Verliezen met hoog opgeheven hoofdxml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Ons baasje heeft zoals gewoonlijk als er tennis op TV is, gekeken. Ditmaal echter leek er geen eind te komen aan de match tussen de Zwitser Federer en de Argentijn Del Potro.

Het tennis leek wel eindeloos maar aan de reacties van ons baasje was het wel razend

spannend. Op enkele minuten na duurde de match vier uur en half.

Uiteindelijk heeft de Zwitser het gehaald. Spijtig zegt het baasje die het niet zo met Zwitsers in het algemeen heeft. Maar dat dateert nog uit de tijd dat hij internationale depannage deed en enkele malen in de clinch is gegaan met Zwitserse garagehouders en politieagenten, die daar ook “gendarmen” heten.

Spijtig dus voor Del Potro die samen met Federer deze namiddag tennishistorie heeft geschreven. Als het aan het baasje had gelegen was er een andere winnar geweest. Maar verliezen in zo’n match is in elk geval haast even goed als goud behalen.

Hier kon je de Olympische gedachte “deelnemen is belangrijker als winnen” op plakken!

Wij dachten zelfs dat we er onze wandeling bij gingen inschieten want het hoofdbestuur is vanavond uitgenodigd bij Ria en Mohammed, die andere Belgen hier in het dorp. Even leek het er op dat ons baasje de match in xml:namespace prefix = st1 ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:smarttags" />La Billauderie, het andere gehucht van ons dorp, waar Ria woont zou uitkijken. Maar uiteindelijk heeft ons baasje gekozen voor een korte wandeling over een omgeploegd veld waar de dode muizen  zomaar voor het oprapen liggen.

Dat komt omdat de ploeg achter de tracto van boer Serge de muizenholen iets rapper naar de vernieling kan helpen dan de de sterke graafpoten van vier Drentsche patrijshonden. Maar we hebben onze wandeling nog gehad en dat is wat telt.

Maar toch spijtig van het verlies van Del Potro voegt ons baasje er aan toe…

Belle & co