Ik ben Jan
Ik ben een man en woon in Vosselaar (B) / La Magdeleine (F) (België / Frankrijk) en mijn beroep is Technisch leraar autotechniek/carrosserieherstelling op pensioen.
Ik ben geboren op 05/09/1948 en ben nu dus 76 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Onze drie Drentsche Patrijshonden, tuinieren, klussen, auto's repatriëren voor VAB.
Ik ben sinds 1971 gehuwd met Simonne.
Sinds 1983 heb ik gans Europa doorkruist tijdens de vakanties om gestrande reizigers en hun auto's te repatriëren in opdracht van VAB. Sinds enige tijd ben ik met de depannages gestopt.
Zoeken in blog
Beoordeel dit blog
Op 02-02-2014 was Jeanny Wessels de 350.000° bezoeker van dit blog. Jeanny vertelt dat ze foto's van zichzelf niet graag heeft, maar voor eeuwige roem op dit blog wil ze samen op de foto met haar Lennaert.
Op 07-08-2012 was Karin Prince de 300.000 bezoeker van dit blog. Karin had graag een foto van haar twee troetels, Siebe & Lobke, om eeuwige roem te vergaren. Wij voldoen graag aan die wens.
Lees hier de belevenissen van vier prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden
Dit Bas & Belleblog is op deze plaats stopgezet omdat er geen foto's meer konden geplaatst worden. We zijn echter het Bas en Belleblog bis gestart. Daar kan je verder lezen onder deze link http://blog.seniorennet.be/bas_en_belleblog_bis welkom op het nieuwe adres en veel leesgenot
30-11-2012
Dag drie in La M.
Dag drie in La M.
Het was
koud deze morgen, kleinpietjeskoud zegt ons baasje en gelijk heeft hij. De
eerste maal deze herfst zag het gras in de tuin niet groen maar wit. Het gras
kon zelf worden afgebroken worden in plaats van te worden afgereden met de
zitmaaier.
Nadat de
baasjes gisteren de bladeren op de koer al hadden opgeruimd is het vrouwtje
begonnen met de buitenkant van de afsluiting bladvrij te maken.
Het baasje
is dan maar begonnen met de nieuwe tent over het zwembad te plaatsen om het te
beschermen tegen bladeren en vuil en volgende lente een maand vroeger te kunnen
zwemmen.
Met de
hulp van Hugo, Jean, en t vrouwtje heeft het baasje dan de tent van acht op
vier meter, die t baasje al op voorhand had in elkaar gezet, over het zwembad geplaatst.
Drie
stevige spanbanden en dito piketten moeten verhinderen dat de tent deze winter
bij een storm in de tuin van de buren terecht komt.
Met het
oog van Lucy gaat het voortreffelijk de goede kant uit. We hebben alleen wat
last met die puberende brok energie kalm te houden. Want buiten de zalf die we
deze morgen van bij de dierenarts hebben meegekregen, kregen we ook de raad van
het kalm aan te doen met Lucy !
Heeft
iemand een suggestie om zoiets kalm te houden ? Bij ons is het één en al
onwetendheid, ook al hebben we dan meer dan negentien jaar Drenten ! Het beste
wat het baasje kan bedenken is vier palen in de grond slaan en Lucy daar aan
vast maken met één poot per paaltje maar dat past dan weer niet in zijn omgang
met de honden !
Morgen
volgen er fotos van de werkzaamheden.
Hoewel de
zon door de ochtendmist is komen piepen is het toch de ganse dag koud gebleven
en voor morgen voorspellen ze niet veel warmer/beter, maar het is droog en
zonnig en dat is toch ook maar mooi meegenomen
Een dame van rond de
75 jaar rijdt met haar splinternieuwe Ferrari op de A67 ongeveer 66 km/h.
Een stel agenten in een politiebusje merken dit op en zetten de dame bij de
eerstvolgende afrit aan de kant.
Eén van de agenten stapt uit, loopt naar de Ferrari en vraagt de dame haar
raampje naar beneden te doen.
De agent ziet dat er een bejaarde dame achter het stuur zit en vraagt:
"Mevrouw, u rijdt hier op een snelweg en de minimum snelheid is hier 80 km/h..."
"Is dat zo?" vraagt de dame, "Ik zag een stukje terug een bord
met A67 en nam aan dat ik hier maar 67 mocht rijden!".
Naast de dame zit een oud manneke te rillen als een rietje. De politieagent is
zichtbaar geamuseerd door de situatie en zegt:
"Wat is er meneer? Gaat het wat te snel voor u?".
De oude man snauwt:
"Wil
je alsjeblieft je mond houden, we komen net van de N219!!! " ..
Nog veel
Drenten en puppennieuws. Eerst Lucy haar verwonding van gisteren. Het is
zoals het baasje al vermoedde, een gesprongen adertje in haar oog door een
schok of ergens tegenaan te lopen. Het vermoeden van het baasje van een
serieuze schok gisteren tijdens de wandeling zal dicht tegen de waarheid
zitten. Onze (Belgische) dierenarts hier in Ruffec, Benoit Hans heeft haar
zalf, type Terramycine, voorgeschreven die we driemaal per dag in haar oog
moeten aanbrengen en dat de volgende zeven dagen.
Verder
kregen we gisteren ook nog een bericht van Carine, het vrouwtje van onze
Harko. Harko is de broer van Hera en Heros die vier jaar geleden naar Oostkamp
is verhuisd. Harko heeft dit weekend op het strand in Blankenberge met een Toller
(officieel een Nova Scottia Duck Tolling Retriever) gespeeld. Het baasje zegt
van een Toller ne kleine rosse, vinnige, lieve, zwemmer, die ons baasje ook
nog aanstaat
En vermits
Harko ook ne vinnige is hebben die niet wil onderdoen voor een Toller, is ook
daar een accidentje à la Karin van Lobke gebeurd. De Toller is met volle kracht
tegen de onderdanen van Carine, t vrouwtje van Harko, gelopen. Die was daar
niet goed van en ligt momenteel ook geveld op de sofa gekwetst te zijn Nog
eentje in de lappenmand.
Carine
vertelt het hieronder zelf.
Oostkampse
belevenissen uit de lappenmand
Dag beste
roedelfamilie,
Vakantie en
reisverhalen heb ik niet dit jaar maar dat betekent niet dat ik heb stilgezeten
!
De verbouwingen, die
veel langer duren dan gepland, wegens nu en dan een ramp, zijn bijna achter de
rug. Dan pas ga ik eens goe congé pakken zie. Wat een werk heb ik hier al gehad
om de werf veilig te houden ! Elke nieuweling moet door mij eerst grondig
besnuffeld alvorens goedgekeurd. De meesten zijn oké. Sommigen méér dan oké
want die brengen aangename luchtjes mee van woefie-dames en dat is
woooooowhhhhh ! Sommigen schenken mij extra aandacht = altijd meegenomen. Maar
sommigen wil ik ècht nie rond mij hebben. Die spreken raar en hun vel ziet er
ook anders uit. Vrouwke wil mij sussen door te vertellen dat ze uit het warme
Portugal komen, maar kweenie 'k vertrouw ze nie zo ..... en dan kom ik liever
een beetje macho over.....
Zoals je weet wordt
er altijd goed voor mij gezorgd. Voor ontspanning kreeg ik zondag een mooie
wandeling Blankenberge - Wenduine cadeau. Door het stormweer een prachtig
zèètje, en weinig volk op 't strand. Ideaal om mij eens goe los te lopen en te
laten gaan in de branding. Een Toller kwam mij vriendelijk uitnodigen voor wat
spel en plezier. We renden en speelden zo vurig dat we alles rondom ons
vergaten. Toen zag ik het drama voor mijn ogen gebeuren, in volle vaart rende
de Toller, die ondertussen naar mijn schoonheid keek, tegen de linkerknie van
mijn vrouwke ..... Plop, daar lag ze dan in het zand lawaai te maken, maar niet
van plezier dit keer ..... Baasje kreeg handen te kort en vrouwke kon maar op 1
poot meer staan. Eerst, werd ik in de wagen gezet, daarna moest baasje helemaal
terug om vrouwke op te halen. Vrouwke ligt al gans de week op de bank met
ijslollies op haar knie, en als ze stapt heeft ze nu vier poten. Baasje zegt
daar krukken tegen en ik ben er nog altijd nie aan uit hoe dat in z'n werk gaat
want ze stapt zo raar. Maar ik observeer en leer ! Ondertussen doe ik net als
haar, liggen in de zetel met m'n 4 poten in de lucht !
Nog een fijne jacht
voor iedereen ! Lik, Harko
En dan nieuws uit de Oud
Turnhoutse lappenmand
Dag Faesjes,
wat hoor ik nu?
Heeft ons Lucy te veel geknipoogd naar knappe reutjes, heel haar oog ziet er al
rood van. Lucy toch. Benieuwd wat de dierenarts morgen zegt.
Vandaag kwamen er
hier al een aantal ziekenbezoekers over de vloer. Fijn want dan krijg ik ook
extra aaitjes over mijn bolletje hé. De wandelingen doe ik dus voorlopig alleen
met baasje Hilde.
Alleen lastig voor
haar dat het al zo vroeg donker is hé. Vanavond moest ik tijdens de wandeling
weer even wat ontladen. Volg-zit werd volg-zit-zit-duw op de poep. Zagen we een
andere hond dan moest het baasje zich schrap zetten of ik trok haar omver. 'k
denk niet dat ik dat nog eens moet riskeren of ik kan aan een lijn van 30 cm!
Ze geraakt
aardig vol de lappenmand het begon goed een week geleden met Karin, het
vrouwtje van Lobke en Siebe Rust en met de beentjes omhoog omdat Karin tegen
de vlakte is gegaan na een botsing met een Drent !
Gisteren
kregen we melding van haast een ganse familie in Oud Turnhout die out of
order is. Een baasje die plat ligt met een hernia, de oudste zoon ziek, gewoon
ziek griep of zo, en dan de kroon op het werk (?) Thiebe de jongste twee
gebroken polsen na een sportongeval
Ondertussen
heeft ons baasje getelefoneerd met Nelly omdat Lucy een bloeddoorlopen
rechteroog heeft. Morgenvroeg krijgt onze franse veterinair bezoek van ons om
de schade op te meten.
Waarschijnlijk
is ze daarstraks te hevig geweest bij de wandeling en heeft ze een schok
gekregen toen ze weer eens, met haar wild gedoe, aan het eind van de lange lijn
kwam en een serieuze schok kreeg.
Nu heeft
het baasje al altijd iets tegen die lange trainingslijn gehad . Hij heeft
altijd al vermoed dat er zulke zaken konden gebeuren. Maar omdat Lucy niet
terug komt tijdens de wandeling wilde ons baasje haar toch enige vrijheid
gunnen en gebruikte daarom toch maar de lange lijn
Ze was zo
hevig dat ons baasje haar halfweg toch maar aan de korte lijn heeft genomen
omdat ze dreigde het baasje zijn arm uit de kom te trekken met het snokken aan
haar lijn.
Dadelijk
krijgt Lucy terramycine in haar oog, zalf die hier altijd in de
hondenapotheek voorradig is, en al dikwijls gebruikt is geweest. De zalf kan
ook gebruikt worden bij verwondingen allerhande voor mens en dier . En vlak
voor het slapen gaan krijgt ze nogmaals zalf en een dosis Metacam om te
voorkomen dat ze pijn aan het oog krijgt en een goede nachtrust heeft.
Verslag
morgenvroeg in de puppenkrant na 10u00, de praktijk van veterinair Hans in
Ruffec opent om 9 uur en dan staan wij al aan de deur.
Beleggingsadvies op topniveau! Frans stelt zijn vrouw voor aan een vriend. Geert : "Sorry, maar waarom ben jij met zo'n
lelijke vrouw getrouwd ? " Frans : Pff, dat is niet belangrijk. Wat telt is
dat ze zeven hypotheekvrije panden bezit, drie fabrieken en een dikke
spaarboek. Die lelijke vrouw is mijn kapitaal." De volgende dag ontmoeten de twee vrienden elkaar
weer en de Frans heeft nu een beeldschoon jong poepke aan zijn zijde. Geert : Awel, wie is die knappe Griet? Frans : "O, dat is mijn interest, aan mijn
kapitaal kom ik niet aan."
Gisteren
avond goed aangekomen in La Magdeleine zoals we in het laatavond bericht al
meldden. Lekker gegeten dank zij Johan de kippenboer uit Vosselaar !Dat zat
zo vermits we laat vertrokken waren door de files rond Antwerpen was t baasje
toch nog maar een gebakken kip gaan kopen aan de kraam bij t pluimke.
Kwestie van s avonds snel aan tafel te kunnen en niet te veel meer te hoeven
kokerellen. Maar
gisteren waren er in de kraam enkele kippen niet verkocht geraakt en Johan heeft
die dan maar meegegeven voor de hondjes. Vermits ons baasje ook al
diepvrieskip had ingepakt voor ons hebben we gisteren dubbele portie kip
gekregen. Het was ditmaal kip met brokken ipv brokken met kip. Vier kommen die
al uitgewassen waren bleven over na ons diner. Deze
morgen hebben we al gemerkt dat de muizen in de tuin er van geprofiteerd hebben
dat we twee maanden niet hier geweest zijn. We hebben er al enkele danig de
duvel aangedaan door hun nieuwe residenties duchtig overhoop te halen. Belle
heeft er ondertussen al eentje gevangen en opgepeuzeld. het moet vreselijk
lekker zijn vers muizenvlees zegt ons baasje, toch zeker als je ziet met welke
inzet de muizenholletjes worden opengekrabt ! Dat is dan
weer een doorn in het oog van t baasje die straks met de hark weer aan de slag
kan om alles terug te fatsoeneren . En dan het
andere minder fraaie nieuws uit Oud Turnhout
Belle
& co
Bericht uit rampgebied Oud
Turnhout
Liefste Faesjes,
en hebben jullie
gezongen onderweg: en we gaan nog ni naar huis, bijlange ni, bijlange ni, ....
Hopelijk is de rit goed verlopen en zijn jullie ondertussen alweer gesetteld in
Frankrijk. Hier is het al een
bewogen week geweest: maandag Maaren ziek, dinsdag 't baasje 2 spuiten in de
pijnkliniek voor zijn Hernia en vandaag ... dat sloeg alles: Thiebe zijn 2
polsen gebroken op de volleybaltraining. Hij is van het sportraam gevallen en
op zijn handen geland. En ligt nu met 2 armen in't gips. De baasjes moeten hem
nu voeren, wassen, tanden poetsen .... Zijn 2 armen hangen in een mutella
omhoog. Voor mij is dat iets minder erg want dat betekend dat ik de
eerstvolgende dagen niet alleen thuis ga zijn. 'k zal ze wel extra verzorgen
hoor, want ik vind het wel fijn als ze thuis zijn maar niet als ze ziek zijn. Doen jullie daar
maar voorzichtig, ik hou jullie op de hoogte van het reilen en zeilen hier.
Het was
deze voormiddag een beetje gokken met het vertrek vanuit Vosselaar. Al van bij
het ontwaken en op de wekkerradio berichten over files vanvijfentwintig kilometer en meer dan een uur
aanschuiven!
Op de E34
van Turnhout naar Antwerpen was het aanschuiven vanaf Zoersel ! En dan is het
baasje plots niet meer zo gehaast om te vertrekken, alle voorbereidingen zijn
rustig gebeurt. Dat is ooit al wel eens anders geweest. De oorzaak van de files
was een aanrijding tussen vrachtwagens op de ring rond Antwerpen rond vijf uur
deze morgen.
Wij zijn
dan maar om twaalf uur vanmiddag vertrokken en dat was een wijs besluit. Op een
beetje druk doorlopend verkeer op de périférique te Parijs, ging het letterlijk
op rolletjes.
Op zeven
uur en drie kwartier waren we van thuis tot thuis met 780 kilometer tussen
de twee thuisen.
Dat ons
baasje best geholpen is met zijn operatie van een maand geleden hebben we
gemerkt. Slechts één halte was ingelast vandaag, juist genoeg om de Masjebashi
vol te tanken en een plas voor het hoofdbestuur en de Drentjes .
De
boordcomputer gaf dan bij aankomst heel mooie cijfers een gemiddelde snelheid
van 102 kilometer/uur en een verbruik van 8,5 liter per honderd
kiolometer.
We hebben
het ooit sneller gedaan, maar toen konden we beter zwijgen over het verbruik.
En dan zeggen dat er nog een aanhanger achter de auto aanbungelde !
Goei kar
zegt de baas over zijn Outlander !
En och ja
dat moet ons baasje ook nog vertellen, hij heeft ons van gans de rit niet
gehoord. Ons Lucy heeft een methode gevonden om te zeggen dat ze moet plassen.
Zij komt met haar voorpotenop de
armsteun tussen de zetels staan en likt het baasje aan zijn rechteroor. Als t
baasje dan even verder stopt om te plassen en te tanken geeft dat een reeuuze plas
van Lucy.
Vandaag is
het reisdag voor de Faes roedel. Het gaat straks richting Frankrijk voor een
dag of tien. De weersvoorspellingen geven niet veel zaaks aan in het zuidwesten
van Frankrijk. Dus ook niet in de Charente, maar we gaan om te werken
probeert ons baasje ons wijs te maken.
Het
hoofdbestuur gaat naar ginds om het huis winterklaar te maken en als het ginds
slechter/kouder/natter weer blijft gaan we snel terug zijn is het baasje zijn
besluit.
Jullie
lezen het wel hoe et er aan toe gaat gaan
Van Lobke
kregen we een jachtbericht waar het vrouwtje niet zo blij van was. Poezen
jagen is niet een privilege van Lobke en Siebe. Ook wij Faesen Drenten doen
daar fel aan mee als de kans zich voordoet. Ook ons baasje heeft al met salami onder
een boom gestaan om de kat, die wij de dag ervoor in de boom hadden gejaagd, er
terug uit te lokken. Het zijn niet allemaal zulke tollerante Drenten als
Cartouche en Lennaert, die de wacht houden naast een doos met pasgeboren
kittens.
Lieve mams,
Heb weer wat te vertellen hoor! Gisteren ben ik mee op jacht
geweest . Toen we gingen wandelen kwamen we de Setters weer tegen, nu waren ze
met zn vijven. We liepen lekker te dollen in het bos, toen er eentje opeens
naar een slootkant dook, en wij er natuurlijk achteraan. Daar zat een kat ,
die kreeg een rolberoerte toen ie ons zag, en wilde vluchten. Wij er met zn
allen achteraan natuurlijk. Jammergenoeg vloog hij een hele hoge boom in, en
hebben we hem met een hoop geblaf de stuipen op het lijf gejaagd, hihihihihi
Mn vrouwtje vond het wel zielig, en was een beetje bang dat hij niet meer uit
die boom zou kunnen komen. Wel,we zullen het morgen zien als we daar weer gaan
wandelen. Jammergenoeg had het vrouwtje haar camera niet bij zich.
Vanochtend zijn we naar een natuurgebied hier in de buurt
gegaan. Het was de bedoeling van mn baasjes dat Siebe en ik daar wat huiswerk
van de jachttraining gingen doen. Hadden ze een plek uitgezocht naast een
rietkraag langs een meer nou ja zeg, daar zat natuurlijk van alles wat wij wel
interessant vonden. We hebben ze eventjes hun zin gegeven door een paar
oefeningen goed te doen, en toen zijn we zélf maar even aan het werk gegaan.
Siebe dook als eerste het riet en het water in, en ik ben er toen ook maar
achteraan gegaan. Voor straf moesten we toen aangelijnd naar de auto terug, en
werd er nog weer even geoefend op het volgen en de zitfluit. Maar we hebben het
toch weer even reuze naar onze zin gehad.
Mn vrouwtje zei toen ze vandaag de foto van papa zag, dat
ik toch ook wel heel erg veel op hém lijk, ik schijn dezelfde bek te hebben. Ik
ben daar tevreden mee hoor, ik vind paps een mooie vent.
Voor vandaag weer heel veel liefs en knuffels, ook voor oma,
oom Heros en Lucy.
Karin was
wat te vlug deze morgen met te denken dat het baasje vergeten was dat de pups
vandaag acht maanden oud zijn geworden.
Waarschijnlijk
omdat ze rond tien uur nog geen bericht had ontvangen, en er ook in de puppenkrant
geen melding van was gekomen.
Het baasje
had problemen met het abonnement van de kaarten site van Jacquie Lawson. Hij
kon maar niet inloggen en dat werkte danig op zijn systeem. Maar het is een
volhouder onze baas en zo kwam er toch even later een mooie wenskaart in de
mailbox vallen.
Vanavond
had het baasje nog een plezierige taak te vervullen. Zijn beste maat Fred gaat
morgen met pensioen na vierendertig jaar in dienst te zijn bij de Vlaamse
Automobilisten Bond (de VAB). t Baasje had er echt zin in want de grote baas
had vorige woensdag om wat anekdote s gevraagd uit de carrière van Fred. Daar
had het baasje zich ijverig aan gekweten en Wim, de grote VAB-baas, oogstte dan
ook heel wat succes met zijn knappe speech.
Nu bleek
ook nog dat het baasje op één na, Julien, de eerste baas van de garage, het
oudst in dienst was geweest bij VAB. Als tweeëntwintig jarige reed hij op 2 mei
1970 voor het eerst met zijn zwart en geel wegenwacht R4-tje de
Boudewijnsnelweg op. Maar er warennog
veel oudgedienden op de receptie aanwezig, wegenwachters, garagepersoneel,
centralisten en ex Europech chauffeurs.
Het baasje
heeft dus een klapke kunnen doen vanavond, en 'ze zeggen' dat hij daar
verdraaid goed in is
Lennaert beklaagt
zich over zijn typiste, zijnde zijn bazinnetje Jeanny. En gelijk heeft hij als
je zoon bent van zo n beroemde vader in het Drenten wereldje dan moet je aan
je P.R. werken. Nu zijn er veel beroemdheden en beroemdheden in spe die daar
geen kaas van gegeten hebben en hun Public Relations uit handen geven.
Het is
geen eenvoudige klus als je jezelf wil promoten als zoon van je vader en
hopelijk later ook werkzaam in dezelfde stiel ! Daar moet ernstig aan gewerkt
worden door capabele mensen die dag en nacht in staan voor hun toekomstige
wereldvedette in de dekreuen ranking.
Dus
Jeanny masseer je typvingertjes maar met de beste massage olie en zet je aan
je machine ter eer en glorie van je poulain Lennaert. Fans dienen op hun wensen
bedient te worden ! (en
de puppenkrant gaat er ook wel bij varen)
Bij Lando
in de familie moeten we dan weer de raad geven aan het plaatselijke
hoofdbestuur van fleece dekentjes voor elkaar te kopen als cadeautje onder de
kerstboom. Kwestie van Lando niet meer te gebruiken als middeltje tegen koude
voeten.
Een
suggestie van ons hoofdbestuur koop gelijk een 2 persoons fleece dekentje. God
weet wat voor plezante mogelijkheden er nog kunnen gebeuren onder dat simpel
dekentje
Belle
& co
Fans van
Lennaert komen hier aan hun trekken
Hallo fans,
Via via heb ik vernomen dat er mensen zijn die mijn bijdrage aan de
puppenkrant de laatste weken missen. Ik heb dus fans! Helaas ben ik
afhankelijk van de snelle ranke typvingertjes van mijn vrouwtje en die zei
vanmorgen tegen mij Ja hoor eens, het draait hier in dit huis niet alleen om Drenten. Zo, nu weet
ik mijn plaats weer!
Daarna vond ze me zielig en heeft ze toch haar best gedaan mijn
dagelijkse beslommeringen vast te leggen. Ja, wat zijn eigenlijk mijn
dagelijkse beslommeringen? Slapen, eten, rennen, spelen, eten, spelen, rennen,
stelen, vreten ..en dat was het wel zon beetje. OOh ja, bijna vergeten, en het
me laten voorlezen uit de Puppenkrant. Nou moet ik toegeven dat ik een beetje
jaloers ben. Ik hoor dat Ome Faes, (waar is tante Simonne?) met mams Hera
overal op bezoek gaat en zie ik leuke fotos met mams spelend met mijn
broertjes en zusjes! Toen ze bij mij was heeft ze helemaal niet met mij
gespeeld en ze wilde ook niet door de tuin rennen. Misschien was ze een beetje
bang voor papa? Wat heb ik toch een mooie zussen en stoere broers. Lesco had ik
al heeeeel lang niet meer gezien wat een prachtige broer, en wat een lange
tong!
Ik zag dat Jago van Ute en Jean Pierre met een egel rondliep, en deze
naar het vrouwtje bracht. In onze tuin zat ook een egel en papa en ik hebben
hem uitgegraven. Vrouwtje deed hem in een emmer en heeft hem buiten de tuin
losgelaten. Flauw! Ik mag nooit iets!
Is ome Faes en ome Jean Pierre ook al bezig met een mooie website voor
het kennel?
Nu weet ik weer niets meer te vertellen. Ik ga papa eens wakker maken en
misschien kunnen we even rennen en spelen. Leven als een Drent in Frankrijk.
Jullie Lennaert
Belevenissen
van Lando lees je hier
Dag lieve
Faes-familie,
hier Lando de
zit-volger. Jaja, ik moet nog steeds mijn oefeningetje doen maar als de lijn
gewisseld wordt naar de lange lijn dan weet ik dat ik vrij mag en gaan
snuffelen en rakkeren in de wei of op het veld. Terug naar huis is het dan
terug de korte lijn aan en volg ik weer. (of probeer het althans). Vandaag was
een extra verwendag. Het baasje was onverwachts thuis omdat Maaren zich niet
lekker voelde. Al was het baasje gisteren niet zo goed gezind op me: zij moest
zielig alleen in een zetel zitten en ik met baasje Nico gezellig in de andere
zetel. Lekker zalig uitgestrekt tegen elkaar aan. Ze noemde me een overloper,
zei dat ik HAAR hond was! Baasje Nico zei dat ze maar een kersenpitje op haar
voeten moest leggen. Sinds hier een Drent in huis is liggen de prioriteiten
precies toch iets anders (knipoog).
Een mooi
vooruitzicht waar vooral Heros blij mee is Vrijdag stond hier voor het huis
iemand van de gemeente een kuil te graven in het voetpad. Je kent de situatie
wel, grote bestelwagen of vrachtwagen en één man met een schop !
Nu wil ons
baasje wel weten wat er voor zijn deur gebeurt en wat ze gaan opgraven, open leggen
of begraven en dan gaat hij dat ook vragen.
Die man
stond dan wel in een plunje van de gemeente maar hoorde het blijkbaar in Keulen
donderen Geen gebenedijd woord Nederlands verstond hij !
Nu was de
kuil mooi vierkant en het baasje vermoedde al wat er gaande was zonder uitleg
van de gemeenteman.
In het
voorjaar hebben ze hier voor de deur, na twee jaar zagen en zeuren bij de
gemeente een dode boom gerooid en vermits we in een laan wonen, horen daar
bomen bij.
We hebben
dus een nieuwe boom voor de deur ! Bijlange na niet zo groot en dik als de
vorige maar ditmaal wel op de goede plaats geplant. Juist op het scheiden van
de twee panden.
Wat voor
soort de boom is weet het baasje dus nog niet gezien de werkman het baasje niet
verstond en omgekeerd er ook weinig reactie was.
We hopen
dus dat het geen esdoorn is zoals de vorige met zijn helikopterzaadjes. De
zaadjes zijn immers moeilijk te composteren en als je dan later het compost
gebruikt rond planten of in bloembakken dan heb je gelijk een boomkwekerij in
miniformaat. Ook het leeg maken van de dakgoten was geen sinecure met die
rotzaadjes .
Volgende
lente als de boom in t blad komt hopen we een echte boom te hebben waar we
onze Heros eens een ferme plas tegen kunnen laten doen. Heros miste het laatste
half jaar inderdaad iets essentieels voor een reu bij het begin van de
dagelijkse wandeling !
Uittreksel uit
een Katholiek schoolboek voor de afdeling Huishoudkunde voor meisjes
uitgegeven in 1960.
Maak dat het eten klaar is
Maak de zaken op
voorhand klaar, de avond voordien als het moet, zodat een heerlijke maaltijd
hem opwacht als hij terug keert van zijn werk. Het is een vorm van duidelijk
maken dat je aan hem hebt gedacht en je bezorgd bent over zijn noden. De meeste
mannen hebben honger als ze thuis komen en het vooruitzicht op een stevige
maaltijd (vooral als het hun lievelingskostje is) maakt deel uit van de
noodzakelijke warme verwelkoming.. Wees op tijd klaar Neem voor jezelf een kwartier
rust voor hij thuis komt om te ontspannen. Werk uw opmaak een beetje
bij, doe een band in je haren en wees fris en bevallig. Hij heeft een zware dag
achter de rug samen met mensen die hem overladen met werk en zorgen. Wees dus opgewekt en een
beetje interessanter dan laatstgenoemden. Zijn zware dagtaak moet opgevrolijkt
worden en daar ligt ergens jouw taak dat het zo wordt.
Breng orde op zaken Maak nog een laatste ronde
door de voornaamste kamers van het huis juist voor je man thuis komt. Verzamel de schoolboeken,
speelgoed, papieren enz. en neem nog vlug het stof af op de tafels.
Gedurende de koudste
maanden van het jaar Je moet een gezellig vuurtje
aanmaken waarnaast hij zich kan koesteren en ontspannen. Uw man zal het gevoel
krijgen van in een ordelijke en rustige haven te zijn aangekomen en dat maakt
jou ook gelukkig. Voor zijn comfort zorgen
bezorgt jou een enorme persoonlijke voldoening.
Breng het geluid op een
minimaal niveau Bij zijn aankomst zet je best
al het geluid af van wasmachineof stofzuiger. Probeer de kinderen kalm te
krijgen. Wees blij hem te zien. Verwelkom hem met een warme glimlach en toon de
oprechtheid van uw wil om hem te bevallen.
Luister naar hem Het zou kunnen dat je een
dozijn belangrijke zaakjes aan hem wilt vertellen, maar daarvoor is zijn
thuiskomst niet het geschikte moment. Laat hem eerst spreken, herinner je dat
zijn onderwerpen belangrijker zijn dan de uwe. Maak ongeveer dat het zijn avond
wordt..
Maak nooit je beklag als
hij laat thuis komt Klaag nooit als hij laat
thuis komt voor de maaltijd of zelfs als hij de hele nacht wegblijft. Bekijk
het als kleinschalig in vergelijking met wat hij heeft moeten doorstaan
gedurende de dag. Instaleer hem comfortabel. Vraag hem zich te ontspannen in de
zetel of te gaan rusten in bed. Maak een warme of frisdrank klaar. Schud de kussens op en stel
voor zijn schoenen uit te trekken. Spreek hem aan met een zachte, vredelievende
en plezante stem. Stel hem geen vragen wat hij heeft gedaan en twijfel nooit
aan zijn oordeel of zijn rechtschapenheid. Denk er aan dat hij de meester is in
huis en uit deze functie zal hij steeds zijn wil uitoefenen met eerlijkheid en
waarheid.
Wanneer hij klaar is met
eten, ruim de tafel af en doe vlug de afwas Als je man vraagt om te
helpen wijs zijn voorstel af want hij zou zich kunnen verplicht voelen om het
steeds weer te doen en na een zware dagtaak heeft hij geen nood aan extra werk.
Zet hem aan om zich aan zijn
favoriete bezigheden te wijden. Toon je interesse hiervoor zonder hem het
gevoel te geven dat je op gelijke voet komt op zijn gebied. Als je zelf kleine
bezigheden hebt, doe ze zonder praten en storen, want zijn interesse punten
zijn meestal belangrijker dan die van de vrouw.
Uiteindelijk de avond Breng het huis in orde zodat
het klaar is voor de volgende morgen. Denk er aan eventueel een ontbijt op
voorhand klaar te maken. Het ontbijt van je man is uiterst belangrijk als hij
op een positieve manier zijn zware dagtaak moet aanvatten. Eenmaal dat jullie in de
slaapkamer zijn aangekomen maak je je klaar om zo vlug mogelijk in bed te
komen.
Niettegenstaande de
vrouwelijke hygiëne Een grote rol speelt, mag het
niet de bedoeling zijn dat uw man de rij moet doen om in de badkamer te komen,
zoals hij moet doen om zijn trein te halen. Zorg er echter wel voor dat je het
beste voorkomen hebt als je gaat slapen. Tracht een voorkomen te hebben dat
innemend is zonder uitdagend te zijn. Als je een nachtcrème moet aanbrengen of
krulspelden, wacht tot hij slaapt want het zou hem kunnen ergeren bij het zien
van een dergelijk schouwspel net voor hij slaap.
Wat de intieme relaties
betreft met je man Het is heel belangrijk je te
herinneren wat jullie elkaar beloofden bij het huwelijk en voornamelijk de
belofte van gehoorzaamheid. Als hij van oordeel is onmiddellijk te willen
slapen dan zal het zo zijn. Te allen tijde word je geleid door de wil van je
man en oefen je op geen enkel moment druk op hem uit om hem tot een intieme
relatie te stimuleren..
Als je man voorstelt te
paren Aanvaardt met nederigheid maar
houdt steeds in het achterhoofd dat het plezier aan de man is besteed en veel
belangrijker is dan dat van een vrouw. Als hij zijn orgasme bereikt is een
beetje gekreun van jou kant niet misplaatst, integendeel het zal hem overtuigen
dat jij er ook plezier aan hebt beleefd. Als je man minder normale
handelingen voorstelt Gedraag je gehoorzamend en
lijdzaam maar geef je eventueel ongenoegen aan door een stilzwijgen. Het is
waarschijnlijk dat je man onmiddellijk zal inslapen. Breng je kledij weer in
orde, breng je schoonheidsproducten aan alsook je haarverzorging.
Nu mag je de wekker zetten
Om zeker even
voor je man op te zijn in de morgen. Zo kan je hem een kop thee maken tegen dat
hij wakker wordt.
Het is nog
maar eens bewezen met dit bericht van Lobke voor de puppenkrant In Nederland
gebeurt alles veel later dan in België. Lobke en Karin hebben het in hun
bericht over de storm die bij hen over het land raasde. Wel nu hebben wij die
storm uuuuuren daarvoor al over ons gehad tijdens de nacht.
Wij, t
baasje en Hera hebben heel fijn getraind in het bos gisteren voormiddag, hoewel
het baasje enkele uren daarvoor nog zijn twijfels had over het al dan niet gaan
trainen. Voor vallende bomen en afbrekende takken is het baasje een beetje
schuw. Je zal er maar onderzitten is de achterliggende gedachte.
Maar het
opent perspectieven zegt het baasje. Als op 21 december volgens de Inca
kalender de wereld vergaat, zijn wij als eerste bereid om de grens bij Baarle
Hertog/Nassau over te steken om van op afstand mee te komen kijken hoe de rest
van de wereld het stelt in de laatste dagen .
Belle
& co
Lobke had
ook de wind in haar kop, net als Hera
Lieve mams,
Wow, wat een storm vandaag. Op weg naar de training vandaag
ging de auto helemaal heen en weer. Samen met alle bochtjes en drempels heeft
dat er weer voor gezorgd dat mijn vrouwtje bij aankomst van het trainingsveld
eerst de auto weer kon schoonmaken . Bijna alle honden hadden wel wat last van
de wind in de kop. Ondanks dat heb ik weer redelijk goed mn best gedaan. Het
was vandaag weer heel leuk, we mochten wat nieuws doen. De juf had gisteren al
een sleep getrokken op het terrein, en die mochten wij vandaag lopen. Eerst
moesten we op een plekje op de grond ruiken, en daarna het spoor volgen, gaaf
hoor! Aan het eind lag een dummie, die we dan naar ons baasje moesten brengen.
Nu ben ik niet zo erg van zelf de dummie oppakken, maar toen de trainster hem
aan me gaf heb ik hem toch enthousiast naar mn vrouwtje gebracht. Vanmidag was
ik zó moe van het trainen en van de wind, dat ik bijna de hele middag heb
liggen slapen.
Mam, ik stuur je gelijk een foto die mn trainster van mij
heeft gemaakt tijdens het examen. Ben ik geen mooie meid?
De ronde
van Oost Vlaanderen heeft niets te maken met het wielerfeest de Ronde van
Vlaanderen.De ronde van Oost
Vlaanderen heeft te maken met stambomen van Drentenpups.
Zoals we
een goede maand geleden de Ronde van Limburg maakten, dede we dat vandaag
over aan de westkant van het land.
Woensdag
had het baasje al eens een uitstap naar Stekene gemaakt dat ook Oost Vlaanderen
is maar toch uit de richting was. Stekene is grensdorp met Nederland terwijl
Oostrozebeke in het zuiden van het land ligt. Toch wel wat ver uit elkaar
vonden wij.
Dus
vandaag kregen Lana in Aalter en Louis in Oostrozebeke hun officiëleSint Hubertus stamboom en net als al de
voorgaande pups hun DNA-attest van afkomst. Met andere woorden het DNA attest dat
feilloos bewijst dat Hera en Cartouche wel degelijk de beide ouders zijn van
het twaalftal !
Wij waren
eerst bij Lana en haar baasjes Steven en Eva, en er was ook nog een experte
ter zake aanwezig. Ook de zus van Eva, die dierenarts is en momenteel doctoreert
aan de diergeneeskundige faculteit van de unief van Gent, kwam eens kennismaken
met de Faes roedel.
Om Lana
niet dadelijk te overdonderen met het geweld van vier Drenten hadden we eerst
Moeder Hera en Lucy mee naar binnen genomen. Die hadden Lana niet meer gezien
sinds de clubmatch van eind augustus, maar ook nu klikte het terug na een heel
miniem ogenblik. Nadien mochten ook oma Belle en nonkel Heros nog eens komen
kennismaken in de tuin. En zoals steeds was nonkel Heros weer de grote
attractie van Lana.
Nadien
trokken we een half uurtje dieper naar het zuiden van het land waar Louis bij
de familie Suys woont. Ook hij heeft het getroffen met zijn woonst en familie.
Volgend jaar trekt de familie naar een enige woning. Louis baasje is een
fabriek aan het ombouwen naar een heel grote woning waar wel vijftien Drentjes
en hun familie kunnen wonen. Dat gaat erg mooi worden maar ook heel veel werk
voor baasje Steven.(ook een Steven, maar een andere dan die van Lana.)
Bij Louis
hebben we geen fotos genomen om de eenvoudige reden dat het wel echt al
pikdonker geworden was En we weten het zo al stilaan, heel beweeglijke Drenten
fotograferen in het donker kan je beter niet doen, t is allemaal verloren
moeite voor een bedroevend resultaat.
Het was
wel lang in de auto zitten voor ons viertal maar globetrotters zoals ze zijn
hebben we hen niet horen klagen
Oeps, met
al de drukte van deze morgen haast vergeten een puppenkrant (die al voor 90 %
klaar was ) op het www te zetten !
Dus nu met
de rapte alles maar in orde maken voor we naar de jachttraining met Lucy gaan.
Of het
veilig is in het bos zullen we binnen een goed half uur wel merken want de
storm heeft hier vannacht goed huisgehouden. Wij hebben de baas iets voor zeven
uur al een uit zijn warm bed gehaald omdat we moesten weten wat dat geluid toch
allemaal was op het terras. De emmer met keukenafval die klaarstond om naar de
composthoop te worden gebracht was van de tafel gewaaid en rolde over het
terras.
Nadien
hebben we nog flink een anderhalf uur door gemaft, t is zondag voor iets hé.
Hierbij de
avonturen van Lana en Lando
Belle
& co
Lana leeft
in blijde verwachting op het bezoek van deze namiddag
Hallo,
wanneer het vrouwtje even geen verbeterwerk heeft, mag ik mee naar de
boerderij van haar papa. Er zijn wel geen dieren maar wel mooi afgezette
weiden. Cool, wanneer ik daar een uur heb rondgerend en alles bekeken heb ben
ik altijd bekaf. Volgende week leer ik terugkeren met een fluitsignaal. Ideaal,
denkt ons vrouwtje, zeker als er weer bananen in mijn oren zitten. Nu zijn ze
hier druk in de weer vandaag. Vrouwtje verbeteren en het baasje mijn kasteel
opruimen. We krijgen morgen hoog bezoek zeggen de baasjes. En zoals bij
iedereen, als de mama en zus op bezoek komt moet het huisje netjes liggen. Ik
heb mijn personeel dus maar aan het werk gezet. hihi.
Waf Waf Lana
En Lando heeft
spijt dat oma en nonkel Heros niet komen vandaag
Dag mamsie,
ik ben nog niet zo waaks al Lobke
maar deze morgen blafte ik toch ook wel eens hoor. Wat kwam daar door onze
straat gemarcheerd? En een lawaai dat ze bij hadden. 't schijnt een fanfare te zijn.
Gelukkig wandelde ze netjes voorbij en kwamen ze niet binnen. Komen ze na de
middag toch niet terug zeker, ik weer blaffen! 'k dacht: jullie lawaai maken,
ik ook. Morgen na de training moet ik nog eens goed geborsteld worden, vooral
mijn staart. De haartjes op mijn staart zijn ondertussen echt al wel lang.
Hopelijk gaat hij nog zo mooi pluizen als die van mijn vader. Mijn baasje had
nog een goede truc, maar ze zijn er niet ingetrapt. Ze had de Faes-roedel
uitgenodigd die huisarrest hebben morgen als hun baasjes naar Lana gaan. Onder
het mom van: dan kunnen jullie het rustig aan doen en hoeven jullie niet zo op
de klok te kijken. Eigenlijk missen we onze uitlaathondjes gewoon. Maar helaas,
ze hadden het door! Geen probleem, we bedenken weer wel iets.
En dan
zijn ze nog wel tweemaal samen op stap geweest ! De eerste maal ging het
richting Zandhoven. Daar woont mijn zoon Lowie met zijn twaalf jaar oude maatje
Zoen, ook een Drent.
Allen ik
mocht mee want de laatste maal dat ons baasje Zoen zag was hij trager dan wij
hadden verwacht. Maar dat was een onterechte gedachte want onze Lowie heeft
Zoen terug een tweede jeugd bezorgd.
Zoals we
al gemeld hadden gingen we Lowie zijn officiële papieren brengen. Hij heeft nu
zijn eigen stamboom + zijn DNA code in zijn bezit. Vanaf nu is Lowie officieel
burgerhond van dit land en is het geen sans papiers meer !
Wij
maakten samen met Lowie, Zoef en de baasjes Hilde en Yves een mooie wandeling .
Die hebben daar bij hen ook de mogelijkheid van dadelijk buiten de poort een
urenlange onaangelijnde wandeling te maken. Net zoals wij het in Ferret in
Frankrijk kunnen.
Het baasje
heeft net als bij de andere pups uit mijn einde maart nestje gezien dat Lowe
een piekfijne thuis gevonden heeft daar bij Hilde, Yves en Zoen.
De tweede
maal dat zij beiden op stap gingen vandaag was vlak na het bezoek aan Lowie. De
jachttraining in Arendonk was dan wel afgelast door trainer Oscar, wij zijn
toch maar eens gaan kijken ginds omdat ook Maurice daar was met zijn Joris.
We hebben
dan wel niet getraind zoals gevraagd was maar we hebben ene prachtige wandeling
ontdekt waar wij, Hera en Joris de ganse tijd hebben kunnen vrij lopen. We zijn
één hond met zijn vrouwtje tegen gekomen, een brave border collie, en verder
niets dan vrijheid.
We hebben
daar rond een grote vijver gewandeld waar ganzen, eenden en zelfs een zwaan de
baas waren. Ik heb wel gans de rietkragen afgedweild en veel eenden opgestoten.
Het baasje wist niet goed wat hij zag en wat hij er van moest denken want zulke
jachtdrift heeft hij bij mij nog nooit gezien . Maar hij is er niet kwaad om
want ik luister de laatste weken erg goed als we gaan wandelen. Zeker nu het
baasje niet meer in zijn handen klapt wanneer ik moet terugkomen, maar wanneer hij
mij terug fluit.
Het baasje
had wel spijt dat hij bij die tweede wandeling zijn Kodakske in de auto had
laten liggen. Maar dat kon bij mij de pret niet temperen, ik heb vandaag al de
jachtduivels die ik in mijn lijf heb getoond en los gelaten. En ook het
baasje heeft er van genoten !
Een paar
tegenvallertjes vandaag. Er zijn geen ingezonden berichtjes meer in voorraad.
De
jachttraining voor Hera is door de trainer geannuleerd en de dag is uiterst
grijs begonnen met mist en motregen !
Wat doen
we daarmee ? Sturen we het hoofdbestuur dan maar terug naar bed en gaan we zelf
achter ons het deurtje van onze bench dicht trekken om dan na de middag nog
eens voorzichtig één ooglid op te heffen om dan de actuele toestand te
evalueren ?
Of gaan we
van de nood een deugd maken en toch maar samen met het baasje een bezoek
brengen aan bakker, slager en krantenboer ?
Het zal
het laatste voorstel zijn, honger stuurt ons op cateringstocht om het in mooi
Vlaams te zeggen. Boodschappen doen of komisjkes doen is iets uit de vorige
eeuw. Nu cateren of shoppen we.
Hera en
het baasje gaan straks het stamboom en het DNA attest afleveren bij onze
Lowie in Zandhoven. Dat is dan wel vlakbij maar door drukke bezigheden aan
beider kanten lukte het amper om een afspraak geregeld te krijgen. We zien dan
in elk geval Hera s zoon en Zoen de andere Drent van de familie nog eens
weer. Volgens Hilde het vrouwtje van de twee Drenten is de twaalfjarige Zoen
terug helemaal herboren sinds de komst van Lowie. Wijzelf hebben dat destijds
ook opgemerkt met Bas, die was toen ook twaalf jaar toen Belle haar intrede
hier maakte.
Morgen
fotos van Zoen en Lowie uit Zandhoven, samen met Hera.
Belle s
kuren zijn nog niet over, het zal dus met uitzondering van de wandeling gans de
dag van datte zijn. Het hoofdbestuur heeft besloten van ze haar nukken te
gunnen en gaan gewoon door met hun werkjes. Ze zal zo het snelst bijdraaien is
het besluit van het baasje.
Bij het
bericht van Lobke dienen we te vermelden dat het geen bericht is uit het
laatste nieuws, het is een bericht van een dag oud. Het kwam als laatste
binnen eergisteren en we hadden al twee berichten in de krant. Toen de pups nog
maar twaalf weken oud waren plaatsten we soms wel eens drie of meer berichten.
Sinds een maand hebben we echter gemerkt dat doseren beter is dan woekeren met
de nieuwtjes om regelmaat in de puppenkrant te krijgen.
Daardoor
is de wind misschien al gaan liggen in Numansdorp en heeft t vrouwtje daar de
gedane arbeid misschien al wel herdaan ? We horen het waarschijnlijk morgen
wel.
Lando
heeft blijkbaar het bestaan van konijntjes ontdekt. Wel spijtig voor hem dat
het zon onbereikbare beestjes zijn. Zijn volgend stadium in het leerproces is
waarschijnlijk dat hij merkt dat je die konijnen kan uitgraven
Belle
& co
Vanuit een
winderig Numansdorp schrijft Lobke
Lieve
mams,
Waait
het bij jullie ook zo hard? Ze zeggen hier dat ik die wind in mn kop heb. Het
liefst ben ik nu buiten, daar vliegt van alles in het rond waar ik achteraan
wil. Maar ik moet binnen blijven, ze zijn hier bang dat ik misschien wat op mn
kop krijg of zo. Kinderachtig hoor! Dan rest mij maar één ding, binnen de boel
op zijn kop zetten, hihi. De leukste grap vandaag was wel dat Siebe het
haakwerk van het vrouwtje van tafel heeft gejat. Ze had dat niet in de gaten,
hahahaha, en ik heb het weer van Siebe afgepakt. Het bolletje wol had ik door
heel de kamer meegenomen, en zat overal omheen. Het haakwerk heb ik daarbij ook
gelijk maar even ver uitgehaald, nu kan ze weer opnieuw beginnen. Tja, moet ze
haar speelgoed maar opruimen. Trouwens, ze heeft nu toch niets te doen door
haar knie, en zo houd ik haar tenminste lekker bezig...
Ik ben
inmiddels weer wat meer een grote meid geworden. Ik ben opeens waaks
geworden. Als ik iets hoor dat ik niet vertrouw ga ik blaffen, dat is nieuw.
Ja, ze moeten natuurlijk wèl weten dat hier Lobke de Verschrikkelijke
woont, wee degene die probeert hier illegaal binnen te komen.....
Zo mam,
ik ga nog maar even een liedje zingen, Hoor de wind waait door de bomen,
misschien komt er dan wel iets in mijn schoen...
Kusjes
weer voor jou en alle anderen,
Je
Lobke.
En Oud Turnhouts
nieuws komt van Lando
Dag woefies, Simonne en tante Kaat,
Ik heb vandaag mijn reukorgaan
getraind. Mmh, lekker konijntjes geroken. De lange lijn was net niet lang
genoeg. Thuis gedraag ik me best wel. Al wordt mijn neus net iets te vaak naar
de tafel getrokken als de baasjes eten. Wat zou AF toch betekenen? Zeggen ze
best wel vaak.
Wat was dat trouwens leuk om onze
broer Lesco met ons mams op de foto te zien. Fijn dat het ook met hem zo goed
gaat!
Ze heeft
het weer Belle heeft haar kuren weer. Daarstraks voor het avondeten heeft het
baasje eens stevig naar Lucy geroepen omdat ze in de tuin weer kuilen aan het
graven was.
Het is
niet de eerste maal dat Belle, na een uitbrander aan één van de andere
roedelleden zich terugtrekt en van niemand nog iets wil weten !
We weten
het allang dat het sentimenteel een
heel gevoelig hondje is, maar het rare aan gans de situatie is dat zij dat niet
heeft wanneer je haar zelf naar haar voeten geeft. Alleen wanneer het haar
nakomelingen betreft krijgt ze die kuren.
Meestal
kruipt ze dan weg onder de keukentafel en komt er zelfs voor snoep niet
onderuit. Ze ligt dan wat zielig te kijken en er helpt geen lieve moederen aan
om haar tot andere inzichten te krijgen.
Wat echter
wel helpt is het tonen van haar leiband. Dan wil ze zich nog wel eens
verplaatsen.
Zo ook
vanavond weer Het was niet eens een zware uitbrander die Lucy kreeg, maar het
was wel luid. Het baasje riep van uit de woonkamer richting tuin, LUCY, NEEN
! toen Lucy weer eens onderweg was naar China.
Belle die
onder de stoel van het baasje lag te slapen stond op en ging haar kuren in de
keuken uitwerken. Haar eten heeft ze niet willen opeten, haar dessertje een
stuk gedroogde pens en een half gedroogd varkensoor heeft ze wel opgegeten .
Maar dan heeft het baasje die snoep wel vlak voor haar snuit gehouden ! (ja zo
zot is onze baas dan nog)
We weten
het al uit ondervinding, het kan enkele dagen duren, ze heeft het eens vier
dagen volgehouden . Enkel de wandelingen kunnen haar dan motiveren om tot
ietwat activiteitte komen.
Bij ons is
er maar eentje van de vier die zo reageert, zijn er nog Drenten die zo reageren
?
Lando en
Lucy zitten duidelijk op dezelfde hondenschool in dezelfde klas. Ook in Oud
Turnhout verlopen de wandelingen op dezelfde wijze. Het enige verschil, ginds
noemt het wandeling, in Vosselaar is het training. Dat beide op straat
gebeurt is zuiver toeval
Dat Aalter
een sprookjesstad is wisten we niet. Dat er een kasteel stond wisten we uit de
kranten omdat er in het kasteel enige maanden geleden de kasteelheer op
misdadige wijze om het leven is gekomen. Maar er staat volgens het internet nog
een ander, groter kasteel. Nu schrijft Eva in haar bericht van vandaag het
kasteel van Lana dus hebben wij dat even opgezocht op het www, en we vonden
dit http://www.aalter.be/product.aspx?id=155
Nu gaan we
volgende zondag Lanas stamboom afleveren en dan weten we of het kasteel een
sprookjeskasteel is, dan wel dat Lana een kasteelhond is op een kasteel met
Loire-allures. Wij gokken op het eerste, maar lees de feiten maandag op deze
plaats in de puppenkrant
Belle
& co
Hier de
Oud Turnhoutse wedervaren van Lando & co
Dag lieve Faes familie,
't baasje heeft Maaren zijn laptop
opgevorderd, de hare doet aan een winterslaap. Telkens ze hem opstart gaat hij
in de slaapstand. Dat honden op hun baasjes gaan lijken wist ik al, maar dat
PC's dat ook doen wist ik niet. Over mij valt niet veel te vertellen, ik heb
geen zware stunts meer uitgehaald. Ik mag wel heel de week de
"sneldienst-bus-oefening" al niet meer doen , maar moet de "stopdienst-bus-oefening"
doen: zit, volg, zit, volg, zit volg, ... Wie er dan het meeste moe is bij
aankomst durf ik niet met zekerheid zeggen, hihi. De wandelingen worden zo wel
heel lang in tijd maar heel kort in afstand. Vanavond heb ik leuk getraind met baasje
Nico en nog lekker balletjes geapporteerd. Wel jammer dat we nu 's avonds niet
meer in de Liereman kunnen gaan wandelen als het al zo vroeg donker is.
Gelukkig halen we dat in het weekend wel in.
Dikke poot,
Lando
Lees hier de Aalterse sprookjes van Lana
Er was eens...
Met de zin 'er was eens' zijn al heel wat sprookjes begonnen, vaak met een
griezelige inhoud maar altijd met een happy end.
Hier in het kasteel van Lana, heeft deze zin een andere betekenis. Er was eens
een mat. Er was eens een knuffelbeer. Er was eens een struik met prachtige
bloemen. Er was eens ... een lekker stuk voedsel. Zelfs toen ik aan de telefoon
was met Jan, was er eens een groot stuk kippenworst. Wanneer ze met haar poot
op de rand van een bord mept, heeft onze slimme meid al lang door dat het
voedsel dan letterlijk in je mond komt vliegen... Lana ,ondanks haar status van
prinses op de erwt, heeft zich bijgeschoold tot grond-en afbraakwerken. Haar
carrière van kok was van korte duur wegens te intens voorproeven. Zij deelt nu
ook zelf de Michelinsterren uit.
In haar stuk tuin worden struiken vakkundig gesnoeid. Hoogstwaarschijnlijk zal
ik volgend jaar geen bloeiende jasmijnstruiken meer hebben. Er was eens... De
wortels van de druivelaar liggen ook bloot, kwestie dat we niet meer moeten
zoeken waar we water moeten geven. Toen ook de ondergrondse waterleiding werd
blootgelegd, is het baasje begonnen met zijn nieuwe carrière: Putten dichten.
Ons Lana doet me ook denken aan een stukje uit het sprookje van roodkapje.
Telkens gaat de conversatie tussen de baasjes en ons prinses. Waarom heb jij zo
een grote ogen? Om alles goed te kunnen zien liggen en daarna stiekem weg te
nemen. Waarom heb jij zulke grote oren? Om goed te kunnen achterhalen waar jij
een zak met koekjes opendoet. Waarom heb jij zo een grote mond? Om alles in 1
keer binnen te schrokken in plaats van goed te kauwen. Waarom heb jij zo een
grote poten? Om alles wat er eetbaar uitziet naar mij toe te kunnen schuiven.
Waarom heb jij zo een grote tong en dikke vacht? Om jullie te kunnen aflebberen
en super te kunnen knuffelen. Dus zo zie je maar ... en ze
leefden nog lang en gelukkig!
Het was
geen zwaar, maar wel aangenaam werk. t Baasje en Hera zijn weer op ronde
geweest met de stambomen en DNA attesten
Dus Hera
moest maar meerijden en voor het baasje de honneurs waarnemen.
Zo waren
we vandaag in Stekene, dorp gans in het noorden van de provincie
Oost-Vlaanderen, vlak tegen de grens met de Nederlandse provincie Zeeuws
Vlaanderen.
Daar woont
onze Lesco, een reutje uit Heras nestje van einde maart 12.
Lesco moet
het geweten hebben of hij had het telefoontje afgeluisterd dat ons baasje met
Ilse had gevoerd. Ilse is het vrouwtje van Lesco.
Lesco
stond ons al aan de poort op te wachten en was behoorlijk waaks om ons aan te
kondigen bij zijn hoofdbestuur.
Dat
veranderde dadelijk toen Hera mee uit de auto mocht. Nu was dat meer dan zes
maanden geleden at die twee elkaar hadden gezien. Het was geleden van toen
Lesco in Vosselaar naar Stekene vertrok, maar toch herkenden hij zijn moeder en
ons baasje dadelijk.
Het
blaffen wisselde onmiddellijk voor een op hol geslagen draaiende staart van
Lesco. Hera moest aanvankelijk weer laten zien dat mevrouw met de nodige
egards behandelt wilde worden en was niet echt vriendelijk naar Lesco. Maar
zoals het telkens weer gaat, geen vijf minuten later waren ze met elkaar aan
het dollen in de grote tuin .
Nadien
zijn Hera en t baasje nog langs de VAB (Vlaamse Automobilisten Bond) gereden
omdat het baasje zijn lidmaatschap van de pechverhelping en internationale
reisbijstand moest vernieuwen.
Vermits
het baasje daar nog dertig jaar heeft gewerkt, eerst bij de pechdienst en later
tijdens de schoolvakanties bij de buitenlandse repatriëring, kent hij daar nog
heel wat luitjes en duurt het ook wel iets langer dan wanneer een gewone leek
voor het zelfde gaat
De
avondspits en de file aan de Kennedytunnel was dan ook al flink bezig toen we
in Zwijndrecht vertrokken zodat het toch nog laat was geworden toen we in
Vosselaar de oprit opdraaiden, maar zowel Hera als t baasje hadden een
plezierige namiddag beleefd.
Vandaag in
de puppenkrant een vragenrubriek zoals in de meeste serieuze damesboekskes. Let
wel, het bericht was volgens de schrijfster, Ilse het vrouwtje van onze Louis
(de Drentenpup, niet Louis Michielsen) niet bestemd voor de puppenkrant.
Maar na
enig aandringen via de telefoon mochten we het bericht wel plaatsen
Wij vonden
het in die mate vrolijk en om te lachen dat we het hebben gevraagd aan Ilse.
Het zijn twee vragen die we nog nooit gehad hebben maar wel erg amusant zijn en
een eerlijk antwoord verlangen.
Dus het
baasje gaat zich nu opstellen als tante Kaat en onderaan het bericht van Ilse
antwoord geven.
Dag Jan,
Een vraagje: Steven
vroeg zich af of het voor Louis geen kwaad kan dat hij overdag buiten en s
avonds en s nachts binnen zit gezien het temperatuursverschil. Nu de winter
dichterbij komt, is er natuurlijk wel een groot verschil. Vooral als hij zich
dan nog eens zo goed als onder de stoof probeert te vleien s avonds!!!
Tweede vraagje: is
het normaal dat hij aan een brandende stoof likt? Kan hij zelf inschatten of
het te warm zal zijn of zal ik hem op een dag van de stoof moeten amputeren.
Een tijdje geleden hadden we al bijna een brandalarm toen hij met zijn staart
tegen de stoof stond. Toen begon het toch serieus te roken en te stinken. Ik
veronderstel nu wel dat het alleen zijn haar was en hij dat dus niet heeft
gevoeld.
Vrouwtje Ilse
Beste vriendin Ilse,
De vacht van Louis is van die aard
dat hij er mee gebaat is van veel buiten te zijn. Ook hier bij ons is zus Lucy
ook liever buiten dan binnen. We praten nu over koele temperaturen maar dagen
dat het ganse dag vriest heeft hij een onderkomen nodig waar hij droog en
tochtvrij kan liggen.
Destijds toen wij beiden nog
werkten bleef Sloeber en Bas tijdens de dag ook buiten. Op dagen dat het erg
vroor mochten zij binnen blijven en kwam één van ons twee s middags over huis
om hen buiten te laten voor hun plas.
Beiden hadden een oude zetel onder
de open veranda waar ze in een bolletje gerold zalig lagen te slapen.
Wat het aan de kachel likken
blijkt Louis enkel te doen wanneer de kachel juist is aangestoken. Ook bij ons
steekt Lucy haar neus tot vlak bij het venster wanneer ze de eerste vlammen
ziet. Even later ligt ze net als Louis haast onder de kachel te genieten.
De geur van verbrand hondenhaar
kennen wij ook al jaren. We kennen veel aangenamere geuren Maar ook hier
gebeurt het meerdere keren per jaar. Voor een verbrande staart hoef je je geen
zorgen te maken. Het haar schroeit, maar aan de staart zelf komt niets aan.
In zijn testament had hij 40.000 voorzien voor een chique begrafenis .
Toen de laatste gasten weg waren zegt zijn weduwe tegen Lucienne haar beste
vriendin : « Ik ben er zeker van dat Paul het een chique begrafenis zou
gevonden hebben ».
« En ik ben er zeker van dat jij gelijk hebt » zegt de vriendin , en dan vraagt
ze stilletjes aan de weduwe:
« En hoeveel heeft het nu echt gekost ?»
« Het hele bedrag, zegt de weduwe, 40.000 .»
« Dat kan toch niet ! » roept de vriendin « t Was prachtig maar toch geen
40.000 waard »
De weduwe legt uit « De dienst kostte 6.500 , ik heb een schenking gedaan aan
de kerk van 500 .
De koffie, drank en hapje kostten ook 500 .
En de rest is naar de gedenksteen gegaan »
De vriendin rekent vlug voor: «32.500 voor een gedenksteen ?
Geen
ingezonden berichten van pups vandaag, maar wel kregen we vandaag een bericht
in de mailbox van vier voeters.nl om mee te doen met een campagne tegen het
gebruik door de mode industrie van echt dierlijk bont.
Daar doen
wij natuurlijk ook voor de volle 100% aan mee, en dus delen we het bericht met
jullie.
Aanvankelijk
las het baasje dat er tegen het gebruik van bont zou gedemonstreerd worden en
dat die demonstratie naakt zou plaats hebben.
Nu is ons
hoofdbestuur echt niet zo preuts en zoals ons baasje het uitdrukt een mooi
velletje mag best gezien worden, demonstreren in zijn pure blote ziet hij toch
niet zitten. Zelfs niet voor die arme hondjes, konijntjes, wasbeertjes en wat
ze al niet voor het bont fokken. Veels te koud in dit seizoen is het meest
doorslaggevend argument dat hij kon verzinnen !
Maar zoals
je kon lezen las het baasje het verkeerd. Je kan inschrijven voor een virtuele
betoging waar je zelf je avatar of noem het virtuele vertegenwoordiger, voor
kan ontwerpen. Die vertegenwoordiger of Avatar gaat dan in jouw plaats meelopen
in de internet demonstratie.
Dat leek
ons baasje al heel wat schappelijker dan in zijn blote kont door de straten van
één of andere Belze of Hollandse stad te gaan paraderen
Dus als jullie
ook willen demonstreren in je virtuele blote kont kan je via onderstaande link
een avatar aanmaken en je akkoord verklaren met je onvrede om dierenbont nog te
gebruiken in de mode industrie.
We zijn
eens benieuwd of de grote modehuizen in Parijs, Londen, Milaan of New York er
zich veel van gaan aantrekken.
Toevallig
konden we begin vorige week ook via de internetkrant vernemen dat Canada nog
enkele duizenden werknemers/slachters zoekt om ginds baby zeehondjes te komen
doodknuppelen. Uiteraard ook voor hun sneeuwwitte vachtjes, de rest van de
diertjes laten ze liggen wegens niet economisch bruikbaar
Wij hadden
er al een tijdje een probleem mee dat de eetbeurten s avonds niet liep zoals
we zelf graag hadden.
Belle wou
niet meer in de lijn met vier eten zoals het altijd geweest was, Hera was
slecht aan het eten en er was geen controle op van wat ze binnen kreeg. Lucy en
Heros, onze twee dikke gingen de kommen langs tot alles leeg was. En dat zag je
ook aan die twee hun lijn !
Nu zegt
ons baasje wel dat een ronde of een bolle lijn, ook een lijn is maar dat is dan
meestal om zijn eigen bolle lijn te vergoelijken.
Sinds
zaterdag krijgt nu ieder van de rodel zijn of haar eten in hun bench. De
porties zijn zoals vroeger en wat niet gelijk wordt opgegeten gaat terug naar
de keuken. Punt andere lijn zegt het baasje en hij gaat er konsekwent op
toezien .
Er is maar
van één kant tegenwerking, en dat is Belle, die denkt waarschijnlijk dat zij
een streep voor heeft als roedeloudste of als alphateef. Belle probeert aan het
klassieke dessertje te geraken zonder haar kom te hebben leeg gegeten. Zij
probeert dan met een irritant hoog keffen het baasje zo gek te krijgen van de
rollen om te draaien en het lekkere dessertje binnen te halen om dan achteraf
haar eten te laten staan.
Commentaar
van t baasje t zijn just klein joeng en gelijk heeft m
Nu is het
laatste offensief dat het baasje heeft gelanceerd, de roedel laten geloven dat
het apart eten chique is, en hij haalt dan im chambres separée aan.
Voorlopig met weinig resultaat voor t baasje, zelfs een gelijknamig liedje er
bij heeft tot nu toe weinig indruk gemaakt in Drentenland http://www.youtube.com/watch?v=WBj5AMiXEi4
Twee berichten vandaag van de vaste correspondenten
uit binnen- en buitenland. Aan de Maas, en dan bedoelen we de Maas in Limburg,
meer bepaald in Roosteren is de schrijfster normaal normaal het vrouwtje van
Lennaert, maar nu was het voor een keertje het baasje. Het puppenkrant vol
schrijven is daar haast een familiebedrijf geworden, en dat zien en lezen we
graag.
Dat het baasje door het gedrag van Cartouche haast een
hartkwaal heeft opgedaan verbaasd ons helemaal niet. Ook wij hebben al
menigmaal een half uur en meer staan drentelen wanneer Belle en/of Lucy weer
eens voor de ruimte hadden gekozen.
Van het gericht uit Oud Turnhout is het verse bijna
af, of toch minstens voorbijgestreefd. Lando heeft inmiddels gisterenmorgen kennis
gemaakt met onze nieuwe occasie Drentmobiel. Verbaasd was hij wel toen uit
dat rode, voor hem onbekende autootje, plots zijn moeder en zus te voorschijn
kwamen.
Belle & co
Leermomenten van Lennaert en Cartouche
Normaal is het vrouwtje degene
die mijn belevenissen voor de puppenkrant beschrijft. Maar omdat zij er dit
maal geen getuige van was, heb ik het nu aan mijn baasje overgelaten. Normaal
laat hij ons afzonderlijk uit. Maar vandaag bedacht hij dat ik ondertussen
groot genoeg ben om samen met mijn vader los door het natuurgebied De Rug te
lopen. Hij ging ervan uit dat ik veel van mijn goed luisterende vader zou
leren
Mijn vader is altijd een
sleurhond geweest. Toen ik kwam besloot het baasje dat daar iets aan gedaan
moest worden. Omdat hij er geen zin in had later door twee trekkende honden
voort gesleurd te worden. Hij is speciaal met papa een intensieve privé
antitrektraining gaan volgen. En met succes. Zolang hij met mijn vader alléén
gaat wandelen Met mij erbij was al het geleerde snel vergeten en werd door
papa nog eens extra de turbo er opgezet. Lekker! Samen trekken naar het punt
waar we los mochten! In het natuurgebied langs de Maas.
Afzonderlijk luisteren we goed
tot zeer goed. Maar samen We hadden geen bananen in onze oren om met ome/nonkel
Faes te spreken, maar hele bananenbomen. Nu zijn er een paar dingen waar mijn
baasje heel kwaad om kan worden, weet ik inmiddels. Dat zijn autos die niet
willen starten en computers die niet doen wat ze moeten doen. Maar op de
allereerste plaats met stip staan honden die niet komen als ze geroepen worden.
Samen met mijn vader dwaalde ik steeds verder af. Lekker door wouden met
klittenplanten en door modderpoelen van heerlijk kleverige rivierklei. Want het
regende vanmorgen. En het baasje maar roepen en fluiten! Op enig moment kreeg
ik toch medelijden met hem en ben ik terug gerend. Maar papa niet! Die was in
geen velden of wegen meer te bekennen.
De bloeddruk van mijn baasje
was inmiddels tot grote hoogten gestegen. Ik begon me toch wel ernstig zorgen
te maken. Na ongeveer drie kwartier zagen we in de verte een wit stipje
opdoemen. Het kwam steeds dichter bij. En ja hoor, het was papa! Vrolijk
kwispelend kwam hij naar onze baas. Die deed alle moeite om niet onpedagogisch
dit goede terugkomgedrag af te straffen Wist papa dat? Weer wat geleerd! Thuis
gekomen is het baasje nog lang bezig geweest met het verwijderen van de klitten
van de grote klis of klitwortel, die volgens
internet ook goede eigenschappen heeft.
Lennaert
En Lando was benieuwd naar onze Drentmobiel
Dag lieve Faes-familie,
'k heb van mijn baasjes gehoord dat jullie een privéwagen met chauffeur hebben
rijden nu. Tsjonge jonge. Jullie worden nogal verwend zulle. 'k mis jullie al
wel hoor of jullie geurtjes nu jullie baasje terug zelf met jullie kan gaan
wandelen. Gelukkig zie ik morgen ons zus weer op de training. Een nieuwe
trainer, halfuurtjes langer, we gaan uit ons pijp moeten komen zus! Slaap maar
lekker dus.
Het was een druilerig weertje deze
middag tijdens de jachttraining van Lucy. Maar daar laten Drenten en hun
baasjes zich niet aan kennen.
Het vrouwtje trainde met Lucy en
vermits de training van Hera gisteren niet was door gegaan wegens ziekte van de
trainer heeft het baasje een fikse wandeltraining met Hera gemaakt.
Gisteren bij de wandeling langs
het kanaal in Arendonk was het baasje zijn fotoapparaat vergeten, maar een ezel
stoot zich geen twee keer aan dezelfde steen en dus kwam er een hele fotosessie
aan te pas.
En iets wat zelden gebeurt, het
fotomodel was gewillig zelfs meewerkend !En dan resulteert dat in een reeks van een dertigtal fotos in een mooi
herfstbos met een mooi modelletje !
Op het einde van de training heeft
het baasje Lucy overgenomen van t vrouwtje, maar dat was dan ook het
plezierigste deel van de training, het zwempartijtje was weer het toppunt van
de training van Lucy.
We vergeten het haast te vermelden
maar Lucy is vandaag een reeks hoger begonnen met de training. Ook Lando is mee
op gegaan naar de hogere reeks en volgende week komt ook zus Libre over naar
onze groep.
Na de middag hebben Belle en Heros
hun grote wandeling ook nog gekregen. Het was wel heel mistig tussen de velden
geworden toen we de wandeling begonnen, maar eens in het bos gekomen konden we
genieten van de zon die door het alsmaar dunner wordende boomkruinen scheen.
Dus hebben onze bruintjes ook nog een heel fijne wandeling gehad
Weer goed
wat kopij binnengekomen vandaag en gisteren, dank je wel schrijvelaars. Hoelang
die schrijvelaars het gaan volhouden is nog maar de vraag, want het is haast
allemaal kommer en kwel bij de baasjes waarover het gaat in de berichten.
Gisteren
konden we lezen dat Karin Nederland van erg dichtbij tegen de grond had
geïnspecteerd, met de nodige gevolgen aan lijfelijk letsel
Vandaag
heeft Eva het over een rollijn die ze met de blote hand wou stoppen. Meestal
doe je zoiets maar ééns in je leven van de brandwonden aan hand en vingers doet
flink pijn. In elk geval om te blijven herinneren tot het einde van je dagen.
Tijdens de
terugkomdag van de pups (al onze pups, ook het H- het K- en het L-nestje) zou
onze dierenartse Nelly, na de wandeling, een cursus EHBO voor honden geven .
Ons baasje
heeft nu gelijk het idee geopperd van dezelfde dag ook dokter Luc Beaucourt de
bekende urgentiearts van het ziekenhuis te Herentals (voorheen Antwerpen) te
vragen voor een cursus EHBO voor Drentenbaasjes.
Tevens
denkt ons baasje er aan van een uitgebreid artikel hier op het blog te
publiceren maar de titel durft m niet goed in grote letters schrijven het zou
zoiets moeten worden Drentsche
Patrijshonden uitlaten voor dummies
Karin was
terug zo goed op de been dat ze wel naar de proclamatie is geweest waar Lobke
haar diplomas van de hondenschool kreeg. Dat het er plezant aan toeging laat
het taalgebruik wel vermoeden.
Lees zelf
maar
Belle
& co
Hier het
verbrande vinger verhaal van Eva en haar Lana
Hallo
allemaal,
Vandaag
doe ik het verhaal... Wanneer Jan denkt dat hij zijn puppiekrant zal moeten
sluiten wegens te weinig berichten dan komt dat omdat ze in Aalter veel werk
hebben met een overenthousiaste puber die haar baasjes weinig met rust laat.
Toen we zondag, het was een zalige zondag, het lumineuze idee hadden eens langs
de oude vaart te wandelen ... Liep het voor mijn vingertjes anders af... Ons
Lana die geen gentle leader droeg, maar een rollijn aanhad, vond het heel
plezant om alles te verkennen. Tot ze een konijn, of in dit geval een auto zag.
Als een pijl uit een boog schoot ze vooruit. Ikzelf, hangend aan de lijn schoot
mee vooruit en hield , ja ik weet het zeeeeer dom, met mijn linker hand de lijn
tegen ipv met de rechter ze op te rollen. Gevolg, de lijn snijdt zeer hard in
mijn vingers en mijn vingerafdrukken zullen nu toch even moeten gewijzigd
worden in het archief wegens schade. Als jullie denken dat dit het enige was
... Toen we dinsdagavond klaarstonden om naar een concert te vertrekken dacht
ons Lana, ik zal ze nog even tegenhouden. Heel enthousiast kwam ze aangelopen
en liet zich uitgebreid strelen. Toen ik mij bukte om haar buikje te wrijven
kwam Lana keihard recht om mijn gezicht af te likken. Resultaat: grote botsing.
Lana eventjes geschrokken en ik een grote rode plek op het gezicht. Mijn avond
moest nog beginnen ... Jan, kregen wij bij Lana ook een ongevallenverzekering
;)
Onze
verwoester heeft nu in haar bench een houten plank onder kussen 36 liggen, ze
had in een Aalsterse collere haar plastieken plank kapot gekregen...
Nu is ze
Steven aan het ambeteren met blaadjes oprapen, als daar maar geen ongelukken
van komen ;)
Dus ge
ziet maar, van alles te beleven ook hier in Aalter!
Het
gekwetste vrouwtje van Lana
Hier de zatte klap van
Lobke of is het van Karin, of van alle twee ?
Lieve mams,
Trots laat ik j je even w w weten dat ik mn d diplom ma
binnen heb. hik S s super hik trots ben ik omdat n n n niet iedereen een di di
diploma kreeg. Er waren ook hondjes die een c c c certificaat kregen hik. Het
was gezellig. Eerst kregen de baasjes k k koffie met hik wat lekkers hik.
Daarna werden de diplomas en hik certificaten uitgedeeld. En t t toen kwam de
fles J J Jagerhikmeister op tafel. Nou, dat rook l l lekker hik zeg!! k Heb
Siebe ff lief aangekkkeken, en die schat heeft toen voor m m mij hik het
glaasje van de m m man van de juf voor hik me van tafel g g g geveegd. Dat heb
ik l l lekker opgel l ebberd hik. Daarna kreeg i i i ik nog het glaasje v van
mn baasje..hik..l l lekker hoorrr. Die grote broer h h eeft hik toch mmaar
veel v v voor me over hè!
k Ga s s slapen mam, heb een beetje h h hoofdp pijn..
Geen
jachttrainingvoor Hera deze namiddag.
Oscar, de trainer had de training geannuleerd omdat hij ziek was. Na de goede
resultaten van vorige week zaterdag viel dat alvast tegen voor t baasje.
Maar .
Omdat er een kandidaat voor de volgende lessenreeks naar de training zou komen
kijken, had ons baasje besloten van toch maar tot Arendonk te rijden. Hera en
heros mochten mee .
We waren
wel iets te laat aan het paradijs de trainingslocatie en we hebben dus de
kandidaat cursist gemist.
In vervanging
van de training hebben broer en zus dan maar samen met het baasje een lange
wandeling langs het kanaal Schoten-Dessel gemaakt.
En na de
teleurstelling van de training kwam eigenlijk nog een tweede spijtig. Het was
mooi herfstweer, mooie bomen , twee dartele mooie honden en daar een baas bij
die zijn kodakske thuis vergeten was.
En laat
dat nu nog het spijtigste van al geweest zijn
Het baasje
steekt het op dien tweede auto daar ligt nog niet permanent een foto apparaat
in zoals in de Mitsubishi. (maar dat euvel zal snel verholpen zijn zegt het
baasje
Helaba, we
kunnen terug op het oude stramien verder, gisterenavond kregen we van Karin en
Lobke een bericht voor de puppenkrant.
De inhoud
van het bericht kon beter, Karin heeft zich onzacht neergevleid op de
Nederlandse straatstenen maar we hebben terug stof om veder puppenkranten vol
te schrijven.
Waarom en
hoe Karin ten gronde is gegaan mag ze zelf uitleggen in haar bericht.
De rit met
vier honden in de Citroën Bellingo is gisteren niet doorgegaan wegens
onverwacht bezoek en achteraf nog een snelle boodschappenronde voor het
hoofdbestuur. Daar konden wij ook mee leven want de baasjes waren duidelijk
langs de Maxizoo gepasseerd. Dat konden we opmaken aan de spulletjes die in de
hondenkast verdwenen. Brokken, gedroogde varkensoren, kauwstaafjes wij
hebben zo een sterk vermoeden dat flink wat van die spullen al gereedstaan om
mee naar Frankrijk te verhuizen
Voor
morgen staan we nog volledig klaar om nog puppenkrant berichten te ontvangen.
Schrijvelaars ten lande, laat jullie nog maar eens goed gaan .
Belle
& co
Hier het
spannend en pijnlijk relaas van ene K. uit N. in NL
Lieve mams,
Ik schreef al op het blog dat er voorlopig niet veel nieuws
van mij zal komen. Tja, toen werd jouw hoofdbestuur natuurlijk nieuwsgierig hè,
dus ik zal even uitleggen wat er gebeurd is. Nee, ik heb geen kippen dood
gemaakt zoals mijn lieve broer. Daar geloof ik trouwens helemaal niets van,
mijn broer is geen moordenaar, ze zullen wel aan de stress bezweken zijn
Hier komt ie: Zoals iedere dag maakte ik met mijn vrouwtje
een wandeling aan de lijn. Ik mag 1x per dag naar het bos om lekker los te
rennen en spelen, en 1x moet ik aan de lijn om gelijk wat oefeningen te doen en
het volgen er goed in te krijgen. Gisteren kreeg ik tijdens het wandelen opeens
last van mn poeperd. Het was alsof ik gestoken werd, want opeens ging ik
zitten om even op die plek te bijten en likken. Vrouwtje wilde weer doorlopen,
maar het was nog niet over, dus ging ik wéér heel plotseling zitten, alleen nu
voor haar voeten terwijl zij nog doorliep. En toen ehhhh kwam zij opeens
gezellig naast mij liggen op de stenen, tenminste, ik dacht eerst dat zij dat
voor de gezelligheid deed .niet dus Nou ja, om een lang verhaal kort te
maken, mijn vrouwtje is dus door mijn toedoen met een harde klap tegen de
straatstenen gekwakt en kan haast niet meer lopen. Dikke en pijnlijke knie
waren het gevolg. Leuke dingen worden er dus even niet gedaan, totdat het weer
beter gaat met haar. Maarrrrr ..elk nadeel hep zn voordeel, zoals een vroegere
buurjongen van vrouwtje altijd zegt. Aan de lijn lopen kan ze even niet meer
met mij, maar ze hijst zichzelf nu toch wel 2x per dag met veel moeite in de
auto om mij even lekker te laten rennen in het bos, en dat vind ik natuurlijk
helemaal niet erg. Thuis is ze nu erg rustig, ze zit tegenwoordig veel te
haken. Vind ik ook erg leuk, want er is niets leuker dan haar bolletjes wol te
jatten, hihihi.
Wat wel jammer is, is dat ik zaterdag een
wandeling/speurtocht mis nu ze niet kan lopen. Die wordt georganiseerd door
onze trainsters, met aansluitend de diploma-uitreiking van de examens. Nu gaan
we maar alleen naar de diploma-uitreiking, ik moet dat papiertje natuurlijk wèl
hebben hè!! Ook de gezelligheid daar willen mn baasjes niet missen. Morgen dus
misschien een foto van mijn diploma om boven je bench te hangen, mam.
Geef je oma, oom Heros en Lucy een dikke lebber van mij? En
vooruit, ook een lekkere lebber voor je hoofdbestuur!
Twee vrouwen zijn aan het golfen en eentje geeft een ferme
dreun op het balletje.
Het vliegt recht naar de volgende hole waar 2 mannen staan te spelen en eentje
wordt geraakt.
Hij valt meteen op de grond en vloekt van de pijn.
De vrouw snelt er
naartoe, intussen ligt hij ineengekrompen met zijn handen tussen zijn kruis.
Zij : kan ik helpen?
Hij : neen, laat maar straks gaat het wel beter.
Zij : ik ben therapeute en kan u misschien helpen
Hij : neen, echt niet. Zijn handen nog steeds krampachtig in zijn kruis
gevouwen.
Zij : Toe, ik wil absoluut zien of ik echt niet kan helpen.
Hij : Ok, doe maar.
Zij trekt zijn handen van tussen zijn benen en legt ze naast hem. Ze doet
voorzichtig zijn broek los steekt er haar hand in en begint zachtjes met een
massage om de pijn weg te nemen.
Na enkele minuten zij : En, voelt dat niet beter?
Hij : Jawel, maar ik denk dat mijnen duim nog altijd gebroken is.
De
puppenkrantjes worden dun, het failliet lonkt ook vandaag geen ingezonden
berichten.
Vrij
logisch, de temperaturen zijn niet van die aard om de baasjes naar buiten te
lokken.
Je ziet
het zelfs aan ons viertal, ze liggen liever in de zetel of in hun bench dan
zich moe te maken. Tot het geluid van een leiband die van de haak genomen wordt
hen bereikt. Dan staan er gelijk vier kandidaten klaar om de leiband om hun nek
te schuiven.
Gisteren
was het één voor één die mee gingen met de auto, om te zien wat resultaat het
gaf om de honden in een bench te vervoeren in de auto. Geen van de vier is dat
gewend omdat ze in de Mitsubishi de koffer en de achterbank voor hen zelf
hadden.
Vandaag
staat er een rit met gans de roedel tegelijk op het programma, we gaan dan
gelijk nog wat fotos voor het blog maken. We gaan dat combineren met een
wandeling/training zodat voor hen de rit in een bench eindigt in iets
plezierig, dat motiveert in elk geval om hen uit zichzelf in de auto te laten
springen. Het spaart dan in elk geval de ruggen van het hoofdbestuur want het
gewicht van bvb een Heros met zn 37 kilo is niet ieder gegeven om in de auto te
tillen. Het baasje maakt het niet uit om hem in de auto te tillen, maar ziet
hem er toch ook liever uit zichzelf inspringen
Als er
wereldschokkende zaken gebeurd zijn vandaag, dan was het zeker niet bij ons of
in de buurt van Vosselaar.
Het is er
niet de tijd of de plaats voor maar het lijkt volgens ons baasje wel dat er een
zwerm tse-tse muggen is overgekomen die onze hondjes besmet heeft met de
slaapziekte.
Om ons
goed terug wakker te krijgen hebben we daarstraks wel een extra lange wandeling
gemaakt. Dat helpt dan voor eventjes en even later hebben we terug van
automatisch sluitende oogleden. Automatisch zetten we dan ook een snurkend
geluid aan om duidelijk te maken dat het ons menens is.
Deze
namiddag was het de beurt aan Hera om kennis te maken met de benches in de
Citroën. Voor Hera geen probleem, die springt van ver de auto en de bench in en
zit dan als een prinses rond te kijken in de aangepaste bench. Daar heeft het
baasje met behulp van een schroevendraaier en een griptang van een links
opendraaiend deurtje een rechtsdraaiende deur gemaakt. Even nadenken, het
gepaste gereedschap er bij nemen, en dan nog een portie brute kracht, en de
deur draaide andersom open.
Hera mocht
mee naar het bedrijf waar ze industriële en medische gassen verkopen. Maar het
is ook zowat het enige bedrijf in Turnhout waar ze nog gewone flessen butaangas
verkopen. Daar heeft miss Hera vandaag de show gestolen. Meestal mag Lucy daar
mee naar toe maar die had deze morgen haar meerijbeurt al gehad.
De mensen
houden daar ook erg van honden hoewel zeer zelf geen hebben, maar als wij er komen
met de Drentjes zijn ze daar erg welkom. En dat weten Belle & co maar al te
goed
Morgen
nemen we voor het blog fotos van de roedel in de auto. Een fotoshoot dus met
Drenten in de hoofdrol ! t Zal mooi zijn maar als je van fotoshootsà la Victorias secret houd moet je toch op
een ander blog zijn
De eerste
passagier is vandaag mee gaan shoppen voor de noodzakelijke levensonderhoud.
Lucy stond
wat rond het baasje zijn benen te draaien toenhij de autosleutels nam. Toen t
baasje de leiband over haar nek schoof liep ze netjes mee tot aan de Citroën
Drentmobiel. De Mitsubishi zag ze niet staan of ze had er geen interesse
voor, het moest de andere zijn van miss nieuwsgierig.
Uit
zichzelf in de bench achteraan wippen was er nog niet bij. Zoooo nieuwsgierig
was ze nu ook weer niet. Maar ze heeft zich netjes gedragen in de nieuwe bench.
Zelfs het in de bench zitten in de auto is nieuw voor de roedel. Heel in het
begin wanneer Lucy meereed in de auto reed ze mee in een stoffen reisbench,
maar dat is gans iets anders dan zon draadkooi.
Plezant
voor de honden aan de combinatie auto/bench is dat de benches hoog genoeg zijn
om nog iets naar buiten te kunnen zien door de ruiten. Nadeel is dan weer dat
ze kunnen blaffen naar motorrijders en andere honden die we passeren.
Motorrijders
met helmen op (de meeste dus) zijn niet populair bij ons viertal. Dat heeft
ooit lang geleden een rijkswachter van de mobiele brigade (een zwaantje dus)
ondervonden. Die stak zijn gehelmd hoofd te dicht bij het opengedraaide venster
waarbij Bas toen al blaffend tegen het vizier van de helm aanvloog. Al een
geluk dat het vizier nog gesloten was, zo niet had er hier in de buurt een
neusloze zwaan rondgereden op een BMW moto
Van Lando
kregen we ook nog een kort bericht
Dag lieve
Faes-familie,
En hoe is het daar
in culinair Vosselaar? Hier gaat alles zijn gangetje? Ik gedraag me de laatste
dagen goed thuis, al blijft de keuken wel verboden terrein als ik alleen thuis
ben, hihi. En, hebben jullie al mee mogen rijden in de Drentmobiel? Na jullie
Franse vakantie komen jullie er maar eens mee tot hier hé dan kunnen we met z'n
vijven de Liereman nog eens onveilig gaan maken.
Kwispelstaartjes van
Lando!
Een uitnodiging tot een wandeling
nemen we altijd serieus zegt ons viertal. Zo hebben we er nog eentje te doen in
Limburg samen met Lili-Lou, Nog eentje op de nieuwe maasvlakte bij Rotterdam en
nu nog een in de Liereman in Oud Turnhout Er gaat nog goed aan de conditie van
de Drentjes gewerkt worden. Ook een week Frankrijk in de grote tuin en de
velden rondom doet goed aan lijf en leden zegt het baasje
Nu onze
Drentmobiel na wat strubbelingen met (uiteraard) de automobielinspectie en
hun aanverwanten klaar is om mee te gaan rijden, hebben we gelijk de
bagageruimte maar in orde gemaakt zoals het baasje het graag zag gebeuren.
Er zijn
twee grote benches in geplaatst met een grondoppervlak van 107 x 70 centimeter Met een
nuttige laadvloer van 142 x 120 centimeter kan je zeggen dat de twee
benches en de auto voor elkaar gemaakt zijn. Twee centimeter houden we in de
lengterichting (voor/achter) over om de achterdeuren netjes te kunnen sluiten .
Aan de
zijdeur zal het baasje zijn creativiteit nog eens moeten botvieren op het
deurtje van de bench. Dat deurtje kan namelijk niet open omdat het tegen de
zijkant van de auto komt, en dus maar een goede 10 centimeter open
kan. Dat is natuurlijk veel te weinig om een volwassen Drent te kunnen laten
instappen.
Het baasje
gaat nu proberen het deurtje langs de andere zijde te laten opendraaien, dan is
er plaats genoeg om twee Drenten tegelijkertijd naar binnen te kunnen laten,
letterlijk met twee door een deur.
In de
bench zijn dan ook nog eens twee nieuwe kussen in gekocht die waterproof
zijn. Kwestie van niet steeds met natte binnenbekleding van de benches te
zitten.
De benches
zijn groot genoeg om twee volwassen Drenten comfortabel te kunnen huisvesten.
En de benches kunnen niet verschuiven bij een noodstop omdat ze sluitend gans
de ruimte vullen.
Morgen
gaan we op stap met de Drentmobiel , resultaat kan je waarschijnlijk morgen
hier lezen, het hangt helemaal af van wat Frankske of Sabientje voor ons morgen
in petto hebben
Geen
puppennieuws vandaag, toch niet vanuit de puppen ten lande.
Net als
daar is hier ook weinig nieuws te melden, of het moest gisterenavond al verteld
geweest zijn bij de gewone berichten.
Uit eerste
hand vernemen we dat er weer Frankrijkplannen worden gemaakt door het
hoofdbestuur. Het zal iets worden voor midden volgende week want er staan nog
een paar afspraken op het programma. De Masjebashi heeft nog een beurt tegoed
in de garage voor we vertrekken, en ook Hans de tandarts gaat de eetkamer van
het hoofdbestuur nog eens goed controleren op gaatjes en ander verval.
Als we dan
volgende week weer weg kunnen dan staan er weer lange wandelingen op het
programma waar we tenminste los mogen lopen door de immens grote akkers. Niet
dat we hier in Vosselaar niet gaan wandelen, maar het loslopen is hier erg
beperkt en de boetes zijn hoog zegt het baasje. We kijken er alvast naar uit.
Hier ten
huize heeft ook vandaag de ganse dag in het teken van de honden gestaan. Het
hertenvlees dat de baasjes gisteren gekookt hebben is vandaag in potten gedaan
en gesteriliseerd.
Een groot
werk omdat de hoeveelheid ook zo groot was. Veertien Weck potten van ¾ liter,
drie potten van één liter en dan nog twee potten van anderhalve liter staan nu
in de keuken af te koelen. Negentien potten in totaal is haast een ganse dag
werk omdat het vlees ook nog eens moet klein gesneden worden voor het in de
potten kan.
Er waren
ook twee harten van hert bij in het pakket. Heel mooi vetvrij vlees waar de
roedel al flink van gesmuld heeft.
Door al
dat gezwoeg aan het eten is de aankoop van de twee benches voor de
Drentmobiel een dag uitgesteld.
Wat de Citroën
Drentmobiel Berlingo betreft, het baasje is daar vandaag mee op stap geweest en
volgens hem is het een puike aankoop geworden voor relatief weinig geld.
Volgens het baasje gaan we nog veel plezier aan het autootje hebben. Ook het
vrouwtje is nu meer mobiel, zij houdt niet zo van grote 4 x 4 autos en dus
heeft ze nog maar enkele malen met de Mitsubishi gereden in de jaren dat hij
hier al op de oprit staat.
Maar nu
gaat ze terug de Vosselaarse straten onveilig maken (zeggen kwatongen die erg
op t baasje gelijken)
We hadden
best een fijne verjaardag gisteren. Er stonden dan wel geen grote
feestelijkheden op het getouw maar al wat de baasjes deden gisteren stond in
het teken van de Drentjes.
Het eerste
bericht dat we binnenkregen kwam van onze Louis uit Oostrozebeke die
eergisteren al op het verjaardagsfeestje was geweest van Bo, de kleinste van
het hoofdbestuur.
Louis
blijkt uit geen vreemd nest te komen. Zijn belevenissen kunnen zo hier in de
roedel gebeurt zijn.
Een gans
ander soort verslag kwam van het vrouwtje van Lobke. Die was met enkele
bekenden naar de Nimrod getrokken. De zwaarste en beroemdste jachtwedstrijd
van Nederland. Ze nam daar exclusief voor de puppenkrant fotos van het
gebeuren.
En wie
valt er duidelijk op bij het bekijken van de fotos ? Onze eigen Kiki met
Marian was daar ook. Nog niet als deelnemer, maar als toeschouwer samen met nog
andere leden van het Drentenforum.
Uit de
uitslag van de wedstrijd blijkt dat ons baasje zijn favoriet, Coen van Gerven
met Hunter de twaalfde plaats heeft bereikt op 18 deelnemers. Een mooi
resultaat als je weet hoe moeilijk het al is van al te mogen deelnemen aan de
Nimrod Proficiat Coen en Hunter !
Belle
& co
Hier
Louis belevenissen op het verjaardagsfeestje
Proficiat liefste
mams en nonkel Heros,
Ik zou zeggen laat
jullie maar eens goed verwennen maar dat is bij jullie alle dagen zo hé.
Hier zitten we
morgen met een jarige. Bo wordt 8 jaar.
Gezien de drukke
agendas was het hier zaterdagavond feest. Afscheid van de 7 in plaats van welkom aan de
8 dus.
Het vrouwtje zegt
dat ik me supergoed gedragen heb. Alleen de bomma(de oma van het vrouwtje) is
niet zo aan honden(ondanks mijn supercharmes). Als ik dan ook durf te naderen
naar haar, begint ze te wapperen met haar handen(wegweg) wat ik natuurlijk leuk
vind. Nu, het vrouwtje had me met haar arendsogen goed in de mot en corrigeerde
mijn richting van voor ik besefte dat ik op weg was naar de bomma. Volgens het
vrouwtje is het dan ook meer dan nodig dat ze me goed in de gaten houdt want ze
ziet al wat ik van plan ben van zodra het in mijn Drentenkoppie opkomt(meestal
toch, hihi)
Zeg maar bedankt
hoor tegen Jan. Nadat hij liet weten om Lucy weer wat strenger aan te pakken,
is het vrouwtje hier ook begonnen om mij bij het wandelen iets minder vrijheid
te geven. Nu mag ik regelmatig horen dat ze dacht dat Drenten slimmer waren
want ik blijf trekken, zelfs al heb ik daarbij bijna geen adem meer.
Uiteindelijk geeft het vrouwtje wel toe dat het op het einde van de wandeling
toch een ietsiepietsie beter was.
Stan staat hier
sedert deze week ook op zijn strepen en vindt het niet eerlijk dat ik beter
luister naar het vrouwtje dan naar hem. Woensdagnamiddag was hij alleen thuis
en heeft hij dan ook met me getraind op de weide. Jammer genoeg MET leiband
zodat de schapen buiten mijn bereik bleven.
Vele groetjes
Louis
En hier het verslag over de
Nimrod van de hand van Karin
Lieve mama van Lobke,
Deze keer geen belevenissen van Lobke, maar van haar
vrouwtje. Zoals gezegd ben ik vandaag bij de Nimrod geweest, en je baasje heeft
gevraagd daar een verslagje van te schrijven.
Vanochtend liep de wekker al vroeg af, 6 uur. En als je weet
dat ik geen ochtendmens ben, begrijp je dat het wel iets heel erg leuks moest
zijn om mij op dat tijdstip mn bed uit te krijgen. Door overvolle wegen en
files kwamen we wat te laat aan op de plaats van bestemming, de proeven waren
al begonnen. Daardoor hebben we helaas de opening met de jachthoornblazers
gemist, maar gelukkig waren die de hele dag door ook nog regelmatig te horen,
wat erg sfeervol was.
De honden moesten drie proeven doorlopen, waarbij in elke
proef drie apporten moesten worden binnengebracht. Eén van de proeven hebben we
niet kunnen zien omdat het te ver weg was. De andere proeven waren goed te
volgen, hoewel ook daar de afstand groot was.
Ik beperk me tot de proef waarvan ik ook, helaas onscherpe,
fotos heb meegestuurd, en waarop je Hunter met zijn voorjager aan het werk
kunt zien.
Voorjager en hond stonden klaar bij de keurmeesters toen
eerst uit dekking wat jagers met een hond het veld opkwamen,waarbij geschoten
werd. Daarbij was het geluid van een eend te horen, die in een vennetje achter
wat bossages was gevallen. Daar werd de hond op ingezet. Terwijl de eend werd
geapporteerd klonk er weer een schot. Ditmaal een haas die in een veld verderop
terechtkwam. Eerst moest natuurlijk de eend worden binnengebracht, en daarna
werd de hond gelijk op de haas ingezet. Bij de meeste honden ging dit gelijk
goed. Na de haas moest een kraai worden geapporteerd, en dat was even wat
moeilijker, want die lag achter een klein maisveld. Daar kwam dirigeerwerk aan
te pas, en dat lukte niet bij alle honden. Het was erg moeilijk om ze om het
maisveld heen te krijgen. Bij de laatste drie honden werd dat nog eens extra
moeilijk doordat een fazant uit de bosjes opvloog. Ze liepen steeds maar naar
die plek, wat niet de bedoeling was. Heel sneu vond ik een hond die door zijn
voorjager met heel veel moeite om het maisveld was gedirigeerd, en de kraai
heel trots kwam brengen, maar te laat was, zijn tijd was om. Die voorjager en
hond hebben een heel groot applaus van de toeschouwers gekregen.
De uitslag van de wedstrijd hebben wij niet afgewacht, het
werd al laat en we waren versteend van de kou. Maar dat het een leuke en
leerzame dag was is een ding dat zeker is. Ik kan iedereen aanraden om volgend
jaar te gaan kijken als daar gelegenheid toe is. Ook het mensen kijken is
erg leuk, iedereen is uitgedost in jachtkleding van allerlei soorten.
We kwamen ook nog wat bekenden tegen, wat dat betreft is het
hondenwereldje klein.
Lieve Hera, groetjes aan iedereen daar in Vosselaar.
Karin.
Klik op onderstaande link voor fotos van de Nimrod door Karin
Hera en
Heros vierden vandaag hun vierde verjaardag. Uiterlijkhebben we niet zoveel georganiseerd voor de
verjaardag maar het baasje is wel de ganse dag in de weer geweest voor de
roedel.
Deze
morgen is het hoofdbestuur begonnen met eten , lekker eten, voorde roedel te maken. HHet baasje had van Luc
een immense voorraad vlees van hert gekregen dat afkomstig was van de jacht .
Heerlijk
gezond herten vlees, zonder allerlei antibiotica of hormonen. Het baasje heeft
dus de grote Weckpot nog maar eens van de kast gehaald die kan niet IN de kast
wegens te groot)
De Weckpot
zat tot vijf centimeter onder de rand propvol !
Na het
koken heeft het hoofdbestuur de ketel buiten gezet om af te koelen en morgen
gaan ze dan het vlees klein snijden en steriliseren in Weckpotten.
Inmiddels
is er ook verder gewerkt aan onze Drentmobiel. Baasjes zijn garagehouder is er
mee naar de automobiel inspectie gegaan en nu is de nummerplaat aangevraagd.
Ook is de
verzekering in orde gemaakt en dus kunnen we vanaf morgen gaan rondtoeren in de
Citroën Berlingo model voormalige Belgische post, vanaf heden, nieuw model
Drentmobiel
Daar gaan
we morgen twee heel grote benches voor kopen die daar samen justekes in passen.
Het baasje had het goed uitgemeten, twee benches van106 x 70 centimete passen juist op een
laadvloer van 120 x 142
centimeter.
Morgen
krijgen Hera en Heros hun eigen bestelwagen waar ze twee bij twee in een
behoorlijk grote bench in kunnen vervoerd worden.
Ook het
vrouwtje heeft vanaf dan terug een autootje voor zichzelf, want ze rijdt zelf
niet graag met de grote Mitsubishi. En t baasje die moet in de toekomst niet
voor elke boodschap met het vrouwtje gaan boodschappen doen.
Zo wint
gans de roedel met het voormalige post autootje.
Het is
duidelijk dat ook de correspondenten in binnen en buitenland van hun
zondagsrust houden net als iedereen. Maar op maandag morgen zijn de meest
trouwe schijvelaars toch weer van de partij.
Lobke
meldde ons dat haar vrouwtje morgen in alle vroegte, (nog vroeger dan ons
baasje gisterenmorgen) naar de Nimrod trekt als toeschouwer. De Nimrod is dé
proef der proeven in Nederland voor jachthonden. De winnaar van deze wedstrijd
gaat de analen in als beroemdheid winnaar van de Nimrod . Het heeft een
magische klank in Nederland en je dient er voor uitgenodigd te worden. Zij die
gewoon willen inschrijven komen van een kale reis thuis !
En laat nu
net in deze zware proef een bekende van ons meedoen. Coen Van Gerven de
eigenaar van de internetshop Hunter in Goirle, is met zijn Duitse Staande
Korthaar Hunter, één van de achttien gegadigden.
Uiteraard
duimen we voor dit duo tot we de kramp in onze duimen krijgen, doen jullie ook
mee ?
En vandaag
is ook nog taart voor onze twee jarige Drentjes. Hera en Heros mogen elk vier
kaarsjes uitblazen. Maar dat mogen ook Hercule, Harry, Harko en Hadise de
andere pups uit Belle s eerste nestje
Belle
& co
En dan
nieuws van over de grens
Lieve mams,
Hier maar weer eens een berichtje voor de maandagochtendkrant.
Eigenlijk heb ik niet zo heel veel te vertellen. Wel een
paar dingetjes beleefd, maar niet veel bijzonders. Afgelopen week hebben we
vaak hier in ons bos gelopen, en laat ik mn vrouwtje genieten van de manier
waarop ik al perceeltjes bos doorzoek. Ze zegt dat ik al heel mooi aan het
revieren ben, wat dat dan ook moge zijn. Ik ruik gewoon iets, ik denk konijnen,
en ga daar dan naar op zoek. Tussendoor kom ik dan regelmatig weer bij haar
terug, maar heb haar toch een keer de stuipen op het lijf gejaagd door niet te
komen, ook niet toen ze floot. Ik kwam een leeftijdgenootje tegen, en we wilden
wel met elkaar spelen, ja, dan hoor je niets meer hè! Alleen vond ik het op een
gegeven moment niet zo leuk meer, omdat hij nogal wild was, en mij pijn deed
als hij bovenop mij rolde, of me tegen een omgehakte boomstam legde. Het was
een New Foundlander pup en hij woog slechts 60 kilo .. We werden alle twee
aangelijnd en gingen ieder een andere kant op verder wandelen. Maar ja, hij
vond mij wel leuk (natuurlijk) en wilde achter me aan. Zn vrouwtje hield hem
niet, en hup, daar was hij opeens weer, tussen de benen van mn vrouwtje door,
die toen gelijk bovenop zn rug zat. Wéér deed hij me pijn. Vrouwtje weet nu
welke auto bij hem hoort, dus als hij er weer eens is, gaan we maar naar een
ander bos hier in de buurt.
Vanochtend heb ik weer lekker getraind. We zitten nu
officieel in de Jonge Hondengroep, en de oefeningen worden al moeilijker.
Morgen ben ik de hele dag alleen met Siebe en het baasje. Mn
vrouwtje gaat samen met mn trainster en nog wat mensen van de jachttraining
kijken bij de Nimrod. Dat schijnt hier de proef der proeven te zijn.k Weet
niet of ze dingen van mij gaat verwachten in de toekomst , maar ik heb gehoord
dat het al heeeel lang geleden is dat daar een Drent aan heeft meegedaan, laat
staan heeft gewonnen.
dat was leuk dat ik
je onverwacht zag op training. Mijn baasje zegt dat mijn snoetje erg op dat van
jou lijkt als je zwemt. Zou wel eens kunnen hé, hihi.
Ik heb voor de rest
van de dag niet veel meer gedaan als slapen en rusten en slapen. Vanavond met
het baasje nog een blokje om en dan terug rusten en slapen.
Wat kan een
hondenleven toch vermoeiend zijn hé. Ik heb nog lekker gegeten, kip van de
kippenboer. Mijn baasjes hebben er heel de avond nog van mogen meegenieten,
hihi, op een gegeven moment hebben ze maar een geurkaarsje aangestoken. Alsof
dat niet stinkt!
Het was
een drukke dag met veel afwisseling. De dag begon hier al om zeven uur wat het
hoofdbestuur een onmogelijk uur vindt . En zeker op een zondag die dan tevens
nog eens een feestdag is.
Hera zette
het baasje deze morgen om zeven uur uit zijn bed met haar geblaf. Nu had die
gisterenavond al raar gedaan door onrustig gedrag daar waar ze anders altijd
rustig haar bench opzoekt.
Vermits
het baasje dan toch wakker was heeft hij maar van de nood een deugd gemaakt en
is hij begonnen met het verwerken van de kip die Johan, de kippenboer, ons
gisteren geschonken had.
Door het
vroege uur dat hij er aan begon, was hij al klaar voor we naar de jachttraining
gingen met Lucy.
Omdat het
met Hera al zo raar was gisterenavond en deze morgen namen we haar ook maar mee
naar de training, ze had het gisteren op haar eigen training immers ook al zo
goed gedaan. En ook vandaag was er aan Hera niets meer te merken . Ze ging
tijdens de training als echte moeder, zonder enig nadenken en amper
aanmoedigingen, haar dochter Lucy achterna bij het over het vennetje zwemmen.
Wanneer
dan deze namiddag Jos en Dymphna met onze Harry nog bij ons op visite kwam
kon de lol helemaal niet meer op. Lucy heeft Harry eens goed afgemat op de
wijze waarop ze het bij Heros (haast een duplicaat van Harry) elke dag doet. Na
een uur spelen was het tijd voor beide dat ze even konden gaan liggen.
En morgen,
morgen is het écht feest. Morgen vieren we de vierde verjaardag van Hercule, Harry,
Harko, Heros, Hadise en Hera, met andere woorden, ons Belle haar eerste nestje
is vier jaar geleden geboren op 12 november 2008.
Ook vandaag
geen ingezonden nieuwtjes, maar dat zal wel eigen zijn aan een wettelijke
feestdag (in België toch) Voor de Nederlandse lezers, in België vieren we
vandaag 11 november het einde van WO I . Meestal aangeduid met de grote
oorlog
Deze
morgen zijn we gaan trainen met Lucy. Ook Hera hadden we mee op jachttraining
genomen omdat ze er gisteren zo n zin in had. t Vrouwtje traint op dit moment
met Lucy zodat het baasje al zijn aandacht op Hera kon zetten.
Lucy merkt
maar al te best dat er iemand anders aan de andere zijde van de lijn loopt.
Daar profiteert zij dan heel duidelijk van . t Baasje gaat haar deze week nog
eens extra aanpakken op de trekken en snokken geven aan de lijn. Ze wordt elke
dag maar groter en krachtiger en binnenkort kanhetvrouwtje haar niet meer in
toom houden, duuuus .
Ook met
Hera ging het vandaag erg netjes. We trainden vandaag rustiger dan gisteren en
zij mocht ook haast gans de tijd los naast het baasje lopen. Puur plezier voor
hond en baas.
Aan het
vennetje gekomen dook ze met vol enthousiasme het water in om met mooie slagen
naar het baasje aan de overkant te zwemmen. Het was van voor de zomer geleden
dat ze op training nog had gezwommen.
Lando die
ook op training was in onze groep deed het net als moeder en zus heel mooi .
Maar ook net als bij Lucy is hij zich bewust van zijn kracht, ook bij hem zal
er aan trekkracht moeten worden ingeboet, bij het wandelen in elk geval !
Minder
glorie zou haar tekort doen vandaag. t Baasjezijn kleine meisje bleek deze
namiddag in super conditie te zijn bij de jachttraining.
Het baasje
heeft zich eens goed in de ogen moeten wrijven om te zien of hij wel de goede
hond bij zich had.
Maar
jawel, het was Hera en ze deed al haar oefeningen met verve. Naast zitten, zit
voor, lig, blijf Je kon het zelf niet verzinnen of Hera deed wat er haar op
gedragen werd.
Het
apporteren, iets waar ze zin in moet hebben om het te doen ging als iets van
niets. Het wachten wanneer de andere honden iets aan het oefenen waren, wat
steeds een probleem geweest is omdat ze steeds maar verder wou en wachten net
als het baasje verloren tijd vindt, ging vandaag heel rustig.
Hera
plakte gewoon tegen baasjes been, Zo bleef ze dan ook onaangelijnd zitten
terwijl Oscar de trainer de dummy wierp, en pas als het baasje het bevel
apport gaf , schoot ze als een pijl uit een boog weg richting dummy.
Ook een
verloren zoek, de dummy lag onderaan het talud van het kanaal, haalde ze op.
Daarvoor moest ze wel onder de bramen door kruipen, over sluikafval en puin van
een bouwwerf heen. Met een beetje hulp van het baasje (om eerlijk te zijn)
bracht ze de dummy die wel erg moeilijk lag, ook boven aan de dijk.
Hoe het baasje
zelf terug bovenaan de dijk geraakt is wil je beter niet weten, maar het
principe van de processie van Echternach was niet ver weg !
De
overvloed aan artikels voor de puppenkrant is weer opgedroogd, maar soms zijn
er ook nog wel wat belevenissen die binnenshuis gebeuren en die komen dan in de
droge periodes aan bod.
Zo hadden
wij gisteren afgesproken dat de Wouterkes nog eens gingen komen wandelen met
de roedel.
Altijd
welkom heet het hier en dus als afgesproken kwamen Hilde, Nico en Thiebe onze
roedel ophalen. Het baasje bleef thuis met Lucy en Lando.
Lucy had
in de namiddag al een fikse trainingswandeling achter de rug en zou dus niet te
kort gedaan worden. Zij was trouwens zo hevig aan het spelen in de tuin met
Lando dat ze nog niet eens gemerkt had dat de rest van de roedel weg was.
Van Lando
s baasjes hebben we dan ook meer verklaring gekregen van wat er eigenlijk is
mis gegaan met die vet diefstal van eergisteren
Meer
bepaald deze zin uit hun bericht van gisteren was ons niet erg duidelijk,
'k heb dan eventjes
een efforreke gedaan en de pot dan maar even van de kast gehaald. Klets, boem,
bats, knal .... overal vettige smurrie.
Nu blijkt dat Lando de frietketel
van het aanrecht heeft getrokken ! ! ! Al een geluk voor hem dat de frietketel
was afgekoeld. Zo niet was het in ons laatste nestje 12 pups 1 geweest denken
wij.
We kunnen ons de ravage voorstellen
die de Wouterkes hebben aangetroffen toen ze van het werk thuiskwamen. Gans
de vloer doorheen het huis, vol met frietvetsporen van hondenpoten . We kunnen
ons voorstellen dat er een Drentje zich schuldig voelde
Maar ook hier was Lando gisteren
in een onbewaakt ogenblik met zijnsnuit
over het aanrecht gegaan. Hoe zou hij anders met zijn bek vol oud brood dat lag
te drogen voor Belle & co uit de keuken zijn kunnen komen.
We hebben er destijds mee gelachen
met de bende van Cartouche maar wij hadden gisterenavond en echt bendelid op
bezoek !
t Baasje heeft nog enkele
actiefotos genomen van broer en zus bendelid ! Erg goed zijn ze niet wegens
te beweeglijk en te vlugge actie, t Kodakske kon duidelijk de actie niet
volgen
Nog steeds
veel kopij vandaag, hopen dat het met het weekend ook zo blijft. Er was wel
heel veel te beleven en dus ook te vertellen deze week. Tel bij de natte
belevenissen van aan de zee ook nog het andere kattenkwaad bij en je hebt een
volle gazet zegt ons baasje.
In
Roosteren is tijdens de jacht op de reeën en kippen toch blijkbaar geen druppel
bloed gevloeid. Buiten de bloeddruk van de buur was alles in orde nadat
Lennaert in de tuin van de buren was terecht gekomen.
Lando van
zijn kant heeft de baasjes echt niet blij gemaakt met zijn pogingen tot
diefstal. Daar waar hij eergisteren nog een volle bokaal snoepjes kon
buitmaken, heeft hij gisteren kunnen merken dat het pad van de misdaad niet
altijd lonend is en voor ravage kan zorgen.
We laten
het aan njullie over om een gedacht te vormen van een dag Drentenleven, of
beter met Drenten leven .
Belle
& co
Berichtje
van Lennaert van over t water (in dit geval de Maas)
Hallo mijn belgische vrienden,
Moet ik nu op het blog lezen dat Brother Louis ook al een dief is! Mijn
baasjes komen niet meer bij van het lachen en zijn nog eens gaan googelen op de
Bende van Cartouche En het staat er toch heel duidelijk in alle artikelen
roversbende. Ome Faes had de aanstaande vrijer van zijn Hera helemaal
binnenstebuiten gedraaid, maar hij heeft niet in zijn kop gekeken. Dan had hij
gezien dat daar constant een film werd afgedraaid over herten, kippen, schapen,
wilde paarden en koeien opjagen en vooral vreten, vreten. En kan ik het stukbijten?
Ja, dan is het eetbaar. Mag het niet, geen probleem ik wacht wel even tot
iedereen uit het zicht is! Stop daarbij nog de intelligentie en handigheid van
Hera om een rustige analyse te maken hoe iets open moet en dat er altijd een
beginnetje of een opening ergens aan zit, dan is het plaatje compleet.
Maar ik lees toch ook dat iedereen heel tevreden en gelukkig is met hun
Drent.
In huize Wessels hebben een aantal veranderingen plaatsgevonden. Het
terras voor mijn buitenbench is klaar. 7 dagen hebben we geleefd in een
regenachtige, modderige woestijn van geel zand. Ik ben nu niet meer wit met
bruine platen, maar ik ben een okerkleurige bonbon met chocolade toefjes. Oh
ja, bijna vergeten te melden dat mijn avontuur met de kippen en herten met een sisser
is afgelopen. Nee, ik heb geen hele week herten- en kippenvlees moeten eten.
Alles leeft nog en de hertjes komen alweer aan me snuffelen (wel met een draad
er tussen). Nog een grote verandering is dat baasje zijn baan heeft opgezegd en
voor zichzelf begint. Allemaal heel ingewikkeld, maar voor mij is maar een ding
belangrijk en dat is dat hij veel meer thuis is!. Soms vallen gewoon de
puzzelstukjes op zijn plaats, en laat ik nu zon puzzelstukje zijn!
Verder valt nog te melden dat ik niet meer het kleintje in huis ben,
ik ben nu officieel groter dan papa en opeens passen ook mijn poten bij mijn
lijf.
Ik hoop niet dat tante Hadise altijd de Puppenkrant leest want dan
gaat meteen het feestje voor papa niet door!
Vele groetjes aan al mijn broertjes, zusjes, mams, oma, nonkel en de
Faeselaars uit Vosselaar.
Jullie Lennaert
Maar
Lando heeft het wel heel bruin gebakken
Wie kent er het
programma "Dieren in nesten"? Sinds vandaag ken ik dat ook. Gelukkig
werd het niet gefilmd voor TV1 zoal bij mijn dierenarts.
In de hoek van het
aanrecht, waar ik héééélemaal niet bij kan, stond een grote pot. Heel vervelend
want doordat hij zo ver stond kon ik niet zien wat erin zat.
'k heb dan eventjes
een efforreke gedaan en de pot dan maar even van de kast gehaald. Klets, boem,
bats, knal .... overal vettige smurrie. En dat droogt ook niet op tegen dat
mijn baasjes thuiskomen hé. Mmh, even erdoor ijsberen ... van links naar
rechts, nog eens naar de berging, even naar de veranda, ..... Mmh, k' heb zo'n
gevoel dat ik betrapt ga worden.
INDERDAAD! Dat was
even mijn beste dag niet! Eerst heeft mijn baasje met keukenpapier zoveel
mogelijk vet weggehaald. Dan 3x dweilen met ontvetter, dan 1x schuren met
javel, dan nog 1x dweilen en toen .... was het nog niet vetvrij. Ik kreeg zelf
eerst buiten op de oprit een wasbeurt. Resultaat: vettige Lando. Dan maar't bad
in. Dat vond ik eigenlijk nog wel leuk ook, zo lekker gewassen worden. Maar
toen kwam de spriet, hèèèèlp. Toen kwam handdoek 1 en handdoek 2 en handdoek 3.
Best wel leuk, maar dan ... de haardroger, hèèèèèèèèèèèèèlp. Om de één of
andere bizarre reden hadden ze niet zo veel medelijden met mij vandaag.
'k Heb beloofd om me
morgen beter te gedragen want ik wil niet riskeren dat ik morgenavond niet mee
mag naar ons Lucy, ons mams, oma Belle en nonkel Heros! (mijn baasjes zijn
benieuwd)
Een bejaarde man is aangehouden
door de politie rond 01 uur 's nachts en wordt gevraagd waar hij naartoe gaat
op deze tijd van de nacht. De man antwoordt: "Ik ga naar een lezing over
alcoholmisbruik en de effecten ervan op het menselijk
lichaam ". De officier vraagt dan : "Echt waar? En wie gaat deze
lezing op dit moment van de nacht geven?" De man antwoordt: "Mijn vrouw".
Gisterenavond
bij het bijeenzoeken van de puppennieuwtjes een eerste vorm van paniek bij de
hoofdredacteur Waar is dat bericht van de Wouterkes gebleven dat we op de
wachtlijst hadden geplaatst wegens te veel kopij in één keer ?
Hebben we
dat ergens anders geplaatst , hebben we dat toch niet per ongeluk gedeleted bij
het opruimen van de rommelberichten, of zit het ergens op een plaats waarvan
je zegt, logisch maar niet meer aan gedacht ?
Uiteindelijk
is het er uit gekomen op zo n logisch maar niet meer aan gedacht plaats
Nu wat die
rommelberichten betreft, onze baas is heel populair bij de ING bank. Die (?)
of ander krapuul, sturen ons haast dagelijks berichten dat we ons in orde
moeten stellen met het internet bankieren. Want ze zijn daar zogezegd aan de
veiligheid aan het werken en dan hebben ze je gegevens nodig ! Ja dag Jan
zegt het baasje en stuurt dan een niet zo fraaie mail terug dat ze de pot op
kunnen of dat ze de boom in kunnen. We hebben trouwens geen ING bankrekening,
geen papieren of geen internet rekening. Het zijn gewoon ordinaire oplichters
die aan je centen willen zitten.
En voor de
eerlijke ING mensen sorry maar de wrevel tegen de ING bank groeit elke dag,
ook al kunnen zij er zelf niets aan doen !
Hier het
bericht van de chocolade diefstal van Lando
Belle
& co
Snoep en
chocolade
Hallo,
hier is
chocolade-Lando! 'k heb hier eergisteren schijnbaar voor wat paniek gezaaid
terwijl ik gewoon in mijn eentje een feestje heb gehouden terwijl ze werken
waren: 'k heb een hele fles celebrations soldaat gemaakt, inclusief
papiertjes. Nu schrokken mijn baasjes wel toen er ineens reacties kwamen dat
chocolade heel giftig is voor honden dus snel een hulplijn ingeschakeld: ome
Jan bellen!
Gelukkig kon die
mijn baasjes geruststellen. Na wat ingepakte worstjes in de tuin vandaag was er
dan ook geen vuiltje aan de lucht.
Als de baasjes van
Kyra-Luna gisteren bij mijn wandeling hadden geweest hadden ze nogal moeten
lachen hoor. We kregen bij de Maxizoo een blauw lichtje bij de korrels. Dit
werd natuurlijk gelijk gebruikt. Toen we op een pikdonkere weg liepen zag je
alleen dat blauwe lichtje aan de lange lijn. Bij een boerderij kwam er iemand
buiten die vroeg: is dat een politiehond? Nee meneer, dat is een Drent met een blauw
lichtje!
Het gaat
de goede kant op met de training van Lucy. Vandaag was het praktijktraining.
Dat wil zeggen boodschappen doen met Lucy naar het dorp.
Normaal
gaat het baasje zijn gebakken kippetje op woensdag met de auto kopen. Op
woensdag is de slager gesloten en dus is het al enkele jaren kipdag in plaats
van woensdag.
Maar deze
namiddag was het best aangenaam weer en zo kwam het dat het baasje zijn jas en
rugzak aantrok en met Lucy aan de lijn ging inkopen doen.
Johan van
de kippenkraam schrok zich haast een ongeluk toen t baasje Lucy voorstelde als
dat zelfde kleine pupje van enkele maanden geleden. Die dacht werkelijk dat het
baasje hem voor t lapje hield en dat het moeder Hera was die voor hem stond.
Het
resultaat was dat het baasje aan het eind van de inkoopwandeling heel tevreden
was over Lucy omdat ze gans de tocht niet éénmaal was uitgevallen naar autos.
Heel mooi resultaat maaaaaar toen het baasje voor de deur stond om die met de
sleutel open te maken moest ze toch gans het mooie resultaat naar de knoppen
helpen daar toch nog eens in extremis uit te vallen naar een langskomende auto.
Dedju, dedju was het baasje zijn commentaar.
Het
gezegde indachtig aan de streep geven ze de prijzen is Lucy vandaag bijna
geslaagd of met andere woorden dik gezakt voor het examen.
Morgen is
het herexamen wanneer we de Drentmobiel kunnen gaan ophalen aan de garage . Die
is dan naar de automobielinspectie geweest en dan kunnen we de nummerplaten
aanvragen de tocht morgen is dan wel dubbel zo lang en dan komen we midden
door het dorp. Het herexamen gaat moeilijker worden dan het examen van vandaag
zoveel is wel zeker
Veel
nieuws vandaag, zoveel kopij gekregen dat we hebben moeten opsplitsen en morgen
de andere wilde verhalen geven. Kwestie van geen overdosis Drentenkuren te
moeten verwerken. Trop is teveel waren de historische woordenvan *Paul vd Boeynants na zijn ontvoering.
Daar is
trouwens nog een mop over ontstaan. Die ging zo
Toen
Patrick Haemers bij de ontvoering V.D.Boeynants overmeesterde, zou P.H. gezegd
hebben Mr. V.D. Boeynants, we gaan u ontvoeren. Van den Boeynants, die in de
schermutseling zijn hoorapparaat verloren had, verstond we gaan naar de
hoeren en heeft toen alle weerstand opgegeven en is verder vrijwillig mee
gegaan
Zeggen ze
hé, wij weten het ook maar uit x° hand.
Maar terug to the point, hier
volgen nog twee actuele berichten , ditmaal van Louis (de Drent) en Lobke
Belle & co
*Voor de buitenlandse lezers, Paul
V.D.Boeynants, voormalig Belgische eerste minister in de 60er jaren, die ooit
ontvoerd is geweest.
Hier het wandel verhaal van Louis
en familie
Hoi hoi,
Zondag was inderdaad
een leuke maar natte dag. Zo nat zelfs dat we aan de rotonde in Wenduine de
handdoek in de ring hebben gegooid. Voor Louis mocht het allemaal wel wat
langer duren maar Bo en Lore zagen er zo verkleumd en doorweekt uit, dat het
welletjes was.
In Wenduine heeft
het vrouwtje echter jarenlang vakantiejob gedaan en ze kent daar haren draai
wel een beetje. We zijn ons dan ook gaan opwarmen in de Moustache en hebben
daar lekker gegeten. Louis was als een engeltje. We hebben hem niet gehoord.
Daarna zijn we met de tram teruggekeerd. Toen we thuiskwamen herhaalt zich
iedere keer hetzelfde ritueel. Louis staat te springen aan de deur om binnen te
kunnen en dan schiet hij naar binnen recht naar zijn kussen alsof zijn leven er
van afhangt. Als hij dan zijn doel bereikt heeft, zit hij daar te glunderen met
zijn kop rechtop. Dan installeert hij zich goed en geniet na van een leuke dag.
Als ik Lucys
streken lees, moet ik toegeven dat ze toch meer broer en zus zijn dan ik dacht.
Soms ben ik er echt van overtuigd dat hij een carriere in het circus zou willen
uitbouwen. En dat trekken moeten we ook afleren.
Vorige week lag het
baasje zijn middagdutje te doen toen Bo op zijn Nintendo een hondje liet
blaffen. Louis stond bij mij in de keuken toen hij het hoorde. Hij spitste zijn
oren en in volle vaart stormde hij de living in, met 1 sprong zat hij in de
zetel met zijn voorpoten op de rugleuning van de zetel om buiten te zien waar
dat lawaai vandaan kwam. Het baasje lag echter in die zetel en Louis was recht
in zijn maag gearriveerd. Laat zeggen dat hij niet te content was.
Ook alles wat eten
aangaat is niet veilig voor Louis. Hij eet echt alles, zelfs Lore haar doosje
met stukjes peer heeft hij al uit haar boekentas gehaald en naar binnen
gespeeld. De soepkom omgekeerd die op het achterste vuur van het fornuis
stond(gelukkig koud). Pas gesmeerde boterhammen krijgen ook pootjes als Bo of
Stan ook maar eventjes de andere kant opkijken. Ik veronderstel dat dit dan ook
standaard uitrusting is bij een Drent.
Dit weekend raakte
hij ook op de weide naast ons huis en heeft hij gespeeld met de schaapjes.
Nadien liepen er toch een paar met manke poten.
Dan komt hij bij mij
zitten met zijn typisch snoetje dat volledige onschuld uitstraalt en dan ben je
al het bovenstaande onmiddellijk vergeten.
Groetjes
Ilse
En nog een wandelverhaal van
Lobke
Lieve mams,
Alweer een berichtje van mij, heb vanochtend alweer zon
pret gehad. Vanochtend gingen het baasje en Siebe ook mee naar ons bos. Siebe
mocht weer een keer proberen los te lopen daar. Dat liet hij zich geen twee
keer zeggen, zoefff daar ging ie dr vandoor, en ik er achteraan ..joepieeee!!!
Jammer, baasjes waren not amused. We zijn toen toch maar weer teruggekomen.
Even later zagen we iemand op de dijk lopen met vier honden. Mn baasjes kenden
haar, en ze hadden elkaar lang niet gezien. Die vrouw met de honden kwam naar
ons toe. Nou, toen moest ik toch wel even op mn rug gaan liggen hoor, vier van
die grote Ierse Setters en hun vrouwtje die mij kwamen bewonderen. Het waren
Fons, Elmo, April en Blossom. Blossom is de grote liefde van Siebe, en dat was
gelijk goed te zien, wat was die blij dat hij haar na lange tijd weer zag. Toen
dacht hij niet meer aan weglopen, hij bleef dicht bij haar in de buurt. We
hebben gezellig met hen verder gewandeld. April heeft thuis een nestje van 11
pups, en mn vrouwtje wil daar eigenlijk nog even gaan kijken voordat ze
uitvliegen. Ze zal toch niet
Vanmiddag was ik even niet zo lekker. Ik heb gisteravond
nogal wat hout gegeten, mn vrouwtje had me nog wat afgepakt. Ik heb bijna de
hele middag in mn bench gelegen, en af en toe liep ik wat rond met mn staart
tussen mn poten. Ze begrepen hier niet wat er opeens aan de hand was. Totdat
ik moest poepen, en mn vrouwtje aan me zag dat dat pijn deed. Bovenop mn
drolletjes lag een bundeltje houtjes. Toen ik dat kwijt was werd ik weer de
normale terroristische Lobke. Nu willen ze me eigenlijk niet meer alleen in de
tuin laten, das balen. Ze beginnen een beetje ongerust te worden over mijn
eetgewoontes.
Als ons
baasje wat belooft dan doet hij ook alles om dat waar te maken. Zo nam hij zich
gisteren voor dat het toen de laatste dag was dat Lucy met hem ging wandelen,
terwijl andersom meer de bedoeling is.
Dat je een
pup niet kan opvoeden wanneer er een andere hond in de buurt is in gedachte
ging het baasje dan ook alleen met Lucy op stap.
De start
aan de voordeur was weer dezelfde als wat ons juffertje in gedachte had. Dat
heeft dan juist geduurd tot we aan de brievenbus waren
Toen boekte
het baasje zijn eerste succes ! Een verbaasde blik van Lucy naar de baas toe.
Die blik sprak boekdelen, hé vent, wat bezielt jou nu ineens kon je zo uit
die ogen aflezen . 1 0 voor t baasje.
Even later
wou ze uitvallen naar een passerende auto die het baasje van ver zag aankomen.
t Baasje had Lucy in zit gezet wat ze goed deed. Tot de auto haast helemaal
voorbij was bleef ze zitten, en dan sprong ze weer luid blaffend vooruit. 1 1
gelijk, en t baasje een slechte verliezer
De
zijstraat ingeslagen en het liep goed voor een goede tien meter, toen ging ze
weer met een sprong achter een blad aan ! Een plotse halve draai van het baasje
was het gevolg en de semi-stroples deed zijn werk. Lucy liep netjes aan de
voet. Dat ging zo nog enkele malen tot we aan het einde van de straat waren,
toen zette het baasje de score op 2 1 voor hemzelf.
Toen we
even verder de pad in liepen die naar het amfibie-ven loopt, mocht ze even
links rechts snuffelen om haar eerste plasje in alle rust te laten lopen.
Daarna ging
de les in alle ernst door en het ging alsmaar beter zodat het baasje in de
mening was dat het welletjes was geweest .
Op de
terugweg ging het verbazend goed en keek Lucy alsmaar meer op naar het baasje
terwijl ze netjes volgde aan de voet.
Morgen gaan
we op dezelfde leest verder en maken we de wandeling wat langer, afhankelijk
van wat Lucy er van bakt. Het baasje kon met een gerust, eerlijk geweten zeggen
dat de stand vandaag op 3 1is geëindigd in zijn voordeel, wat eigenlijk wel
in t voordeel van Lucy is uiteindelijk !
Vandaag
weer een herinneringsdag. Het is vandaag, zes november, precies vier jaar
geleden dat een van de naamgevers van het blog overleed.
Vier jaar
geleden overleed Bas op het einde van de dagelijkse wandeling aan de gevolgen van
een hartinfarct in zijn bos. Nog dagelijks is hij hier aanwezig, alleen al
door de benaming van het blog. Maar ook staat zijn asse hier nog steeds op de
hoek van de kast, hij kijkt nog steeds mee over de schouder van t baasje als
hij aan het blog bezig is.
Iets
anders dan, er staat duidelijk weer verandering van weer voor de deur als we
het gedrag van Lucy bekijken. Den DUVEL heeft ze in der lijf zegt het
baasje. En dan bedoelt hij in geen geval het bier van de brouwerij Moortgaat.
Als het dat maar was zegt hij er dan bij, dan konden we nog eens goed lachen
met een zatte pup. Neen het is werkelijk pubergedrag en als ze zo blijft
doorgaan krijgt ze een van de dagen eens goed op hare frak van de andere drie
roedelgenoten. Hoewel bij Heros kan dat nog wel even duren, die gaat tegen alle
opvoedkundige regels in , nog altijd door met wild spelen met dat kleine grut.
En dan was
er nog nieuws van Lobke en Lana
Belle
& co
Nieuws van
Lobke lees je hier
Lieve mams,
Ben je al over de teleurstelling heen dat je gisteren je
kinderen niet kon zien tijdens de strandwandeling? Ik vond het ook wel jammer
hoor, maar had toch andere leuke dingen te doen, heb lekker getraind.
Vandaag kwamen we tijdens onze wandeling een Drent tegen.
Mn vrouwtje vond dat wel heel bijzonder, er wonen er hier in de buurt niet zo
veel. Nou ja, twee in Numansdorp, en ze weet er nog eentje in Oud-Beijerland,
dat is familie van Siebe. En nu dan deze. Ik heb heerlijk met hem geravot. Het
was wel een stuk hoor, woooow ..en hij heeft een hele mooie naam. Hij heeft
tijdens de laatste fokdag een uitmuntend gekregen, dan snap je misschien waarom
ik het zon stuk vond. Ik hoop dat ik hem nog eens zal zien.
Ook zag ik nog iets wat ik nog niet van dichtbij had gezien.
Ik moest me eens goed in de ogen wrijven, wat een grote lomperikken. Het waren
de koeien, en ze liepen op MIJN dijk, nu kon ik er niet op, dat was wel jammer.
Heb ook nog even geknuffeld (jahaaa) met een Flatcoat, die vond mij wel heel
erg lief. Hij heeft me helemaal afgelebberd. Zoals je ziet heb ik me vandaag
dus kostelijk vermaakt met de mannen mam, maar ja, ik word natuurlijk ook al
een grote meid hè!! Ik ga vannacht maar eens lekker dromen van al die mooie
kerels.
Heel veel liefs weer hiervandaan voor jullie allemaal daar in
Vosselaar!
Je Lobke.
En dit is het nieuws van Lana
Helaba,
Wij zullen ons meisje toch nog een kuisheidsgordel moeten aandoen! Tijdens de
wandeling was ze enorm geïnteresseerd in haar broers. Ook de andere reu'tjes
waren in onze kleine meid geïnteresseerd. Het vrouwtje vond dat helemaal de max
maar het baasje zag in 'zijn baby Lana ' al een echte mannenverslindster. We
houden jullie op de hoogte!
Er is
serieus werk aan de winkel met ons Lucy. Er gaan heel dringend harder
maatregelen moeten genomen worden om haar terug op de rails te krijgen. Het
baasje had het al gemerkt tijdens de week voor hij naar het ziekenhuis ging.
Lucy valt uit naar alles wat beweegt,en
dat gaat van een eikenblad tot een gelede autobus, en uiteraard alles wat er
tussen ligt.
Nu het
baasje stilaan terug op het gemakje gaat wandelen had hij bij wijze van proef
Belle en Lucy samen meegenomen voor een korte wandeling.
En het is
nog erger geworden dan voordien, of is het dat ze twee weken ouder is en dus
ook krachtiger ? Het baasje weet het niet.
Wat hij
wel weet is dat kleintje morgen een privé wandeling aan de extra korte lijn
gaat krijgen en dat tot ze stabiel, zonder uitvallen naast het baasje loopt.
Dat het
geen pretwandeling gaat worden voor geen van beiden staat als een paal boven
water,ze heeft de keuze tussen twee,
luisteren en gehoorzamen, meer keuze is er niet in de aanbieding !
Louis had
me van de week al verwittigd dat er moest ingegrepen worden, maar dat het in
twee weken zo veel verschil maakte kon niemand voorzien.
Evaluatie
binnen twee wanneer we terug voor een paar weken naar Frankrijk trekken. Dan
staat er een vervolgprogramma aan te komen: korter bij de bazen en de roedel
blijven. Nog zo n onderdeel van de opleiding waar ze duidelijk op gebuisd is.
Uit de
berichten die we ontvingen van de groep strandwandelaars kunnen we toch wel
opmaken dat ieder tevreden was.Tevreden maar verkleumd was de commentaar van ons baasje toen hij de
eerste fotos zag.
Er waren
zelfs meldingen van wandelaars die spijt hadden dat ze de aangekondigde
kanaalrat of plaatselijke storm hadden gemist. Rare jongens die Drenten
strandwandelaars zou Obelix zeggen !
En ten
slotte was het dan ook echt Drentenweer, als er gaat gejaagd worden, dan wachten
Drenteneigenaars ook niet het zonnige zomerweer af !
Terwijl
gans de groep zich amuseerde op het strand had ons baasje voor de gezelligheid
de houtkachel aan gemaakt. Hij had ook de thermostaat van de C.V. een zwaai
kunnen geven maar wij konden de warmte vande kachel uitermate appreciëren, voor herhaling vatbaar baas.
Van Lando
& co kregen we al een verslag van de wandeling.
Belle
& co
Zo zag de
dag van Lando er uit
Lando: Wat een
oooooooooongelooflijke leuke dag!
Baasjes: Wat een
ooooooooooooooongelooflijk natte dag!
Faesjes, we hebben
jullie ontzettend hard gemist hoor, van nr 1 tot nr 6! 't Baasje van Lili-Lou
kon het dan ook niet laten om jullie in' t midden van' t strand in de plensende
regen even te bellen.
Heerlijk om te zien
wat voor een hechte band die lieve pups/pubers (nestje Hera) en volwassen
Drenten (nestjes Belle) hebben geschapen tussen alle eigenaars. Ook al was het
dan heel nat en koud, ik denk dat iedereen er met volle teugen van genoten
heeft. De puppies hebben de poten onder hun lijf onderuit gelopen. Lana en
Lando rakkeren heel graag met elkaar en ook Louis en Lana, maar Lando en Louis
vlotte niet zo, vechten om hun zus! Waar we ook grote ogen van hebben getrokken
is hoe geweldig goed die kleine ukkepuk Lili-Lou eruitziet. Ook al blijft ze
het kleine zusje, ze kan 100% haar mannetje staan hoor en deed zeker niet onder
voor haar zus en broers. Lando heeft ook ontzettend gedold met Yron, dat gaat
echt heel goed die 2. Wat ons ook opviel is hoe hecht de 2 Kyra's zijn. Echt 2
kleine Belletjes. Ook de nieuwe zus van Kyra-Luna is een pracht exemplaar die
flink bij haar baasje bleef. Golden Retrievers hebben precies toch andere oren
dan Drenten, hihi. Jago wou schijnbaar vanochtend niet opstaan, nou daar was op
het strand niets meer van te zien hoor: full speed rende hij met Hadise en de
andere honden over het strand. Wie we nog kenden was de Gorki natuurlijk. Dat
is onze Maaren zijne maat hé. Valt het op aan ons geratel dat we ons reuze
geamuseerd hebben?????? En nu een nieuwe aftelkalender maken tot de
kauwpollekeswandeling!!!!!
Groetjes,
De Wouterkes en
Lando die we denk ik heel de week niet meer gaan horen
Al enkele
maanden maken wij, Jan en Ludo, twee buren jacht op een rat. Rattenklemmen, een
hol in de composthoop al laten onderstromen, ratten gif bij de buurman, niets
hielp om die rat te pakken te krijgen.Dat rotbeest begon wel erg dapper te worden en passeerde soms langs de
grote venster over het terras.
Tot
daarjuist Hera , gevolgd door de rest van de roedel binnenkwam met iets in
haar bek. Tot het vrouwtje merkte wat dat iets was. Toen moest het baasje in
actie komen die juist het bericht over de strandwandeling op het blog had
geplaatst.
Nu hebben
we al bericht over de jachtkwaliteiten van Kiet, heeft Jago gisteren een fazant
binnen gebracht. Maar wie het meest fier is over de jachtkwaliteiten van hun
hondje is zeker en vast het hoofdbestuur van Hera & co.
Tuurlijk
hadden wij spijt dat we er vandaag in Blankenberge niet bij waren. Zeker nu we
de eerste fotos van de wandeling hebben binnengekregen van de Wouterkes.
Als we
even telden waren er zeven nakomelingen uit onze Aent Groetnhoutbosch kennel.
We zagen Hadise, de zus van Hera en Heros, de twee Kyras, Kyra-Luna en Kyra
Belle uit Belles tweede nestje en dan nog vier puberende pups van Hera, Lando,
Lilli-Lou, Louis en Lana.
Wat hadden
we daar graag tussen gehangen, tussen die knappe groep. De wandelaars waren nog
maar amper op de terugweg naar Blankenberge of wij hadden hier in Vosselaar al
drie telefoontjes en Mails gekregen van onze dappere wandelaars. Dapper waren
ze zeker wnat volgens de ons bereikte berichten heeft het zeker voor 4/5 van de
tijd dat de wandeling duurde geregend !
Het spijt
dat we hadden, heeft ons baasje een beetje weten minderen door deze namiddag de
houtkachel aan te steken. Binnen de kortste tijd wisten we terug waar we
moesten zijn om het echt behaaglijk te hebben.
Wij hebben
het droog gehouden vandaag. Niet dat het niet regende, helemaal niet, het
regende bij momenten in Vosselaar net zo hard als in Blankenberge. We wilden
maar zeggen, dat we, nadat de kachel was aangestoken niet meer buiten zijn
geweest.
Hier
volgen enkele van de eerste fotos. Van t moment de andere beloofde fotos
zijn binnen gekomen maken we een album op het seniorennet en plaatsen we een
selectie voor de Drentensite.
Terwijl
gans de bende Drenten aan het wandelen zijn langs de vloedlijn tussen
Blankenberge zitten wij hier aan onze baas de puppenkrant te dicteren.
Onze baas
zint het ook niet dat hij de eerste maal in de zes jaar dat hij lid is van de
Belgische Drentenvereniging, niet kan deelnemen aan de strandwandeling. Maar
het is en kan niet anders, in februari organiseren we weer de
kauwpollekeswandeling, en zien we gans de bende ook weer terug. Laat het een
troost wezen dat er toch zeven nakomelingen van Belle bij de deelnemers aan de
strandwandeling gaan zijn, de roedel is weer goed vertegenwoordigt.
Uit
Numansdorp bereikt ons fijn nieuws van puberend Lobke, zij heeft haar baasje
hééééél gelukkig gemaakt. Maar we laten het haar hieronder zelf vertellen.
Belle
& co
Numansdorper
nieuws van Lobke
Lieve mams,
Vandaag heb ik nieuws voor je: Ik heb mn vrouwtje vandaag
heeeeeeel blij gemaakt door te slagen voor het examen van de
puppyjachttraining. Toen we er vanmiddag naar toe gingen had ze er nog een hard
hoofd in. Ik ben de afgelopen week nl nog erger gaan puberen dan ik al
deed. Ik heb op het ogenblik eigenlijk helemaal geen zin meer om te doen wat er
van me gevraagd wordt. Ik vind het eerlijkgezegd wel eens tijd worden dat ik op
eigen poten ga staan, en lekker te doen waar ik zelf zin in heb. Uiteindelijk
ben ik al 7 maanden, toch? Nou ja, na vanochtend tijdens de lange
ochtendwandeling behoorlijk de beest te hebben uitgehangen (hihi) heb ik dan
vanmiddag maar weer voor eventjes mn best gedaan. Voor bijna alle proefjes (
vast/los volgen, komen op de fluit, kort apport, waterwil tonen, schottest en
nog wat dingen) kreeg ik goede cijfers. Alleen vast/los met de dummie ging niet
zo goed, maar was wel voldoende. Nu kan ik weer verder gaan met niet luisteren,
mn papiertje heb ik nu binnen. Ik ben nu wel heel erg moe, ga zodadelijk maar
eens lekker slapen. Morgenochtend vroeg moeten we weer gaan trainen.
Alle broertjes en zusjes die de strandwandeling in
Blankenberge gaan doen wens ik heel veel plezier. Ik kom niet, mn baasjes
vinden het te ver weg.
Van een uiltje vangen tijdens de
dag is vandaag voor ons niet veel in huis gekomen !
Deze morgen waren de Multituin
mannen al best vroeg ( voor een zaterdag toch) aan de gang naast het huis. En
ook net als gisteren begonnen ze met best veel lawaai te maken met kloppende
boormachines en ander lawaai getuig.
Tegen dat het middag was waren die
gasten klaar met hun werk en zijn wij een carport voor twee autos rijker.
Het waren heel vriendelijke gasten
die Multituin mannen. Maar ze kennen dan ook Drentsche Patrijshonden, hun baas
is namelijk ook een liefhebber van het ras. Het is trouwens door de Drenten dat
het baasje met hen in contact is gekomen en dan ook daar de carport heeft
besteld. t Blijft zo in de familie zegt ons baasje.
Rond half drie stopte hier weer
een andere auto op de oprit. De Wouterkes kwamen onze hondjes nog eens mee
uitlaten.
Nu heeft onze baas sinds gisteren
al zijn medische spullen in het hotel St-Elisabeth achtergelaten en heeft hij
voorzichtig de wandeling meegedaan. Dat ging best goed zo lang er maar niet te
fel aan de leiband werd getrokken. Toch heeft het baasje gans de wandeling maar
heel voorzichtig gedaan, net alsof m op eieren liep, zegt m zelf.
Het baasje vond het wel spijtig
dat hij tijdens de wandeling het kodakske niet mee had. Zij waren terug in
ons bos waar de bopen nu prachtig kleuren na de eerste vorst van vorige week.
De dreven in het bos bestaan hoofdzakelijk uit eiken en beuken, en laat die nu
net in heel mooie kleuren verkleurd zijn. Daarbij scheen de zon een heel mooi
licht op het geheel, maar ja t Kodakske lag thuis op tafel .spijtig maar t is
niet anders .
Vanavond gaat het hoofdbestuur nog
eens een stapke in de wereld zetten. Samen met het baasjes kleine zusje gaan
ze in Zandhoven een potje zeeuwse mosselen uit Ierland of Denemarken soldaat
maken. Schoonbroer Paul en zusje zijn daar nog nooit geweest. Het restaurant
noemt daar trouwens de engel en we weten zelfs nog niet of die twee daar wel
binnen mogen grapt ons baasje !
We laten wel iets weten of ze
binnen mochten ofwel daar recht tegenover in het voormalige in de veertien
billekes* iets zijn gaan drinken.
Belle & co
*in de veertien billekes, naar t
schijnt hadden de uitbaters in een ver verleden, daar zeven dochters die
uiteraard allen samen just geraden, veertien billekes hadden !
Een Afrikaan lag te
slapen in de zon onder een bananenboom toen een Amerikaan voorbij kwam.
'Hé', riep de Amerikaan, 'moet jij niet werken ? Time is money !!'
'Wat moet ik doen?', zegt de ander.
'De bananen plukken en verkopen.'
'Waarom verkopen? Ik kan ze toch ook weggeven als er teveel zijn.'
'Ben je gek ?', zegt de Amerikaan. 'Verkopen moet je, geld verdienen.'
'Wat moet ik met dat geld ?', vraagt de Afrikaan.
'Land kopen en nog meer bananenbomen planten...
En dus nog meer verkopen en dus nog meer geld verdienen'.
'Wat moet ik met al dat "nog meer geld?"
'Koelcellen bouwen', zegt de Amerikaan, 'om de bananen te bewaren en ze
zo tegen de beste prijzen te verkopen '.
Dan verdien je nog
meer en dan kan je arbeiders huren die al het werk voor jou doen
en nog meer grond
kopen en nog meer bananen verbouwen...
'En dus nog meer
verdienen!'
'En dan?', vraagt de Afrikaan.
'Dan word je rijk, miljonair!'
'En dan?'
'Dan word je multimiljonair!'
'En dan?'
'Dan ben je pas écht rijk... zo rijk dat je kunt rentenieren.'
'Rentenieren, wat is dat?', vraagt de Afrikaan.
'Ja dat is', zegt de Amerikaan, 'zalig niets doen.
Lekker luieren in
de schaduw van de boom en vooral tevreden zijn...!'
'En, wat is het verschil met nu?', mompelt de Afrikaan en sluit met een
tevreden glimlach op zijn gezicht de ogen....
We zijn
wat laat met de puppenkrant van vandaag , maar dat heeft zo zijn reden. Deze
morgen zijnde Multituin mannen terug
gekomen om het dak op de carport te plaatsen. Daar heeft het baasje natuurlijk
zijn werk mee gehad, en een andere schrijver van dienst was er niet.
Vandaag
hebben we ook een felicitatie voor Belle haar zevende verjaardag waar ook nog
een berichtje aan vast hing . Onze Kiet wou ook zijn moeder feliciteren en
berichtte over zijn jachtkwaliteiten.
En ook
Lando wist de gang van zaken in Oud Turnhout weer op gepaste wijze te
beschrijven.
Hier eerst
de belevenissen van Lando
Eerst een vooral
drie hele natte likjes voor mijn jarige oma! Hierperdepiep hoera! Hopelijk had
je een leuke dag oma Belle!
Hier was het ook een
leuke dag. Eindelijk zijn Maaren en Thiebe terug van volleybalkamp. Ik ben ze
mee gaan halen en toen de bus aankwam ging mijn kwispelstaartje hevig te keer.
Dat tempo haalt de ruitenwisser niet hoor! Vanavond was het hier ook feest.
Woensdag was het baasje jarig en vanavond kwam de familie dat vieren. Toen de
kleine kindjes hier waren heb ik mij heel flink bezig gehouden in de veranda en
de berging. Mijn baasje hebben mij niet gehoord. Toen de kindjes weg waren
mocht ik binnen. Direct iedereen zijn handjes likken. (Die dachten natuurlijk
dat ik hen super lief vond, maar in feite ging ik gewoon de kruimeltjes van de
mensensnoepsjes aflikken aan hun handen,hihi, slim hé) Moemoe haar zelf
gebreide sjaal vond ik ook wel heel interessant. 't Baasje kon nog net op tijd
ingrijpen of ik had morgen worstjes met witte rafeltjes in. Inmiddels is de
rust weder gekeerd en heb ik mij weer lekker in de zetel geplaveid met mijn
hoofd op't baasjes been. Heerlijk hé die knusse winterse avonden!
Liefs,
Lando
En Kiet in Berlaar (Balder in t
dialect) schreef het volgende.
Lieve moe,
Ik wens je een super leuke drentenverjaardag toe! Ons Lucy, tante Hera
en nonkel Heros hebben er zeker geen problemen mee om een "feestje"
te bouwen...
Ik stuur ook nog een foto van mijn werk mee moe, die is gisteren
genomen toen ik met onze pa mee op jacht mocht. Onze pa (Ferron,nvdr), baasje,
Rudy en Simonne hebben me zo veel komplimenten gegeven voor mijn werk. Je hebt
me de juiste Drentegenen en Drentekuren meegegeven moe, merci hé.
Nog nen dikke, dikke knuffel voor mijn lieve, lieve moe Belle,
Het was
een drukke dag, mijn verjaardag, vandaag. Om te beginnen was het hoofdbestuur
al wakker voor de zon op was. Dat is voor ons al het teken dat het een dag gaat
worden met verhoogde of gans andere activiteiten dan andere dagen.
Het was
omdat het baasje vandaag terug naar het ziekenhuis moest om terug röntgenfotos
te laten maken. Als op die fotos de resultaten goed waren mocht ook de sonde
en al de medische toestanden verwijderd worden.
Vermits
het baasje zelf , en wij ook voorzichtig waren geweest met hem, was alles
comme il faut met hem. Hij is terug goedgekeurd voor 80 %. De overige20 % krijgt hij er de volgende weken terug
bij als hij zich nog wat kalm houdt en niet gelijk met zakken van vijftig kilo
begint te zeulen. De kans op een breuk van het buikvlies is niet denkbeeldig
zegt de chirurg.
Deze
voormiddag verscheen er plots een grote gele Mercedes bestelwagen bij ons op de
oprit. Het waren de mannen van Multituin uit Geel die hier een nieuw carport
kwamen installeren. Wat vreemd was die twee mannen wisten dadelijk wat voor
ras wij waren. Ons baasje stond daar
niet verbaasd over te zijn want de baas van die mannen heeft in Drentenkringen
wel een goed bekende Drent. Suyferhouts Cosmo en Lucy the Gloucester zijn de
twee Drenten van Guy. Nu moeten we zeggen dat Lucy begin dit jaar is overleden
en dat alleen Cosmo daar in Geel nog de dienst uitmaakt. Cosmo is trouwens de
vader van o.a. Diesel van Bea Tielenburg. Ook welbekend op deze bladzijden.
Het was
alsof het zo was afgesproken, op het moment dat de Multituin mannen aan het
opruimen waren is het beginnen regenen. De wandeling, die dan toch al
verschoven was door de werken naast het huis is dan ook letterlijk in t
watergevallen. Maar geen nood, morgen
komt Lando terug me wandelen in ons bos en kan waarschijnlijk het baasje ook al
terug mee !
Morgen of
maandag komen de mannen van Multituin terug om het dak op de carport te leggen.
Eén voorwaarde is daar aan verbonden, het mag niet te hard waaien of ze vliegen
met die metaalplaten en al door de tuin ! ! !
Een vader ging met zijn slimme, goed studerende zoon op camping trip naar de Ardennen. In een open vlakte zetten zij hun tent recht en vielen even later uitgeput van de lange wandeling in slaap. Na enkele uren maakt de vader zijn zoon wakker en zegt: "Kijk eens naar de hemel en vertel me wat je zoal ziet?" De zoon staart naar het heelal en antwoordt: "Ik zie miljoenen
sterren." "Wat maakt je dat eigenlijk duidelijk mijn zoon?" vroeg de vader
vervolgens. De zoon; "Astronomisch, maakt me dat duidelijk dat er miljoenen
galaxy's en planeten in het heelal aanwezig zijn." De vader geeft zijn zoon een klap tegen het hoofd en zegt: "Wel nee idioot, iemand heeft onze tent gestolen!"
Vandaag
hebben we een jarige Belle in huis, maar dat kon je gisterenavond al lezen.
Zeven jaar al en nog speelt ze met Lucy alsof ze even oud zijn. Zeven jaar of
zeven maanden een wereld van verschil als je weet dat Belle toch zelf vijftien
pupjes in twee nestjes op de wereld heeft gezet. En ook dat Belles dochter
Hera ook nog eens voor twaalf pupjes heeft gezorgd. Ze heeft al een mooie
stamboom achter zich.
En laat nu
dochter Hadise , zus van Hera ook al kennis gemaakt hebben met haar knappe
vrijer Cartouche, dan stopt het nog niet met de nazaten van Belle !
Een ander
bericht komt van Lana, die is maar wat al te blij met de school herfstvakantie.
Die heeft gans deze week vrouwtje Eva bij zich.
Belle
& co
Vanuit
Aalter, West Vlaanderen het verhaal van Lana
Hallo allemaal,
Ik ben reuzecontent dat ons vrouwtje een hele week thuis is. Ik heb al helpen
met taartbakken. De stand deze week is: broodpudding voor het baasje versus
Lana : 0-2. Het vrouwtje dacht echt dat ik genoegen ging nemen met het
uitlekken van de pot ... Nee ze, wat ben ik daar mee! Met mijn poot op de
handdoek schoof de broodpudding dichter! Mnjammie! Ik nam 2grote happen en de
rest was voor het baasje. Het vrouwtje vond dit niet netjes en besloot de rest
aan de kippen te geven... De dag nadien wou het vrouwtje clafoutis maken, dat
is met kersen. Ik moet jullie niet vertellen zeker hoe het vrouwtje zich in
alle bochten moest wringen zodat ik niet met het resultaat zou gaan lopen. Toen
het vrouwtje gaan shoppen was, haar voorraad gemakkelijk wasbare kledij is weer
uitgebreid, mocht ik meekijken naar jullie avonturen op de iPad. Cool, da ding!
Wanneer de camera naar mij gedraaid werd heb ik zelf het vrouwtje verdrongen om
op de foto te mogen. Jullie kunnen het resultaat zien, wijs hè! Vreselijk
ondeugende groetjes van een voedselverslaafde lana !
Morgen
hebben we taart met zeven kaarsjes die dan mogen uitgekwispeld worden door oma
Belle.
Zeven jaar
is ze al onze alpha teef van de roedel, geboren op 02-11-2005 kwam ze bij ons
en Bas toen ze twaalf weken oud was.
Hoe ze bij
ons kwam ? Het baasje was op zaterdag gevierd op school omdat hij definitief op
pensioen ging en kreeg zoals alle leerkrachten op school een afscheidscadeau
van 125.
En vermits
Bas toen toch ook al twaalf jaar was zou er een tweede Drentje komen. Zo een
kleintje waar het baasje elke dag mee het bos en de velden zou intrekken. Bas
zou daar dan gelijk ook mee van profiteren.
En zo ging
het baasje op het World Wide Web op zoek naar een Drententeefje . Via een
invulformulier kwam hij in contact met Monique, de voorzitster van de Belgische
Drentenvereniging. Die kon hem melden dat er in Affligem (bekend van zijn abdij
en bier) nog een nestje was van vier teefjes waarvan er nog twee beschikbaar
waren. De pups waren al wel twaalf weken oud maar dat kon ons baasje uiteraard
niets schelen als ze maar mooi en gezond waren !
Na een
afspraak met de fokker, Guido Bockstal te hebben gemaakt, togen we in
gezelschap van Bas op woensdag namiddag naar Affligem om maar eens te gaan
kijken (maar wel met 700 euro op zak).
Twee pups
waren al uitgevlogen en er restten er nog twee bij moeder Freya.
Moeder en
dochters lagen te bakken voor een grote kachel die brandde alsof de duivel ze
zelf eigenhandig brandend hield. We hadden dus afgesproken dat Bas ook mee
binnen zou mogen en dat resulteerde er in dat wij in geen tijd een huisgenootje
bij hadden.
Van aan de
bloedhete kachel kwam een jong hondje dadelijk naar Bas, het hoofdbestuur werd
straal genegeerd. En dadelijk begon dat bruintje de snoet van Bas te likken.
De keuze was gemaakt ! ! !
En zo ging
Elle mee naar Vosselaar . Voor we thuis waren had ze haar nieuwe naam al, er
zou voor Elle een B voorkomen. En zo heet ze nog altijd (B)Elle. Het andere
overblijvende teefje Ella, zou later na de nodige omzwervingen terecht komen
bij Ingrid, de secretaris van de Drentenvereniging. Zo zien de twee zusjes
elkaar nog regelmatig op wandelingen. Ook met moeder Freya en de fokkers Guido
& Ghislaine hebben we nog regelmatig contact.
En morgen
klinkt hier voor Belle een krachtig hip hip hip hoera !
De Leraar vraagt de
kinderen in de klas: "Wat wil je later worden als je groot bent?"
'Johnny: "Ik wil
een miljardair zijn, naar de duurste clubs gaan, neem daar de beste teef, geef
haar een Ferrari ter waarde van ruim een miljoen Euro, een appartement in
Copacabana, een herenhuis in Parijs, een jet om te reizen door Europa, geef
haar een Visa Card en bedrijf de liefde met haar drie keer per dag ".
De leraar, geschokt, en
niet wetende wat te doen met het slechte gedrag van het kind, besluit geen
belang te hechten aan wat hij zei en gaat dan verder met de les:
Twee
berichten vandaag die geen toelichting hoeven. We laten de twee betrokkenen dan
ook dadelijk zelf aan het woord.
De
berichten komen van Lennaert en van Lando.
Eerst
Lennaert met een schokkend verhaal
Lieve familie,
Vandaag heb ik een beetje steun en nazorg
nodig. Ik ben heel stout geweest, of eigenlijk niet, ik heb gewoon mijn
instinct gevolgd. De buren hebben herten en kippen in een wei die grenst aan
onze tuin. Normaal lopen papa en ik lekker los in de tuin en gaan we rustig
zitten beestjes kijken. Vanmorgen heel vroeg, toen de hele familie druk was met
voorbereidingen school en werk zag ik een gaatje in de draad. Nou zitten wel
meer gaatjes in de draad, maar papa en ik zijn nooit eerder op het idee gekomen
ons hierdoor heen te wurmen, en dat heb ik dus vanmorgen gedaan. Dat was ooh zo
leuk! Lekker rennen door de wei samen met hertjes! De buurman dacht er anders
over. Eerst ging hij mee rennen, tenminste dat dacht ik, maar hij probeerde mij
te pakken. Toen verscheen baasje en buurman was heel boos en hij had allerlei
akelige benamingen voor mij. Ik had de herten door de draad heen gejaagd,
kippen dood gebeten en de draad kapot gemaakt. De herten liepen nog gewoon in
de wei, er lag nergens een dooie kip en in de draad zitten wat deukjes! Toch
hebben vrouwtje en baasje maar hun boetekleed aangetrokken om de boel een
beetje te sussen. De draad is oud, versleten en kapot, en van de buurman! De baasjes gaan netjes aanbieden deze te
vervangen zodat papa en ik toch van de lekkere uitloop in de tuin kunnen
blijven genieten.
Vrouwtje begrijpt wel dat de schrik groot is
bij de buren en dat herten niet veel kunnen hebben maar ze heeft toch ook
gemengde gevoelens .en ze zit al de hele dag met een bleek neusje binnen sip
te kijken.
Op dit moment weet ik nog altijd niet of ik
nu wel of niet kippen heb doodgebeten. Van de buurman niets meer gehoord en ik
zie ook geen kippetjes in de wei en normaal zijn kippen met hun dinosaurus
brein na 10 minuten alweer vergeten dat er iets gebeurd is en scharrelen ze
weer lekker door. Ik zal toch niet 15 kippen afgeslacht hebben ???!!! Dan heb
ik wel een snelle en zuivere beet, geen bloedspatje te bekennen.
Er was ook goed nieuws, mijn baasje willen in
februari dan toch een jachtcursus met me gaan doen omdat ze dachten mij daar
een heel groot plezier mee te doen. In de buurt van Maastricht hebben ze een
adresje gevonden, jammer dat ik nog zo lang moet wachten. Ik kan al jagen hoor!
Dat heb ik deze ochtend toch wel laten zien!
Jullie, voorlopig even pas op de plaats,
Lennaert
En Lando is ook nog niet helemaal bekomen van het
bezoek
Lieve Faesjes,
oooooooooooooooh wat
vond ik dat gisteren toch superleuk om mee naar jullie te komen. Lekker
wandelen met zus Lucy en dan keihard ravotten in de tuin met ons zus. Ons zus
had een heel leuk spelletje bedacht genaamd zwarte piet! Wie het zwartste zag
was gewonnen. Wie er gewonnen heeft? ..... Laten we zeggen dat we alletwee
behoorlijk ons best hadden gedaan. Gelukkig mochten we nog binnen van Simonne
waar de baasjes culinair verwend werden. Ik ben er zelf in geslaagd om in de
keuken de restjes van de borden te pikken en hé ... op de chauffage ligt daar
lekker oud brood en hé ... daar staan nog 3 gevulde etensbakken. 'k heb er 1
laten staan voor de andere, das toch lief hé. 'k voel me duidelijk nog heel
goed thuis in mijn geboortehuis.
Vandaag zijn we in
Wortel-Kolonie een grote wandeling gaan doen door de bossen. Ik heb nog op de
blaadjes gejaagd, maar dat is lastig, die vliegen constant naar overal, pffff.
We kwamen bijna nog met een extra huisdier naar huis. In een overwoekerde
gracht naast een veld zat een heel klein poesje super zielig te miauwen,
ocharme. Mijn baasje natuurlijk die gracht in hé, los prikkers in haar hand
natuurlijk. Maar het poesje kwam niet dus even langs de andere kant van de
gracht proberen en toen kwam het eruit. Helaas liep het snel al miauwend het
veld over het bos in. Was ik even blij!!!!! Papa en ik moesten nog wel even
onze lach in houden toen 't baasje dacht dat ze Svetlana Bolshakova was en los
over de iets te brede gracht sprong. Laten we zeggen dat het net goed kwam,
hihi.
Voor de rest van de
dag ga ik hééééééééééééél veel rusten denk ik en dromen van ........
Dr. Nelly Mols, nog steeds onze steun, toeverlaat en raadgeefster.
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Even voorstellen
Begonnen als Bas & Belle blog is de hoofdrolspeler Bas noodgedwongen vervangen in de cast . Bas was de oudste met zijn vijftien jaar en toen hij overleed op 6 november ’08 stonden we in twijfel. Houden we de naam als Bas & Belle of gaan we hem aanpassen aan de actualiteit ?
In samenspraak met de lezers hebben we dan besloten het blog met dezelfde naam te laten voortbestaan als hulde aan die fijne kameraad die Bas steeds geweest is.
Nog geen week na het overlijden van Bas heeft Belle een prachtnestje gekregen met zes prachtpup’s. Vier reutjes en twee teefjes behoorden vanaf 12 november tot onze roedel.
In2008 moesten alle rashonden een naam krijgen die begon met een letter H. Zo kregen we een Hercule, Heros, Hera, Hadise, Harry en Harko. Hierbij zijn Hera en Hadise de teefjes.
Hera en Heros zijn bij ons gebleven zodat we het blog het Belle, Hera en Heros blog zouden kunnen noemen. Dat gaan we echter niet doen… Het is Bas & Belle en het blijft zo. Wat we wel gaan doen is de ondertitel aanpassen. “Dwaze belevenissen van twee prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden” gaan we aanpassen naar “drie prettig gestoorde” en dat prettig gestoord”is met die twee jonge nieuwkomers niet eens overdreven…