Ik ben Jan
Ik ben een man en woon in Vosselaar (B) / La Magdeleine (F) (België / Frankrijk) en mijn beroep is Technisch leraar autotechniek/carrosserieherstelling op pensioen.
Ik ben geboren op 05/09/1948 en ben nu dus 76 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Onze drie Drentsche Patrijshonden, tuinieren, klussen, auto's repatriëren voor VAB.
Ik ben sinds 1971 gehuwd met Simonne.
Sinds 1983 heb ik gans Europa doorkruist tijdens de vakanties om gestrande reizigers en hun auto's te repatriëren in opdracht van VAB. Sinds enige tijd ben ik met de depannages gestopt.
Zoeken in blog
Beoordeel dit blog
Op 02-02-2014 was Jeanny Wessels de 350.000° bezoeker van dit blog. Jeanny vertelt dat ze foto's van zichzelf niet graag heeft, maar voor eeuwige roem op dit blog wil ze samen op de foto met haar Lennaert.
Op 07-08-2012 was Karin Prince de 300.000 bezoeker van dit blog. Karin had graag een foto van haar twee troetels, Siebe & Lobke, om eeuwige roem te vergaren. Wij voldoen graag aan die wens.
Lees hier de belevenissen van vier prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden
Dit Bas & Belleblog is op deze plaats stopgezet omdat er geen foto's meer konden geplaatst worden. We zijn echter het Bas en Belleblog bis gestart. Daar kan je verder lezen onder deze link http://blog.seniorennet.be/bas_en_belleblog_bis welkom op het nieuwe adres en veel leesgenot
31-03-2013
Bij de tandarts
Bij de tandarts
Er komt een vrouw bij de tandarts. Hij zegt na enig onderzoek: Mevrouw het ziet er niet zo goed uit. U moet een zenuwbehandeling hebben, een wortelkanaalbehandeling en tenslotte moeten er twee verstandskiezen getrokken worden. De vrouw zegt: Dan krijg ik nog liever een kind. De tandarts antwoordt: Dan moet u nu snel beslissen, want dan moeten we de stoel anders zetten!
Ze kunnen dan wel geen klok lezen, hebben geen uurwerk om de poot en toch gaat het weer wennen worden met onze roedel.
Vannacht veranderen we weer van winteruur naar zomeruur . Vannacht om twee uur zetten we de klok naar drie uur en kunnen we morgen vroeg een uur minder slapen.
Voor de baasjes is dat goed, het s morgens een uur later licht worden en de honden slapen dan ook langer en vooral belangrijk later !
s Avonds blijft hetdan langer licht en daar zijn we dan weer blij voor. Alleen is het spijtig dat we nog een week in België vasthangen dooraangegane verplichtingen want in Frankrijk kijken we eigenlijk zelden naar de klok en dat maakt het leven dan een stuk makkelijker .
Je mag uiteraard ook om elf uur de klok al naar twaalf uur zetten als je echt niet tot twee uur wil wachten. Maar wachten tot morgenvroeg is af te raden omdat dan de kans bestaat dat je het vergeet en je een uur verkeerd leeft met alle gevolgen van dien.
En dan vanaf morgen maar hopen dat niet alleen het uur zomers gaat worden maar ook de temperaturen .
Frankske kwam deze avond met zijn weerbericht op TV nergens aan positieve graden gedurende de ganse volgende week. Ook tijdens de dag zou het met 6°C ook maar klein pietjesweer blijven volgens ons baasje.
Maar onze blijft een positief ingesteld iemand. We hebben hem enkele dagen geleden met zaaigrond, een mini-serretje en tomatenzaden bezig gezien. Die verwacht dus effectief rond vijftien mei eigen gewonnen tomatenplanten te kunnen uitplanten in de vollegrondin de Franse moestuin de potager.
De tomaen zijn van het franse type tomate Russe en mits de gepaste verzorging, water toegift en zon zijn vruchten van anderhalve kilo geen uitzondering!
De tomaten bevatten relatief weinig pitten en zijn veel zoeter dan de meeste andere tomaten variëteiten. Ons baasje plant ze al verschillende jaren met wisselend succes.
Iedere zondagmorgen nam opa zijn 7 jarige kleindochter mee uit in de auto om de band tussen opa en kleinkind levendig te houden, dus toog hij samen met zijn kleindochter in de auto op pad.
Tot op een zondag opa zich vreselijk voelde van een verkoudheid en liever in bed bleef liggen. Gelukkig kwam oma met het idee om daarvoor de plaats van opa in te nemen die dag en zei, '' Ik neem onze kleindochter vandaag wel mee uit met de auto, blijf jij maar liggen en ziek jij maar even uit in je bed!''
Toen ze weer terug waren van de autorit, rende het meisje opgewonden de trap op om te kijken hoe het met opa ging.
" En, was het leuk in de auto met oma vandaag?" vroeg opa.
" Ja, geweldig leuk!" antwoordde het meisje "en weet je wat opa ? We zijn vandaag niet één klootzak, blinde oen, zondagrijder, amateur, kuttekop, droplul, ouwe zak, mietje, stom fluit, Hollandse sukkel, stom verke of wegpiraat op de weg tegengekomen... Fijn hé Opa ???"
Paaszaterdag alweer en gisterenmorgen lag er nog sneeuw. Gisteren wilde het baasje nog naar de Franciscus in Rome bellen om een vracht witte paaseieren te laten afleveren door de klokken van Rome Kwestie van het wat moeilijker en spannender te maken, en Nelly heeft het zondag nog vertelt witte sjokolat kan geen kwaad voor honden omdat het geen cacaoboter bevat. Maar je word er wel dik van !
Maar vandaag mogen het terug melk of fondant eieren zijn, de sneeuw is toch weer weg en t zal toch niet waar wezen dat ze morgen, met Pasen ook nog eens Kerstmis weer gaan geven zeker ? Im dreaming of a white Eastern ?
Maar t zal ook dit jaar wel zoals met de vorige poop zijn, t zullen wel weer eieren uit den Delhaize of de Colruyt worden in plaats van Romeinse
Op dertig maart vorig jaar, in volle puppystress schreven we het volgende op het blog
Onze uitgebreide roedel heeft zich rustig gehouden vannacht. Zo rustig dat de baas van wacht maar één maal is opgestaan en dus een uitgeslapen indruk geeft.
Rond drie uur hebben enkele pups wat kabaal gemaakt, t baasje noemt hen de hangjongeren. Die bleken dorst te hebben en waren wat ver van de milkbar afgedwaald. Mogelijk is het ook de ingesteldheid, zo van als ik herrie maak, dan helpen ze mij wel .!
Het baasje heeft dan ook gelijk de kleinsten, waaronder Lily een maaltijd extra gegeven. Die kleintjes appreciëren dat telkenmale door grote slokken uit het kleine flesje te nemen. Je zie het dan ook dadelijk aan het typische puppybuikje dat flink opzwelt na elke maaltijd.
Dat waren de goei en de slechte nachten van vorig jaar toen we de zorg hadden over onze twaalf pups die deze week éénjarige hondjes zijn geworden.
En toevallig zitten we dezer dagen te wachten op de progesteronwaarde van Heras zus Hadise. Hadise is eindelijk loops gewordenen waarschijnlijk houden ze in Budingen de motor van hun Drentmobiel warm om sito presto te kunnen vertrekken richting Roosteren en Cartouche wanneer het gunstige telefoontje van de dierenarts komt t is goed de progesteron, GAAN.
Dan lezen we misschien binnen twee maanden de Budingse versie van de puppenkrant
Het baasje is best tevreden over zijn jongste. Lucy maakt flink vorderingen en ook het contact met verschillende honden waar ze voor en na de les mee kan spelen is positief.
Bij de jachttraining die we volgeden mocht er geen contact zijn met de andere honden. Dat was duidelijk niet met haar en de andere cursisten hun zin want ook Lando en zus Libre zagen het wel zitten van effe de beest uit te hangen.
Hier in de gehoorzaamheidscursus mag het dus wel. Dinsdag zat ze op les met een Frans vondelingetje Marie van vier jaar oud. Vandaag waren het twee zusjes Duitse staande langharen van zes maanden oud.
Na een kennismakingsronde van een minuut of tien begon de les met een herhaling van de opgedane kennis van dinsdag. Zit , lig, blijf,enz de hele reutemeteut handelden we in record tijd af. En niet alleen de tijd was belangrijk, ook de wijze van afwerking was zoals het moest.
Dat was Lucy aan haar waardigheid verplicht tegenover die twee snotneuzen. Zij zou wel eens laten zien hoe het moest
We hadden het vrouwtje ook meegenomen naar de les. Die moest niet veel anders doen dan koude voeten krijgen en fotootjes nemen. We hebbenn nu een behoorlijke voorraad waar we weer even mee verder kunnen in de berichten op dit blog.
Het vrouwtje gebruikte gans de tijd de flash van het Kodakske en dat begon het baasje een beetje op zijn zenuwen te werken. Dat m deze morgen weeral een papierke van de flikken heeft gekregen zal daar wel wat mee te maken hebben. Hoewel deze maal heeft m geen flash gezien in de spiegel van de Drentmobiel, want het is die achterkant dat ze weeral gepakt hebben.
Onze Lucy is ondertussen in dromenland, ze heeft dan ook zwaar en intensiefwerk verricht deze avond
In de gazet van Antwerpen lezen we het bericht dat er weer een hondenhater aan de slag is in de grensgemeente Essen, te noorden van Antwerpen en ten zuiden van Breda / Bergen op Zoom.
Wij zijn nog niet vergeten dat op kerstdag 2012 op die manier onze vrienden Renate en Rosanno hun Drent Fenna op dezelfde wijze zagen overlijden.
Geef dit door zoveel als je kan. Hondenliefhebbers houden hun hond dan ook eter aan de leiband daar in Essen .
We hebben een blije baas vanochtend volgens zijn eigen zeggen. En de reden is zo simpel als iets. Door een bericht in de krant is hij blij dat hij zich deze morgen fris geschoren heeft ! ! !
In het laatste nieuws maar ook in het Nederlandse AD staat op het eerste blad dat de politieagenten van Antwerpen opdracht hebben gekregen van uit te kijken naar (jonge) mannen die plots (?) lange baarden en lange kleren beginnen dragen !
Nu was onze baas zijn baard maar een dag oud maar toch is m blij dat hij niet bij de beginnende en mogelijke Syrië-strijders gaat behoren
Zo snel is onze baas blij straf hé !
Dat hij nog een reden heeft om blij te zijn is dan weer dat ze naar jonge mannen moeten uitkijken. En dat staat buiten kijf, jong is m niet meer, hoogstens jong gepensioneerd, maar dat zal wel niet de bedoeling zijn bij de flikken* van Antwerpen.
Dat m zelfs al af en toe iets vergeet of verkeerd noteert is gisteren nog gebeurd. Hij was al flink verkouden maar toch wilde hij de afspraak voor de training met Lucy niet afbellen. Dus trokken beiden naar Oud Turnhout voor een flinke training. Begin van de week ging het super en dus waren de verwachtingen hoog gespannen. Bij aankomst geen trainers, geen cursisten, niks dan een lege parking met één baas en één Drent, ons duo !
Een telefoontje naar de trainer bracht duidelijkheid het is vrijdag training, vandaag dus
Ondertussen heeft Lucy dan wel een extra wandeling gekregen, heeft ze in de buurt rond een vijver de eenden het water kunnen injagen en de merels in de bomen. Ze hebben er dus onverwacht nog het beste van gemaakt wat er uit te halen was.
Vanavond gaat het vrouwtje waarschijnlijk mee naar de training, dan kunnen er nog eens fotos gemaakt worden.
We hebbenhet hier op deze bladzijden al dikwijls over Cartouche en de bende van Cartouche gehad.
Nu heeft Jeanny, het vrouwtje van Cartouche een berichtje binnen gestuurd om haar Cartouche eens behoorlijk voor te stellen.
Na de moeilijkheden gisteren om de fotos in het bericht te plaatsen, en de oproep aan Jeanny om de fotos afzonderlijk toe te sturen, vonden we deze morgen het gevraagde al in onze mailbox.
Ontdek op de lijnen hieronder de ware Cartouche
Cartouche Tjiekie van t Jasperspad, zeg maar gewoon Cartouche"
Cartouche is per toeval bij ons terecht gekomen, we waren niet op zoek naar een dekreu maar gewoon naar een lieve familiehond die goed zou kunnen opschieten met onze zoon van 6, opa en oma in huis, onze ouwe bastaard reu van 12 en de kat. Hij was een beetje het lelijke eendje, volgens kenners had hij te veel wit, en het streepje op zijn neus stond scheef. Voor ons was dit onbelangrijk we gingen voor zijn karakter. Ja karakter had hij! Stout, uitdagend, onverschrokken, provocerend, dapper, ondeugend, maar nooit gemeen, altijd lief en aanhankelijk. Toen zijn fokster na 6 maanden zijn stamboom kwam brengen was ze aangenaam verrast. Ze vroeg hebben jullie er wel eens over na gedacht om eens een show met hem te lopen? Van het een kwam het ander en inmiddels is hij de trotse vader van 28 pups waarvan er zelfs één met het vliegtuig naar Rusland is gegaan, er 13 in België wonen en er in de toekomst er één naar Duitsland, en één naar Zwitserland gaat, en de rest in Nederland woont. Niet slecht voor een te witte jongen.
Hoezo te wit? Gewoon veel sneeuw!
Tijdens de puppycursus bleek al gauw dat Cartouche nergens bang voor was en een eigen willetje had. Niet vervelend of agressief maar meer van ik doe wat ik doe en vraag niet waarom
Zijn neus vertelde altijd waar vreten was, en pogingen om biologisch te tuinieren en zelf te composteren mislukte omdat hij altijd de inhoud uit de compostvaten haalde. Ook hield hij van Chinese lekkernijen zoals eieren die al een half jaar in de grond gestopt zaten nadat de kip ze 6 weken bebroed had. We zijn braaf 2 jaar lang met hem naar een cursus geweest, en hij haalde ook zijn diplomas maar dan alleen omdat Cartouche op dat moment vond om dan toch zijn best te doen. De vader van Cartouche was Doerak, een door Rob Key gefokte reu, en we hebben van de eigenaar van Doerak gehoord dat deze opa echt wel zijn naam eer aan deed. Toen ik een keer klaagde over de wildheid van Cartouche zei hij dat gaat over als hij wat ouder is, Oh zei ik blij wanneer is dat? als hij 6 of 7 jaar is Cartouche was toen 16 maanden, maar ik moet zeggen, het laatste jaar is hij een stuk rustiger.
Pfff....... shows lopen? Ik laat liever thuis mijn beste kant zien!
Ja wij hebben ook al vele wild west scenes met Cartouche beleefd, zoals die keer dat hij een hele kudde koeien door 3 drie draden heen joeg en hijzelf werd achternagezeten door een kudde wilde paarden met veulens. Wij wonen in het grensmaasgebied en daar lopen allemaal kuddes wilde paarden. Hij ging er van door en we konden hem niet volgen. Toen zagen we in de verte een National Geographic scene van een kudde paarden die een harige witte lefgozer insloten. We waren te ver weg om in te grijpen en rende, en schreeuwde ons de longen uit het lijf en vreesde het ergste. Cartouche was minder onder de indruk hij ging tussen 2 houten hekken zitten om wild tegen te houden en ze konden net niet bij hem. Woest en wild hadden ze staan briezen en hem helemaal vol gesnotterd. Het scheelde echt maar centimeters. Toen we puffend aankwamen en de paarden weg waren dachten we van die heeft zijn lesje wel geleerd, maar nee hoor, hij beschouwt ze nog altijd als domme kuddedieren die je even in de hak moet bijten en hup het hele zaakje slaat op hol.
Maar zijn onverschrokkenheid heeft ook goede kanten. Tijdens een vakantie in Normandië gingen we naar het eiland Saint Michel. Waarschijnlijk had iedereen die dag besloten hier naar toe te gaan want het was druk, druk zo druk. Je kon geen kant meer op en de straatje raakte verstopt. Er ontstondpaniek, mensen werden boos en kinderen begonnen te huilen. Tussen al die duizenden benen zat ook Cartouche geklemd. Er werd steeds tegen hem aan gelopen, ze trapte op zijn staart, maar hij gaf geen krimp. Behoedzaam zocht hij voor ons de ruimtes en leidde ons uit de hysterisch wordende massa.
Vader en zoon, Cartouche en Lennaert
Verder is hij precies wat wij wilde, een lieve, sociale, goedzakkige, pluizige knuffelbeer die nog altijd zijn mannetje staat, en het lopen van een show meer iets voor opgedofte poedels vindt. Dit is weer terug te lezen in zijn laatste beoordeling van de Belgische Clubmatch, en dat zal ook wel niet veranderen: Ringgedrag kan beter ten opzichte van andere honden .
Er is een uitspraak Eens een Drent, altijd een Drentdaar wil aan toe voegen Met een Drent in huis, is het nooit meer saai
Een 15-jarige Asielzoeker jongen komt voor de eerste keer in zijn leven samen met zijn vader in een modern winkelcentrum. Stomverbaasd kijken zij naar alles wat zij zien, en in het bijzonder naar twee blinkende zilveren muren die regelmatig open- en dichtschuiven.
De jongen vroeg: "Vader,wat is dit ? " Waarop de vader heel eerlijk antwoordde: "Zoon, ik heb nooit zo iets eigenaardigs in mijn leven gezien, ik weet echt niet wat het is". Terwijl vader en zoon met open mond naar de zilveren muur stonden te kijken, komt een oude, dikke dame in een rolstoel aangereden en drukt op een knopje.
De muur gaat open, en de dame rijdt met haar rolstoel in een klein kamertje waarna de muur zich weer sluit.
Stomverbaasd kijken de jongen en zijn vader naar de kleine cijfertjes boven de muren, die één voor één oplichten, tot het laatste cijfertje bereikt is. Daarna beginnen zij in omgekeerde volgorde terug te branden.
Uiteindelijk gaan de muren terug open en een prachtige, rondborstige blondine komt uit het kleine kamertje tevoorschijn.Waarop de vader, zonder zijn blik van het prachtige schepsel af te wenden, zachtjes tegen zijn zoon fluistert:"Ga vlug je moeder halen !!!"
Gisteren kregen we vanuit Oud-Turnhout een terugblik op een jaar geleden dezelfde datum. Blijkbaar was niet alleen ten huize Faes op dat moment de spanning te snijden.
We zijn welzeker dat er op meerdere plaatsen de computer niet is afgezet die nacht. Maar het was een slapeloze maar vruchtbare nacht.
Plots hadden we 15 honden in huis, en daar was alleen het koppel Hera Cartouche voor verantwoordelijk.
Nu een jaar later, en met negen van de twaalf pups op de terugkomdag mogen we zeggen dat we een mooi nest gezonde honden hebben terug gezien. En met een beetje geluk en met wat beter weer hadden we waarschijnlijk een voltallig nest hier gehad. Werner stuurde ons gisteren nog een mailtje dat het hem erg speet dat hij niet bij de groep kon zijn maar dat hij nog snel een over en weertje naar Amerika moest maken voor het werk.
We hebben in elk geval terug afspraak gemaakt om samen naar de lentewandeling van de BVDP (Drentenvereniging) te komen in de buurt van Langdorp.
Belle & co
Verslag over een nacht in Oud Turnhout, een jaar geleden
Precies een jaar geleden hing er hier in huis een héél gespannen sfeertje. Er was daar in Vosselaar nl duidelijk iets aan de gang. Om 16u zou dierenarts Nelly komen evalueren en sindsdien werd het muisstil op het blog. Vrééééééééselijke stilte. Dit kon 2 dingen betekenen: of de puppies waren onderweg of er was daar iets serieus mis. Om 23u besloten de ijsberen hier dan toch maar te gaan slapen, maar van slapen kwam niet veel in huis. Om 1u vertrok er al ééntje terug naar beneden om het blog nog maar eens te checken en bingo! Het waren er 5!!!!! Terug het bed in om dan te concluderen: ja maar, wie zegt dat ze dat al allemaal waren. Huppekee terug naar beneden, deze keer met kussen en dekbed! Dit moest op de voet gevolgd worden. Op een gegeven moment werd heel de bovenverdieping dan ook luidruchtig ingelicht: T ZIJN ER AL 10!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! 12 werden het er uiteindelijk, 12 prachtige kerngezonde drentjes.
Ondertussen hebben we al een heel jaar kunnen genieten van ons prachtexemplaar Lando en alle lieve mensen die we door zijn broertjes en zusjes hebben leren kennen.
Bende van Cartouche, wij wensen jullie één voor één een heel gelukkige verjaardag!
De Wouterkes
PS: Dankjewel Jan en Simonne voor de super leuke verjaardagskaart
Van Lana uit Aalter
Hallo, deze morgen werd ik wakker doordat mijn baasjes "happy Birthday " aan het zingen waren. Ik kon mijn Drentenoogjes niet geloven .... Al die geschenkjes! Ik wist niet wat eerst genomen!!! Ik wens ook mijn broers en zussen een superleuke 1ste verjaardag toe!!!!! Mijn baasjes willen ook nog eens een dikke proficiat aan Jan en Simonne geven voor zondag! Wat een leuke dag! Het is echt fijn om bij zo een toffe 'drentenfamilie' te mogen behoren!!!! Ik ga nu nog wat cadeautjes kapot trekken ;) Waf waf Lana
Normaal moest hier vanavond een bericht over Cartouche Tjiekie van t Jasperspadvan de hand van zijn vrouwtje Jeanny verschijnen .
Maar onze baas kreeg een verschrikkelijk moeilijk probleem met de bijgevoegde fotos die maar niet in het bericht konden geplakt worden. En goed indachtig van het gezegde één foto zegt meer dan duizend woorden hebben we dan het bericht niet geplaatst maar wel een mail met in heel dikke letters bovenaan DRINGEND naar Jeanny gestuurd met de vraag de fotos nog eens door te sturen maar dan zonder tekst. t Zal dan wel lukken zegt onze blogspecialist !
Als Jeanny tussen vanavond en morgenochtend dit /of de mail leest dan kunnen we haar nog even aan wat opzoekwerk zetten.
Maar t is voor de gemeenschap Jeanny, onze lezers hangen aan jouw lippen.
Voor morgenochtend hebben we haast al een puppenkrant klaar dus hele grote haast is er niet echt bij.
En ook nog dit Als je onderstaande link opent dan krijg je de verjaardagskaart te zien zoals wij ze deze ochtend naar de jarige pups stuurden. Aan het einde wanneer de wens verschenen is staat er rechts onder een vermelding dat je door daar op te klikken Jack de puppy kan downloaden. Als je dat doet komt Jack regelmatig onderaan je scherm van links naar rechts en omgekeerd gelopen een aardigheidje van Jacqui Lawson.
Ik besluit na 30 jaar dan toch maar weer eens te gaan biechten.
Ik deed het gordijn open de biechtstoel opzij, ga naar binnen en zie tot mijn verbazing eenredelijk goed gevulde minibar, een fles roze bubbels in een ijsemmer, een bakje gemengde nootjes, een schaaltje met luxe bonbons en fotos van mooie topless meiden aan de muren. Dan hoor ik de priester binnenkomen ik zeg: Eerwaarde, vergeef mij, het is al heel lang geleden dat ik voor het laatst in de kerk ben geweest, maar ik moet zeggen: er is hier een boel veranderd ! Waarop de priester geïrriteerd antwoordt: Eruit idioot, je zit aan mijn kant.
Vandaag vieren we de eerste verjaardag van de bende van Cartouche. In de ochtend van 27 maart 2012 zaten hier twee paar vermoeide bazen ogen naar een bomvolle werpkist te kijken.
Hera lag daar prinsheerlijk eten te geven aan twaalf hongerige pups. Een groot deel van hen had op dat moment al aan de kunsttepel gelegen zijnde een puppyzuigflesje met puppymelk.
Om kwart voor twaalf was het eerste pupje geboren en vanaf dat moment hadden de baasjes en Nelly hun handen vol gehad met pupjes opvangen, droogmaken, wegen en noteren en elk pupje een verschillend gekleurd herkenningsbandje om het halsje te knopen. De eerste acht pups kwamen om de vijftien minuten zodat Hera amper tijd had om ze alle droog en proper te likken. De baasjes konden dan rond vier uur in de morgen heel tevreden neerkijken op twaalf gezonde mooie pupjes.
Twee baarden ons wat zorgen omdat ze toch wel heel klein waren, zij zijn later door het hondenleven gegaan onder de naam van Lili-Lou en Libre. Maar ook die twee hebben hun achterstand ruimschoots goed gemaakt zoals we eergisteren nog met eigen ogen konden constateren.
En ze groeiden als kool door de goede zorgen van moeder Hera die niet van haar pups week. Toen ze uit de grote kommen gingen eten bleken we ook nog eens de properste eters ooit in huis te hebben met deze twaalf. Zelden is er een doek aan te pas gekomen om er eentje terug proper en herkenbaar te maken !
Op zes mei organiseerden we dan een puppyborrel voor al de kandidaat pupeigenaars. Het werd een gezellige boel waarbij de puppies aan de eigenaars werden toegewezen. Van dan af konden de eigenaars zeggen dat kleintje komt binnen twee weken naar ons toe
Vorige zondag hebben we dan de meeste van de pups terug gezien. Negen van de twaalf pups waren samen met ons op de terugkomdag. Negen mooie pups die nog even moeten uitgroeien. Inmiddels hebben vier van de pups hun LOSH attest al behaald wat hen in de mogelijkheid stelt in de toekomst een nestje te hebben volgens de KMSH normen (Sint Hubertusvereniging).
Deze morgen hebben de baasjes van de twaalf puppies hun verjaardags kaartje in hun mailbox gekregen, en ook daar zal de eerste commentaar wel geweest zijn al een jaar geleden, wat gaat het allemaal snel
Straks geven we in een extra editie van de puppenkrant nog een verhaaltje dat Jeanny Wessels, het baasje van Cartouche, schreef over Cartouche en zijn zoon Lennaert.
De ene dag is de andere niet. Dat bleek weer eens deze morgen toen t baasje met Lucy op gehoorzaamheidstraining was.
Ons Lucy was grandioos goed, en het baasje heeft ze eens goed bekeken of het geen ander hondje was die zondag toevallig achtergebleven was !
Alles lukte, meer zelfs alles deed ze van de eerste keer goed. Dit was nu wel eens echt een verschil van 100% tegenover vorige week. Zit, lig, zit & blijf, lig & blijf, zit voor, wending links, wending rechts, los volgen, slalom los volgen, je kan het niet verzinnen of ze deed het met een gemak alsof ze nooit anders had gedaan.
Was het niet zo koud geweest dan had de baas met zn neus in de wind gelopen, maar er was ook nog een vriezeman
Vorige weken had het baasje het probleem dat Lucy niet meer naar t baasje wilde komen wanneer hij Lucy in zit en blijf had gezet. Ze zat en ze bleef zitten, zelfs wanneer het baasje haar lokte met een snoepje. Het leek alsof ze met haar kont op secondelijm was gaan zitten !
Het baasje vertelde dat aan Rony de trainer en die had gelijk de pasklare oplossing klaar. zet haar in zit en blijf en maak haar leiband los, ga enkele meter achteruit en roep haar dan om te komen en dat lukte van de eerste maal. Lucy bleef zitten en bij het roepen was er plots geen spoor van secondelijm meer te bespeuren !
Het baasje is blij met deze professionele aanpak van Rony en zijn dochter Veerle. Er zijn werkelijk opzienbarende verbeteringen te merken.
Ook tijdens de wandeling deze avond samen met Belle was het Belle die het hardst aan de lijn hing.miss Duracell Lucy niet meer
In een pub zit een stotteraar met als gezelschap een vervaarlijk uitziende rotweiler. Een andere stamgast vraagt hem hoe oud dat beestje wel is. D...dd...dr..drdr.. drie jj...jaar hakkelt de man. De stamgast vraagt hem of de hond zou bijten als hij hem wilt aaien. Nn..nn...nnn....ne..nene..ne..... waarop de stamgast zijn arm al uitsteekt naar het beest en die bijt hem prompt in zijn vingers. Verdorie, ik dacht dat je zei NEE, dat hij niet ging bijten!! ne...ne...nene...ne..nenen..negen op de tien keer wel! zei de stotteraar
Gisteren, met the day after was het hier stilletjes in Drentenroedelland. Je moest al hard actie roepen om enige beweging in de oogleden van Belle, Hera, Heros en Lucy te krijgen. De familiebijeenkomst heeft zo zijn sporen nagelaten in Drentenland, want niet alleen bij ons ging het er op dezelfde wijze aan toe luidens de verhalen die we hier in de mailbox vonden.
Nu is het ook zo dat het hoofdbestuur uit de zelfde overwegingen niemand heeft willen forceren. Het was meer een geval van laat mij gerust, dan laat ik jou ook gerust en iedereen was tevreden met die stille overeenkomst !
Zo stilaan valt alles terug in zn plooi, de rekeningen zijn betaald, de zaal was al opgeruimd en gepoetst de avond zelf door Dymphna van onze Harry en het frietkot is al onderweg naar een volgende manifestatie. Volgens Johan zou je die binnen twee weken ergens zien staan op een drukke Franse Alpenflank, Alpe DHuez genaamd
Dat het Drentenleven zich normaliseert gaan we dadelijk merken, Lucy gaat dadelijk naar de gehoorzaamheidstraining. Hopelijk bakt ze er meer van dan vorige week. Dat was volgens het baasje verloren geld dat hij beter had kunnen gebruiken om haar oren te laten openen of ontstoppen. Aanhankelijk is onze floddermie in elk geval genoeg. t Baasje heeft al tweemaal moeten ingrijpen of ze had met haar kop op het toetsenbord van de laptop gelegen. Hoe het bericht er dan had uit gezien je wil het waarschijnlijk, net als onze baas niet weten.
Ook uit Oud Turnhout komt nog een deugddoend bericht van de Landokes, of zijn het de Wouterkes die ons het volgende schreven
Belle & co
Van Lando & co komt dit bericht
Maanden hebben we ernaar uitgekeken en (eer*)gisteren was het eindelijk zo ver: de Faes-terugkomdag! Een ongelooflijke namiddag hebben we er beleefd: eerst een mooie wandeling waar Lando helemaal uit zijn dak kon gaan met zijn familie, een uiteenzetting van Nelly waar zelfs Maaren en Thiebe hun mond bijna van openviel en dan de lekkere frietjes en nagerechtjes. Jan en Simonne, een hééééééééééééle dikke merci om dit jaarlijks op poten te zetten want wat jaren geleden klein in jullie living begon is ondertussen al een heel evenement geworden hé, petje af!
Het mooiste van het hele gebeuren is dat het één grote Faes-roedel-familie is. De groepjes blijven nl niet beperkt tot de nestjes, maar het klikt ook onderling zeer goed tussen de eigenaars van alle nestjes. We hopen dan ook dat we dit met z'n allen nog vele jaren mogen blijven doen!!!!
We hadden gisteren allemaal speciale gasten, zonder één uitzondering. Maar drie sprongen er toch wel speciaal bovenuit. En het was dan nog niet eens eigen fok.
De eerste waar we echt blij om waren was Zeppos, vader van onze eerste nestje . Vader van zijn huisgenoot en onze eerste geborene Hercule, maar ook van Heros en Hera, Harry, Hadise en Harko.
Den berichten van Peter en Hilde een goede twee maanden terug waren ronduit alarmerend. Bij de kaawpollekeswandeling waren Peter en Hilde voor de eerste maal niet onder de aanwezigen. Peter dacht dat hij dat weekend Zeppos moest laten inslapen. Hij kon geen eten meer binnen houden en ging zienderogen achteruit. Maar toen is Hilde speciaal beginnen koken voor Zeppos en kijk gisteren was hij er terug bij. Hij heeft de wandeling niet meegedaan maar bij Hilde en Simonne in de kantine gebleven.
Peter heeft de wandeling meegemaakt met Hercule.
Tweede special guest was het Drententeefje waar het bij ons allemaal meebegon. De dag nadat ons baasje gevierd was op school voor zijn pensionering nam hij contact op met de Belgische Drentenvereniging.
t Baasje was op zoek naar een Drententeefje als maatje voor onze toen twaalf jaar oude Bas.
Belle was één van de vier teefjes uit het eerste en enige nestje van Freya.Elle noemde ze toen nog want dat was het E-jaar voor de KMSH. Elle was toen12 weken oud en was nog samen met de pup Ella (nu bij Ingrid Mestdag) bij moeder Freya.
Freya is een heel mooi en zachtaardig teefje, ook nu nog op haar tien jaar en we waren blij dat ze ook bij ons was, samen met Guido, Marie-Ghislaine en zoon Kevin, de fokkers van Belle.
Derde special guest was de laatste dekreu in het hedendaagse rijtje. Cartouche en zoon Lennaert waren samen met de baasjes Chris en Jeanny uit Roosteren naar Vosselaar /Beerse gekomen.
Dat Heros en zijn rivaal Cartouche even in de clinch gingen, en ons baasje de enige was die gehavend uit de strijd kwam nemen we er maar bij . Ons baasje is geen kleinzerige en met de professionele hulp van Ief, het baasje van Lowie was het leed al snel geleden, ontsmet en verstopt onder een grote pleister.
Voor Cartouche was het ook weer een weerzien met een groot deel van zijn bende van Cartouche
Dat hij waarschijnlijk einde van de week nog eens aan de slag mag met Hadise, de zus van zijn voormalig lief Hera is waarschijnlijk aan hem nog niet meegedeeld en komt er hopelijk nog een bende van Cartouche II einde mei !
We hopen onze special guests nog dikwijls te ontmoeten. Het was een speciaal plezier hen erbij te hebben. Een volgende maal hopen we er ook, Ferron bij te hebben die nu herstellende was van een operatie aan zijn achterpoot en zich nog rustig moest houden, en dat is heel moeilijk voor een Drent die midden tussen vijfentwintig soortgenoten moet staan en dan kalm blijven is wat veel gevraagd
Zelf hebben we er een topdag aan gehad, volop genoten van de hondjes en de baasjes en ook Nelly nog eens aan het werk gezien. Maar dan enkel preventief , om duidelijk te maken wat je zo al kan doen om het leven van je hond te redden vooraleer je bij de dierenarts terecht kan.
De wandeling was onverwacht een echte winterwandeling door de onverwachte sneeuwval en de frietjes en aanverwanten smaakten iedereen.
Louis en Agnes zijn vrouw hebben ons prima geholpen in de keuken en achter de toog. Hun hulp gaf ons de gelegenheid om met ieder van de pup eigenaars een babbeltje te doen en alle in goede banen te leiden. Merci Louis en Agnes.
Ook tijdens de wandeling liet Louis zien dat kop trekken bij een wandeling voor hem geen geheimen meer heeft.
Voor de rest geven we hier onderstaand wat reacties die we vanmorgen in onze mailbox vonden. Vandaag kopij genoeg voor een uitgebreide puppenkrant
Belle & co
Van onze kennelgenoten, J-P & Ute, kwam deze reactie
Beste Simonne, Jan, ons moe, broer, zus en nichtje, We hebben het weer eens volledig naar onze zin gehad. Grote wandeling en je rot amuseren met de rest van de familie. Hadise werd een beetje op een zijspoor gezet maar Jago vond het reuze. Wij, de baasjes, hebben er ons al een hele tijd op verheugt. De voordracht van Nelly was heel interessant en we hebben er weer een heel deel van geleerd. Spijtig genoeg ging de tijd weer eens veel te snel voorbij en hebben we niet met iedereen een babbeltje kunnen doen. Maar gelukkig komen er nog gelegenheden. Bedankt voor de leuke namiddag. JP, Ute, Hadise en Jago
Van Marian en Kiki kwam dit bericht
Hallo Jan, Dit zijn 100 fotos waaruit je kunt kiezen ; hopelijk zijn het er genoeg ! Het was weer bereleuk en volgend jaar zijn Kiki en ik weer van de partij hoor!
Titel: Vandaag Reactie: Het was in één woord geweldig! Eenmaal weer thuis zijn de hondjes op hun voerbak afgevlogen, en vervolgens in slaap gevallen. Siebe heeft waarschijnlijk van Lana liggen dromen
Nelly schreef deze reactie
Titel: Jan & Simonne: jullie mogen fier zijn! Reactie: Nog 'ns bedankt voor de bloemen (ook de virtuele!). Als dierenarts is 't een groot plezier fokkers als Jan en Simonne te mogen begeleiden. 't Was een deugddoende namiddag!
En Jeanny van Cartouche en Lennaert schrijft het volgende
Hallo mijn supergrote familie,
Gisteren was een dag dat alle vooroordelen, aannames, een zwak hebben voor, vaste verkering hebben met, tallibanteef, goeie lobbes enz. een andere betekenis kreeg. Alle namen van het blog schoten voorbij. Ik kwam ogen en oren te kort om alles bij te houden en met de juiste baasjes te koppelen. Gisteren was een dag dat vele puzzelstukjes op hun plaats vielen.
1.Papa en ome Heros zijn dan toch niet die kalme, rustige lobbesen wat ze ons steeds wijsmaken. Zij hadden wel zin in een stevig potje vechten, ja en toen werd ome Faes gebeten. Natuurlijk door dn Holländer, en dat klopt wat tegelijkertijd zat de hoektand van Heros door het oor van Cartouche, en Heros kan niet op 2 plekken tegelijk bijten!
2.Siebe zijn kop werd helemaal op hol gebracht door Lana en had al snel vaste verkering, tot dat Lando zich er mee ging bemoeien en was de verkering snel voorbij;
3.Mama Hera net deed alsof het L-nestje niet van haar was;
4.Lando, of een gruwelijke hekel aan teven heeft, of dat hij steeds wilde laten zien dat hij al op 3 poten kan plassen. Helaas lag dan net Kiki op de grond en kreeg de volle laag;
5.Dat tante Hadise probeerde niet op te vallen, en toen ze veilig in de bench zat, een aria voor ons heeft gezongen;
6.Opa Zeppos en Oma Frieda er ook waren, en dit is toch zeer uniek, want dat maak je nooit mee zoveel generaties bij elkaar;
7.En dan ikke, Lennaert, ik zou een watje zijn! Nou watjes kunnen ook vies zijn, en kom niet aan mijn papa want dat krijg je met mij te maken!
8.Lucy, mijn Talibanzus, die speelde het heel slim. Snel vriendelijke contacten zoeken, helemaal niet bazig of bang. Lekker losjes rondrennen zonder stress en optimaal profiterend van alle aandacht;
9.Loek, Louis en Lando een waardigheid en onverschilligheid uitstraalde zoals jongens van onze leeftijd nou eenmaal doen;
10.Lobke helemaaaaalllll niet trekt aan de lijn en ze droeg zelf een BH, die grote meid;
11.Oma Belle alleen maar rondtrekkende bewegingen maakte om de groep heen alsof ze de kudde toch bij elkaar wilde houden, maar niemand lette op haar;
12.Er ook een mooie blonde meid rondliep en dat was geen drent, maar ze hoorde wel bij ons;
13.Dat ik dacht dat Lando ook over Libre heen had gepiest, maar ze had te dicht bij de kachel gelegen;
14.Dat Jago, de grote jager, eigenlijk geen familie, overal heel vriendelijk ging buurten en daarom minder op hem gelet werd, hij snel een wipje probeerde te maken, en ook stiekem zijn tanden liet zien aan de andere reuen om ze uit te dagen, en dan net deed alsof die van Faes de aanstichters waren;
15.Dat Lana nog altijd bij het vrouwtje op schoot wil zitten;
16.Dat ik helaas niet alle honden en namen kan koppelen, maar dat is niet expres want het waren ook zoveel indrukken .;
17.Ooh ja, en dat Louis de moppentapper ook een lekker biertje kan tappen (inschenken);
18.Dat de lezing van Nellie heel boeiend was en we zeker iets geleerd hebben.
Het was een topdag!
Groetjes
Lennaert
En ook Annemie van Kibbels
meldde ons dat haar Kibbeltje in haar mand zalig aan het nagenieten was,
zij het in horizontale toestand met de ogen stijf dicht !
Ons baasje heeft vandaag schrik gehad het begon al rond 06u00 deze ochtend toen hij vaststeldedat het flink gesneeuwd had terwijl hij nietsvermoedend lag te maffen.
De schrik had vooral te maken met het vermoeden dat er veel afzeggingen gingen binnenvallen in de mailbox en over de GSM.
Toch was er maar één afmelding, en kregen we toch nog 46 Drentengekken over de vloer voor onze vierde terugkomdag.
We trokken met gans de bendes, die van Zeppos , die van Ferron en die van Cartouche op pad voor een wandeling van een uur en half. Van al de honden die meewandelden waren er maar drie die geen rechtstreekse familie of uit eigen fok waren. Jago, Siebe en Mirza de Golden, hun geboorte mandje stond niet bij ons.
Wij hadden ook weer het geluk van over een ervaren wandeling leider te beschikken. Louis, beter bekend van L.M. onder de moppen op dit blog leidde de wandelaars door de Kempische bossen. Ons baasje was de bezemwagen omdat hij nog altijd al zijn pups met naam en bijnaam kent en kan roepen als ze op zoek zijn naar hun baasje. Maar niemand liep verloren
Na de wandeling die nog een aparte touch kreeg door de sneeuw, kregen de Drentenliefhebbers een uiterst professionele uiteenzetting over EHBO bij dieren. We kunnen niet zeggen dat we een onderwerp konden opnoemen dat niet aan bod kwam. Alles was geïllustreerd met alles verklarende fotos en schetsen dank zij de beamer en de laptop van Nelly.
Vijfenveertig hondeneigenaars hingen haast aan Nellys lippen en er werd goed ingespeeld op de gestelde vragen. Een top ervaring voor vele die echt ogen opende.
Het was een geschenk van Nelly dat we vorig jaar van haar kregen toen zij ook aanwezig was op onze puppenterugkomdag. Je zal maar het geluk hebben van zo n gedreven dierenartse tot de onze te mogen rekenen. Van harte bedankt Nelly. De bloemetjes waren maar een fractie van onze erkentelijkheid voor al jouw inzet voor onze Drentjes !
Na Nellys uiteenzetting konden we aanschuiven aan de mobiele frietkraam waar naar hartenlust kon besteld worden en gebakken werd.
Lekkere frietjes maar ook diverse snacks vonden de weg naar hongerige magen. Want dat was het resultaat van een stevige wandeling honger en tevreden gezichten.
Ook de hondjes konden af en toe van hun baasjes een frietje of een stukje van een snack meesnoepen.
Rond 18u30 begonnen de eerste baasjes richting huiswaarts te trekken. We hebben ondertussen al enkel reacties in onze mailbox kunnen vinden en de meest zijn vergezeld van een foto van een slapende Drent.
Net als hier waar twee benches, een deel van de zetel en de plaats onder baasjes stoel zijn ingenomen door Belle, Hera, Heros en Lucy. Toch raar dat we vanavond nog geen enkele Drent gehoord hebben
Het is louter toevallig dat we het laatavond bericht van gisteren de Kaaw-pollekes II noemden. Maar het lijkt er wel heel sterk op l histoire se répète oftewel de geschiedenis herhaalt zich.
Deze ochtend rond 06u00 was het opmerkelijk stil buiten. Nu is het geluid van de snelweg op zondag altijd wel minder dan tijdens de week, maar deze stilte leek meer op die van La Magdeleine, -muisstil- met andere woorden. En dan klopt er iets niet in Vosselaar !
Een blik uit het raam vertelde ons dat het vermoeden waarheid was. Het had opnieuw gesneeuwd, niet heel veel, zon 2 centimeter maar dat was genoeg om het geluiddempend effect te creëren .
Wat nu het andere effect gaat zijn, dat van de opkomst of annulaties van de terugkomdag is koffiedik kijken. Met de kaawpollekeswandeling I waren er vier afzeggingen, nu afwachten wat het gaat worden.
Op dit moment sneeuwt het niet meer en de wolken lijken dunner te worden. Moest de zon er deze namiddag doorkomen hebben we een top van een wandeldag, dan krijgen we wintersport weer gratis en voor niks er bovenop.
Voordeel dat we vandaag hebben, de strooidiensten hebben nu wel een halve dag langer de tijd om de banen netjes berijdbaar te krijgen tegenover drie weken geleden toen de wandeling te 10u30 startte.
We zien wel wat het geeft, wij gaan in elk geval door met de terugkomdag, wie komt is welkom, en we hopen dat we iedereen zonder kopzorgen veilig en wel hier mogen begroeten.
Als Obama voor zijn herverkiezing de spreuk gebruikte Yes we can dan geldt dat voor ons evenzeer.
Heel kaaw pollekes had het baasje daarstraks bij de verkenning van het wandel parcours. Hij heeft daarstraks gans de toer met de fiets gemaakt en zonder handschoenen !
Hij heeft wel handschoenen maar daar heeft m al net zon hekel aan als aan belastingontvangers. Die handschoenen zullen dus wel verslijten in de schuif van de kast !
Het wandelparcours ligt er veel beter en properder bij dan vorig jaar. De eerste grote plas van vorig jaar is nu een plaats op de weg waar het een beetje modderig is maar waar geen water meer te vinden is. de andere plas is er nog wel maar is in grootte geen 25% van vorig jaar .
Voor de hondjes zal er minder attractie zijn wat betreft vetlapperij, maar de baasjes kunnen de wandeling maken met normale schoenen. Zelfs op balletschoentjes kan je de wandeling maken. Het baasje kiest voor zijn Hawks wandelbottines zegt m.
Het baasje had op de fiets te kampen met een stevige oostenwind waardoor hij ijsklompen aan het uiteinde van zijn armen had bengelen. Vriê koud was het op de fiets. Naast het kanaal had hij wind vanachteren en warmden zijn handen terug op zodat hij toch met een beetje normale temperatuur de rit kon afsluiten.
Aan de kantine van het golfterrein van de Krikskensstraat (waar gans de terugkom dag doorgaat) verdween al snel de fiets in de Berlingo en snelde het baasje naar de warme koffie thuis.
Dus als we een goede raad mogen geven wat dresscode betreft, wandelschoenen, warme jas en een hoed, pet of muts, als je geen kaawpollekes wil hebben dan vergeet je ook de handschoenen niet
Oef ze kunnen terug samen, Heros en zijn zus en moeder. Tot deze morgen was het nog opletten geblazen omdat Heros nog goesting had. Maar Hera beet duchtig van zich af en daar wilde onze lobbes eigenlijk niks mee te maken hebben. Heel vriendelijk naar Hera toegaan, haar het hof maken en dan nog kans hebben dat je neus zou gekortwiekt worden neen dat was er zelfs voor Heros te veel aan !
Met Belle en Heros heeft het gans de tijd nog gevlot. Heros deed wel aanstalten maar bezadigde Belle loste dat heel diplomatisch op, die ging op haar cruciale delen, zeg maar haar achterste zitten en Heros was er aan voor zijn moeite !
We hebben Belle geen tweemaal haar staart weten opzij doen om te zeggen ga je gang maar en zoonlief heeft dat blijkbaar geaccepteerd.
We mogen blij zijn, ons roedeltje functioneert naar behoren.
Straks gaat ons baasje nog eens fietsen. De tweede maal deze week is dat al.
Maandag ging hij er de Citroën Berlingo Drentmobiel mee halen en straks gaat hij met de fiets het wandelparcours voor morgen mee verkennen. Dan kunnen de pupeigenaars hun keuze van schoeisel voor morgen maken. De honden zelf zullen niet kwaad zijn voor een plas of slijkpoel meer.
En we hebben nog eens een bericht van buitenaf voor de puppenkrant.
Lobke schreef ons nog eens een bericht over haar krachtpatserij met twee Setters.
We spreken dan van internationale strubbelingen tussen een Belze Drent en Engelse Setters in Nederland een taak voor de UNO Veiligheidsraad ?
Belle & co
Hier Lobkes internationaal conflict
Lieve mams,
k Moet je even wat vertellen hoor, ik ben vandaag zó geschrokken!!!! Ik heb voor het eerst in mn leven gevochten! Dat zat zo: We kwamen de Setters tegen, waar ik al vaker mee gespeeld heb. Hun baasje riep mij al toen hij mij zag, en ik ben er natuurlijk gelijk heel blij naar toe gegaan. Krijg ik me daar toch een potje van heb ik jou daar van April ..ze kwam gelijk op mij af toen ik naar ze toekwam, en begon gelijk te vechten, whèèèèèèe .. Ik heb me goed verweerd hoor! Het bleek dat zij één van haar pups bij zich had, en daar mocht ik niet naar toe. Nou, dat heeft ze me goed duidelijk gemaakt, de kattenkop! Ik ben verder maar een beetje uit haar buurt gebleven, en dat zal ik de volgende keer ook maar doen. Ik ben er nu wel achter dat niet iedereen mij lief en aardig vindt, en dat terwijl ik helemaal niets heb gedaan, whèèèèè ..! Even later kwam mn vaste verkering er aan, toen ben ik daar maar mee gaan spelen. Die is tenminste van mn eigen soort. Maar ook hij kreeg er nog even van langs van April. Wat vind jij daar nu van mam? Eigenlijk weet ik het antwoord al .
Sinds maandagavond was hij uithuizig en deze middag is m gezond en wel terug thuis gekomen.
Onze Masjebashi Outlander is terug van de garage, met een nieuwe (andere) versnellingsbak en terug in prima conditie !
Na de ellendige thuisrit vanuit Frankrijk van vorige week woensdag, toen niet de sneeuw, maar het geluid van de versnellingsbak onze grootste zorg was, kan ons baasje terug tevreden zijn !
Het heeft wat centjes gekost, veel centjes zelfs, maar dat is wat onze baas noemt le risque du métier, het risico van het vak in t Vloms.
Maar het leed is al haast vergeten, de factuur betaald en om de auto en de versnellingsbak te testen zijn de baasjes dan maar inkopen gaan doen in Antwerpen in plaats van de plaatselijke Colruyt of Delhaize. En ook op de snelweg, tegen een snelheid van iets meer dan toegelaten, heeft de versnellingsbak bewezen dat m in orde is.
De mannen van Huybs hebben weer goed werk geleverd.Van de service van de onderdelen dienst van Mitsubishi is het baasje minder tevreden. Als je te horen krijgt dat de gevraagde onderdelen zullen geleverd worden tegen half mei dan is dat wel even slikken als je op de kalender ziet dat het die dag nog maar 19 maart was ! ! !
Dat valt bij het baasje onder de noemer onfatsoenlijk zakendoen. Te meer omdat die Outlander, samen met nog enkele Mitsubishi modellen en de zustermodellen bij Peugeot(4007) en bij Citroën (C-crosser) alle van de band liepen in het Nederlands Limburgs bedrijf Nedcar in Born. En dan vertellen dat twee tandwielen en een as uit Japan moeten overkomen kan het er bij het baasje niet goed in. En dan ook nog een wachttijd van twee maanden !
Het lijkt er wel op dat de kamelenkaravaan van Marco Polo de toeleverancier is van Mitsubishi onderdelen !
Neen, voor ons baasje valt dat onder amateurisme, sorry voor de bewoording mijnheer Masjebashi, maar hier moeten eventjes wat zaken geregeld en bijgewerkt worden.
Een dun krantje vandaag , geen aanlevering van materiaal van buitenuit en ook hier ten huize in Vosselaar viel er weinig te beleven.
Het leven gaat zijn gangetje, met die twee loopse teefjes in huis is het niet altijd even simpel om Heros van zijn moeder en zus weg te houden. Maar tot nu toe is alles binnen de lijntjes gebleven.
Wie het gelukkigst is met gans de historie is Lucy, voor haar geen beperkingen in de bewegingen. Maar dat weet ze waarschijnlijk nog niet dat zij binnen niet te lange tijd ook aan de beurt komt voor afwisselend slapen in de bench en vrij in de tuin.
We hebben inmiddels vernomen dat van de zes teefjes van het laatste nestje er inmiddels al vier loops zijn geweest. Enkel Lucy en Lobke wachten nog af
Voor zondag, de terugkomdag voor de pups, voorspellen ze bij het KMI in Ukkel betrokken maar droog weer. Vorst bij nacht -2°C en tijdens de dag +4°C.
Goed wandelweer vinden wij dat en vermits het grootste deel door de bossen loopt zal het een aangename droge wandeling worden.
Het baasje gaat straks of ten laatste morgenvoormiddag het traject verkennen met de fiets. Morgen krijgen de deelnemers dan goede raad wat het aan te trekken schoeisel betreft. Er kunnen wel eens diepe plassen op de route liggen die dan aantrek gaan hebben van die smeerlapkes van Drenten
Zo was het in elk geval vorig jaar toch. En in uiterste (smerige) nood, komen we nog altijd op de terugweg langs het kanaal Schoten-Dessel, waar de vuilste gevallen kunnen afgespoeld worden.
Twee vriendinnen bespreken elkaars liefdesleven. De eerste is tevreden, maar de tweede moppert en vindt het geslachtsdeel van haar partner veel te klein. De eerste raadt haar aan het es buiten de deur te zoeken en vertelt haar vriendin dat je aan de maat van de schoenen kunt zien hoe groot de persoon geschapen is: grote schoenen, grote Sjako!! De vrouw bekijkt de volgende dag de schoenen van de melkboer: niks bijzonders. Daarna die van de groenteman: ook niks. Dan komt de postbode, nou, die heeft me daar een paar schuiten aan! Ze nodigt hem uit voor een kop koffie, daarna biedt ze hem een borrel aan. Als ze vraagt of hij zin in sex heeft staat hij al boven! Ze ligt op hem te wachten in bed, hij heeft moeite om het boordje van zijn overhemd los te krijgen. " Wat duurt het toch lang?" " Ach", zegt de postbode, " 't is altijd wat met die uniformen, overhemd 3 maten te klein, schoenen 5 maten te groot!"
De eerste lentedag is alvast mooi begonnen, koud maar zonnig. We verheugden er al op van een goede training te gaan maken met Lucy , maar dat was er eentje om snel te vergeten.
Wind had ze tussen haar oren en ze vertoont alle tekenen van een teefje dat kortelings gaat loops worden. Maar daar moet ze maar mee wachten tot na volgende maandag, dan kan ze nog mee wandelen tijdens de terugkomdag van de puppys.
We hebben een kleine vooruitgang geboekt met lig en blijf maar niet van die aard dat we er euforisch over gaan doen. Ze deed het, maar het was duidelijk met lange tanden als die beeldspraak hier al van toepassing is.
Verder is ons baasje samen met Lucy naar Nederland gereden, naar Kaatsheuvel om duidelijker te zijn. Neen we gingen niet naar de Efteling maar we zochten daar een versnellingsbak voor de Masjebashi. Zoeken naar adressen kan onze baas als de beste en zelfs zonder GPS waren we in geen tijd terug op weg naar België met onze prijzige blok ijzer .
Morgenavond zou de auto terug in orde zijn, en kunnen we terug beschikken over de auto die we zondag niet kunnen missen om al de spulletjes mee te nemen naar de terugkomdag.
Het hoofdbestuur is een groot deel van de namiddag uithuizig geweest. Zo rond de middag kwam hier een echtpaar langs en even later zijn ons baasje en Roger en Maria weggereden.
Wij hadden zoiets opgevangen gaan eten, en Horito en Hotelschool Allemaal termen die voor ons als latijn zijn, behalve Horito daar spreken ze hier nogal eens van. Het is de eerste school waar ons baasje werkte als leraar autotechniek en carrosserieherstelling.
Dat er aan die school ook een hotelschool verbonden was daar weten wij Drentjes niks van.
De baasjes waren daar uitgenodigd om samen met veel oud-collegas de beentjes eens onder tafel te steken. En blijkbaar hebbenze dat heel goed gedaan.
Bij terugkomst is ons baasje nog een flinke wandeling gaan maken met ieder afzonderlijk behalve onze loopse teefjes . Hera en Belle mochten samen mee, Heros mocht alleen mee en Lucy sloot het rijtje met ook een heel grote wandeling.
Alles samen is ons baasje daar toch wel twee en een half uur zoet mee geweest. Goed voor zijn lijn zegt m.
Sinds hij maandag nog eens met de fiets is weg geweest is hij blijkbaar aan zijn conditie aan het werken. En weet je wat daar fijn aan is ook voor ons heeft dat niets dan goede kanten
En als hij dan ook nog eens lekker gaat eten moet m de dag nadien weer extra inspanning doen, de grote profiteurs hier in huis noemen Belle, Hera , Heros en Lucy
De plasronde van Heros door de wijk, gebeurde bij het vallen van de eerste sneeuwvlokken. Inmiddels is het zo beginnen sneeuwen dat de tuin terug een witte jas begint te krijgen, ondanks dat alles nat was van de regen van vannacht.
Het zijn dikke vlokken die vallen, en dat op de dag voor de officiële lente op 21 maart begint.
We hopen maar dat na de sneeuwcatastrofe van vorige week alle sneeuwruim- en strooi materiaal niet al opgeborgen was, of het land zit weer op zn g*t.
Onze baas tuft op dit moment samen met ons overal naartoe met de Berlingo Drentmobiel. Er zijn niet zulke fraaie berichten gekomen uit de Masjebashi garage. De versnellingsbak heeft behoorlijk wat schade aan de 6° versnellingen de wisselstukken zouden niet voorradig zijn En dat terwijl die Mitsubishi Outlander samen met zn broertjes van Citroën (C-crosser) en Peugeot (4007) in Born in Nederlands Limburg geassambleerd werden tot 31 december 2012.
Nu zouden de onderdelen van Japan moeten komen !
Als het zo in elkaar zit zal ons baasje wel eens efkes gaan klappen met de Masjebashi invoer mensen heeft m al gezegd tegen de garagehouder. Die mensen in de garage doen hun best, maar wat ze niet hebben aan wisselstukken kunnen ze ook niet plaatsen zo simpel is dat
Maar t zal allemaal wel koelen zonder blazen zegt het baasje, die heeft al wel voor meer oplossingen gezorgd op autogebied.
We zijn mobiel met de Drentmobiel en dat is wat momenteel het belangrijkste is.
Het blog van Belle, Hera en Heros leek wel een forum vandaag. De dames Jeanny, Ilse en Karin hebben flink wat gebabbeld vandaag via de reacties onderaan de puppenkrant.
Dat leek ons zo raar, dat is tot nu toe de eerste maal dat het zo gaat of wij moesten het ons niet meer herinneren dat het ooit gebeurde.
Op sommige momenten konden we de redenatie van de dames even niet volgen, maar daar zullen we wel n,iet de enige in geweest zijn.
Ons baasje is de ganse avond aan t werk geweest voor Drentenactiviteiten. Eerst voor de meest nabije op de kalender, de terugkomdag van volgende zondag, en dan de lente wandeling van de Drentenvereniging.
Traditie getrouw gaat die door op 2° paasdag, dat is al jaren zo maar dit jaar is het niet haalbaar voor ons baasje en de evenementencommissie.
Daarom heeft het baasje met de gidsen van de wandeling, Wilfried en Anita van de Wiebe, een alternatief gevonden in 2° Sinksendag, op 20 mei 2013.
Dan zal het (hopelijk) toch al wel mooier weer zijn dan op paasmaandag 1 april is zo ons gedacht.
Tegen die tijd zijn er al hemden met korte mouwen, shorts en topjes uit de kast gehaald of naar de nieuwste mode, nieuw aangeschaft.
De omgeving van de wandeling situeert zich langs de oevers van de Demer tussen Langdorp en Testelt.
Beide gemeentes liggen tussen Aarschot en Zichem-Scherpenheuvel in de provincie Vlaams Brabant. Het land van de Witte van Zichem voor wie de boeken van Ernest Claes zich nog herinnert of de film de Witte van Zichem.
Een mooie wandeling die het waard maakt van nu al 20 mei in uw agenda te noteren.
Verdere inlichtingen volgen nog in het Drentenblaadje en op de vernieuwde Drentensite die kortelings online gaat .
In zijn Pausmobiel rijdt hij langs een rivier als hij plotseling een enorm gekrakeel hoort ergens langs de oever. Hij rijdt er naartoe en daar aangekomen ziet hij een Marokkaan in het water spartelen, die in grote paniek probeert te ontkomen aan de kaken van een 4 meter lange krokodil. Op hetzelfde moment komt er een speedboot aangevaren met daarin 3 blanke mannen. Eén van de mannen schiet onmiddellijk op de krokodil en raakt hem in de kop, waardoor het beest stil in het water komt te liggen. De andere 2 mannen trekken de drenkeling, bloedend en half bewusteloos, uit het water en beginnen met roeispanen op de krokodil in te slaan. Vervolgens trekken ze de nu inmiddels dode krokodil uit het water. Plotseling horen de mannen iemand schreeuwen dat ze naar de kant moeten komen. Het blijkt de Paus te zijn. Als de mannen bij de Paus zijn aangekomen zegt deze : 'Ik geef U mijn zegen voor deze dappere en onbaatzuchtige redding.. In deze wereld waar discriminatie nog steeds aan de orde van de dag is, is uw optreden een lichtend voorbeeld voor de manier waarop alle landen en rassen met elkaar in harmonie zouden moeten leven.' De Paus geeft allen de zegen en rijdt weg in een wolk zand. Nadat de Paus is weggereden zegt de man met het geweer, 'Wie was dat eigenlijk?' 'Wel, wel' zegt de schutter, 'hij weet in ieder geval geen moer over de jacht op krokodillen. Is ons aas nog bruikbaar of moeten we een nieuwe Marokkaan in het water gooien?'
Nu heeft het hoofdbestuur altijd al gedacht dat de teefjes last hadden van hun loopsheid, wat ook logisch zou zijn Maar blijkbaar zijn de hormonen van onze Heros danig van slag. En niet alleen zijn hormonen, hij brengt gans de roedel van slag en het is hem iets te veel van het goede aan het worden.
De eentje binnen, de andere buiten regel handhaven we heel consequent. Wanneer dat niet gaat, zoals s morgens wanneer het viertal uitgelaten wordt voor de eerste plas dan gaan de drie teefjes in de tuin voor hun plas en t baasje gaat met Heros een blokje rond.
Heros had het baasje deze ochtend al uit zijn bed geblaft op een toon van baas k moet dringend. Dus is het baasje maar opgestaan om kwart na zeven en na de teefjes in de tuin te hebben gelaten zijn Heros en t baasje een wandelingetje gaan maken. Dat bleek hoog nodig te zijn geweest want de ronde heeft dubbel zo lang geduurd dan normaal. Het baasje heeft er werkelijk op staan kijken van zo n plasvermogen.
Overigens is het zo dat Hera en Belle op dit moment heel veel slapen. Zelfs de tijd dat ze vrij mogen, gaan ze naar hun bench om te rusten, en ook de momenten dat ze in de zetel liggen, slapen ze alsof ze met de nacht hebben gestaan en dubbele shift hebben gewerkt.
Iedereen kijkt hier uit naar het einde van de week, wanneer de loopsheid eindelijk over is, en we al de broers en zussen , neven en nichtjes, opas en omas en aanverwanten kunnen begroeten op de jaarlijkse terugkomdag
Nog enkele dagen en de rust kan weerkeren tussen de oren van Heros. Het is nu toch wel op zn hoogtepunt.
Merkwaardig genoegtrekt hij steeds naar Hera die even loops is als zijn moeder Belle.
Hij heeft het zwaar zitten op dit moment, en net als er op het Drentenforum een topic was van een teef die op een reu reed is het hier ogenblikkelijk van dat wanneer ze de kans krijgen van samen te komen. Hera rijdt dan wel aan de verkeerde kant en Heros loopt dan gewoon onder haar door, recht naar zijn doel.
Dat samenkomen gebeurt dan gewoonlijk wanneer ze elkaar kruisen aan de keukendeur wanneer we de ene binnen roepen en de andere buitenlaten. Dan is het even opletten voor het hoofdbestuur want ze hebben alle twee goesting en ze zijn bliksemsnel.
De baasjes hopen dat het tegen zondag over is en we gans de roedel kunnen meenemen naar de terugkomdag.
We hebben met de kaawpollekeswandeling gezienwat een ellende een loopse teef zichzelf aandoet als ze te snel tussen de reuen mag rondlopen. Het teefje heeft geen ogenblik rust gehad gedurende de ganse wandeling, en dat willen we Hera en Belle echt niet aandoen.
Sportief ? Hij vindt van wel, maar echt sportief is het niet als je zo eens eenmalig tien kilometer fietst
We hebben het hier over onze baas die deze morgen al voor acht uur onderweg was om de Drentmobiel naar de garage te brengen. Nu had hij de keuze van de auto naar de garage te brengen in Turnhout of naar een Citroën garage in Lille. Het baasje koos voor Lille omdat hij de garagehouder daar nog kent ven uit de tijd dat zijn leerlingen daar op stage konden gaan.
Maar Lille is dubbel zo ver weg als Turnhout en zonder auto terugkomen vraagt om een oplossing. En zo kwam het dat de twee grote hondenbenches plaats moesten maken voor de fiets en zo kwam het dat het baasje al fietsend naar huis toe kwam gereden.
Waar het naar zijn eigen verklaringen overal pijn doet na jaren niet meer te hebben gefietst, daar gaan we het hier niet over hebben, maar de volgende keer gaat hij toch de banden wat harder oppompen zegt m .
Ander nieuws komt uit Numansdorp van Lobke. Toch zijn we dikwijls verbaasd wat er zo allemaal te vinden is in Nederlandse bossen. Vorige week had het Nederlandse leger van het bos een openbaar toilet gemaakt, en nu loopt daar iemand rond wat hier in België (en misschien ook wel in NL) in de gangbare taal een potloodventer noemt.
Obelix zou zeggen rare jongens die Hollanders
Belle & co
Lieve mams,
Hier weer wat belevenissen van je Lobke. Afgelopen week heeft mn vrouwtje al op haar blog*over mijn avontuur met de ganzen verteld. Nou, dat vond ik stom hoor, ik was op het blog nog niet eens geboren. En ook nu ben ik daar nog maar een heel klein pupje (zit ik in een tijdmachine of zo?), dus schrijf ik nu maar weer naar jou.
Vanochtend ben ik met mn baasje naar training geweest. Normaal ga ik met mn vrouwtje, maar die heeft weer een tik van de griep gekregen. Ik heb goed mn best gedaan, baasje was heel erg tevreden over mij. We hebben weer zwemles gehad, daar vind ik niet veel aan. Ik ben gek op water, zolang mn poten de grond blijven voelen, anders hoeft het voor mij niet. Maar ja, ik moest, we werden me een lijn overgetrokken, en ik heb erg gesparteld. Als het warmer wordt gaan mn baasjes zelf het water met me in.
Vanmiddag ben ik met mn vrouwtje naar het bos geweest. Het was er erg stil, maar opeens liep er voor ons een vaag figuur, tenminste, volgens mijn vrouwtje. Wat ik zag was gewoon een man, die daar een beetje heen en weer liep te drentelen. Mn vrouwtje vertrouwde het niet, ze heeft daar in het bos al vaker enge mannen gezien, die het opeens erg warm konden krijgen, en daarom maar wat kledingstukken uit deden. Ze vertelde ook een tijdje met een busje pepperspray te hebben gelopen, wat verboden is, maar ze voelde zich er wel veiliger mee. We zijn een stukje teruggelopen, en toen kwam daar gelukkig mn vriend aan met zn baasje. Toen durfde mn vrouwtje wel weer verder te lopen. Die man bleef toch wel een beetje raar doen. Ondertussen was mn verkering zó blij dat hij mij weer zag, dat hij dolenthousiast heen en weer rende, en zo ook even een been van die man raakte .. Tja, die werd toen gevloerd. Mn vrouwtje kon het nog net opbrengen om te vragen of hij niets mankeerde. Dat was niet het geval, en hij maakte zich snel uit de voeten. Het heeft mn vrouwtje wel weer wakker geschud. Het blote mannenseizoen schijnt meestal rond Mei te zijn, als het een beetje warmer wordt. Tja, zo heeft ieder seizoen zn eigen kenmerken.
Dit was het weer mam, ik stuur weer lieve kusjes voor mn hele familie.
Het is een uitvinding van t vrouwtje om al onze honden op gelijke wijze te behandelen. Belle en Hera moeten nog enkele dagen geen contact hebben met heros wegens zijn en hun mogelijke sexuele escapades.
Nu gaan de teefjes samen een uur in de bench terwijl Heros en Lucy vrij mogen gaan en staan waar ze willen.
Hera en Belle liggen dan gewoonlijk een uiltje te vangen. Loops zijn is dan ook niet hun gewone doen en als ze het rustig aan doen is dat voor ieder een zegen .
Het aansluitend uur gaat Heros dan in zijn bench voor een uurtje. Met Lucy is er niets mis, die ontsnapt dus aan de uurregeling. Maar zij geniet duidelijk van de vrije uren samen met Heros. Dat is niet nieuw en we weten het al langer dat die twee het uitstekend met elkaar kunnen vinden.
Wat ook opmerkelijk is, is dat Heros, van wie de bench tegen die van Hera aan staat, regelmatig zijn bench opzoekt en dan zo dicht mogelijk tegen Hera aanligt.
Het hoofdbestuur heeft meer dan eens medelijden met hun grootste, hij heeft het ook niet makkelijk met zijn loopse moeder en zuster.
Nog enkele dagen op de tandenbijten Heros, dan is alles terug normaal .
Wat is het erg voor onze goeie lobbes Heros dezer dagen. Twee loopse teven in huis, zo je best doen om goed voor de dag te komen. Moeder en zus het hof maken en nog veel succes hebben, en dan juist op het goeie moment, zeg maar le moment suprème roepen één van de twee baasjes, of samen in koor, neen Heros of laat dat Heros en dan is de goesting dadelijk heel wat minder.
Die twee hitsige ladys gaan echter onverminderd door met hun aanstellerij en draaien en wentelen zich voor de lobbes zijn neus.
Nu kan dat wel geen kwaad, Heros zijn hormonen werken nog als de beste maar hij is gesteriliseerd. Moest hij één van de twee teefjes een goei beurt geven het is met los kruit dat alles gebeurt. Geen gevaar voor inteeltpupjes, daar zijn vier jaar geleden al voorzorgen voor genomen.
Maar het is de eerste maal in zijn leven dat er twee teefjes tegelijk loops zijn en met zoveel luxe vlak onder of voor zijn neus moet hij duidelijk nog mee leren leven.
Voor wie de ganse situatie ook niet duidelijk is, is Lucy. Die geeft ook tekenen aan dat loopsheid niet ver meer af is, maar kan duidelijk niet begrijpen waarom Heros nu minder belangstelling heeft voor haar ! Meestal heeft Heros maar een knipoog nodig van die kleine en hij is bereid om met haar te spelen. Nu nonkeltje Heros andere katers te geselen heeft loopt ze er een beetje verweesd bij. Nonkel negeert haar, en dat is pas erg voor een speelse en actieve pup als Lucy !
Ondertussen blijft moeder Belle haar dochter en kleindochter maar poetsen en wassen. Heros zorgt voor de achterste om daar te gaan likkenen wassen. Het is een komisch zicht wanneer er twee teven en een reu onder elkaars staart bezig zijn en Lucy zit er dan op te kijken met haar kop scheef, die begrijpt het allemaal niet echt wat er gaande is.
Vandaag waren we dus op de LOSH-attesten dag in Houthalen. Er waren zes Drenten ingeschreven voor deze door de Koninklijke Maatschappij Sint Hubertus (KMSH) keuringsdag voor honden waar in de toekomst mee gaat gefokt worden. Deze attestendag is er zowel voor teefjes als voor reuen.
De deelnemende Drentenwaren waren evenredig verdeeld. Drie teefjes, Libre, Laluna & Lucy. Voor de Drenten reuen waren er Joey van t Jasperspad, Lando en Louis.
Onze kennel was dus met vier honden goed vertegenwoordigt.
De keurmeester was duidelijk niet happy met het koude weer en de bij momenten felle wind. Dat m niet happy was bleek uit zijn humeur. Lucy onder andere liet zich weer eens opmerken door haar tanden niet spontaan te laten zien. t Baasje heeft er moeite mee gehad om haar tanden te laten keurendoor keurmeester Deschuymere.
Achteraf heeft het baasje nog een pint gedronken met de keurmeester en dan bleek hij best een aardig man te zijn. Hij had alleen op dat moment gebnoeg van de koude
Maar hij keurde alle aanwezige Drenten goed voor de fok opmdat ze alle aan de raseigenschappen beantwoorden. Als er nu aan iets niet zou getwijfeld worden dan was het wel de raseigenschappen.
Het baasje was mee gereden met t vrouwtje van Lando. Al ons gerei ligt op dit moment in de bekende lappenmand. De Masjebashi mankeert aan de versnellingsbak en de Drentmobiel heeft een veer van de ophanging gebroken. Maar with a little help from our friends kunnen we toch mobiel blijven. Zo heeft het baasje voor de verplaatsing morgen naar Brussel een auto kunnen lenen van het bedrijf van zijn kleine zusje en zijn schoonbroer. Morgen rijdt hij dus met een spiksplinternieuwe VW-bus naar Meise naar het baasje van Yron om met en aan de nieuwe Drentensite te gaan werken.
Aan al de helpende handen in momenten van autocrisis, bedankt voor de geboden hulp. We gaan dat niet vergeten mensen
Vandaag maar een kort bericht voor de krant, er zijn geen buitenaf berichten gekomen en buiten de gehoorzaamheidstraining van Lucy gisteren ochtend was er weinig te melden.
Die training ging overigens naar ieders tevredenheid best goed. We waren met twee baasjes en twee hondjes op de training. Lucys medestudent was een twaalf weken oud retriever pupje.
Na de les mochten die met elkaar spelen terwijl de baasjes nabespreking hadden en hun huiswerk meekregen. Na afloop bleek dat kleine retrievertje Marie een gans andere kleur te hebben aan genomen tegenover het begin van het spel. Ook Lucy zag er niet uit, beiden hadden liggen rollebollen in het zand dat stilaan begon te ontdooien en dan kan je ongeveer voorstellen hoe twee pups er na afloop uit zien !
Een geluk al dat Drenten een zelfreinigende vacht hebben, zo niet had Lucy de eerste maal kennisgemaakt met het bad en hondenshampoo.
Vandaag is het immers LOSHattesten in Houthalen en dan moeten de honden toch iets of wat toonbaar netjes zijn . Voor de niet insiders wil dat zeggen dat we naar een keuring gaan, ingericht door de KMSH (Sint Hubertus) waar een keurmeester de honden keurt op de aanwezigheid van alle noodzakelijke raseigenschappen om achteraf met deze honden te mogen fokken.
Wij gaan er niet alleen zijn met Lucy, ook Lando, Libre en Louis gaan daar uit ons laatste nestje zijn . We gaan dus weer enkele pups uit ons nestje vandaag terug zien.
Dat zijn dan al drie reutjes die binnen afzienbare tijd, wanneer ze hun medische test hebben ondergaan, HD, ED, SD, PRA, kunnen gevraagd worden als dekreu. Want buiten Lando en Louis zijn er ook plannen om Lennaert in te zetten als dekreu, maar dan in Nederland.De DNA attesten voor al deze honden hebben ze al meegekregen van bij ons uit het nest,daar zijn ze dus al mee in orde. Vandaag dan de tweede stap en dan nog de medische test, ze zijn al goed bezig nu nog eventjes wat ouder worden en uitgroeien
Juul : "Mijne ouwe hond is dood en ik heb een nieuwe gekocht, een jachthond."
Jef : "Ha ja, en kan hij goed jagen?
Juul : "Ik zou het geloven, Ik liet hem aan een konijnenpoot ruiken en hij bracht een haas of een konijn mee, ik liet hem aan de veer van een fazant ruiken en hij bracht een fazant mee naar huis."
Jef : "Wauw, das een goeie hond zeg, en kan die nog meer?"
Juul : "Natuurlijk en nog geen klein beetje ook: ik liet hem aan de string van mijn vrouw ruiken en hij bracht de ballen van mijn buurman mee."
Niet veel te melden vandaag, toch niet van de hondjes. Die twee teefjes blijven voorlopig nog loops en Heros zijn snuffel is steeds meer en meer onder die twee hun staarten te vinden.
Dat is voor het hoofdbestuur dan weer reden om dubbel op te passen wanneer gans de roedel buiten is. Zeker wanneer Heros met zijn harem samen is. Het kan geen kwaad wanneer Heros een keer aan de vuil manieren (zoals het vroeger noemde) gaat maar het baasje moet er dan wel twintig minuten gaan bij zitten om die twee gekoppelden dan te kalmeren. En daar heeft m toevallig meer zin in wanneer het droog en wat warmer is !
Dadelijk gaan we met onze kleinste of jongste is beter gezegd naar de gehoorzaamheidstraining. Nog snel even herinneren dat er niet alleen in t buitenland dient geluisterd te worden maar ook in Vosselaar.
De twee vorige weken ging dat luisteren en aandacht aan de baas geven best naar de baas zijn zin, maar hier dient er toch weer eventjes te worden uitgelegd hoe het gaat met de regeltjes en gewoontes van het huis !
En dan moet de baas aan de slag aan alles wat hier in huis rijd. De Masjebasji moet dinsdag naar de garage en staat geparkeerd om zo weinig mogelijk te gebruiken. Diagnose in de garage druklager van de koppeling maar het baasje is er niet zo zeker die denkt dat het in de versnellingsbak zit maar is eerder van zin het oordeel van de garage te volgen wegens de kostprijs van de herstelling .
De Drentmobiel staat een beetje mank op dit moment maar dat is simpeler op te lossen. Links voor is de dikke veer van de vering gebroken en die gaat het baasje straks na de training vervangen. Blijkbaar is het een vaker voorkomend probleem bij de Berlingos. De vervangveer was wel in voorraad in de onderdelen winkel, en dat heb je gewoonlijk niet bij weinig voorkomende mankementen.
Het gaat nog altijd netjes met de dametjes en hun loopsheid. Hera nadert nu toch wel haar hoogtepunt en Belle blijft maar poetsen bij zichzelf en haar dochter. We vinden haast geen druppels bloed tegen de grond . Enkel als er weer eens een kat het riskeert de tuin te kruisen en er zijn vier Drenten die er een spurt willen uittrekken dan blijven er soms enkele drupjes achter.
Gisteren op de terugkeer uit Frankrijk hadden we de twee loopse bij elkaar op de achterbank van de auto gezet. Heros en Lucy zaten in de koffer op de platgelegde valiezen.
De dekens die we op de achterbank hadden gelegd om hygiënische reden waren nog even netjes als bij het vertrek.
Nu terug in Vosselaaris de bereidheid van Hera om haar staart netjes opzij te houden als haar broer in de buurt komt toch wel opmerkelijk.
Ons baasje is nooit voorstander geweest van castratie en steriliserenmaar op momenten als deze is hij toch overtuigd van het nut van de ingreep. En Heros weet van niks, door de sterilisatie werken zijn hormonen nog wel en alles is zoals vroeger. We vragen ons echter af wanneer hij zich begint af te vragen hoe het komt dat geen van die pups op hem lijkt Of kan dat honden misschien niets schelen ?
Ons baasje is zich ook de koning te rijk omdat we gisteren tijdens de elf uren durende rit van de Charente naar Vosselaar, zo braaf en rustig zijn geweest. Toen het baasje ons de eerste maal uitliet voor een plas en sigaar hadden wij nog geen van ons vier een piep gelaten. En we hebben alles netjes gehouden, zelfs niets overgegeven ondanks dat het de vrees van het baasje was. Honden houden niet vee van veel vertrekken en stoppen of veel bochtenwerk.
Maar wij zijn voorbeeld hondjes zegt m dezer dagen tegen al wie het horen wil, maar t kan snel verkeren is de de ervaring !
Lucy en onze baas zijn net terug van de garage, t zal nogal meevallen zegt den Bart. Hij denkt aan een druklager van de koppeling maar t baasje is haast zeker dat er verder nog brol te vinden is. Maar we hopen dat Bart gelijk heeft, dat scheelt m veel zakken van twaalf kilo brokken !
We kregen twee verzoeken/uitnodigingen in de mailbox. De eerste is voor de bloglezers een allicht onbekende maar de baasjes kennen hem, zijn vrouw en hun Drent al verschillende jaren.
Bob Matthijssen uit Ranst is papierkunstenaar en maakt prachtige kunstwerken in handgemaakt papier uit verschillende grondstoffen. Hij kondigt bij ons een tentoonstelling aan van zijn werken in de nationale plantentuin te Meise.
Dit is de mail die Bob ons schreef, Het persbericht waarvan sprake in de mail sturen we graag door aan de geïnteresseerden.
Hey Simonne & Jan en alle hondjes
Vanaf 30 maart tot 29 september 2013 , bent U van harte
welkom in de prachtige Nationale Plantentuin te Meise,
waar ik mijn beeldend werk exposeer
in de Torenkamers van het Kasteel van Bouchout, aldaar;
Alle gegevens en fotos kan je vinden in bijgaand persbericht
van de Plantentuin.
Na afspraak ben ik ook eventueel aanwezig;
Met vriendelijke groet,
Bob
www.bobmatthysen.be
En ook van Jeanny Wessels, t vrouwtje van Cartouche en onze Lennaert ontvingen we een mail met het verzoek van haar jongste evenementen/ kunstuitingen melding te maken op onze blogs. Uiteraard voldoen we graag aan dat verzoek. We kennen Jeanny als een veelzijdige kunstenares waarbij haar talenten van tekstschrijfster/componist van carnavalschlagers, schilderes, en lesgeefster in haar eigen knusse atelier ons bekend waren. Dat ze nu ook nog de elektronische toer opgaat met haar lightshirts is weer een nieuwe ontdekking. We zijn in elk geval benieuwd wanneer ze een passend T-shirt ontwerpt voor haar twee Drenten Cartouche en Lennaert ?
Maar we laten het Jeanny in deze zelf uitleggen, wie kan het trouwens beter uitleggen dan zij zelf
Hallo bloggelaars,
Ik heb een verzoek! Op het moment ben ik naast mijn reguliere baan bezig met het opzetten van een eigen bedrijfje, nl. ArtTrick. Het is een atelier/bedrijfje met webshop waar ik al mijn kunstuitingen probeer te verkopen. De shop is nog niet helemaal gevuld en in de laatste week van Maart wordt hij officieel gelanceerd via allerlei www kanalen. Nu zie ik dat op jullie site een rubriek Mijn Favorieten staat. Is het mogelijk dat ik daar ook een plekje krijg, als jullie tenminste mijn creatieve uitspattingen zien zitten en ik een beetje favoriet ben ;)???
Ik maak schilderijen, en dieren zijn toch wel mijn specialiteit, maar ook abstract, bloemen ..eigenlijk alles. Verder heb ik samen met Lightshirt shirts ontworpen en ontwikkeld die ik ook via de webshop ga verkopen. Dit gedeelte van de shop is nog niet compleet, omdat ik wacht op de leverancier.
Alvast hartelijk dank en even goeie vrienden als dit niet geschikt is voor jullie drentenblogs.
Groetjes,
Jeanny
Van zelfsprekend is dit geschikt voor onze Drentenblogs, graag gaan we op het verzoek van creatieve mensen in,wij zijn er van overtuigd dat alle beetjes helpen en werken daar graag aan mee.
Wie het niet graag leest, die slaat de puppenkrant maar eens een dagje over. Genoeg nieuws in de serieuze gazetten, vooral over Pausen en Argentinië.
O ja, ook nog melde dat de nieuwe paus in Frankrijk als François 1 door het leven zal gaan. Zo eentje met die naam hadden ze al eens in Frankrijk. Hij heeft zelfs in zijn geboortestad Cognac een kasteel dat nu de hoofdzetel is van het gekende cognacmerk Otard. Die nieuwe François1 treft het maar, gelijk een kasteel in het buitenland, en nog een kelder vol goei spul ook nog eens daarbovenop
We zijn inderdaad in Vosselaar geraakt maar het was geen makkie vandaag ! We zijn vertrokken omstreeks tien uur deze voormiddag. Er scheen toen een mager zonnetje en het was -3°C . Koud maar droog, en dat kunnen wij appreciëren. Tot in Parijs was het mooi rijden op droge snelwegen en met weinig verkeer in de richting Poitiers Parijs.
Maar mooie liedjes duren niet lang (in ons geval 3uur en een half) en toen begon de miserie. We hadden onderweg op één van de signalisatie borden al opgevangen dat de A1 (Parijs-Lille) versperd was ter hoogte van Roissy , wat zoveel wil zeggen als de luchthaven Charles de Gaulle.
Terwijl er al een oponthoud was geweest op de périférique, aan de Porte de Bercy, door een personenwagen die op een ijs/sneeuwklomp, afkomstig van een vrachtauto, was gereden en dus in panne stond, konden we toch afdraaien aan de Porte de Bagnolet richting Lille.
Tot we haast van de A3 op de A1 zouden komen stopte plots alle verkeer richting Noord ! Wij konden nog juist de afrit nemen en dat was goed gegokt van onze baas !
Door de voorsteden van Parijs, Le Blanc Mesnil, Gonesse, Gousainville, is het baasje dan over N- en D-wegen langs Compiégne richting Arras gereden.
Dat is zon 150 kilometer over kleine wegen door allerlei dorpjes met veel verkeerslichten en vooral veel vrachtwagens die met chauffeurs onderweg waren die dezelfde ideeën hadden als onze baas.
Omdat er veel, héél veel sneeuw lag aan de kanten heeft het baasje niet zomaar ergens kunnen stoppen om ons uit te laten.
Plots was er dan toch een mooi geruimd plaatsje en daar stuurde ons baasje de auto in. Het was voor een boerderij en er hingen allerlei lekkere geurtjes in de aan de kant geschoven sneeuw ! Veel plezanter dan die snelwegparkings !
En toen gingen we terug aanschuiven tussen de vrachtwagens, nog zon tachtig kilometer zegde het baasje. We waren toen al goed drie uren aan het filerijden en stilstaan.
In Peronne mochten we dan terug de A1 snelweg op waar nog steeds met man en macht, en met alles waar vooraaan een schop aan zat, aan het sneeuw ruimen was.
Ze deden uitermate goed hun best de fransoozen, maar tegen zulke muren van sneeuw was het zwaarste sneeuwruim materiaal nog maar juist voldoende.
Na elf uur reisweg konden we dan de oprit in Vosselaar opdraaien, moe maar blij dat we terug thuis waren.
Morgen brengt het baasje de Masjebashi naar de garage. Het baasje vreest dat er wat aan de versnellingsbak hapert. De zesde versnelling doet raar en laat zich horen. Dat gaat flink wat grote zakken brokken kosten zegt het baasje, maar dat valt nogal mee, Heros en Belle waren toch al op dieet !...
Vandaag jour de retour naar t Belgikske, was normaal al voorzien voor gisteren maar de weergoden en dan voornamelijk de sneeuwelfjes hebben er anders over beschikt.
Ondergesneeuwde snelwegen, treinen die niet reden, luchthavens gesloten , (blijven die vliegtuigen dan vliegen ?) Vrachtwagens in de schaar en zeurende chauffeurs die elkaar de schuld geven Neen daar hebben wij niet aan meegdaan.
Ons baasje kreeg nog een berichtje uit het buitenland (ja als je zelf in t buitenland zit komt alles daaruit, tenzij het uit Frankrijk komt) .
Karin is wel heel productief momenteel, want buiten correspondent voor deze krant in moeilijkheden is ze zelf ook een blog gestart. Daar hebben we gisteren al over bericht, en de aankondiging op dit blog heeft geen windeieren gelegd. De teller heeft een ferme zwieper de hoogte in gemaakt !
Wij zijn er verheugd in, weer een blog waar een pup van ons een rol gaat spelen. We hadden al een blog met Kiki, eentje met Kiet, een met Hadise en nu een met Lobke. Als we dan ons eigen blog er ook nog eens bij rekenen komen we al aan een aardig aantal blogdrentjes uit onze stal. Nu is Kiki wel over gegaan op het smoelenboek maar ze blijft in the picture.
Uiteraard wensen we Karin, Lobke en Siebe veel schrijfgenot, veel lezers en fijne commentaren op de berichten. We geven hier nogmaals de link naar Karins blog:http://blog.seniorennet.nl/karin1953/
Belle & co
Lobkes verhaal over t vrouwtjes actuele activiteiten
Lieve mams,
Nou, het is hier wat hoor, zit mn vrouwtje opeens de hele dag te knutselen op haar laptop. Ze heeft een blog geopend. Ik geloof dat het allemaal nog niet zo erg goed gaat, want af en toe hoor ik haar wat woorden zeggen die niet zo netjes zijn, whahahaha Ondertussen vergeet ze wèl dat ik er óók nog ben, nou, daar heb ik wel wat dingetjes op gevonden hoor! Gewoon heel vaak heel dwingend tegen haar opspringen, of met een speeltje in mn bek naar haar toe gaan en met mn poten tegen haar armen opspringen. Tja, en als ze dan net bezig is op haar laptop gaat daar wel eens iets fout, hihihi ..
Ondertussen hangen Siebe en ik hier wel de beest uit. Het gaas waarmee ons baasje een stuk van de tuin heeft afgezet voor ons, is geen obstakel meer. Siebe springt er gewoon overheen, en ik dender er gewoon dwars doorheen, dan kom ik óók op verboden gebied. Jammer is alleen wel dat we dan niet meer weten hoe we er weer uit moeten komen. En denk je dat ze ons helpen? Nee hoor. Als je er in bent gekomen, zie je ook maar hoe je er weer uit komt wordt er dan gezegd. Gemeen hè!!!
Ik vind het wel jammer dat de puppenkrant op zn eindje loopt. Ik zou het zo leuk vinden wat meer over mn broers en zusjes te horen. Maar gelukkig zie ik die volgende week weer terug na een hele lange tijd. En ook jou zien we weer mams, ik ben benieuwd of jij het óók leuk vindt om ons allemaal weer te zien. Ik ben wel nieuwsgierig hoe het met de dieventrucjes van mn familie is, misschien kunnen ze me nog wat leren. Hier krijg ik de kans niet om wat te stelen. Misschien kunnen we eens oefenen bij het frietkot?
Lieve mam, wil je heel jouw roedel lieve kusjes van mij geven?
Je Lobke.
Vandaag jour de retour naar t Belgikske, was normaal al voorzien voor gisteren maar de weergoden en dan voornamelijk de sneeuwelfjes hebben er anders over beschikt.
Ondergesneeuwde snelwegen, treinen die niet reden, luchthavens gesloten , (blijven die vliegtuigen dan vliegen ?) Vrachtwagens in de schaar en zeurende chauffeurs die elkaar de schuld geven Neen daar hebben wij niet aan meegdaan.
Ons baasje kreeg nog een berichtje uit het buitenland (ja als je zelf in t buitenland zit komt alles daaruit, tenzij het uit Frankrijk komt) .
Karin is wel heel productief momenteel, want buiten correspondent voor deze krant in moeilijkheden is ze zelf ook een blog gestart. Daar hebben we gisteren al over bericht, en de aankondiging op dit blog heeft geen windeieren gelegd. De teller heeft een ferme zwieper de hoogte in gemaakt !
Wij zijn er verheugd in, weer een blog waar een pup van ons een rol gaat spelen. We hadden al een blog met Kiki, eentje met Kiet, een met Hadise en nu een met Lobke. Als we dan ons eigen blog er ook nog eens bij rekenen komen we al aan een aardig aantal blogdrentjes uit onze stal. Nu is Kiki wel over gegaan op het smoelenboek maar ze blijft in the picture.
Uiteraard wensen we Karin, Lobke en Siebe veel schrijfgenot, veel lezers en fijne commentaren op de berichten. We geven hier nogmaals de link naar Karins blog:http://blog.seniorennet.nl/karin1953/
Belle & co
Lobkes verhaal over t vrouwtjes actuele activiteiten
Lieve mams,
Nou, het is hier wat hoor, zit mn vrouwtje opeens de hele dag te knutselen op haar laptop. Ze heeft een blog geopend. Ik geloof dat het allemaal nog niet zo erg goed gaat, want af en toe hoor ik haar wat woorden zeggen die niet zo netjes zijn, whahahaha Ondertussen vergeet ze wèl dat ik er óók nog ben, nou, daar heb ik wel wat dingetjes op gevonden hoor! Gewoon heel vaak heel dwingend tegen haar opspringen, of met een speeltje in mn bek naar haar toe gaan en met mn poten tegen haar armen opspringen. Tja, en als ze dan net bezig is op haar laptop gaat daar wel eens iets fout, hihihi ..
Ondertussen hangen Siebe en ik hier wel de beest uit. Het gaas waarmee ons baasje een stuk van de tuin heeft afgezet voor ons, is geen obstakel meer. Siebe springt er gewoon overheen, en ik dender er gewoon dwars doorheen, dan kom ik óók op verboden gebied. Jammer is alleen wel dat we dan niet meer weten hoe we er weer uit moeten komen. En denk je dat ze ons helpen? Nee hoor. Als je er in bent gekomen, zie je ook maar hoe je er weer uit komt wordt er dan gezegd. Gemeen hè!!!
Ik vind het wel jammer dat de puppenkrant op zn eindje loopt. Ik zou het zo leuk vinden wat meer over mn broers en zusjes te horen. Maar gelukkig zie ik die volgende week weer terug na een hele lange tijd. En ook jou zien we weer mams, ik ben benieuwd of jij het óók leuk vindt om ons allemaal weer te zien. Ik ben wel nieuwsgierig hoe het met de dieventrucjes van mn familie is, misschien kunnen ze me nog wat leren. Hier krijg ik de kans niet om wat te stelen. Misschien kunnen we eens oefenen bij het frietkot?
Lieve mam, wil je heel jouw roedel lieve kusjes van mij geven?
Zo begint het eerste bericht op het gloednieuwe blog dat Karin is gestart op seniorennet.nl
In het eerste bericht stelt ze zichzelf en haar roedel Drenten voor. We kennen de schrijfstijl van Karin al van haar Numansdorpse berichten in de puppenkrant van dit blog. Enhet is zoals Karin in haar bericht schrijft, er zit sleet op de puppenkrant. Er komen nog weinig berichten van buiten onze eigen roedel binnen en dat was niet de bedoeling van de puppenkrant in de versie zoals we ze een klein jaar geleden zijn gestart.
Dit was de aanzet van de eerste puppenkrant op 26 mei 2012
De puppenkrant
Vanaf heden, en zolang tot het binnensturen van copij uit zichzelf opdroogt geven wij hier s morgens relaas van wat er leeft in Heras Puppyland. Het zijn de belevenissen zoals ze worden doorgestuurd door de respectievelijk hoofdbesturen hier te lande en ginds te buitenlanden.
Het kunnen er meerdere zijn die we de dag er voor verzameld hebben maar het kan er ook een enkel zijn op dagen dat de respectievelijke hoofdbesturen andere beslomeringen hebben.
Hier gaan we met de eerste editie van de zonder meer nieuwe kwaliteitskrant in blogland:
De Puppenkrant van 26.05.12
Van Lando:
Goede morgen mama Hera, tante Belle, nonkel Heros, zussie Lucy en de rest van de familie,
ik wens jullie samen met mijn vriendje Thiebe een hele fijne dag toe! (zie foto) Ik heb heel goed geslapen.
Likjes,
Lando
Zo ging het toen .
Nu komen er nog wel berichten binnen en die gaan we dan bundelen zodat we een tweetal puppenkranten per week gaan publiceren.
We wachten er wel mee tot na de terugkomdag van al onze 27 pups op 24 maart. En nu allen naar het nieuwe blog van Karin, Jan Siebe en Lobke uit Numansdorp onder de rook van Rotterdam
De terugkeer naar wat het baasje hier de nieuwe wintersportoorden in België is een dag uitgesteld.
Alles was hier al in orde gebracht om naar Vosselaar terug te keren, de aanhanger was geladen, ons eten zal vandaag ook terug te voorschijn moeten getoverd worden, en ook alle bagage die niet noodzakelijk was deze morgen moet terug worden opgediept.
Het was gisterenavond toen een mailtje van Karin uit Numansdorp ons verwittigde dat er kans was op een halve meter sneeuw in Frankrijk. Nu leek ons een halve meter wel netjes voor Alpe dHuez en soortgelijke, maar ondervinding heeft ons geleerd dat ook minder dan vijf centimeter al voor de nodige miserie kan zorgen op de Franse snelwegen.
Het baasje is dan even gaan rond googelen en de vooruitzichten was van die aard dat we beter bleven waar we waren.
Op TV gaven ze een uur geleden nog 1.800 kilometer file in België. Nu zegt ons baasje dat zoiets wil zeggen dat alle verkeer op de snelwegen in t Belgikske met file miserie kampen.
Maar dat zijn voor ons maar 150 kilometer file van Kortrijk tot Vosselaar. Anders is het gesteld aan de Franse kant van de grens. De wegensituatie rond Parijs en Lille is vuurrood gekleurd op de meteo France kaarten. En vermits we vanaf Orléans, waar de hinder begint, nog goed 500 kilometer naar huis is, lijkt het beter van af te wachten wat het morgen gaat worden op de Belse en Franse wegen.
Ondertussen is het hier in La Magdeleine ook terug een jas kouder geworden tegenover vorige week. Het is nog wel grijs maar de aanhoudende regen van gisteren is verdwenen.
Er is voor de baasjes hier nog een probleemke opgedoken dat wel te voorzien was. Als zij zelf niet mee in de tuin gaan, dient Heros afzonderlijk van Belle en Hera te worden buiten gelaten. Bij zowel Heros als bij de twee teven beginnen de hormonen flink aan het werk te geraken. Wij hebben de staart van Hera al flink opzij zien gaan wanneer Heros met zijn snuffel onder haar staart ging ruiken. Ook voor Belle, die enkele dagen later loops is geworden blijkt er meer dan gewone appetijt aanwezig te zijn.
Het is oppassen geblazen voor het hoofdbestuur of het baasje mag zich weer twintig minuten op zijn knieën in de natte gazon zetten bij de lovers
Inmiddels blijven we nog een dag langer verstoken van de ons beloofde wintersport vakantie in eigen land !
Hoera wij horen hier juist dat wij ook, net als Luna en Mirza, op wintersport gaan morgen.
We hebben Frank en Sabiene bezig gehoord op TV en als we morgen terug naar Vosselaar gaan komen we terug in de sneeuw terecht.
Spijtig dat ons baasje niet zoals vroeger gaat skieën zoals de baasjes van Luna en Mirza. Want in de tijd van onze voorgangers Sloeber en Bas gingen onze baasjes wel tweemaal per jaar richting sneeuw en bergen.
Dan kwamen twee stokoude tantes van ons baasje, tante Griet en Tante Gus, als hondenoppas van Brasschaat naar Vosselaar om Sloeber, en nadien Bas, ook een mooi verlof te geven. Want die twee hadden het bij de twee tantjes minstens even goed als onze baasjes in de sneeuw.
Onze baasjes gingen toen naar het Italiaanse Süd-Tirol. Justekes over de grens met Oostenrijk op de Reschenpass. Daar hebben ze het jarenlang uitgehouden in het hotel Reschnerhof bij Otti enReno, en de attractie van het hotel niet vergeten, de beste kok van uren in de omtrek, Luis, de broer van de bazin Otti.
Het baasje heeft er al wel eens van gesproken van nog een keertje in de herfst bvb, een week met ons de Alm op te trekken . Maar het hotel is overgenomen door onbekenden, Otti en Reno wonen nog wel naast het hotel maar t baasje zijn maat Luis, is vorig jaar overleden. Zestig jaar de zwaarsteItaliaanse bucht roken heeft zijn tol geeist bij Luis
Allemaal plannen, maar morgen gaan we toch naar de sneeuw. Vroeger gingen we naar de bergen, nu gaan we daarvoor naar Vosselaar
t Kan verkeren zei Bredero
Belle & co
Hotel Reschnerhof was jaren onze baasjes hun "tweede verblijf"
Vandaag een lang bericht van Kyra-Luna in de Lesswoodse* taal gewoon afgekort naar Luna.
Het is een mooi reisverslag van de Oostenrijkse skivakantie en er zijn knappe fotos bij het bericht gevoegd. Hoewel, fotos van Luna met haar vorig jaar aangekochte sneeuwlaarsjes, zijn er blijkbaar niet bij dit jaar. En ze was er nog zo knap mee !
Lees hieronder mee met de verhalen van Luna en haar adoptiezus Mirza de Golden Retriever en hun baasjes
Belle & co
·Lesswoodse, in t Vloms Minderhoutse taal, Minderhout, deelgemeente van Hoogstraten, ergens tussen Antwerpen en Breda. (nvdr)
Hier het verslag van Luna en Mirza In Tirol .
Dag moe,
Niet zols de titel doet vermoeden maken wij dus geen reclame voor een sigarettenmerk maar L&M is onze afkorting hier geworden als baasjes weer eens wisselende diensten hebben en vooral met briefjes en smsjes communiceren.
Net zoals verleden jaar ben ik weer naar de Kitzbuhler-schnee geweest. Niet zoals verleden jaar alleen, maar met mijn kleine (stief)zus Mirza. Noodgedwongen werd het een korte wintervakantie dit jaar want baasjes oma werd begraven op zaterdag zodat we pas op zaterdagavond konden vertrekken. Het is de eerste keer dat ik mijn baasjes echt zo verdrietig gezien heb en ik vind het zelf ook maar raar want die lieve oude mevrouw (moemoe), die me altijd brokjes gaf als ik er was en me steeds vertroetelde, zit niet meer in haar stoel waar ze anders altijd zat. Omdat baasjes een hele dag weg moesten, mochten wij bij Ome Ron en Tante Ingrid gaan logeren. Sjonge, wat zijn we daar verwend en dan waren we zelfs nog niet op reis vertrokken. Het weer op de heenreis was kl... als ik de baasjes mag geloven. Een witte muur tussen Frankfurt en Munchen, deed hen meerdere keren stoppen omdat het zo vermoeiend was. Ik begrijp er niks van want de eerste keer dat wij al dat mooie wit zagen was op de weide in Westendorf. Baasjes zeggen eerder dat het komt omdat wij amper onze kop wilden liften tijdens de rit. Naar t schijnt hebben we wel wat gemaft.
Westendorf was weer Westendorf in al zijn glorie. Ik heb er alvast genoten en als we in de namiddag op het appartement waren, hebben we geen 3 seconden nog onze oogjes open gehad. Wat wil je ook. Heel de voormiddag wandelen en vooral bergop he. Baasje was niet moe hoor ... nee hoor onze drenten/retriever instinct laat toe aan baasjes om relaxt te wandelen (lees: wij zullen ze wel de bergop trekken). En van al dat wandelen kan je redelijk moe worden. Skieen deden de baasjes dan in de namiddag. Ik moet wel zeggen dat samen met Mirza op reis gaan veeeeeeeeeeeeel leuker is dan alleen. Alleen is mijn verantwoordelijkkheid ook groter he want dat wit ding moet je steeds in het oog houden (Baasje kijkt nu veel betekenend zo van 'en jou moeten we niet in het oog houden zeker'). Ook 's avonds mochten we mee op restaurant (kregen we ook altijd een koekje omdat we zo braaf en aardig en lief waren - dat is wat ze noemen 'keeping up appearences).
je ziet moe, hier gaat alles zijn gangetje. Elke dag onze wandeling, elke vrijdag training, regelmatig op bezoek bij omi en opi, en natuurlijk wordt er hier ook uitgekeken naar 24 maart. Wij zullen er zijn ... of zoals Jan daarstraks aan de telefoon zei dus met 1 persoon en 2 honden.
We hebben het hier al eens vertelt denkt het baasje. Sinds een anderhalf jaar hebben we nieuwe buren in het grote huis naast ons waar vroeger de oude dame van adel woonde. Het is voor hen net als wij hier een vakantiehuis of tweede woning.
Het is een jong echtpaar die beide militair zijn. Een sympathiek echtpaar met een dochtertje dat twee weken jonger is dan onze Lucy.
Nu was mevrouw (we zijn nog niet zover dat we tutoyeren) de afgelopen week hier alleen met haar dochtertje. Deze ochtend vertrok ze terug en ons baasje had een kort gesprek met haar. Op de vraag of haar echtgenoot Xavier deze week van dienst was vertelde ze dat haar echtgenoot op dit moment in Mali in Afrika oorlog voert met het Franse leger tegen de moslim extremisten van El Qaida.
En dan denkt ons baasje dat al die oorlogen gevoerd worden in de ver van mijn bed show maar als dan je jonge buurvrouwtje er zo na mee betrokken is dan doet je dat toch wat
Nog nieuws uit het gehucht Ferret Er staat hier aan het eind van de straat een paviljoen. Wat zoveel betekent als een prefab huis van het goedkope soort. De dame die er voorheen woonde nam het niet zo nauw met de orde en netheid en ze is goed twee jaar geleden vertrokken met achterlaten van al de rommel. Ook is de tuin ondertussen ingenomen door metershoge bramenstruiken. Die bramen zijn een uitgelezen gebied voor ons viertal om allerlei dieren, vooral vogels, uit op te jagen. We hebben het vermoeden dat er zelfs eens een vos er zich heeft schuil gehouden .
Nu blijkt het huis verkocht want vandaag, erg ongebruikelijk hier op een zondag, was er daarstraks een ganse familie aan de slag met zwaar materiaal. Een tractor met maaibalk achteraan die ALLES neermaaide, een Manitou verreiker, die al de rommel als ijskasten en TV toestellen van tussen het onkruid viste en twee mannen met bosmaaiers.
Op één achtermiddag hadden ze het terrein terug toonbaar gemaakt.
Op die tijd er een puntgaaf park van maken kan op die tijd natuurlijk niet, maar het is een begin en het binnen komen van ons gehucht krijgt er gelijk een gans ander beeld mee !
Ja hoor , je beleeft en hoort zo nog eens wat op een zonnige Charentaise zondag
"Ik heb een probleem, dokter. Iedere keer als ik naar bed ga, denk ik dat er iemand onder zit. Ik ben zo bang..... ik denk dat ik gek word".
De psychiater stelt nog enkele bijkomende vragen en besluit dan.... " Kom een jaar lang, drie maal per week in behandeling bij mij, en dan zullen we er wel in slagen om die angsten te bedwingen." "Hoeveel rekent u?" "50 Euro per bezoek.", antwoordt de psychiater. "Ik zal erover denken", zegt Hendrik ! Zes maanden later treft de psychiater Hendrik toevallig op straat en vraagt hem: "Waarom ben je nooit meer langs gekomen voor behandeling van je angsten?"
"Nou, 50 Euro per bezoek, drie maal per week en dat een jaar lang is een hele hoop geld voor een arme sloeber als ik.Onze cafébaas van op den hoekgenas me voor 10 Euro "! " Echt ????? En hoe, als ik vragen mag, heeft diecafébaasje genezen?"
"Hij zei me dat ik de poten van onder mijn bed moest zagen ! . . . . Er kan nu niemand meer onder!!!"
Terwijl ons via mail en telefoon de meest bizarre weerberichten bereiken van familie en kennissen in België, Nederland en zelfs Duitsland zijn wij hierdeze ochtend wakker geworden met een stralende zon.
Het was gisterenavond al goed te zien dat het een heldere nacht zou worden zonder maan, maar met duizenden sterren aan de hemel. Het is dus koud geweest vannacht en jet gazon is kletsnat van de dauw.
Nog eventjes wachten en we kunnen terug droog ravotten in de tuin. Dat is op dit moment ook belangrijk want de wandelingen zijn drastisch geminderd met de loopse teefjes Belle en Hera in huis. Sinds Belle het vorig jaar in haar hoofd kreeg van op zoek te gaan naar een reu in het volgende dorp is ons baasje heel voorzichtig geworden met loopse teefjes te laten los lopen. Het baasje is dan ook van mening dat we ons beter kunnen amuseren en moe maken door in de grote tuin te ravotten en te spelen, dan aangelijnd langs de straat te lopen .
Wat ons baasje al wel heeft gedaan, en dat is nieuw voor ons vanwege in België verboden, hij heeft Lucy, je weet wel, miss energy of Duracel-Drent uitgelaten met de fiets. In het begin heeft hij wel water en bloed gezweet, hij had al visioenen van aanstormende ambulances, miserabele ziekenhuiskamers en poenpakkende begrafenis ondernemers, maar na een paar honderd meters liep Lucy netjes naast de fiets mee.
Hij moest natuurlijk wel aandachtig blijven want als Lucy muizenholletjes of opvliegende vogels heeft opgemerkt kan je van alles verwachten. Welke richting ze dan uitgaat is moeilijker te bepalen dan de Euromillions winnen.
Als ze dan een rondje gelopen heeft, soms laat het baasje zich trekken als het zacht bergop gaat, dan komt ze toch wel even in de problemen met haar Duracellekes en hebben we even geen Lucy in huis, wegens ondergedoken met gesloten ogen in haar bench. Lang duurt dat echt niet en even later kan ze weer aan de slag net als die bekende roze trommelende konijntjes
We hebben hier al gesprekken opgevangen dat we dinsdag al zouden terugkeren naar België. t Baasje heeft woensdagavond een vergadering en aangezien dat Frankske en Sabientje met de weerkaart bij de hand koud en sneeuw over Belgenland en Noord Frankrijk hebben voorspeld nemen de bazen geen risico en komen ze rustig aan een gezapig tempo een dag vroeger naar Vosselaar. Ons is beloofd dat we dan nog eens (hopelijk de laatste maal dit jaar) een dag in de sneeuw mogen spelen http://www.nieuwsblad.be/nieuws/weerbericht
We zien wel wat het geeft, ondertussen hebben we nog een stralend Charente zonnetje
Belle & co
Ons "moe" in 't ochtendzonnetje...
Achter in de tuin tussen de bomen, snuffelende Heros...
Gisteren heeft het baasje nog eens hard gewerkt voor ons. Dat wil zeggen dat hij aan de laptop is bezig geweest om in onze naam al die pups, broers en zussen, halfbroers en zussen en alle neven en nichtjes uit te nodigen voor de jaarlijkse terugkomdag.
Morgen binnen twee weken, op zondag 24 maart komen we met ons allen, nog eens samen voor een ontspannen, leerrijke en lekkere namiddag.
De eerste bevestigingen van deelname zijn al terug in onze mailbox gevallen. Harko was de eerste om te zeggen dat zij mee kwamen feesten. Dat verheugt ons want door omstandigheden is het weeral een hele tijd geleden dat we Harko en zijn baasjes Ronny en Carine nog eens zagen.
We gaan onze uiterste best doen om er een topdag van te maken en onze ultieme wens is dat we alle pups zouden terugzien. Nu weten we wel dat zoiets haast onmogelijk is, maar hopen doen we het toch.
Hoe ziet zon terugkomdag er uit bij ons, ? Wel, dat is elk jaar verschillend. Vorig jaar hadden we een flinke wandeling en hadden de baasjes een grote pot hutsepot gemaakt om na de wandeling de inwendige mens terug aan te sterken.
Dit jaar hebben we eenzelfde wandeling ongeveer, en we hebben van onze dierenarts Nelly vorig jaar een cadeautje gekregen. Zij komt voor alle baasjes een initiatie cursus dieren EHBO geven. Fijn en praktisch cadeau vinden wij . Tevens mogen de baasjes vragen die ze zichzelf stellen nu al binnensturen bij ons. Nelly gaat die dan speciaal behandelen tijdens haar voordracht. Optimale voorbereiding voor een optimaal resultaat, en de eerste vraag is al binnen !
Nadien laten we Johan met zijn mobiel frietkot nog eens voor rijden, net als bij de kaawpollekeswandeling. Aanschuiven voor lekkere versgebakken frietjes met de bijhorende sausjes en snacks à volonté bij Johan en Wendy aan de kraam !
Nadien krijgen we daar ook nog eens dorst van en de Lewie, je weet wel die van de moppen op t blog heeft zich bereidwillig aangeboden om nog maar eens de kop te trekken bij de wandeling en nadien den tap achter den toog te verzorgen ! Onze baasjes hebben duidelijk nog fijne vrienden. Door de hulp van Louis krijgen de baasjes de gelegenheid om met alle baasjes een fijne babbel te doen over hun Drentjes.
Ook zijn de reuen die bij Belle en Hera voor zulke mooie nestjes gezorgd hebben uitgenodigd. We hopen ze alle nog eens terug te zien, zeker Zeppos die de laatste weken in niet al te beste gezondheid vertoefde maar volgens de laatste berichten toch weer aan de beterhand zou zijn.
Maar ook met wie het allemaal begon is uitgenodigd, we hopen dat Guido en Ghislaine zich kunnen vrijmaken om met Freya, de moeder van onze Belle aanwezig te kunnen zijn. Dat zou de kliek helemaal volledig maken. Maandag morgen 25-03-2013 kan je gans het verslag van de dag hier dan lezen.
En dan hebben we het over onze goeie lobbes Heros, die heeft echt de tijd van zijn leven, en hij leeft er dan ook zo naar.
Je ziet het in gans zijn doen en laten. zijn twee loopse roedelgenoten, zus Hera en moe Belle laten zijn charme offensief zich goed gevallen.
En zijn snuffel gaat van staart naar staart, wat kan je nu nog meer verlangen als flinke, gezonde, gesteriliseerde reu.
De meisjes zien je graag, bij hem is de goesting de mogelijkheid en de hormonen er nog en er komen toch geen inteeltpupjes van. Wat een luxeleven leidt die Heros hier in de roedel.
Lucy staat er wat bij te kijken want die begrijpt gans de interesse van oompje naar haar moeder en oma niet zo goed. Soms denken de baasjes dat ze zelf ook meer moeite doet om bij haar grote vriend beter in de gratie te komen nu ze concurrentie van de oudjes heeft . En dat is dan voor Heros ook weer aardig meegenomen.
Daarstraks heeft Heros zichzelf weer eens overtroffen in behulpzaamheid. Het is nu stilaan algemeen geweten in Drentenland dat hij graag met emmers draagt. Zo heeft hij deze namiddag de emmer met keukenafval mee naar de kompost hoop gedragen achteraan in de tuin. Toen het baasje de emmer had uitgekieperdheeft het baasje het draagoor van de emmer terug in Heros zijn bek gegeven met het bevel naar t vrouwtje. En dan staat het baasje daar met grote ogen naar te kijken wanneer hij terug huiswaarts keert met de emmer in zijn bek. Ondertussen moet hij ook nog een enthousiaste Lucy van zich weghouden die ook met die emmer wil zeulen ! Maar de emmer is door hem tot aan de deur gebracht !
Het baasje prijst zich nog elke dag gelukkig dat we die destijds hebben gehouden omdat zijn gedrag zo op dat van Bas geleek. En toen was hij nog maar vijf/zes weken oud toen we al zagen wat voor kerel we toen in huis hadden !
Rachid Ben Sjoufellare komt bij de baas van een enorm shoppingcenter achter werk zien als verkoper. Vraagt die baas aan hem "heb je ervaring ?"
"ha" zegt Rachid "maaine broer tie eef ne winkel in tapaait in Cassablanca.
Iek ep daar iene week chewerkt en noe maaine broer eef nen appartement in de Monaaco." Dien baas vind da wel grappig en besluit om hem een kans te geven.
"OK" zegt hij, ik kom vanavond wel eens controleren wat je allemaal verkocht hebt, als het goed is mag je blijven.
's avonds komt de baas terug bij Rachid en vraagt hoeveel klanten hij gehad heeft.
"Iene kalant" zegt Rachid.
"Oei" zegt de baas, "Da's gene vette, en hoeveel heb je verdiend ?"
"100.000 Euro" zegt Rachid.
"WABLIEFT ?!" roept de baas " 100.000 Euro ??!" "Hoe heb je dat gedaan ??"
En de Rachid doet zijn verhaal, hij zegt:
"Wel er kwamme ier e ne menier en tie wou ne vishaakske koepen. Iek ep em tan oek nog tie kleine lancée verkoch met tie molen terop en tie vliegen erbaai. Ikke seg em oek, ij kan nie fissen zonder choeie ekiepement en iek ep em tan nog tie grote fislijn en tie bak verkoch.
En dan ep iek em ook nog tie fiskledij verkoch en tie chrote botten, anders chaan tie ander fissers me em lachen. Ne kalant van Rachid mag er nie lomp uitzien é baas, ij mag dwaaze zijn maar nie lomp é.
En dan iek fraag em waar ij gaan fissen. IJ seg aan de kust. Iek seg waarom chij nie oep de see chaan fissen en iek ferkoop em die chrote boot die in de winkelcentrum staat.
Iek fraag em dan oe ij tie boot gaat ferfoere en ij zeg ij nie weet. Iek em dan tie nieuwe Mercedes met de remorke aan ferkoch en ij friet blij sijn. IJ isse tan naar de bank gewees en ij eef betaald. Et was 101.258 euro maar iek seg, 100.000 is goe want chij goeie kalant.
De baas luistert met open mond naar dat verhaal en zegt " en dat allemaal verkocht aan iemand die een vishaakje kwam halen ??"
"Maar nee !!" zegt Rachid, "ij kwam oem e ne pakske Tampax en iek seg tegen em
Oe weekend is nu toch naar de kloot, waaroem gaadde chij es nie fisse ??"
Vandaag een bericht uit Numansdorp dat zelfs de TV haalde en proefondervindelijk meegemaakt is door onze eigen reporter te velde, Lobke.
Het is niet bepaald het meest frisse onderwerp dat hier ooit behandeld is geweest. Neen, verre van vinden wij zelf
Het is een onderwerp waar de manschappen van het Nederlandse leger op oefening die zich letterlijk niet van hun mooiste kant lieten zien !
Lobke heeft namelijk tijdens de dagelijkse wandeling bij hen in de buurt een openbaar toilet van soldaten gevonden waar her en der hoopjes in het bos waren gedropt.
Is het misschien een nieuwe techniek met niet milieuschadelijke middelen om vijanden af te schrikken ? Of het gaat helpen met El Qaida terroristen is nog een vraag. Tegen hondenliefhebbers en wandelaars is het BINGO voor de legerleiding, maar fraai is anders !
Toevallig is er enkele dagen terug een bericht verschenen op het NL Drentenforum waar Bea Tielenburg net een zelfde probleem meldt. In dat geval had Diesel, de Drent van Bea, normaal een deftige hond van goeden huize zich in een mensendrol gewenteld !
Nu kennen wij in België het fenomeen van hondendrollen her en der wel, maar mensendrollen her en der, en dan nog in honden uitlaat gebieden, neen dat is nieuw voor ons.
Iemand die net zo onthutst was als Lobkes baasje Karin, heeft de regionale TV verwittigd die er op afkwam en er een reportage aan gewijd heeft.
Karin heeft de link naar het programma onderaan haar bericht geplaatst. Veel Scheisse genot
Belle & co
Onfrisse legerpraktijken door onze reporter ten velde, Lobke
Lieve mams,
Vind je het erg als ik vandaag eens een praatje poep doe? Hihihi ..het gaat dan wel om mensenpoep. Toen ik afgelopen dinsdag in ons bos ging wandelen, stonden er opeens allemaal militaire toestanden op de parkeerplaats, en liepen er allemaal mannetjes rond die verkleed waren als soldaat. Volgens mn vrouwtje waren ze bezig met een oefening. Eenmaal in het bos ging ik er gelijk als een speer vandoor toen mn vrouwtje me los liet. Ze vertrouwde het niet, want ik ging gelijk erg ver, en bleef een stuk verder aandachtig op de grond snuffelen. Opeens hoor ik mn vrouwtje keihard bah, vies roepen. Wat nou vies, er lag daar een heerlijk geurende, verse mensendrol ., is toch helemaal niet vies, is LEKKER!! Ik moest gelijk doorlopen, ok, en tot mijn genoegen lag er verderop nóg meer .mmmmm! Ik kreeg de kans niet meer om er bij te komen. Mn vrouwtje begreep gelijk dat het van die soldaten moest zijn, en was behoorlijk kwaad over hun asociale gedrag. Woensdag besloot ze het pad dat we normaal lopen maar te mijden, en nam een andere weg. De stoom kwam bijna uit haar oren, want daar lag nog veel meer, en zelfs langs het paadje naar de parkeerplaats had iemand, zonder zich in de bosjes terug te trekken, de broek maar eens laten zakken om te lossen. Toen waren de rapen helemaal gaar, en begon ze zich af te vragen waar ze een klacht in zou kunnen dienen. Vandaag zijn we niet naar het bos geweest, we zijn in een bos bij Steenbergen gaan lopen, samen met Siebe en het baasje. Toen de baasjes vanavond naar het nieuws op de regionale tv-zender zaten te kijken, kwam daar opeens ons bos mét poep op het tv-scherm. Ook zagen we Bram de schnauzer met zijn baasje. Die heeft blijkbaar de mensen van de tv gewaarschuwd, en die kwamen een kijkje nemen.
Zo mam, dit was mijn praatje poep. Ik begrijp niet waar iedereen zich zo druk over maakt. Poep is lekker, toch?
Na vier jaar hopen is het vandaag gebeurd. Er zijn twee teefjes gelijk loops !
We waren er al enkele dagen op voorbereid maar bij Belle met haar poetszucht is het wel moeilijk om haar op een druppeltje bloed te betrappen. Daarstraks begon Heros aan het hek te blaffen terwijl Belle in haar bench lag te dutten. Omdat ze plots wilde gaan helpen lawaai maken en ze niet buiten kon ging ze voor de deur zitten. Toen de deur openging bleef er een rode vlek achter op het parket.
We waren nu zeker ook Belle is loops !
Als nu onze laatste hoop ook nog werkelijkheid zou kunnen worden en ook Lucy zou loops willen worden dan hoeven we maar twee weken extra aandacht aan Heros te geven opdat hij het niet in zijn reuenhersenen krijgt van zijn moeder, zuster en nichtje te gaan dekken.
Vorige maal toen Hera loops was, heeft hij het wel klaar gespeeld van het baasje twintig minuten bij hen, met zijn knieën in het natte gras, te laten zitten.
In Arnhem is vandaag onze Kiki gesteriliseerd. Vrouwtje Marian heeft geen risico genomen. Kiki had begin deze week vaginitis opgelopen en bij het dierenarts bezoek is dan besloten Kiki vandaag te sterilisren.
Inmiddels hebben we vernomen dat de ingreep goed verlopen is en dat Kiki volledig in orde is.
Meestal staat hier tussen de puppenkrant en het avondbericht een mop. Nu vandaag staat daar stof genoeg om volgens D@ny een heel 2013 te lachen. Wij hebben er in elk geval gisterenavond mee bezig geweest en we geven hem gelijk, het is een superlink.
Voor de Nederlandse lezers, die gaan tweemaal plezier hebben, de eerste maal met wat ze verstaan en de tweede maal met de vertaling van het Aantwaarps naar schoon Nederlands.
We hebben terug een huisdier bij ! Of het een jonkske is weten we niet maar een oude is het zeker niet.
Het is net als de zwaluwen, de kraanvogels en de kievits een voorbode van de lente.
Meer nog ons huisdier heeft zelfs al een naam, hoewel het pas van gisteren laat bij ons op de hof aangetroffen is. Onze Walter II (hij/zij) is gedoopt naar de illustere voorganger van jaren terug.
Onze Walter II is een pad, nu niet het aantrekkelijkste dier wat uiterlijk betreft maar we zijn er blij mee, want net als egels maken ze duidelijk dat we een gezonde, natuurlijke tuin hebben.
Waarom hebben we ons nieuw huisdier nu juist Walter gedoopt zal je misschien afvragen ? Wel dat zit zo in het Frans is een pad un crapeau en destijds was er ene Walter Capiau nogal populair in Vlaanderen (nu iets minder maar soit) en omdat crapeau fonetisch nogal dicht aanleunt bij Capiau lag het voor de hand dat wij hier een huisdier Walter Crapeau hadden.
Voor alle veiligheid hebben we onze Walter II veilig aan de andere kant van de afsluiting gezet. Dit niet alleen voor de veiligheid van Walter II maar ook van Belle & co. Ons baasje herinnert zich vaag dat ze hem ooit vertelt hebben dat padden giftig zijn, maar dat kan m ook uit een heksenverhaaltje onthouden hebben. Bij die toverkollen waren padden steeds één van de ingrediënten van giftige soep of toverdranken.
Nu zouden we niet graag hebben dat Walter II ten prooi valt aan de nieuwsgierigheid van bvb Lucy. Die moet steeds met van alles spelen, en wat ze nadien allemaal al heeft opgevreten weet je best niet.
Voorlopig is Walter II dus ontsnapt aan onze roedel, een sterke poot van Heros of Lucy op zijn rug zou hij/zij toch nooit overleven.
Dat is het baasje vandaag, die gaat vannacht goed slapen zegt m. t Baasje heeft vandaag in t brandhout gewerkt.
Dat wil zeggen, elk jaar laten we een bevriende buur van een nabij gehucht een aantal kubieke meter brandhout leveren. Dat gaat elk jaar netjes, en het is prima droog hout. Maaaar deze herfst was hij waarschijnlijk zijn maatstok vergeten of verloren en dat hebben we gemerkt. Een heel groot deel van de blokken was te groot voor de kachel.
Dus heeft het baasje vandaag die blokken die te lang waren moeten inkorten met zon tien tot twintig centimeter. Stom werk maar het moest gebeuren willen we ons kunnen verwarmen aan die blokken. En het is een ideaal werk bij regenweer als je droog staat onder dak van de hangar.
Ook het aanmaakhout was door zn voorraad heen en ook dat heeft t baasje in orde gemaakt. Urenlang heeft hij planken die enkele jaren terug gerecupereerd waren van de zoldervloer in smalle strookjes zitten kappen met een kapmes. Toen was het voor ons weer plezant want die plankjes waren van de ideale maat om te stelen en dan een eindje verder op te gaan liggen kauwen.
Vroeger maakte het baasje zich daar ambetant over maar tegenwoordig denkt m hebt ze, en amuseer je ermee Ons Lucy brengt die stokjes en plankjes toch mee naar binnen. Die krijgt dan een knuffel wanneer ze het houtje netjes afgeeft. Zo krijgt jet baasje makkelijk genoeg aanmaakhout binnen om de ochtend nadien de kachel terug aan te steken.
(Als m morgen niet te stijf is van het honderden malen bukken tenminste)
We lezen vandaag op het seniorennet dat zij de lezers naar hun mening vragen in verband naar de oprichting van een dierenpolitie om de dieren mishandeling efficiënter aan te pakken.
In het artikel geven ze als voorbeeld de dierenpolitie zoals ze die in Nederland al geruime tijd kennen met al zijn ups en downs.
Er is wat voor te zeggen zon dierenpolitie, maar is er wel geld voor in deze crisistijden waarin de staat bij iedere burger in zijn portemonee poogt te graaien ?
Ons baasje heeft de enquete ingevuld en binnengestuurd. Via onderstaande link kan je ook reageren en jouw mening geven. En je hoeft niet echt lid te zijn van de 50+ club om je mening te mogen geven, doen dus.
Over het overige kunnen we snel uitgepraat zijn, er is na de vorige dagen weinig nieuw nieuwsmateriaal voorhanden. Er zijn verschillende loopse teefjes binnen de familie, maar zij, waar verschillende mensen op zitten wachten dat zij loops zou worden vertikt het van loops te worden, en dan hebben we het over Hadise. De kandidaten die zich hebben aangemeld voor een pup worden wel erg op de proef gesteld, maar de natuur bepaald wat en wanneer het dient te gebeuren, en daar is niks aan te doen
Ondertussen maakt ons Belle een lui hondje van haar dochter Hera. De ganse dag loopt ze Hera achterna om haar zuiver te likken. Zelf dient Hera amper moeite te doen om zich netjes te houden. We hebben tot nu toe nog steeds geen druppeltje bloed gevonden op de vloer.
Ze komen dan soms van de wandelingen terug in een toestand dat er van de originele vachtkleur nog weinig te bespeuren valt zo vettig en vuil, maar op hygiënisch vlak zijn onze Drentjes top ! Zelfs Heros helpt mee, maar hem verdenken we sterk dat die andere intenties heeft dan de hygiëne ! ! !
Ook nog even vermelden dat je ten volle dient te profiteren van het mooie weer in België. Vooral omdat de wind uit het zuiden waait en wij hier in de Charente deze morgen ontwaakten met regen. Het regenweer gaat dus sneller in België zijn dan wat Frankske van den TV gisterenavond voorspelde !
Van het Oud Turnhout/hotel Sint Elisabeth front goed nieuws. Hilde stuurde ons een mailtje :
operatie Nico is goed verlopen. Grote hernia maar alles OK, slaapt nog bijna de ganse tijd, maar is het beste zo hé. Bijna geen pijn, grtjs aan de ganse Faesroedel, Hilde.
Inderdaad Hilde, goed nieuws hé. Nu op naar een volledige herstelling zodat Nico voorzichtig aan terug zijn hobby kan gaan beoefenen lopen en dan ook nog eens met Lando gaan canicrossen. Dat zou dan pas een echt geslaagde operatie zijn !
Ander nieuws Hera is loops. Het zat er aan te komen zoals ze zich de laatste dagen aanhankelijk naar het baasje toe gedroeg. Ook zag je het aan Belle die haar dochter nog altijd poetst alsof ze zelf niet krom kan. Het blijven voor Belle nog altijd HAAR PUPS ook al zijn Hera en Heros inmiddels vier en een half jaar oud. Nu maar hopen dat ook Lucy het voorbeeld van Libre en Liv volgt. Dat scheelt twee weken minder aandacht geven aan Heros die ook nog altijd weet wat m met zijn goei gerief kan doen. Het kan dan wel geen kwaad meer wegens zijn knip maar de goesting is er nog altijd ondanks die ingreep !
En dan voor de mensen in de lage landen die vandaag profiteren van een enig mooie dag. t Is zoals met die mooie liedjes, die duren ook niet lang. Als jullie met de wind uit het zuid-oosten moeten stellen vandaag, dan kunnen we zeggen, het blijft wel warm, maar het waait de vouw uit je broek vandaag in de Charente. Binnen enkele uren komt dat dan bij jullie langs !
We kregen ook nog een foto van Eva en haar Lana toegestuurd vanuit Crem-city Aalter. We hebben zo een grijs vermoeden dat Steven een klein beetje verwaarloosd aan het worden is. Maar anderzijds, als Steven zich zo gaat gedragen als Lana vrezen we een beetje voor de gezondheid en de lichamelijke toestand van Eva.
En zo eindigen we als we begonnen zijn, met de gezondheidstoestand van onze vrienden pupeigenaars.
We hebben de fotos van de reuze machines die bezig zijn aan wat men hier de LGV noemt en dat staat voor Ligne a Grande Vitesse. De hoge snelheidslijn waar binnen twee jaren de Train à Grande Vitesse, de TGV van Parijs naar Bordeaux gaat rijden.
De TGV rijdt al wel van Parijs naar Bordeaux maar nog steeds over de oude sneltrein lijn waar de trein maar de helft van zijn topsnelheid op kan halen.
Nu trekken die immens grote machines een spoor van vernieling door het rustige landschap van de regio Poitou-Charentes. Elke ochtend wanneer het Oostenwind is worden we wakker met de machines die hier op zon twee en een halve kilometer de grond afschrapen om die dan een eindje verder terug achter te laten. Nivelleren noemen ze dat, en dat is nodig omdat een trein die tegen de driehonderd kilometer per uur door het landschap raast, niet te veel hellingen kan nemen. Al een geluk dat die trein haast geluidloos rijdt want lawaai zijn we niet gewend in deze oase van rust die nog altijd La Magdeleine noemt.
Als er morgen geen speciale gebeurtenissen zijn die het vermelden waard zijn, zoals het overtrekken van de trekvogels deze namiddag, dan plaatst ons baasje deze avond de fotos van onze reuzelawaaimakers.
Deze morgen hebben we dan ook nog een bericht van Lobke mét fotos van haar jachttraining. De trainers en Karin t vrouwtje hebben die arme Lobke een kraai in haar bek geduwd. En laat nu zwarte vogels het minst geliefd zijn om te apporteren. Lucy haar trainer Oscar zegt als ze kraaien, spreeuwen en soortgelijk apporteren, dan brengen ze alles binnen maar graag doen ze het niet. Lucy wilde vorige week zelfs geen vrouwtjesfazant en geen eend in haarbek nemen. En die kwamen zelfs niet uit de diepvries !
Verder willen de vrouwtjes van Lennaert en Lobke mij, Hera , aan ons baasje laten vragen van hen niet meer te plagen, want anders gaat hij het bezuren op de terugkomdag ! Ik heb dat gedaan en ons baasje zit hier nu al een hele tijd te doen alsof hij de daver op zijn lijf heeft. Zou hij dat kunnen volhouden tot de 24° maart ? Want doen alsof is niet zijn sterkste kant, en echt bang zijn hebben we hem nog niet weten zijn
Belle & co
Hier de verhalen over hazen, zwarte vogels en trainingen van Lobke
Lieve mams,
Ik moet even wat rechtzetten hoor. Lennaert denkt geloof ik dat ik het braafste meisje van de klas ben, nou, dat ben ik NIET hoor, Lennaert, en dat wil ik ook helemaal niet zijn. Ik ben een Drent, en heb Drentenstreken. Naar de fluit van mijn vrouwtje luister ik alleen erg goed als er verder geen interessante dingen in mijn buurt zijn. En als ik een haas zie, ga ik er als een haas vandoor, en hoor ik geen fluit meer. Vanmiddag was ik mee naar de training van Siebe kijken. Ze waren verloren apport aan het zoeken, en verstoorden een haas Die kwam met zn suffe kop vlak langs mij rennen. Ik herkende hem wel, volgens mij was het die haas uit Frankrijk die daar verstoppertje ging spelen, en ik wilde hem wel weer even achterna. Had mn vrouwtje me nou net aan een paal vastgezet ..jammerrrrr .weg haas!
Gisteren ben ik zelf naar training geweest, en heb ik óók laten zien dat ik niet altijd zin heb om naar mn vrouwtje te komen als ik een dummy heb gescoord. Daar hebben ze iets op gevonden, de lange lijn, pfffffffff.
Vandaag was ik trouwens mn vrouwtje wèl 1x te snel af. Omdat we op training ook moeten wennen aan wild, had ze gisteren een vogel uit de vriezer gehaald om thuis te oefenen. Op het commando vast nam ik hem keurig in mn bek. Ik moest blijven zitten, en mn vrouwtje pakte heel snel haar camera, omdat het er zo mooi uitzag. Dat had ze dus niet moeten doen, want NATUURLIJK bleef ik niet zitten, maar ging met mn vogel aan de wandel. Heel rustig,maar wél zó dat ze steeds net niet in mn buurt kon komen. Uiteindelijk heeft ze me gepaaid met wat lekkers, en heb ik hem netjes zittend afgegeven. Mn vrouwtje vond me tóch knap, omdat ik de vogel heel zacht heb behandeld, en er niet mee ben gaan rotzooien.
Zo mam, dat was het weer voor vandaag.
Nog één vraag, wil jij je baasje vragen mijn vrouwtje en het vrouwtje van Lennaert niet meer te plagen met filmpjes over het verschil tussen mannen en vrouwen? Anders gaat hij het bezuren op de terugkomdag .
Het ziet er vandaag naar uit dat de lente niet ver af meer is. Hier in de Charente duurt het nog een warme dag of twee zoals vandaag en dan staan de eerste narcissen open. Alleen het waait de vouw uit je broek, zon sterke zuid-westen wind waait er vandaag.
De temperatuur is zalig , tot je om de hoek van het huis komt. Dan is het plots de temperatuur van een week terug.
Vandaag wilden we het onkruid in de moestuin spuiten (biologisch tuinieren geeft te veel last in de knieën door rond te kruipen en onkruid uit te trekken) Maar gezien de wind bestaat er teveel kans dat het onkruid bestrijdingsmiddel te ver weg waait en andere gewassen aantast. Niet doen en uitstellen dus.
Vandaag kwam er een grote zwerm trekvogels overgevlogen. Aanvankelijk dachten we dat het de lawaai makende kraanvogelswaren maar het was niet het kenmerkende klepperen van kraanvogels. We vermoeden nu dat het Kievits waren. Die hebben we de vorige dagen s morgens op de akkers zien zitten wanneer we in Villefagnan naar de bakker reden.
Vorige week stond er in de krant dat er al ooievaars gesignaleerd waren in de buurt van Angoulême, vandaag dan Kievits en heel binnenkort dan ook de zwaluwen. En dan is het ECHT lente.
Die zwaluwen kunne trouwens zo terug in hun appartement terug intrekken bij ons in de voormalige stal. De invliegroute is vrij gemaakt en de nesten van de vorige jaren zijn netjes blijven hangen . Onmiddellijk beschikbaar heet dat dan in immobiliëntaal.
We zijn nu al benieuwd of we weer zon hard werkend zwaluwenkoppel in huis krijgen, die van de ochtend tot valavond, in de weer zijn om hun talrijke kroost te voeden.
Die avond werd feest gehouden met een afscheidsdiner ter gelegenheid van het vertrek van de pastoor uit de parochie. Een lokale politieker was uitgenodigd voor een toespraak ...
Omdat die op zich liet wachten besliste de pastoor de tijd in te vullen met enkele herinneringen en hij vertelde. "Mijn eerste indruk toen ik in deze parochie aankwam, die kreeg ik bij de eerste biecht die ik hier hield. Meteen dacht ik dat de bisschop me in een verschrikkelijk oord stuurde. Omdat de eerste die bij mij te biechten kwam, bekende dat hij een televisie gestolen had, geld gestolen had van zijn vader, eveneens het bedrijf waar hij werkzaam was bestolen te hebben en tevens een relatie te hebben met de vrouw van zijn baas. Bovendien maakte hij zich schuldig aan drugstrafiek. Om te eindigen bekende hij een venerische ziekte te hebben doorgegeven aan zijn zus. Ik was ontsteld toen ik dit allemaal hoorde, maar al vlug leerde ik meer mensen kennen. En ik moest toegeven dat die totaal anders waren : ik realiseerde mij dat ik in een parochie terecht gekomen was met door- en doorbrave, diepgelovige parochianen, doordrongen van de christelijke waarden. En zo beleefde ik de 25 zaligste jaren van mijn priesterschap...
Op dat ogenblik komt onze politieker binnengestormd ~zich uiteraard uitgebreid verontschuldigend voor zijn laattijdige aankomst~ en begon op de hem eigen flamboyante wijze meteen zijn speech : Nooit zal ik de eerste dag van de aankomst van Eerwaarde Heer Pastoor in onze gemeente vergeten. Meer zelfs : ik had de eer en het voorrecht als eerste in zijn biechtstoel te mogen plaatsnemen.
Waarop de halve zaal in zwijm ging.
Moraal van het verhaal : TE LAAT KOMEN HEEFT NIETS DAN NADELEN
Weer een late uitgave vandaag van de puppenkrant vandaag. Het baasje had nog belangrijke zaken te regelen zoals de verzekering van de Masjebashi gaan betalen, een vleesmolen binnen garantie gaan regelen en nog wat kleinere prulletjes arrangeren En dan moet de krant even wachten want het baasj wou alles klaar hebben tegen twaalf uur om dan deze namiddag er vol in te vliegen in de tuin. Want het is hier heel mooi weer op t moment.
Nu kregen we vanuit Roosteren een flink lang bericht van Lennaert die zich waagt aan een vergelijking met het gedrag van zijn zussen Lobke en Lucy. Wij van onze kant raden het Lennaert af. Je mag vergelijken, maar dan wel met andere reuen, zoals bvb Lando en zijn eigen pa Cartouche !Je kan het toch niet halen van die kliek teefjes. Vraag het maar eens aan die grote dikke sukkelaar van een Heros als je hem de 24° van deze maand ziet. Niks kan je met die grieten aanvangen is Heros zijn mening. En die kan het weten met Belle, Hera & Lucy als huisgenoten.
Als t baasje klaar is met het werk in de tuin dat hij vandaag wil gaan doen gaan we eens wandelen tot aan de LGV werken. Dat zijn de werken voor de nieuwe supersnelle TGV lijn die ze hier op zon 2,5 km afstand aan het aanleggen zijn. De machines zijn zo groot dat de banden alleen al een halve meter hoger zijn dan het baasje groot is.
We laten vanavond wel wat weten of het baasje weer niet overdreven heeft.
Belle & co
Hier komen Lennaerts belevenissen
Hallo familie,
Hier meld zich weer eens Lennaert. Bij honden is het net als met mensenkindjes. In de eerste jaren (bij ons honden maanden) valt er veel te melden, te fotograferen en te filmen. Langzaam wordt het dan minder, en dat heeft dan misschien niet zo veel met de ouders (bij ons honden de baasjes) te maken, maar wel met het constante middelpunt van aandacht. Op een gegeven moment hoeft die constante aandacht niet meer en heeft het mensenkind/jonge hond behoefte aan een eigen leefruimte, gedachten en instincten. Zo ook met mij Lennaert! Natuurlijk ruk ik nog altijd de jongste aanplant uit de tuin, verstrooi het oud papier door de hele schuur en besmeur alle ramen met mijn kwijl en vieze poten, maar als ze een fotootje willen maken ben ik weg.
Mijn ouwe heer gaat volgende maand naar de fok dag in Barneveld. Een vorig nest van hem wordt dan gekeurd en er wordt gekeken of hij wel goeie eigenschappen heeft door geërfd. Heeft hij die dan? Ik maak maar een grapje hoor. Hij is altijd heel aardig tegen mij en we stoeien nog elke dag. Af en toe doe ik lelijk tegen hem en grommelt hij even van zich af. Bijten doet hij nooit. Ik vind het leukste om hem bij de halsband te pakken en samen lopen we dan kontje aan kontje door de tuin. Deze week heb ik zijn halsband doorgebeten en de baasjes waren not amused.
Op het moment is het erg stil bij ons. De Poezen zijn weg, nee niet weggelopen maar bij de dierenarts. Ze worden allebei geholpen. Toch wel zielig! Het verstand zegt het moet, meteen hebben we hier 20 katten rondlopen en het gevoel zegt wat waren ze toch leuk die bolletjes bol met klauwtjes . Ik zal het vrouwtje meteen eens gaan afleiden, en dat gaat het beste als ik iets kapot maak in de tuin, dan denkt ze direct niet meer aan poezen.
Ik had gehoopt deze maand te beginnen met een jachtcursus, maar nu hebben we bericht gekregen dat ik niet mee mag doen. Eerst stond ik op de wachtlijst en daarna hebben ze de pups gekozen die ook daar de puppycursus gevolgd hebben.
Vrouwtje gaat maar weer in de buurt informeren naar vervolgcursussen in een rijtje lopen met hondjes met jasjes aan, want ik heb het toch wel hard nodig. Aangezien Lucy mijn zusje is en die ook .(mopper, ontplof!) ..meer hoef ik niet te vertellen. Via via heb ik vernomen dat Lobke, mijn andere zusje, wel heeeeeel goed bezig is. Ze luistert goed naar de fluit van het vrouwtje, heeft vaste verkering en ze schijnt een neusje voor patrijzen te hebben, of tenminste alles wat op de grond scharrelt en ook de lucht in kan. Ik heb nog nooit een patrijs gezien, en ik heet nota bene patrijshond?! Nog een paar weekjes en ik zie mijn grote familie weer. Ik denk niet dat jullie de kleine timide Lennaert terug herkennen!
Het was deze namiddag schitterend weer in La Magdeleine en het baasje had nog een serieus zwaar werk te doen De tent van de Drentenvereniging die we tijdens de Kaawpollekeswandeling gebruikt hebben en die voor het wijkhuis stond opgesteld was kletsnat, zelfs met sneeuw op, afgebroken en dus kletsnat opgeborgen.
Dat is natuurlijk niet de ideale methode om een tent voor enkele maanden op te bergen en dus had het baasje de zeilen van de tent op de aanhanger laten liggen en dus ook meegebracht naar de Charente om ze hier in de schuur of onder de hangar te drogen.
Nu met dat mooie weer van vandaag heeft hij de tent op het gazon uitgespreid om ze te drogen in de al lekker warme zon. Maar eerst had hij onze Husq van stal moeten halen om het gazon te kortwieken.
Eens de tentzeilen netjes uitgespreid lagen was het normaal kinderspel geweest maar we hebben hier nog wat Drentengespuis rondlopen die steeds heel hulpvaardig willen helpen (?)
Op een bepaald moment lag Heros en Lucy zich op hun rug over het kletsnatte zeil te rollen. Dan weer was Lucy met de opneemdoek weg om die heel braaf te komen terugbrengen. Op hetzelfde moment was Hera met de aftrekker pleitte. Het baasje was het toen beu en is het foto apparaat gaan halen om bewijzen te hebben. Meestal is het dan gedaan met de varkensstreken en ook nu was het alleen Lucy die nog maar eens met de opneemdoek aan de haal ging. Uiteindelijk is alles nog goed gekomen en op goed een uur tijd was de tent aan binnen en buitenzijde droog genoeg om terug in de BigBag te worden opgeborgen.
Volgende maal dat de tent zal worden opgesteld zal het zijn tijdens de roofvogelhappening in Kasterlee op zondag 9 juni 2013. Daar gaan we aanwezig zijn met de jachttraining JacOrion en enkele fokkers uit de omgeving die er met hun honden komen demonstreren.
De tent zal er dan terug netjes en goed verzorgd uitzien
Vosselaar of La Magdeleine het maakt eigenlijk niet veel verschil waar we ons bevinden. Zeker niet als het gaat om de nieuwsgaring over de pups. Wij komen de nieuwtjes wel te weten of de baasjes weten ons wel te vinden.
Gisteren kregen we toch wel een opmerkelijk bericht uit Arendonk van de baasjes Karine en Georges van onze Libre. Opmerkelijk is nu niet echt het woord want het zat er aan te komen. Ons baasje had twee weken geleden al een soortgelijk bericht opgevangen uit Katwijk aan Zee. Daar meldden Kirsten en Jan de baasjes van Liv hetzelfde als Karine en Georges Onze meisje worden groot, beiden zijn voor de eerste maal loops !
Daar het bij Liv in het begin nog wat onduidelijk was hadden we daar nog geen melding van gemaakt, maar bij Libre is het klaar en duidelijk, de meisjes worden volwassen !
Nu is elf maanden een heel normale leeftijd voor een Drententeefje om de eerste maal loops te worden . Bij Oma Belle en moeder Hera hebben wij ons destijds toch vragen gesteld toen ze pas na meer dan veertien maanden de eerste maal loops waren. Toen hebben wij dat telkens gemeld aan onze dierenarts die ons de geruststelling gaf dat een trage hormonale werking enkel maar positief is voor de gezondheid. Het is natuurlijk niet gewenst bij iemand die zn teefje(s) elke loopsheid laat dekken om een nestje te hebben, maar dat noemen we dan ook broodfok !
Hier is het dus positief, enkel gaan we waarschijnlijk met verschillende loopse teefjes te maken hebben tijdens de terugkomdag Als we dan de combinatie krijgen met enkele bijdehandse reuen (en zo kennen we er wel enkele) gaan er bij de wandeling ditmaal niet veel honden los lopen. De reuen niet omdat ze anders de ganse weg de teefjes komen lastig vallen en de teefjes mogen dan niet los omdat ze wel eens andere plannen zouden kunnen hebben dan een natuurwandeling te maken.
Dan durven we nog niet te spreken van de mogelijkheid dat ze wel eens de plaat zouden kunnen poetsen, en hun geluk/plezier bij andere rassen zouden gaan zoeken bij reuen in de omgeving
We zien wel wat het gaat worden eind deze maand als we al die pups en nu toch al wel volwassen Drenten bij elkaar gaan treffen aan de kantine van het golf oefenplein aan de Krikskesstraat in Vosselaar/Beerse
Ondanks allerlei berichten en signalen, dat het beter en warmer gaat worden zijn er ook tegenberichten.
De weermannen van de verschillende TV-stations spreken elkaar tegen. We horen Frankske van één vertellen dat het warmer gaat worden en David van VTM (ja die met zijn bros) zegt dat het nog wel wat blijft duren.
Dan raadplegen wij een derde expert ter zake en dat zijn de Polissen, of de flikken als dat beter bekend is.
Kijk hier wat de Flikken ons te melden hebben over de toestanden op de weg.
Het is koud in de Charente, bitter koud en met nog een fikse wind erbij maakt het dat het zelfs zuur weer te noemen is. Maar het is droog en in de namiddag is er elke dag steeds de zon door gekomen.
De temperaturen die de plaatselijke weermannen en madammen voorspellen worden bijlange niet gehaald. Het draait m zo rond de 0 graden s morgens, afhankelijk op welke thermometer je kijkt en of hij in of uit de wind hangt.
Deze ochtend hadden we afspraak met de verwarmingshersteller omdat de centrale verwarming was uitgevallen wegens vervuilde fioul die ons de laatste maal geleverd was het laatste uit de grote citerne zeggen ze dan.
Het baasje had al in september gevraagd om eens naar de centrale verwarmingsketel te komen kijken in verband met het jaarlijkse onderhoud maar er was toen geen tijd en te veel werk en nadien was het vergeten werk Nu zaten we dus het huis te verwarmen zoals vorige eeuw algemeen was, met een kachel. Die kachel maakt het wel lekker warm in de huiskamer en de keuken maar verderop is het kil in huis.
Maar daar gaat monsieur Bonnaud, onze chauffagist, nu snel verandering in brengen. Hij kent de verwarmingsinstallatie door en door omdat hij ze destijds als schoonzoon van de vorige eigenaars zelf heeft geplaatst. En wij hebben het volste vertrouwen in zijn vakkundigheid.
Deze namiddag gaat het baasje nog eens trainen met dat jonge geweld van ons. Lucy moet tegen zestien maart netjes kunnen showlopen. D.w.z. zich een beetje gedragen in de ring wanneer ze zich moet tonen aan de keurmeester tijdens de LOSH-attestendag in Houthalen. Het baasje heeft er ditmaal wel vertrouwen in, we hebben enkele lessen speciaal ringgedrag genomen en daar toch wel heel wat opgestoken van wat keurders echt van baas en hond verlangen. En dat gaan we nu oefenen.
de aanleiding om dit onderwerp hier ook eens aan te snijden.
Je kan wel terugvallen op de rasinfo bij de rasverenigingen maar toch zijn er soms uitschieters die je niet dadelijk zou verwachten bij de zorgvuldig uitgezochte combinatie van teef en dekreu.
Zo zijn er bij voorbeeld in dat laatste nest dat wij fokten, het nest van Hera met Cartouche overwegend grote Drentenpups.
De pups zijn nu elf maanden+ en we kunnen nu haast met zekerheid zeggen dat de pups op twee na alle groter gaan worden dan hun ouders.
Van de zes teefjes zijn er vier die groter gaan worden dan Hera, enkel Lily ons kleinste bij de geboorte, en Libre de tweede kleinste, gaan zo groot worden als hun moeder. De andere vier steken nu al op 11 maanden boven hun moeder uit.
Bij de reutjes is het net zo. We zien Lando haast wekelijks en ook Lennaert die bij zijn vader Cartouche woont zijn nu al groter dan hun pa.
Bij het nestje van Belle met Ferron zijn de pups dan weer ongeveer even groot als hun ouders gebleven.
Bij ons allereerste nestje zijn Heros en Harrhy, twee reuen, groter dan hun vader Zeppos. Hercule, die bij zijn vader gaan wonen is heeft dezelfde grootte als Zeppos terwijl het vierde reutje Harko, het evenbeeld van zijn moeder is en een klein beetje groter is dan Belle. De twee teefjes Hera en Hadise zijn even groot als Belle, maar smaller gebleven dan hun moeder.
Nu kan je voor de Drentsche Patrijshond stellen dat ze groeien tot ze een jaar oud zijn. Nadien gaan ze niet meer de hoogte in maar groeien ze uit.
Hiermee bedoelen we dat ze meer body krijgen en wat forser gaan worden.
Dat is wat ons boeit en wat we zelf met onze eigen ogen gaan kunnen vaststellen op 24 maart wanneer al de pups, die bij ons geboren zijn, uitgenodigd zijn op de terugkomdag.
Wij zijn er haast dagelijks mee bezig hoe de pups, waarvan de oudste inmiddels +4 jaar zijn, het stellen naar lijf en leden. Ook met de eigenaars van de dekreuen houden we kontakt. Want ook die mensen zijn selectief bezig met vast te stellen waar zij hun reu gaan inzetten en bij welke teef.
Voor het artikel waar het allemaal mee begonnen is geven we hier de link.
Nu is het zo dat er bij hondencentrum wel meer interessante artikels verschijnen en het abonnement gans gratis is. Dus wat let je om zelf ook bij hen in te schrijven voor hun nieuwsbrief ?
Op wie het eerste deel van de titel slaat zal voor de vaste lezers van dit blog wel geen raadsel zijn denken wij. Inderdaad, Lucy is er nog maar eens tussenuit gemuisd tijdens de wandeling. Vandaag wilde het baasje het nog eens met zn tweetjes proberen, Lucy samen met Heros.
Nu was het baasje in de mening dat Lucy en Heros erg goed met elkaar kunnen opschieten, dus zullen ze wel bij elkaar blijven Mis poes, Heros bleef inderdaad bij het baasje, maar die jongste van ons ging als een pijl uit een boog een vlucht vogels achterna !
In geen tijd was ze uit zicht, en wie de fotos gisteren en eergisteren vande uitgestrekte velden heeft dan ook een gedacht van waar ze zou kunnen zijn heengelopen .
Dus kwam de Mitsubishi van stal om dat stuk ongeluk te gaan zoeken. Nu was dat ook weer wat te snel van t baasje, want we waren nog maar amper de straat uit of ze kwam al haast even snel als ze vertrokken was, terug onze richting uitgelopen. Het baasje heeft haar niet in de auto gelaten maar is omgedraaid en heeft haar achter de auto laten aanlopen. Het zal haar leren is zijn gedacht.
Nu de gekwetste staart, dat kan bij iedereen gebeuren maar in de eerste plaats bij een hond waarvan de staart overuren draait omdat hij/zij mee mag gaan wandelen.
Zo gebeurde het deze namiddag bij Hera toen het baasje met de leibanden buiten kwam. Hera heeft met haar staart waarschijnlijk tegen het hekken van de tuinafsluiting geslagen en juist het achterste tipje van de staart gekwetst.
Niet erg maar het zag er niet uit, en een typisch raskenmerk is het al helemaal niet. Een bruine staart, met een wit stuk, met aan het einde een rode wimpel daar gaat geen enkele keurmeester in lopen op een show of een clubmatch.
Toen we van de wandeling terug thuis waren was het bloed al lang gestold en het bloeden gestopt. Aan de bloederziekte von Willebrand dissease lijdt ze duidelijk niet !
Er zit op de bank een prachtige sexy vrouw met een kat op haar schoot. De man die daar ook zit. kan zijn ogen niet van die vrouw af houden De vrouw krijgt dat in de gaten en zegt zou u de poes willen strelen. Ja zegt de man. maar die kat zit in de weg !!
Ons baasje is opgelucht en met rede. Sinds de kaawpollekeswandeling was er geen puppenkrantnieuws meer binnen gekomen. Dat verwonderde ons baasje wel omdat hij zo stillekes heimelijk had verwacht dat al die pups in hun pen gingen kruipen over hun belevenissen in de Kempische bossen !
Neen, onze baas is blij omdat hij nieuws in zijn mailbox heeft gekregen uit jawel Frankrijk !
Inderdaad, het was al eventjes stil vanuit Numansdorp, maar dat was normaal omdat ons baasje wist dat Lobke, Siebe en de baasjes in Frankrijk achter de patrijzen, fazanten en hazen zouden aangaan.
Het baasje had al wel enkele korte en wat langere berichtjes gekregen maar dat waren meer info verhaaltjes en vragen. Niet echt het puppenkrantnieuws.
Maar gisterenavond kwam er dan toch een krantenartikelin onze mailbox gedonderd met enkele fotos.
En laat die fotos nu ongeveer hetzelfde laten zien van wat ons baasje in zijn klein Kodakske daarstraks heeft opgeslagen met ons, Heros en Hera, als onderwerp. Ook zij hadden de ruimte zo ver het oog reikte, alleen waren er hier geen drukke wegen in de buurt
Belle & co
Lobkes Franse avonturen in woord en beeld
Lieve mams,
Ik ben even weggeweest, maar daar ben ik weer. Ik heb heel veel beleefd. Zondag gingen we voor een paar dagen op vakantie. Ik heb heeeeeel lang in de auto moeten zitten, en dat heb ik goed doorstaan. s Avonds stopten we ergens, en gingen we in een hotel. Dat vond ik niet zo leuk, ik miste onze tuin, ik kon daar niet in en uit lopen. We bleven daar slapen.
De volgende dag gingen we ergens naar toe waar ik heerlijk los mocht lopen. Een heeeeeeeele grote tuin was daar, en daar mocht ik me uitleven. Ik rook daar van alles, en ik ben heel veel heen en weer gerend op zoek naar dingen die ik rook. Ik heb ook voor het eerst in mn leven een haas ontmoet .. Die vond ik wel interessant, en ben daar dus als een speer achteraan gegaan, maar hij ging wel erg snel en erg ver. Op een gegeven moment was ik hem kwijt, en ben heel ver van mn baasjes nog blijven zoeken, in de hoop hem weer tegen te komen. Helaas .., inmiddels hoorde ik de fluit van mn vrouwtje, en ben maar weer terug gegaan. Ik was zó moe daarna, dat ik plat op de grond ben gaan liggen uitpuffen. Mn baasjes zeiden dat ze erg ongerust waren geweest, omdat ik zó ver weg was, dat ze me niet meer konden zien. Daar moet wat aan gedaan worden, zeiden ze, en ze hadden het over hazenrein maken. Weet jij wat dat is , mam?
De volgende dag mocht ik me wéér uitleven in een hele grote tuin, toen ook een keer met mn baasje ipv met mijn vrouwtje. Mn vrouwtje heeft daar wat fotos van gemaakt.
Ik was wel heel erg moe hoor, van die twee dagen. Maar ik heb van een aantal mensen gehoord dat ik een hele knappe hond ben, en dat ik vaker op die manier mag rennen. Ik zou het eigenlijk best wel leuk vinden als ik dat eens samen met mijn broertjes en zusjes mag doen, die zijn vast en zeker net zo goed als ik daarin, dat kan niet anders!
Zo mam, je weet nu waarom je zo lang niets van me hebt gehoord.
Hiervandaan weer heel veel lieve kusjes voor iedereen van je
Dr. Nelly Mols, nog steeds onze steun, toeverlaat en raadgeefster.
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Even voorstellen
Begonnen als Bas & Belle blog is de hoofdrolspeler Bas noodgedwongen vervangen in de cast . Bas was de oudste met zijn vijftien jaar en toen hij overleed op 6 november ’08 stonden we in twijfel. Houden we de naam als Bas & Belle of gaan we hem aanpassen aan de actualiteit ?
In samenspraak met de lezers hebben we dan besloten het blog met dezelfde naam te laten voortbestaan als hulde aan die fijne kameraad die Bas steeds geweest is.
Nog geen week na het overlijden van Bas heeft Belle een prachtnestje gekregen met zes prachtpup’s. Vier reutjes en twee teefjes behoorden vanaf 12 november tot onze roedel.
In2008 moesten alle rashonden een naam krijgen die begon met een letter H. Zo kregen we een Hercule, Heros, Hera, Hadise, Harry en Harko. Hierbij zijn Hera en Hadise de teefjes.
Hera en Heros zijn bij ons gebleven zodat we het blog het Belle, Hera en Heros blog zouden kunnen noemen. Dat gaan we echter niet doen… Het is Bas & Belle en het blijft zo. Wat we wel gaan doen is de ondertitel aanpassen. “Dwaze belevenissen van twee prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden” gaan we aanpassen naar “drie prettig gestoorde” en dat prettig gestoord”is met die twee jonge nieuwkomers niet eens overdreven…
Ik ben Jan
Dat waren de goei en de slechte nachten van vorig jaar toen we de zorg hadden over onze twaalf pups die deze week éénjarige hondjes zijn geworden.
Hier in de gehoorzaamheidscursus mag het dus wel. Dinsdag zat ze op les met een Frans vondelingetje Marie van vier jaar oud. Vandaag waren het twee zusjes Duitse staande langharen van zes maanden oud.
Maar zijn onverschrokkenheid heeft ook goede kanten. Tijdens een vakantie in Normandië gingen we naar het eiland Saint Michel. Waarschijnlijk had iedereen die dag besloten hier naar toe te gaan want het was druk, druk zo druk. Je kon geen kant meer op en de straatje raakte verstopt. Er ontstond
De muur gaat open, en de dame rijdt met haar rolstoel in een klein kamertje waarna de muur zich weer sluit.
Hera lag daar prinsheerlijk eten te geven aan twaalf hongerige pups. Een groot deel van hen had op dat moment al aan de kunsttepel gelegen zijnde een puppyzuigflesje met puppymelk.
Om kwart voor twaalf was het eerste pupje geboren en vanaf dat moment hadden de baasjes en Nelly hun handen vol gehad met pupjes opvangen, droogmaken, wegen en noteren en elk pupje een verschillend gekleurd herkenningsbandje om het halsje te knopen. De eerste acht pups kwamen om de vijftien minuten zodat Hera amper tijd had om ze alle droog en proper te likken. De baasjes konden dan rond vier uur in de morgen heel tevreden neerkijken op twaalf gezonde mooie pupjes.
En ze groeiden als kool door de goede zorgen van moeder Hera die niet van haar pups week. Toen ze uit de grote kommen gingen eten bleken we ook nog eens de properste eters ooit in huis te hebben met deze twaalf. Zelden is er een doek aan te pas gekomen om er eentje terug proper en herkenbaar te maken !
Vorige zondag hebben we dan de meeste van de pups terug gezien. Negen van de twaalf pups waren samen met ons op de terugkomdag. Negen mooie pups die nog even moeten uitgroeien. Inmiddels hebben vier van de pups hun LOSH attest al behaald wat hen in de mogelijkheid stelt in de toekomst een nestje te hebben volgens de KMSH normen (Sint Hubertusvereniging).
En 
