Hera en t baasje samen op stapxml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
En dan
zijn ze nog wel tweemaal samen op stap geweest ! De eerste maal ging het
richting Zandhoven. Daar woont mijn zoon Lowie met zijn twaalf jaar oude maatje
Zoen, ook een Drent.
Allen ik
mocht mee want de laatste maal dat ons baasje Zoen zag was hij trager dan wij
hadden verwacht. Maar dat was een onterechte gedachte want onze Lowie heeft
Zoen terug een tweede jeugd bezorgd.
Zoals we
al gemeld hadden gingen we Lowie zijn officiële papieren brengen. Hij heeft nu
zijn eigen stamboom + zijn DNA code in zijn bezit. Vanaf nu is Lowie officieel
burgerhond van dit land en is het geen sans papiers meer !
Wij
maakten samen met Lowie, Zoef en de baasjes Hilde en Yves een mooie wandeling .
Die hebben daar bij hen ook de mogelijkheid van dadelijk buiten de poort een
urenlange onaangelijnde wandeling te maken. Net zoals wij het in Ferret in
Frankrijk kunnen.
Het baasje
heeft net als bij de andere pups uit mijn einde maart nestje gezien dat Lowe
een piekfijne thuis gevonden heeft daar bij Hilde, Yves en Zoen.
De tweede
maal dat zij beiden op stap gingen vandaag was vlak na het bezoek aan Lowie. De
jachttraining in Arendonk was dan wel afgelast door trainer Oscar, wij zijn
toch maar eens gaan kijken ginds omdat ook Maurice daar was met zijn Joris.
We hebben
dan wel niet getraind zoals gevraagd was maar we hebben ene prachtige wandeling
ontdekt waar wij, Hera en Joris de ganse tijd hebben kunnen vrij lopen. We zijn
één hond met zijn vrouwtje tegen gekomen, een brave border collie, en verder
niets dan vrijheid.
We hebben
daar rond een grote vijver gewandeld waar ganzen, eenden en zelfs een zwaan de
baas waren. Ik heb wel gans de rietkragen afgedweild en veel eenden opgestoten.
Het baasje wist niet goed wat hij zag en wat hij er van moest denken want zulke
jachtdrift heeft hij bij mij nog nooit gezien . Maar hij is er niet kwaad om
want ik luister de laatste weken erg goed als we gaan wandelen. Zeker nu het
baasje niet meer in zijn handen klapt wanneer ik moet terugkomen, maar wanneer hij
mij terug fluit.
Het baasje
had wel spijt dat hij bij die tweede wandeling zijn Kodakske in de auto had
laten liggen. Maar dat kon bij mij de pret niet temperen, ik heb vandaag al de
jachtduivels die ik in mijn lijf heb getoond en los gelaten. En ook het
baasje heeft er van genoten !
Hera de
verschrikkelijke (voor de eenden toch)
|