Ik ben Jan
Ik ben een man en woon in Vosselaar (B) / La Magdeleine (F) (België / Frankrijk) en mijn beroep is Technisch leraar autotechniek/carrosserieherstelling op pensioen.
Ik ben geboren op 05/09/1948 en ben nu dus 76 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Onze drie Drentsche Patrijshonden, tuinieren, klussen, auto's repatriëren voor VAB.
Ik ben sinds 1971 gehuwd met Simonne.
Sinds 1983 heb ik gans Europa doorkruist tijdens de vakanties om gestrande reizigers en hun auto's te repatriëren in opdracht van VAB. Sinds enige tijd ben ik met de depannages gestopt.
Zoeken in blog
Beoordeel dit blog
Op 02-02-2014 was Jeanny Wessels de 350.000° bezoeker van dit blog. Jeanny vertelt dat ze foto's van zichzelf niet graag heeft, maar voor eeuwige roem op dit blog wil ze samen op de foto met haar Lennaert.
Op 07-08-2012 was Karin Prince de 300.000 bezoeker van dit blog. Karin had graag een foto van haar twee troetels, Siebe & Lobke, om eeuwige roem te vergaren. Wij voldoen graag aan die wens.
Lees hier de belevenissen van vier prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden
Dit Bas & Belleblog is op deze plaats stopgezet omdat er geen foto's meer konden geplaatst worden. We zijn echter het Bas en Belleblog bis gestart. Daar kan je verder lezen onder deze link http://blog.seniorennet.be/bas_en_belleblog_bis welkom op het nieuwe adres en veel leesgenot
14-08-2012
Qe Woef en de Drentsche Patrijshond
De Woef en de
Drentsche Patrijshond
De Belgische hondenliefhebbers kennen
allicht het maandblad Woef. Die hebben elke maand een bepaald hondenras in de
kijker, en deze maand augustus is de eer aan het Griffonnetje een niet zo
bekend Belgisch hondenras.
Maar daar wilden we het nu niet over
hebben, de Woef heeft elke maand ook een tweede ras van de maand en dat is
toevallig deze maand gewijd aan de Drentsche Patrijshond !
Nu was dat bij ons baasje haast
verdwenen uit zijn intern geheugen. Maar daarstraks, heel toevallig, heeft m
zijn bits en bytes nog eens geordend en kwam dit nieuwsje boven !
Terstond heeft m Carine van t
Bolkske* gemaild om voor ons een exemplaar te reserveren. Hier in het
zuid-westen van Frankrijk is een Woef uiteraard niet verkrijgbaar. Ze kennen
hier nog geen Drentsche Patrijshond of een épagneul à Perdrix de Drenthe zoals
de Drent in t Frans heet. Wat zouden ze dan de Woef al kennen !
Voor alle Drenteneigenaars en
Drentenliefhebbers die hier nog niets van af wisten, één goede raad, rep je
asap naar de krantenwinkel om alsnog jouw exemplaar vast te krijgen.
Belle & co
* t Bolkske, de krantenwinkel op
Bolk in Vosselaar waar t baasje zijn dagelijks leesvoer ophaalt als we in
België zijn en waar Carine de plak zwaait. Ook familie van onze Harry,broer van Hera en Heros.
Plotseling zwemt er boven hen een groep
mensen.
Zegt vader haai : Wel, mijn zoon, nu gaan we zo ver naar
boven, dat alleen de bovenste helft van onze vin te zien is
en draaien enkele ronden rond die zwemmers !
Zo gezegd, zo gedaan.
Vader haai : Jongen, nu doen we dat opnieuw, maar laten nu
onze hele vin zien !
Dus
die twee zwemmen weer enkele ronden rond die zwemmers en
duiken daarna iets dieper.
Vader haai : Wel, mijn zoon, nu langs beneden aanvallen en
vreten maar !
Dat doen ze dan ook; Alle zwemmers worden opgepeuzeld.
Een beetje later, terwijl vader en zoon daarna rustig en
tevreden rondzwemmen en nagenieten, vraagt zoon haai:
Papa, waarom hebben we eigenlijk eerst al die ronden rond die
zwemmers gezwommen, we hadden ze toch zonder probleem direct kunnen opeten ???
Zoon,
't is heel simpel: leeg gescheten smaken ze gewoon veel beter!
Dat is wat Louis me deze morgen in een mail vroeg.
Om al de mensen te bedanken die hem gisteren een gelukkig verjaardag hebben
gewenst.
Jan wil je via het Blog
alle Drenthe en niet Drenthe vrienden bedanken voor de toch prachtige
verjaardagswensen welke ik heb mogen ontvangen , en eens aan de 70 jaar mag je
de melding zeker weer overdoen
Uiterste
inschrijvingsdatum 18-08-12 Drentenclubmatch niet vergeten!
Training is het mode woord op dit
moment bij ons. Niet dat we er gans de dag mee bezig zijn, helemaal niet zelfs,
maar ons baasje wil dat ik, Lucy, me behoorlijk kan presenteren op de clubmatch
van zaterdag over acht dagen.
Zon tweemaal daags ga ik met het
baasje alleen in de tuin en moet ik volgen aan de voet. Dat wil zeggen dat ik
het baasje NIET door de tuin mag proberen te zeulen, maar netjes pal naast het
baasje moet lopen en liefst nog dat ik dan omhoog naar hem kijk !
We hebben dat al op training bij
Hansje gedaan maar toen waren daar onze Lowie, Lando en Libre ook telkens. Maar
alleen wij met ons tweetjes krijg ik behoorlijk wat beloningen en dat wil
zeggen dat ik het goed doe.
Ook moet ik netjes naast of voor het
baasje gaan zitten, soms moet ik dan ook nog in mijn bek laten kijken ! Net
alsof daar zaken te zien zijn die wereldschokkend zijn, net nu ik nog volop
tanden aan het wisselen ben. Maar ik doe maar wat het baasje vraagt, hoe meer
ik dat doe, hoe meer brokjes van die vreselijk lekkere everzwijn/hert salami
van Luc, dat ik dan krijg.
Trouwens het baasje zegt dat ik
volgend jaar, als ik bij de grote honden ben ingedeeld ik ook mijn bijters aan
de keurmeester moet laten zien. Ook bij Nelly en Aline, onze Belgische
dierenartsen moet ik dat geregeld doen. En het baasje zegt dat ik me niet hoef
te schamen voor mn tandjes, hij zegt dat ik een colgate gebit heb. Dat
blijkt dan weer iets te zijn van de reclame van TV voor mooie tanden
Lucy
Lando bezorgde ons ook een dagverslag
van zondag
Dag lieve
familie,
vandaag was
een druk gevulde dag. Vanochtend mocht ik weer lekker gaan trainen bij Hansje.
Ik was alleen met mijn broer Lowie. Bijna privé training dus. We hebben
geoefend met het speeltje (voorbereiding voor de jacht om achter de buit te
gaan en hem naar het baasje te brengen) en ik heb lekker gezwommen tussen het
riet en de lelies. Zalig met zo'n warm weer. Ik werd er wel heeeeeel moe van maar
had niet zoveel tijd om te rusten want na de middag kwam de familie. Thiebe
wordt morgen 12 en daar hoort natuurlijk een feestje bij hé. Gelukkig gingen ze
uit eten en kon ik even rusten. s'Avonds kwamen de moekes nog terug een
terraske doen. Ik vond de koekjes op tafel wel heel aantrekkelijk maar kreeg er
geen om mijn eigen bestwil. Pilletjes nemen voor de darmflora en dan toch
snoepen zou volgens de baasjes niet slim zijn. Vake is mijn dikke vriend al
hoor. Hij doet altijd gek met mij en ik dan ook met hem. Ik zat bijna bij hem
op schoot en at bijna zijn oor op.
Ik ga nu ook
mijn bench in kruipen sèh en een lekker dutje doen.
Deze morgen was het nevelig over La
Magdeleine. Niet dat we van zware mist spreken maar je kon merken dat het een
heldere frisse nacht was geweest.
Vandaag is het drukkend weer geweest
en in afwachting van wat de kranten voorspellen heeft het baas maar netjes het
gazon gekortwiekt. Komt er regen dan kan hij eind van de week wel herbeginnen
maar nu ging het van een leien dakje met de droogte .
Wijzelf voelden het drukkend weer ook
maar al te goed. Gelukkig konden we profiteren van een zacht windje. Enig
probleem was het plaatsje vinden waar je er maximum van kon profiteren. De
lindeboom is altijd favoriet voor zijn magnifiekeschaduw, maar ook binnen in huis en in de
stal heersten aangenametemperaturen.
In de stal hadden we gezelschap van
het baasje die zich onledig heeft gehouden met het herstellen van twee
stofzuigers. Bij beide was het, hoe kan het anders een stofprobleem. Bij één
stofzuiger bleek de zuigslang compleet dicht te zitten. Tandenstokers die mee
opgezogen waren,zorgden voor het begin
van een lange prop hondenhaar, takjes, gras en gewoon zand. Hetgeen je hier s
avonds in huis kan vinden wanneer er vier Drenten de ganse dag hebben buiten/binnen
gespeeld.
Vooral Lucy loopt de ganse dag op
houtjes te kauwen, we laten haar maar doen, ze is immers nog steeds tanden aan
het wisselen en dan kan dit kauwen enkel maar goed doen.
Bij de volgende stofzuiger, een
Miele,zaten zowat alle filters die er
in aanwezig zijn totaal verstopt te zijn. t Vrouwtje dacht dat hijn verbrand
was omdat de stofzuiger stilgevallen was. Maar hier bleek het enkel de
veiligheid te zijn die op tijd de stofzuiger beschermd had. Met nieuwe filters,
en een nieuwe stofzak was ook dat stofgeval hersteld.
Het zal hier in t vervolg nogal eens
vooruit gaan met het stofzuigen. Het vrouwtje kan nu met twee stofzuigers
tegelijk werken . Of het baasje moet er ook eentje voor zich nemen en mee
helpen stofzuigen. t Zal het laatste wel worden zegt het baasje
Het vrouwtje van onze Lennaert ,heeft een nestje
jonge kittens. Daarover is hier op het blog al één en ander vermeld geweest.
Jeanny zoekt nog voor twee poesjes (kattinnetjes)
een goede thuis. Ze zien er beeldig uit en de familie daar kennende mag je er
zeker van zijn dat ze een goede start hebben gekregen (anders was Lennaert daar
ook niet naartoe gemogen)
Hierbij de uitleg van Jeanny over de poesjes zoals
ik het op facebook las:
Genoeg drinkplaatsen!
Een perfecte moeder met perfecte
kittens. Zijn nu 5 weken en mogen achter 4 weken bij de moeder weg (snik) Er
zijn nog 2 poesjes beschikbaar. Het slimme grijsje boven op de poes en een zwartje
zooo mooi wit gemarmerd! Ze eten nu al brokjes en gaan al op de bak. Hun eerste
wormkuurtje hebben ze ook al gehad. Moeder is een deftige Noorse boskat en
vader is een vrije boerenjongen uit het dorp.
En dit is de uitleg die ik in
onze mailbox vond:
Hallo Jan,
De 2 poesjes
die nog over zijn zijn kattinnetjes. Ze zijn echt supermooi en er is niets mis
mee. Maar ja, de meeste mensen willen katertjes (lijkt wel China). Wij zelf
hebben het poesje genomen dat helemaal niet bang is voor Lennaert en Cartouche,
ze zijn allemaal nu trouwens gewend aan honden. Voor vrienden en bekenden zijn
de poesjes gratis. Totaal vreemde en niet bekenden laat ik iets betalen, zodat
ik zeker weet dat ze niet als gratis slangenvoer eindigen en hun interesse
oprecht is. De bloggers zullen jou wel bekend zijn, en kun je wel inschatten of
ze betrouwbaar zijn.
Groetjes en
bedankt.
Jeanny
Geef maar een seintje indien
interesse, je kan me mailen via de link in de rechterkolom van dit blog of
gewoon door een reactie op dit bericht. Wij nemen dan asap kontakt met je op.
De kittens zijn op te halen in Roosteren, Nederlands Limburg (vlak bij Maaseik
België)
Uiterste
inschrijvingsdatum 18-08-12 Drentenclubmatch niet vergeten!
Wat een boze blik en een hard woord
kan doen We hebben die twee boosdoeners, sommigen noemen hen ontdekkingsreizigers
gisteren niet gehoord.
Het is de aard van t beestje zeggen
ze dan.Ondernemend en wanneer ze dan
eens serieus naar hun poten krijgen dan weten ze niet hoe het goed te maken.
Hier het bewijs dat de Drent een erg gevoelig karakter heeft en de harde
aanpak niets uithaalt.
Hen op een duidelijke consequente
manier duidelijk maken dat ze er over zijn gegaan en dat we zulks niet dulden.
Het helpt (soms)!
Dat ze niet alleen zijn die eens een
stapje verkeerd zetten kunnen we lezen in het verhaal van Lando. Lobke van haar
kant was dan ook weer op ontdekkingstocht, de zee, een lift en de onderkant van
een restauranttafel, dat alles heeft ze ontdekt op één dag !
Lando is op het slechte pad en
durft iets te pakken dat niet van hem is !
Dag moekie,
oma, oom, zus, Simonne en Jan,
(amai, 'k
ben al bijna buiten adem),
hier is uw
grote jongen weer. Ik neem mijn pilletjes en pasta van de dierenarts zeer goed
in. Nu hopen dat het snel betert. Mijn baasje heeft daarstraks nog even terug
gebeld naar de dierenarts omdat er wat bloed in mijn ontlasting zat. Zolang het
helder van kleur is is het niet erg, pas als het donkerrood is moeten we
terugbellen. Het resultaat van het labo was ook goed, geen parasieten of andere
vreemde zaken gevonden, dus dat is al goed. Waarschijnlijk heeft het toch iets
met andere voeding te maken. En om in het medisch verhaal te blijven:
daarstraks ontdekten mijn baasjes een reuze grote teek om mijn borst. De tang
ging amper ver genoeg open om hem eraf te halen. Zo vreemd hé dat die daar zo
snel zat want mijn baasjes controleren mij constant. Ze houden het nu goed in't
oog want het zag heel rood.
Maar, ...,
ik heb ook grappige verhalen hoor. Wat dacht je van: ik heb gisteren papa zijn
werkboterhammen gestolen en vanochtend Maaren zijn boterham met choco.
Daarstraks stond er versgemaakte courgettesoep op de kast af te koelen waar ik
als ik mij heel lang uitrekte en mijn tong op zijn langst maakte net van kon
slurpen!
Gisteren
ging ik op het einde van de wandeling in de berm in het hoge gras liggen en
verzette geen poot meer. Omdat de baasjes dat zo komisch vonden gingen ze er
een foto van trekken. Net op dat moment kwam er een wandelaarster naast die
zei: 'ah, moet hij poseren voor de foto?". Die zag het toch net iets
anders, hihi.
We zijn hier
al aan het aftellen voor wanneer jullie terugkomen hoor zodat we nog eens
"life" onze drentenverhalen kunnen uitwisselen. We missen jullie
hoor!
Tot gauw,
kapoen Lando
En Lobke ontdekte de zee
Lieve mams,
Zoals beloofd hier een verslagje van
mijn bezoek aan Zeeland.
Onderweg daar naar toe zijn we nog even
ergens gestopt om een klein wandelingetje te maken en de auto van mijn
maaginhoud te ontdoen.
Tijdens de wandeling mocht ik los, ook
daar waren weer vlinders en allerlei pluisjes om achter aan te rennen, leuk
hoor! Dat ik op een gegeven moment weer werd teruggefloten vond ik iets minder
leuk, en heb dan ook besloten dat niet te doen, ze komen me maar halen!
Op de plaats van bestemming moesten we
eerst in een lift voordat we bij oma kwamen. Ze woont op de 6e verdieping, en
trappen lopen mag ik nog niet dus gingen we in dat bewegende hok. Ik geloof dat
er verwacht werd dat ik dat eng zou vinden, maar ik ben een grote meid, en vond
er dus niets engs aan.
Na een tijdje zijn we gaan wandelen
langs de zee, wat is dat groot zeg! We mochten niet op het strand, en zijn toen
maar op de glooiing bij oma voor de deur gaan lopen. Daar konden we niet los,
het was erg druk.
Vanavond zijn we dan in een restaurant
gaan eten. We moesten een stuk over de boulevard lopen, waar het ook heel erg
druk was, en van alles te zien was. Ik heb erg aan de lijn getrokken, wilde
overal naar toe, en heb onderweg aardig wat knuffels van wandelaars in
ontvangst genomen. Ondertussen werd mn vrouwtje behoorlijk geïrriteerd door
mijn getrek, en ook commandos als zit lapte ik aan mn laars.
Ik heb het maar even goed gemaakt door
me in het restaurant voorbeeldig te gedragen, ben samen met Siebe rustig onder
tafel blijven liggen. De volgende keer mag ik dus ook weer mee.
Mn vrouwtje vraagt zich af of ik nu al in de puberteit kom, omdat ik
de laatste dagen gewoon mn eigen gang ga. Weet jij dat misschien mam?
Ik zal morgen op de jachttraining maar
weer eens goed mn best doen!
Karin, je weet wel het vrouwtje van
Lobke schreef het vorige week nog spijtig dat we van een deel van de pups
weinig horen Daar heeft ze deels gelijk in. Maar niet alles van wat wij aan
mails binnen krijgen zijn artikels voor de puppenkrant.
Soms zijn het gewoon vragen zoals
over het LOSH nummer en de stamboom, een vraagje over teken bestrijding, hoe
nagels moeten geknipt worden, de perioden om te ontwormen of gewoonweg een
berichtje dat alles goed gaat met hun fijne pup.
Nu kregen we daarstraks een reeks
fotos in onze mailbox van Lesco, het reutje van Werner, Ilse en Kjel uit
Stekene. Dus plaatsen wij hier zo onder dit bericht enkele fotos van mooie
Lesco.
Dus Karin, beschouw je
vraag/vaststelling maar als een voorgevoel omtrent de pups, misschien komen er
nog wel meer fotos wat zegt je voorgevoel nog ?
Misschien heeft Karin hier ook wel
een voorgevoel van : bij mij is het geen voorgevoel maar een melding van het
smoelenboek . Onze bekende moppen leverancier voor het Bas & Belle-blog,
de Louis is morgen maandag den dertiende augustus jarig !
Hoe oud de Louis morgen gaat worden
houden we angstvallig geheim. Maar het moet iets zijn tussen de 13 en de 70 .
Waarom 13 ? Omdat we weten dat hij in vorige eeuw geboren is. En waarom 70 ?
Omdat we hem nu ook weer niet te erg willen honing aan zijn baard smeren. Hij
zou nog kunnen gaan denken dat m justekes 21 gaat worden ! We zeggen er wel
bij dat 70 schromelijk overdreven is.
Ieder die Louis morgen wil
felicitigelukwensen kan dat uiteraard op het smoelenboek en we zouden geen
valserikken en smeerlapkes zijn moesten we hier zijn facebook adres niet geven.
De rust is weergekeerd bij het
baasje. Al een geluk want goed voor zijn tikker was het niet. Erger nog, ook
voor de levensverwachtingen van Belle en Lucy was het geen hoogtepunt. Met veel
plezier had ons baasje het tweetal vakkundig de nek omgedraaid.
Je kan dan wel zeggen die komen wel terug
maar als je er met de auto achter aan moet gaan omdat ze muizen, hazen, vossen,
roof- en andere vogels in hun neus hebben, sluiten blijkbaar ook hun oren
potdicht af !
Ze zijn terug en dat is het
voornaamste maar het gaat een raar zicht zijn, twee jachthonden die gaan
kortgehouden worden aan de lange lijn of de rollijn. Maar leren luisteren
zullen ze, zowel jong als oud !
We troosten ons met de gedachte dat
het overal wel wat is, lees maar eens wat Steven en Eva over hun schatje
Lana schrijven. En in Roosteren blijkt het ook niet alle dagen koek en ei te
zijn ten huize Cartouche en Lennaert .
Belle & co
Lana is verslaafd
Waf waf, ik ben
officieel voedselverslaafd genoemd. Altijd zin in een hapje. Krijg ik geen dan tracht
ik op het aanrecht mijn kans. Ik mag dat niet, ze zijn daar streng op ... Maar
ik heb het gevonden ... Het baasje afleiden met kattenkwaad en hap ... Zo vlug
mogelijk mij omdraaien en het biefstuk op tafel uit zijn bord stelen. Baasje
was niet content! Ik heb hetzelfde gedaan met het vrouwtje haar boterham. Ik
denk dat ik iets anders zal moeten uitvinden want ze hebben mijn streken al
door ... Jammer, kzal mij drentehersentjes eens laten werken. Broers, zussen,
mama, nonkeltje en oma hebben jullie nog tips?
Grote smile Lana
In Roosteren woont TERMINATOR
Lennaert
Hallo ome Faes,
Er zijn van die
dagen ..
Onder het mom van
zullen we even wat plantjes kopen werd mijn baasje door vrouwtje meegelokt
naar een winkel, zon winkel waar ze behalve plantjes ook hout, bestrating,
stenen, servies, tuinmeubilair, kussens, geurkaarsen, koffie, potgrond, lekkere
broodjes, boeddhas, ja alle soorten prullaria wat wel leuk is, maar ook weer
niet echt nodig is, verkopen. Het is zon winkel waar baasje aan de kassa komt
en de totaalprijs hoort, verbaasd in het karretje kijkt en zich in godsnaam
afvraagt of hij kroonjuwelen gekocht heeft, zo duur. Het is zon winkel, nadat
vrouwtje heel ijverig alle nieuwe aanwinsten heeft gepoot, en het baasje gaat
kijken hij helemaal niet ziet wat er nu uiteindelijk bij is gekomen, en hij
zich voorneemt hier nooit meer naar toe te gaan, en hij beter het geld
rechtstreeks in de grond kan stoppen, want dan kan hij het tenminste nog terug
vinden. Ja, zon winkel is het. Hebben ze die ook in België en Frankrijk?
Na een dagje
shoppen in zon winkel kwamen ze moe en voldaan thuis, dat wil zeggen baasje
was moe en vrouwtje voldaan. Christian had op mij gelet en dat was goed
gegaan.
Naast de
gebruikelijke minimalistische plantjes had het vrouwtje 2 zakken tuinaarde
gekocht. In één zak zat speciale high tech pump up te volume rozengrond.
Vrouwtje ging samen met Christian een opgenomen film bekijken omdat hij
natuurlijk ook wat aandacht nodig heeft na zon dagje alleen met mij.
En ik dan? vind
het maar een saaie film. Ik ga naar buiten en vermaak me wel hoor! En als het
moet, alleen! Hee, . wat zijn dat voor rare zakken?
Opeens galmde het
door het huis Wat heeft Lennaert nu weer gedaan Oeps! Daar lag de dure zak
terra roza multifunctionela, strongly fragrant, very healthe shrub (zeg maar
gewoon paardenstront), helemaal uit mekaar gescheurd en dan ook nog eens de zak
schrale potgrond om te mengen met de vette maasklei (zeg maar gewoon zand)
door elkaar heen.
Behalve een
zachte mond heb ik ook zeer sterke nekspieren want we hebben het hier wel over
zakken van 20 en 40 liter. En dan heb ik ook weer een olympisch record
verbroken want deze ravage heb ik in minder dan 10 minuten aangericht.
Baasje begint
inmiddels te twijfelen over de gevleugelde uitspraak eens een Drent, altijd
een Drent. Nu is de laatste slogan: Wil je chaos, neem een Drent
Ome Faes, doe de
groetjes aan tante Simonne en zeg maar niets tegen mama, oma, nonkel heros en
mijn zusje Lucy
Het gaat de lange lijn worden
gedurende de volgende week voor onze jongste en oudste. Dat hebben ze aan
zichzelf te danken en is nog een zachte berisping in vergelijking met het
baasje zijn humeur op het einde van de wandeling met Belle en Lucy.
Langs geen kanten luisterden ze op
het fluitsignaal om terug te komen, erger nog ze beschouwden het blijkbaar als
een aanmoediging om nog verder door te lopen ! Nu is het niet de gewoonte van
het baasje om achter de honden aan te lopen dus heeft hij hen laten lopen en is
thuis de auto gaan halen. Alles was nog niet zo erg geweest moest er geen
dreigend onweer gehangen hebben.
Toen het baasje hen in de gaten kreeg
waren ze beide muizen aan het opgraven in de buurt van de strobalen waar we
enkele dagen geleden de groepsfotos hebben gemaakt, en dat is toch al gauw zo
n kilometer van huis weg. Een meevaller was wel dat alle omliggende akkers nu
leeg zijn en het baasje met de 4x4 Outlander geen enkel probleem heeft met
los over de akker te rijden.
Tot grote verbazing van t baasje
kwam het tweetal nu wel vlot naar de auto. Die voelden de bui allicht al hangen
en pasten hun geijkte strategie toe -vrolijk kwispelend naar het baasje komen-.
Die moet zich dan als goede baas inhouden, en hen nog prijzen ook, omdat ze
naar hem gekomen waren. Hoewel het moet gezegd, het prijzen was deze maal
toch maar heel miniem
Het prijzen beperkte zich tot heel
vriendelijk smeerlapkens zeggen. Morgen mogen ze terug gaan wandelen aan de
lange lijn en dat voor de rest van de week.
Wie bananen in zijn oren heeft moet
die er maar tijdig uithalen of de consequenties aanvaarden zegt ons baasje
Naar
aanleiding van een artikel in onze regionale franse gazet over het recycleren
van dopjes van drakflessen, wil ons baasje dit ook nog eens in de aandacht
brengen van onze bloglezers.
Al
Verschillende jaren verzamelen wij de dopjes van cola, water, frisdrank, melk
en andere dopjes van allerlei dranken. Wij doen dit omdat de verkoop van deze
dopjes aan een recyclagebedrijf geld op brengt dat integraal ten goede komt aan
de opleiding van blindengeleidehonden.
Zeer zeker
een nobel doel waar wij graag enkele malen per jaar een bericht aan wijden hier
op dit blog. Tot ver over de landsgrenzen hebben wij lezers die voor ons hun
dopjes van lege flessen opzij leggen en die meebrengen wanneer ze ons bezoeken
of wij bij hen langskomen. We hebben al dopjes van mensen uit de Charente
meegebracht, van een overheidsbedrijf in Londen, uit Wallonië maar ook van
haast vlak naast onze Vosselaarse deur !
Dat we niet
alleen zijn met onze actie bewijst onder andere de onderste link die verwijst
naar een school in Lommel die zomaar eventjes 1300 kilo of 1,3 ton dopjes
verzamelde .
Zover laat
het baasje het niet komen want hij brengt regelmatig de dopjes naar een
verzamelpunt. Dat gebeurt gewoonlijk wanneer hij een vuilniszak vol heeft en
dat gaat verbazend snel !
Op
onderstaande site kan je vinden welke dopjes wel en niet worden aanvaard, ook waar
je ze kan inleveren en wat er uiteindelijk van gemaakt wordt .
Het moest er eens van komen, de
eerste nachtelijke editie van de puppenkrant is een feit en je leest ze nu !
Het zit zo Het hoofdbestuur was
vanavond uitgenodigd bij vrienden in Le vieux Ceriereen dorp zon 35
kilometer van La Magdeleine en Lucy mocht/moest mee met het hoofdbestuur omdat
het kon dat het bezoek wat lang zou uitlopen. En dan zou het wel eens kunnen
voorvallen dat het met de waterdichtheid van Lucy niet zou meevallen Dus togen
ze met zn drieën naar ginds.
Net zoals Lennaert bericht heeft
Lucyb ook ginds haar buikje netjes rond gegeten, en net als Lobke op vlinders
gejaagd, in dit geval motten, maar dat zijn ook vlinders, nachtvlinders dan!
Maar omdat het wat laat geworden was
en er van Lennaert en Lobke toch al kopij voorhanden was heeft het baasje zich
nog maar snel op de hoofdredacteurstoel gehesen en de krant in elkaar gestoken.
Deze telt dan zowel voor het
laatavondbericht (dat toch al te laat was) en de heel vroege ochtendkrant. Twee
vloiegen in één klap zegt de hoofdredacteur en zo kan hij in de ochtend een
half uur vroeger bij de bakker in Villefagnan aan de toog staan.
Hier het natte feestrelaas van
Lennaert
Hallo mijn familie
in Frankrijk, België en Nederland,
Gisteren was het
weer feest. Mijn baasjes gingen ergens eten en ik mocht mee. In het begin
gedroeg ik voorbeeldig maar toen er allerlei verrukkelijke geuren mijn neus
binnenkrulde werd ik toch wel ongeduldig. Maar ik had geluk, ook voor mij
werden wat kip- en kalkoendeeltjes aangebraden en toen was het smikkelen en
smullen.
We zaten in een
rare tuin, geen enkel grassprietje te bekennen maar wel een groot blauw bad dat
naar chloor rook. Ik vertrouwde het zaakje niet helemaal en liet me zeker niet
verleiden een duik te nemen. Toen speelde het vrouwtje vals. Ze gooide een ping
pong balletje in het water, en aangezien dit niet zonk, dacht ik dat ik ook op
het water kon lopen. Dat had ik dus verkeerd ingeschat en ging echt helemaal
kopje onder. Natuurlijk worden dan weer fotos gemaakt. Ik geloof dat ik nu olympisch
kampioen zielig kijken ben. Als troost mocht ik in het zonnetje op een stoel
liggen. Vrouwtje had me tussendoor 2 keer uitgelaten, maar ja wat doen kinderen
in een zwembad? Juist! Plassen. Ik plaste naast het zwembad en daarna ook nog
eens in de kamer. Ik maakte dus niet zon goeie beurt. Gelukkig namen de
gastheer en gastvrouw het niet al te zwaar op. Het was een mooie avond met
aangenaam gezelschap, goeie wijn en voor mij lekkere hapjes en een gratis bad.
Jullie Lennaert
En Lobke was op jacht, op vlinders en kranten
Lieve mams,
Vandaag heb ik eens laten zien dat ik
een echte Drent ben. Vanochtend tijdens de wandeling vlogen er heel veel
vlinders langs het pad, en die fladderdingen vind ik echt niet te weerstaan,
daar moet ik achter aan!
Vrouwtje liep gewoon door, maar daar had ik geen boodschap aan. Ook niet toen
ze floot, toen heb ik mn denkbeeldige middelvinger maar even opgestoken. Niet
netjes voor een dametje als ik, maar ik moest nu eenmaal mn instinct volgen.
Er werd toen toch wel even iemand boos, maar ook dat interesseerde me op dat
moment niet, ik ging gewoon door waar ik mee bezig was. Wat ik niet wist was
dat ik gevaarlijke toeren uithaalde, ik rende en sprong nl langs een hele
steile slootkant, maar dat kon ik niet zien omdat er allemaal riet en
brandnetels groeiden. Uiteindelijk moest ik weer aan de lijn, jammer!
Vanavond heb ik me samen met Siebe
kostelijk vermaakt met een krant. Siebe had die van tafel gejat en ging er mee
door de tuin rennen. Daar moest ik natuurlijk ook achter aan. Hihihi, er is
niet veel van die krant over. Het baasje zit nu nietsvermoedend op zn
werkkamer zn e-mail te lezen, niet wetende dat de krant, die hij denk ik nog
moet lezen, aan flarden ligt. Moet ie zn spullen maar opruimen!
Vrouwtje heeft er wel fotos van
gemaakt, maar die zijn niet zo mooi geworden omdat het al bijna donker was.
Morgen wordt het een drukke dag, dan
gaan we naar Zeeland. We gaan kijken of we ergens langs zee kunnen wandelen,
hoewel dat bijna nergens schijnt te mogen in de zomer, en we gaan in een
restaurant eten. Ik laat je wel weten hoe dat allemaal is afgelopen!
Lieve mams, een heel fijn weekend, en
hopelijk is het niet te warm voor jullie daar in Frankrijk!
Neen, het baasje heeft het niet zelf
gevonden, maar heeft dadelijk de eigenaar van het blog, Paul Weusten gemaild
met de vraag of hij dit mocht overnemen van zijn blog, de herberg.
Het komt van dit blog, http://herberg.wordpress.com . Ons baasje volgt dit blog al enkele jaren tot zijn grote voldoening.
En dan kan je zulke fijne zaken tegenkomen.
Het is geweten dat de Fransen
beleefdheid hoog in het vaandel voeren, hoewel de garçons in de Parijse café s
een andere reputatie hebben. Maar die werken dan ook ijverig aan een afwijkende
reputatie. Parijs zou Parijs niet zijn, wanneer ze niet anders dan de anderen
zouden zijn.
Maar dit bordje illustreert duidelijk
dat de waard in dit etablissement er de voorkeur aan geeft vanbeleefd te worden aangesproken. En dat is
niet meer dan juist !
Het valt ons al jaren op dat de
mensen hier veel beleefder zijn dan in de noordelijke contreien. Telkens als
kinderen je aanspreken zal dat telkens eindigen met een monsieur of madame.
Dat is wat wij vroeger geleerd hebben
als met twee woorden spreken. En wie kan dan zo een beleefd kind iets
weigeren als je zo wordt aangesproken ?
Wanneer vinden we zulke bordjes in de
horeca in België en/of Nederland. Jullie mogen het mij melden. Als ik er in de
buurt kom hebben ze ons als klant. Zeker weten !
Ons baasje heeft mij, Lucy, daarstraks eens goed op mijn
plaats gezet. Hij vond dat nodig omdat ik volledig uit de bol ga wanneer we
gaan wandelen. Dan spring ik rond, bijt in poten en broekspijpen, trek de
leiband van mijn moeder uit het baasje zijn handen !
In t kort, er moest ingegrepen worden door de baas van
de roedel, het baasje himself.
Het baasje heeft dat gedaan zoals moeder en grootmoeder
dat zouden doen. Hij heeft gewoon met zijn hand mijn snoet omvat en mijn bek
dicht gehouden. Dat vond ik echt niet plezant en ben gelijk een toontje lager
gaan zingen,figuurlijk dan toch !
Het baasje heeft me verwittigd, de volgende maal bij de
minste poging tot weer uit de bol gaan krijg ik van t zelfde laken een broek
maar dat zal ook wel figuurlijk zijn hoop ik. Zo dadelijk heb ik nog geen
behoefte aan eender welke broek ook !
Lucy
Lennaerts vrouwtje beloofde ons een verhaaltje, en t is
een mooi
Hallo Drentelaars,
Faeselaars, puppelaars en bloggelaars,
Ik had in mijn
vorige verhaaltje al melding gemaakt over de steen der wijzen.
Vrouwtje twijfelde
of het wel geschikt is voor een blog met allemaal vrolijke Drenten, want het is
een beetje een sentimento.. sentiman .stitive .een zielig verhaal met een
hoog natte puppyogen gehalte. Maar aangezien ik toch de hoofdrol speel hier dan
toch het verhaal.
Vrouwtje heeft nog
altijd vakantie en neemt zich nu de tijd om de laatste spulletjes van haar, in
juni overleden moeder, op te ruimen of een plekje te geven.
Iedereen die zijn
ouders heeft verloren weet dat dit een pijnlijk proces is. Het is ook moeilijk
alles op waarde te schatten, het zijn soms kleine onbenullige dingen, maar je
kunt ook niet alles bewaren.
In een doosje vond
vrouwtje een steen. Ze herkende het als een typische Maassteen. Ze wist het
verhaal niet achter deze steen, en hij was niet mooi van vorm, had een saaie
grijze kleur, was niet groot, was niet klein, ze wist het niet. Ze stond een
tijdje in gedachte met de steen in haar hand te wikken en wegen wat nu de
betekenis was van deze steen.
Aangezien we hier
aan de Maas wonen en overal in de tuin maasstenen liggen kon het vrouwtje niet
direct een reden bedenken deze steen te bewaren. Ze gooide de steen op een
grindpad achter in de tuin. Al zou ze willen, hij was niet meer te herkennen of
te vinden.
En toen kwam ik!
Tijdens dit hele gebeuren zat ik binnen in de bench en had hier niets van
meegekregen. Ik werd voor een plasje buiten gelaten ..en toen mijn vrouwtje
later naar buitenkwam lag daar op het matje de steen. Eerst twijfelde ze, maar
het was hem echt; saaie grijze kleur, niet groot, niet klein
Ja, nu heeft ze
een reden om hem te bewaren, de steen die haar moeder jaren lang in een doosje
had weggeborgen, heb ik tussen duizenden andere stenen met mijn neus
teruggevonden en weer naar haar teruggebracht!
Vrouwtje heeft een
rekje waarop ze alle mooie stenen bewaard die ze vindt tijdens het wandelen, de
veer van de uil en de specht, een stukje hout in hartvorm, de schedel van een
merel, scherven uit een verleden, een mooi stuk glas, een tand van een paard,
en daartussen heeft nu mijn steen ook een ere plekje gekregen.
Lennaert
En ook Lando is het terug gewoon in Oud Turnhout
Dag mamie
& co,
ik drup nog
een beetje na terwijl mijn baasje dit berichtje schrijft. Ik ben nog niet lang
terug van mijn inhaalles.We hebben wat extra aandacht aan
gehoorzaamheidsoefeningen besteed. Zonder andere afleidingshondjes in de buurt
ging het al een pak beter. Oefenen is de boodschap en de baasjes leren om wat
kordater te zijn. Daarna liepen we door de hoge maïs en deden we verstoppertje,
kei leuk, dat doe ik heel goed, hoe moeilijk de weg om er te geraken ook is. Ik
heb ook best veel gezwommen en was hééééééééél moe. Voor we naar de training
gingen ben ik nog even bij de dierenarts langs geweest. Heel de week is mijn
ontlasting al niet meer zoals het hoort dus even laten controleren. Ziek ben ik
totaal niet want ik heb geen koorts, speel goed, drink en eet goed. Het zou
kunnen dat mijn darmen, die toch wel wat gevoelig aanvoelde, wat overhoop
liggen door wat andere korrels te hebben gegeten of dat ik iets vies het
opgedronken of opgegeten. Ik heb pilletjes en een soort van pasta gekregen.
Over 4 dagen moet het beter zijn en dan is ook het laboresultaat van het
staaltje er. Ik vond het heel leuk hoor bij de dierenarts, mijn staartje ging
nogal tekeer. Ik woog ... 18,3 kilogram! Ik schijn ook reuze poten en voeten te
hebben en heb ook grote nieuwe tanden. Ik word letterlijk en figuurlijk een
kanjer van ne vent, euh, ik bedoel Drent.
Ik heb zo'n
voorgevoel dat mijn oogje's nu heel snel gaan dichtvallen.
Vierendertig graden Celsius, de
temperatuur in de Charente vandaag. Het is net als bij regen binnenblijfweer !
In de keuken, tegen de stenen vloer
daar is het nog het lekkerste van allemaal. En omdat het baasje daarstraks het
tapijt heeft weggenomen is er plaats voor iedereen met veel plaats om nog eens
op een andere plaats te gaan liggen.
Het baasje heeft het tapijt eens een
goei reinigingsbeurt gegeven. Dat was na die stof weken en de vorige weken met die
acht honden over de vloer wel even aan de orde.
Met een schrobberke (een ankerke
zeggen ze in de Kempen door het anker afbeelding in de haren) speciale
tapijtenzeep, een tuinslang en uiteindelijk met de hoge drukslang ging hij het
tapijt te lijf. Dat tapijt had hij opgehangen aan een hekwerk van Heras zodat
er geen zand of slijk bij te pas kwam en het vuil er vlot kon uitlopen. En vuil
liep er uit, vooral slijk van zoveel hondenpoten die er over gepasseerd zijn.
Morgen mag ze terug in de keuken,
daar ligt ze vooral als anti-slip, want het hoofdbestuur heeft dan wel een
mooie lichte vloer voor de keuken gekozen, als er gekookt wordt is het een slibberbaan.
Ook voor de heupen van Lucy is zo n glijbaan
funest. Dat was aanvankelijk het doel van het tapijt. Ze is drie jaar geleden
meegekomen om ons eerste nestje pupjes, dat van Hera en Heros, te vrijwaren van
slechte HD waardes achteraf. Gans dat nestje, met zes stuks, is immers met Nieuwjaar
2009 mee naar hier gekomen om Nieuwjaar te vieren met de vrienden. De pups
waren toen zeven weken oud en hadden toen hun eerste buitenlandse reis al
achter de rug.
En ondertussen ligt het tapijt er nog.
Allee,morgen toch terug opnbieuw
Ghislain, een Vlaams
Brabantse boer ergens in het midden van het land, bekijkt zijn
kudde, wanneer er plots een
splinternieuwe BMW 645 cabrio stopt in een wolk van
stof.
De chauffeur, een jongeman volledig Armani gekleed, met Gucci
schoenen, Ray-Ban zonnebril en een Yves St-Laurent das, steekt z'n
hoofd door het raam en vraagt aan de boer :
"Als ik het juiste aantal van de koeien in uw kudde kan geven, krijg
ik dan een koe ?"
Hij bekijkt de man, zeer zeker een Yuppie, bekijkt dan zijn kudde die
vreedzaam staat te grazen en antwoordt kalm :
" Ja, waarom niet ?"
De Yuppie parkeert zijn wagen, neemt zijn Dell minicomputer, sluit
deze aan op zijn RAZR V3 mobiele telefoon, surft op Internet en
bereikt een NASA site en contacteert een GPS satelliet om de juiste
positie van de plaats te bekomen, geeft dan zijn coördinaten aan een
andere NASA satelliet die de sector opneemt op een ultra hoge
resolutie foto.
Dan bereikt de jongeman een Adobe digitale foto site en stuurt het
beeld naar een analysesite in Hamburg, Duitsland.
Enkele seconden later, krijgt hij een bericht op zijn Palm Pilot, die
hem zegt dat het beeld geanalyseerd is en de gegevens werden
opgeslagen. Hij bereikt dan een MS - Q S L gegevensbank verbonden met
een Excell berekeningsblad via zijn blackberry en hij ontvangt enkele
minuten later, het antwoord.
Tenslotte, drukt hij een gekleurd rapport van 15 blz. met zijn HP
laser mini-printer, wendt zich naar de boer en zegt :
"Jij hebt exact 1586 koeien."
"Correct. OK je mag één van mijn koeien kiezen", zegt Ghislain.
Hij houdt de jonge Yuppie in het oog terwijl deze één van de dieren
kiest en ziet hem geamuseerd het dier in zijn koffer leggen.
Dan zegt Ghislain tegen de jongeman :
"Zeg! Als ik je heel juist kan zeggen in welke sector je werkt, krijg
ik dan mijn koe terug ?"
De jongeman denkt een ogenblik na en zegt : "OK, waarom niet ?"
"Jij bent een lid van de Federale regering" zegt Ghislain.
"Wow ! het is juist" zegt de Yuppie, "maar hoe heb je dat kunnen
raden ?"
" Ik moest niet raden" zegt Ghislain . "Je bent hierheen gekomen
zonder dat
iemand het je heeft gevraagd. Je wilt worden betaald voor het antwoord
op een vraag die ik niet had gesteld. Jij hebt materiaal gebruikt dat
miljoenen euros kost om mij te kunnen bewijzen dat je intelligenter
bent dan ik. En je kent niks over het werk van eerlijke lui die jou je
brood laten verdienen en tenslotte. GE KENT GEEN KLOTEN VAN KOEIEN !
Ons baasje s gulzig geweest gisteren,
gulzig met de binnengelopen puppenberichten.
Gisteren een overvloed, vandaag
nikske aan kopij of hij moet het zelf verzinnen en neerpennen. Nu is dat
laatste gewoonlijk geen probleem voor hem maar het is vakantie en dan gebeurt
er zo al minder
Waar we nog geen aandacht aan hebben
gegeven deze week maar waar vaste Bas & Belle blog lezers toch mee bezig
zijn geweest is het toch wel opmerkelijke feit dat we de 300.000° blogbezoeker hebben
mogen verwelkomen. Van Louis M. onze vaste moppenleverancier weten we dat hij
op het cruciale moment aan de gezondheid aan het werken was en was gaan
wandelen. Louis meldde ons dat m 27 bezoekers achter het net gevist heeft. Wat
Louis zijn vissersprestaties zijn moeten we nog eens nakijken want met de
250.000° bezoeker zat hij er ook al zo ver naast
Jeanny W. ook al heel erg bekend op
het blog als berichten schrijver in de puppenkrant meldde dezelfde dag nog dat
zij nummer 300.002 was geweest. Ons baasje heeft dan spijtig genoeg moeten
antwoorden dat het er dicht bij was maar dat het niet mogelijk is voor hem om
iemand een klein beetje wereldberoemdte
maken. Ook eeuwige roem zit in hetzelfde schuitje, het alles of niks, spijtig
voor het baasje van onze Lennaert.
Even later kwam dan toch het bericht
dat de300.000° zich meldde. En weer is
het iemand uit onze vriendenkring (neen, er is geen gefoefel of favorietisme mee
gemoeid) Het is Karin P., die moest niet gaan werken of gaan wandelen zoals
Louis maar heeft netjes bij de PC gezeten met haar kodakske in de aanslag om
het belangrijke moment als bewijsmateriaal vast te leggen. En het is haar
gelukt !
Maaaaar Karin had niet graag haar
eigen foto in de linkerkolom van het blog Weer niks dacht het baasje bij
zichzelf maar toen heeft hij Karin voorgesteld om haar twee troetels, genaamd
Siebe en Lobke, te verheffen naar de stand van werelbekendheiden eeuwige roem .
En zo kunnen we dan aankondigen dat
er zich twee Drenten in actie zich geplaatst hebben in het rijtje bij Ute
enMonika, de twee vorige wereldberoemdheden die we respectievelijk bij stand
200.000en 250.000 eeuwige roem hebben
verschaft !
Ons baasje wilde al enkele weken foto
s van ons vier samen nemen. Voor op het blog, voor op visite kaartjes en voor
wat al niet
Hij had zich inhet hoofd gehaald van
ons vier op een baal stro te zetten waar hij dan wat foto s zou nemen. Makkelijker
gezegd dan gedaan, eerst een geschikte baal vinden !
Nu liggen er duizenden balen stro her
en der op de velden maar die zijn allemaal op stapels van wel tien hoog gestapeld
en dus zo n acht meter hoog. De rollen stro zijn dan wel niet gestapeld maar
daar moet je dan nog met vier naast elkaar kunnen zitten, en die zijn ook al
dadelijk zo, 1,20 meter hoog. Stel dat Lucy daar afspringt, je mag er niet aan denken.
Nu dacht het baasje daarstraks een
stapel te hebben gezien die binnen zijn normen lag, maar bij aankomst bleek de
minste hoogte toch ook een anderhalve meter te zijn , weer mis dus.
We hebben dan met de auto wat rond
gereden tot er plots aan de rand van een zonnebloemveld enkele verspreide balen
lagen. Ideaal zegde het baasje, alleen moesten wij ons reppen want het liep al
tegen zonsondergang.
We zijn dan maar mooi blijven zitten,
of het helemaal naar t baasje zijn zin durven we te betwijfelen. Hij is
tenslotte geen professionelehondenportrettentrekker (nogal een woord hé) maar
we hebben onze hondse best gedaan. Alleen lukte het ons baasje niet van ons
samen alle in dezelfde richting te laten kijken, en dan wel in zijn richting
ook nog.
Ja zeg, als m het zo zitten had, was
hij beter naar de filmstudio s van bvb Lassie en van Bessie gaan portretten trekken. Die werden daarvoor
betaald en wij zijn STAANDE jachthonden uit groep 7 baas. Gelieve daar een
beetje rekening mee te houden !
Een boer
rijdt op zijn tractor al slingerend door een West-Vlaams dorpje.
Hij zit in zijn cabine en zo te zien
vermaakt hij zich prima. De achter
hem rijdende agenten vinden het welletjes en besluiten om de man te laten
stoppen. Luid zingend opent de boer zijn cabine en roept:"Wat een techniek hè,
in Brussel draaien ze muziek en ik kan het hier helemaal horen!" "Ja, ongelooflijk," zegt de politieman"en in Hasselt maken ze jenever en
ik kan het hier ruiken.............
Dr. Nelly Mols, nog steeds onze steun, toeverlaat en raadgeefster.
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Even voorstellen
Begonnen als Bas & Belle blog is de hoofdrolspeler Bas noodgedwongen vervangen in de cast . Bas was de oudste met zijn vijftien jaar en toen hij overleed op 6 november ’08 stonden we in twijfel. Houden we de naam als Bas & Belle of gaan we hem aanpassen aan de actualiteit ?
In samenspraak met de lezers hebben we dan besloten het blog met dezelfde naam te laten voortbestaan als hulde aan die fijne kameraad die Bas steeds geweest is.
Nog geen week na het overlijden van Bas heeft Belle een prachtnestje gekregen met zes prachtpup’s. Vier reutjes en twee teefjes behoorden vanaf 12 november tot onze roedel.
In2008 moesten alle rashonden een naam krijgen die begon met een letter H. Zo kregen we een Hercule, Heros, Hera, Hadise, Harry en Harko. Hierbij zijn Hera en Hadise de teefjes.
Hera en Heros zijn bij ons gebleven zodat we het blog het Belle, Hera en Heros blog zouden kunnen noemen. Dat gaan we echter niet doen… Het is Bas & Belle en het blijft zo. Wat we wel gaan doen is de ondertitel aanpassen. “Dwaze belevenissen van twee prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden” gaan we aanpassen naar “drie prettig gestoorde” en dat prettig gestoord”is met die twee jonge nieuwkomers niet eens overdreven…
Ik ben Jan
