Ik ben Jan
Ik ben een man en woon in Vosselaar (B) / La Magdeleine (F) (België / Frankrijk) en mijn beroep is Technisch leraar autotechniek/carrosserieherstelling op pensioen.
Ik ben geboren op 05/09/1948 en ben nu dus 76 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Onze drie Drentsche Patrijshonden, tuinieren, klussen, auto's repatriëren voor VAB.
Ik ben sinds 1971 gehuwd met Simonne.
Sinds 1983 heb ik gans Europa doorkruist tijdens de vakanties om gestrande reizigers en hun auto's te repatriëren in opdracht van VAB. Sinds enige tijd ben ik met de depannages gestopt.
Zoeken in blog
Beoordeel dit blog
Op 02-02-2014 was Jeanny Wessels de 350.000° bezoeker van dit blog. Jeanny vertelt dat ze foto's van zichzelf niet graag heeft, maar voor eeuwige roem op dit blog wil ze samen op de foto met haar Lennaert.
Op 07-08-2012 was Karin Prince de 300.000 bezoeker van dit blog. Karin had graag een foto van haar twee troetels, Siebe & Lobke, om eeuwige roem te vergaren. Wij voldoen graag aan die wens.
Lees hier de belevenissen van vier prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden
Dit Bas & Belleblog is op deze plaats stopgezet omdat er geen foto's meer konden geplaatst worden. We zijn echter het Bas en Belleblog bis gestart. Daar kan je verder lezen onder deze link http://blog.seniorennet.be/bas_en_belleblog_bis welkom op het nieuwe adres en veel leesgenot
18-03-2013
Echte liefde is...
Echte liefde is...
je vrouw helpen, ook in moeilijke omstandigheden !!!
Een zeventigjarige vrouw werd gearresteerd voor winkeldiefstal.
Toen ze voor de rechter stond, vroeg deze haar: "Wat heeft u gestolen?"
De vrouw antwoordde: "Een blik perziken".
Toen de rechter haar vroeg waarom ze dat had gestolen, zei ze dat ze honger had.
Toen vroeg de rechter hoeveel perziken er in het blik zaten en de vrouw antwoordde: 6.
Dan geef ik u 6 dagen gevangenisstraf, zei de rechter.
Plotseling stond de man van de vrouw op en verzocht te mogen spreken.
Het is een uitvinding van t vrouwtje om al onze honden op gelijke wijze te behandelen. Belle en Hera moeten nog enkele dagen geen contact hebben met heros wegens zijn en hun mogelijke sexuele escapades.
Nu gaan de teefjes samen een uur in de bench terwijl Heros en Lucy vrij mogen gaan en staan waar ze willen.
Hera en Belle liggen dan gewoonlijk een uiltje te vangen. Loops zijn is dan ook niet hun gewone doen en als ze het rustig aan doen is dat voor ieder een zegen .
Het aansluitend uur gaat Heros dan in zijn bench voor een uurtje. Met Lucy is er niets mis, die ontsnapt dus aan de uurregeling. Maar zij geniet duidelijk van de vrije uren samen met Heros. Dat is niet nieuw en we weten het al langer dat die twee het uitstekend met elkaar kunnen vinden.
Wat ook opmerkelijk is, is dat Heros, van wie de bench tegen die van Hera aan staat, regelmatig zijn bench opzoekt en dan zo dicht mogelijk tegen Hera aanligt.
Het hoofdbestuur heeft meer dan eens medelijden met hun grootste, hij heeft het ook niet makkelijk met zijn loopse moeder en zuster.
Nog enkele dagen op de tandenbijten Heros, dan is alles terug normaal .
Wat is het erg voor onze goeie lobbes Heros dezer dagen. Twee loopse teven in huis, zo je best doen om goed voor de dag te komen. Moeder en zus het hof maken en nog veel succes hebben, en dan juist op het goeie moment, zeg maar le moment suprème roepen één van de twee baasjes, of samen in koor, neen Heros of laat dat Heros en dan is de goesting dadelijk heel wat minder.
Die twee hitsige ladys gaan echter onverminderd door met hun aanstellerij en draaien en wentelen zich voor de lobbes zijn neus.
Nu kan dat wel geen kwaad, Heros zijn hormonen werken nog als de beste maar hij is gesteriliseerd. Moest hij één van de twee teefjes een goei beurt geven het is met los kruit dat alles gebeurt. Geen gevaar voor inteeltpupjes, daar zijn vier jaar geleden al voorzorgen voor genomen.
Maar het is de eerste maal in zijn leven dat er twee teefjes tegelijk loops zijn en met zoveel luxe vlak onder of voor zijn neus moet hij duidelijk nog mee leren leven.
Voor wie de ganse situatie ook niet duidelijk is, is Lucy. Die geeft ook tekenen aan dat loopsheid niet ver meer af is, maar kan duidelijk niet begrijpen waarom Heros nu minder belangstelling heeft voor haar ! Meestal heeft Heros maar een knipoog nodig van die kleine en hij is bereid om met haar te spelen. Nu nonkeltje Heros andere katers te geselen heeft loopt ze er een beetje verweesd bij. Nonkel negeert haar, en dat is pas erg voor een speelse en actieve pup als Lucy !
Ondertussen blijft moeder Belle haar dochter en kleindochter maar poetsen en wassen. Heros zorgt voor de achterste om daar te gaan likkenen wassen. Het is een komisch zicht wanneer er twee teven en een reu onder elkaars staart bezig zijn en Lucy zit er dan op te kijken met haar kop scheef, die begrijpt het allemaal niet echt wat er gaande is.
Vandaag waren we dus op de LOSH-attesten dag in Houthalen. Er waren zes Drenten ingeschreven voor deze door de Koninklijke Maatschappij Sint Hubertus (KMSH) keuringsdag voor honden waar in de toekomst mee gaat gefokt worden. Deze attestendag is er zowel voor teefjes als voor reuen.
De deelnemende Drentenwaren waren evenredig verdeeld. Drie teefjes, Libre, Laluna & Lucy. Voor de Drenten reuen waren er Joey van t Jasperspad, Lando en Louis.
Onze kennel was dus met vier honden goed vertegenwoordigt.
De keurmeester was duidelijk niet happy met het koude weer en de bij momenten felle wind. Dat m niet happy was bleek uit zijn humeur. Lucy onder andere liet zich weer eens opmerken door haar tanden niet spontaan te laten zien. t Baasje heeft er moeite mee gehad om haar tanden te laten keurendoor keurmeester Deschuymere.
Achteraf heeft het baasje nog een pint gedronken met de keurmeester en dan bleek hij best een aardig man te zijn. Hij had alleen op dat moment gebnoeg van de koude
Maar hij keurde alle aanwezige Drenten goed voor de fok opmdat ze alle aan de raseigenschappen beantwoorden. Als er nu aan iets niet zou getwijfeld worden dan was het wel de raseigenschappen.
Het baasje was mee gereden met t vrouwtje van Lando. Al ons gerei ligt op dit moment in de bekende lappenmand. De Masjebashi mankeert aan de versnellingsbak en de Drentmobiel heeft een veer van de ophanging gebroken. Maar with a little help from our friends kunnen we toch mobiel blijven. Zo heeft het baasje voor de verplaatsing morgen naar Brussel een auto kunnen lenen van het bedrijf van zijn kleine zusje en zijn schoonbroer. Morgen rijdt hij dus met een spiksplinternieuwe VW-bus naar Meise naar het baasje van Yron om met en aan de nieuwe Drentensite te gaan werken.
Aan al de helpende handen in momenten van autocrisis, bedankt voor de geboden hulp. We gaan dat niet vergeten mensen
Vandaag maar een kort bericht voor de krant, er zijn geen buitenaf berichten gekomen en buiten de gehoorzaamheidstraining van Lucy gisteren ochtend was er weinig te melden.
Die training ging overigens naar ieders tevredenheid best goed. We waren met twee baasjes en twee hondjes op de training. Lucys medestudent was een twaalf weken oud retriever pupje.
Na de les mochten die met elkaar spelen terwijl de baasjes nabespreking hadden en hun huiswerk meekregen. Na afloop bleek dat kleine retrievertje Marie een gans andere kleur te hebben aan genomen tegenover het begin van het spel. Ook Lucy zag er niet uit, beiden hadden liggen rollebollen in het zand dat stilaan begon te ontdooien en dan kan je ongeveer voorstellen hoe twee pups er na afloop uit zien !
Een geluk al dat Drenten een zelfreinigende vacht hebben, zo niet had Lucy de eerste maal kennisgemaakt met het bad en hondenshampoo.
Vandaag is het immers LOSHattesten in Houthalen en dan moeten de honden toch iets of wat toonbaar netjes zijn . Voor de niet insiders wil dat zeggen dat we naar een keuring gaan, ingericht door de KMSH (Sint Hubertus) waar een keurmeester de honden keurt op de aanwezigheid van alle noodzakelijke raseigenschappen om achteraf met deze honden te mogen fokken.
Wij gaan er niet alleen zijn met Lucy, ook Lando, Libre en Louis gaan daar uit ons laatste nestje zijn . We gaan dus weer enkele pups uit ons nestje vandaag terug zien.
Dat zijn dan al drie reutjes die binnen afzienbare tijd, wanneer ze hun medische test hebben ondergaan, HD, ED, SD, PRA, kunnen gevraagd worden als dekreu. Want buiten Lando en Louis zijn er ook plannen om Lennaert in te zetten als dekreu, maar dan in Nederland.De DNA attesten voor al deze honden hebben ze al meegekregen van bij ons uit het nest,daar zijn ze dus al mee in orde. Vandaag dan de tweede stap en dan nog de medische test, ze zijn al goed bezig nu nog eventjes wat ouder worden en uitgroeien
Juul : "Mijne ouwe hond is dood en ik heb een nieuwe gekocht, een jachthond."
Jef : "Ha ja, en kan hij goed jagen?
Juul : "Ik zou het geloven, Ik liet hem aan een konijnenpoot ruiken en hij bracht een haas of een konijn mee, ik liet hem aan de veer van een fazant ruiken en hij bracht een fazant mee naar huis."
Jef : "Wauw, das een goeie hond zeg, en kan die nog meer?"
Juul : "Natuurlijk en nog geen klein beetje ook: ik liet hem aan de string van mijn vrouw ruiken en hij bracht de ballen van mijn buurman mee."
Niet veel te melden vandaag, toch niet van de hondjes. Die twee teefjes blijven voorlopig nog loops en Heros zijn snuffel is steeds meer en meer onder die twee hun staarten te vinden.
Dat is voor het hoofdbestuur dan weer reden om dubbel op te passen wanneer gans de roedel buiten is. Zeker wanneer Heros met zijn harem samen is. Het kan geen kwaad wanneer Heros een keer aan de vuil manieren (zoals het vroeger noemde) gaat maar het baasje moet er dan wel twintig minuten gaan bij zitten om die twee gekoppelden dan te kalmeren. En daar heeft m toevallig meer zin in wanneer het droog en wat warmer is !
Dadelijk gaan we met onze kleinste of jongste is beter gezegd naar de gehoorzaamheidstraining. Nog snel even herinneren dat er niet alleen in t buitenland dient geluisterd te worden maar ook in Vosselaar.
De twee vorige weken ging dat luisteren en aandacht aan de baas geven best naar de baas zijn zin, maar hier dient er toch weer eventjes te worden uitgelegd hoe het gaat met de regeltjes en gewoontes van het huis !
En dan moet de baas aan de slag aan alles wat hier in huis rijd. De Masjebasji moet dinsdag naar de garage en staat geparkeerd om zo weinig mogelijk te gebruiken. Diagnose in de garage druklager van de koppeling maar het baasje is er niet zo zeker die denkt dat het in de versnellingsbak zit maar is eerder van zin het oordeel van de garage te volgen wegens de kostprijs van de herstelling .
De Drentmobiel staat een beetje mank op dit moment maar dat is simpeler op te lossen. Links voor is de dikke veer van de vering gebroken en die gaat het baasje straks na de training vervangen. Blijkbaar is het een vaker voorkomend probleem bij de Berlingos. De vervangveer was wel in voorraad in de onderdelen winkel, en dat heb je gewoonlijk niet bij weinig voorkomende mankementen.
Het gaat nog altijd netjes met de dametjes en hun loopsheid. Hera nadert nu toch wel haar hoogtepunt en Belle blijft maar poetsen bij zichzelf en haar dochter. We vinden haast geen druppels bloed tegen de grond . Enkel als er weer eens een kat het riskeert de tuin te kruisen en er zijn vier Drenten die er een spurt willen uittrekken dan blijven er soms enkele drupjes achter.
Gisteren op de terugkeer uit Frankrijk hadden we de twee loopse bij elkaar op de achterbank van de auto gezet. Heros en Lucy zaten in de koffer op de platgelegde valiezen.
De dekens die we op de achterbank hadden gelegd om hygiënische reden waren nog even netjes als bij het vertrek.
Nu terug in Vosselaaris de bereidheid van Hera om haar staart netjes opzij te houden als haar broer in de buurt komt toch wel opmerkelijk.
Ons baasje is nooit voorstander geweest van castratie en steriliserenmaar op momenten als deze is hij toch overtuigd van het nut van de ingreep. En Heros weet van niks, door de sterilisatie werken zijn hormonen nog wel en alles is zoals vroeger. We vragen ons echter af wanneer hij zich begint af te vragen hoe het komt dat geen van die pups op hem lijkt Of kan dat honden misschien niets schelen ?
Ons baasje is zich ook de koning te rijk omdat we gisteren tijdens de elf uren durende rit van de Charente naar Vosselaar, zo braaf en rustig zijn geweest. Toen het baasje ons de eerste maal uitliet voor een plas en sigaar hadden wij nog geen van ons vier een piep gelaten. En we hebben alles netjes gehouden, zelfs niets overgegeven ondanks dat het de vrees van het baasje was. Honden houden niet vee van veel vertrekken en stoppen of veel bochtenwerk.
Maar wij zijn voorbeeld hondjes zegt m dezer dagen tegen al wie het horen wil, maar t kan snel verkeren is de de ervaring !
Lucy en onze baas zijn net terug van de garage, t zal nogal meevallen zegt den Bart. Hij denkt aan een druklager van de koppeling maar t baasje is haast zeker dat er verder nog brol te vinden is. Maar we hopen dat Bart gelijk heeft, dat scheelt m veel zakken van twaalf kilo brokken !
We kregen twee verzoeken/uitnodigingen in de mailbox. De eerste is voor de bloglezers een allicht onbekende maar de baasjes kennen hem, zijn vrouw en hun Drent al verschillende jaren.
Bob Matthijssen uit Ranst is papierkunstenaar en maakt prachtige kunstwerken in handgemaakt papier uit verschillende grondstoffen. Hij kondigt bij ons een tentoonstelling aan van zijn werken in de nationale plantentuin te Meise.
Dit is de mail die Bob ons schreef, Het persbericht waarvan sprake in de mail sturen we graag door aan de geïnteresseerden.
Hey Simonne & Jan en alle hondjes
Vanaf 30 maart tot 29 september 2013 , bent U van harte
welkom in de prachtige Nationale Plantentuin te Meise,
waar ik mijn beeldend werk exposeer
in de Torenkamers van het Kasteel van Bouchout, aldaar;
Alle gegevens en fotos kan je vinden in bijgaand persbericht
van de Plantentuin.
Na afspraak ben ik ook eventueel aanwezig;
Met vriendelijke groet,
Bob
www.bobmatthysen.be
En ook van Jeanny Wessels, t vrouwtje van Cartouche en onze Lennaert ontvingen we een mail met het verzoek van haar jongste evenementen/ kunstuitingen melding te maken op onze blogs. Uiteraard voldoen we graag aan dat verzoek. We kennen Jeanny als een veelzijdige kunstenares waarbij haar talenten van tekstschrijfster/componist van carnavalschlagers, schilderes, en lesgeefster in haar eigen knusse atelier ons bekend waren. Dat ze nu ook nog de elektronische toer opgaat met haar lightshirts is weer een nieuwe ontdekking. We zijn in elk geval benieuwd wanneer ze een passend T-shirt ontwerpt voor haar twee Drenten Cartouche en Lennaert ?
Maar we laten het Jeanny in deze zelf uitleggen, wie kan het trouwens beter uitleggen dan zij zelf
Hallo bloggelaars,
Ik heb een verzoek! Op het moment ben ik naast mijn reguliere baan bezig met het opzetten van een eigen bedrijfje, nl. ArtTrick. Het is een atelier/bedrijfje met webshop waar ik al mijn kunstuitingen probeer te verkopen. De shop is nog niet helemaal gevuld en in de laatste week van Maart wordt hij officieel gelanceerd via allerlei www kanalen. Nu zie ik dat op jullie site een rubriek Mijn Favorieten staat. Is het mogelijk dat ik daar ook een plekje krijg, als jullie tenminste mijn creatieve uitspattingen zien zitten en ik een beetje favoriet ben ;)???
Ik maak schilderijen, en dieren zijn toch wel mijn specialiteit, maar ook abstract, bloemen ..eigenlijk alles. Verder heb ik samen met Lightshirt shirts ontworpen en ontwikkeld die ik ook via de webshop ga verkopen. Dit gedeelte van de shop is nog niet compleet, omdat ik wacht op de leverancier.
Alvast hartelijk dank en even goeie vrienden als dit niet geschikt is voor jullie drentenblogs.
Groetjes,
Jeanny
Van zelfsprekend is dit geschikt voor onze Drentenblogs, graag gaan we op het verzoek van creatieve mensen in,wij zijn er van overtuigd dat alle beetjes helpen en werken daar graag aan mee.
Wie het niet graag leest, die slaat de puppenkrant maar eens een dagje over. Genoeg nieuws in de serieuze gazetten, vooral over Pausen en Argentinië.
O ja, ook nog melde dat de nieuwe paus in Frankrijk als François 1 door het leven zal gaan. Zo eentje met die naam hadden ze al eens in Frankrijk. Hij heeft zelfs in zijn geboortestad Cognac een kasteel dat nu de hoofdzetel is van het gekende cognacmerk Otard. Die nieuwe François1 treft het maar, gelijk een kasteel in het buitenland, en nog een kelder vol goei spul ook nog eens daarbovenop
We zijn inderdaad in Vosselaar geraakt maar het was geen makkie vandaag ! We zijn vertrokken omstreeks tien uur deze voormiddag. Er scheen toen een mager zonnetje en het was -3°C . Koud maar droog, en dat kunnen wij appreciëren. Tot in Parijs was het mooi rijden op droge snelwegen en met weinig verkeer in de richting Poitiers Parijs.
Maar mooie liedjes duren niet lang (in ons geval 3uur en een half) en toen begon de miserie. We hadden onderweg op één van de signalisatie borden al opgevangen dat de A1 (Parijs-Lille) versperd was ter hoogte van Roissy , wat zoveel wil zeggen als de luchthaven Charles de Gaulle.
Terwijl er al een oponthoud was geweest op de périférique, aan de Porte de Bercy, door een personenwagen die op een ijs/sneeuwklomp, afkomstig van een vrachtauto, was gereden en dus in panne stond, konden we toch afdraaien aan de Porte de Bagnolet richting Lille.
Tot we haast van de A3 op de A1 zouden komen stopte plots alle verkeer richting Noord ! Wij konden nog juist de afrit nemen en dat was goed gegokt van onze baas !
Door de voorsteden van Parijs, Le Blanc Mesnil, Gonesse, Gousainville, is het baasje dan over N- en D-wegen langs Compiégne richting Arras gereden.
Dat is zon 150 kilometer over kleine wegen door allerlei dorpjes met veel verkeerslichten en vooral veel vrachtwagens die met chauffeurs onderweg waren die dezelfde ideeën hadden als onze baas.
Omdat er veel, héél veel sneeuw lag aan de kanten heeft het baasje niet zomaar ergens kunnen stoppen om ons uit te laten.
Plots was er dan toch een mooi geruimd plaatsje en daar stuurde ons baasje de auto in. Het was voor een boerderij en er hingen allerlei lekkere geurtjes in de aan de kant geschoven sneeuw ! Veel plezanter dan die snelwegparkings !
En toen gingen we terug aanschuiven tussen de vrachtwagens, nog zon tachtig kilometer zegde het baasje. We waren toen al goed drie uren aan het filerijden en stilstaan.
In Peronne mochten we dan terug de A1 snelweg op waar nog steeds met man en macht, en met alles waar vooraaan een schop aan zat, aan het sneeuw ruimen was.
Ze deden uitermate goed hun best de fransoozen, maar tegen zulke muren van sneeuw was het zwaarste sneeuwruim materiaal nog maar juist voldoende.
Na elf uur reisweg konden we dan de oprit in Vosselaar opdraaien, moe maar blij dat we terug thuis waren.
Morgen brengt het baasje de Masjebashi naar de garage. Het baasje vreest dat er wat aan de versnellingsbak hapert. De zesde versnelling doet raar en laat zich horen. Dat gaat flink wat grote zakken brokken kosten zegt het baasje, maar dat valt nogal mee, Heros en Belle waren toch al op dieet !...
Vandaag jour de retour naar t Belgikske, was normaal al voorzien voor gisteren maar de weergoden en dan voornamelijk de sneeuwelfjes hebben er anders over beschikt.
Ondergesneeuwde snelwegen, treinen die niet reden, luchthavens gesloten , (blijven die vliegtuigen dan vliegen ?) Vrachtwagens in de schaar en zeurende chauffeurs die elkaar de schuld geven Neen daar hebben wij niet aan meegdaan.
Ons baasje kreeg nog een berichtje uit het buitenland (ja als je zelf in t buitenland zit komt alles daaruit, tenzij het uit Frankrijk komt) .
Karin is wel heel productief momenteel, want buiten correspondent voor deze krant in moeilijkheden is ze zelf ook een blog gestart. Daar hebben we gisteren al over bericht, en de aankondiging op dit blog heeft geen windeieren gelegd. De teller heeft een ferme zwieper de hoogte in gemaakt !
Wij zijn er verheugd in, weer een blog waar een pup van ons een rol gaat spelen. We hadden al een blog met Kiki, eentje met Kiet, een met Hadise en nu een met Lobke. Als we dan ons eigen blog er ook nog eens bij rekenen komen we al aan een aardig aantal blogdrentjes uit onze stal. Nu is Kiki wel over gegaan op het smoelenboek maar ze blijft in the picture.
Uiteraard wensen we Karin, Lobke en Siebe veel schrijfgenot, veel lezers en fijne commentaren op de berichten. We geven hier nogmaals de link naar Karins blog:http://blog.seniorennet.nl/karin1953/
Belle & co
Lobkes verhaal over t vrouwtjes actuele activiteiten
Lieve mams,
Nou, het is hier wat hoor, zit mn vrouwtje opeens de hele dag te knutselen op haar laptop. Ze heeft een blog geopend. Ik geloof dat het allemaal nog niet zo erg goed gaat, want af en toe hoor ik haar wat woorden zeggen die niet zo netjes zijn, whahahaha Ondertussen vergeet ze wèl dat ik er óók nog ben, nou, daar heb ik wel wat dingetjes op gevonden hoor! Gewoon heel vaak heel dwingend tegen haar opspringen, of met een speeltje in mn bek naar haar toe gaan en met mn poten tegen haar armen opspringen. Tja, en als ze dan net bezig is op haar laptop gaat daar wel eens iets fout, hihihi ..
Ondertussen hangen Siebe en ik hier wel de beest uit. Het gaas waarmee ons baasje een stuk van de tuin heeft afgezet voor ons, is geen obstakel meer. Siebe springt er gewoon overheen, en ik dender er gewoon dwars doorheen, dan kom ik óók op verboden gebied. Jammer is alleen wel dat we dan niet meer weten hoe we er weer uit moeten komen. En denk je dat ze ons helpen? Nee hoor. Als je er in bent gekomen, zie je ook maar hoe je er weer uit komt wordt er dan gezegd. Gemeen hè!!!
Ik vind het wel jammer dat de puppenkrant op zn eindje loopt. Ik zou het zo leuk vinden wat meer over mn broers en zusjes te horen. Maar gelukkig zie ik die volgende week weer terug na een hele lange tijd. En ook jou zien we weer mams, ik ben benieuwd of jij het óók leuk vindt om ons allemaal weer te zien. Ik ben wel nieuwsgierig hoe het met de dieventrucjes van mn familie is, misschien kunnen ze me nog wat leren. Hier krijg ik de kans niet om wat te stelen. Misschien kunnen we eens oefenen bij het frietkot?
Lieve mam, wil je heel jouw roedel lieve kusjes van mij geven?
Je Lobke.
Vandaag jour de retour naar t Belgikske, was normaal al voorzien voor gisteren maar de weergoden en dan voornamelijk de sneeuwelfjes hebben er anders over beschikt.
Ondergesneeuwde snelwegen, treinen die niet reden, luchthavens gesloten , (blijven die vliegtuigen dan vliegen ?) Vrachtwagens in de schaar en zeurende chauffeurs die elkaar de schuld geven Neen daar hebben wij niet aan meegdaan.
Ons baasje kreeg nog een berichtje uit het buitenland (ja als je zelf in t buitenland zit komt alles daaruit, tenzij het uit Frankrijk komt) .
Karin is wel heel productief momenteel, want buiten correspondent voor deze krant in moeilijkheden is ze zelf ook een blog gestart. Daar hebben we gisteren al over bericht, en de aankondiging op dit blog heeft geen windeieren gelegd. De teller heeft een ferme zwieper de hoogte in gemaakt !
Wij zijn er verheugd in, weer een blog waar een pup van ons een rol gaat spelen. We hadden al een blog met Kiki, eentje met Kiet, een met Hadise en nu een met Lobke. Als we dan ons eigen blog er ook nog eens bij rekenen komen we al aan een aardig aantal blogdrentjes uit onze stal. Nu is Kiki wel over gegaan op het smoelenboek maar ze blijft in the picture.
Uiteraard wensen we Karin, Lobke en Siebe veel schrijfgenot, veel lezers en fijne commentaren op de berichten. We geven hier nogmaals de link naar Karins blog:http://blog.seniorennet.nl/karin1953/
Belle & co
Lobkes verhaal over t vrouwtjes actuele activiteiten
Lieve mams,
Nou, het is hier wat hoor, zit mn vrouwtje opeens de hele dag te knutselen op haar laptop. Ze heeft een blog geopend. Ik geloof dat het allemaal nog niet zo erg goed gaat, want af en toe hoor ik haar wat woorden zeggen die niet zo netjes zijn, whahahaha Ondertussen vergeet ze wèl dat ik er óók nog ben, nou, daar heb ik wel wat dingetjes op gevonden hoor! Gewoon heel vaak heel dwingend tegen haar opspringen, of met een speeltje in mn bek naar haar toe gaan en met mn poten tegen haar armen opspringen. Tja, en als ze dan net bezig is op haar laptop gaat daar wel eens iets fout, hihihi ..
Ondertussen hangen Siebe en ik hier wel de beest uit. Het gaas waarmee ons baasje een stuk van de tuin heeft afgezet voor ons, is geen obstakel meer. Siebe springt er gewoon overheen, en ik dender er gewoon dwars doorheen, dan kom ik óók op verboden gebied. Jammer is alleen wel dat we dan niet meer weten hoe we er weer uit moeten komen. En denk je dat ze ons helpen? Nee hoor. Als je er in bent gekomen, zie je ook maar hoe je er weer uit komt wordt er dan gezegd. Gemeen hè!!!
Ik vind het wel jammer dat de puppenkrant op zn eindje loopt. Ik zou het zo leuk vinden wat meer over mn broers en zusjes te horen. Maar gelukkig zie ik die volgende week weer terug na een hele lange tijd. En ook jou zien we weer mams, ik ben benieuwd of jij het óók leuk vindt om ons allemaal weer te zien. Ik ben wel nieuwsgierig hoe het met de dieventrucjes van mn familie is, misschien kunnen ze me nog wat leren. Hier krijg ik de kans niet om wat te stelen. Misschien kunnen we eens oefenen bij het frietkot?
Lieve mam, wil je heel jouw roedel lieve kusjes van mij geven?
Zo begint het eerste bericht op het gloednieuwe blog dat Karin is gestart op seniorennet.nl
In het eerste bericht stelt ze zichzelf en haar roedel Drenten voor. We kennen de schrijfstijl van Karin al van haar Numansdorpse berichten in de puppenkrant van dit blog. Enhet is zoals Karin in haar bericht schrijft, er zit sleet op de puppenkrant. Er komen nog weinig berichten van buiten onze eigen roedel binnen en dat was niet de bedoeling van de puppenkrant in de versie zoals we ze een klein jaar geleden zijn gestart.
Dit was de aanzet van de eerste puppenkrant op 26 mei 2012
De puppenkrant
Vanaf heden, en zolang tot het binnensturen van copij uit zichzelf opdroogt geven wij hier s morgens relaas van wat er leeft in Heras Puppyland. Het zijn de belevenissen zoals ze worden doorgestuurd door de respectievelijk hoofdbesturen hier te lande en ginds te buitenlanden.
Het kunnen er meerdere zijn die we de dag er voor verzameld hebben maar het kan er ook een enkel zijn op dagen dat de respectievelijke hoofdbesturen andere beslomeringen hebben.
Hier gaan we met de eerste editie van de zonder meer nieuwe kwaliteitskrant in blogland:
De Puppenkrant van 26.05.12
Van Lando:
Goede morgen mama Hera, tante Belle, nonkel Heros, zussie Lucy en de rest van de familie,
ik wens jullie samen met mijn vriendje Thiebe een hele fijne dag toe! (zie foto) Ik heb heel goed geslapen.
Likjes,
Lando
Zo ging het toen .
Nu komen er nog wel berichten binnen en die gaan we dan bundelen zodat we een tweetal puppenkranten per week gaan publiceren.
We wachten er wel mee tot na de terugkomdag van al onze 27 pups op 24 maart. En nu allen naar het nieuwe blog van Karin, Jan Siebe en Lobke uit Numansdorp onder de rook van Rotterdam
De terugkeer naar wat het baasje hier de nieuwe wintersportoorden in België is een dag uitgesteld.
Alles was hier al in orde gebracht om naar Vosselaar terug te keren, de aanhanger was geladen, ons eten zal vandaag ook terug te voorschijn moeten getoverd worden, en ook alle bagage die niet noodzakelijk was deze morgen moet terug worden opgediept.
Het was gisterenavond toen een mailtje van Karin uit Numansdorp ons verwittigde dat er kans was op een halve meter sneeuw in Frankrijk. Nu leek ons een halve meter wel netjes voor Alpe dHuez en soortgelijke, maar ondervinding heeft ons geleerd dat ook minder dan vijf centimeter al voor de nodige miserie kan zorgen op de Franse snelwegen.
Het baasje is dan even gaan rond googelen en de vooruitzichten was van die aard dat we beter bleven waar we waren.
Op TV gaven ze een uur geleden nog 1.800 kilometer file in België. Nu zegt ons baasje dat zoiets wil zeggen dat alle verkeer op de snelwegen in t Belgikske met file miserie kampen.
Maar dat zijn voor ons maar 150 kilometer file van Kortrijk tot Vosselaar. Anders is het gesteld aan de Franse kant van de grens. De wegensituatie rond Parijs en Lille is vuurrood gekleurd op de meteo France kaarten. En vermits we vanaf Orléans, waar de hinder begint, nog goed 500 kilometer naar huis is, lijkt het beter van af te wachten wat het morgen gaat worden op de Belse en Franse wegen.
Ondertussen is het hier in La Magdeleine ook terug een jas kouder geworden tegenover vorige week. Het is nog wel grijs maar de aanhoudende regen van gisteren is verdwenen.
Er is voor de baasjes hier nog een probleemke opgedoken dat wel te voorzien was. Als zij zelf niet mee in de tuin gaan, dient Heros afzonderlijk van Belle en Hera te worden buiten gelaten. Bij zowel Heros als bij de twee teven beginnen de hormonen flink aan het werk te geraken. Wij hebben de staart van Hera al flink opzij zien gaan wanneer Heros met zijn snuffel onder haar staart ging ruiken. Ook voor Belle, die enkele dagen later loops is geworden blijkt er meer dan gewone appetijt aanwezig te zijn.
Het is oppassen geblazen voor het hoofdbestuur of het baasje mag zich weer twintig minuten op zijn knieën in de natte gazon zetten bij de lovers
Inmiddels blijven we nog een dag langer verstoken van de ons beloofde wintersport vakantie in eigen land !
Hoera wij horen hier juist dat wij ook, net als Luna en Mirza, op wintersport gaan morgen.
We hebben Frank en Sabiene bezig gehoord op TV en als we morgen terug naar Vosselaar gaan komen we terug in de sneeuw terecht.
Spijtig dat ons baasje niet zoals vroeger gaat skieën zoals de baasjes van Luna en Mirza. Want in de tijd van onze voorgangers Sloeber en Bas gingen onze baasjes wel tweemaal per jaar richting sneeuw en bergen.
Dan kwamen twee stokoude tantes van ons baasje, tante Griet en Tante Gus, als hondenoppas van Brasschaat naar Vosselaar om Sloeber, en nadien Bas, ook een mooi verlof te geven. Want die twee hadden het bij de twee tantjes minstens even goed als onze baasjes in de sneeuw.
Onze baasjes gingen toen naar het Italiaanse Süd-Tirol. Justekes over de grens met Oostenrijk op de Reschenpass. Daar hebben ze het jarenlang uitgehouden in het hotel Reschnerhof bij Otti enReno, en de attractie van het hotel niet vergeten, de beste kok van uren in de omtrek, Luis, de broer van de bazin Otti.
Het baasje heeft er al wel eens van gesproken van nog een keertje in de herfst bvb, een week met ons de Alm op te trekken . Maar het hotel is overgenomen door onbekenden, Otti en Reno wonen nog wel naast het hotel maar t baasje zijn maat Luis, is vorig jaar overleden. Zestig jaar de zwaarsteItaliaanse bucht roken heeft zijn tol geeist bij Luis
Allemaal plannen, maar morgen gaan we toch naar de sneeuw. Vroeger gingen we naar de bergen, nu gaan we daarvoor naar Vosselaar
t Kan verkeren zei Bredero
Belle & co
Hotel Reschnerhof was jaren onze baasjes hun "tweede verblijf"
Vandaag een lang bericht van Kyra-Luna in de Lesswoodse* taal gewoon afgekort naar Luna.
Het is een mooi reisverslag van de Oostenrijkse skivakantie en er zijn knappe fotos bij het bericht gevoegd. Hoewel, fotos van Luna met haar vorig jaar aangekochte sneeuwlaarsjes, zijn er blijkbaar niet bij dit jaar. En ze was er nog zo knap mee !
Lees hieronder mee met de verhalen van Luna en haar adoptiezus Mirza de Golden Retriever en hun baasjes
Belle & co
·Lesswoodse, in t Vloms Minderhoutse taal, Minderhout, deelgemeente van Hoogstraten, ergens tussen Antwerpen en Breda. (nvdr)
Hier het verslag van Luna en Mirza In Tirol .
Dag moe,
Niet zols de titel doet vermoeden maken wij dus geen reclame voor een sigarettenmerk maar L&M is onze afkorting hier geworden als baasjes weer eens wisselende diensten hebben en vooral met briefjes en smsjes communiceren.
Net zoals verleden jaar ben ik weer naar de Kitzbuhler-schnee geweest. Niet zoals verleden jaar alleen, maar met mijn kleine (stief)zus Mirza. Noodgedwongen werd het een korte wintervakantie dit jaar want baasjes oma werd begraven op zaterdag zodat we pas op zaterdagavond konden vertrekken. Het is de eerste keer dat ik mijn baasjes echt zo verdrietig gezien heb en ik vind het zelf ook maar raar want die lieve oude mevrouw (moemoe), die me altijd brokjes gaf als ik er was en me steeds vertroetelde, zit niet meer in haar stoel waar ze anders altijd zat. Omdat baasjes een hele dag weg moesten, mochten wij bij Ome Ron en Tante Ingrid gaan logeren. Sjonge, wat zijn we daar verwend en dan waren we zelfs nog niet op reis vertrokken. Het weer op de heenreis was kl... als ik de baasjes mag geloven. Een witte muur tussen Frankfurt en Munchen, deed hen meerdere keren stoppen omdat het zo vermoeiend was. Ik begrijp er niks van want de eerste keer dat wij al dat mooie wit zagen was op de weide in Westendorf. Baasjes zeggen eerder dat het komt omdat wij amper onze kop wilden liften tijdens de rit. Naar t schijnt hebben we wel wat gemaft.
Westendorf was weer Westendorf in al zijn glorie. Ik heb er alvast genoten en als we in de namiddag op het appartement waren, hebben we geen 3 seconden nog onze oogjes open gehad. Wat wil je ook. Heel de voormiddag wandelen en vooral bergop he. Baasje was niet moe hoor ... nee hoor onze drenten/retriever instinct laat toe aan baasjes om relaxt te wandelen (lees: wij zullen ze wel de bergop trekken). En van al dat wandelen kan je redelijk moe worden. Skieen deden de baasjes dan in de namiddag. Ik moet wel zeggen dat samen met Mirza op reis gaan veeeeeeeeeeeeel leuker is dan alleen. Alleen is mijn verantwoordelijkkheid ook groter he want dat wit ding moet je steeds in het oog houden (Baasje kijkt nu veel betekenend zo van 'en jou moeten we niet in het oog houden zeker'). Ook 's avonds mochten we mee op restaurant (kregen we ook altijd een koekje omdat we zo braaf en aardig en lief waren - dat is wat ze noemen 'keeping up appearences).
je ziet moe, hier gaat alles zijn gangetje. Elke dag onze wandeling, elke vrijdag training, regelmatig op bezoek bij omi en opi, en natuurlijk wordt er hier ook uitgekeken naar 24 maart. Wij zullen er zijn ... of zoals Jan daarstraks aan de telefoon zei dus met 1 persoon en 2 honden.
We hebben het hier al eens vertelt denkt het baasje. Sinds een anderhalf jaar hebben we nieuwe buren in het grote huis naast ons waar vroeger de oude dame van adel woonde. Het is voor hen net als wij hier een vakantiehuis of tweede woning.
Het is een jong echtpaar die beide militair zijn. Een sympathiek echtpaar met een dochtertje dat twee weken jonger is dan onze Lucy.
Nu was mevrouw (we zijn nog niet zover dat we tutoyeren) de afgelopen week hier alleen met haar dochtertje. Deze ochtend vertrok ze terug en ons baasje had een kort gesprek met haar. Op de vraag of haar echtgenoot Xavier deze week van dienst was vertelde ze dat haar echtgenoot op dit moment in Mali in Afrika oorlog voert met het Franse leger tegen de moslim extremisten van El Qaida.
En dan denkt ons baasje dat al die oorlogen gevoerd worden in de ver van mijn bed show maar als dan je jonge buurvrouwtje er zo na mee betrokken is dan doet je dat toch wat
Nog nieuws uit het gehucht Ferret Er staat hier aan het eind van de straat een paviljoen. Wat zoveel betekent als een prefab huis van het goedkope soort. De dame die er voorheen woonde nam het niet zo nauw met de orde en netheid en ze is goed twee jaar geleden vertrokken met achterlaten van al de rommel. Ook is de tuin ondertussen ingenomen door metershoge bramenstruiken. Die bramen zijn een uitgelezen gebied voor ons viertal om allerlei dieren, vooral vogels, uit op te jagen. We hebben het vermoeden dat er zelfs eens een vos er zich heeft schuil gehouden .
Nu blijkt het huis verkocht want vandaag, erg ongebruikelijk hier op een zondag, was er daarstraks een ganse familie aan de slag met zwaar materiaal. Een tractor met maaibalk achteraan die ALLES neermaaide, een Manitou verreiker, die al de rommel als ijskasten en TV toestellen van tussen het onkruid viste en twee mannen met bosmaaiers.
Op één achtermiddag hadden ze het terrein terug toonbaar gemaakt.
Op die tijd er een puntgaaf park van maken kan op die tijd natuurlijk niet, maar het is een begin en het binnen komen van ons gehucht krijgt er gelijk een gans ander beeld mee !
Ja hoor , je beleeft en hoort zo nog eens wat op een zonnige Charentaise zondag
"Ik heb een probleem, dokter. Iedere keer als ik naar bed ga, denk ik dat er iemand onder zit. Ik ben zo bang..... ik denk dat ik gek word".
De psychiater stelt nog enkele bijkomende vragen en besluit dan.... " Kom een jaar lang, drie maal per week in behandeling bij mij, en dan zullen we er wel in slagen om die angsten te bedwingen." "Hoeveel rekent u?" "50 Euro per bezoek.", antwoordt de psychiater. "Ik zal erover denken", zegt Hendrik ! Zes maanden later treft de psychiater Hendrik toevallig op straat en vraagt hem: "Waarom ben je nooit meer langs gekomen voor behandeling van je angsten?"
"Nou, 50 Euro per bezoek, drie maal per week en dat een jaar lang is een hele hoop geld voor een arme sloeber als ik.Onze cafébaas van op den hoekgenas me voor 10 Euro "! " Echt ????? En hoe, als ik vragen mag, heeft diecafébaasje genezen?"
"Hij zei me dat ik de poten van onder mijn bed moest zagen ! . . . . Er kan nu niemand meer onder!!!"
Dr. Nelly Mols, nog steeds onze steun, toeverlaat en raadgeefster.
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Even voorstellen
Begonnen als Bas & Belle blog is de hoofdrolspeler Bas noodgedwongen vervangen in de cast . Bas was de oudste met zijn vijftien jaar en toen hij overleed op 6 november ’08 stonden we in twijfel. Houden we de naam als Bas & Belle of gaan we hem aanpassen aan de actualiteit ?
In samenspraak met de lezers hebben we dan besloten het blog met dezelfde naam te laten voortbestaan als hulde aan die fijne kameraad die Bas steeds geweest is.
Nog geen week na het overlijden van Bas heeft Belle een prachtnestje gekregen met zes prachtpup’s. Vier reutjes en twee teefjes behoorden vanaf 12 november tot onze roedel.
In2008 moesten alle rashonden een naam krijgen die begon met een letter H. Zo kregen we een Hercule, Heros, Hera, Hadise, Harry en Harko. Hierbij zijn Hera en Hadise de teefjes.
Hera en Heros zijn bij ons gebleven zodat we het blog het Belle, Hera en Heros blog zouden kunnen noemen. Dat gaan we echter niet doen… Het is Bas & Belle en het blijft zo. Wat we wel gaan doen is de ondertitel aanpassen. “Dwaze belevenissen van twee prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden” gaan we aanpassen naar “drie prettig gestoorde” en dat prettig gestoord”is met die twee jonge nieuwkomers niet eens overdreven…
Ik ben Jan
