Ik ben Jan
Ik ben een man en woon in Vosselaar (B) / La Magdeleine (F) (België / Frankrijk) en mijn beroep is Technisch leraar autotechniek/carrosserieherstelling op pensioen.
Ik ben geboren op 05/09/1948 en ben nu dus 76 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Onze drie Drentsche Patrijshonden, tuinieren, klussen, auto's repatriëren voor VAB.
Ik ben sinds 1971 gehuwd met Simonne.
Sinds 1983 heb ik gans Europa doorkruist tijdens de vakanties om gestrande reizigers en hun auto's te repatriëren in opdracht van VAB. Sinds enige tijd ben ik met de depannages gestopt.
Zoeken in blog
Beoordeel dit blog
Op 02-02-2014 was Jeanny Wessels de 350.000° bezoeker van dit blog. Jeanny vertelt dat ze foto's van zichzelf niet graag heeft, maar voor eeuwige roem op dit blog wil ze samen op de foto met haar Lennaert.
Op 07-08-2012 was Karin Prince de 300.000 bezoeker van dit blog. Karin had graag een foto van haar twee troetels, Siebe & Lobke, om eeuwige roem te vergaren. Wij voldoen graag aan die wens.
Lees hier de belevenissen van vier prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden
Dit Bas & Belleblog is op deze plaats stopgezet omdat er geen foto's meer konden geplaatst worden. We zijn echter het Bas en Belleblog bis gestart. Daar kan je verder lezen onder deze link http://blog.seniorennet.be/bas_en_belleblog_bis welkom op het nieuwe adres en veel leesgenot
24-08-2012
Het blog...
Het blog
Vandaag en morgen geen blog wegens
morgen clubmatchen vernieuwing van de
laptop.
Die laatste is vanaf zondag in een spiksplintenieuwe
uitvoering en dan komen we gelijk met de
fotos van de clubmatch.
Ook deze morgen was er geen uitslapen
mee gemoeid. Eind juni hadden wij bij Aline een afspraak geregeld voor vandaag
voor Lucys derde vaccinatie, maar die heeft ze intussenal een maand gekregen
bij onze franse dierenarts. Toch gaan we vandaag onze afspraak nakomen voor een
nazichtje na acht weken buitenland. Ook moeder Hera nemen we mee. Ook kwestie
van een periodiek onderhoud in de termen van het baasje is dat olie en
smeren. Er hapert niets speciaals, maar af en toe is nazicht noodzakelijk
Dadelijk, om 8u45 verwacht Aline ons
in Hoogstraten.
Belle & co
De welkomstborden hangende, en
betrapte Lando doet hier zijn verhaal
Eindelijk,
nu kunnen we terug Vlaams klappe. Geen last van een mitsubishi-lag? Tijd om te
rusten zal er voor de baasjes niet geweest zijn met het uitladen, inladen,
clubmatch voorbereiden, ...
Dat wordt
maandag een hele dag siesta. Ik ben net terug van een tochtje langs en door de
maïs (waar ik even verdween en niet meer kwam omdat ik een zak cement aan het
opeten was die iemand daar gedumpt had) en langs het terrein waar paarden aan
het oefenen waren. Daar hebben we nog goed geoefend want Hansje had aanbevolen
om afleiding op te zoeken om te oefenen. Het ging best wel goed. Een paard is toch
niet zo'n afleiding als een knappe Libre hé, want denken mijn baasjes wel,
hihi. Voor de rest gaat het goed met mij: ik slaap terug beter en mijn
ontlasting is ook terug normaal. Het te warme weer zal er toch voor iets tussen
zitten denk ik. Mijn baasje gaat morgen nog een nieuwe blauwe lijn kopen want
met die ik nu heb kan ik mij zaterdag echt niet meer vertonen hoor, die is
precies door de woestijn gegaan en wordt niet meer proper. 'k hoop dat het
daarbij ophoud en dat ik geen nachtje met krullen in mijne staart moet slapen
hoor!
Over
slapen gesproken, 'k ga mij ne keer in de zitzak leggen en een lekker dutje
doen.
Er is niet veel veranderd in de weken
dat we uithuizig waren in Vosselaar. We zijn twee aan twee gaan wandelen langs
bekende paden , vijvers en bos. Als we zo twee aan twee mee mogen dan mogen we
wel meer dan wanneer t vrouwtje er bij is.
Zo mochten we daarstraks na lange
tijd weer een vijver in. In Frankrijk zijn we niet welkom in de plan d eau
in Villefagnan en het andere water dat nog om te doen is om langs te gaan in de
rivier de Charente maar dat vindt ons baasje wat te riskant om daar alleen vier
Drenten in uit te laten. Op sommige plaatsen is dat daar verraderlijk diep, en
juist op die plaatsen staat er ook een sterke stroming. Niet aan te raden voor
vier los lopende Drentjes.
Vandaag hebben we dus onze achterstand
eventjes ingehaald. Door de nabijheid van de snelweg E 34, Antwerpen
Eindhoven, mogen we daar nooit los maar we konden toch tot het einde van de
rollijn, een eind het water in !
Ons baasje is ook voor ons inkopen
gaan doen, natuurlijk deed hij dat in de Maxizoo en hij had blijkbaar goed
geshopt. De varkensoren waren onder andere in de aanbieding met 5 kopen + 1
gratis en dan heeft hij er maar voor gezorgd dat we efkes gaan toekomen.
Ook grote zakken brokken van Hills
en Pedigree stelden ons gerust dat we de eersteweken geen honger gaan lijden !
Waar we gisteren quasionwetend waren over wie het welkomstbord had
opgehangen, hebben de daders zich haast zelf kenbaar gemaakt, en dat was
eigenlijk de bedoeling van ons baasje. Het waren de Wouterkes en ozze Lando
die het hadden gedaan.
Ze weten namelijk niet dat er nogal een
sterke sociale controle is bij ons in de straat bestaat. Zelfs toen het
vrouwtje deze morgen bij de kapster kwam voor een periodieke restauratie van de
haartooi, wisten enkele wachtende dames en de kapster al wat er op dat bord
stand dat bij ons aan de deur hing .
Je doet inderdaad niet veel ongeziens
in onze straat !
Wat later dan anders maar de dag na
de terugkeer naar België dienen er nog zaken te worden verricht die voorrang
hebben op de puppenkrant. De roedel dient nog gevoed te worden en daar dient
dan nog een shoprondje aan vooraf te gaan.
Dat shoprondje duurt dan ook nog wat
langer dan anders want ieder is nieuwsgierig hoe het de afgelopen weken gegaan
is in Frankrijk. Zij die dan het blog nog lezen ook willen dan ook nog weten
hoe het ging met de Drenten overrompeling van ons gehucht en dan is voor die
shopronde al snel het dubbel aan tijd nodig
Van Lennaert kregen we een bericht
binnen, die zit zich zo te zien al op te winden en zenuwachtig te worden voor
de clubmatch. Niet doen ventje, net als jij zijn er nog een achttal babys.
Die worden spreekwoordelijk zaterdag morgen ook voor de leeuwen gegooid
endenk wel gedeelde smart is halve smart
Hier Lennaerts propere klap
onderaan het bericht zal deze uitspraak wel duidelijk zijn.
Belle & co
Lennaert maakt zich wat ongerust
Lieve familie,
Ik hoop dat de
terugreis vlotjes is verlopen en dat jullie weer kunnen wennen daar in
Vosselaar?!
Na het lezen van
de diverse puppen kranten denk ik dat mevrouw Halff-Van Boven zich een hoedje
schrikt aanstaande zaterdag tijdens de clubmatch. De een heeft proppen in zijn
oren, de ander bananen, zelf trossen bananen en ook nog eens Chiquittas. De
een te mager, de ander te dik, de een dartelt achter de vlinders aan, de ander
kauwt op een slak en lopen we wel netjes in het rijtje?.
Zij zal denken dat
het carnaval is. Waarschijnlijk is de babyklasse nog nooit zo goed gevuld
geweest. En ..broertjes en zusjes, we zijn natuurlijk geen babys meer, en we
gedragen ons ook niet als babys, maar ja, in welke categorie moet je zon
groepje ongeregeld plaatsen?
Papa komt ook mee,
die maakt zich nergens druk om, en misschien ziet hij wel een toffe chick en
kan zijn dag niet meer stuk. Ik ben toch wel een beetje zenuwachtig, dat is ook
wel een beetje mijn aard en dan ga ik op mijn kont zitten en kijk eerst een
tijdje de kat uit de boom, maar volgens vrouwtje en baasje komt alles goed.
Vandaag was het
dan eindelijk gelukt. Ik loer al wekenlang op een stuk zeep in de badkamer. Ik moet en wil het hebben, maar ja dan is de deur dicht, dan ligt tie in het
bakje en kan ik er niet bij, dan is het vrouwtje in de buurt, maar
vandaag .alles klopte, en dook ik met zeep de tuin in. Vrouwtje had niets
gezien. Ze riep me naar binnen en zonder enige waarschuwing kwam de inhoud van
mijn maag naar buiten. Ja, toen zag ze het, de zeep in stukken gebeten. Dus
voor zaterdag heb ik zelfs mijn maag gewassen.
De buitenkant
wordt niet gewassen, want dat mag niet volgens de drentegeleerden voor een
keuring. en ik stink! Ik stink!, pfff..dat wordt een lekker ritje voor mijn
baasje met 2 niet gewassen drenten achterin de auto.
Vele stinkende
neusjes, maar met een frisse limoenen adem,
En veel viel er onderweg niet te
beleven. We vertrokken zoals altijd een klad na het vooropgestelde uur. Ook al
staan we om 4 uur op dan nog halen we 10u00 als vertrek uur nooit zegt het
baasje. We zijn dus vertrokken om 11u25 anderhalf uur na de vooropgestelde
10u00 We reden heel goed en ook op de périférique rond Parijs ging het erg
goed. Maar het zoun toch wel eens willen lukken dat er nu echt nergens geen
wegenwerken zouden zijn.
Zo ook ditmaal tussen de Porte de
Bagnolet en de Luchthaven Charles de Gaulle war we toch zonder stil te staan
een tijdje hebben moeten aanschuiven
Voor de afslag naar Brussel in de
richting Lille stond op de elektronische borden te lezen dat er werken op de A1
waren en dat er kans op file was. Ja als ze ons baasje er van verwittigen dat er
brol op komst is dan gaat hij daar echt wel rekening mee houden. We reden dus
over Valenciennes naar Brussel en lieten Lille voor at het was.
Dat was een goede keuze want zelfs in
Valenciennes, toch steeds een punt van vele files.En zelfs in de Welriekende Dreef in het
Zoniënwoud ging alles op rolletjes. En als je in Antwerpen komt, voorbij de
tunnel heb je ook veel kans dat het daar ook goed gaat , en zo was het !
Thuis hadden bekenden* een bord aan
de duer gehangen met een welkomst tekst. Nu moeten we zeggen dat het in meer
dan dertien jaar dat we nu elke vakantie voor twee maanden naar La Magdeleine
trekken het nooit is voorgekomen dat we op zon manier verwelkomt zijn
Na de eerste noodzakelijke bagage te hebben
uitgepakt haalde het baasje nog Belse frietjes aan het frietkot en omdat wij zo
braaf waren geweest onderweg kregen wij elk een ganse curryworst. Niet gezond en
veel te vet voor mens en dier maar wel lekker.
En nu het avond bericht klaar is
trekt het baasje naar een verdieping hoger,want het is neen lange dag
geweestvandaag !
Belle & co
We zaten bijna onder een vliegtuig bij Charles de Gaulle...
Het baasje is al weer zwaar aan de
slag want de laatste zware werken, het inpakken van de vier benches is het
laatste zware werk. Zeker de bench van Heros met zn eiken vloer is een zware
brok.
Er was al plaats voorzien voor een
stapeltje benches en nu moet er op de aanhanger enkel nog maar aangevuld
worden zodat alles behoorlijk vastzit. Ook,moet wat op nde
gewichtsverdelingvan de vracht gelet
worden want het baasje heeft een grondige hekel aan slingerende aanhangwagens
wegens foutieve lading. Het moet er bij hem allemaal netjes op zitten. Dat
heeft m nog vanuit zijn internationale depannage tijd, maar toen waren de
vrachten enkel tonnen zwaarder !
Rond tien uur denkt het baasje de
auto te starten en dan hoopt hij rond 18u00 in Vosselaar de oprit van de andere
thuis op te rijden. Maar dat horen jullie straks wel
Belle & co
Nog een bericht van Lando
Dag mams
& co,
en, gaat de
aanhanger de bruggen over geraken? 't ja, wij zijn geen sleehonden die je voor
de auto kan binden om te trekken hé. Drenten zitten liever IN ne chique
Mitsubishi!
Vandaag ben
ik gaan trainen met mijn zus Libre en nog een nieuwe hond. Wat was ik afgeleid
door die knappe zus van mij. Libre is echt ook groot geworden en lijkt erg op
mij qua uiterlijk. Meer dan mijn broer Lowie, die is lichter van kleur. Libre
luistert trouwens al keueueurig naar haar baasje, echt knap.
De
gehoorzaamheidsoefeningen gingen bij mij weer niet zo best, ik had veel meer
zin in spelen. Door de grachten rakkeren en het struikgewas, alsook zwemmen
gingen dan weer wel goed. Ze zwommen allemaal zowel de breedte als de lengte
over. Ik hoorde mijn naam tussendoor nog in verschillende opmerkingen vallen:
* hij begint
steeds meer op Hera te lijken! (toen krulde mijn neus nogal hoor)
* 't is er
één met temperament (misschien omdat ik mijn zus nogal heftig besprong in de
maïs, weliswaar om te spelen hé)
* hij doet
liever een terrasje. (waarop Nico zei: dat heeft hij dan toch niet van mij.
Oscar: ik weet niet van welk van de 2 baasjes hij dit heeft. Hilde: van geen
van beide, daar zal Jan wel voor iets tussen zitten! (schol Jan)
Wij wensen
jullie morgen een behouden terugreis!!!!!!!!!!!!!
Want morgen gaat het terug richting
noorden weg van de broeierige Charente. Daarjuist zijn we nog eens alle vier
samen gaan wandelen. Lucy met het vrouwtje en de rest van de roedel met het
baasje. Dat was even geleden, want sinds Belle en Lucy met bananen in hun oren
de velden waren ingetrokken, ging ons baasje tweemaal wandelen telkens met twee
van ons.
Vanaf overmorgen (morgen moet t
baasje kilometers vreten) gaan we terug naar ons bos in Vosselaar. Lekker in
de schaduw wandelen, maar dan moeten we de dazen en de teken er weer
bijnemen t is ook nooit goed hé.
Van teken gesproken in de meer dan
zeven weken dat we hier geweest isgeen
van de vier roedelleden met een teek thuis gekomen. Er zijn hier gewoon geen
teken ! Waarschijnlijk zijn ze alle roemloos ten onder gegaan wanneer de boeren
hun gewassen sproeien tegen ongedierte. Gezond zal het el niet zijn voor mens
en dier als zelfs ongedierte er niet tegen kan.
Het zal dus morgen wel stillekens zijn
op het B & B blog wegens onderweg, maar morgenavond zijn we er terug vanuit
Belgenland.
Het onweer dat we gisterenavond in de
verte hoorden rommelen is niet tot bij ons geraakt en dat maakt dus dat het nog
even stoffig en dukkend is als de vorige dagen .
Het is vandaag een overgangsdag. Het
hoofdbestuur was al enkele dagen bezig met bijeenzoeken van de spulletjes die
mee terug moeten naar Vosselaar en vandaag is het dan de inlaaddag.
Morgen gaan we dan frissere noordelijker
oorden opzoeken (dit gaat wenkbrauwen doen fronsen denk ik) maar het zal er in
elk geval geen 34° meer zijn zoals hier.
Ondertussen zijn er weeral drie
Drentenstorys in onze mailbox beland. Verhalen die we jullie natuurlijk niet
willen onthouden !
Belle & co
Lobke verstaat het Numansdorpse
Nederlands nog niet zo goed
Lieve mams,
Gelukkig was het niet meer zo erg warm
vandaag. Toch was ik erg moe van de afgelopen dagen, zo ook Siebe. We hebben de
hele dag liggen slapen.
Tot vanavond, toen vond ik het wel weer
tijd voor wat actie.
Aan het eind van mn avondwandeling ben
ik even alleen op stap gegaan. Ik had toen we begonnen nl een leuke Sheltieknul
zien lopen, dat leek me wel wat.
Net toen ik weer aan de lijn moest wist
ik te ontsnappen en heb zijn spoor opgepakt. Ik ben even alleen de woonwijk
ingegaan, maar zag hem jammer genoeg niet meer. Dan maar weer terug naar mn
vrouwtje, bij wie de stoom toen bijna uit de oren kwam.... Uiteindelijk was ze
tóch blij dat ik er weer was, want ik kreeg nog wel wat lekkers.
Ik krijg hier ook steeds voor mn poten
dat de tuin er door míjn schuld niet meer uitziet. Er wordt al gedreigd dat ik
binnenkort maar een krantenwijk moet nemen om te delen in de kosten. Dat ga jij
niet goed vinden hè mam, dat is kinderarbeid...... Om mn vrouwtje weer goed te
stemmen besloot ik maar wat bloemetjes voor haar te plukken. Dat heb ik jouw
hoofdbestuur ook zien doen mam, had die soms ook wat goed te maken bij mijn
vrouwtje? Ik heb een lange clematistak van de muur getrokken, en daar wat bloemetjes
van geplukt. Pfff..., ook dát viel weer niet in goede aarde. Ik weet het niet
meer hoor mams, misschien kun jij me zaterdag nog wat wijze raad geven.
Heel veel liefs van je ondeugende
dochter,
Lobke
Bericht van Lando de koeleknuffel Drent
Bonsoir,
hier een
iets afgekoelde Lando aan't woord. 't Was vandaag al iets minder warm en ik ben
vanavond nog gaan afkoelen in de hondenzwemvijver in Lille. Ik zoek het water
niet zelf op. Ik vind takjes knabbelen veel leuker dan ze op te halen in het
water. Het koekendoosje uit het water halen, dat is echter wel leuk (als het
niet te ver is)! Ik heb weer problemen met mijn ontlasting, de baasjes hopen
dat het door de warmte komt. Ik eet ook bijna niet en heb vannacht weer slecht
geslapen. Knuffelen kan ik echter als de beste en knoopjes uit kauwbeentjes
halen ook.
Gaan jullie
morgen de grote volksverhuizing al voorbereiden? Geniet er nog maar
van!!!!!!!!!!!!!
Likjes,
Lando
Lana, de kleine zeemeermin..
spetter spetter spat,
hier ben ik weer. Toen
het baasje vroeg aan het vrouwtje wat ze graag zou hebben voor haar verjaardag
waren zowel baasje als ik reuzeblij. Het vrouwtje wou naar de zee met mij!
(Baasje was content met dit goedkoop geschenk en ik met de nieuwe ervaring...)
Ik vond het zand tussen
mijn tenen eerst maar niets maar eens ik het gewoon was zocht ik een weg door
de duinen! Ekkes was dat vies zo'n zeewater! Met hoge poten (weet je nog ik hou
niet van regen en nat) ging ik het water in. Eenmaal in het ruime sop vond ik
het supercool om enthousiast te spetsen en tegen de baasjes op te zwemmen. Als
ze dachten droog uit de zee te komen, hadden ze dikke vette pech. Het vrouwtje
die dacht op een veilige afstand van mij te staan ... daar had ik een andere
verrassing voor! Toen in uit het water kwam was zij de eerste die mocht
genieten van mijn "watervacht". Mij dicht uitschudden bij haar ...
welk een mooi verjaardagsgeschenk kon ze zich wensen?! Daarna heb ik een
reuzeput gegraven! Ik kan heus mijn vrouwtje staan hoor broers!
In het terugkeren dacht
het baasje mij te vertouwen om door de duinen de weg naar het pad te vinden!
Baasje, ... mis hé! Het vrouwtje had je nochtans gewaarschuwd ... Ik volgde
eerst de weg mooi, maar dan zag ik konijnenkeutels in het zand en vond hun hol!
hahaha!
Gelukkig kreeg ik in het
doorgaan een reispil en heb mijn autobench niet ondergekotst!
Ik heb de hele terugweg
geslapen als een zeemeermin in het zeewier (vrouwtje had geen inspiratie, tis
de leeftijd zegt ze)
Het rommelt in de verte gaat er dan
toch nog regen vallen wanneer we hier zijn. Onze baas had de hoop al opgegeven
maar daarjuist heeft Belle (ditmaal heeft ze geen bananen in haar oren) te
kennen gegeven dat het dondert in de verte.
Maar het moet nog heel er verwijdert
zijn want van bliksem is nog niets te merken. Het zou momenteel een weldaad
zijn voor land en mens.
Het baasje heeft daarstraks jonge
stokrozen plantjes uitgestoken voor een kameraad en met veel moeite kreeg hij
de riek in de grond. Kurkdroog en als beton is de grond op dit moment. Hopelijk
gaan de plantjes het overleven want die wortels gaan erg diep. Zelfs van jonge
plantjes kan de centrale wortel makkelijk 25 cm lang zijn. En o diep kreeg ons
baasje zijn riek nergens in de grond !
Er zijn waarschijnlijk op dit moment
heel wat mensen die gesakkerd hebben op de slechte koude en natte zomer.
Waarschijnlijk zijn het nu dezelfde die sakkeren op de hittegolf. Zover zijn ze
nu al in de Charente dat ze spreken van een canicule of hittegolf, en toch
zijn ze hier al wel iets gewend van temperaturen.
Ondertussen is het hoofdbestuur
begonnen met de spulletjes te selecteren die terug mee moeten naar Vosselaar.
De inhoud van de aanhanger begint al een behoorlijk volume in te nemen. En weer
kan je de meest verscheidene zaken er bij vinden. Dat gaat van een dolly om
onder een as van een defecte auto te plaatsen om hem te verrijden tot een
bakmet steriliseerbokalen en een
gerepareerde stofzuiger !
We zouden er een wedstrijd van kunnen
maken raad wat er allemaal op de aanhanger steekt de kans dat je dat kan
raden is veel kleiner dan de grote pot uit de euromillions winnen !
Morgen vroeg lees je hier of het
onweer ook ons gelukkig heeft gemaakt !
Een Parijzenaar, een New Yorker en een Antwerpenaar komen een
geest uit een fles tegen. De
geest zegt "ik kan je een eeuwig gelukkig jong en fantastisch leven
bezorgen,
maar dan moet je wel aan 1 voorwaarde voldoen:
elk van jullie mag een voorwerp, hoe klein ook, in welke rivier of zee dan ook
gooien, maar als ik het terugvind, dan sterf je"
Zo gezegd, zo gedaan.
De Amerikaan gooit zijn voorwerp in de
Atlantische Oceaan.
De geest zoekt en zoekt, en vindt heel snel de
tandenstoker die de Amerikaan erin gooide terug. De Amerikaan sterft!
Vervolgens gooit de Parijzenaar zijn voorwerp in
Middellandse Zee. De geest zoekt en zoekt en zoekt, en vindt uiteindelijk de
speldenknop terug. Ook de Fransman bekoopt het met zijn leven. Dan is het de beurt aan de Antwerpenaar.
Hij gooit zijn voorwerp achteloos in de Schelde,
en gaat rustig naar huis. De geest zoekt en zoekt en zoekt en zoekt, maar kan
maar niet terugvinden wat de Antwerpenaar in de Schelde heeft gegooid.
Ten einde raad gaat hij naar hem toe, en zegt :
"Ik kan niet anders dan jou het eeuwig gelukkig jong en fantastisch leven
geven. Dit is me echter nog nooit overkomen, mag ik je vragen wat het juist is
wat je er hebt ingegooid?"
De Antwerpenaar zwijgt even, glimlacht en zegt
dan: "een
bruistablet!"
Eén onderwerp vinden we terugin al de drie berichten die we vandaag
binnenkregen voor de puppenkrant. En ook wij sluiten ons er volmondig bij aan
WARM !
En dan staat Frankske van t TV weer,
en die gast van de meteowing van de luchtmacht maar te klagen en met spijt te
verkondigen dat het record van -de warmste dag ooit- niet is gebroken. Maar
goed, nu hoeven we niet nog een keer te zweten en puffen om nog een hoger
record te breken, elk nadeel eb se foordeel was ook al de mening van Johan
Cruyf destijds.
Hier in La Magdeleine is de ochtend
lekker fris aangekondigd, het baasje was zelfs van mening dat hij deze nacht
regen had horen vallen, maar dat zal m wel gedroomd hebben !
Het is zelfs zo fris dat er terug
vier Drenten rondlopen (meer crossen) die vol energie zitten. Die drie grote
loebassen hangen achter Lucy aan, die met een oude sok van het baasje de drie
andere de kop zot maakt. Ze zijn dan wel vol energie, het stof dat ze
letterlijk doen opwaaien lijkt al meer op een zandstorm in de Sahara. Maar er
zal wel ooit een Nederlander geweest zijn die vertelde dat elk foordeel eb se
nadeel heeft zeker ?
Hier de berichten van de familie
Belle & co
Lando mag de spits afbijten
Dag lieve
familie,
al goed dat
Drenten niet kunnen smelten want anders had ik dat vandaag zeker gedaan,
zoooooooooo warm.
Vannacht heb
ik heel goed geslapen. Mijn baasjes hebben me niet gehoord wat ze heel vreemd
vinden was ik sliep al 3 nachten onrustig en nu er hier een slaapfeestje was en
de boys tot 3u hebben gegibberd en getaterd en naar hun eigen zeggen tot 5u nog
hebben gefluisterd, heb ik geen kik gegeven. Zelfs toen ze binnen in de keuken
snoepjes kwamen smokkelen, gaf ik geen kik en heb hen niet verraden, lief hé!
Thiebe had bijna wel zichzelf verraden want door op een hard snoepje te bijten
is zijn (melk)tand uitgevallen. Ik ben vanochtend een klein toerke gaan doen
met papa in de Liereman omdat we de vervroegde les niet haalden. Dinsdag haal
ik ze in samen met mijn zus Libre. Voor de rest heb ik heel de dag niets gedaan
als mijn neus in 't water steken, van de plantenspriet drinken, een kong met
yoghurt eten en seffens nog even loslopen op het grasveld aan de sporthal. Nog
6 keer slapen en dan is 't familiefeest in Heurne!!!!!!!!!!
Zwoele blikken,
euh ik bedoel likken,
Lando
Uit (warm) Nederlands Limburg komt het verhaal van
Lennaert
Hallo familie,
Hier een kort en
oververhit mailtje van Lennaert.
Alles goed, ik
groei en groei. Sinds een paar dagen krijg ik wat extra voer. Ik kreeg al dezelfde
portie als papa, maar was echt niet de dikste. Nu krijg ik wat extra, niet dat
ik direct dikker ben geworden maar ben volgens het vrouwtje wat rustiger! Ik
zeg niets, vind het goed zo, ben natuurlijk rustiger door de warmte (hahahi).
De poezenfamilie
is naar beneden verhuisd, en een ge-poep en ge-pies op die bak! Vrouwtje vroeg
zich vol bewondering af hoe tante Simonne en Ome Faes dat met 12+3 toch voor
elkaar hebben gekregen. Zij vindt 5 kittens al een hoop werk.
Voor alle katjes
is er een goed tehuis gevonden, we hadden eigenlijk kittens te weinig!
Hopelijk is het
volgende week zaterdag niet zo warm, want dan kunnen jullie ons opdweilen. We
gaan dus nu hopen op slechter weer!
Vele likjes,
Jullie Lennaert
En aan de andere kant van Nederland schreef Lobke
Lieve mams,
Niet veel nieuws de laatste paar dagen.
Vandaag is het te warm om buiten te
zijn, dus we blijven binnen.
Siebe en ik zijn vanochtend nog wel
naar training geweest. Dat was ook erg warm, maar we zijn de les begonnen met
zwemmen, en ook geëindigd met zwemmen, dus het was wel te doen.
Zin om te doen wat er van me gevraagd
werd had ik vanochtend niet zo veel. Toen ik moest vóórkomen ben ik eerst eens
even bij Silke gaan buurten, en toen ik moest volgen was mijn aandacht meer bij
wat vlinders en andere zaken die daar rondfladderden. Volgende week beter, zegt
het vrouwtje, die het ook te warm vond om zich er echt druk over te maken.
Maar vóór de volgende training ga ik
jou eerst weer zien, mam. En weet je wat? Mn juf komt ook mee. Ik had daar al
een paar weken over horen praten hier, maar vanochtend heeft ze het zélf gezegd
tegen een paar andere mensen die óók naar de clubmatch gaan. Leuk hé!! Ik zal
haar persoonlijk aan je komen voorstellen.
Na de training hebben we nog even
gezellig wat nagekeuveld onder de appelboom, waar ik me ook nog even heb
vermaakt met een Beagle uit mijn groep, en met Silke.
Nu thuis is de fut er uit, en houden we
rust.
Mam, weer heel veel lieve kusjes voor
jullie allemaal, en hopelijk houden jullie het daar een beetje uit in de
warmte.
Deze morgen hadden we wat wind, een
zacht windje maar al een verademing tegenover gisteren. De wind is nadien wat
afgezwakt maar rond 14u00 kwamen er wat wolken opzetten die zich op een moment
aaneensloten tot één wolkendek.
Plots vielen er enkele druppels het
baasje heeft, echt waar, drie hele dikke druppels gevoeld ! En toen was de
bui terug over. Hoopvol bleef het hoofdbestuur naar de wolken kijken die wel
donkerder werden maar hun vracht, als die er al was, voor oostelijker oorden
bewaard.
Loos alarm dus wat betreft een
regenbui voor de Charente, maar we zitten zo we willen nog altijd tussen dikke
muren van het huis waar de temperatuur nog altijd draaglijk is.
Nu de koers en de spelen gedaan
zijn heeft ons baasje terug zijn boek terhand genomen. Lekker fris in de
huiskamer met aan elke kant een Drent tegen hem aan en dan gewoonlijk nog
eentje op zijn voeten. Zo zit hij zijn boek het lied van de grotten te lezen.
Als één van de drie opstaat omdat ze het zelf ook te warm vinden dan staat
nummer vier wel klaar om de vrijgekomen plaats in te vullen.
Het lied der grotten is het 6° en
laatste boek uit de reeks de aardkinderen van Jean M. Auel.De vorige 5 boeken heeft het baasje telkens
in één ruk uitgelezen, met dit laatste heeft het wat langer geduurd. De zorg
voor de hondjes, het blog en het internet gooiden altijd welroet in het
leeseten. Maar nu is m ernstig bezig, 210 blzn in twee dagen kan je ongeveer
vergelijken met een misdaadroman van Pieter Aspe. Maar hier in dit turf is hij
nog maar net over het ¼ van het boek.
Het kan dus nog even warm blijven
voor hij weer niks meer tedoen heeft .
De nacht heeft wat frisheid gebracht,
de vensters en luiken gaan s nachts open en gans de avond hebben hier twee
ventilatoren vollen doemp gegeven om toch maar wat van de avond frisheid naar
binnen te sleuren. Toen we gaan slapen zijn heeft het baasje ze wel
uitgeschakeld. Blijkbaar helpt het want het hoofdbestuur is niet gestoord
geweest vannacht door pups die moesten plassen, of groten die dorst hadden.
De nacht heeft in elk geval nieuwe
energie gebracht in FransDrentenland.
Als je in de tuin komt dien je goed op te letten of je krijgt een onstuimige
Drent tegen je benen aan. Als dat Lucy is valt dat nog mee, met Heros en zijn
37 kilo is dat een andere zaak
Belle & co
Lando verhaalt over warme en onfrisse
zaken
Bonsoir,
warm, warm,
warm, warm, ... héééééééééééél warm. Vandaag heb ik voor de eerste keer de Kong
uitgetest. Yoghurt erin, in de diepvries en dan likken maar, mmmhhh.
Ik ben
vandaag niet veel buiten geweest, binnen op de frisse vloer is het veel beter.
Wat er hier
vanavond toch is gebeurd, mijn baasje heeft 2 ronde stoffen dingen in de tuin
gezet waar Thiebe en zijn 5 vrienden vannacht in gaan slapen. Daar moest ik
toch eens even in gaan snuffelen hoor. Wat ik ook nog stiekem heb gedaan is er
ne flinke naast gedraaid toen het al pikkie donker was en de baasjes het niet
hadden gezien. Gevolg: Thiebe en zijn vriendje zijn er met hun blote voeten
ingetrapt! In plaats van goud zoeken, gingen ze toen met hun pillichten op
drollenjacht. Mission completed!
Zelfs te warm om een bericht te typen
voor het blog zegt onze baas. Dat is dan ook vrij normaal want hij dient zijn
hersenen te pijnigen om iets te vinden dat de moeite waard is van te vertellen.
Of het moest zijn dat hij verslag
uitbrengt van de wedstrijd snurken die we hier onder ons viertjes de laatste
dagen houden. Volgens de baas heeft de kleinste, gewonnen met voorsprong.
Dat was het zo wat voor gans de dag.
Maar ook bij de andere schrijvers is het kalm. De puppenschrijvershebben blijkbaar ook een dag vrij
Na de ziekte klachten, de
warmteklachten Ook hier in de Charente hoor je niets anders dan dat er gepuft wordt
en naar koele plaatsjes wordt gezocht. Zoals gisteren in het late bericht is
aangegeven kan het hier echter niet warmer worden, anders begeeft de
thermometer het.
Gisterenavond laat heeft het baasje
de tuinsproeier opgezet op de koer. Niet om de bloemen te gieten maar om het
stof eindelijk te kunnen bedwingen dat wij doen opwaaien van de dolomiet
(calcaire zeggen ze hier) als we weer eens achter elkaar hangen om te spelen.
Dat regenwater uit de put verfriste gelijk gans de koer omdat de grond dan al
tijdeljk haar warmte even niet terug afstootte.
Vandaag en morgen geeft France météo
hetzelfde weer maar nog een ietsepietsie warmer, het baasje zal wel een paar
keren vers fris regenwater uit de put in ons badje doen hopen we. Dat water is
in elk geval op dit moment frisser dan het leidingwater, en nog lekkerder ook
omdat het geen chloor bevat. Met dat laatste, chloor, zijn ze bij de
waterdienst niet zuinig op dit moment,. Blijkbaar voegen ze nu meer toe voor de
volksgezondheid kwestie van gevaarlijke bacteries geen kans te geven zich te ontwikkelen en zo
ziektes te veroorzaken .
Maar een fijne hondenneus vindt dat
het water stinkt op dit moment.
Ook ons Lobke had weer een en ander
beleeft gisteren, hiervan verslag
Belle & co
Lobkes vrijdag belevenissen
Lieve mams
Poeh poeh,
het was weer warm vandaag. En het weekend wordt het nóg warmer.
Hier hebben
we ons vandaag weer erg rustig gehouden, wat moet je anders met deze tropische
temperaturen! Ik heb nog wel even het baasje geholpen terwijl hij bezig was met
het tuinhuisje schuren en beitsen. Ik vond steeds stukjes schuurpapier, die
ik even voor hem heb opgeruimd. Daar kun je zo heerlijk op kauwen. Slecht
voor mn tandjes, werd er gezegd, en steeds pakten ze het hier weer af.
Ook heb ik
Siebe weer even gepest. Die had een koelhalsband om, en die vond ik wel
interessant om in te bijten, en om te proberen of ik dat ding af kon pakken.
Dat vond ie niet leuk, hij werd er een beetje chagerijnig van.
Vanmiddag
toen het echt heel warm werd hebben we een koel plekje in de tuin opgezocht.
Vrouwtje had wel een koelmat neergelegd, maar op de planten ligt veel fijner.
De planten zien er nu niet meer uit, maar die komen volgend jaar wel weer op,
zei het baasje.
Vanmiddag
ging er nog even iets fout hier, mam. Ik was achter het baasje aangelopen toen
die iets in de gangkast ging zetten. Toen hij de kastdeur dicht deed, zag hij
niet dat ik er ook was, en toen kwam mn staart tussen de deur, aan de kant
waar de scharnieren zitten. Ik heb heel Numansdorp bij elkaar gegild, zon pijn
deed dat. Vrouwtje heeft mn staart gelijk in koud water gedaan, en ze hebben
gekeken of er niets gebroken was. Gelukkig is alles nog heel, ik kwispel er
weer vrolijk op los.
Nog een
weekje, dan zie ik jou en mn familie weer. Ik ben al kruisjes op de kalender
aan het zetten!
Lieve mam,
heel veel kusjes weer ook voor oma en oom en tante,
Alleen binnen in huis, tussen de
dikke mideleeuwse muren is het om te doen hier in La Magdeleine. Ge gaat
dat zien, maandag staat de Charente Libre weer boordevol over de Canicule
want zo noemen de Fransen een hittegolf. Bij ons stond de thermometer op 49°
Celsius, waar hij tot maximum 50° C kan gaan. Bijna de stop er af zegde het
baasje !
Het kan ook nog enkele dagen duren
voor het in de krant staat onder die titel, want het moet een aantal dagen zo
bloedheet zijn voor het hittegolf mag genoemd worden. De plantjes verdrogen dan
in de tuin en het ergste is het dan voor de oudjes in de maisons de retraite
of de rusthuizen.
Datmerk je dan ook in de Charente Libre, maar dan wel op de bladzijden van
de berichten van overlijdens. Zo was het toch tijdens de laatste hittegolven,
maar ondertussen is er wel zwaar geïnvesteerd in airco installaties in de
rusthuizen ! En dat scheelt dan weer een
slok op een borrel.
Van een slok gesproken, het is wel
wat meer dan een slok maar de frisdrank, plat en spuitwater gaan er hier
momenteel met de blister tegelijk door. Blijven drinken is het motto op dit
moment
En als we dan toch bezig zijn over drinken
kunnen we het ook gelijk over eten hebben. Ons baasje heeft daarstraks zijn
best gedaan om het tonnetje met gedroogd paardenvlees terug aan te vullen. In
het begin van het verlof had hij 2 kg paardenkarbonaden uit de Makro
meegebracht. Dat stak nog altijd in de diepvriezer en omdat zoiets niet beter
wordt van nog eens mee terug naar België te nemen, heeft hij zich nog eens aan
het snijden en drogen gezet.
Enkele uren later, het gaat blijkbaar
sneller als het warm weer is, was het tonnetje terug vol en hebben we weer onze
beloningsnoepjes waar we aan gewend waren.
Een man en zijn vrouw zitten 's avonds samen naar tv te kijken. De
man
is pindanootjes aan het eten en tracht ze in zijn mond te werpen.
Echter, op een gegeven moment stoot zijn echtgenote hem aan net op het
ogenblik dat hij weer eens zo'n nootje in zijn mond wil werpen,en het
belandt in zijn oor.
Met verwoede pogingen probeert hij het los te peuteren, maar hoe hard
hij ook zijn best doet, hij slaagt er enkel in om het steeds dieper en
vaster in zijn oor te duwen.
De man en zijn echtgenote zijn bijna ten einde raad en zijn al van plan
om een dokter te bellen, als hun dochter thuiskomt met haar nieuwe
vriend.
Die jongen bekijkt de man, steekt zijn twee vingers in de man zijn neus
en zegt hem te blazen. Het pindanootje vliegt uit zijn oor.
De dochter en haar liefje verdwijnen, de echtgenote is enorm opgelucht
en extatisch na het aanschouwen van dit staaltje.
Ze vraagt opgewonden aan haar man: 'Wat denk je dat die jongen later zal
worden?' Waarop de man antwoordt: 'Aan de geur van zijn vingers te
oordelen waarschijnlijk onze schoonzoon.'
Met onze Belle is alles terug
normaal, ze heeft gisterenavond lekker gegeten,goed gewandeld, maar ze heeft zich de ganse
dag kalm gehouden. Ook vanmorgen was er aan Belle niks meer te merken. Ons
baasje heeft zich weer eens te ongerust gemaakt over haar gezondheid.
Hij heeft een erg sterk vermoeden dat
het alles te maken heeft met de leiding van de roedel. Vooral tussen Belle en
Lucy vermoedt hij dat er wat schort. Laat Belle nu de onmiskenbare roedelleider
zijn en Lucy onmiskenbaar een leiderstype ! Allicht heeft zich daar
eergisterenavond zich iets voorgedaan tussen die twee wat bij Belle zulke
reactie, misschien wel een vraag om extra aandacht van het hoofdbestuur ,
teweeg bracht.
Hier is het dus duidelijk dat Drenten
een erg gevoelige aard hebben en dat daar rekening mee dient te worden
gehouden. De volgende dagen gaat er hier eentje de honden psycholoog spelen,
Belle wat meer aandacht geven en zelf de roedel onder controle houden. Met dien
verstande dat de natuurlijke gang in de roedel dient te worden gerespecteerd.
Belle heeft naar ons inziens genoeg autoriteit om het zaakje met wat hulp van
de baas te blijven controleren.
Uiteraard lezen jullie hier het
verloop van de historie in de komende dagen
Belle & co
Lando had een drukke dag blijkbaar
Hé dag
Faesjes,
dat vonden
we vanochtend niet leuk hoor dat Belle ziek was, maar gelukkig valt het mee en
hopelijk doet de Vache qui rit snel zijn werk.
Bij Lando is
zijn stoelgang eigenlijk ook vanaf vandaag pas terug normaal, net de dag dat de
medicatie stopte.
We zijn
vanavond naar de vijver in Lille geweest waar speciaal een zwemstuk voor honden
is afgemaakt. Lando heeft er zich ontzettend geamuseerd maar niet met zwemmen,
hihi. Enkel zijn poten heeft hij nat gemaakt. Hij vond het veel leuker om enorm
in het zand te graven zodat hij de te voorschijn komende boomwortels kon
uitrukken en afknabbelen. Zich lekker pikzwart maken dus. Ach, eens goed
afdrogen en thuis borstelen en hij ligt hier weer "just as nief".
In het naar
huis gaan reden we langs zijn geboortehuis, man, wat stond dat er stil en
verlaten bij, het huis schreeuwt om leven in de brouwerij: Faesjes, waar
blijven jullie nu?????
Een man gaat jagen, hij koopt
onderaan de bergin een wapenwinkeltje
een gewoon jachtgeweer.
Hij trekt de berg op en ziet een beer lopen, hij lost 2 schoten en loopt naar
de plaats waar hij de beer laatst zag maar er is niks.
Er wordt op zijn schouder getikt, zegt de beer:
Je hebt 2 keuzes ofwel eet ik je hier onmiddellijk op of ik neem je in je kont
'.
De man zou graag nog wat blijven leven dus hij doet zijn broek af en de beer
neemt hem loeihard.
De man loopt kwaad naar het wapenwinkeltje en koopt een machinegeweer.
Hij trekt weer de berg op , ziet diezelfde beer lopen, lost ongeveer 30 schoten
en loopt naar de plaats waar hij de beer laatst zag, maar er is niks.
Er wordt op zijn schouder getikt, zegt de beer weer
Je hebt 2 keuzes ofwel eet ik je hier onmiddellijk op of ik neem je nogmaals
in je kont.
De man zou graag nog altijd wat blijven leven dus hij doet zijn broek af en de
beer neemt hem weer loeihard.
De man stormt woedend de berg af en koopt in het wapenwinkeltje een bazooka.
Hij loopt weer de berg naar boven.
Hij ziet diezelfde beer lopen, hij blaast de hele berg ondersteboven met zijn
bazooka en loopt naar de plaats waar hij de beer laatst zag, maar er is niks.
Er wordt op zijn schouder getikt, zegt de beer:
Zeg nou eens eerlijk,jij komt hier
niet om te jagen hé ?
Daarstraks na het maken van de
afspraak bij de dierenarts heb ik Belle haar leiband laten zien met de vraag of
ze meeging om te wa*****en. Plots was ze vinnig genoeg om op een vloek en een
zucht aan de poort te staan.
Het was de bedoeling om te zien dat
ze haar ochtendkak en plas zou doen. Dat gebeurde dus ook maar ze had last van
diaree.
De dierenarts heeft haar grondig
onderzocht van kop tot staart en zelfs daaronder. Geen spoor van artrose in
haar rug, niks abnormaal bij maag en darmen, haar nekwervels in alle richtingen
gebogen, links, rechts, boven , onder, geen reactie van Belle.
We hebben pillen tegen diaree
meegekregen waar ze er inmiddels drie van binnen heeft door middel van een
blokje La vache qui rit smeerkaas. Nu weten we gelijk waarom die koe lacht
met haar smeerkaas foppen we honden die pillen moeten pakken !
Waarschijnlijk heeft Belle haar kuren
weer gehad, dat wil zeggen gisteren heeft Lucy goed naar haar poten gehad,
en daar kan Belle niet tegen. Dan bokt ze drie dagen want hier komt dan de
spreekwoordelijke gevoeligheid van een Drent boven. Bas was net zo, viel er een
hard woord in huis dan zag je hem ook een hele tijd niet
Ze heeft ons goed ongerust gemaakt
die Belle van ons. Nu de diaree nog in t oog houden en de zaak is weeral
vergeten
Ik ben juist terug van Ruffec, ben
een afspraak gaan maken bij de dierenarts voor Belle. Die is deze morgen met
een piepgeluid uit haar bench gekomen en is slechts heel even buiten geweest.
Ze loopt met haar kop naar beneden en staart tussen de poten.
Haar neus is fris maar ze gaat enkel
maar uit de weg liggen voor de andere drie. Er zit weinig leven in en ze
gedraagt zich gans niet normaal.
Bij de dierenarts is het in de
voormiddag op afspraak maar we mogen tussendoor komen om 09u45. Straks meer
nieuws
Brave Lennaertschrijft
Hallo mensen en
honden van het goede leven,
Gedraag ik me al 3
dagen als een voorbeeldige Drent, verschijnt er niets meer op het blog over
mij!
Zondag ben ik naar
een heel drukke markt geweest. En ik heb maar een beetje getrokken aan de lijn.
Ik kreeg wel veel aandacht en er waren ook een paar mensen die me herkende als
de Drentsche Patrijshond. Toch eigenlijk raar, ik sta bekend als het oudste ras
in Nederland en bijna niemand weet wie ik ben. Ze denken Engelse Springer of
een Duitse Heide wachtel en zijn erg verbaasd dat ik een gewone Nederlandse
(ahum Belgische) hond ben.
Ik heb dus nu al
bijna 3 dagen geen kattenkwaad uitgehaald, niet dat ik ziek ben of plotseling
sloom en duf, maar er wordt meer op me gelet. Steeds spiedende ogen in mijn rug
en steeds een stem die roept Lennaert neee.
Volgende week heb
ik weer rust, dan is de vakantie afgelopen en kan ik weer mijn verwoestende
gang gaan, of toch niet? Vandaag moest ik met papa een uurtje in een grote
bench in de schuur zitten.
We waren moe en
hebben alleen maar rustig liggen te dutten. Vrouwtje keek erg tevreden en vond
dat de oefening goed gelukt was. Mij maakt het niet zoveel uit. Het is veeeeel
groter als mijn slaapbench, het is droog, geen wind en papa Touch zal dan op me
letten en mag los lopen in de schuur, want hij bijt ook (niet meer) alles
kapot.
Gisteren en
vandaag waren er veel mensen op bezoek en er werd weer lekker gegeten. Na afloop
hebben papa en ik geholpen met opruimen en vooral de Barbecue hebben we een
grondige poetsbeurt gegeven, dat was echt nodig.
Natte neus, 4
dikke poten en vele kwispels van jullie brave Lennaert
En ook Lando wist nog nieuwtjes
Dag lieve
familie,
hier ben ik
weer. Mijn baasjes zijn er helaas achter gekomen dat ik gisteren maar komedie
speelde op de wandeling. Vandaag gingen we in de Liereman wandelen en 100m voor
we terug aan de auto waren overviel me toch plots weer zo'n moeheid dat ik
neerviel en ECHT niet meer recht kon (hmmm). 't Viel schijnbaar een beetje te
hard op, gisteren was ik overtuigender. Deze keer moest ik dan ook gewoon zelf
op mijn 4 poten naar de auto lopen! Deze morgen ben ik mee op moederdag bezoek
geweest bij moeke. Ik heb me daar heel goed gedragen en vond er een lekker koel
plekje onder de trap om een dutje te doen. Flink van mij hé mams. 'k ben dan
ook ne zoon van u hé!!!!!
Zo kan je best het weer vandaag
omschrijven in de Charente. Het was bewolkt, het was niet meer bewolkt het
regende , en het regende niet meer, en toen begon het weer van voor af aan
Kwakkelweer gewoon maar wel goed
genoeg om in de tuin te werken. Toen Freddy hier was, is hij al begonnen met
dood hout uit de kerselaar te knippen /zagen. En daar is het baasje mee verder
gegaan vandaag. En er was meer werk aan dan je tussen het gebladerte zo
dadelijk kon opmerken.
Ondertussen is er ook en ganse dode
boom gesneuveld. Het Mirabelle de Nancy boopmpje dat enkele jaren een massa aan
vruchten gaf heeft er dit jaar de brui aan gegeven en is gewoon dood gegaan.
Waarschijnlijk heeft de strenge vorst er mee te maken gehad. Maar er is deze
lente geen enkel blaadje meer aangekomen.
Strenge vorst is waarschijnlijk ook
de reden dat er dit jaar zo weinig wespen zijn. Meer zelfs we hebben dit jaar
nog geen enkel Frelon opgemerkt in de tuin of rond het huis.
En voor die frelon had het baasje wel schrik
met Lucy in de tuin. Enkel jarengeleden hadden we zo een nest in de schouw. Dat
heeft het baasje toen vakkundig uitgeroeid met spuitbussen gif en door de
schoorsteen af te dekken met een oude deken. Het gevaar zat toen niet alleen in
de hoornaar maar ook tijdens de winter door een slecht trekkende schouw en
koolmonoxyde vergiftiging.Maar dit jaar zijn we vrij gerust met dewespen en de
frelons
Veel nieuws in Puppenland, en toch
weer niet, want in de verhalen van Lobke en Lando zitten zo veel herkenbare
feiten in dat het ook weer geen echt nieuws meer is, voor ons althans niet.
Trekken aan de lijn, t baasje heeft
eens tegen een ollander , die beweerde dat zijn Drent niet trok, gezegd dat
het dan geen echte Drent was. Gewoon omdat een Drent die niet trekt aan de lijn
nen dooie Drent is !
En een Drent tot tien jaar die enthousiast
aan t spelen is, die loopt gewoon zichzelf voorbij. Zeker als het dan nog een
pup is die zijn/haar eigen grenzen nog moet verkennen.
Dat zijn blijkbaar zaken die gisteren
bij Lobke en Lando, zijn gebeurd. Wij schrikken daar niet van maar proberen het
een beetje in t oog te houden. Lucy krijgt hier ook geregeld een time out
als ze weer eens aan het spelen is met de drie groten. Ook zij kent haar
grenzen nog niet.
Vooral met de heersende temperaturen van
de laatste dagen. Gisteren is onze jongst bij de terugkomst naast de emmer met
drinkwater neergeploft voor een poosje recup . Zij was weer op eigen houtje
verder de velden ingetrokken. Verder dan wat t baasje voor ogen had. Zij heeft
dan in ruime slagen het veld afgedweild. Het baasje heeft zich daar niet druk
over gemaakt omdat Hera bij hem was, en is gewoon verder gegaan. Toen Lucy het
baasje en Hera niet meer zag (hij haar wel) is ze toch maar in een rotvaart
achterna gekomen.
En zo willen we het hebben, we weten
nu dat ze schijnbaar onwillig en slecht horend (zeg maar stokdoof) toch het
baasje niet uit het oog verliest. Nu nog de zonnebloemvelden ! ! !
Belle & co
Lieve mams,
Pff, wat is
het warm zeg! Baasje is een paar dagen vrij, en we zouden wat leuks gaan doen
vandaag, maar na onze ochtendwandeling kwamen ze er al snel achter dat ze ons
daar geen plezier mee zouden doen. We zijn dus lekker thuis in de tuin
gebleven. Morgen wordt het nóg warmer, dus ook dán zal het een luie dag worden.
Ik moet zeggen dat ik ook wel erg moe was na mn wandeling. Ik had het heel
druk met op vlinders jagen, die zijn hier op het ogenblik heel erg veel. Ook
duiven en musjes op straat vind ik erg interessant. Mn vrouwtje is dan minder
blij, want die vindt dat ik dan te veel trek aan de lijn. Nu heeft de juf haar
verteld wat ze dan moet doen. Dat is echt erg hoor, ze loopt rondjes om ieder
paaltje en lantarenpaal die we tegenkomen. Binnen- en buitenbochtjes moet ik
dan draaien. Ik doe dat dan maar zo goed mogelijk, zodat we snel weer normaal
door kunnen lopen, want ik schaam me helemaal de rambam als ik dat moet doen.
Wat moeten de andere honden wel denken als ze dat zien? Af en toe vind ik dat
het vrouwtje dan ook maar even bij de les moet blijven, en loop ik onverwacht
tussen haar benen door. Ze valt dan bijna, tja, kwestie van op blijven letten
hé! Ook oefent ze tijdens het wandelen met de zitfluit. Dat gaat al een beetje
goed.
Verder heb
ik vandaag maar een beetje geholpen met opruimen. Er werd steeds gemopperd dat
ze hun nek nog eens breken over al ons speelgoed dat iedere keer door de kamer
verspreid ligt. Nou, toen heb ik de hele speelgoedmand maar naar buiten
gesleept, om me daar vervolgens eens even lekker tegoed aan te doen. Ook heb ik
geholpen met de krant binnen brengen, dat ging ook al aardig goed.
Tja, en toen
moesten Siebe en ik vanavond onze energie natuurlijk even kwijt. We zijn als
een stelletje bezetenen door de tuin gaan rennen, geen plant en bloempot
ontziend. Alleen liep ik toen even later wel mank met mijn linkerachterpoot.
Vrouwtje schrok daar best wel van, en heeft me rust opgelegd. Ze zag ons in
gedachten alweer bij de dierenarts zitten. Gelukkig loop ik er nu weer goed op,
maar moet me tóch nog ven rustig houden.
Mam, dit was
het weer voor vandaag. Nog eventjes, en ik zie je weer in het echie! Ik ben
benieuwd naar mijn familie en mn oude baasjes.
Heel veel
liefs voor iedereen daar!
Je Lobke.
Dag Faesjes,
Lando heeft
vannacht zelf zijn bench open gedaan. Toen Nico, die overslapen was, beneden
kwam lag meneer lekker in de zetel. Vandaar dat we hem niet gehoord hadden rond
5u30, zijn gewoon uur.
Vanochtend
ging ik met Lando naar de bakker enkele straten verder. Helaas ben ik er niet
geraakt, we kwamen terug thuis zonder brood! Maar, ..., daar was een goede
reden voor hoor. Onderweg kwamen we voorbij Falko, de Heidewachtel van Maaren's
kameraad Stef, en Lando heeft kei leuk met hem gespeeld en gedold in zijn tuin.
Falko, ook een reu, kan niet met alle reus goed om maar Lando vindt hij wel ok.
Ze amuseerden zich zo goed dat hij te moe was om nog verder naar de bakker te
gaan. Deze namiddag vond hij het veel te warm en vond het dan ook prima dat
Thiebe en Maaren hem natspoten met het waterpistool. Hij probeerde al springend
van de straal te drinken. Ook dingetjes opvissen uit een badje met water vond
hij heerlijk en wij grappig omdat hij dan zo'n bellen maakte als hij met zijn neus
onder water ging. Deze avond was het een tochtje door de mais en dan wat
oefenen met het speeltje op een groot veld. En toen, we hopen dat het komedie
was omdat hij wist dat we richting auto gingen, toen ging hij liggen en ging
geen stap meer verder. We gingen gewoon door en waren al heel ver voor Lando
dan toch besloot te komen om daar weer neer te ploffen. Hij geraakte precies
geen stap meer verder. Nico heeft hem dan nog 100m gedragen tot aan de auto.
Heel vreemd, ofwel kwam het door de warmte. Thuis deed hij toch heel normaal de
rest van de avond. We houden het in 't oog!
De Belgische hondenliefhebbers kennen
allicht het maandblad Woef. Die hebben elke maand een bepaald hondenras in de
kijker, en deze maand augustus is de eer aan het Griffonnetje een niet zo
bekend Belgisch hondenras.
Maar daar wilden we het nu niet over
hebben, de Woef heeft elke maand ook een tweede ras van de maand en dat is
toevallig deze maand gewijd aan de Drentsche Patrijshond !
Nu was dat bij ons baasje haast
verdwenen uit zijn intern geheugen. Maar daarstraks, heel toevallig, heeft m
zijn bits en bytes nog eens geordend en kwam dit nieuwsje boven !
Terstond heeft m Carine van t
Bolkske* gemaild om voor ons een exemplaar te reserveren. Hier in het
zuid-westen van Frankrijk is een Woef uiteraard niet verkrijgbaar. Ze kennen
hier nog geen Drentsche Patrijshond of een épagneul à Perdrix de Drenthe zoals
de Drent in t Frans heet. Wat zouden ze dan de Woef al kennen !
Voor alle Drenteneigenaars en
Drentenliefhebbers die hier nog niets van af wisten, één goede raad, rep je
asap naar de krantenwinkel om alsnog jouw exemplaar vast te krijgen.
Belle & co
* t Bolkske, de krantenwinkel op
Bolk in Vosselaar waar t baasje zijn dagelijks leesvoer ophaalt als we in
België zijn en waar Carine de plak zwaait. Ook familie van onze Harry,broer van Hera en Heros.
Plotseling zwemt er boven hen een groep
mensen.
Zegt vader haai : Wel, mijn zoon, nu gaan we zo ver naar
boven, dat alleen de bovenste helft van onze vin te zien is
en draaien enkele ronden rond die zwemmers !
Zo gezegd, zo gedaan.
Vader haai : Jongen, nu doen we dat opnieuw, maar laten nu
onze hele vin zien !
Dus
die twee zwemmen weer enkele ronden rond die zwemmers en
duiken daarna iets dieper.
Vader haai : Wel, mijn zoon, nu langs beneden aanvallen en
vreten maar !
Dat doen ze dan ook; Alle zwemmers worden opgepeuzeld.
Een beetje later, terwijl vader en zoon daarna rustig en
tevreden rondzwemmen en nagenieten, vraagt zoon haai:
Papa, waarom hebben we eigenlijk eerst al die ronden rond die
zwemmers gezwommen, we hadden ze toch zonder probleem direct kunnen opeten ???
Zoon,
't is heel simpel: leeg gescheten smaken ze gewoon veel beter!
Dat is wat Louis me deze morgen in een mail vroeg.
Om al de mensen te bedanken die hem gisteren een gelukkig verjaardag hebben
gewenst.
Jan wil je via het Blog
alle Drenthe en niet Drenthe vrienden bedanken voor de toch prachtige
verjaardagswensen welke ik heb mogen ontvangen , en eens aan de 70 jaar mag je
de melding zeker weer overdoen
Uiterste
inschrijvingsdatum 18-08-12 Drentenclubmatch niet vergeten!
Training is het mode woord op dit
moment bij ons. Niet dat we er gans de dag mee bezig zijn, helemaal niet zelfs,
maar ons baasje wil dat ik, Lucy, me behoorlijk kan presenteren op de clubmatch
van zaterdag over acht dagen.
Zon tweemaal daags ga ik met het
baasje alleen in de tuin en moet ik volgen aan de voet. Dat wil zeggen dat ik
het baasje NIET door de tuin mag proberen te zeulen, maar netjes pal naast het
baasje moet lopen en liefst nog dat ik dan omhoog naar hem kijk !
We hebben dat al op training bij
Hansje gedaan maar toen waren daar onze Lowie, Lando en Libre ook telkens. Maar
alleen wij met ons tweetjes krijg ik behoorlijk wat beloningen en dat wil
zeggen dat ik het goed doe.
Ook moet ik netjes naast of voor het
baasje gaan zitten, soms moet ik dan ook nog in mijn bek laten kijken ! Net
alsof daar zaken te zien zijn die wereldschokkend zijn, net nu ik nog volop
tanden aan het wisselen ben. Maar ik doe maar wat het baasje vraagt, hoe meer
ik dat doe, hoe meer brokjes van die vreselijk lekkere everzwijn/hert salami
van Luc, dat ik dan krijg.
Trouwens het baasje zegt dat ik
volgend jaar, als ik bij de grote honden ben ingedeeld ik ook mijn bijters aan
de keurmeester moet laten zien. Ook bij Nelly en Aline, onze Belgische
dierenartsen moet ik dat geregeld doen. En het baasje zegt dat ik me niet hoef
te schamen voor mn tandjes, hij zegt dat ik een colgate gebit heb. Dat
blijkt dan weer iets te zijn van de reclame van TV voor mooie tanden
Lucy
Lando bezorgde ons ook een dagverslag
van zondag
Dag lieve
familie,
vandaag was
een druk gevulde dag. Vanochtend mocht ik weer lekker gaan trainen bij Hansje.
Ik was alleen met mijn broer Lowie. Bijna privé training dus. We hebben
geoefend met het speeltje (voorbereiding voor de jacht om achter de buit te
gaan en hem naar het baasje te brengen) en ik heb lekker gezwommen tussen het
riet en de lelies. Zalig met zo'n warm weer. Ik werd er wel heeeeeel moe van maar
had niet zoveel tijd om te rusten want na de middag kwam de familie. Thiebe
wordt morgen 12 en daar hoort natuurlijk een feestje bij hé. Gelukkig gingen ze
uit eten en kon ik even rusten. s'Avonds kwamen de moekes nog terug een
terraske doen. Ik vond de koekjes op tafel wel heel aantrekkelijk maar kreeg er
geen om mijn eigen bestwil. Pilletjes nemen voor de darmflora en dan toch
snoepen zou volgens de baasjes niet slim zijn. Vake is mijn dikke vriend al
hoor. Hij doet altijd gek met mij en ik dan ook met hem. Ik zat bijna bij hem
op schoot en at bijna zijn oor op.
Ik ga nu ook
mijn bench in kruipen sèh en een lekker dutje doen.
Deze morgen was het nevelig over La
Magdeleine. Niet dat we van zware mist spreken maar je kon merken dat het een
heldere frisse nacht was geweest.
Vandaag is het drukkend weer geweest
en in afwachting van wat de kranten voorspellen heeft het baas maar netjes het
gazon gekortwiekt. Komt er regen dan kan hij eind van de week wel herbeginnen
maar nu ging het van een leien dakje met de droogte .
Wijzelf voelden het drukkend weer ook
maar al te goed. Gelukkig konden we profiteren van een zacht windje. Enig
probleem was het plaatsje vinden waar je er maximum van kon profiteren. De
lindeboom is altijd favoriet voor zijn magnifiekeschaduw, maar ook binnen in huis en in de
stal heersten aangenametemperaturen.
In de stal hadden we gezelschap van
het baasje die zich onledig heeft gehouden met het herstellen van twee
stofzuigers. Bij beide was het, hoe kan het anders een stofprobleem. Bij één
stofzuiger bleek de zuigslang compleet dicht te zitten. Tandenstokers die mee
opgezogen waren,zorgden voor het begin
van een lange prop hondenhaar, takjes, gras en gewoon zand. Hetgeen je hier s
avonds in huis kan vinden wanneer er vier Drenten de ganse dag hebben buiten/binnen
gespeeld.
Vooral Lucy loopt de ganse dag op
houtjes te kauwen, we laten haar maar doen, ze is immers nog steeds tanden aan
het wisselen en dan kan dit kauwen enkel maar goed doen.
Bij de volgende stofzuiger, een
Miele,zaten zowat alle filters die er
in aanwezig zijn totaal verstopt te zijn. t Vrouwtje dacht dat hijn verbrand
was omdat de stofzuiger stilgevallen was. Maar hier bleek het enkel de
veiligheid te zijn die op tijd de stofzuiger beschermd had. Met nieuwe filters,
en een nieuwe stofzak was ook dat stofgeval hersteld.
Het zal hier in t vervolg nogal eens
vooruit gaan met het stofzuigen. Het vrouwtje kan nu met twee stofzuigers
tegelijk werken . Of het baasje moet er ook eentje voor zich nemen en mee
helpen stofzuigen. t Zal het laatste wel worden zegt het baasje
Het vrouwtje van onze Lennaert ,heeft een nestje
jonge kittens. Daarover is hier op het blog al één en ander vermeld geweest.
Jeanny zoekt nog voor twee poesjes (kattinnetjes)
een goede thuis. Ze zien er beeldig uit en de familie daar kennende mag je er
zeker van zijn dat ze een goede start hebben gekregen (anders was Lennaert daar
ook niet naartoe gemogen)
Hierbij de uitleg van Jeanny over de poesjes zoals
ik het op facebook las:
Genoeg drinkplaatsen!
Een perfecte moeder met perfecte
kittens. Zijn nu 5 weken en mogen achter 4 weken bij de moeder weg (snik) Er
zijn nog 2 poesjes beschikbaar. Het slimme grijsje boven op de poes en een zwartje
zooo mooi wit gemarmerd! Ze eten nu al brokjes en gaan al op de bak. Hun eerste
wormkuurtje hebben ze ook al gehad. Moeder is een deftige Noorse boskat en
vader is een vrije boerenjongen uit het dorp.
En dit is de uitleg die ik in
onze mailbox vond:
Hallo Jan,
De 2 poesjes
die nog over zijn zijn kattinnetjes. Ze zijn echt supermooi en er is niets mis
mee. Maar ja, de meeste mensen willen katertjes (lijkt wel China). Wij zelf
hebben het poesje genomen dat helemaal niet bang is voor Lennaert en Cartouche,
ze zijn allemaal nu trouwens gewend aan honden. Voor vrienden en bekenden zijn
de poesjes gratis. Totaal vreemde en niet bekenden laat ik iets betalen, zodat
ik zeker weet dat ze niet als gratis slangenvoer eindigen en hun interesse
oprecht is. De bloggers zullen jou wel bekend zijn, en kun je wel inschatten of
ze betrouwbaar zijn.
Groetjes en
bedankt.
Jeanny
Geef maar een seintje indien
interesse, je kan me mailen via de link in de rechterkolom van dit blog of
gewoon door een reactie op dit bericht. Wij nemen dan asap kontakt met je op.
De kittens zijn op te halen in Roosteren, Nederlands Limburg (vlak bij Maaseik
België)
Uiterste
inschrijvingsdatum 18-08-12 Drentenclubmatch niet vergeten!
Wat een boze blik en een hard woord
kan doen We hebben die twee boosdoeners, sommigen noemen hen ontdekkingsreizigers
gisteren niet gehoord.
Het is de aard van t beestje zeggen
ze dan.Ondernemend en wanneer ze dan
eens serieus naar hun poten krijgen dan weten ze niet hoe het goed te maken.
Hier het bewijs dat de Drent een erg gevoelig karakter heeft en de harde
aanpak niets uithaalt.
Hen op een duidelijke consequente
manier duidelijk maken dat ze er over zijn gegaan en dat we zulks niet dulden.
Het helpt (soms)!
Dat ze niet alleen zijn die eens een
stapje verkeerd zetten kunnen we lezen in het verhaal van Lando. Lobke van haar
kant was dan ook weer op ontdekkingstocht, de zee, een lift en de onderkant van
een restauranttafel, dat alles heeft ze ontdekt op één dag !
Lando is op het slechte pad en
durft iets te pakken dat niet van hem is !
Dag moekie,
oma, oom, zus, Simonne en Jan,
(amai, 'k
ben al bijna buiten adem),
hier is uw
grote jongen weer. Ik neem mijn pilletjes en pasta van de dierenarts zeer goed
in. Nu hopen dat het snel betert. Mijn baasje heeft daarstraks nog even terug
gebeld naar de dierenarts omdat er wat bloed in mijn ontlasting zat. Zolang het
helder van kleur is is het niet erg, pas als het donkerrood is moeten we
terugbellen. Het resultaat van het labo was ook goed, geen parasieten of andere
vreemde zaken gevonden, dus dat is al goed. Waarschijnlijk heeft het toch iets
met andere voeding te maken. En om in het medisch verhaal te blijven:
daarstraks ontdekten mijn baasjes een reuze grote teek om mijn borst. De tang
ging amper ver genoeg open om hem eraf te halen. Zo vreemd hé dat die daar zo
snel zat want mijn baasjes controleren mij constant. Ze houden het nu goed in't
oog want het zag heel rood.
Maar, ...,
ik heb ook grappige verhalen hoor. Wat dacht je van: ik heb gisteren papa zijn
werkboterhammen gestolen en vanochtend Maaren zijn boterham met choco.
Daarstraks stond er versgemaakte courgettesoep op de kast af te koelen waar ik
als ik mij heel lang uitrekte en mijn tong op zijn langst maakte net van kon
slurpen!
Gisteren
ging ik op het einde van de wandeling in de berm in het hoge gras liggen en
verzette geen poot meer. Omdat de baasjes dat zo komisch vonden gingen ze er
een foto van trekken. Net op dat moment kwam er een wandelaarster naast die
zei: 'ah, moet hij poseren voor de foto?". Die zag het toch net iets
anders, hihi.
We zijn hier
al aan het aftellen voor wanneer jullie terugkomen hoor zodat we nog eens
"life" onze drentenverhalen kunnen uitwisselen. We missen jullie
hoor!
Tot gauw,
kapoen Lando
En Lobke ontdekte de zee
Lieve mams,
Zoals beloofd hier een verslagje van
mijn bezoek aan Zeeland.
Onderweg daar naar toe zijn we nog even
ergens gestopt om een klein wandelingetje te maken en de auto van mijn
maaginhoud te ontdoen.
Tijdens de wandeling mocht ik los, ook
daar waren weer vlinders en allerlei pluisjes om achter aan te rennen, leuk
hoor! Dat ik op een gegeven moment weer werd teruggefloten vond ik iets minder
leuk, en heb dan ook besloten dat niet te doen, ze komen me maar halen!
Op de plaats van bestemming moesten we
eerst in een lift voordat we bij oma kwamen. Ze woont op de 6e verdieping, en
trappen lopen mag ik nog niet dus gingen we in dat bewegende hok. Ik geloof dat
er verwacht werd dat ik dat eng zou vinden, maar ik ben een grote meid, en vond
er dus niets engs aan.
Na een tijdje zijn we gaan wandelen
langs de zee, wat is dat groot zeg! We mochten niet op het strand, en zijn toen
maar op de glooiing bij oma voor de deur gaan lopen. Daar konden we niet los,
het was erg druk.
Vanavond zijn we dan in een restaurant
gaan eten. We moesten een stuk over de boulevard lopen, waar het ook heel erg
druk was, en van alles te zien was. Ik heb erg aan de lijn getrokken, wilde
overal naar toe, en heb onderweg aardig wat knuffels van wandelaars in
ontvangst genomen. Ondertussen werd mn vrouwtje behoorlijk geïrriteerd door
mijn getrek, en ook commandos als zit lapte ik aan mn laars.
Ik heb het maar even goed gemaakt door
me in het restaurant voorbeeldig te gedragen, ben samen met Siebe rustig onder
tafel blijven liggen. De volgende keer mag ik dus ook weer mee.
Mn vrouwtje vraagt zich af of ik nu al in de puberteit kom, omdat ik
de laatste dagen gewoon mn eigen gang ga. Weet jij dat misschien mam?
Ik zal morgen op de jachttraining maar
weer eens goed mn best doen!
Karin, je weet wel het vrouwtje van
Lobke schreef het vorige week nog spijtig dat we van een deel van de pups
weinig horen Daar heeft ze deels gelijk in. Maar niet alles van wat wij aan
mails binnen krijgen zijn artikels voor de puppenkrant.
Soms zijn het gewoon vragen zoals
over het LOSH nummer en de stamboom, een vraagje over teken bestrijding, hoe
nagels moeten geknipt worden, de perioden om te ontwormen of gewoonweg een
berichtje dat alles goed gaat met hun fijne pup.
Nu kregen we daarstraks een reeks
fotos in onze mailbox van Lesco, het reutje van Werner, Ilse en Kjel uit
Stekene. Dus plaatsen wij hier zo onder dit bericht enkele fotos van mooie
Lesco.
Dus Karin, beschouw je
vraag/vaststelling maar als een voorgevoel omtrent de pups, misschien komen er
nog wel meer fotos wat zegt je voorgevoel nog ?
Misschien heeft Karin hier ook wel
een voorgevoel van : bij mij is het geen voorgevoel maar een melding van het
smoelenboek . Onze bekende moppen leverancier voor het Bas & Belle-blog,
de Louis is morgen maandag den dertiende augustus jarig !
Hoe oud de Louis morgen gaat worden
houden we angstvallig geheim. Maar het moet iets zijn tussen de 13 en de 70 .
Waarom 13 ? Omdat we weten dat hij in vorige eeuw geboren is. En waarom 70 ?
Omdat we hem nu ook weer niet te erg willen honing aan zijn baard smeren. Hij
zou nog kunnen gaan denken dat m justekes 21 gaat worden ! We zeggen er wel
bij dat 70 schromelijk overdreven is.
Ieder die Louis morgen wil
felicitigelukwensen kan dat uiteraard op het smoelenboek en we zouden geen
valserikken en smeerlapkes zijn moesten we hier zijn facebook adres niet geven.
De rust is weergekeerd bij het
baasje. Al een geluk want goed voor zijn tikker was het niet. Erger nog, ook
voor de levensverwachtingen van Belle en Lucy was het geen hoogtepunt. Met veel
plezier had ons baasje het tweetal vakkundig de nek omgedraaid.
Je kan dan wel zeggen die komen wel terug
maar als je er met de auto achter aan moet gaan omdat ze muizen, hazen, vossen,
roof- en andere vogels in hun neus hebben, sluiten blijkbaar ook hun oren
potdicht af !
Ze zijn terug en dat is het
voornaamste maar het gaat een raar zicht zijn, twee jachthonden die gaan
kortgehouden worden aan de lange lijn of de rollijn. Maar leren luisteren
zullen ze, zowel jong als oud !
We troosten ons met de gedachte dat
het overal wel wat is, lees maar eens wat Steven en Eva over hun schatje
Lana schrijven. En in Roosteren blijkt het ook niet alle dagen koek en ei te
zijn ten huize Cartouche en Lennaert .
Belle & co
Lana is verslaafd
Waf waf, ik ben
officieel voedselverslaafd genoemd. Altijd zin in een hapje. Krijg ik geen dan tracht
ik op het aanrecht mijn kans. Ik mag dat niet, ze zijn daar streng op ... Maar
ik heb het gevonden ... Het baasje afleiden met kattenkwaad en hap ... Zo vlug
mogelijk mij omdraaien en het biefstuk op tafel uit zijn bord stelen. Baasje
was niet content! Ik heb hetzelfde gedaan met het vrouwtje haar boterham. Ik
denk dat ik iets anders zal moeten uitvinden want ze hebben mijn streken al
door ... Jammer, kzal mij drentehersentjes eens laten werken. Broers, zussen,
mama, nonkeltje en oma hebben jullie nog tips?
Grote smile Lana
In Roosteren woont TERMINATOR
Lennaert
Hallo ome Faes,
Er zijn van die
dagen ..
Onder het mom van
zullen we even wat plantjes kopen werd mijn baasje door vrouwtje meegelokt
naar een winkel, zon winkel waar ze behalve plantjes ook hout, bestrating,
stenen, servies, tuinmeubilair, kussens, geurkaarsen, koffie, potgrond, lekkere
broodjes, boeddhas, ja alle soorten prullaria wat wel leuk is, maar ook weer
niet echt nodig is, verkopen. Het is zon winkel waar baasje aan de kassa komt
en de totaalprijs hoort, verbaasd in het karretje kijkt en zich in godsnaam
afvraagt of hij kroonjuwelen gekocht heeft, zo duur. Het is zon winkel, nadat
vrouwtje heel ijverig alle nieuwe aanwinsten heeft gepoot, en het baasje gaat
kijken hij helemaal niet ziet wat er nu uiteindelijk bij is gekomen, en hij
zich voorneemt hier nooit meer naar toe te gaan, en hij beter het geld
rechtstreeks in de grond kan stoppen, want dan kan hij het tenminste nog terug
vinden. Ja, zon winkel is het. Hebben ze die ook in België en Frankrijk?
Na een dagje
shoppen in zon winkel kwamen ze moe en voldaan thuis, dat wil zeggen baasje
was moe en vrouwtje voldaan. Christian had op mij gelet en dat was goed
gegaan.
Naast de
gebruikelijke minimalistische plantjes had het vrouwtje 2 zakken tuinaarde
gekocht. In één zak zat speciale high tech pump up te volume rozengrond.
Vrouwtje ging samen met Christian een opgenomen film bekijken omdat hij
natuurlijk ook wat aandacht nodig heeft na zon dagje alleen met mij.
En ik dan? vind
het maar een saaie film. Ik ga naar buiten en vermaak me wel hoor! En als het
moet, alleen! Hee, . wat zijn dat voor rare zakken?
Opeens galmde het
door het huis Wat heeft Lennaert nu weer gedaan Oeps! Daar lag de dure zak
terra roza multifunctionela, strongly fragrant, very healthe shrub (zeg maar
gewoon paardenstront), helemaal uit mekaar gescheurd en dan ook nog eens de zak
schrale potgrond om te mengen met de vette maasklei (zeg maar gewoon zand)
door elkaar heen.
Behalve een
zachte mond heb ik ook zeer sterke nekspieren want we hebben het hier wel over
zakken van 20 en 40 liter. En dan heb ik ook weer een olympisch record
verbroken want deze ravage heb ik in minder dan 10 minuten aangericht.
Baasje begint
inmiddels te twijfelen over de gevleugelde uitspraak eens een Drent, altijd
een Drent. Nu is de laatste slogan: Wil je chaos, neem een Drent
Ome Faes, doe de
groetjes aan tante Simonne en zeg maar niets tegen mama, oma, nonkel heros en
mijn zusje Lucy
Het gaat de lange lijn worden
gedurende de volgende week voor onze jongste en oudste. Dat hebben ze aan
zichzelf te danken en is nog een zachte berisping in vergelijking met het
baasje zijn humeur op het einde van de wandeling met Belle en Lucy.
Langs geen kanten luisterden ze op
het fluitsignaal om terug te komen, erger nog ze beschouwden het blijkbaar als
een aanmoediging om nog verder door te lopen ! Nu is het niet de gewoonte van
het baasje om achter de honden aan te lopen dus heeft hij hen laten lopen en is
thuis de auto gaan halen. Alles was nog niet zo erg geweest moest er geen
dreigend onweer gehangen hebben.
Toen het baasje hen in de gaten kreeg
waren ze beide muizen aan het opgraven in de buurt van de strobalen waar we
enkele dagen geleden de groepsfotos hebben gemaakt, en dat is toch al gauw zo
n kilometer van huis weg. Een meevaller was wel dat alle omliggende akkers nu
leeg zijn en het baasje met de 4x4 Outlander geen enkel probleem heeft met
los over de akker te rijden.
Tot grote verbazing van t baasje
kwam het tweetal nu wel vlot naar de auto. Die voelden de bui allicht al hangen
en pasten hun geijkte strategie toe -vrolijk kwispelend naar het baasje komen-.
Die moet zich dan als goede baas inhouden, en hen nog prijzen ook, omdat ze
naar hem gekomen waren. Hoewel het moet gezegd, het prijzen was deze maal
toch maar heel miniem
Het prijzen beperkte zich tot heel
vriendelijk smeerlapkens zeggen. Morgen mogen ze terug gaan wandelen aan de
lange lijn en dat voor de rest van de week.
Wie bananen in zijn oren heeft moet
die er maar tijdig uithalen of de consequenties aanvaarden zegt ons baasje
Naar
aanleiding van een artikel in onze regionale franse gazet over het recycleren
van dopjes van drakflessen, wil ons baasje dit ook nog eens in de aandacht
brengen van onze bloglezers.
Al
Verschillende jaren verzamelen wij de dopjes van cola, water, frisdrank, melk
en andere dopjes van allerlei dranken. Wij doen dit omdat de verkoop van deze
dopjes aan een recyclagebedrijf geld op brengt dat integraal ten goede komt aan
de opleiding van blindengeleidehonden.
Zeer zeker
een nobel doel waar wij graag enkele malen per jaar een bericht aan wijden hier
op dit blog. Tot ver over de landsgrenzen hebben wij lezers die voor ons hun
dopjes van lege flessen opzij leggen en die meebrengen wanneer ze ons bezoeken
of wij bij hen langskomen. We hebben al dopjes van mensen uit de Charente
meegebracht, van een overheidsbedrijf in Londen, uit Wallonië maar ook van
haast vlak naast onze Vosselaarse deur !
Dat we niet
alleen zijn met onze actie bewijst onder andere de onderste link die verwijst
naar een school in Lommel die zomaar eventjes 1300 kilo of 1,3 ton dopjes
verzamelde .
Zover laat
het baasje het niet komen want hij brengt regelmatig de dopjes naar een
verzamelpunt. Dat gebeurt gewoonlijk wanneer hij een vuilniszak vol heeft en
dat gaat verbazend snel !
Op
onderstaande site kan je vinden welke dopjes wel en niet worden aanvaard, ook waar
je ze kan inleveren en wat er uiteindelijk van gemaakt wordt .
Het moest er eens van komen, de
eerste nachtelijke editie van de puppenkrant is een feit en je leest ze nu !
Het zit zo Het hoofdbestuur was
vanavond uitgenodigd bij vrienden in Le vieux Ceriereen dorp zon 35
kilometer van La Magdeleine en Lucy mocht/moest mee met het hoofdbestuur omdat
het kon dat het bezoek wat lang zou uitlopen. En dan zou het wel eens kunnen
voorvallen dat het met de waterdichtheid van Lucy niet zou meevallen Dus togen
ze met zn drieën naar ginds.
Net zoals Lennaert bericht heeft
Lucyb ook ginds haar buikje netjes rond gegeten, en net als Lobke op vlinders
gejaagd, in dit geval motten, maar dat zijn ook vlinders, nachtvlinders dan!
Maar omdat het wat laat geworden was
en er van Lennaert en Lobke toch al kopij voorhanden was heeft het baasje zich
nog maar snel op de hoofdredacteurstoel gehesen en de krant in elkaar gestoken.
Deze telt dan zowel voor het
laatavondbericht (dat toch al te laat was) en de heel vroege ochtendkrant. Twee
vloiegen in één klap zegt de hoofdredacteur en zo kan hij in de ochtend een
half uur vroeger bij de bakker in Villefagnan aan de toog staan.
Hier het natte feestrelaas van
Lennaert
Hallo mijn familie
in Frankrijk, België en Nederland,
Gisteren was het
weer feest. Mijn baasjes gingen ergens eten en ik mocht mee. In het begin
gedroeg ik voorbeeldig maar toen er allerlei verrukkelijke geuren mijn neus
binnenkrulde werd ik toch wel ongeduldig. Maar ik had geluk, ook voor mij
werden wat kip- en kalkoendeeltjes aangebraden en toen was het smikkelen en
smullen.
We zaten in een
rare tuin, geen enkel grassprietje te bekennen maar wel een groot blauw bad dat
naar chloor rook. Ik vertrouwde het zaakje niet helemaal en liet me zeker niet
verleiden een duik te nemen. Toen speelde het vrouwtje vals. Ze gooide een ping
pong balletje in het water, en aangezien dit niet zonk, dacht ik dat ik ook op
het water kon lopen. Dat had ik dus verkeerd ingeschat en ging echt helemaal
kopje onder. Natuurlijk worden dan weer fotos gemaakt. Ik geloof dat ik nu olympisch
kampioen zielig kijken ben. Als troost mocht ik in het zonnetje op een stoel
liggen. Vrouwtje had me tussendoor 2 keer uitgelaten, maar ja wat doen kinderen
in een zwembad? Juist! Plassen. Ik plaste naast het zwembad en daarna ook nog
eens in de kamer. Ik maakte dus niet zon goeie beurt. Gelukkig namen de
gastheer en gastvrouw het niet al te zwaar op. Het was een mooie avond met
aangenaam gezelschap, goeie wijn en voor mij lekkere hapjes en een gratis bad.
Jullie Lennaert
En Lobke was op jacht, op vlinders en kranten
Lieve mams,
Vandaag heb ik eens laten zien dat ik
een echte Drent ben. Vanochtend tijdens de wandeling vlogen er heel veel
vlinders langs het pad, en die fladderdingen vind ik echt niet te weerstaan,
daar moet ik achter aan!
Vrouwtje liep gewoon door, maar daar had ik geen boodschap aan. Ook niet toen
ze floot, toen heb ik mn denkbeeldige middelvinger maar even opgestoken. Niet
netjes voor een dametje als ik, maar ik moest nu eenmaal mn instinct volgen.
Er werd toen toch wel even iemand boos, maar ook dat interesseerde me op dat
moment niet, ik ging gewoon door waar ik mee bezig was. Wat ik niet wist was
dat ik gevaarlijke toeren uithaalde, ik rende en sprong nl langs een hele
steile slootkant, maar dat kon ik niet zien omdat er allemaal riet en
brandnetels groeiden. Uiteindelijk moest ik weer aan de lijn, jammer!
Vanavond heb ik me samen met Siebe
kostelijk vermaakt met een krant. Siebe had die van tafel gejat en ging er mee
door de tuin rennen. Daar moest ik natuurlijk ook achter aan. Hihihi, er is
niet veel van die krant over. Het baasje zit nu nietsvermoedend op zn
werkkamer zn e-mail te lezen, niet wetende dat de krant, die hij denk ik nog
moet lezen, aan flarden ligt. Moet ie zn spullen maar opruimen!
Vrouwtje heeft er wel fotos van
gemaakt, maar die zijn niet zo mooi geworden omdat het al bijna donker was.
Morgen wordt het een drukke dag, dan
gaan we naar Zeeland. We gaan kijken of we ergens langs zee kunnen wandelen,
hoewel dat bijna nergens schijnt te mogen in de zomer, en we gaan in een
restaurant eten. Ik laat je wel weten hoe dat allemaal is afgelopen!
Lieve mams, een heel fijn weekend, en
hopelijk is het niet te warm voor jullie daar in Frankrijk!
Neen, het baasje heeft het niet zelf
gevonden, maar heeft dadelijk de eigenaar van het blog, Paul Weusten gemaild
met de vraag of hij dit mocht overnemen van zijn blog, de herberg.
Het komt van dit blog, http://herberg.wordpress.com . Ons baasje volgt dit blog al enkele jaren tot zijn grote voldoening.
En dan kan je zulke fijne zaken tegenkomen.
Het is geweten dat de Fransen
beleefdheid hoog in het vaandel voeren, hoewel de garçons in de Parijse café s
een andere reputatie hebben. Maar die werken dan ook ijverig aan een afwijkende
reputatie. Parijs zou Parijs niet zijn, wanneer ze niet anders dan de anderen
zouden zijn.
Maar dit bordje illustreert duidelijk
dat de waard in dit etablissement er de voorkeur aan geeft vanbeleefd te worden aangesproken. En dat is
niet meer dan juist !
Het valt ons al jaren op dat de
mensen hier veel beleefder zijn dan in de noordelijke contreien. Telkens als
kinderen je aanspreken zal dat telkens eindigen met een monsieur of madame.
Dat is wat wij vroeger geleerd hebben
als met twee woorden spreken. En wie kan dan zo een beleefd kind iets
weigeren als je zo wordt aangesproken ?
Wanneer vinden we zulke bordjes in de
horeca in België en/of Nederland. Jullie mogen het mij melden. Als ik er in de
buurt kom hebben ze ons als klant. Zeker weten !
Ons baasje heeft mij, Lucy, daarstraks eens goed op mijn
plaats gezet. Hij vond dat nodig omdat ik volledig uit de bol ga wanneer we
gaan wandelen. Dan spring ik rond, bijt in poten en broekspijpen, trek de
leiband van mijn moeder uit het baasje zijn handen !
In t kort, er moest ingegrepen worden door de baas van
de roedel, het baasje himself.
Het baasje heeft dat gedaan zoals moeder en grootmoeder
dat zouden doen. Hij heeft gewoon met zijn hand mijn snoet omvat en mijn bek
dicht gehouden. Dat vond ik echt niet plezant en ben gelijk een toontje lager
gaan zingen,figuurlijk dan toch !
Het baasje heeft me verwittigd, de volgende maal bij de
minste poging tot weer uit de bol gaan krijg ik van t zelfde laken een broek
maar dat zal ook wel figuurlijk zijn hoop ik. Zo dadelijk heb ik nog geen
behoefte aan eender welke broek ook !
Lucy
Lennaerts vrouwtje beloofde ons een verhaaltje, en t is
een mooi
Hallo Drentelaars,
Faeselaars, puppelaars en bloggelaars,
Ik had in mijn
vorige verhaaltje al melding gemaakt over de steen der wijzen.
Vrouwtje twijfelde
of het wel geschikt is voor een blog met allemaal vrolijke Drenten, want het is
een beetje een sentimento.. sentiman .stitive .een zielig verhaal met een
hoog natte puppyogen gehalte. Maar aangezien ik toch de hoofdrol speel hier dan
toch het verhaal.
Vrouwtje heeft nog
altijd vakantie en neemt zich nu de tijd om de laatste spulletjes van haar, in
juni overleden moeder, op te ruimen of een plekje te geven.
Iedereen die zijn
ouders heeft verloren weet dat dit een pijnlijk proces is. Het is ook moeilijk
alles op waarde te schatten, het zijn soms kleine onbenullige dingen, maar je
kunt ook niet alles bewaren.
In een doosje vond
vrouwtje een steen. Ze herkende het als een typische Maassteen. Ze wist het
verhaal niet achter deze steen, en hij was niet mooi van vorm, had een saaie
grijze kleur, was niet groot, was niet klein, ze wist het niet. Ze stond een
tijdje in gedachte met de steen in haar hand te wikken en wegen wat nu de
betekenis was van deze steen.
Aangezien we hier
aan de Maas wonen en overal in de tuin maasstenen liggen kon het vrouwtje niet
direct een reden bedenken deze steen te bewaren. Ze gooide de steen op een
grindpad achter in de tuin. Al zou ze willen, hij was niet meer te herkennen of
te vinden.
En toen kwam ik!
Tijdens dit hele gebeuren zat ik binnen in de bench en had hier niets van
meegekregen. Ik werd voor een plasje buiten gelaten ..en toen mijn vrouwtje
later naar buitenkwam lag daar op het matje de steen. Eerst twijfelde ze, maar
het was hem echt; saaie grijze kleur, niet groot, niet klein
Ja, nu heeft ze
een reden om hem te bewaren, de steen die haar moeder jaren lang in een doosje
had weggeborgen, heb ik tussen duizenden andere stenen met mijn neus
teruggevonden en weer naar haar teruggebracht!
Vrouwtje heeft een
rekje waarop ze alle mooie stenen bewaard die ze vindt tijdens het wandelen, de
veer van de uil en de specht, een stukje hout in hartvorm, de schedel van een
merel, scherven uit een verleden, een mooi stuk glas, een tand van een paard,
en daartussen heeft nu mijn steen ook een ere plekje gekregen.
Lennaert
En ook Lando is het terug gewoon in Oud Turnhout
Dag mamie
& co,
ik drup nog
een beetje na terwijl mijn baasje dit berichtje schrijft. Ik ben nog niet lang
terug van mijn inhaalles.We hebben wat extra aandacht aan
gehoorzaamheidsoefeningen besteed. Zonder andere afleidingshondjes in de buurt
ging het al een pak beter. Oefenen is de boodschap en de baasjes leren om wat
kordater te zijn. Daarna liepen we door de hoge maïs en deden we verstoppertje,
kei leuk, dat doe ik heel goed, hoe moeilijk de weg om er te geraken ook is. Ik
heb ook best veel gezwommen en was hééééééééél moe. Voor we naar de training
gingen ben ik nog even bij de dierenarts langs geweest. Heel de week is mijn
ontlasting al niet meer zoals het hoort dus even laten controleren. Ziek ben ik
totaal niet want ik heb geen koorts, speel goed, drink en eet goed. Het zou
kunnen dat mijn darmen, die toch wel wat gevoelig aanvoelde, wat overhoop
liggen door wat andere korrels te hebben gegeten of dat ik iets vies het
opgedronken of opgegeten. Ik heb pilletjes en een soort van pasta gekregen.
Over 4 dagen moet het beter zijn en dan is ook het laboresultaat van het
staaltje er. Ik vond het heel leuk hoor bij de dierenarts, mijn staartje ging
nogal tekeer. Ik woog ... 18,3 kilogram! Ik schijn ook reuze poten en voeten te
hebben en heb ook grote nieuwe tanden. Ik word letterlijk en figuurlijk een
kanjer van ne vent, euh, ik bedoel Drent.
Ik heb zo'n
voorgevoel dat mijn oogje's nu heel snel gaan dichtvallen.
Vierendertig graden Celsius, de
temperatuur in de Charente vandaag. Het is net als bij regen binnenblijfweer !
In de keuken, tegen de stenen vloer
daar is het nog het lekkerste van allemaal. En omdat het baasje daarstraks het
tapijt heeft weggenomen is er plaats voor iedereen met veel plaats om nog eens
op een andere plaats te gaan liggen.
Het baasje heeft het tapijt eens een
goei reinigingsbeurt gegeven. Dat was na die stof weken en de vorige weken met die
acht honden over de vloer wel even aan de orde.
Met een schrobberke (een ankerke
zeggen ze in de Kempen door het anker afbeelding in de haren) speciale
tapijtenzeep, een tuinslang en uiteindelijk met de hoge drukslang ging hij het
tapijt te lijf. Dat tapijt had hij opgehangen aan een hekwerk van Heras zodat
er geen zand of slijk bij te pas kwam en het vuil er vlot kon uitlopen. En vuil
liep er uit, vooral slijk van zoveel hondenpoten die er over gepasseerd zijn.
Morgen mag ze terug in de keuken,
daar ligt ze vooral als anti-slip, want het hoofdbestuur heeft dan wel een
mooie lichte vloer voor de keuken gekozen, als er gekookt wordt is het een slibberbaan.
Ook voor de heupen van Lucy is zo n glijbaan
funest. Dat was aanvankelijk het doel van het tapijt. Ze is drie jaar geleden
meegekomen om ons eerste nestje pupjes, dat van Hera en Heros, te vrijwaren van
slechte HD waardes achteraf. Gans dat nestje, met zes stuks, is immers met Nieuwjaar
2009 mee naar hier gekomen om Nieuwjaar te vieren met de vrienden. De pups
waren toen zeven weken oud en hadden toen hun eerste buitenlandse reis al
achter de rug.
En ondertussen ligt het tapijt er nog.
Allee,morgen toch terug opnbieuw
Ghislain, een Vlaams
Brabantse boer ergens in het midden van het land, bekijkt zijn
kudde, wanneer er plots een
splinternieuwe BMW 645 cabrio stopt in een wolk van
stof.
De chauffeur, een jongeman volledig Armani gekleed, met Gucci
schoenen, Ray-Ban zonnebril en een Yves St-Laurent das, steekt z'n
hoofd door het raam en vraagt aan de boer :
"Als ik het juiste aantal van de koeien in uw kudde kan geven, krijg
ik dan een koe ?"
Hij bekijkt de man, zeer zeker een Yuppie, bekijkt dan zijn kudde die
vreedzaam staat te grazen en antwoordt kalm :
" Ja, waarom niet ?"
De Yuppie parkeert zijn wagen, neemt zijn Dell minicomputer, sluit
deze aan op zijn RAZR V3 mobiele telefoon, surft op Internet en
bereikt een NASA site en contacteert een GPS satelliet om de juiste
positie van de plaats te bekomen, geeft dan zijn coördinaten aan een
andere NASA satelliet die de sector opneemt op een ultra hoge
resolutie foto.
Dan bereikt de jongeman een Adobe digitale foto site en stuurt het
beeld naar een analysesite in Hamburg, Duitsland.
Enkele seconden later, krijgt hij een bericht op zijn Palm Pilot, die
hem zegt dat het beeld geanalyseerd is en de gegevens werden
opgeslagen. Hij bereikt dan een MS - Q S L gegevensbank verbonden met
een Excell berekeningsblad via zijn blackberry en hij ontvangt enkele
minuten later, het antwoord.
Tenslotte, drukt hij een gekleurd rapport van 15 blz. met zijn HP
laser mini-printer, wendt zich naar de boer en zegt :
"Jij hebt exact 1586 koeien."
"Correct. OK je mag één van mijn koeien kiezen", zegt Ghislain.
Hij houdt de jonge Yuppie in het oog terwijl deze één van de dieren
kiest en ziet hem geamuseerd het dier in zijn koffer leggen.
Dan zegt Ghislain tegen de jongeman :
"Zeg! Als ik je heel juist kan zeggen in welke sector je werkt, krijg
ik dan mijn koe terug ?"
De jongeman denkt een ogenblik na en zegt : "OK, waarom niet ?"
"Jij bent een lid van de Federale regering" zegt Ghislain.
"Wow ! het is juist" zegt de Yuppie, "maar hoe heb je dat kunnen
raden ?"
" Ik moest niet raden" zegt Ghislain . "Je bent hierheen gekomen
zonder dat
iemand het je heeft gevraagd. Je wilt worden betaald voor het antwoord
op een vraag die ik niet had gesteld. Jij hebt materiaal gebruikt dat
miljoenen euros kost om mij te kunnen bewijzen dat je intelligenter
bent dan ik. En je kent niks over het werk van eerlijke lui die jou je
brood laten verdienen en tenslotte. GE KENT GEEN KLOTEN VAN KOEIEN !
Ons baasje s gulzig geweest gisteren,
gulzig met de binnengelopen puppenberichten.
Gisteren een overvloed, vandaag
nikske aan kopij of hij moet het zelf verzinnen en neerpennen. Nu is dat
laatste gewoonlijk geen probleem voor hem maar het is vakantie en dan gebeurt
er zo al minder
Waar we nog geen aandacht aan hebben
gegeven deze week maar waar vaste Bas & Belle blog lezers toch mee bezig
zijn geweest is het toch wel opmerkelijke feit dat we de 300.000° blogbezoeker hebben
mogen verwelkomen. Van Louis M. onze vaste moppenleverancier weten we dat hij
op het cruciale moment aan de gezondheid aan het werken was en was gaan
wandelen. Louis meldde ons dat m 27 bezoekers achter het net gevist heeft. Wat
Louis zijn vissersprestaties zijn moeten we nog eens nakijken want met de
250.000° bezoeker zat hij er ook al zo ver naast
Jeanny W. ook al heel erg bekend op
het blog als berichten schrijver in de puppenkrant meldde dezelfde dag nog dat
zij nummer 300.002 was geweest. Ons baasje heeft dan spijtig genoeg moeten
antwoorden dat het er dicht bij was maar dat het niet mogelijk is voor hem om
iemand een klein beetje wereldberoemdte
maken. Ook eeuwige roem zit in hetzelfde schuitje, het alles of niks, spijtig
voor het baasje van onze Lennaert.
Even later kwam dan toch het bericht
dat de300.000° zich meldde. En weer is
het iemand uit onze vriendenkring (neen, er is geen gefoefel of favorietisme mee
gemoeid) Het is Karin P., die moest niet gaan werken of gaan wandelen zoals
Louis maar heeft netjes bij de PC gezeten met haar kodakske in de aanslag om
het belangrijke moment als bewijsmateriaal vast te leggen. En het is haar
gelukt !
Maaaaar Karin had niet graag haar
eigen foto in de linkerkolom van het blog Weer niks dacht het baasje bij
zichzelf maar toen heeft hij Karin voorgesteld om haar twee troetels, genaamd
Siebe en Lobke, te verheffen naar de stand van werelbekendheiden eeuwige roem .
En zo kunnen we dan aankondigen dat
er zich twee Drenten in actie zich geplaatst hebben in het rijtje bij Ute
enMonika, de twee vorige wereldberoemdheden die we respectievelijk bij stand
200.000en 250.000 eeuwige roem hebben
verschaft !
Ons baasje wilde al enkele weken foto
s van ons vier samen nemen. Voor op het blog, voor op visite kaartjes en voor
wat al niet
Hij had zich inhet hoofd gehaald van
ons vier op een baal stro te zetten waar hij dan wat foto s zou nemen. Makkelijker
gezegd dan gedaan, eerst een geschikte baal vinden !
Nu liggen er duizenden balen stro her
en der op de velden maar die zijn allemaal op stapels van wel tien hoog gestapeld
en dus zo n acht meter hoog. De rollen stro zijn dan wel niet gestapeld maar
daar moet je dan nog met vier naast elkaar kunnen zitten, en die zijn ook al
dadelijk zo, 1,20 meter hoog. Stel dat Lucy daar afspringt, je mag er niet aan denken.
Nu dacht het baasje daarstraks een
stapel te hebben gezien die binnen zijn normen lag, maar bij aankomst bleek de
minste hoogte toch ook een anderhalve meter te zijn , weer mis dus.
We hebben dan met de auto wat rond
gereden tot er plots aan de rand van een zonnebloemveld enkele verspreide balen
lagen. Ideaal zegde het baasje, alleen moesten wij ons reppen want het liep al
tegen zonsondergang.
We zijn dan maar mooi blijven zitten,
of het helemaal naar t baasje zijn zin durven we te betwijfelen. Hij is
tenslotte geen professionelehondenportrettentrekker (nogal een woord hé) maar
we hebben onze hondse best gedaan. Alleen lukte het ons baasje niet van ons
samen alle in dezelfde richting te laten kijken, en dan wel in zijn richting
ook nog.
Ja zeg, als m het zo zitten had, was
hij beter naar de filmstudio s van bvb Lassie en van Bessie gaan portretten trekken. Die werden daarvoor
betaald en wij zijn STAANDE jachthonden uit groep 7 baas. Gelieve daar een
beetje rekening mee te houden !
Een boer
rijdt op zijn tractor al slingerend door een West-Vlaams dorpje.
Hij zit in zijn cabine en zo te zien
vermaakt hij zich prima. De achter
hem rijdende agenten vinden het welletjes en besluiten om de man te laten
stoppen. Luid zingend opent de boer zijn cabine en roept:"Wat een techniek hè,
in Brussel draaien ze muziek en ik kan het hier helemaal horen!" "Ja, ongelooflijk," zegt de politieman"en in Hasselt maken ze jenever en
ik kan het hier ruiken.............
Een dikke krant met veel leesvoer
vandaag. Drie correspondenten en het nieuws vanuit Oud Turnhout, van Lando,
hadden we dan gisterenavond al in het bericht geplaatst.
In de Charente is er ondertussen niet
veel gebeurd. Tenzij je het dagelijkse avondspel na het eten van Lucy, met
achtereenvolgens Heros, moeder Hera en oma Belle nog nieuws noemt.
Vanavond had ons baasje eens
anderecombinaties geprobeerd om te gaan
wandelen. Vanavond gingen Heros met Lucy en nadien Belle met Hera op stap met het
baasje. En het baasje moet zeggen het werkt. Ze luisteren beter en geven meer
aandacht voor elkaar en voor het baasje. En nu maar afwachten hoe lang dit
duurt vooraleer we weer wat anders uit onze duim moeten zuigen
Belle & co
Lees hier eens wat Limburgse Lennaert
allemaal uitspookte
Hallo allemaal,
Gisterochtend had
mijn vrouwtje al een verhaaltje klaar staan over mij met de titel De steen der
wijzen. Toen gebeurde er iets en heeft ze het verhaaltje niet naar ome Faes
gestuurd want ze heeft een nieuw stukje gemaakt met de titel Lof der domheid.
Zondag zouden we
lekker gaan BBQ met vrienden en s morgens waren de baasjes al druk in de weer
met het klaarzetten van spullen en maken van allerlei lekkernijen. Op de een of
andere manier was er even niet veel aandacht voor mij en ik ging eens een
kijkje nemen in de schuur. Ik had al eerder ontdekt dat daar een zak stond met
de hondenbrokjes voor papa en mij. Snuffelen was nooit een probleem en als ik
wat te lang bleef hangen was het altijd de stem van het vrouwtje die me tot de
orde riep.
Eens kijken of
dat wel een stevige zak is! Nou ja, 3 laagjes papier daar ben ik zo doorheen.
En toen, de zak stond op een stoel, een regenbui van allemaal lekkere brokjes.
Ik probeerde ze nog op te vangen en terug te doen in de zak, maar om de een of
andere reden namen die brokjes de verkeerde afslag en belande in mijn maag. Ik
weet niet hoelang ik geprobeerd heb alles netje op te ruimen, toch zeker wel een
kwartier, en stond het vrouwtje opeens achter me. Ze hoefde helemaal niets te
zeggen. Ik keek zo schuldig en ook zielig want opeens had ik heeeeel erge
buikpijn. Ze was helemaal niet boos, maar bezorgd. Ik zag eruit als mama Hera
vlak voor de bevalling, met als verschil dat het voor haar een zegen was en
voor mij een zonde.
Er werd snel
gegoogeld op pup te veel gevreten en overvreten pup, nou zeg, terwijl ik
alleen maar wilde helpen.
Mijn ingebouwd
honden instinct begon zelf te werken. Ik kroop in elk hoekje van de tuin weg en
deponeerde een gedeelte van mijn maaginhoud in een kuiltje en maakte het
kuiltje met mijn neus dicht. Dit deed ik zon 10 keer en had mijn
wintervoorraad al klaar. Mijn buik was toch nog altijd kogeltjerond en liet
mijn vrouwtje me veel rusten. s Avond kwamen de gasten en kwamen ook mijn
darmen op gang. Met verwondering werd tussen de gangen door gekeken naar de
grote hopen poep die uit zon klein ooh zielig babyhondje kan komen (ik zit
nog officieel in de babbyklasse!) Vrouwtje ruimde niks op want ze moest zeker
weten dat er ook alles weer uitkwam. Onduidelijk is of sommige gasten op dieet
waren of dat er een andere oorzaak was dat er veel eten overbleef! Maar wat
overbleef was dus niet voor mij, wel voor papa, wel 2 dikke sappige worsten, en
ik kreeg niets.
Vanmorgen kreeg ik
dan weer 7 brokjes aangevuld met gekookte spercie bonen en daar moet ik het dan
de hele dag op doen.
Heb ik iets
geleerd?, nee hoor want de brok zit nu in een ton, verzwaard met gewicht op de
deksel, en net betrapte me het vrouwtje dat ik zat te knagen aan de rand van de
ton, en die zal zeker wel eens een keertje omdonderen!
Jullie, niet meer
zo dunne, Lennaert
En we hebben ook nieuws van tandenwisselende Lana
WoefWoefwoef,
Hallo allemaal! Ik weet niet hoe het bij jullie is maar ik heb een off-week. In
huis heb ik oordoppen in en doe ik vaak het tegenovergestelde van wat ze van me
willen. In de puppieles ( die ik nu met het vrouwtje doe) ging het goed ...
voor een jachthond. Met mijn neus in de grond en mijn staart omhoog volgde ik
"de bevelen" op. Ik vond zelf verloren geraakte beloningskoekjes van
de vorige groep!! Mijn vrouwtje zei in het begin dat ze de stoppen uit mijn
oren ging halen en die in mijn neus stoppen. Daarna verliep de les beter ...
Raar he?! Terwijl de baasjes heel trots zijn maar het ook vies vinden, loop ik
in mijnen viezen. Reden? Mijn tandjes vallen uit ... Het is precies herfst. Het
vrouwtje bewaarde 2 hoektanden en een kies. Ze vindt het wel wat vies als het
bloed aan haar pantoffels hangt of nog beter ... op haar broek. Gelukkig brengt
een ijsblokje verlichting!
Vele groetjes van een aan alles knabbelende Lana.
En Lobke
zit op haar klaagstoel
Lieve mams,
Ze zijn echt gemeen hier.
Vanavond stond mn eten op het aanrecht
op kamertemperatuur te komen. Ik had zon verschrikkelijke honger, en ik weet
dat ik niet tegen het aanrecht op mag springen. Maar ja, wat doe je als het
lang duurt, dan ga je toch even kijken, ook al omdat het zo lekker ruikt! Stond
mn vrouwtje met de camera klaar, betrapt!!!
Eerst werd er een foto gemaakt, en
daarna kreeg ik op mn falie, nou ja zeg..... dat vind ik toch echt oneerlijk
hoor! Maar ik heb haar al terug gepakt, is niet zo moeilijk. Ik moet natuurlijk
regelmatig heel erg nodig plassen, tenminste, dat denken ze hier als ik bij de
deur ga staan, en dan laten ze me natuurlijk
naar buiten, hihihi. Die leuke dingen waar mn vrouwtje van griezelt pak
ik tegenwoordig met meerderen tegelijk in mn bek, en deponeer ik dan binnen
voor haar voeten. Succes verzekerd!!!
Deze week gaan we wat spannende dingen
doen, heb ik ze horen vertellen. Het schijnt dat ik voor de eerste keer de zee
ga zien, en we gaan in een restaurant eten. Dit alles gebeurt bij oma, die aan
zee woont. Ze is jarig eind van de week. Nu hopen ze hier dat ik me gedraag in
dat restaurant. Misschien staan er wel escargots op het menu, dan kan mijn dag
niet meer stuk!!!
Mam, ik hoop dat je mijn baasjes
binnenkort even duidelijk maakt dat ze niet zo oneerlijk met jouw lieve pupje
moeten omgaan.
Tot het volgende bericht weer veel
lieve kusjes voor iedereen in jouw roedel.
Uit verschillende hoeken krijgen we
nieuwtjes uit ons laatste en voorlaatste nestje. Nieuwtjes die ons over het
algemeen doen glimlachen en dan denken we waar hebben we dat nog gezien,
gehoord of mee gemaakt
En gewoonlijk moeten we dan in eigen
roedel kijken. Van Bas hebben we enkel nog de goede zaken onthouden, die was
mee in Spanje met het baasje en de wielrenners van de Vlaamse Wielerschool van
Rik Van Looy. Daar gaf het baasje toen aan de eerste jaars leerlingen
fietsherstelling, en t baasje en t vrouwtje waren toen mee in Lloret de Mar
op lente stage, maar hij was ook met het baasje in Duitsland, Frankrijk en
Zwitserland als het baasje weer eens een panne auto ging depanneren. Bas was
een heuse snelweghond
De belevenissen van Belle waren haast
vanaf de eerste dag te lezen op dit blog. Ook zij heeft af en toe, gewoonlijk
meestal , bananen in haar oren. Maar ze is een super moeder en grootmoeder voor
haar pups en Lucy. Het baasje kreeg vorige week een berichtje dat Kibbels nu
pas, na zestien maanden, pas de eerste maal loops was. Niks nieuws onder de zon
berichtte t Baasje aan Annemie, het baasje van Kibbels.
Ook Belle was al lang over het jaar
toen het baasje aan dr. Nelly vroeg of dat allemaal wel normaal was .
Met het blijven van Hera en Heros
ging voor de baasjes weer een gans andere wereld open. Het moeilijke was het
opvoeden van twee pups, broer en zus ook nog eens, tegelijk. We dienen te
zeggen, het was meer dan een handvol werk zo twee woelwaters in huis, je dient
er echt goed op voorbereid te zijn .
En als je dan nu weer al die verhalen
leest en hoort en je hebt een Lucy over de vloer dan komen al die verhalen wel
heel direct en vers naar je toe. We zouden haast vandaag kunnen vertellen welke
verhalen ons volgende week gaan bereiken.
En toch is elke dag weer een
verrassing met Drenten in huis !
Belle & co
Nadat het bericht was opgeslagen
kregen we in onze mailboxdit
onderstaand bericht van de Wouterkes en Lando.
Herinner je nog die fotos van Heros
die eergisteren bij het baasje lag toen hij beach volley wilde kijken op TV ?
Wij denken dat dit het bovenstaande bericht duidelijk illustreert !
' De eerste patiënt kwam binnen met verschrikkelijke hoofdpijn'.
'En wat hebt ge gedaan' vroeg de dokter?
'Dafalgan voorgeschreven' was het antwoord.
'Uitstekend' zei de dokter.
'De tweede patiënt had geweldig last van maagzuur'.
'En...?' vroeg de dokter.
'Ik heb Maalox voorgeschreven'.
'Weer uitstekend' zei de dokter.
'Mijn derde patiënt was een hele mooie vrouw,
zij kwam nogal hysterisch binnengelopen,
kleedde zich volledig uit,
ging op de tafel liggen' en riep:
'Help mij aub, dokter,
het is al vijf maanden geleden dat ik nog een man
heb gezien.'
Criminelen zijn die gisteren ons
baasje zijn laptop hebben platgelegd door er zogezegd een veiligheidssysteem
op teplaatsen.
Het systeem leek op het professionele
veiligheidssysteem dat ons baasje zijn PC beschermt en dus opende het baasje de
site. En toen . Toen was het goed mis.
Alles geblokkeerd en waarschijnlijk
ook alles besmet. Vermits de andere laptop vorige week ook al schade had
opgelopen door een gemorste kop koffie zaten wij in de rats. Peter, het baasje
van Zeppos, die er zijn beroep van gemaakt heeft zon PC sukkelaars als ons
baasje uit de rats te helpen stelde voor om een ander klavier vanuit België op
te sturen maar het baasje dacht dat het goedkoper zou zijn van hier ter plaatse
in Ruffec een klavier aan te schaffen.
En zo gebeurde het dat het baasje
deze morgen samen met Lucy naar de PC shop trok om zich voor 15 een nieuw
klavier aan te schaffen. En zoals je kan lezen het werkt.
Alleen zijn we de berichten die
gisteren binnenkwamen op de reserve laptop kwijt of mogelijk zijn ze er nog
maar zijn ze goed besmet. Zo is er het bericht voor de puppenkrant van Lennaert
dat ons baasje voorlopig niet kan gebruiken. Net als de fotos van verleden
week
We komen er in elk geval wel weer
uit, enkel spijtig voor de ergernis die er toch bij komt kijken, wanneer zon
computercriminelen rotzooi binnensmokkelen en het dan wel willen regelen als je
aub (ze zijn wel beleefd) xx aantal euros wil overmaken op hun rekening en je
hebt nog betalingsfaciliteiten ook, ze nemen alles aan behalve cash geld
Het bericht van van Lando hebben we
nog kunnen recupereren omdat toen de laptop al afgesloten was.
Hier komt het bericht van eenzame Lando
Bonsoir
ma famille woefwoef et tatertater,
vandaag
ben ik voor de eerste keer weer terug alleen thuis gebleven. Vanmiddag kwam
moeke me eten geven. Ik was toen heel zot en wou steeds dat ze samen met me met
mijn hondje speelde. Ook vanavond bij thuiskomst van baasje Nico en daarna van
baasje Hilde herhaalde het ritueel zich. Hevig grommend met mijn hondje
rondzwierend kwam ik afgestoeberd alsof ik wou zeggen: alé, kom het dan pakken,
kom dan spelen. Vanavond heb ik echter mijn schade ingehaald hoor. We zijn een
ander toertje gaan wandelen in de Liereman waar ik zowel flink heb gewandeld
als leuk gespeeld heb. Op het plekje waar mijn mama, oma en oom toen gingen
zwemmen stonden nu wel 5 paardjes. Ik keek er wel naar maar deed niets. In de
hoopjes die ze achterlieten was ik meer geïnteresseerd, maar daar werd mijn
neus tactisch aan voorbij geleidt, hihi. Nu lig ik met oogjes toe lekker op de
zitzak, nagenieten noemen ze dat!
van Kiki lezen, dat Kiki iets had met koeien bij haar in de buurt in Arnhem.
Nu heeft onze Lucy ook al sinds het nest uitgezworven is een koe als troetel. Niet zon honderden kilos wegend koebeest als die van Kiki, die zijn er niet in deze buurt, maar toch een koebeest.
Neen bij gebrek aan veeboeren hier in de Charente heeft ze een pluche troetelkoe. Daar zeult ze gans het huis, de schuur en zelfs de tuin mee rond.
Maar s avonds moet de koe thuis zijn, dan moet ze bij slapenstijd mee in Lucys bench. Vanavond was ze zo moe dat ze aan de buitendeur bovenop koebeest in slaap is gevallen. Vermits die buitendeur vlakbij de computerwerkplaats van het baasje ligt was er snel een foto genomen van het schattige tafereeltje
Belle & co
Lando had dan weer trainingsverhalen
Dag Faes-familie,
Ik heb heel de namiddag en een deel van de avond op mijn lui gat gelegen. Zoooooooooooo moe van de training. Van de gehoorzaamheidsoefeningen zal het niet geweest zijn, want daar heb ik toch wel moeite mee, het zwemmen gaat me veel beter af. In plaats van in de breedte zwommen we nu ook de vijver over in de lengte. Ze moesten me niet het water induwen ik ging vanzelf net zoals mijn broer Louis. Misschien ga ik van de week op een avond eens extra op gehOORzaamheidstraining bij Hansje. Ik vind het gewoon niet leuk als er leuke speelkameraadjes in de buurt zijn ik ze gerust moet laten en mijn aandacht bij het baasje moet houden, maar naar't schijnt zal ik dat toch moeten leren. Mijn drentenkarakter is dus duidelijk ok, hihi. Vanaf morgen gaan de baasjes terug werken, 't zal mijn gatje varen (voor de NL-ers: 't zal wennen zijn)!
Veel verschil met een Belgische of Hollandse regendag is er niet, het is vooral nat en je krijgt er net zo een vuile in plaats van een witte buik van
Als je dan al buiten wil om te gaan spelen in de tuin komt er telkens een handdoek bij aan te pas als je dan terug binnen wil komen. Het vrouwtje staat dan klaar om de eerste eens goed droog te wrijven. De andere drie staan dan in wat een rij zou moeten zijn.
Na al die jaren Drenten in huis neemt ze het risico niet meer dat we ons binnen in huis beginnen schudden.
Het baasje heeft vandaag terug de traditie opgenomen van twee aan twee met ons te gaan wandelen. De eerstetwee, Hera en Lucy hebben de wandeling los mogen meelopen maar zagen er niet uit van het slijk door het muizen opgraven en koeioneren. De haren rond hun poten leken wel slijkklompen. Het baasje had zijn kodakske niet bij, spijtig want het waren in close up fotos geweest voor een wedstrijd raad eens wat dit is.
Zelfs doorwinterde Drenteneigenaars met 25 jaar ervaring waren bij het raden toch ook totaal de mis in gegaan.
Belle en Heros, de twee krachtigste muizen opdelvers,zijn dus mee mogen gaan wandelen aan de rollijn. De beste garantie op thuiskomen met een nog ietwat toonbare hond. En dat waren ze op het einde van de wandeling nog ook toonbare Drentjes!
Omdat ze haast de ganse dag in huis waren gebleven ging het spel tussen de honden alsmaar crescendo. Tot het genoeg was voor het baasje en er besloten werd tot een time out. Dat was helemaalniet naar de zin van de kleinste die kabaal van jewelste in haar bench maakte. Wat wil je,dat was van in Vosselaar geleden, meer dan een maand dus, en blijkbaar was ze vergeten wat een time out wilde zeggen.
Uiteindelijk is het ophouden met regenen ook het einde van de time out geworden en konden we toch nog de velden in om ons een goed te laten gaan en af te reageren
Morgen voorspellen ze iets beter weer , en ondertussen is het alomtegenwoordige stof weg !
Wanneer we het bericht van Lennaert hadden gelezen besloot ook ons baasje er een woordje aan te wijden hoe de van nature aanwezige zachte beet bij een Drentsche Patrijshond nog beter kon geoefend worden.
Ons baasje gebruikte niet de methode van de familie Wessels maar een toeter die hij een eeuwigheid terug eens heeft gekregen van een neefje.
Nu zijn de blog- en puppenkrantlezers gewend van bij elk bericht de nodige fotos of afbeeldingen te krijgen en dus toog het baasje naar Google afbeeldingen om daar het nodige beeldmateriaal op te snorren.
Groot is zijn verbazing wanneer hij, nadat hij een zachte beet heeft in gegeven, daar een foto staat van Hera met haar toeter in haar bek ! ! !
Verder heeft ons baasje niet gezocht. Wat hij zocht heeft hijzelf onbewust op het wereld wijde web gezet
Belle & co
Hier het zachte bek verhaal van Lennaert
Hallo bloggelaars,
Elke zaterdagochtend krijg ik een gekookt eitje. Niet netjes gepeld maar met schil en al. Mijn papa neemt altijd heel voorzichtig het ei aan, zoekt een rustig plekje in de tuin, bijt voorzichtig één gaatje en smikkelt langzaam de inhoud op, en daarna dan toch ook maar de schil.
IK doe dat anders. De eerste keer had het vrouwtje voor de zekerheid het ei al kapotgemaakt en dat had ze goed ingeschat. Ik keek nog niet eens wat ik kreeg en hap slik weg. Daarna dacht ik er komt nog meer, maar nee hoor. Het eitje is een oud ritueel sinds mijn baasjes honden hebben, en dan alleen voor de zaterdagochtend. Het is de bedoeling dat ik ook laat zien dat ik zacht in de bek ben iets wat een echte Drent natuurlijk is. Inmiddels zijn we 10 weken en 10 eitjes verder en heb ik al iets bijgeleerd. Ik neem het eitje al voorzichtig aan, maar kan me toch niet beheersen. Voordat ik het terras af ben bijt ik het in een keer kapot en schrok het naar binnen. Het mag dan een zaterdagochtend ritueel zijn, ik vind het gewoon lekker.
Mijn baasjes hebben dan eindelijk ook de inschrijving de deur uitgedaan voor 25 augustus in Heurne. Ik ben zo benieuwd naar de rest van de familie. Gelukkig blijven we toch BBknoeien en tijd om te spelen en de banden te verstevigen.
Een zondagse luie knuffel van Lennaert want naast rennen, ravotten en stoute dingen doen met mijn papa, zijn we ook heel goed in slapen.
Het is een waterkansje dat ons blog in dit geval kan helpen, maar het is op vraag van Marian, het Arnhemse vrouwje van onze Kiki.
Ons baasje is van oordeel dat het gezegde niet geschoten is nooit raak voor de volle 100% waar is, en we plaatsen dus ook dit bericht om deze gevonden hond terug te brengen bij zijn eigen baasjes.Ook al is hij gevonden aan de gans andere kant van Frakrijk als waar wij wonen !
Dit is de integrale mail zoals we hem van Marian in onze mailbox kregen
Hallo Jan,
Kun jij misschien dit bericht op het blog of je FB-pagina zetten?
Wie weet leest er iemand mee die de hond herkent en hem met de baas of bazin kan herenigen.
Het is zelfs heel stilletjes en de roedel is lui. Het lijkt wel of ze hebben zich de twee vorige weken zwaar overtroffen.
Voor meer dan een wandeling is ons viertal amper te motiveren. Wel is Lucy in et kader van de opvoeding en socialisatie deze morgen terug mee boodschappen gaan doen naar de krantenboer en de bakker.
Daar loopt ze dan heel netjes met het baasje mee rond in de stad, ondertussen zoveel mogelijk vriendelijk te zijn tegen de mensen in de straat en de winkels.
We zijn al zo bekend in Villefagnan dat de mensen opmerken dat ze weeral grandi is tegenover vorige maal dat ze Lucy zagen . Ons kleinste Drentje blijft wel opvallen in een stadje waar de jachtvereniging de grootste vereniging is !
Wat het weer in de Charente betreft kan je het overnemen van wat Sabineen Frank van het één nieuws op TV vertellen. Een zon en een bui en niemand weet wat waar gaat gebeuren .
Toen het baasje de krant wilde fotograferen om dit bericht te illustreren dachtLucy hierbij onmisbaar te zijn. Zij moest dringend bij het baasje op tafel én op de krant gaan zitten !
Nu heb ik toch weer iets héél straf meegemaakt. Verleden weekend moest ik spijtig genoeg naar een begrafenis van een vriend van de familie. Wat ik daar in de mis meemaakte... ongelooflijk ! Mensen schamen zich voor niks meer !
Omdat er nogal veel volk was, stond ik tussen een hele hoop andere mensen vanachter in de kerk. Ongeveer halverwege de mis ruik ik ineens iets verbrand. Ik kijk rond en zie dat er een tweetal rijen achter mij iemand gewoon een sigaret opgestoken heeft. In de kerk, hé !! Ik draai me om naar die vent en vraag of hij wel weet wat hij aan het doen is ? En of hij niet beter rap zou maken dat hij buiten ging met die sigaret ! Weet ge wat die vent deed : Die gaf mij gewoon een duw in mijn rug en bijna de helft van mijn Duvel op de grond !
Ons hoofdbestuur was gisterenavond uithuizig. Volgens wat wij hebben opgevangen was het heel plezant. Ons baasje is zich momenteel aan t specialiseren in het moeilijkste wat er bestaat zegt hij moppen vertalen en dan vertellen in de andere taal. Het lukt hem al bij een tweetal moppen.
Het vervelende was vanavond dat er een mop over een Marokkaan bij was en ze waren te gast bij Ria en .Mohammed Maar t is geen racistische mop en ook hij heeft er smakelijk mee gelachen.
Terwijl de bazen op stap waren liep de mailbox weeral smoorvol. Berichtjes van Lando en Lobke maar ook puppy fotos van het nestje Glosterkens van Luc v.d. Heijning in Goirle http://www.thegloucester.eu/ . Erg mooie fotos van de eerste maal dat de pups buiten eten kregen !
Belle & co
Eerst de Lando wetenswaardigheden
Dag lieve familie,
hier ben ik weer terug van op Oud-Turnhoutse bodem. Ik heb mijn huis al terug tegen 150 km / uur verkend hoor. 't was echt nieuw kermis zoals ze hier zeggen. Het poezenpotje met melk vloog al door heel de keuken omdat ik de poes achterna zat. Vannacht ben ik 2 keer wakker geweest maar nu heb ik mijn draai al terug gevonden hoor. Ik ben zelfs al in mijn vertrouwde bos in de Liereman gaan wandelen. Het is daar wel 'plat' hoor als je gewend bent om je tenen te krullen om af te remmen van de berg. Eén keer kroste ik zo hard de berg af dat ik bijna overkop ging in Oostenrijk. Omdat ik zo flink ben geweest op reis (en omdat het mijn baasjes waarschijnlijk veel minder dweilwerk geeft) kreeg ik vandaag een etens- en drinkbak op staander. De andere waren echte slibberbakjes en gleden altijd overal heen als ik mijn neus erin stopte. Oh ja Jan, als je Maaren volgende keer ziet mag je hem van mij eens goed bij zijn lurven pakken hoor! Weet je waarvan Maaren jou verdenkt? Dat het nestje eigenlijk maar uit 11 Drentjes bestond maar dat je er 1 geschilderd stinkdiertje hebt tussengestoken dat ik ben!!!!! 'k moet toegeven, soms leek ik er in Oostenrijk echt wel op ook hoor, was het de lucht of de mengeling met andere korrels, de vogels, mol of muis die ik at .... Gelukkig had het hotel enkel een brandalarm en geen smogalarm, haha.
Frisse groeten,
Lando
En dan de straffe toeren van Lobke
Lieve mams,
Ik wil je even laten weten dat ik het vrouwtje vanavond een hartverzakking heb bezorgd, en ja, eigenlijk ben ik zelf ook wel erg geschrokken, maar dat laat ik natuurlijk niet merken hè!
Het leek me wel leuk om mn horizon eens wat te verbreden naar de andere kant van de sloot waar wij s avonds altijd langs lopen. Ik had al een paar keer gezien dat daar een paar anderssoortige viervoeters rondlopen, zoiets als die kattekop bij Lennaert thuis. Ik heb mn oren even dichtgestopt en ben via een smal bruggetje de sloot overgestoken. k Weet niet of mn vrouwtje me geroepen heeft, dat kon ik natuurlijk niet horen, maar opeens hoorde ik tóch een fluit, en toen ik keek zag ik dat er niet op me gewacht werd, maar dat ze was doorgelopen. Toen schrok ik toch wel, en besloot in rap tempo maar weer naar mn vrouwtje te gaan. Iets TE rap..... toen ik weer in sneltreinvaart over het bruggetje terug wilde, bleek dat toch wel ietsepietsie erg glad te zijn, en vloog ik zó de bocht uit van het bruggetje af...... net niet IN de sloot , maar ERNAAST in het riet. Met opgeheven hoofd, alsof er niets gebeurd was heb ik mn weg toen maar vervolgd naar mn vrouwtje die verbijsterd stond te kijken.
Iets anders waar ik haar dagelijks mee op de kast krijg zijn slakken....hihihihi..... Ze heeft daarover al eens haar beklag gedaan bij jouw hoofdbestuur mam, maar die lacht zich alleen maar rot, en zegt dat slakken erg lekker zijn. Hier denkt iemand daar dus duidelijk anders over, die vindt het vieze glibberige slijmbeesten, en juist ja, die breng ik dus in grote aantallen binnen, of eet ze met huisje en al op. Vanavond tijdens mn wandeling heb ik ontdekt dat er ook slakken zijn zónder huisje, en die zijn ook niet te versmaden. Jammer dat ik zelf geen fotos kan maken, anders zou ik je kunnen laten zien hoe er hier gekeken wordt....hahahaha...
Helaas geen fotos van mn acties vanavond, volgende keer gaat de camera weer mee is er gezegd.
Lieve mam, heel veel slijmerige likjes voor iedereen weer,
Ons baasje heeft zoals gewoonlijk als er tennis op TV is, gekeken. Ditmaal echter leek er geen eind te komen aan de match tussen de Zwitser Federer en de Argentijn Del Potro.
Het tennis leek wel eindeloos maar aan de reacties van ons baasje was het wel razend
spannend. Op enkele minuten na duurde de match vier uur en half.
Uiteindelijk heeft de Zwitser het gehaald. Spijtig zegt het baasje die het niet zo met Zwitsers in het algemeen heeft. Maar dat dateert nog uit de tijd dat hij internationale depannage deed en enkele malen in de clinch is gegaan met Zwitserse garagehouders en politieagenten, die daar ook gendarmen heten.
Spijtig dus voor Del Potro die samen met Federer deze namiddag tennishistorie heeft geschreven. Als het aan het baasje had gelegen was er een andere winnar geweest. Maar verliezen in zon match is in elk geval haast even goed als goud behalen.
Hier kon je de Olympische gedachte deelnemen is belangrijker als winnen op plakken!
Wij dachten zelfs dat we er onze wandeling bij gingen inschieten want het hoofdbestuur is vanavond uitgenodigd bij Ria en Mohammed, die andere Belgen hier in het dorp. Even leek het er op dat ons baasje de match in La Billauderie, het andere gehucht van ons dorp, waar Ria woont zou uitkijken. Maar uiteindelijk heeft ons baasje gekozen voor een korte wandeling over een omgeploegd veld waar de dode muizenzomaar voor het oprapen liggen.
Dat komt omdat de ploeg achter de tracto van boer Serge de muizenholen iets rapper naar de vernieling kan helpen dan de de sterke graafpoten van vier Drentsche patrijshonden. Maar we hebben onze wandeling nog gehad en dat is wat telt.
Maar toch spijtig van het verlies van Del Potro voegt ons baasje er aan toe
Dat is het cijfer dat de teller van de views op het Bas en Belle blog deze namiddag aangaf. Nog 500 te gaan voor we de 300.000° view mogen aankruisen.
Op 200.000 was het Monika Donkervoort en op 250.000 was het Ute Claessens die eeuwige roem verdienden door te bewijzen dat zij de zoveelste bezoeker waren.
Ook voor de 300.000 beloven we eeuwige roem op het Bas & Belle blog met vermelding en foto in de linkse kolom van het blog.
Wat moet je doen om die roem te verdienen ? Gewoon met je kodakske een foto nemen van de teller op het blog, liefst duidelijk, en met de foto van Simonne er bij .
Om de vaste lezers van het Belle, Hera en Heros blog het makkelijk te maken en hen ook een kans te geven op eeuwige roem, geven we hieronder het blog adres van het Bas & Belle blog
Het baasje heeft er een actieve helper bij aan de computer sinds ze gisteren eens heel serieus naar haar voeten heeft gekregen, staat of zit er ene Lucy permanent naast het baasje zijn bureaustoel.
Het zat er al enige dagen aan te komen, ook Belle zag het niet graag hoe vrijpostig Lucy met de andere roedelleden omging. Ook zij had Lucy al enkele malen verwittigd engecorrigeerd.
Toen er gisteren na het eten weer eens geen rem op stond, heeft ons baasje, nog steeds lid van het hoofdbestuur, haar eens goed vast gegrabbeld tot ze zich gaf , en op haar rug ging liggen ten teken van overgave en ze toe gaf - OK jij bent de baas
Lucy heeft zich hier haast twee weken te pletter geamuseerd en iedereen vermaakt met haar gekke capriolen maar ten goede aan haar opvoeding is dat niet gekomen.
Het baasje is nu wel blij dat ze de ingreep van gisteren ook vandaag nog herinnert en dat we op een rustiger wijze dan gisteren verder kunnen werken om van haar dat super Drentje te maken dat ze in zich heeft.
Zou het dan toch waar zijn wat men steeds beweert het zijn net kleine kinderen die Drentenpupjes ?
Belle & co
Onze Louis uit Oostrozebeke maakt het tegenovergestelde mee
Dag Faesfamilie,
Bij jullie keert de rust terug na al het bezoek en hier is de rust vertrokken.
Na 10 dagen absolute rust is hier de chaos teruggekeerd. Stan, Lore en Bo zijn terug van op kamp. Met een hele hoop valiezen vol vuile kleren en zand.
Zondag was het nog een supertoffe dag. Gaan wandelen met het baasje en het vrouwtje in het Kluisbos. Jammer genoeg moeten we hier al direct de auto nemen om ergens in de natuur te gaan wandelen. En ja hoor, halfweg vond mijn ochtenmaal zijn weg terug naar buiten. Daar aangekomen hebben we een flinke wandeling gemaakt. s Middags heb ik me meer dan voorbeeldig gedragen aan tafel. Mijn leiband mocht zelfs af.
Zoals ik al zei, kwam het groot lawaai dinsdag thuis. Wat schrokken ze van hoeveel ik was gegroeid.
Gisteren was ik thuis met het baasje en de kinderen(het vrouwtje kwam alleen s middags thuis om te eten, ze moet nog werken) Het was supertof. Het baasje was hout aan het zagen en met de kindjes ben ik op kattenjacht geweest op de weide. Er zit daar een nest wilde katten en toen ik ze zag, werd ik plots helemaal wild. Ik ben ze achtervolgd tot op het dak van een rootput. Ik ben zelfs onder een pallet gekropen om er bij te geraken. Het is me wel nog niet gelukt om er één te vangen. Dat komt nog wel zegt het baasje.
Na al dat harde werk moest ik natuurlijk serieus uitrusten.
Is wel leuk, vakantie.
Vele groetjes,
Louis
Lobke geeft verslag van haar trip naar het land van haar roots
Lieve mams,
Ja hoor, vandaag was ik weer even terug in mijn geboorteland.
Nadat het baasje zijn dingen had gekocht in Essen, zijn we nog even naar de bakkersmolen in Wildert gereden. Daar schijnen ze altijd erg lekker brood te verkopen, alleen was het vanmiddag uitverkocht.
Vrouwtje heeft toen maar wat andere lekkere dingen meeegenomen, alleen hebben wij hondenkinderen daar niets van gekregen.
Toen, eindelijk, want we zaten al heel lang in de auto, zijn we ergens naar toe gereden waar we gingen wandelen. Het was bij de Kalmthoutse heide.
Er viel daar heel veel voor mij te snuffelen, maar ik ben toch maar dicht bij de baasjes gebleven. Ze hadden nl gezegd dat ik gelijk bij hen moest komen als de boswachter in zicht zou komen, want ik liep illegaal los. Veel te snel naar mij zin kwamen we weer bij de auto, die ik op de heenreis weer had ondergekotst. Ik was dan ook niet van plan er wéér in te gaan, en ben maar plat op de grond gaan liggen. Ik houd me dan ook nog eens erg slap, zodat ze niets met me kunnen beginnen. Nou ja, uiteindelijk werd ik toch weer opgetild en belandde ik weer in de auto. Ik ben benieuwd hoelang ik misselijk blijf in de auto. De baasjes hadden het er over dat het bij Siebe heel lang heeft geduurd, maar uiteindelijk over is gegaan. Ik wacht dus maar af, leuk vind ik het niet in ieder geval.
Lieve mam, doe de lieve groetjes weer aan oma, oom Heros en mn zusje Lucy.
En natuurlijk ook weer knuffels voor het hoofdbestuur!
Lobke.
En een fiere Lenaert geeft melding dat hij nu ook gediplomeerd is
Hallo Mams,
Ik heb mijn eerste diploma gehaald. Tijdens het examen liep er een konijn op het veld, en ging mijn jagershart bonzen, maar ik kon toch nog voldoende aandacht opbrengen om alle proeven te volbrengen.
Het is al bijna middernacht maar ik hoop dat het nog niet te laat is voor de puppykrant.
Warme neus van je Lennaert, of zoals tante Simonne zei Onze Lennaert
Nvdr: Een heel dikke proficiat voor Lennaert én voor vrouwtje Jeanny die hem zo ver begeleidt heeft
Ik weet niet dat het woord stoeber ook boven de Belgische grens bekend is maar bij ons is het stof, veel stof, dat overal neer dwarrelt. Meestal op plaatsen waar het niet gewenst is.
Het baasje zegt dan je kan er met je vinger smeerlap in schrijven
De oorzaak is een combinatie van verschillende factoren.
Droogte, langere tijd zonnig weer dat de calcaire in Vlaanderen bekend als dolomiet, waar dekoer bij ons mee bedekt is, is zo één factor.
Vier tot acht Drenten die liggen spelen, zich rollen, en vechten in dat stof is hoogst waarschijnlijk de grootste factor . Als je momenteel één van de honden tegen hun flank tikt veroorzaakt dat een ware stofwolk.
Maar ook het vele bezoek van de laatste twee weken heeft er aan meegeholpen. Het is in juli/augustus niet te voorkomen. Het TV scherm is de grootste aantrekkingsplaats van stof.
Maar daarstraks is er een buitje gevallen, veel te kort en niet intensief genoeg om alle stof op de grond te houden. Maar de lucht was toch goed enkele uren haast stofvrij.
Het aasje heeft al overwogen van de sproeier enkele uren te laten draaien op de koer maar t vrouwtje houdt nu eenmaal meer van stof dan van slijk .
Vlak voor het begon te regenen is ons laatste bezoek richting Gent vertokken. Freddy en Annemie moeten een van de eerstvolgende dagen ook terug aan de slag. Zij hebben in elk geval telkens buiten kunnen eten. Van ontbijt tot diner buiten, daar zullen ze de volgende dagen, terug in België, enkel nog van kunnen dromen
En hier in Ferret zijn voorlopig geen bezoekers meer aangekondigd. Dat wil ook zeggen dat Belle haar Zeppos mist, zoals Lucy Jago en Hercule mist.
Dat wil ook zeggen dat we vanaf morgen de training van Lucy terug aanvatten.Die heeft van alles geprofiteerd en overal de beste zaken weggekaapt en veelal haar eigen zinnetje gedaan. Daar gaat verandering in moeten en wel vanaf morgen ochtend Belle & co
Vandaag hoef ik zelf niet veel te schrijven blijkbaar, het baasje vertelt hier dat de binnen en buitenland correspondenten alle terug op post blijken te zijn. Er is dus nieuws uit Nederlands Limburg, Uit Numansdorp und aus Tirol .
Eerst laten we Lennaert aan het woord
Hallo Faeselaars, roedelaars en boffers in Frankrijk,
Wat kan het leven toch lekker zijn vakantie, mijn huisgenoten constant in de buurt, kinderen, katjes, logeerpartijen en een fanatiek baasje.
Ja fanatiek, jullie lezen het goed! In eerste instantie was ik het project van mijn vrouwtje, zij ging braaf met mij naar de puppycursus. Nu mijn baasje heeft gezien hoe goed ik ben (ahum) oefent hij elke dag met mij en ook oefeningen die helemaal niets met de cursus te maken hebben. Hij zit nu zelfs te denken aan een jachtcursus om mijn ras en roots eer aan te doen, en het later zo mooi staat op mijn palmaris. Helaas zijn de cursussen hier in Limburg erg dun gezaaid en heeft mijn baasje niet altijd veel tijd, dus als iemand een tip heeft
Vanmorgen weer stiekem naar boven geslopen. Vrouwtje zat voor de buis naar mannenhockey te kijken (nederland-Belgie, 3-1!) en baasje werkte aan zijn figuur. De poes en kleintjes zaten beneden en de kust was veilig. Ik heb lekker alle kattenvoer opgevreten. Daarna moest ik een boertje laten, en het klonk als Brooumiauw. Toch maar niet te veel kattestuff meer eten, voordat ik het weet moet ik ook op een erg kleine bak schijten en door een veel te klein luikje naar buiten.
Ik ben een beetje aan de dunne, maar dat ben ik zelf schuld. De sneeuwappelen zijn nl. van de boom aan het vallen. Dit is een rare appel die nu al rijp is. Hij smaakt heel fris, maar je kunt ze niet bewaren, je hapt erin en na 5 minuten wordt het al bruin. Ze heten schijnbaar sneeuwappel omdat de bomen ook heel vroeg bloeien, ja zelf als er nog sneeuw ligt. Deze wijsheid heb ik van mijn vrouwtje, en die heeft het weer van haar vader enz. Elke dag snoep ik 2 á 3 appeltjes en dat heeft weer zijn uitwerking op mijn darmen ze zijn zoooo lekker .
Vele neusjes, kwispels en harde poten voor mijn grote familie,
Lennaert
En dan komt jodelaar Lando aan het woord
Jodeladiewaf,
ja ik blaf ondertussen al een goed mondje Ootenrijks hé. Vandaag ben ik in een grote gondel met heel veel mensen in naar 1770m hoog gegaan. En wat doe je zoal in een gondel? Slapen natuurlijk. Mijn baasjes begrijpen er niks van maar zijn er wel blij mee dat ik zo vlot mee omhoog vlieg. En wat doe je dan op zo'n smal bergpaadje als Drent? Op zoek naar een prooi natuurlijk. Onvoorstelbaar hoe ik daar iets kon vinden maar het is me gelukt. De baasje discusieren nog of het een mol of rat was, het hoofd miste immers. Oordeel zelf maar op de foto. Vanavond werd er hier weer van deeg heen en weer gelopen met tassen en valiezen. 't Schijnt dat ik morgen m'n accent weer moet aanpassen naar Vloams. Dan kan ik weer achter de poezen Saartje en Tijgertje jagen. Die hebben 2 weekjes rust gehad. Alé, ik ga een dutje doen zodat ik morgen fit ben om heel de dag ..... te slapen in de auto (dat hopen de baasjes althans)
Bis balt, dein Lando und die Wouterkes
En Lobke in Numansdorp eindigt de krant
Lieve mams,
Wat hoorde ik nou, kwam door de schuld van mijn familie de puppenkrant gisteren zo laat?
Heb ik dat onbehouwen gedrag van jullie geërfd? Het heeft zeker wel even geknetterd daar in Ferret?
Mn vrouwtje zegt dat ik al een grote meid ga worden. Niet omdat ik zo braaf ben, maar omdat ik mijn puppyvacht aan het verliezen ben.
Dat vinden ze hier heel jammer, het gaat allemaal veel te snel, zeggen ze.
Mn buikje en mn staart hebben al de stugge drentenharen, en op het midden van mn rug loopt over de hele lengte een donkere streep, dat zijn ook al grotehondenharen.
Morgen gaan we geloof ik wat leuks doen. Alhoewel.....ik moet dan wel weer in de auto.... Ik heb gehoord dat we weer even teruggaan naar mijn geboorteland. Baasje moet daar boodschappen doen, ik geloof dat de voorraad van het één of ander op is. Vlakbij die winkel schijn je leuk te kunnen wandelen, dus dat gaan we ook doen. Morgen verslag daarvan.
Verder komt deze week Marieke nog om te trainen met Siebe. Dat is dan geen jachttraining, maar iets met canicross of zoiets, ik ga in ieder geval kijken wat ze dan gaan doen.
Mam, zullen jullie verder voorzichtig zijn met koffie bij laptops? Ik wil wel het nieuws van mijn broertjes en zussen blijven lezen hoor.
Tijdens de vorige dagen stond het blog in het teken van familie en vrienden van de baasjes die ons kwamen bezoeken of hier in de buurt vakantie namen.
Tante Rita (van de koekjes) was de eerste die neer streek op 15 kilometer van hier, in Saint Fraigne.
Nadien kwamen Jean-Pierre en Ute met Belles dochter Hadise en met Jago. Toen waren we met 6 Drentjes op het erf. J-P en Ute bleven een week, ze kwamen op zondag en redendeze week maandag terug richting Budingen.
We hadden ook Luc en Katia met de kinderen Jef en Fien en onze Kiet op bezoek. Die waren op doortocht naar de Dordogne. We waren toen met zeven Drenten in de tuin en huis !
We kregen ook Peter en Hilde en de kinderen Florian en Bellefleur op bezoek. Zij kwamen na een verkwikkend vakantieverblijf in de Dordogne bij ons toe, op de dag dat Luc en Katia ons verlieten. Die beide Drentenliefhebbers moeten elkaar ergens hebben gekruisd Peter en Hilde hadden buiten de kinderen, ook Zeppos de stamvader van onze roedel, en Hercule, de eerstgeborene van Belle bij zich. We waren toen met acht Drenten op de hof !
De dag dat J-P en Ute terug richting België reden, kwamen Freddy en Annemie bij ons aan. Die kwamen na hun vakantie in Toledo Spanje, op de terugweg nog even bij ons langs. Annemie is de voormalige school directrice van ons baasje,en zij en Freddy zijn bij ons hoofdbestuur vrienden voor het leven. Er zijn niet veel jaren gepasseerd de laatste dertien jaar dat ze niet bij ons te gast waren. Er is niets mis met hen, alleen hebben zij geen hondje En morgen vertrekken ook zij terug richting Gent. Annemie, van wie de hobby koken is, heeft twee dagen de scepter gezwaaid in onze keuken. Gisteren was het paëlla en vandaag kregen we eendenborst op ons bord. De culinairen onder ons gaan hen missen zeker weten.
Vanaf morgen gaat het stillekes zijn in de hof ! ! !
Na de computer problemen van gisteren proberen we terug een nieuwe puppenkrant op een normaal tijdstip uit te brengen.
Gisterenavond was het hier Spaanse avond. Freddy en Annemie, de laatste is baasjes vroegere schooldirectrice, waren eergisteren in Ferret neergestreken . Annemie wilde ons vergasten op een vriê echte Spaans paëlla.
Het is smullen geworden en vingers en duimen aflikken voor de baasjes. Wij hebben ook wat overschotjes gekregen over onze brokken en hebbenn ook gesmuld dat het een lust was.
Voor de fotos gaan we op een klein fotootje na, putten uit eigen voorraad. We hopen van onze correspondenten nog wat nieuw materiaal te mogen ontvangen.
Het zal nog wel enkele dagen duren vooraleer het blg terug op volle toeren draait maar Lando en baasje Hilde stuurden alvast volgend bericht.
Vanuit Oostenrijk kregen we nog wat bergnieuws
Bonsoir, Güten abend hotel Faes,
Onze voorlaatste dag was lekker warm. We zijn vanochtend naar de grote stad Salzburg geweest. Ik doe het hier heel flink in de auto, nog geen één keer misselijk geweest ook al is het warm. Ik eet ook heel goed, 's morgens niet zo veel maar 's middags en 's avonds eet ik mijn bakje helemaal leeg zelfs een mix van mijn gebruikelijke korrels met nieuwe Oostenrijkse.
Na de middag heb ik eerst een dutje op de kamer gedaan en dan in de tuin aan het zwembad. Ik ben altijd lekker bij mijn baasjes, alleen als ze s'avonds gaan eten niet dan blijf ik alleen op de kamer en dan amuseer ik me met een knabbelbeentje of wat rusten op de koele badkamervloer. Morgen gaan we met een groot bakje naar de top van een hele hoge berg en doen daar een klein rondwandelingetje. Misschien zien we wel sneeuw, daar heb ik nog niet ingetrapt men mijn drentenpootjes hé. In bijlage een foto van mijn drentenpootjes na een oostenrijkse wandeling!
Dr. Nelly Mols, nog steeds onze steun, toeverlaat en raadgeefster.
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Even voorstellen
Begonnen als Bas & Belle blog is de hoofdrolspeler Bas noodgedwongen vervangen in de cast . Bas was de oudste met zijn vijftien jaar en toen hij overleed op 6 november ’08 stonden we in twijfel. Houden we de naam als Bas & Belle of gaan we hem aanpassen aan de actualiteit ?
In samenspraak met de lezers hebben we dan besloten het blog met dezelfde naam te laten voortbestaan als hulde aan die fijne kameraad die Bas steeds geweest is.
Nog geen week na het overlijden van Bas heeft Belle een prachtnestje gekregen met zes prachtpup’s. Vier reutjes en twee teefjes behoorden vanaf 12 november tot onze roedel.
In2008 moesten alle rashonden een naam krijgen die begon met een letter H. Zo kregen we een Hercule, Heros, Hera, Hadise, Harry en Harko. Hierbij zijn Hera en Hadise de teefjes.
Hera en Heros zijn bij ons gebleven zodat we het blog het Belle, Hera en Heros blog zouden kunnen noemen. Dat gaan we echter niet doen… Het is Bas & Belle en het blijft zo. Wat we wel gaan doen is de ondertitel aanpassen. “Dwaze belevenissen van twee prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden” gaan we aanpassen naar “drie prettig gestoorde” en dat prettig gestoord”is met die twee jonge nieuwkomers niet eens overdreven…