Ik ben Jan
Ik ben een man en woon in Vosselaar (B) / La Magdeleine (F) (België / Frankrijk) en mijn beroep is Technisch leraar autotechniek/carrosserieherstelling op pensioen.
Ik ben geboren op 05/09/1948 en ben nu dus 76 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Onze drie Drentsche Patrijshonden, tuinieren, klussen, auto's repatriëren voor VAB.
Ik ben sinds 1971 gehuwd met Simonne.
Sinds 1983 heb ik gans Europa doorkruist tijdens de vakanties om gestrande reizigers en hun auto's te repatriëren in opdracht van VAB. Sinds enige tijd ben ik met de depannages gestopt.
Zoeken in blog
Beoordeel dit blog
Op 02-02-2014 was Jeanny Wessels de 350.000° bezoeker van dit blog. Jeanny vertelt dat ze foto's van zichzelf niet graag heeft, maar voor eeuwige roem op dit blog wil ze samen op de foto met haar Lennaert.
Op 07-08-2012 was Karin Prince de 300.000 bezoeker van dit blog. Karin had graag een foto van haar twee troetels, Siebe & Lobke, om eeuwige roem te vergaren. Wij voldoen graag aan die wens.
Lees hier de belevenissen van vier prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden
Dit Bas & Belleblog is op deze plaats stopgezet omdat er geen foto's meer konden geplaatst worden. We zijn echter het Bas en Belleblog bis gestart. Daar kan je verder lezen onder deze link http://blog.seniorennet.be/bas_en_belleblog_bis welkom op het nieuwe adres en veel leesgenot
01-03-2012
Beste vrienden,
Beste vrienden,
Vergeet niet dat:
Het aperitief werd
uitgevonden voor de mannen
Om de vrouwen de
tijd te geven om de tafel te dekken
En het digestif
werd ook voor de mannen uitgevonden
Het gaat hier wel degelijk over ons
trio, B, H & H die ons baasje tijdelijk de drie Idéfixen heeft genoemd.
Niet dat ze Romeinen opjagen, dat
zijn niet meer de huidige bezetters. Tegenwoordig zijn het meer mensen die
rijden met een strijdwagen met het stuur aan de verkeerde kant, en deze komen
van over t water. Maar dat terzijde.
Ons baasje gaat zich ook geen twee
vlechtjes laten groeien zoals het baasje van Idéfix de grote dikke (neen ik ben
niet dik) Obelix.
De gelijkenis zit m in het voedsel
dat ons trio en Idéfix delen. Sinds enkele dagen eten Belle, Hera en Heros
everzwijn ! Niet in dezelfde hoeveelheden als er in de boeken van Asterix en
Obelix verzwolgen worden maar wel enig en echt everzwijn !
Dat zit zo Ons baasje hoorde van
zijn kameraad Luc dat hij dit jaar een overvloed aan evers had geschoten. Soms
wel twee everzwijnen met één kogel ! ! ! (Maar dat zal wel jagerslatijn geweest
zijn)
Zo tussen twee verhaaltjes in, vroeg
ons baasje wat er met het afsnijsel van de botten gebeurde Dat ging normaal
samen met de botten de container in, maar sinds kort heeft het een nieuwe
bestemming. Ons baasje kookt de botten af en het vlees dat hij daar afsnijd
komt bij ons in de diepvriezer voor ons, de drie Idéfixjes En er zat nog veel
vlees aan de ribbetjes.
En of dat lekker is. Ons baasje
vreest voor beschadiging van de bodem van onze kommen, zo erg worden de bodems
afgelikt. Dat komt uiteraard omdat wij ook het kookvocht, bouillon noemt ons
baasje dat, in onze kommen krijgen. En lekker dat het allemaal is !
Wij hebben voorlopig de wonderdrank
van Asterix niet nodig. Ons energiedrankje geeft ook vleugels, maar komt wel
uit de kookpotten van ons hoofdbestuur, en niet uit een blauw blikje .
Halfweg is ons baasje zijn kleine
meid in haar dracht. Vier en een halve week is het geleden dat we bij Cartouche
waren. En laat negen weken een volledige dracht zijn bij een hond, dan zijn we
inderdaad halfweg.
En je begint het er stilaan aan te
merken aan haar ranke figuurtje. Ze slaapt meer als normaal, ze eet goed en als
we gaan wandelen is het net een raket met superbrandstof.
Het is ons Hera, altijd al een
specialleke geweest, het speelmaatje en onafscheidelijke van Heros, maar die
Heros de stuipen op het lijf kan jagen als het haar niet zint. Die staat er dan
beduusd naar te kijken en je ziet hem dan denken vrouwen hé!
Nog vier weken en een half te gaan en
ons hoofdbestuur gaat op 30/31 maart weer een zenuwslopend weekend tegemoet.
Maar ze kunnen weer gerust beroep doen op hun grote toeverlaat de one and
only dr. Nelly.
De eerste periode is alles goed
gegaan en we weten dat Hera heeft opgenomen en werkelijk pupjes draagt. We
blijven duimen voor onze kleine meid en als ze weer eens bij t baasje komt om
gestreeld te worden dan doet ons baasje er nog een schepje bovenop. En wees
maar zeker dat ze ten volle van geniet van de extra aandacht.
Gisteren zijn wij de baasjes gaan
waarschuwen voor een dreigend gevaar. Dat dachten we althans want het maakte
een raar lawaai en het vloog en er zat geen motor of schroef aan vast !
Het waren twee grote Vs die kwamen
overgevlogen en die heel veel raar lawaai maakten.
Toen t baasje, die in de schuur
bezig was, kwam kijken was zijn opmerking dat zijn de kraanvogels die
terugkeren van wintersport in t zuiden .
Ja, dat hadden we met minder hulp ook
zelf wel kunnen verzinnen.
Eind vorige week waren het
kievitenwaar we op gejaagd hebben . Die
zaten hier op onze akkers hun buik vol te eten . Om nadien naar België en
Nederland in de weiden te gaan broeden. Dat kunnen ze nu veiliger, nu de
koningin in Nederland het al verschillende jaren niet meer op prijs stelt dat
men de eerste gevonden Kieviteieren aan haar aanbied.
En dan gisteren die kraanvogels, wat
gaat het morgen weer zijn wat er overkomt op weg naar het noorden ? Niet te
vergeten, we hadden ook al een ULM die hier aan het cirkelen was. De
stuntmannen/leerlingen van de luchtmachtbasis van Chateaubernard die hier hun
aanval en onvlucht maneuvers komen oefenen. Die zijn steeds met twee, een
instructeur in zijn bromvlieg en een leerling in de andere bromvlieg. Als die
bezig zijn met stuntvliegen staan de leden van het hoofdbestuur elk met een
verrekijker naar de hemel te turen tot ze er pijn van in hun nek krijgen.
Afwachten wat het morgen zal zijn wat
er komt overgevlogen, we houden jullie op de hoogte. De krant heeft nog altijd
mooi weer tot het weekend in de aanbieding .
Half Drentenland blijkt deze week
jarig te zijn. Gisteren was ons nestje van februari 2011 jarig. Verschillende
baasjes plaatsten fotos van hun oogappel op hun blog of in een fotoalbum, of
stuurden het ons gewoon in onze mailbox.
Maar ook op het Drentenforum regende
het verjaardagsaankondigingen, Ferron, zijn zus,onze tante Lisa, Diesel,
Shanti, en dan vergeet ons baasje er waarschijnlijk nog wel enkele
Dat sommige baasjes nog gekker met
hun Drentje zijn dan onze baasjes kan je wel merken op onderstaande fotos. We
moeten wel zeggen dat er ook nog normale fotos ons bereikten. Maar hier de
bijzonderste !
Belle & co
Kyra maakt samen met Anton een geschenkje open...
Kato met haar gouden kroon, staat haar "koninklijk"...
Kiki met haar snoepjes cadeau's...
Luna met haar "oortjes", duidelijk toch dat ze jarig is...
Dag moe, nonkel Heros, tante Hera, Jan en Simonne (deel 2)
Dag moe, nonkel Heros,
tante Hera, Jan en Simonne (deel 2)
De bestemming van onze
reis 'Westendorf' (Oostenrijk) - 980 km van Minderhout. Onderweg was het niet
druk en rond 10.30 uur zagen mijn baasjes de eerste punten, die ze herkenden.
Een tankstation waar ze vroeger al eens getankt hadden, de wegwijzer van de
Alpenrosebahn en natuurlijk de kerktoren van Westendorf. Omdat we nog wat vroeg
waren om naar het appartement te gaan, parkeerden ze de auto maar aan de
oefenpiste en was het eindelijk tijd om de benen en pootjes te strekken.
Jongens toch wat ik daar zag, deed mijn Drentehartje onmiddellijk sneller slaan
... 1 grote witte vlakte lag aan mijn poten, klaar om in te rennen en springen.
Ik maakte er ook onmiddellijk een vriendinnetje, dat ik de volgende dagen nog
regelmatig zou terugzien. Ook met de vrienden van de baasjes, die er waren kon
ik het supergoed vinden ... ach ja, ik ben dan ook schattig en lief he (en
neen, dat is geen eigen lof, dat zeggen ze altijd als ze me aaien dus ...).
Het appartement was klein maar gezellig. Groot genoeg voor ons 3-en en had een
mooie Luminatorbank. Het was wel wat grappig dat mijn baasjes mijn mand hadden
meegenomen. In die mand hebben alleen mijn knuffels gelegen want de bank lag
veel beter dan mijn mand.
Het weer was dan weer niet zo best. Dagen heeft het gesneeuwd waardoor mijn
baasjes niet al te vaak konden gaan skieen. Maar het stond al van in het begin
vast dat ze pas in de namiddag pas zouden gaan schifahren en dat ze in de
voormiddag met mij zouden gaan wandelen.
En joenges wat hebben we gewandeld, bergop bergaf door de snee, op ijzige
vlakten. Het kon niet gekker, hoger of glibberiger geweest zijn. Maar mooi en
overal dat witte tapijt waar ik zo graag in speel.
Die schoenen zijn wel een hebbedingetje onder ons pubers hoor. Geen vettige
poten of ijsbolletjes maar warme poten met die schoenen. Mijn baasjes deden ze
niet aan op de weg maar wel als ik ging rausen in de schnee.
Aan de skipiste ben ik wel geweest. Op latten hebben ze mij nog niet gezet ...
alhoewel ze wel zouden durven hoor. Door al dat gewandel was ik in de namiddag
stikkapot en konden de baasjes met een gerust hart hun latten aanbinden om naar
beneden te zoeven ... en vallen.
Achter ons appartement lag een wei waar ik dan 's avonds nog wat mocht
ravotten.
Ik ben zo braaf geweest dat de baasjes onmiddellijk hetzelfde appartement
vastgelegd hebben voor volgend jaar. Een paar kilometer van het centrum in
opperste rust. Meer moet dat niet zijn.
Ik kijk al uit naar volgend jaar.
O ja, de apres-skibar heb ik ook nog niet langs de binnenkant gezien. Baasjes
zeggen dat ik daarvoor nog te jong ben ... mss volgend jaar want dan ben ik nog
een jaartje ouder.
Zo belofte maakt schuld en wat in het vat zit verzuurd niet.
Viel Spass in La Magdeleine. En hopelijk zit daar bij jullie alles snor.
Moe, zorg je wel een beetje goed voor tante Hera want ik kijk al uit naar dat
nieuwe Drentenestje...
Dag moe, nonkel Heros, tante Hera, Jan en Simonne (deel 1)
Dag
moe, nonkel Heros, tante Hera, Jan en Simonne,
Ze zijn hier helemaal
gek geworden die 2 baasjes van mij. Ik kan er eigenlijk niet zo goed bij met
mijn jonge Drenteverstand maar vanmorgen toen ik opstond, stond er mij iets
heel leuk te wachten. Baasjes hadden namelijk slingers en zo aan mijn mand
gehangen. wist ik veel dat ze zoveel energie zouden steken in mijn
ver-jaar-dag.
Nu moesten ze wel allebei gaan werken. Ze moesten dus ook ook gigantisch vroeg
vertrekken zodat er dus om 5.30 uur al een 'welklinkende' happy birthday to joe
klonk hier in Lesswood...en dan stond er 'in de wei nog een koe'. Ik snap het
allemaal niet zo helemaal maar ik kreeg een doos vol koekjes en wat benen, die
ik zo graag lust dus dat ver-jaar-en mag wel elke dag gebeuren.
Momenteel lig ik na een lange wandeling rustig op mijn mat wat te tokkelen op
de laptop. Want baasjes zijn net een lange wandeling gaan maken met mij dus ...
Ik wou jullie ook nog wat vertellen van mijn belevenissen in Tirolerland want
daar was ik nog niet helemaal aan toe geraakt. Ja ook Drentepubers hebben een
hardstikke druk leven gevuld met slapen, slapen, slapen, trainen, wandelen en
de baasjes de duvel aandoen.
Ik ben op vakantie geweest naar een groot sneeuwland met hoge bergen.
En zoals ik al zei mijn baasjes zijn hardstikke gek ... van mij dat hebben
jullie al kunnen merken de laatste keer ik bij jullie was. Met mijn blitse jas
en formitastische schoenen, werd wandelen in Oostenrijk dan ook een koud (of is
het nu een warm) kunstje.
Alleen ligt dat sneeuwland een beetje ver bij ons vandaan en moet ik natuurlijk
ook eerst mee met een ding op 4 wielen waar ik eigenlijk nog steeds niet zo
graag in zit. Maar ook dat is hardstikke goed gegaan. Ik word echt een flinke
meid (dicit baasjes).
Komt
een man bij de dokter en vraagt hem, kunt u me effe na kijken.
De dokter zegt kleedt u zich maar uit.
Als
de man zijn onderbroek uittrekt,
kijkt de dokter en zegt wat is dat nou een platte lul? (Bever-staart)
Nou
zegt de man zal het eventjes uitleggen, als we met een paar vrienden naar de
kroeg
gaan worden we een beetje tipsy, dan leggen we ons geslachtsdeel op de bar
en dan fluit de barman, en wie hem het laatste wegtrekt, krijgt een klap met
de hamer en ik ben wel eens de laatste.
De
dokter kijkt nog eens en zegt maar daar kan ik niks meer aan doen.
De
man zegt maar daar kom ik niet voor
maar waarvoor dan zegt de dokter?
Ik
kom voor mijn oren want ik hoor het fluitje niet!
Negen pupjes of pubers moeten we
vandaag feliciteren met hun eerste verjaardag !
Vorig jaar, op zondagmorgen 27
februari 2011 te 5u45 kwam het eerste pupje van de negen kennis maken met de
grote wereld. Dit pupje is later de wereld ingestapt als Kibbels. Te 11u15 kwam
de negende en laatste ter wereld.
Gans die tijd was het hoogspanning
ten huize Faes want we wisten wel dat het er meer gingen zijn dan in het eerste
nestje maar negen pups was toch wel een hele hoop
En zo kunnen we vandaag Kiki, Kiet,
Kyra-Belle, Kyra-Luna, Kona , Kato, Kwispel, Kody, en Kibbels een heel mooie
eerste verjaardag wensen. Dat is ook weer eens wat anders dan de elf maal dat
we hen een vermaanddag hebben gewenst. Vandaag is het hun eerste echte
verjaarsdag en we hopen dat we dat nog jaren kunnen doen op 27 februari.
Aan de baasjes van het negental geven
we vandaag de opdracht van hun oogappel maar eens heel goed te verwennen, een
lange wandeling of mee mogen naar de petshop is zowat het minste zegt ons
baasje!
Voor de baasjes heb ik Belle, nog een
dikke natte lik, voor een gans jaar mijn pupjes het beste van het beste gegeven
te hebben. Het zijn alle mooie gezonde pubers geworden. We hopen ze nog
dikwijls te ontmoeten bij hen thuis of bij ons in Vosselaar of La Magdeleine.
Misschien komen ze wel alle negen
naar de jaarlijkse clubmatch van de Drentenvereniging op 25 augustus.
En voor de pupjes nog een heel fijne
verjaardag.
Belle & co
De eerste "lunch", allen samen thuis bij "ons moe"
Zeven weken later, wachtend op de lunch van het hoofdbestuur...
Het zag er deze morgen niet naar uit
dat het zon mooie dag ging worden. De dag kondigde zich grijs maar droog aan.
Kort voor de middag brak de zon door de wolken en die hebben binnen de kortste
tijd hun biezen gepakt, we hebben ze na de middag niet meer gezien.
Voor het hoofdbestuur was dat het
moment om het tuingerei terug boven te halen en de rest van de struikjes nog te
planten die nog restte toen ons bezoek gisteren arriveerde.
Er staan nu 3 braamstruiken, 3 rode
aalbessen en 3 bosbessen struikjes hun best te doen om groot te worden en heel
lekkere besjes voort te brengen.
Ook een groot aantal rozen hier in de
tuin hadden nog een laatste snoeibeurt nodig. Voor de winter heeft het vrouwtje
zich al gekweten van de meeste struikrozen, maar de hoge klimrozen is baasjes
werk . Dat is werk op de ladder en daar past het vrouwtje voor.
Enkele uren later, en enkele
kwetsuren rijker van de scherpe doornen, ligt er achter het baasje een volle
kruiwagen stekelig hout dat zich alleen nog laat behandelen met een riek.
Als alle rozenstruiken zijn gesnoeid
gaat het eind van de week richting déchetterie. Zeg maar containerpark, met die
stekelige boel. Heel vroeger, toen de bazen nog helemaal geen groene vingers
hadden kwamen die takken nog wel eens op de composthoop terecht. Tot het
hoofdbestuur merkte dat het jaren duurt vooraleer die takken zijn
gecomposteerd. Sinds toen gaan ze de brandstapel op, of naar het containerpark.
Dit jaar gaat het waarschijnlijk de laatste richting uit.
Het baasje was zo straf bezig geweest
dat hij zelfs de aankomst van de wielerkoers Kuurne-Brussel-Kuurne heeft
gemist. Gelukkig hebben we hem er nog aan kunnen herinneren dat we nog een
wandeling te goed hadden !
Lina, een kleuter van vier, mag bij haar
grootouders gaan logeren. Samen
duiken ze in het grote bed Lina mag dus tussen oma en opa slapen. Als ze in bed liggen voelt Lina aan de buik van
opa. - Is dat hier van karton ? vraagt zij. - Neen antwoord opa, dat is mijn pyjama, en
daaronder zit mijn buik. Even later legt Lina haar handje op de buik van
oma, - Oma is dat hier van karton ? vraagt zij. - Maar nee lieverd, dat is mijn slaapkleed, en
daaronder zit mijn buik. Waarom vraag je dat ? - Omdat mama zei dat ik tussen twee oude dozen zou
moeten slapen.
L.M.
Louis meldt:
Alle overeenkomsten blijken
louter toevallig te zijn
Is de kogel door de kerk, of beter,
staan de bulldozers in het veld ! Meer dan tien jaar is het zeker geleden. Het
was in het prille begin dat we hier in La Magdeleine ons boerderijtje hadden gekocht
dat de kranten begonnen te schrijven over de aanleg van de LGV in de Charente.
En daar staat LGV voor Ligne à Grande Vitesse met andere woorden de spoorbaan
om de TGV over te laten rijden.
Nu rijd hier al sinds (jonge)
mensenheugenis een TGV van Parijs naar Bordeaux maar die gebruikt vanaf Tours
tot Bordeaux de oude lijn, waar vroeger de sneltrein over reed en die de TGV
nu nog altijd moet delen met vrachttreinen.
Men ging dus beginnen met een aparte
lijn voor de TGV waar die ook de snelheden zou kunnen halen waarvoor hij
gemaakt is, namelijk sneller rijden dan 350 km/u.
Dat de aanleg een en ander zou teweeg
brengen voor de streek spreekt vanzelf. Het verschil voor onszelf is dat de
lijn hier op een twee kilometer afstand zal langskomen. Een prachtig gelegen gîte,
van een bevriende Engelsman, lag in het traject en is sinds begin van vorig
jaar onteigend en ligt er sindsdien te verkommeren wegens verlaten door de
bewoners. Een woning in Charmé, die wij bezochten met de dame van het Immo
kantoor langs wie wij onze woning kochten valt ook in het LGV traject. Wij
hebben dus geluk gehad.
De Charente Libre meldde gisteren dat
de archeologische opzoekingen ten einde zijn en dat de machines hun gang kunnen
gaan. Een begin zal gemaakt worden met de verkorting langs Angoulême. Nu stopt
de TGV in het station in het centrum van onze departement hoofdstad, maar in de
toekomst gaat hij er in highspeed nevenaf. Stoppen zal de trein nog wel in
Angoulême maar t zal waarschijnlijk op een andere plaats zijn.
En wat heeft dat allemaal als
voordeel voor de reiziger ? Het traject Parijs Bordeaux zal met meer dan een
half uur worden ingekort !
Het was mooi weer vandaag en het
speelde door het bloed van ons trio. Zelfs drachtige Hera deed me met de zotte
kuren van haar broer. Die was duidelijk met wat anders bezig dan met pupjes
maken !
Belle deed niet anders dan zich
rollen in de tuin, net alsof ze de winter uit haar vacht wilde schuren. Later deed
ze dat ook nog tijdens de wandeling in de wegberm, maar dat hebben we achteraf
wel geroken. Waar ze had in gerold was een raadsel, maar de geur van rotte vis
kwam dicht in de buurt.
Vermits we deze namiddag bezoek
hadden heeft het baasje dat opgelost zoals men op het Drentenforum met zulke
vetlappen doet Giorgio Armani kwam daar helpen om de hond een andere stank te
geven. Hier was het Yves St Laurent me de Fahrenheit eau de toilette van t
baasje die hier een andere geur liet waaien.
Vandaag hebben we struikjes geplant
die in de maanden juli en augustus fruit moet geven voor ons baasjes favoriete
saus voor op ijs. Coulis van rood fruit heet dat in restaurant termen en zo
kennen we het ook van de menukaarten. We hadden al kersen, krieken, aardbeien en
aalbessen in de tuin. Bramen konden we plukken langs de wegbermen maar er
mankeerden nog bosbessen aan het assortiment. Het baasje had dus nog doornloze
braam, bosbessen en rode besjes gekocht in Turnhout om hier in La M. te
planten. Nu is het aanbod aan struiken in evenwicht voor de coulis. We gaan een
lekkere zomer tegemoet
Vier weken is het al geleden dat we
met Hera bij Cartouche waren. Vier weken is ze drachtig en verwachten we
puppies tegen het einde van maart.
Dat hebben we vorige week
zaterdagnamiddag zelf met eigen ogen kunnen merken op de echo bij dr. Nelly.
Je ziet het aan haar gedrag en ook
aan het gedrag van haar broer en moeder, er is wat gaande in de roedel. Hera
zelf is rustiger geworden en dat merk je vooral aan Heros en zijn gedrag. Die
moet al meer en meer aandringen op spelen, en zeker het wild achter elkaar hangen
merken we de laatste dagen minder op.
Met Belle is het weer gans anders dan
in het begin van de dracht. Die heeft er zich blijkbaar mee verzoend dat niet
zij als alpha teef drachtig is maar wel haar dochter. Zij aanvaard op dit
moment meer van Hera dan in het begin van de dracht. Het zit allemaal heel mooi
in elkaar dat gewijzigde hondengedrag. En wij de bazen zitten op de eerste rij
om het allemaal mee te maken.
Al slaapt ze dan veel tijdens de
dag,wanneer er andere schoenen aangetrokken worden door de bazen, of een
bepaalde jas wordt aangetrokken, dan staat ze mee vooraan om zich mee naar buiten
te murwen wanneer de deur nog maar op een spleet is geopend.
N het veld blijft ze wel dichter bij
de bazen en ook Heros blijft dicht bij zijn zus, net alsof hij haar moet
beschermen wanneer nodig.
Gisteren tijdens de namiddag
wandeling merkten ze iets ongekends op in de velden Honderden vogels, kievits
zegt het baasje, waren neergestreken op een omgeploegd veld hier vlakbij het
gehucht. Die vogels zijn op terugweg naar het noorden en waren zich aan het
bevoorraden, waarschijnlijk zochten ze ook een plek om de nacht door te
brengen. Daar hebben Hera en Heros zich eens goed vermaakt met het opjagen van
de vogels. Belle die al een eind voorop gelopen was kwam te laat om het beste
van het spektakel nog mee te maken. Mogelijk blijven de vogels enkele dagen
recupereren en kunnen we straks nog spelen.
Al zeggen we het van onszelf, er is
vandaag werk gedaan waar we deze zomer de vructen al van gaan plukken.
Letterlijk dan toch !
Ons baasje had eergisteren twee Mirabelle
de Nancy boompjes gekocht bij de boomkweker Maréchal te Turnhout en die heeft
hij vandaag geplant. Dat planten was een fluitje van een cent, temeer omdat er
eerst twee andere bomen moesten verdwijnen en er dan al een gedeeltelijk
plantgat aanwezig was.
Eerst heeft hij de wonderboom
uitgedaan. Die was aanvankelijk gekocht voor een amandelboom maar er kwamen
pruimpjes aan die niet te vreten waren volgens ons baasje. Die waren niet
alleen zuur maar ook nog eens bitter als gal. En ze kwamen enkel aan takken die
opschoten vanuit de onderstam waar de amandelboom op geënt was.
Dat wonder is dus opgeruimd en daar
staat nu een mooi mirabelle boompje, goed in de wortel en met een mooi
takkengestel.
De tweede Mirabelle de Nancy boom
kwam op de plaats waar tot deze namiddag een Moerbei boom stond. Die heeft in
de tien jaar dat hij daar staat geen enkele vrucht opgebracht en het baasje
verdenkt de verkoper er van dat hij hem een mannelijk exemplaar heeft
aangesmeerd zonder er bij te vertellen dat je er twee moet kopen omdat moerbei
niet zelfbestuivend is. Exit moerbei dus en daar staat nu zon 20 cm van de
originele plaats een Mirabelle boompje. Hij is wat verder achteruit geplaatst
omdat er enkel met moeite achterdoor kon gereden worden met onze Husq. t Baasjes
nieuwe speeltje dat normaal zitmaaier noemt !
Deze zomer gaan we dus hopelijk van
drie bomen Mirabelle pruimpjes kunnen eten, en dat daar overheerlijke confituur
van gemaakt wordt door t vrouwtje
kunnen al meer Drentenliefhebbers getuigen die hier in La Magdeleine gepasseerd
zijn .
Belle & co
Het oude "wonderboompje" dat plaats heeft geruimd
Een toekomstige leverancier van Mirabelle pruimpjes
Als je denkt dat de mammoet uitgestorven is,dan heb je het mis, want
mammoet eten koken,... mam
moet
koffie zetten,... mam
moet
de was doen,... mam
moet
boodschappen doen,... mam
moet
de bedden verschonen... mam
moet
de rommel opruimen,... mam
moet
ramen lappen... mam
moet
strijken... mam
moet
helpen met het huiswerk,... mam
moet
zorgen dat het huis schoon is,... mam
moet
helpen in de tuin,... mam
moet
zorgen dat alle rekeningen op tijd betaald worden,... mam
moet
als het nodig is dokter zijn, ... en als mam een man heeft met twee
linkerhanden of een ontzettendluie, moet ze ook nog electricien, timmerman, fietsenmaker,
schoenmaker etc, etc, etc, zijn,
Als je die ECHTE stilte die hier
hangt in La Magdeleine weer niet meer gewend bent, als je dan ook nog eens de
luiken voor de vensters dicht, laat zodat het stikpikkendonker is. En wanneer
de baasjes ook nog eens wat in te halen hebben aan slaap.
Dan komt het er van dat je zwaar
overslaapt .
Ondertussen merken we dat het
eigenlijk niets uit maakt, niemand hoeft naar zn werk, de winkel van de bakker
en de krantenboer zijn nog open tot 19u00 vanavond en als je kast opentrekt
merk je dat je de eerste weken ook niet gaat omkomen van honger of dorst ! So
what overslapen ? Niks van aantrekken en er van genieten zegt het baasje.
Die heeft inmiddels de kachel ook al
terug aangestoken zodat ons warme plekje ook al terug geregeld is. Volgende
maal adviseren we toch het baasje van een veel bredere kachel te kopen. Zo
eentje waar je zonder dringen met drie op een rij kan voor gaan liggen. Maar
het is goed mogelijk dat zon wensen nog nooit ergens gefabriceerd zijn
geworden, een kachel van drie meter breed, daar heeft ons baasje nog niet van
gehoord
In de tuin blijkt ook alles nog
hetzelfde te zijn als toen we een zes weken geleden hier voor het laatst waren.
Dat was rond de nieuwjaarsperiode en toen was alles vies en nat in de tuin na
enkele weken dagelijks regen. Toen waren we met vier Drentjes hier, Kibbels was
toen mee met ons.
Ondertussen zijn Belle en Heros in de tuin
bezig aan een grondiger inspectie en ligt Hera voor de kachel, die denkt
waarschijnlijk aan haar toekomstige pupjes in haar, ook die komen in hun prille
bestaan nu al niets te kort.
Dr. Nelly Mols, nog steeds onze steun, toeverlaat en raadgeefster.
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Even voorstellen
Begonnen als Bas & Belle blog is de hoofdrolspeler Bas noodgedwongen vervangen in de cast . Bas was de oudste met zijn vijftien jaar en toen hij overleed op 6 november ’08 stonden we in twijfel. Houden we de naam als Bas & Belle of gaan we hem aanpassen aan de actualiteit ?
In samenspraak met de lezers hebben we dan besloten het blog met dezelfde naam te laten voortbestaan als hulde aan die fijne kameraad die Bas steeds geweest is.
Nog geen week na het overlijden van Bas heeft Belle een prachtnestje gekregen met zes prachtpup’s. Vier reutjes en twee teefjes behoorden vanaf 12 november tot onze roedel.
In2008 moesten alle rashonden een naam krijgen die begon met een letter H. Zo kregen we een Hercule, Heros, Hera, Hadise, Harry en Harko. Hierbij zijn Hera en Hadise de teefjes.
Hera en Heros zijn bij ons gebleven zodat we het blog het Belle, Hera en Heros blog zouden kunnen noemen. Dat gaan we echter niet doen… Het is Bas & Belle en het blijft zo. Wat we wel gaan doen is de ondertitel aanpassen. “Dwaze belevenissen van twee prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden” gaan we aanpassen naar “drie prettig gestoorde” en dat prettig gestoord”is met die twee jonge nieuwkomers niet eens overdreven…
Ik ben Jan
"
