Ik ben Jan
Ik ben een man en woon in Vosselaar (B) / La Magdeleine (F) (België / Frankrijk) en mijn beroep is Technisch leraar autotechniek/carrosserieherstelling op pensioen.
Ik ben geboren op 05/09/1948 en ben nu dus 76 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Onze drie Drentsche Patrijshonden, tuinieren, klussen, auto's repatriëren voor VAB.
Ik ben sinds 1971 gehuwd met Simonne.
Sinds 1983 heb ik gans Europa doorkruist tijdens de vakanties om gestrande reizigers en hun auto's te repatriëren in opdracht van VAB. Sinds enige tijd ben ik met de depannages gestopt.
Zoeken in blog
Beoordeel dit blog
Op 02-02-2014 was Jeanny Wessels de 350.000° bezoeker van dit blog. Jeanny vertelt dat ze foto's van zichzelf niet graag heeft, maar voor eeuwige roem op dit blog wil ze samen op de foto met haar Lennaert.
Op 07-08-2012 was Karin Prince de 300.000 bezoeker van dit blog. Karin had graag een foto van haar twee troetels, Siebe & Lobke, om eeuwige roem te vergaren. Wij voldoen graag aan die wens.
Lees hier de belevenissen van vier prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden
Dit Bas & Belleblog is op deze plaats stopgezet omdat er geen foto's meer konden geplaatst worden. We zijn echter het Bas en Belleblog bis gestart. Daar kan je verder lezen onder deze link http://blog.seniorennet.be/bas_en_belleblog_bis welkom op het nieuwe adres en veel leesgenot
09-10-2013
Hét cadeautje voor een Drentenliefhebber
Hét cadeautje voor een Drentenliefhebber
Een laat
verjaardagscadeau voor ons baasje heeft toch wel voor een verrassing gezorgd
hier ten huize.
Ons baasje
kwam terug van ozze Dré met een pak in geschenkpapier verpakt en we sprongen
het haast uit zijn handen want ons baasje rook naar boxer Yndhi ! Dat gebeurt
meestal als t baasje daar vandaan komt want Yndhi heeft ook de gewoonte van
rond ons baasje zijn broekspijpen te draaien.
Het pakje
interesseerde ons dus minder maar het vrouwtje was nu de nieuwsgierige Eva.
Toen het pakje eens open was kwam daar een Drenten beeldje uit te voorschijn !
Een vijfde Drent in huis. Weliswaar een versteende maar onmiskenbaar een
rasechte Drent, eentje met een U op een exterieur wedstrijd .
Ozze Dré
en tante Marleen hebben het meegebracht toen ze tijdens een weekend in
Nederlands Limburg verbleven en ergens in Weert in een winkel dit beeldje
zagen staan.
Voor hen
was het steeds terugkerende probleem wat moeten we weeral kopen voor die zijn
verjaardag terstond opgelost.
Dus staat
er nu op de kast, naast onze gecremeerde Bas en de schilderijen van ons zelf,
nu een vijfde Drent te pronken .
Ons
hoofdbestuur was aangenaam verrast en blij met dit toch wel goed gepast
verjaarsdag cadeau.
Nu heb ik weer iets héél straf meegemaakt.
Van 't weekend moest ik spijtig genoeg naar een begrafenis van een vriend
van de familie.
Wat ik daar in de mis meemaakte... ongelooflijk!
Mensen schamen zich voor niks meer.
Omdat er nogal veel volk was, stond ik tussen een hele hoop
andere mensen vanachter in de kerk. Ongeveer halverwege de mis ruik ik
ineens iets verbrand. Ik kijk rond en zie dat er een tweetal rijen
achter mij iemand gewoon een sigaret opgestoken heeft.
In de kerk hé !!
Ik draai me om naar die vent en vraag of hij wel weet wat hij aan het
doen is? En of hij niet beter rap zou maken dat hij buiten was met die sigaret.
Weet ge wat die vent deed ??
Die gaf mij gewoon ne stoemp.
Bijna de helft van mijne Leffe op de grond!
Helemaal
niks speciaal te melden hier ten huize, en dat alleen al is genoeg om er een
klapke over te doen.
Het
gebeurt niet eens elk jaar dat we in zo n situatie terecht komen maar soms,
héééél soms moeten we wat op onze duim zuigen in een poging van daar wat nieuws
te puren !
Och ja,
toch iets wat de komende twee drie weken dagelijks aan de orde kan komen niet
alleen onze Hera is loops maar ook Belle vertoont alle symptomen dat er een
loopsheid bij haar in de lucht hangt !
Vanochtend
moest het vrouwtje terug naar de tandarts omdat ze pijn bleef houden aan een
vorige week behandelde tand. Het baasje heeft haar weggebracht met de
Masjebashi en dan heeft hij ook Belle maar meegenomen omdat hij daar toch in de
buurt nog een boodschap te doen had . Uiteraard zijn ze dan met zn tweetjes
die boodschap gaan doen en Belle heeft op die 500 meter dat ze gegaan
hebben toch wel minstens tien maal een plas gedaan.
Net als
bij een reu die zijn vlag uitzet doet zij haar extra geurplasjes in de hoop
dat de reuen hun weg gaan vinden naar haar.
Zo dan,
morgen hopelijk meer sensationeel nieuws uit de Kempen en uit Vosselaar.
Als we
ten huize Heros schrijven bedoelen we het wel heel letterlijk en is het zijn
bench die het onderwerp is.
Sinds
enkele dagen, van toen hij het nieuwe , eigenlijk oude gerepareerde kussen
terug in zijn bench kreeg, is er nog maar één bench die populair is bij ons.
Het is bij Heros thuis dat je moet zijn!
Daarstraks
lag loopse Hera in zijn bench, netjes aan de zijkant met dus nog een zee van
plaats op de andere helft.
Toen, na
lang aarzelen en de situatie inschattend, is Heros hééél voorzichtig bij in de
bench gaan liggen zonder zijn slapende zus te storen.
Tot de
vuilniswagen de zak met PMD-afval kwam ophalen, toen waren plots alle benches
leeg en stond iedereen van de roedel aan het venster vuilniskarren weg te jagen
met veel lawaai.
Eens de
rust weergekeerd is Heros in de lege bench gaan liggen om zijndutje verder te zetten.
Even later
bemerkte Lucy dat er nog plaats was en heeft zich netjes, na de klassieke draai
voor ze gaan liggen, naast nonkeltje gelegd. Die keek wel even raar met al dat
gedraai in zijn bench maar heeft zijn dutje nadien verder gezet zonder
commentaar. Klein nichtje mag van hem dan ook altijd wat meer dan een ander
Het baasje
is gisteren van de ganse dag niet thuis geweest. Van s morgens moest hij al
weg naar een symposium ergens voorbij Brussel vertelde hij ons.
En pas
laat in de namiddag was hij terug thuis, maar hij had veel geleerd over fokken
nieuwe stijl zoals hij het noemde.
Hij had
veel geleerd over fout fokken , de oorzaken en de gevolgen, het bepalen wanneer
moest gedekt worden. De keuze van reu en teef, de mogelijke fouten wanneer een
reu niet wil, maar evengoed wanneer een teef niet wil gedekt worden. Gevolgen
wanneer een teef tegen haar zien gedekt is.
Van
sommige zaken had ons baasje nog nooit gehoord omdat we er nog nooit mee te
maken hebben gehad.
Nu is het
wel zo dat we altijd goed voorbereid zijn geweest door volgens ons de beste
dierenarts die België kent, onze eigenste dr. Nelly Mols, maar toch komt er
iets te voorschijn waarvan je zegt stel dat dit ons gebeurd was, het was er
niet ver af, wat waren dan de gevolgen geweest.
Je kan
veel weten maar soms zijn er van die zaken die zo zelden voorkomen dat jeer gewoon niet aan denkt dat ze kunnen
gebeuren.
Zo kwam
geboorteregeling zijdelings ter sprake door het manipuleren van het moment
van de loopsheid en de eisprong.
Dat was
iets waar ons baasje het fijne van wou weten vermits Hera op dit moment
onverklaarbaar vroeg loops is geworden. Het baasje zijn frenk viel toen er op
een bepaald moment het medicijn Galastop viel.
Nu heeft
Hera dat medicijn in juni toegediend gekregen toen ze schijndrachtig was en wel
om de melkproductie, die ze op dat moment had, te stoppen.
Blijkt dat
dit medicijn op de hormonen werking inwerkt en een verklaring geeft waarom Hera
nu al zo vroeg, drie maanden eerder dan voorzien, loops is.
Zo zie je
maar dat het volstrekt normaal is dat het gebeurt, maar je denkt ergewoon niet aan dat daar de oorzaak te vinden
is. De planning voor een nestje pups rond februari valt hierdoor wel in duigen
voor Hera en het hoofdbestuur.
Maar er
was aandacht besteed aan het Herpes virus en aan kunstmatige insiminatie met de
verschillende bewaarwijzes van het sperma
Het was in
elk geval een vruchtbaar (letterlijk en figuurlijk) symposium voor het baasje.
De volgende vergadering met als onderwerp DNA staat intussen ook al genoteerd
in zijn agenda.
Drie
maanden vroeger dan verwacht is Hera loops. Laatst was zij in maart loops en
vermits ze normaal een cyclus had van 9 maanden hadden wij verwacht dat onze
Hera loops zou komen in de nieuwjaarsperiode. Nu is ze drie maanden vroeger
loops van een periode van 6 maanden !
Indien ze
rond Nieuwjaar loops was geworden hadden we een dekking gepland maar nu is het
te vroeg om verschillende redenen .
Er is nog
een dekking geweest bij onze vriend fokker Luc Van Den Heyning, er zijn nog
drie pups verkrijgbaar bij andere fokkers in België die ondertussen ook al 12
weken oud zijn, er was dit jaar een overaanbod aan pups en we hadden met de
kennel dit jaar al een nestje met Hadise.
Over
Hadise gesproken, Hera is nu net het tegenovergestelde van haar zus. Bij haar
liet de loopsheid drie maanden op zich wachten begin dit jaar, bij Hera komt ze
drie maanden eerder.
Zo zie je
maar dat je het nooit op voorhand kan plannen. Het is allemaal naruur en dat
kan je echt niet dwingen.
Waarom we
Hera nu niet laten dekken ? Het is te vroeg voor haar, haar pups zijn pas
anderhalf jaar daar waar we een tussenperiode van ongeveer twee jaar hadden
voorzien en ook zou het nestje binnen twee maanden geboren worden. Dat zijn dan
pups die geboren worden bij het begin van de winter. Ook niet optimaal om de
pupjes te socialiseren en te wennen aan het buiten zijn en wandelen op beperkte
schaal.
Neen het
is te vroeg deze maal voor Hera. We zien wel wanneer de volgende loopsheid zich
aankondigt.
Ook hier
ten huize gaat er vandaag nog een beetje meer aandacht worden gegeven aan ons
viertal.
Het
hoofdbestuur is de voorbije dagen druk in de weer geweest met allerlei lekkere
zaken. Zo zijn hertenvlees, kip,en everzwijn de kookpotten en het aanrecht
gepasseerd. Daar zal wel iets van in de honden eetkommen verschijnen.
Hoogstwaarschijnlijk ook nog in dubbele uitvoering.
Verder
gaat de dagelijkse wandeling nog wat uitgebreid worden en wacht er aan het
einde van de wandeling nog een verrassing door een extra kauwtje.
Het
hoofdbestuur zal er niet van wakker liggen dat het viertal weinig laat merken
dat er wat speciaal gedaan wordt en is al gewend aan dierendag, omdat het
hier haast elke dag dierendag is.
Om iets
te laten merken dat opvallend genoeg zou zijn zouden de bazen eens een dag
totaal niets moeten doen, dat zou pas een opvallende dierendag zijn .
Waarschijnlijk
gaat het baasje vandaag nog langs de Maxizoo, daar gaat om beurt een van de
honden mee naartoe. Meestal passeren ze dan eerst langs de hondenweegschaal om
hun gewicht toch ietwat onder controle te houden. Die weegschaal bepaalt ook
nogal dikwijls de aankopen in de winkel. De hoeveelheid en de calorieën zijn
dan meestal aangepast aan het cijfer op het schermpje van de weegschaal En ze
geven vandaag 20% korting bij de Maxizoo ter gelegenheid van Werelddierendag.
Da s meegenomen zegt het baasje
Gisteren
waren we met broer en zus Lando en Lucy op HD onderzoek in de dierenkliniek
Sanimalia te Diepenbeek.
We hadden
afspraak te tien uur en na even wachten konden de het eerste onderzoek plaats
hebben.
Lucy was
eerst aan de beurt maar de foto van de heupen van Lucy gaven helemaal niet wat
wij er van verwacht hadden. Na overleg met de dierenarts hebben we besloten van
met Lucy niet te gaan fokken wegens heupen die niet goed genoeg zijn om zeker
te zijn van een behoorlijk goede vererving.
Een domper
op het fijne gevoel dat we met haar hadden na de clubmatch waar ze niet alleen
winnaar was in de tussenklasse bij de teefjes maar ook nog eens winnaar werd
van de tussenklasse totaal.
De U die
ze daar kreeg mogen we in het kader van fokken met Lucy dus naar het vertikale
klassement verwijzen. Voor ons dus waardeloos !
Maar het
blijft ons kleintje van wie we vinden dat het een fijn en mooi hondje is waar
we een beetje zuinig op zullen moeten zijn wat betreft inspanningen.
De veldwerktraining
die we twee weken geleden hadden met Johan Kraay en waarbij ze puik werk liet
zien in de bieten zal de eerste en de laatste maal geweest zijn.
Voor Lando
en zijn onderzoeken niets dan lof. Bij hem zijn de heupen in de klasse HD A of
HD B1 te vinden. Dat moeten de geleerde koppen van de beoordelingscommissie van
de KMSH nog beoordelen. Maar uit de ondervinding die we nu hebben kunnen we
spreken van een HD A of HD B1.
Na zijn
PRA voorlopig vrij, zijn ZG kwalificatie van tijdens de clubmatch, het DNA
attest van afkomst en zijn LOSH attest is Lando nu klaar voor het plezante
werk in België. Wil hij ook nog in Nederland op de sextoer willen gaan dan
heeft hij nog één ZG op een show nodig. Op de reuendag begin september scoorde
hij ook al een ZG. Dus ook daar ligt voor Lando de weg klaar om de Belgische
lijn verder te zetten
120
minuten, bij 100° C en dat maal drie Dat is ongeveer de samenvatting van wat
er zich gisteren hier ten huize in de keuken afspeelde .
De
vracht everzwijnvlees waar we gisteren over berichtten heeft het hoofdbestuur
een ganse dag werk verschaft. Rond 09u00 na enkele telefoontjes zijn ze er aan
begonnen.
De inhoud
van de grote Weckketel , zon 15
kilo vlees moest vermalen worden tot een soort grof
gehakt, dan verdeeld het later beter over de vier eetkommen van ons.
Wanneer
het vlees allemaal tot gehakt verwerkt was heeft ons baasje de steriliseerketel
van boven gehaald en werden er zeven weckpotten van 1 liter gevuld en in de
ketel geplaatst. Dat was ronde één van 100° C en 120 minuten kooktijd werden
ingesteld en konden volgende potten ook gevuld worden.
Van de
potten van 1 liter
waren er nog maar twee over, de overigen vijf waren potten van ¾ liter. En bij
de derde steriliseerbeurt waren er nog 4 potten van ¾ liter te vullen.
Wij gaan
hier een lekkere winter tegemoet vertellen we onder elkaar. Met dank aan Luc om
het lekkere vlees en de baasjes die de moeite doen om zo gezond mogelijk vlees
in de eetkommen te krijgen.
Vandaag
trekken we met twee Drentjes naar Diepenbeek om fotos te laten maken van
heupen, ellebogen en schouders. Beter bekend als HD, ED en SD.
Het zijn
Lucy en Lando die richting dr. Nelly trekken voor de röntgen fotos en die
gelijk ook nog eens bloed laten trekken voor het onderzoek naar de von
Willebrand dissease Dit is een ziekte waar de stollingswaarden van het bloed
niet in orde is Bij onze honden is er niets mis dat hebben we in de praktijk al
gemerkt maar we willen weten hoe het zit met de vererving van deze ziekte
wanneer Lando als dekreu gaat fungeren en wanneer Lucy eventueel een nestje
pups gaat krijgen
Schoonmoeder Martha komt thuis en treft haar schoonzoon woedend aan,
bezig zijn koffer te pakken.
Wat is er gebeurd, Frits? vraagt ze hem. Wat er gebeurd is? Ik zal het je
vertellen. Ik heb mijn vrouw een telegram gestuurd dat ik vandaag van mijn reis
zou thuiskomen. En raad eens wat ik aantrof toen ik thuiskwam? Mijn vrouw, ja mijn Marie, met een
naakte vent in ons bed. Het is uit met ons huwelijk, ik ga er voorgoed
vandoor!.
Rustig maar zegt mama er is iets
vreemds aan deze geschiedenis, jouw vrouw zou zoiets nooit doen. Wacht maar, ik
ga even na wat er gebeurd is.
Enkele ogenblikken later komt Martha
breed lachend terug. Zie je wel, ik dacht al dat er een
eenvoudige verklaring voor is. Marie heeft jouw telegram nooit ontvangen.!!!!!!
Gisteren
vrij laat kreeg ons baasje nog een telefoontje van zijn kameraad Luc dat deze
een vracht everzwijnvlees voor ons had meegebracht uit Duitsland.
Ons baasje
weet dat wij daar verzot op zijn. Het is dan wel geen schweinbraten mit krautern
maar het vlees dat Luc van de botten en benen van de geschoten everzwijnen af
snijdt is voor ons super eten.
Vermits
het vlees ditmaal niet diepgevroren was diende het snel verwerkt te worden want
ook hier bij ons zit de diepvries voor de honden nokvol. Geen biefstukje kan er
nog bij.
Ons
hoofdbestuur heeft dus deze ochtend de handen nog vol met het vlees door de
molen te halen en dan nadien te steriliseren. Dat is onze methode van voorraad
op te slaan wanneer de diepvriezer vol zit.
Gisterenavond
heeft het baasje het vlees dan ook nog gekookt zodat het vanochtend gelijk kon
verder verwerkt worden. Tot één uur vannacht heeft er een reuze grote volle
Weckpot vlees staan pruttelen op het gasvuur.
Straks
zouden hier dan tussen de twaalf en vijftien Weckpottenvol met everzwijn vlees in de schapraai
moeten staan.
Wanneer we
rekenen dat we elke dag per hond een 100 gram puur vlees bij onze brokken krijgen
heeft het hoofdbestuur toch voor een kleine maand vlees vandaag voor ons
bereid.
Een jongeman klopt aan
bij het huis van zijn verloofde. Haar vader opent de deur.
Wat wenst u, jongeheer?
Wel, ik ben de verloofde van uw dochter en ik kom eens met u praten.
Goed, kom maar binnen in het salon, daar kunnen we rustig babbelen. Zeg het
eens.
De jongeling, vastberaden: Wel kijk, ik kom u vertellen, dat uw dochter en ik
willen trouwen.
Vader glimlachte.
Wel, ik vind het goed dat jullie willen trouwen, maar vertel eens, heb je al
een degelijke wedde om mijn dochter en de kinderen die komen, te onderhouden?
De jongeling, nog steeds vastberaden:
Kijk, ik ben ingenieur, maar nog zonder ondervinding, dus ik verdien nog niet
veel. Maar uw dochter heeft mij verteld wat u en uw echtgenote zoal verdienen.
Bijgevolg verwacht ik van jullie een kleine steun om de telefoon, het water, de
elektriciteit en de supermarkt te betalen.
Een beetje verbaasd over dit antwoord stelt vader een andere vraag:
Goed. En wat denken jullie over de aankoop van een appartement of een huis of
gaan jullie liever huren?
De jongeling, met een onschuldig gezicht:
Wel, we hebben het ook gehad over de grootte van dit huis en we hebben het
idee dat het wat groot is voor jullie beidjes. Hier kunnen gemakkelijk twee
gezinnen samenwonen. Zo is het niet nodig om een huis of een appartement te
huren of te kopen. We wensen dus om hier met jullie samen te leven.
Vader, wat ontgoocheld:
Zeg eens, heb je een wagen?
Kijk, ik heb gezien dat u drie wagens hebt. U zult er wel één kunnen
missen zeker? Op dit moment komt moeder binnen, groet en
vraagt vriendelijk: Waarover gaat dit gesprek?
Vader:
Liefste, ik ben blij dat ge er bent, ik wil je voorstellen aan Mijnheer de
Arbiter, die het voornemen heeft om ons dochter te huwen.
De jongeling, beledigd:
Zeg, waarom noemt u mij Mijnheer de Arbiter?
Waarop de vermoedelijke schoonvader:
Wel, wel, gij nietsnut, hoe moet ik je dan noemen? Tot nu is het enige dat
jij in dit huis wilt inbrengen, is je fluitje!!!!
Zou hij
ziek zijn onze baas ? Hij doet in elk geval anders dan anders In plaats van s
avonds aan de PC te zitten om verhaaltjes voor het blog te verzinnen, zit hij
nu stilletjes in een zetel in de hoek onder een lamp
Hij zit
daar met een boek in de hand en leest zonder onderbreking een ganse avond aan
één stuk door. En zo kennen we onze baas niet.
Al vier
jaar schrijft hij meer dan dat hij leest. Dat schrijven doet hij dan aan het
blog of voor het Drentenblaadje en zo van die serieuze dingen. Als lezer kennen
we hem enkel van de dagelijkse krant.
Nu is hij
gisteren namiddag met een lijvig boek thuis gekomen. Zo n boek van meer dan
500 blz , helemaal vol met kleine lettertjes.
De titel
van het boek de leraarskamer metals
ondertitel Verhalen uit 75 jaar middelbaar onderwijs in Vlaanderen.
Nu gaat
hij verhalen lezen die hij zelf zou kunnen vertellen over zijn 30 jarige
carrière in het technisch onderwijs .
Regelmatig
reageert hij tijdens het lezen door te zuchten, of te lachen of om tegen het
vrouwtje te zeggen hier nog zo ene, weet je nog dat .
Dit boek
is m zowat op t lijf geschreven zegt hij, en een beter getuige van wat er op
middelbare scholen gebeurde in die periode kan je niet vinden ! Althans volgens
onze baas.
Blijkbaar,
maar dat weet onze baas maar uit dit boek, hoort er op canvas ook nog een
televisie reeks bij. Die heeft hoogstwaarschijnlijk vanaf deze week ook nog een
kijker bij.
Voor de
lezers van dit blog, die ook nog om een of andere reden met het onderwijs te maken
hebben of te maken hebben gehad, is dit boek een sterke aanrader.
Onze baas
gaat er in elk geval enkele avonden zoet mee zijn, de eerste 100 blzn zijn er
in elk geval al door
De rust is
wat teruggekeerd hier ten huize. De aanmaak van wintervoorraad voor ons, de
roedel, is wat stilgevallen (de diepvriezer zit propvol) en de gevolgen van de
terugkeer uit Frankrijk zijn na meer dan een week ook achter de rug.
Dat dit
laatste meer dan een week heeft geduurd komt ook door het bijkomende en niet
voorziene kookwerk voor ons.
Gisteren
vierde Lucy en haar broers en zussen een tussen verjaardag . Geen echte
verjaardag maar een halfjaarlijkse.
We hebben
dan maar een extra grote wandeling gekregen.
Tijdens
die wandeling heeft het baasje opgemerkt dat er iets verandert is bij Lucy. Ze
valt niet meer uit naar alle gemotoriseerde voertuigen zoals ze deed voor ze
begin deze week onder die auto terecht kwam. Meer zelfs ze loopt met de slappe
lijn vlak tegen het baasje zijn been wanneer er een auto, moto of vrachtwagen
nadert ! En het baasje heeft direct aan Johan Cruyff moeten denken toen die
vertelde ellek nadeel ep zn foordeel en heel groot gelijk had de vent !
Voor de
rest was er niet veel te vertellen, het leven gaat rustig verder. De ingang van
de tunnel naar China in onze tuin, die we de voorbije dagen beginnen graven
waren is door t baasje terug dicht geharkt, terug open gemaakt door ons, en
nog eens dicht gelegd door de baas. Zo blijven we aan de gang.
Omdat
Heros de grote gebruiker van het nieuwe grote kussen was, en hij wegens
herhaaldelijk vernielen van zijn kussen in de bench op wat stuk getrokken
dekentjes lag, heeft hij van het hoofdbestuur toch opnieuw een kussen gekregen.
Weliswaar een hersteld kussen (hij krijgt geen duur nieuw kussen meer) maar hij
geniet er terug met volle teugen van en na twee nachten is het nog steeds niet
aan stukken gescheurd.
Het
hoofdbestuur kan het niet begrijpen waarom zorgzame Heros, die anders nooit wat
vernield, toch steeds zijn eigen kussen in de bench naar de vernieling hielp.
Hopelijk is hij nu tot de jaren van verstand gekomen wat benchkussens betreft
Je hoeft geen HondenLiefhebber te zijn om onderstaand verhaal
leuk te vinden.
Ik
parkeerde mijn auto op een behoorlijk volle parking bij het winkelcentrum.
Daarna draaide ik de ramen een beetje open,
om er zeker van te zijn dat mijn Labrador-pup genoeg verse lucht zou krijgen.
Ze lag languit op de achterbank
en ik wilde haar laten weten, dat ik de baas ben en dat zij moest blijven waar
ze was.
Ik liep naar het trottoir,
draaide me om en begon met mijn wijsvinger in de richting van auto wijzend -
met veel overtuiging te roepen :
En nu, BLIJF.
Hoor je me ?
Blijf ! Blijf !
De bestuurster van een auto die er naast geparkeerd stond een mooie blonde
vrouw keek me vreemd aan en zei :
Het lijkt
of het gisteren was en hier ten huize kunnen we nog altijd niet wennen aan de
gedachte dat Lucy geen pup meer is maar een jonge weliswaar puberende Drent is
!
De
allereerste van Hera s 12 pups kwam een kwartier te vroeg. Die kwam in de
grote honden-/mensenwereld piepen, een kwartier voor het 27 maart zou worden.
Nummer
twee kwam om 1 minuut na middernacht en vier uur later zaten we hier in
opperste verbazing te kijken naar wat ons Hera op de wereld had gezet. En je
zag het geeneens aan haar. De makkelijkste en grootste bevalling hier ten huize
was voorbij. Hera en de baasjes hadden vanaf dan en voor acht weken de taak om
voor twaalf schitterende pups te zorgen.
In België
en Nederland bleven al enkele dagen verschillende PCs de klok rond aanstaan of
minstens op stand by.
En toch
waren er s morgens verbaasde tot mails
vol ongeloof die bij ons binnen liepen wanneer de mensen van de kandidaten
lijst de belevenissen van die afgelopen nacht konden lezen.
Want we
hadden de geboorte zo snel mogelijk en soms pup na pup die geboren werd, gemeld
in de speciale geboorte editie van het Bas & Belle blog en het Belle, Hera
& Heros blog.
Sommige
nieuwsgierigen waren terug uit bed gekomen toen ze merkten dat de bevalling
begonnen was. Er zijn die ochtend nadien verschillende mensen naar het werk
vertrokken met slaapogen en kringen van te weinig slaap onder de ogen
Voor ons
baasjes en roedelleden begonnen acht spannende weken met veel verzorging voor
de pups want er waren toch wel twee hele kleintjes bij de twaalf nieuwe
wereldburgers. Lili en Libre hadden maar een geboorte gewicht van
respectievelijk 180en 205
gram. Maar ze waren goed gezond en de baasjes zorgden er
voor dat ze zeker genoeg te eten kregen, het lekker warm hadden in het nest en
ook moeder Hera deed haar uiterste best . Ze had dan wel maar zeven tepels die
melk gaven maar de baasjes zorgden ervoor dat alle twaalf pupjes om de drie
uren hun maaltijd kregen. De sterksten en grootsten kregen dan al eens een
keertje meer melk uit de papfles terwijl de kleinsten de tepels van Hera kregen.
En ze
haalden het alle twaalf ! En dus krijgen ze vandaag een gelukwens kaartje in
hun mailbox om het feit dat ze vandaag met zn alle 18 maanden oud worden.
En we
hebben nog met alle eigenaars regelmatig contact met de fiere eigenaars. Zo
kregen we deze week nog twee fotos binnen van Lana en van Lili-Lou zoals ons
minitje vandaag de dag noemt.
De
volgende dagen geven we enkele beelden van de voorbije achttien maanden.
De
afgelopen week heeft het hoofdbestuurhet hier onwaarschijnlijk druk gehad.
Eerst
waren ze druk in de weer met steriliseerbokalen van allerlei grootte, nadien
met grote steriliseerketels vol met hertenvlees en aluminium bakjes en gisteren
was het baasje met grote messen kippen aan het uitbenen enplastic zakjes aan het vullen.
Het mag
winteren voor de hondjes zegt het baasje. Aan krachtig eten geen tekort voor
ons. Het is voor de bazen wel extra werk maar de voldoening van goed spul te
kunnen geven maakt dan weer veel goed.
Begin van
de week was het echt feest voor ons Drentjes. Het baasje had zoals al gezegd
hertenvlees gekookt en het kookvocht kregen wij als soep vooraf aan onze
brokken. We kregen dus als het ware een drie gangen menu want ook het dagelijks
dessertje was er ook nog .
Op het
menu stond dan:
-Hertensoep
lauw warm geserveerd
-Hondenbrokken
van Pedigree voor Belle en Hera
-Hondenbrokken
Hills R/D voor de op dieet staande Heros en Lucy
-Beide
aangevuld met 100 gram/hond mager hormonenvrij hertenvlees
- Als
dessert een half gedroogd varkensoor
En zo
kunnen wij het nog wel enige koude wintermaanden volhouden. Alleen is het voor
de baasjes opletten dat we niet te zwaar worden want Heros en Lucy hebben een
goed oog om wat extras mee te graaien van Hera en Belle als die even niet
opletten bij het eten.
Maar ook
hier zijn er de alziende ogen van het hoofdbestuur die alle onregelmatigheden
dadelijk opmerken en ingrijpen waar nodig. Het is dan ook voor hen plezierig
dat er in de roedel nog nooit een spoor van baknijd is geweest tussen de honden
onderling. Het enige waar verschil in zit is de snelheid van eten Lucy eet het
snelst van de vier en Belle eet heel rustig en neemt de tijd om ook nog eens
rond te kijken hoe ver de anderen gevorderd zijn met hun eetkommen. En dat is
dan het moment dat de bazen al eens orde op zaken moeten stellen .
Dr. Nelly Mols, nog steeds onze steun, toeverlaat en raadgeefster.
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Even voorstellen
Begonnen als Bas & Belle blog is de hoofdrolspeler Bas noodgedwongen vervangen in de cast . Bas was de oudste met zijn vijftien jaar en toen hij overleed op 6 november ’08 stonden we in twijfel. Houden we de naam als Bas & Belle of gaan we hem aanpassen aan de actualiteit ?
In samenspraak met de lezers hebben we dan besloten het blog met dezelfde naam te laten voortbestaan als hulde aan die fijne kameraad die Bas steeds geweest is.
Nog geen week na het overlijden van Bas heeft Belle een prachtnestje gekregen met zes prachtpup’s. Vier reutjes en twee teefjes behoorden vanaf 12 november tot onze roedel.
In2008 moesten alle rashonden een naam krijgen die begon met een letter H. Zo kregen we een Hercule, Heros, Hera, Hadise, Harry en Harko. Hierbij zijn Hera en Hadise de teefjes.
Hera en Heros zijn bij ons gebleven zodat we het blog het Belle, Hera en Heros blog zouden kunnen noemen. Dat gaan we echter niet doen… Het is Bas & Belle en het blijft zo. Wat we wel gaan doen is de ondertitel aanpassen. “Dwaze belevenissen van twee prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden” gaan we aanpassen naar “drie prettig gestoorde” en dat prettig gestoord”is met die twee jonge nieuwkomers niet eens overdreven…
Ik ben Jan
