Ik ben Jan
Ik ben een man en woon in Vosselaar (B) / La Magdeleine (F) (België / Frankrijk) en mijn beroep is Technisch leraar autotechniek/carrosserieherstelling op pensioen.
Ik ben geboren op 05/09/1948 en ben nu dus 76 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Onze drie Drentsche Patrijshonden, tuinieren, klussen, auto's repatriëren voor VAB.
Ik ben sinds 1971 gehuwd met Simonne.
Sinds 1983 heb ik gans Europa doorkruist tijdens de vakanties om gestrande reizigers en hun auto's te repatriëren in opdracht van VAB. Sinds enige tijd ben ik met de depannages gestopt.
Zoeken in blog
Beoordeel dit blog
Op 02-02-2014 was Jeanny Wessels de 350.000° bezoeker van dit blog. Jeanny vertelt dat ze foto's van zichzelf niet graag heeft, maar voor eeuwige roem op dit blog wil ze samen op de foto met haar Lennaert.
Op 07-08-2012 was Karin Prince de 300.000 bezoeker van dit blog. Karin had graag een foto van haar twee troetels, Siebe & Lobke, om eeuwige roem te vergaren. Wij voldoen graag aan die wens.
Lees hier de belevenissen van vier prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden
Dit Bas & Belleblog is op deze plaats stopgezet omdat er geen foto's meer konden geplaatst worden. We zijn echter het Bas en Belleblog bis gestart. Daar kan je verder lezen onder deze link http://blog.seniorennet.be/bas_en_belleblog_bis welkom op het nieuwe adres en veel leesgenot
06-07-2013
Nog steeds k e r s e n
Nog steeds k e r s e n
Het blijft
maar duren die kersen oogst. Willen we onze baas zien dan moeten we maar omhoog
kijken. Hij leeft zo gemiddeld op 5 meter boven de grond ! En dan nog kan hij
niet overal bij de kersen komen.
Het
steriliseren is voorbij, Met zon 30 potten in de maten ½, ¾ en 1 liter is het wel
voldoende voor een jaar voorraad aan kersen. Je kan toch niet elke week
kersentaart of kersensaus voor bij ijs eten. Dat is niet de visie die ons
baasjeheeft om nog ergens een kilootje
van zijn gewicht af te nijpen !
Neen, de
kersen die nu nog geplukt worden zijn voor t vat ! t Vat is een afsluitbare
ton van 60 liter
waar alle kersen ingaan wanneer ze ontdaan zijn van de steeltjes. Daar kiepert
het baasje goed wat suiker en water bovenop en laat het dan gisten.
Je raad
het al, hij krijgt daar een fijne alcohol van, de Duitsers, Luxemburgers en
Oostenrijkers noemen dat Kirsch. Een ideaal spul om bij te voegen in de
rumtopf waar het baasje begin van de week aan begonnen is.
Vermits we
in de buurt van Cognac (60 km)
wonen zijn er nog mensen die een distillatie licentie hebben en van de
fruitprut een fijne alcohol van 60° stoken.
Daar
brengen we dan het vat met de gegiste kersen naartoe en krijgen een flinke fles
van ongeveer 3 liter
alcohol voor in de plaats. Zo krijgen we op het einde van het jaar een echte
rumtopf fait maison of fabrication artisanale
Vanochtend
bij het winkelen heeft het baasje nog aan die arme Belgen in het thuisland
gedacht. Die worden al enkele weken de kop zot gemaakt door de mosselboeren van
Yerseke. Die stellen de aanvoer van de Zeeuwse mosselen telkens weer uit. En
die weten dat de Belgen er weer massaal gaan opvliegen wanneer de eerste
vrachtwagens de grens oversteken.
Waarom
dacht ons baasje nu aan Belgen en mosselboeren ? Wel in de koeltoog van de
Super U lagen weer de lekkere kleine Bouchot mosseltjes.
In een
bakje van 2 kilo,
netjes zuiver gemaakt, en haast klaar om de pot in te gaan.
Ja dan weet je het
wel, vanavond komen er mosselen op tafel in La Magdeleine, en de hondjes weten
dat niet al het mosselvocht gaat opgeraken en krijgen vanavond een
voorgerechtje dat het hoofdbestuur mosselsoep noemt, gemaakt van gisteren
geoogste en verpakte mosselen zodat verser echt niet kan.
Dat gaat
weer smullen worden voor baasjes en hondjes
Regelmatig
vallen hier fotos in de mailbox van pupjes van ons. Dikwijls komen ze uit
Cremtown oftewel Aalter waar ene Pieter De Crem, ook wel eens Crembo
genoemd, de plak zwaait. Eva stuurt dan fotos van haar Lana met enkele woordjes
toelichting.
Wij
verzamelen dan die fotos tot we er enkele bij elkaar hebben. Zo ook weer
vandaag. Spijtig genoeg zijn door t baasje zijn opruimwerk enkele commentaren
het oneindige WWW-heelal ingestuurd.
Maar geen
erg, de fotos spreken voor zich en het is telkens Lana die het onderwerp is.
Nog een
mededeling tijdens warme dagen kan het zijn dat er s ochtends geen bericht
verschijnt. Niet ongerust zijn, onze baas is niet zo n zonneklopper en doet
dan s ochtends de werkjes buiten wanneer het nog fris is. Na de middag zet hij
zich dan achter de dikke muren die het huis fris houden. Hij kijkt dan naar de
tour de France of schrijft dan het ochtend bericht.
t Is maar
dat je het weet zegt m
Belle
& co
Een beetje zielig kijken en alles lukt altijd ...
Zo'n aandacht verdient toch wel een beloning hé baasje ?
Het loopt
soms raar hoe mensen elkaar leren kennen. In dit geval, is het een besluit van
de Nederlandse Drentenvereniging die besloten heeft van buitenlandse fokkers
uit te sluiten van de fokdagen en geboortelijsten van puppys op de Nederlandse
Drentensite.
Nu zijn er
enkele Nederlandse fokkers die destijds naar het buitenland getrokken zijn. In
België zijn er ook twee en in Duitsland leerden we zo Wilko Nijman kennen die
in Laar, het eerste dorp over de grens met Nederland woont , maar het is
buitenland voor de Nederlandse vereniging !
Nu heeft
Wilko van vorige week een nestje van negen pupjes. Zeven reutjes en twee
teefjes maar hij kan die in Nederland niet aankondigen en in Duitsland is de
Drent zo goed als onbekend. Daarom maken wij het nestje hier bekend. De pups
zijn gefokt naar de normen van de Nederlandse Drentenvereniging en ze zijn
gewoon mooi en groeien als kool ! Zo kunnen ook onze talrijke Nederlandse
trouwe lezers van dit blog ook kennis maken met een buitenlands nestje
Van hen
kregen we gisteren dit verhaal
Lottie heeft een verhaaltje
gemaakt:
Zondag hebben wij een mooie foto gemaakt van de dikke buik van Bo, deze
wilden wij op de site zetten om te laten zien hoe dik haar buik is en dat
het niet zo lang meer zou duren totdat de pups kwamen... Die foto heeft de
site niet gehaald, want het was de bedoeling de foto er maandagmiddag op te
zetten, nadat ik weer zou komen van mijn werk. Nu de verrassing: Maandag
zijn de pups geboren! Bo was al wat onrustig maandagochtend, haar
temperatuur was ongeveer een graad gezakt en we hielden haar wel al extra in
de gaten, maar we hadden toch niet verwacht dat de pups maandag al zouden
komen! Gelukkig is mama Bo verder kerngezond, net als haar pups. Het zijn er
alleen wel een beetje veel, 9 pups om precies te zijn! Toch zijn we erg blij
met de 7 reutjes en 2 teefjes, want wat zijn ze schattig! We krijgen al
allemaal telefoontjes van iedereen die wil komen kijken, maar we houden de
meeste mensen toch nog een beetje op afstand, ze mogen bij voorkeur komen
als de pups 2 weken oud zijn, dan is hun weerstand ook wat beter.
Natuurlijk is iedereen van harte welkom om onze trots te bewonderen! Ook
kinderen, een paar rennende, gillende, schreeuwende kinderen, het is alleen
maar goed dat ze daaraan wennen.
Nog even over de bevalling, die ging allemaal prima. De eerste pup kwam rond
kwart over 3 's middags, de laatste rond een uur of 7 's avonds. Het ging
vrij vlot, je hoort ook wel eens dat er een hele tijd tussen de pups zit,
maar Bo wou er waarschijnlijk vanaf! We schrokken wel een beetje hoor, de
eerste puppy was een reu, de tweede, derde, vierde en vijfde ook. We dachten
al 'Oh nee, als we maar niet alleen maar reuen krijgen!', want we denken
erover om een teefje te houden, maar dat is nog niet zeker, 'de baas' (mijn
vader) moet er een klik mee hebben, zoals hij zegt.
Hij heeft momenteel toch een mannenhuishouding met al die reuen, hij blij,
is hij ook een keer in het voordeel. En natuurlijk kan hij niet wachten om
de pups mee te nemen naar het jachtveld als ze wat ouder zijn, met al die
lekkere, nieuwe luchtjes en wennen aan het schot.
Misschien ook handig om te vermelden: als de pups wat ouder zijn zetten we
een cd op, zodat ze aan allerlei geluiden wennen. Op die cd staan onder
andere rijdende auto's, toeterende auto's, gillende kinderen, huilende
baby's, sirenes, trein, vuurwerk, je kunt het zo gek niet bedenken.
Weken te
laat tegenover andere jaren, maar hij doet het weer. Onze trots van de koer de
grote lindeboom, onze tilleul staat in bloei.
En dat
gaat gepaard met een diepe brom van duizenden bijen die hier hun nectar komen
verzamelen om er de lekkerste honing van te maken die er bestaat. Van vroeg in
de ochtend tot zonsondergang hoor je het gezoem van de bijen. Ook de fijne geur
van de bloesem geeft een apart tintje aan de koer.
Het is
prettig wanneer je aan de picknick tafel bezig bent met het ontpitten van de
kersen.
We dienen
wel op te passen voor de honden met zoveel andere huisdieren in de boom.
Daarstraks was het bijna prijsvoor
Heros en ook Lucy heeft haast een dikke lip opgelopen. Af en toe komt er al
eens een bij tegen de grond terecht en zoals geweten, er ontgaat haast niets
een Drentenneus, -oog of -oor !
Eerst
happen ze naar de bij, die is dan een beetje nat of wat confuus en blijft dan
wat raar doen tegen de grond.
Dat is het
moment dat de dapperste van de vier met zijn/haar poot op de bij durft slaan om
ze dood te slaan. Met wisselend succes want het gebeurt dikwijls dat de bij
goed wat weerstand bied. Dat is gewoonlijk het moment dat het hoofdbestuur in
de gaten heeft dat het weer zo ver gekomen is.
Een schoen
van maat 42 maakt dan een eind aan het lijden van de bij en aan de pleziertjes
van de Drentjes.
Het telefoonnummer
van de dierenarts ligt in elk geval klaar voor het moment dat een van het
viertal een bijensteek in de tong, of erger in de keel krijgt.
Het is wel
opvallend dat Belle niet meer meedoet aan het spelletje bijenmeppen. Belle
heeft enkele jaren geleden al eens met een onwezenlijk dikke lip rondgelopen .
Ook twee van haar dochters, Kiki en Kyra hebben ons al eens een foto
toegestuurd waarop ze niet zo fraai op stonden met een dikke lip of volledige
dikke snoet
Het kan
een krachtterm zijn maar ook het aantal malen dat ons baasje die Hop heeft
verfoeid ! Normaal zitten die vogels in de lente op die manier een wijfje te
lokken met hun irritant hop-hop-hop geroep. Nu lijkt het ons dat het dak van
ons huis een ideaal plaatsje daarvoor is. Deze ochtend tussen zes en kwart over
zes zat er in elk geval een Hop zijn chanson d amour af te spelen boven het
slaapkamerraam van de baasjes en die waren daar niet blij mee ! Het baasje
heeft het aantal keren geteld dat die Hop op een minuut zijn hop-hop-hop
roept en kwam op negentien keer uit. En zo heeft die daar een kwartier gezeten.
Waarschijnlijk
is die zijn wijfje er uit getrokken omdat die Hop te veel hop-hop-hop wou doen
en zit m nu een ander slachtoffer te lokken
Nog eens Miljaar
Eergisteren
is er een bloembak met geraniums in van de vensterbank gedonderd. Nu gebeurt
zoiets zelden zomaar, maar met vier Drenten in combinatie met een vreemde kat
is die zomaar snel gebeurd.
Het
resultaat is dan een bloembak die in gruizelementen ligt, geknakte planten en
bloemen die nu op hun mooist stonden, een kat die de schrik van haar leven
heeft doorstaan en haar heil achter die geraniums heeft gezocht, en vier
Drenten die nog altijd achter die kat aan het zoeken zijn!
Het leven
op den Franschen buiten kan mooi zijn, en is het ook, als je op sommige dagen
de nodige zin voor humor hebt en soms de andere kant kan uitkijken !
Het blijkt
te helpen dat ons baasje even de ladder tegen de muur heeft gezet en het
aansluitingskastje van de telefoon/internet heeft gecontroleerd. Die twee
eindjes draad die bleken dan toch bij elkaar te horen want het internet en de
telefoon hebben geen kuren meer vertoond.
Ondertussen
hebben wij ook via TV Vlaanderen en de satellietnaar het TV nieuws gekeken over het
aangekondigde aftreden van de koning . Zelden was een aangekondigde extra
nieuwsuitzending zo voorspelbaar.
Door de
kersenoogst van de laatste dagen was het bijhouden van het onkruid in de
moestuin een beetje op de achtergrond terecht gekomen. We hebben dat deze
namiddag dus ingehaald en we hebben dan ook nog een flinke oogst aan aardbeien
teruggevonden onder het onkruid.
Eén
voordeel heeft dat onkruid de vogels zien de aardbeien niet liggen. Want die aardbeien
lusten ze blijkbaar nog liever dan de kersen van vier grote bomen waarvan de
takken doorbuigen van het gewicht van de kersen
Ook de
rest van de groenten in de moestuin blijken het goed te doen dit jaar. De
preitjes van Louis staan keurig rechtop in drie rijtjes. De pompoenen doen het
geweldig en kruipen naar hartenlust door de rijen aardappelplanten en de drie
soorten tomaten krijgen de eerste vruchtjes. Van het formaat van de groenten
mogen we niet klagen, dat zal zijn oorzaak wel vinden in de vele regen van de
laatste maanden. Nu de zon nog om alles mooi te laten rijpen.
Met het
steriliseren van de kersen hebben we wat tegenslag. Van de potten van een halve
liter die op de bovenste laag stonden in de steriliseerketel zijn er
verschillende potten open gegaan. Een geluk dat we het tijdig merkten en de
hulp van de diepvriezer hebben ingeroepen. Zo is er toch niets van de noeste
arbeid verloren gegaan !
En morgen
morgen beginnen we aan het oogsten van kersen van de vierde en laatste
kersenboom
Zo rond
half vier was het baasje het proberen aansluiting maken met het internet
stikbeu en heeft hij zelf de ladder maar van onder de kersenboom gaan halen.
Als je op
die techniekers van Orange/Wanadoo moet wachten dan ben je zalig, wééééken
duurt dat voor er iemand komt kijken waar de storing juist zit. Ze zeggen er
dan bij de melding wel bij dat wanneer de fout binnen in huis zit je wel de
(gepeperde) rekening krijgt.
Daarom is
het baasje dan maar zelf aan de slag gegaan en merkte dadelijk dat er een wit
draadje een los eind had aan de inkomende zijde en een zelfde wit draadje aan
de andere zijde van de draad uitkomende zijde.
Nu heeft
het baasje wel enige ondervinding met draadjes van dezelfde kleur met een
onderbreking van uit zijn wegenwachter tijd. Alleen was dit zo een dun draadje
dat het haast alleen vast te nemen was met hele fijne dunne vrouwen vingertjes.
Maar uiteindelijk heeft hij met zijn dikke vingers toch de draadjes aan elkaar
kunnen maken, en plots en waarschijnlijk toevallig werkte het internet eventjes
daarna comme il faut.
We kunnen
er terug tegenaan gaan met het blog en zelfs onze binnen gekomen mail
beantwoorden.
Dit een
korte verklaring waarom er deze ochtend geen echt bericht op het blog
verscheen. Straks dus beter, we kunnen het dan misschien over onze Albèèèèr den
tweede hebben, want volgens de TV zenders gaat die straks zeggen dat m zijn
papieren in orde heeft gemaakt om op pensioen te gaan.
t Baasje
heeft al gezegd dat m dan collega is met hem, en dat op pensioen zijn best
meevalt, ook al ben je gepensioneerde leraar of koning .
Als het
regent in Ferret, gehucht van La Magdeleine dan blijkt het internet niet te
werken ! Zo ook vandaag met de miezerige regen die omstreeks 10uur is beginnen
vallen. Vannacht was het internet al eens uitgevallen maar we konden dan toch
nog even onze mail nakijken en nadien was het weer huilen met de pet op !
Ook hebben
wij Drentjes liever dat de zon schijnt (de baasjes ook zeggen ze). Want telkens
als we buiten zijn geweest krijgen we naar onze poten omdat we onze voeten weer
eens niet geveegd hebben. Daartegenover staat dan weer dat we telkens worden
afgedroogd, en dat is dan weer zon knuffelmoment dat we wel kunnen
appreciëren. Maar owee,hij of zij die
met een natte vacht in een van de zetels springt. Die heeft niet alleen een
natte vacht, maar die krijgt ook gelijk de wind van voren. Natte hond hoort
volgens het hoofdbestuur niet in een lederen salon !
En zo zijn
er nog van die vervelende zaken die gebeuren wanneer het regent.
Belle die
zich zo graag rolt in het kort gemaaide gazon die komt dan kletsnat terug
binnen. Heros die graag zijn poot opheft tegen een struik krijgt bij de minste
aanraking van die struik een vracht water over zich ook kletsnat natuurlijk !
En moeder en dochter Hera en Lucy rollebollen al spelend over het kletsnatte
gazon. Juist ! je raadt het al, ook al kletsnat die twee !
Inmiddels
terwijl het baasje terug, en voorlopig zonder succes het internet terug op gang
probeert te krijgen liggen we met zn vier uilen te vangen en zo te snurken dat
de uilen er van gaan vliegen
t Is niet
altijd simpel voor Drentjes als het regent in Ferret
Is het nu
werkelijk voorbij of neemt Heros nu een hormonen adempauze ?
Hij heeft
vandaag weinig belangstelling gehad voor nichtje Lucy en dat was ook voor de
baasjes een moment om wel op hun hoede te zijn maar niet meer zo fanatiek als
de vorige dagen.
Vanavond
echter begonnen zijn hormonen weer op te spelen en diende Lucy toch weer eens
heftig tereageren. De hitsige sukkelaar
die volle goesting heeft en niks mag het hoofdbestuur heeft er rats medelijden
mee !
Het loopt
op zijn einde, de eerste loopsheid van Lucy, en de baasjes gaan er niet rouwig
om zijn !
Op de
verschillende Drentenblogs blijken er nogal wat zieken te melden zijn.
Zus Lobke
van Lucy en ook broer Lennaert blijken last te hebben van spetterpoep en
lusteloosheid. De respectievelijke dierenartsen hebben er het gissen naar want
op het moment dat die twee bij de dierenartsen komen zijn ze vinnig als nooit
tevoren Ze weten dat er daar ook snoepjes te scoren vallen en dat heeft dan zo
een opflakkering van vitaliteit tot gevolg. We lazen het gisteren ook al bij
Lando, die heeft dierenarts Aline ook al flink om de tuin geleid. Maar Lando
was dan ook niet ziek die had enkel een ontsteking van een tekenbeet of iets
van die aard. Maar allen hebben ondertussen wel hun vaccinaties gekregen die ze
nodig hebben om op reis te gaan.
Ondertussen
(het baasje is nog bezig geweest aan het Drentenblaadje dat te zwaar was om
te verzenden) zijn er fotos in onze mailbox gevallen van ene Lennaert uit
Roosteren. Fotos waar het water en activiteit vanaf spetteren. Erg ziek lijkt
die niet. Ons baasje zou zeggen speel niet zo veel komedie en zoek een andere
manier om aandacht te trekken !
Het was me
vanavond blijkbaar foto doorstuur avond want ook op het smoelenboek stonden
fotos van een Lana die ook al aandacht zocht !
t Zal dan
toch de waarheid zijn als je ons baasje hoort zeggen met een Drent in huis ken
je geen verveling meer
Terwijl
het baasje deze ochtend inspiratieloos aan een bericht voor het blog zat te
zwoegen (al zijn inspiratie was gisterenavond opgeraakt aan het samenstellen
van het Drentenblaadje) ontstond er achter in de tuin een kabaal van jewelste.
Het was dan nog maar enkel Heros en Belle die van hun flaporen stonden te maken
. Wegens de scheiding der seksen waren Hera en Lucy nog op de koer .
Het baasje
ging dan maar even poolshoogte nemen, Hera en Lucy mochten dan ook mee. Het
aantal decibels ging met sprongen de hoogte in toen ook Hera en Lucy zich in de
verbale strijd wierpen.
Reden van
het lawaai, nu ja reden, het was meer oorzaak waren enkele arbeiders die een
container op het kruispunt achteraan de tuin aan het lossen waren. In die grote
afzetcontainer stonden wat wegenwerken machines . Eindelijk begonnen de mensen
van de buurgemeente Villiers-le-Roux aan het groot onderhoud van hun wegennet.
Dat het
hondengeblaf niet opkon tegen het lawaai van asfaltmachines en trilwalsen bleek
al snel toen Belle & co merkten dat ze een verloren strijd aan het leveren
waren.
Dat was
zeker zo toen ook nog eens een hele grote tractor met nog allelei machines
arriveerde. Toen hebben ze het lawaai maar gestaakt en terug op de koer gerekt
en gestrekt in de zon gaan liggen snurken .
EEN GOEDE RAAD VOOR DE TERRASDAGEN DEZE ZOMER !!! Wees alstublieft voorzichtig na het drinken
van alcohol tijdens de komende verlofperiode.
Ik zou graag een persoonlijke ervaring met jullie willen delen.
Zoals jullie weten, hebben sommige van ons over de jaren incidenteel wat
problemen gehad met de autoriteiten op weg naar huis na een sociale
bijeenkomst.
... Een paar
dagen geleden was ik stappen met wat vrienden en heb toen een paar drankjes en
een aantal glazen heerlijk bier gedronken.
Wetende
dat ik misschien wel enigszins over de wettelijke limiet was, heb ik iets
gedaan wat ik nog nooit eerder heb gedaan. Ik heb de raad van mijn vrienden
opgevolgd en ik heb een taxi naar huis genomen. En uiteindelijk gelukkig maar, want onderweg kwam
ik langs een alcoholcontrole, maar op een taxi wordt er geen controle
uitgevoerd.
Ik kwam veilig thuis, hetgeen een behoorlijke
verrassing was, ik had nog nooit eerder een taxi bestuurd, ik weet niet waar ik
die vandaan heb en wat ik er mee moet doen nu hij in mijn garage staat ! Iemand
enige suggestie ?
We kregen
gisteren nog eens een bericht uit Oud Turnhout nog steeds de jachttraining aan
het volhouden is. En duidelijk met succes.
Zo bericht
Hilde zijn baasje toch, en ze voegt er nog fotos aan toe ook.
Ondertussen
blijft het hier in La Magdeleine kersentijd. Van de ochtend tot het avondmaal
is de woordenschat hoofdzakelijk kers-getint.
Pitten,
suiker, Weckpotten, sluitringen, Rumtopf, ontpitter, zulke woorden beheersen de
gesprekkenvan het hoofdbestuur
Maar er
zit beterschap aan te komen voor de optimistische baas Er is nog maar één
kersenboom te doen en dat is die met de makkelijkste kersen.
Mooie
harde knakkers die makkelijk te ontpitten zijn maar minder sap bevatten dan
die welke nu nog aan de beurt zijn.
Maar het
baasje ziet het zitten, na de kersen is er nog een week of twee adempauze, dan
gaat het letterlijk pruimentijd zijn
En nu het
verhaal van Lando
Dag lieve
Faes-familie,
het weekend begon
hier bij Aline de dierenarts. Ik heb nl een kleine ontsteking op mijn borstkas.
Kan zijn van een teek dus hopla, een prikje antibiotica. Nu we er toch waren
gingen we dan maar voor het grote onderhoud: nagels knippen, inenting tegen
ratten ziekte, druppeltjes tegen kennelhoest, hartje luisteren en op de weegschaal.
31 kilo
weeg ik al. Terwijl Aline me onderzocht gaf ik haar likjes en kwispelstaartend
ging ik ook weer buiten.
Gisteren tijdens de
wandeling had ik een trofee voor het baasje maar of die daar zo blij mee was??
Een konijnenpoot!
Vandaag gingen we
trainen bij Oscar samen met Feyla en een nieuwe hond. Belangrijk is dat ik rust
vind voor ik aan de leuke dingen begin want ik ben soms een beetje TE veel
gemotiveerd om er tegenaan te gaan. Na het veld afsnuffelen en de apportjes op
het droge met een eend gingen we apporteren in het water. Drenten niet graag
zwemmen? Wie heeft dat ooit bedacht?
Wie moest er altijd de eend terug op het
droge helpen omdat de 2 andere er nog iets minder zin in hadden? Drent Lando!
Heerlijk vond ik dat. Ook rond de vijver de eend terug aan Oscar gaan geven was
een leuk extraatje. Gevolg is wel dat we geluk hebben dat we geen bomen in onze
tuin hebben want die hadden inmiddels omgezaagd gelegen, hihi, wat een geronk
klinkt er van op de bank.
Binnenkort gaat mijn
baasje de ringtraining nog eens even terug ter hand nemen voor de clubmatch in
augustus. Kwestie van de eer aan ons mamsie Hera over te laten om met haar buik
omhoog te gaan rollebollen in de ring, hihi.
Ik wens jullie nog
een hele leuke vakantie toe en kijk er al naar uit om nog eens een keer met
jullie te kunnen dollen xxx
Onze
schuin tegenover buur Jan W. heeft gelijk. Jan geeft in een reactie op het Bas
& Belle blog aan dat ons baasje de bal missloeg in zijn bericht van deze
ochtend stralend blauw.
Daarin
beweerde ons baasje dat hij gisterenavond Belle had genezen met Immodium, daar
waar ze aan haar maag mankeerde
Nu weet
het baasje maar al te best dat wanneer je mottig bent aan je maag je best
Motilium neemt, want Imodium is tegen de spetterpoep !
Ons baasje
kan dat het best onthouden doordat de eerste drie letters gelijk aangeven waar
het medicijn gemaakt is MOTilium als je MOTtig bent.
Dit is de
reactie van Jan W. op het Bas & Belle blog.
Jean-Jean,
motilium is voor den doorgang van de maag en imodium zet
er ne stop op
ik mag toch een beetje reklame maken voor mijne ex-baas,eh
En ik
geef mijn overbuur groot gelijk. Hij kan het weten want zolang ik hem ken, en
dat is zowat 35 jaar, heeft hij maar één werkgever gehad. En zonder Jan had die
werkgever geen vestigingen gehad in China, Zuid Amerika en nog andere
continenten. Want Jan zorgde bij Jansen Pharmaceutica er voor dat voor alle
pakjes, die vanuit de vestiging Beerse naar het buitenland vertrokken, alle
douaneformaliteiten dik in orde waren
En
iemand die al eens iets overzee, langs de luchthavens, of gewoon over land iets
naar een land buiten de EU verzond, dat daar altijd ambetante ventjes en
vrouwtjes aan de grens probeerden lastig te doen !
Voor
Jan geen probleem, hij kende niet alleen alle reglementen (zelfs die van
Chinezen) maar ook de geplogenheden van die landen, en kreeg elk pakje
feilloosvoorbij die ambetanterikken.
Dokter Paul had een goede helper aan Jan. Daar is vriend en vijand van
overtuigd.
Jan is
trouwens al jaar en dag een trouw lezer van dit blog en een fijne buurman. Dat
mag ook eens gezegd worden !
We moeten
vandaag niet kijken op het buienradar om te zien hoe groot de bewolking is en
welke richting ze uitdrijft. Er is gewoon geen bewolking en dus ook niets te
zien wat ons bang/nat zou kunnen maken !
Kersendag
dus vandaag voor onze baasjes want het gaan de laatste dagen zijn dat er
bruikbare kersen kunnen geplukt worden.
Na al het
nat een flinke portie zon is fataal voor de al zo goed als 100 % rijpe kersen.
De volgende stap is dus plukken of rotten aan de boom.
Trouwens,
die plukkers uit Turnhout en Vosselaar die hadden gesolliciteerd als plukkers
hebben zelfs hun kat niet gestuurd. Zij logeerden hier maar enkele kilometer
vandaan maar de honger naar kersen zal niet groot genoeg geweest zijn. Neen
Danny, neen Chris, ik breng GEEN kersen mee naar Vosselaar ! Kans verkeken op
lekkere sappige kersen
Zo ga je
het baasje deze ochtend na de tocht naar de bakker en na het ontbijt
waarschijnlijk terug in hogere sferen kunnen vinden. Daar bedoelt hij dan wel
enkele meter hoger op de ladder den boom in. t Vrouwtje maakt dan weer een
twaalftal Weckpotten haast steriel proper, om na het ontpitten van de kersen,
de potten te kunnen vullen en te steriliseren.
En op
honden gebied is het probleem status quo . Lucy is nog steeds loops en Heros
heeft last van door zijn lijf gierende mannelijke hormonen en testosteron !
Gisteren
avond vond Belle haar eten zo lekker dat ze al de overschotjes van haar
roedelgenoten ook heeft binnengepeuzeld. Later op de avond is haar dat zuur
opgebroken en heeft ze twee hopen uitgebraakt die je niet voor mogelijk kon
houden dat het uit één hondenmaag kwam.
Bij gebrek
aan beters heeft het hoofdbestuur dan maar besloten haar een halve Immodium
instant te geven. Nadien ging het beter met onze oma en heeft ze toch een rustige
nacht gehad, ondanks haar schranspartij en de gevolgen daarvan
En dan
heeft het baasje volgende gedachte Als de regering vanaf volgend jaar Immodium
enkel op voorschrift wil verstrekken, zou het dan niet helpen om te kunnen
zeggen t is voor den hond ?Die spullen zijn gewoonlijk vrij verkrijgbaar,
tenzij ze bij wielrenners ook populair zijn
Samen met
de kersenoogst, het steriliseren en het kersenconfituur maken is het
hoofdbestuur begonnen met het samenstellen van een rumtopf.
Dat is ook
nog zoiets uit grootmoeders tijd dat het baasje zich nog vaaglijk herinnert als
iets dat in de kelder bij zijn tante en grootvader op een donker schap stond.
Daar mocht je als kleine bengel niet aankomen want daar groeide je niet meer
van ! ! !
Maar wat
in die stenen pot zat was wel lekker, want éénmaal per jaar, er waren dan veel
tantes en nonkels bij onze grootvader thuis, dan kwam die stenen pot uit de
kelder en een tijdje later was het plezant in huis en werd er luid gelachen en
moppen vertelt, want al die tantes en nonkels hadden in no time een stuk in hun
kraag !
In de
familietraditie bestaat het al jaren niet meer dat maken van rumtopf, maar een
tijdje geleden had Jeanny, het baasje van Cartouche en Lennaert er van gehoord
dat onze bazen nog steeds fruit en groenten steriliseerden en zij presenteerde
ons nog een aantal Weckpotten. Nu vindt ons baasje dat zonde van zoiets in de
glascontainer te smijten en hij heeft het aanbod dan ook graag aanvaard. Maar
toen hij de Weckpotten oppikte bleek Jeanny daar nog een goeie ouwe Rumtopf stenenpot
bij te hebben gezet. Die was ook bij hen in onbruik gekomen en stond ook maar
in de kelder te verkommeren.
Maar
vandaag kunnen we aan Jeanny melden dat de pot terug in gebruik is genomen
!Eén kilo mooie rijpe kersen, zonder
steeltjes of pitten, staan samen met de suiker en alcohol te rijpen in de
schuur. Het volgende dat er bij in gaat zullen waarschijnlijk de rijpe witte
pruimen zijn en daarna de blauwe pruimen. Nadien hebben we nog héééél lekkere
zoete peren en appelen die steeds in lagen bovenop de kersen komen. De twee
nieuw aangeplante mirabellenbomen zullen dit jaar nog niet voldoende vruchten
dragen om al confituur van te maken, dus ook die oogst gaat bij in de pot !
En als
alles tijdens het najaar goed in de smaak valt (zoals bij pake destijds) dan
maken we volgend jaar een grote rumtopf die als nagerecht gaat dienen bij de
terugkomdag van de pups. Dan moeten we wel oppassen dat er niet te veel zatte
nonkels gaan tussenlopen, want die meneren en madammen in hun blauwe uniformkes
zijn tegenwoordig veel strenger geworden dan in grootvaders tijd
Het
gescheiden houden van bronstige Heros en loopse Lucy vergt toch wel heel wat
energie en aandacht van het hoofdbestuur. Niet dat het kwaad kan dat Heros Lucy
zou dekken maar plezierig vinden we gans de hormonen toestand niet
Zo merken
we nu dat het steriliseren van de reu tal van voordelen heeft tegenover
castratie maar er toch ook negatieve punten zijn. Het blijvend actief zijn van
de mannelijke hormonen is daar één van. Dat is een nadeel dat niet meer
aanwezig is wanneer de reu gecastreerd is.
Het is een
zenuwentoestand die nog enkel dagen gaat aanhouden tot de loopsheid van Lucy
voorbij is.
Omdat het
terrein hier zo groot is valt het moeilijker om de twee geliefden in het oog
te houden. Gelukkig kunnen we de ruime koer en de heel grotetuin van elkaar scheiden, zodat zowel Heros
als Lucy over een ruime loopruimte kunnen beschikken.
Heel fijn
nieuws komt uit Budingen, waar hoogstwaarschijnlijk het laatste pupje van
Hadise ook kan gaan kennismaken met zijn toekomstige baasjes.
Het is
altijd een gevoel van voldoening als je als fokker met een gerust hart je
pupjes na acht weken er voor gezorgd te hebben je kleintjes uit huis kan
laten gaan met het gevoel van , die gaat ook een fijn leven tegemoet .
Een
voorbeeld hebben we gisteren nog gehad toen we op achthonderd kilometer van de
thuisbasis nog een fijne ontmoeting hadden met Ronny en Carine en onze Harko
. Vijf jaar gaat Harko uit ons eerste nestje al worden nu in november en het
contact van zijn baasjes en wij, de fokkers, is nog altijd zoals in het eerste
jaar dat Harko bij hen was. Plezant voor ons en voor hen, en het is Harko die
er wel bij vaart !
We hadden
het vanochtend al gemeld, we zouden vandaag een kleine familiereünie hebben met
Harko, broer van Hera en Heros.
We hadden
het baasje iets horen zeggen van de Moulin de Condac, als zou dat de
ontmoetingsplaats worden.
Waarom het
baasje dan moest informeren en telefoneren was voor ons in eerste instantie wat
moeilijk. Het was pas overduidelijk toen we op een parking kwamen die we al
verschillende keren hadden leren kennen.
De Moulin
de Condac is een restaurant waar de baasjes vroeger veel kwamen toen het nog
werd uitgebaat door twee Italiaanse families die de pannen van het dak kookten.
Een heel lekkere keukenmix van Italiaans met een Franse basis (of was het
omgekeerd ?) Nadien is het overgenomen geweest door Polen en was de lol er af.
We zeggen niet dat het niet goed was maar de finesse die we kenden was weg. En
ook de klanten bleven weg
Sinds een
goed jaar is het restaurant terug overgenomen en gaat het terug de goede
richting uit met de lekkere keuken.
Spijtig
voor ons, Belle en Hera, was het weer niet van die aard dat we op het terras
boven op de stroom de Charente konden eten. We moesten dus in de auto blijven
en dat was minder plezant. Maar nadat ons hoofdbestuur en Ronny en Carine, de
baasjes van Harko, hun buikjes hadden volgegeten zijn we met zn allen naar
Verteuil gereden. Dat is een dorpje iets verder aan de Charente gelegen en er
staat een mooi kasteel aan de over van de stroom. Daar woont volgens het baasje
nog een echte Markies en een Markiezin in. Dat zijn mensen met blauw bloed en
hun familie is heel oud en uit die familie zijn er zelfs pausen gekomen.
Ja, zulke
familiepapieren kunnen onze bazen niet voorleggen en ze zijn dan maar beneden
aan de voet van het kasteel eentje (of twee) gaan drinken op het terras. Daar
mochten we dan wel mee naartoe en we hebben er de show weer gestolen en het
mooie weer gemaakt !
Ons baasje
heeft wel vier maal moeten uitleggen wat voor ras die mooie honden dan wel
waren. Maar die fransoozen en die van op t eiland tegenover Oostende hadden
nog nooit gehoord van een épagneul à perdrix de Drenthe of van een Dutch
Partridge Dog. Maar ze vonden ons wel hééééél mooie honden en zoooo braaf en
rustig (! ! !)
Ja zeg,
als t er op aankomt kennen we onze wereld en manieren hé. Onze bazen gaan
nooit of te nimmer met Belle en haar zoon Harko en dochter Hera in schandalen
vallen, zoveel is wel zeker !
Dat van
die schandalen was dan weer niet voor onze thuisblijfster Lucy geldig. Die had
zich tijdens onze afwezigheid danig verveeld en van haar onverslijtbare
X-treme kussen een ander model gemaakt. Heros was blijkbaar te moe geworden
van al de avances die hij Lucy maakte dat hij gans de tijd duchtig heeft
doorgemaft.
Maar wij,
Belle en Hera hadden een puike, fijne namiddag.
Dr. Nelly Mols, nog steeds onze steun, toeverlaat en raadgeefster.
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Even voorstellen
Begonnen als Bas & Belle blog is de hoofdrolspeler Bas noodgedwongen vervangen in de cast . Bas was de oudste met zijn vijftien jaar en toen hij overleed op 6 november ’08 stonden we in twijfel. Houden we de naam als Bas & Belle of gaan we hem aanpassen aan de actualiteit ?
In samenspraak met de lezers hebben we dan besloten het blog met dezelfde naam te laten voortbestaan als hulde aan die fijne kameraad die Bas steeds geweest is.
Nog geen week na het overlijden van Bas heeft Belle een prachtnestje gekregen met zes prachtpup’s. Vier reutjes en twee teefjes behoorden vanaf 12 november tot onze roedel.
In2008 moesten alle rashonden een naam krijgen die begon met een letter H. Zo kregen we een Hercule, Heros, Hera, Hadise, Harry en Harko. Hierbij zijn Hera en Hadise de teefjes.
Hera en Heros zijn bij ons gebleven zodat we het blog het Belle, Hera en Heros blog zouden kunnen noemen. Dat gaan we echter niet doen… Het is Bas & Belle en het blijft zo. Wat we wel gaan doen is de ondertitel aanpassen. “Dwaze belevenissen van twee prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden” gaan we aanpassen naar “drie prettig gestoorde” en dat prettig gestoord”is met die twee jonge nieuwkomers niet eens overdreven…
Ik ben Jan
