Oei
ons bos
xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Toen we daarstraks gingen wandelen
hadden we al een hele tijd het geluid van een kettingzaag gehoord. Van een
zware kettingzaag , dat was wel zeker met zon zwaar gebrom.
Maar dat de kettingzaag deze
afmetingen had kon niemand vermoeden. Het baasje merkte het op toen hij met
mij, Belle, de eerste wandelronde begon.
Een immens grote groene machine met
een alles vernietigende gele kop baande zich tussen de bomen door, een spoor
van takken en op maat gezaagde stammen achter zich latend ! Een ravage van
jewelste was dat.
Al een geluk dat Heros er niet bij
was, want het waren alle van die dikke favoriete plas bomen van hem. De
snelheid waarmee de bomen tegen de vlakte gingen, gelijk door de gele kop
schoven, terwijl de takken alle kanten uitvlogen, deed ons baasje even denken
aan de moeite die hij twee jaar aan een stuk heeft moeten doen om die dode boom
bij ons voor de deur te laten rooien !
Deze boswerkers wisten wel hoe ze de
zaak moesten aanpakken tegenover de gemeente- werkers. Geen gezever, geen
gelul over kapvergunning, geen besluiten van milieu wetgeving, geen prietpraat
van urbanisatie en nog minder van gemeentereglementjes.
Eén machine, één bestuurder en
sneller werk dan 25 boswerkers met stevige kettingzagen konden afwerken.
Gelukkig was het maar uitdunnen, om
steviger bomen in het midden van het bos te verkrijgen. Maar daar kregen we pas
zicht op toen de machine werd stil gelegd. Er blijven nog wel wat bomen staan
maar het is toch heel wat doorzichtiger geworden, ons bos! ! !
Belle & co
Hier is de kettingzaag aan het werk...
Hier worden de stammen van de zijtakken ontdaan....
|