De puppenkrant 08-08-2012xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Een “dikke” krant met veel leesvoer vandaag. Drie correspondenten en het nieuws vanuit Oud Turnhout, van Lando, hadden we dan gisterenavond al in het bericht geplaatst.

In de Charente is er ondertussen niet veel gebeurd. Tenzij je het dagelijkse avondspel na het eten van Lucy, met achtereenvolgens Heros, moeder Hera en oma Belle nog “nieuws” noemt.

Vanavond had ons baasje eens andere  combinaties geprobeerd om te gaan wandelen. Vanavond gingen Heros met Lucy en nadien Belle met Hera op stap met het baasje. En het baasje moet zeggen… het werkt. Ze luisteren beter en geven meer aandacht voor elkaar en voor het baasje. En nu maar afwachten hoe lang dit duurt vooraleer we weer wat anders uit onze duim moeten zuigen …

Belle & co

Lees hier eens wat Limburgse Lennaert allemaal uitspookte …

Hallo allemaal,

Gisterochtend had mijn vrouwtje al een verhaaltje klaar staan over mij met de titel “De steen der wijzen”. Toen gebeurde er iets en heeft ze het verhaaltje niet naar ome Faes gestuurd want ze heeft een nieuw stukje gemaakt met de titel “Lof der domheid”.

Zondag zouden we lekker gaan BBQ met vrienden en ’s morgens waren de baasjes al druk in de weer met het klaarzetten van spullen en maken van allerlei lekkernijen. Op de een of andere manier was er even niet veel aandacht voor mij en ik ging eens een kijkje nemen in de schuur. Ik had al eerder ontdekt dat daar een zak stond met de hondenbrokjes voor papa en mij. Snuffelen was nooit een probleem en als ik wat te lang bleef hangen was het altijd de stem van het vrouwtje die me tot de orde riep.

“Eens kijken of dat wel een stevige zak is! Nou ja, 3 laagjes papier daar ben ik zo doorheen”. En toen, de zak stond op een stoel, een regenbui van allemaal lekkere brokjes. Ik probeerde ze nog op te vangen en terug te doen in de zak, maar om de een of andere reden namen die brokjes de verkeerde afslag en belande in mijn maag. Ik weet niet hoelang ik geprobeerd heb alles netje op te ruimen, toch zeker wel een kwartier, en stond het vrouwtje opeens achter me. Ze hoefde helemaal niets te zeggen. Ik keek zo schuldig en ook zielig want opeens had ik heeeeel erge buikpijn. Ze was helemaal niet boos, maar bezorgd. Ik zag eruit als mama Hera vlak voor de bevalling, met als verschil dat het voor haar een zegen was en voor mij een zonde.

Er werd snel gegoogeld op “pup te veel gevreten” en “overvreten pup”, nou zeg, terwijl ik alleen maar wilde helpen.

Mijn ingebouwd honden instinct begon zelf te werken. Ik kroop in elk hoekje van de tuin weg en deponeerde een gedeelte van mijn maaginhoud in een kuiltje en maakte het kuiltje met mijn neus dicht. Dit deed ik zo’n 10 keer en had mijn wintervoorraad al klaar. Mijn buik was toch nog altijd kogeltjerond en liet mijn vrouwtje me veel rusten. ’s Avond kwamen de gasten en kwamen ook mijn darmen op gang. Met verwondering werd tussen de gangen door gekeken naar de grote hopen poep die uit zo’n klein “ooh zielig” babyhondje kan komen (ik zit nog officieel in de babbyklasse!) Vrouwtje ruimde niks op want ze moest zeker weten dat er ook alles weer uitkwam. Onduidelijk is of sommige gasten op dieet waren of dat er een andere oorzaak was dat er veel eten overbleef! Maar wat overbleef was dus niet voor mij, wel voor papa, wel 2 dikke sappige worsten, en ik kreeg niets.

Vanmorgen kreeg ik dan weer 7 brokjes aangevuld met gekookte spercie bonen en daar moet ik het dan de hele dag op doen.

Heb ik iets geleerd?, nee hoor want de brok zit nu in een ton, verzwaard met gewicht op de deksel, en net betrapte me het vrouwtje dat ik zat te knagen aan de rand van de ton, en die zal zeker wel eens een keertje omdonderen!

Jullie, niet meer zo dunne, Lennaert

En we hebben ook nieuws van tandenwisselende Lana

WoefWoefwoef,

Hallo allemaal! Ik weet niet hoe het bij jullie is maar ik heb een off-week. In huis heb ik oordoppen in en doe ik vaak het tegenovergestelde van wat ze van me willen. In de puppieles ( die ik nu met het vrouwtje doe) ging het goed ... voor een jachthond. Met mijn neus in de grond en mijn staart omhoog volgde ik "de bevelen" op. Ik vond zelf verloren geraakte beloningskoekjes van de vorige groep!! Mijn vrouwtje zei in het begin dat ze de stoppen uit mijn oren ging halen en die in mijn neus stoppen. Daarna verliep de les beter ... Raar he?! Terwijl de baasjes heel trots zijn maar het ook vies vinden, loop ik in mijnen viezen. Reden? Mijn tandjes vallen uit ... Het is precies herfst. Het vrouwtje bewaarde 2 hoektanden en een kies. Ze vindt het wel wat vies als het bloed aan haar pantoffels hangt of nog beter ... op haar broek. Gelukkig brengt een ijsblokje verlichting!

Vele groetjes van een aan alles knabbelende Lana.

En Lobke zit op haar klaagstoel

Lieve mams,

Ze zijn echt gemeen hier.

Vanavond stond m’n eten op het aanrecht op kamertemperatuur te komen. Ik had zo’n verschrikkelijke honger, en ik weet dat ik niet tegen het aanrecht op mag springen. Maar ja, wat doe je als het lang duurt, dan ga je toch even kijken, ook al omdat het zo lekker ruikt! Stond m’n vrouwtje met de camera klaar, betrapt!!!

Eerst werd er een foto gemaakt, en daarna kreeg ik op m’n falie, nou ja zeg..... dat vind ik toch echt oneerlijk hoor! Maar ik heb haar al terug gepakt, is niet zo moeilijk. Ik moet natuurlijk regelmatig heel erg nodig plassen, tenminste, dat denken ze hier als ik bij de deur ga staan, en dan laten ze me natuurlijk naar buiten, hihihi. Die leuke dingen waar m’n vrouwtje van griezelt pak ik tegenwoordig met meerderen tegelijk in m’n bek, en deponeer ik dan binnen voor haar voeten. Succes verzekerd!!!

Deze week gaan we wat spannende dingen doen, heb ik ze horen vertellen. Het schijnt dat ik voor de eerste keer de zee ga zien, en we gaan in een restaurant eten. Dit alles gebeurt bij oma, die aan zee woont. Ze is jarig eind van de week. Nu hopen ze hier dat ik me gedraag in dat restaurant. Misschien staan er wel escargots op het menu, dan kan mijn dag niet meer stuk!!!

Mam, ik hoop dat je mijn baasjes binnenkort even duidelijk maakt dat ze niet zo oneerlijk met jouw lieve pupje moeten omgaan.

Tot het volgende bericht weer veel lieve kusjes voor iedereen in jouw roedel.

Je Lobke.