Ik ben Jan
Ik ben een man en woon in Vosselaar (B) / La Magdeleine (F) (België / Frankrijk) en mijn beroep is Technisch leraar autotechniek/carrosserieherstelling op pensioen.
Ik ben geboren op 05/09/1948 en ben nu dus 76 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Onze drie Drentsche Patrijshonden, tuinieren, klussen, auto's repatriëren voor VAB.
Ik ben sinds 1971 gehuwd met Simonne.
Sinds 1983 heb ik gans Europa doorkruist tijdens de vakanties om gestrande reizigers en hun auto's te repatriëren in opdracht van VAB. Sinds enige tijd ben ik met de depannages gestopt.
Zoeken in blog
Beoordeel dit blog
Op 02-02-2014 was Jeanny Wessels de 350.000° bezoeker van dit blog. Jeanny vertelt dat ze foto's van zichzelf niet graag heeft, maar voor eeuwige roem op dit blog wil ze samen op de foto met haar Lennaert.
Op 07-08-2012 was Karin Prince de 300.000 bezoeker van dit blog. Karin had graag een foto van haar twee troetels, Siebe & Lobke, om eeuwige roem te vergaren. Wij voldoen graag aan die wens.
Lees hier de belevenissen van vier prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden
Dit Bas & Belleblog is op deze plaats stopgezet omdat er geen foto's meer konden geplaatst worden. We zijn echter het Bas en Belleblog bis gestart. Daar kan je verder lezen onder deze link http://blog.seniorennet.be/bas_en_belleblog_bis welkom op het nieuwe adres en veel leesgenot
03-03-2012
Just in time
Just in time
Zoals we deze morgen schreven, er
dienden nog aardappelen geplant te worden voor we terugkeerden naar België. Zo
gebeurde het dat de motoculteur nog eens van stal gehaald werd. De wielen gingen
er af, en vervangen door de messen.
In geen tijd was de grond fijn
gemalen en klaar gemaakt om de patatjes te planten. Ondertussen was het
vrouwtje nog steeds bezig met de prei die we gisteren oogsten. Heros diende de
emmer met afval weer naar de composthoop dragen en deed dat weer met verve.
Het is ondanks de mechanische hulp
toch nog zwaar werk in de tuin zegt ons baasje en vooral het krom staan bij het
aardappelen planten valt het baasje zwaar.
Nadien is het baasje nog met een vol
geladen aanhanger me snoeihout van rozen, vlinderstruik en de uitgedane bomen, naar de dechetterie gereden. En toen hij daar
de aanhanger aan het lossen was begon het te regenen ! ! !
Sinds we vorige week woensdag hier
aankwamen hebben we niets anders gezien dan een blauw uitspansel. En dan,
wanneer het buitenwerk gedaan is, begint het te regenen.
Ons hoofdbestuur blijkt wel afspraken
te hebben met hierboven !
Waren destijds twee stripfiguurtjes
uit de Nero albums van Marc Sleen. Niet dat die hier zo dadelijk hier gaan
optreden op ons blog. Helemaal niet, want er zal wel een duur copyright op
rusten. Maar het schoot door t baasje zn hoofd toen hij er aan dacht wat er
vandaag op het programma staat.
Petatjes , patatjes of aardappelen
planten, dat is wat er vandaag op het programma staat. Twee soorten heeft ons
baasje zich eergisteren aangeschaft in het tuincentrum, om klaar te zijn
wanneer hij met de rest klaar is.
En dat is sinds gisterenavond dus zo
ver. De preien, de laatste sporen van vorig jaar inde groentetuin, zijn sinds gisteren uitgedaan
en verhuizen vandaag naar de diepvries.
Hoogste tijd dus om aardappelen te
planten, het is nog wel vroeg op het jaar en er bestaat nog wel kans op
nachtvorst maar ons baasje neemt toch het risico. Het is dat of niets zegt hij.
Vermits we volgende week dinsdag al terug afzakken naar België , en er voor
einde mei geen terugkeer is voorzien wegens de komst van Heras pupjes, dient
het wel deze week nog te gebeuren.
Het voordeel is dan wel, dat wanneer t
baasjes gok lukt, er niet te lang meer dient te worden gewacht op het rooien
van de aardappelen. De tijd dat de Bintjes en de Rosabelle patatjes nodig
hebben komt in grote lijnen overeen met de tijd dat we niet hier zijn in La
Magdeleine.
Nu maar zien wat het gaat worden
deze gok is in elk geval goedkoper als gokken op de lotto ! En de winstkansen
zijn ontelbare malen groter, hoewel het vrij zeker niet de grote pot zal zijn,
onze patatten winst
Buiten rusten en gaan wandelen zijn
er aan ons niet veel eisen gesteld geweest vandaag. We hebben dan ook niet veel
meer dan dat uitgespookt, het was er veel te mooi weer voor. Hoewel het mooie
weer pas na de middag begon toen de zon door de mist priemde.
De baasjes hadden blijkbaar wel van
hun energie flesje gedronken. Terwijl het vrouwtje de voortuin nog maar eens
onkruidvrij heeft gemaakt, heeft het baasje de laatste groente van het jaar
2011 geoogst.
Dat was dan de prei en die is zoals
bekend wintervast , de oogst viel zelfs erg goed mee voor wat er nog in de tuin
was achter gebleven. Daar zal van moeten ingevroren worden, want dat kan ons
hoofdbestuur niet meer opeten in de paar dagen die ons hier nog resten dit
verlof.
Dinsdag, ten laatste woensdagmorgen
heel vroeg gaat het terug richting noorden, naar Vosselaar toe. Daar heeft het
baasje woensdag avond nog een infovergadering met de jachthonden opleiding van
JacOrion-Kempen. Zie ook op de volgende link !
Daar gaat m eind van de maand met
Heros trainen, dat in navolging van de training die hij samen met Hera deed het
afgelopen jaar. Maar vermits de toestand van Hera er niet op gaat verbeteren
qua beweeglijkheid met al die puppeltjes in haar buik gaat het baasje nu Hros
zijn jachtaanleg eens uittesten . Jullie gaan er nog over lezen, positief of
minder positief, maar zeker nooit negatief. Zo zitten we niet in mekaar. Het
moet hoofdzakelijk plezant blijven voor Heros en voor de baas. Zo niet zal t
rap gedaan zijn zegt het hoofdbestuur !
Een
stel stoer uitziende groep motorrijders waren aan het rijden toen ze een meisje
zagen dat op het punt stond van een brug af te springen en ze stopten.
De
leider, een grote bebaarde man, stapt van zijn motor en zegt: "Wat ben je
aan het doen?"
"Ik
ga zelfmoord plegen" zegt ze.
Omdat hij niet overgevoelig wil overkomen, wilde hij toch deze gelegenheid niet
missen en dus vroeg hij..
"Wel, waarom geef je me geen kus voordat je springt?"
En ze doet het... en het was een lange, intensieve kus..
Nadat ze waren uitgezoend zei de motorrijder: "Wow, dat was de beste kus
die ik ooit gehad heb.
Je gooit een waarlijk talent weg. Je zou beroemd kunnen zijn. Waarom ga je
zelfmoord plegen?"
"Mijn
ouders willen niet dat ik me als een meisje kleed......"
En het komt door de opwarming van de
aarde. Niet de opwarming van de aarde zoals Al Gore het in de aandacht bracht,
maar door de temperaturen van de laatste dagen in de Charente. Nu is 24° C ook voor de Charente warm op 1
maart.
We konden het dan ook voorzien dat na
een warme dag en een heldere nacht, we vandaag zouden wakker worden ingedekt
door een flinke laag mist. Nu is het niet zo dat we gaan verloren lopen in de
mist, het einde van de tuin is nog vlot te zien, maar het verkeer kan er toch
wel hinder van hebben.
Toen het baasje gisteren voormiddag
om een krant en brood naar Villefagnan reed ontmoette hij aan de rand van het
gehucht de nieuwste buurman Dave, uiteraard eentje van over t water. Die was
zijn Sophie, hun Duitse Herder(in) aan het uitlaten. Dat doet m elke morgen,
maar gisteren deed hij dat de eerste maal dit jaar in short en T-shirt!
Een blik op het dashbord van de auto
vertelde het baasje dat de buitentemperatuur toen te 8u308°C
bedroeg Dan zijn er volgens ons baasje
maar twee mogelijkheden Ofwel is Dave nogal heet gebakerd, of zijn normale
kleren zijn in de was Of is dat normaal de gewoonte bij +8° C in Engeland, van in short
te lopen ?
Hij zal het vandaag wel niet doen, de
thermometer gaf daarjuist om 8u00 maar 4° C aan. Hopelijk is de zon sterk
genoeg om zo rond 10u00 de mist op te lossen en terug een mooie blauw
uitspansel te voorschijn te toveren Wait and see zeggen we dan .
Met 24° C op de thermometer is het
werkelijk prachtig weer om bezig te zijn in de tuin. Ook wij drie zijn aan de
slag gegaan om de baasjes te helpen op de koer en in de tuin. Heros is het
actiefst geweest, het is al lang bekend dat hij het zware werk niet schuwt en
met alles wil dragen wat de baasjes aan gerief kunnen gebruiken.
Dat hij soms wel eens op de loop gaat
met zaken die onze baasjes voor zich hadden gereed gezet is louter een
bijkomstigheid Dat hij de emmer met keukenafval graag naar de composthoop
draagt is al bekend van vorig jaar. Toen kreeg hij zelfs zijn eigen emmer met zn
naam op.
Daarstraks wou hij helpen met de
gieter. Een volle gieter is hem wel wat zwaar om dragen maar de gieter naar de
kraan dragen is wat hij graag doet.
Ook is er vandaag voor de eerste maal
dit jaar het gazon gekortwiekt. Het baasje zijn nieuwe Husq startte van de
eerste maal na meer dan 3 maanden inactiviteit. Na een uurtje of twee keken we
terug over een vlekkeloos pelouske zoals ons baasje zijn Frans gazonnetje
noemt. Belle en Hera waren vandaag vrij van dienst.
Ons baasje heeft de indruk dat je het
meer en meer aan Hera begint te zien dat ze drachtig is. Ook Heros zoekt nu
meer aanhang bij het baasje nu Hera duidelijk maakt dat ze niet de ganse dag
wil spelen, zij slaapt ook veel en dat is goed zet het baasje over zijn kleine
meid
Het gaat hier wel degelijk over ons
trio, B, H & H die ons baasje tijdelijk de drie Idéfixen heeft genoemd.
Niet dat ze Romeinen opjagen, dat
zijn niet meer de huidige bezetters. Tegenwoordig zijn het meer mensen die
rijden met een strijdwagen met het stuur aan de verkeerde kant, en deze komen
van over t water. Maar dat terzijde.
Ons baasje gaat zich ook geen twee
vlechtjes laten groeien zoals het baasje van Idéfix de grote dikke (neen ik ben
niet dik) Obelix.
De gelijkenis zit m in het voedsel
dat ons trio en Idéfix delen. Sinds enkele dagen eten Belle, Hera en Heros
everzwijn ! Niet in dezelfde hoeveelheden als er in de boeken van Asterix en
Obelix verzwolgen worden maar wel enig en echt everzwijn !
Dat zit zo Ons baasje hoorde van
zijn kameraad Luc dat hij dit jaar een overvloed aan evers had geschoten. Soms
wel twee everzwijnen met één kogel ! ! ! (Maar dat zal wel jagerslatijn geweest
zijn)
Zo tussen twee verhaaltjes in, vroeg
ons baasje wat er met het afsnijsel van de botten gebeurde Dat ging normaal
samen met de botten de container in, maar sinds kort heeft het een nieuwe
bestemming. Ons baasje kookt de botten af en het vlees dat hij daar afsnijd
komt bij ons in de diepvriezer voor ons, de drie Idéfixjes En er zat nog veel
vlees aan de ribbetjes.
En of dat lekker is. Ons baasje
vreest voor beschadiging van de bodem van onze kommen, zo erg worden de bodems
afgelikt. Dat komt uiteraard omdat wij ook het kookvocht, bouillon noemt ons
baasje dat, in onze kommen krijgen. En lekker dat het allemaal is !
Wij hebben voorlopig de wonderdrank
van Asterix niet nodig. Ons energiedrankje geeft ook vleugels, maar komt wel
uit de kookpotten van ons hoofdbestuur, en niet uit een blauw blikje .
Halfweg is ons baasje zijn kleine
meid in haar dracht. Vier en een halve week is het geleden dat we bij Cartouche
waren. En laat negen weken een volledige dracht zijn bij een hond, dan zijn we
inderdaad halfweg.
En je begint het er stilaan aan te
merken aan haar ranke figuurtje. Ze slaapt meer als normaal, ze eet goed en als
we gaan wandelen is het net een raket met superbrandstof.
Het is ons Hera, altijd al een
specialleke geweest, het speelmaatje en onafscheidelijke van Heros, maar die
Heros de stuipen op het lijf kan jagen als het haar niet zint. Die staat er dan
beduusd naar te kijken en je ziet hem dan denken vrouwen hé!
Nog vier weken en een half te gaan en
ons hoofdbestuur gaat op 30/31 maart weer een zenuwslopend weekend tegemoet.
Maar ze kunnen weer gerust beroep doen op hun grote toeverlaat de one and
only dr. Nelly.
De eerste periode is alles goed
gegaan en we weten dat Hera heeft opgenomen en werkelijk pupjes draagt. We
blijven duimen voor onze kleine meid en als ze weer eens bij t baasje komt om
gestreeld te worden dan doet ons baasje er nog een schepje bovenop. En wees
maar zeker dat ze ten volle van geniet van de extra aandacht.
Gisteren zijn wij de baasjes gaan
waarschuwen voor een dreigend gevaar. Dat dachten we althans want het maakte
een raar lawaai en het vloog en er zat geen motor of schroef aan vast !
Het waren twee grote Vs die kwamen
overgevlogen en die heel veel raar lawaai maakten.
Toen t baasje, die in de schuur
bezig was, kwam kijken was zijn opmerking dat zijn de kraanvogels die
terugkeren van wintersport in t zuiden .
Ja, dat hadden we met minder hulp ook
zelf wel kunnen verzinnen.
Eind vorige week waren het
kievitenwaar we op gejaagd hebben . Die
zaten hier op onze akkers hun buik vol te eten . Om nadien naar België en
Nederland in de weiden te gaan broeden. Dat kunnen ze nu veiliger, nu de
koningin in Nederland het al verschillende jaren niet meer op prijs stelt dat
men de eerste gevonden Kieviteieren aan haar aanbied.
En dan gisteren die kraanvogels, wat
gaat het morgen weer zijn wat er overkomt op weg naar het noorden ? Niet te
vergeten, we hadden ook al een ULM die hier aan het cirkelen was. De
stuntmannen/leerlingen van de luchtmachtbasis van Chateaubernard die hier hun
aanval en onvlucht maneuvers komen oefenen. Die zijn steeds met twee, een
instructeur in zijn bromvlieg en een leerling in de andere bromvlieg. Als die
bezig zijn met stuntvliegen staan de leden van het hoofdbestuur elk met een
verrekijker naar de hemel te turen tot ze er pijn van in hun nek krijgen.
Afwachten wat het morgen zal zijn wat
er komt overgevlogen, we houden jullie op de hoogte. De krant heeft nog altijd
mooi weer tot het weekend in de aanbieding .
Half Drentenland blijkt deze week
jarig te zijn. Gisteren was ons nestje van februari 2011 jarig. Verschillende
baasjes plaatsten fotos van hun oogappel op hun blog of in een fotoalbum, of
stuurden het ons gewoon in onze mailbox.
Maar ook op het Drentenforum regende
het verjaardagsaankondigingen, Ferron, zijn zus,onze tante Lisa, Diesel,
Shanti, en dan vergeet ons baasje er waarschijnlijk nog wel enkele
Dat sommige baasjes nog gekker met
hun Drentje zijn dan onze baasjes kan je wel merken op onderstaande fotos. We
moeten wel zeggen dat er ook nog normale fotos ons bereikten. Maar hier de
bijzonderste !
Belle & co
Kyra maakt samen met Anton een geschenkje open...
Kato met haar gouden kroon, staat haar "koninklijk"...
Kiki met haar snoepjes cadeau's...
Luna met haar "oortjes", duidelijk toch dat ze jarig is...
Dag moe, nonkel Heros, tante Hera, Jan en Simonne (deel 2)
Dag moe, nonkel Heros,
tante Hera, Jan en Simonne (deel 2)
De bestemming van onze
reis 'Westendorf' (Oostenrijk) - 980 km van Minderhout. Onderweg was het niet
druk en rond 10.30 uur zagen mijn baasjes de eerste punten, die ze herkenden.
Een tankstation waar ze vroeger al eens getankt hadden, de wegwijzer van de
Alpenrosebahn en natuurlijk de kerktoren van Westendorf. Omdat we nog wat vroeg
waren om naar het appartement te gaan, parkeerden ze de auto maar aan de
oefenpiste en was het eindelijk tijd om de benen en pootjes te strekken.
Jongens toch wat ik daar zag, deed mijn Drentehartje onmiddellijk sneller slaan
... 1 grote witte vlakte lag aan mijn poten, klaar om in te rennen en springen.
Ik maakte er ook onmiddellijk een vriendinnetje, dat ik de volgende dagen nog
regelmatig zou terugzien. Ook met de vrienden van de baasjes, die er waren kon
ik het supergoed vinden ... ach ja, ik ben dan ook schattig en lief he (en
neen, dat is geen eigen lof, dat zeggen ze altijd als ze me aaien dus ...).
Het appartement was klein maar gezellig. Groot genoeg voor ons 3-en en had een
mooie Luminatorbank. Het was wel wat grappig dat mijn baasjes mijn mand hadden
meegenomen. In die mand hebben alleen mijn knuffels gelegen want de bank lag
veel beter dan mijn mand.
Het weer was dan weer niet zo best. Dagen heeft het gesneeuwd waardoor mijn
baasjes niet al te vaak konden gaan skieen. Maar het stond al van in het begin
vast dat ze pas in de namiddag pas zouden gaan schifahren en dat ze in de
voormiddag met mij zouden gaan wandelen.
En joenges wat hebben we gewandeld, bergop bergaf door de snee, op ijzige
vlakten. Het kon niet gekker, hoger of glibberiger geweest zijn. Maar mooi en
overal dat witte tapijt waar ik zo graag in speel.
Die schoenen zijn wel een hebbedingetje onder ons pubers hoor. Geen vettige
poten of ijsbolletjes maar warme poten met die schoenen. Mijn baasjes deden ze
niet aan op de weg maar wel als ik ging rausen in de schnee.
Aan de skipiste ben ik wel geweest. Op latten hebben ze mij nog niet gezet ...
alhoewel ze wel zouden durven hoor. Door al dat gewandel was ik in de namiddag
stikkapot en konden de baasjes met een gerust hart hun latten aanbinden om naar
beneden te zoeven ... en vallen.
Achter ons appartement lag een wei waar ik dan 's avonds nog wat mocht
ravotten.
Ik ben zo braaf geweest dat de baasjes onmiddellijk hetzelfde appartement
vastgelegd hebben voor volgend jaar. Een paar kilometer van het centrum in
opperste rust. Meer moet dat niet zijn.
Ik kijk al uit naar volgend jaar.
O ja, de apres-skibar heb ik ook nog niet langs de binnenkant gezien. Baasjes
zeggen dat ik daarvoor nog te jong ben ... mss volgend jaar want dan ben ik nog
een jaartje ouder.
Zo belofte maakt schuld en wat in het vat zit verzuurd niet.
Viel Spass in La Magdeleine. En hopelijk zit daar bij jullie alles snor.
Moe, zorg je wel een beetje goed voor tante Hera want ik kijk al uit naar dat
nieuwe Drentenestje...
Dag moe, nonkel Heros, tante Hera, Jan en Simonne (deel 1)
Dag
moe, nonkel Heros, tante Hera, Jan en Simonne,
Ze zijn hier helemaal
gek geworden die 2 baasjes van mij. Ik kan er eigenlijk niet zo goed bij met
mijn jonge Drenteverstand maar vanmorgen toen ik opstond, stond er mij iets
heel leuk te wachten. Baasjes hadden namelijk slingers en zo aan mijn mand
gehangen. wist ik veel dat ze zoveel energie zouden steken in mijn
ver-jaar-dag.
Nu moesten ze wel allebei gaan werken. Ze moesten dus ook ook gigantisch vroeg
vertrekken zodat er dus om 5.30 uur al een 'welklinkende' happy birthday to joe
klonk hier in Lesswood...en dan stond er 'in de wei nog een koe'. Ik snap het
allemaal niet zo helemaal maar ik kreeg een doos vol koekjes en wat benen, die
ik zo graag lust dus dat ver-jaar-en mag wel elke dag gebeuren.
Momenteel lig ik na een lange wandeling rustig op mijn mat wat te tokkelen op
de laptop. Want baasjes zijn net een lange wandeling gaan maken met mij dus ...
Ik wou jullie ook nog wat vertellen van mijn belevenissen in Tirolerland want
daar was ik nog niet helemaal aan toe geraakt. Ja ook Drentepubers hebben een
hardstikke druk leven gevuld met slapen, slapen, slapen, trainen, wandelen en
de baasjes de duvel aandoen.
Ik ben op vakantie geweest naar een groot sneeuwland met hoge bergen.
En zoals ik al zei mijn baasjes zijn hardstikke gek ... van mij dat hebben
jullie al kunnen merken de laatste keer ik bij jullie was. Met mijn blitse jas
en formitastische schoenen, werd wandelen in Oostenrijk dan ook een koud (of is
het nu een warm) kunstje.
Alleen ligt dat sneeuwland een beetje ver bij ons vandaan en moet ik natuurlijk
ook eerst mee met een ding op 4 wielen waar ik eigenlijk nog steeds niet zo
graag in zit. Maar ook dat is hardstikke goed gegaan. Ik word echt een flinke
meid (dicit baasjes).
Komt
een man bij de dokter en vraagt hem, kunt u me effe na kijken.
De dokter zegt kleedt u zich maar uit.
Als
de man zijn onderbroek uittrekt,
kijkt de dokter en zegt wat is dat nou een platte lul? (Bever-staart)
Nou
zegt de man zal het eventjes uitleggen, als we met een paar vrienden naar de
kroeg
gaan worden we een beetje tipsy, dan leggen we ons geslachtsdeel op de bar
en dan fluit de barman, en wie hem het laatste wegtrekt, krijgt een klap met
de hamer en ik ben wel eens de laatste.
De
dokter kijkt nog eens en zegt maar daar kan ik niks meer aan doen.
De
man zegt maar daar kom ik niet voor
maar waarvoor dan zegt de dokter?
Ik
kom voor mijn oren want ik hoor het fluitje niet!
Negen pupjes of pubers moeten we
vandaag feliciteren met hun eerste verjaardag !
Vorig jaar, op zondagmorgen 27
februari 2011 te 5u45 kwam het eerste pupje van de negen kennis maken met de
grote wereld. Dit pupje is later de wereld ingestapt als Kibbels. Te 11u15 kwam
de negende en laatste ter wereld.
Gans die tijd was het hoogspanning
ten huize Faes want we wisten wel dat het er meer gingen zijn dan in het eerste
nestje maar negen pups was toch wel een hele hoop
En zo kunnen we vandaag Kiki, Kiet,
Kyra-Belle, Kyra-Luna, Kona , Kato, Kwispel, Kody, en Kibbels een heel mooie
eerste verjaardag wensen. Dat is ook weer eens wat anders dan de elf maal dat
we hen een vermaanddag hebben gewenst. Vandaag is het hun eerste echte
verjaarsdag en we hopen dat we dat nog jaren kunnen doen op 27 februari.
Aan de baasjes van het negental geven
we vandaag de opdracht van hun oogappel maar eens heel goed te verwennen, een
lange wandeling of mee mogen naar de petshop is zowat het minste zegt ons
baasje!
Voor de baasjes heb ik Belle, nog een
dikke natte lik, voor een gans jaar mijn pupjes het beste van het beste gegeven
te hebben. Het zijn alle mooie gezonde pubers geworden. We hopen ze nog
dikwijls te ontmoeten bij hen thuis of bij ons in Vosselaar of La Magdeleine.
Misschien komen ze wel alle negen
naar de jaarlijkse clubmatch van de Drentenvereniging op 25 augustus.
En voor de pupjes nog een heel fijne
verjaardag.
Belle & co
De eerste "lunch", allen samen thuis bij "ons moe"
Zeven weken later, wachtend op de lunch van het hoofdbestuur...
Het zag er deze morgen niet naar uit
dat het zon mooie dag ging worden. De dag kondigde zich grijs maar droog aan.
Kort voor de middag brak de zon door de wolken en die hebben binnen de kortste
tijd hun biezen gepakt, we hebben ze na de middag niet meer gezien.
Voor het hoofdbestuur was dat het
moment om het tuingerei terug boven te halen en de rest van de struikjes nog te
planten die nog restte toen ons bezoek gisteren arriveerde.
Er staan nu 3 braamstruiken, 3 rode
aalbessen en 3 bosbessen struikjes hun best te doen om groot te worden en heel
lekkere besjes voort te brengen.
Ook een groot aantal rozen hier in de
tuin hadden nog een laatste snoeibeurt nodig. Voor de winter heeft het vrouwtje
zich al gekweten van de meeste struikrozen, maar de hoge klimrozen is baasjes
werk . Dat is werk op de ladder en daar past het vrouwtje voor.
Enkele uren later, en enkele
kwetsuren rijker van de scherpe doornen, ligt er achter het baasje een volle
kruiwagen stekelig hout dat zich alleen nog laat behandelen met een riek.
Als alle rozenstruiken zijn gesnoeid
gaat het eind van de week richting déchetterie. Zeg maar containerpark, met die
stekelige boel. Heel vroeger, toen de bazen nog helemaal geen groene vingers
hadden kwamen die takken nog wel eens op de composthoop terecht. Tot het
hoofdbestuur merkte dat het jaren duurt vooraleer die takken zijn
gecomposteerd. Sinds toen gaan ze de brandstapel op, of naar het containerpark.
Dit jaar gaat het waarschijnlijk de laatste richting uit.
Het baasje was zo straf bezig geweest
dat hij zelfs de aankomst van de wielerkoers Kuurne-Brussel-Kuurne heeft
gemist. Gelukkig hebben we hem er nog aan kunnen herinneren dat we nog een
wandeling te goed hadden !
Lina, een kleuter van vier, mag bij haar
grootouders gaan logeren. Samen
duiken ze in het grote bed Lina mag dus tussen oma en opa slapen. Als ze in bed liggen voelt Lina aan de buik van
opa. - Is dat hier van karton ? vraagt zij. - Neen antwoord opa, dat is mijn pyjama, en
daaronder zit mijn buik. Even later legt Lina haar handje op de buik van
oma, - Oma is dat hier van karton ? vraagt zij. - Maar nee lieverd, dat is mijn slaapkleed, en
daaronder zit mijn buik. Waarom vraag je dat ? - Omdat mama zei dat ik tussen twee oude dozen zou
moeten slapen.
L.M.
Louis meldt:
Alle overeenkomsten blijken
louter toevallig te zijn
Dr. Nelly Mols, nog steeds onze steun, toeverlaat en raadgeefster.
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Even voorstellen
Begonnen als Bas & Belle blog is de hoofdrolspeler Bas noodgedwongen vervangen in de cast . Bas was de oudste met zijn vijftien jaar en toen hij overleed op 6 november ’08 stonden we in twijfel. Houden we de naam als Bas & Belle of gaan we hem aanpassen aan de actualiteit ?
In samenspraak met de lezers hebben we dan besloten het blog met dezelfde naam te laten voortbestaan als hulde aan die fijne kameraad die Bas steeds geweest is.
Nog geen week na het overlijden van Bas heeft Belle een prachtnestje gekregen met zes prachtpup’s. Vier reutjes en twee teefjes behoorden vanaf 12 november tot onze roedel.
In2008 moesten alle rashonden een naam krijgen die begon met een letter H. Zo kregen we een Hercule, Heros, Hera, Hadise, Harry en Harko. Hierbij zijn Hera en Hadise de teefjes.
Hera en Heros zijn bij ons gebleven zodat we het blog het Belle, Hera en Heros blog zouden kunnen noemen. Dat gaan we echter niet doen… Het is Bas & Belle en het blijft zo. Wat we wel gaan doen is de ondertitel aanpassen. “Dwaze belevenissen van twee prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden” gaan we aanpassen naar “drie prettig gestoorde” en dat prettig gestoord”is met die twee jonge nieuwkomers niet eens overdreven…
Ik ben Jan
