Ik ben Jan
Ik ben een man en woon in Vosselaar (B) / La Magdeleine (F) (België / Frankrijk) en mijn beroep is Technisch leraar autotechniek/carrosserieherstelling op pensioen.
Ik ben geboren op 05/09/1948 en ben nu dus 76 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Onze drie Drentsche Patrijshonden, tuinieren, klussen, auto's repatriëren voor VAB.
Ik ben sinds 1971 gehuwd met Simonne.
Sinds 1983 heb ik gans Europa doorkruist tijdens de vakanties om gestrande reizigers en hun auto's te repatriëren in opdracht van VAB. Sinds enige tijd ben ik met de depannages gestopt.
Zoeken in blog
Beoordeel dit blog
Op 02-02-2014 was Jeanny Wessels de 350.000° bezoeker van dit blog. Jeanny vertelt dat ze foto's van zichzelf niet graag heeft, maar voor eeuwige roem op dit blog wil ze samen op de foto met haar Lennaert.
Op 07-08-2012 was Karin Prince de 300.000 bezoeker van dit blog. Karin had graag een foto van haar twee troetels, Siebe & Lobke, om eeuwige roem te vergaren. Wij voldoen graag aan die wens.
Lees hier de belevenissen van vier prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden
Dit Bas & Belleblog is op deze plaats stopgezet omdat er geen foto's meer konden geplaatst worden. We zijn echter het Bas en Belleblog bis gestart. Daar kan je verder lezen onder deze link http://blog.seniorennet.be/bas_en_belleblog_bis welkom op het nieuwe adres en veel leesgenot
10-03-2013
En zo komt oorlog echt dichtbij
En zo komt oorlog echt dichtbij
We hebben het hier al eens vertelt denkt het baasje. Sinds een anderhalf jaar hebben we nieuwe buren in het grote huis naast ons waar vroeger de oude dame van adel woonde. Het is voor hen net als wij hier een vakantiehuis of tweede woning.
Het is een jong echtpaar die beide militair zijn. Een sympathiek echtpaar met een dochtertje dat twee weken jonger is dan onze Lucy.
Nu was mevrouw (we zijn nog niet zover dat we tutoyeren) de afgelopen week hier alleen met haar dochtertje. Deze ochtend vertrok ze terug en ons baasje had een kort gesprek met haar. Op de vraag of haar echtgenoot Xavier deze week van dienst was vertelde ze dat haar echtgenoot op dit moment in Mali in Afrika oorlog voert met het Franse leger tegen de moslim extremisten van El Qaida.
En dan denkt ons baasje dat al die oorlogen gevoerd worden in de ver van mijn bed show maar als dan je jonge buurvrouwtje er zo na mee betrokken is dan doet je dat toch wat
Nog nieuws uit het gehucht Ferret Er staat hier aan het eind van de straat een paviljoen. Wat zoveel betekent als een prefab huis van het goedkope soort. De dame die er voorheen woonde nam het niet zo nauw met de orde en netheid en ze is goed twee jaar geleden vertrokken met achterlaten van al de rommel. Ook is de tuin ondertussen ingenomen door metershoge bramenstruiken. Die bramen zijn een uitgelezen gebied voor ons viertal om allerlei dieren, vooral vogels, uit op te jagen. We hebben het vermoeden dat er zelfs eens een vos er zich heeft schuil gehouden .
Nu blijkt het huis verkocht want vandaag, erg ongebruikelijk hier op een zondag, was er daarstraks een ganse familie aan de slag met zwaar materiaal. Een tractor met maaibalk achteraan die ALLES neermaaide, een Manitou verreiker, die al de rommel als ijskasten en TV toestellen van tussen het onkruid viste en twee mannen met bosmaaiers.
Op één achtermiddag hadden ze het terrein terug toonbaar gemaakt.
Op die tijd er een puntgaaf park van maken kan op die tijd natuurlijk niet, maar het is een begin en het binnen komen van ons gehucht krijgt er gelijk een gans ander beeld mee !
Ja hoor , je beleeft en hoort zo nog eens wat op een zonnige Charentaise zondag
"Ik heb een probleem, dokter. Iedere keer als ik naar bed ga, denk ik dat er iemand onder zit. Ik ben zo bang..... ik denk dat ik gek word".
De psychiater stelt nog enkele bijkomende vragen en besluit dan.... " Kom een jaar lang, drie maal per week in behandeling bij mij, en dan zullen we er wel in slagen om die angsten te bedwingen." "Hoeveel rekent u?" "50 Euro per bezoek.", antwoordt de psychiater. "Ik zal erover denken", zegt Hendrik ! Zes maanden later treft de psychiater Hendrik toevallig op straat en vraagt hem: "Waarom ben je nooit meer langs gekomen voor behandeling van je angsten?"
"Nou, 50 Euro per bezoek, drie maal per week en dat een jaar lang is een hele hoop geld voor een arme sloeber als ik.Onze cafébaas van op den hoekgenas me voor 10 Euro "! " Echt ????? En hoe, als ik vragen mag, heeft diecafébaasje genezen?"
"Hij zei me dat ik de poten van onder mijn bed moest zagen ! . . . . Er kan nu niemand meer onder!!!"
Terwijl ons via mail en telefoon de meest bizarre weerberichten bereiken van familie en kennissen in België, Nederland en zelfs Duitsland zijn wij hierdeze ochtend wakker geworden met een stralende zon.
Het was gisterenavond al goed te zien dat het een heldere nacht zou worden zonder maan, maar met duizenden sterren aan de hemel. Het is dus koud geweest vannacht en jet gazon is kletsnat van de dauw.
Nog eventjes wachten en we kunnen terug droog ravotten in de tuin. Dat is op dit moment ook belangrijk want de wandelingen zijn drastisch geminderd met de loopse teefjes Belle en Hera in huis. Sinds Belle het vorig jaar in haar hoofd kreeg van op zoek te gaan naar een reu in het volgende dorp is ons baasje heel voorzichtig geworden met loopse teefjes te laten los lopen. Het baasje is dan ook van mening dat we ons beter kunnen amuseren en moe maken door in de grote tuin te ravotten en te spelen, dan aangelijnd langs de straat te lopen .
Wat ons baasje al wel heeft gedaan, en dat is nieuw voor ons vanwege in België verboden, hij heeft Lucy, je weet wel, miss energy of Duracel-Drent uitgelaten met de fiets. In het begin heeft hij wel water en bloed gezweet, hij had al visioenen van aanstormende ambulances, miserabele ziekenhuiskamers en poenpakkende begrafenis ondernemers, maar na een paar honderd meters liep Lucy netjes naast de fiets mee.
Hij moest natuurlijk wel aandachtig blijven want als Lucy muizenholletjes of opvliegende vogels heeft opgemerkt kan je van alles verwachten. Welke richting ze dan uitgaat is moeilijker te bepalen dan de Euromillions winnen.
Als ze dan een rondje gelopen heeft, soms laat het baasje zich trekken als het zacht bergop gaat, dan komt ze toch wel even in de problemen met haar Duracellekes en hebben we even geen Lucy in huis, wegens ondergedoken met gesloten ogen in haar bench. Lang duurt dat echt niet en even later kan ze weer aan de slag net als die bekende roze trommelende konijntjes
We hebben hier al gesprekken opgevangen dat we dinsdag al zouden terugkeren naar België. t Baasje heeft woensdagavond een vergadering en aangezien dat Frankske en Sabientje met de weerkaart bij de hand koud en sneeuw over Belgenland en Noord Frankrijk hebben voorspeld nemen de bazen geen risico en komen ze rustig aan een gezapig tempo een dag vroeger naar Vosselaar. Ons is beloofd dat we dan nog eens (hopelijk de laatste maal dit jaar) een dag in de sneeuw mogen spelen http://www.nieuwsblad.be/nieuws/weerbericht
We zien wel wat het geeft, ondertussen hebben we nog een stralend Charente zonnetje
Belle & co
Ons "moe" in 't ochtendzonnetje...
Achter in de tuin tussen de bomen, snuffelende Heros...
Gisteren heeft het baasje nog eens hard gewerkt voor ons. Dat wil zeggen dat hij aan de laptop is bezig geweest om in onze naam al die pups, broers en zussen, halfbroers en zussen en alle neven en nichtjes uit te nodigen voor de jaarlijkse terugkomdag.
Morgen binnen twee weken, op zondag 24 maart komen we met ons allen, nog eens samen voor een ontspannen, leerrijke en lekkere namiddag.
De eerste bevestigingen van deelname zijn al terug in onze mailbox gevallen. Harko was de eerste om te zeggen dat zij mee kwamen feesten. Dat verheugt ons want door omstandigheden is het weeral een hele tijd geleden dat we Harko en zijn baasjes Ronny en Carine nog eens zagen.
We gaan onze uiterste best doen om er een topdag van te maken en onze ultieme wens is dat we alle pups zouden terugzien. Nu weten we wel dat zoiets haast onmogelijk is, maar hopen doen we het toch.
Hoe ziet zon terugkomdag er uit bij ons, ? Wel, dat is elk jaar verschillend. Vorig jaar hadden we een flinke wandeling en hadden de baasjes een grote pot hutsepot gemaakt om na de wandeling de inwendige mens terug aan te sterken.
Dit jaar hebben we eenzelfde wandeling ongeveer, en we hebben van onze dierenarts Nelly vorig jaar een cadeautje gekregen. Zij komt voor alle baasjes een initiatie cursus dieren EHBO geven. Fijn en praktisch cadeau vinden wij . Tevens mogen de baasjes vragen die ze zichzelf stellen nu al binnensturen bij ons. Nelly gaat die dan speciaal behandelen tijdens haar voordracht. Optimale voorbereiding voor een optimaal resultaat, en de eerste vraag is al binnen !
Nadien laten we Johan met zijn mobiel frietkot nog eens voor rijden, net als bij de kaawpollekeswandeling. Aanschuiven voor lekkere versgebakken frietjes met de bijhorende sausjes en snacks à volonté bij Johan en Wendy aan de kraam !
Nadien krijgen we daar ook nog eens dorst van en de Lewie, je weet wel die van de moppen op t blog heeft zich bereidwillig aangeboden om nog maar eens de kop te trekken bij de wandeling en nadien den tap achter den toog te verzorgen ! Onze baasjes hebben duidelijk nog fijne vrienden. Door de hulp van Louis krijgen de baasjes de gelegenheid om met alle baasjes een fijne babbel te doen over hun Drentjes.
Ook zijn de reuen die bij Belle en Hera voor zulke mooie nestjes gezorgd hebben uitgenodigd. We hopen ze alle nog eens terug te zien, zeker Zeppos die de laatste weken in niet al te beste gezondheid vertoefde maar volgens de laatste berichten toch weer aan de beterhand zou zijn.
Maar ook met wie het allemaal begon is uitgenodigd, we hopen dat Guido en Ghislaine zich kunnen vrijmaken om met Freya, de moeder van onze Belle aanwezig te kunnen zijn. Dat zou de kliek helemaal volledig maken. Maandag morgen 25-03-2013 kan je gans het verslag van de dag hier dan lezen.
En dan hebben we het over onze goeie lobbes Heros, die heeft echt de tijd van zijn leven, en hij leeft er dan ook zo naar.
Je ziet het in gans zijn doen en laten. zijn twee loopse roedelgenoten, zus Hera en moe Belle laten zijn charme offensief zich goed gevallen.
En zijn snuffel gaat van staart naar staart, wat kan je nu nog meer verlangen als flinke, gezonde, gesteriliseerde reu.
De meisjes zien je graag, bij hem is de goesting de mogelijkheid en de hormonen er nog en er komen toch geen inteeltpupjes van. Wat een luxeleven leidt die Heros hier in de roedel.
Lucy staat er wat bij te kijken want die begrijpt gans de interesse van oompje naar haar moeder en oma niet zo goed. Soms denken de baasjes dat ze zelf ook meer moeite doet om bij haar grote vriend beter in de gratie te komen nu ze concurrentie van de oudjes heeft . En dat is dan voor Heros ook weer aardig meegenomen.
Daarstraks heeft Heros zichzelf weer eens overtroffen in behulpzaamheid. Het is nu stilaan algemeen geweten in Drentenland dat hij graag met emmers draagt. Zo heeft hij deze namiddag de emmer met keukenafval mee naar de kompost hoop gedragen achteraan in de tuin. Toen het baasje de emmer had uitgekieperdheeft het baasje het draagoor van de emmer terug in Heros zijn bek gegeven met het bevel naar t vrouwtje. En dan staat het baasje daar met grote ogen naar te kijken wanneer hij terug huiswaarts keert met de emmer in zijn bek. Ondertussen moet hij ook nog een enthousiaste Lucy van zich weghouden die ook met die emmer wil zeulen ! Maar de emmer is door hem tot aan de deur gebracht !
Het baasje prijst zich nog elke dag gelukkig dat we die destijds hebben gehouden omdat zijn gedrag zo op dat van Bas geleek. En toen was hij nog maar vijf/zes weken oud toen we al zagen wat voor kerel we toen in huis hadden !
Rachid Ben Sjoufellare komt bij de baas van een enorm shoppingcenter achter werk zien als verkoper. Vraagt die baas aan hem "heb je ervaring ?"
"ha" zegt Rachid "maaine broer tie eef ne winkel in tapaait in Cassablanca.
Iek ep daar iene week chewerkt en noe maaine broer eef nen appartement in de Monaaco." Dien baas vind da wel grappig en besluit om hem een kans te geven.
"OK" zegt hij, ik kom vanavond wel eens controleren wat je allemaal verkocht hebt, als het goed is mag je blijven.
's avonds komt de baas terug bij Rachid en vraagt hoeveel klanten hij gehad heeft.
"Iene kalant" zegt Rachid.
"Oei" zegt de baas, "Da's gene vette, en hoeveel heb je verdiend ?"
"100.000 Euro" zegt Rachid.
"WABLIEFT ?!" roept de baas " 100.000 Euro ??!" "Hoe heb je dat gedaan ??"
En de Rachid doet zijn verhaal, hij zegt:
"Wel er kwamme ier e ne menier en tie wou ne vishaakske koepen. Iek ep em tan oek nog tie kleine lancée verkoch met tie molen terop en tie vliegen erbaai. Ikke seg em oek, ij kan nie fissen zonder choeie ekiepement en iek ep em tan nog tie grote fislijn en tie bak verkoch.
En dan ep iek em ook nog tie fiskledij verkoch en tie chrote botten, anders chaan tie ander fissers me em lachen. Ne kalant van Rachid mag er nie lomp uitzien é baas, ij mag dwaaze zijn maar nie lomp é.
En dan iek fraag em waar ij gaan fissen. IJ seg aan de kust. Iek seg waarom chij nie oep de see chaan fissen en iek ferkoop em die chrote boot die in de winkelcentrum staat.
Iek fraag em dan oe ij tie boot gaat ferfoere en ij zeg ij nie weet. Iek em dan tie nieuwe Mercedes met de remorke aan ferkoch en ij friet blij sijn. IJ isse tan naar de bank gewees en ij eef betaald. Et was 101.258 euro maar iek seg, 100.000 is goe want chij goeie kalant.
De baas luistert met open mond naar dat verhaal en zegt " en dat allemaal verkocht aan iemand die een vishaakje kwam halen ??"
"Maar nee !!" zegt Rachid, "ij kwam oem e ne pakske Tampax en iek seg tegen em
Oe weekend is nu toch naar de kloot, waaroem gaadde chij es nie fisse ??"
Vandaag een bericht uit Numansdorp dat zelfs de TV haalde en proefondervindelijk meegemaakt is door onze eigen reporter te velde, Lobke.
Het is niet bepaald het meest frisse onderwerp dat hier ooit behandeld is geweest. Neen, verre van vinden wij zelf
Het is een onderwerp waar de manschappen van het Nederlandse leger op oefening die zich letterlijk niet van hun mooiste kant lieten zien !
Lobke heeft namelijk tijdens de dagelijkse wandeling bij hen in de buurt een openbaar toilet van soldaten gevonden waar her en der hoopjes in het bos waren gedropt.
Is het misschien een nieuwe techniek met niet milieuschadelijke middelen om vijanden af te schrikken ? Of het gaat helpen met El Qaida terroristen is nog een vraag. Tegen hondenliefhebbers en wandelaars is het BINGO voor de legerleiding, maar fraai is anders !
Toevallig is er enkele dagen terug een bericht verschenen op het NL Drentenforum waar Bea Tielenburg net een zelfde probleem meldt. In dat geval had Diesel, de Drent van Bea, normaal een deftige hond van goeden huize zich in een mensendrol gewenteld !
Nu kennen wij in België het fenomeen van hondendrollen her en der wel, maar mensendrollen her en der, en dan nog in honden uitlaat gebieden, neen dat is nieuw voor ons.
Iemand die net zo onthutst was als Lobkes baasje Karin, heeft de regionale TV verwittigd die er op afkwam en er een reportage aan gewijd heeft.
Karin heeft de link naar het programma onderaan haar bericht geplaatst. Veel Scheisse genot
Belle & co
Onfrisse legerpraktijken door onze reporter ten velde, Lobke
Lieve mams,
Vind je het erg als ik vandaag eens een praatje poep doe? Hihihi ..het gaat dan wel om mensenpoep. Toen ik afgelopen dinsdag in ons bos ging wandelen, stonden er opeens allemaal militaire toestanden op de parkeerplaats, en liepen er allemaal mannetjes rond die verkleed waren als soldaat. Volgens mn vrouwtje waren ze bezig met een oefening. Eenmaal in het bos ging ik er gelijk als een speer vandoor toen mn vrouwtje me los liet. Ze vertrouwde het niet, want ik ging gelijk erg ver, en bleef een stuk verder aandachtig op de grond snuffelen. Opeens hoor ik mn vrouwtje keihard bah, vies roepen. Wat nou vies, er lag daar een heerlijk geurende, verse mensendrol ., is toch helemaal niet vies, is LEKKER!! Ik moest gelijk doorlopen, ok, en tot mijn genoegen lag er verderop nóg meer .mmmmm! Ik kreeg de kans niet meer om er bij te komen. Mn vrouwtje begreep gelijk dat het van die soldaten moest zijn, en was behoorlijk kwaad over hun asociale gedrag. Woensdag besloot ze het pad dat we normaal lopen maar te mijden, en nam een andere weg. De stoom kwam bijna uit haar oren, want daar lag nog veel meer, en zelfs langs het paadje naar de parkeerplaats had iemand, zonder zich in de bosjes terug te trekken, de broek maar eens laten zakken om te lossen. Toen waren de rapen helemaal gaar, en begon ze zich af te vragen waar ze een klacht in zou kunnen dienen. Vandaag zijn we niet naar het bos geweest, we zijn in een bos bij Steenbergen gaan lopen, samen met Siebe en het baasje. Toen de baasjes vanavond naar het nieuws op de regionale tv-zender zaten te kijken, kwam daar opeens ons bos mét poep op het tv-scherm. Ook zagen we Bram de schnauzer met zijn baasje. Die heeft blijkbaar de mensen van de tv gewaarschuwd, en die kwamen een kijkje nemen.
Zo mam, dit was mijn praatje poep. Ik begrijp niet waar iedereen zich zo druk over maakt. Poep is lekker, toch?
Na vier jaar hopen is het vandaag gebeurd. Er zijn twee teefjes gelijk loops !
We waren er al enkele dagen op voorbereid maar bij Belle met haar poetszucht is het wel moeilijk om haar op een druppeltje bloed te betrappen. Daarstraks begon Heros aan het hek te blaffen terwijl Belle in haar bench lag te dutten. Omdat ze plots wilde gaan helpen lawaai maken en ze niet buiten kon ging ze voor de deur zitten. Toen de deur openging bleef er een rode vlek achter op het parket.
We waren nu zeker ook Belle is loops !
Als nu onze laatste hoop ook nog werkelijkheid zou kunnen worden en ook Lucy zou loops willen worden dan hoeven we maar twee weken extra aandacht aan Heros te geven opdat hij het niet in zijn reuenhersenen krijgt van zijn moeder, zuster en nichtje te gaan dekken.
Vorige maal toen Hera loops was, heeft hij het wel klaar gespeeld van het baasje twintig minuten bij hen, met zijn knieën in het natte gras, te laten zitten.
In Arnhem is vandaag onze Kiki gesteriliseerd. Vrouwtje Marian heeft geen risico genomen. Kiki had begin deze week vaginitis opgelopen en bij het dierenarts bezoek is dan besloten Kiki vandaag te sterilisren.
Inmiddels hebben we vernomen dat de ingreep goed verlopen is en dat Kiki volledig in orde is.
Meestal staat hier tussen de puppenkrant en het avondbericht een mop. Nu vandaag staat daar stof genoeg om volgens D@ny een heel 2013 te lachen. Wij hebben er in elk geval gisterenavond mee bezig geweest en we geven hem gelijk, het is een superlink.
Voor de Nederlandse lezers, die gaan tweemaal plezier hebben, de eerste maal met wat ze verstaan en de tweede maal met de vertaling van het Aantwaarps naar schoon Nederlands.
We hebben terug een huisdier bij ! Of het een jonkske is weten we niet maar een oude is het zeker niet.
Het is net als de zwaluwen, de kraanvogels en de kievits een voorbode van de lente.
Meer nog ons huisdier heeft zelfs al een naam, hoewel het pas van gisteren laat bij ons op de hof aangetroffen is. Onze Walter II (hij/zij) is gedoopt naar de illustere voorganger van jaren terug.
Onze Walter II is een pad, nu niet het aantrekkelijkste dier wat uiterlijk betreft maar we zijn er blij mee, want net als egels maken ze duidelijk dat we een gezonde, natuurlijke tuin hebben.
Waarom hebben we ons nieuw huisdier nu juist Walter gedoopt zal je misschien afvragen ? Wel dat zit zo in het Frans is een pad un crapeau en destijds was er ene Walter Capiau nogal populair in Vlaanderen (nu iets minder maar soit) en omdat crapeau fonetisch nogal dicht aanleunt bij Capiau lag het voor de hand dat wij hier een huisdier Walter Crapeau hadden.
Voor alle veiligheid hebben we onze Walter II veilig aan de andere kant van de afsluiting gezet. Dit niet alleen voor de veiligheid van Walter II maar ook van Belle & co. Ons baasje herinnert zich vaag dat ze hem ooit vertelt hebben dat padden giftig zijn, maar dat kan m ook uit een heksenverhaaltje onthouden hebben. Bij die toverkollen waren padden steeds één van de ingrediënten van giftige soep of toverdranken.
Nu zouden we niet graag hebben dat Walter II ten prooi valt aan de nieuwsgierigheid van bvb Lucy. Die moet steeds met van alles spelen, en wat ze nadien allemaal al heeft opgevreten weet je best niet.
Voorlopig is Walter II dus ontsnapt aan onze roedel, een sterke poot van Heros of Lucy op zijn rug zou hij/zij toch nooit overleven.
Dat is het baasje vandaag, die gaat vannacht goed slapen zegt m. t Baasje heeft vandaag in t brandhout gewerkt.
Dat wil zeggen, elk jaar laten we een bevriende buur van een nabij gehucht een aantal kubieke meter brandhout leveren. Dat gaat elk jaar netjes, en het is prima droog hout. Maaaar deze herfst was hij waarschijnlijk zijn maatstok vergeten of verloren en dat hebben we gemerkt. Een heel groot deel van de blokken was te groot voor de kachel.
Dus heeft het baasje vandaag die blokken die te lang waren moeten inkorten met zon tien tot twintig centimeter. Stom werk maar het moest gebeuren willen we ons kunnen verwarmen aan die blokken. En het is een ideaal werk bij regenweer als je droog staat onder dak van de hangar.
Ook het aanmaakhout was door zn voorraad heen en ook dat heeft t baasje in orde gemaakt. Urenlang heeft hij planken die enkele jaren terug gerecupereerd waren van de zoldervloer in smalle strookjes zitten kappen met een kapmes. Toen was het voor ons weer plezant want die plankjes waren van de ideale maat om te stelen en dan een eindje verder op te gaan liggen kauwen.
Vroeger maakte het baasje zich daar ambetant over maar tegenwoordig denkt m hebt ze, en amuseer je ermee Ons Lucy brengt die stokjes en plankjes toch mee naar binnen. Die krijgt dan een knuffel wanneer ze het houtje netjes afgeeft. Zo krijgt jet baasje makkelijk genoeg aanmaakhout binnen om de ochtend nadien de kachel terug aan te steken.
(Als m morgen niet te stijf is van het honderden malen bukken tenminste)
We lezen vandaag op het seniorennet dat zij de lezers naar hun mening vragen in verband naar de oprichting van een dierenpolitie om de dieren mishandeling efficiënter aan te pakken.
In het artikel geven ze als voorbeeld de dierenpolitie zoals ze die in Nederland al geruime tijd kennen met al zijn ups en downs.
Er is wat voor te zeggen zon dierenpolitie, maar is er wel geld voor in deze crisistijden waarin de staat bij iedere burger in zijn portemonee poogt te graaien ?
Ons baasje heeft de enquete ingevuld en binnengestuurd. Via onderstaande link kan je ook reageren en jouw mening geven. En je hoeft niet echt lid te zijn van de 50+ club om je mening te mogen geven, doen dus.
Over het overige kunnen we snel uitgepraat zijn, er is na de vorige dagen weinig nieuw nieuwsmateriaal voorhanden. Er zijn verschillende loopse teefjes binnen de familie, maar zij, waar verschillende mensen op zitten wachten dat zij loops zou worden vertikt het van loops te worden, en dan hebben we het over Hadise. De kandidaten die zich hebben aangemeld voor een pup worden wel erg op de proef gesteld, maar de natuur bepaald wat en wanneer het dient te gebeuren, en daar is niks aan te doen
Ondertussen maakt ons Belle een lui hondje van haar dochter Hera. De ganse dag loopt ze Hera achterna om haar zuiver te likken. Zelf dient Hera amper moeite te doen om zich netjes te houden. We hebben tot nu toe nog steeds geen druppeltje bloed gevonden op de vloer.
Ze komen dan soms van de wandelingen terug in een toestand dat er van de originele vachtkleur nog weinig te bespeuren valt zo vettig en vuil, maar op hygiënisch vlak zijn onze Drentjes top ! Zelfs Heros helpt mee, maar hem verdenken we sterk dat die andere intenties heeft dan de hygiëne ! ! !
Ook nog even vermelden dat je ten volle dient te profiteren van het mooie weer in België. Vooral omdat de wind uit het zuiden waait en wij hier in de Charente deze morgen ontwaakten met regen. Het regenweer gaat dus sneller in België zijn dan wat Frankske van den TV gisterenavond voorspelde !
Van het Oud Turnhout/hotel Sint Elisabeth front goed nieuws. Hilde stuurde ons een mailtje :
operatie Nico is goed verlopen. Grote hernia maar alles OK, slaapt nog bijna de ganse tijd, maar is het beste zo hé. Bijna geen pijn, grtjs aan de ganse Faesroedel, Hilde.
Inderdaad Hilde, goed nieuws hé. Nu op naar een volledige herstelling zodat Nico voorzichtig aan terug zijn hobby kan gaan beoefenen lopen en dan ook nog eens met Lando gaan canicrossen. Dat zou dan pas een echt geslaagde operatie zijn !
Ander nieuws Hera is loops. Het zat er aan te komen zoals ze zich de laatste dagen aanhankelijk naar het baasje toe gedroeg. Ook zag je het aan Belle die haar dochter nog altijd poetst alsof ze zelf niet krom kan. Het blijven voor Belle nog altijd HAAR PUPS ook al zijn Hera en Heros inmiddels vier en een half jaar oud. Nu maar hopen dat ook Lucy het voorbeeld van Libre en Liv volgt. Dat scheelt twee weken minder aandacht geven aan Heros die ook nog altijd weet wat m met zijn goei gerief kan doen. Het kan dan wel geen kwaad meer wegens zijn knip maar de goesting is er nog altijd ondanks die ingreep !
En dan voor de mensen in de lage landen die vandaag profiteren van een enig mooie dag. t Is zoals met die mooie liedjes, die duren ook niet lang. Als jullie met de wind uit het zuid-oosten moeten stellen vandaag, dan kunnen we zeggen, het blijft wel warm, maar het waait de vouw uit je broek vandaag in de Charente. Binnen enkele uren komt dat dan bij jullie langs !
We kregen ook nog een foto van Eva en haar Lana toegestuurd vanuit Crem-city Aalter. We hebben zo een grijs vermoeden dat Steven een klein beetje verwaarloosd aan het worden is. Maar anderzijds, als Steven zich zo gaat gedragen als Lana vrezen we een beetje voor de gezondheid en de lichamelijke toestand van Eva.
En zo eindigen we als we begonnen zijn, met de gezondheidstoestand van onze vrienden pupeigenaars.
We hebben de fotos van de reuze machines die bezig zijn aan wat men hier de LGV noemt en dat staat voor Ligne a Grande Vitesse. De hoge snelheidslijn waar binnen twee jaren de Train à Grande Vitesse, de TGV van Parijs naar Bordeaux gaat rijden.
De TGV rijdt al wel van Parijs naar Bordeaux maar nog steeds over de oude sneltrein lijn waar de trein maar de helft van zijn topsnelheid op kan halen.
Nu trekken die immens grote machines een spoor van vernieling door het rustige landschap van de regio Poitou-Charentes. Elke ochtend wanneer het Oostenwind is worden we wakker met de machines die hier op zon twee en een halve kilometer de grond afschrapen om die dan een eindje verder terug achter te laten. Nivelleren noemen ze dat, en dat is nodig omdat een trein die tegen de driehonderd kilometer per uur door het landschap raast, niet te veel hellingen kan nemen. Al een geluk dat die trein haast geluidloos rijdt want lawaai zijn we niet gewend in deze oase van rust die nog altijd La Magdeleine noemt.
Als er morgen geen speciale gebeurtenissen zijn die het vermelden waard zijn, zoals het overtrekken van de trekvogels deze namiddag, dan plaatst ons baasje deze avond de fotos van onze reuzelawaaimakers.
Deze morgen hebben we dan ook nog een bericht van Lobke mét fotos van haar jachttraining. De trainers en Karin t vrouwtje hebben die arme Lobke een kraai in haar bek geduwd. En laat nu zwarte vogels het minst geliefd zijn om te apporteren. Lucy haar trainer Oscar zegt als ze kraaien, spreeuwen en soortgelijk apporteren, dan brengen ze alles binnen maar graag doen ze het niet. Lucy wilde vorige week zelfs geen vrouwtjesfazant en geen eend in haarbek nemen. En die kwamen zelfs niet uit de diepvries !
Verder willen de vrouwtjes van Lennaert en Lobke mij, Hera , aan ons baasje laten vragen van hen niet meer te plagen, want anders gaat hij het bezuren op de terugkomdag ! Ik heb dat gedaan en ons baasje zit hier nu al een hele tijd te doen alsof hij de daver op zijn lijf heeft. Zou hij dat kunnen volhouden tot de 24° maart ? Want doen alsof is niet zijn sterkste kant, en echt bang zijn hebben we hem nog niet weten zijn
Belle & co
Hier de verhalen over hazen, zwarte vogels en trainingen van Lobke
Lieve mams,
Ik moet even wat rechtzetten hoor. Lennaert denkt geloof ik dat ik het braafste meisje van de klas ben, nou, dat ben ik NIET hoor, Lennaert, en dat wil ik ook helemaal niet zijn. Ik ben een Drent, en heb Drentenstreken. Naar de fluit van mijn vrouwtje luister ik alleen erg goed als er verder geen interessante dingen in mijn buurt zijn. En als ik een haas zie, ga ik er als een haas vandoor, en hoor ik geen fluit meer. Vanmiddag was ik mee naar de training van Siebe kijken. Ze waren verloren apport aan het zoeken, en verstoorden een haas Die kwam met zn suffe kop vlak langs mij rennen. Ik herkende hem wel, volgens mij was het die haas uit Frankrijk die daar verstoppertje ging spelen, en ik wilde hem wel weer even achterna. Had mn vrouwtje me nou net aan een paal vastgezet ..jammerrrrr .weg haas!
Gisteren ben ik zelf naar training geweest, en heb ik óók laten zien dat ik niet altijd zin heb om naar mn vrouwtje te komen als ik een dummy heb gescoord. Daar hebben ze iets op gevonden, de lange lijn, pfffffffff.
Vandaag was ik trouwens mn vrouwtje wèl 1x te snel af. Omdat we op training ook moeten wennen aan wild, had ze gisteren een vogel uit de vriezer gehaald om thuis te oefenen. Op het commando vast nam ik hem keurig in mn bek. Ik moest blijven zitten, en mn vrouwtje pakte heel snel haar camera, omdat het er zo mooi uitzag. Dat had ze dus niet moeten doen, want NATUURLIJK bleef ik niet zitten, maar ging met mn vogel aan de wandel. Heel rustig,maar wél zó dat ze steeds net niet in mn buurt kon komen. Uiteindelijk heeft ze me gepaaid met wat lekkers, en heb ik hem netjes zittend afgegeven. Mn vrouwtje vond me tóch knap, omdat ik de vogel heel zacht heb behandeld, en er niet mee ben gaan rotzooien.
Zo mam, dat was het weer voor vandaag.
Nog één vraag, wil jij je baasje vragen mijn vrouwtje en het vrouwtje van Lennaert niet meer te plagen met filmpjes over het verschil tussen mannen en vrouwen? Anders gaat hij het bezuren op de terugkomdag .
Het ziet er vandaag naar uit dat de lente niet ver af meer is. Hier in de Charente duurt het nog een warme dag of twee zoals vandaag en dan staan de eerste narcissen open. Alleen het waait de vouw uit je broek, zon sterke zuid-westen wind waait er vandaag.
De temperatuur is zalig , tot je om de hoek van het huis komt. Dan is het plots de temperatuur van een week terug.
Vandaag wilden we het onkruid in de moestuin spuiten (biologisch tuinieren geeft te veel last in de knieën door rond te kruipen en onkruid uit te trekken) Maar gezien de wind bestaat er teveel kans dat het onkruid bestrijdingsmiddel te ver weg waait en andere gewassen aantast. Niet doen en uitstellen dus.
Vandaag kwam er een grote zwerm trekvogels overgevlogen. Aanvankelijk dachten we dat het de lawaai makende kraanvogelswaren maar het was niet het kenmerkende klepperen van kraanvogels. We vermoeden nu dat het Kievits waren. Die hebben we de vorige dagen s morgens op de akkers zien zitten wanneer we in Villefagnan naar de bakker reden.
Vorige week stond er in de krant dat er al ooievaars gesignaleerd waren in de buurt van Angoulême, vandaag dan Kievits en heel binnenkort dan ook de zwaluwen. En dan is het ECHT lente.
Die zwaluwen kunne trouwens zo terug in hun appartement terug intrekken bij ons in de voormalige stal. De invliegroute is vrij gemaakt en de nesten van de vorige jaren zijn netjes blijven hangen . Onmiddellijk beschikbaar heet dat dan in immobiliëntaal.
We zijn nu al benieuwd of we weer zon hard werkend zwaluwenkoppel in huis krijgen, die van de ochtend tot valavond, in de weer zijn om hun talrijke kroost te voeden.
Die avond werd feest gehouden met een afscheidsdiner ter gelegenheid van het vertrek van de pastoor uit de parochie. Een lokale politieker was uitgenodigd voor een toespraak ...
Omdat die op zich liet wachten besliste de pastoor de tijd in te vullen met enkele herinneringen en hij vertelde. "Mijn eerste indruk toen ik in deze parochie aankwam, die kreeg ik bij de eerste biecht die ik hier hield. Meteen dacht ik dat de bisschop me in een verschrikkelijk oord stuurde. Omdat de eerste die bij mij te biechten kwam, bekende dat hij een televisie gestolen had, geld gestolen had van zijn vader, eveneens het bedrijf waar hij werkzaam was bestolen te hebben en tevens een relatie te hebben met de vrouw van zijn baas. Bovendien maakte hij zich schuldig aan drugstrafiek. Om te eindigen bekende hij een venerische ziekte te hebben doorgegeven aan zijn zus. Ik was ontsteld toen ik dit allemaal hoorde, maar al vlug leerde ik meer mensen kennen. En ik moest toegeven dat die totaal anders waren : ik realiseerde mij dat ik in een parochie terecht gekomen was met door- en doorbrave, diepgelovige parochianen, doordrongen van de christelijke waarden. En zo beleefde ik de 25 zaligste jaren van mijn priesterschap...
Op dat ogenblik komt onze politieker binnengestormd ~zich uiteraard uitgebreid verontschuldigend voor zijn laattijdige aankomst~ en begon op de hem eigen flamboyante wijze meteen zijn speech : Nooit zal ik de eerste dag van de aankomst van Eerwaarde Heer Pastoor in onze gemeente vergeten. Meer zelfs : ik had de eer en het voorrecht als eerste in zijn biechtstoel te mogen plaatsnemen.
Waarop de halve zaal in zwijm ging.
Moraal van het verhaal : TE LAAT KOMEN HEEFT NIETS DAN NADELEN
Dr. Nelly Mols, nog steeds onze steun, toeverlaat en raadgeefster.
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Even voorstellen
Begonnen als Bas & Belle blog is de hoofdrolspeler Bas noodgedwongen vervangen in de cast . Bas was de oudste met zijn vijftien jaar en toen hij overleed op 6 november ’08 stonden we in twijfel. Houden we de naam als Bas & Belle of gaan we hem aanpassen aan de actualiteit ?
In samenspraak met de lezers hebben we dan besloten het blog met dezelfde naam te laten voortbestaan als hulde aan die fijne kameraad die Bas steeds geweest is.
Nog geen week na het overlijden van Bas heeft Belle een prachtnestje gekregen met zes prachtpup’s. Vier reutjes en twee teefjes behoorden vanaf 12 november tot onze roedel.
In2008 moesten alle rashonden een naam krijgen die begon met een letter H. Zo kregen we een Hercule, Heros, Hera, Hadise, Harry en Harko. Hierbij zijn Hera en Hadise de teefjes.
Hera en Heros zijn bij ons gebleven zodat we het blog het Belle, Hera en Heros blog zouden kunnen noemen. Dat gaan we echter niet doen… Het is Bas & Belle en het blijft zo. Wat we wel gaan doen is de ondertitel aanpassen. “Dwaze belevenissen van twee prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden” gaan we aanpassen naar “drie prettig gestoorde” en dat prettig gestoord”is met die twee jonge nieuwkomers niet eens overdreven…
Ik ben Jan
En 
