Een “Duitse” Drentenkennel…

Het loopt soms raar hoe mensen elkaar leren kennen. In dit geval, is het een besluit van de Nederlandse Drentenvereniging die besloten heeft van “buitenlandse fokkers uit te sluiten van de fokdagen en geboortelijsten van puppy’s op de Nederlandse Drentensite”.

Nu zijn er enkele Nederlandse fokkers die destijds naar het buitenland getrokken zijn. In België zijn er ook twee en in Duitsland leerden we zo Wilko Nijman kennen die in Laar, het eerste dorp over de grens met Nederland woont , maar het is “buitenland” voor de Nederlandse vereniging !

Nu heeft Wilko van vorige week een nestje van negen pupjes. Zeven reutjes en twee teefjes maar hij kan die in Nederland niet aankondigen en in Duitsland is de Drent zo goed als onbekend. Daarom maken wij het nestje hier bekend. De pups zijn gefokt naar de normen van de Nederlandse Drentenvereniging en ze zijn gewoon mooi en groeien als kool ! Zo kunnen ook onze talrijke Nederlandse trouwe lezers van dit blog ook kennis maken met een “buitenlands nestje”

Van hen kregen we gisteren dit verhaal…

Lottie heeft een verhaaltje gemaakt:

Zondag hebben wij een mooie foto gemaakt van de dikke buik van Bo, deze
wilden wij op de site zetten om te laten zien hoe dik haar buik is en dat
het niet zo lang meer zou duren totdat de pups kwamen... Die foto heeft de
site niet gehaald, want het was de bedoeling de foto er maandagmiddag op te
zetten, nadat ik weer zou komen van mijn werk. Nu de verrassing: Maandag
zijn de pups geboren! Bo was al wat onrustig maandagochtend, haar
temperatuur was ongeveer een graad gezakt en we hielden haar wel al extra in
de gaten, maar we hadden toch niet verwacht dat de pups maandag al zouden
komen! Gelukkig is mama Bo verder kerngezond, net als haar pups. Het zijn er
alleen wel een beetje veel, 9 pups om precies te zijn! Toch zijn we erg blij
met de 7 reutjes en 2 teefjes, want wat zijn ze schattig! We krijgen al
allemaal telefoontjes van iedereen die wil komen kijken, maar we houden de
meeste mensen toch nog een beetje op afstand, ze mogen bij voorkeur komen
als de pups 2 weken oud zijn, dan is hun weerstand ook wat beter.
Natuurlijk is iedereen van harte welkom om onze trots te bewonderen! Ook
kinderen, een paar rennende, gillende, schreeuwende kinderen, het is alleen
maar goed dat ze daaraan wennen.

Nog even over de bevalling, die ging allemaal prima. De eerste pup kwam rond
kwart over 3 's middags, de laatste rond een uur of 7 's avonds. Het ging
vrij vlot, je hoort ook wel eens dat er een hele tijd tussen de pups zit,
maar Bo wou er waarschijnlijk vanaf! We schrokken wel een beetje hoor, de
eerste puppy was een reu, de tweede, derde, vierde en vijfde ook. We dachten
al 'Oh nee, als we maar niet alleen maar reuen krijgen!', want we denken
erover om een teefje te houden, maar dat is nog niet zeker, 'de baas' (mijn
vader) moet er een klik mee hebben, zoals hij zegt.
Hij heeft momenteel toch een mannenhuishouding met al die reuen, hij blij,
is hij ook een keer in het voordeel. En natuurlijk kan hij niet wachten om
de pups mee te nemen naar het jachtveld als ze wat ouder zijn, met al die
lekkere, nieuwe luchtjes en wennen aan het schot.

Misschien ook handig om te vermelden: als de pups wat ouder zijn zetten we
een cd op, zodat ze aan allerlei geluiden wennen. Op die cd staan onder
andere rijdende auto's, toeterende auto's, gillende kinderen, huilende
baby's, sirenes, trein, vuurwerk, je kunt het zo gek niet bedenken.

www.drentschepatrijshondenvandewildediek.wordpress.com