Ik ben Jan
Ik ben een man en woon in Vosselaar (B) / La Magdeleine (F) (België / Frankrijk) en mijn beroep is Technisch leraar autotechniek/carrosserieherstelling op pensioen.
Ik ben geboren op 05/09/1948 en ben nu dus 76 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Onze drie Drentsche Patrijshonden, tuinieren, klussen, auto's repatriëren voor VAB.
Ik ben sinds 1971 gehuwd met Simonne.
Sinds 1983 heb ik gans Europa doorkruist tijdens de vakanties om gestrande reizigers en hun auto's te repatriëren in opdracht van VAB. Sinds enige tijd ben ik met de depannages gestopt.
Zoeken in blog
Beoordeel dit blog
Op 02-02-2014 was Jeanny Wessels de 350.000° bezoeker van dit blog. Jeanny vertelt dat ze foto's van zichzelf niet graag heeft, maar voor eeuwige roem op dit blog wil ze samen op de foto met haar Lennaert.
Op 07-08-2012 was Karin Prince de 300.000 bezoeker van dit blog. Karin had graag een foto van haar twee troetels, Siebe & Lobke, om eeuwige roem te vergaren. Wij voldoen graag aan die wens.
Lees hier de belevenissen van vier prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden
Dit Bas & Belleblog is op deze plaats stopgezet omdat er geen foto's meer konden geplaatst worden. We zijn echter het Bas en Belleblog bis gestart. Daar kan je verder lezen onder deze link http://blog.seniorennet.be/bas_en_belleblog_bis welkom op het nieuwe adres en veel leesgenot
01-11-2012
En morgen, morgen is er eentje jarig
En morgen, morgen is er eentje jarig
Morgen
hebben we taart met zeven kaarsjes die dan mogen uitgekwispeld worden door oma
Belle.
Zeven jaar
is ze al onze alpha teef van de roedel, geboren op 02-11-2005 kwam ze bij ons
en Bas toen ze twaalf weken oud was.
Hoe ze bij
ons kwam ? Het baasje was op zaterdag gevierd op school omdat hij definitief op
pensioen ging en kreeg zoals alle leerkrachten op school een afscheidscadeau
van 125.
En vermits
Bas toen toch ook al twaalf jaar was zou er een tweede Drentje komen. Zo een
kleintje waar het baasje elke dag mee het bos en de velden zou intrekken. Bas
zou daar dan gelijk ook mee van profiteren.
En zo ging
het baasje op het World Wide Web op zoek naar een Drententeefje . Via een
invulformulier kwam hij in contact met Monique, de voorzitster van de Belgische
Drentenvereniging. Die kon hem melden dat er in Affligem (bekend van zijn abdij
en bier) nog een nestje was van vier teefjes waarvan er nog twee beschikbaar
waren. De pups waren al wel twaalf weken oud maar dat kon ons baasje uiteraard
niets schelen als ze maar mooi en gezond waren !
Na een
afspraak met de fokker, Guido Bockstal te hebben gemaakt, togen we in
gezelschap van Bas op woensdag namiddag naar Affligem om maar eens te gaan
kijken (maar wel met 700 euro op zak).
Twee pups
waren al uitgevlogen en er restten er nog twee bij moeder Freya.
Moeder en
dochters lagen te bakken voor een grote kachel die brandde alsof de duivel ze
zelf eigenhandig brandend hield. We hadden dus afgesproken dat Bas ook mee
binnen zou mogen en dat resulteerde er in dat wij in geen tijd een huisgenootje
bij hadden.
Van aan de
bloedhete kachel kwam een jong hondje dadelijk naar Bas, het hoofdbestuur werd
straal genegeerd. En dadelijk begon dat bruintje de snoet van Bas te likken.
De keuze was gemaakt ! ! !
En zo ging
Elle mee naar Vosselaar . Voor we thuis waren had ze haar nieuwe naam al, er
zou voor Elle een B voorkomen. En zo heet ze nog altijd (B)Elle. Het andere
overblijvende teefje Ella, zou later na de nodige omzwervingen terecht komen
bij Ingrid, de secretaris van de Drentenvereniging. Zo zien de twee zusjes
elkaar nog regelmatig op wandelingen. Ook met moeder Freya en de fokkers Guido
& Ghislaine hebben we nog regelmatig contact.
En morgen
klinkt hier voor Belle een krachtig hip hip hip hoera !
De Leraar vraagt de
kinderen in de klas: "Wat wil je later worden als je groot bent?"
'Johnny: "Ik wil
een miljardair zijn, naar de duurste clubs gaan, neem daar de beste teef, geef
haar een Ferrari ter waarde van ruim een miljoen Euro, een appartement in
Copacabana, een herenhuis in Parijs, een jet om te reizen door Europa, geef
haar een Visa Card en bedrijf de liefde met haar drie keer per dag ".
De leraar, geschokt, en
niet wetende wat te doen met het slechte gedrag van het kind, besluit geen
belang te hechten aan wat hij zei en gaat dan verder met de les:
Twee
berichten vandaag die geen toelichting hoeven. We laten de twee betrokkenen dan
ook dadelijk zelf aan het woord.
De
berichten komen van Lennaert en van Lando.
Eerst
Lennaert met een schokkend verhaal
Lieve familie,
Vandaag heb ik een beetje steun en nazorg
nodig. Ik ben heel stout geweest, of eigenlijk niet, ik heb gewoon mijn
instinct gevolgd. De buren hebben herten en kippen in een wei die grenst aan
onze tuin. Normaal lopen papa en ik lekker los in de tuin en gaan we rustig
zitten beestjes kijken. Vanmorgen heel vroeg, toen de hele familie druk was met
voorbereidingen school en werk zag ik een gaatje in de draad. Nou zitten wel
meer gaatjes in de draad, maar papa en ik zijn nooit eerder op het idee gekomen
ons hierdoor heen te wurmen, en dat heb ik dus vanmorgen gedaan. Dat was ooh zo
leuk! Lekker rennen door de wei samen met hertjes! De buurman dacht er anders
over. Eerst ging hij mee rennen, tenminste dat dacht ik, maar hij probeerde mij
te pakken. Toen verscheen baasje en buurman was heel boos en hij had allerlei
akelige benamingen voor mij. Ik had de herten door de draad heen gejaagd,
kippen dood gebeten en de draad kapot gemaakt. De herten liepen nog gewoon in
de wei, er lag nergens een dooie kip en in de draad zitten wat deukjes! Toch
hebben vrouwtje en baasje maar hun boetekleed aangetrokken om de boel een
beetje te sussen. De draad is oud, versleten en kapot, en van de buurman! De baasjes gaan netjes aanbieden deze te
vervangen zodat papa en ik toch van de lekkere uitloop in de tuin kunnen
blijven genieten.
Vrouwtje begrijpt wel dat de schrik groot is
bij de buren en dat herten niet veel kunnen hebben maar ze heeft toch ook
gemengde gevoelens .en ze zit al de hele dag met een bleek neusje binnen sip
te kijken.
Op dit moment weet ik nog altijd niet of ik
nu wel of niet kippen heb doodgebeten. Van de buurman niets meer gehoord en ik
zie ook geen kippetjes in de wei en normaal zijn kippen met hun dinosaurus
brein na 10 minuten alweer vergeten dat er iets gebeurd is en scharrelen ze
weer lekker door. Ik zal toch niet 15 kippen afgeslacht hebben ???!!! Dan heb
ik wel een snelle en zuivere beet, geen bloedspatje te bekennen.
Er was ook goed nieuws, mijn baasje willen in
februari dan toch een jachtcursus met me gaan doen omdat ze dachten mij daar
een heel groot plezier mee te doen. In de buurt van Maastricht hebben ze een
adresje gevonden, jammer dat ik nog zo lang moet wachten. Ik kan al jagen hoor!
Dat heb ik deze ochtend toch wel laten zien!
Jullie, voorlopig even pas op de plaats,
Lennaert
En Lando is ook nog niet helemaal bekomen van het
bezoek
Lieve Faesjes,
oooooooooooooooh wat
vond ik dat gisteren toch superleuk om mee naar jullie te komen. Lekker
wandelen met zus Lucy en dan keihard ravotten in de tuin met ons zus. Ons zus
had een heel leuk spelletje bedacht genaamd zwarte piet! Wie het zwartste zag
was gewonnen. Wie er gewonnen heeft? ..... Laten we zeggen dat we alletwee
behoorlijk ons best hadden gedaan. Gelukkig mochten we nog binnen van Simonne
waar de baasjes culinair verwend werden. Ik ben er zelf in geslaagd om in de
keuken de restjes van de borden te pikken en hé ... op de chauffage ligt daar
lekker oud brood en hé ... daar staan nog 3 gevulde etensbakken. 'k heb er 1
laten staan voor de andere, das toch lief hé. 'k voel me duidelijk nog heel
goed thuis in mijn geboortehuis.
Vandaag zijn we in
Wortel-Kolonie een grote wandeling gaan doen door de bossen. Ik heb nog op de
blaadjes gejaagd, maar dat is lastig, die vliegen constant naar overal, pffff.
We kwamen bijna nog met een extra huisdier naar huis. In een overwoekerde
gracht naast een veld zat een heel klein poesje super zielig te miauwen,
ocharme. Mijn baasje natuurlijk die gracht in hé, los prikkers in haar hand
natuurlijk. Maar het poesje kwam niet dus even langs de andere kant van de
gracht proberen en toen kwam het eruit. Helaas liep het snel al miauwend het
veld over het bos in. Was ik even blij!!!!! Papa en ik moesten nog wel even
onze lach in houden toen 't baasje dacht dat ze Svetlana Bolshakova was en los
over de iets te brede gracht sprong. Laten we zeggen dat het net goed kwam,
hihi.
Voor de rest van de
dag ga ik hééééééééééééél veel rusten denk ik en dromen van ........
We hebben
er wel om gezaagd bij het hoofdbestuur maar het blijkt nog niet te lukken voor
het baasje op dit moment.
Daarbij
komt ook nog eens dat we gisteren goed aan ons trekken gekomen zijn en wel zo
dat miss actif Lucy welminder actief
was dan andere dagen. Dat zal dan wel liggen aan de gekte die ze gisteren avond
in haar lijf had toen ze de tuin onveilig heeft gemaakt met Lando.
Ons
witteke zag er uit als moorke pek toen ze samen met Lando uit de tuin
binnenkwam. Natuurlijk hadden ze gespeeld alsof hun beider levens er van af
hing. Hadden ze ook kuilen gegraven en hadden dan in het zwarte zand liggen
rollen !
Al een
geluk dat ze een zelfreinigende vacht hebben die Drenten, zo niet was het een
industriële reiniging geworden, vermoed ons baasje.
Gisterenavond
was het al duidelijk dat het vandaag stiller als anders zou worden. Toen al
lagen Lando een Lucy samen, rug tegen rug, in dromenland te zijn
Tijdens het avondeten werd een
kleine jongen gedwongen om met een gebed het gezamenlijk maal met
de familie in te luiden. De jongen zei:" Maar ik heb
nog nooit gebeden, ik weet niet hoe het moet. Zijn vader zei: " Dank gewoon
onze Lieve Heer voor alles en iedereen en vraag om vergiffenis
voor hun zonden. De jongen begon toen maar. "
Lieve Heer, "Dank u voor onze bezoekers en hun kinderen,die al
mijn koekjes en ice cream hebben opgegeten. Zegen hen zodat ze nooit
meer terug zullen komen. Vergeef de zoon van onze buren die
de kleren van mijn zuster uitdeed en daarna met haar worstelde op
haar bed. Wilt u met
Kerstfeest kleren schenken aan al de arme naakte dames op mijn vaders Blackberry en
wilt u ook onderdak geven aan al die dakloze mannen die bij mama op de
kamer moeten slapen wanneer papa aan het werk is? Amen. .................................... Moeder en vader hebben die avond
niet gegeten.
Het was
gisteren laat geworden wanneer Lando en zijn gevolg huiswaarts togen. En
vermits ons baasje al wel een mop had klaar gezet heeft hij die maar snel
gebruikt om het blog te actualiseren.
En ene
Karin in Numansdorp ziet daar dan een fruit stilleven in, terwijl elke vent met
afschuw met zn knieën tegen elkaar loopt, bij de gedachte alleen al.
Zo zie je
maar dat hoofdredacteur zijn van een puppenkrant soms een heel risicovol vak
is. De interpretatie van woord en beeld kan vrië veel verschillende richtingen
uitgaan
Lees
hieronder de verhalen uit de twee Nederlanden, het Limburgse deel en het
zuid-Hollandse.
Lennaert
vindt zijn vader een schuinmarcheerder
Hallo Familie,
Ben ik er net aan gewend dat tante Hadise mijn stiefmoeder wordt,
verschijnt er opeens weer een dame op het toneel. Die papa van mij is een
schuinsmarcheerder! Zeggen ze dat in België ook?. Ik moest weer binnen in de
bench en hoorde allerlei rare geluiden en het duurde en het duurde en het was
bitter koud. Hahahha die papa met zijn ouwe botten, buiten in de kou .en maar
te zwijgen over Chris op zn knieën om een handje te helpen, hihihi.
Vrouwtje was slim, ze bleef lekker bij mij in de warme keuken.
Vandaag had ik een klein ongelukje. Ik rende met een te lange stok door
de tuin, en knal tegen de boom aan met de stok. Ik had even erge pijn bij mijn
oog, het was een sneetje met bloed. Gelukkig niet diep, of in het oog en het
gaat wel vanzelf over, en het staat lekker stoer zon litteken!
Ik zag allerlei fotos van Loek, Lily-Lou, Lando, Louis, Lucy, Lana en
Lobbke. Wat zijn ze allemaal mooi mijn zussen, en mijn broers zo groot, slank
en stoer!
Vele groeten uit het land van Jan van Eijk (geboren in Maaseik)
Jullie Lennaert
En voor
de meeuwen in de maasvlakte zijn Lobke en Siebe vogelverschrikkers
Lieve mams,
Ik had het beloofd, als we vandaag naar het strand zouden
gaan zou ik het laten weten. Nou, we zijn geweest hoor, en wat was het
leeuuuuuk!!!!! Toen we het duin over waren, en ik die hele grote ruimte zag,
was het eerste dat ik deed rennen, heel hard, en heel ver weg, samen met Siebe.
Ik vond alleen het water dat steeds naar me toekwam niet zo leuk, daar ben ik
steeds voor weggerend. Het maakte ook wel erg veel lawaai. Maar we hebben ons
heerlijk vermaakt door te rennen, meeuwen op te jagen en van alles te zoeken en
inspecteren wat op het strand lag. Toen we weer terug naar de auto gingen zagen
we een bord waarop stond dat de honden alleen aangelijnd op het strand mogen.
Nou, boeien hoor, er was verder niemand, en mn baasje wist welke kant we op
moesten lopen om verder niemand tegen te komen, omdat je daar niet meer vanaf
de weg het strand op kan. En om de één of andere reden denk ik dat jouw baasje
het daar ook erg leuk zal vinden, mam. Dat komt door een zeker bord dat we op
het strand tegen kwamen. Ik ben benieuwd, alleen zal hij dan zelf ook
Mam, kusjes weer, ook voor oma, oom Heros, Lucy en je
baasjes.
Vandaag
kregen we nog eens een verhaal uit Oostrozebeke, daar vertelt onze Louis, hoe
hij samen met de familie gaan oefenen is voor de strand wandeling van volgende
zondag.
Voor ons
is het spijtig dat we zondag niet kunnen deelnemen aan de jaarlijkse
strandwandeling van de Drentenvereniging, want ook onze Lucy heeft het strand
en de zee nog niet gezien.
En ja, het
is zoals Ilse het schrijft . Hier ten huize gaat het herstel van de baas
onverminderd in de goeie richting. Echter te traag om mee te kunnen doen, zelfs
voor de service van de koffie en cake en citroenjenever zorgen is er te veel
aan volgens de dokter. Rustig houden en dat zelfs nog enkele weken om een
algeheel herstel zo spoedig mogelijk te verkrijgen. En wat doe je dan .?
Ook Lobke
schreef ons, die heeft hoofdzakelijk problemen met iets wat er niet is ! Die
heeft zich iets laten wijsmaken van t vrouwtje van Lennaert dat zij een examen
zou moeten doen om haar stamboom te bekomen Maar zo is het natuurlijk niet.
Het zijn de baasje die geëvalueerd worden, daar let ome Faes op zaken zoals
verzorging en eten genoeg krijgen en zo. En als dat niet naar zijn goesting is
neemt hij de pup mee terug naar Vosselaar. Staat in het koopcontract , lees
maar eens na ! En Lobke koeienvlaaien kunnne nog in verte niet tippen aan de
Limburgse pruimen vlaai ! Weet dat wij het gezegd hebben !
Belle
& co
Hier onder
lees je de Louis story van aan zee
Hoi
hoi,
Zo te
lezen verloopt het herstel in de juiste richting. Als dat geen goed nieuws is.
Zoals
gezegd, zijn we gisteren naar de zee geweest. Dat is allemaal goed meegevallen.
Het
eerste obstakel was de trap naar het strand. Plat op de grond en geen poot meer
verroeren. Ik denk dat het alleen het eerste moment was met hetgeen hij zag
want hij trippelde dan zonder probleem naar beneden. Daar heb ik dan zijn
leiband afgedaan. (je moet weten dat er bij ons in de omgeving zo goed als geen
plaatsen zijn waar je hem los kunt laten lopen) Hij bleef echter relatief dicht
bij ons. Tot hij de meeuwen zag drijven. Hij spurtte er naartoe, zonder
aarzelen het water in. Blijkbaar was hij toch geschrokken want erna liep hij
het water niet meer in. De plassen die er stonden vond hij geen probleem to hij
in een diepe plas terecht kwam. Je zag zijn gezicht veranderen. Komisch om te
zien.
Hij
kwam ook bijna onmiddellijk terug toen ik riep. Daar zat ik toch wel een beetje
mee in.
Ik ben
in ieder geval benieuwd wat hij volgende week zal doen met heel de
Drentenfamilie rond hem
Groetjes.
Ilse
Over de angsten van Lobke lees je
hier
Lieve mams,
Wat las ik vandaag nu allemaal in de puppenkrant? Moet ik
een soort examen afleggen als ik mn stamboom krijg? Misschien kunnen Lando en
Lennaert en de anderen mij even stiekem de goede antwoorden geven, en zeggen
wat ik allemaal moet doen? Ik wil natuurlijk wel slagen! Sociaal ben ik in
ieder geval wel, vooral voor mezelf, ik gun mezelf van alles. Dat breng ik
dagelijks in praktijk, als ik bv alles waar Siebe mee speelt mezelf meer gun
dan hem, en hem dat dan ook afpak. Hij is dan natuurlijk ook sociaal, want hij
gunt het mij dan (ehhh .). Nou ja, we zullen zien wat er gaat komen als mijn
familie op bezoek komt.
Vandaag heb ik weer eens wat nieuws geproefd. Op de dijk
waar we wandelden lagen allemaal lekker grote lekkernijen, bruin en een beetje
smeuig. Ik heb mn bek erbij afgelikt, zo lekker was het. Het waren
koeienvlaaien, weer eens wat anders dan pruimenvlaai, Lennaert! Ik kan het je
aanraden.Op de dijk langs het Hollandsch Diep liepen van de week opeens weer
koeien. Wel jammer, want mn vrouwtje durft daar niet langs. Ze is, samen met
een paar andere vrouwen en honden al eens achterna gezeten door die beesten. Nu
gaat ze alleen nog maar de dijk op als ze ergens staan waar we er niet langs
hoeven.
Morgen gaan we misschien naar het strand van de Tweede
Maasvlakte, als het weer het toe laat. Ik ben benieuwd, want ik ben nog nooit
op een echt strand geweest. Volgens mij wil mn baasje er ook wel graag naar
toe, die is daar al heel vaak geweest. Verslag volgt morgen.
Lieve mam, ik stuur je hiervandaan veel lekkere
koeienpoepkusjes (voor de belgen:poep is strond, hihihi Lennaert) voor jullie
allemaal.
Je Lobke, alias tante Pollewop, alias
Snotneus, alias
Een week
geleden trok ons baasje voor drie dagen naar het ziekenhuis in Turnhout voor
een kijkoperatie. Dat is dus wel iets anders uitgedraaid
Vermits de
blaassteen die moest weggenomen wordenbuiten proporties was, is het uiteindelijk een gewone operatie geworden.
Met alle
gevolgen van dien uiteraard.
Zo mogen
we niet meer tegen het baasje opspringen s morgens als hij naar beneden komt.
Hij draait telkens zijn rug naar ons wanneer we weer eens enthousiast komen
aanlopen Neen soms snappen we het niet !
Nog
zoiets hij gaat niet meer wandelen met ons ! ! ! En laat dat nu juist het punt
zijn dat ons het meest verontrust. Al van toen het baasje nog in het zieknhuis
lag kwamen de baasjes van onze Lando hier elke avond met ons en samen met ons
vrouwtje wandelen.
Sinds
enkele dagen is ook het baasje van de Gorky en Cato met ons komen wandelen.
Maar daar is onze Heros niet zo mee opgezet ! De Louis maakt van de wandeling
telkens een trainingsronde, en daar heeft Heros het niet zo op begrepen
blijkbaar.
Iets wat
ons baasje al wel kan is het klaarmaken van eten voor ons. Vandaag is hij gans
de dag bezig geweest met kip klaar temaken voor ons en het gelijk in gepaste
porties te verdelen.
Vier kilo
kip, afkomstig van de overschotten van de kippenkraam van Johan zijn vandaag
verdeeld in tien porties.
Een snelle
rekenaar heeft al snel in de gaten dat we dus dagelijks ieder 100 gram lekkere kip bij
onze brokken zien toegevoegd.
We kijken
er al wel naar uit dat het baasje vrijdag terug even naar meneer Doktoor mag
komen om de sonde te laten wegnemen. Die is immers de reden waarom onze baas zo
immobiel is op het moment. Morgen komen de baasjes van Lando terug met ons
wandelen hebben we horen vertellen, en ze brengen Lando mee deze keer ! Dat
gaat weer pure fun worden , als je dat maar beseft !
Vandaag
laten we hoofdzakelijk Lando en Lennaert aan het woord. Gisteren zagen we de
eerste nog bij de jachttraining waar wij gisterenavond al over verhaalden.
Het
verhaaltje van Lennaert konden we vorige week al in een iets gewijzigde vorm op
het Hadise, Jago & co-blog lezen. Dat was toen ons baasje nog logeerde in
hotel Sint Elisabeth in Turnhout. Toen al zat Lennaert met een ei dat hij zo
nodig dringend kwijt moest. (haha, een Drent met een ei )
Maar nu
laten we de twee Drenten heren aan het woord. VanLouis een andere Drentenheer
hebben we ook juist kopij van binnengekregen, maar dat plaatsen we hier morgen.
Zo kan je
ook al uitkijken naar de puppenkrant van morgen.
Belle
& co
Lando de
zwemmer en lekkerbek vertelt over gisteren
Dag mamsie & Co,
Brrrrrrrrr, wat was
het koud, vonden mijn baasjes althans. Ik niet hoor, ik heb zelfs 3 maal de
vijver over gezwommen op training. En wat nog een leuke verrassing was op
training is dat er plots een rode Mitsubishi kwam aangereden met mijn zus
Lucy!!!!! Dat hadden we echt niet verwacht nu dat haar baasje nog niet helemaal
gerecupereerd is van de operatie. Thuis moest ik nog wel even een extra
poten-poetsbeurt krijgen wat ik had bij het naar de auto gaan in de sh.tbeek
getrapt. 't was precies zwarte pek, het ging er gewoon niet af. En dan zalig
rusten op het pelske dat ik gisteren nog voor schaap aanzag maar waarvan ik nu
doorhad dat het lekker warm ligt. Vanavond was mijn eten in 2 seconden op: er
stond dan ook Faes-wild op het menu. Niet panikeren, ik heb die steen niet
opgegeten hoor maar lekker everzwijn of was het hert dat Jan had meegegeven aan
mijn baasjes. Heerlijk! Merci chef kok!
Dikke poot,
Lando
En in Roosteren
heeft Lennaert zijn vrouwtje terug aan t schrijven gekregen.
Hallo grote lieve
familie,
Ome Faes, een doorgewinterde Beatles fan, had last van Rolling Stones in
zijn lijf en die moesten vorige week verwijderd worden. Ik ben toen maar
even uitgeweken naar het Hadise en Jago blog om mijn avonturen dan toch
wereldwijd te maken. Vorige week zondag zijn tante Simonne en Ome Faes bij
mij "officieel" als fokker op bezoek geweest om mijn stamboom en DNA
test
bewijs af te leveren. Als rechtschapen fokker wordt dan ook gekeken of ik
goed groei, sociaal ben, binnen het gezin pas, ik niet ziek ben geweest, er
gedragsproblemen zijn..., te veel om op te noemen. Daarom waren ze ook veel
te laat bij ons want ook Lily-Lou en Loek hebben deze zware test moeten
doorstaan. Maar we zijn alle drie zondag ruimschoots geslaagd, en ook onze
baasjes. Ook de vlaai op alle drie de adressen was te pruimen. Mams Hera en
zusje Lucy waren ook erbij. Mama was een beetje moe en beduusd. Ze bleef
steeds heel dicht bij ome Faes staan. Het was harstikke tof met mijn zus te
spelen. Alleen papa deed moeilijk, die zat steeds met zijn dikke neus er
tussen. Voor de eerste keer dacht ik "even dimmen ouwe" " ik wil
met Luus
spelen". In de keuken stond weer een smakelijke pruimenvlaai te wachten,
maar dit keer kreeg ik niet de kans om te stelen. Veel te snel ging het Faes
roedel weer terug naar Vosselaar want ome Heros en Oma Elle* begonnen toch
wat druk op hun blaas te voelen. Ome Faes was ook een beetje zenuwachtig ivm
de operatie. Inmiddels weten we dat alles goed gaat en hij alweer het Land
van Aent Grotenhoutbosch onveilig maakt.
Vele groetjes
Lennaert
*nu ik de stamboom heb kan ik zien dat oma Belle eigenlijk Elle heet!
Deze
voormiddag is het baasje voor het eerst sinds zijn ontslag uit het ziekenhuis
mee de hort op gegaan. Het had dan wel gevroren en het vrouwtje had de training
van Lucy van hem overgenomen, maar hij is dan op zijn eigen tempo nog wat
trainingsfotos gaan maken.
Het was
dan tegen 10u30 ook prachtig weer geworden en het was zalig toeven in het bos
bij Oscar en Hansje van het Kynologisch Centrum Turnhout.
Het was
wel spijtig dat de Citroën Drentmobiel Berlingo nog niet naar de automobiel
inspectie is geweest. Het autootje was van pas gekomen daarstraks. Lucy heeft
vier maal het ven zwemmend overgestoken. De eerste maal zelfs met een mooie
sprong die haar al een kwart van de afstand verder bracht. En dan zou
kletsnatte Lucy gans de bak/koffer/laadruimte voor zichzelf gehad hebben .
Na de
middag heeft ons baasje t vrouwtje naar een verjaardagsfeestje gebracht van
een achternichtje. Hij moest daar ook nog een zak oud brood ophalen. Dat hoort
bij ons ontbijt en we lusten het graag.
Het baasje
is niet lang gebleven op het verjaardagsfeestje want een ganse dag bezig zijn
is voor hem op dit moment nog wat hoog gegrepen.
Hij houdt
het liever wat rustiger en zo kwam het dat wij samen met het baasje de ganse
namiddag thuis waren. Of het baasje het zelf ook als rustig heeft ervaren is
nog maar de vraag, want we hebben hem dikwijls naar de achterdeur laten komen
om ons buiten of binnen te laten !
Gisteren
waren de pups dus precies zeven maanden oud. Dat wil zeggen dat de puppenkrant
ook alweer vijf maanden oud is ! Want die is gestart op het moment dat de pups
naar de eigenaars zijn gegaan. Geen mens die kon vermoeden dat ze het zo lang
zou volhouden. Dank dus aan de vaste schrijvelaars maar ook aan de toevallige
passanten, want zonder jullie geen dagelijkse puppenkrant.
Deze
morgen is Lucy toch wel even geschrokken en heeft ze iets nieuw geleerd. Toen
zij deze morgen weer eens gulzig wilde gaan drinken in de emmer met regenwater
heeft ze haar snoet gestoten aan het water ! Niks geen water in de emmer, of
toch wel, maar dan onder een stevige laag ijs.
Dat is
nieuw voor haar, ijs heeft ze al wel gezien en gegeten maar dat kwam dan uit
een doos en daar stond dan carte dor of IJsboerke op.
Ja dat heb
je zo als je pal in de lente geboren wordt. Moeder Hera heeft haar eerste ijs
en sneeuw in Frankrijk leren kennen toen ze amper zes weken oud was. Het ijs
was bij ons huis waar ze ook gelijk over water kon lopen in de grote bak die in
de tuin stond, Sneeuw heeft ze leren kennen op een parking van de snelweg
tussen Tours en Le Mans. Maar dat moet nog komen voor Lucy, en we verheugen ons
weeral op de komische tafereeltjes wat die sneeuw dan teweeg brengt. Ook Lando
kroop deze morgen weer in de pen en berichtte het volgende
Belle
& co
Wandelen,
een sleurbeest, en een nieuwe halsband
Hipperdepip hoera
voor ons Lucy en al mijn andere broers en zussen!
Ik ben vandaag
getrakteerd op 2 wandelingen in het bos. Vanochtend om 8u30 bij -0.5° waren we
al op pad en in de vroege avond ging ik met het baasje en Maaren nog eens
wandelen. Maaren heeft nog een stukje gejogd met mij. Vanochtend ging mijn
baasje per ongeluk op de lange lijn staan en snokte de sluiting van mijn
halsband in 2. Joepie, kon ik lekker vrij rondlopen. Tegen dat we aan de auto
waren waar wandelaars klaar stonden, hebben ze van mijn lange lijn dan maar
even een stroplijn gemaakt. Deze namiddag ging het dan richting Maxizoo voor
een nieuwe halsband en een plaatje met mijn naam op en het baasje haar gsm-nr.
Bij Drenten weet je immers maar nooit hé, haha. We kregen daar zelfs nog een
lekker zacht dekentje bij de korrels, maar ik vind het toch eerder op een
schaap trekken en bijt erin ipv er lekker op te gaan liggen. 't is dus weer
even opgeborgen. Morgen ga ik nog eens naar de les. Mijn baasjes zijn benieuwd
want de dummie interesseert mij niet zo veel. Wordt vervolgd.
Het baasje
zou beter geen krant lezen dezer dagen. Vooral deze morgen was er een gemeend
GVD uit de keuken te horen.
Reden was
een bericht op bladzijde twee van de krant Het Laatste Nieuws dat twee
ministers in de Vlaamse deelregering met name Geert Bourgeois en Philippe Muyters,
beide van NVA signatuur, protesteerden bij de voetbalclub K.V.Kortrijk, omdat
de club haar niet Nederlandstalige spelers een taalcursus Frans aanbied. Dan
denkt ons baasje waar zijn die paljassen nu mee bezig.
Half deze
week zag ons baasje een interview met Muytters (een Limburger) in verband met
de sluiting van Ford Genk. Daar had verlichte geest Muyters niets zien
aankomen van problemen bij Ford. Bij KV Kortrijk kent m dan wel de inwendige
keuken !
Ja, als
hij zoiets leest dan ga je toch steigeren of niet ? Muyters zijn maat
Bourgeois, fan van Laura Lynn (je hebt me 1000 x belogen) doet dan ijverig mee.
Brothers in crime zullen we maar zeggen.
Dat zijn
onze Vlaamse bewindvoerders of wat er voor moet doorgaan.
Maar iets
verder in de krant leest ons baasje dan weer een ander verhaal, iets wat m
haast overkop doet gaan in de context van wat hij hier vooraf las.
Daar leest
hij het verhaal van een parlementslid in de federale regering Meryame Kitir. Een
dame met pit, die weet wat aanpakken is en het in het leven helemaal niets
cadeau heeft gekregen. Geboren in een migrantengezin te Genk, halfwees vanaf
haar tweede jaar, wees op haar achttiende, heeft ze zich in enkele jaren
opgewerkt tot een vakbondslid met een positieve realistische aanpak. Als
dusdanig is ze dan in het parlement verkozen bij de vorige federale verkiezingen.
Zij wordt beschouwd als de gelijke van wat Inge Vervotte enkele jaren geleden
voor Sabena was, zo is zij de voorvechtster voor de arbeiders en bedienden van
Ford Genk
Zij is als
SP-a volksvertegenwoordigster in Brussel, één dag per week aan de band blijven
werken bij Ford Genk om voeling te blijven houden met haar vroegere collegas,
in een bedrijf waar de moeilijkheden toch met de dag duidelijker werden.
Het moge
duidelijk zijn naar wie de sympathie van ons baasje uitgaat. Twee namen om zo
snel mogelijk te vergeten, en eentje om met stip bovenaan te zetten om te
blijven onthouden.
Rara
dewelke ? Een tip de laatste, die met stip, zal zeker geen man zijn !
Zeven
maanden geleden alweer dat ik moeder werd van twaalf puppys, zes perfecte
teefjes en evenveel perfecte reutjes ! Een nestje waar ik nog steeds apetrots op
ben en wat ik ook vorige zondag driemaal heb bewezen.
Toen zijn
we in Limburg de eerste drie stambomen en DNA attesten gaan wegbrengen naar
mijn pups. Ik kende Loek, Lilli-Lou en Lennaert zeker en vast nog.
Na vier
november, wanneer de naweeën van t baasje zijn operatie achter de rug zijn en
we met blaasstenen geen rekening meer moeten houden, gaan we er terug met de
stambomen aan de slag. Ik kijk er alvast naar uit om terug aan de toer te
beginnen, en ons hoofdbestuur zeker ook .
Het baasje
plaatste gisterenavond nog een bericht om te melden dat er een Drenten reu van bijna
vijf jaar te herplaatsen is. Voor Yoda zoeken wij een goed nieuw adres .
Volgens de huidige eigenaar is Yoda een probleemgeval maar zo gaat het meestal.
Dat wil niet zeggen dat Yoda in een andere omgeving hetzelfde gedrag vertoont.
We hebben meer voorbeelden van waar het goed is gegaan dan omgekeerd.
De huidige
eigenaar geeft ook aan dat er na de puppycursus met de hond nog weinig is
gedaan en dat er geen tijd voor was.
Gelukkig
krijgen we niet te veel Drenten te herplaatsen. Kijken jullie eens mee rond bij
vrienden en kennissen, wie van hen een uitdaging niet uit de weg gaat en er
uiteindelijk een fijne metgezel bij krijgt ?
Hera
Lobke
heeft weer puberkuren volgens t vrouwtje
Lieve mams,
Hier weer een berichtje van je brave Lobke. Braaf? Nou ja, af
en toe. Vrouwtje is heel trots op mij omdat ik opeens netjes (?) aan de lijn
mee loop. Tot eergisteren trok ik net zo hard aan de lijn zoals volgens jouw
baasje ook gedaan wordt door Lucy. Uitlaten was voor mijn vrouwtje geen pretje
meer. Totdat ze laatst iets las over Lana en schijfjes. Ze herinnerde zich
opeens dat ze die dingen ook nog ergens had liggen. Nou, 1x gebruiken heeft me
geleerd dat ik beter kan stoppen met trekken. Af en toe vergis ik me nog even,
maar dan hoor ik uit haar jaszak een rammelend geluidje komen, en ga ik snel
weer bij haar lopen. Dan krijg ik ook wat lekkers. Nu moet ik alleen nog leren
netjes naast te lopen. Ik loop steeds voor haar voeten, en dan valt ze bijna
over me. Vrouwtje zegt dat ik een afwijking naar rechts heb, en dat ze mn
poten gaat laten uitlijnen, nou ja zeg! Dat is dus mijn brave gedeelte. Voor de
rest doe ik eigenlijk van alles om NIET braaf te zijn. Oefenen voor de
training? Laten ze de oefeningen lekker zelf doen, er zijn andere dingen die
mn aandacht vergen. In luisteren heb ik tegenwoordig niet zo veel zin.
Gisteren heb ik bij het water een vogel gevonden die in staat van ontbinding
was. (woorden van mijn vrouwtje) Die ben ik eens lekker op gaan eten. Mocht
niet, en er werd driftig gefloten in de hoop dat ik terug zou komen, maar dat
deed ik lekker niet. Mn maaltje zou dan worden afgepakt, doeiiiii, ik mag óók
geen eten van de baasjes afpakken. Ik heb hem lekker helemaal zelf opgegeten.
Voor vandaag was dit het weer mam. Zullen jullie een beetje
lief zijn voor jullie baasje nu die pijn in zn buik heeft? En natuurlijk ook
voor jullie vrouwtje, want die zit opgescheept met een man die pijn in zn buik
heeft.
Heel veel lieve kusjes voor mijn familie en het
hoofdbestuur!
Geen
nieuws vandaag van buitenaf die zijn waarschijnlijk nog altijd aan Hadise,
Jago & J-P aanhet rapporteren.
Het
ontvangst bij de terugkeer van de baas viel best mee wat drukte betrof. Het was
natuurlijk ook zo dat ons viertal in hun bench zaten omdat het vrouwtje toch
wel meer dan een uur is weg geweest om het baasje op te halen in het
ziekenhuis.
Het
ontvangst viel dus best mee wat drukte betrof maar het was toch wel even
dringen om als eerste het dichtst bijhet baasje te zijn. Op gesprongen hebben ze niet, maar het baasje kwam
wel handen te kort om ieder even veel te strelen en te knuffelen.
s Avonds
is Louis dan nog gekomen om twee rondjes te wandelen samen met t vrouwtje en
elk een hond. Louis heeft er gelijk een training niet trekken van gemaakt
voor Lucy en Heros.
Voor Lucy
is het echt wel nodig, het baasje was er zelf ook al begonnen. Ze trekt de
stenen uit de grond bij wijze van spreken, en soms ook echt, tot ze in het bos
is om daar te doen wat moet. Nadien is ze iets rustiger maar loopt als gek
rond als ze de kans krijgt aan de lange lijn.
Vanavond
komen de Wouterkes terug helpen bij het uitlaten. Die kijken er naar uit, wat
te lezen valt in de mail die we deze morgen in de mailbox vonden. Zij komen
iets vroeger dan ze gewend waren, ze kunnen dan nog met de honden wandelen als
t nog licht is
Maar omdat
het haast op algemene aanvraag gebeurt plaatsen we dan toch maar een foto van
de fameuze blaassteen waar de helft van het ziekenhuis personeel is naar komen
kijken !
Voor de
duidelijkheid heb ik er een meetlat bij geplaatst om een gedacht van de grootte
te krijgen.
Je mag er
zeker van zijn dat ik hem nu liever zie dan enkele dagen terug wanneer ik er
nog mee rond liep.
Dag drie
in hotel Sint Elisabeth aan de ring in Turnhout. Deze middag mag ik naar huis
als de dokter zijn fiat heeft gegeven.
Er is op
dit moment weinig te melden, buiten het feit dat je hier een uitstekende
verzorging krijgt, maar dat schreef ik gisteren ook al.
Minder
goed nieuws is dat ik dan wel naar huis mag maar dat die blaas drain nog tot
volgende week dinsdag moet blijven zitten.
De
jaarlijkse strandwandeling op de zondag nadien komt dan wel ernstig in het
gedrang En laat ons daar nu elk jaar al maandenlang vooraf naar uitkijken. De
dokter keek maar heel bedenkelijk toen ik hem gisteren vroeg naar de
mogelijkheid van tien kilometer door het mulle zand van het strand te stappen !
! !
In elk
geval we blijven hopen dat we tegen dan genoeg zijn opgeknapt om toch mee te
kunnen doen. Vooral omdat er zoveel eigenaars van onze pups hebben
ingeschreven.
We zijn
niet bijgelovig maar misschien zou duimen voor een goed resultaat wel kunnen
helpen, dus laat je maar gaan !
Inmiddels
blijft de steen nog steeds bezoek krijgen, we zullen dan toch maar een foto
op het blog zetten wanneer we terug thuis zijn, we hebben hier natuurlijk geen
fototoestel bij de hand.
Live
vanuit hotel St. Elisabeth te Turnhout, waar deze morgen een kanjer van een
blaassteen operatief is verwijderd.
Met
de hondenbaas is alles comme il faut, tochzekerwat de operatie aangaat. De
knoert van de steen ligt hier in een mini-emmertje. En de helft van het Drenten
hoofdbestuur is al terug beperkt mobiel, dwz binnen het hotel kan hij zijn
gangen gaan ! Daarbuiten zal hij nog tot donderdag middagmoeten wachten .
Jan
Deze
puppenkrant is gemaakt op de avond voor de verschijndatum, echter geen oud
nieuws want dit bericht van Eva en haar Lana is pas binnen gelopen.
De reden
is alleen maar omdat ons baasje morgenvroeg al om zeven uur in het ziekenhuis
moet zijn. Hoogstwaarschijnlijk gaat m dan andere zaken aan zijn hoofd hebben
dan puppenkranten schrijven.
Wanneer
hij terug op de wereld is gaat hij veel tijd hebben om puppenkranten te
schrijven want in het ziekenhuis zijn laptops en andere Ipads toegelaten ! Die berichten
gaan dan waarschijnlijk handelen over het uitzicht over het Turnhoutse
stadspark en de ring rond Turnhout. Of indien de kamer aan de achterkant van het
ziekenhuis ligt dan ziet hij uit over de buurt waar hij is opgegroeid. Met
zicht op de dakkapel van het ouderhuis.
Zoals al
gezegd, vandaag was het Eva die verhaalt over haar duidelijk puberende Lana.
Alleen is het baasje wel benieuwd naar de nieuwe Job van baasje Steven.
Hier de
belevenissen van Lana in Cremtown* Aalter
Hallo allemaal,
De weken vliegen voorbij. Nu het baasje een andere job heeft, is heel mijn
schema in de war. Het is nu het vrouwtje die me 's morgens buiten steekt en op
de middag komt het baasje niet meer naar huis. Gevolg: opgekropte enthousiasme
die op het vrouwtje wordt losgelaten. Wanneer die na een drukke dag als eerste
thuiskomt, wordt ze nu verplicht tot een uurtje afmattende voetbal of werpbal
met mij!! In de les en tijdens de wandeling verliep niet alles zoals het
hoorde. Ik probeer steeds alles achterna te jagen, wat heel onveilig is voor
mij en de baasjes die aan de andere kant van de lijn hangen. Vanaf vorige week
heb ik nu een Halti (gentel leader). Ik geef me niet zomaar gewonnen maar de
baasjes hebben de techniek steeds beter onder de knie ... Dus pech voor mij.
Ook in huis is het toch wel veranderd. Ik had de slechte gewoonte om mijn
baasjes om aandacht te happen. Ik eiste de aandacht op en raakte opgewonden van
0 tot 100 in
2 seconden. Met een time-out als resultaat. Nu hebben ze trainings discks. Man,
man, man dit werkt heel vlug. Ik raakt niet meer gefrustreerd en overopgewonden
en de baasjes hebben geen blauwe plekkenzalf meer nodig. Mijn baasjes zien
tegenwoordig hun witte hoogglans keuken veranderen in een modderpoel. Leuke
winterkleren zijn vervangen door gemakkelijk wasbare fleece pulls en broeks. Ik
kijk er enorm naar uit om jullie terug te zien!
Dikke knuffel Lana.
Ps terwijl het vrouwtje dit verhaal aan het typen was heb ik ervan geprofiteerd
om het baasje zijn boterham met paté te stelen! Hihi.
*Aalter, thuishaven
van Minister van Landsverdediging en burgemeester aldaar,daarom Cremtown.
Onze
Drentmobiel is gearriveerd, het baasje is hem deze morgen gaan ophalen bij het
veilinghuis waar hij vorige week het hoogste bod online had uitgebracht.
Deze
morgen tussen 09u00 en 12u00 mocht hij de Citroën Berlingo ophalen. Het
vrouwtje gaat daar hoofdzakelijk mee rijden om boodschappen te doen, zij vindt
de Mitsubishi te groot om makkelijk mee te rijden en dit Drentmobieltje is voor
haar handiger.
Waarom nu
Drentmobiel?Wel een ander doel van de
auto gaat zijn dat we met hem ook naar de trainingen kunnen gaan. Het is immers
een tweezitter, een lichte vrachtauto en wij mogen gans de laadbak voor
onszelf opeisen. Plaats genoeg voor 4 Drenten.
Het is dan
ook hoofdzakelijk omdat we na de jachttraining meestal vuil en nat zijn dat de
2° auto er gekomen is. Hier moeten we onze poten niet meer vegen voor we
instappen, afdrogen doen ze ons gewoonlijk nog wel voor we huiswaarts keren.
Onze bazen houden niet van verkouden en niezende honden.
Of er
morgen, woensdag en donderdag een puppenkrant of blognieuws verschijnt is nog
maar de vraag.
Het baasje
gaat twee en een halve dag logeren in wat hij noemt hotel Sint Elisabeth het
ziekenhuis langs de ring in Turnhout. Daar gaan ze hemmorgenvroeg verlossen van zijn blaasstenen. Hij
moet dan ook daar blijven tot donderdag middag. Dus mogelijk drie dagen low
activity on the blog !
Moesten er
lezers zijn die afkick verschijnselen beginnen vertonen, er zijn naar het
schijnt nog bedden en kamers vrij
Nog een
ander onderwerp, Lando (of zijn baasjes waren wel benieuwd of we gisteren onze
ronde hebben kunnen afwerken ? Jawel, maar het was wel laat toen we in
Roosteren op ons laatste afleveradres bij de familie Wessersvertrokken richting huiswaarts.
Hier het
volledige vragenlijstje van Lando
Dag mamsie & co,
en hoe was het in de
toerbus mams en Lucy? Hebben jullie de toer afgekregen? 'k ben wel jaloers hoor
dat jullie mijn zus Lili en mijn 2 broers Loek en Lenaert hebben gezien. Hoe
gaat het met hen, hoe groot zijn ze, gedroegen ze zich wel??????? Zeg tegen
jullie baasjes dat hij alles in het de krant zet hé want wij zijn reuze
benieuwd hoor.
Ikzelf ben vanmiddag
een uurtje in de Liereman gaan wandelen en heb de rest van de dag al slapend en
snurkend nagenoten van gisteren zoals je op de foto wel kan zien. Misschien
gelukkig dat het vandaag geen training was, hihi.
Dr. Nelly Mols, nog steeds onze steun, toeverlaat en raadgeefster.
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Even voorstellen
Begonnen als Bas & Belle blog is de hoofdrolspeler Bas noodgedwongen vervangen in de cast . Bas was de oudste met zijn vijftien jaar en toen hij overleed op 6 november ’08 stonden we in twijfel. Houden we de naam als Bas & Belle of gaan we hem aanpassen aan de actualiteit ?
In samenspraak met de lezers hebben we dan besloten het blog met dezelfde naam te laten voortbestaan als hulde aan die fijne kameraad die Bas steeds geweest is.
Nog geen week na het overlijden van Bas heeft Belle een prachtnestje gekregen met zes prachtpup’s. Vier reutjes en twee teefjes behoorden vanaf 12 november tot onze roedel.
In2008 moesten alle rashonden een naam krijgen die begon met een letter H. Zo kregen we een Hercule, Heros, Hera, Hadise, Harry en Harko. Hierbij zijn Hera en Hadise de teefjes.
Hera en Heros zijn bij ons gebleven zodat we het blog het Belle, Hera en Heros blog zouden kunnen noemen. Dat gaan we echter niet doen… Het is Bas & Belle en het blijft zo. Wat we wel gaan doen is de ondertitel aanpassen. “Dwaze belevenissen van twee prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden” gaan we aanpassen naar “drie prettig gestoorde” en dat prettig gestoord”is met die twee jonge nieuwkomers niet eens overdreven…