Een beetje wind, drie
druppels, en loos alarm
xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Deze morgen hadden we wat wind, een
zacht windje maar al een verademing tegenover gisteren. De wind is nadien wat
afgezwakt maar rond 14u00 kwamen er wat wolken opzetten die zich op een moment
aaneensloten tot één wolkendek.
Plots vielen er enkele druppels
het
baasje heeft, echt waar, drie hele dikke druppels gevoeld ! En toen was de
bui terug over. Hoopvol bleef het hoofdbestuur naar de wolken kijken die wel
donkerder werden maar hun vracht, als die er al was, voor oostelijker oorden
bewaard.
Loos alarm dus wat betreft een
regenbui voor de Charente, maar we zitten zo we willen nog altijd tussen dikke
muren van het huis waar de temperatuur nog altijd draaglijk is.
Nu de koers en de spelen gedaan
zijn heeft ons baasje terug zijn boek terhand genomen. Lekker fris in de
huiskamer met aan elke kant een Drent tegen hem aan en dan gewoonlijk nog
eentje op zijn voeten. Zo zit hij zijn boek het lied van de grotten te lezen.
Als één van de drie opstaat omdat ze het zelf ook te warm vinden dan staat
nummer vier wel klaar om de vrijgekomen plaats in te vullen.
Het lied der grotten is het 6° en
laatste boek uit de reeks de aardkinderen van Jean M. Auel. De vorige 5 boeken heeft het baasje telkens
in één ruk uitgelezen, met dit laatste heeft het wat langer geduurd. De zorg
voor de hondjes, het blog en het internet gooiden altijd welroet in het
leeseten. Maar nu is m ernstig bezig, 210 blzn in twee dagen kan je ongeveer
vergelijken met een misdaadroman van Pieter Aspe. Maar hier in dit turf is hij
nog maar net over het ¼ van het boek.
Het kan dus nog even warm blijven
voor hij weer niks meer te doen heeft .
Maar de regenbui
dat was duidelijk
loos alarm!
Belle & co
|