De puppenkrant 10-09-2012

Ons baasje heeft mij, Lucy, daarstraks eens goed op mijn plaats gezet. Hij vond dat nodig omdat ik volledig uit de bol ga wanneer we gaan wandelen. Dan spring ik rond, bijt in poten en broekspijpen, trek de leiband van mijn moeder uit het baasje zijn handen !

In ’t kort, er moest ingegrepen worden door de baas van de roedel, het baasje himself.

Het baasje heeft dat gedaan zoals moeder en grootmoeder dat zouden doen. Hij heeft gewoon met zijn hand mijn snoet omvat en mijn bek dicht gehouden. Dat vond ik echt niet plezant en ben gelijk een toontje lager gaan zingen,  figuurlijk dan toch !

Het baasje heeft me verwittigd, de volgende maal bij de minste poging tot weer uit de bol gaan krijg ik “van ’t zelfde laken een broek” maar dat zal ook wel figuurlijk zijn hoop ik. Zo dadelijk heb ik nog geen behoefte aan eender welke broek ook !

Lucy

Lennaerts vrouwtje beloofde ons een verhaaltje, en ’t is een mooi…

Hallo Drentelaars, Faeselaars, puppelaars en bloggelaars,

Ik had in mijn vorige verhaaltje al melding gemaakt over “de steen der wijzen”.

Vrouwtje twijfelde of het wel geschikt is voor een blog met allemaal vrolijke Drenten, want het is een beetje een sentimento.. sentiman….stitive………….”een zielig verhaal” met een hoog natte puppyogen gehalte. Maar aangezien ik toch de hoofdrol speel hier dan toch het verhaal.

Vrouwtje heeft nog altijd vakantie en neemt zich nu de tijd om de laatste spulletjes van haar, in juni overleden moeder, op te ruimen of een plekje te geven.

Iedereen die zijn ouders heeft verloren weet dat dit een pijnlijk proces is. Het is ook moeilijk alles op waarde te schatten, het zijn soms kleine onbenullige dingen, maar je kunt ook niet alles bewaren.

In een doosje vond vrouwtje een steen. Ze herkende het als een typische Maassteen. Ze wist het verhaal niet achter deze steen, en hij was niet mooi van vorm, had een saaie grijze kleur, was niet groot, was niet klein, ze wist het niet. Ze stond een tijdje in gedachte met de steen in haar hand te wikken en wegen wat nu de betekenis was van deze steen.

Aangezien we hier aan de Maas wonen en overal in de tuin maasstenen liggen kon het vrouwtje niet direct een reden bedenken deze steen te bewaren. Ze gooide de steen op een grindpad achter in de tuin. Al zou ze willen, hij was niet meer te herkennen of te vinden.

En toen kwam ik! Tijdens dit hele gebeuren zat ik binnen in de bench en had hier niets van meegekregen. Ik werd voor een plasje buiten gelaten…..en toen mijn vrouwtje later naar buitenkwam lag daar op het matje de steen. Eerst twijfelde ze, maar het was hem echt; saaie grijze kleur, niet groot, niet klein…

Ja, nu heeft ze een reden om hem te bewaren, de steen die haar moeder jaren lang in een doosje had weggeborgen, heb ik tussen duizenden andere stenen met mijn neus teruggevonden en weer naar haar teruggebracht!

Vrouwtje heeft een rekje waarop ze alle mooie stenen bewaard die ze vindt tijdens het wandelen, de veer van de uil en de specht, een stukje hout in hartvorm, de schedel van een merel, scherven uit een verleden, een mooi stuk glas, een tand van een paard, en daartussen heeft nu “mijn” steen ook een ere plekje gekregen.

Lennaert

En ook Lando is het terug gewoon in Oud Turnhout

Dag mamie & co,

ik drup nog een beetje na terwijl mijn baasje dit berichtje schrijft. Ik ben nog niet lang terug van mijn inhaalles.We hebben wat extra aandacht aan gehoorzaamheidsoefeningen besteed. Zonder andere afleidingshondjes in de buurt ging het al een pak beter. Oefenen is de boodschap en de baasjes leren om wat kordater te zijn. Daarna liepen we door de hoge maïs en deden we verstoppertje, kei leuk, dat doe ik heel goed, hoe moeilijk de weg om er te geraken ook is. Ik heb ook best veel gezwommen en was hééééééééél moe. Voor we naar de training gingen ben ik nog even bij de dierenarts langs geweest. Heel de week is mijn ontlasting al niet meer zoals het hoort dus even laten controleren. Ziek ben ik totaal niet want ik heb geen koorts, speel goed, drink en eet goed. Het zou kunnen dat mijn darmen, die toch wel wat gevoelig aanvoelde, wat overhoop liggen door wat andere korrels te hebben gegeten of dat ik iets vies het opgedronken of opgegeten. Ik heb pilletjes en een soort van pasta gekregen. Over 4 dagen moet het beter zijn en dan is ook het laboresultaat van het staaltje er. Ik vond het heel leuk hoor bij de dierenarts, mijn staartje ging nogal tekeer. Ik woog ... 18,3 kilogram! Ik schijn ook reuze poten en voeten te hebben en heb ook grote nieuwe tanden. Ik word letterlijk en figuurlijk een kanjer van ne vent, euh, ik bedoel Drent.

Ik heb zo'n voorgevoel dat mijn oogje's nu heel snel gaan dichtvallen.

Lieve lekjes,

Lando

10-08-2012 om 08:04 geschreven door Bas & Belle  

Warm zeg…

Vierendertig graden Celsius, de temperatuur in de Charente vandaag. Het is net als bij regen…binnenblijfweer !

In de keuken, tegen de stenen vloer daar is het nog het lekkerste van allemaal. En omdat het baasje daarstraks het tapijt heeft weggenomen is er plaats voor iedereen met veel plaats om nog eens op een andere plaats te gaan liggen.

Het baasje heeft het tapijt eens een goei reinigingsbeurt gegeven. Dat was na die stof weken en de vorige weken met die acht honden over de vloer wel even aan de orde.

Met een schrobberke (een ankerke zeggen ze in de Kempen door het anker afbeelding in de haren) speciale tapijtenzeep, een tuinslang en uiteindelijk met de hoge drukslang ging hij het tapijt te lijf. Dat tapijt had hij opgehangen aan een hekwerk van Heras zodat er geen zand of slijk bij te pas kwam en het vuil er vlot kon uitlopen. En vuil liep er uit, vooral slijk van zoveel hondenpoten die er over gepasseerd zijn.

Morgen mag ze terug in de keuken, daar ligt ze vooral als anti-slip, want het hoofdbestuur heeft dan wel een mooie lichte vloer voor de keuken gekozen, als er gekookt wordt is het een “slibberbaan”.

Ook voor de heupen van Lucy is zo ‘n glijbaan funest. Dat was aanvankelijk het doel van het tapijt. Ze is drie jaar geleden meegekomen om ons eerste nestje pupjes, dat van Hera en Heros, te vrijwaren van slechte HD waardes achteraf. Gans dat nestje, met zes stuks, is immers met Nieuwjaar 2009 mee naar hier gekomen om Nieuwjaar te vieren met de vrienden. De pups waren toen zeven weken oud en hadden toen hun eerste buitenlandse reis al achter de rug.

En ondertussen ligt het tapijt er nog. Allee,morgen toch terug opnbieuw…

Belle & co

09-08-2012 om 22:03 geschreven door Bas & Belle  

De boer en de Yuppie…

Ghislain, een Vlaams Brabantse boer ergens in het midden van het land, bekijkt zijn
kudde,  wanneer er plots een splinternieuwe BMW 645 cabrio stopt in een wolk van
stof.

De chauffeur, een jongeman volledig Armani gekleed, met Gucci
schoenen, Ray-Ban zonnebril en een Yves St-Laurent das, steekt z'n
hoofd door het raam en vraagt aan de boer :

"Als ik het juiste aantal van de koeien in uw kudde kan geven, krijg
ik dan een koe ?"

Hij bekijkt de man, zeer zeker een Yuppie, bekijkt dan zijn kudde die
vreedzaam staat te grazen en antwoordt kalm :

" Ja, waarom niet ?"

De Yuppie parkeert zijn wagen, neemt zijn Dell minicomputer, sluit
deze aan op zijn RAZR V3 mobiele telefoon, surft op Internet en
bereikt een NASA site en contacteert een GPS satelliet om de juiste
positie van de plaats te bekomen, geeft dan zijn coördinaten aan een
andere NASA satelliet die de sector opneemt op een ultra hoge
resolutie foto.

Dan bereikt de jongeman een Adobe digitale foto site en stuurt het
beeld naar een analysesite in Hamburg, Duitsland.

Enkele seconden later, krijgt hij een bericht op zijn Palm Pilot, die
hem zegt dat het beeld geanalyseerd is en de gegevens werden
opgeslagen. Hij bereikt dan een MS - Q S L gegevensbank verbonden met
een Excell berekeningsblad via zijn blackberry en hij ontvangt enkele
minuten later, het antwoord.

Tenslotte, drukt hij een gekleurd rapport van 15 blz. met zijn HP
laser mini-printer, wendt zich naar de boer en zegt :

"Jij hebt exact 1586 koeien."

"Correct. OK je mag één van mijn koeien kiezen", zegt Ghislain.

Hij houdt de jonge Yuppie in het oog terwijl deze één van de dieren
kiest en ziet hem geamuseerd het dier in zijn koffer leggen.

Dan zegt Ghislain tegen de jongeman :

"Zeg! Als ik je heel juist kan zeggen in welke sector je werkt, krijg
ik dan mijn koe terug ?"

De jongeman denkt een ogenblik na en zegt : "OK, waarom niet ?"

"Jij bent een lid van de Federale regering" zegt Ghislain.

"Wow ! het is juist" zegt de Yuppie, "maar hoe heb je dat kunnen raden ?"

" Ik moest niet raden" zegt Ghislain . "Je bent hierheen gekomen zonder dat
iemand het je heeft gevraagd. Je wilt worden betaald voor het antwoord
op een vraag die ik niet had gesteld. Jij hebt materiaal gebruikt dat
miljoenen euro’s kost om mij te kunnen bewijzen dat je intelligenter
bent dan ik. En je kent niks over het werk van eerlijke lui die jou je
brood laten verdienen en tenslotte. GE KENT GEEN KLOTEN VAN KOEIEN !

Wat hier voor je staat is een kudde SCHAPEN ! "

"En geeft mij nu mijnen hond terug !

G.L.

09-08-2012 om 14:16 geschreven door Bas & Belle  

De puppenkrant 09-08-2012

Ons baasje s gulzig geweest gisteren, gulzig met de binnengelopen puppenberichten.

Gisteren een overvloed, vandaag nikske aan kopij of hij moet het zelf verzinnen en neerpennen. Nu is dat laatste gewoonlijk geen probleem voor hem maar het is vakantie en dan gebeurt er zo al minder…

Waar we nog geen aandacht aan hebben gegeven deze week maar waar vaste Bas & Belle blog lezers toch mee bezig zijn geweest is het toch wel opmerkelijke feit dat we de 300.000° blogbezoeker hebben mogen verwelkomen. Van Louis M. onze vaste moppenleverancier weten we dat hij op het cruciale moment aan de gezondheid aan het werken was en was gaan wandelen. Louis meldde ons dat ‘m 27 bezoekers achter het net gevist heeft. Wat Louis zijn vissersprestaties zijn moeten we nog eens nakijken want met de 250.000° bezoeker zat hij er ook al zo ver naast…

Jeanny W. ook al heel erg bekend op het blog als berichten schrijver in de puppenkrant meldde dezelfde dag nog dat zij nummer 300.002 was geweest. Ons baasje heeft dan spijtig genoeg moeten antwoorden dat het er dicht bij was maar dat het niet mogelijk is voor hem om iemand een klein beetje wereldberoemd  te maken. Ook eeuwige roem zit in hetzelfde schuitje, het alles of niks, spijtig voor het baasje van onze Lennaert.

Even later kwam dan toch het bericht dat de  300.000° zich meldde. En weer is het iemand uit onze vriendenkring (neen, er is geen gefoefel of favorietisme mee gemoeid) Het is Karin P., die moest niet gaan werken of gaan wandelen zoals Louis maar heeft netjes bij de PC gezeten met haar kodakske in de aanslag om het belangrijke moment als bewijsmateriaal vast te leggen. En het is haar gelukt !

Maaaaar… Karin had niet graag haar eigen foto in de linkerkolom van het blog … Weer niks dacht het baasje bij zichzelf…maar toen heeft hij Karin voorgesteld om haar twee troetels, genaamd Siebe en Lobke, te verheffen naar de stand van werelbekendheid  en eeuwige roem .

En zo kunnen we dan aankondigen dat er zich twee Drenten in actie zich geplaatst hebben in het rijtje bij Ute enMonika, de twee vorige wereldberoemdheden die we respectievelijk bij stand 200.000  en 250.000 eeuwige roem hebben verschaft !

Belle & co

09-08-2012 om 09:57 geschreven door Bas & Belle  

Foto ’s maken…

Ons baasje wilde al enkele weken foto ’s van ons vier samen nemen. Voor op het blog, voor op visite kaartjes en voor wat al niet…

Hij had zich inhet hoofd gehaald van ons vier op een baal stro te zetten waar hij dan wat foto ’s zou nemen. Makkelijker gezegd dan gedaan, eerst een geschikte baal vinden !

Nu liggen er duizenden balen stro her en der op de velden maar die zijn allemaal op stapels van wel tien hoog gestapeld en dus zo ’n acht meter hoog. De rollen stro zijn dan wel niet gestapeld maar daar moet je dan nog met vier naast elkaar kunnen zitten, en die zijn ook al dadelijk zo, 1,20 meter hoog. Stel dat Lucy daar afspringt, je mag er niet aan denken.

Nu dacht het baasje daarstraks een stapel te hebben gezien die binnen zijn normen lag, maar bij aankomst bleek de minste hoogte toch ook een anderhalve meter te zijn , weer mis dus.

We hebben dan met de auto wat rond gereden tot er plots aan de rand van een zonnebloemveld enkele verspreide balen lagen. Ideaal zegde het baasje, alleen moesten wij ons reppen want het liep al tegen zonsondergang.

We zijn dan maar mooi blijven zitten, of het helemaal naar ’t baasje zijn zin durven we te betwijfelen. Hij is tenslotte geen professionelehondenportrettentrekker (nogal een woord hé) maar we hebben onze hondse best gedaan. Alleen lukte het ons baasje niet van ons samen alle in dezelfde richting te laten kijken, en dan wel in zijn richting ook nog.

Ja zeg, als ‘m het zo zitten had, was hij beter naar de filmstudio ’s van bvb Lassie en van Bessie  gaan portretten trekken. Die werden daarvoor betaald… en wij zijn STAANDE jachthonden uit groep 7 baas. Gelieve daar een beetje rekening mee te houden !

Belle & co

08-08-2012 om 22:16 geschreven door Bas & Belle  

De zwalpende boer…

Een boer rijdt op zijn tractor al slingerend door een West-Vlaams dorpje.

Hij zit in zijn cabine en zo te zien vermaakt hij zich prima.
De achter hem rijdende agenten vinden het welletjes en besluiten om de man te laten stoppen.
Luid zingend opent de boer zijn cabine en roept:"Wat een techniek hè, in Brussel draaien ze muziek en ik kan het hier helemaal horen!"
"Ja, ongelooflijk," zegt de politieman "en in Hasselt maken ze jenever en ik kan het hier ruiken.............”

L.K.

08-08-2012 om 16:52 geschreven door Bas & Belle  

De puppenkrant 08-08-2012

Een “dikke” krant met veel leesvoer vandaag. Drie correspondenten en het nieuws vanuit Oud Turnhout, van Lando, hadden we dan gisterenavond al in het bericht geplaatst.

In de Charente is er ondertussen niet veel gebeurd. Tenzij je het dagelijkse avondspel na het eten van Lucy, met achtereenvolgens Heros, moeder Hera en oma Belle nog “nieuws” noemt.

Vanavond had ons baasje eens andere  combinaties geprobeerd om te gaan wandelen. Vanavond gingen Heros met Lucy en nadien Belle met Hera op stap met het baasje. En het baasje moet zeggen… het werkt. Ze luisteren beter en geven meer aandacht voor elkaar en voor het baasje. En nu maar afwachten hoe lang dit duurt vooraleer we weer wat anders uit onze duim moeten zuigen …

Belle & co

Lees hier eens wat Limburgse Lennaert allemaal uitspookte …

Hallo allemaal,

Gisterochtend had mijn vrouwtje al een verhaaltje klaar staan over mij met de titel “De steen der wijzen”. Toen gebeurde er iets en heeft ze het verhaaltje niet naar ome Faes gestuurd want ze heeft een nieuw stukje gemaakt met de titel “Lof der domheid”.

Zondag zouden we lekker gaan BBQ met vrienden en ’s morgens waren de baasjes al druk in de weer met het klaarzetten van spullen en maken van allerlei lekkernijen. Op de een of andere manier was er even niet veel aandacht voor mij en ik ging eens een kijkje nemen in de schuur. Ik had al eerder ontdekt dat daar een zak stond met de hondenbrokjes voor papa en mij. Snuffelen was nooit een probleem en als ik wat te lang bleef hangen was het altijd de stem van het vrouwtje die me tot de orde riep.

“Eens kijken of dat wel een stevige zak is! Nou ja, 3 laagjes papier daar ben ik zo doorheen”. En toen, de zak stond op een stoel, een regenbui van allemaal lekkere brokjes. Ik probeerde ze nog op te vangen en terug te doen in de zak, maar om de een of andere reden namen die brokjes de verkeerde afslag en belande in mijn maag. Ik weet niet hoelang ik geprobeerd heb alles netje op te ruimen, toch zeker wel een kwartier, en stond het vrouwtje opeens achter me. Ze hoefde helemaal niets te zeggen. Ik keek zo schuldig en ook zielig want opeens had ik heeeeel erge buikpijn. Ze was helemaal niet boos, maar bezorgd. Ik zag eruit als mama Hera vlak voor de bevalling, met als verschil dat het voor haar een zegen was en voor mij een zonde.

Er werd snel gegoogeld op “pup te veel gevreten” en “overvreten pup”, nou zeg, terwijl ik alleen maar wilde helpen.

Mijn ingebouwd honden instinct begon zelf te werken. Ik kroop in elk hoekje van de tuin weg en deponeerde een gedeelte van mijn maaginhoud in een kuiltje en maakte het kuiltje met mijn neus dicht. Dit deed ik zo’n 10 keer en had mijn wintervoorraad al klaar. Mijn buik was toch nog altijd kogeltjerond en liet mijn vrouwtje me veel rusten. ’s Avond kwamen de gasten en kwamen ook mijn darmen op gang. Met verwondering werd tussen de gangen door gekeken naar de grote hopen poep die uit zo’n klein “ooh zielig” babyhondje kan komen (ik zit nog officieel in de babbyklasse!) Vrouwtje ruimde niks op want ze moest zeker weten dat er ook alles weer uitkwam. Onduidelijk is of sommige gasten op dieet waren of dat er een andere oorzaak was dat er veel eten overbleef! Maar wat overbleef was dus niet voor mij, wel voor papa, wel 2 dikke sappige worsten, en ik kreeg niets.

Vanmorgen kreeg ik dan weer 7 brokjes aangevuld met gekookte spercie bonen en daar moet ik het dan de hele dag op doen.

Heb ik iets geleerd?, nee hoor want de brok zit nu in een ton, verzwaard met gewicht op de deksel, en net betrapte me het vrouwtje dat ik zat te knagen aan de rand van de ton, en die zal zeker wel eens een keertje omdonderen!

Jullie, niet meer zo dunne, Lennaert

En we hebben ook nieuws van tandenwisselende Lana

WoefWoefwoef,

Hallo allemaal! Ik weet niet hoe het bij jullie is maar ik heb een off-week. In huis heb ik oordoppen in en doe ik vaak het tegenovergestelde van wat ze van me willen. In de puppieles ( die ik nu met het vrouwtje doe) ging het goed ... voor een jachthond. Met mijn neus in de grond en mijn staart omhoog volgde ik "de bevelen" op. Ik vond zelf verloren geraakte beloningskoekjes van de vorige groep!! Mijn vrouwtje zei in het begin dat ze de stoppen uit mijn oren ging halen en die in mijn neus stoppen. Daarna verliep de les beter ... Raar he?! Terwijl de baasjes heel trots zijn maar het ook vies vinden, loop ik in mijnen viezen. Reden? Mijn tandjes vallen uit ... Het is precies herfst. Het vrouwtje bewaarde 2 hoektanden en een kies. Ze vindt het wel wat vies als het bloed aan haar pantoffels hangt of nog beter ... op haar broek. Gelukkig brengt een ijsblokje verlichting!

Vele groetjes van een aan alles knabbelende Lana.

En Lobke zit op haar klaagstoel

Lieve mams,

Ze zijn echt gemeen hier.

Vanavond stond m’n eten op het aanrecht op kamertemperatuur te komen. Ik had zo’n verschrikkelijke honger, en ik weet dat ik niet tegen het aanrecht op mag springen. Maar ja, wat doe je als het lang duurt, dan ga je toch even kijken, ook al omdat het zo lekker ruikt! Stond m’n vrouwtje met de camera klaar, betrapt!!!

Eerst werd er een foto gemaakt, en daarna kreeg ik op m’n falie, nou ja zeg..... dat vind ik toch echt oneerlijk hoor! Maar ik heb haar al terug gepakt, is niet zo moeilijk. Ik moet natuurlijk regelmatig heel erg nodig plassen, tenminste, dat denken ze hier als ik bij de deur ga staan, en dan laten ze me natuurlijk naar buiten, hihihi. Die leuke dingen waar m’n vrouwtje van griezelt pak ik tegenwoordig met meerderen tegelijk in m’n bek, en deponeer ik dan binnen voor haar voeten. Succes verzekerd!!!

Deze week gaan we wat spannende dingen doen, heb ik ze horen vertellen. Het schijnt dat ik voor de eerste keer de zee ga zien, en we gaan in een restaurant eten. Dit alles gebeurt bij oma, die aan zee woont. Ze is jarig eind van de week. Nu hopen ze hier dat ik me gedraag in dat restaurant. Misschien staan er wel escargots op het menu, dan kan mijn dag niet meer stuk!!!

Mam, ik hoop dat je mijn baasjes binnenkort even duidelijk maakt dat ze niet zo oneerlijk met jouw lieve pupje moeten omgaan.

Tot het volgende bericht weer veel lieve kusjes voor iedereen in jouw roedel.

Je Lobke.

08-08-2012 om 09:05 geschreven door Bas & Belle  

Het is me het Drentenwereldje wel…

Uit verschillende hoeken krijgen we nieuwtjes uit ons laatste en voorlaatste nestje. Nieuwtjes die ons over het algemeen doen glimlachen en dan denken we “waar hebben we dat nog gezien, gehoord of mee gemaakt”

En gewoonlijk moeten we dan in eigen roedel kijken. Van Bas hebben we enkel nog de goede zaken onthouden, die was mee in Spanje met het baasje en de wielrenners van de Vlaamse Wielerschool van Rik Van Looy. Daar gaf het baasje toen aan de eerste jaars leerlingen fietsherstelling, en ’t baasje en ’t vrouwtje waren toen mee in Lloret de Mar op lente stage, maar hij was ook met het baasje in Duitsland, Frankrijk en Zwitserland als het baasje weer eens een panne auto ging depanneren. Bas was een heuse “snelweghond”

De belevenissen van Belle waren haast vanaf de eerste dag te lezen op dit blog. Ook zij heeft af en toe, gewoonlijk meestal , bananen in haar oren. Maar ze is een super moeder en grootmoeder voor haar pups en Lucy. Het baasje kreeg vorige week een berichtje dat Kibbels nu pas, na zestien maanden, pas de eerste maal loops was. Niks nieuws onder de zon berichtte ’t Baasje aan Annemie, het baasje van Kibbels.

Ook Belle was al lang over het jaar toen het baasje aan dr. Nelly vroeg of dat allemaal wel normaal was .

Met het blijven van Hera en Heros ging voor de baasjes weer een gans andere wereld open. Het moeilijke was het opvoeden van twee pups, broer en zus ook nog eens, tegelijk. We dienen te zeggen, het was meer dan een handvol werk zo twee woelwaters in huis, je dient er echt goed op voorbereid te zijn .

En als je dan nu weer al die verhalen leest en hoort en je hebt een Lucy over de vloer dan komen al die verhalen wel heel direct en vers naar je toe. We zouden haast vandaag kunnen vertellen welke verhalen ons volgende week gaan bereiken.

En toch is elke dag weer een verrassing met Drenten in huis !

Belle & co

Nadat het bericht was opgeslagen kregen we in onze mailbox  dit onderstaand bericht van de Wouterkes en Lando.

Herinner je nog die foto’s van Heros die eergisteren bij het baasje lag toen hij beach volley wilde kijken op TV ? Wij denken dat dit het bovenstaande bericht duidelijk illustreert !

07-08-2012 om 23:03 geschreven door Bas & Belle  

Een doktersverhaal…

Een dokter vraagt aan zijn stagiair

om hem een voormiddag te vervangen.

Toen hij terug kwam

vroeg hij natuurlijk of alles goed verlopen was.

'Ik denk het wel' was het antwoord.

' De eerste patiënt kwam binnen met verschrikkelijke hoofdpijn'.
'En wat hebt ge gedaan' vroeg de dokter?
'Dafalgan voorgeschreven' was het antwoord.
'Uitstekend' zei de dokter.

'De tweede patiënt had geweldig last van maagzuur'.
'En...?' vroeg de dokter.
'Ik heb Maalox voorgeschreven'.
'Weer uitstekend' zei de dokter.

'Mijn derde patiënt was een hele mooie vrouw,

zij kwam nogal hysterisch binnengelopen,
kleedde zich volledig uit,

ging op de tafel liggen' en riep:

'Help mij aub, dokter,

het is al vijf maanden geleden dat ik nog een man heb gezien.'

Waarop de arts vroeg:'

en wat hebt ge daar mee gedaan'?

'Oogdruppels voorgeschreven'

L.K.

07-08-2012 om 16:16 geschreven door Bas & Belle  

De puppenkrant  07-08-12

Criminelen zijn die gisteren ons baasje zijn laptop hebben platgelegd door er zogezegd een “veiligheidssysteem” op te  plaatsen.

Het systeem leek op het professionele veiligheidssysteem dat ons baasje zijn PC beschermt en dus opende het baasje de site. En toen…. Toen was het goed mis.

Alles geblokkeerd en waarschijnlijk ook alles besmet. Vermits de andere laptop vorige week ook al schade had opgelopen door een gemorste kop koffie zaten wij in de rats. Peter, het baasje van Zeppos, die er zijn beroep van gemaakt heeft zo’n PC sukkelaars als ons baasje uit de rats te helpen stelde voor om een ander klavier vanuit België op te sturen maar het baasje dacht dat het goedkoper zou zijn van hier ter plaatse in Ruffec een klavier aan te schaffen.

En zo gebeurde het dat het baasje deze morgen samen met Lucy naar de PC shop trok om zich voor 15 € een nieuw klavier aan te schaffen. En zoals je kan lezen… het werkt.

Alleen zijn we de berichten die gisteren binnenkwamen op de reserve laptop kwijt of mogelijk zijn ze er nog maar zijn ze goed besmet. Zo is er het bericht voor de puppenkrant van Lennaert dat ons baasje voorlopig niet kan gebruiken. Net als de foto’s van verleden week…

We komen er in elk geval wel weer uit, enkel spijtig voor de ergernis die er toch bij komt kijken, wanneer zo’n computercriminelen rotzooi binnensmokkelen en het dan wel willen regelen als je aub (ze zijn wel beleefd) xx aantal euro’s wil overmaken op hun rekening en je hebt nog betalingsfaciliteiten ook, ze nemen alles aan behalve cash geld …

Het bericht van van Lando hebben we nog kunnen recupereren omdat toen de laptop al afgesloten was.

Hier komt het bericht van eenzame Lando

Bonsoir ma famille woefwoef et tatertater,

vandaag ben ik voor de eerste keer weer terug alleen thuis gebleven. Vanmiddag kwam moeke me eten geven. Ik was toen heel zot en wou steeds dat ze samen met me met mijn hondje speelde. Ook vanavond bij thuiskomst van baasje Nico en daarna van baasje Hilde herhaalde het ritueel zich. Hevig grommend met mijn hondje rondzwierend kwam ik afgestoeberd alsof ik wou zeggen: alé, kom het dan pakken, kom dan spelen. Vanavond heb ik echter mijn schade ingehaald hoor. We zijn een ander toertje gaan wandelen in de Liereman waar ik zowel flink heb gewandeld als leuk gespeeld heb. Op het plekje waar mijn mama, oma en oom toen gingen zwemmen stonden nu wel 5 paardjes. Ik keek er wel naar maar deed niets. In de hoopjes die ze achterlieten was ik meer geïnteresseerd, maar daar werd mijn neus tactisch aan voorbij geleidt, hihi. Nu lig ik met oogjes toe lekker op de zitzak, nagenieten noemen ze dat!

Snuffeltjes van Lando

07-08-2012 om 11:58 geschreven door Bas & Belle  

De puppenkrant 06.08.2012

Gisteren konden we op het Max en Bente blog http://blog.seniorennet.nl/max_en_bente/

van Kiki lezen, dat Kiki iets had met koeien bij haar in de buurt in Arnhem.

Nu heeft onze Lucy ook al sinds het nest uitgezworven is een koe als troetel. Niet zo’n honderden kilo’s wegend koebeest als die van Kiki, die zijn er niet in deze buurt, maar toch een koebeest.

Neen bij gebrek aan veeboeren hier in de Charente heeft ze een pluche troetelkoe. Daar zeult ze gans het huis, de schuur en zelfs de tuin mee rond.

Maar ’s avonds moet de koe thuis zijn, dan moet ze bij slapenstijd mee in Lucy’s bench. Vanavond was ze zo moe dat ze aan de buitendeur bovenop koebeest in slaap is gevallen. Vermits die buitendeur vlakbij de computerwerkplaats van het baasje ligt was er snel een foto genomen van het schattige tafereeltje…

Belle & co

Lando had dan weer trainingsverhalen…

Dag Faes-familie,

Ik heb heel de namiddag en een deel van de avond op mijn lui gat gelegen. Zoooooooooooo moe van de training. Van de gehoorzaamheidsoefeningen zal het niet geweest zijn, want daar heb ik toch wel moeite mee, het zwemmen gaat me veel beter af. In plaats van in de breedte zwommen we nu ook de vijver over in de lengte. Ze moesten me niet het water induwen ik ging vanzelf net zoals mijn broer Louis. Misschien ga ik van de week op een avond eens extra op gehOORzaamheidstraining bij Hansje. Ik vind het gewoon niet leuk als er leuke speelkameraadjes in de buurt zijn ik ze gerust moet laten en mijn aandacht bij het baasje moet houden, maar naar't schijnt zal ik dat toch moeten leren. Mijn drentenkarakter is dus duidelijk ok, hihi. Vanaf morgen gaan de baasjes terug werken, 't zal mijn gatje varen (voor de NL-ers: 't zal wennen zijn)!

Grote poot,

Lando

06-08-2012 om 08:39 geschreven door Bas & Belle  

Een Charentaise regendag…

Veel verschil met een Belgische of Hollandse regendag is er niet, het is vooral nat en je krijgt er net zo een vuile in plaats van een witte buik van…

Als je dan al buiten wil om te gaan spelen in de tuin komt er telkens een handdoek bij aan te pas als je dan terug binnen wil komen. Het vrouwtje staat dan klaar om de eerste eens goed droog te wrijven. De andere drie staan dan in wat een rij zou moeten zijn.

Na al die jaren Drenten in huis neemt ze het risico niet meer dat we ons binnen in huis beginnen schudden.

Het baasje heeft vandaag terug de traditie opgenomen van twee aan twee met ons te gaan wandelen. De eerste  twee, Hera en Lucy hebben de wandeling los mogen meelopen maar zagen er niet uit van het slijk door het muizen opgraven en koeioneren. De haren rond hun poten leken wel slijkklompen. Het baasje had zijn “kodakske” niet bij, spijtig want het waren in close up foto’s geweest voor een wedstrijd “raad eens wat dit is”.

Zelfs doorwinterde Drenteneigenaars met 25 jaar ervaring waren bij het raden toch ook totaal de mis in gegaan.

Belle en Heros, de twee krachtigste muizen opdelvers,  zijn dus mee mogen gaan wandelen aan de rollijn. De beste garantie op thuiskomen met een nog “ietwat” toonbare hond. En dat waren ze op het einde van de wandeling nog ook… toonbare Drentjes!

Omdat ze haast de ganse dag in huis waren gebleven ging het spel tussen de honden alsmaar crescendo. Tot het genoeg was voor het baasje en er besloten werd tot een time out. Dat was helemaal  niet naar de zin van de kleinste die kabaal van jewelste in haar bench maakte. Wat wil je,dat was van in Vosselaar geleden, meer dan een maand dus, en blijkbaar was ze vergeten wat een time out wilde zeggen.

Uiteindelijk is het ophouden met regenen ook het einde van de time out geworden en konden we toch nog de velden in om ons een goed te laten gaan en af te reageren…

Morgen voorspellen ze iets beter weer , en ondertussen is het alomtegenwoordige stof weg !

Belle & co

05-08-2012 om 21:04 geschreven door Bas & Belle  

De puppenkrant 05-08-2012

Wanneer we het bericht van Lennaert hadden gelezen besloot ook ons baasje er een woordje aan te wijden hoe de van nature aanwezige “zachte beet” bij een Drentsche Patrijshond nog beter kon geoefend worden.

Ons baasje gebruikte niet de methode van de familie Wessels maar een toeter die hij een eeuwigheid terug eens heeft gekregen van een neefje.

Nu zijn de blog- en puppenkrantlezers gewend van bij elk bericht de nodige foto’s of afbeeldingen te krijgen en dus toog het baasje naar “Google afbeeldingen” om daar het nodige beeldmateriaal op te snorren.

Groot is zijn verbazing wanneer hij, nadat hij “een zachte beet” heeft in gegeven, daar een foto staat van… Hera met haar toeter in haar bek ! ! !

Verder heeft ons baasje niet gezocht. Wat hij zocht heeft hijzelf onbewust op het “wereld wijde web” gezet…

Belle & co

Hier het “zachte bek” verhaal van Lennaert

Hallo bloggelaars,

Elke zaterdagochtend krijg ik een gekookt eitje. Niet netjes gepeld maar met schil en al. Mijn papa neemt altijd heel voorzichtig het ei aan, zoekt een rustig plekje in de tuin, bijt voorzichtig één gaatje en smikkelt langzaam de inhoud op, en daarna dan toch ook maar de schil.

IK doe dat anders. De eerste keer had het vrouwtje voor de zekerheid het ei al kapotgemaakt en dat had ze goed ingeschat. Ik keek nog niet eens wat ik kreeg en hap slik weg. Daarna dacht ik er komt nog meer, maar nee hoor. Het eitje is een oud ritueel sinds mijn baasjes honden hebben, en dan alleen voor de zaterdagochtend. Het is de bedoeling dat ik ook laat zien dat ik “zacht in de bek ben” iets wat een echte Drent natuurlijk is. Inmiddels zijn we 10 weken en 10 eitjes verder en heb ik al iets bijgeleerd. Ik neem het eitje al voorzichtig aan, maar kan me toch niet beheersen. Voordat ik het terras af ben bijt ik het in een keer kapot en schrok het naar binnen. Het mag dan een zaterdagochtend ritueel zijn, ik vind het gewoon lekker.

Mijn baasjes hebben dan eindelijk ook de inschrijving de deur uitgedaan voor 25 augustus in Heurne. Ik ben zo benieuwd naar de rest van de familie. Gelukkig blijven we toch BBknoeien en tijd om te spelen en de banden te verstevigen.

Een zondagse luie knuffel van Lennaert want naast rennen, ravotten en stoute dingen doen met mijn papa, zijn we ook heel goed in slapen.

Lennaert

05-08-2012 om 09:04 geschreven door Bas & Belle  

Kleine kans,  maar…

Het is een waterkansje dat ons blog in dit geval kan helpen, maar het is op vraag van Marian, het Arnhemse vrouwje van onze Kiki.

Ons baasje is van oordeel dat het gezegde “niet geschoten is nooit raak” voor de volle 100% waar is, en we plaatsen dus ook dit bericht om deze gevonden hond terug te brengen bij zijn eigen baasjes.  Ook al is hij gevonden aan de gans andere kant van Frakrijk als waar wij wonen !

Dit is de integrale mail zoals we hem van Marian in onze mailbox kregen…

Hallo Jan,

Kun jij misschien dit bericht op het blog of je FB-pagina zetten?

Wie weet leest er iemand mee die de hond herkent en hem met de baas of bazin kan herenigen.

https://www.facebook.com/photo.php?fbid=460919937265043&set=a.459777110712659.109413.445978405425863&type=1&theater

Groetjes,

Marian.

Graag gedaan Marian,

Belle & co

04-08-2012 om 23:09 geschreven door Bas & Belle  

Het is stilletjes…

Het is zelfs heel stilletjes en de roedel is lui. Het lijkt wel of ze hebben zich de twee vorige weken zwaar overtroffen.

Voor meer dan een wandeling is ons viertal amper te motiveren. Wel is Lucy in et kader van de opvoeding en socialisatie deze morgen terug mee boodschappen gaan doen naar de krantenboer en de bakker.

Daar loopt ze dan heel netjes met het baasje mee rond in de stad, ondertussen zoveel mogelijk vriendelijk te zijn tegen de mensen in de straat en de winkels.

We zijn al zo bekend in Villefagnan dat de mensen opmerken dat ze weeral “grandi” is tegenover vorige maal dat ze Lucy zagen . Ons kleinste Drentje blijft wel opvallen in een stadje waar de jachtvereniging de grootste vereniging is !

Wat het weer in de Charente betreft kan je het overnemen van wat Sabine  en Frank van het één nieuws op TV vertellen. Een zon en een bui en niemand weet wat waar gaat gebeuren .

Toen het baasje de krant wilde fotograferen om dit bericht te illustreren dacht  Lucy hierbij onmisbaar te zijn. Zij moest dringend bij het baasje op tafel én op de krant gaan zitten !

Belle & co

04-08-2012 om 20:09 geschreven door Bas & Belle  

Straf hé

Nu heb ik toch weer iets héél straf meegemaakt.
Verleden weekend moest ik spijtig genoeg naar een begrafenis van een vriend van de familie.
Wat ik daar in de mis meemaakte... ongelooflijk !
Mensen schamen zich voor niks meer !

Omdat er nogal veel volk was, stond ik tussen een hele hoop andere mensen vanachter in de kerk. Ongeveer halverwege de mis ruik ik ineens iets verbrand. Ik kijk rond en zie dat er een tweetal rijen achter mij iemand gewoon een sigaret opgestoken heeft.
In de kerk, hé !!
Ik draai me om naar die vent en vraag of hij wel weet wat hij aan het doen is ? En of hij niet beter rap zou maken dat hij buiten ging met die sigaret !
Weet ge wat die vent deed :
Die gaf mij gewoon een duw in mijn rug en…… bijna de helft van mijn Duvel op de grond !

A.D.

04-08-2012 om 14:45 geschreven door Bas & Belle  

De puppenkrant 04.08.2012

Ons hoofdbestuur was gisterenavond “uithuizig”. Volgens wat wij hebben opgevangen was het heel plezant. Ons baasje is zich momenteel aan ’t specialiseren in het moeilijkste wat er bestaat zegt hij…moppen vertalen en dan vertellen in de andere taal. Het lukt hem al bij een tweetal moppen.

Het vervelende was vanavond dat er een mop over een Marokkaan bij was en ze waren te gast bij Ria en….Mohammed…Maar ’t is geen racistische mop en ook hij heeft er smakelijk mee gelachen.

Terwijl de bazen op stap waren liep de mailbox weeral smoorvol. Berichtjes van Lando en Lobke maar ook puppy foto’s van het nestje “Glosterkens” van Luc v.d. Heijning in Goirle http://www.thegloucester.eu/ . Erg mooie foto’s van de eerste maal dat de pup’s buiten eten kregen !

Belle & co

Eerst de Lando wetenswaardigheden

Dag lieve familie,

hier ben ik weer terug van op Oud-Turnhoutse bodem. Ik heb mijn huis al terug tegen 150 km / uur verkend hoor. 't was echt nieuw kermis zoals ze hier zeggen. Het poezenpotje met melk vloog al door heel de keuken omdat ik de poes achterna zat. Vannacht ben ik 2 keer wakker geweest maar nu heb ik mijn draai al terug gevonden hoor. Ik ben zelfs al in mijn vertrouwde bos in de Liereman gaan wandelen. Het is daar wel 'plat' hoor als je gewend bent om je tenen te krullen om af te remmen van de berg. Eén keer kroste ik zo hard de berg af dat ik bijna overkop ging in Oostenrijk. Omdat ik zo flink ben geweest op reis (en omdat het mijn baasjes waarschijnlijk veel minder dweilwerk geeft) kreeg ik vandaag een etens- en drinkbak op staander. De andere waren echte slibberbakjes en gleden altijd overal heen als ik mijn neus erin stopte. Oh ja Jan, als je Maaren volgende keer ziet mag je hem van mij eens goed bij zijn lurven pakken hoor! Weet je waarvan Maaren jou verdenkt?  Dat het nestje eigenlijk maar uit 11 Drentjes bestond maar dat je er 1 geschilderd stinkdiertje hebt tussengestoken dat ik ben!!!!! 'k moet toegeven, soms leek ik er in Oostenrijk echt wel op ook hoor, was het de lucht of de mengeling met andere korrels, de vogels, mol of muis die ik at .... Gelukkig had het hotel enkel een brandalarm en geen smogalarm, haha.

Frisse groeten,

Lando

En dan de “straffe toeren” van Lobke

Lieve mams,

Ik wil je even laten weten dat ik het vrouwtje vanavond een hartverzakking heb bezorgd, en ja, eigenlijk ben ik zelf ook wel erg geschrokken, maar dat laat ik natuurlijk niet merken hè!

Het leek me wel leuk om m’n horizon eens wat te verbreden naar de andere kant van de sloot waar wij ‘s avonds altijd langs lopen. Ik had al een paar keer gezien dat daar een paar anderssoortige viervoeters rondlopen, zoiets als die kattekop bij Lennaert thuis. Ik heb m’n oren even dichtgestopt en ben via een smal bruggetje de sloot overgestoken. ‘k Weet niet of m’n vrouwtje me geroepen heeft, dat kon ik natuurlijk niet horen, maar opeens hoorde ik tóch een fluit, en toen ik keek zag ik dat er niet op me gewacht werd, maar dat ze was doorgelopen. Toen schrok ik toch wel, en besloot in rap tempo maar weer naar m’n vrouwtje te gaan. Iets TE rap..... toen ik weer in sneltreinvaart over het bruggetje terug wilde, bleek dat toch wel ietsepietsie erg glad te zijn, en vloog ik zó de bocht uit van het bruggetje af...... net niet IN de sloot , maar ERNAAST in het riet. Met opgeheven hoofd, alsof er niets gebeurd was heb ik m’n weg toen maar vervolgd naar m’n vrouwtje die verbijsterd stond te kijken.

Iets anders waar ik haar dagelijks mee op de kast krijg zijn slakken....hihihihi..... Ze heeft daarover al eens haar beklag gedaan bij jouw hoofdbestuur mam, maar die lacht zich alleen maar rot, en zegt dat slakken erg lekker zijn. Hier denkt iemand daar dus duidelijk anders over, die vindt het vieze glibberige slijmbeesten, en juist ja, die breng ik dus in grote aantallen binnen, of eet ze met huisje en al op. Vanavond tijdens m’n wandeling heb ik ontdekt dat er ook slakken zijn zónder huisje, en die zijn ook niet te versmaden. Jammer dat ik zelf geen foto’s kan maken, anders zou ik je kunnen laten zien hoe er hier gekeken wordt....hahahaha...  

Helaas geen foto’s van m’n acties vanavond, volgende keer gaat de camera weer mee is er gezegd.

Lieve mam, heel veel slijmerige likjes voor iedereen weer,

Je Lobke.

04-08-2012 om 09:01 geschreven door Bas & Belle  

Verliezen met hoog opgeheven hoofd

Ons baasje heeft zoals gewoonlijk als er tennis op TV is, gekeken. Ditmaal echter leek er geen eind te komen aan de match tussen de Zwitser Federer en de Argentijn Del Potro.

Het tennis leek wel eindeloos maar aan de reacties van ons baasje was het wel razend

spannend. Op enkele minuten na duurde de match vier uur en half.

Uiteindelijk heeft de Zwitser het gehaald. Spijtig zegt het baasje die het niet zo met Zwitsers in het algemeen heeft. Maar dat dateert nog uit de tijd dat hij internationale depannage deed en enkele malen in de clinch is gegaan met Zwitserse garagehouders en politieagenten, die daar ook “gendarmen” heten.

Spijtig dus voor Del Potro die samen met Federer deze namiddag tennishistorie heeft geschreven. Als het aan het baasje had gelegen was er een andere winnar geweest. Maar verliezen in zo’n match is in elk geval haast even goed als goud behalen.

Hier kon je de Olympische gedachte “deelnemen is belangrijker als winnen” op plakken!

Wij dachten zelfs dat we er onze wandeling bij gingen inschieten want het hoofdbestuur is vanavond uitgenodigd bij Ria en Mohammed, die andere Belgen hier in het dorp. Even leek het er op dat ons baasje de match in La Billauderie, het andere gehucht van ons dorp, waar Ria woont zou uitkijken. Maar uiteindelijk heeft ons baasje gekozen voor een korte wandeling over een omgeploegd veld waar de dode muizen  zomaar voor het oprapen liggen.

Dat komt omdat de ploeg achter de tracto van boer Serge de muizenholen iets rapper naar de vernieling kan helpen dan de de sterke graafpoten van vier Drentsche patrijshonden. Maar we hebben onze wandeling nog gehad en dat is wat telt.

Maar toch spijtig van het verlies van Del Potro voegt ons baasje er aan toe…

Belle & co

03-08-2012 om 18:23 geschreven door Bas & Belle  

Twee honderd negen en negentigduizend vijfhonderd

Dat is het cijfer dat de teller van de “views” op het Bas en Belle blog deze namiddag aangaf. Nog 500 te gaan voor we de 300.000° view mogen aankruisen.

Op 200.000 was het Monika Donkervoort en op 250.000 was het Ute Claessens die eeuwige roem verdienden door te bewijzen dat zij de zoveelste bezoeker waren.

Ook voor de 300.000 beloven we eeuwige roem op het Bas & Belle blog met vermelding en foto in de linkse kolom van het blog.

Wat moet je doen om die roem te verdienen ? Gewoon met je “kodakske” een foto nemen van de teller op het blog, liefst duidelijk, en met de foto van Simonne er bij .

Om de vaste lezers van het Belle, Hera en Heros blog het makkelijk te maken en hen ook een kans te geven op eeuwige roem, geven we hieronder het blog adres van het Bas & Belle blog

http://blog.seniorennet.be/bas_en_belle/

Veel succes en we zijn erg benieuwd we we binnen enkele dagen mogen bijvoegen in de linkse kolom

Belle & co

03-08-2012 om 16:37 geschreven door Bas & Belle  

De puppenkrant 03.08.2012

Het baasje heeft er een actieve helper bij aan de computer sinds ze gisteren eens heel serieus naar haar voeten heeft gekregen, staat of zit er ene Lucy permanent naast het baasje zijn bureaustoel.

Het zat er al enige dagen aan te komen, ook Belle zag het niet graag hoe “vrijpostig” Lucy met de andere roedelleden omging. Ook zij had Lucy al enkele malen “verwittigd” en  gecorrigeerd.

Toen er gisteren na het eten weer eens geen rem op stond, heeft ons baasje, nog steeds lid van het hoofdbestuur, haar eens goed vast gegrabbeld tot ze “zich gaf” , en op haar rug ging liggen ten teken van overgave en ze toe gaf - OK jij bent de baas –

Lucy heeft zich hier haast twee weken te pletter geamuseerd en iedereen vermaakt met haar gekke capriolen maar ten goede aan haar opvoeding is dat niet gekomen.

Het baasje is nu wel blij dat ze de ingreep van gisteren ook vandaag nog herinnert en dat we op een rustiger wijze dan gisteren verder kunnen werken om van haar dat super Drentje te maken dat ze in zich heeft.

Zou het dan toch waar zijn wat men steeds beweert “het zijn net kleine kinderen die Drentenpupjes” ?

Belle & co

“Onze Louis” uit Oostrozebeke maakt het tegenovergestelde mee

Dag Faesfamilie,

Bij jullie keert de rust terug na al het bezoek en hier is de rust vertrokken.

Na 10 dagen absolute rust is hier de chaos teruggekeerd. Stan, Lore en Bo zijn terug van op kamp. Met een hele hoop valiezen vol vuile kleren en zand.

Zondag was het nog een supertoffe dag. Gaan wandelen met het baasje en het vrouwtje in het Kluisbos. Jammer genoeg moeten we hier al direct de auto nemen om ergens in de natuur te gaan wandelen. En ja hoor, halfweg vond mijn ochtenmaal zijn weg terug naar buiten. Daar aangekomen hebben we een flinke wandeling gemaakt. ’s Middags heb ik me meer dan voorbeeldig gedragen aan tafel. Mijn leiband mocht zelfs af.

Zoals ik al zei, kwam het groot lawaai dinsdag thuis. Wat schrokken ze van hoeveel ik was gegroeid.

Gisteren was ik thuis met het baasje en de kinderen(het vrouwtje kwam alleen ’s middags thuis om te eten, ze moet nog werken) Het was supertof. Het baasje was hout aan het zagen en met de kindjes ben ik op kattenjacht geweest op de weide. Er zit daar een nest wilde katten en toen ik ze zag, werd ik plots helemaal wild. Ik ben ze achtervolgd tot op het dak van een  rootput. Ik ben zelfs onder een pallet gekropen om er bij te geraken. Het is me wel nog niet gelukt om er één te vangen. ‘Dat komt nog wel’ zegt het baasje.

Na al dat harde werk moest ik natuurlijk serieus uitrusten.

Is wel leuk, vakantie.

Vele groetjes,

Louis

Lobke geeft verslag van haar trip naar het land van haar roots

Lieve mams,

Ja hoor, vandaag was ik weer even terug in mijn geboorteland.

Nadat het baasje zijn dingen had gekocht in Essen, zijn we nog even naar de bakkersmolen in Wildert gereden. Daar schijnen ze altijd erg lekker brood te verkopen, alleen was het vanmiddag uitverkocht.

Vrouwtje heeft toen maar wat andere lekkere dingen meeegenomen, alleen hebben wij hondenkinderen daar niets van gekregen.

Toen, eindelijk, want we zaten al heel lang in de auto, zijn we ergens naar toe gereden waar we gingen wandelen. Het was bij de Kalmthoutse heide.

Er viel daar heel veel voor mij te snuffelen, maar ik ben toch maar dicht bij de baasjes gebleven. Ze hadden nl gezegd dat ik gelijk bij hen moest komen als de boswachter in zicht zou komen, want ik liep illegaal los. Veel te snel naar mij zin kwamen we weer bij de auto, die ik op de heenreis weer had ondergekotst. Ik was dan ook niet van plan er wéér in te gaan, en ben maar plat op de grond gaan liggen. Ik houd me dan ook nog eens erg slap, zodat ze niets met me kunnen beginnen. Nou ja, uiteindelijk werd ik toch weer opgetild en belandde ik weer in de auto. Ik ben benieuwd hoelang ik misselijk blijf in de auto. De baasjes hadden het er over dat het bij Siebe heel lang heeft geduurd, maar uiteindelijk over is gegaan. Ik wacht dus maar af, leuk vind ik het niet in ieder geval.

Lieve mam, doe de lieve groetjes weer aan oma, oom Heros en m’n zusje Lucy.

En natuurlijk ook weer knuffels voor het hoofdbestuur!

Lobke.

En een fiere Lenaert geeft melding dat hij nu ook “gediplomeerd” is

Hallo Mams,

Ik heb mijn eerste diploma gehaald. Tijdens het examen liep er een konijn op het veld, en ging mijn jagershart bonzen, maar ik kon toch nog voldoende aandacht opbrengen om alle proeven te volbrengen.

Het is al bijna middernacht maar ik hoop dat het nog niet te laat is voor de puppykrant.

Warme neus van je Lennaert, of zoals tante Simonne zei “Onze Lennaert”

Nvdr: Een heel dikke proficiat voor Lennaert én voor vrouwtje Jeanny die hem zo ver begeleidt heeft

03-08-2012 om 08:48 geschreven door Bas & Belle