeft in
het Afrikaanse Malawi een ontwikkelingsproject opgestart dat voor ons de
stempel super initiatief krijgt opgeplakt. En daarom steunen wij met gans ons
hart haar project. In deze link kan je meer over haar vernemen:
In tijden dat er salarissen op het
internet verschijnen van directeurs van hulporganisaties waar ieder van duizelt
doet Mieke Hendrickx wat iedereen aanziet als zuivere naastenliefde voor de
bevolking van haar dorp in Malawi.
Bij de start van de wandeling is een
infostand waar je met eigen ogen kan zien wat er met de opbrengst van het geld
van vorig jaar ondertussen verwezenlijkt is.
De inschrijving voor de wandeling
bedraagt de luttele som van 1 , maar het project steunen met een hogere
bijdrage mag ook. De ganse familie kan inschrijven voor 3 .
Wij gaan in elk geval wandelen om het
project van Mieke te steunen en hopen nog andere bloglezers, Drentsche
Patrijshond eigenaars, te ontmoeten.
Ontmoeten we ons zondag in
Wechelderzande ? Ga je graag samen met ons op stap ? Meld je dan even via de
email ons knop in de rechterkolom van dit blog.
Vorig
jaar heb ik alle ramen in mijn huis vervangen met die dure dubbele beglazing en
energie-efficiënte vorm.
Vandaag
kreeg ik een telefoontje van de aannemer die ze geplaatst heeft.
Hij klaagde dat de werkzaamheden waren voltooid een jaar geleden en ik hiervoor
nog steeds niet had betaald.
Hallloo!!!
Gewoon omdat ik blond ben, betekent niet automatisch dat ik dóm ben hoor !!!
Ik zei hem : "Dat zal dan één dezer dagen toch wel gebeuren volgens
mij...".
Dus
ik vertelde hem precies wat zijn verkoper me had verteld vorig jaar:
"Deze super-ramen betalen zichzélf binnen een jaar".
Halllooooo
? En het is nu ongeveer een jaar geleden !
Er
viel enkel een ijzige stilte aan de andere kant van de lijn, zodat ik maar
gewoon heb opgehangen.
Het ontwaken was deze morgen een
desillusie. Heros, bekend om het vernielen van alles wat op kussens lijkt voor in
zijn bench, heeft het weer gedaan.
Sinds een goed jaar heeft hij een
houten vloertje in zijn bench omdat kussen een leven van maximum twee dagen
(nachten) beschoren zijn. Hij kreeg dan ook enkel nog maar van die goedkope reisdekentjes
die ook hetzelfde lot beschoren waren en waar je na een week de krant door kon
lezen
Nu hadden we gemerkt dat hij de
vodden, want dat zijn die dekentjes, bijeenscharrelde om er dan op te gaan
liggen. Het hoofdbestuur dacht er dan aan dat hij toch wel graag terug een
kussen zou hebben en legde één van die kussen in bench waarop de pupjes van
vorig jaar zo mee gespeeld hadden. Die lagen nog proper gewassen boven te
wachten op een volgende gelegenheid.
Deze morgen had onze architect-hond
zijn bench terug grondig verbouwd. Een kussen met scheuren in en een overvloed
van witte kunststof vulling was het eerste wat opviel toen het baasje deze
morgen beneden kwam.
In snel bijeengeroepen spoedberaad
heeft het hoofdbestuur unaniem besloten dat het gisteren de laatste maal is
geweest dat hij nog een fatsoenlijk kussen heeft gekregen. Tijdens de afgelopen
drie jaar, zo oud is hij intussen al, heeft hij een aantal kussens in de
vernieling geholpen waar de bazen het aantal niet meer van hebben kunnen
bijhouden.
Nu moeten de lezers niet dadelijk
medelijden met hem krijgen, dat zou helemaal misplaatst zijn want hij heeft nog
altijd:
1 een massief eiken parketvloer
in zijn bench om geen koude uitstraling van de vloer te hebben
2 een stuk dik vasttapijt die gans de
eiken vloer bedekt
3 meerdere dekentjes, nu hervormd tot
vodden, om lekker warm op te liggen.
Moest er nog eens een rommelige bench
in beeld komen, t is die van Heros en t is zijn eigen keuze !
Uitgelaten, gek, maf, een hoek af, total
crazy, allemaal toestanden waarin Hera zich daarstraks heeft bevonden. Zij
mocht daarstraks voor de eerste maal in bijna drie weken terug los mee gaan
wandelen.
Wandelen was het voor het baasje,
voor haar was het rennen, springen , rollen en aandacht trekken. Lang geleden
dat onze kleine meid nog eens zo uitbundig heeft gedaan.
Ze heeft zelfs daarstraks in het bos
kennis gemaakt met een Cane Corso. Je kent ze wel, zon imposante mastiff. En
geen van twee had elkaar ooit gezien, de Drent geen Cane Corso en de Cane Corso
van ze leve geen Drent, en toch trokken die twee goed met elkaar op. Zelfs
Heros hield zich rustig, geen beschermende houding in het voordeel van zijn zus
vandaag. Hera had vrij spel vandaag, zowel van broer als van de baas.
En of dat ze er van geprofiteerd
heeft, zelfs zo dat het baasje er ook plezier in kreeg. Het was een lust voor
het oog hoe ze door ons bos dolde.
Vanavond hebben we haar nog niet
gehoord of gezien, platte rust staat nu op Heras programma.
Dr. Nelly Mols, nog steeds onze steun, toeverlaat en raadgeefster.
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Even voorstellen
Begonnen als Bas & Belle blog is de hoofdrolspeler Bas noodgedwongen vervangen in de cast . Bas was de oudste met zijn vijftien jaar en toen hij overleed op 6 november ’08 stonden we in twijfel. Houden we de naam als Bas & Belle of gaan we hem aanpassen aan de actualiteit ?
In samenspraak met de lezers hebben we dan besloten het blog met dezelfde naam te laten voortbestaan als hulde aan die fijne kameraad die Bas steeds geweest is.
Nog geen week na het overlijden van Bas heeft Belle een prachtnestje gekregen met zes prachtpup’s. Vier reutjes en twee teefjes behoorden vanaf 12 november tot onze roedel.
In2008 moesten alle rashonden een naam krijgen die begon met een letter H. Zo kregen we een Hercule, Heros, Hera, Hadise, Harry en Harko. Hierbij zijn Hera en Hadise de teefjes.
Hera en Heros zijn bij ons gebleven zodat we het blog het Belle, Hera en Heros blog zouden kunnen noemen. Dat gaan we echter niet doen… Het is Bas & Belle en het blijft zo. Wat we wel gaan doen is de ondertitel aanpassen. “Dwaze belevenissen van twee prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden” gaan we aanpassen naar “drie prettig gestoorde” en dat prettig gestoord”is met die twee jonge nieuwkomers niet eens overdreven…
Ik ben Jan
"
