Ik ben Jan
Ik ben een man en woon in Vosselaar (B) / La Magdeleine (F) (België / Frankrijk) en mijn beroep is Technisch leraar autotechniek/carrosserieherstelling op pensioen.
Ik ben geboren op 05/09/1948 en ben nu dus 76 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Onze drie Drentsche Patrijshonden, tuinieren, klussen, auto's repatriëren voor VAB.
Ik ben sinds 1971 gehuwd met Simonne.
Sinds 1983 heb ik gans Europa doorkruist tijdens de vakanties om gestrande reizigers en hun auto's te repatriëren in opdracht van VAB. Sinds enige tijd ben ik met de depannages gestopt.
Zoeken in blog
Beoordeel dit blog
Op 02-02-2014 was Jeanny Wessels de 350.000° bezoeker van dit blog. Jeanny vertelt dat ze foto's van zichzelf niet graag heeft, maar voor eeuwige roem op dit blog wil ze samen op de foto met haar Lennaert.
Op 07-08-2012 was Karin Prince de 300.000 bezoeker van dit blog. Karin had graag een foto van haar twee troetels, Siebe & Lobke, om eeuwige roem te vergaren. Wij voldoen graag aan die wens.
Lees hier de belevenissen van vier prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden
Dit Bas & Belleblog is op deze plaats stopgezet omdat er geen foto's meer konden geplaatst worden. We zijn echter het Bas en Belleblog bis gestart. Daar kan je verder lezen onder deze link http://blog.seniorennet.be/bas_en_belleblog_bis welkom op het nieuwe adres en veel leesgenot
31-03-2012
Tante Lisa
Tante Lisa
Tante Lisa is drachtig ! ! !
Officieel is hetLisa van Drentenpassie uit de kennel van Roswitha Harmsen.
Lisa is de zus van Ferron, die de vader is van de puppies uit het februari 2011 nestje met Belle. Dus voor
ons is het Tante Lisa want dan ben je toch al een beetje veel familie van
elkaar.
Wij kennen enkel mensen die enkele
dagen geleden een gat in de lucht hebben gesprongen. Mensen die meer dan een jaar op de
wachtlijst bij Roswitha hebben gestaan voor een pupje en vorige loopsheid een
teleurstelling opliepen omdat de dekking niet had gepakt, want ook dat
gebeurt soms.
Maar onder andere Sonja en Irene
kunnen nu beginnen uitkijken naar de komst van hun tweede Drentje. Maar ook
voor de andere pupjes heeft Roswitha met uiterste zorg kandidaten voor haar
pupjes geselecteerd. Roswitha hanteert net als wij strenge normen tot het
bekomen van een Van Drentenpassie pup.
We wensen Roswitha een prachtnestje
met mooi getekende, gezonde pups en kijken
al uit naar wat de geboorte brengt. We blijven ook nieuwtjes vanuit Nederland hier
op het blog vermelden !
Alle nachten zijn niet dezelfde Waar
het baasje gisteren een heel goede nacht had, met weinig interventies op het
puppyfront, dan was het verleden nacht gans anders.
Er waren heel wat pups die wel konden
janken maar als je ze dan wat puppymelk wou laten drinken, dan hielden ze hun
bek stijf dicht. En daar wordt het baasje niet echt vrolijk van.
Hoe die Hera het zou al vier dagen
kan uithouden is ieder een raadsel ! We zullen het maar onder moederliefde
klasseren.
Hera begint vandaag toch al wel een
keertje meer in de tuin te lopen, het is nog wel altijd snel buiten en snel terug
binnen, maar ze gaat toch al eens een frisse neus halen. En dat ziet het baas
je graag gebeuren.
Wat het baasje ook graag ziet gebeuren
is dat alle puppies geleidelijk maar langzaam aan gewicht winnen. Bij de
vroegere nestjes ging dat allemaal veel sneller maar toen waren ze ook niet met
twaalf om de koekte verdelen
Zo zie je het niet dikwijls, Hera is
bewonderenswaardig. Vierentwintig uur op vierentwintig, zeven dagen op zeven
zorgt ze voor haar opmerkelijk grote kroost.
Geen moment wijkt ze uit haar
werpkist, krijgt ze haar eten niet in de werpkist dan eet ze niet ! Zeer zelden
staat ze een keertje op om naar de tuin te gaan voor een plasje of een kakje.
Dat doet ze bij voorkeur s nachtswant
dan liggen Heros en Belle in hun bench en is ze zeker dat er niemand aan haar
puppies kan komen.
Ook als het baasje haar tijdens de
dag mee buiten neemt in de tuin gaat ze niet mee vooraleer Haar twee
huisgenoten voor haar zijn buitengegaan. Ze s ook yelkens als eerste terug
binnen !
Het eten geven aan de pups gaat
steeds beter volgens het baasje. Alle pups krijgen hun portie en dienen nog
maarhalf zoveel bijvoering krijgen als de eerste twee dagen. De pups komen alle
nog elke dag bij in gewicht. Veel overschot zal er wel niet zijn in de voorraad
van de milkbar. Haar mooi slanke lijntje heeft ze alvast al terug. Moedertje
Hera ziet er piekfijn uit ondanks ze nog maar vier dagen geleden een
twaalfling heeft gekregen.
Het is een wonder dat ze alle twaalf
nog kan tevreden stellen met voedsel, het baasje heeft zich al wel voorgenomen
dat er al zeker op drie weken zal begonnen worden met de pups zelfstandig hun
puppymelk te leren slabberen. Hera kan dan zoveel melk bljven geven als ze zelf
wil en heeft.
Dag moe, tante (mama)
Hera, nonkel Heros, Jan en Simonne,
Zoals de titel al
doet vermoeden, zijn er sinds vandaag heel wat veranderingen in dat
puppy-puberlijfje van mij ontstaan.
Nu was ik volgens
mijn baasjes al wel wat makker de laatste week. Volgens hen sliep ik ook veel
meer. Ik kan daar niet bevestigend op antwoorden want de klok hebben ze mij
hier nog niet leren lezen.
Baasjes zeiden dat
dat kwam door de mormonen of hoe noemen die beesten in mijn lijf. Ik weet echt
niet wat dat is hoor, maar ik had wel wat last in mijn buikje.
Vanmorgen heeft een
van mijn baasjes dan een miniscuul klein druppeltje bloed gevonden op de grond.
Het ene baasje zegt
daarvan dat een rode druppel betreft die naar aard, uitzicht en kleur haar doet
vermoeden dat het om bloed gaat. Want een detergerende (baasje zegt dat ik
eigenlijk moet schrijven determineerende) test hebben ze daar niet op gedaan.
Door dat druppeltje
werden er opeens heel wat telefoontjes en smsjes gedaan. Baasjes hadden immers
quasi afgesproken met kleine (grote) zus Kyra dat we nog eens samen gingen
wandelen. Dat werd afgebeld want ik mag NIET meer loslopen. Oma, opa en omi
kregen een berichtje dat ik een grote meid geworden was. Dan werd er gebeld
naar Jenny. Jenny is mijn trainster op de jachttraining in Etten-Leur om voor
de komende 3 weken af te bellen. Allegeluk vond Jenny het nog best kunnen dat
ik dinsdag kwam (oef). Uiteindelijk belde baasje nog naar de achterburen want
daar woont mijn grote vriend Jordy. Caroline vertelde dat ze het wel gedacht
had want Jordy gedroeg zich ook al een paar dagen anders. Hij zou op
vrijersvoeten zijn en daardoor aan zijn lijn aan het werken zijn, want hij had
al 2 dagen niet gegeten.
Uiteindelijk bereikte
het nieuws ook jullie want baasje ging nog langs met oude kranten bij jullie
zodat de kroost van Hera zich de komende tijd flink kan laten gaan. Dat was al
langer afgesproken want Jan had gezegd dat er nog lekkere knabbeltjes waren
voor mij. Afgaand op mijn neus kan ik nu al verzekeren dat dat een smikkelsmul
plezier zal worden. Baasje heeft ook nog fijn verteld over die prachtige
voetbalploeg van Hera. Misschien kunnen jullie beter met die 12 hongerige
bekjes gaan korfballen. Dat is immers een gemengde sport waar wij Belgen zeker
het WK zullen halen. Zo te horen zorgt mijn tante heel goed voor haar pups.
Het kriebelt
natuurlijk wel bij baasje bij het zien van al dat klein grut ... want ons moe
haar laatste nestje wordt op korte tijd groot.
Toen baasje
thuiskwam, werd mijn speelterrein een stuk kleiner. Baasjes willen geen enkel
risico lopen op een ongewenst puppyschap. Nu kan ik niet meer aan de draad
komen waar Jordy en ik elkaar elke dag begroeten.
Kortweg 'loops zijn'
sucks want ik mag nu niet:
* gaan wandelen met
Kyra;
* meer los in mijn
bos;
* meer gaan trainen;
* mijn tuin is een
pak kleiner;
* elke dag tegen
Jordy gedag zeggen;
* ....
Het enige goede dat
ik van vandaag onthou is dat ik nu baasjes grote meid ben, dat Jan hele lekkere
botten heeft meegegeven en de baasjes volgende week een hele week thuis zijn om
met mij te kroelen.
Ik kan nu met
zekerheid zeggen dat groot worden leuk is maar toch ook vaak je lui-lekker
leven wat beperkt.
Veel succes met de
pupjes. Gelukkig geven ze voor volgende week slecht weer op Simonne zodat het
niet erg is om wat binnen te blijven
Nu de melkproductie bij Hera echt
goed op gang gekomen is hebben de baasje niet half zoveel werk niet meer met
het nestje.
Vannacht heeft Hera één maal het
baasje gestoord. Plots kreeg het baasje (slapend op de zetel) een natte snoet
en lik in zijn gezicht van haar. Hera ging dan aan de buitendeur staan, ze
moest dus voor een plas naar buiten. Er was niets mis met de puppies.
Toch heeft het baasje dan de
kleinsten toch maar een portie puppymelk gegeven. Iets wat ze ook graag naar
binnen speelden. Het resultaat was dan ook op de weegschaal te merken deze
morgen super resultaat !
Daarstraks heeft Heros toch de woede
van zijn zus getrotseerd en heeft een blik over de werpkistwand geworpen. Hera
reageerde wel met een diepe grom maar ze haalde niet meer uit naar Heros. Belle
blijft wel ver van de werpkist weg
Onze uitgebreide roedel heeft zich
rustig gehouden vannacht. Zo rustig dat de baas van wacht maar één maal is
opgestaan en dus een uitgeslapen indruk geeft.
Rond drie uur hebben enkele pups wat
kabaal gemaakt, t baasje noemt hen de hangjongeren. Die bleken dorst te
hebben en waren wat ver van de milkbar afgedwaald. Mogelijk is het ook de
ingesteldheid, zo van als ik herrie maak, dan helpen ze mij wel .!
Het baasje heeft dan ook gelijk de
kleinsten, waaronder Lily een maaltijd extra gegeven. Die kleintjes appreciëren
dat telkenmale door grote slokken uit het kleine flesje te nemen. Je zie het
dan ook dadelijk aan het typische puppybuikje dat flink opzwelt na elke
maaltijd.
Overigens blijkt het dat de
melkproductie van moeder Hera nu echt goed op gang is gekomen. Oorzaken kunnen
zijn: het stimuleren van de tepels en melkklieren door het drukken van de
pootjes tegen de moederbuik, het bij toedienen van Primperan aan Hera en ook
een heel normale reactie die we kennen uit de economie als de vraag groot is
verhogen we de productie ! Al is dit laatste erg onwaarschijnlijk in de
dierenwereld.
Waar het baasje steeds blij is met
toename van de gewichten van de pupjes, is hij soms ook blij met een
gewichtsafname ! ! ! Bij zichzelf namelijk ! Het vermageringsdieet van madam
honger, de dieetiste, stond de laatste tijd op een laag pitje. Het baasje vond
dat niet erg de ervaring geeft toch aan dat er bij hem, bij elk nieuw nestje,
enkelekilos verdwijnen. Zo kwam hij deze
morgen uit de badkamer met een smile tot onder beide oren ! Hij zit terug onder
de 95 kilo, en hoelang dat geleden is dat kan hij zich niet meer herinneren.
Maar dat gebeurt delaatste jaren ook
meer en meer. Maar das weer een ander verhaal.
De puppelaars weten zo stilaan alle
hoe dat flesje met die speen in elkaar zit en hoe je wat eten er uit krijgt.
Dat was dringend nodig omdat ze wel iets te lang naar het oordeel van het
hoofdbestuur aan gewicht verloren.
Hera krijgt momenteel driemaal daags Primperan
toegediend samen met puppybrokjes en puppymelk om een optimale melkproductie te
behouden. Dat was de eerste dag wat problematisch maar is momenteel grotendeels
opgelost.
Lily doet het eg goed aan de fles.
Ons lilliputtertje heeft vandaag flink wat aan gewicht gewonnen. Ze dronk zo
goed dat het baasje haar aan de onderkant heeft bekeken om te zien dat er geen
lek was ontstaan zodat de melk er los door liep. En dat geeft echt goeie moed
dat we met alle twaalf levende, gezonde pupsna acht weken naar de eigenaars gaan.
Verder blijven we langs alle kanten
felicitaties krijgen. Ook zijn er al enkele cadeautjes aangekomen. Zo hadden we
al een ontbijt voor twee en een prachtige ruiker bloemen.
Maar ook uit de hogere rangen van de
Belgische en Nederlandse Drentenverenigingen is ons nestje niet onopgemerkt
gebleven.
Ook de fotos op het blog van de
groep teefjes en reutjes heeft heel wat reacties los gemaakt, vooral de mooie
tekening van de bruine platen geeft commentaar. Een vriend belde ons om te
weten of pupje met rugnummer acht al een bestemming had ! ! !
Morgen (of vannacht) als het baasje
tijd heeft, en de pupjes wat rustiger en minder beweeglijk zijn maken we
haarscherpe fotos van al de pups indivueel.
Het eerste hondje heeft zijn naam
Het is de kleine Lily waar het baasje vannacht op het moment dat hij haar bijvoerde
een naam voor heeft bedacht.
Het allerkleinste pupje, dat met een
geboorte gewicht van 155 gram gaat haar verdere leven luisteren (?) naar de
naam Lily. Het baasje bedacht die naam toen hij haar in zijn handen had en zij
er lustig op los slabberde uit het flesje. Hij vond dat zij toch maar een Lilliputtertje
was. Dan is de naam snel gevonden in het jaar dat de rashondjes in België met
een L moeten beginnen !
Tevens kunnen we zeggen dat zij sinds
vannacht goed van het flesje drinkt. Het zal voor die kleintjes net als voor
mensen waarschijnlijk een trucje zijn hoe ze die speen moeten hanteren.
Een gewoon mensenkind dat zelf de
eerste maal zijn/haar fruitpapje naar binnen mag werken met een aangepaste
kinderlepel, is ook schier onherkenbaar na afloop van het maneuver. Zo hebben
de pupjes telkens als ze bijgevoerd zijn na afloop een melksnor zoals in die
onnozele TV reklame.
Het baasje heeft vannacht kunnen
werken. Rond vier uur vanochtend waren er vijf van de pups weer aan het oefenen
voor het koor waarvoor de naam de
krassende kraaien niet zou misstaan .Tegen de tijd dat het basje de puppymelk op temperatuur had gebracht
waren de vijf al met een veelvoud. En dan zeggen ze dat die lummeltjes nog doof
zijn Als t er op aan komt zijn ze doof dat is juist, maar staat dat niet
ergens bij de raseigenschappen dat een Drent soms/meestal selectief doof is
(voor NL Oost Indisch doof) Het zit er verdorie van jongs af aan ingebakken,
deze bende is nog maar twee dagen oud en ze hebben er al van !
Belle & co
Lily ligt helemaal centraal onderaan in de groep, het bruinste van alle op de rug.
De beloofde groepsfotos van de
teefjes en de reutjes zijn er bij ingeschoten vanavond, we voeren de pups nu
driemaal daags bij met speciale puppymelk omdat we vinden dat de pups niet
genoeg winnen aan gewicht.
Het is een aangenaam maar soms
zenuwslopend werkje. Vooral wanneer er weer eentje het vertikt van zijn/haar
keelgat open te zetten om genoeg voeding binnen te krijgen. Bij Hera zijn het
blijkbaar allemaal belastingsontvangers die hun slachtoffer letterlijk leegzuigen
tot op het bot !
En die arme Hera ligt de ganse dag in
de werpkist op enkele ogenblikken na. Dat zijn de luttele minuten dat de
baasjes haar mee buiten nemen om het noodzakelijke plasje en kakje te plegen.
En dan nog een nieuwtje over het
gazon De eerste rosse plek is er in geplast. Niet dat het alleen het werk is
van Belle en Hera, maar ook Heros plast over dat van de teefjes heen. Kuilen graven
hebben ze nog niet gedaan, ze weten dat de samenwerkende vennootschap gravende
Drenten Vosselaar opgeheven is bij bazen bevel. En zo slim zijn ze nu ook wel
dat een niet meer bestaande BVBA ook
niets meer opbrengt. En voor niets gaat de zon op zeggen ze ook in
Drentenland !
De bazen doen hun best om morgen in
de voormiddag de pups eerst naar de kapper te sturen voor de foto.Hun haar moet toch goed liggen voor de foto
nietwaar ? Hopelijk komt er geen punker met een hanenkam kapsel naar huis !
Maar geen nood, de pupjes die hier onder de warme
lamp liggen en onze Hera is momenteel dé top hier in huis. Hera is net als
Belle een top hondenmoedertje. Geen ogenblik wijkt ze van haar kroost en je
moet haar echt met hondenlekkernijen lokken wil je haar buiten krijgen voor een
plasje en een kakje.
1100 personen waren gisteren dus getuige van ons
wedervaren dat zich afspeelt op de 1,20m x1,20m van de werpkist, op dit moment
de wonderbaarlijkste plaats op aarde ! ! !
Zo zien wij het althans, en met ons nog
verschillende andere Drentengekken en kandidaat pupeigenaars.
Vanavond maken we na het wegen van de pups een foto
van de groep teefjes en van de reutjes. Kwestie van te kunnen kiezen uit de
puppencatalogus. Dit op vraag van Karin het bazinnetje van Lobke. Maar WIE IS
LOBKE ?
Met twaalf zijn ze, en ze maken
lawaai voor vierentwintig als ze honger hebben. Het zijn Heras puppies en we
kunnen jullie gerust zijn, ze zijn hun eerste dag met verve door gekomen.
Ook klein djupke met zijn 155 gram
geboortegewicht maakt herrie alsof zij alleen de grote boze wereld van de
werpkist moet weg houden. Daarin is zij prima gesteund door moeder Hera die nog
altijd haar grote broer Heros en moeder Belle weghoudt van de werpkist. Beiden
hebben de pups nog maar gezien als de baasjes de pups hun papflesje bijvoeding
geven.
Dadelijk gaan ze terug de weegschaal
op om te controleren of iedereen genoeg aan zijn trekken komt aan de milkbar.
We merken wel wanneer we de hondjes met het flesje bijvoeren dat de kleintjes
gretiger drinken dan de groten. Een bewijs dat de pups ook eennstrugle voor
life doormaken hoewel er van alles ruimschoots voorradig is.
Onze baas heeft zijn eerste volledige
nacht op de zetel doorgemaakt. Een vijftal keren heeft hij een lid van het
gemengde kwekerskoor terug richting warmwaterkruiken en warmtelamp moeten
sturen. Die denken dan dat ze een solo voorstelling moeten geven, iets wat ons
baasje toch maar met mate kan appreciëren. Langs de andere kant is het toch ook
een middel om zon vijftal maal per acht te controleren dat alles goed gaat met
de puppies en moeder Hera.
En voor de rest van het puppyfront
niks dan goed nieuws !
Het zijn er twaalf en we hebben het
geweten. Kleine oogjes die moeilijk open te houden zijn bij de baasjes. Monden
die niet dicht te houden zijn van het geeuwen
Het zijn de gevolgen van een nacht
vol verbazing. Niet alleen het aantal pups maar ook het verbazing wekkend gemak
waarmee de pups kwamen. De eerste pups kwamen om het kwartier, en dat ging zo
twee uur na elkaar. Een pluim op de hoed van ons Hera.
De pups zijn alle goed de dag
doorgekomen en vanavond heeft Nelly nog beloofd van even langs te komen. Wat
een hulp hebben we aan haar, gewoon onbetaalbaar is de medisch en de morele
steun van haar.
Dadelijk gaan ze de tweede maal van
hun leven op de weegschaal, hoofdzakelijk om te zien wie vandaag goed zijn/haar
buikje vol heeft gegeten.
Heros en Belle worden niet in de
omgeving van de werpkist geduld door Hera. Dat is een duidelijk verschil met de
pups van Belle vorig jaar toen Hera zelfs toegelaten was bij het droog en
schoon likken vanpasgeboren puppies !
Dank je wel aan ieder die ons de
beste wensen en gelukwensen toestuurt. De toekomstige pupeigenaars, waarvan er
sommigen even veel slaap in hun ogen hebben als wijzelf, omdat ze niet konden
slapen van de spanning. De medebestuursleden van de Belgische
Drentenvereniging, de mensen die op het Drentenforum gereageerd hebben en ook
de felicitaties die ons via telefoon, mail en SMS bereiken.
Zowel voor onze kleine (niet meer bolle)
meid als voor het hoofdbestuur zullen het acht weken van hard werken worden.
Vooral voor Hera zullen de eerst volgende vier weken erg zwaar worden ! Twaalf
hongerige bekjes zelf te eten geven. Dat zullen haast 24/24 uur op haar flank liggen
om al dat kleine grut te eten te geven .
De bevalling ging alsof Hera nooit iets
anders gedaan heeft dan pupjes op de wereld. Tot en met pup negen kwamen ze met
een tussentijd van 15 minuten. Om even te vergelijken, Belle kreeg haar pups om
het half uur.
Het eten zal in shiften moeten
gebeuren. t Vrouwtje heeft tabellen opgemaakt met de uurregeling wanneer er
mag gegeten worden. Dit is noodzakelijk omdat er enkele heel lichte pupjes bij
zijn. Er is er eentje van 150 gram die zich nooit aan tafel gaat kunnen meten
met die van over de 400 gram.
In de refter ga je dus eerst de
kleintjes aan tafel vinden en daarna de dikke Dit om er zeker van te zijn
dat iedereen genoeg krijgt. De dikke ploeg kan ook wat makkelijker eten krijgen
uit het flesje dan de kleintjes.
Wij hebben hier een prachtig nestje gezonde
, ditmaal heel lichte van kleur, pupjes liggen.
Nelly, die ook tijdens de bevalling
een uiltje gaan vangen is, kwam daarjuist nog even langs om de pupjes even te
controleren en ze heeft ze alle goedgekeurd voor de dienst.
Wie Cartouche als dekreu wil moet
eerst maar eens even hier komen kijken. Het aantal pups in onze nestjes gaat
steeds crescendo . Met Zeppos had elle zes pups, Belle kreeg van Ferron 9
puppies, en nu Hera met Cartouche 12 pups.
We hoorden hier daarjuist al . We zullen
maar stoppen als fokker zeker, als je zo deze evolutie ziet ..
Deze namiddag is Nelly nog hier
geweest en heeft Hera vaginaal onderzocht. Haar bevindingen zijn dat de
bevalling is ingezet en dat het ook nog wel even kan duren tot de komst van de
eerste pup.
Vanavond heeft ze wat gegeten, wat
dan ook de eerste maal vandaag was dat ze wat noemenswaardig at. Ook de nagerechtjes
die ons trio elke avond na hun maaltijd krijgt heeft ze vrolijk meegesnoept.
Vannacht slaapt het baasje op de
zetel. Gisteren was dat ook de bedoeling maar toen Hera al snurkend in de
werpkist lag is het baasje toch ook maar naar zijn normaal bed gegaan.
Vandaag heeft de tuin een tweede metamorfose
in één week ondergaan. Het baasje heeft één deel van het nieuwe gazon (echt
gazon nu!) met een draadje afgespannen. Dat is nu al voor de pups wanneer die
binnen enkele weken ook buiten mogen spelen.
Hij heeft dan ook maar gezorgd voor
solar lampen rondom het afgesloten deel tuin, zomaar voor de sfeer De puppies
mogen komen, we zijn er op voorzien !
Deze namiddag is Nelly nog hier
geweest en heeft Hera vaginaal onderzocht. Haar bevindingen zijn dat de
bevalling is ingezet en dat het ook nog wel even kan duren tot de komst van de
eerste pup.
Vanavond heeft ze wat gegeten, wat
dan ook de eerste maal vandaag was dat ze wat noemenswaardig at. Ook de nagerechtjes
die ons trio elke avond na hun maaltijd krijgt heeft ze vrolijk meegesnoept.
Vannacht slaapt het baasje op de
zetel. Gisteren was dat ook de bedoeling maar toen Hera al snurkend in de
werpkist lag is het baasje toch ook maar naar zijn normaal bed gegaan.
Vandaag heeft de tuin een tweede metamorfose
in één week ondergaan. Het baasje heeft één deel van het nieuwe gazon (echt
gazon nu!) met een draadje afgespannen. Dat is nu al voor de pups wanneer die
binnen enkele weken ook buiten mogen spelen.
Hij heeft dan ook maar gezorgd voor
solar lampen rondom het afgesloten deel tuin, zomaar voor de sfeer De puppies
mogen komen, we zijn er op voorzien !
Het is momenteel vrij rustig in de
werpkist en omgeving. Onze kleine bolle meid slaapt op dit moment, maar ze
heeft problemen met liggen.
Daarjuist is Nelly even langsgekomen,
die moest in de buurt zijn en kwam even stand van zaken opnemen. Voor haar was
alles normaal en zo er deze namiddag rond vier uur nog geen beweging in de zaak
kwam moesten we even een signaaltje geven.
t Vrouwtje was er rats van
aangedaan dat Nelly zo spontaan langs kwam. Van medische begeleiding gaan we
helemaal geen klagen hebben, wel integendeel !
k Wou dat we haar wat konden helpen
vertelt het hoofdbestuur ons, en wij zijn indezelfde mening. Regelmatig gaan Belle en Heros eens buurten bij Hera.
Belle legt zich dan bij in de werpkist en Heros verkiest het kussen dat bedoeld
is om de bazenknieën wat te sparen en dat voor de werpkist ligt.
Ondertussen loopt het aantal
bloglezers al flink op. Bij het Belle, Hera en Heros blog is het lezersrecord
samen op het blog al gebroken van 6 naar 7 op het gelijk moment. Op het eerste
Bas & Belleblog staan er regelmatig hoge bezoekers aantallen te lezen.
Blijf kijken, van het moment dat er
nieuws is schrijven we het hier neer.
Het was loos alarm vannacht , Hera
verstaat de kunst van ons alertte
houden. Het baasje is vannacht tot half vier bij haar gebleven en toen ze rond
die tijd hoorbaar diep in slaap was. Toen is hij ook maa op een normale wijze
een uil gaan vangen.
Vandaag is haar temperatuur gezakt
tot 37,3 graden , ze heeft het duidelijk moeilijker als de vorige dagen en
hijgt veel.
De verplaatsingen die ze maakt
beperken zich tussen de werpkist en haar bench die we nu naast de werpkist
hebben gezet.
Wij houden jullie op de hoogte van de
evolutie hierten huize, in elk geval
verwachten we de pups vandaag .
Het is gans het weekend druk geweest
hier ten huize. Net alsof iedereen zich bewust was dat het een van de laatste
dagen was dat iedereen welkom was.
Waarschijnlijk gaat de geboorte voor
morgen zijn. De lichaamstemperatuur van
Hera was deze middag al gedaald tot 37,5 °. Vanavond temperaturen we in elk
geval nog eens om zeker te zijn.
Het is waarschijnlijk wel wat te druk
geweest met bezoek voor Hera op zaterdag en zondag. Gisteren zaterdag was Luna
hier nog op bezoek, we hadden ook Ilse en de drie kinderen op bezoek, die zich
kwamen voorstellen als mogelijke pupkandidaat.
Vandaag hadden we dan Kiki en Marian
op bezoek. Die hadden ook een prima reden voor een buitenlands bezoek. Kiki was
namelijk jarig. Nu zal je zeggen niet waar, Kiki is jarig op 27 februari en
dat is ook waar. Maar de Kiki die we nu bedoelen is de naamgeefster en meter
van de Arnhemse Kiki. De Vosselaarse Kiki is vandaag dertien jaar geworden.
Marian had voor Kiki een foto op doek
laten drukken. De foto was door Marian genomen tijdens de terugkomdag voor de
pupjes en hun eigenaars op 22 januari dit jaar. Onderwerp van de foto waren de
twee Kiki s samen op de foto !
Marian verkoos het zelf brengen van
het prachtige cadeau, boven het opsturen via de post. En gelijk had ze, de
vreugde om het geschenk was uitbundig toen Kiki de doos opengefrutseld kreeg en het cadeau te voorschijn kwam. De
komst van Arnhemse Kiki en Marian was voor de andere Kiki een volslagen
verrassing. Nu waren er ook niet veel mensen op de hoogte van Kikis komst, en nog minder van wat het verjaardagsgeschenk
zou kunnen zijn .
Kijk zelf maar wat een gelukkige
smile de Vosselaarse Kiki te voorschijn toverde
Het gaat goed met ons baasje zijn
kleine bolle meid. Er is op korte termijn (24u) nog geen grote gebeurtenis te
verwachten.
Heras temperatuur blijft rond de 38°
C wat een perfect normale temperatuur is voor een hond. Ze laat het temperatuur
nemen niet altijd even graag toe en het is werk voor het voltallig
hoofdbestuur. Terwijl het baasje Hera staande houdt neemt het vrouwtje haar
temperatuur.
Nu begrijpen we de voordelen van zon
elektronische thermometer. Stel je voor dat het temperatuur nemen nog met zon
kwikthermometer moest gebeuren Tien minuten met zon glazen buisje in je
achterste is voor niemand plezant
Ook vandaag ligt moeder Belle weer
voor de bench van dochter Hera, alsof ze klaar wil staan om te assisteren op t
moment suprême
Indien dit blog ook bij jou erg
langzaam opent hebben wij met onderstaande link een snelle oplossing. Dat kan
nog van pas komen als de pups er aan komen.
Zet onderstaande link bij uw
favorieten en je zit altijd op de eerste rij als het over puppynieuws gaat ! !
!
Er was druk bezoek vandaag aan Hera
en de roedel. Iedereen wou blijkbaar nog eens op bezoek komen vooraleer de deur
onherroepelijk voor minstens twee weken van binnenuit op slot gaat.
Van het moment dat de pups geboren
zijn is het huis en tuin spergebiet voor al wie niet tot de roedel behoort.
Vanaf de voormiddag hebben de
bezoekers zich aangemeld en om 18u00 is de laatste vertrokken.
Om zeven uur werden we verwacht in
Restaurant de Pastorie in Lichtaart. Dat was dus nog snel onder de
waterstraal en een beetje properderkleding aan, dan die we de gase dag droegen om de bloemetjes en kruiden
te planten.
Het diner ter meerdere eer en glorie
van zus en schoonbroer van t vrouwtje was schitterend, de bazen hebben
verrukkelijk gegeten en het baasje heeft daar kennis gemaakt met een wit
wijntje van Nederlandse origine uit Maastricht. Echt een positieve ontdekking.
Vermits Hera de laatste dagen wat
meer uit moet hadden de baasjes haar meegenomen. Ze is dan in de auto
gebleven en het baasje heeft haar tussen de gangen door tweemaal op de parking
haar plas laten maken. Ze kon gans de auto door gaan liggen maar lag telkens op
haar kussen, achteraan in de auto.
Het was druk vandaag, maar wel
plezant druk. En het is nog niet gedaan, want morgen komt het bekendste Drentje
van het Drentenforum, onze eigenste Kiki, ook nog eens op bezoek. We kijken er
al naar uit !
Wegens veel bezoek en drukke
werkzaamheden zal het laat avond bericht het héél laat avond bericht worden.
Het hoofdbestuur heeft namelijk nog
een niet te missen afspraak vanavond, wat het juist is hebben we zo niet
dadelijk begrepen, maar het is iets met sterren en autobanden en eten.
Straks meer daarover en onze
belevenissen van vandaag
Is ons hoofdbestuur van slag of
lijden ze aan lentekriebels. Voor ons is het niet altijd makkelijk. Vorige week
konden we nog kuilen graven in het pas omgewoelde zand in de tuin. Daar was het
baasje met zon raar machine bezig geweest met ronddraaiende gevaarlijke
messen, motorfrees noemde hij dat.
Enkele dagen later kwam onze baas
hier toe met een vrachtwagentje klein kalibermet een pallet groene rollen op
de laadbak. Even later bleken die rollen grasmatten te zijn die hij met veel
moeite en gekreun (tegen het einde toch) uitrolde op de los gelegde grond.
In het begin mochten wij daar al op
spelen, en het ging er hevig aan toe omdat Kibbels toen nog hier op vakantie
was.Toen alles klaar was heeft ons baasje
de pomp voor het grondwater terug in werking gesteld en zette hij een sproeier
op het nieuwe gazon.
We mogen nog wel op het gazon komen
maar het is niet half zo interessant meer met die natte bedoening met die
beregening
Gisteren zijn ze dan nog inkopen gaan
doen en bij hun terugkeer hadden ze meerdere bakken en dozen plantjes en
bloemen bij. Allemaal frisse lentekleuren bij elkaar die dan ook nog eens in
bakken moeten gezet worden. Voor dat werkje had het hoofdbestuur ook nog twee
zware pakken potgrond bij. Met één van die zakken, die die tegen de grond
stond, is Heros gisterenavond mee aan de haal gegaan. De andere zak potgrond
lag op de tafel en die is gespaard gebleven.
Straks moet alles uitgeplant zijn en
geven we de baas opdracht van daar ook een foto van te nemen.
Wat Hera en haar gezondheidstoestand
betreft kunnen we kort zijn, nog dikker dan eergisteren en haar temperatuur nog
steeds 38°C. De eerstvolgende 24 uur zijn er dus nog geen pupjes te verwachten
Belle & co
PS: langs deze weg wensen we ook Albert en Raymonde, trouwe
lezers van dit blog, te feliciteren met de geboorte van hun Schnauzerpupje.
Twee jaar haast hebben ze naar de langverwachte geboorte uitgekeken.
En dat zegt ons baasje tegen zijn
beste en trouwste vriend Heros. En de toon waarop het baasje het uitsprak liet
geen kans op twijfel. Heros had weer wat gelapt !
Het was het vrouwtje die het opmerkte
toen ze Heros en Belle vanuit de tuin naar binnen riep. Heros, waarschijnlijk
met hulp van zijn moe heeft een zak van 50 liter potgrond om getrokken en
achter zich aangesleept over het terras en de oprit naar de garage. Echt
helemaal leeg was de zak niet maar die drie handsvolletjes telden even niet
mee wegens niet zwaarwichtig genoeg !
Het hoofdbestuur was deze ochtend van
mening, we blijven nu toch nog minstens acht weken in Vosselaar, dan zullen we
maar enkele lentebloeiertjes aanschaffen om de tuin wat kleur te geven. Alles
ziet zo groen in de tuin sinds enkele dagen
En om die bloembakken op te vullen
tussen de plantjes hadden ze dus ook nog twee zakken potgrond gekocht. Eéntje
is nog dicht en de andere ligt uitgespreid waar niemand zand wenst Het terras
en de oprit liggen er zanderig bij.
En terwijl je Heros dan goed onder
zijn poten geeft, kijkt hij je aan met zon blik van ben je nu ernstig of gaan
we samen lachen ? En dan krijgt m weer een aai over zijn bol terwijl de baas
nors is tegen zichzelf omdat hij weer eens niet consequent genoeg is ! ! !
Zouden al die kandidaat pupkopers dat
allemaal wel beseffen wanneer ze zich een pup aanschaffen ? Ze kunnen in elk
geval niet zeggen we wisten het niet en nu zitten we er mee
Nog een week heeft Hera officieel nog
te doen. Vandaag een week, op vrijdag 30.03 zijn de 63 dagen welke de dracht
bij een hond gemiddeld bedraagt voorbij.
Dan is het hier een gepiep van
jewelste van het kleine gespuis en is Hera een zorg rijker en dikke buik armer
! Want dik is ze op dit moment, zeg maar heel dik, in zoverre dat we er nu toch
wel medelijden mee krijgen en hopen dat ze haar 63 dagen dracht niet volledig
zal uitdoen.
Verder zijn er nog geen tekenen van
een spoedige naderende bevalling. Elke avond nemen we Heras temperatuur en die
blijft voorlopig nog constant rond de 38°.We hoeven nog niet dadelijk de zenuwen te krijgen dat het voor heel binnenkort
gaat zijn.
Verder begint het vrouwtje stilaan op
de zenuwen te werken. t Vrouwtje heeft namelijk dat boekje over de bevalling
van bij honden terug uit de kast gehaald. Een heel goed boekje, zeg maar een
praktische handleiding. Het is erg goed geschreven en leest als een roman. Het
baasje kocht het twee jaar geleden in voorbereiding van het vorige nestje. Het
enige nadeel in het boekje het beschrijft ook alles wat er kan mis gaan bij
een bevalling en de tijd kort daarna En dat leest het vrouwtje ook en maakt er
zich druk in
De favoriete lectuur is merkbaar een beetje
gewijzigde de laatste dagen
Belle & co
Dit staat heel hoog op de lijst van de favoriete boeken
Moeder Belle is solidair met dochter Hera in de voorlopig lege werpkist...
Gans de dag stond bij het baasje in
het teken van vlees. Van kameraad Luc , jager in hart en nieren had het baasje
een vracht everzwijn vlees gekregen en ook een flink deel ree.
Het was het vlees dat niet dadelijk
mooi vlees voor menselijk consumptie bleek maar daarom toch wel vreselijk
lekker. Daarenboven is het ook nog een heel gezond wegens geen hormonen of
toegevoegde anti-biotica.
Het everzwijnvlees dient wel
langdurig te worden gekookt omdat het schadelijke bacteriën en virussen kan
bevatten die zelfs dodelijk kunnen zijn voor honden ! Ook het vlees van de
reeën heeft ons baasje gelijk gekookt want er was niet genoeg plaats meer in de
diepvries en daarom heeft baasje alles achteraf gesteriliseerd.
Alles samen veel werk maar hij heeft
nu toch wel 25 potten van een ½ liter in het schab staan. Vermits er ook vijf
potten van ¾ liter zijn wil dat zeggen dat er voor een ganse maand vers vlees
voorradig is . Er is ook nog heel wat kookvocht waar we ook smoorzot van
zijn. Een goei sterk bouillonneke voor Hera zet niet aan in gewicht maar is
toch goed voedzaam zonder haar maag te belasten. Die maag is blijkbaar moeten
opschuiven om plaats te maken voor de pups die alsmaar groeien. Je merkt het
omdat Hera wel vier, vijf maal kleine porties eet . En dan is dat kookvocht een
prima alternatief.
De dagelijkse wandeling maken we met
de dag korter. Wanneer we twee weken geleden nog een ganse grote ronde maakten
in Oud Turnhout in de Liereman dan is dat nu nog amper een vijfde van die
lengte. Belle en Heros krijgen uiteraard wel hun dagelijkse grote wandeling.
Volgens wat we van het baasje hoorden is het niet altijd makkelijk maar t
blijft plezant. Nog maximum een week te gaan voor onze kleine bolle
meid.
Hera is waarschijnlijk in de laatste
rechte lijn naar de aankomst gekomen en de posities voor de sprint worden door
de baasjes ingenomen. Zo zou het in de wielerverslaggeving ongeveer moeten
klinken.
Sinds begin van deze week krijgt Hera
tweemaal daags puppymelk te drinken om haar eigen melkproductie te stimuleren.
Die puppymelk bestaat uit poeder die moet aangemaakt worden met lauw water en
het poeder is van oorsprong geitenmelk. Het spul is duur maar Hera drinkt het
gretig en de melk is ook erg voedzaam.
Sinds gisterenavond moet Hera een
keertje bij het hoofdbestuur in de keuken komen. Gans alleen met het
hoofdbestuur en wij Belle en Heros moeten dan in de living blijven. De baasjes
nemen dan haar temperatuur en als wij daar dan ook rondlopen stoort dat hen en
Hera. Het vrouwtje is maar bang dat we Hera zouden pijn doen zo met die
termometer in haar poep !
Voor Hera is het eigenlijk geen
probleem want ze laat het vrij goed doen, en ze weet dat er nadien telkens een
snoepje voor haar is voorzien in de vorm van een reepje gedroogde kippenvlees.
Op advies van onze dr. Nelly geven we
Hera al een week puppybrokjes als extra versterkend voedsel. Onze baasjes geven
daar dan telkens nog wat extra vlees bij zodat Hera en haar pupjes zeker niets
te kort komen om optimaal op te groeien.
Het baasje ging met gemengde
gevoelens vanavond naar de jachttraining in Arendonk. Waar t baasje niet gerust
in was , het apporteren en de aandacht voor t baasje kwam maar gedeeltelijk
aan bod.
Apporteren, niet bepaald Heros sterkste
kant, kwam nog niet aan bod vanavond, maar de aandacht voor de baas was super !
Ook de aandacht bij het naast zitten
en ook het voor zitten was comme il faut . We hebben zelfs het volgen zonder
lijn al geoefend en zelfs dan bij het langslopen van de andere honden gedroeg
Heros zich voorbeeldig. Zelfs wanneer we Joris moesten passeren ging dat zonder
de aandacht voor de baas te verliezen. En met Joris heeft Heros een keer in de
clinch gelegen toen Maurice en Rita een keertje bij ons waren in de Charente
Nog harder dan Heros zijn staart
kwispelde zo krulde het baasje zijn neus ! We gaan beslist volgende les,
volgende week woensdag, vast en zeker met een gans ander gevoel tegemoet !
Voor vandaag zeggen we proficiat
Heros, je hebt het baasje zijn dag goed gemaakt !
Drie toestanden die allemaal
hetzelfde willen zeggen, onze baas is momenteel, zoals in verzekeringskringen
wel bekend totaal verlies. Niks kan je er nog mee aanvangen, weg smijten,
dumpen die ouwe brol, zeggen ze dan in Apeldoorn nadat we hen even gebeld
hebben. Effe Apeldoorn bellen helpt hier geen yota !
Het gazon uitrollen heeft m geen
goed gedaan blijkbaar. En hij was nog zo fier op zijn mooi gazonneke. Maar
als je als een twintiger aan zon werk begint, er invlieg is beter
omschreven, dan moet je als zestiger dat dezelfde avond nog ondervinden dat het
zo echt niet meer gaat als er een 6 voor staat !
En als er dan nog iemand je vraagt
en, alles goed en je moet dan antwoorden voor juist 50 % OK dan zie je die
andere echt meelijwekkend kijken !
Maar we zien wel of hij er nog
bovenop komt. Zoals het er nu uitziet kan het nog wel even duren voor de baas
terug opgelapt is
Het was vandaag zo een typische dag
om fotos te nemen van het werk voor en na het werk. Het was vandaag namelijk
de grasuitroldag. De WAT voor dag horen we jullie al zeggen. Als we dt
anders schrijven is dat al heel wat duidelijker, de gras uitrol dag. Het baasje
had vorige vrijdag 70m² graszoden besteld en die is hij deze morgen met de
camionette van ozze Dré gaan ophalen bij de producent te Mol Postel.
De vorige dagen was de grond al voorbereid
met de grondfrees en dan netjes vlak gelegd en gerold met zo n loodzware tuinrol.
Vandaag moets hij de graszoden dus enkel gaan ophalen en leggen.
En we moeten eerlijk zijn, sinds Bas
hier alleen was heeft de tuin nooit er zo fris uitgezien als vandaag. Er ligt
zelfs een ECHT gazonnetje, met echt gras, waar je als Drent ook echt op kan
spelen zonder boel te veroorzaken als je terug binnenkomt met een vacht vol
zand.
De pupjes van Hera die er volgende
week staan aan te komen kunnen gaan in elk geval op een mooi groen gazonnetje
kunnen spelen als het zo n mooi lente weer is zoals de pupjes van vorig jaar
konden ervaren.
Wij zijn erin elk geval voor klaar,
morgen nog enkele zoden extra uitrollen en dan nog een afsluitdraad plaatsen om
de pupjes niet overal hoeven te gaan zoeken.
Hera mag bevallen , de baasjes zijn
zo goed als klaar
Onderstaande mail vonden wij deze
morgen in onze mailbox. Gezien het dringende karakter melden we het dan ook
onmiddellijk. De mail is afkomstig van Ingrid Mestdagh, secretaris van de Belgische
Drentenvereniging.
Indien je kan helpen, heel graag dan.
Indien mogelijk mag je dit bericht ook zelf verder doorspelen via uw eigen
blog, mail of site .
Ze is de rust zelve en als het haar
te veel aan het worden is laat ze het duidelijk weten. Hij of zij die dan in de
buurt is moet dan even oppassen.
Meestal is dat dan Kibbels, die heeft
de minste ondervinding met drachtige teven en krijgt de meeste snauwen achter
haar naam. Gelukkig reageert Kibbels dan niet zoals ze bezig is wanneer ze
speelt met Heros of met haar moeder Belle. Neen , kleintje kent de regels van
het spel !
Hera is nu tweemaal in twee dagen
plots met een kreet opgesprongen wanneer ze lag te rusten en zonder dat er
iemand in de buurt was. Blijkbaar zijn haar pups zich aan het roeren in haar
buik.
Ze kan nu ook geweldig genieten
wanneer het baasje haar over haar twee flanken gelijk streelt. Ze geeft dat
goed aan wat ze van het baasje verlangt. Hera komt dan onder de bureaustoel
onderdoor en plaats zich tussen de twee voeten van het baasje. Die weet dan
gelijk hoe laat het weer is
Of Hera de volle 63 dagen uit draagt
is onwaarschijnlijk. Haar buik staat nu al zo gespannen dat het baasje toch wel
aan barsten begint te denken. Een ballon van die grootte was al lang geknald is
zijn mening
Na enkele dagen van minder eten is
haar eetlust terug die van een drachtige teef die gans dat bataljon pups in
haar buik dien te voeden. Ze krijgt nu zoals een pup terug 4 x daags kleinere
porties en speciallekes die alleen voor haar bestemd zijn.
Ja, ze komt niets te kort en het
pleziert het hoofdbestuur zelf ook wanneer Hera nog eens langs de benen schuift
om geknuffeld te worden
Bartje komt naar beneden
voor zijn ontbijt, zijn moeder vraagt hem of hij zijn klusjes al heeft gedaan. "Nog
niet", zegt Bartje. "Dan
krijg je nog geen ontbijt", zegt zijn moeder. Dus
Bartje helemaal chagrijnig. Hij
gaat de kippen voeren en geeft een kip een schop! Dan
gaat hij de varkens voeren en geeft een varken een schop! Dan
gaat hij de koeien melken en geeft een koe een schop! Dan
komt hij weer binnen. Zijn
moeder geeft hem een kom droge havermout. "Waarom
krijg ik nu geen eieren en spek? En waarom geen melk in mijn havermout?"
vraagt Bartje verontwaardigd. "Wel?,
zegt moeder, ik zag je een kip schoppen, dus je krijgt geen eieren voor een
week." "En
ik zag je een varken en een koe schoppen, dus krijg je ook geen spek en melk
voor een week", zegt zijn moeder streng. Bartje
baalt nog meer. Dan
komt zijn vader binnen, schopt de poes opzij en gaat zitten aan het ontbijt. Bartje
kijkt lachend naar zijn moeder en zegt: "Vertel
jij het hem of zal ik???"
Hera doet eventjes niet mee met het andere
Drentengeweld in de tuin. Nu de tuin is omgewoeld en vlak gelegd lijkt het wel
de uitverkoren plek om eens goed hun gangen te gaan. Met Kibbels tussen hun
tweetjes in is het feest voor Belle en Heros. Hera bekijkt het vanaf de
zijlijn. Voor haar hoeft het even niet, die heeft op dit moment andere katers
te geselen..
Zestien Drentenpoten, met een kleiner
aandeel van Hera komen dan terug binnen gestormd en laten dan uiteraard een
vracht zand uit de tuin in de keuken en leefkamer achter. Gewoonlijk lost de
stofzuiger dat probleem in een oogwenk op maar nu heeft het baasje nog eens de
goeie oude keerborstel vanonder het stof gehaald en alles bijeengekeerd wat e
aan zand op een HALFUUR was binnengebacht door Belle & co.
Wat je op de foto ziet is dus nog
niet wat er in de tapijten is achtergebleven. Enkel het zand dat voor de
werpkist Belles bench terecht was
gekomen is hier bijeen geveegd !
Morgen is het over morgen legt het
baasje de grond terug effen en gaat hij de bestelde graszoden ophalen in Postel
(Mol).Dan mogen Belle & co e een
drietal weken niet overlopen en zeker niet zo wild spelen. Kwestie van de zoden
te laten wortelen en kontakt te maken met de ondergrond. En tegen die tijd
mogen Heras pupjes daar spelen bijgoed weer.
We kijken al uit naar een zonnige
lente met een tuin vol Drenten en puppies !
We hebben het in de vorige berichten
al gemeld, Kibbels logeert enkele dagen bij ons. Dat is niet de eerste maal en telkens
is het oppassen op dat woelwater een belevenis op zich.
Nu heeft het baasje daarstraks met de
motorfrees onze tuin omgedaan. Het baasje wilde al schrijven gazon omgedaan
maar dat was te veel eer voor dat stuk ongebreideld onkruid.
Ons baasje wil dinsdag gazon
aanleggen met opgerolde graszoden. Die zijn al besteld en dus moet alles op
voorhand worden gereed gelegd. Deze middag lag alles onberispelijk mooi vlak.
Het baasje had er dan ook hard aan gewerkt Maar er is duidelijk familie op
bezoek bij ons !
Plots schrokken we omdat er zand tegen
de ramen vloog ! Kibbels zag dat wel zitten, graven in los zand. In geen tijd
had ze een kuil gegraven van een goede 40 cm diep. Haar kont stak nog boven het
normale niveau van de tuin uit anders had het baasje gedacht dat het eentje van
ons was die daar onderweg naar China was. Ja, je mag er zeker van zijn, Kibbels
is er eentje van ons Belle !
Nu denkt het baasje er aan dat hij
daarstraks de mensen die kwamen informeren voor een puppie van Hera wel heeft
verteld dat ze graven, maar niet dat het een middel is om te kunnen ontsnappen.
Die mensen wilden hun tuin volledig rondom laten afsluiten. Ons baasje heeft er
niet aan gedacht dat een Drent ook diep kan gaan.
Gelukkig zijn die mensen woonachtig
in Limburg, dus als hun eventuele pup op de nog resterende steenkool lagen komt
zal ze wel terugkeren zeker ? Dat hopen we althans ! ! !
Blondje komt bij Van den
Borre en zegt tegen de verkoper dat ze graag de tv in de etalage wil kopen.
De verkoper antwoordt een beetje bruusk dat hij niet wil verkopen aan domme
blondjes.
Waarop het blondje, de week die erop volgt, haar haren gitzwart laten verven.
Op zaterdag stapt ze terug bij Van den Borre binnen en vraagt of ze de tv in de
etalage kan kopen.
De verkoper antwoordt wederom dat hij niet wil verkopen aan domme blondjes.
Waarop het blondje de winkel verlaat, zich afvragend hoe die man kan weten dat
ze in werkelijkheid blond is.
Ze besluit het nog 1 keer te wagen en laat haar haren vuurrood kleuren.
Ze stapt wederom dezelfde winkel binnen en vraagt om de tv te mogen kopen uit
de etalage.
De verkoper antwoordt voor de 3de keer in evenveel weken dat hij niet wil
verkopen aan domme blondjes.
Het wordt ons blondje teveel waarop ze vraagt hoe het komt dat de verkoper weet
dat ze blond is niettegenstaande ze al 2 keer haar haren liet kleuren.
Vijfentachtig centimeter is momenteel
de buikomvang van Hera. De baasjes hebben het gemeten omdat ze sinds een week
zo ontzettend bijkomt in omvang en gewicht.
De verwoede supporters van dit blog
zijn blijkbaar aan het gissen gegaan wat betreft het aantal van Heras
toekomstige puppies. De aantallen die in der reacties staan zijn dan weer niet
van die aard om ons hoofdbestuur echt happy te maken. Waar zij hadden gehoopt
op een zestal puppies gaan de meeste gokken uit naar een elftal, een schoon
dozijn, een elftal + reservespelers, een werpkist mooi gevuld en zo van
die onzin
Ondertussen heeft het baasje zich al
verzoend met hetzelfde aantal als vorige maal, 9 pups. Dat kan m aan zegt
hij, de laatste maal waren er bij hem wel 3 kg af, maar in die richting is hij
nu toch ook al enkele maanden bezig met behulp van de honger madam.
Via het Drentenforum en het Max en
Bente blog krijgen we de tijding dat een Drentje dat volgende woensdag met ons
op jachttraining begint, gisteren BOB oftewel Best of Breed is geworden op de show in Leiden (NL) . Aan Jarno
en zijn baasje Manuela sturen we dan ook bakken vol felicitaties. Als dat geen
opsteker is, de beste van het ras .
Ondertussen is woelwater Kibbels niet
van Heros weg te slaan, als Belle of Hera met haar willen spelen gaat ze achter
Heros staan als wil ze zeggen bescherm mij tegen die twee andere teven. Niet
dat Kibbels wat te vrezen heeft van Belle of Hera, maar je zal het wel kennen,
vrouwen onder elkaar
Er staan ons nog vrolijke dagen te
wachten met dat jonge grut in huis, en ze blijft nog tot woensdag, pret
verzekerd deze week !
We hadden een drukke dag ten huize
Faes vandaag. Al lang was er met J-P en Ute afgesproken van nog eens een bezoek
te brengen aan ons, samen met hun twee Drenten, Hadise en Jago.
Daar kwamen nog twee pu kandidaten
bij die met ons kwamen kennis maken en genoten van de vijf Drenten op dat bij
ons aanwezig. Het was druk maar vriê plezant. Maar toen kwam Annemie haar
Kibbels brengen die tot woensdag bij ons gaat blijven.
Annemie moet voor haar job vier dagen
aanwezig zijn op een beurs in Brussel. Dat zou uitdraaien dat Kibbels enkele
dagen alleen thuis zou moeten blijven. Maar omdat Kibbels graag bij ons is en
goed opschiet met onze roedel, komt ze regelmatig bij ons logeren.
Het is een fijn hondje met een aangenaam
karakter en aanziet Belle nog steeds als haar moeder, of toch als
roedelleidster.
Maar met Hadise en Kibbels boterde
het niet zo goed als met Kibbels en ons drietal. Daar moest bij ingegrepen
worden door de baasjes. En het is niet bijgelegd bij de hondjes onderling.
Op dit moment is Hadise naar huis en
we kunnen Annemie geruststellen, alles is pais en vree in de roedel. Zelfs
Hera, zwaar drachtig en soms humeurig dezer dagen, verdraagt Kibbels als eentje
die al jaren bij hen hoort.
Dat Hadise zo kribbig was zal er
waarschijnlijk wel aan liggen dat ze pas loops geworden is, dan weet je t
nooit met die vrouwen zegt het baasje en hij meent het nog ook ! ! !
Zeventien lijkwagens op één rij
brachten de overleden kinderen en begeleiders uit Lommel gisteren terug thuis
uit Zwitserland.
Ongeveer op het zelfde moment viel
het leven in een gans land stil, en ook in Nederland hingen de vlaggen halfstok
als eerbetoon aan zes kinderen van Nederlandse nationaliteit die in Lommel
school liepen.
Zelden, misschien nog nooit tevoren
was er een triestere thuiskomst na een schitterende sneeuwvakantie zo triest en
dompelde het een heel land in rouw. Nog schrijnender is het wanneer je bedenkt
dat ook op datzelfde moment een rouwstoet van lijkwagens richting Leuven en
Aarschot reed.
Wat de oorzaak van het busongeval ook
is, het ongeval is in luttele seconden gebeurd, maar de impact ervan op de
ouders, broers, zussen en familieleden van de kinderen hun begeleiders en
buschauffeurs blijven ze hun ganse leven met zich meedragen.
Wij leven alvast met hen mee, en
eerlijk gezegd, we hebben het de laatste dagen ook niet altijd droog kunnen
houden Dit was te veel leed om te kunnen bevatten !
tVrouwtje is aan de voorbereidingen begonnen voor de komst van de pupjes.
Gans het hoofdbestuur is er nu wel van overtuigd dat Hera haar 63 dagen niet
gaat uitdoen.
Vandaag is week zeven achter de rug
en heeft Hera officieel nog twee weken te gaan, maar ook haar moeder Belle
heeft de volledige draagtijd bij het laatste nestje van negen niet uitgediend
daar hebben we dus al ervaring in.
Het baasje heeft daarstraks een nieuw
rek in elkaar gezet om al de honden en puppie spullen bij elkaar te hebben
staan. Ook de weegschaal van het kinderheil is terug van boven gehaald. Die
moest vorige maal dienen vanaf de pups de 3 kg voorbij waren. Heden hebben de
baasjes wel een digitaal weegschaaltje tot 5 kg maar de nostalgie haalt he van
de moderne spulletjes. Het heeft iets zon ouderwetse professionele
weegschaal uit het hoofdbestuur hun eigen babytijd ! Dat was ergens tegen het
einde van de eerste helft van vorige eeuw.
Ook de werpkist is al volledig
opgekuist en heeft met Dettol een grondige ontsmettingsbeurt gekregen.
Voorlopig staat Hera haar bench nog in de werpkist,kwestie van haar gewend te
maken aan haar nieuwe slaapplaats. Ze heeft dan in haar bench ook een extra dik
kussen gekregen dat dan ook nog eens extra zacht aanvoelt.
Ja baasjes kleine meid heeft dezer
dagen een streepje voor op de anderen, echter zonder iemand achteruit te
stellen, en zo hoort het ook.
Ja er was vorige week al familie
uitbreiding te beleven, niet dadelijk hier ten huize maar bij baasjes broer hier
bekend als ozze Dré
Daar heeft een van de geitjes twee
bokjes geworpen die nu na een week al letterlijk heel wat bokkensprongen kunnen
maken.
Het zijn net als alle klein grut in
de dierenwereld schattig en mooi en vol leven. Vader en moeder draaien constant
rond de bokjes en vice versa.
Daar gaan er binnen enkele weken toch
wel een paar de hun nu vertrouwde weide moeten verlaten want twee bokjes extra
op dezelfde wei gaat voor een snelle overbevolking leiden ons gedacht !
Hier enkele fotos van de jonge
bokjes in afwachting van het te verwachten jonge volk hier in de werpkist. De
werpkist staat sinds gisteren in de living om Hera al te laten wennen aan de
andere hoek dan de welke zij op dit moment gewend is. Haar bench die in de
werpkist staat is afwisselend in gebruik door Hera en door Belle.
Hera ligt er in omdat het haar bench
en kussen is, en Belle ligt er in omdat het haar vertrouwde slaaphoek in de
kamer is. Als de twee teven nu samen die kleintjes in hun beider hoek gaan
groot brengen dan gaat er hier nog iets te beleven vallen.
De dag na verschrikkelijke bus
ongeval in Zwitserland is pas de ware verschrikking van het ongeval aan het
licht gekomen. 28 Doden ter plaatse, 22 kinderen, 4 begeleiders en twee
buschauffeurs dood. Twee gemeentes en een land in diepe rouw.
Morgen vrijdag een officiële dag van
rouw in België. En we hopen van harte dat het dodental niet meer oploopt.
En wat mij opvalt is de immense
hulpactie die in zo weinig tijd door de Zwitserse hulpdiensten op gang kwam.
Zij konden uiteraard niets meer doen voor de overledenen maar wat ze voor de
overlevenden hebben gedaan verdient een pluimpje op hun Zwitsers hoedje.
Als je in de krant leest welke een
ontplooiïng van hulpmiddelen zij in no time ter plaatse brachten dan is daar maar
één mening over hebben: Indrukwekkend efficiënt !
Je mag zeker zijn dat daar mensen van
de hulpdiensten traumas hebben opgelopen bij het aanzicht van al die
kinderlijkhes tussen het verwrongen staal van het autobus wrak. Zelf ben ik
tijdens mijn periode dat ik bij de wegenwacht werkte verschillende malen
betrokken geweest bij de eerste hulp zware ongevallen. Ook deze waar niet zon
dodentol te betreuren vielen zal ik in mijn herinnering meedragen tot het einde
van mijn dagen.
Dan kan je ongeveer inbeelden op wat
die hulpverleners daar in die tunnel gestoten zijn.
En daarom speciaal voor die mensen
van de brandweer, ambulanciers, helikopterpiloten, medisch personeel in de
ziekenhuizen, takeldiensten, begrafenisdiensten, communicatie diensten en ook
de Zwitserse overheid
Bedankt voor de hulp aan de
slachtoffers van de Belgische rampbus . Jullie zijn de beste ter wereld.
We zijn juist terug van de dierenarts
waar we een tweede echo hebben laten maken van Herasbuik en dus ook de pups.
We weten nu wat we al even vermoeden
het gaan er veel zijn ! Een precies aantal of getal kunnen we er niet op
plakken maar het zijn er in elk geval meer dan de zes waar het hoofdbestuur op
gehoopt had.
Het was net alsof we eendjes telden
op een vijver . Niet te doen dus maar we zijn nu toch tevreden dat we de echo,
die eigenlijk geen ander nut heeft dan de nieuwsgierigheid te stoppen, hebben
laten maken.
Ook de kandidaat pupeigenaars die we
tot nu toe hebben, kunnen we gerust stellen, er gaat een pupje voor jullie bij
zijn. Geslacht en tekening kunnen we pas zeggen wanneer de puppies er zijn,
maar het kunnen er enkel mooie zijn, dat weet je zeker als je de beide ouders
kent !
Belle & co
PS: Kort bericht, maar t baasje moet
dringend weg naar een andere afspraak
Maar we beginnen met de rampdag die
het vandaag was voor veel families in Lommel, en Leuven. Veruit niemand in dit
land zal het autobusongeval in Zwitserland onberoerd hebben gelaten.
Krijgen we daar ook nog eens een mail
bovenop van Jos, uit het Drentenbestuur dat één van de bruidsmeisjes bij het
huwelijk van haar dochter, onder de dodelijke slachtoffertjes is. Dan komt het
leed al wel héél dichtbij wij waren op dat trouwfeest !
Nieuws voor morgen dan. Morgen om
11u00 hebben we afspraak met Nelly voor de tweede echo bij Hera. Nu niet meer
om een bevestiging dat ze al dan niet drachtig is, dat is nu wel met het blote
oog merkbaar, maar om ongeveer een gedacht te krijgen hoeveel pups Hera op dit
moment draagt.
Wie Hera tussen zaterdag laatstleden
en heden heeft gezien, die hebben alle dezelfde mening dat gaan er veel
zijn.
Daar gaat het baasje zijn hoop op een
mooi nestje van zes aan diggelen, te meer omdat het uit de mond kwam van mensen
die kennis hebben van zulke situaties !
Ook het baasje, die tot vorige week
gelukkig liep te zijn, omdat Hera toen nog altijd haar fijn slank lijntje had,
kreeg de laatste paar dagen een onuitgesproken mening over een groter aantal
dan aanvankelijk gehoopt
Morgen weten we hopelijk al meer,
hoewel het definitieve aantal gaan we toch pas aan het einde van de bevalling
weten en uiteindelijk wat echt telt als ze alle maar goed gezond zijn !
Gisterenavond hadden wij hier ook
breaking news in verband met het loops zijn van Kyra, het eerste teefje uit ons
laatste nestje dat loops geworden is.
Voor ons en Gonda groot nieuws, wat
we dan ook dadelijk wereldkundig gemaakt hebben.
Deze morgen echter was er bij het
openen van de computer en het internetgans ander BREAKING NEWS in de computerkrant !
Een zwaar ongeval met een Belgische
touringcar die in Zwitserland tegen een tunnelwand is geknald heeft het leven
gekost aan 28 personen waarvan 22 kinderen.
De bus was op terugweg naar België na
de sneeuwklassen van de kinderen. De slachtoffers zijn alle Belg en afkomstig
uit scholen uit Lommel en Heverlee. Zo leert ons het Breaking news in de
krant Het Laatste Nieuws. Ook de twee buschauffeurs zouden zijn omgekomen in de
crash.
Meer nieuws zal vandaag wel gans de
dag rond op radio en TV worden gegeven. De regering heeft alvast twee
legervliegtuigen naar de plaats van het onheil gezonden om betrokken
familieleden naar ginds te brengen. Ookpremier Di Rupo is naar ginds gevlogen en gans het diplomatieke corps in
Zwitserland is in actie getreden. Spijtig dat het allemaal moet gebeuren.
Daarstraks kregen we een SMSje,
gebeurt niet zo veel, maar ook onze mailbox lag eruit.Niks geen Windows mail, en dan is het net
alsof je op Mars zit.
Nu kwam de SMS uit Heijen Nederland
en droeg als titel Breaking news . Bij mijn weten hebben ze in Heijen geen
twee torens waar Boeings tegen kunnen vliegen, dus het moest wel over dat
andere belangrijke onderwerp zijn in Heijen en dat is Kyra-Belle.
Inderdaad, Gonda meldde ons Kyra is
loops ! ! ! Laat ons baasje nu net een half uur van tevoren tegen Annemie van
Kibbels aan de telefoon zeggen neen,er
is nog geen één teefje van vorig jaar loops geweest en dan vervolgde hij Ook
Belle en Hera waren heel laat de eerste maal loops. Belle zelfs pas op veertien
maanden !
Nu verwachten wij de eerstvolgende
dagen en weken een reeks telefoontjes, SMSjes of mails uit den lande met
als onderwerp ook hier een loops teefje. We gaan dat zker zes maal
binnenkrijgen.
Enkel uit Veldhoven bij Kwispel en
Kody en uit Booischot van Kiet gaan we misschien wel een mail krijgen, maar
zeker niet over loopsheid.
We zijn blij voor Kyra en Gonda en
Anton, Kyra is een dametje geworden, met alle voor- en nadelen vandien. In elk
geval van ons krijgen ze alle een dikke proficiat met het mooie dametje.
Zaterdag laatsleden was ze nog hier in vosselaar en kregen we te horen dat het
met de gevoelige darmen uitstekend ging met het paardenvlees dieet. Nelly die
ook bloed had getrokken voor kontrole van de bloedspiegel meldde ons gisteren ook
dat daar alles pico bello mee is.
Wie gaat de volgende zijn ? Kiki ?
Kona ? Kyra-Luna ? Kibbels ? Kato ? Je hoort of leest het hier binnen een
tijdspanne van enkele weken !
De koe die lacht, oorspronkelijk is
dat La vache qui rit in t fransoos. Wij zijn er achter gekomen waarom dat
koebeest al jaren lachend op dat doosje staat.
Zij lacht omdat onze baasjes haar
smeerkaas al jaren lang gebruiken om de honden hun medicijnen toe te dienen.
Tot nog toe lopen Belle, Hera en Heros er met hun vier poten tegelijk in dat ze
niet met een snoepje beloond worden, maar wel een behoorlijke portie chemie te
slikken krijgen.
Zeg nu zelf, als je op die manier
iemand kan foppen, dan heb je een reden tot lachen. En dan is het nog eens goed
voor de gefopte erbij !
Ondertussen ligt onze gefopte Heros
nog wat verder te dutten in zijn bench, waarschijnlijk heeft m vannacht weer
moeten werken in zijn dromen in is hij daar nu weer dodelijk vermoeid van.
Van de ziekte van gisteren is nog
weinig te merken. Toch blijven we hem ook morgen zijn medicijn nog toedienen.
Dit voornamelijk om toch Hera maar niet te besmetten nu ze zes weken en half
ver is in haar dracht. En van chemie zijn we een beetje huiverig, zelfs al is
het als genezend spul. Goed voor pups in de maak kan het nooit zijn !
En morgenvroeg lacht de koe alweer
als Heros zijn volgende pil toegediend krijgt !
Zo snel we deze middag met Heros
richting Hoogstraten vlogen, zo snel was onze grote, soms ook onze dikke
genoemd genezen. Zijn pikuur was nog maar amper uit zijn vel of het kwijlen was
al gestopt.
Goei spul die pikuur was de uitleg
van onze baas die dat met een brede smile van opluchting zegde. Hij was er dan
ook niet gerust in geweest. Zo kwijlen dat het in straaltjes uit Heros zijn bek
liep was bij ons tot nu toe ongezien en dus uitermate onrustwekkend.
Het baasje was dan ook echt opgelucht
toen hij, eens terug thuis, aan het tapijtje
in de koffer kon zien dat Heros helemaal niet meer gekwijld had. In het
heengaan was de ganse koffer onder gekwijld. Het was werkelijk ongezien zo nat
!
Hij is deze namiddag mee gaan
wandelen met het baasje die elk van ons afzonderlijk mee heeft uit genomen.
Heros heeft onderweg een nieuw vriendje gemaakt. Wij ontmoetten een mevrouw met
een oud Keeshondje en een jonge Zwitserse herder van vier maanden oud, zon
mooie spierwitte !
Zoals steeds is Heros dan de Heer die
altijd galant is in het spel en dan ook veel toeliet van dat jonge Zwitsers
geval. Het was echt mooi om zien hoe hij dit teefje haar gangen liet gaan. Zo
jong nog en dan die grote Drent van 38 kilo al aan de haak willen slaan. De
jeugd van tegenwoordig hé was de commentaar van het baasje .
Deze avond hebben we een lichte menu
voor Heros samengesteld. Terwijl Belle en Hera weer Ree en Ever voorgeschoteld
kregen, was er voor Heros wit vlees van kip met aardappel/ wortel stoemp. Wat
te verwachten viel gebeurde dan ook alle drie wilden ze Heros kom ! Maar t
vrouwtje is er als een strenge gendarm gaan bijstaan en heeft er voor gezorgd
dat Heros zijn dieetmenu gans zelf kreeg.
Morgen en overmorgen krijgt hij
telkens bij zijn ontbijt aan bed nog twee pilletjes met iets lekker om er
voor te zorgen dat hij de pilletjes zeker binnenkrijgt. We hebben er wel goed
inzicht in, het is geen moeilijke bij het pillen slikken !
Bij Heros is een van de redenen dat
het ochtendbericht op dit blog zo laat verschijnt.
Daarstraks moest Heros overgeven,nu gebeurt dat wel eens meer als je drie
honden in huis hebt . Meestal is het zoals nu op een tapijt.
Het hoofdbestuur spoedde zich dus met
de gele slijmerige boel op te kuisen, maar vlak daarna begon Heros ook
overvloedig te kwijlen. I die mate dat de bazen er echt niet gerust in waren en
dadelijk Nelly belden en nadien naar onze andere dierenarts Aline in
Hoogstraten.
Daar kon het baasje dadelijk terecht
met Heros en na een grondig onderzoek bleek dat Heros een maag infectie heeft
opgelopen.
Na een injectie te hebben gekregen
stopte het kwijlen vrij spoedig en hebben we pillen voor morgen en overmorgen
meegekregen.
Licht verteerbaar voedsel staat vanavond op zijn menu en we dienen hem
in t oog te houden of zijn gedragingen normaal blijven.Nu ligt dhr. Heros te
ronken in zijn bench nadat hij samen van het baasje zijn boterham de helft
heeft opgegeten
We hopen dat hij tegen vanavond terug
beter is, blijkbaar heerst er een epidemie met dezelfde symptomen volgens
Aline. We hebben er het raden naar waar Heros het heeft opgelopen en hopen maar
dat hij het niet doorgeeft aan Belle en zeker niet aan Hera .
Belle & co
Twee foto's die laten zien hoe vinnig hij gisteren nog was...vandaag is het flink wat minder...
We zijn deze namiddag gaan wandelen,
in een gebied dat alleen Heros kon kennen want die is in dat gebied ooit de
Toller Frick mee gaan zoeken.
De familie Wouters uit Oud Turnhout
had ons uitgenodigd om eens te komen wandelen bij hen in de buurt. En laat dat
nu onze favoriete bezigheid zien.
Nico, Hilde en de kinderen zijn in
blijde verwachting van een pup van onze Hera en het leek ons een goed idee van
hen te laten kennismaken met wat een Drent zoal uitspookt op een
zondagnamiddag. Dat deze familie dat al had kunnen ontdekken op de terugkomdag in
januari zijn we uit makkelijkheids reden even vergeten !
Dat zij weer grote ogen van verbazing
hebben getrokken is niet meer dan normaal. Kennen jullie nog een ras van honden
die na vele jaren hun bazen en hun toekomstige bazen zulke ogen laten trekken ?
En of dat we een demonstratie hebben
gegeven van vinnig zijn, van ons uit te leven in het water van de vennen die we
langs kwamen. Dat we ons kletsnat in het losse zand hebben liggen rollen was
niet in het scenario voorzien maar we hebben dat geïmproviseerd. En dat we ons
dan kwamen schudden vlak naast hen vinden wij niet meer dan normaal. Wij
hanteren de norm, wij nat , iedereen nat !
Dat de pups die Hera in zich draagt echte
waterratten gaan worden zou ons niets verbazen. Ze hebben alleszins vandaag hun
doop al gekregen. Nu is Hera wel rustig
geweest alsof ze het zelf aanvoelt dat ze nu wat kalmer aan moet doen. Maar geamuseerd
heeft ze zich zeker, meer dan anders zelfs
Wij hebben ons in elk geval,te
pletter geamuseerd en wij willen terug naar ginder gaan wandelen !
Alles is vandaag later dat ligt aan
t baasje die alweer van deze morgen in de weer is voor van alles en nog wat.
Zo onder andere de kraaien die hij
deze morgen gaan ophalen is bij Leo. Leo is wel bekend bij de wandelaars die de
kaawpollekeswandeling al hebben meegemaakt. Het is hij die samen met Louis, (de
moppenleverancier) de wandelaars al vier maal naar de jenever en fruitsapkraam
van ons baasje heeft geleid.
Leo is jager en tijdens de
voorbereiding van de wandeling kwam het zo ter sprake dat honden niet graag
kraaien apporteren maar dat Hij, Leo, wel enkele kon leveren.
Een hond die een kraai of ekster
apporteert die brengt alles mee is de uitleg van de ervaren jagers in ons
Drentenmidden.
Vermits het baasje op 21 maart weer aanvat
met de jachttraining, nu met Heros, wilde het baasje dan ook wel enkele kraaien
om Heros, eens hij het apporteren* goed beet heeft, ook eens een kraai te laten
binnenbrengen. Gisterennamiddag kreeg het baasje het telefoontje dat er vijf
kraaien op ons lagen te wachten in Beerse.
Inmiddels heeft het baasje die al
naar de diepvries verhuisd als waar die nu ijskoud ofte cool liggen te
wachten dat ze nog eens mogen uitvliegen op de training of wanneer we zelf gaan
oefenen.
We zien wel wat het gaat worden met
Heros en zijn jachttraining
Belle & co
*Apporteren is niet Heros sterkste
kant, die zegt al na één of twee beurten wat je zelf wegwerpt, ga je zelf ook
maar terug ophalen, foert baas !
"Wat heeft 'm nu weer bij" zeggen Belle en
Hera ?
Leo loopt hier tijdens een kaawpollekes wandeling in het midden met twee honden
aan de lijn
En het was zo onnoemelijk druk voor
de bazen. Het baasje begon al met het wildvlees klein te snijden zodat het
makkelijk over drie eetkommen kan verdeeld worden. Daar is hij een hele tijd
mee bezig geweest en we zijn er bij gebleven om zijn werk nauwgezet te
controleren. We weten precies dat hij in elk zakje 300 gram vlees heeft
geschept en daar heeft hij 200 gram kookvocht bij gekieperd. We staan al te
likkebaarden bij de gedachte alleen.
Dan is het hoofdbestuur inkopen gaan
doen. Er was namelijk vergadering van het bestuur van de Belgische Drenten
vereniging bij ons thuis gepland. En ook Gonda , Anton en Kyra , zouden bij ons
langskomen om Nelly te ontmoeten voor een evaluatie van Kyras eliminatie dieet.
Voor Gonda & co bij ons aankwam
is ons baasje nog drie toeren gaan wandelen. Met elk van ons afzonderlijk. Dat
komt omdat Hera gisteren toch wel moe thuiskwam na een normale wandeling. Sinds
vandaag doen we dus aangepaste wandelingen voor ons drachtig toekomstig
moedertje
Het baasje heeft dan voor al de
hongerigen rond de tafel, Gonda , Anton en de helft van het Drentenbestuur (die
kwamen van een veldwerkwedstrijd in Hilvarenbeek) croque monsieur op tafel
getoverd. Het was wel geen driegangenmenu maar er is toch lekker van gesmuld.
En het erge is er zijn geen kruimels van tafel gevallen.
Gonda en co zijn dan terug naar
Heijen vertrokken met een koelbox paardenvlees die het baasje voor hen in de
Makro had gekocht en ondertussen bij ons in de diepvries had geparkeerd. Ennhij
had er nog een verrassing voor Marians Arnhemse meisje Kiki bij ingestopt.
Kiki en Kyra gaan elkaar toch volgende week weer ontmoeten bij een wandeling. Dat
komt dus ook weer goed !
Gisteren is het baasje zoals al
gemeld aan het koken gegaan. Ree en everzwijn zijn in de grote Weckpot gegaan
en zorgvuldig en lang genoeg gekookt om alle mogelijke virussen definitief naar
de virussenhemel te verwijzen.
Vandaag is alles genoeg afgekoeld om
versneden te worden in makkelijk te gebruiken porties. Want dat is een punt van
eer voor onze baas dat ieder ons drie krak evenveel te eten krijgt. Zeker als
het om zulke lekkernijen gaat als ree en everzwijn.
Daar is onze baas weeral enkele
uurtjes mee zoet. Het kookvocht, wat wij al zeker zo lekker vinden als het
vlees zelf heeft hij ook apart gehouden en heeft hij verdeeld in zakjes om normaal
ijsblokjes in te maken. Ook weeral om reden van makkelijk ieder een gelijke
portie te kunnen geven. Er staan ons nog lekkere dagen voor de boeg dank zij de
Luc die gisteren ons baasje telefoneerde vanuit Duitsland, dat er volgende
week nog lekkernijen staan aan te komen .
We kunnen er eens mee lachen en soms
zeggen wij (met een lach) dat wij toch echt wel een zwaar hondenleven hebben
We zouden daar jullie mening wel eens over willen horen of er bvb nog honden
zijn die het erger te verduren hebben wat betreft verwennerij ! ! !
Het is weeral weken geleden dat we
nog eens een avond huiswacht hadden. Het hoofdbestuur was uitgenodigd om een
late verjaardag mee te gaan vieren.
Een heel goede vriendin van de
baasjes had ook de kaap van de 60 gerond en nodigde onze baasjes mee uit voor
een etentje.
Nu is het zo dat de baasjes ons nooit
mee op restaurant nemen. Vroeger, heel vroeer blijkt dat met Bas wel het geval
geweest te zijn maar met drie loebassen als wij doen ze dat niet. Er zouden wel
eens mensen kunnen zijn die dat niet zo graag hebben en dus is het dan huiswacht
tijd voor ons.
Soms gebeurt het wel eens tijdens de
zomer dat we mee op een terras van een cafe mogen. Maar dat is ook al meer
uitzondering dan regel.
Blijkbaar hadden de baasjes lekker
gegeten, zij waren ook best vrolijk toen ze terug thuis kwamen, of is daar wijn
een oorzaak van ? Het baasje was BOB geweest, dat was wel duidelijk. Zou BOB
bij de baasjes ook Best of Breed ofte beste van het ras betekenen ?
Jantje gaat met z'n vader en moeder
naar het circus en in de pauze gaat
vader iets te drinken halen. Jantje loopt met z'n moeder langs de
stallen waar ze bij de olifanten komen
"Wat daar aan die olifant hangt, wat is dat?" vraagt Jantje aan z'n
moeder.
"Dat is zijn slurf." zegt moeder. "Nee, daar in het
midden."
"Dat is zijn staart." zegt moeder.
"Nee," zegt Jantje, "daar in het midden, onder zijn buik."
"Oh, bedoel je dat," zegt moeder met een rood hoofd, "dat is
niks!"
Als zij weer terug zijn bij de tent, komt vader terug met cola en koffie.
Toen dat allemaal op was nam Jantje zijn vader meenaar de olifantenkooien zei: "Wat
daar aan die olifant hangt, wat is dat?"
"Dat is zijn slurf." zegt vader. "Nee, dat bedoel ik niet.
Én ik bedoel ook niet zijn staart. Dat DAAR, onder zijn buik."
"Oh, bedoel je dat," zegt vader, "dat is de olifant z'n penis."
"Zijn penis?" zegt Jantje, "maar toen ik het mama vroeg, zei ze:
oh, dat is niks."
"Ja," zegt vader,
"MAAR MAMA IS VERWEND!"
Onze baas is terug aan het koken
gegaan. Dat doet hij wel meer voor het hoofdbestuur maar nu is hij bezig voor
de Drentenroedel.
We hebben het hier al vroeger een
keertje over geschreven, ons baasje kreeg enkele weken geleden een heel pakket
everzwijn en ree vlees. Het is afsnijsel van de ribben en benen en af en toe
een mooier stukje vlees dat eventueel nog voor menselijke consumptie op een
bord zou kunnen belanden.
Lekker is het in elk geval, vooral
het kookvocht is bij ons topfavoriet. Wanneer dat over de brokken gedaan wordt
is alles plots veel lekkerder. Daar doen we een moord voor, zo lekker is het.
Achteraf kan je dan jezelf spiegelen in de bodem van de kom.
Vandaag is het goed 10 kg dat er in
de pot beland is en vanavond krijgen we de eerste lading in de kom. Dat gaat
weer smullen worden, en we kennen de kok we weten dat er enkel goed spul in de
potten komt.
Sinds begin van de week is de slanke
lijn van ons Hera naar de knoppen . Ze is plots merkbaar beginnen aankomen in
gewicht.
We hebben de indruk dat ze elke
morgen wat ronder is geworden. Effectief voel je het ook wanneer je haar
flanken streelt. De versmalling tussen borstkas en lenden is plots veel voller
geworden. Hera is haar wespentaille kwijt.
Aan de andere kant vertelt het baasje
dat ze meer boezem (borsten/tepels) krijgt dan wat Pamela Anderson ooit heeft
kunnen dromen. Binnenkort hebben we hier dan ook een potentieel Baywatch Drentje.
Inclusief al de kwaliteiten waarover Pamela beschikte !
Eten dat is ook enorm verandert. Nu
maakt het baasje wel extra eten voor de roedel omdat Hera in prima conditie
dient te blijven en het dus normaal is dat ze voor x aantal pups moet bij eten.
Die x is dan weer de meest
terugkomende vraag van buitenstaanders. Het is telkens weer antwoorden op de
vraag weet je al hoeveel pups er aan komen ? . En als er nu één vraag is waar
we toch nog enkele weken geen antwoord op kunnen geven is het wel juist die vraag.
We zullen het net met zekerheid
kunnen zeggen tot ze daadwerkelijk in de werpkist aan moeders tepels hangen !
Zo rond 30 maart gaan we de lezers
zekerheid kunnen geven hoeveel pups, hoeveel reutjes, hoeveel teefjes er zijn geboren.
Een goeie raad, zoek nu al maar een
plaats op de eerste rij aan de PC om de belevenissen van minuut tot minuut te
kunnen volgen, met fotos en al !
Met zon titel zou je denken dat het
over hondjes en speciaal over Drentjes zou gaan, maar dat is mis poes !
Ons baasje had gisterenavond een
vruchtbare vergadering in het paradijs. Neen, weer mis, niet in de hemel maar
het café het paradijs aan brug 4 te Arendonk.
Daar ging onder behoorlijke
belangstelling de info vergadering van de JacOrion jachttraining door. Ons
baasje gaat aan de slag deze keer met Heros, en Heros kennende zou dat ook wel
eens een succesformule kunnen worden . Want Heros is een werker een hondje dat
graag voor zijn baasje aan de slag is. Nu is apporteren niet zijn sterkste
kant, maar daar zal wel verandering in komen eens we georganiseerd aan de slag
gaan.
En laat dat nu echt duidelijk
geworden zijn uit de uiteenzetting die de trainer Oscar Alstede de aanwezigen
voorschotelde !
Net als de afgelopen lessenreeksen
die we deden met Hera, aan we ook Heros naar een niveau hoger brengen tot meer
Drentenplezier van beiden.
Jager zal ons baasje wel nooit niet
worden, dat is niet zijn ingesteldheid, maar dat wil niet zeggen dat de jachteigenschappen
van ons trio hem niet aanspreken. Het zit er inzegt het baasje en dus gaat
Heros daar logisch gezien erg veel trek in krijgen. We gaan van het principe
uit dat het plezierig moet zijn voor beiden en gaat het vandaag niet al te best
dan os er morgen nog een dag om beter te doen.
Lees vanaf de start van de
lessenreeks op 21 maart, de belevenissen van de baas en Heros op training in
Arendonk !
Wat heeft het hoofdbestuur bezield om
terug naar Vosselaar te komen ? Het is hier grijs en koud, vooral KOUD !
Het moet zijn dat de vergadering van JacOrion-Kempen, de jachttraining, vanavond
van levensbelang moet zijn want anders zien wij daar geen reden in om daar voor
naar huis te komen. Zelfs niet omdat Heros deze maal aan beurt is om te gaan
tainen.
De rit van gisteren hebben wij voor
99,5 % met de ogen dicht mee gemaakt. Enkel op de Périférique, de ring rond
Parijs hebben we ons even druk gemaakt op die gehelmde mannen en vrouwen die
met die brommertjes naast ons door kwamen gesnord. Heros zat achteraan om te
verwittigen dat er weer eentje kwam, en wij , Belle en Hera hebben hen dan maar
ECHT bang gemaakt door luid te blaffen. Tot het hoofdbestuur het al lang
welletjes vond en ons zegde dat we niet iedereen in Parijs bang moesten maken
voor Drentsche Patrijshonden !
Vlak voor Lille, aan de luchthaven
van Lesquin konden we nog de sporen zien van de sneeuwbuien die eergisteren een
groot deel van het verkeer op de baan, op het spoor en in de lucht, in België
en de departementen Norden Pas de
Calais lam legden. Daar lagen nog vele velden en industrieterreinen onder een
dik pak sneeuw.
En daar komt onze baas voor naar huis
terwijl 800 km zuidelijker de paasbloemen op het punt stonden van open te
komen. Waar de patatjes al bezig zijn een weg naar boven te zoeken, en waar het
vorige week nog verschillende dagen 24° C was. Waar wij gisteren middag met
stralende zon zijn vertrokken
Rare beslissingen nemen die bazen
soms, niet te snappen met ons Drentenverstand !
Na een voortreffelijke rustige rit reden
wij vanavond rond 8u30 de oprit van thuis op. Na de eerste noodzakelijke zaken
te hebben opgelost zoals de koelboxinhoud hier snel in de diepvriezer stoppen,
is het baasje zoals het stilaan traditie is geworden een friet met wat bij
gaan halen. Ook ons is hij niet vergeten ! Wij kregen met zn drieën samen één hele
grote mensen friet en voor ieder een frikadellen worst. Das nog eens wat
anders dan alle dagen dat heerlijke everzwijn vlees !
Het baasje heeft toen alles laten
vallen want op TV begon toen op Canvas een programma over de Turnhoutse
Gynaecoloog Dr. Nand Peeters zaliger. Nu zal je zeggen waarom was het baasje zo
geïnteresseerd ? Wel het is de man die hier ten huize het ganse hoofdbestuur op
de wereld heeft helpen komen. Ik als Belle zou zeggen zowat hetzelfde als wat dr.
Nelly voor mij en de puppys was.
Maar het was niet daarom dat het
baasje zo geïnteresseerd was. Dr. Nand Peeters was ook de vader van de
huisdokter van ons hoofdbestuur. De uitzending draaide om "de pil" hij heeft de
eerste bruikbare anticonceptiepil mee op punt gesteld. Vanuit gans de Kempen
kreeg dr. Peeters vrouwen over de vloer omwille van zijn reputatie als uitstekend
arts. Weinig mensen wisten wat de invloed van dr. Peeters was . Zelfs zijn eigen
kinderen wisten pas op latere leeftijd van de invloed van zijn werk op de
ontwikkeling van de pil.In Turnhout heeft
hij zijn stempel gedrukt door zijn kennis en zijn bekommernis om zijn
patiënten. Zo is in Turnhout het verhaal algemeen bekend dat hij op een nacht
zijn kousen over zijn schoenen aantrok om zo toch in het moederhuis te
geraken. De straat was spiegelglad door ijsgang en dat was de enige methode om
toch overeind te blijven !
De lente in La Magdeleine meemaken,
dat mogen we vergeten dit jaar. Terwijl de sneeuwklokjes nog bloeien staan de
narcissen klaar om te ontluiken We zullen het moeten stellen met die paar narcissen
en tulpen die in Vosselaar het Drentengewoel hebben doorstaan.
Spijtig maar het is niet anders we
hebben nog enkele vergaderingen in de tweede helft van de week die met de Drentenverenigingen
te maken hebben en nadien is het te kort voor de komst van de puppys om nog
terug te komen tot hier. Volgend jaar beter zegt he baasje, volgend jaar zijn
er zeker geen pups voorzien waar we rekening mee moeten houden.
We zijn haast klaar om te vertrekken
de auto en de aanhanger zijn geladen, dit bericht nog verzenden en de laptop
dichtklappen en dan is het grootste werk voor het vertrek, achter de rug.
Dan kunnen we rijden naar de sneeuw
(?) zegt het baasje. We kunnen er even niet aan uit! Hij gaat toch niet zoals
de baasjes van Luna even een omtoerke maken langs de bergen van Oostenrijk
zeker ? Jullie lachen ? je zou er van schrikken voor wat voor toeren onze baas
zoal heeft uitgericht als t met autorijden te maken heeft
En nu zijn ze eens niet de Drentjes
maar wel het hoofdbestuur ! De terugkeer naar Vosselaar staat weer
(figuurlijk)voor de deur. Letterlijk
staan hier regelmatig drie ongeduldigaards voor de deur die ervoor zorgen dat
ons baasje volgende maal borstel en verf nog eens ter hand mag nemen .
De baasjes waren druk met valiezen maken
en eetwaren inpakken (vrouwtje). De mannelijke helft van het hoofdbestuur was
nog bezig in de tuin en met alles wat wielen heeft en kan rijden. De Masjebashi,
de aanhanger, de zitmaaier onze Husq, maar ook de motoculteur en de
kruiwagen, moesten aandacht krijgen of binnen gestald worden.
De bagage die op de aanhanger hoort
is zo goed als klaar en ligt al op de aanhanger. Enkel het eten dat uit de koelkast
en diepvriezer komt, moet wachten tot een uur voor vertrek. Dat wat uit de
vriezer komt is voor ons het belangrijkste, vermits het onze lekkernijen zijn!
Morgen gaan dan ook nog de franse
bench van Hera mee, maar die moet daar vannacht nog in slapen. Die bench moet
dienen om de puppys die er aan komen een bench gewenning te geven van t
moment dat ze hun oogjes open hebben. De baasjes leggen dan twee
warmwaterkruiken in een handdoek of dekentje gedraaid in de bench. De pups
zoeken dan om te slapen de warmte van de moeder op of de warmte van de kruiken.
Zo leren ze dat een bench iets fijns is waar ze gerust zijn en ongestoord een
tukje kunnen doen. Dus Heras bench is vanaf de geboorte van de pups een educatief
voorwerp !
Morgen gaat het ganse boeltje dus
voor de zoveelste maal richting noorden. Och ja, nog vermelden dat er een
korfje bloemen mee terug gaan die ons baasje de heen en weer bloemen noemt.
Die heeft het vrouwtje van Karin gekregen en toen we naar hier kwamen zijn die
bloemen meegekomen. Nu staan ze heel mooi in bloei en zou het zonde zijnvan ze
niet mee terug te nemen heen en weerbloemen, ze bestaan, maar zijn in geen
enkele bloemen encyclopedie te vinden !
Lewie zijn
vrouw belde laatst behoorlijk kwaad naar
zijn gsm:
"Awel
... waar zitte gij nu?!?!"
Hij antwoordde: "Awel schatteke, herinnerde u nog dat juwelierswinkeltje
waar je lang geleden die diamanten ring zag, er onmiddellijk verliefd op werd
en ik dat graag voor je wou kopen maar er toen simpelweg het geld nog niet voor
had en ik zei: "Schat, ooit gaat dat van jou zijn!"
Lewie zijn vrouw, een beetje giechelend en aarzelend antwoordde zacht:
"Ja, dat weet ik nog lieveling."
Na een miezerige regenzondag, gaf het
gisteren avond al te kennen dat we naar een heldere nacht gingen met een klare
sterrenhemel. Dat is dan ook het moment om de minimum/maximum thermometer af te
drukken.
Deze morgen gaf de thermometer -4°C
aan als koudste temperatuur. Nu hangt die thermometer wel in de tuin in de wind
maar dat het goed gevroren had was duidelijk aan het nog bevroren gras in de
tuin, het kraakte zelfs nog als je er overheen liep.
Overigens is er net als gisterenavond
geen wolk meer te zien en de maan en sterren hebben plaats gemaakt voor een
stralende zon.
We zullen er maar ten volle van
profiteren want morgen is de pret uit voor een hele tijd. Het hoofdbestuur
spreekt van einde mei vooraleer we terug zouden komen. Het baasje hoopt
heimelijk dat Hera geen te groot nestje krijgt en dat we de tweede week van mei
toch met zn allen een week tot tien dagen kunnen komen genieten van de tuin en
de bloesem. Met Belles eerste nestje hebben we dat ook gedaan met de kerst-en nieuwjaarsperiode. We hadden toen ook heel
mooi weer en de pups zijn verschillende dagen mee buiten in de tuin kunnen
gaan. Toen zijn de pups de week nadien uitgevlogen naar hun eigenaars toe.
Het baasje zegt dat het toen met het
reizen geweldig meeviel. Toen zaten de pupjes drie aan drie in een grote bench
maar er was toen maar één volwassen hond, en nu zijn er drie grote loebassen !
En dat maakt wel enig verschil
Belle & co
Frisjes deze morgen
"The green green grass of home" is white deze morgen
Aardappelveld met Drenten...
Drie jaar geleden, Hera, Hadise en Hercule "ergens" tussen Tours en Le Mans, hun eerste kennismaking met sneeuw de rest mocht even later "uit"
Een ganse dag regen en grijs, daar is
dan nog een forse koude NW-wind bovenop gekomen, om het met andere woorden te
zeggen bluergh.
Toch is ons baasje met ons nog een
blokske rond geweest tussen twee buien door. Wanneer we buiten de huizen van
het gehucht kwamen waaide onze frak ofte vacht, recht omhoog. Onze oren
flapperden zonder dat we er voor moesten rennen, allemaal door de felle wind.
Het vrouwtje die ook liever nog wat
buiten aan de slag was gegaan heeft met frisse tegengoesting de keuken dan
maar een goei poetsbeurt gegeven. Er hangt in tegenstelling met buiten, dan ook
een frisse lentegeur van het poetsmiddel in huis
Ook het baasje heeft nog wat
binnenwerkjes gedaan, zo heeft hij een ganse doos kleine steriliseerbokalen
ingepakt om ook in Vosselaar voorraad te kunnen steriliseren.
t Baasje heeft al gezegd dat
wanneer het morgen nog zon s .tweer is , we dinsdag heel vroeg op pad zullen
zijn richting Belgik. Op de manier zoals het vandaag ging is er toch niet veel
lol aan te beleven !
We zien wel morgen
Belle & co
PS: Albert W de man van Raymonde B.
stuurde ons nog een mededeling die waarschijnlijk toch nog een glimlach op onze
gezichten kan toveren, hieronder, als extraatje de mededeling
Relaas
van een aangifte:
In antwoord op uw schrijven geef ik u hierbij mijn uitleg over de toedracht
van het accident:
Zoals u weet is mijn beroep metser (zie vakje 3 van het formulier).
Op de dag van het accident was ik aan het werk in een gebouw op het vijfde
verdiep.
Bij het beëindigen lag er nog 250 kg stenen, die terug naar beneden moesten.
In plaats van deze met de hand langs de trap naar beneden te dragen besloot
ik de katrol te gebruiken met daaraan een ton.
De
katrol was bevestigd aan het zesde verdiep.
Ik maakte het touw eerst vast op de grond en ging dan terug naar boven waar
ik de ton vulde met de 250 kg stenen.
Daarna ging ik terug naar beneden, waar ik voorzichtig het touw losmaakte
opdat de lading met 250 kg stenen zachtjes naar beneden zou komen.
In vakje 12 van het formulier zult u vinden dat ik slechts 67kg weeg.
Tot mijn grote verbazing schoot ik dan opeens naar omhoog, ik verloor even
mijn bezinning en vergat het touw los te laten.
Onnodig te zeggen dat ik snel omhoog ging.
In
de buurt van de derde verdieping kwam ik de ton tegen.
Dit verklaart mijn hoofdwonde en het gebroken sleutelbeen.
Ik schoot verder omhoog tot de ton de grond raakte.
Door de slag viel de bodem uit de ton en zonder stenen weegt de ton 25kg.
Dus ben ik aan ene snelle afzink naar beneden begonnen.
In de buurt van de derde verdieping kwam ik de ton tegen die terug omhoogging.
Dat verklaart de gebroken enkels en de kwetsuren aan mijn onderlichaam.. De
ontmoeting met de ton heeft mijn val gedeeltelijk gebroken.
Toen ik tenslotte op de hoop stenen terecht kwam brak ik ook slechts twee wervels.
Helaas moet ik u nog zeggen dat, toen ik beneden lag, ik van de pijn weer
mijn vertegenwoordigheid van geest verloor en het touw losliet.
De lege ton weegt meer dan het touw en deze kwam dus ook rap naar beneden.
Hij plofte juist op mijn benen, en zo brak ik die ook.
Ik hoop u hiermee voldoende informatie te hebben verstrekt over de wijze
waarop het accident zich heeft voorgedaan.
Beslist geen buitenwerkweer vandaag,
het is grijs en het regent aan een gezapig ritme. Al een geluk dat de
voornaamste werkjes voor buiten gedaan zijn. Er kon nog wel wat meer gedaan
worden zoals de laatste snoei van de druivelaars maar dat is niet echt
belangrijk. Vandaag gaat ons baasje de terugkeer van dinsdag al beginnen
organiseren zegt m. Gisteren zagen we hem al met een mortelmolen zeulen. Die
staat hier al sinds mensen heugenis te verkommeren en is van kameraad Fernand.
Ons baasje heeft die een tiental jaren geleden mee naar hier gebracht toen
Fernand zijn huis in Saint Fraigne ging verbouwen en nadien is die hier in de
schuur verzeild geraakt. Dinsdag gaat de betonmolen terug richting België.
Weeral wat plaats gewonnen zegt het baasje
Hera is sinds gisteren op 5 van de 9
weken gekomen. Je begint het nu toch wel aan haar lijntje te zien dat
Cartouche een vinger in de pap heeft gehad . Overigens doet ze het zoals je van
elk drachtig hondje kan verwachten. Ze slaapt meer als anders maar ze is nog
steeds vinnig en gisteren heeft ze de ganse namiddag bij het baasje in de tuin
gelegen en gespeeld toen het baasje aan de patatjes bezig was. De goede band
met het baasje blijft in elk geval als nooit tevoren. De wandeling is er
gisteren door de regen bij ingeschoten. Het hoofdbestuur was van mening dat er
gisteren in de tuin meer dan beweging genoeg is opgedaan, en hier hebben we s
avonds niets van reclamaties gehoord. Platte rust heette dat destijds in de
jeugdbeweging, ons baasje noemt het ook wel eens ooglid gymnastiek. Genoemd
naar het enige lichaamsdeel dat dan nog enige beweging vertoont.
Zoals we deze morgen schreven, er
dienden nog aardappelen geplant te worden voor we terugkeerden naar België. Zo
gebeurde het dat de motoculteur nog eens van stal gehaald werd. De wielen gingen
er af, en vervangen door de messen.
In geen tijd was de grond fijn
gemalen en klaar gemaakt om de patatjes te planten. Ondertussen was het
vrouwtje nog steeds bezig met de prei die we gisteren oogsten. Heros diende de
emmer met afval weer naar de composthoop dragen en deed dat weer met verve.
Het is ondanks de mechanische hulp
toch nog zwaar werk in de tuin zegt ons baasje en vooral het krom staan bij het
aardappelen planten valt het baasje zwaar.
Nadien is het baasje nog met een vol
geladen aanhanger me snoeihout van rozen, vlinderstruik en de uitgedane bomen, naar de dechetterie gereden. En toen hij daar
de aanhanger aan het lossen was begon het te regenen ! ! !
Sinds we vorige week woensdag hier
aankwamen hebben we niets anders gezien dan een blauw uitspansel. En dan,
wanneer het buitenwerk gedaan is, begint het te regenen.
Ons hoofdbestuur blijkt wel afspraken
te hebben met hierboven !
Waren destijds twee stripfiguurtjes
uit de Nero albums van Marc Sleen. Niet dat die hier zo dadelijk hier gaan
optreden op ons blog. Helemaal niet, want er zal wel een duur copyright op
rusten. Maar het schoot door t baasje zn hoofd toen hij er aan dacht wat er
vandaag op het programma staat.
Petatjes , patatjes of aardappelen
planten, dat is wat er vandaag op het programma staat. Twee soorten heeft ons
baasje zich eergisteren aangeschaft in het tuincentrum, om klaar te zijn
wanneer hij met de rest klaar is.
En dat is sinds gisterenavond dus zo
ver. De preien, de laatste sporen van vorig jaar inde groentetuin, zijn sinds gisteren uitgedaan
en verhuizen vandaag naar de diepvries.
Hoogste tijd dus om aardappelen te
planten, het is nog wel vroeg op het jaar en er bestaat nog wel kans op
nachtvorst maar ons baasje neemt toch het risico. Het is dat of niets zegt hij.
Vermits we volgende week dinsdag al terug afzakken naar België , en er voor
einde mei geen terugkeer is voorzien wegens de komst van Heras pupjes, dient
het wel deze week nog te gebeuren.
Het voordeel is dan wel, dat wanneer t
baasjes gok lukt, er niet te lang meer dient te worden gewacht op het rooien
van de aardappelen. De tijd dat de Bintjes en de Rosabelle patatjes nodig
hebben komt in grote lijnen overeen met de tijd dat we niet hier zijn in La
Magdeleine.
Nu maar zien wat het gaat worden
deze gok is in elk geval goedkoper als gokken op de lotto ! En de winstkansen
zijn ontelbare malen groter, hoewel het vrij zeker niet de grote pot zal zijn,
onze patatten winst
Buiten rusten en gaan wandelen zijn
er aan ons niet veel eisen gesteld geweest vandaag. We hebben dan ook niet veel
meer dan dat uitgespookt, het was er veel te mooi weer voor. Hoewel het mooie
weer pas na de middag begon toen de zon door de mist priemde.
De baasjes hadden blijkbaar wel van
hun energie flesje gedronken. Terwijl het vrouwtje de voortuin nog maar eens
onkruidvrij heeft gemaakt, heeft het baasje de laatste groente van het jaar
2011 geoogst.
Dat was dan de prei en die is zoals
bekend wintervast , de oogst viel zelfs erg goed mee voor wat er nog in de tuin
was achter gebleven. Daar zal van moeten ingevroren worden, want dat kan ons
hoofdbestuur niet meer opeten in de paar dagen die ons hier nog resten dit
verlof.
Dinsdag, ten laatste woensdagmorgen
heel vroeg gaat het terug richting noorden, naar Vosselaar toe. Daar heeft het
baasje woensdag avond nog een infovergadering met de jachthonden opleiding van
JacOrion-Kempen. Zie ook op de volgende link !
Daar gaat m eind van de maand met
Heros trainen, dat in navolging van de training die hij samen met Hera deed het
afgelopen jaar. Maar vermits de toestand van Hera er niet op gaat verbeteren
qua beweeglijkheid met al die puppeltjes in haar buik gaat het baasje nu Hros
zijn jachtaanleg eens uittesten . Jullie gaan er nog over lezen, positief of
minder positief, maar zeker nooit negatief. Zo zitten we niet in mekaar. Het
moet hoofdzakelijk plezant blijven voor Heros en voor de baas. Zo niet zal t
rap gedaan zijn zegt het hoofdbestuur !
Een
stel stoer uitziende groep motorrijders waren aan het rijden toen ze een meisje
zagen dat op het punt stond van een brug af te springen en ze stopten.
De
leider, een grote bebaarde man, stapt van zijn motor en zegt: "Wat ben je
aan het doen?"
"Ik
ga zelfmoord plegen" zegt ze.
Omdat hij niet overgevoelig wil overkomen, wilde hij toch deze gelegenheid niet
missen en dus vroeg hij..
"Wel, waarom geef je me geen kus voordat je springt?"
En ze doet het... en het was een lange, intensieve kus..
Nadat ze waren uitgezoend zei de motorrijder: "Wow, dat was de beste kus
die ik ooit gehad heb.
Je gooit een waarlijk talent weg. Je zou beroemd kunnen zijn. Waarom ga je
zelfmoord plegen?"
"Mijn
ouders willen niet dat ik me als een meisje kleed......"
En het komt door de opwarming van de
aarde. Niet de opwarming van de aarde zoals Al Gore het in de aandacht bracht,
maar door de temperaturen van de laatste dagen in de Charente. Nu is 24° C ook voor de Charente warm op 1
maart.
We konden het dan ook voorzien dat na
een warme dag en een heldere nacht, we vandaag zouden wakker worden ingedekt
door een flinke laag mist. Nu is het niet zo dat we gaan verloren lopen in de
mist, het einde van de tuin is nog vlot te zien, maar het verkeer kan er toch
wel hinder van hebben.
Toen het baasje gisteren voormiddag
om een krant en brood naar Villefagnan reed ontmoette hij aan de rand van het
gehucht de nieuwste buurman Dave, uiteraard eentje van over t water. Die was
zijn Sophie, hun Duitse Herder(in) aan het uitlaten. Dat doet m elke morgen,
maar gisteren deed hij dat de eerste maal dit jaar in short en T-shirt!
Een blik op het dashbord van de auto
vertelde het baasje dat de buitentemperatuur toen te 8u308°C
bedroeg Dan zijn er volgens ons baasje
maar twee mogelijkheden Ofwel is Dave nogal heet gebakerd, of zijn normale
kleren zijn in de was Of is dat normaal de gewoonte bij +8° C in Engeland, van in short
te lopen ?
Hij zal het vandaag wel niet doen, de
thermometer gaf daarjuist om 8u00 maar 4° C aan. Hopelijk is de zon sterk
genoeg om zo rond 10u00 de mist op te lossen en terug een mooie blauw
uitspansel te voorschijn te toveren Wait and see zeggen we dan .
Met 24° C op de thermometer is het
werkelijk prachtig weer om bezig te zijn in de tuin. Ook wij drie zijn aan de
slag gegaan om de baasjes te helpen op de koer en in de tuin. Heros is het
actiefst geweest, het is al lang bekend dat hij het zware werk niet schuwt en
met alles wil dragen wat de baasjes aan gerief kunnen gebruiken.
Dat hij soms wel eens op de loop gaat
met zaken die onze baasjes voor zich hadden gereed gezet is louter een
bijkomstigheid Dat hij de emmer met keukenafval graag naar de composthoop
draagt is al bekend van vorig jaar. Toen kreeg hij zelfs zijn eigen emmer met zn
naam op.
Daarstraks wou hij helpen met de
gieter. Een volle gieter is hem wel wat zwaar om dragen maar de gieter naar de
kraan dragen is wat hij graag doet.
Ook is er vandaag voor de eerste maal
dit jaar het gazon gekortwiekt. Het baasje zijn nieuwe Husq startte van de
eerste maal na meer dan 3 maanden inactiviteit. Na een uurtje of twee keken we
terug over een vlekkeloos pelouske zoals ons baasje zijn Frans gazonnetje
noemt. Belle en Hera waren vandaag vrij van dienst.
Ons baasje heeft de indruk dat je het
meer en meer aan Hera begint te zien dat ze drachtig is. Ook Heros zoekt nu
meer aanhang bij het baasje nu Hera duidelijk maakt dat ze niet de ganse dag
wil spelen, zij slaapt ook veel en dat is goed zet het baasje over zijn kleine
meid
Het gaat hier wel degelijk over ons
trio, B, H & H die ons baasje tijdelijk de drie Idéfixen heeft genoemd.
Niet dat ze Romeinen opjagen, dat
zijn niet meer de huidige bezetters. Tegenwoordig zijn het meer mensen die
rijden met een strijdwagen met het stuur aan de verkeerde kant, en deze komen
van over t water. Maar dat terzijde.
Ons baasje gaat zich ook geen twee
vlechtjes laten groeien zoals het baasje van Idéfix de grote dikke (neen ik ben
niet dik) Obelix.
De gelijkenis zit m in het voedsel
dat ons trio en Idéfix delen. Sinds enkele dagen eten Belle, Hera en Heros
everzwijn ! Niet in dezelfde hoeveelheden als er in de boeken van Asterix en
Obelix verzwolgen worden maar wel enig en echt everzwijn !
Dat zit zo Ons baasje hoorde van
zijn kameraad Luc dat hij dit jaar een overvloed aan evers had geschoten. Soms
wel twee everzwijnen met één kogel ! ! ! (Maar dat zal wel jagerslatijn geweest
zijn)
Zo tussen twee verhaaltjes in, vroeg
ons baasje wat er met het afsnijsel van de botten gebeurde Dat ging normaal
samen met de botten de container in, maar sinds kort heeft het een nieuwe
bestemming. Ons baasje kookt de botten af en het vlees dat hij daar afsnijd
komt bij ons in de diepvriezer voor ons, de drie Idéfixjes En er zat nog veel
vlees aan de ribbetjes.
En of dat lekker is. Ons baasje
vreest voor beschadiging van de bodem van onze kommen, zo erg worden de bodems
afgelikt. Dat komt uiteraard omdat wij ook het kookvocht, bouillon noemt ons
baasje dat, in onze kommen krijgen. En lekker dat het allemaal is !
Wij hebben voorlopig de wonderdrank
van Asterix niet nodig. Ons energiedrankje geeft ook vleugels, maar komt wel
uit de kookpotten van ons hoofdbestuur, en niet uit een blauw blikje .
Dr. Nelly Mols, nog steeds onze steun, toeverlaat en raadgeefster.
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Even voorstellen
Begonnen als Bas & Belle blog is de hoofdrolspeler Bas noodgedwongen vervangen in de cast . Bas was de oudste met zijn vijftien jaar en toen hij overleed op 6 november ’08 stonden we in twijfel. Houden we de naam als Bas & Belle of gaan we hem aanpassen aan de actualiteit ?
In samenspraak met de lezers hebben we dan besloten het blog met dezelfde naam te laten voortbestaan als hulde aan die fijne kameraad die Bas steeds geweest is.
Nog geen week na het overlijden van Bas heeft Belle een prachtnestje gekregen met zes prachtpup’s. Vier reutjes en twee teefjes behoorden vanaf 12 november tot onze roedel.
In2008 moesten alle rashonden een naam krijgen die begon met een letter H. Zo kregen we een Hercule, Heros, Hera, Hadise, Harry en Harko. Hierbij zijn Hera en Hadise de teefjes.
Hera en Heros zijn bij ons gebleven zodat we het blog het Belle, Hera en Heros blog zouden kunnen noemen. Dat gaan we echter niet doen… Het is Bas & Belle en het blijft zo. Wat we wel gaan doen is de ondertitel aanpassen. “Dwaze belevenissen van twee prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden” gaan we aanpassen naar “drie prettig gestoorde” en dat prettig gestoord”is met die twee jonge nieuwkomers niet eens overdreven…
Ik ben Jan
Leo loopt hier tijdens een kaawpollekes wandeling in het midden met twee honden
aan de lijn
