Ik ben Jan
Ik ben een man en woon in Vosselaar (B) / La Magdeleine (F) (België / Frankrijk) en mijn beroep is Technisch leraar autotechniek/carrosserieherstelling op pensioen.
Ik ben geboren op 05/09/1948 en ben nu dus 76 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Onze drie Drentsche Patrijshonden, tuinieren, klussen, auto's repatriëren voor VAB.
Ik ben sinds 1971 gehuwd met Simonne.
Sinds 1983 heb ik gans Europa doorkruist tijdens de vakanties om gestrande reizigers en hun auto's te repatriëren in opdracht van VAB. Sinds enige tijd ben ik met de depannages gestopt.
Zoeken in blog
Beoordeel dit blog
Op 02-02-2014 was Jeanny Wessels de 350.000° bezoeker van dit blog. Jeanny vertelt dat ze foto's van zichzelf niet graag heeft, maar voor eeuwige roem op dit blog wil ze samen op de foto met haar Lennaert.
Op 07-08-2012 was Karin Prince de 300.000 bezoeker van dit blog. Karin had graag een foto van haar twee troetels, Siebe & Lobke, om eeuwige roem te vergaren. Wij voldoen graag aan die wens.
Lees hier de belevenissen van vier prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden
Dit Bas & Belleblog is op deze plaats stopgezet omdat er geen foto's meer konden geplaatst worden. We zijn echter het Bas en Belleblog bis gestart. Daar kan je verder lezen onder deze link http://blog.seniorennet.be/bas_en_belleblog_bis welkom op het nieuwe adres en veel leesgenot
17-08-2009
'Ietsje' er bij!
Ietsje er bij
Zoals zoveel verwende honden krijgen wij dagelijks voldoende eten in onze bak en elke dag is er wel ietsje bovenop dat niet in de dierenwinkel verkrijgbaar is.
Het zijn hoogdagen voor ons als de baasjes zo gaan stappen en op restaurantbezoek gaan of BBQs bezocht hebben .
Midden vorige week was er gehakt dat blijven liggen was en waarvan de baasjes zeggen t is nog goed maar niet fris meer en dat het baasje dan gebakken heeft. Het was goed voor twee dagen ietsje meer.
In t Ganzennest waren er ook al velletjes van piepkuiken dat ons vrouwtje in een plastic zakje voor ons verzamelde onder het moto anders is t toch maar voor de container Zij zeggen dat wel tegen de mensen van de bediening, dat zij dat meenemen voor de hond, en dan roepen de anderen aan tafel gelijk joepie we krijgen een hond
Gisteren was het dan BBQ om één of andere reden bij tante Carine. Het is geweten dat zij ook geen zuinige is en ook hier waren er overschot BBQ-worsten die richting Vosselaar verhuisden voor de hondjes.
t Baasje vertelde er wel bij dat er nu concurrentie was van ozze Dré die ook een plastic zakje heeft om overschotjes in mee te nemen voor zijn Yndhy.
Zo zie je maar, de vorige week geven wij het voorbeeld, het GOEDE voorbeeld, aan Yndhy en nu enkele dagen later hebben we er al onder te lijden en moeten wij onze ietsjes meer al delen met die Boxer uit Beerse
Inderdaad, als het baasje in het vervolg gaat vergaderen wil ik telkens mee. Vandaag was het naar Heurne waar het baasje ging vergaderen met het Drentenbestuur als voorbereiding op de clubmatch binnen twee weken.
Ik mocht alleen mee want het baasje heeft begin deze week een flesje Bach druppeltjes aangeschaft omdat het bij onze Harko zou helpen tegen wagenziekte. Bij mij dus niet ik moet wel niet overgeven, maar het kwijlen is niet minder dan voorheen.
Ik mocht dus lekker alleen mee met het baasje, gewoonlijk is dat wanneer ik weer iets heb uitgespookt of mankeer en mee moet naar Dr.Nelly.
Deze namiddag kwam ik in Heurne nog wat bekenden tegen, Eerst zag ik mijn broer Hercule die er samen was met zijn baasje Hilde. Tante Ella, de zus van ons moe was er ook en ook Cobe, van Luc en Josiane. Die hebben wij nog gezien bij hen thuis in Herent begin juni.
Ik heb goed geluisterd zegt het baasje, telkens als we wat verder weg gingen, Hercule en ik, en het baasje riep ons, draaide ik telkens als eerste terug naar hem toe. Ik denk dat ik nog zo mag meegaan omdat ik zo goed luisterde vandaag. Maar dat is toch normaal hé, als er andere Drentjes in de buurt zijn kan ik het baasje toch niet voor schut zetten door niet te luisteren hé
Op de foto sta ikzelf op de voorgrond samen met broer Hercule, uitkijkend van op een hoogte over de weide .
De bloglezers hoeven niet bang te zijn dat we weer één of ander nest in de vernieling hebben geholpen. Wij Drentjes waren er zelfs niet in de buurt. Het was het plaatselijk hoofdbestuur dat van Moederdag profiteerde om met baasjes zussen en schoonbroers een stapke in de wereld te gaan zetten.
Profiterend van het excellent weer, hebben ze dan ook maar een excellent restaurant uitgezocht om nog een onder elkaar de bloemetjes buiten te zetten.
Met zn negen waren ze, de klein mannen van ons kleintje, beiden jonge twintigers, waren ook van de partij, evenals Glenn, vrijend aanhangsel in de familie.
Het restaurant t Ganzennest in Herentals is al enkele jaren het favoriete restaurant van de meeste familieleden. Ons baasje heeft het een klad terug in vorige eeuw al ontdekt tijdens een wandeltocht met Bas en is er sindsdien regelmatig terug naartoe getrokken.
Er zijn geen sterren toegekend door bandenfabrikanten maar de bediening en de mannen en vrouwen van de keuken zijn veel meer sterren waard dan autobandensterren ! Ons baasje spreekt van een toplokatie zo aan de rand van het bos op een prachtig terras met al dat lekkers op je bord. http://www.ganzennest.be/
Ze waren er vrij vroeg op de avond naartoe getrokken en eht is dat we niet echt de klok kunnen lezen maar het was al heel lang donker voor de auto terug de oprit op reed. t Zal dan wel weer hééél goed geweest zijn.
Enkele weken geleden dacht ons baasje dat ik schijndrachtig was. Er waren symptomen die daar op wezen.
Ik was enkele weken daarvoor,eind juni/begin juli loops geweest. Ik vrat het baasje de oren van zijn kop en het leek het baasje dat mijn tepels opzwollen.
Indien ik inderdaad schijndrachtig was dan had het baasje zich aangemeld om mij eventueel voedster te maken van moederloze pups of melkloze, pas bevallen hondenmoeders uit de nood te helpen.
Ons baasje was onderstaande site al eens tegengekomen maar toen hadden we enkel Bas en dat was een reu, dus het was niet van toepassing op ons.
Nu deze morgen kreeg het baasje via via een melding dat er een Dobberman tijdens de bevalling overleden is . Dan begint bij ons baasje zn brein koortsachtig te werken om die bepaalde site terug te vinden om de eigenaar van de pups te kunnen helpen.
Deze site is een Nederlandse, indien een soortgelijke in België zou bestaan dan mag je steeds dat adres doormailen.
Belle
http://moederlozepups.hyves.nl/
De doelstelling van de stichting: Het bemiddelen tussen eigenaren met pups waarvan de moederhond is overleden en eigenaren van moederhonden wiens pups zijn overleden, schijnzwanger zijn of gewoonweg weinig pups hebben.
Eigenaren van pleegmoeders kunnen zich aanmelden via onze website en zij komen in ons bestand terecht. Als er iemand met pups in nood zich bij ons meldt, raadplegen wij ons bestand, zoeken een geschikte pleegmoeder en bemiddelen tussen beide eigenaren.
Meer inlichtingen kan je uiteraard vinden op de site.
Als we samen gaan wandelen met Yndhy letten we er speciaal op dat we hem geen slechte zaken voordoen(?), t baasjes broer gaat dat niet erg appreciëren denken wij zo.
Je merkt het er aan dat m vier maanden jonger is dan wij, Yndhy gaat niet van de bospaadjes af ,en blijft er op staan kijken als wij weer eens aan verbouwingswerken van konijnenpijpen beginnen.
Zo ook gisteren toen ik van een één mans konijnenpijp in een oogwenk een appartementsgebouw maakte. Hera en Heros sprongen telkens in om verder te graven wanneer ik even op adem moest komen. Het enige wat er voor Yndhy in zat was dat m nog niet goed wet waar m moet gaan staan bij graafwerken drentenstyle.
Op het einde van de wandeling heeft m wel heel goed opgelet of kende hij het nog van vorige keer. De wijze van drinken uit een klein slijkplasje. Je komt er aan lopen, je ziet dat miniplasje en je laat je met je volle gewicht in dat water vallen. Het water dat er dan niet uitgespat is kan je nog opslabberen. Hoe je er dan uitziet achteraf das niet onze grootste zorg, maar sommige baasjes maken dan rare geluiden
Te 14u56 zette het baasje het bericht rozenhout op het blog en te 14u59 krijgt hij dit bericht al in de mailbox. Toeval ??? vergeet het maar, in het berichtrozenhout grapt het baasje dat m beter een ziekteverzekering voor ons zou nemen, Drie minuten later heeft m dan onderstaand bericht binnengekregen.
Het baasje zegt k zal er nog eens over slapen en tegen ons zegt m slaap er ook maar eens over, hoe je het wat voorzichtiger gaat aanpakken Hij zag er niet echt happy uit deze week onze baas
Belle & co
NIEUWSBRIEF: Eindelijk een Hondenverzekering op maat!
Beste dierenvriend,
Op Beestjes & Baasjes in Gent maakte u onlangs kennis met I Care For My Dog, de grootste hondencommunity van België.
Wist u dat u bij ons ook een voordelige Hondenverzekering kunt onderschrijven? Zo krijgt uw viervoeter altijd de beste zorgen, zonder dat u aan de kosten hoeft te denken. Want de prijs van medische behandelingen van uw zieke of gekwetste hond lopen snel op.
Dankzij de Hondenverzekering krijgt u onverwachte dierenartskosten terugbetaald. Tot 3.500 per aandoening.
Wat kost een Hondenverzekering? Verzekeringen zijn duur? Toch niet: onze verzekeringspartner Corona Direct berekent uw premie volledig op maat van uw hond (leeftijd, ras, gewicht, ...). Want een persoonlijke premie is veel eerlijker dan één vaste prijs voor iedereen. Er is al een Hondenverzekering vanaf 10 per maand.
Klik hier om uw persoonlijke Hondenverzekering te berekenen.
U heeft de keuze uit 3 formules (BRONS, ZILVER en GOUD). Daarbij kiest u zelf het bedrag waarvoor u uw hond verzekert. Zo kunt u dierenartskosten tot 3.500 volledig laten terugbetalen. Ook langdurige behandelingen zijn gedekt.
Unieke extra voordelen De Hondenverzekering van Corona Direct biedt u tal van extra voordelen. Heeft u vragen over de opvoeding van uw hond? Bent u op zoek naar een dogsitter? Wij staan u bij met raad en daad.
Hier vindt u een overzicht van alle voordelen van de Hondenverzekering.
Meer weten? Heeft u nog vragen over de Hondenverzekering of over de diensten van I Care For My Dog? Dan kunt u zich registreren op onze website of bel ons op 078 16 17 19.
Rozenhout welke Drent, buiten Heros, eet er nog stengels van klimrozen ? Daarstraks is t baasje nog eens full speed met Heros naar de dierenkliniek gereden.
t Vrouwtje had t baasje verwittigd dat er iets aan de hand was met Heros, hij kon niet slikken, stond gans de tijd pogingen tot braken te doen en gaf over Het baasje had al eens in zijn bek gevoeld maar buiten wat slijk en speeksel kon hij niets vinden.
Dadelijk dacht t baasje waar hij al een hele tijd bang voor is, een appel opgeraapt en opgegeten met een wesp er op of er in
In het binnenhof was het Bart de dierenarts die het probleem oploste. Gelukkig geen opgezwollen slokdarm door een wespensteek maar een stuk rozenhout dat hij waarschijnlijk van de composthoop heeft gepikt zat klem tussen zijn achterste boventanden ! Het baasje die wel richting keel/slokdarm had gevoeld had die stok niet opgemerkt.
Uiteindelijk viel het toch nogal mee, maar het is wat veel op één week, Stok in Belle haar oog, een nachtelijke spetterpoep bij Heros, een halve dag liggen zielig kijken met een rommelende buik, en hopelijk als laatste een stok tussen zijn tanden geklemd.
Het baasje begint toch ernstig aan een ziekenkas voor de honden te denken, maar hoogstwaarschijnlijk smijten ze ons na een maand buiten wegens niks aan te verdienen !
Onze buurman op t einde van de straat, Herman heeft een Springer Spaniël. Een heel mooie en een goede jager, want ook Herman is altijd jager geweest.
De Springer mag s nachts vrij in de volledig afgemaakte tuin waar geen ontsnappen uit mogelijk is. We zeggen het nogmaals ontsnappen niet mogelijk is ! Als . Iedereen de poortjes dicht doet tenminste.
Laat nu juist zon poortje open in tijden van loopsheid dan heb je boel, das zowat het minste dat je kan zeggen. Dan kan je geluk hebben bij een ongeluk zoals Herman dat Springerke een Flatcoated retriever, ook een jachthond tegenkomt, en dat die twee dan samen het aanpalende bos induiken voor je weet wel !
Zes weken later begint Springerke dan uit te zetten, grotere tepels te krijgen en van dat moment is Herman zeker, het is inderdaad zover ! Er gaan nog Springerkes komen.
Negen weken na de nachtelijke escapades zijn er plots acht van die wurmpjes bijgekomen s nachts (er zijn duidelijk s nachts veel activiteiten in de buurt waar we niks van afweten)
Vier weken zijn ze nu en alle acht zijn ze prachtig, er zijn twee zwartjes, de overige zes zijn wit met bruine platen. Het zouden jongskes van mij kunnen zijn zo gelijken ze op Hera en Heros toen die even oud waren.
Spijtig voor Herman, een stamboom gaan ze niet kunnen krijgen, maar gezien ze in het laatste huis van de wijk wonen, vlak tegen de bosrand gaan ze zeker zo gelukkig zijn met een boomstam dan met een stamboom !
Moesten er hier lezers interesse hebben voor een mooi jachthondje met boomstam eventueel geef maar een signaaltje via mail, het adres kan je vinden in de rechterkolom van dit blog.
Deze namiddag kregen we voornaam bezoek, ons Hadise, mijn dochter en zus van Hera en Heros was samen met haar maatje Sammy en de familie bij ons op bezoek.
Jean-Pierre en Ute en de kleinzonen Axel en Lars kwamen nog eens naar onze roedel kijken. Aanvankelijk hadden Axel en Lars wel wat schrik van ons jong Drentengeweld, maar vanaf ze merkten dat ik mooi pootjes kan geven in ruil voor een stukje chips was het ijs gebroken. Hera, Heros en Hadise zaten op dat moment inde tuin achter elkaar te rennen en wild te doen.
Ook toen we Hadise en Sammy ons bos lieten zien kon de lol niet op, ook zij vonden het plezant en zelfs Sammy de Cocker van 12 deed nog lustig mee met het vogels en konijnen treiteren.
Kwamen we daar in het bos ook nog onze oude bekenden tegen die we al twee maanden niet gezien hadden. Tibo onder andere, was heel lang geleden dat we hem en Dré zagen. Op een bepaald moment stonden we daar op de kruising van de bospaden met zeven honden. We zullen nu toch stilaan eens aan het gemeentebestuur moeten vragen om enkel picknicktafels, liefst met een voorziening dat je wat langer kan blijven plakken en geen dorst hoeft te lijden. Iets voor een ondernemend horeca mens ?
Op de terugweg passeerden we nog het nestje mix hondjes van Herman. Het is een mix van een Engelse Springer Spaniël en waarschijnlijk van een Flatcoated retriever, die destijds op de loer lag om zijn slag te slaan. Het lijken net kleine Drentjes
Maar over die mannekens morgen meer zegt het baasje.
Gisteren haantje de voorste wanneer het hoofdbestuur niet thuis was. Deuren openen, op de vensterbank de bazen staan verwelkomen, je verzint maar en hij heeft het gelapt.
Vandaag is het heel wat minder, hij heeft het baasje tweemaal uit zijn bed geblaft, telkens spurtte hij als een hazewind naar de tuin om daar zijn spetterpoep te ledigen, diaree
Deze morgen heeft m terug geblaft omdat hij overgegeven heeft in zijn bench, toen was het vrouwtje van dienst. Tornado Hera most natuurlijk helpen, wat natuurlijk totaal geen aarde aan de dijk bracht. Zij brengt vandaag activiteit voor twee in huis. Bij Hera is de overactiviteit het gevolg van het uiterst korte wandelingetje wegens de plensbui gisterenavond. Zij hebben niet mogen loslopen en zijn dan ook hun energie niet kwijtgeraakt.
Heros ligt maar stilletjes in de zetel, ziek te zijn, af en toe eens een diepe zucht te laten en zo te kijken als heb je nu geen medelijden met mij ?
En ik, ik kijk het maar aan met mijn pijnlijk rechteroog waar t vrouwtje juist zalf heeft ingedaan t lijkt hier wel een klein hondenhospitaal .
Nu dat het baasje hier op t blog geschreven heeft dat hij 60 cm schofthoogte heeft en 30 kg weegt is m daar mee aan het experimenteren gegaan. Wie zeg je ? Heros natuurlijk !
En vanaf de eerste poging gelukt voor de volle 100 %. Hij kan met zijn gewicht grootte en vernuft de achterdeur open krijgen.
Gisteren waren de baasjes even naar Turnhout voor een boodschap en bij thuiskomst hadden w drie Drenten in de huiskamer. Eerste reactie van t baasje , och ik zal ze niet goed dichtgedaan hebben
Deze namiddag waren de baasjes nog wat ontbrekende spulletjes gaan kopen in Beverlo bij Brouwland en ze waren toch wel drie uren weggeweest. Ik mocht binnenblijven wegens mijn gekwetst oog en de pups moesten in de tuin, t was veel te mooi weer om binnen te blijven ooreelde het hoofdbestuur. Bij thuiskomst stond zijne majesteit Heros als op zijn troon op de vensterbank. Uiteraard aan de binnenkant, hij was er weer in geslaagd de achterdeur die niet sleutelvast was afgesloten nog eens te openen.
Nu was het baasje wel zeker dat Heros de deur kan openen. Met een pensstaafje, waar we alle drie even gek van zijn, heeft het baasje het zaakje uitgetest. Heros buiten gezet en dan binnen dat pensstaafje laten zien. Op een wip stond m rechtop tegen de deur, met zijn linkerpoot op de klink, en met zijn rechter duwde hij de deur open.
Vanaf morgen de is de deur hier slotvast als er nog boodschappen moeten gedaan worden
Zolang is het weeral geleden dat de baasjeshier zenuwachtig rond mij stonden te draaien, t kan voor elke minuut zijn maar ook voor morgen
De periode van nestmaken, holen graven, die hadden we al achter de rug en alles ging blijkbaar goed, maar in slow motion
Rond zes uur moest ik nog eens goed kabaal geven naar luidruchtige jonge gasten op straat en toen t vrouwtje mij zag heeft ze gelijk het baasje geroepen daar komt er één.
Nummer één was een reutje die later door het leven is beginnen gaan als Hercule, nr. 2 een half uur later wasHeros en nr. 3, ook met een tussenpauzevan een half uur was Hera. Hadise was ons tweede teefje en die kwam 5 minuten na haar zusje. Den Harrhy daar moesten we weer een half uur op wachten en op Harko, die moest er nog eens over denken of m al dan niet zou komen piepen moesten we een uur en half wachten. Toen waren we plots met zeven Drenten in huis. Een moeder met zes gezonde prachtpups die allen een mooi gewicht hadden.
Als ons baasje nu bekijkt dat Heros gisteren op de weegschaal 30 kilo neerzette met een geboortegewicht van 375 gram, dat hij toen maar een halve handpalm groot was en dat je nu twee sterke armen nodig hebt om hem op te tillen
En dan groeien we nog zeker drie à vier maanden. Ons baasje zegt dat m dubbel banden op zijn Mitsubishi gaat leggen voor de veiligheid en de zware vracht op de achterbank ! (maar dat heeft m ook gezegd dat men dat moest doen met de auto van Margriet in haar struise periode)
We waren er niet blij mee gisterenavond toen Belle met een stuk hout in haar oog uit het bos kwam aangelopen. t Vrouwtje en t baasje hadden het nog niet dadelijk gezien en Belle, die erom bekend staat dat het een harde is gaf ook geen krimp.
Na het verwijderen van het stuk hout dat toch nog zon twee centimeter lang was liep zij terug vlot mee. Het vrouwtje wou dat ons baasje met Belle naar Dr. Nelly reed maarwe hadden vorige week al een afspraak gemaakt om deze middag nog eens op controle te gaan en te gaan wegen. Belle deed alles gewoon als altijd, dus oordeelde het baasje we zien morgen vroeg wel
Dr. Nelly zag uiteraard met haar apparatuur meer dan t baasje met zijn leesbrilletje en constateerde dat Belles rechteroog toch een serieuze kras vertoonde. Vandaag en morgen dus om de twee à drie uur zalf in haar oog en op t einde van de week moet het ergste leed weeral vergeten zijn.
Nu maar hopen dat ze een beetje geleerd is en wat rustiger gaat zijn in het bos want dat kleine (?) grut (zo noemt ons baasje ons soms) doen al aardig mee met konijnen ambeteren En een abonnement, met een stempelkaart voor een gratis beurt ,in de dierenkliniek daar heeft geen van ons allen al gehoord.
Op de weegschaal gaf ons vee respectievelijk 28 kg voor Belle, 24 kg voor Hera en 30 kg voor onze dikke Heros.
Gisterenavond is ozze Dré met zijn Indhy langs gekomen om samen met ons te gaan wandelen. Is die groot geworden zeg, en wat ons baasje er nog bij zegt is gaat dat ne grote worden
Vier maanden is die jonger dan wij maar volgens ons gaat hij ons nog inhalen ook.
Die dacht daarstraks dat m hier de baas kon komen spelen, die dacht dat m op de hondenschool was waar hij de grootste in de les is.
Is die van een kale reis thuis gekomen zeg. Eerst waren wij op eigen terrein, tweedes zijn wij nog altijd groter en zwaarder en derdes waren wij met zn drieën. Lag die rap op zijn rug onderdanig te wezen zeg. Drie Drentenkoppen stonden er vlakbij toen ons moe (ons Belle)daar eens heel snel orde op zaken kwam stellen.
Wij waren daar ook van geschrokken want zulke snelle reacties zijn wij van ons moe niet gewoon. Het baasje schreef het vorige week nog in deze kolommen dat Belle heel onverwacht nog steeds opkomt voor ons als er nog maar een zweem van onrust in de lucht hangt.
Tijdens de wandeling heeft Indhy zich gedragen zoals een jonge pup hoeft te doen, kijken hoe de ouderen het doen. Als m nog een paar maal meegaat gaat m veel van ons kunnen opsteken en wees maar gerust ozze Dré gaat nog opkijken want het zullen niet alleen fraaie manieren zijn die we hem gaan leren
We horen het vrouwtje tegen het baasje zeggen dat ziet niemand tenzij je het zegt.
Dus gaat het baasje het vertellen opdat gans het www het weet dat die laatste foto in vorig bericht eigenlijk bestemd is om DE EIFFELTOREN te laten zien. Inderdaad als je het niet weet zie je enkel twee gebouwen met een opening tussen !
En dan moet je eens goed tussen die gebouwen in die opening kijken ! Daar staat m, de Eiffeltoren. Het is het zicht dat je krijgt als je vanuit de richting Orléans, Parijs binnenkomt langs de westelijke route, via de Porte St Cloud.
Na een lange bergaf met 5% daling kom je dan op deze plaats en 300 meter verder na de bocht sta je plots voor de Seine. Als je daar dan op de brug naar rechts kijkt zie je daar het eiland Séguin, voor de Fansen het bekende Ile Séguin. Nu is het op dit moment een troosteloze kale vlakte maar het was decennia lang de thuishaven van de fabrieken van Renault. Toen was het eiland zo klein of de fabrieken zo groot geworden dat de gebouwen gewoon over de oevers over het water hingen. Bij het baasje deed het eiland destijds denken aan een vliegdekschip, das ook veel te breed van boven tegenover waar het in het water ligt.
Voorbij het rondpunt op de rechteroever van de Seine begint dan een lange rechte boulevard die naar de Porte St Cloud leidt . Gewoonlijk is deze laan een bron van ergernis wegens de dubbel geparkeerde autos en de verkeerslichten die steeds op rood springen als t baasje daar aankomt, (echt, ze doen t erom) Maar niks van dat alles, op een wip waren we de ergernis voorbij en konden we zelfs zonder stoppen de Boulevard Périférique Interieur oprijden (zo heet de Periferique aan de binnenkant officieel) Ook daar ging het als een fluitje van een cent zodat het baasje nog flink moest remmen omdat de Parijse Pollis een flitscamera heeft geplaatst op een plaats die het baasje nog niet kende. Al een geluk dat zon Mitsubishi beter remmen heeft dan de flitsapparatuur van de Polissen !
Aan de luchthaven Charles de Gaulle zei het baasje dat het vrouwtje moest gereed zitten met het kodakse want dat we weer gingen overreden worden door een Air France toestel dat kwam aangevlogen. Je gaat daar op de snelweg onder de start- en landingsbaan door en t baasje kent het ritme ongeveer al van de autos/vliegtuigen. Het vrouwtje heeft het juist gefotografeerd als t vliegtuig justekes voorbij was En t baasje maar zeggen trekken, trekken allé trekken, en toen was t weg
We zijn terug in t land voor een paar dagen. Het zal weer even aanpassen zijn om te wennen aan de tuin de grotere living, de plaats van onze benches, Blaffen met de andere honden, gaan die ons nog verstaan nu wij zes weken andere talen geblaft hebben ?
Gisterenmorgen was er al vroeg teen en tander aan de gang. De aanhangwagen kwam voor de pinnen, de benches opgeplooid, de rode tas met onze speelgoedjes en specialekes ging mee, kortom ik wist hoe laat het was. Hera en Heros die leren het ondertussen ook al wel deze signalen te vertalen.
Iets voor één uur was het dan zover we mochten in de auto. Het baasje had de achterbank opgeklapt zodat we nu een zee van ruimte hadden om te liggen. Toen ik als eerste (uit mezelf en alleen, zonder zetje) instapte volgeden de pups als lammetjes. Tot eergisteren gingen wij gedrieën gewoon aan de auto staan en moest ons baasje ons telkens onder onze poep een zetje geven. Vanaf nu stappen we zelf in !
Het baasje zegt mij telkens dat m mij nog eens ergens gaat vergeten en pas veel lter dat merken. Ik heb al sinds ik bij de baasjes ben mijn vaste plaats. Ik leg me telkens tegen de leuning van het baasje zijn zetel, zelfs in de spiegel ziet ons baasje mij niet liggen, ik laat mij dan ook nog niet horen van de ganse rit zodat het wel eens zou kunnen dat hij mij gewoon vergeet .
We hebben wel lang in de auto gezeten want de baasjes hadden om 8 uur nog afgesproken met Fred zijn beste maatje. Die is 59 geworden en trakteerde bij de Italiaan Il Forno in Zandhoven. Daar mochten wij ook nog eens uit de auto en na een hapje en een drankje voor ons mochten wij ook nog even in de auto.
Toen we thuis waren heeft ons vrouwtje weer het vertrouwde zakje uit haar sjakos getoverd met lekkere dingen. Ditmaal waren het restjes zalm en iets wat het baasje fruti di Mare noemde, Van Fred hebben we nog een knook van Osso Buco gekregen, maar das een probleem, één kalfsknook voor drie Drenten? We zien wel wie ze krijgt, waarschijnlijk hij/zij die het braafst is geweest deze morgen, we kennen m zo ondertussen wel onze baas
Voor de Drentenclubmatch van 29.08.09. Op 15.08.09 moeten de inschrijvingen binnen zijn als je wil deelnemen met je Drent aan de keuring en als je zelf wil deelnemen aan de ondertussen befaamde BBQ.
Hilde Bousard mailde ons dat er al verschillende ouwe getrouwe zich hadden aangemeld met hun honden.
Maar ook toekomstige Drenteneigenaars zijn welkom op deze clubmatch, Het is dé plaats bij uitstek om inlichtingen op te doen en kennis te maken met onze prachthonden (dat laatste klinkt ietwat pretentieus, maar t is nu eenmaal zo).
Zo kunnen wij de mensen die de afgelopen maanden kontakt opnamen met het puppycontact enkel maar de raad geven van die dag naar Heurne te komen en een babbel te komen doen met bestuursleden van de vereniging en met de gewone eigenaars.
Ook gaan onze Noorderburen weer met tal van honden aanwezig zijn. Vrij logisch, het ras is tenslotte afkomstig uit het Noord Oosten van Nederland.
Wat ook interessant is dat je ook kan kennismaken met tal van potentiële dekreuen als je ooit van plan bent van met je teefje een nestje te fokken. De bestuursleden kennen de verschillende stambomen haast uit het hoofd en kunnen je veel opzoekwerk besparen, Luc is daar een heuse krak in !
Nog één goede raad, klik op volgend mail adres en schrijf je on line in voor de Drentenclubmatch. Tot ziens , wij kijken er naar uit, hoe meer hondenzieltjes hoe liever !
René, mon Françaispréféree is verjaard, kom hij verjaart nu maandag maar vandaag was het feest voor notre Français préféree.
Wij leerden René en Nicole kennen de dag dat we verhuisd zijn naar Frankrijk nu 10 jaar geleden.Hij en Nicole runnen de Bar/Tabac/restaurant hier vlakbij en als je dan ons baasje een beetje kent of over horen praten hebt , dan weet je het wel zeker ?
Destijds nam René tegen zijn verjaardag drie dagen verlof, voor elke twintig jaar van zijnéén dag. Dat vond hij , en ook wij heel redelijk. Drie dagen het restaurant dicht, nooit gezien in t dorp ! Toch door ons niet.
Ondertussen is het restaurant gesloten en rookt het baasje niet meer. Een pintje aan de toog als we een lange wandeling maken is nog wel traditie en t baasje maakt wel dat de wandeling daar telkens passeert.
Vandaag waren de baasjes en ook baasjes vrienden zoals Mick en Min overbuur en Hugo en Mia, nog Belgen, bij René en Nicole thuis geïnviteerd voor een uitgebreide drink (apero) en uiteraard naar Franse gewoonte een aangepaste dejeuner.
Kogelrond zijn de baasjes hier vijf uur later terug gearriveerd, juist niet in de wind wegens aangepaste drankenen best vrolijk.
Bij het afscheid heeft het baasje aan de aanwezige genodigden gevraagd dat ze binnen tien jaar ook nog willen aanwezig zijn en voor de Engelse aanwezigen heette het same date , same place , same people, en everybody said right dus dat is ook weeral geregeld !
Belle
PS: de foto van René komt uit het archief, René staat in het midden van de foto met lichte pull. De batterij van t kodakske was eens te meer PLAT !
Een bouwvakker krijgt een nieuwe werkkracht op zijn werf De nieuwe blijkt bovendien een neger te zijn. Hij legt hem de instructies uit die gebruikelijk zijn bij het werken boven op de stelling:
Wanneer ik een vinger toon breng je cement naar boven, Wanneer ik twee vingers toon breng je bakstenen naar boven, en wanneer ik drie vingers toon, breng je me ne goeie koude Leffe.
Na een tijdje werken toont de bouwvakker aan de neger drievingers.
De neger kijkt naar boven en toont eerst zijn handpalm en dande buitenkant van zijn hand. De bouwvakker toont nogmaals drie vingers, en terug laat de negerde buitenkant van zijn hand zien en dan zijn handpalm.
De bouwvakker begrijpt er niets van en gaat razend naar beneden "Awel idioot, ik had toch duidelijk gezegd dat als ik drie vingerstoon, dat je me een koude Leffe moet brengen !" "Jawel, zegt de neger, maar ik vraag je gewoon nen donkere of nen bleke".
Dr. Nelly Mols, nog steeds onze steun, toeverlaat en raadgeefster.
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Even voorstellen
Begonnen als Bas & Belle blog is de hoofdrolspeler Bas noodgedwongen vervangen in de cast . Bas was de oudste met zijn vijftien jaar en toen hij overleed op 6 november ’08 stonden we in twijfel. Houden we de naam als Bas & Belle of gaan we hem aanpassen aan de actualiteit ?
In samenspraak met de lezers hebben we dan besloten het blog met dezelfde naam te laten voortbestaan als hulde aan die fijne kameraad die Bas steeds geweest is.
Nog geen week na het overlijden van Bas heeft Belle een prachtnestje gekregen met zes prachtpup’s. Vier reutjes en twee teefjes behoorden vanaf 12 november tot onze roedel.
In2008 moesten alle rashonden een naam krijgen die begon met een letter H. Zo kregen we een Hercule, Heros, Hera, Hadise, Harry en Harko. Hierbij zijn Hera en Hadise de teefjes.
Hera en Heros zijn bij ons gebleven zodat we het blog het Belle, Hera en Heros blog zouden kunnen noemen. Dat gaan we echter niet doen… Het is Bas & Belle en het blijft zo. Wat we wel gaan doen is de ondertitel aanpassen. “Dwaze belevenissen van twee prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden” gaan we aanpassen naar “drie prettig gestoorde” en dat prettig gestoord”is met die twee jonge nieuwkomers niet eens overdreven…
Ik ben Jan
