Ik ben Jan
Ik ben een man en woon in Vosselaar (B) / La Magdeleine (F) (België / Frankrijk) en mijn beroep is Technisch leraar autotechniek/carrosserieherstelling op pensioen.
Ik ben geboren op 05/09/1948 en ben nu dus 76 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Onze drie Drentsche Patrijshonden, tuinieren, klussen, auto's repatriëren voor VAB.
Ik ben sinds 1971 gehuwd met Simonne.
Sinds 1983 heb ik gans Europa doorkruist tijdens de vakanties om gestrande reizigers en hun auto's te repatriëren in opdracht van VAB. Sinds enige tijd ben ik met de depannages gestopt.
Zoeken in blog
Beoordeel dit blog
Op 02-02-2014 was Jeanny Wessels de 350.000° bezoeker van dit blog. Jeanny vertelt dat ze foto's van zichzelf niet graag heeft, maar voor eeuwige roem op dit blog wil ze samen op de foto met haar Lennaert.
Op 07-08-2012 was Karin Prince de 300.000 bezoeker van dit blog. Karin had graag een foto van haar twee troetels, Siebe & Lobke, om eeuwige roem te vergaren. Wij voldoen graag aan die wens.
Lees hier de belevenissen van vier prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden
Dit Bas & Belleblog is op deze plaats stopgezet omdat er geen foto's meer konden geplaatst worden. We zijn echter het Bas en Belleblog bis gestart. Daar kan je verder lezen onder deze link http://blog.seniorennet.be/bas_en_belleblog_bis welkom op het nieuwe adres en veel leesgenot
31-10-2013
Zoek de verschillen
Zoek de verschillen
Na twee
dagen werk op hoog niveau begin je de verschillen te zien aan het dak van de
schuur. Het hout van het oude onderdak dat van beneden af er nog behoorlijk
bleek uit te zien, was dan toch zo zeer aangetast van houtwormdat het baasje besloot van er radicaal komaf
mee te maken en alles te vervangen.
Dat heeft
natuurlijk zijn invloed op de vordering van het werk maar als er dan toch
kosten gemaakt worden kan het beter goed gedaan worden is de mening van onze
baas.
Zij werken
van onder naar boven met het vervangen van het hout. Dat heeft totgevolg dat ze steeds op veilig en nieuw hout
werken.
Op dat
nieuwe hout komt dan een doek die niet condenseert en de waterdamp naar
buitenlaat ontsnappen. Veilig voor het hout terwijl er geen lekken kunnen
ontstaan.
Morgen
gaan onze baas en Hugo verder, zolang het niet gaat regenen, want ook in de
Charente telt het gezegde schoon liekes duren niet lang Zo ook deze week.
Het is
twee dagen stralend T-shirt weer geweest en op het dak was het ronduit warm.
Pas rond zes uur, wanneer de zon achter de horizon verdween kwamen de fleece
vesten boven en werden de werken gestaakt.
Morgen zou
het na de middag kans op regen geven, en de afspraak is dat er gaat gewerkt
worden tot vijf minuten voor het gaat regenen We zullen zien hoe ze dat gaan
arangeren die twee op het dak
Drie dagen
mooi weer kondigen ze aan bij météo France.
Vanaf
vandaag tot en met vrijdag zou het droog moeten blijven endat geeft ons de kans om eindelijk aan de
herstelling van het dak van de schuur te beginnen.
En zo kwam
het dat het baasje vanochtend Hugo Belde die had aangeboden van het
grondatelier te komen verzorgen. Het baasje ging dan effectief het dak op om
het houtwerk of onderdak te gaan herstellen.
En de
samenwerking tussen hoger en lager vlotte prima. Ons baasje riep allerlei
maten en afmetingen naar beneden naar Hugo en die maakte dan de planken op maat
waarna het baasje die aan een touw omhoog.
Dat
scheelde een heleboel tijd, want vorige week deed ons baasje dat allemaal
alleen en dat ging niks vooruit, nu liep het als een trein.
Ze
begonnen al niet al te vroeg in de ochtend maar toch was er om vijf uur al een
behoorlijke strook dak hersteld en terug met pannen bedekt.
Morgen
doen ze verder en de dakwerkers ploeg hoopt tegen morgen avond de strook dak
boven de grote schuurpoort klaar te hebben. Dat is dubbel zoveel werk als ze
vandaag hebben gedaan maar hier dient haast geen timmerwerk te gebeuren. Het
hout van het onderdak is hier nog in prima conditie en enkel tegen de nok
dienen enkele planken te worden vervangen.
Ons baasje
ziet het wel zitten en is vriê content dat m die hoogwerker heeft gekocht.
Het maakt
het werk haast tot kinderspel als je weet dat anders, zo zonder de
hoogtewerker, elk stuk hout en elke pan op de schouder via de ladder naar boven
diende gebracht te worden !
Hoewel het
deze ochtend een stralend blauwe hemel gaf is het baasje niet aan de
herstelling van het dak begonnen.
Een
afspraak bij de tweejaarlijkse automobielinspectie ging voor op de dakwerken.
Hier in Frankrijk is de automobielinspectie,net als in België en Nederland (APK keuring), ook verplicht. Maar hier
moet je pas om de twee jaar je aanbieden in het contrôle centrum.
En we
kunnen weer twee jaar onbezorgd rijden vertelde de man van het contrôle
centrum, er waren geen zichtbaren en verborgen gebreken, maar daar was ons
baasje ool, al wel van overtuigd
De plannen
voor de dakwerken konden na de boodschappentoer ook alweer opgedoekt worden.
Een stevige regenbui heeft de goedbedoelde plannen letterlijk in duigen laten
vallen
Dus zullen
het weer binnenwerkjes worden.
Voor t
vrouwtje was het vrij eenvoudig, die moest niet zoeken achter wat ze wilde gaan
doen. t Baasje had gisteren de laatste rijpe vijgen geplukt en daar heeft ze
weer enkele potjes vijgen confituur van gemaakt. Super lekker op een stuk echte
originele Franse baguette met vriê lekker boter. Je blijft er van eten zegt het
baasje en ook wij Drentjes lusten dat ook wel
De laatste
appelen om uit het handje te eten zijn ook geplukt, die zijn ook uitstekend
geschikt om appelvlaai van te maken en dat staat ook nog op het programma van
t vrouwtje. Op één appelboom met ouderwetse stoofappelen na is het
fruitseizoen in de tuin nu voorbij.
Het is nu
wachten op de eerste kersenoogst in juni 2014 voor we terug fruit hebben van
eigen oogst. En nu maar hopen dat die oogst hetzelfde gaat zijn als die van dit
jaar.
En de
echte start van de werken aan het dak hopen we morgen te starten (nog maar eens
zegt het baasje).
Vorige
week vrijdag is Rob Keij overleden. Rob was samen met Tiny zijn echtgenote de
eigenaar en oprichter van de Drentsche Patrijshondenkennel The Gloucester.
Maar Rob
was ook de man die in de fokbeleidscommissie van de Nederlandse Drentsche
Patrijshonden vereniging de beheerder was van de dekreuenlijst.
Rob kon
als geen ander de gepaste dekreu bij het gepaste teefje plaatsen, en daar was
niet veel tijd voor nodig. Rob, en ook Tiny hadden zowat het ganse
dekreuenbestand van Nederland en België in hun hoofd.
Nooit
hebben we tevergeefs op Rob zijn kennis beroep gedaan. Het Drentenwereldje
verliest met Rob een waardevol man.
Op
zaterdag 24 augustus was Rob en Tiny nog een graag geziene gast op de clubmatch
van de Belgische Drentenvereniging in Oud Turnhout. Toen dachten en hoopten we
dat hij greep had gekregen op zijn ziekte en aan de winnende hand was. Niet
dus hoe snel kan het gaan ?
Volgende
zaterdag neemt de familie en het Drentenwereldje afscheid van Rob.
Aan Tiny
en de familie bieden we langs deze weg ons diepgemeende deelneming aan in deze
moeilijke dagen.
De kranten
staan er vol van van de storm die over Noord Frankrijk, België, Nederland en
Engeland merken wij in de Charente weinig.
We zullen
te diep naar het zuiden zitten zegt ons hoofdbestuur. Het regent wel
pijpenstelen , cats and dogs zeggen onze Engelse overburen, maar daar blijft
het bij.
In de
internetversies van de Belgische kranten lezen we over omgewaaide bomen en
afgebroken dikke takken, en ook over omgekieperde vrachtwagens die dwars over
de snelweg zijn gaan liggen, jonge gasten die in Engeland in zee zijn
meegesleurd door overslaande golven . En nog van dat onheil, maar eigenlijk
valt de storm nog wel mee is het eindbesluit in de kranten.
foto's HLN internet versie
Volgens de
Franse gazetten zitten er zon 70.000 gezinnen zonder stroom in de
departementen Nord en Pas de Calais, en dat zijn de departementen die grenzen
aan België. In deze departementen (die van de Chtis*) zijn het omgevallen bomen en afgebroken takken die
op de elektriciteitsleidingen zijn gevallen de oorzaak van de stroompannes.
Waar en
wanneer hebben we daar ook last van gehad zegt ons baasje, doelend op de storm
van eind juli dit jaar waardoor we vijf weken zonder internet en telefoon
zaten
En terwijl
ons hoofdbestuur zich in huis bezig houdt met kranten lezen, de afwas doen, wat
prullenwerkjes, omdat er aan het dak niet kan verder worden gewerkt wegens de
regen, hebben wij ons op onze zij laten vallen en zijn onze ogen dichtgevallen.
Waarschijnlijk
zijn we nog niet aangepast aan het winteruur
Het is
niet bij ons alleen dat er geen rechte voor te ploegen valt met ons zegt ons
hoofdbestuur. De berichten over onze broers en zussen en ander Drentengespuis
zijn alle alarmerend ! Er is storm, regen, veel regen, wind, heel harde wind
op komst, en al de Drentenbazen zullen het geweten hebben.
Het is
niet alleen de aanpassing aan het winteruur dat ons parten speelt, want we
hebben ons heel gedeisd gehouden deze ochtend tot het acht uur (wintertijd)
was.
Dat komt
waarschijnlijk omdat het hier in de Charente vandaag een donkere dag is en wij
onze dag indelen naar licht en donker, en niet naar een uurwerk.
Ondertussen
is de voormiddag al wat gevorderd en hebben we aan de jagers in de velden
rondom al luidkeels laten weten dat wij er ook nog zijn. Eventueel zelfs om hun
Bretonkes te helpen met het weinige wild dat er nog zit, mee op te jagen.
Er lopen
hier in de velden vier mannen met geweren rond, die hebben drie Bretons bij om
die twee hazen die we dit jaar gezien hebben te pogen in de pot van moeder de
vrouw te krijgen.
t Zal wel
weer langs de slager passeren worden als ze met een stukske vlees willen
thuiskomen, een tam konijn made in China of iets in dat genre. P
Netjes
versneden en proper ingepakt in een papier van de boucherie de Villefagnan,
in plaats van wild uit de weitas.
Wind in
onze kop, niet eenvoudig voor onze bazen, maar die zagen het al dagen geleden
aankomen. Het is ook daarom dat de dakwerken op een laag vuurtje gezet zijn. In
plaats van schrik te hebben om door de oude planken te zakken, zouden de
overbezorgde vriendinnen nog eerder bericht krijgen dat de baas van t dak zou
gewaaid zijn
Wij hadden
deze avond weer bezoek op onze koer. En het was niet bepaald moeders mooiste
die ons kwam bezoeken of nieuwsgierig naar ons was.
Vlak voor
de deur, we hadden hem/haar haast dood getrapt toen we weer eens naar buiten
stormden om dat ambetant manneke met zijn vervelend knetterend brommertje weg
te jagen. Maar Heros die eerst buiten was ging zwaar in de remmen toen hij over
Walter overheen sprong.
Het was
een pad op ons pad, die op ontdekkingstocht was. En al de padden die bij ons op
het erf komen krijgen steevast de naam Walter. Dit is een eigenaardigheidje
sinds bijna vijftien jaar.
Dat kwam
zo We woonden amper een week in La Magdeleine toen we in het putje waar de
hoofdkraan van de waterleiding in staat een pad ontdekten. Maar we kenden de
naam van het dier niet in het Frans en de man die in de tuin de kuil aan het
graven was voor het zwembad noemde die pad un crapeau. Omdat dat woord zo
klonk als Capiau, zoals destijds de man van de telefoongrappen op BRT II
radio, noemden wij de pad naar hem. We hadden een extra huisdier genaamd
Walter
En zo
hebben al de padden die hier ooit op het erf zijn langsgekomen de naam Walter
gekregen. De hoeveelste Walter hier vanavond is langskomen weten we al niet
meer, onze bazen zijn de tel kwijtgeraakt.
Nu heeft
het baasje zijn lederen lashandschoenen maar weer eens aangetrokken (meestal
dienen die voor egels te pakken) en heeft Walter XXX netjes buiten de tuin in
de weide gaan zetten. Wij mochten in elk geval niet met Walter spelen. Flauw
van het baasje maar toen het baasje vertelde dat de huid van padden giftig is
vonden we het toch netjes van onze baas!
Walter is
intussen op zoek naar insecten aan de overkant van de straat, waar hij zeker zo
veel kans maakt op lekker eten dan bij ons op de koer, en daarbij nog, er lopen
daar veel minder sterke Drenten die padden makkelijk een tik kunnen geven
waarbij ze in de paddenhemel terecht komen !
Hier in
Ferret is het momenteel een actuele titel voor een song. Het weer is niet van
die orde dat je met veel goesting aan de dakwerken begint. De
weersvoorspellingen zijn ook van dezelfde aard en dus blijft onze baas met zijn
beide voeten op de grond !
Tegenvaller
dus maar niet ongewoon deze tijd van het jaar. Om die reden heeft onze baas ook
drie weken uitgetrokken voor de herstelling van het dak van de schuur. Vooral
het deel waar hij nu aan begonnen is was werkelijk noodzakelijk omdat er toch
wel serieuze lekken in voorkomen. Wanneer dat deel al hersteld is kan de rest
nog wel even wachten op betere tijden.
Gisteren
in ons laat avond bericht meldden wij dat de pups van ons K-nestje
halfbroertjes en zusjes hadden in Denemarken en dat we van Falcon, de zoon van
vader Ferron,het reutje dat naar
Booischot is gekomen fotos hadden gekregen. Nu is ons baasje gisteren avond
die fotos toch wel vergeten plaatsen zeker.
Maar geen nood, op dit blog verschijnen meerdere berichten per dag en dus nog
geen twaalf uur nadat de fotos vergeten waren komen ze nu onder dit bericht te
staan.
Ja, wat
doe je zoal op een dag dat het ouwe wijven regent ? Bij de Engelse overburen
regent het vandaag iets gans anders, daar regent het cats and dogs. Het
baasje zegt dat zoiets al even stom is als die ouwe wijven, slaat op niks volgens
hem. Ook die pijpenstelen regenen is even stom, want je ziet het nog zo weinig
die pijpen
Maar daar
draait het vandaag niet om, het is ons tijdverdrijf op dagen dat je kletsnat
terug binnen komt wanneer je even je poot bent gaan heffen zoals Heros pleegt
te doen.
We hebben
zo weinig mogelijk buiten gemogen van ons hoofdbestuur. Niet te veel natte hond
in huis is hun motto en ook de handdoeken geraken niet meer droog.
We hebben
dus maar achter ons baasje zijn hielen gelopen terwijl hij toch iets ging
doen. Of we hebben ons voor de kachel laten vallen. Lekker weer daar op minder
van een meter afstand van wat ons baasje (naar het merk van kachel) onze Godin
noemt. Ze is inderdaad hemels met de warmte die ze afgeeft en ze heeft ook een
heilzame werking op onze oogleden, die vallen namelijk al dicht voor we goed en
wel liggen !
We kregen
vandaag ook bericht in de mailbox uit twee verschillende richtingen. Eentje van
Gitte uit Denemarken, die meldde dat Ferron, de vader van ons K-nestje, een
zoon uit zijn in Denemarken gefabriceerd nestje als huisgenoot krijgt. Van Rudy
en Simonne, de baasjes van Ferron kregen we dan ook de eerste vier fotos van
de kleine Falcon in onze mailbox.
Dat wil
dus dan ook zeggen dat Kyra-Belle, Kyra-Luna, Kato, Kona, Kibbels, Kiki ,en de
reuen Kiet, Kwispel en Kody, halfbroertjes en -zusjes in Denemarken en België
hebben. Falcon is vanuit Denemarken terug naar zijn vader gekomen en gaat
volgend seizoen Ferron en Kiet vergezellen op de wekelijkse jachtpartijen.
Wij gaan
nog met interesse de strapatsen van dat trio proberen op te volgen, en jullie
lezen natuurlijk daar ook over mee.
En nu,
gaan we even het baasje vragen om even buiten te mogen vooraleer we ons terug
rond de Godin nestelen, laat het buiten maar plensregenen
Geen erg,
er is niemand verdronken, alleen de planning is in t water gevallen.
Letterlijk nog wel, er trekt vandaag een regenzone over de Charente, en uit
veiligheidsoverweging kruipt ons baasje dan niet op het dak.
De
eigenlijke dakwerken zijn dus gisteren effectief gestart, de eerste planken
zijn vervangen en het werk valt best mee. Alleen heeft het baasje gisteren naar
een kameraad getelefoneerd met de boodschap dat er een vacature was voor een
zageman.
Het is
namelijk zo dat wanneer je zo n werk alleen doet telkens naar beneden moet
komen voor elke nieuwe plank die moet op maat gemaakt worden en daar kruipt dus
het meeste tijd en moeite in.
Ondertussen
is de vacature ingevuld, (zonder linkedIn of dergelijks) en gaan we met zn
twee aan de slag. Eentje op het dak terwijl de ander op de grond het houtwerk
op maat maakt.
Gisteren
in de voormiddag heeft het baasje de hoogtewerker even terug in de schuur
moeten zetten om het vangnet te plaatsen. Er hangt nu een stevig hekwerk van
Heras in de nok van de schuur, bevestigd met vier spanbanden om vallende
voorwerpen of arbeiders op te vangen moest het echt fout gaan.
Het baasje
heeft ook enkele lucht-fotos gemaakt van op dakgoot hoogte. Wat zijn wij
Drentjes dan plots kleine keffers geworden. Flatterend is het voor ons zeker
niet. Vanuit kikkerperspectief zien we er in elk geval indrukwekkender uit dan
op deze fotos vanuit de hoogte
'Giant George', volgens Guinness World Records de grootste hond
ter wereld, is overleden. Dat schrijft Huffington Post. De Deense dog uit
Tucson (Arizona) was 1,09
meter hoog en 2,20 meter lang, en de titel dus zeker waard.
George overleed vorige week donderdag in het bijzijn van zijn baasjes. Het
beest werd net geen acht jaar.
De
planning van gisteren klopte als een bus, alleen de herstelling aan de balk
binnenkant schuur was op enkele minuten hersteld. Het juiste balkje lag/stond
zo maar voor het meenemen in de hangar. De juiste maat, de juiste lengte, het
goei gerief met de hoogtewerker, en t was gefikst in geen tijd.
Dus dan
maar de hoogtewerker buiten gereden met de movers. Caravan rijders kennen
dat, het zijn rollen die je tegen de banden draait en die dan elektrisch worden
aangedreven om zo het voertuig op zijn plaats te rollen.
Dat was
wel even wennen, dat werkt zoals je met een rupskraan, of bij een Bobcat, of
nog groter bij een legertank. En dat zijn nu voertuigen waar een baasje als die
van ons, zelfs niet alle dagen mee gaat rijden
Het was
dus even testen en proberen want die rollen worden door oliedruk aangedreven en
daar is ons baasje niet zo bedreven mee als met een koppeling en vitessen.
Maar het
spul is goed buitengekomen en nog fatsoenlijk geparkeerd ook. En toen kon de
poort van de schuur niet meer dicht Die hoogwerker stond in de weg ! ! !
Geen
probleem zegde het baasje, want oefening baart kunst en zie, het ging de tweede
keer al heel wat beter bij het manoeuvreren en geen vijf minuten later was de
poort dicht en stond de hoogtewerker nog beter geparkeerd als tevoren.
Toen wilde
het baasje écht aan de slag, maar een blik richting hemel bracht hem op andere
gedachten. Nog voor de hoogtewerker was afgedekt viel er een stortbui uit de
hemel waar we met zn allen toch wel naar stonden te kijken.
Kortom, de
hoogtewerker was afgedekt en bleef voor de rest ongebruikt en afgedekt. Het dak
was toch te nat om begaanbaar te zijn .
Vandaag
geeft météo France mooi weer en gaan we er stevig tegenaan. Uiteraard houden we
jullie op de hoogte razend gevaarlijke en spannende werkzaamheden(toch volgens enkele familieleden en
vriendinnen). Onze baas ziet dat anders, goed opletten en automatismen
vermijden is de beste veiligheidspreventie
Wat is het verschil is tussen moed en lef ?
Moed =
midden in de nacht bezopen thuiskomen,
je vrouw staat op je te wachten met een bezem,
en dan vragen :
'Ben je nog aan het schoonmaken of vlieg je nog ergens naar toe?'
Lef =
midden in de nacht bezopen thuiskomen met een parfumluchtje
om je heen en lipstick op je kleding,
je vrouw op haar kont slaan,
en zeggen:
'jij bent de volgende'.
De
planning voor vandaag hier in Ferret is gemaakt en wij Drentjes komen er haast
niet in voor.
Het is dat
grote blauw/gele machien dat de hoofdrol speelt vandaag. Gisteren heeft het
baasje alles al in gereedheid gebracht om vandaag te beginnen aan de
dakrenovatie van de schuur en stal.
Hij is
gisteren al begonnen met de eerste veiligheids maatregelen om niet met zijn
klikken en klakken door het houtwerk van het onderdak naar beneden te
donderen. Daarvoor gaat hij zo n Heras hekwerk binnen in de nok van het dak
hangen, als m dan door de oude planken trapt valt hij letterlijk in een
vangnet. Veiliger dan in het cirque du soleil zegt m.
Vandaag
moet er eerst nog een balkje vervangen worden dat al enkele keren te veel nat
en droog geworden is. Met behulp van de hoogtewerker kan dit prima van
binnenuit vervangen worden.
Buiten
gaat er vandaag niet veel aan het dak gedaan worden, daarvoor is de lucht te
grijs en de weersverwachting te twijfelachtig. Hier in de buurt van Ruffec
geeft men zelfs kans op onweer Neen,dan stellen we de buitenwerken nog maar even uit .
Tussen
Belle en Heros blijft het nog even spannend. De problemen blijven nog steeds
van hormonale aard en tot nu toe heeft het hoofdbestuur beide lovers uit
elkaar kunnen houden, op die ene keer zondagavond na. Maar de goesting blijft
nog even en de bazen blijven waakzaam .
Bij Hera
is de loopsheid totaal voorbij, voor haar heeft broerlief Heros geen
belangstelling meer. Het is meer de Griekse tragedie van Oedipus*, de zoon die
moeder opvrijt, die zich op dit moment hier ten huize afspeelt
Volg dus
de belevenissen van Franse dakwerken en tevens de moderne versie van een stuk
uit de Griekse mythologie hier op dit blog. Allemaal beleeft door van oorsprong
Nederlandse Drenten met Belze bazen. Als dat nog geen Europees verhaal is !
Telkens
als we voor meer dan een dag weggaan, wij mogen/moeten dan uiteraard mee is het
bij het hoofdbestuur telkens de vraag heb je koebeest mee ?
De vaste
lezers kennen ongetwijfeld koebeest van Lucy . Koebeest gaat overal mee naartoe
en dient als vast slaapmaatje van onze jongste.
Al vanaf
de dag dat de overige elf pups, nu stilaan 17 maanden geleden, het nest hebben
verlaten (ook met een pluche slaapie) is koebeest de vaste slaappartner voor s
nachts van Lucy.
Zo ging
het ook verleden zondag ochtend toen we klaar stonden om te vertrekken. Zowat
tien maal is er gevraagd is Koebeest mee ? Is koebeest al in de auto ? En
telkens was het antwoord positief, Koebeest lag voor alles het eerst in de
auto.
Wanneer de
baasjes ons s morgens de tuin inlaten voor de eerste plas en sigaar loopt Lucy
achter de andere drie aan met Koebeest in haar bek, de koe moet mee de tuin in
s morgens, en even plichtsbewust brengt Lucy haar maatje van de nacht mee
terug binnen.
Regelmatig
passeert Koebeest de wasmachine, die wast er dan al het stof, opgedroogd
hondenspeeksel en soms zelfs slijk uit haar vacht,dan lijkt ze net herboren wanneer ze uit de
droogkast komt. Want dat laatste is een noodzaak, op natuurlijke wijze krijgen
de baasjes Koebeest nooit droog vooraleer ze s avonds terug dienst moet doen !
Koebeest
zelf is ouder dan de leeftijden van ons viertal samen opgeteld. Zij deed al
dienst bij nichtje An, die er mee speelde toen ze een kleuter was, en diezelfde
An heeft nu zelf al een kleuter thuis rondlopen !
Ons baasje
schat dus dat ons exemplaar van Koebeest zowat het oudste nog in gebruik zijnde
pluche koe moet zijn, 25 jaar haalt ze makkelijk.
Opmerkelijk
is ook dat alle andere pluche zaken al lang de geest hebben gegeven. Zo zijn er
al een tochthond, een Ikearat en nog wat onbepaald pluche grut een roemloze
dood gestorven.
Maar niet
Koebeest dat is een blijver, en meegaan doet ze waar ook Lucy naartoe gaat
Tien dagen
hebben we met de grootste oplettendheid Heros van zijn zus weg kunnen houden.
Heros mocht met de auto mee boodschappen doen en dan bleef Hera thuis of het
was juist andersom als we ergens naartoe gingen waar we zeker geen reuen zouden
ontmoeten.
Tien dagen
heeft het baasje succes gehad en heeft hij geen twintig minuten op zijn knieën
bij twee parende honden moeten zitten.
Tot
gisterenavond, kort na onze aankomst in La Magdeleine ! Toen zag Heros de kans
om zijn bereidwillige moeder eens goed te pakken.
Het baasje
had die twee al uit elkaar gejaagd toen hij de auto aan het leeghalen was, maar
toen hij heel even, zeker geen twee minuten aan de kachel bezig was om ze aan
te steken was het zover ! Heros, zat goed vast op zijn moeder Belle. Het baasje
was er niet blij mee maar toch opgelucht dat hij Heros vier jaar geleden heeft
laten steriliseren. Heros kan dan nog wel van alles op dat gebied, er zal
echter niets van komen.
Zoon en
moeder hebben even O die Poes gespeeld en daar is het bij gebleven. Alleen
het baasje heeft er weinig lol aan beleefd met twintig minuten op zijn knieën
te zitten. Eén geluk voor hem het was binnen te doen
Zo, het
verlof (?) is goed ingezet, althans voor moeder en zoon. Wat gaan ze de volgende
dagen nog allemaal uit hun hoed toveren is de vraag waar t baasje momenteel
mee in zijn hoofd zit.
Prima rit
hebben we gehad vandaag, en bijna aan een rekordtempo.
We zijn
vertrokken klokslag 11u30 deze middag en we waren om 19u10 op de hof in Ferret
! Zeven uur en veertig minuten voor 800 kilometer , en
nog geeneens te hard gereden
Maar het
ging allemaal goed, wij de Drentjes hebben ons van gans de rit niet laten
horen, ook niet in Parijs waar die motos en brommers regelmatig rond je
flaporen vliegen .
Het
hoofdbestuur heeft ons voor Parijs even uitgelaten op een snelwegparking met
allemaal fijne geuren. Daarna hebben we nog een halte gehouden tussen Orléans
en Tours omdat de Masjebashi ook dorst begon te krijgen . en dan ging het in
één ruk door tot thuis.
Ons baasje
had gisteren nog een nieuwe GPS gekocht omdat er zoveel nieuwe flitspalen zijn
bijgekomen en ook omdat deze nieuwe TomTom ook de files aangeeft. Het ding
heeft wat gekost, daar niet van en vandaag was m veruit nutteloos want we
hebben buiten even een kleine vertraging door een auto met pech op de
périférique aan kruissnelheid kunnen doorvlammen.
Op de N10
tussen Poitiers en Ruffec was er ook al haast geen beweging van autos enook
daar konden we geen kortere tijden maken zonder overtredingen te begaan.
Eens thuis
hebben we al dadelijk een kat de schrik van haar leven bezorgd. Het was een
voor ons vreemde kat die hier den hof vier weken voor zich alleen heeft gehad
en zich dus al best thuis voelde.
Die hebben
we al snel tot andere gedachten gebracht. Zou een kat dat ook kunnen, het
hazenpad kiezen ? Indien ja, dan heeft ze dat terstond gedaan !
Morgen
meer spannend nieuws vanuit Ferret waar we aankwamen tegen zonsondergang en
waar ze morgen nog een mooie dag voorspellen .
Met een dag vertraging gaat het er
vandaag toch van komen, we trekken voor enkele weken naar La Magdeleine in de
Charente .
Ons baasje gaat het dak van de
stal en de schuur restaureren. Dat wil zeggen dat na de stormen van deze zomer,
die er niet alleen voor zorgden dat we meer dan vijf weken zonder internet
zaten, ook de druppen hebben groter gemaakt.
Het baasje was al van vorig jaar
van zin om iets aan de lekken in het dak te doen, maar nu hij de beschikking
heeft van een hoogtewerker heeft hij er meer dan zin in. t Gaat vooruit gaan
de vologende weken wanneer het tenminste geen pijpenstelen of oude wijven
regent.
Vanaf morgen of overmorgen lees je
hier onze belevenissen en die van ons hoofdbestuur op hoger niveau of toch
tenminste boven de dakgoot uit !
We kregen ook nog een Lando-gazet
uit Oud Turnhout in onze mailbox
Hierna de Lando gazet... en tot
vanavond,
Belle &
co
Liefste Faes-roedel,
bij ons was het
woensdag een feestdag, we wisten het zelf ook niet dat hij bestond, maar het
was echt wel zo: het was officiële lebberkes*-dag.
Onze Lando had zoooo
het kus. Heel de dag en avond kwam hij likjes geven dat het een lieve lust was.
Het is zo'n aanhankelijke lieverd.
Het wandelen gaat
momenteel al 2 weken heel kordaat, volg, volg en nog eens volg want daar heeft
hij nog geen kaas van gegeten. Zijn neus werkt een beetje te goed en zijn
drijfveer dan ook. Het is tenslotte een jachthond dus negatief is dat niet maar
een rustige wandeling zou toch ook wel eens aangenaam zijn. We werken eraan.
Van de week ging hij
de was mee sorteren. Dat washandje moest buiten vond hij dus huppekee, ermee
weg. Als ik dan vroeg: "waaaat heb jij daar?" dan had hij toch een
lol. Z'n staart zwierde tegen 100
km per uur en zijn blik sprak boekdelen: "kom het
maar halen als je kan". Heerlijke deugniet.
Oh wacht, Lando moet
zelf nog wat vragen aan zijn oom, komt hij hé:
Hé ome Heros, hoe
is't onder ons mams en oma hunne staart? 'k heb gehoord dat daar een lekker
geurtje circuleert? Flauw van ome Faes om jou staart verbod te geven hé. Hihihi
Stevige poot,
Lando
Lieve groetjes,
De Wouterkes
* van het werkwoord lebberen synoniem voor aflikken
Hij heeft
het m weer gelapt hé onze baas De Masjebashi is momenteel niet bepaald the
place to be ! En zeker niet voor hypergevoelige Drentenneuzen.
Dat komt
zo
Al sinds
de herstelling van de versnellingsbak van de Outlander kregen we bij file
rijden de geur van uitlaatgassen in het interieur van de auto via de airco. Dat
stonk en dat was hoogst onaangenaam en het stonk naar pas uitgeblazen kaarsen.
En laat dat nu juist de geur zijn waar ons baasje boebbelen van krijgt, waar
ook zijn maag nog eens van omdraait.
De auto
was daar al verschillende malen voor in de garage geweest en er waren al
verschillende onderdelen terug vastgezet en filters vervangen maar niets hielp.
Tot ons
baasje vorige maandag terug naar de garage bracht met de boodschap hier heb je
hem, als je het niet kan vinden mag je hem houden. Een paar uren later kwam
dan het telefoontje dat de oorzaak gevonden was. Wat bij het baasje niet al te
vriendelijk de opmerking nog eens ? ontsnapte.
De
overeenkomst was dat een koeler van een E.R.G. klep fitte en wanneer die
vervangen was zou het euvel genezen zijn. Het was inderdaad zo,en de stank van gedoofde kaars was voorbij.
Maaaar
toen zou het baasje ook de Ambi Pur luchtverfrisser op het dashbord
vervangen. Een nieuwe werd aangekocht want deze die nog in de kast stond was er
eentje voor in de woning en die kunnen niet in de auto worden gebruikt
Nu kan
een kind de was doen in dit geval maar het baasje presteerde het van die
luchtverfrisser met houder en al ondersteboven op de ventilatierooster te
plaatsen
Het
resultaat was dat twee uren later de luchtverfrisser totaal leeggelopen was en
het interieur van de auto ruikt als een winkel van Paris XL waar ze al de
goedkope brol aan het demonstreren zijn
De
Wesselsen die gisteren met ons meereden naar de voordracht, zullen het thuis
ook wel hebben kunnen uitleggen waar ze vandaan kwamen aan Cartouche, Lennnaert
en de poezen.
Wij de
Faes Drenten kijken er in elk gaval niet naar uit van in zon geur naar
Frankrijk te rijden.
Eén goed
vooruitzicht (of slecht, hoe je het bekijkt) op de verpakking van de
luchtverfrisser staat dat hij maar twee maanden werkzaam is
Wij kijken
alvast uit naar de Kerstperiode en dat is dit jaar niet bepaald voor de
cadeautjes
Een fervent "bungee jumper" gaat met vakantie naar
Marokko. Daar ziet hij een mooie minaret en beslist om er een sprong uit te voeren. Hij gaat naar de winkel en koopt er de nodige spullen: 25 meter speciale
elastiek, een karabijnhaak en een lederen harnas. Die middag springt hij voor een groot publiek. Hij veert terug omhoog op 50 centimeter van de grond. Iedereen is laaiend enthousiast... De dag erna beslist de lokale sportvedette, Mohammed, bijgenaamd Momo, de
sprong ook te proberen en gaat eveneens naar de sportzaak om hetzelfde
materiaal te kopen. Op die middag springt Momo van het minaret en....... hij stort te pletter !! De lokale politie onderzoekt het ongeval en komt terecht bij de eigenaar van
de sportzaak. Men vraagt hem wat hij aan Momo heeft verkocht. Het antwoord van de handelaar: "Hij mij vragen 25
meter elastiek, een karabijnhaak en een lederen harnas. Omdat zijn vader goede vriend is van de familie, ikke aan Momo 5 meter gratis elastiek
bijgegeven".....
Het was
weer eventjes geleden dat we nog eens huiswacht hadden, maar gisterenavond
hebben we weer een belangrijke bewakingsopdracht van have en goed netjes
volbracht.
Het was in
elk geval weer voor ons dat ons hoofdbestuur, samen met de baasjes van
Cartouche en Lennaert naar een voordracht over DNA en fokwaarden gingen. En ze
hebben weer wat bijgeleerd want de geleerde professor Frank Coopman legde het
van naaldje tot draadje erg duidelijk uit.
Komt daar
nog eens bij dat hij de talrijk opgekomen bezoekers goed kon boeien met zijn
klare uitleg.
Het
zaaltje van het parochiecentrum van Hofstade zat afgeladen vol met
hoofdzakelijk fokkers en vertegenwoordigers van verschillende rasverenigingen.
Ons baasje zegt dat het beslist meer dan 100 mensen moeten geweest zijn. Dit
tot grote verbazing van de organisatie die op zon dertig mensen maximum hadden
gerekend.
Top succes
voor de organiserende Flatcoated retriever vereniging dus.
De baasjes
hadden ook nog eens volop de kans om vragen te stellen in deze voor hen toch
wel nieuwe materie. Voor het groot verlof lieten ze in de USA al via
bloedonderzoek en de DNA methode, de PRA van zeven van onze honden en verwanten
onderzoeken. Sindsdien, in die enkele maanden blijkt dat bloedonderzoek al niet
meer nodig te zijn en kan doormiddel van een swap zoals wij dat kennen voor
de DNA onderzoek van afstamming, al heel veel DNA opzoekwerk worden verricht.
Wat ons baasje doet besluiten van nog meer van zulke vergaderingen over deze
toch wel heel boeiende en snel evoluerende materie te gaan volgen.
Ook Chris
en Jeanny de baasjes van Cartouche en Lennaert waren in de wolken over wat ze
hoorden op de uiteenzetting. Ook zij gaan volgende maal wer van de partij zijn
!
Begin deze
week kregen we een melding van Marian (van onze Kiki) dat er in de Aldis in
Nederland reflecterende halsbanden met LED verlichting werden aangeboden aan de
heel schappelijke prijs van 5,99.
Nu wilde
ons baasje zich al bij de eerstvolgende aanbieding zulke halsbanden aanschaffen
en het was dus hét moment om een telefoontje te doen naar Luc en Gerrie van The
Gloucester Drentenkennelin Goirle http://drentsche-patrijshond.eu/
met de vraag of zij in de Aldi in Tilburg voor ons viertal zo vier halsbanden
wilden aankopen.
Gisterenavond
kregen we dan een telefoontje dat de vier halsbanden in Goirle op ons lagen te
wachten. Ons baasje is dan samen met Heros de halsbanden gaan oppikken waarna
Heros de belangrijke taak kreeg van de halsbanden te passen en te demonstreren
.
Buiten de
reflecterende gele strip heeft de halsband ook nog eens LED verlichting in drie
standen, snel knipperend, langzamer knipperen en constant branden.
De
halsband is daarbij ook nog eens van een stevige uitvoering die bestand is
tegen een trekkende Drent. Wij hebben de maat M die ruimschoots groot genoeg
is voor een Drentennek met een omtrek van 45 tot 60 centimeter. Hij
past dus voor zowel Heras nek als die van Heros, bij ons de dunste en de
dikste nek, letterlijk toch !
De
halsband gaat voornamelijk dienst doen wanneer we terug in La Magdeleine zijn
en om ons makkelijker terug te vinden als we bij de laatste uitlaatbeurt voor
het slapengaan in de tuin mogen. Vroeger was het steeds een met een zaklamp
zoekend baasje die ons moest komen zoeken in de 1/3 ha grote tuin. Want ook s
avonds is die tuin zo interessant dat wij niet altijd dadelijk terugkomen als
het hoofdbestuur ons roept .
Katten en
andere indringers moeten immers door ons opgespoord worden voor we aan onze
nachtrust kunnen beginnen. Vanaf volgende week ziet ons baasje, dank zij de
Aldi-halsbanden in één oogopslag waar we ergens zitten in de tuin
Het is al
enkele dagen aan de gang tussen broer en zus . Heros wil en Hera is er ook niet
vies van
Kenners
weten waar het om draait ! Hera is zo loops als wat, en Heros zou Heros niet
zijn als hij niet aan het feest zou kunnen deelnemen.
Het kan
eigenlijk geen kwaad meer want Heros heeft jaren geleden al een knip in de
zaadleiders gehad en zal dan ook geen pupjes meer produceren. Maar al de
voorbereidingen tot het maken van puppies gaat nog wel. Het goei gerief werkt
nog prima, alleen is er van productie geen sprake meer.
Nu zal je
je misschien afvragen waarom het hoofdbestuur zich dan wel zorgen maakt ? Wel,
zeer eenvoudig omdat het baasje niet meer op de meest onverwachte moment ergens
in de tuin op zijn knieën in de regen wil gaan zitten bij twee parende honden.
Dat is de enige en simpele reden !
Maar ook
moeder Belle is loops, zij is op enkele dagen na, op hetzelfde moment loops
geworden als Hera. Maar voor zijn moeder heeft Heros op dit moment nog geen
belangstelling. Zuslief zal op dit moment lekkerder ruiken dan moeder. Maar ook
het moment dat zij de volle aandacht gaat krijgen verwachten we binnen enkele
dagen. Heros weet uit ondervinding perfect te bepalen wie van de twee op hun
hoogtepunt is en wie dan de volle aandacht verdient.
Ondertussen
is het nog altijd Hera die heel bereidwillig haar staart opzij draait wanneer
broer Heros met zijn oren heel op zijn kop gedragen, en met zijn tong uit zijn
bek zijn avances komt maken aan Heras bench
Ook als we
in Vosselaar zijn leest ons baasje regelmatig www versie van de Franse krant
die wij ginds dagelijks lezen in de papieren versie.
Zo ook
gisteren, en ons baasje is dan wel geen jager, de belevenissen van de jagers
ginds in de omgeving heeft toch wel steeds zijn interesse .
Gisteren
berichtte de Charente Libre dat er in Gondeville, vlakbij Jarnac en Cognac een
jager is geweest die met één welgemikt schot gans het dorp zonder elektriciteit
heeft gezet.
De jager
in kwestie had een vogel (niet gepreciseerd, vermits gibier) opgemerkt op de
elektriciteitsdraden en heeft die vogel geschoten. Daarbij heeft hij ook de
ophanging (de isolator) geraakt en zo de lijn zo beschadigd dat de lijn
onderbroken was.
Je kan het
zo stellen getuigen hoorden een schot, en toen deden ze het licht uit. Na drie
uren hadden de technici van EDF (Électricité De France) de lijn hersteld
De jager
zelf is in zijn bestelwagen gestapt en vertrokken zonder zijn adres achter te
laten
Via deze
link kan je gans het artikel in de CL lezen, in de taal van Molière.
Zo stilaan
zijn we prima uitgerust geraakt. Niet dat we oververmoeid waren, maar de
weersomstandigheden zijn niet van die aard dat onze baas veel beweging in zijn
Drentjes krijgt.
Heros
heeft het daarstraks gepresteerd van buiten te gaan omdat zijn loopse zus ook
buiten was. Maar hij is maar juist met zijn snoet onder de overkapping van het
terras uit geweest. Zijn kop en nek heeft het vrouwtje moeten afdrogen, zijn
rug en staart waren zo droog als toen hij de keuken verliet En het was van de
grote goesting om zijn loopse zus te volgen, zoniet was hij nog niet uit zn
bench gekomen !
Heros is
wel met t baasje naar het dorp geweest omdat het baasje nog wat
bankverrichtingen te doen had. Hij is wel niet uit de Drentmobiel geweest, onze
flauwe vond dat m beter in de auto zat dan in de nattigheid te gaan lopen !
Anderzijds
is het wel zo dat het nieuwe grote kussen al lang perfect ingeburgerd is. Onze
baas verdenkt ons er van dat we een beurtrol hebben voor wie wanneer en hoe
lang daarop mag liggen. Het enige moment dat het kussen vrij is moet op het
moment zijn dat we met zn allen op wandeling zijn. Of wanneer we s nachts in
onze eigen bench uilen liggen te vangen.
Volgende
week trekken we naar t schijnt terug voor enkele weken naar Frankrijk. Het
baasje gaat dan toch maar aan de restauratie van het dak van de schuur en stal
beginnen. In oktober is het ginds gewoonlijk nog mooi weer.
Niet te
warm of te koud, en met regen valt het dan ook gewoonlijk nogal mee.
Je kan dan
ook waarschijnlijk veel fotos op het blog verwachten vanuit de hoogte.
Minstens vanuit de dakgoot of vanaf de hoogtewerker. Het gaan dan luchtfotos
van Ferret zijn die hier op het blog komen Dus waith and see next week, on
this blog !
Bah, bah en nog eensbah, als zelfs een Drent al begint te balen om dat smerige
vuile regenweer, dan is het al ver gekomen en moet het inderdaad vriê erg zijn.
Deze
ochtend zijn we even buiten geweest en gelijk dienden we weer helemaal
afgedroogd te worden, Ook gans de nacht heeft de regen tegen het venster getikt
waar wij aan de andere, de droge kant lagen te slapen of naar de regen lagen te
luisteren.
We hadden
gehoopt vandaag op een extra wandeling omdat het vandaag de verjaardag van t
vrouwtje is maar ook die ziet het niet zitten van warm ingeduffeld en met
laarzen en regenkleding door het slijk te gaan dabberen.
We hebben
ons lekker terug getrokken in onze benches.
Hera heeft
nog wel hoop op beterschap want die heeft al een bal binnen bekbereik
gehouden, voor het moment dat er toch beterschap in het vooruitzicht is. Heros
ligt in de bench naast zijn zus en Belle en Lucy delen het grote nieuwe kussen.
En voor
alle vier telt hetzelfde, slapen en snurken tot we een streepje zon zien
binnenvallen .
Gisteren kregen we een bericht in onze mailbox dat er bij een
Nederlandse vriendin die we kennen uit het Drentenwereldje een reutje van vijf
jaar is teruggebracht wegens privé omstandigheden.
Hieronder het bericht zoals we het zelf in onze mailbox vonden
We hebben een reu ter overplaatsing. Door privé
omstandigheden moest hij weg.
Het is een reu die wij zelf hebben gefokt en hij is 5 jaar oud.
Heeft iemand een warme mand voor hem. we kunnen hem zelf niet houden, hebben
hier al 2 reuen lopen.
Het is steeds triest wanneer je een kameraad die je jaren in huis
hebt gehad door omstandigheden moet terug of wegbrengen. Hier in dit geval komt
de hond terug bij de fokker zoals het overal zou moeten gebeuren.
Wij plaatsen dit bericht hier omdat we het volste vertrouwen in de
fokster hebben.
Kandidaten voor het overnemen geven mij een mailtje via de button
hier bovenaan in de rechter kolom e-mail mij dan brengen wij je in contact
met de fokker.
Het zal
wel een bevooroordeelde mening zijn van de hondenbaas, maar toch willen we het
even vermelden.
Gisteren
en de twee dagen voordien was het hier in de hondenroedel maar stilletjes.
Belle was ziek (ze had vrouwenkuren zegt de baas) en dat woog ook op het gedrag
van de bazen maar ook op dat van Hera (ook loops) en op dat van Heros en Lucy !
Omdat
alles zo snel is omgeslagen bij Belle valt het zo sterk op. Vooral gekke Heros,
die gaat als een gek te keer tegen zijn moeder Belle door kuren te verkopen die
we sinds haar vorige loopsheid niet meer hadden gezien.
Te zot om
los te lopen zegt het baasje daarover, en eigenlijk slaat m nagels met koppen.
Ook Lucy moet er van Gekke Heros aan geloven, maar Lucy laat zich niet zo maar
doen. Die durft zich plots omdraaien wanneer ze weer eens achter elkaar
aanhangen. Dan is binnen de seconde de opgejaagde plots verandert in opjager.
Het is knap om zien hoe die twee achter elkaar hangen in de tuin, maar ze doen
het ook rond de tafel in de huiskamer en dan is het plots heel wat minder
plezant voor de baasjes !
En wat is
de rol van Hera dezer dagen ? Die is rustig loops aan het zijn, kan er van
genieten wanneer Belle of Heros zich nog eens inlaten met de persoonlijke
hygiëne van haar. Bekijkt voor de rest het doen en laten van haar huisgenoten
en geeft daar dan geregeld Lucy naar haar poten wanneer die weer eens door het
lint gaat volgens haar .
Ons
vrouwtje is haast de wanhoop nabij want morgenavond hebben we het kot vol met
haar een dag vooruitgeschoven verjaardagsfeestje voor de familie. De reden van
de (haast)wanhoop ? Zestien slijkpoten die recht vanuit de tuin door keuken en
living roetsen. De stofzuiger deed al overuren door het ruien van de
zomervacht, maar nu dient er ook telkens weer minstens gedweild te worden, en
dat zijn GEEN leuke dingen voor de mens ! ! !
En
onbegrijpelijk is het ook al . Gisteren en eergisteren lag onze eigenste Belle
hier zielig te doen omdat ze wat wij ook vermoedden loops was.
Vorige
maal, in maart, toen Hera loops was volgde Belle enkele dagen later om ook
loops te worden.
Toen waren
we daar al blij om, omdat het makkelijker was met Heros want die heeft voor
zulke zaken een fijne neus !
Deze week
was het wat moeilijk. Heros had wel neus voor zijn zus maar zijn moeder had amper zijn belangstelling. Mogelijk omdat wij
het trachtten in het oog te houden, maar Belle houdt zich zo netjes en likt
zich zo vaak dat je van haar geen spoor kan vinden van een gemorst druppeltje
bloed.
Meer
zelfs, zij houdt ook haar dochter Hera nog Pico Bello netjes en zuiver. En ook
Heros doet zijn duit in het zakje . Wat Belle eventueel overslaat of mist daar
heeft hij dan weer oog voor. Dat maakt dat wij helemaal geen last hebben van
loopse teefjes en het vuil dat ze kunnen achterlaten.
Omdat
Belle totaal lusteloos was gisteren en eergisteren, ze ook nog eens amper iets
at, had het baasje een afspraak gemaakt met dierenarts Aline in Hoogstraten.
Belle ging
er binnen als een letterlijk geslagen hond en kwam er buiten als de vrolijke
oma die ze altijd is !Je zou ze
inderdaad iets erg aandoen. Er is wel te voorschijn gekomen dat ze een ontsteking
heeft op een melkklier waar ze nu antibiotica voor gekregen heeft.
Ook is er
uit de bus gekomen wat we al vermoedden. Ze is zo loops als wat ! En daar moest
ze dan twee dagen ons hoofdbestuur voor op stang jagen. Ons baasje wist niet
hoe hij zich moest houden, enerzijds kon hij haar de nek omwringen en anderzijds
was hij blij dat het maar dàt was .
Het was
weer een tijdje geleden dat we nog een nieuwtje kregen uit Balder en ook op
het Kieter Wieterblog bleef het na de clubmatch opvallend stil.
Toch viel
er vorige week nog een bericht van Jef en Fien in onze mailbox .
Het is
weer een fijn verhaaltje dat hondenliefhebbers graag gaan lezen en die aangeven
dat een aangepaste training voor een Drent resultaten laat zien, zo ook op de
Netedijk, ergens tussen Berlaar (Balder zeggen ze daar) en Lier.
Ook wij
zijn al eens met de Kiet familie Jacobs gaan wandelen langs de Netedijk en ook
voor ons was het toen een top wandeling voor hondenen baasjes .
Lees hier
de belevenissen van Kiet & co
Enkele dagen
geleden tijdens onze wandeling hebben we toch maar weer eens dikke reclame
gemaakt voor de Drentsche Patrijshond.
En dat ging zo :
We waren nog maar
net vertrokken en we hoorden al schoten. Er was dus ergens een jacht bezig.
We namen ons voor
gewoon onze wandeling verder te zetten of beter gezegd gewoon eraan te
beginnen.
We blijven boven op
de Netedijk wandelen en als we jagers zien lijnen we Kiet aan, was het plan.
Zo gezegd, zo
gedaan.
Al vlug kregen we
een groepje jagers in ons vizier.
We lijnden Kiet dus
aan en wandelen verder.
Vriendelijk werden
we door de jagers begroet en Kiet kreeg zelfs complimentjes.
Op een zeker moment
kwam er iemand naar ons met de vraag of Kiet niet mee wou zoeken naar een pas
geschoten eend.
Ze was maar juist
geschoten en gelijk nen blok neergevallen zo werd ons verteld. En hun eigen
honden waren al aan het zoeken maar vonden ze niet.
Natuurlijk wilden we
helpen. Kiet werd afgelijnd en begon te zoeken. Binnen de kortste tijd had hij
die verloren eend gevonden en mooi tot bij papa gebracht.
Dit tot groot jolijt
van de jagers, die konden hun ogen niet geloven.( ziedewel se da se daar lag )
Papa heeft er nog
mee gelachen dat dit voor een Drent piece of cake is.
Trots als een pauw
zetten beide hun wandeling verder.
Die jagers kennen
vanaf nu ook de Drent endaar heeft Kiet voor gezorgd.
Een laat
verjaardagscadeau voor ons baasje heeft toch wel voor een verrassing gezorgd
hier ten huize.
Ons baasje
kwam terug van ozze Dré met een pak in geschenkpapier verpakt en we sprongen
het haast uit zijn handen want ons baasje rook naar boxer Yndhi ! Dat gebeurt
meestal als t baasje daar vandaan komt want Yndhi heeft ook de gewoonte van
rond ons baasje zijn broekspijpen te draaien.
Het pakje
interesseerde ons dus minder maar het vrouwtje was nu de nieuwsgierige Eva.
Toen het pakje eens open was kwam daar een Drenten beeldje uit te voorschijn !
Een vijfde Drent in huis. Weliswaar een versteende maar onmiskenbaar een
rasechte Drent, eentje met een U op een exterieur wedstrijd .
Ozze Dré
en tante Marleen hebben het meegebracht toen ze tijdens een weekend in
Nederlands Limburg verbleven en ergens in Weert in een winkel dit beeldje
zagen staan.
Voor hen
was het steeds terugkerende probleem wat moeten we weeral kopen voor die zijn
verjaardag terstond opgelost.
Dus staat
er nu op de kast, naast onze gecremeerde Bas en de schilderijen van ons zelf,
nu een vijfde Drent te pronken .
Ons
hoofdbestuur was aangenaam verrast en blij met dit toch wel goed gepast
verjaarsdag cadeau.
Nu heb ik weer iets héél straf meegemaakt.
Van 't weekend moest ik spijtig genoeg naar een begrafenis van een vriend
van de familie.
Wat ik daar in de mis meemaakte... ongelooflijk!
Mensen schamen zich voor niks meer.
Omdat er nogal veel volk was, stond ik tussen een hele hoop
andere mensen vanachter in de kerk. Ongeveer halverwege de mis ruik ik
ineens iets verbrand. Ik kijk rond en zie dat er een tweetal rijen
achter mij iemand gewoon een sigaret opgestoken heeft.
In de kerk hé !!
Ik draai me om naar die vent en vraag of hij wel weet wat hij aan het
doen is? En of hij niet beter rap zou maken dat hij buiten was met die sigaret.
Weet ge wat die vent deed ??
Die gaf mij gewoon ne stoemp.
Bijna de helft van mijne Leffe op de grond!
Helemaal
niks speciaal te melden hier ten huize, en dat alleen al is genoeg om er een
klapke over te doen.
Het
gebeurt niet eens elk jaar dat we in zo n situatie terecht komen maar soms,
héééél soms moeten we wat op onze duim zuigen in een poging van daar wat nieuws
te puren !
Och ja,
toch iets wat de komende twee drie weken dagelijks aan de orde kan komen niet
alleen onze Hera is loops maar ook Belle vertoont alle symptomen dat er een
loopsheid bij haar in de lucht hangt !
Vanochtend
moest het vrouwtje terug naar de tandarts omdat ze pijn bleef houden aan een
vorige week behandelde tand. Het baasje heeft haar weggebracht met de
Masjebashi en dan heeft hij ook Belle maar meegenomen omdat hij daar toch in de
buurt nog een boodschap te doen had . Uiteraard zijn ze dan met zn tweetjes
die boodschap gaan doen en Belle heeft op die 500 meter dat ze gegaan
hebben toch wel minstens tien maal een plas gedaan.
Net als
bij een reu die zijn vlag uitzet doet zij haar extra geurplasjes in de hoop
dat de reuen hun weg gaan vinden naar haar.
Zo dan,
morgen hopelijk meer sensationeel nieuws uit de Kempen en uit Vosselaar.
Als we
ten huize Heros schrijven bedoelen we het wel heel letterlijk en is het zijn
bench die het onderwerp is.
Sinds
enkele dagen, van toen hij het nieuwe , eigenlijk oude gerepareerde kussen
terug in zijn bench kreeg, is er nog maar één bench die populair is bij ons.
Het is bij Heros thuis dat je moet zijn!
Daarstraks
lag loopse Hera in zijn bench, netjes aan de zijkant met dus nog een zee van
plaats op de andere helft.
Toen, na
lang aarzelen en de situatie inschattend, is Heros hééél voorzichtig bij in de
bench gaan liggen zonder zijn slapende zus te storen.
Tot de
vuilniswagen de zak met PMD-afval kwam ophalen, toen waren plots alle benches
leeg en stond iedereen van de roedel aan het venster vuilniskarren weg te jagen
met veel lawaai.
Eens de
rust weergekeerd is Heros in de lege bench gaan liggen om zijndutje verder te zetten.
Even later
bemerkte Lucy dat er nog plaats was en heeft zich netjes, na de klassieke draai
voor ze gaan liggen, naast nonkeltje gelegd. Die keek wel even raar met al dat
gedraai in zijn bench maar heeft zijn dutje nadien verder gezet zonder
commentaar. Klein nichtje mag van hem dan ook altijd wat meer dan een ander
Het baasje
is gisteren van de ganse dag niet thuis geweest. Van s morgens moest hij al
weg naar een symposium ergens voorbij Brussel vertelde hij ons.
En pas
laat in de namiddag was hij terug thuis, maar hij had veel geleerd over fokken
nieuwe stijl zoals hij het noemde.
Hij had
veel geleerd over fout fokken , de oorzaken en de gevolgen, het bepalen wanneer
moest gedekt worden. De keuze van reu en teef, de mogelijke fouten wanneer een
reu niet wil, maar evengoed wanneer een teef niet wil gedekt worden. Gevolgen
wanneer een teef tegen haar zien gedekt is.
Van
sommige zaken had ons baasje nog nooit gehoord omdat we er nog nooit mee te
maken hebben gehad.
Nu is het
wel zo dat we altijd goed voorbereid zijn geweest door volgens ons de beste
dierenarts die België kent, onze eigenste dr. Nelly Mols, maar toch komt er
iets te voorschijn waarvan je zegt stel dat dit ons gebeurd was, het was er
niet ver af, wat waren dan de gevolgen geweest.
Je kan
veel weten maar soms zijn er van die zaken die zo zelden voorkomen dat jeer gewoon niet aan denkt dat ze kunnen
gebeuren.
Zo kwam
geboorteregeling zijdelings ter sprake door het manipuleren van het moment
van de loopsheid en de eisprong.
Dat was
iets waar ons baasje het fijne van wou weten vermits Hera op dit moment
onverklaarbaar vroeg loops is geworden. Het baasje zijn frenk viel toen er op
een bepaald moment het medicijn Galastop viel.
Nu heeft
Hera dat medicijn in juni toegediend gekregen toen ze schijndrachtig was en wel
om de melkproductie, die ze op dat moment had, te stoppen.
Blijkt dat
dit medicijn op de hormonen werking inwerkt en een verklaring geeft waarom Hera
nu al zo vroeg, drie maanden eerder dan voorzien, loops is.
Zo zie je
maar dat het volstrekt normaal is dat het gebeurt, maar je denkt ergewoon niet aan dat daar de oorzaak te vinden
is. De planning voor een nestje pups rond februari valt hierdoor wel in duigen
voor Hera en het hoofdbestuur.
Maar er
was aandacht besteed aan het Herpes virus en aan kunstmatige insiminatie met de
verschillende bewaarwijzes van het sperma
Het was in
elk geval een vruchtbaar (letterlijk en figuurlijk) symposium voor het baasje.
De volgende vergadering met als onderwerp DNA staat intussen ook al genoteerd
in zijn agenda.
Drie
maanden vroeger dan verwacht is Hera loops. Laatst was zij in maart loops en
vermits ze normaal een cyclus had van 9 maanden hadden wij verwacht dat onze
Hera loops zou komen in de nieuwjaarsperiode. Nu is ze drie maanden vroeger
loops van een periode van 6 maanden !
Indien ze
rond Nieuwjaar loops was geworden hadden we een dekking gepland maar nu is het
te vroeg om verschillende redenen .
Er is nog
een dekking geweest bij onze vriend fokker Luc Van Den Heyning, er zijn nog
drie pups verkrijgbaar bij andere fokkers in België die ondertussen ook al 12
weken oud zijn, er was dit jaar een overaanbod aan pups en we hadden met de
kennel dit jaar al een nestje met Hadise.
Over
Hadise gesproken, Hera is nu net het tegenovergestelde van haar zus. Bij haar
liet de loopsheid drie maanden op zich wachten begin dit jaar, bij Hera komt ze
drie maanden eerder.
Zo zie je
maar dat je het nooit op voorhand kan plannen. Het is allemaal naruur en dat
kan je echt niet dwingen.
Waarom we
Hera nu niet laten dekken ? Het is te vroeg voor haar, haar pups zijn pas
anderhalf jaar daar waar we een tussenperiode van ongeveer twee jaar hadden
voorzien en ook zou het nestje binnen twee maanden geboren worden. Dat zijn dan
pups die geboren worden bij het begin van de winter. Ook niet optimaal om de
pupjes te socialiseren en te wennen aan het buiten zijn en wandelen op beperkte
schaal.
Neen het
is te vroeg deze maal voor Hera. We zien wel wanneer de volgende loopsheid zich
aankondigt.
Ook hier
ten huize gaat er vandaag nog een beetje meer aandacht worden gegeven aan ons
viertal.
Het
hoofdbestuur is de voorbije dagen druk in de weer geweest met allerlei lekkere
zaken. Zo zijn hertenvlees, kip,en everzwijn de kookpotten en het aanrecht
gepasseerd. Daar zal wel iets van in de honden eetkommen verschijnen.
Hoogstwaarschijnlijk ook nog in dubbele uitvoering.
Verder
gaat de dagelijkse wandeling nog wat uitgebreid worden en wacht er aan het
einde van de wandeling nog een verrassing door een extra kauwtje.
Het
hoofdbestuur zal er niet van wakker liggen dat het viertal weinig laat merken
dat er wat speciaal gedaan wordt en is al gewend aan dierendag, omdat het
hier haast elke dag dierendag is.
Om iets
te laten merken dat opvallend genoeg zou zijn zouden de bazen eens een dag
totaal niets moeten doen, dat zou pas een opvallende dierendag zijn .
Waarschijnlijk
gaat het baasje vandaag nog langs de Maxizoo, daar gaat om beurt een van de
honden mee naartoe. Meestal passeren ze dan eerst langs de hondenweegschaal om
hun gewicht toch ietwat onder controle te houden. Die weegschaal bepaalt ook
nogal dikwijls de aankopen in de winkel. De hoeveelheid en de calorieën zijn
dan meestal aangepast aan het cijfer op het schermpje van de weegschaal En ze
geven vandaag 20% korting bij de Maxizoo ter gelegenheid van Werelddierendag.
Da s meegenomen zegt het baasje
Gisteren
waren we met broer en zus Lando en Lucy op HD onderzoek in de dierenkliniek
Sanimalia te Diepenbeek.
We hadden
afspraak te tien uur en na even wachten konden de het eerste onderzoek plaats
hebben.
Lucy was
eerst aan de beurt maar de foto van de heupen van Lucy gaven helemaal niet wat
wij er van verwacht hadden. Na overleg met de dierenarts hebben we besloten van
met Lucy niet te gaan fokken wegens heupen die niet goed genoeg zijn om zeker
te zijn van een behoorlijk goede vererving.
Een domper
op het fijne gevoel dat we met haar hadden na de clubmatch waar ze niet alleen
winnaar was in de tussenklasse bij de teefjes maar ook nog eens winnaar werd
van de tussenklasse totaal.
De U die
ze daar kreeg mogen we in het kader van fokken met Lucy dus naar het vertikale
klassement verwijzen. Voor ons dus waardeloos !
Maar het
blijft ons kleintje van wie we vinden dat het een fijn en mooi hondje is waar
we een beetje zuinig op zullen moeten zijn wat betreft inspanningen.
De veldwerktraining
die we twee weken geleden hadden met Johan Kraay en waarbij ze puik werk liet
zien in de bieten zal de eerste en de laatste maal geweest zijn.
Voor Lando
en zijn onderzoeken niets dan lof. Bij hem zijn de heupen in de klasse HD A of
HD B1 te vinden. Dat moeten de geleerde koppen van de beoordelingscommissie van
de KMSH nog beoordelen. Maar uit de ondervinding die we nu hebben kunnen we
spreken van een HD A of HD B1.
Na zijn
PRA voorlopig vrij, zijn ZG kwalificatie van tijdens de clubmatch, het DNA
attest van afkomst en zijn LOSH attest is Lando nu klaar voor het plezante
werk in België. Wil hij ook nog in Nederland op de sextoer willen gaan dan
heeft hij nog één ZG op een show nodig. Op de reuendag begin september scoorde
hij ook al een ZG. Dus ook daar ligt voor Lando de weg klaar om de Belgische
lijn verder te zetten
120
minuten, bij 100° C en dat maal drie Dat is ongeveer de samenvatting van wat
er zich gisteren hier ten huize in de keuken afspeelde .
De
vracht everzwijnvlees waar we gisteren over berichtten heeft het hoofdbestuur
een ganse dag werk verschaft. Rond 09u00 na enkele telefoontjes zijn ze er aan
begonnen.
De inhoud
van de grote Weckketel , zon 15
kilo vlees moest vermalen worden tot een soort grof
gehakt, dan verdeeld het later beter over de vier eetkommen van ons.
Wanneer
het vlees allemaal tot gehakt verwerkt was heeft ons baasje de steriliseerketel
van boven gehaald en werden er zeven weckpotten van 1 liter gevuld en in de
ketel geplaatst. Dat was ronde één van 100° C en 120 minuten kooktijd werden
ingesteld en konden volgende potten ook gevuld worden.
Van de
potten van 1 liter
waren er nog maar twee over, de overigen vijf waren potten van ¾ liter. En bij
de derde steriliseerbeurt waren er nog 4 potten van ¾ liter te vullen.
Wij gaan
hier een lekkere winter tegemoet vertellen we onder elkaar. Met dank aan Luc om
het lekkere vlees en de baasjes die de moeite doen om zo gezond mogelijk vlees
in de eetkommen te krijgen.
Vandaag
trekken we met twee Drentjes naar Diepenbeek om fotos te laten maken van
heupen, ellebogen en schouders. Beter bekend als HD, ED en SD.
Het zijn
Lucy en Lando die richting dr. Nelly trekken voor de röntgen fotos en die
gelijk ook nog eens bloed laten trekken voor het onderzoek naar de von
Willebrand dissease Dit is een ziekte waar de stollingswaarden van het bloed
niet in orde is Bij onze honden is er niets mis dat hebben we in de praktijk al
gemerkt maar we willen weten hoe het zit met de vererving van deze ziekte
wanneer Lando als dekreu gaat fungeren en wanneer Lucy eventueel een nestje
pups gaat krijgen
Schoonmoeder Martha komt thuis en treft haar schoonzoon woedend aan,
bezig zijn koffer te pakken.
Wat is er gebeurd, Frits? vraagt ze hem. Wat er gebeurd is? Ik zal het je
vertellen. Ik heb mijn vrouw een telegram gestuurd dat ik vandaag van mijn reis
zou thuiskomen. En raad eens wat ik aantrof toen ik thuiskwam? Mijn vrouw, ja mijn Marie, met een
naakte vent in ons bed. Het is uit met ons huwelijk, ik ga er voorgoed
vandoor!.
Rustig maar zegt mama er is iets
vreemds aan deze geschiedenis, jouw vrouw zou zoiets nooit doen. Wacht maar, ik
ga even na wat er gebeurd is.
Enkele ogenblikken later komt Martha
breed lachend terug. Zie je wel, ik dacht al dat er een
eenvoudige verklaring voor is. Marie heeft jouw telegram nooit ontvangen.!!!!!!
Gisteren
vrij laat kreeg ons baasje nog een telefoontje van zijn kameraad Luc dat deze
een vracht everzwijnvlees voor ons had meegebracht uit Duitsland.
Ons baasje
weet dat wij daar verzot op zijn. Het is dan wel geen schweinbraten mit krautern
maar het vlees dat Luc van de botten en benen van de geschoten everzwijnen af
snijdt is voor ons super eten.
Vermits
het vlees ditmaal niet diepgevroren was diende het snel verwerkt te worden want
ook hier bij ons zit de diepvries voor de honden nokvol. Geen biefstukje kan er
nog bij.
Ons
hoofdbestuur heeft dus deze ochtend de handen nog vol met het vlees door de
molen te halen en dan nadien te steriliseren. Dat is onze methode van voorraad
op te slaan wanneer de diepvriezer vol zit.
Gisterenavond
heeft het baasje het vlees dan ook nog gekookt zodat het vanochtend gelijk kon
verder verwerkt worden. Tot één uur vannacht heeft er een reuze grote volle
Weckpot vlees staan pruttelen op het gasvuur.
Straks
zouden hier dan tussen de twaalf en vijftien Weckpottenvol met everzwijn vlees in de schapraai
moeten staan.
Wanneer we
rekenen dat we elke dag per hond een 100 gram puur vlees bij onze brokken krijgen
heeft het hoofdbestuur toch voor een kleine maand vlees vandaag voor ons
bereid.
Dr. Nelly Mols, nog steeds onze steun, toeverlaat en raadgeefster.
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Even voorstellen
Begonnen als Bas & Belle blog is de hoofdrolspeler Bas noodgedwongen vervangen in de cast . Bas was de oudste met zijn vijftien jaar en toen hij overleed op 6 november ’08 stonden we in twijfel. Houden we de naam als Bas & Belle of gaan we hem aanpassen aan de actualiteit ?
In samenspraak met de lezers hebben we dan besloten het blog met dezelfde naam te laten voortbestaan als hulde aan die fijne kameraad die Bas steeds geweest is.
Nog geen week na het overlijden van Bas heeft Belle een prachtnestje gekregen met zes prachtpup’s. Vier reutjes en twee teefjes behoorden vanaf 12 november tot onze roedel.
In2008 moesten alle rashonden een naam krijgen die begon met een letter H. Zo kregen we een Hercule, Heros, Hera, Hadise, Harry en Harko. Hierbij zijn Hera en Hadise de teefjes.
Hera en Heros zijn bij ons gebleven zodat we het blog het Belle, Hera en Heros blog zouden kunnen noemen. Dat gaan we echter niet doen… Het is Bas & Belle en het blijft zo. Wat we wel gaan doen is de ondertitel aanpassen. “Dwaze belevenissen van twee prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden” gaan we aanpassen naar “drie prettig gestoorde” en dat prettig gestoord”is met die twee jonge nieuwkomers niet eens overdreven…
Ik ben Jan
