De puppenkrant 07-03-2013xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

We hebben terug een huisdier bij ! Of het een jonkske is weten we niet maar een oude is het zeker niet.

Het is net als de zwaluwen, de kraanvogels en de kievits een voorbode van de lente.

Meer nog ons huisdier heeft zelfs al een naam, hoewel het pas van gisteren laat bij ons op de hof aangetroffen is. “Onze Walter II” (hij/zij) is gedoopt naar de illustere voorganger van jaren terug.

Onze Walter II is een pad, nu niet het aantrekkelijkste dier wat uiterlijk betreft maar we zijn er blij mee, want net als egels maken ze duidelijk dat we een gezonde, natuurlijke tuin hebben.

Waarom hebben we ons nieuw huisdier nu juist Walter gedoopt zal je misschien afvragen ? Wel dat zit zo… in het Frans is een pad “un crapeau” en destijds was er ene Walter Capiau nogal populair in Vlaanderen (nu iets minder maar soit) en omdat crapeau fonetisch nogal dicht aanleunt bij Capiau lag het voor de hand dat wij hier een huisdier “Walter Crapeau” hadden.

Voor alle veiligheid hebben we onze Walter II veilig aan de andere kant van de afsluiting gezet. Dit niet alleen voor de veiligheid van Walter II maar ook van Belle & co. Ons baasje herinnert zich vaag dat ze hem ooit vertelt hebben dat padden giftig zijn, maar dat kan ‘m ook uit een heksenverhaaltje onthouden hebben. Bij die toverkollen waren padden steeds één van de ingrediënten van giftige soep of toverdranken.

Nu zouden we niet graag hebben dat Walter II ten prooi valt aan de nieuwsgierigheid van bvb Lucy. Die moet steeds met van alles spelen, en wat ze nadien allemaal al heeft opgevreten weet je best niet.

Voorlopig is Walter II dus ontsnapt aan onze roedel, een sterke poot van Heros of Lucy op zijn rug zou hij/zij toch nooit overleven.

Belle & co