Ik ben Jan
Ik ben een man en woon in Vosselaar (B) / La Magdeleine (F) (België / Frankrijk) en mijn beroep is Technisch leraar autotechniek/carrosserieherstelling op pensioen.
Ik ben geboren op 05/09/1948 en ben nu dus 75 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Onze drie Drentsche Patrijshonden, tuinieren, klussen, auto's repatriëren voor VAB.
Ik ben sinds 1971 gehuwd met Simonne.
Sinds 1983 heb ik gans Europa doorkruist tijdens de vakanties om gestrande reizigers en hun auto's te repatriëren in opdracht van VAB. Sinds enige tijd ben ik met de depannages gestopt.
Zoeken in blog
Beoordeel dit blog
Op 02-02-2014 was Jeanny Wessels de 350.000° bezoeker van dit blog. Jeanny vertelt dat ze foto's van zichzelf niet graag heeft, maar voor eeuwige roem op dit blog wil ze samen op de foto met haar Lennaert.
Op 07-08-2012 was Karin Prince de 300.000 bezoeker van dit blog. Karin had graag een foto van haar twee troetels, Siebe & Lobke, om eeuwige roem te vergaren. Wij voldoen graag aan die wens.
Lees hier de belevenissen van vier prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden
Dit Bas & Belleblog is op deze plaats stopgezet omdat er geen foto's meer konden geplaatst worden. We zijn echter het Bas en Belleblog bis gestart. Daar kan je verder lezen onder deze link http://blog.seniorennet.be/bas_en_belleblog_bis welkom op het nieuwe adres en veel leesgenot
24-08-2009
Blij met een dooi mus!
Blij met een dooi mus
Deze morgen om vijf n zeven zijn we gewekt door het geluid van vallende regendruppels. Het was een moment van joepie , en hoera eindelijk een bui ! We schrijven speciaal vijf na zeven want om tien na zeven scheen de zon alweer tegen de wolken.
Blij maken met een dooi mus dat zegden wij tegen zulke trukken. Niks vang je er mee aan en zelfs het stof iets milderen doet het niet. De pick nick tafel onder de lindeboom heeft zelfs geen druppel gevangen.
De donkere regenwolken in het oosten zijn alweer gepasseerd en de wolken in het westen,die welke mooi beschenen worden door de opkomende zon geven niet de indruk dat ze veel regen in zich hebben.
We zien wel wat de dag brengt, één zaak is een feit de meubelen in de living gaan niet buiten gezet worden zoals het baasje van plan was. Die wilde het parket in de living opschuren deze week t zal nog maar eens uitgesteld worden hé baas, voor de zoveelste keer
Dat is buiten de dagelijkse wandeling onze hoofdbezigheid. s Morgens is het nog te doen en gaan we er goed tegenaan in de tuin. Dan vliegt het stof op alsof we in de Sahara achter elkaar hangen.
Terwijl onze baas een plons in het grote mensen zwembad maakt profiteren wij van het frisse water dat t baasje in onze bak heeft laten lopen. Dat is regenwater uit de grote ondergrondse citerne waar het baasje ook het sproeiwater voor de tuin uit pompt. Dat water is op dit moment zelfs frisser dan het leidingwater.
Morgen beloven ze een buitje, we zullen wel zien wat het geeft maar t zal nog sterk moeten veranderen want uit een volle sterrenhemel hebben we nog niet veel regen zien vallen, dit jaar niet en de vorige jaren ook niet !
Voor ene keer ga ik eens niet te laat naar huis en neem afscheid van mijn makkers in het café.
Toen ik thuis kwam staat daar mijn vrouw
-gekleed in zéér sexy lingerie- en ze hield twee fluwelen koordjes vast.
Ze zegt tegen mij: "Bind me vast en nadien mag je alles doen wat je maar wil". Ik heb haar dus vastgebonden en ben met mijn maten nog een pint gaan drinken.
Zo tellen we af naar zaterdag, t baasje maakt ons nog steeds tientallen keren per dag attent op zaken die we wel en niet mogen doen op de clubmatch. Ook voor de dagen daarvoor hebben we instructies gekregen.
Geen mest eten, ZEKER er niet in rollen. Ons proper houden als we drinken in t bos, dan mogen we wel drinken maar niet in de plassen gaan liggen bij het drinken. Geen kuilen graven waar we weer smerig van worden en zo gaat dat de ganse dag door.
Wat wel goed gedaan was luisteren van de eerste keer, goed van Heros, minder van Belle, niet tegen de mensen opspringen, het favoriete spelleke van Hera. Dat doen we al goed, of toch alleszins beter.
Gisteren belde het vrouwtje van ons grotemoe nog naar onze baasjes. Freya, ons grotemoe, is dit jaar niet loops en dus komt zij met de familie mee naar Heurne. Zij doet wel niet mee met de keuringen maar voor ons doet dat er niet toe. Het is nog maar de tweede maal dat Hera en Heros hun grootmoeder zien. Freya is de moeder van Belle.
Vandaag gaan we nog wat oefenen op het volgen aan de losse lijn zegt het baasje. Dat gaat gewoonlijk nogal goed als we op de vreemde zijn en er zijn geen konijnen in de buurt. Heros zegt dat het met die konijnen nogal meevalt in Heurne. Heros is er vorige week toch al samen met het baasje naartoe geweest toen t baasje naar de vergadering ging weet je nog
Er is nog werk te doen voor de mensen die vertaal programma's schrijven. Daarjuist heb ik het vertaal programma van Google eens uitgeprobeerd. Je kan het programma vinden onder 'meer' in de balk juist boven het Google embleem. Ik geef de raad eerst het artikel in het Nederlands te lezen,(komt na dit bericht)dan is dit makkelijker te verstaan.
La soupe d'os ...
Qu'est-ce qu'un Vossemeren Laarse mâchoire soupe peut apporter à environ 800 kilomètres dans la Charente. Aujourd'hui, ils alternent tam moment, puis ils ne sont pas à prendre ses trois.
Tant qu'ils n'auront pas obtenu la soupe d'os patron ce matin avec le Jefzaag »a été divisé en trois morceaux. Par exemple, si vous avez d'autre autour de trois Drente vous' Ambras in 't kot "
Beaucoup n'avaient pas gepaaid à eux, une fois de plus au dîner pour les amener à le pot de mes mains ont augmenté si rapidement qu'ils ont senti le pot acheté aujourd'hui.
Maintenant, qu'est-ce qui Hera dents sur l'os plutôt que d'une pierre dans le jardin, et c'est aussi nutritifs.
Beaucoup d'autres ont mannekes pas nécessaire aujourd'hui, et les propriétaires qui se nourrissent de ce soir ... un bon tomatensoepke de tomates de notre jardin avec une solide bouillonneke jarret de buf.
Dire maintenant, cela ne devrait pas chic, pas Drent patron ou pas, de façon agréable d'avoir!
Wat een Vosselaarse soepknook kan teweeg brengen 800 kilometer verder in de Charente. Vandaag hadden ze afwisselend een tam moment en dan waren ze weer niet te houden met zn drieën.
Tot ze het soepbeen kregen dat het baasje deze morgen met de Jefzaag in drie stukken had verdeeld.Zo moet het als je drie Drenten hebt rondlopen anders krijg je ambras in t kot
Veel moest er niet gepaaid worden om ze deze maal aan t eten te krijgen, ze zouden de pot uit mijn handen gesprongen hebben van zo snel ze geroken hadden wat de pot schaftte vandaag.
Nu heeft Hera wat anders om haar tanden op bot te maken dan zon steen uit de tuin, en dit is nog voedzaam ook.
Veel meer hebben die mannekes vandaag niet nodig, en de baasjes die eten vanavond een lekker tomatensoepke van tomaten uit eigen tuin met een stevig bouillonneke van rundsknook.
Zeg nu nog, chique moet dat niet zijn, niet voor baas of niet voor Drent, om lekker te zijn !
Nog een week te gaan nog zegt ons baasje. Dan is het weer opstaan als het nog donker is en met de auto naar Heurne bij Oudenaarde voor de jaarlijkse clubmatch van de Belgische Drentenvereniging.
Inderdaad het zal snel zaterdag zijn en tegen die tijd is er nog wel wat werk aan de winkel zegt het baasje. We moeten tegen dan klaar zijn om er eens flink tegenaan te gaan om alle prijzen weg te kapen waar we voor in aanmerking komen.
Want we gaan er voor ambitieus zoals we als pups zijn aan we die andere Drenten eens een poepje laten snuiven Wij gaan winnen, We are the champions
Ons baasje maakt ons nog gekker dan we al zijn, en dat is al iets ! Vandaag begint m terug met ons nog eens de ringtraining in herinnering te brengen. Zolang we hier in Frankrijk zijn, en dat is haast acht weken op een onderbreking van een week, hebben we geen leiband aangehad. Daar gaat m aan werken vandaag zegt m ons.
Wij van onze kant denken wel eens, jij wil eraan werken, dan gaan wij eens even lekker tegenwerken !
Van Belle, ons moe, hebben we al een en ander gehoord hoe het daar aan toe gaat. Belle doet al voor de vierde maal mee. Maar Belle doet mee met de Olympische gedachte in haar hoofd deelnemen is belangrijker dan winnen De keurmeesters vinden dat Belles voorste tanden wat teveel naar voor staan. Waarschijnlijk een gevolg van te veel te spelen met dat trektouw toen ze tanden wisselde als pup. Geen uitmuntend diploma voor Belle dus.
Morgen geven we relaas van de training van vandaag, t zal ons benieuwen wat de baas er van bakt
Nu de temperaturen terug wat normaler geworden zijn is het voor de baasjes terug werken geblazen. Ze zijn er met frisse moed, of was het slappe tegenzin, tegenaan gegaan vandaag.
Deze morgen is het baasje met een emmer de tuin ingetogen, uiteraard met ons in zijn vaarwater, om de tomatenplanten van hun meest rode exemplaren te ontdoen.
Een bomvolle emmer was de oogst, na ontvelt te zijn heeft het baasje de tienpotten die t vrouwtje had klaargezet kunnen vullen en steriliseren.
Ondertussen was het vrouwtje ook al met een emmer de tuin in gegaan en had daar eens goed met de mirabellen boom geschud. Dan hebben we het vrouwtje enkel nog zien zitten onder de lindeboom met aan elke zijde een emmer, een volle die langzaam leeg geraakte en aan de andere zijde een lege die langzaam vol geraakte, op tafel een kom voor de pitten die tussen de twee emmers uit de mirabellen gedaan werden.
13 Potten van de beste, zuiverste , lekkerste mirabellen confituur is het eindresultaat. Samen met die tien potten gesteriliseerde tomaten is dat een dag geweest waar het hoofdbestuur hier ten huizegoed hun werk hebben gehad
Dat laatste is geen vertaling maar een bazenkreet. Er kwam nog een woord van drie letters voor waarvan de eerste een G was de tweede een O en de derde mag je raden
Wat was de oorzaak van die goddeloze praat ? Een boer uit de buurt heeft ergens een hoop mest op de kop kunnen tikken en heeft die hoop aan de rand van zijn veld neer gekieperd. Als wij onze dagelijkse wandeling maken is de hoop van zon 3 meter hoog onttrokken aan het zicht door wat struikgewas.
Het was pas als we voorbij het struikgewas gepasseerd waren dat we de oorzaak opmerkten waarom Belle zo was weg gespurt . Een hoop van 3 meter hoog, pure mest, runderstront van 1° kwaliteit.Ons, Hera en Heros, konden de baasjes nog tijdig terug roepen maar het Drentengezinshoofd was de pijp uit !
Nu heeft het baasje altijd verteld dat Belle zon goed moedertje is voor haar pups. Spijtig genoeg deze maal was het ook nu niet anders. Voor alle drie had ze voorraad bij, een bek vol stront, het stro kon zelfs niet meer in haar bek en stak aan beide zijden rijkelijk buiten.
Dat hebben wij Hera en Heros natuurlijk direct in t snuitje en met zn drietjes hebben we de baasjes eens lekker doen rillen van afschuw. Die zijn al wel wat gewoon na vijftien jaar Drenten in huis maar vanavond was er niemand die een lik van ons wou hoe zou dat nu komen ?
In een vliegtuig richting Montreal staat ineens een mooie blonde vrouw op en loopt van het economyclass-gedeelte naar het businessclass-gedeelte en laat zich in zo'n comfortabele zetel vlijen. Een steward ziet dat en gaat er achteraan.
Hij tikt de blondine op haar schouders en vraagt haar ticket. Na deze bestudeerd te hebben zegt hij tegen de dame:"Sorry mevrouw, maar dit is businessclass en u heeft een ticket voor economyclass."
De blondine roept: "Ik ben blond,ik ben mooi, ik ga naarMontreal enik blijf hier zitten!" De steward meldt dit voorval in decockpit en de co-piloot gaat even poolshoogte nemen
"Mevrouw," zegt hij,"waarschijnlijk heeft u de steward niet begrepen, maar uw ticket is niet geldig voor dit gedeelte van het toestel. U dient zich naar het economy-gedeeltete begeven." De vrouw roept: "Ik ben blond, ik ben mooi,ik ga naarMontreal en ik blijf hier zitten!" De copiloot meldt dit aan de piloot en die zegt: "wachtmaar, pfffff.... Ik ben getrouwd met een blonde vrouw. Ik spreek "blonds." De piloot gaat naar de blonde dame en fluistert haar iets in het oor.
Zonder slag of stoot staat de vrouw op en begeeft zich onmiddellijk naar het economy-gedeelte. De steward en de co-piloot vragen de piloot hoe hij dat in godsnaam geflikt heeft. "Simpel," zegt de piloot, "ik heb tegen haar gezegd dat de business-class niet naar Montreal gaat."
Michka is de border collie van Pierre en Ria uit Herentals. Wij kennen elkaar goed omdat Pierre ook leraar autotechniek geweest is, net als ons baasje. Ze hebben dan ook nog in dezelfde garage op school samengewerkt gedurende een tiental jaren.
Nu mailde Ria ons baasje dat ze de zolder aan het oprommelen was en ze moest een zestigtal steriliseerpotten zien kwijt te raken. Laat nu ons baasje en steriliseren van groenten en fruit haast synoniem geworden zijn bij hen die ons kennen, dan is het duidelijk waarom Ria aan ons denkt.
Zo toog ons baasje met een volledig lege kofferruimte naar Herentals. En wie was er daar de voorzitter van het ontvangstcomitee ?Just, Michka stond al aan de deur te wachten toen het baasje zijn vinger nog maar naar de deurbel bracht.
Na een uitgebreide snuffelronde vleide Michka zich tegen ons baasje aan om niet meer op te staan tot het baasje ook opstond om de steriliseerpotten te gaan inladen. Daar moest Michka achteraf eens poseren voor de lens van ons baasje zijn kodakske.
De resultaten van het poseerwerk van het Herentalse fotomodel zie je hieronder.
Best heel aangenaam weertje ondanks iedereen het over de Canicule of hittegolf heeft.
Gisterenavond was het helemaal niet aangenaam, al een geluk dat ons baasje, na een rit van goed zeven uur en half, het badje heeft laten vollopen met fris putwater en dat hij ons dadelijk een emmer fris drinkwater gaf. Zo was de avond och nog aangenaam door te komen.
Deze morgen is er dan een fris windje opgestoken en is de zon wat omfloerst. Dat geeft ons weer de energie om er als twee gekken tegenaan te gaan. Het is hier al net hetzelfde als in onze Belgische tuin, als we achter elkaar hangen gaat dat gepaard met een heuse stofwolk achter ons.
In de tuin zullen de baasjes de handen uit de mouwen moeten steken. De tomaten hangen met kilos tegelijk rijp te zijn. We hoorden het vrouwtje aan het baasje vragen of zij vijf potten van een liter moest klaar maken om te vullen waarop het baasje antwoordde maak er maar vijftien klaar.
De baasjes hadden blijkbaar weer alle tijd van de wereld deze morgen. Het was enkel maar blijkbaar want er was nog veel te doen deze morgen.
Zo kwam tante Carine nog langs met een portefeuille en een zonnebril voor liefhebbend, vergeetachtig zoon(tje). Die was onderweg met de vrachtwagen naar La Rochelle en ws dat allemaal vergeten. Of wij hem dat eens konden bezorgen ergens onderweg. Natuurlijk kan ons baasje dat met behulp van GSM is het een makkie tegenwoordig, hoe ze dat 20 jaar geleden deden dat zullen we nog wel eens uitleggen als we hééél veel tijd hebben. Kortom, in Compiègne op de parking hadden we hem En kan Jorisje de vergeetachtige met al zijn paperassen en betaalkaarten verder naar La Rochelle.
Deze maal kwam er weer een vliegtuig over de startbaan op het moment dat we naderden. Het baasje maakt er een erezaak van, van overreden te worden door een vliegtuig en dat dan ook nog vast te leggen op foto. We zagen hem komen uit het westen, we wilden nog pronostiekeren maar deze maal was het baasje portrettentrekker en die kon m wel vastleggen. Je moet wel goed kijken want het vliegtuig was nog ver weg en t was dan ook nog geen groot vliegtuig. Kijk dus tussen de twee bruggen, de staart kan je nog zien rechts van de meest rechtse brugpeiler
Het was bloedwarm onderweg, bij het tanken zei ons baasje dat m snel moest tanken of hij tankte kokendediesel, maar hier zal m wel weer overdreven hebben denken we. We zijn buiten het tanken maar één maal gestopt om onze poten te laten strekken. Veel te warm en ook het water dat ons baasje mee in de auto had was niet meer te genieten. Al een geluk dat het kraantje op de parking nog fris water voor ons over had.
Op de foto zie je hoe ons baasje een zee van plaats heeft ingericht voor ons opdat we niet meer zo dicht bij elkaar moeten liggen. In de auto, zo een beetje uit elkaar en de airco op maximum was het best te harden, alleszins beter dan buiten in de zon !
Ja, daar gaan we weer, na tien dagen België vertrekken we vandaag terug voor een grote week Charente.
Dat is soms een nadeel dat de twee huizen zon 800 kilometer uit elkaar liggen, het is niet zo van, k ga eens effe naar hiernaast om te kijken dat alles goed gaat, je hebt er toch op zijn minst zeven uur voor nodig.
Ik ben het al gewoon hoewel ik in het begin ook wel eens mijn, toen nog puppymaagje, voelde draaien en keren. Daar zijnwe ondertussen al een hele tijd overheen. Hera doet het niets, das een globetrotter die kent wagenziekte enkel van horen zeggen Maar Heros heeft er ook last van. Heros moet dan wel niet overgeven, spugen zeggen de Noorderburen, maar hij kwijlt telkens zo hevig dat zijn dekentje na enkele honderden kilometer kletsnat is. Een reispilletje helpt meestal wel maar al die alternatieven waar het baasje al ettelijke honderden euro aan uitgegeven heeft, die mag je halfvol of half leeg, hoe je het bekijkt, komen halen waardeloos !
Straks gaan we weer los door Lille, rakelings langs Parijs en via de maagd van Orléans naar Tours en Poitiers. Als we dan al zover zijn dan gaat het baasjes Mitsubishi telkens harder rijden, t baasje zegt dan kijk hij ruikt zijn stal. Wij antwoorden dan gij moet niet proberen ons een blaas in onze nek te draaien en nog kijk maar uit en luister maar naar madam GPS die je vertelt waar de nieuwe flitspalen staan
Vorige week vrijdag hebben wij hier een nestje supermix laten zien dat hier bij ons in de straat geboren is.
Het zijn liefdeshondjes van Engelse Springer Spaniël, Melissa, en een onbekendeFlatcoat Retriever die hier vuil manieren is komen doen met Melissa.
De pups zijn prachtig en via Dr. Nelly en de dierenartsenpraktijk het Binnenhof is het eerste pupje gereserveerd.
Een familie uit Merksplas, dierenvrienden pur sang volgens Dr. Nelly, zijn gisteren naar het nestje komen kijken en waren vanaf de eerste aanblik verkocht. Nu was het wel de bedoeling dat een pupje verkocht werd en niet een ganse familie hé. Ze waren vertederd door het supermoedertje Melissa en haar acht pupjes.
Wel een gans uur hebben ze met de hondjes gespeeld, vertroeteld, nog eens vastgenomen, kortom je ziet dat het pupje dat daar naartoe gaat met zijn gat in de boter gaat vallen.
Binnen enkele weken gaat het pupje dus van Vosselaar naar Merksplas verhuizen want op dit moment zijn de pups nog maargoed vijf weken. We wensen pup, en toekomstige eigenaars een pracht leven samen
Sinds een goed half jaar is ons baasje ook af en toe actief op het forum voor Drentsche Patrijshonden en staande honden. Hier kletsen Drenten eigenaars en fokkers over hun honden.
Mestal steekt het baasje er wel wat van op want er zitten heel wat eigenaars op het forum die effectief jagen of doorgedreven jachttraining volgen met hun honden. Soms kan t baasje wel niet volgen als t weer in het typisch Hollands aan toe gaat. Maar voor onze Noorderburen zal dat wel hetzelfde probleem zijn als t baasje zijn betoog doet in het Kempisch.
Wil je toegang krijgen tot alle onderdelen van het forum dien je wel aangemeld te zijn, het is tot nu toe altijd veilig geweest en van spam is geen sprake, doen zouden wij zeggen !
Zoals zoveel verwende honden krijgen wij dagelijks voldoende eten in onze bak en elke dag is er wel ietsje bovenop dat niet in de dierenwinkel verkrijgbaar is.
Het zijn hoogdagen voor ons als de baasjes zo gaan stappen en op restaurantbezoek gaan of BBQs bezocht hebben .
Midden vorige week was er gehakt dat blijven liggen was en waarvan de baasjes zeggen t is nog goed maar niet fris meer en dat het baasje dan gebakken heeft. Het was goed voor twee dagen ietsje meer.
In t Ganzennest waren er ook al velletjes van piepkuiken dat ons vrouwtje in een plastic zakje voor ons verzamelde onder het moto anders is t toch maar voor de container Zij zeggen dat wel tegen de mensen van de bediening, dat zij dat meenemen voor de hond, en dan roepen de anderen aan tafel gelijk joepie we krijgen een hond
Gisteren was het dan BBQ om één of andere reden bij tante Carine. Het is geweten dat zij ook geen zuinige is en ook hier waren er overschot BBQ-worsten die richting Vosselaar verhuisden voor de hondjes.
t Baasje vertelde er wel bij dat er nu concurrentie was van ozze Dré die ook een plastic zakje heeft om overschotjes in mee te nemen voor zijn Yndhy.
Zo zie je maar, de vorige week geven wij het voorbeeld, het GOEDE voorbeeld, aan Yndhy en nu enkele dagen later hebben we er al onder te lijden en moeten wij onze ietsjes meer al delen met die Boxer uit Beerse
Dr. Nelly Mols, nog steeds onze steun, toeverlaat en raadgeefster.
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Even voorstellen
Begonnen als Bas & Belle blog is de hoofdrolspeler Bas noodgedwongen vervangen in de cast . Bas was de oudste met zijn vijftien jaar en toen hij overleed op 6 november ’08 stonden we in twijfel. Houden we de naam als Bas & Belle of gaan we hem aanpassen aan de actualiteit ?
In samenspraak met de lezers hebben we dan besloten het blog met dezelfde naam te laten voortbestaan als hulde aan die fijne kameraad die Bas steeds geweest is.
Nog geen week na het overlijden van Bas heeft Belle een prachtnestje gekregen met zes prachtpup’s. Vier reutjes en twee teefjes behoorden vanaf 12 november tot onze roedel.
In2008 moesten alle rashonden een naam krijgen die begon met een letter H. Zo kregen we een Hercule, Heros, Hera, Hadise, Harry en Harko. Hierbij zijn Hera en Hadise de teefjes.
Hera en Heros zijn bij ons gebleven zodat we het blog het Belle, Hera en Heros blog zouden kunnen noemen. Dat gaan we echter niet doen… Het is Bas & Belle en het blijft zo. Wat we wel gaan doen is de ondertitel aanpassen. “Dwaze belevenissen van twee prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden” gaan we aanpassen naar “drie prettig gestoorde” en dat prettig gestoord”is met die twee jonge nieuwkomers niet eens overdreven…
Ik ben Jan
