Ik ben Jan
Ik ben een man en woon in Vosselaar (B) / La Magdeleine (F) (België / Frankrijk) en mijn beroep is Technisch leraar autotechniek/carrosserieherstelling op pensioen.
Ik ben geboren op 05/09/1948 en ben nu dus 76 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Onze drie Drentsche Patrijshonden, tuinieren, klussen, auto's repatriëren voor VAB.
Ik ben sinds 1971 gehuwd met Simonne.
Sinds 1983 heb ik gans Europa doorkruist tijdens de vakanties om gestrande reizigers en hun auto's te repatriëren in opdracht van VAB. Sinds enige tijd ben ik met de depannages gestopt.
Zoeken in blog
Beoordeel dit blog
Op 02-02-2014 was Jeanny Wessels de 350.000° bezoeker van dit blog. Jeanny vertelt dat ze foto's van zichzelf niet graag heeft, maar voor eeuwige roem op dit blog wil ze samen op de foto met haar Lennaert.
Op 07-08-2012 was Karin Prince de 300.000 bezoeker van dit blog. Karin had graag een foto van haar twee troetels, Siebe & Lobke, om eeuwige roem te vergaren. Wij voldoen graag aan die wens.
Lees hier de belevenissen van vier prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden
Dit Bas & Belleblog is op deze plaats stopgezet omdat er geen foto's meer konden geplaatst worden. We zijn echter het Bas en Belleblog bis gestart. Daar kan je verder lezen onder deze link http://blog.seniorennet.be/bas_en_belleblog_bis welkom op het nieuwe adres en veel leesgenot
31-07-2013
Toestand onveranderd en 30 jaar..
Toestand onveranderd en 30 jaar..
Geraak er
maar uit wijs, uit zo n titel van een blogbericht. Het eerste deel van de
titel slaat op het internet en telefoon gebruik in Ferret wat nog altijd
ongewijzigd is. France Telecom is nog altijd op een ander actief en is nog
niet in de omgeving gesignaleerd om enige reparatie aan hun kabels uit te
voeren. We blijven dus vandaag ook nog beroep doen op onze vriendelijke
Belgische buurvrouw (op 600
meter van hier, maar met alleen velden tussen ons in) en
haar wel werkend internet.
De 30 jaar
slaat op onze gast op dit ogenblik, die hier gisteren namiddag gearriveerd is
met zijn camper.
Luc en ons
baasje kennen elkaar dit jaar, deze maand zelfs, exact 30 jaar. Beide zijn
gepensioneerde leerkrachten autotechniek. Luc in Antwerpen aan het Technicum
Londenstraat en ons baasje aan Horito Turnhout en KTA Herentals.
Maar daar
kennen ze elkaar niet van ze kennen elkaar van bij VAB Europech, de
buitenlandse bijstand voor automobilisten waar ze beide tijdens de
schoolvakanties gingen bij-jobben.
In juli
1983 hebben ze elkaar leren kennen in de garage van VAB in Zwijndrecht waar de
voertuigen van de repatriëringsdienst gestald stonden.
Samen zijn
ze goed voor enkele miljoenen kilometers over Europese wegen. En als ze samen zitten
komen de wildste belevenissen boven water in de verschillende Europese landen
waar ze te maken kregen met eerlijke, minder eerlijke en stinkend corrupte
ambtenaren. Die werden dan omgekocht met Belgische koffie en chocolade (uit den
Aldi). Maar ook met garagehouders en depanneurs die de chauffeurs probeerden op
te lichten en het allemaal niet zo eerlijk met hen voor hadden.
Boeken
kunnen ze schrijven over de jaren dat ze samen de wegen tussen de Noordkaap en
de Griekse eilanden onveilig maakten met hun zwaar gerij. Men kent hen zelfs
van Schotland tot Moskou en hebben prachtige reizen gemaakt waar ze dan ook nog
eens goed voor werden betaald.
Bij ons
baasje staat er een GPS op het instrumentenbord van de Masjebashi, maar die
hoeft bij ons niet meer te doen dan te zeggen waar men weer nieuwe
flitscameras hebben opgesteld.
Langs waar
die madam uit de GPS ons naartoe wil sturen luistert ons baasje al lang niet
meer. Zo lang zij binnen Europa blijven is er voor beide kameraden niet veel
onbekends op s Heren wegen
Dag drie
zonder telefoon en internet is ook alweer geschiedenis dag vier kondigt zich
stilletjes aan. Tijdens dag vier zijn er nog maar weinig verschillen te merken
als met dag één. In de straat waar de draden tegen de grond liggen heeft men
duidelijk nog niemand van France Telecom of van de internet providers gezien !
We zijn al
blij dat Ria in het gehucht la Billaudrie, een van de gehuchten aan de andere
zijde van La Magdeleine ons wil verder helpen met het ter beschikking stellen van
haar werkende telefoon/internet lijn.
Het is
dinsdag vandaag, dat wil zeggen dat tijdens de ochtend het gemeentehuis open is
en we ons beklag kunnen gaan doen bij onze burgemeester. Die heeft meestal wel
iets meer gewicht in de schaal te leggen dan een gewone abonnee bij
Orange/Wanadoo. Was het niet dat gans het gehucht zonder telefoon zat dan
zouden we niet reclameren maar ze laten zelfs niets weten na herhaalde klachten
van hun klanten !
Gisteren
hadden we Cartouche en Lennaert met hun vrouwtje op bezoek. Het baasje en de
zoon waren naar Ruffec om te gaan kayaken op de Charente, en dus kwam de
Wessels roedel bij ons buurten.
Dat
Cartouche en Heros nooit geen vrienden zullen worden, daar hebben wij ons al
bij neergelegd. Ons baasje heeft eind vorige week een extra bench gemaakt om
die twee uit elkaar te houden. Om beurten mogen ze dus een tijdje in de tuin
terwijl de andere in de bench gaat. Nu is die bench geen kleintje maar
opgetrokken uit vier Heras bouwhekken zodat de opgesloten hond toch een 9m² ter
beschikking heeft, incluis een waterbad + drinkemmer en een hok voor twee
honden. Die bench staat dan ook nog lekker in de schaduw van de hangar zodat
daar ook geen rechtstreekse felle zon schijnt. Die zitten dus heel netjes met
speeltjes, eten en drinken en zicht op de halve wereld
Laat ons
hopen dat we straks of morgen toch het blog weer kunnen aanvullen vanaf onze
eigen stek in Ferret, want zoals het nu gaat is er weinig plezants aan
Belle
& co
Zoek niet te veel want in vier dagen is er niks gebeurd...
Sinds de
nacht van vrijdag op zaterdag hebben wij in La Magdeleine geen telefoon of
internet verbinding meer.
De oorzaak
ligt letterlijk en figuurlijk in het buurdorp Villiers-le-Roux. Dat het
letterlijk ligt, daar bedoelen we de kabels van telefoon en elektriciteit die
letterlijk tegen de grond liggen omdat er verschillende bomen, struiken en
zelfs metalen golfplaten bovenop liggen.
Het is de
zware storm van vrijdagnacht die daar de oorzaak van is. Veel dorpen engehuchten zitten dan ook nog eens zonder
elektriciteit ! Het is een kleinere versie van de grote storm van 28 december
1999 . Toen waren we ook bij de elektriciteit-lozen en kregen we pas drie
dagen later, in de namiddag van oudjaar terug stroom. We hadden geluk dat er
terug warm water was en dat we netjes en fris gewassen de jaren 2000 konden
binnenstappen.
Zaterdag
toen we naar de markt van Rouillac reden konden we onderweg al flink wat schade
opmerken maar toen we vanochtend de krant kochten konden we lezen dat wij er
nog goed vanaf gekomen zijn ditmaal.
Druppelsgewijs
komen de berichten over schade binnen. Zo vertelde één van de buren dat de
school in Salles de Villefagnan, enkele kilometer hier vandaan vernield is door
omgewaaide bomen. Ook de dorpen Verteuil, waar we vorige week nog over
berichtten, en Barro waar we vorige weekzondag nog feest vierden blijken zwaar
getroffen te zijn door het noodweer.
Daarjuist
hebben we dan vernomen dat er aan de andere kant van ons dorp
wel
telefoon hebben en ook internet. Dus we gaan eventjes met de laptop tot bij Ria
om dit bericht op het blog te plaatsen.
Ja we
leven nog, en nog goed ook, alleen code orange van France météo heeft ervoor
gezorgd dat onze interne tprovider, toevallig ook Orangeniet veel kan doen voor
ons op het moment
Vanavond
mochten we mee. Waarheen wisten we bij aanvang niet maar het was met de auto en
dat is altijd goed voor een eindje rijden.
Bij
aankomst troffen we familieleden, erg dichte familie nog wel. Lucy vader
Cartouche en broer Lennaert stonden ons op te wachten. En we hebben samen
gespeeld dat het een lieve lust was.
Alleen
spijtig dat Heros en Cartouche geen goede vrienden meer zijn sinds Cartouche
dingen heeft gedaan met zus Hera, dingen die Heros niet meer kan sinds hij een
knip gekregen heeft. Heros kan het nog wel, maar er komt niks meer van en dat
zint de heer des huizes bij ons niet meer.
Wanneer
broer Lennaert dan ook nog eens veel belangstelling betoond voor al wat er
onder de staart van Lucy lekker ruikt, dan krijgt Lennaert gelijk drie teven
over zich !
Ons
hoofdbestuur heeft zich goed geamuseerd met het hoofdbestuur van onze
familieleden. Ze hebben eens goed bijgepraat en lekker samen gegeten.
We hebben
hen ook horen afspreken van morgen naar de 27° te gaan.
Hier in de
streek is de 27° een begrip. Dan is het in Rouillac die hele grote markt die
het ganse dorp bestrijkt. Wij mogen morgen niet mee want volgens ons wegens te
druk en ze trappen daar toch maar op onze poten.
Maar
morgen brengen we toch verslag uit hoe het was op de markt we zetten het basje
wel aan t werk .
Hoewel ze
het zelf waarschijnlijk liever anders zou hebben gaan we toch ons Lucy
feliciteren.
Voor twee
weken zijn we immers met een dieet gestart voor onze drie dikkertjes, te weten
Lucy (30,9 kg)
en Heros en Belle.
Vandaag
zijn we terug langs de dierenartsen praktijk van dr. Benoit Hans in Ruffec
gereden om het gewicht van Lucy te controleren na twee weken dieet.
Groot was
onze verbazing toen de geijkte weegschaal 29,950 kg aangaf !
Bijna een
kilo gewichtsverlies in die twee weken. Als dat geen proficiat waard is !
Wij zouden
Lucys gewicht graag rond de 28
kilo zien schommelen tegen de clubmatch van de Belgische
Drentenvereniging op 24 augustus. Nog vier weken te gaan en als we blijven
evolueren zoals we nu bezig zijn dan is dat streefgewicht makkelijk (?)
haalbaar.
Ook bij
Belle en Heros blijkt het dieet (op zicht) zijn vruchten af te werpen. Ze zijn
beiden nog wel wat in rijpere dameskringen volslank pleegt te noemen maar je
voelt met de nodige wil en moeite toch al terug ribben.
Het dieet
van Belle, Heros en Lucy bestaat s ochtends uit een dosis rijst aangevuld met
groene boontjes uit blik (Lidl, Makro) tegenover oud brood voorheen . s Avonds
bestaat hun eten uit een normale portie dieet brokken r/d van Hills, aangevuld
met een tegenover vroeger een halve portie vlees (ever, hert) .
Hera
krijgt de normale voeding die ze altijd al kreeg, die was op egwicht en hoeft
dus geen stinkend dure dieetvoeding. Maar s morgens krijgt ze net als de rest
van de roedel rijst met prinsessenboontjes.
Er moet
aan toe gevoegd worden dat bij drie van de vier op een normale wijze gegeten
wordt als vroeger. Alleen Belle maakt wat problemen met wat ze voorgeschoteld
krijgt. Ze wil niet eten samen met de anderen. Dat is al meer gebeurt dat onze
roedelleidster er een spelletje van maakt maar voor de baasjes is dat voldoende
om te zeggen we zetten de eetkom maar omhoog voor later. Dat omhoog zetten is
wel noodzakelijk omdat anders Heros of Lucy met de buit weg zijn ! Als je dan
even later haar de eetkom terug presenteert eet ze als normaal en dan schudt
ons baasje het hoofd en je ziet hem denken vrouwen hé
Wegens gezondheidsredenen zijn we op zoek naar een nieuwe
thuis voor:
Ciske Themke de
Sous la Chapelle, een teefje, geboren op 1 juli 2007te La Chapelle sous Uchon. Ze
heeft een Frans paspoort. Ze is gechipt. Stamboom: LOF 7EP.Hd.22
Haar moeder is Frans kampioen, haar vader komt ook uit een
kampioenenfamilie.
Ze kwam uit het eerste nestje van haar moeder Themke die
toen drie jaar was. Er waren vijf puppy's. Vader is Siep Muffty van Selihof.
Ciske is niet gesteriliseerd en slechts één keer per jaar
loops wat drie weken duurt.
De verplichte inentingen tegen rabies om ze mee naar het
buitenland te kunnen nemen zijn in orde.
De niet verplichte die hier plaatselijk worden gegeven
niet. Ze wordt wel op tijd ontwormd met Drontal Dog.
Ze krijgt alleen Frontline of nog schadelijker in haar
pels als we weken rondtrekken. Anders niet want dat is iets heel ongezond.
Ze krijgt nu sinds het laatste jaar Purina hondenbrokken,
daarvoor Eukanuba hondenbrokken.
Ze drinkt ongeveer 1,2 liter water per
dag. Ze slaapt in de bench.
Ze rijdt niet graag auto maar is niet wagenziek. Ze heeft
een hekel aan tunnels. In de wagen zit ze het veiligst in de bench anders
probeert ze op het baasje zijn schoot te geraken. (wat heel gevaarlijk kan zijn
als die juist de chauffeur is.)
Ze is het gelukkigst als ze vrij kan rondlopen in de
natuur maar ze zal je nooit uit het oog verliezen. Ze kan zeker niet hele
dagen alleen zitten want dan wordt ze heel ongelukkig. Ze is zeker geen hond om
in zo'n kennel in de tuin te steken.
Vervelend is dat, als we thuis komen of als er mensen
aanbellen, ze tegen de voordeur springt. Ze bijt wel niets kapot. Ze doet
ook vaak vervelend tegen andere honden. Dit is gekomen doordat ze eens hevig is
aangevallen geweest door een mannelijke scheper.
Verder stapt ze mooi mee aan de lijnband. Ze is gewoon van
steeds links te lopen.
Ze is wel heel schrokkerig maar je kan wel haar eetbak
afnemen zonder dat ze boos wordt. De dierenarts dacht dat dat kwam doordat ze
voor eten heeft moeten vechten toen ze nog in de nest zat. Dit lijkt me vreemd
daar ik ze daar bezig heb gezien en niet heb gezien dat ze iets te kort kwam.
Dus let ik wel goed op dat ze zo maar op straat niet de kans krijgt om als op
te eten.
Van
Lennaert, van wie we nog elke week bericht krijgen en gewoonlijk op maandag,
kwam het bericht deze week pas op woensdag. Dat gaat zo als de baasjes zelf
verlof hebben, dan zijn er weer andere prioriteiten, die tijdens het werkjaar
zijn blijven liggen.
Maar
vandaag zijn ze onderweg naar Frankrijk en plaatsen wij zijn verhaal over de
dagen voor het vertrek. Erg gerust is hij er blijkbaar niet in de anders zo
stoere Lennaert.
En we
willen ook nog dit zeggen over het baasje zijn reis gisteren naar
Compost-stella . Het laatste deel smaakte prima en het eerste deel daar gaan de
plantjes in de moestuin volgend jaar deugd van hebben. Toch weer een wonder hé
die Compost-stella .
Belle
& co
En dan
nu Lennaerts zieleroerselen
Bonjour,
De vakantie is begonnen! En wat doen de baasjes? Zonder mij, nog snel
een laatste bezoek brengen aan de Bende van Budingen. Alweer was het bijna
nachtwerk voor ze terug waren en vrouwtje was een beetje wazig. Onduidelijk is
of dat kwam door de warmte, de Grimbergertje, de plofkippen met een bierblikje
in hun kont, maanziekte, Weltschmerz, of toch te intensief puppy gesnoven!
Gelukkig heeft Christian goed voor Papa en mij gezorgd en hebben wij ook
een leuke dag gehad.
De puppys waren grandioos, 5 flinke doerakjes, met elk een eigen
karakter, klaar voor een volgende grote stap!
Vannacht vertrekken we naar Frankrijk om de hitte een beetje voor te
blijven. Het zal een lange reis worden, want er moeten de nodige kilometers
overbrugt worden. Frankrijk is een groot land met vele landschappen en met
alles der op en der aan. Ik zie wel of we in Drop of Draan terecht komen.
In de auto wordt ik altijd misselijk en jawel! in de allerlaatste bocht
vlak bij de bestemming deponeer ik netjes mijn maaginhoud in de vorm van
een warm dampend brood achterin de auto. Door mijn actie krijg papa het ook
zwaar en legt er nog eens netje een verse vlaai naast. Met ons erbij hoeven ze
niet naar de bakker!
Hopelijk valt het deze reis mee.
Door mijn afwezigheid zullen jullie mijn wekelijks stukje moeten missen,
verstoken van mail en Internet maar Lennaert is niet dom, die vindt altijd
wel een uitweg!
Het zal
wel geen zonde zijn wanneer we vertellen dat er in onze nabije Drentenkringen
plannen worden gesmeed op hoog niveau wat prestaties betreft en er hang ook nog
een spirituele en godsdienstig reukje aan.
Een paar
Drenteneigenaars hebben plannen om naar Compostella te trekken. Ja zeker, naar
Santiago de Compostella in het noorden van Spanje, meer bepaald in Galicië.
Just je bent mee, daar waar den Iglesias Sr over zong: http://www.youtube.com/watch?gl=BE&v=pQSoyYq-zUs.
Nu heeft
ons baasje niets met bedevaarten, de laatste keer mocht m nog niet met de auto
rijden en ging hetmet de fiets vanuit
Turnhout naar Scherpenheuvel en terug.
Neen bij
die Drentenliefhebbers die de barre tocht langs stoffige Belse, Franse en
Spaanse wegen gaan ondernemen is er geen baasje van ons te bespeuren. Zijn
reden om niet deel te nemen aan die voettocht hij vertelt dat m gans zijn
beroepscarrière met autos te maken heeft gehad en dat m op zijn ouwe dag geen
ambitie meer heeft om schoenzolen te verslijten. Zijn vier Michelinkes onder de
Masjebashi tot daar aan toe, maar schoenzolen No way ! ! !
Dus heeft
hij gepresenteerd van de logistieke ondersteuning te verzorgen. Dat ligt m
beter en assistance is noodzakelijk. Zeker als die bleinen en vermoeide spieren
op 65+ voeten en benen parten beginnen spelen !
Maaaar ons
baasje heeft er iets op gevonden ! ! ! Hij is daarstraks al eens over en weer
met den Husq naar Compost-stellageweest. Meer nog, er zijn zelfs fotos genomen ginds !
Om het
verhaal hard te maken komt hij hier af met staalharde bewijzen. Fotos vanuit
Compost-stella, kijk maar
Zegt de ene vriend tegen de andere: een
dilemma, wat is dat eigenlijk?
Antwoord van zijn maat:
Wel, niets is beter om het uit te leggen dan
een voorbeeld. Veronderstel dat ge door omstandigheden in een groot bed ligt met links van
u een bloedmooi meisje, rechts een homo.
Om precies
te zijn zaterdag 24 augustus 2013 heeft weer het jaarlijkse grote Drentenfeest
plaats. Het is nu, tegen de traditie in, niet meer in Heurne dat de clubmatch
van de Belgische Drentenvereniging plaats heeft maar aan de gans andere kant
van het land.
De
hondenschool samen sterk in Oud Turnhout is dit jaar de plaats waar het ganse
clubgebeuren gaat plaatsvinden.
Vanaf 9u30
verwacht het bestuur van de vereniging de Drentenliefhebbers vanuit alle
windrichtingen aan de Kinschotsebaan 2 te 2360 Oud Turnhout.
Makkelijker
te vinden kan niet meer want de Kinschotsebaan ligt parallel met de E34 snelweg
Antwerpen Eindhoven . Wanneer je afrit 25 neemt en je slaat af in de richting
Retie / Mol dan is het beneden aan het viaduct rechtsaf. Dan ben je al op de
Kinschotsebaan en een eindje op de baan zie je de hondenschool. De autos laten
we achter op de ruime parking even na de bocht. Er is ook plaats voor Campers
en Caravans voor mensen die van verder komen en al van vrijdag er een dag
/nacht Kempen van willen maken.
Nu we de
clubmatch vlak bij de Nederlandse grens laten plaatsvinden (op 8 kilometer van de
grens) denken we wel dat er verschillende Nederlandse Drentenliefhebbers de weg
naar de Belgische Clubmatch makkelijker gaan vinden.
We maken
er een fijne dag van, hopen op goed weer, houden de keuringen voor de honden en
genieten achteraf van een zeer verzorgde BBQ.
Moest er
toch een drupje een poging wagen van het feest te verknoeien, dan hebben wij
dat voorzien door drie tenten te plaatsen die samen haast 100 m² bescherming tegen de
regen en tegen de zon garanderen !
En nu je
Drentje inschrijven voor de keuring in de geschikte categorie. Ook niet
vergeten dat de baasje moeten inschrijven willen ze mee eten aan de BBQ.
Alle
inlichtingen over deze topdag van de Belgische Drentenvereniging kan je vinden
op de nieuwe site van de vereniging. Je kan daar ook het inschrijving formulier downloaden en online versturen. www.drentschepatrijshonden.be
Biecht anno
2013 Een zeer oude man, die woont in de omgeving
van Geleen,
ging naar de
plaatselijke kerk om te biechten.
De priester maakt het luikje open van de biechtstoel en de man zegt:
"Vader, tijdens de laatste wereldoorlog klopte er een mooie vrouw
op mijn deur en ze vroeg me om haar te verbergen voor de nazi's.
Dus ik verstopte haar op mijn zolder."
De priester zei: "Dat je dat gedaan hebt is fantastisch mijn zoon,
er is absoluut geen reden om dat op te biechten."
"Maar het is eigenlijk erger, vader.
Ze betaalde me terug met seks. Elke dag en twee keer in het weekend."
De priester zei: "Door dat te doen liepen jullie beiden bijzonder groot
gevaar.
Maar het is wel begrijpelijk dat in die omstandigheden twee mensen zich
zo gaan gedragen. Maar als je er echt spijt van hebt, dan zijn nu je zonden
vergeven."
"Dank je wel vader, dat is een pak van mijn hart.
Maar ik heb nog een vraagje: Zal ik haar vertellen dat de oorlog voorbij
is?"
Na het
onweer gisterenavond bij de aanvang van de BBQ hebben we nu juist de volle
lading overschot van wat ze hierboven nog hadden liggen over ons gekregen.
Wij
Drentjes mochten niet buiten omdat Belle het voortouw nam om dat onweer schrik
aan te jagen met luid geblaf en het zo te verjagen. Belle is nog altijd de
roedelleidster en ze neemt haar taak ernstig op.
Aan haar
roedel zal niets miskomen als zij het kan verhinderen.
Maar zoals
de titel al zegt, het was een echte wolkbreuk met een waar watergordijn tot
gevolg. Als we daar door waren gelopen waren we haast natter geweest dan
wanneer we waren gaan zwemmen in de Charente. Maar de regen heeft ook zo zijn
voordelen.
De
ondergrondse waterciterne is terug aangevuld en we zullen hem de eerst volgende
dagen niet moeten aanspreken. De tuin heeft ruimschoots haar bekomst aan water
bekomenen voor ons (voor de baasjes wil
dat zeggen) is dat een zorg minder wat betreft sproeien.
Ook het
gazon dat andere jaren al dor ziet van de zon heeft dit jaar zijn groene kleur
nog niet verloren door het natte voorjaar en heeft nu met deze bui terug
ruimschoots reserve gekregen voor de volgende week(en).
Het is nu,
net als gisterenavond,lekker fris en
het ruikt heerlijk buiten. Daar gaan wij eens snel van profiteren zie.
Gisteren
zouden we BBQen met de familie, maar tante Rita heeft een (h)oorontsteking en
dat kwam dus niet goed uit ( die (h) ervoor is op rekening van ons baasje)
Dus zouden
we vandaag BBQen als de pillen , drupjes en zalfjes van de pillendraaier in
Villefagnan zouden helpen. En dat deden ze, net als de oogzalf voor Belle en de
hoestsiroop voor ons vrouwtje. t Is een bekwame pillendraaier, en nog een
vriendelijke ook. Eentje die zelfs anglais praat, jammer genoeg doet m dat
ook tegen ons baasje omdat hij hoort dat ons baasje ook geen echte fransoos is.
En onechte fransoozen spreken anglais
allemaal !
Maar goed,
daar ging het niet over. Tante Rita voelde zich in staat om te komen BBQen.
Maar . We
schreven al dat de wind gedraaid is, en in het westen doemden grote dikke
regenwolken op die alsmaar grijzer werden, tot ze bijna zwart waren. En toen
kwam de donder en de bliksem.
De parasol
(tegen de zon) was niet meer nodig en kon dus worden opgeborgen. De BBQ
verhuisde onder de hangar,waar de
Masjebashi plaats moest maken voor een kook/bakplaats. De kussens uit de
stoelen werden binnen gehaald, en toen toen barstte het onweer los. Met
heerlijk veel frisse regen, een weldaad voor de tuin en voor de mensen !
Een half
uur, misschien drie kwartier kregen we regen en hagel, maar ondertussen had het
baasje de aperitiefhapjes, zijnde kippenvleugeltjes Mexicaine en provencale
al gebakken.
Toen zijn
we met vereende krachten er in gevlogen om alles droog te maken en de tafel
terug te dekken. Ome Luc gebruikte daarvoor wel een heel onconventioneel stukje
gereedschap.
In geen
tijd zaten we aan het eten terwijl alles geurde naar een opgefriste zomeravond
met een heel wat aangenamer temperatuur dan de 35° C in de zon deze namiddag.
En dank zij de regen/onweersbui hadden we dé avond om van te dromen. En zoals
steeds, en ondanks het dieet van Belle, Heros en Lucy, hebben we toch nog allen
lekker mee gesmuld
De Amerikaanse
president Barack Obama en
onze (Nederlandse)Koning Willem-Alexander wonen een demonstratie bij
van een tele-tijdmachine die 100 jaar in de toekomst kan kijken.
Allebei willen ze de machine uitproberen, en mogen ze de
machine 1 vraag stellen.
Barack Obama begint : 'Waar staat Amerika binnen 100 jaar ?'
De machine ratelt, rinkelt,... print uiteindelijk een document af.
Obama leest het volgende :
Het land is in goede handen van een republikeinse
president, er is nog weinig misdaad, de Taliban is verslagen,
Noord-Korea is een democratie. De economie is in goede
doen, er zijn geen problemen.
Koning Willem-Alexander denkt : "Mm, niet slecht die machine" en
waagt zijn
beurt.
Hij vraagt : "Waar staat Nederland binnen 100 jaar ?"
De machine treedt in werking, ratelt, rinkelt en print uiteindelijk
een document af.
Willem-Alexander neemt het document, ... gevolgd door een akelige stilte.
Obama vraagt dan : "Wel, wat voorspelt hij ?
Lees het eens voor .."
Willem- Alexander stamelt : " Hmm..Ik kan 't niet lezen !
't Is in het Arabisch !! "
K.P.
Wij hadden zeker gedacht dat Karin hier de kans zou
gegrepen hebben om hun eigen koning W.A. van Oranje in de mop te vervangen door
onze eigen nieuwbakken koning Flippe den eerste van België, en er gelijk een
Belgenmop van te maken, maar ze heeft haar kans verkeken ! ! !
En dat
hebben we gemerkt deze ochtend. Zowel wij, de hondjes als de baasjes, hebben
zich verslapen deze ochtend. Daar zal het feestje van eergisteren beslist nog
mee te maken hebben, maar de hoofdoorzaak is de veranderde windrichting.
Wij hebben
vandaag in La Magdeleine een zuchtje westenwind, geen felle wind maar genoeg om
niet rond zes uur in de ochtend gewekt te worden door het lawaai van de
machines die de LGV* aan leggen.
Die
machines horen we enkel wanneer we, zoals de voorbije weken, met oostenwind te
maken hebben .
Gisterenavond,
nochtans op een zondag, zijn alle pikdorsmachines uit de streek plots op de
velden verschenen om alle graan dat ze nog konden afdoen ook daadwerkelijk in
de schuur te krijgen voor er een onweer zou komen. Ook dat onweer waar we
gisteren al melding van maakten is overgedreven.
Ons baasje
zegt spijtig voor ons, maar gelukkig voor de boeren, want voor hen maakt zon
onweer hun seizoen (jaar) goed of slecht.
Wij hebben
gisterenavond nog van de gelegenheid geprofiteerd om met het baasje terug een
lange wandeling buiten te maken. Een groot deel van de velden rond het
gehucht is al gemaaid en nu kunnen we terug onze gangen gaan op de
stoppelvelden. We kunnen terug muizenholletjes gaan zoeken en de bewoners opgraven
zonder schade te berokkenen aan de gewassen.
Vorige
jaren, toen we nog volop aan graanjumpen deden, waren er op sommige plaatsen
in de velden grote plekken graan platgetrapt door ons bij het muizen treiteren,
en ons hoofdbestuur zag dat niet graag gebeuren. Nu heeft ons baasje de
voorbije weken s avonds met ons in de tuin geoefend en gespeeld (plaats
genoeg) zodat we s avonds toch nog genoeg beweging hadden gehad voor we gingen
slapen. Dit jaar zijn de velden volledig ongeschonden gebleven en de velden
zagen er echt mooi uit . Vanaf vandaag, en toch zeker als alle graan gemaaid is
hebben we weer kilometers ver de plaats om te rennen en alles wat vliegt en
loopt op te sporen.
We moeten
van ons baasje wel uit de zonnebloemvelden weg blijven. Niet omdat we daar
schade kunnen veroorzaken, maar omdat hij ons daar niet in kan zien lopen. En
vermits dat de velden hier telkens vele hectaren groot zijn bestaat de kans wel
eens dat de baas weer veel uren moet spenderen met wachten vooraleer wij de
juiste uitgang van het veld hebben terug gevonden .
Belle
& co
*LGV:
Ligne a Grande Vitesse, de nieuwe spoorbaan die ze aanleggen voor de TGV Parijs
Bordeaux.
Cest pour
toi zong Sylvie Vartan in de jaren zestig http://www.youtube.com/watch?v=ggaWxb8i4nUmaar ook la plus belle pour aller danser http://www.youtube.com/watch?v=8Tj6kYfAmt8
en ook die liedjes waren gisterenavond (nacht) de toppers op het feestje ter
gelegenheid van de 50° verjaardag van onze Belgische vriendin Ria hier in het
dorp.
Zo kregen
we ook nog van Johnny Hallyday, de ex van Sylvie Vartan, Da Dou Ron Ron http://www.youtube.com/watch?v=LkZbYW6fcs4
. Inderdaad van Johnny en niet de originele versie van de Crystals. Want dat
Engels verstaan die Fransoozen en dan is er wel één of andere franse zanger
die er een franse versie van maakt.
En zo ging
het de ganse avond door, gans het repertoire van wat in de jaren zestig op de
juke-box van den bowling in Turnhout stond . Op enkele Engelse toppers van de
brave Engelse groepen als the Kinks, Peter & Gordon en Donovan na waren
al die 45 toerenplaatjes op die juke-box van Franse origine. En dat lag ons
baasje wel vertelt hij altijd als er weer zon ouwe kraker op de radio komt !
t Baasje
heeft dus gisterenavond duchtig meegezongen in het toevallig gevormd gemengd
Frans/Belgisch koortje
Nu moet
hij dringend nog eens een Duvel gaan drinken bij Bernard in Tusson. Die is in
zijn jonge jaren nog gitarist geweest bij les Phantomesin de tweede versie,
een op Shadows leest geschoeide Franse muzikale groep die destijds de fameuze
lolympia in Parijs gehaald heeft, en dan ook al die in Frankrijkwereldberoemde sterren hebben begeleid.
Nu gaan we
de laptop dicht leggen want het rommelt in de verte,en vermits alle
elektriciteit- en telefoondraden hier nog aan palen in de lucht hangen,
koppelen wijzoals vroeger, nog steeds
de dure apparaten af bij een naderend onweer. Als we morgen middag nog niet
online zijn dan is het weer zo ver. Bliksem ingeslagen en geen ellentrik en
telefoon en dat misschien wel voor enkele dagen
Ons
hoofdbestuur was gisterenavond (en een stuk in de nacht)uithuizig en wij hadden dus huiswacht. t
Moet een vriê goed feestje geweest zijn want het duurde eindeloos tot we de
Masjebashi terug hoorden aankomen.
Reden van
de uithuizigheid Ria onze medebelg in La Magdeleine en raadslid in onze
gemeenteraad, is Sara geworden.
50 Jaar is
ze dus geworden en we zijn dat gaan meevieren in de feestzaal van Barro, een
gemeente in buurt. De baasjes hebben zich kostelijk geamuseerd en lekker gegeten.
Aanvankelijk was het hoofdbestuur wat bang om met deze heersende temperaturen te
gaan feesten in een zaal, maar dat was buiten de waard gerekend. Ria had zowat
de enige zaal met airco uit de buurt afgehuurd en dat konden de zowat 120
gasten uitermate appreciëren.
En die
gasten waren een mix van Fransen en Belgen. De Fransen kwamen uit onze regio en
daar zaten dus ook al flink wat bekenden tussen en de Belgen kwamen uit het
ganse land, van Aalst tot Dilsen-Stockem.
t Schijnt
dat ons baasje flink over ons Drentjes heeft moeten vertellen en dat er zelfs
gasten waren die maar al te goed ook (Drenten)bekenden van ons baasje kenden in
Erpe-Mere (je bent over de tong gegaan Peter en Lieve !).
Straks is
er nog een feestje, maar dan hier ten huize. Tante Rita & co die op
vakantie zijn hier in de buurt komen BBQen met de ganse familie. Wij zijn de
les gespeld dat we niet mogen opspringen en ons kalm moeten houden want de
kleinkinderen van tante Rita zijn wel een chihuawa dinges gewend, maar geen
vier felle Drenten Kalm houden is voor ons de boodschap, en dat loont zich
waarschijnlijk ook in hetgeen wat van de tafel valt
Dan gaat
er ook nog een feestje door in t Paleis in Brussel waar onze Albèèr de
Koninklijke fakkel doorgeeft aan zijn zoon de Flippe maar daar zijn de
baasjes niet uitgenodigd Dat gaat onze Nederlandse vrienden mogelijk wat
jaloers maken, want vanaf vandaag hebben hun zuiderburen twee koningen en drie
koninginnen ! Daar gaan we straks toch even de TV voor opzetten zegt het
baasje, zo dikwijls maak je dat niet mee een koningswissel.
Nog op TV
zal het straks groot feest te zien zijn op de Champs Elysee in Parijs. Daar
staat op het hoogste schavotje de eerste van geboorte Afrikaan die met de
bloemen gaat lopen. We kunnen nu wel zeggen dat Chris Froome terecht de Tour de
France heeft gewonnen. Maar ook in Olen, bij ons in de buurt gaat het terecht
feest zijn wanneer Jan Bakelants terug in t dorp komt binnen gereden. Want die
heeft een prima eerste tour gereden en zich flink geweerd in het bergop rijden.
En wij
viertjes kijken uit naar deze namiddag en kijken angstvallig uit naar wat ons
toegestopt gaat worden van de BBQ Tante Rita komt weet je nog wel, en die
noemen wij niet voor niets de koekjestante
Deze
cijfers stonden deze ochtend onderaan de fotos die het baasje nam met het
ondertussen alom bekende kodakske van ons baasje !
Op 26 juni 2010 was dit het "nief Kodakske". Vandaag 10.000 foto's op de teller !
De Sony
DSC-HX1 heeft sinds hij hier in huis kwam op 26 juni 2010 al 10.000 fotos
voortgebracht.
"Nief Kodakske's" voorganger, ooit ook een "Nief Kodakske" geweest...
Haast al
die fotos zijn genomen in functie van ons, de vier Drentjes en het blog.
Het is
voor ons een record aantal fotos genomen met één en hetzelfde toestel want het
vorige toestel, ook Kodakske genoemd, is gestrand rond de 8200 fotos. Maar
ook dat toestelletje is nog altijd niet afgeschreven en doet dikwijls dienst
als reservetoestel. Meestal geven we dat in leen aan kinderen die mee doen aan
een Drentenwandeling en zelf geen foto apparaat bij hebben. Achteraf sturen we
hen dan de door hun gemaakte fotos via email.
Nu wilde
ons baasje van foto 10.000 een specialleke maken en dat is ten dele gelukt,
ten dele mislukt.
Iets wat
we hier in La Magdeleine nog nooit hebben gezien in de veertien jaar dat we nu
hier zijn, gebeurde deze ochtend toen het baasje in de badkamer was. Hij hoorde
een geluid dat typisch het geluid is dat we kennen van onze drinkemmer die
gevuld wordt onder de buitenkraan. Maar het was een geluid van gans andere
oorsprong.
Je ziet de ballon nog juist landen tussen boom links en dak rechts...
In de
velden juist buiten ons gehucht deed de piloot van een warme luchtballon
verwoede pogingen om zijn luchtschip netjes op de baan, tussen twee graanvelden
in aan de grond te zetten. Dit is de vaardige luchtvaarder (zou een titel
kunnen zijn van een Suske & Wiske album) dan ook perfekt gelukt. Het
baasje, die zich aan het fatsoeneren was, heeft dan snel werk gemaakt om
fatsoenlijk voor de dag te komen, en is met de fiets en kodakske naar het
gebeuren toe gereden. Foto 9999 en foto 0001 waren een feit !
Vakkundig neergezet op de weg tussen de rogge en de tarwe Enkel
spijtig dat de waterstraal in een plastiek emmer en de gasbrander van een
Montgolfière ongeveer hetzelfde geluid maken, anders hadden de fotos gans
andere beelden opgeleverd.
De fotos
zijn dan wel niet spectaculair ze zijn wel bijzonder als belevenis voor het
gehucht !
De
aangekondigde regen van daarstraks was een maat voor niets. Het baasje was naar
de bakker en de krantenshop geweest in Villefagnan. De voorruit van de
Masjebashi was nat geweest, maar genoeg regen om de voorruit proper te krijgen
is er niet gevallen. Het baasje heeft behoorlijk moeten bij sproeien om de ruit
terug een beetje doorzichtig te maken !
We hebben
het hoofdbestuur horen zeggen Belle jij bent nat maar genoeg nat om er een
handdoek bij te halen was duidelijk niet nodig .
Het
eindresultaat is dat we deze week één maal niet hebben kunnen buiteneten. Deze ochtend waren de tuinstoelen rond
de tafel nog nat, maar tegen de middag aan was alles terug opgedroogd.
Voor
morgen zegt het weerbericht nogmaals dat het heel mooi gaat worden. Hier en
daar kan er lokaal nog wel eens een onweer de kop opsteken maar dat zijn we wel
gewend. Dat zijn toestanden die je er moet bijnemen, het zou typisch Frans
zijn.
Onze
baasjes denken echter dat we nog een serieus onweer kunnen verwachten. Wij hebben
wat zij noemen het ezel, waarmee ze dan bedoelen dat we enkel oren hebben om
te horen wat we graag horen. Wat men bij de noorderburen Oostindisch doof noemt
! En ook omdat we lijnrecht tegendraads zijn
Het dieet
dat onze baasjes aan ons hebben opgelegd begint duidelijk zijn vruchten af te
werpen zegt het baasje. Het vrouwtje zegt dan dat het baasje aan wishfull
thinking doet. Wat dat was hebben we moeten vragen aan de baasjes en t
vrouwtje zegt dat het zoiets is als de klokken van Rome Als je het maar hard
genoeg gelooft dan zie je de klokken ook ECHT vliegen !
Maar
volgende week donderdag zijn we dan twee weken bezig met het dieet en gaat het
baasje met Lucy terug naar de dierenarts om Lucy terug op de weegschaal te
zetten Waarschijnlijk heeft m dan ook een nieuwe zak brokken nodig, en die
hebben ze alleen maar bij de dierenarts.
Het baasje
heeft uit voorzorg de parasol al maar bijeen geklapt en binnen gezet want de
lucht is grijs in de Charente vandaag, en France météo gaf kans op onweer als
weersvooruitzicht voor vandaag !
We zijn er
niet kwaad om, de laatste dagen is het echt warm en we hoorden de term
canicule al vallen. Met canicule bedoelen de Fransen hondsdagen of hittegolf,
en daar had het de laatste dagen echt wel veel schijn van.
Een
stevige bui zou veel van het stof dat momenteel rondvliegt tegen de grond kunnen
houden.
Want er is
veel stof in de lucht. Daar zorgen de werken aan de LGV voor, waar ze met hun
monster trucks haast voor zandstormen zorgen. En dit terwijl er op de werken
constant een ploeg aan het werk is om stof te bestrijden !
Maar ook
de landbouwers die al beginnen oogsten zijn zorgen voor stofbuien van
graanafval van het dorsen uit de ook al immense machines.
En dan
zouden we graag terug wat extra reserve water krijgen in onze ondergrondse
citerne. Dat is een ondergrondse betonnen kuip van ongeveer 30 m³ regenwater die we ter
beschikking hebben om de moestuin en de planten op de koer te begieten,
aroseren zeggen wij hier.
Het is nu
afwachten wat komt er, en wat drijft over ? En het is weer het probleem van
altijd. Als het gaat regenen hebben we medelijden met onze buur boer Serge, die
dan weer enkele dagen zal moeten wachten om zijn rogge en tarwe binnen te
doen Want van nat graan zijn ze bang bij de coöperatieve. Nat graan kan immers
gaan gisten, en ontploffingsgevaar in de grote silos waar het natte graan ligt
opgeslagen is dan niet denkbeeldig.
We gaan
netjes afwachten wat het gaat worden vandaag. Het maakt ons niet veel uit. We
zijn tevreden met goed weer, en een bui maakt ons ook al gelukkig.
Het baasje
heeft toch naar de koers gekeken maar het was met het nodige voorbehoud en hij
heeft met plaatsvervangende schaamte gekeken !
Zouden die
toeschouwers zelf nog naar de TV durven kijken als zij zich, al dan niet in
overjaarse carnavalpakjes, achteraf zouden bezig zien aan de rand van de weg ?
Dat ze dan
ook kleine kinderen niet aan de hand houden en ze dan nog laten meelopen met de
renners getuigt van een extreem laag IQ of een extreem hoog alcoholverbruik.
Die kinderen hebben immers enkel die eerste renner van de groep in het oog en
niet de achteropkomende renners of volgwagens en motorrijders ! Hoeft daar nog
een tekeningetje bij
Dat ze
zich belachelijk willen maken, dat doen ze zichzelf aan, maar dat ze dan ook
nog eens op de ruggen, al dan niet vriendelijk bedoelt, van de renners gaan
slaan, slaat alle fatsoennormen.
Dat er dan
af en toe toch eentje een mep op zijn eetkamer krijgt is niet meer dan juist,
maar kost de renner wel kostbare energie en tijdverlies.
Men zou
die begeleidende motorrijders zo af en toe eens moeten toelaten van eens met
uitgestrekte arm langs die rijen toeschouwers te laten rijden
Neen, voor
ons baasje kan dit allemaal niet.
In
Limburg, zowel Belgisch als Nederlands, in Herenthout en Aalst, toch bekende
carnavalstreken zouden ze blij zijn met die 700.000 pipos die nu de flanken
van Alpe dHuez ontsierden.
Maar daar
is het dan februari en officieel carnaval. Hier was het juli en Tour de France,
wat toch iets geheel anders is dan carnaval.
Volgens een
reporter was ook het bierverbruik gisteren en vandaag daar op de flanken van de
berg een veelvoud van het toch ook niet misse debiet van de bierkranen tijdens
de carnavalperiode !
Het is
net als gisteren weer warm vandaag. De baasjes hebben hun voorzorgen al genomen
en hun boodschappen deze morgen al gedaan. Wij mochten thuisblijven want met
deze temperaturen is het dierenmishandeling om dieren in een warme, zeg maar
bloedhete auto, achter te laten wanneer zij in een winkel binnen zijn.
Het zal
weer Tour kijken zijn deze namiddag. Lekker warm tegen het baasje aan voor de
ene, lekker fris in de keuken tegen de frisse tegels voor de andere. Het is
vandaag Hollandersdag in de Tour. De rit gaat immers van Gap naar l Alpe
dHuez en net wat de Mont Ventoux voor de Belgen is, zo is de Alpe d Huez den
Hollanderberg.
Iets na
de middag kregen we al wat beelden op TV van op de flanken van de berg. De
beelden waren vannacht genomen en wat we kunnen verwachten van de toeschouwers
voorspelt niet veel goeds. Bendes zatte toeschouwers bemannen de boorden van de
weg want de alcohol vloeide al in beken. En dat terwijl de regen in bakken naar
beneden viel ! Dat belooft voor straks zegt het baasje, maar als het te
gortig gaat worden is er nog altijd de uit knop op de afstandsbediening !
We
kregen ook nog wat hersenspinsels vanuit Roosteren waar ene Lennaert al last
heeft van vakantiekriebels .
Over
die kriebelingen leest U op de volgende regels
Lennaerts
vakantievooruitzichten en zo
Ici
Lennaert, ici Tour de Capriolen,
Na
weken kwakkelen met mijn gezondheid en gemoedstoestand ben ik weer helemaal het
mannetje!. Mijn drollen zijn weer smakelijke vulling voor worstenbroodjes en
mijn sombere buien, en Ive got the blues zijn voorbij. Wat het
nu geweest is? Dat blijft een groot raadsel. Maar iedereen blij, ik, de baasjes
en vooral de dierenarts!
Alles
staat nu in het teken van de vakantie! Baasje en zoonlief verkeren al enkele
weken in vakantiestemming, maar vrouwtje moet nog een week ploeteren en dan zal
ook zij haar tas in een hoek kunnen schoppen en weer na 3,5 week in diezelfde
tas de trommel met beschimmelde boterhammen terug vinden.
Mijn
leven is alleen maar vakantie, ik hang wat rond, schrok mijn eten naar binnen,
lebber luidruchtig aan de waterbak, plaag de kat, krabbel wat achter mijn oren
en aan mijn kont en laat dat nu weer net vrouwtje gezien hebben. Preventief
schiet ze weer in de startblokken en wordt de doos met Anti spullen
tevoorschijn gehaald. Anti luis, anti worm, anti vlo, anti teek, een heel
arsenaal en dan ook nog eens in viervoud want hier lopen ook nog kattige wezens
rond met een rothumeur!
Om de
tel niet kwijt te raken heeft huize Wessels alle Anti spullen al jaren
vastgelegd in een Excelbestand. Harstikke handig zou je zeggen, je weet precies
wie, wat gehad heeft en op welke dag. Het zou handig moeten zijn, maar
aangezien hier iemand is die geen afscheid kan nemen van sommige zaken sta ik
onderaan de lijst en boven mij staan allemaal dooie! Stomme namen zoals Timo,
Kaatje, Pukkie, Vosje en Loeki. Pffff. Dat zijn toch geen namen voor stoere
dieren! En dat ik op en dooielijst sta bevalt me al helemaal niet!
Maar
vandaag heb ik dus al via een lekkere kauwtablet mijn preventieve wormkuur
achter de kiezen en zal deze week nog het vlooien gedoe achter mijn oren voelen
plakken.
Tijdens
de grote computer schoonmaak kwam vrouwtje mooie fotos tegen van ome Faes
met .misschien dan toch Lucy. Het bandje is niet te zien en de bruine platen
op de rug ook niet. Het is niet Lobke, niet Lily Lou, ik zeker niet, niet
Lando daarom dan toch nog een tweede foto erbij. Diegenen die zijn hond
herkent kan zich melden of is het toch Lucy?
En met de
kersen zijn we klaar, wat er nog aan de boom hangt mogen de spreeuwen en merels
hebben. Maar die zijn op vakantie naar noordelijker streken denken we, want van
daaruit komen alleen maar jaloerse mails van mensen die met een leeg gepikte
kersenboom zitten. Leeg gepikt door de vogels die normaal hier moeten zitten.
Wij vinden
het wel spijtig dat er dit jaar maar weinig zwaluwen rondvliegen. Tot voor twee
jaar hadden we elk jaar minstens één nest met piepende grootbek zwaluwen. Nu
zijn alle zwaluwkuikens bij ons grootbek zwaluwen omdat ze zo veel lawaai maken
en zulke honger hebben.
De oudjes
zwaluwen kunnen amper volgen met die hongerige kelen vol te stoppen. Toch wel
raar dat ze niet meer terugkomen naar hun vertrouwde nestjes.
Zoals we
deze ochtend al meldden zijn we deze namiddag amper buiten de deur geweest .Bij
het baasje kijkend naar de oersaaie tijdrit in de ronde. Niemand van ons heeft
zogezegd geslapen maar niemand kan iets van de koers vertellen. Of toch wel iets,
de uitslag die na het binnenlopen van Froome op het scherm is verschenen !
Spannende
dag vandaag ? Vergeet het, hopelijk is het morgen wat frisser en gaan we terug
naar een actiever Drentenleven toe.
Zegt ons
baasje en daar wil hij mee zeggen, t is niet te doen dat weer buiten, veel te
warm en drukkend weer. Je zou kunnen zeggen dat het op onweer gaat uitdraaien.
Net zoals gisteren namiddag, toen heeft het ook in de verte gerommeld. Den
bompa zegde destijds tegen de kinderen niet bang zijn, das een camion die
zijn lading kasseistenen afkieperd . Zo klonk het ook gisteren, kasseien die
tegen de grond vallen !
Ondertussen
blijven we zoveel mogelijk binnen tussen de dikke muren van het huis. Het
hoofdbestuur houd de vensterluiken dicht tijdens de uren dat de zon kan
binnenschijnen. s Nachts gaan de luiken terug open en komen de vliegen horren
in de ramen te staan. De frisse (?) nachtlucht kan dan voor een fris briesje in
de huiskamer zorgen .
Nog een
favoriet plaatsje is de kuil onder de rozenstruik die alsmaar dieper aan het
worden is.
Het
vrouwtje heeft niet graag dat we daar gaan liggen want bij elke nieuwe
gebruiker werpen we weer een heleboel stof op. De wortels van de struik komen
bovengronds te liggen en het stof dwarrelt tot in de woonkamer, en daar is t
vrouwtje ook al niet blij mee.
Ondertussen
hebben we ook nog een gezamenlijke vijand. Die rosse kat van de buren is een
heel mooie , echt een heel mooie poes maar als ze ons zo blijft treiteren en
uitdagen gaat er veel mooi vanaf zijn als we ze eens vast krijgen. Kijk nu zelf
hoe ze ons op het dak van de schuur tegenover onze tuin gaat zitten uitdagen,
half verscholen achter het bladerdek van de boom.
Zo
dadelijk gaan we naar de (dikbetaalde) slaven van de weg kijken die vandaag een
klimtijdrit met twee serieuze helling onder de wielen moeten krijgen. Ons
baasje zegt dan dat hij al begint te zweten als hij die gasten over het kokende
asfalt ziet rijden. Wat moeten die mannen dan zelf wel niet afzien ? Maar ja
voor de centen en de faam doen sommigen toch wel heel veel ! Wij doen alvast N
I E T mee !
Neen, niet
bang zijn, het gaat niet over die horrorfilm uit 1983. Daar is het te laat voor
geworden vanavond en we willen niemand slapeloze nachten bezorgen. Het gaat
hier om die schaarlift die ons baasje eind juni kocht op de veilingsite Troostwijk.
Hij kocht
die terwijl we nog in België waren, maar toen ze op 25 juni moest opgehaald
worden in Best in Nederland waren wij al in La M.
Het baasje
heeft toen een over en weertje gemaakt
Frankrijk-België-Nederland-België-Frankrijk.
De
schaarlift heeft hij toen bij ozze Dré, zijn broer, in de garage gezet omdat
hij toch wel enig nazicht noodzakelijk achtte vooraleer hij er een tocht van goed
achthonderd kilometer mee zou aanvatten.
De
schaarlift reed dan wel, of ze nog werkte voor het doel waar ze voor gemaakt
was, was nog maar de vraag.
Ons baasje
kent echter zijn broer maar al te goed en verwachtte wel dat die dat ding
niet zo maar in zijn garage liet staan zonder het op werking te testen Onze
baas kent zijn Pappenheimers hé
En vandaag
kregen we een mail in onze mailbox met als titel zonnebaden in Beerse.
Dat de
hoogtewerker voor zoiets gebruikt zou worden tartte toch alle verbeelding. Maar
wat bij de meeste mensen verbeelding is, dat is goed voor keiharde realiteit
als je Faes noemt !
Broer Dré
heeft de hoogtewerker gebrtuikt om zon vijf-zes meter boven de grond te gaan
zonnebaden ! Geen schaduw, geen storende gapers, geen aan je voeten likkende
boxer Yndhi, alleen totale rust daarboven !
Uiteraard
geven we je de fotos te zien, zoiets zie je maar once in a life time
Deze
ochtend merkte het baasje dat er in de rangschikking van het seniorennet een
bekende blog terug opgedoken is. Het blog van Fons Nicolay dat haast een jaar
uit de running was is terug samen met de aparte kijk van Fons op eten en koken.
De twee
blogs van Fons, keukenweetjes en keukenverhalen waren twee van de favoriete
blogs hier ten huize.
Vorig jaar
rond deze tijd is Lief, de echtgenote van Fons overleden en we begrijpen maar
al te goed dat de zin om dagelijks een prettig verhaaltje op je blog plaatsen
je dan niet ligt.
Maar nu is
Fons back in town en we gaan hem terug met volle goesting volgen.
Waarschijnlijk gaan ook verschillende lezers van onze blogs ook tevreden naar
het blog keukenverhalen terugkeren.
We wensen
Fons in elk geval veel inspiratie en tijd toe om zijn Blog terug aan de top te
brengen op het seniorennet. Wij kijken er alvast naar uit.
De vaste
bloglezers zullen wel weten dat we dagelijks twee identieke blogs op het www
loslaten.
Op
Valentijnsdag 14-02-2008 zijn we op het seniorennet het Bas & Belleblog
gestart. Dat blog loopt dus intussen al vier en een half jaar met twee tot drie
berichtjes per dag.
Het Belle,
Hera & heros blog op bloggen.be is gestart op 28-12-2011. We zijn dit
blog gestart omdat op een bepaald moment het Bas & Belleblog erg traag
opstartte en niemand daar een oorzaak van kon aanwijzen. Sommige lezers hebben
de openingstijd gecronometreerd en kwamen uit op drie minuten ! Dat was de
enige reden om een tweede parallel blog op te starten. Inmiddels is ook dat
Belle, Hera & Heros blog al meer dan een anderhalf jaar online.
Nu zijn er
bij zowel het seniorennet als bij bloggen.be lijstjes waar je de rangschikking
kan raadplegen die een beeld geven van het aantal bezoekers. En ook het aantal pageviews
per categorie en in het totaal van het aantal blogs.
In al die
jaren hebben wij een behoorlijk vast publiek verkregen en dat vertaalt zich dan
ook in mooie rangschikkingen en cijfers.
Het baasje
heeft dat gisteren op de nieuwsloze dag eens allemaal uitgepluisd en op een
rijtje proberen te zetten. Waarvan hierna het resultaat
Zo kan je
in de linkerkolomvan beide blogshet
aantal pageviews aflezen sinds het blog gestart is. Voor het Bas en Belleblog
zijn dat 330.000 views en voor het Belle, Hera & Heros blog 75.500 . Dan
komen we samen voor beide blogs op 405.000 views in vier jaar. En dat alleen over
twee blogs waar de hoofdrolspelers vier Drentsche Patrijshonden zijn die
vertellen over hun belevenissen in België en Frankrijk
Op
onderstaande fotos, die genomen zijn van het laptopscherm zie je waar de blogs
op rangschikking staan.
Eerst
staat het Bas & Belleblog op het seniorennet met algemene rangschikking en
daarna in de eigen huisdier categorie.
Daaronder
vinden we de rangschikking op bloggen.be van het B,H,&H blog.
Belle
& co
Algemene bij seniorennet
5° plaats in de categorie huisdier bij seniorennet
t baasje
zou beter schrijven G E E N nieuws. Er is totaal niets gebeurd in Ferret
LaMagdeleine in de rustige Charente.
We zijn
opgestaan, hebben gespeeld, Lucy heeft met koebeest rond gezeuld,
Hera heeft
haar knuffel proberen af te pakken. We hebben geslapen, weer gespeeld gegeten
en nog wat lawaai gemaakt naar die verlaedijde kat die verdraaid goed weet dat
ze vrij spel heeft aan de abdere kant van onze hondproof afsluiting.
Wacht maar
eens tot we plots toch buiten kunnen. Dan hoeven we er niet meer op te jagen.
Die krijgt dan terplekke een hartaanval en dan hebben wij ze maar voor het
oprapen, net als een dummy !
Wat wel
een beetje wereldschokkend is zonder dat we het zelfwisten is een foto vanHerafoto van de maand geworden op de site
van de Belgische Drentenvereniging.http://www.drentschepatrijshonden.be/
Het is de
foto met als onderschrift Hera het bloemenmeisje. Een mooi hondje midden de
madeliefjes. Alleen het gegeven is al mooi
We hopen
in ieder geval jullie morgen op meer wereldschokkende verhalen uit de
Drentenwereld te kunnen verrassen .
Gisteren was duidelijk foto dag in
onze mailbox. Vanuit Gasthuisberg, Oud Turnhout en uit Heijen (NL) kwamen er
meerdere fotos per hond binnen. Kyra spande de kroon met zes fotos en van
Lando en Kato kregen we er elk drie.
Lando, of het plaatselijke
hoofdbestuur beloofde volgende week een verslag over zijn jodelvakantie neer te
pennen en door te sturen. Wz zijn benieuwd of hij weer wolven en Oostenrijkse
hundinnen het hof gaat maken zoals hij vorig jaar deed.
Ook Kyra weet nu alles van Beieren
en Tirol.Zij is mee geweest op de
huwelijksreis van haar baasjes en zond heel mooie fotos binnen.
Kato heeft dan weer fotos binnen
gestuurd van haar favoriete plekje onder de pioenstruik en van haar twee andere
roedelgenoten Die verveelt zich duidelijk ook niet!
Hier komen de fotos Eerst Kyra in Oostenrijk,
En dan Kato's Foto's
En die van Lando aan de zee...
En hier Landos verhaal van aan de
Belgische kust
Dag lieve mamsie
& Co,
ik heb vooral
reisnieuws. Gisteren ben ik nl naar't zeetje geweest. We zijn Thiebe van het
volleybalkamp gaan helpen en hebben daarna nog lekker op het strand gedold. Ik
heb zout water gedronken, met trosjes schelpen rond gesleurd en ... niet
overgegeven in de auto! Ik heb me gedragen want anders mocht ik morgen
misschien niet meer mee. We vertrekken morgen nacht namelijk toch nog naar
Oostenrijk voor acht daagjes. Joepie. Lekker in de bergen wandelen tussen de
koeien met hun grote bel. Ze hebben schijnbaar wel liever niet dat ik in
de koeienvlaaien ga rollen. mmmh, 'k zal er eens over nadenken.
Ook voor jullie nog
hele leuke dagen daar en als ik terug ben mag je zeker een reisverslagje
verwachten van me!
Hoe gaat
dat bij Belgische Drentjes in Frankrijk op le quatorze Juillet de Franse
Nationale Feestdag ?
Het begon
gisterenavond al rond elf uur. Traditioneel het moment in Villefagnan om het
jaarlijkse vuurwerk af te steken. Het was maar een klein vuurwerkje maar de
pijlen gingen wel hoog en ze knalden er op los gedurend goed een kwartier. Toen
was het alweer afgelopen voor een gans jaar.
In
Angoulême daarentegen was er een feu d artifice aangekondigd net hetzelfde
als vorig jaar in Parijs. En dat wil wat zeggen want de Franse hoofdstad heeft
nog altijd een vuurwerk eer hoog te houden. Dat stond zelfs in de krant en er
waren zelfs aanwijzingen waar en hoe te parkeren voor de toeschouwers.
Vandaag,
de nationale feestdag zelf hebben we kalm doorgebracht. In Parijs had de Swa
Hollande zijn handen vol om een stijlvolle militaire defilé af te nemen.
Toevallig was hier gisteren een bezoeker die eens kwam kijken naar het huis van
onze buren, dat twee jaar geleden verkocht is aan jonge mensen.
De vorige
eigenares kwam uit een familie van adel/militairen en de man die gisteren nog
eens kwam kijken naar het voormalige huis van zijn moeder is ook militair. Nog
geen kleintje ook want hij is generaal in het Franse leger. Zo had ons baasje
op de vooravond nog een babbel met een generaal want de buren waren afwezig en
de man stond voor de gesloten poort Die moest deze ochtend dus duidelijk niet
gaan defileren op de Champs Elysee.
Wij hebben
samen met het baasje deze namiddag naar de koers gekeken. Het baasje kende al
die plaatsjes waar de koers langs kwam. Alleen had m die cameraman op de moto
een ongeluk kunnen doen. Het moment dat ze aan het huis gingen komen in
Crestet, waar het hoofdbestuur zo dikwijls hun verlof doorbracht, moest die cameraman
zo nodig een versnellingsapparaat van een fiets in beeld brengen ! ! !
Wij hebben
de koers en alles wat er rond hing gemist, slapend hebben wij de namiddag
binnen in huis met de luiken dicht doorgebracht.
Vanavond
heeft het baasje nog snijboontjes gezaaid. Die snijboontjes is een jaarlijks
terugkomende groenten bij ons in de moestuin. Het baasje lust dat heel graag.
Zeker als die op zn grootmoeders wijze gesteriliseerd zijn in Weckpotten. Als
er elk jaar zo n vijftien potten gesteriliseerd worden dan is het 15 x feest
voor hem tijdens de winter.
Nu de zon
op de boontjes en goed water geven en het is binnen enkele weken weer
oogsttijd
Gisteren
in ons laat bericht hadden we het over de Tour de France en de aankomst in het
departement de Vaucluse op de bekende/beruchte Mont Ventoux.
Nu heeft
ons baasje over de streek en Vaison la Romaine nog een ander verhaal dat zich
heeft afgespeeld in september 1992.
Op 24
september 1992 heeft zich door heel zware regenval in de regio Mont Ventoux
zich een overstromingsramp voorgedaan waar ook ons baasje onrechtstreeks bij
betrokken was.
Ons baasje
werkte toen ook nog bij VAB wegenwacht/Europech en is toen enkele weken na de
ramp met een colonne van zes depannage vrachtwagens met aanhanger de
teruggevonden autos, caravans en campers gaan repatriëren. Het is de tot nu
toe, nog steeds de grootste repatriëring in één keer die ooit bij VAB is
gebeurd. De colonne had zelfs een journalist van de Gazet van Antwerpen mee
onder de bijrijders.
De
regionale hulpdiensten hadden weken nodig gehad om na de eerste hulpverlening
aan de slachtoffers, de autos en caravans uit de bomen te plukken, van hogere
rotsen af te halen of uit te graven uit de mee gestroomde modderstroom.
Ons baasje
had toen een Audi 100, die tot aan de openstaande vensters vol gestroomd was
met modder en allicht vier ton woog, op de vrachtwagen en een caravan zonder
ramen en inhoud op de aanhanger. Alles totaal verlies, maar in de auto zaten
nog persoonlijke spullen van de slachtoffers.
Bij de
familie Plantevin, eigenaars van het appartement dat ons hoofdbestuur toen elk
jaar begin november in Crestet huurde, was de gehele tuin, die op een vrij
steile helling lag, in zijn geheel met planten, groenten, bloemen en zelfs
bomen van de helling afgeschoven (een vlakke rots als ondergrond hield de aarde
niet meer vast), is dan over de baan Vaison-Malaucene geschoven, en in de
tegenoverliggende wijngaard blijven liggen !
Er moeten
nog fotos bestaan van de repatriëring en de glijdende tuin van madame
Plantevin, maar die zijn genomen met het toenmalige fototoestel met
filmrolletjes en die fotos liggen 800 km noordelijker in Vosselaar
Het is
stilletjes op het www vandaag, waarschijnlijk heeft het te maken met het
terrassenweer in de lage landen en dat er veel lezers en correspondenten op
verlof vertrokken zijn .
Weinig
beweging op het www wil automatisch zeggen dat de horeca goed draait en dat het
op de snelwegen stikdruk is.
De kranten
meldden deze middag al verschillende urenlange files op de Franse en Zwitserse
snelwegen.
Op de
klassieke knelpunten in Europa was het weer koekenbak zegt het baasje. Daar
wil m mee zeggen dat het nog eens stilstaand verkeer was.
Je kan het
zo opnoemen, de toegang naar de Gotthardtunnel in der Schweiz en de
klassiekers in Frankrijk als daar zijn, de A7 tussen Beaune en Lyon, de snelweg
van Avignon naar Perpignan (met drie uur file wegens een ongeval met een poids
Lourd) en ook nog en file op de A10 richting Bordeaux.
Het baasje
zegt er niets mee in te zitten dat hij geen depannage meer doet, de lol is er
af volgens hem en als je in de file staat verdien je het zout niet op de
pattaten zegt hij.
Terwijl
duizenden vakantiegangers in de brandende zon zitten puffen ligt hij hier naar
bekende wegeltjes en dorpjes te kijken die de tv op het scherm brengen.
Zo ook
vandaag weer, plots zegt m dan daar zie daar in die Opel garage (Lyon, la
demi Lune, onder het snelweg viaduct) ben ik eens twee juffertjes met twee
hondjes gaan ophalen, waarvan er eentje steeds moest overgeven als we in de
file terecht kwamen Gelukkig had hij maar één korte file in Thionville, en had
hij genoeg keukenrol mee !
t Baasje
had gedacht dat de renners Lyon zouden binnenkomen via Limonest, dan zou hij
het Courte Paille restaurant nog eens terug zien waar ze hem en zijn oude baas
van de wegenwacht, de Manil, met de voornaam aanspraken bij het opnemen van de
bestelling.
Morgen
gaat het voor de renners naar de Vaucluse met aankomst op de Mont Ventoux. Daar
kent het hoofdbestuur niet alleen de grote wegen maar ook de paadjes tussen de
wijnvelden van de wijnstreek Mont Ventoux. Daar hebben de baasjes veel jaren,
wel 15
zegt het baasje hun verlof van Allerheiligen doorgebracht en heeft hij ook de
eerste maal geïnformeerd om een huis te kopen. Dat was in Crestet, halfweg
tussen Vaison la romaine en Malaucene.
Maar daar waren de huizenprijzen iets te
hoog gegrepen voor een leraar met een bij-job.
Maar
morgen zit m weer gereed vanaf Bollène, via Suze La Rousse met zijn favoriete
wijncave, naar Vaison, Malaucene, Bedoin, Chalet Reynard en de top van die
stomme, onherbergzame, en kale Mont Ventoux.
De coureurkes
mogen het hebben, voor ons een frisse Duvel triple hop en de zetel met de
voetjes omhoog, kijkend naar de herkenningspunten onderweg.
Meer moet
dat niet zijn op de Quatorze juillet, de Franse nationale feestdag.
Vanochtend
hebben we geslapen tot acht uur, toen is ons baasje ons komen wekken. Een
verschil van twee uren tegenover de weekdagen, als de monster machines van de
LGV lijn te 06u00 hun motoren starten. En in t weekend blijven de monsters op
stal dan overslapen we ons !
Stilte als
de jaren voorheen, een ongekende luxe tijdens het weekend, want tijdens de week
is het geluid te vergelijken met dat van Vosselaar waar 22 op de 24 uur het
geluid van de snelweg op de achtergrond te horen is. De twee uren dat het daar
stil is krijg je tussen 02u00 en 04u00.
Het baasje
heeft zoals het haast traditie is een foto genomen van de eerste zonnebloem
hier in de onmiddellijke omgeving van ons gehucht. Hij zag ze staan, niet ver van
de rand van het veld, zodat hij niet te ver tussen de bloemen moest gaan om er
een mooie foto van te maken. Nu is het er nog een enkele maar binnen een week
tot twee weken ondergaat de omgeving de zoveelste kleurverandering van het
jaar.
Eerst was
alles groen in de lente, soms een geel vlak er tussen van bloeiend raapzaad
(colsa) dan groen dat wisselde naar goud van het graan, en nu nog eens van
groen naar geel van de tournesols
Daarstraks
is de familie dan komen kersen en kriekjes plukken. Tante Rita, je weet wel,
wij noemen die de koekjestante, en familie wonen twee weken in het naburige
Saint Fraigne. Nu is die van hetzelfde slag als ons hoofdbestuur en wanneer die
de kans ziet om haar hobby, confituur maken en soortgelijke dingen te doen dan
schiet die in actie. Zo kwam het dat ons baasje, ome Luc en nichtje Carolin aan
de kersen- en kriekenoogst begonnen.
Het zijn
de laatste kersen en krieken van het seizoen, binnen enkele dagen is het er mee
gedaan wegens alles overrijp of zeg maar rot. Het enige waar de kersen dan
nog voor kunnen dien is voor het vat om later Kirsch van te laten
distilleren.
Nu gaan we
effe aan onze Charentaise siësta beginnen, ieder in een zetel, netjes rond de
baas gedrapeerd. Die kijkt dan zogezegd naar de koers maar in de praktijk neemt
m zelf, zonder dat hij het weet, deel aan de snurk wedstrijd van Belle &
co !
Te laat is
het geworden om vandaag (12-07) nog een bericht op het blog te kunnen
plaatsen. Na Middernacht is het een andere dag en dus zullen er op zaterdag 13-07
waarschijnlijk drie berichten verschijnen.
De familie
die gisteren in hun vakantiehuis in St Fraigne zijn aangekomen zouden vandaag
wat nog restte aan kersen aan de boom komen plukken, maar . Ze hebben hun kat
gestuurd.
Wel hebben
ze rond 18u00 getelefoneerd omdat ze dachten dat er iets aan de diepvriezer
mankeerde.
Het baasje
die gisteren voor hun aankomst de koelkasten was gaan opzetten bemerkte dat de
diepvriezer ingeschakeld was op vollen doemp vroor enerzijds de pannen van
het dak en anderzijds kwam er een draad warm Ja, dan heb je natuurlijk wel een
probleemke dat gewoon eenvoudig kon opgelost worden door de diepvriezer wat minder
doemp te laten geven. Het baasje heeft de koelkast/diepvriezer op een normale
stand geplaatst en alles zal wel in orde komen.
Dat was
buiten een spannende eindfaze van de rit in de Tour de France zowat het enige
dat spannend genoeg was om te vermelden. Bij die rit in de tour was het baasje
in slaap gevallen. De renners passeerden dan wel mooie kastelen en mooie
zichten, maar die kastelen heeft het hoofdbestuur haast stuk voor stuk bezocht
in de loop der jaren. En op die wegen waar de tour zich over slingerde heeft
ons baasje destijds ook een Masjebashi met depannage aanhanger mooi tussen de
lijntjes gestuurd. Haast elk dorp herkende hij, want daar had hij eens goed
quiche gegeten, op een ander was de confit de canard weer om van te snoepen. Op
een andere plaats had hij te veel (volgens hem) moeten betalen voor de VAB,
maar die maakten daar geen zaak van. En zo ging dat maar door, tot er effe niks
te vertellen was, en toen viel m naast Hera in slaap in de zetel
En toen
hij dan terug wakker werd waren de commentatoren op TV in alle staten want er
waren negen renners ontsnapt en de maillot jaune was er niet bij ! ! ! Ojeetjes
was dat een ramp, ze deden net alsof dat enkel kon opgelost worden door Obama
in samenwerking met Poetin en Swa Hollande !
En onze
baas was terug klaar wakker door de schuld van Michel Wuyts, den brabbelaar
van dienst tijdens de Tour !
Morgen
trekken de renners naar Lyon, daar heeft het baasje ook nog wel enkele adresjes
en kan m vertellen over de uren dat m daar voor la demi lune en de tunnels
in de file heeft gestaan, onderweg naar nog een andere sukkelaar die maar al te
graag in die file wilde staan, als zn auto het niet had opgegeven !
Het is
niet de eerste maal dat we dat horen, honderden keren moesten we blijven staan
met Heros om te aanhoren wat een mooie hond we hebben!
Gisteren
was het een dame die in opdracht van EDF (Électricité De France) de meterstand
van de elektriciteit kwam opnemen en die er maar niet van over kon wat een
mooie hond we hebben met Heros.
Het is
inderdaad zo, hij is mooi, zoveel is zeker. Alleen heeft hij de pech dat m
voor keurmeesters van het Drentenras een mantelhond is, en dus veel te bruin.
Honderden
keren hebben ze ons al gevraagd of we Heros niet wilden verkopen en iedereen
heeft heel vriendelijk maar kordaat een N E E N te horen gekregen. Nooit of te
nimmer doen we hem weg, net als voor die honderden die hem mooi vinden, is hij dat
voor ons ook. En het grootste pluspunt van Heros is dan nog zijn zachte
karakter. Dat kennen die mensen die achter hem informeren nog niet, anders
kwamen ze hem nog stelen ook waarschijnlijk.
Sinds de
komst van Lucy is hij zich wel veel meer beschermend gaan opstellen voor zijn
drie teefjes in de roedel naar andere reuen toe . Hij is al enkele malen goed
in de clinch gegaan met andere reuen, zelfs broer Harrhy heeft het al eens
moeten ondervinden dat shame and scandal in de familie niet voorkomt zolang
Heros het voor het zeggen heeft. Maar zo zijn er wel meer reuen en het baasje
weet dat er dient rekening mee moet worden gehouden.
Maar het
dametje van EDF had misschien wel spijt dat zij bergers of herdershonden
fokte, en dat zij voordien nog nooit had gehoord van het ras Epagneul à
Perdrix de Drenthe. Want ook van Belle, Hera en Lucy was ze zeer gecharmeerd.
Wat we wel
weten is dat ze ruim haar tijd nam om al dat moois te bekijken en betasten als
een profi, en dat EDF wat langer op onze centen zal moeten wachten wegens een
hondenliefhebster bij hen in dienst
En Heros ?
Pfff, die maakt dat allemaal niets meer uit, dien kent dat lofliedje al uit
zijn hoofd
Vanavond
zijn er hier drie Drentjes, zonder het zelf te weten aan een dieet begonnen dat
in eerste instantie en afhankelijk van het resultaat, zal duren tot minstens
eind augustus.
De
eetkommen zijn vanavond gevuld met een halve beker van de Hills dieet
Brokken + 100 gram hertvlees. Voor
Heros en Belle is dat niet vreemd want die waren tot half juni ook al bezig met
de Hills dieetbrokken, met goed resultaat overigens.
Ze krijgen
nu alle drie (Hera doet niet mee) een gelijke portie. Voor Lucy is dat
misschien wat weinig omdat die nog niet uitgegroeid is maar dat gaan we
aanpassen wanneer we merken dat ze echt niet genoeg te eten krijgt. Van de
hoeveelheden op de verpakking aangegeven trekken we ons niets aan, die zijn
niet noodzakelijk aangepast aan een actieve Drentenroedel. De baas zal het
zaakje wel aandachtig in t oog houden. Er heeft hier nog nooit iemand, geen
twee of viervoetige, geklaagd dat hij honger had !
En de
eetkommen werden vrolijk geledigd vanavond, geen getreuzel, geen heen en weer
geloop. Keurig eten deden ze vanavond en dat was een plezier voor het
hoofdbestuur.
Binnen
twee weken gaan we terug langs bij dierenarts Benoit Hans in Ruffec om te zien
dat we goed bezig zijn met Lucys dieet.
Graag
zouden we zien dat ze tegen de clubmatch eind augustus rond de 28 kilo op de weegschaal
zet. Hopelijk is dat niet te hoog gegrepen, maar t zou een mooi resultaat
zijn
Vanaf nu
maken we haar officieel onze dikke !Inderdaad we hebben het hier over onze jongste, ons Lucy.
t Baasje
had het de laatste dagen al gemerkt dat ze weer flink wat was aangekomen. En
het was niet alleen het baasje die het merkte , ook in de reacties op de fotos
van het bericht Lucy in Verteuil, waar ze heel beleefd robuust opgeplakt
kreeg merkten dat de lezers Lucy ook al onder de zwaargewichten of de een
maatje meer klasseerden !
Dus het
hoofdbestuur wilde weten wat ons prul op de weegschaal zou zetten bij de
dierenarts. Dertig kilo negenhonderd gram is duidelijk te veel voor een
Drententeefje van nog geen zestien maanden.
En dus
ging Lucy in gezelschap van een zak van 12 kilo dieetbrokken van Hills naar huis toe.
Nu is zij
niet de enige waar wat af moet. Ook Heros en in mindere mate Belle zitten
tegen de limiet. Bij Heros zullen de cijfertjes op het digitale schermpje ook
wel in de buurt van de 40
kilo blijven zweven (als het er al niet overheen zweeft)
en Belle met haar 28 kilo,
maar ook al zeven en een half jaar oud, mag ook wel eens op haar gewicht gaan
letten !
En dan
blijft er alleen nog Hera over die NIET gaat dieëten. Aan speedy Hera komt
geen gram te veel aan. Zij eet ook niet zo bovenmatig veel als haar dochter
Lucy en blijft na dat nestje dat ze vorig jaar kreeg mooi op hetzelfde gewicht.
En dan
blijft er alleen nog het hoofdbestuur nog die ook meer horen praten over
obesitas dan over honger lijden Die zullen binnenkort ook nog eens de
VWM-methode moeten gaan toepassen
Het was
vanavond avondmarkt in Verteuil sur Charente. Niet de echte grote avondmarkt
maar de marché des producteurs. Waar de producenten van regionale producten
hun waren komen aan de man brengen.
Wijn,
Pineau des Charentes , Cognac, maar ook patés van gevogelte maar ook meer
precies van kalkoen, eend, gans, varken en noem maar op.
Ook gebak
, patisserie en regionaal bekende broden kan je er proeven en kopen. Waar het
ook altijd plezant proeven is, is bij de imker die verschillende soorten honing
aanbied, van de gewone gemengde hononing tot Colza-, zonnebloem-, accacia- en
lindehoning.
En daar
mocht Lucy mee naartoe in het kader van de verdere (Franse) socialisatie. Want
daar mankeert het een beetje bij onze kleinste, ze is niet zeker van zichzelf
in grote mensengroepen. Bij de ene groep loopt ze mee alsof het haar eigen
roedel is en dan een andere keer is ze weer schuchter en schrikt ze van het
minste.
En daar
heeft ze vandaag genoeg van gekregen. t Baasje moet wel opletten dat er geen
kinderen met ijsjes of een wafel in de buurt komen. Die zouden het wel eens op
een wenen kunnen zetten omdat ene Belgische Lucy met hun snoep aan de haal is
gegaan.
Gelukkig
kent ons baasje zijn pappenheimers en heeft Lucy niet de kans gekregen om schurkenstreken
uit te halen. Wel heeft ze van het baasje het laatste van zijn bierbekertje
(hij dacht toch dat het bier was) mogen uitlikken.
Ze is ook
nog in de op dit moment vrij snel stromende rivier mogen gaan waar ze zonder
dralen op haar buik ging in liggen. Om te zwemmen is de Charente daar te ondiep
en waar het diep genoeg was om te zwemmen stond te snelle, onveilige stroming.
Dus is Lucy daar dus aangelijnd gebleven.
Op een
bank in het park zitten twee mannen, een Belg en een Hollander. De Belg eet
heel profijtig iets uit een zakje en kauwt daar vrij lang op.
Na een
tijdje is die Hollander zo nieuwsgierig geworden dat hij aan de Belg vraagt
seg, wat eet jij daar uit dat sakje ?
Dat zijn
appelpitjes zegt de Belg, daar wordt je hééél slim van en ze zijn heel duur
Wil je
mij er niet wat van ferkopen vraagt die Hollander ?
Tuurlijk,
zegt die Belg maar ze kosten wel 5 per stuk
choet
zegt die Hollander cheef me er dan fier
De Belg
geeft die Hollander vier appelpitjes en de Hollander geeft de Belg 20 Euro.
De
Hollander eet die vier appelpitjes heel profijtig op. Nog profijtiger dandie Belg.
Als de
pitjes van de Hollander op zijn zegt die tegen de Belg ik denk dat jij mij te
chrazen ept genomen, want van 20 kon ik wel verschillende kilos appelen
kopen en dan had ik veel meer pitjes
Klopt
zegt de Belg, maar je bent niet bedrogen want het werkt duidelijk al
Heeft
Frankske van het één weer op TV al gezegd dat het gevaarlijk is van in de zon
zware arbeid te verrichten ? Onze baas zit nochtans te wachtenop zo n bericht.
Deze
ochtend is hij (met veel goede moed) begonnen aan het terugvinden van de
prinsessenboontjes. Het onkruid schiet hier na die natte dagen en nu de zon er
op, zo snel dat je het haast kan zien groeien. Na drie dagen niet wieden of
harken zit je in de problemen zegt de baas.
En zo nam
hij al het nodige tuingerief uit de stalen trok er op af. Heros liep voorop met de draagoor van de afvalemmer in
zijn bek. Dat siert onze roedel, onze baas is nooit alleen aan het werk, alleen
gaat Belle & co in de schaduw van de bomen liggen en het baasje zit in de
vlakke zon.
t Baasje heeft
er al aangedacht van het onkruid te laten doorgaan, dan kan hij na twee weken
in de schaduw van het onkruid zijn boontjes terug gaan zoeken. Maar die
gedachte is al afgewezen wegens te zot om los te lopen.
Na goed
een anderhalf uur heeft de baas het al opgegeven. Een groot deel van de
boontjes is al teruggevonden en Louis zijn preien staan in volle zon dik en
groot te worden zonder dat ze enige concurrentie hebben van onkruid in de
buurt.
Straks als
die andere zonnekloppers (?) in de Tour de France de aankomst hebben bereikt
gaat het werk hier in de tuin verder. Het baasje is van mening dat er nog dagen
komen, zonder dat hij met een zonneslag in bed steekt.
Van die
mening zijn wij honden trouwens ook. De keuken met zijn frisse vloer is
topfavoriet en ook in een kuil ( ! ! ! ) onder de rozenstruiken is het goed
toeven voor ons. Maar die kuil, waarin buiten wijzelf ook nog wortels van de
rozenstruiken alsmaar meer zichtbaar worden, valt niet in goede aarde bij ons
hoofdbestuur. We letten nu beter op bij het graven van kuilen, we proberen
minder stof op te werpen, dan valt dat kuilen graven alvast minder op.
Zo dat was
ons ochtendbericht uit een Charentaise oven
De vaste lezers van dit blog weten
het al verschillende jaren. Wij zijn verwoede verzamelaars van dopjes van
drankflessen en met dit warme weer merken we aan onszelf ook, dat er meer als
anders meer flessen geledigd worden. De lege flessen hebben allen een dopje en
die dopjes is ons doel om te verzamelen voor een ECHT nobel doel.
De dopjes worden verzameld door
een groep vrijwilligers en verkocht aan een bedrijf die de dopjes recycleert .
Met de opbrengst van de verkoop
word dan de opleiding van blindengeleide honden betaalt.
Ieder weet dat dit een dure
aangelegenheid is en dat elke eurocent telt en daarom staat er bij ons in de
keuken een grote Weckpot met een beschadigde sluitrand. Die kan dus niet meer
dienen om voedsel in te steriliseren maar in zijn tweede carrière doet hij goed
dienst als dopjesverzamelaar.
Doen jullie ook mee ? Willen
jullie ook de opleiding van een onontbeerlijke hulp voor een blinde of
slechtziende medemens mee sponsoren ?
Je dient de dopjes niet
noodzakelijk bij ons af te leveren, hoewel dat wel mag, maar op de websites
van de onderstaande links kan je alle info vinden van hoe en waar je de dopjes
kan inleveren.
Wij danken jullie nu al voor
jullie medewerking en zo kan je misschien de vraag stellen als je nog eens een
blindengeleidehond tegenkomt misschien heb ik wel geholpen aan die zijn
opleiding .
Toch een fijne gedachte niet ?
Belle & co
En niet vergeten je mag
dit bericht kopiëren en aan je eigen blog of website toevoegen.
Een vrouw met een hazenlip (die daardoor de letter 'L' niet kan
uitspreken)is25 jaar getrouwd en besluit een lekker etentje klaar te maken voor
haar man als hij thuiskomt.
Zegt ze, "Kijk eens man, omdat je zo nief bent, heb ik iets nekkers voor
je knaargemaakt!".
Inderdaad, ze hebben lekker gegeten en na het eten drinken ze nog een
glaasje cognac en gaan vervolgens lekker vroeg naar bed.
Eenmaal in bed, komt haar man met de verrassing tevoorschijn:
tickets om met z'n tweeën voor veertien dagen naar de Bahamas te
gaan!
De vrouw is in 'de zevende hemel' van dit cadeau en zegt dan
ook,"Hartstikke nief, echt heen erg nief van je, man!" en ze besluit
dan ook om haar man hiervoor eens extra te verwennen.
Ze gaat met haar hoofd onder de dekens, zakt naar beneden en verwent haar man
als nooit tevoren.
In the middle of the act vraagt zij, "Is het nekker,
man?"
Dit
puppenmagazine had normaal gisterenavond moeten verschijnen op dit blog maar
bezoek en een BBQ hebben roet in het eten gegooid (figuurlijk, de BBQ was OK)
Dus nu hier dan onze schrijfselen, en het verhaaltje van onze Limburgse
kleinzoon, zoon, broer en neefje Lennaert.
Onze
gasten gisterenavond wilden maar niet geloven dat wij netjes naast elkaar onze
eetkommen kunnen leegeten zonder boel te schoppen of te grollen. Om dat extra
goed in de verf te zetten heeft het baasje dan wat slagroom op ons normale eten
gespoten. Dan noemt dat geen slagroom meer maar geeft het baasje daar een
andere naam aan, dan is dat stimulans. Trouwens, dik zullen we er niet van
worden want nog voor die slagroom heeft het baasje de naam scheerschuim al
eens gebruikt. Maar we vinden het wel lekker.
Maar we
gaan Lennaert aan het woord laten die had ook nog flink wat te vertellen.
Hier
Lennaert aan het woord:
Bezoek!
Afgelopen weekend stond in het teken van bezoek (welk weekend niet!) Er
kwam bezoek, een afmeldertje en bezoek!
Dit keer zat er ook bezoek bij voor papa Cartouche. Een van zijn vele
vriendinnen kwam met zijn dochter speeddaten.
We waren allebei dolenthousiast,
maar voor papa viel het dan toch tegen want ze kwamen niet voor te je weet het
welle.
We kregen allebei een cadeautje ingepakt in krantenpapier en mochten het
zelf uitpakken. Papa rook er één keer aan, nee geen eten en weg was zijn
interesse. Dat betekende dat ik 2 cadeautjes mocht uitpakken Twee platgereden
konijnenknuffels, één bruine, en één grijze, met een irritant piepgeluid
voor mij! WHooeeeahhhhh wat was ik blij. Ik vergat mijn mooie stiefmoeder en
beroemde halfzus en dook de tuin in met mijn nieuwste veroveringen. Nu is het
begrip knuffel voor de hond in huize Roosteren niet echt gangbaar. Papa
Cartouche heeft al heel lang geleden wel eens een knuffel gekregen maar die was
binnen 1 minuut verscheurd. Zoonlief Christian had ook een Knuffel waar papa
Cartouche van wist dat hij daar niet aan mocht komen, maar in één onbewaakt
moment heeft hij hem dan toch gestolen en de ogen, de neus en de voelsprieten
er vanaf gehaald en het hele aangezicht weggevreten. Het verdriet, de afschuw
en de woede van Christian kan ik nauwelijks beschrijven maar dat is wel één van
de redenen waarom hij nu nog altijd niet zo van de honden is. Hoewel vrouwtje
niet zo handig is met naald en draad heeft ze toch geprobeerd om van 3 niet
meer bruikbare knuffels een nieuwe knuffel te maken, en dat werd Pummie de 3e
(Alaaf), en die slingert hier nog altijd rond. De oogjes en het neusje lagen
uitgekauwd nog in de tuin en die werden er ook weer opgezet. Maar dat is papa,
zo ben ik dus niet!
Omdat ik zo trots en blij met mijn platgewalste flappies rondliep wilde
papa ook alsnog er eentje hebben. Ik gromde verschrikkelijk naar hem en hij
liet zowaar los. Ik schrok van mezelf en was even verbaasd en hup mijn staart
ging weer 1,73 cm
hoger de lucht in.
Te snel kwam er weer een einde aan het drentengedreutel en gingen mooie
Isa en Puck terug naar Zevenaar. Ik dook met mijn knuffels de bench in waar
Ratte ook al op me lag te wachten, en moest voor het eten zelfs wakker
gewaakt worden. En papa? die droomde een nooit meer te vervullen droom!
Viagra is nu ook verkrijgbaar
in poedervorm voor de koffie of de theé. Dit verhoogt uw seksueel prestatievermogen niet,
maar verhindert dat uw koekskes slap worden bij het soppen.
Gentleman
start your engines, zo herinnert ons baasje zich de startprocedure van de 24
uren van Le Mans tot in het jaar 1970. http://nl.wikipedia.org/wiki/Le_Mansstart
Daar dacht
hij ook aan deze ochtend rond zes uur, toen het geluid/lawaai van de Caterpillars,
zon drie kilometer verderop, tot bij ons kwam aanwaaien.
De rustige
dorpjes, La Chevrerie, Villiers le Roux en ons gehucht Ferret beleven op dit
moment de lawaaierigste zomer ooit. Tot dit jaar kon je hier zeggen je wordt
hier wakker van het geluid van je eigen ademhaling, of van de bijen in de
boom. Maar dit jaar is het geluid afkomstig van scrapers & dumpers die
er voor moeten zorgen dat de TGV reizigers binnen twee jaar met een vaartje
van rond de 350 km/u van Parijs naar Bordeaux kunnen sporen !
Het baasje
kwam op dat gedacht van die Le Mans start toen hij de zware voertuigen op
Google Earth netjes in een rij zag opgesteld staan naast de nu onteigende
B&B van Vernon & Sheila in Londigny. De engins stonden netjes aan de
rand van de weg zij aan zij opgesteld, net als in Le Mans destijds. Daar
stonden de renners opgesteld aan de overzijde van de weg te wachten op de
geijkte term Gentleman .
Hier
zullen de Fransen, Portugezen, Roemenen, Algerijnen, & co die de machines
besturen wel niet aan de overzijde van de straat staan wachten in de houding
van een sprinter op de sportbaan, maar de aanblik van de voertuigen overtrof de
racers/chauffeurs
Volgende
zomer zullen de grondwerken wel voorbij zijn en we weten niet of de machines
die de sporen leggen een zelfde lawaai maken, maar daar kunnen we dan volgende
zomer nog eens een berichtje aan wijden
De vraag
is al dikwijls gesteld aan het hoofdbestuur, vervelen jullie je niet gedurende
die twee maanden of nog wat doen jullie daar toch die ganse tijd.
Voor een
groot deel zijn die vragen al beantwoord gedurende de voorbije dagen. Dat was
duidelijk te merken op de plaats, kersen plukken, kersen ontpitten, kersen
inmaken en af en toe al eens een sausje maken voor bij het ijs.Kersen eten doen we wel in de boom (de baas)
of onder de boom (wij, de Drentjes). Maar die vier kersen bomen blijven niet
oneindig kersen leveren, maar dat zal de baas niet in onledigheid stortten. Er
wachten nog twee kriekenboompjes, met verdraaid kleine, maar ook verdraaid
lekkere vruchtjes om confituur van te maken.
Als we dan
zo eens rondkijken in de tuin zien we ook dat de pruimen al een behoorlijk
kaliber beginnen krijgen. De takken van de pruimenboom beginnen al behoorlijk
door te buigen onder het gewicht van de vruchten. Dat gaan dan ook de
eerstvolgende vruchten zijn voor de rumtopf.
Wie nog
eens durft vragen wat doen jullie zo allemaal in die twee maanden krijgt dit
bericht onder de neus. Dit bericht of eentje van het eind van deze maand want
ook de patatjes dienen nog gerooid te worden, en de boontjes gewied van
onkruid
Het is
zelfs hééél warm en de thermometer op de koer staat op 34° C. Dat is voor Heros
te warm en die gaat zelfs niet met zijn drie teefjes en de baas mee naar de
tuin om daar in de schaduw van de boom te liggen . Heros komt niet uit zijn bench
in de keuken.
Het
hoofdbestuur heeft zelfs gedacht dat hij ziek was, maar voor een gedroogd
worstje staat hij mee aan te schuiven. Dan heeft het baasje hem aangelijnd mee
genomen voor een rondje rond het gehucht en daar liep hijtoch vrolijk mee rond. Toen hij dan halfweg
toch los mocht draaide zijn staart weer overuren. Hij liep heel vrolijk mee
rond en heeft zijn vlag een tiental keren uitgezet !
Het baasje
was deze ochtend weer in hogere sferen.Dat wil zeggen,vijf meter hoog
op de ladder in de kersen boom. Het baasje wil zoveel mogelijk kersen plukken
om ze niet te laten rotten aan de boom. Want rotte kersen trekken opruimers
aan en dat zijn hier voornamelijk wespen en frelons. Die laatste zijn wespen
die zon 3 tot 5 x zo groot zijn als normale wespen zijn endie een volwassen mens zonder veel moeite het
ziekenhuis in kunnen
prikken.
En daar loopt dan een Lucy rond die er een sport van maakt van alles wat vliegt
tegen de grond te meppen en achteraf op te eten ! ! !
We kregen
deze ochtend ook nog een dagboek bericht van Lana. Die had ook één en ander op
haar lever. t Baasje heeft al gezegddie gaat best in therapie ! En dan kan ze best eens hier in therapie
komen bij oma, moeder,zus en nonkeltje.
Dan kunnen we eens testen of ze na een week nog dezelfde kuren heeft ?
Hier het
dagboek van Lana
30 juni, hallo allemaal na het avontuur
met de spetterpoep sta ik nog op dieet. Geen lekkere botjes of vleesjes
... Ik ben uitgehongerd! Nu het baasje nieuwe grasmatten heeft gelegd mag ik
ook niet meer buiten zonder bewaker. Reden: alle plasjes tijdig wegsproeien en
ik krijg de gelegenheid niet om de nieuwe matten terug op te rollen. Ik loop
heel vies rond, want ik ken geen greintje privacy meer. Ik ben dus al de hele
week ferm ambetant. Ik geef letterlijk aan dat ik het beu ben en bijt kleine
neepjes in hun enkels en kuiten. Resultaat: benchdienst. Het leven is echt niet
eerlijk :( Lana. 1 juli, vandaag de
1ste dag van de vakantie. Het was toch wel moeilijk voor mij. De routine werd
doorbroken. 'S morgens niet meer alleen en de hele dag bij het vrouwtje ;) we
gaan op zondag niet meer naar de jachttraining. Ik zwem niet mooi en het apport
op land is niet altijd mooi teruggebracht. Ik word afgeleid door de kleinste
scheet in mijn buurt. Jammer want ik was zo veelbelovend gestart. Vandaag heb
ik er gebruik van gemaakt om het vrouwtje te ambeteren. Wat dacht ze nu ...
Haar 1ste vakantiedag rustig door te maken? Pech, dan moest je maar geen Drent
nemen!
Wat ik deed voor
extra aandacht: even enkele suggesties voor mijn broers en zussen: het snoeisel
rond verspreiden, de waterpotten omvertrekken, in volle vaart op het vrouwtje
springen terwijl ze op de ligzetel ligt, met mijn poten op de gsm slaan terwijl
ze smst, bovenop de nieuwe picknicktafel staan en de kaarsen ervan slaan, de
hoekjes van de nieuwe grasmatten lostrekken ... En dit was nog maar 1 dag, nog
61 te gaan! Hahahahahaha Lana 2 juli: ik ben
doodmoe. Het vrouwtje is begonnen aan het verwijderen van onkruid. Ze is
gefrustreerd omdat ik geen onkruid trek maar alle nieuwe bloemen opeet en
uittrek. Wel leuk natuurlijk, een vrouwtje op haar kont! Die kan ik aanvallen
zonder dat ze me ziet afkomen! Weglopen met kruid en vlak voor haar neerleggen
en dan doodleuk haar gezicht aflikken. Man man man... Zelfs ik werd er moe van! 5 juli: 's avonds
wilde ik niets eten. Mijn baasjes dachten dat ik weer teveel geschrokt had
overdag ...ik ging vrijwillig in mijn bench liggen en jankte niet toen het
vrouwtje weg ging. De baasjes sliepen slecht, hopend van mij te horen als er
iets was. 'S morgens zagen ze het resultaat. Ik lag in een klein bolletje in
een hoekje en de rest was gevuld met kots. Het vrouwtje ging tussen het mengsel
op zoek naar de boosdoener. Het baasje maakte zich intussen kokhalzend klaar om
te gaan werken. En ja hoor, een groot vel van een kauwbeentje kwam netjes
tevoorschijn tussen gras en onverteerde brokjes. Cool hè! Het was toen 6u! Het
vrouwtje smste onmiddellijk naar de dierenarts want ik zag er maar slap uit.
Eerst de kots uit mijn witte vacht wassen en dan naar de dokter. Een spuit in
mijn nek en 2dagen niet eten. Weeral! Ja hoor ik ben Lana: ADHD en gulzig zijn,
zijn mijn eigenschappen. Het vrouwtje had pas een anti-schrokbak gekocht. Nu
lig ik op een nieuwe mat en ik ben nog nooit zo braaf en stil geweest. Het
vrouwtje heeft onlangs mijn eigen Lana-dagboek gekocht. Er valt zoveel te
vertellen dat nu ook het baasje weet wat ik allemaal uitsteek overdag ;)
slaapwel!
6 juli: wat een
sadistische baasjes heb ik! Terwijl ik al 2 dagen op 0 van eten sta, eten zij
BBq voor mijn neus! En nog boos zijn ook dat ik iets wil stelen van de tafel!
Lap, ketting aan en spil in de grond. Daar zat ik dan ... Zelfs de meest
zielige snoet en gejank hielpen niet!
Het begon
al daarstraks bij het kersenplukken van het baasje. Om ons te plagen smeet t
baasje van hoog op de ladder af en toe een kers op onze kop, allee dat was
toch de bedoeling van hem !
Wij zagen
dat zo niet en we hebben die kersen dan maar lekker opgepeuzeld, Dat was dan
weer niet de bedoeling van de baas want die merkte ook wel dat wij de kersen
met pit en al opaten !
Was hij nu
bang dat wij bij een eventuele spetterpoep een achterste zouden hebben als een
mitrailleur met kersenpitten als munitie. Soms is m niet te schatten onze
baas, zoveel fantasie
Maar
vanavond heeft m voor ons lekker honden eten gereed gemaakt. t Was eigenlijk
wel geen honden eten maar het heeft ons in elk geval vriê goed gesmaakt.
Zoals we
daarstraks al vertelden zouden de baasje vanavond lekkere Franse mosseltjes
eten. Sinds vorig jaar heeft hij een recept met cocosmelk van Peter, het baasje
van Hercule, gekregen. En iedereen die dat al gegeten heeft is daar laaiend
enthousiast over, ook wij Drentjes !
We kregen
dan wel geen mosseltjes maar de overgebleven mosselsoep hebben we gekregen en
onze eetbakken kunnen zo terug naar de Maxizoo om terug in het verkooprek te
zetten. Spiksplinternieuw zagen onze eetbakken er achteraf terug uit.
Nadien
kregen we nog de overschot van de frietjes onder onze brokken. Maar ook een
blik vlees van het merk van de Maxizoo dat we zo lekker vinden was onder ons
eten gemengd. Zo heeft ons hoofdbestuur altijd wel wat blikken bij, voor
wanneer we eens niet op onze eet zijn. Dan krijgen we zon één blik, eerlijk
verdeeld over de vier eetkommen.
Dat was
dan omdat we daarstraks zo goed en braaf de wacht hebben gehouden onder de
ladders toen het baasje nog kersen aan het plukken was !
We hopen
maar dat Eva dit verhaaltje niet voorleest aan haar en onze Lana. Die staat
weeral twee dagen schraal omdat ze met haar geschrok een gans vel uit een
kauwbeen in één keer naar binnen heeft gewerkt. En dan is haar maag overhoop en
moet ze twee dagen op dieet
Gelukkig
zijn wij rustige eters. Stel je voor dat we door ons geschrok zo n diner als
vandaag zouden moeten missen !... Sterkte Lana, hier was het Keitofmegalekker
vanavond
Het blijft
maar duren die kersen oogst. Willen we onze baas zien dan moeten we maar omhoog
kijken. Hij leeft zo gemiddeld op 5 meter boven de grond ! En dan nog kan hij
niet overal bij de kersen komen.
Het
steriliseren is voorbij, Met zon 30 potten in de maten ½, ¾ en 1 liter is het wel
voldoende voor een jaar voorraad aan kersen. Je kan toch niet elke week
kersentaart of kersensaus voor bij ijs eten. Dat is niet de visie die ons
baasjeheeft om nog ergens een kilootje
van zijn gewicht af te nijpen !
Neen, de
kersen die nu nog geplukt worden zijn voor t vat ! t Vat is een afsluitbare
ton van 60 liter
waar alle kersen ingaan wanneer ze ontdaan zijn van de steeltjes. Daar kiepert
het baasje goed wat suiker en water bovenop en laat het dan gisten.
Je raad
het al, hij krijgt daar een fijne alcohol van, de Duitsers, Luxemburgers en
Oostenrijkers noemen dat Kirsch. Een ideaal spul om bij te voegen in de
rumtopf waar het baasje begin van de week aan begonnen is.
Vermits we
in de buurt van Cognac (60 km)
wonen zijn er nog mensen die een distillatie licentie hebben en van de
fruitprut een fijne alcohol van 60° stoken.
Daar
brengen we dan het vat met de gegiste kersen naartoe en krijgen een flinke fles
van ongeveer 3 liter
alcohol voor in de plaats. Zo krijgen we op het einde van het jaar een echte
rumtopf fait maison of fabrication artisanale
Vanochtend
bij het winkelen heeft het baasje nog aan die arme Belgen in het thuisland
gedacht. Die worden al enkele weken de kop zot gemaakt door de mosselboeren van
Yerseke. Die stellen de aanvoer van de Zeeuwse mosselen telkens weer uit. En
die weten dat de Belgen er weer massaal gaan opvliegen wanneer de eerste
vrachtwagens de grens oversteken.
Waarom
dacht ons baasje nu aan Belgen en mosselboeren ? Wel in de koeltoog van de
Super U lagen weer de lekkere kleine Bouchot mosseltjes.
In een
bakje van 2 kilo,
netjes zuiver gemaakt, en haast klaar om de pot in te gaan.
Ja dan weet je het
wel, vanavond komen er mosselen op tafel in La Magdeleine, en de hondjes weten
dat niet al het mosselvocht gaat opgeraken en krijgen vanavond een
voorgerechtje dat het hoofdbestuur mosselsoep noemt, gemaakt van gisteren
geoogste en verpakte mosselen zodat verser echt niet kan.
Dat gaat
weer smullen worden voor baasjes en hondjes
Regelmatig
vallen hier fotos in de mailbox van pupjes van ons. Dikwijls komen ze uit
Cremtown oftewel Aalter waar ene Pieter De Crem, ook wel eens Crembo
genoemd, de plak zwaait. Eva stuurt dan fotos van haar Lana met enkele woordjes
toelichting.
Wij
verzamelen dan die fotos tot we er enkele bij elkaar hebben. Zo ook weer
vandaag. Spijtig genoeg zijn door t baasje zijn opruimwerk enkele commentaren
het oneindige WWW-heelal ingestuurd.
Maar geen
erg, de fotos spreken voor zich en het is telkens Lana die het onderwerp is.
Nog een
mededeling tijdens warme dagen kan het zijn dat er s ochtends geen bericht
verschijnt. Niet ongerust zijn, onze baas is niet zo n zonneklopper en doet
dan s ochtends de werkjes buiten wanneer het nog fris is. Na de middag zet hij
zich dan achter de dikke muren die het huis fris houden. Hij kijkt dan naar de
tour de France of schrijft dan het ochtend bericht.
t Is maar
dat je het weet zegt m
Belle
& co
Een beetje zielig kijken en alles lukt altijd ...
Zo'n aandacht verdient toch wel een beloning hé baasje ?
Het loopt
soms raar hoe mensen elkaar leren kennen. In dit geval, is het een besluit van
de Nederlandse Drentenvereniging die besloten heeft van buitenlandse fokkers
uit te sluiten van de fokdagen en geboortelijsten van puppys op de Nederlandse
Drentensite.
Nu zijn er
enkele Nederlandse fokkers die destijds naar het buitenland getrokken zijn. In
België zijn er ook twee en in Duitsland leerden we zo Wilko Nijman kennen die
in Laar, het eerste dorp over de grens met Nederland woont , maar het is
buitenland voor de Nederlandse vereniging !
Nu heeft
Wilko van vorige week een nestje van negen pupjes. Zeven reutjes en twee
teefjes maar hij kan die in Nederland niet aankondigen en in Duitsland is de
Drent zo goed als onbekend. Daarom maken wij het nestje hier bekend. De pups
zijn gefokt naar de normen van de Nederlandse Drentenvereniging en ze zijn
gewoon mooi en groeien als kool ! Zo kunnen ook onze talrijke Nederlandse
trouwe lezers van dit blog ook kennis maken met een buitenlands nestje
Van hen
kregen we gisteren dit verhaal
Lottie heeft een verhaaltje
gemaakt:
Zondag hebben wij een mooie foto gemaakt van de dikke buik van Bo, deze
wilden wij op de site zetten om te laten zien hoe dik haar buik is en dat
het niet zo lang meer zou duren totdat de pups kwamen... Die foto heeft de
site niet gehaald, want het was de bedoeling de foto er maandagmiddag op te
zetten, nadat ik weer zou komen van mijn werk. Nu de verrassing: Maandag
zijn de pups geboren! Bo was al wat onrustig maandagochtend, haar
temperatuur was ongeveer een graad gezakt en we hielden haar wel al extra in
de gaten, maar we hadden toch niet verwacht dat de pups maandag al zouden
komen! Gelukkig is mama Bo verder kerngezond, net als haar pups. Het zijn er
alleen wel een beetje veel, 9 pups om precies te zijn! Toch zijn we erg blij
met de 7 reutjes en 2 teefjes, want wat zijn ze schattig! We krijgen al
allemaal telefoontjes van iedereen die wil komen kijken, maar we houden de
meeste mensen toch nog een beetje op afstand, ze mogen bij voorkeur komen
als de pups 2 weken oud zijn, dan is hun weerstand ook wat beter.
Natuurlijk is iedereen van harte welkom om onze trots te bewonderen! Ook
kinderen, een paar rennende, gillende, schreeuwende kinderen, het is alleen
maar goed dat ze daaraan wennen.
Nog even over de bevalling, die ging allemaal prima. De eerste pup kwam rond
kwart over 3 's middags, de laatste rond een uur of 7 's avonds. Het ging
vrij vlot, je hoort ook wel eens dat er een hele tijd tussen de pups zit,
maar Bo wou er waarschijnlijk vanaf! We schrokken wel een beetje hoor, de
eerste puppy was een reu, de tweede, derde, vierde en vijfde ook. We dachten
al 'Oh nee, als we maar niet alleen maar reuen krijgen!', want we denken
erover om een teefje te houden, maar dat is nog niet zeker, 'de baas' (mijn
vader) moet er een klik mee hebben, zoals hij zegt.
Hij heeft momenteel toch een mannenhuishouding met al die reuen, hij blij,
is hij ook een keer in het voordeel. En natuurlijk kan hij niet wachten om
de pups mee te nemen naar het jachtveld als ze wat ouder zijn, met al die
lekkere, nieuwe luchtjes en wennen aan het schot.
Misschien ook handig om te vermelden: als de pups wat ouder zijn zetten we
een cd op, zodat ze aan allerlei geluiden wennen. Op die cd staan onder
andere rijdende auto's, toeterende auto's, gillende kinderen, huilende
baby's, sirenes, trein, vuurwerk, je kunt het zo gek niet bedenken.
Weken te
laat tegenover andere jaren, maar hij doet het weer. Onze trots van de koer de
grote lindeboom, onze tilleul staat in bloei.
En dat
gaat gepaard met een diepe brom van duizenden bijen die hier hun nectar komen
verzamelen om er de lekkerste honing van te maken die er bestaat. Van vroeg in
de ochtend tot zonsondergang hoor je het gezoem van de bijen. Ook de fijne geur
van de bloesem geeft een apart tintje aan de koer.
Het is
prettig wanneer je aan de picknick tafel bezig bent met het ontpitten van de
kersen.
We dienen
wel op te passen voor de honden met zoveel andere huisdieren in de boom.
Daarstraks was het bijna prijsvoor
Heros en ook Lucy heeft haast een dikke lip opgelopen. Af en toe komt er al
eens een bij tegen de grond terecht en zoals geweten, er ontgaat haast niets
een Drentenneus, -oog of -oor !
Eerst
happen ze naar de bij, die is dan een beetje nat of wat confuus en blijft dan
wat raar doen tegen de grond.
Dat is het
moment dat de dapperste van de vier met zijn/haar poot op de bij durft slaan om
ze dood te slaan. Met wisselend succes want het gebeurt dikwijls dat de bij
goed wat weerstand bied. Dat is gewoonlijk het moment dat het hoofdbestuur in
de gaten heeft dat het weer zo ver gekomen is.
Een schoen
van maat 42 maakt dan een eind aan het lijden van de bij en aan de pleziertjes
van de Drentjes.
Het telefoonnummer
van de dierenarts ligt in elk geval klaar voor het moment dat een van het
viertal een bijensteek in de tong, of erger in de keel krijgt.
Het is wel
opvallend dat Belle niet meer meedoet aan het spelletje bijenmeppen. Belle
heeft enkele jaren geleden al eens met een onwezenlijk dikke lip rondgelopen .
Ook twee van haar dochters, Kiki en Kyra hebben ons al eens een foto
toegestuurd waarop ze niet zo fraai op stonden met een dikke lip of volledige
dikke snoet
Het kan
een krachtterm zijn maar ook het aantal malen dat ons baasje die Hop heeft
verfoeid ! Normaal zitten die vogels in de lente op die manier een wijfje te
lokken met hun irritant hop-hop-hop geroep. Nu lijkt het ons dat het dak van
ons huis een ideaal plaatsje daarvoor is. Deze ochtend tussen zes en kwart over
zes zat er in elk geval een Hop zijn chanson d amour af te spelen boven het
slaapkamerraam van de baasjes en die waren daar niet blij mee ! Het baasje
heeft het aantal keren geteld dat die Hop op een minuut zijn hop-hop-hop
roept en kwam op negentien keer uit. En zo heeft die daar een kwartier gezeten.
Waarschijnlijk
is die zijn wijfje er uit getrokken omdat die Hop te veel hop-hop-hop wou doen
en zit m nu een ander slachtoffer te lokken
Nog eens Miljaar
Eergisteren
is er een bloembak met geraniums in van de vensterbank gedonderd. Nu gebeurt
zoiets zelden zomaar, maar met vier Drenten in combinatie met een vreemde kat
is die zomaar snel gebeurd.
Het
resultaat is dan een bloembak die in gruizelementen ligt, geknakte planten en
bloemen die nu op hun mooist stonden, een kat die de schrik van haar leven
heeft doorstaan en haar heil achter die geraniums heeft gezocht, en vier
Drenten die nog altijd achter die kat aan het zoeken zijn!
Het leven
op den Franschen buiten kan mooi zijn, en is het ook, als je op sommige dagen
de nodige zin voor humor hebt en soms de andere kant kan uitkijken !
Het blijkt
te helpen dat ons baasje even de ladder tegen de muur heeft gezet en het
aansluitingskastje van de telefoon/internet heeft gecontroleerd. Die twee
eindjes draad die bleken dan toch bij elkaar te horen want het internet en de
telefoon hebben geen kuren meer vertoond.
Ondertussen
hebben wij ook via TV Vlaanderen en de satellietnaar het TV nieuws gekeken over het
aangekondigde aftreden van de koning . Zelden was een aangekondigde extra
nieuwsuitzending zo voorspelbaar.
Door de
kersenoogst van de laatste dagen was het bijhouden van het onkruid in de
moestuin een beetje op de achtergrond terecht gekomen. We hebben dat deze
namiddag dus ingehaald en we hebben dan ook nog een flinke oogst aan aardbeien
teruggevonden onder het onkruid.
Eén
voordeel heeft dat onkruid de vogels zien de aardbeien niet liggen. Want die aardbeien
lusten ze blijkbaar nog liever dan de kersen van vier grote bomen waarvan de
takken doorbuigen van het gewicht van de kersen
Ook de
rest van de groenten in de moestuin blijken het goed te doen dit jaar. De
preitjes van Louis staan keurig rechtop in drie rijtjes. De pompoenen doen het
geweldig en kruipen naar hartenlust door de rijen aardappelplanten en de drie
soorten tomaten krijgen de eerste vruchtjes. Van het formaat van de groenten
mogen we niet klagen, dat zal zijn oorzaak wel vinden in de vele regen van de
laatste maanden. Nu de zon nog om alles mooi te laten rijpen.
Met het
steriliseren van de kersen hebben we wat tegenslag. Van de potten van een halve
liter die op de bovenste laag stonden in de steriliseerketel zijn er
verschillende potten open gegaan. Een geluk dat we het tijdig merkten en de
hulp van de diepvriezer hebben ingeroepen. Zo is er toch niets van de noeste
arbeid verloren gegaan !
En morgen
morgen beginnen we aan het oogsten van kersen van de vierde en laatste
kersenboom
Zo rond
half vier was het baasje het proberen aansluiting maken met het internet
stikbeu en heeft hij zelf de ladder maar van onder de kersenboom gaan halen.
Als je op
die techniekers van Orange/Wanadoo moet wachten dan ben je zalig, wééééken
duurt dat voor er iemand komt kijken waar de storing juist zit. Ze zeggen er
dan bij de melding wel bij dat wanneer de fout binnen in huis zit je wel de
(gepeperde) rekening krijgt.
Daarom is
het baasje dan maar zelf aan de slag gegaan en merkte dadelijk dat er een wit
draadje een los eind had aan de inkomende zijde en een zelfde wit draadje aan
de andere zijde van de draad uitkomende zijde.
Nu heeft
het baasje wel enige ondervinding met draadjes van dezelfde kleur met een
onderbreking van uit zijn wegenwachter tijd. Alleen was dit zo een dun draadje
dat het haast alleen vast te nemen was met hele fijne dunne vrouwen vingertjes.
Maar uiteindelijk heeft hij met zijn dikke vingers toch de draadjes aan elkaar
kunnen maken, en plots en waarschijnlijk toevallig werkte het internet eventjes
daarna comme il faut.
We kunnen
er terug tegenaan gaan met het blog en zelfs onze binnen gekomen mail
beantwoorden.
Dit een
korte verklaring waarom er deze ochtend geen echt bericht op het blog
verscheen. Straks dus beter, we kunnen het dan misschien over onze Albèèèèr den
tweede hebben, want volgens de TV zenders gaat die straks zeggen dat m zijn
papieren in orde heeft gemaakt om op pensioen te gaan.
t Baasje
heeft al gezegd dat m dan collega is met hem, en dat op pensioen zijn best
meevalt, ook al ben je gepensioneerde leraar of koning .
Als het
regent in Ferret, gehucht van La Magdeleine dan blijkt het internet niet te
werken ! Zo ook vandaag met de miezerige regen die omstreeks 10uur is beginnen
vallen. Vannacht was het internet al eens uitgevallen maar we konden dan toch
nog even onze mail nakijken en nadien was het weer huilen met de pet op !
Ook hebben
wij Drentjes liever dat de zon schijnt (de baasjes ook zeggen ze). Want telkens
als we buiten zijn geweest krijgen we naar onze poten omdat we onze voeten weer
eens niet geveegd hebben. Daartegenover staat dan weer dat we telkens worden
afgedroogd, en dat is dan weer zon knuffelmoment dat we wel kunnen
appreciëren. Maar owee,hij of zij die
met een natte vacht in een van de zetels springt. Die heeft niet alleen een
natte vacht, maar die krijgt ook gelijk de wind van voren. Natte hond hoort
volgens het hoofdbestuur niet in een lederen salon !
En zo zijn
er nog van die vervelende zaken die gebeuren wanneer het regent.
Belle die
zich zo graag rolt in het kort gemaaide gazon die komt dan kletsnat terug
binnen. Heros die graag zijn poot opheft tegen een struik krijgt bij de minste
aanraking van die struik een vracht water over zich ook kletsnat natuurlijk !
En moeder en dochter Hera en Lucy rollebollen al spelend over het kletsnatte
gazon. Juist ! je raadt het al, ook al kletsnat die twee !
Inmiddels
terwijl het baasje terug, en voorlopig zonder succes het internet terug op gang
probeert te krijgen liggen we met zn vier uilen te vangen en zo te snurken dat
de uilen er van gaan vliegen
t Is niet
altijd simpel voor Drentjes als het regent in Ferret
Is het nu
werkelijk voorbij of neemt Heros nu een hormonen adempauze ?
Hij heeft
vandaag weinig belangstelling gehad voor nichtje Lucy en dat was ook voor de
baasjes een moment om wel op hun hoede te zijn maar niet meer zo fanatiek als
de vorige dagen.
Vanavond
echter begonnen zijn hormonen weer op te spelen en diende Lucy toch weer eens
heftig tereageren. De hitsige sukkelaar
die volle goesting heeft en niks mag het hoofdbestuur heeft er rats medelijden
mee !
Het loopt
op zijn einde, de eerste loopsheid van Lucy, en de baasjes gaan er niet rouwig
om zijn !
Op de
verschillende Drentenblogs blijken er nogal wat zieken te melden zijn.
Zus Lobke
van Lucy en ook broer Lennaert blijken last te hebben van spetterpoep en
lusteloosheid. De respectievelijke dierenartsen hebben er het gissen naar want
op het moment dat die twee bij de dierenartsen komen zijn ze vinnig als nooit
tevoren Ze weten dat er daar ook snoepjes te scoren vallen en dat heeft dan zo
een opflakkering van vitaliteit tot gevolg. We lazen het gisteren ook al bij
Lando, die heeft dierenarts Aline ook al flink om de tuin geleid. Maar Lando
was dan ook niet ziek die had enkel een ontsteking van een tekenbeet of iets
van die aard. Maar allen hebben ondertussen wel hun vaccinaties gekregen die ze
nodig hebben om op reis te gaan.
Ondertussen
(het baasje is nog bezig geweest aan het Drentenblaadje dat te zwaar was om
te verzenden) zijn er fotos in onze mailbox gevallen van ene Lennaert uit
Roosteren. Fotos waar het water en activiteit vanaf spetteren. Erg ziek lijkt
die niet. Ons baasje zou zeggen speel niet zo veel komedie en zoek een andere
manier om aandacht te trekken !
Het was me
vanavond blijkbaar foto doorstuur avond want ook op het smoelenboek stonden
fotos van een Lana die ook al aandacht zocht !
t Zal dan
toch de waarheid zijn als je ons baasje hoort zeggen met een Drent in huis ken
je geen verveling meer
Terwijl
het baasje deze ochtend inspiratieloos aan een bericht voor het blog zat te
zwoegen (al zijn inspiratie was gisterenavond opgeraakt aan het samenstellen
van het Drentenblaadje) ontstond er achter in de tuin een kabaal van jewelste.
Het was dan nog maar enkel Heros en Belle die van hun flaporen stonden te maken
. Wegens de scheiding der seksen waren Hera en Lucy nog op de koer .
Het baasje
ging dan maar even poolshoogte nemen, Hera en Lucy mochten dan ook mee. Het
aantal decibels ging met sprongen de hoogte in toen ook Hera en Lucy zich in de
verbale strijd wierpen.
Reden van
het lawaai, nu ja reden, het was meer oorzaak waren enkele arbeiders die een
container op het kruispunt achteraan de tuin aan het lossen waren. In die grote
afzetcontainer stonden wat wegenwerken machines . Eindelijk begonnen de mensen
van de buurgemeente Villiers-le-Roux aan het groot onderhoud van hun wegennet.
Dat het
hondengeblaf niet opkon tegen het lawaai van asfaltmachines en trilwalsen bleek
al snel toen Belle & co merkten dat ze een verloren strijd aan het leveren
waren.
Dat was
zeker zo toen ook nog eens een hele grote tractor met nog allelei machines
arriveerde. Toen hebben ze het lawaai maar gestaakt en terug op de koer gerekt
en gestrekt in de zon gaan liggen snurken .
EEN GOEDE RAAD VOOR DE TERRASDAGEN DEZE ZOMER !!! Wees alstublieft voorzichtig na het drinken
van alcohol tijdens de komende verlofperiode.
Ik zou graag een persoonlijke ervaring met jullie willen delen.
Zoals jullie weten, hebben sommige van ons over de jaren incidenteel wat
problemen gehad met de autoriteiten op weg naar huis na een sociale
bijeenkomst.
... Een paar
dagen geleden was ik stappen met wat vrienden en heb toen een paar drankjes en
een aantal glazen heerlijk bier gedronken.
Wetende
dat ik misschien wel enigszins over de wettelijke limiet was, heb ik iets
gedaan wat ik nog nooit eerder heb gedaan. Ik heb de raad van mijn vrienden
opgevolgd en ik heb een taxi naar huis genomen. En uiteindelijk gelukkig maar, want onderweg kwam
ik langs een alcoholcontrole, maar op een taxi wordt er geen controle
uitgevoerd.
Ik kwam veilig thuis, hetgeen een behoorlijke
verrassing was, ik had nog nooit eerder een taxi bestuurd, ik weet niet waar ik
die vandaan heb en wat ik er mee moet doen nu hij in mijn garage staat ! Iemand
enige suggestie ?
We kregen
gisteren nog eens een bericht uit Oud Turnhout nog steeds de jachttraining aan
het volhouden is. En duidelijk met succes.
Zo bericht
Hilde zijn baasje toch, en ze voegt er nog fotos aan toe ook.
Ondertussen
blijft het hier in La Magdeleine kersentijd. Van de ochtend tot het avondmaal
is de woordenschat hoofdzakelijk kers-getint.
Pitten,
suiker, Weckpotten, sluitringen, Rumtopf, ontpitter, zulke woorden beheersen de
gesprekkenvan het hoofdbestuur
Maar er
zit beterschap aan te komen voor de optimistische baas Er is nog maar één
kersenboom te doen en dat is die met de makkelijkste kersen.
Mooie
harde knakkers die makkelijk te ontpitten zijn maar minder sap bevatten dan
die welke nu nog aan de beurt zijn.
Maar het
baasje ziet het zitten, na de kersen is er nog een week of twee adempauze, dan
gaat het letterlijk pruimentijd zijn
En nu het
verhaal van Lando
Dag lieve
Faes-familie,
het weekend begon
hier bij Aline de dierenarts. Ik heb nl een kleine ontsteking op mijn borstkas.
Kan zijn van een teek dus hopla, een prikje antibiotica. Nu we er toch waren
gingen we dan maar voor het grote onderhoud: nagels knippen, inenting tegen
ratten ziekte, druppeltjes tegen kennelhoest, hartje luisteren en op de weegschaal.
31 kilo
weeg ik al. Terwijl Aline me onderzocht gaf ik haar likjes en kwispelstaartend
ging ik ook weer buiten.
Gisteren tijdens de
wandeling had ik een trofee voor het baasje maar of die daar zo blij mee was??
Een konijnenpoot!
Vandaag gingen we
trainen bij Oscar samen met Feyla en een nieuwe hond. Belangrijk is dat ik rust
vind voor ik aan de leuke dingen begin want ik ben soms een beetje TE veel
gemotiveerd om er tegenaan te gaan. Na het veld afsnuffelen en de apportjes op
het droge met een eend gingen we apporteren in het water. Drenten niet graag
zwemmen? Wie heeft dat ooit bedacht?
Wie moest er altijd de eend terug op het
droge helpen omdat de 2 andere er nog iets minder zin in hadden? Drent Lando!
Heerlijk vond ik dat. Ook rond de vijver de eend terug aan Oscar gaan geven was
een leuk extraatje. Gevolg is wel dat we geluk hebben dat we geen bomen in onze
tuin hebben want die hadden inmiddels omgezaagd gelegen, hihi, wat een geronk
klinkt er van op de bank.
Binnenkort gaat mijn
baasje de ringtraining nog eens even terug ter hand nemen voor de clubmatch in
augustus. Kwestie van de eer aan ons mamsie Hera over te laten om met haar buik
omhoog te gaan rollebollen in de ring, hihi.
Ik wens jullie nog
een hele leuke vakantie toe en kijk er al naar uit om nog eens een keer met
jullie te kunnen dollen xxx
Dr. Nelly Mols, nog steeds onze steun, toeverlaat en raadgeefster.
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Even voorstellen
Begonnen als Bas & Belle blog is de hoofdrolspeler Bas noodgedwongen vervangen in de cast . Bas was de oudste met zijn vijftien jaar en toen hij overleed op 6 november ’08 stonden we in twijfel. Houden we de naam als Bas & Belle of gaan we hem aanpassen aan de actualiteit ?
In samenspraak met de lezers hebben we dan besloten het blog met dezelfde naam te laten voortbestaan als hulde aan die fijne kameraad die Bas steeds geweest is.
Nog geen week na het overlijden van Bas heeft Belle een prachtnestje gekregen met zes prachtpup’s. Vier reutjes en twee teefjes behoorden vanaf 12 november tot onze roedel.
In2008 moesten alle rashonden een naam krijgen die begon met een letter H. Zo kregen we een Hercule, Heros, Hera, Hadise, Harry en Harko. Hierbij zijn Hera en Hadise de teefjes.
Hera en Heros zijn bij ons gebleven zodat we het blog het Belle, Hera en Heros blog zouden kunnen noemen. Dat gaan we echter niet doen… Het is Bas & Belle en het blijft zo. Wat we wel gaan doen is de ondertitel aanpassen. “Dwaze belevenissen van twee prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden” gaan we aanpassen naar “drie prettig gestoorde” en dat prettig gestoord”is met die twee jonge nieuwkomers niet eens overdreven…