Ik ben Jan
Ik ben een man en woon in Vosselaar (B) / La Magdeleine (F) (België / Frankrijk) en mijn beroep is Technisch leraar autotechniek/carrosserieherstelling op pensioen.
Ik ben geboren op 05/09/1948 en ben nu dus 75 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Onze drie Drentsche Patrijshonden, tuinieren, klussen, auto's repatriëren voor VAB.
Ik ben sinds 1971 gehuwd met Simonne.
Sinds 1983 heb ik gans Europa doorkruist tijdens de vakanties om gestrande reizigers en hun auto's te repatriëren in opdracht van VAB. Sinds enige tijd ben ik met de depannages gestopt.
Zoeken in blog
Beoordeel dit blog
Op 02-02-2014 was Jeanny Wessels de 350.000° bezoeker van dit blog. Jeanny vertelt dat ze foto's van zichzelf niet graag heeft, maar voor eeuwige roem op dit blog wil ze samen op de foto met haar Lennaert.
Op 07-08-2012 was Karin Prince de 300.000 bezoeker van dit blog. Karin had graag een foto van haar twee troetels, Siebe & Lobke, om eeuwige roem te vergaren. Wij voldoen graag aan die wens.
Lees hier de belevenissen van vier prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden
Dit Bas & Belleblog is op deze plaats stopgezet omdat er geen foto's meer konden geplaatst worden. We zijn echter het Bas en Belleblog bis gestart. Daar kan je verder lezen onder deze link http://blog.seniorennet.be/bas_en_belleblog_bis welkom op het nieuwe adres en veel leesgenot
31-08-2009
Nu gaan we er aan werken!
Nu gaan we er aan werken
We gaan er aan werken en zorgen dat die flaporen werken zoals ze lang zijn. Goed dus ! Vandaag was het baasje niet al te best, last met de maag wegens een zeer onregelmatig weekend. Nu is dat geleden van vorige eeuw, Bas zou het nog geweten hebben maar de jonge bende is zich van niets bewust .
Als t baasje niet in zijne goeie is , dan is m gewoonlijk ook niet de best aangename en dat hebben we geweten. Voor het grootste deel was het wel onze eigen schuld maar toch.
Tijdens de wandeling hebben we onze oren alleen maar gebruikt om te laten flapperen, dat leek ons al genoeg. In combinatie met jonge, nog onervaren konijntjes geeft dat voor ons baasje een onverteerbaar cocktail
Loopt m daar met drie leibanden rond zijnnek en is er in geen uren een hond te zien wegens op jacht. Stom zicht zegt het baasje dan van zichzelf. Dan heeft m ook de Drentjes van Patrick zien lopen zaterdag met de clubmatch en dan is m een beetje jaloers op Patrick en zijn Drentjes. Voor ons zijndie honden van Patrick stielbedervers voor de vrije Drenten zoals wij. Maar aan die vrijheid gaat een einde komen temeer omdat Hera gisteren haast een dame met de fiets heeft laten vallen omdat ze niet luisterde naar het baasje.
Vanaf morgen is er terug training met de lange lijn zegt ons baasje, dat is die oranje leiband van een meter of acht die dan achter ons aansleept. Als we dan geen aandacht aan het baasje geven of trekken dan draait het baasje om in de tegenovergestelde richting. Voor ons is dat niet prettig, maar als we het goed doen en dicht bij het baasje volgen dan is er ook wat aan verdiend.
Aan ons de vrije keuze zegt het baasje, vanaf morgen tot in de eeuwigheid !
Onze baasjes verzamelen nog steeds de drankflessen dopjes, Zelfs in de Franse Charente en hartje Londen zijn er goede zielen die spontaan zijn gaan deelnemen en ons bevoorraden met dopjes die wij dan hier inleveren !
Doen jullie ook mee ?
Belle & de pups
Dopjesactie t.v.v. Belgisch Centrum voor Geleidehonden
In samenspraak met het Belgisch Centrum voor Geleidehonden te Tongeren, hebben vrijwilligers een actie opgestart om de vereniging op een ludieke manier te helpen.
Dit initiatief bestaat uit de verkoop van ingezamelde plastic dopjes aan een recyclagebedrijf dat er duurzame palletten van maakt.
Alleen plastic dopjes van drankflessen komen hiervoor in aanmerking!
Voor meer inlichtingen en inzamelplaatsen klik je even op onderstaande link:
Gedemonstreerd tijdens de clubmatch afgelopen zaterdag Tassos Fan de Lauwers-Poel, de zingende Drent !
Blijkt dat hij op vraag van zijn baasje die dan de maat aangeeft mooi kan zingen. Aanleiding is dat het baasje ook zingt in een koor maar blijkbaar is het koor niet erg succesvol wegens de weinig aanwezige kwaliteit. Reden dus voor Erik om zijn Tassos mee in te zetten om het koor naar een hoger peil op te krikken.
Nu blijkt dat wanneer ons baasje in de auto meezingt met de radio of een CD ook Hera mee invalt in het éénmanskoor. Het is dan wel een gehuil als een bronstige wolf maar ook Tassos zal ook niet vanaf de eerste dag de ster van het koor geweest zijn.
Heras lievelingslied waar ze altijd met meehuilt is goodnight Irene een liedje uit de fifties dat het baasje op één van zijn CDs heeft staan.
We wensen Tassos nog een geweldige zangcarrière toe samen met zijn baasje en eens dat m op de affiche van de opera van Gent of Antwerpen staat zijn wij de eersten om van op de eerste rij te gaan aanmoedigen.
Eerst nog even aan t baasje vragen hoe je dat doet, applaudisseren want Drentenpoten staan nu niet bepaald in zon positie om een oorverdovend applaus te produceren.
Ze hebben het voortreffelijk gedaan mijn kleintjes, waarvoor een welgemeende proficiat aan Carine, Hilde en Jean-Pierre die hun kleintjes op een voortreffelijke wijze hebben geshowd.
Carine behaalde met haar Harko de eerste plaats bij de jeugd reus, Hilde met Hercule stond naast haar op het schavotje op plaats twee.
Jean-Pierre met Hadise viel ook in de prijzen met plaats drie bij de jeugd teven. En er waren heel wat concurrenten in beide categories.
Volgend jaar hebben er dan ook nog de nestkeuring bovenop. Dan zal ook onze afwezige Harrhy de roedel komen vervoegen.
Ik ben vannacht om 3 uur thuis gekomen en kijk terug op een zeer gezellig dag. Nu eerst even mezelf en de hondjes verzorgen en dan zal ik de foto's en uitslagen plaatsen. _________________ Groet, Roswitha
Ik ben vannacht om 3 uur thuis gekomen en kijk terug op een zeer gezellig dag. Nu eerst even mezelf en de hondjes verzorgen en dan zal ik de foto's en uitslagen plaatsen.
Leuk dat je een geslaagde dag hebt gehad. Ben benieuwd naar de foto's! Ben je Jan ook nog tegengekomen?
Ik ben vannacht om 3 uur thuis gekomen en kijk terug op een zeer gezellig dag. Nu eerst even mezelf en de hondjes verzorgen en dan zal ik de foto's en uitslagen plaatsen.
Leuk dat je een geslaagde dag hebt gehad. Ben benieuwd naar de foto's! Ben je Jan ook nog tegengekomen?
Jazeker! En Belle, Heros en Hera _________________ Groet, Roswitha
Als eindoverwinnaar van de Drenten clubmatch 2009 is Barry uit de bus gekomen. Barry is de vijfjarige reu van Heidi Delacroix uit Oostende.
Barry is de roepnaam maar volgens zijn papieren is hij geboren als Jabari Rista van t Perjansveld. Logisch dus dat zijn roepnaam de ingekorte versie is van zijn officiële.
Zelden hebben wij iemand gezien die gelukkiger was met de uitslag als Heidi. Als één hond zijn baasje gelukkig gemaakt heeft is het wel Barry geweest gisteren. Het was al laat voor de winnaar bekend geraakte, mede door het groot aantal deelnemers, deels door de ernst van de wel uitzonderlijk bekwame keurmeester.
De keurmeester, dhr J.(Jos) M.J. van Soest uit Nederlands Limburg is een artikel op zich waard. Zelden iemand gezien die een Drent op zijn wijze keurde en elke deelnemer een echt goed gevoel gaf, dit zowel bij een winnaar als bij iemand die er niets van bakte.
Dit jaar blijft de wisselbeker dus in België, na een jaar in Nederland te hebben doorgebracht .
Als we zo de deelnemerslijst eens overlopen ie er nog een mooie toekomst weg gelegd voor de Belgische Drenten. Er waren ook veel veelbelovende puppies en jeugd hondjes komen opdagen. Er zijn nog veel interessante clubmatchen in t verschiet
Zowel voor Drent als Drentenbaasjes, Een uitgesproken mooie dag wat het weer betreft, het bestuur van de Drentenvereniging die een pluim op zijn hoed mag steken voor de organisatie, en de deelnemers voor hun opvallende fairplay.
En de resultaten van de Heurnese jury zijn: Hera, twelf points , douze points, zo zou het klinken in het Eurovisie songfestival. Bij de Drenten verenigingstaat er op het getuigschrift uitmuntend en onderaan het keurdersverslag presentatie verbeteren, dat laatste is dan voor de baas bedoelt. Beter trainen voor de ring baas !
Nog een resultaat: Belle zeer goed en als laatste zin op het verslag goed karakter en gedrag en laat ons baasje daar nu apetrots op zijn op die laatste zin, wie zou het niet zijn ! Dan mogen de anderen nog stapels prijzen halen, dat goed karakter wisten we al maar als een keurder dat op zulke korte tijd merkt dan moet het toch wel heel goed zijn!
En dan onze lobbes Heros altijd in voor kuren die hij anders nooit doet, de weinige malen dat het baasje met de pups iets ringtraining heeft gedaan kwam hij steeds als rustigste en volgzaamste naar voor. Niet vandaag dus, in plaats van zijn gebit te tonen, anders zeer goed, nu niet, nu moet m op zijn rug gaan liggen met zijn piemel omhoog, als wou m zeggen hier zie je wat een vent ik ben zie Voor Heros was het baasje het zekerst dat hij een goed resultaat zou halen en het verdict was dus goed, niet meer of minder een eerlijke beoordeling. Ook hier als laatste regel ringdressuur gewenst dat is dus aan het adres van de baas, ook terecht, al zegt m het zelf.
Als alle baasjes even tevreden zijn over hun hond(je)(s) als onze baas dan zijn er in elk geval 62 tevreden eigenaars terug huiswaarts getogen, glunderende baasje met een fiere , trotse Drent op de achterbank .
Morgen uitslag van onze zonen en dochter hier op t blog, zeker kijken daar zitten de puike resultaten pas ! ! !
We gaan er hard aan werken straks op de clubmatch, zoals iedereen ons succes gewenst heeft zijn we wel verplicht het serieus op te nemen.
De meeste succes wensen heb je al bij de reacties op de berichten kunnen lezen, maar de Gorky van Louis Michielsen heeft zijn baas speciaal aan t werk gezet om ons een mail te sturen. Merci Gorky en samen geven we er een serieuze lap op.
L union faitla forcehé man Samen op tegen die Je maintiendrai gasten
Een man gaat jagen, hij koopt onderaan de berg in een wapenwinkeltje een gewoon jachtgeweer. Hij trekt de berg op en ziet een beer lopen, hij lost 2 schoten en loopt naar de plaats waar hij de beer laatst zag maar er is niks. Er wordt op zijn schouder getikt, zegt de beer: 'Je hebt 2 keuzes ofwel eet ik je hier onmiddellijk op, of ik neem je in je kont '. De man zou graag nog wat blijven leven dus hij doet zijn broek af en de beer neemt hem loeihard. De man loopt kwaad naar het wapenwinkeltje en koopt een machinegeweer. Hij trekt weer de berg op,ziet diezelfde beer lopen, lost ongeveer 30 schoten en loopt naar de plaats waar hij de beer laatst zag,maar er is niks. Er wordt op zijn schouder getikt, zegt de beer weer 'Je hebt 2 keuzes ofwel eet ik je hier onmiddellijk op of ik neem je nogmaals in je kont'. De man zou graag nog altijd wat blijven leven dus hij doet zijn broek af en de beer neemt hem weer loeihard. De man stormt woedend de berg af en koopt in het wapenwinkeltje een bazooka Hij loopt weer de berg naar boven. Hij ziet diezelfde beer lopen, hij blaast de hele berg ondersteboven met zijn bazookaen loopt naar de plaats waar hij de beer laatst zag,maar er is niks. Er wordt op zijn schouder getikt, zegt de beer: ' Zeg nou eens eerlijk, jij komt hier niet om te jagen hé ?'
Morgen is het de Drentenhoogdag voor 2009 . Het is verzamelen geblazen in Heurne bij Oudenaarde. Voor ons zal het weer plezierig worden met het weerzien van de grote hoop van de familie. Hadise , Harko, Hercule, Zeppos, oma Freya, ze gaan er allemaal zijn op de oefenplein van de jachthondenvereniging van Jac-Orion aan de kabienstraat in Heurne.
Wat Frankske van het weer van de VRT voor ons in petto heeft is niet wat we vorig jaar voor geschoteld kregen. Bloedheet was het toen, ons baasje, is toen de tel kwijtgeraakt bij het pinten tellen, zo warm was het toen. Frankske , of Sabine, geven ons droog maar bewolkt weer van 21 °. Slecht voor den tap maar dan weer goed voor hen die een eindje moeten rijden achteraf om thuis te geraken.
Onder hen die nog een flink stuk moeten rijden, en dan hebben we het over meer dan 300 kilometer zijn onze Noorderburen die ook dit jaar weer talrijk vertegenwoordigd zijn. Zelfs vanuit Friesland zijn er deelnemers en die komen zeker niet toe met 600 kilometer heen en terug !
Je ziet er zijn nog Drenteneigenaars die nog wat over hebben voor hun honden.
We wensen de deelnemers in de jeugd- en openklasse een mooie tweede plaats, want hoewel we gaan met de Olympische gedachte in het bazen en Drentenhoofd, gaan wijzelf toch voor de eerste plaats ! Hera en Heros in de jeugdklasse, (we zijn twee weken te oud voor de puppyklasse) en ikzelf in de open klasse, bij de echte zullen we maar zeggen !
Daar staat ze weer, moeder Belle, het slechte voorbeeld voor haar beide pups deze maal. Dat komt er van, om zonder nadenken achter een konijntje aangaan dat dan gezwind onder een fabrieksomheining doorgaat
En laat die fabriek nu juist een pillenfabriek mét belangrijk onderzoekcentrum zijn, bij Janssen Pharmaceutica hebben ze nog dieren waar proeven mee gedaan worden. Het maakt juist geen indruk op Belle wanneer je haar dat vertelt.
Dat ze op dat moment gescheiden is van haar roedel is voor haar het voornaamste en daar wil ze dan verandering inbrengen.
De vorige keren dat ze dat lapte waren de pups er nog niet en Bas bleef meer bij ons dus was ze alleen weg en stonden we daar minutenlang te roepen op Belle. Nu zagen we het aan de gedragingen van Hera en Heros dat er iets mis was. Ver het enige dat daar kan mis gaan is onder de draad doorgaan en op de parking terecht komen. Zo was het ook vandaag weer gebeurt.
Nu maar opletten dat ze het voorbeeld niet heeft doorgegeven aan Hera en Heros. Voor Heros hebben we geen schrik, die is op dit moment al te groot om er onder door te gaan maar slanke Hera is een ander paar mouwen !
Toevallig waren we deze namiddag in de Zoomart om jachtbelletjes te kopen voor de drie krapullekes maar daar hadden ze de belletjes niet. We zullen dus één van de dagen een specifieke winkel voor producten voor de jacht moten opzoeken.
Een man komt doodmoe na zijn dagtaak thuis. Hij ploft in zijn zetel en roept naar zijn vrouw, "Snel, een pintje voor het begint" Zijn vrouw brengt hem het gevraagde pintje. Hij drinkt het met volle genot leeg.
Na tien minuten vraagt hij weer "Snel, nog een pintje voor het begint." Zijn vrouw brengt hem het pintje terwijl ze hem wantrouwig bekijkt.
Na een kwartiertje, "Snel, nog een pintje, want het zal gaan beginnen" Zijn vrouw wordt kwaad en roept hem toe, "Ga jij hier nu de hele avond zitten zuipen en mij commanderen?" Waarop de man antwoordt, "Voila, het is begonnen!!!"
Telkens weer als we terug in België zijn vallen er zaken terug op die we in Frankrijk niet hadden.
Wat telkens terug opvalt is het allom tegenwoordige lawaai. Als je mensen uit je omgeving daarover aanspreekt bekijken die je met zo een blik van weer zon muggezifter die iets negatiefs zoekt. Maar je geraakt er zo snel aan gewoon dat je het niet meer merkt hoeveel lawaai er hier rond je heerst.
Het tweede dat opvalt, in de zomer minder dan in de winter, het stinkt hier overal. Uitlaatgassen, industrie, in de winter de schouwen waaruit de geur van verbrand hout (?) want niet iedereen stookt zuiver hout. We hebben dikwijls de indruk dat er veel van wat er bestemd is voor het DIFTAR systeem mee door de schouw verdwijnt.
En het derde dat opvalt is de ruimte. Het begint al bij het binnenrijden, in Frankrijk gaat de poort open en rij je binnen. Hier moeten we al behoorlijk met de aanhangwagen kunnen achteruit rijden om geen brokken te maken. Ook de buren wonen zo dichtbij, alles zit zo op een hoopje op elkaar. De ene ervaart dit als positief, voor een ander geeft dat een gevoel van ingesloten zijn.
We weten het , het zijn luxeproblemen. Uiteindelijk komen we terug om nog eens samen te zijn met familie en vrienden, om zaterdag met de Drentenvrienden de jaarlijkse Drentenhoogdag te beleven. We pikken ondertussen nog eens een BBQ en een verjaardag mee door. Doen onze inkopen van zaken die we ginds niet vinden, vooral voor de honden, assortimenten zoals hier in bvb de Zoomart daar moeten wij ginds al voor naar Angoulême rijden.
Straks gaan we naar het bos, daar zien we de andere vertrouwde rakkers hopelijk weer, kunnen we nog eens in het struikgewas verdwijnen en de baasjes tot wanhoop drijven.
Je merkt het, hier is het ook nog zo slecht niet, t is enkel weer een probleem van gewoontes
Na een voorbeeldige rit van zeven uur en een half, zijn we terug in Vosselaar aanbeland. Vandaag hadden we echt een zee van plaats achter in de auto, gans de koffer en de opgeklapte achterbank moesten we enkel delen met de tas voor de laptop, al de rest van de bagage zat op de aanhanger.
Op die aanhanger was het dan ook een echt allegaartje. Cognac XO voor de Leo, Mirabellen voor tante Rita, de koekjestante, Appelen voor Stan, de ezel van ozze Dré (den Yndhy is niet de enige viervoeter daar ten huize er loopt daar nog wel meer rond). Bokalen gesteriliseerde kersen voor Bojako. Partytenten voor de clubmatch van zaterdag. Nog een emmer tomaten voor eigen gebruik en een doos perziken om uit te delen. Dan mogen we de potten gesteriliseerde tomaten en boontjes niet vergeten en de talloze potten confituur.
Voor het baasje is de eenmaking van Europa een zegen zegt m. Moest dat alles, zoals vroeger aan de grens aangegeven worden, het zou nogal een herrie geven daar in Rekkem!
Zoals altijd hebben we ons weer voorbeeldig gedragen, in Boulogne-Billancourt heeft het baasje ons eens laten blaffen door aan de verkeerslichten te zeggen dat er een mooi hondje naar ons stond te kijken. Toen we eens buiten keken zagen we zo een op de arm zittend verwaand kijkend stadskakkertje. Daar maakt onze baas ons voor wakker alsof wij voor zon mormeltje enige belangstelling hebben, tenzij om het als een dood konijn te apporteren ja
Ondertussen ligen we samen met het vrouwtje naar Baantjer te kijken met één oog, het andere slaapt al terug
Eergisteren was t baasje nog zo fier als een gieter omdat we zo goed hadden geluisterd. Dat was gisteren bij zijn thuiskomst weeral gans anders, gans de living lag vol met stuk gescheurd papier uit de papiermand van onder de bureau.
Het baasje was ons vrouwtje gaan wegbrengen naar de kapster (coiffeuse hier in Frankrijk) en omdat hij toch maar een kwartiertje zou wegblijven mochten we bij ons moe (Belle) in de living blijven !
Terwijl ons vrouwtje dus bij de kapster zat, er was werk en kosten aan" lachte ons baasje, heeft het baasje dan maar op zijn knieën de living rondgekropen om gans die papierrommel terug te verzamelen. Daarbij wilden wij nog heel bereidwillig helpen maar toen is m toch wel eens heel eventjes onvriendelijk geweest ! En das zacht uitgedrukt !
Nu is het baasje terug aan t werk met onze benches op te plooien. Dadelijk legt hij die dan in de aanhanger en dat betekent dat we deze avond terug op Belgische bodem slapen. We beginnen al aardig op echte kilometervreters te lijken, 3300 kilometer op twee weken tijd, welke Drent doet beter ?Dat wil ook zeggen dat er drie medailles binnen gehaald zijn voor ieder van ons eentje... goud, zilver en brons zijn de onze .
Omdat er dit jaar zo een overvloed aan fruit voorhanden is hebben we nog eens de creativiteit van onze baas aan de lijve kunnen aanschouwen.
Al dagen zit m in momenten dat m niks te doen heeft appelen in kleine blokjes te snijden. Die moeten zo klein mogelijk zijn want ze zijn bedoelt om te gisten in een grote ton. Want buiten uitvinder ambieert hij ook nog de job van alchemist en gaat m voor de eerste keer in zijn leven geen wijn drinken maar wijn maken ! ! !
Ieder die m bezig ziet heeft zo een andere gelaatsuitdrukking. Gaande van intens medeleven met ons vrouwtje tot bewonderende schouderklopjes en vragen om uitgenodigd te worden op de eerste proeverij !Die laatste mensen weten dus echt niet wat zij riskeren hé, zij zijn dus ook al verwittigd dat ze geen geld krijgen wanneer ze zich opgeven als proefkonijn, t zijn geen medicijnen die hier worden getest hé.
Nu komt het om die blokjes snijerij wat in in tijd in te korten heeft m een takkenverhakselaar omgebouwd naar appelenkleinsnijmachine.
De handelswijze is zeer beknopt:
-machine buiten zetten
-opvangbak plaatsen
-ellentrik aansluiten en machine aanzetten
-appelen insmijten
-opvangbak controleren op vol zijn
-kleingesneden appelen in de gistton bijvoegen
Simpel hé, en het gisten (fermenteren zeggen de echte) gaat ook al vanzelf, dit lokt bij het baasje de gedachte uit dat zon wijnboer toch niet veel te doen heeft als m goed materiaal heeft !
Nu alles in gang gezet is toch nog maar eens een paar hoofdstukken verder lezen in de wijnmaakboeken kwestie van niet verrast te zijn door een te snelle gang van zaken.
Al een paar dagen hebben wij een baas die wat meer aandacht geeft aan de bevelen die wij zouden moeten opvolgen tot voor kort was het inderdaad zouden moeten.
Nu, met de clubmatch in zicht moeten wij terug een beetje meer onze oren gebruiken oordeelt het hoofdbestuur unaniem. Nu moeten we eerlijk zijn, de laatste weken hebben we mogen doen wat we wilden als het binnen de bazennormen viel. En met die normen valt het nogal mee vinden wij zelf.
Aan de lijn lopen was wel iets uit een ver verleden (?) maar dat was snel teug opgenomen. Gisteren hebben wij het baasje wel verrast door verder te gaan jagen dan ooit tevoren. Op de eerste foto zie je in de verte een bos, tot daar hebben we gisteren een spoor gevolgd. Vermits de wind tegenstond hebben we toen niet gehoord dat ons baasje ons terug riep.
Vandaag was het luisteren een fluitje van een cent, toen ik aanzette om terug naar de berg mest te rennen ben ik op het eerste bevel van t baasje terug gedraaid. Daar was dan een flinke beloning voor voorzien, een trainingsnoepje en een flinke aai over mijn bol, ook Hera en Heros volgeden mijn voorbeeld en deelden in de beloning.
Dan heeft het baasje ons mooi op de weg kunnen houden door een bevel te roepen wanneer we een tuin of veld wilden in lopen. Ook dat hebben we naar beider tevredenheid gedaan, flink van ons hé en dat alles zonder leiband !
Op een bepaald moment neemt de man een bak Duvel en plaatst die in het winkelkarretje.
Wat denk je dat je doet ? ", vraagt zijn vrouw. " 't Is een koopje, vrouw, 22 euro, want den Duvel staat in reclame ", antwoordt hij. " Zet die bak maar snel terug, we kunnen ons dat echt niet veroorloven, " zegt de vrouw.
Dus hij doet dat en ze vervolgen hun weg tussen de rekken.
Een paar gangpaden verder neemt de vrouw een pot gezichtscrème van 50 euro en zet die in het winkelwagentje.
" Wat denkt ge dat ge doet ? ", vraagt de man. " Dat is voor de verzorging van mijn gelaat, schat, die crème gaat ervoor zorgen dat ge me beeldschoon zult vinden." Waarop haar man reageert: "Awel, dat doet nen bak Duvel ook en voor den helft van de prijs ! "
Deze morgen om vijf n zeven zijn we gewekt door het geluid van vallende regendruppels. Het was een moment van joepie , en hoera eindelijk een bui ! We schrijven speciaal vijf na zeven want om tien na zeven scheen de zon alweer tegen de wolken.
Blij maken met een dooi mus dat zegden wij tegen zulke trukken. Niks vang je er mee aan en zelfs het stof iets milderen doet het niet. De pick nick tafel onder de lindeboom heeft zelfs geen druppel gevangen.
De donkere regenwolken in het oosten zijn alweer gepasseerd en de wolken in het westen,die welke mooi beschenen worden door de opkomende zon geven niet de indruk dat ze veel regen in zich hebben.
We zien wel wat de dag brengt, één zaak is een feit de meubelen in de living gaan niet buiten gezet worden zoals het baasje van plan was. Die wilde het parket in de living opschuren deze week t zal nog maar eens uitgesteld worden hé baas, voor de zoveelste keer
Dat is buiten de dagelijkse wandeling onze hoofdbezigheid. s Morgens is het nog te doen en gaan we er goed tegenaan in de tuin. Dan vliegt het stof op alsof we in de Sahara achter elkaar hangen.
Terwijl onze baas een plons in het grote mensen zwembad maakt profiteren wij van het frisse water dat t baasje in onze bak heeft laten lopen. Dat is regenwater uit de grote ondergrondse citerne waar het baasje ook het sproeiwater voor de tuin uit pompt. Dat water is op dit moment zelfs frisser dan het leidingwater.
Morgen beloven ze een buitje, we zullen wel zien wat het geeft maar t zal nog sterk moeten veranderen want uit een volle sterrenhemel hebben we nog niet veel regen zien vallen, dit jaar niet en de vorige jaren ook niet !
Voor ene keer ga ik eens niet te laat naar huis en neem afscheid van mijn makkers in het café.
Toen ik thuis kwam staat daar mijn vrouw
-gekleed in zéér sexy lingerie- en ze hield twee fluwelen koordjes vast.
Ze zegt tegen mij: "Bind me vast en nadien mag je alles doen wat je maar wil". Ik heb haar dus vastgebonden en ben met mijn maten nog een pint gaan drinken.
Zo tellen we af naar zaterdag, t baasje maakt ons nog steeds tientallen keren per dag attent op zaken die we wel en niet mogen doen op de clubmatch. Ook voor de dagen daarvoor hebben we instructies gekregen.
Geen mest eten, ZEKER er niet in rollen. Ons proper houden als we drinken in t bos, dan mogen we wel drinken maar niet in de plassen gaan liggen bij het drinken. Geen kuilen graven waar we weer smerig van worden en zo gaat dat de ganse dag door.
Wat wel goed gedaan was luisteren van de eerste keer, goed van Heros, minder van Belle, niet tegen de mensen opspringen, het favoriete spelleke van Hera. Dat doen we al goed, of toch alleszins beter.
Gisteren belde het vrouwtje van ons grotemoe nog naar onze baasjes. Freya, ons grotemoe, is dit jaar niet loops en dus komt zij met de familie mee naar Heurne. Zij doet wel niet mee met de keuringen maar voor ons doet dat er niet toe. Het is nog maar de tweede maal dat Hera en Heros hun grootmoeder zien. Freya is de moeder van Belle.
Vandaag gaan we nog wat oefenen op het volgen aan de losse lijn zegt het baasje. Dat gaat gewoonlijk nogal goed als we op de vreemde zijn en er zijn geen konijnen in de buurt. Heros zegt dat het met die konijnen nogal meevalt in Heurne. Heros is er vorige week toch al samen met het baasje naartoe geweest toen t baasje naar de vergadering ging weet je nog
Er is nog werk te doen voor de mensen die vertaal programma's schrijven. Daarjuist heb ik het vertaal programma van Google eens uitgeprobeerd. Je kan het programma vinden onder 'meer' in de balk juist boven het Google embleem. Ik geef de raad eerst het artikel in het Nederlands te lezen,(komt na dit bericht)dan is dit makkelijker te verstaan.
La soupe d'os ...
Qu'est-ce qu'un Vossemeren Laarse mâchoire soupe peut apporter à environ 800 kilomètres dans la Charente. Aujourd'hui, ils alternent tam moment, puis ils ne sont pas à prendre ses trois.
Tant qu'ils n'auront pas obtenu la soupe d'os patron ce matin avec le Jefzaag »a été divisé en trois morceaux. Par exemple, si vous avez d'autre autour de trois Drente vous' Ambras in 't kot "
Beaucoup n'avaient pas gepaaid à eux, une fois de plus au dîner pour les amener à le pot de mes mains ont augmenté si rapidement qu'ils ont senti le pot acheté aujourd'hui.
Maintenant, qu'est-ce qui Hera dents sur l'os plutôt que d'une pierre dans le jardin, et c'est aussi nutritifs.
Beaucoup d'autres ont mannekes pas nécessaire aujourd'hui, et les propriétaires qui se nourrissent de ce soir ... un bon tomatensoepke de tomates de notre jardin avec une solide bouillonneke jarret de buf.
Dire maintenant, cela ne devrait pas chic, pas Drent patron ou pas, de façon agréable d'avoir!
Wat een Vosselaarse soepknook kan teweeg brengen 800 kilometer verder in de Charente. Vandaag hadden ze afwisselend een tam moment en dan waren ze weer niet te houden met zn drieën.
Tot ze het soepbeen kregen dat het baasje deze morgen met de Jefzaag in drie stukken had verdeeld.Zo moet het als je drie Drenten hebt rondlopen anders krijg je ambras in t kot
Veel moest er niet gepaaid worden om ze deze maal aan t eten te krijgen, ze zouden de pot uit mijn handen gesprongen hebben van zo snel ze geroken hadden wat de pot schaftte vandaag.
Nu heeft Hera wat anders om haar tanden op bot te maken dan zon steen uit de tuin, en dit is nog voedzaam ook.
Veel meer hebben die mannekes vandaag niet nodig, en de baasjes die eten vanavond een lekker tomatensoepke van tomaten uit eigen tuin met een stevig bouillonneke van rundsknook.
Zeg nu nog, chique moet dat niet zijn, niet voor baas of niet voor Drent, om lekker te zijn !
Nog een week te gaan nog zegt ons baasje. Dan is het weer opstaan als het nog donker is en met de auto naar Heurne bij Oudenaarde voor de jaarlijkse clubmatch van de Belgische Drentenvereniging.
Inderdaad het zal snel zaterdag zijn en tegen die tijd is er nog wel wat werk aan de winkel zegt het baasje. We moeten tegen dan klaar zijn om er eens flink tegenaan te gaan om alle prijzen weg te kapen waar we voor in aanmerking komen.
Want we gaan er voor ambitieus zoals we als pups zijn aan we die andere Drenten eens een poepje laten snuiven Wij gaan winnen, We are the champions
Ons baasje maakt ons nog gekker dan we al zijn, en dat is al iets ! Vandaag begint m terug met ons nog eens de ringtraining in herinnering te brengen. Zolang we hier in Frankrijk zijn, en dat is haast acht weken op een onderbreking van een week, hebben we geen leiband aangehad. Daar gaat m aan werken vandaag zegt m ons.
Wij van onze kant denken wel eens, jij wil eraan werken, dan gaan wij eens even lekker tegenwerken !
Van Belle, ons moe, hebben we al een en ander gehoord hoe het daar aan toe gaat. Belle doet al voor de vierde maal mee. Maar Belle doet mee met de Olympische gedachte in haar hoofd deelnemen is belangrijker dan winnen De keurmeesters vinden dat Belles voorste tanden wat teveel naar voor staan. Waarschijnlijk een gevolg van te veel te spelen met dat trektouw toen ze tanden wisselde als pup. Geen uitmuntend diploma voor Belle dus.
Morgen geven we relaas van de training van vandaag, t zal ons benieuwen wat de baas er van bakt
Nu de temperaturen terug wat normaler geworden zijn is het voor de baasjes terug werken geblazen. Ze zijn er met frisse moed, of was het slappe tegenzin, tegenaan gegaan vandaag.
Deze morgen is het baasje met een emmer de tuin ingetogen, uiteraard met ons in zijn vaarwater, om de tomatenplanten van hun meest rode exemplaren te ontdoen.
Een bomvolle emmer was de oogst, na ontvelt te zijn heeft het baasje de tienpotten die t vrouwtje had klaargezet kunnen vullen en steriliseren.
Ondertussen was het vrouwtje ook al met een emmer de tuin in gegaan en had daar eens goed met de mirabellen boom geschud. Dan hebben we het vrouwtje enkel nog zien zitten onder de lindeboom met aan elke zijde een emmer, een volle die langzaam leeg geraakte en aan de andere zijde een lege die langzaam vol geraakte, op tafel een kom voor de pitten die tussen de twee emmers uit de mirabellen gedaan werden.
13 Potten van de beste, zuiverste , lekkerste mirabellen confituur is het eindresultaat. Samen met die tien potten gesteriliseerde tomaten is dat een dag geweest waar het hoofdbestuur hier ten huizegoed hun werk hebben gehad
Dat laatste is geen vertaling maar een bazenkreet. Er kwam nog een woord van drie letters voor waarvan de eerste een G was de tweede een O en de derde mag je raden
Wat was de oorzaak van die goddeloze praat ? Een boer uit de buurt heeft ergens een hoop mest op de kop kunnen tikken en heeft die hoop aan de rand van zijn veld neer gekieperd. Als wij onze dagelijkse wandeling maken is de hoop van zon 3 meter hoog onttrokken aan het zicht door wat struikgewas.
Het was pas als we voorbij het struikgewas gepasseerd waren dat we de oorzaak opmerkten waarom Belle zo was weg gespurt . Een hoop van 3 meter hoog, pure mest, runderstront van 1° kwaliteit.Ons, Hera en Heros, konden de baasjes nog tijdig terug roepen maar het Drentengezinshoofd was de pijp uit !
Nu heeft het baasje altijd verteld dat Belle zon goed moedertje is voor haar pups. Spijtig genoeg deze maal was het ook nu niet anders. Voor alle drie had ze voorraad bij, een bek vol stront, het stro kon zelfs niet meer in haar bek en stak aan beide zijden rijkelijk buiten.
Dat hebben wij Hera en Heros natuurlijk direct in t snuitje en met zn drietjes hebben we de baasjes eens lekker doen rillen van afschuw. Die zijn al wel wat gewoon na vijftien jaar Drenten in huis maar vanavond was er niemand die een lik van ons wou hoe zou dat nu komen ?
In een vliegtuig richting Montreal staat ineens een mooie blonde vrouw op en loopt van het economyclass-gedeelte naar het businessclass-gedeelte en laat zich in zo'n comfortabele zetel vlijen. Een steward ziet dat en gaat er achteraan.
Hij tikt de blondine op haar schouders en vraagt haar ticket. Na deze bestudeerd te hebben zegt hij tegen de dame:"Sorry mevrouw, maar dit is businessclass en u heeft een ticket voor economyclass."
De blondine roept: "Ik ben blond,ik ben mooi, ik ga naarMontreal enik blijf hier zitten!" De steward meldt dit voorval in decockpit en de co-piloot gaat even poolshoogte nemen
"Mevrouw," zegt hij,"waarschijnlijk heeft u de steward niet begrepen, maar uw ticket is niet geldig voor dit gedeelte van het toestel. U dient zich naar het economy-gedeeltete begeven." De vrouw roept: "Ik ben blond, ik ben mooi,ik ga naarMontreal en ik blijf hier zitten!" De copiloot meldt dit aan de piloot en die zegt: "wachtmaar, pfffff.... Ik ben getrouwd met een blonde vrouw. Ik spreek "blonds." De piloot gaat naar de blonde dame en fluistert haar iets in het oor.
Zonder slag of stoot staat de vrouw op en begeeft zich onmiddellijk naar het economy-gedeelte. De steward en de co-piloot vragen de piloot hoe hij dat in godsnaam geflikt heeft. "Simpel," zegt de piloot, "ik heb tegen haar gezegd dat de business-class niet naar Montreal gaat."
Michka is de border collie van Pierre en Ria uit Herentals. Wij kennen elkaar goed omdat Pierre ook leraar autotechniek geweest is, net als ons baasje. Ze hebben dan ook nog in dezelfde garage op school samengewerkt gedurende een tiental jaren.
Nu mailde Ria ons baasje dat ze de zolder aan het oprommelen was en ze moest een zestigtal steriliseerpotten zien kwijt te raken. Laat nu ons baasje en steriliseren van groenten en fruit haast synoniem geworden zijn bij hen die ons kennen, dan is het duidelijk waarom Ria aan ons denkt.
Zo toog ons baasje met een volledig lege kofferruimte naar Herentals. En wie was er daar de voorzitter van het ontvangstcomitee ?Just, Michka stond al aan de deur te wachten toen het baasje zijn vinger nog maar naar de deurbel bracht.
Na een uitgebreide snuffelronde vleide Michka zich tegen ons baasje aan om niet meer op te staan tot het baasje ook opstond om de steriliseerpotten te gaan inladen. Daar moest Michka achteraf eens poseren voor de lens van ons baasje zijn kodakske.
De resultaten van het poseerwerk van het Herentalse fotomodel zie je hieronder.
Best heel aangenaam weertje ondanks iedereen het over de Canicule of hittegolf heeft.
Gisterenavond was het helemaal niet aangenaam, al een geluk dat ons baasje, na een rit van goed zeven uur en half, het badje heeft laten vollopen met fris putwater en dat hij ons dadelijk een emmer fris drinkwater gaf. Zo was de avond och nog aangenaam door te komen.
Deze morgen is er dan een fris windje opgestoken en is de zon wat omfloerst. Dat geeft ons weer de energie om er als twee gekken tegenaan te gaan. Het is hier al net hetzelfde als in onze Belgische tuin, als we achter elkaar hangen gaat dat gepaard met een heuse stofwolk achter ons.
In de tuin zullen de baasjes de handen uit de mouwen moeten steken. De tomaten hangen met kilos tegelijk rijp te zijn. We hoorden het vrouwtje aan het baasje vragen of zij vijf potten van een liter moest klaar maken om te vullen waarop het baasje antwoordde maak er maar vijftien klaar.
De baasjes hadden blijkbaar weer alle tijd van de wereld deze morgen. Het was enkel maar blijkbaar want er was nog veel te doen deze morgen.
Zo kwam tante Carine nog langs met een portefeuille en een zonnebril voor liefhebbend, vergeetachtig zoon(tje). Die was onderweg met de vrachtwagen naar La Rochelle en ws dat allemaal vergeten. Of wij hem dat eens konden bezorgen ergens onderweg. Natuurlijk kan ons baasje dat met behulp van GSM is het een makkie tegenwoordig, hoe ze dat 20 jaar geleden deden dat zullen we nog wel eens uitleggen als we hééél veel tijd hebben. Kortom, in Compiègne op de parking hadden we hem En kan Jorisje de vergeetachtige met al zijn paperassen en betaalkaarten verder naar La Rochelle.
Deze maal kwam er weer een vliegtuig over de startbaan op het moment dat we naderden. Het baasje maakt er een erezaak van, van overreden te worden door een vliegtuig en dat dan ook nog vast te leggen op foto. We zagen hem komen uit het westen, we wilden nog pronostiekeren maar deze maal was het baasje portrettentrekker en die kon m wel vastleggen. Je moet wel goed kijken want het vliegtuig was nog ver weg en t was dan ook nog geen groot vliegtuig. Kijk dus tussen de twee bruggen, de staart kan je nog zien rechts van de meest rechtse brugpeiler
Het was bloedwarm onderweg, bij het tanken zei ons baasje dat m snel moest tanken of hij tankte kokendediesel, maar hier zal m wel weer overdreven hebben denken we. We zijn buiten het tanken maar één maal gestopt om onze poten te laten strekken. Veel te warm en ook het water dat ons baasje mee in de auto had was niet meer te genieten. Al een geluk dat het kraantje op de parking nog fris water voor ons over had.
Op de foto zie je hoe ons baasje een zee van plaats heeft ingericht voor ons opdat we niet meer zo dicht bij elkaar moeten liggen. In de auto, zo een beetje uit elkaar en de airco op maximum was het best te harden, alleszins beter dan buiten in de zon !
Ja, daar gaan we weer, na tien dagen België vertrekken we vandaag terug voor een grote week Charente.
Dat is soms een nadeel dat de twee huizen zon 800 kilometer uit elkaar liggen, het is niet zo van, k ga eens effe naar hiernaast om te kijken dat alles goed gaat, je hebt er toch op zijn minst zeven uur voor nodig.
Ik ben het al gewoon hoewel ik in het begin ook wel eens mijn, toen nog puppymaagje, voelde draaien en keren. Daar zijnwe ondertussen al een hele tijd overheen. Hera doet het niets, das een globetrotter die kent wagenziekte enkel van horen zeggen Maar Heros heeft er ook last van. Heros moet dan wel niet overgeven, spugen zeggen de Noorderburen, maar hij kwijlt telkens zo hevig dat zijn dekentje na enkele honderden kilometer kletsnat is. Een reispilletje helpt meestal wel maar al die alternatieven waar het baasje al ettelijke honderden euro aan uitgegeven heeft, die mag je halfvol of half leeg, hoe je het bekijkt, komen halen waardeloos !
Straks gaan we weer los door Lille, rakelings langs Parijs en via de maagd van Orléans naar Tours en Poitiers. Als we dan al zover zijn dan gaat het baasjes Mitsubishi telkens harder rijden, t baasje zegt dan kijk hij ruikt zijn stal. Wij antwoorden dan gij moet niet proberen ons een blaas in onze nek te draaien en nog kijk maar uit en luister maar naar madam GPS die je vertelt waar de nieuwe flitspalen staan
Vorige week vrijdag hebben wij hier een nestje supermix laten zien dat hier bij ons in de straat geboren is.
Het zijn liefdeshondjes van Engelse Springer Spaniël, Melissa, en een onbekendeFlatcoat Retriever die hier vuil manieren is komen doen met Melissa.
De pups zijn prachtig en via Dr. Nelly en de dierenartsenpraktijk het Binnenhof is het eerste pupje gereserveerd.
Een familie uit Merksplas, dierenvrienden pur sang volgens Dr. Nelly, zijn gisteren naar het nestje komen kijken en waren vanaf de eerste aanblik verkocht. Nu was het wel de bedoeling dat een pupje verkocht werd en niet een ganse familie hé. Ze waren vertederd door het supermoedertje Melissa en haar acht pupjes.
Wel een gans uur hebben ze met de hondjes gespeeld, vertroeteld, nog eens vastgenomen, kortom je ziet dat het pupje dat daar naartoe gaat met zijn gat in de boter gaat vallen.
Binnen enkele weken gaat het pupje dus van Vosselaar naar Merksplas verhuizen want op dit moment zijn de pups nog maargoed vijf weken. We wensen pup, en toekomstige eigenaars een pracht leven samen
Sinds een goed half jaar is ons baasje ook af en toe actief op het forum voor Drentsche Patrijshonden en staande honden. Hier kletsen Drenten eigenaars en fokkers over hun honden.
Mestal steekt het baasje er wel wat van op want er zitten heel wat eigenaars op het forum die effectief jagen of doorgedreven jachttraining volgen met hun honden. Soms kan t baasje wel niet volgen als t weer in het typisch Hollands aan toe gaat. Maar voor onze Noorderburen zal dat wel hetzelfde probleem zijn als t baasje zijn betoog doet in het Kempisch.
Wil je toegang krijgen tot alle onderdelen van het forum dien je wel aangemeld te zijn, het is tot nu toe altijd veilig geweest en van spam is geen sprake, doen zouden wij zeggen !
Zoals zoveel verwende honden krijgen wij dagelijks voldoende eten in onze bak en elke dag is er wel ietsje bovenop dat niet in de dierenwinkel verkrijgbaar is.
Het zijn hoogdagen voor ons als de baasjes zo gaan stappen en op restaurantbezoek gaan of BBQs bezocht hebben .
Midden vorige week was er gehakt dat blijven liggen was en waarvan de baasjes zeggen t is nog goed maar niet fris meer en dat het baasje dan gebakken heeft. Het was goed voor twee dagen ietsje meer.
In t Ganzennest waren er ook al velletjes van piepkuiken dat ons vrouwtje in een plastic zakje voor ons verzamelde onder het moto anders is t toch maar voor de container Zij zeggen dat wel tegen de mensen van de bediening, dat zij dat meenemen voor de hond, en dan roepen de anderen aan tafel gelijk joepie we krijgen een hond
Gisteren was het dan BBQ om één of andere reden bij tante Carine. Het is geweten dat zij ook geen zuinige is en ook hier waren er overschot BBQ-worsten die richting Vosselaar verhuisden voor de hondjes.
t Baasje vertelde er wel bij dat er nu concurrentie was van ozze Dré die ook een plastic zakje heeft om overschotjes in mee te nemen voor zijn Yndhy.
Zo zie je maar, de vorige week geven wij het voorbeeld, het GOEDE voorbeeld, aan Yndhy en nu enkele dagen later hebben we er al onder te lijden en moeten wij onze ietsjes meer al delen met die Boxer uit Beerse
Inderdaad, als het baasje in het vervolg gaat vergaderen wil ik telkens mee. Vandaag was het naar Heurne waar het baasje ging vergaderen met het Drentenbestuur als voorbereiding op de clubmatch binnen twee weken.
Ik mocht alleen mee want het baasje heeft begin deze week een flesje Bach druppeltjes aangeschaft omdat het bij onze Harko zou helpen tegen wagenziekte. Bij mij dus niet ik moet wel niet overgeven, maar het kwijlen is niet minder dan voorheen.
Ik mocht dus lekker alleen mee met het baasje, gewoonlijk is dat wanneer ik weer iets heb uitgespookt of mankeer en mee moet naar Dr.Nelly.
Deze namiddag kwam ik in Heurne nog wat bekenden tegen, Eerst zag ik mijn broer Hercule die er samen was met zijn baasje Hilde. Tante Ella, de zus van ons moe was er ook en ook Cobe, van Luc en Josiane. Die hebben wij nog gezien bij hen thuis in Herent begin juni.
Ik heb goed geluisterd zegt het baasje, telkens als we wat verder weg gingen, Hercule en ik, en het baasje riep ons, draaide ik telkens als eerste terug naar hem toe. Ik denk dat ik nog zo mag meegaan omdat ik zo goed luisterde vandaag. Maar dat is toch normaal hé, als er andere Drentjes in de buurt zijn kan ik het baasje toch niet voor schut zetten door niet te luisteren hé
Op de foto sta ikzelf op de voorgrond samen met broer Hercule, uitkijkend van op een hoogte over de weide .
De bloglezers hoeven niet bang te zijn dat we weer één of ander nest in de vernieling hebben geholpen. Wij Drentjes waren er zelfs niet in de buurt. Het was het plaatselijk hoofdbestuur dat van Moederdag profiteerde om met baasjes zussen en schoonbroers een stapke in de wereld te gaan zetten.
Profiterend van het excellent weer, hebben ze dan ook maar een excellent restaurant uitgezocht om nog een onder elkaar de bloemetjes buiten te zetten.
Met zn negen waren ze, de klein mannen van ons kleintje, beiden jonge twintigers, waren ook van de partij, evenals Glenn, vrijend aanhangsel in de familie.
Het restaurant t Ganzennest in Herentals is al enkele jaren het favoriete restaurant van de meeste familieleden. Ons baasje heeft het een klad terug in vorige eeuw al ontdekt tijdens een wandeltocht met Bas en is er sindsdien regelmatig terug naartoe getrokken.
Er zijn geen sterren toegekend door bandenfabrikanten maar de bediening en de mannen en vrouwen van de keuken zijn veel meer sterren waard dan autobandensterren ! Ons baasje spreekt van een toplokatie zo aan de rand van het bos op een prachtig terras met al dat lekkers op je bord. http://www.ganzennest.be/
Ze waren er vrij vroeg op de avond naartoe getrokken en eht is dat we niet echt de klok kunnen lezen maar het was al heel lang donker voor de auto terug de oprit op reed. t Zal dan wel weer hééél goed geweest zijn.
Enkele weken geleden dacht ons baasje dat ik schijndrachtig was. Er waren symptomen die daar op wezen.
Ik was enkele weken daarvoor,eind juni/begin juli loops geweest. Ik vrat het baasje de oren van zijn kop en het leek het baasje dat mijn tepels opzwollen.
Indien ik inderdaad schijndrachtig was dan had het baasje zich aangemeld om mij eventueel voedster te maken van moederloze pups of melkloze, pas bevallen hondenmoeders uit de nood te helpen.
Ons baasje was onderstaande site al eens tegengekomen maar toen hadden we enkel Bas en dat was een reu, dus het was niet van toepassing op ons.
Nu deze morgen kreeg het baasje via via een melding dat er een Dobberman tijdens de bevalling overleden is . Dan begint bij ons baasje zn brein koortsachtig te werken om die bepaalde site terug te vinden om de eigenaar van de pups te kunnen helpen.
Deze site is een Nederlandse, indien een soortgelijke in België zou bestaan dan mag je steeds dat adres doormailen.
Belle
http://moederlozepups.hyves.nl/
De doelstelling van de stichting: Het bemiddelen tussen eigenaren met pups waarvan de moederhond is overleden en eigenaren van moederhonden wiens pups zijn overleden, schijnzwanger zijn of gewoonweg weinig pups hebben.
Eigenaren van pleegmoeders kunnen zich aanmelden via onze website en zij komen in ons bestand terecht. Als er iemand met pups in nood zich bij ons meldt, raadplegen wij ons bestand, zoeken een geschikte pleegmoeder en bemiddelen tussen beide eigenaren.
Meer inlichtingen kan je uiteraard vinden op de site.
Als we samen gaan wandelen met Yndhy letten we er speciaal op dat we hem geen slechte zaken voordoen(?), t baasjes broer gaat dat niet erg appreciëren denken wij zo.
Je merkt het er aan dat m vier maanden jonger is dan wij, Yndhy gaat niet van de bospaadjes af ,en blijft er op staan kijken als wij weer eens aan verbouwingswerken van konijnenpijpen beginnen.
Zo ook gisteren toen ik van een één mans konijnenpijp in een oogwenk een appartementsgebouw maakte. Hera en Heros sprongen telkens in om verder te graven wanneer ik even op adem moest komen. Het enige wat er voor Yndhy in zat was dat m nog niet goed wet waar m moet gaan staan bij graafwerken drentenstyle.
Op het einde van de wandeling heeft m wel heel goed opgelet of kende hij het nog van vorige keer. De wijze van drinken uit een klein slijkplasje. Je komt er aan lopen, je ziet dat miniplasje en je laat je met je volle gewicht in dat water vallen. Het water dat er dan niet uitgespat is kan je nog opslabberen. Hoe je er dan uitziet achteraf das niet onze grootste zorg, maar sommige baasjes maken dan rare geluiden
Te 14u56 zette het baasje het bericht rozenhout op het blog en te 14u59 krijgt hij dit bericht al in de mailbox. Toeval ??? vergeet het maar, in het berichtrozenhout grapt het baasje dat m beter een ziekteverzekering voor ons zou nemen, Drie minuten later heeft m dan onderstaand bericht binnengekregen.
Het baasje zegt k zal er nog eens over slapen en tegen ons zegt m slaap er ook maar eens over, hoe je het wat voorzichtiger gaat aanpakken Hij zag er niet echt happy uit deze week onze baas
Belle & co
NIEUWSBRIEF: Eindelijk een Hondenverzekering op maat!
Beste dierenvriend,
Op Beestjes & Baasjes in Gent maakte u onlangs kennis met I Care For My Dog, de grootste hondencommunity van België.
Wist u dat u bij ons ook een voordelige Hondenverzekering kunt onderschrijven? Zo krijgt uw viervoeter altijd de beste zorgen, zonder dat u aan de kosten hoeft te denken. Want de prijs van medische behandelingen van uw zieke of gekwetste hond lopen snel op.
Dankzij de Hondenverzekering krijgt u onverwachte dierenartskosten terugbetaald. Tot 3.500 per aandoening.
Wat kost een Hondenverzekering? Verzekeringen zijn duur? Toch niet: onze verzekeringspartner Corona Direct berekent uw premie volledig op maat van uw hond (leeftijd, ras, gewicht, ...). Want een persoonlijke premie is veel eerlijker dan één vaste prijs voor iedereen. Er is al een Hondenverzekering vanaf 10 per maand.
Klik hier om uw persoonlijke Hondenverzekering te berekenen.
U heeft de keuze uit 3 formules (BRONS, ZILVER en GOUD). Daarbij kiest u zelf het bedrag waarvoor u uw hond verzekert. Zo kunt u dierenartskosten tot 3.500 volledig laten terugbetalen. Ook langdurige behandelingen zijn gedekt.
Unieke extra voordelen De Hondenverzekering van Corona Direct biedt u tal van extra voordelen. Heeft u vragen over de opvoeding van uw hond? Bent u op zoek naar een dogsitter? Wij staan u bij met raad en daad.
Hier vindt u een overzicht van alle voordelen van de Hondenverzekering.
Meer weten? Heeft u nog vragen over de Hondenverzekering of over de diensten van I Care For My Dog? Dan kunt u zich registreren op onze website of bel ons op 078 16 17 19.
Rozenhout welke Drent, buiten Heros, eet er nog stengels van klimrozen ? Daarstraks is t baasje nog eens full speed met Heros naar de dierenkliniek gereden.
t Vrouwtje had t baasje verwittigd dat er iets aan de hand was met Heros, hij kon niet slikken, stond gans de tijd pogingen tot braken te doen en gaf over Het baasje had al eens in zijn bek gevoeld maar buiten wat slijk en speeksel kon hij niets vinden.
Dadelijk dacht t baasje waar hij al een hele tijd bang voor is, een appel opgeraapt en opgegeten met een wesp er op of er in
In het binnenhof was het Bart de dierenarts die het probleem oploste. Gelukkig geen opgezwollen slokdarm door een wespensteek maar een stuk rozenhout dat hij waarschijnlijk van de composthoop heeft gepikt zat klem tussen zijn achterste boventanden ! Het baasje die wel richting keel/slokdarm had gevoeld had die stok niet opgemerkt.
Uiteindelijk viel het toch nogal mee, maar het is wat veel op één week, Stok in Belle haar oog, een nachtelijke spetterpoep bij Heros, een halve dag liggen zielig kijken met een rommelende buik, en hopelijk als laatste een stok tussen zijn tanden geklemd.
Het baasje begint toch ernstig aan een ziekenkas voor de honden te denken, maar hoogstwaarschijnlijk smijten ze ons na een maand buiten wegens niks aan te verdienen !
Onze buurman op t einde van de straat, Herman heeft een Springer Spaniël. Een heel mooie en een goede jager, want ook Herman is altijd jager geweest.
De Springer mag s nachts vrij in de volledig afgemaakte tuin waar geen ontsnappen uit mogelijk is. We zeggen het nogmaals ontsnappen niet mogelijk is ! Als . Iedereen de poortjes dicht doet tenminste.
Laat nu juist zon poortje open in tijden van loopsheid dan heb je boel, das zowat het minste dat je kan zeggen. Dan kan je geluk hebben bij een ongeluk zoals Herman dat Springerke een Flatcoated retriever, ook een jachthond tegenkomt, en dat die twee dan samen het aanpalende bos induiken voor je weet wel !
Zes weken later begint Springerke dan uit te zetten, grotere tepels te krijgen en van dat moment is Herman zeker, het is inderdaad zover ! Er gaan nog Springerkes komen.
Negen weken na de nachtelijke escapades zijn er plots acht van die wurmpjes bijgekomen s nachts (er zijn duidelijk s nachts veel activiteiten in de buurt waar we niks van afweten)
Vier weken zijn ze nu en alle acht zijn ze prachtig, er zijn twee zwartjes, de overige zes zijn wit met bruine platen. Het zouden jongskes van mij kunnen zijn zo gelijken ze op Hera en Heros toen die even oud waren.
Spijtig voor Herman, een stamboom gaan ze niet kunnen krijgen, maar gezien ze in het laatste huis van de wijk wonen, vlak tegen de bosrand gaan ze zeker zo gelukkig zijn met een boomstam dan met een stamboom !
Moesten er hier lezers interesse hebben voor een mooi jachthondje met boomstam eventueel geef maar een signaaltje via mail, het adres kan je vinden in de rechterkolom van dit blog.
Deze namiddag kregen we voornaam bezoek, ons Hadise, mijn dochter en zus van Hera en Heros was samen met haar maatje Sammy en de familie bij ons op bezoek.
Jean-Pierre en Ute en de kleinzonen Axel en Lars kwamen nog eens naar onze roedel kijken. Aanvankelijk hadden Axel en Lars wel wat schrik van ons jong Drentengeweld, maar vanaf ze merkten dat ik mooi pootjes kan geven in ruil voor een stukje chips was het ijs gebroken. Hera, Heros en Hadise zaten op dat moment inde tuin achter elkaar te rennen en wild te doen.
Ook toen we Hadise en Sammy ons bos lieten zien kon de lol niet op, ook zij vonden het plezant en zelfs Sammy de Cocker van 12 deed nog lustig mee met het vogels en konijnen treiteren.
Kwamen we daar in het bos ook nog onze oude bekenden tegen die we al twee maanden niet gezien hadden. Tibo onder andere, was heel lang geleden dat we hem en Dré zagen. Op een bepaald moment stonden we daar op de kruising van de bospaden met zeven honden. We zullen nu toch stilaan eens aan het gemeentebestuur moeten vragen om enkel picknicktafels, liefst met een voorziening dat je wat langer kan blijven plakken en geen dorst hoeft te lijden. Iets voor een ondernemend horeca mens ?
Op de terugweg passeerden we nog het nestje mix hondjes van Herman. Het is een mix van een Engelse Springer Spaniël en waarschijnlijk van een Flatcoated retriever, die destijds op de loer lag om zijn slag te slaan. Het lijken net kleine Drentjes
Maar over die mannekens morgen meer zegt het baasje.
Gisteren haantje de voorste wanneer het hoofdbestuur niet thuis was. Deuren openen, op de vensterbank de bazen staan verwelkomen, je verzint maar en hij heeft het gelapt.
Vandaag is het heel wat minder, hij heeft het baasje tweemaal uit zijn bed geblaft, telkens spurtte hij als een hazewind naar de tuin om daar zijn spetterpoep te ledigen, diaree
Deze morgen heeft m terug geblaft omdat hij overgegeven heeft in zijn bench, toen was het vrouwtje van dienst. Tornado Hera most natuurlijk helpen, wat natuurlijk totaal geen aarde aan de dijk bracht. Zij brengt vandaag activiteit voor twee in huis. Bij Hera is de overactiviteit het gevolg van het uiterst korte wandelingetje wegens de plensbui gisterenavond. Zij hebben niet mogen loslopen en zijn dan ook hun energie niet kwijtgeraakt.
Heros ligt maar stilletjes in de zetel, ziek te zijn, af en toe eens een diepe zucht te laten en zo te kijken als heb je nu geen medelijden met mij ?
En ik, ik kijk het maar aan met mijn pijnlijk rechteroog waar t vrouwtje juist zalf heeft ingedaan t lijkt hier wel een klein hondenhospitaal .
Nu dat het baasje hier op t blog geschreven heeft dat hij 60 cm schofthoogte heeft en 30 kg weegt is m daar mee aan het experimenteren gegaan. Wie zeg je ? Heros natuurlijk !
En vanaf de eerste poging gelukt voor de volle 100 %. Hij kan met zijn gewicht grootte en vernuft de achterdeur open krijgen.
Gisteren waren de baasjes even naar Turnhout voor een boodschap en bij thuiskomst hadden w drie Drenten in de huiskamer. Eerste reactie van t baasje , och ik zal ze niet goed dichtgedaan hebben
Deze namiddag waren de baasjes nog wat ontbrekende spulletjes gaan kopen in Beverlo bij Brouwland en ze waren toch wel drie uren weggeweest. Ik mocht binnenblijven wegens mijn gekwetst oog en de pups moesten in de tuin, t was veel te mooi weer om binnen te blijven ooreelde het hoofdbestuur. Bij thuiskomst stond zijne majesteit Heros als op zijn troon op de vensterbank. Uiteraard aan de binnenkant, hij was er weer in geslaagd de achterdeur die niet sleutelvast was afgesloten nog eens te openen.
Nu was het baasje wel zeker dat Heros de deur kan openen. Met een pensstaafje, waar we alle drie even gek van zijn, heeft het baasje het zaakje uitgetest. Heros buiten gezet en dan binnen dat pensstaafje laten zien. Op een wip stond m rechtop tegen de deur, met zijn linkerpoot op de klink, en met zijn rechter duwde hij de deur open.
Vanaf morgen de is de deur hier slotvast als er nog boodschappen moeten gedaan worden
Zolang is het weeral geleden dat de baasjeshier zenuwachtig rond mij stonden te draaien, t kan voor elke minuut zijn maar ook voor morgen
De periode van nestmaken, holen graven, die hadden we al achter de rug en alles ging blijkbaar goed, maar in slow motion
Rond zes uur moest ik nog eens goed kabaal geven naar luidruchtige jonge gasten op straat en toen t vrouwtje mij zag heeft ze gelijk het baasje geroepen daar komt er één.
Nummer één was een reutje die later door het leven is beginnen gaan als Hercule, nr. 2 een half uur later wasHeros en nr. 3, ook met een tussenpauzevan een half uur was Hera. Hadise was ons tweede teefje en die kwam 5 minuten na haar zusje. Den Harrhy daar moesten we weer een half uur op wachten en op Harko, die moest er nog eens over denken of m al dan niet zou komen piepen moesten we een uur en half wachten. Toen waren we plots met zeven Drenten in huis. Een moeder met zes gezonde prachtpups die allen een mooi gewicht hadden.
Als ons baasje nu bekijkt dat Heros gisteren op de weegschaal 30 kilo neerzette met een geboortegewicht van 375 gram, dat hij toen maar een halve handpalm groot was en dat je nu twee sterke armen nodig hebt om hem op te tillen
En dan groeien we nog zeker drie à vier maanden. Ons baasje zegt dat m dubbel banden op zijn Mitsubishi gaat leggen voor de veiligheid en de zware vracht op de achterbank ! (maar dat heeft m ook gezegd dat men dat moest doen met de auto van Margriet in haar struise periode)
We waren er niet blij mee gisterenavond toen Belle met een stuk hout in haar oog uit het bos kwam aangelopen. t Vrouwtje en t baasje hadden het nog niet dadelijk gezien en Belle, die erom bekend staat dat het een harde is gaf ook geen krimp.
Na het verwijderen van het stuk hout dat toch nog zon twee centimeter lang was liep zij terug vlot mee. Het vrouwtje wou dat ons baasje met Belle naar Dr. Nelly reed maarwe hadden vorige week al een afspraak gemaakt om deze middag nog eens op controle te gaan en te gaan wegen. Belle deed alles gewoon als altijd, dus oordeelde het baasje we zien morgen vroeg wel
Dr. Nelly zag uiteraard met haar apparatuur meer dan t baasje met zijn leesbrilletje en constateerde dat Belles rechteroog toch een serieuze kras vertoonde. Vandaag en morgen dus om de twee à drie uur zalf in haar oog en op t einde van de week moet het ergste leed weeral vergeten zijn.
Nu maar hopen dat ze een beetje geleerd is en wat rustiger gaat zijn in het bos want dat kleine (?) grut (zo noemt ons baasje ons soms) doen al aardig mee met konijnen ambeteren En een abonnement, met een stempelkaart voor een gratis beurt ,in de dierenkliniek daar heeft geen van ons allen al gehoord.
Op de weegschaal gaf ons vee respectievelijk 28 kg voor Belle, 24 kg voor Hera en 30 kg voor onze dikke Heros.
Gisterenavond is ozze Dré met zijn Indhy langs gekomen om samen met ons te gaan wandelen. Is die groot geworden zeg, en wat ons baasje er nog bij zegt is gaat dat ne grote worden
Vier maanden is die jonger dan wij maar volgens ons gaat hij ons nog inhalen ook.
Die dacht daarstraks dat m hier de baas kon komen spelen, die dacht dat m op de hondenschool was waar hij de grootste in de les is.
Is die van een kale reis thuis gekomen zeg. Eerst waren wij op eigen terrein, tweedes zijn wij nog altijd groter en zwaarder en derdes waren wij met zn drieën. Lag die rap op zijn rug onderdanig te wezen zeg. Drie Drentenkoppen stonden er vlakbij toen ons moe (ons Belle)daar eens heel snel orde op zaken kwam stellen.
Wij waren daar ook van geschrokken want zulke snelle reacties zijn wij van ons moe niet gewoon. Het baasje schreef het vorige week nog in deze kolommen dat Belle heel onverwacht nog steeds opkomt voor ons als er nog maar een zweem van onrust in de lucht hangt.
Tijdens de wandeling heeft Indhy zich gedragen zoals een jonge pup hoeft te doen, kijken hoe de ouderen het doen. Als m nog een paar maal meegaat gaat m veel van ons kunnen opsteken en wees maar gerust ozze Dré gaat nog opkijken want het zullen niet alleen fraaie manieren zijn die we hem gaan leren
We horen het vrouwtje tegen het baasje zeggen dat ziet niemand tenzij je het zegt.
Dus gaat het baasje het vertellen opdat gans het www het weet dat die laatste foto in vorig bericht eigenlijk bestemd is om DE EIFFELTOREN te laten zien. Inderdaad als je het niet weet zie je enkel twee gebouwen met een opening tussen !
En dan moet je eens goed tussen die gebouwen in die opening kijken ! Daar staat m, de Eiffeltoren. Het is het zicht dat je krijgt als je vanuit de richting Orléans, Parijs binnenkomt langs de westelijke route, via de Porte St Cloud.
Na een lange bergaf met 5% daling kom je dan op deze plaats en 300 meter verder na de bocht sta je plots voor de Seine. Als je daar dan op de brug naar rechts kijkt zie je daar het eiland Séguin, voor de Fansen het bekende Ile Séguin. Nu is het op dit moment een troosteloze kale vlakte maar het was decennia lang de thuishaven van de fabrieken van Renault. Toen was het eiland zo klein of de fabrieken zo groot geworden dat de gebouwen gewoon over de oevers over het water hingen. Bij het baasje deed het eiland destijds denken aan een vliegdekschip, das ook veel te breed van boven tegenover waar het in het water ligt.
Voorbij het rondpunt op de rechteroever van de Seine begint dan een lange rechte boulevard die naar de Porte St Cloud leidt . Gewoonlijk is deze laan een bron van ergernis wegens de dubbel geparkeerde autos en de verkeerslichten die steeds op rood springen als t baasje daar aankomt, (echt, ze doen t erom) Maar niks van dat alles, op een wip waren we de ergernis voorbij en konden we zelfs zonder stoppen de Boulevard Périférique Interieur oprijden (zo heet de Periferique aan de binnenkant officieel) Ook daar ging het als een fluitje van een cent zodat het baasje nog flink moest remmen omdat de Parijse Pollis een flitscamera heeft geplaatst op een plaats die het baasje nog niet kende. Al een geluk dat zon Mitsubishi beter remmen heeft dan de flitsapparatuur van de Polissen !
Aan de luchthaven Charles de Gaulle zei het baasje dat het vrouwtje moest gereed zitten met het kodakse want dat we weer gingen overreden worden door een Air France toestel dat kwam aangevlogen. Je gaat daar op de snelweg onder de start- en landingsbaan door en t baasje kent het ritme ongeveer al van de autos/vliegtuigen. Het vrouwtje heeft het juist gefotografeerd als t vliegtuig justekes voorbij was En t baasje maar zeggen trekken, trekken allé trekken, en toen was t weg
We zijn terug in t land voor een paar dagen. Het zal weer even aanpassen zijn om te wennen aan de tuin de grotere living, de plaats van onze benches, Blaffen met de andere honden, gaan die ons nog verstaan nu wij zes weken andere talen geblaft hebben ?
Gisterenmorgen was er al vroeg teen en tander aan de gang. De aanhangwagen kwam voor de pinnen, de benches opgeplooid, de rode tas met onze speelgoedjes en specialekes ging mee, kortom ik wist hoe laat het was. Hera en Heros die leren het ondertussen ook al wel deze signalen te vertalen.
Iets voor één uur was het dan zover we mochten in de auto. Het baasje had de achterbank opgeklapt zodat we nu een zee van ruimte hadden om te liggen. Toen ik als eerste (uit mezelf en alleen, zonder zetje) instapte volgeden de pups als lammetjes. Tot eergisteren gingen wij gedrieën gewoon aan de auto staan en moest ons baasje ons telkens onder onze poep een zetje geven. Vanaf nu stappen we zelf in !
Het baasje zegt mij telkens dat m mij nog eens ergens gaat vergeten en pas veel lter dat merken. Ik heb al sinds ik bij de baasjes ben mijn vaste plaats. Ik leg me telkens tegen de leuning van het baasje zijn zetel, zelfs in de spiegel ziet ons baasje mij niet liggen, ik laat mij dan ook nog niet horen van de ganse rit zodat het wel eens zou kunnen dat hij mij gewoon vergeet .
We hebben wel lang in de auto gezeten want de baasjes hadden om 8 uur nog afgesproken met Fred zijn beste maatje. Die is 59 geworden en trakteerde bij de Italiaan Il Forno in Zandhoven. Daar mochten wij ook nog eens uit de auto en na een hapje en een drankje voor ons mochten wij ook nog even in de auto.
Toen we thuis waren heeft ons vrouwtje weer het vertrouwde zakje uit haar sjakos getoverd met lekkere dingen. Ditmaal waren het restjes zalm en iets wat het baasje fruti di Mare noemde, Van Fred hebben we nog een knook van Osso Buco gekregen, maar das een probleem, één kalfsknook voor drie Drenten? We zien wel wie ze krijgt, waarschijnlijk hij/zij die het braafst is geweest deze morgen, we kennen m zo ondertussen wel onze baas
Voor de Drentenclubmatch van 29.08.09. Op 15.08.09 moeten de inschrijvingen binnen zijn als je wil deelnemen met je Drent aan de keuring en als je zelf wil deelnemen aan de ondertussen befaamde BBQ.
Hilde Bousard mailde ons dat er al verschillende ouwe getrouwe zich hadden aangemeld met hun honden.
Maar ook toekomstige Drenteneigenaars zijn welkom op deze clubmatch, Het is dé plaats bij uitstek om inlichtingen op te doen en kennis te maken met onze prachthonden (dat laatste klinkt ietwat pretentieus, maar t is nu eenmaal zo).
Zo kunnen wij de mensen die de afgelopen maanden kontakt opnamen met het puppycontact enkel maar de raad geven van die dag naar Heurne te komen en een babbel te komen doen met bestuursleden van de vereniging en met de gewone eigenaars.
Ook gaan onze Noorderburen weer met tal van honden aanwezig zijn. Vrij logisch, het ras is tenslotte afkomstig uit het Noord Oosten van Nederland.
Wat ook interessant is dat je ook kan kennismaken met tal van potentiële dekreuen als je ooit van plan bent van met je teefje een nestje te fokken. De bestuursleden kennen de verschillende stambomen haast uit het hoofd en kunnen je veel opzoekwerk besparen, Luc is daar een heuse krak in !
Nog één goede raad, klik op volgend mail adres en schrijf je on line in voor de Drentenclubmatch. Tot ziens , wij kijken er naar uit, hoe meer hondenzieltjes hoe liever !
René, mon Françaispréféree is verjaard, kom hij verjaart nu maandag maar vandaag was het feest voor notre Français préféree.
Wij leerden René en Nicole kennen de dag dat we verhuisd zijn naar Frankrijk nu 10 jaar geleden.Hij en Nicole runnen de Bar/Tabac/restaurant hier vlakbij en als je dan ons baasje een beetje kent of over horen praten hebt , dan weet je het wel zeker ?
Destijds nam René tegen zijn verjaardag drie dagen verlof, voor elke twintig jaar van zijnéén dag. Dat vond hij , en ook wij heel redelijk. Drie dagen het restaurant dicht, nooit gezien in t dorp ! Toch door ons niet.
Ondertussen is het restaurant gesloten en rookt het baasje niet meer. Een pintje aan de toog als we een lange wandeling maken is nog wel traditie en t baasje maakt wel dat de wandeling daar telkens passeert.
Vandaag waren de baasjes en ook baasjes vrienden zoals Mick en Min overbuur en Hugo en Mia, nog Belgen, bij René en Nicole thuis geïnviteerd voor een uitgebreide drink (apero) en uiteraard naar Franse gewoonte een aangepaste dejeuner.
Kogelrond zijn de baasjes hier vijf uur later terug gearriveerd, juist niet in de wind wegens aangepaste drankenen best vrolijk.
Bij het afscheid heeft het baasje aan de aanwezige genodigden gevraagd dat ze binnen tien jaar ook nog willen aanwezig zijn en voor de Engelse aanwezigen heette het same date , same place , same people, en everybody said right dus dat is ook weeral geregeld !
Belle
PS: de foto van René komt uit het archief, René staat in het midden van de foto met lichte pull. De batterij van t kodakske was eens te meer PLAT !
Een bouwvakker krijgt een nieuwe werkkracht op zijn werf De nieuwe blijkt bovendien een neger te zijn. Hij legt hem de instructies uit die gebruikelijk zijn bij het werken boven op de stelling:
Wanneer ik een vinger toon breng je cement naar boven, Wanneer ik twee vingers toon breng je bakstenen naar boven, en wanneer ik drie vingers toon, breng je me ne goeie koude Leffe.
Na een tijdje werken toont de bouwvakker aan de neger drievingers.
De neger kijkt naar boven en toont eerst zijn handpalm en dande buitenkant van zijn hand. De bouwvakker toont nogmaals drie vingers, en terug laat de negerde buitenkant van zijn hand zien en dan zijn handpalm.
De bouwvakker begrijpt er niets van en gaat razend naar beneden "Awel idioot, ik had toch duidelijk gezegd dat als ik drie vingerstoon, dat je me een koude Leffe moet brengen !" "Jawel, zegt de neger, maar ik vraag je gewoon nen donkere of nen bleke".
Ons baasje zegt dat m fier is op mij natuurlijk moet m dat zijn dat weet toch iedereen. Maar nu is er een speciale reden vertelt m mij.
Gisteren hadden wij bezoek van de twee Engelse overbuur doggies Fred en Harley. We hebben daar al meermaals over verteld dus de ganse uitleg over hen geven we nu niet, maar alles draait om Harley en mij.
Harley, de Franse vondelingen reutje is twee weken ouder dan ik, wij hebben altijd prima samen gespeeld, maar nu begint Harley dominant gedrag te vertonen naar Hera en Heros. En laat dat er nu juist over zijn !
Dominant gedrag OK, maar niet met mijn pups hé boy ! Ik heb me eens zo groot mogelijk gemaakt en na een zééér waarschuwende blaf, die de anderstalige blijkbaar niet begreep, heb ik me eens heel duidelijk tussen hem en de pups gezet.
Toen hij ook zij rijkunsten eens wou demonstreren op Heros was de maat vol bij mij. Ik heb me boven hem gezet, mijn kop in zijn nek gelegd en een diepe grom laten horen. Mick, Harleys baasje was er niet erg gerust in maar ons baasje vertelde Mick dat m niet ongerust moest zijn, kwaadaardiger als dat ben ik nog nooit geweest .
Uiteindelijk verstond Harley dan toch iets anders dan Engels en is m toch maar afgedropen. En daar is het baasje nu fier over zie, dat ik nog steeds zo opkom voor mijn puppies, ook al zijn ze dan kop en schouder groter dan ikzelf.
Van de baasjes heb ik een hele dikke knuffel gekregen omdat ik altijd zon goed moederke voor de pups geweest ben en nog altijd ben zegt de opperroedelleider.
Het baasje heeft een probleem, welke Karine heeft de griep gehad. Welke Karine is er naar Mexico of de USA geweest ?
We kregen een reactie op een bericht getekend Karine, is het t baasje zijn zusje ? Waarschijnlijk niet want dat is ons Carine. Karine, van Karine & Ronny, de fiere eigenaars van de mooiste Drentenpup van West Vlaanderen onze Harko?Karine uit Antist tegen de Pyreneeën aan ? hebben die een tuintje ? Maar heeft die ook de griep gehad?Of is het Karine uit Vosselaar, van de krantenwinkel t Bolkske ?Neen het zal Carine zijn, die iedereen die ze wat beter kent Gertje noemt, dochter van t baasje zijn ex collega. Maar die zal wel geen preien in de tuin laten planten door de neefjes ! Of is er nog een andere Karine die het blog leest ? De kans is wel heel reeël, er zijn meer Karinesin t land dan degene die het baasje hier heeft opgenoemd
Nu zal Karine, de schrijfster van de reactie zich wel kenbaar maken, dat kan geen enkele van al die Karines met K of C vooraan, met e of n achteraan,. het baasje niet aandoen van daar van wakker te liggen.
Geen van de zes mogelijkheden in de enquete onderaan in de linkse kolom van het seniorennet is bij ons van toepassing.
De vraag is: met oude gloeilampen ( die stuk zijn), wat doet U er mee ? En dan zijn er zes mogelijkheden.
0 weggooien met het restafval
0 naar het containerpark brengen
0bij het Klein Gevaarlijk Afval doen
0 Bijhouden om later eens weg te gooien
0 in de glasbak/glascontainer gooien
0 Teruggeven in de winkel waar ik nieuwe lampen kocht.
Laat daar toch geen enkele mogelijkheid voor ons bij zitten zeker Wij bewaren die gewoon voor de Walter.Walter (?) ja Walter, destijds lid van de Kempische Smalfilmclub en eigenaar van de doe het zelf winkel tegenover de brandweer op de Merodelei in Turnhout. Die heeft destijds, in het jaar stillekes van vorige eeuw aan ons baasje eens gevraagd om oude kapotte lampen voor hem te willen bewaren.
En dat doet het baasje dan ook nog steeds voor de Walter. Het baasje vraagt zich af of m dat eigenlijk nog wel moet doen, want die donkere kamer van de Walter, waar m die lampen voor ging gebruiken, die zal nu toch al wel klaar zijn denkt onze baas zo stillekesaan
Zie hem hier schrijven, hij die niks moet weten van poëzie, nu begint hij al te rijmen en te dichten zonder zijn g.t op te lichten ! Hij die nooit verder is geraakt dan Jantje en zijn pruimen (heel toepasselijk deze weken) en t Is goed in eigen hert te kijken gaat de poëtische toer op, wees gerust t zal niet lang duren, er zijn andere zaken te doen !
Deze morgen was het bericht wat later dan gewoonlijk maar dat heeft alles te maken met de zon. Als ze na de middag op het hoogst aan de hemel staat is er toch niet meer in te werken. Het baasje is dus deze morgen vroeg begonnen met het planten van de gisteren gekochte preiplantjes. En dan moet het blog effe wachten.
Neen, hij is niet om 6 uur begonnen, zo zot krijgt niemand hem meer, maar toch was hij al om 8u30 aan de slag in de tuin, gewassen, geschoren en al naar de bakker geweest en ontbeten. En dat allemaal voor 8u30 !
Ondertussen zijn de preiplantjes, als soldaten in t gelid, in de grond geraakt. De nacht met hun voetjes in fris water heeft hen duidelijk goed gedaan. Nu is het de beurt aan het sproeiwater uit de druppelslang en de zon om hen dik en groot te maken. Dit zal dan de winterprei moeten worden. Die kunnen we dan tot maart 2010 regelmatig nuttigen.
Ondertussen staan de Argus boontjes in een kommetje in water te weken. Die zullen ook nog een plaatsje moeten vinden en die oogst is voorzien voor eind oktober.
Deze namiddag voorziet de Charente Libre in haar weerbericht, donkere zwarte wolken en onweerachtig, ook morgen is het van datte. Vandaag dus nog maar goed begieten zodat het water vrije doorgang heeft naar de wortels van de nieuwe plantjes.
En toch zal er nog moeten gewerkt worden vandaag. Het was niet om in de zon te komen deze namiddag een appelflauwte was het minste dat je kon krijgen, al de rest was dodelijk.
En toch moet het baasje nog op zijn knieën gaan rondkruipen in de moestuin. Deze morgen, toen het nog zo warm niet was heeft m in het tuincenter nog een bussel prei gekocht om te planten. Niks geen erg maar bij één gekochte bussel kreeg je nog eenzelfde gratis en voorniks er bovenop. Officieel zijn dat 2 x 50 preiplantjes maar de traditie in het tuincenter la Garenne is dat je voor de zekerheid wel 60 plantjes en meer krijgt.
Het baasje wacht nu af dat de zon een beetje achter de bomen kruipt want het is niet alleen hij die er last van heeft, ook de preiplantjes laten binnen de kortste tijd hun oren hangen t Vrouwtje heeft ook al met een heimelijke glimlach gezegd je kan ze ook morgenvroeg plantten, als je nu eens om 6 uur op stond
Het is dat de gevangenissen hier in Fankrijk niet zo comfortabel zijn en dat je er niet zo makkelijk kan gaan lopen als in België, dat is wat m tegenhield, want anders stond m binnenkort voor het Assisenhof hier in Angoulême wegens moord met plezier en veel geweld gepleegd
We hopen dat het ooit lukt, een Drent van ons laten poseren. Die andere Drenten die we kennen doen dat heel gewillig (?) zoals Kyra http://drentkyra.punt.nl/?home=1 en ook Arcil,http://www.bloggen.be/Arcil/ . Die hebben steeds de mooiste geposeerde fotos.
Bij ons lukt dat eens een enkele maal, per ongeluk noemt dat ! Veelal op het einde van de wandeling als ze goed moe zijn durven ze al eens gaan zitten. Maar een pose aannemen zoals de baasjes het willen, forget it !
Zo wou het baasje een foto met de pups en Belle aan het naambord van het gehucht, we hebben zo al fotos met Bas en met Bas en Belle maar nog geen met Hera en Heros. Na verwoede pogingen om ze alle drie op hetzelfde moment op dezelfde plaats te krijgen en ze willen dan ook nog zitten, dan wil het vrouwtje de finale foto nemen en drukt af en dan is de batterij plat ! ! !
Te dikwijls geprobeerd, al te veel fotos gemaakt, de batterij overschat of gewoon brute pech. Wie zal het vertellen ?
In elk geval ze hebben het in Villiers le Roux, het buurdorp, gehoord dat het niet naar de zin van t baasje was, en die van hierboven zal ook wel eens door een wolk komen piepen zijn wie hem daar riep bij het bordje Ferret
Tussen de soep en de patatten Zo zeggen ze het toch als je snel nog eens iets tussendoor wil doen.
Hier ten huize is zoals stillekens aan geweten het oogst seizoen aan de gang. Deze morgen zijn de baasjes zoet geweest met het inmaken van de ondertussen al zéééér beroemde regenboogsoep. Het is een arbeidsintensief werkje maar eens het zaakje in potten gedaan is mogen de harde werkers even gaan zitten !
De regenboog potten of in t Frans arc en ciel moet dan zon uur en half staan pruttelen tegen 98° C.
Nu dat uur en half gebruikt het baasje om met ons de velden in te trekken. Het is nog wel warm in de volle zon maar achterafmogen we in het badje dat ondertussen ook al volgelopen is met fris proper water.
Dan is het genoeg afgekoeld buiten en kan het baasje met de riek aan de slag. U raad het al, om de bintjes uit de grond en in de kruiwagen te krijgen.
Al wat we tussen hjet steriliseren en het aardappelen rooien hebben gedaan was dan toch tussen de soep en de patatten hé
Bij een toevallig telefoontje met Drentenvoorzitter Monique ivm met de clubmatch kreeg het baasje toch wel een erg enge melding van Monique.
Gisteren namiddag om 15 uur is hun Ustie ingeslapen. Ustie mag mee aanzien worden als de stammoeder van de Suyferhouts Drenten. Zo is zij de moeder van Zeppos, Zako en Zepherine.Ustie is dus ook de grootmoeder van onze pups via vader Zeppos.
Heel veel Belgische Drenten zijn verwant met Ustie.
Voor Luc en Monique, Drentenliefhebbers pur sang moet het een zware beslissing geweest zijn Ustie te laten inslapen. Mogen zij nu dubbel plezier hebben aan hun overblijvende Drententroedel.
Voor Ustie
Regenboog brug
Er is een plaats in de hemel die Regenboog brug heet. Als een dier waar je veel van houdt doodgaat, dan gaat dat dier naar de Regenboog brug. Daar zijn uitgestrekte weiden en heuvels voor onze lieve vrienden, zodat ze met elkaar kunnen rennen en spelen. Er is genoeg eten, water en zonneschijn en onze vrienden voelen zich daar warm en prettig.
Alle oude en zieke dieren worden daar weer jong en beter. Alle dieren die gewond of verminkt waren, worden weer sterk en gezond, precies zoals wij ze herinneren in onze dromen. De dieren zijn gelukkig en tevreden, er is echter een klein ding: Ze vinden het jammer dat ze hun baasje of bazinnetje achter hebben moeten laten.
Ze rennen en spelen met elkaar, maar dan komt de dag dat er eentje plotseling stopt met spelen en in de verte tuurt. Zijn ogen beginnen te stralen, hij begint te trillen van opwinding. Plotseling verlaat hij de groep, rent over het groene gras, sneller en sneller. Hij heeft je gezien en als jij en je lieveling elkaar eindelijk treffen, houden jullie elkaar stevig vast, bij deze vreugdevolle hereniging. Om nooit meer uit elkaar te gaan. De vrolijke kussen overstelpen je gezicht, je handen aaien zijn liefdevolle kop en je kijkt weer in die trouwe ogen, die je zolang niet hebt gezien, maar die altijd in je hart zijn gebleven.
En dan gaan jullie samen over de Regenboog brug...
Al een paar dagen krijgt Belle terug boontjes bij haar eten gemengd. Zij heeft wat ons baasje noemt een brede rug. Een beetje té breed om goed te zijn voor een Drent van bijna vier jaar oud.
Een drietal jaren terug hebben wij datzelfde dieet ook toegepast bij Bas en die is toen op een maand ook twee kilo afgevallen. Belle krijgt met dit dieet niet het gevoel dat ze minder eten krijgt, en dat is ook niet, en ze eet het nog graag ook.
Vijf dagen zijn we nu bezig met het vervangen van een deel pedigree brokken door een even groot deel groene boontjes uit blik. Wij geven zo één derde van een groot blik per maaltijd en de portie brokken is gehalveerd.
De bedoeling is dat Belle tegen de Drentenclubmatch op zaterdag 29.08.09 terug 27 kg haalt. Dat is een mooi gewicht voor haar, dan is Belle op haar mooist.
* Omdat het zo'n mooi weer was, mochten we nog enkele minuutjes overspel doen.
* Toen ik de brug overreden had, sloeg ik rechtsaf.
* Spaghetti smaakt naar macaroni, maar een beetje langer.
* Ik denk dat ik al lang dood zal zijn tegen dat ik tachtig jaar ben.
* Als grootvader nog leefde, zou hij zich doodgelachen hebben.
* Zus heeft pilletjes gekregen voor de afgang van de dokter.
* Ik ging mijn neef bezoeken die ziek was om hem geluk te wensen.
* We gaven haar een klein pakje met een grote theepot erin.
* Mijn zus was verkleed als verpleegster. Dat was gemakkelijk, want ze is verpleegster. * "En nu, beste vrienden, gieten we het glas uit op onze dierbarejubilarissen."
De drie luidruchtige honden van t laatste huis hier in het gehucht, de onzen zijn er bang voor, zijn bezig aan een rondje vuil manieren zoals onze ouders dat noemden.
Het enige hondje dat zo iets van een rashondje heeft, een Maltezertje is duidelijk loops. Dat klein ros ding, ze hebben ook nog een groot ros ding, hangt al verschillende dagen achter aan die Maltezer alsof hij het naar huis toe wil duwen.
Deugd heeft hij er in elk geval van als je zijn blinkende oogjes ziet. Maar nu komt het ook buurhond Panda staat geduldig zijn beurt af te wachten. Als je het zo ziet lijkt het wel het glazen straatje in Gent, of het Schipperskwartier in Antwerpen wel. We hebben enkel nog geen geld zien opduiken, t zal voor de lol zijn hier in Ferret.
Na het nemen van de fotos zijn we verder gewandeld en zijn we Fernand en Jenny tegen gekomen met de auto. Die waren naar ons onderweg en zij hebben door het veld moeten rijden omdat het toen Panda zijn beurt was bij Maltezerke en Panda wou de volle ruimte. Midden op straat zodat ieder kon meegenieten. Fernand heeft vijf minuten staan wachten tot Panda klaar was, maar is dan toch maar door het veld gereden omdat Panda het er héél goed van genomen heeft.
Voor Louis , spijtig omdat Gorky niet gewonnen heeft maar uit de mail van Louis kon ik opmaken dat Gorky zich reuze heeft geamuseerd. Het bleek wel niet te zijn zoals men op de wedstrijd moest doen maar wie maalt daar nu om met een jonge Drent ?
Goed Louis, volgend seizoen gaan we samen op training, jij met de Gorky, wij met dat jong geweld van ons !
Voor Harry, alias Amor Fati die bang was dat de Bintjes niet goed zouden zijn. Je kan op je twee oren slapen Harry. Ik heb om te proberen daarstraks een paar bossen gerooid en tot nu toe is geen enkele slechte tussen. Ze zijn wel niet zo groot als de vorige maand gerooide Rosabelles maar die hebben in het voorseizoen ook meer water gekregen .
Voor Fons, omdat m bang was dat ik onze Heros bij het fruit klasseerde, niet bang of ongerust zijn Fons. Ik was aan de straatkant van de afsluiting de over de straathangende pruimen aan het plukken en die honden van ons willen onder de ladder liggen of toch minstens er zo dicht mogelijk bij. En t was zon mooi snuitje tussen de druivenbladeren, dat kon ik echt niet voorbij laten gaan
Heren, bedankt voor de reacties, ook de dames die regelmatig een reactie plaatsen, het doet ons telkens goed aan ons klein hartje te weten dat we weeral iemand hebben blij gemaakt met de verhalen over onze kuren en streken.
Augustus oogstmaand is ons steeds geleerd, nou moe wat was juli hier dan wel ?
De pruimen en appelen hebben we op een klein pitje gezet want de boter- en prinsessenboontjes stonden daar mooi rijp te zijn. Vorig jaar heeft het baasje de fout gemaakt van ze wat te lang te laten staan en die waren achteraf niet lekker meer.
Gisteren hebben de baasjes dan met vereende krachten boontjes geoogst, gekuist en gesteriliseerd. 10 potten staan er in de voorraadkast en vanavond staan er boontjes op t menu, wegens te veel geoogst, en te weinig om nog eens vijf potten te steriliseren.
Vandaag staan er dus tomaten ingeschreven op de dagorde, eens die beginnen kleuren gaat het verdraaid hard. En het zijn er veel dit jaar. Ook vorig jaar hadden we een goede tomatenoogst, het jaar daarvoor niets, totaal geen oogst. Van 20 planten hebben we toen hoogstens vijf tomaten kunnen oogsten, er was hier een ziekte aan de tomaten en niemand kon iets behoorlijks oogsten.
Gisteren hebben we de eerste knalrode tomate Russe gegeten en ze waren weer voortreffelijk, groot zoet en boordevol smaak, lekker !
Eén van de volgende dagen moeten ook de bintjes uit de grond. De regen van gisteravond zorgt er voor dat ze nog eentjes mogen blijven. Natte grond kleeft met geweld aan de aardappelen, daarom wachten we nog even tot het zaakje daar weer opgedroogd is.
100 duimen in de lucht voor deze Gorky van Louis Michielsen ?Of laat ons het op 200 houden, ieder die wil duimen heeft toch 2 duimen (denken wij toch).
Waarom duimen ?Heel simpel , Gorky gaat morgen zondag 02.08.09 zijn eerste wedstrijd aanvatten tijdens de veldwerkwedstrijd van JACorion te Arendonk.
Louis zal ons morgennamiddag de uitslag wel doormailen zodat we die ten laatste maandag hier op t Bas & Belle blog kunnen lezen.
Nadat we deze morgen al een kat, die bij ons in de schuur zat, de stuipen op het lijf hebben gejaagd, vinden we daarjuist op de honden drinkemmer een wandelende tak.
Het is al een wandelende tak van behoorlijk formaat en het baas je heeft m dadelijk in de kamperfoelie gezet. Dit uit veiligheidsoverweging want hij denkt dat dit nieuwe huisdier niet zo snel zal zijn in de vlucht voor drie Drenten als die kat vanmorgen
Met een behoorlijke regelmaat zie je deze diertjes wel eens in de tuin, toch zon 5 è 6 maal per jaar. Uw oog moet er juist opvallen (?) omdat ze zo goed gecamoufleerd zijn. Deze viel nu wel echt op, zo op een blauwe emmer.
Wat we nog niet gezien hebben dit jaar zijn glimwormen. De eerste maal dat t baasje zo een zag dacht m dat iemand een groen, brandend LEDje had laten vallen. Je weet wel zo een lichtje die je ook in balkjes op HiFi toestellen kan vinden.
Samen met de egels, vossen, en marters, hazen, konijnen en reeën, kan je hier nog heel wat huisdieren bijeen krijgen zonder dat je er zelf weet van hebt.
Dr. Nelly Mols, nog steeds onze steun, toeverlaat en raadgeefster.
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Even voorstellen
Begonnen als Bas & Belle blog is de hoofdrolspeler Bas noodgedwongen vervangen in de cast . Bas was de oudste met zijn vijftien jaar en toen hij overleed op 6 november ’08 stonden we in twijfel. Houden we de naam als Bas & Belle of gaan we hem aanpassen aan de actualiteit ?
In samenspraak met de lezers hebben we dan besloten het blog met dezelfde naam te laten voortbestaan als hulde aan die fijne kameraad die Bas steeds geweest is.
Nog geen week na het overlijden van Bas heeft Belle een prachtnestje gekregen met zes prachtpup’s. Vier reutjes en twee teefjes behoorden vanaf 12 november tot onze roedel.
In2008 moesten alle rashonden een naam krijgen die begon met een letter H. Zo kregen we een Hercule, Heros, Hera, Hadise, Harry en Harko. Hierbij zijn Hera en Hadise de teefjes.
Hera en Heros zijn bij ons gebleven zodat we het blog het Belle, Hera en Heros blog zouden kunnen noemen. Dat gaan we echter niet doen… Het is Bas & Belle en het blijft zo. Wat we wel gaan doen is de ondertitel aanpassen. “Dwaze belevenissen van twee prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden” gaan we aanpassen naar “drie prettig gestoorde” en dat prettig gestoord”is met die twee jonge nieuwkomers niet eens overdreven…
Ik ben Jan
