Ik ben Jan
Ik ben een man en woon in Vosselaar (B) / La Magdeleine (F) (België / Frankrijk) en mijn beroep is Technisch leraar autotechniek/carrosserieherstelling op pensioen.
Ik ben geboren op 05/09/1948 en ben nu dus 76 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Onze drie Drentsche Patrijshonden, tuinieren, klussen, auto's repatriëren voor VAB.
Ik ben sinds 1971 gehuwd met Simonne.
Sinds 1983 heb ik gans Europa doorkruist tijdens de vakanties om gestrande reizigers en hun auto's te repatriëren in opdracht van VAB. Sinds enige tijd ben ik met de depannages gestopt.
Zoeken in blog
Beoordeel dit blog
Op 02-02-2014 was Jeanny Wessels de 350.000° bezoeker van dit blog. Jeanny vertelt dat ze foto's van zichzelf niet graag heeft, maar voor eeuwige roem op dit blog wil ze samen op de foto met haar Lennaert.
Op 07-08-2012 was Karin Prince de 300.000 bezoeker van dit blog. Karin had graag een foto van haar twee troetels, Siebe & Lobke, om eeuwige roem te vergaren. Wij voldoen graag aan die wens.
Lees hier de belevenissen van vier prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden
Dit Bas & Belleblog is op deze plaats stopgezet omdat er geen foto's meer konden geplaatst worden. We zijn echter het Bas en Belleblog bis gestart. Daar kan je verder lezen onder deze link http://blog.seniorennet.be/bas_en_belleblog_bis welkom op het nieuwe adres en veel leesgenot
18-02-2012
Yes ! ! !
Yes ! ! !
Hera is drachtig. Wij waren daarjuist
bij dr.Nelly en wij konden onze toekomstige pups op de laptop bekijken. Uiteraard
hebben wij daar fotos van voor jullie.
Volgens Nelly zijn het er meerdere
die op dit moment een grootte hebben van ongeveer 1,5 centimeter na drie weken.
Hera is dus vandaag 3 weken drachtig
en we kunnen dus pupjes hebben einde maart.
Onze baas leest elke dag dat de ene
bevolkingsgroep na de andere grieven heeft die hen doen besluiten het werk voor
bepaalde of soms zelfs voor onbepaalde tijd neer te leggen.
Soms vertelt onze baas iets over een
wilde staking en dat zegt ons ook wel iets. Wild zijn we regelmatig dus dat is
al makkelijk voor ons en om te staken hebben we ook een reden.
Sinds twee dagen is dat hoofdbestuur,
met wat hulp van andere Drentengekken in de keuken bezig. Ze hebben dus
eigenlijk weinig tijd voor ons !
Als je de kranten leest, al die
andere stakers die staken ook tegen veranderingen. Wel voor een pensioen en om
niet langer te werken. Die reden hebben wij dus niet en dan moeten we ook wat
anders vinden ! ! !
Wij staken omdat de bazen te weinig
aandacht schenken aan ons ! Ons hoofdbestuur verklaart ons zot en onredelijk, juist
als in t echt. En toch doen we door ook al zoals in t echt !
In onderling overleg met de directie
hebben we besloten dat er vanaf morgen namiddag terug veel aandacht aan de
honden gaat gegeven worden en dat we dinsdag mee naar Frankrijk mogen/moeten.
Daar kunnen we mee leven (voor één
keer) en als ze nog eens zoiets lappen leggen we er helemaal de blok op.
Stakingspikket en brandende paletten en autobanden aan de achterdeur. Het
hoofdbestuur gaat het geweten hebben. We hebben voorbeelden genoeg de laatste
weken !
Klaar horen we de ene helft van het
hoofdbestuur zeggen tegen da andere helft. Daar bedoelt het baasje wel mee dat
de vleespartij klaar is om gekookt te worden. De hutsepot kan nog niet klaar
zijn. Daar komen morgen Dymphna en Karine nog voor helpen om het groentedeel
nog af te werken.
Het is goed geweest voor vandaag zegt
het baasje. Een blik op de klok in de keuken wijst 10u30 aan en dat wil zeggen
dat het hoofdbestuur meer dan vier uur is bezig geweest met het rundvlees, de
varkenshammetjes en de gehaktballetjes maken.
Er hangt dan op dit moment wel een
fijne bouillon geur in de keuken. t Kan in t Hof van Cleve bij Peter Goossens
net beter ruiken is onze mening . En sterren, t zijn er wel geen van Michelin,
staan er ook genoeg aan de hemel, maar die zijn allemaal van ons !
Het gaat lekker zijn volgende zondag
na de kaawpollekes wandeling hier in Vosselaar. Na een stevige wandeling met
allemaal gelijkgestemde Drenteneigenaars, de beentjes onder tafel steken om één
of twee of zoveel je opkan, hutsepot te eten.
Moet je eerlijk zeggen, er zijn
slechtere manieren om je zondag door te komen
Op het moment is het nog stilte voor
de storm hier ten huize maar de eerste voorbereidingen voor de organisatie van
het bereiden van de hutsepot zijn al gedaan of aan de gang.
Gisteren is het eetgerei al in orde
gemaakt, lijstjes voor de aankopen van groenten en vlees zijn gemaakt en alles
wijst er op dat de rest van de dag in het teken gaat staan van aankopen en de
eerste bereidingen van het vlees. Dat laatste vraagt het meeste tijd en moet
vooraf gebeuren, bouillon trekken, gehaktballetjes maken, zijn zaken waar tijd
in kruipt zegt het baasje.
Volgens ons zijn we niet erg welkom
op zulke momenten in de keuken Hoewel een strategisch gekozen plaatsje onder
de keukentafel toch altijd wel iets lekkers oplevert. Alleen spijtig dat er
geen plaats is voor drie volwassen Drenten onder de tafel.
De baasjes zijn op die momenten
steeds meer op hun qui vive om snoodaards te betrappen op momenten dat ze
proberen met iets dat niet aan hen toebehoort aan de haal te gaan ! Het zou de
eerste keer niet zijn dat op een onbewaakt ogenblik ons moe met een stuk
vlees aan de haal gaat. Het enige dat dan getuigt van een misdaad is het
verpakkingspapier dat dan achter blijft.
Maar deze keer beloven we van ons
gedeisd te houden, dan kunnen de baasjes rustig verder werken en komt er niets
in het gedrang voor de kaawpollekeswandeling van volgende zondag..
Belle & co
Twee archiefoto's van de voorbereidingen van de terugkomdag in januari
Gisteren was het echt geen weer om
een baas door te sturen, laat staan een Drent. Ook ons baasje baalde er van
want ook voor hem is een dag waar we niet samen gewandeld hebben een k####ndag.
Neen dat kan hij ook niet goed
verdragen en dus hebben we vandaag een extra lange wandeling gemaakt. Ook t
vrouwtje was mee en die neemt mij, Belle dan aan de leiband.
We kwamen niet veel soortgenoten
tegen maar die enkele Beagle hebben we besnuffeld zoals die waarschijnlijk nog
nooit heeft meegemaakt in zijn achtjarig leven. Erg gerust was Beagleman er in
het begin niet in toen er drie Drenten, die kop en nek groter waren dan
hijzelf, rond hem kwamen staan.
Maar dat duurde niet lang, beagle was
niet erg bang aangelegd en na enkele minuten kwispelde zijn staart als een
propeller, toen werden wij wat ongerust dat hij misschien wilde opstijgen als
een helikopter !
We hadden in elk geval een hele fijne
lange wandeling en ook de baasjes hadden er een frisse kop van gekregen. Meer
moet dat niet zijn volgens ons, als t maar plezant is zeggen ze hier in de
buurt !
Een
stotteraar komt een café binnen. "Een p-p-p-p-p-pintje, astublieft". "Hierzie" zegt de cafébaas terwijl
hij hem een pint tapt. "Zeg, merkt hij terloops op, gij stottert nogal.
Ik deed dat vroeger ook,maar ik heb me door
mijn vrouw eens zo hevig laten pijpen dat het over was. Je moet dat echt ook eens laten doen !
"O-O-O-O-K, antwoordt de stotteraar,
i-i-i-i-i-ik zal er eens over d-d-d-d-d-denken." De volgende week komt de stotteraar weer
diezelfde café binnen... "Een p-p-p-p-p-pintje, astublieft." "Awel, zegt de cafébaas, heb je mijn raad
niet opgevolgd dan ?" "T-t-t-t-t-t-toch wel, zegt de stotteraar.
"Maar 't heeft niet veel geholpen, zo te zien,"
merkt de cafébaas op.
"N-n-n-n-n-nee, antwoordt de stotteraar,
ma-ma-ma-ma-maar ge w-w-w-w-w-woont daar w-w-w-w-w-w-wel schoon
hé... !
Maar snel een berichtje plaatsen
anders gaat het namiddag worden zegt het hoofdbestuur. Ze hebben namelijk een
drukke voormiddag, net als die van morgen overmorgen en de zondag.
Maar deze voormiddag gaans ze
chique doen. Met propere kleding, en proper gewassen (?) en een goei geurtje
aan gaat het hoofdbestuur eerst naar madam mager ofte de diëtiste en nadien
gaan ze met baasjes zusje os Krinneke (officieel Carine) ontbijten .
Ergens in Turnhout moet dat zijn maar
in een gelegenheid waar ze nog nooit geweest zijn. t Moet in de buurt van de
watertoren zijn en dan denkt het baasje altijd aan zijn bompa, al heel lang
zaliger, die de watertoren gebouwd heeft ergens in een heel pril begin van
vorige eeuw.
Wij mogen niet mee om te gaan
ontbijten, in eetgelegeheden neemt ons hoofdbestuur ons nooit mee. Wel als we
iets eten of drinken op een terras, en dat gebeurt wel eens in Frankrijk of
tijdens een wandeling, maar nooit zomaar wanneer ze enkel gaan eten.
En wanneer ze dan terug zijn zo tegen
de middag dan gaan de eerste voorbereidingen al beginnen voor de wandeling met
allemaal Drentjes op zondag, bij de Kaawpollekes wandeling. Al het benodigde
materiaal zoeken ze dan bijeen en zetten ze al klaar om morgen te gaan inkopen
doen en dan zaterdag met een ploeg aan het eten bereide n te beginnen.
Op het weerbericht hoorde ons baasje
deze morgen dat het koud met weinig kans op neerslag gaat geven op zondag.
Stel je voor dat de regen zaterdag
was gekomen . Met vier Drenten in huis die door een dooiende tuin achter elkaar
hollen. Tot daar gaat het nog, geen enkel probleem als het daar bij blijft.
Maar Hera kan de deur van de keuken openen, ondanks de klink omhoog staat
geplaatst. (naar onder zou beter zijn maar dan komt de klink tegen de stijl)
Als miss clever de deur dan heeft
geopend stormt de rest van de roedel achter elkaar binnen. Dit weekend zouden dat
dan 16 grote slijkpoten geweest zijn. Die nemen dan de bocht van de keuken naar
de living waar duchtig de remmen worden dichtgesmeten met 16 slipsporen tot
gevolg ! ! !
Maar vandaag was the day after na
Duracell Kibbels. En de activiteit stond al op een laag pitje vandaag. De
zetel was vandaag meer dan favoriet, meer dan de tuin en het regenweer.
Morgen gaat het wat droger worden
zegt men in het weerbericht. Het zal goed doen want vandaag is zo één van die
dagen dat we niet zijn gaan wandelen. Zelfs ons trio vond het geen weer om een
baas door te jagen
Ook voor zondag, toch heel belangrijk
voor meewandelende Drenten en baasjes Zij gaan aan hun trekken komen. De
Kaawpollekeswandeling gaat volgens de vooruitzichten haar naam alle eer
aandoen. Sneeuw en smeltende sneeuw staat in het lijstje, lage temperatuur ook,
dus waterdicht schoeisel en een warme waterdichte jas en hoofddeksel horen bij
de uitrusting van de wandelaars voor zondag. Zeg niet dat je niet verwittigd
was ! ! !
Een non
neemt een taxi naar Aalst en merkt dat de knappe chauffeur
haar voortdurend in 't oog heeft.Ze vraagt hem waarom hij haar constant zo intens bekijkt.
Hij antwoordt: "Ik wil u iets bekennen maar ik wil u niet in verlegenheid
brengen".
Ze stelt hem gerust: "Mijn zoon, ge kunt me niet kwetsen, als je non
was en zo oud als ik heb je zo goed als alles al gezien en gehoord. Ik
weet zeker dat je me niets kan zeggen of vragen dat voor mij
beledigend of kwetsend kan zijn".
Hij: "Wel, ik droom altijd opnieuw dat een kloosterlinge me heel
passioneel kust".
De non: "Wel, dan kijken we wat daaraan kan gedaan worden. Eerst en
vooral moet je vrijgezel zijn en daarnaast ook katholiek".
De taxichauffeur, al helemaal opgegeild, antwoordt: "Jaja, ik ben
vrijgezel ?n katholiek!"
"Ok?", zegt de non "sla maar de eerstvolgende landweg in". Daar voldoet ze zijn fantasie met een
overtuiging die de meest geroutineerde straatmadelief zou doen blozen.
Als ze de weg verderzetten begint de chauffeur te wenen.
"Mijn kind", zegt de non "waarom huil je nu toch?".
"Vergeef me dat ik gezondigd heb. Ik moet bekennen dat ik gelogen heb:
ik ben getrouwd en ben een jood". De non antwoordt:"Trek het je niet
aan. Ik heet Dirk, ben homo en ik ben op weg naar het carnaval in Aalst ".
Het is stil in huis deze morgen,
woelwater, Super Duracelleke Kibbels is terug thuis. We kunnen terug na onze
ochtendplas in de tuin rustig naast in de zetel verder uitrusten.
Geen getrek met doeken en mouwen uit
oude bazenhemden, geen rennen achter elkaar rond de tafel. Niet meer wisselen
van bench, ieder op zijn eigen plaatsje.
We gaan ze missen die felle kleine
Kibbels. Maar er is goeie hoop dat het scenario zich nog wel eens zal herhalen.
Van ons mag ze in elk geval terugkomen.
Het is toch maar terug eentonig, de
enige sensatie die we tot nu toe deze morgen hebben ervaren was het langskomen
van de vuilniswagen die het GFT afval kwam ophalen. Die hebben we eens netjes
weggejaagd met ons oorverdovend geblaf. En het is ons nog gelukt ook, ze hebben
snel de bak in de muil van de vrachtwagen gekieperd en zijn dan snel
doorgelopen naar de volgende , een eindje verder in de straat.Mission
completed blijkt dat tegenwoordig te heten, vroeger was dat een Drent is ook
waaks. Voor ons is het alleen een afwisseling met een beetje extra adrenaline .
De speelvogel met de eeuwigdurende
Duracellekes, Kibbels , is daarstraks terug opgehaald door baasje Annemie.
Dat moet in het nestje van februari
vorig jaar toch wel het hondje geweest zijn met de meeste energie. Ons trio
heeft het in elk geval geweten dit weekend. Pompaf waren ze door dat kleine
ding die binnen twee weken haar eerste verjaardag gaat vieren.
Vanaf ze s morgen uit de bench kwam
en na haar ochtendplas in de tuin, stond nog maar één zaak op het programma:
spelen, spelen met Hera, tot deze moe was. Dan kwam Heros, tot ook die zijn
bench opzocht wegens moe. Ook moeder Belle ontsnapte niet, honderden keren
heeft zij Kibbels aan een speeltje rond de tafel getrokken. Een stuk mouw van
een oud hemd van t baasje met enkele knopen in, was het favoriete speeltje.
Spijtig dat één hemd maar twee mouwen heeft want alles ligt aan rafeltjes
Toen Annemie onderweg was naar
Vosselaar hebben we nog snel een behoorlijke wandeling gemaakt met Belle en
Kibbels samen. Doordat de dooi ook in Vosselaar is ingetreden zijn de paden in
de bovenlaag ontdooid op een bevroren ondergrond geeft een vetlapperij van
jewelste. Dat was ook te zien aan het duo wanneer ze thuiskwamen. We konden
Kibbels niet even netjes maken want Annemie was ondertussen reeds gearriveerd.
Ze heeft haar Kibbeltje dus goed smerig terug in ontvangst genomen. En wat
nog zo opmerkelijk toen was ze is in haar bench ter plaatse in slaap gevallen
! ! ! Ze was dan toch moe te krijgen...
Ons baasje begint er nu toch stilaan
van overtuigd te geraken dat er sommige Drenten de grote mensen duchtig met hun
voeten kunnen spelen . Maar eigenlijk hebben we met zn alle weeral spijt dat
ze terug weg is. t Gaf toch iets speciaals in huis, van ons mag ze terug komen
en blijven zou ook al geen probleem geven
Dat 14 februari elk jaar weer de
datum is dat we Valentijn of lievekesdag vieren zal wel stilaan bij iedereen doorgedrongen zijn. Je kan er werkelijk niet
meer langs kijken wanneer je door een winkelstraat loopt. De reuzengrote
knalrode harten hangen in de etalages van de bakker tot de kleding- en
meubelzaak.
De eerste verjaardag die we vandaag
vieren en waarvan de Jacqui Lawsonverjaardags kaart vannacht al in de mailbox van Ome Luc is gevallen. Ome
Luc is de schoonbroer (zwager voor de NL lezers) van ons baasje. De man van
tante Rita die dan weer beter bekend is als de koekjestante. Ome Luc viert
vandaag zijn 64° verjaardag, en is daarmee en half jaar ouder dan ons baasje.
De tweede verjaardag vieren we
binnenshuis. Vier jaar geleden startte het Bas en Belleblog op deze plaats op
14 februari. Louter toevallig is die datum , je dient er geen speciallekes
achter te zoeken. Gewoon gestart op 14 februari en pas later er opmerkzaam op
gemaakt dat we die datum ook Valentijn zouden hebben moeten vieren !
Na vier jaar verhaaltjes over
Drentsche Patrijshonden te hebben neergepend zegt de teller in de linkse kolom
dat we in die tijd meer dan 270.000 maal gelezen zijn geweest.. Elke dag 2
verhaaltjes en de meeste dagen ook nog een mop na de middag.
Soms heeft het baasje kopbrekens met
weer een zinnig onderwerp te verzinnen maar het is met Drenten nooit onmogelijk
om zonder facts de dag door te komen. Er is altijd wel iets dat het vertellen
waard is.
Soms zijn dat voor ons
levensbelangrijke zaken, zoals het overlijden van onze mede naamgever aan dit
blog onze Bas of de geboorte van onze eerste nestje van ons Belle, waarvan
Hera en Heros pupjes zijn die bij ons gebleven zijn. En ook het nestje van
negen pups die op 27 februari 2011 geboren zijn bezorgde het blog een
hoogtepunt. 1340 pageviews mochten we
noteren die dag. Normaal waren er dat destijds tussen de 300 en 400/dag.
Je merkt het, vreugde en verdriet,
emotie en een lach. Bij ons verveelt de lezer zich net als ons hoofdbestuur
zich nooit. Een speciale periode om op de eerste rij van de lezers te gaan
plaatsnemen is eind maart. Dan gaan de eerste pupjes van Hera geboren worden.
Nu zaterdagavond lees je op deze plaats het resultaat van de echo die we laten
maken om 100% zeker te zijn dat de pupjes in de maak zijn
Sorreg dat je er bij bent zong
Dorus al in de jaren stillekes, en het is nog altijd actueel op dit blog
sorreg dat .
Hij golft elke dag sinds
hij 25 jaar geleden met pensioen is gegaan.
Op een dag komt hij
teneergeslagen thuis. "Dat was de laatste
druppel",
zegt hij tegen zijn
vrouw,
"ik stop met golf.
Mijn ogen zijn zo slecht
geworden
dat wanneer ik de bal
heb geraakt,
ik niet meer kan zien
waar het naar toe is gegaan." Zijn vrouw leeft met hem
mee en maakt een kopje thee voor hem.
Terwijl ze gaan zitten,
zegt ze: "Waarom neem je
mijn broer niet mee en probeer je het nog een keer." "Dat maakt niet
uit", zucht Arthur, "jouw broer is 103 jaar oud. Hij kan me niet
helpen." "Hij mag dan 103
jaar oud zijn,"
zegt zijn vrouw,
"maar zijn ogen
zijn nog perfect." Dus de volgende dag gaat
Arthur met zijn schoonbroer golfen. Hij legt de bal neer,
maakt een krachtige
zwaai en staart met knijpende ogen het veld af. Hij wendt zich tot zijn
schoonbroer: "Heb je de bal
gezien?" "Natuurlijk!"
antwoordt hij, "ik heb perfecte ogen." "Waar is het naar
toe gegaan?" vraagt Arthur. "Dat kan ik me niet
meer herinneren."
We kijken uit naar zaterdag e.k..
Eerst zal het een drukke dag worden omdat het op de dag voor de
kaawpollekeswandeling hier ten huize druk is door het koken van de grote ketels
verse hutsepot.
Maar waar we echt naar uitkijken (het
vorigeis enkel hard werken) is de echo
van Heras buik zaterdag namiddag. Nelly gaat Hera echoën om te zien dat ze
inderdaad, zoals de baasjes vermoeden, drachtig is.
Voor zover de baasjes Hera kennen, en
dat is toch wel bijzonder goed vermits ze dagelijks samenleven, is het voor hen
duidelijk dat Hera heeft opgenomen maar zaterdag zien we dus het nieuwe
leven dank zij de moderne medische apparatuur.
Dat we niet alleen zijn als
hoofdbestuur is ook duidelijk. Bij de verschillende kandidaat pup eigenaars
stijgt de koorts ook al duidelijk. Dat merken we aan de reacties op het blog en
ook aan de mails die we vinden in onze mailbox.
Voor ons is het nu al duidelijk, als
alles goed blijft gaan, hebben we einde maart pupjes van Hera en Cartouche.
Hoeveel en hoe de samenstelling teefjes /reutjes gaat zijn blijft een raadsel
tot bij de geboorte. Dat kan echt nog niet gezien worden na drie weken dracht
maar daar gaan we half volgende mand nog wel eens voor terug
We staan hier verbaasd met
openvallend monden haast Waar die Kibbels, ons logé hondje dit weekend haar
energie blijft halen is ons een raadsel ! ! !
Die begint te spelen van het moment
dat ze haar ogen open heeft (of wanneer het deurtje van de bench opengaat) en
dan speelt ze met de eerste van ons trio die in haar buurt komt. Willens
nillens moet hij of zij dan meespelen, negeren is net aan de orde. Spelen zal
hij of zij met haar.
Is het dan zo dat na een tijdje haar
tegenspeler moe is dan gaat ze naar een tweede slachtoffer die dan ook moet
meespelen tot de vermoeidheid zich begint te tonen ook nummer drie wordt niet
gespaard en ook die krijgt ze moe.
Wanneer zich dan drie honden naast
elkaar in de zetelhebben ngelegd gaat
ze aan de achterdeur staanom de tuin nog maar eens te gaan verkennen. Daar ziet
ze dan gewoonlijk wel iets waar ze zich mee kan bezig houden, een merel, een
duif of gewoon een bal van nons trio.
Wij hebben nhier eennheel sterk
vermoedenndat Annemie, haar baasje iets verzwegen heeft en dat zij met Kibbels
meedoet om een nieuw soort batterijen van Duracell te testen. We zien de nieuwe
slogan al verschijnen op het tv scherm Duracell batterijen gaan tot 100 x
langer mee. Getest door Kibbels ten huize Faes
Het lijkt er sterk op dat het
Duracell konijn haar dagen geteld zijn, en dat de volgende ster in hun reclame campagne
een Drentje uit Pulle gaat zijn ! ! !
Het moet zo ergens in het midden van
de 80er jaren geweest zijn dat ons baasje in panne viel met zijn (toen)
supermoderne Olivetti schrijfmachine met display voor twee lijnen.
Het repareren kostte haast zoveel als
een nieuwe schrijfmachine en het baasje was druk bezig met leerstof te
herwerken van zijn afdeling autotechniek & carrosserieherstelling bij hem
op school. En daar hoorden dus ook aangepaste cursussen bij
En zo kwam er een computer De keuze
ging tussen een Commodore of een Apple Macintosh. Het was destijds zo dat de
grote werkgever hier in de buurt de pillenfabriek Janssen Pharmaceutica had
gekozen voor Apple. Die hadden een systeem waarbij hun werknemers voor een heel
schappelijke prijs zon machien in huis konden halen.
Vermits de meeste werknemers hier in de
buurt woonden, en de buren ook wel wat in de Aple zagen, kozen ook veel niet
werknemers voor zon machien waar je van alles mee kon doen
Als je dat nu bekijkt, kon je daar
amper iets mee doen in vergelijking met nu, maar het voldeed voor wat we toen
nodig hadden. Van het internet bvb. hadden we toen amper gehoord. In combinatie
met een ratelende matrix printer konden we terug cursus maken en daar draaide het
in oorsprong toch om !
En vorige week belde het baasje zijn
kameraad met de vraag of t baasje die Macintosh nog had staan. de Jo, in
baasjes vorig leven zijn baas bij de VAB Europech was op zoek naar vanalles
van Apple. En omdat de Jo nooit geen verkeerde baas geweest is, was dat voor
het baasje een reden om alles wat hier nog stond, bijeengezocht werd en terug
verpakt werd in de originele doos ! Want ook die doos stond hier nog steeds en deed
al jaren dienst als verpakking van het Kerstgerief. Voor dat kerstgerief
zochten we dan een vervang doos.
Het baasje had zo de stille indruk
dat de Jo nog blijer was met de doos dan met de computer
En zo eindigde hier ten huize vorige
vrijdag de Apple-periode. Hoewel zeg nooit nooit, want die Ipad is toch
eigenlijk ook wel een heel mooi machien Misschien .?
Vijf en een half jaar verschillen ze
Belle en Kibbels. Het zijn moeder en dochter en ze spelen met elkaar dat de
stukken in het rond vliegen. Daarjuist haast helemaal in stukken, toen er een
glazen asbak van een tafeltje gestoten werd. Maar er was niets gebroken of
stukken af met als conclusie wild spel en stevige asbak !
In de tuin is het oppassen geblazen,
als ze op het onverharde stuk blijven (zand) of ze komen op de oprit naar de
garages toe dan gebeuren er al eens schuivers. Niet erg zal je zeggen, maar zo
heeft Hera zich twee jaar geleden serieus gekwetst bij het blokkeren en
uitschuiven van haar rechterachterpoot. Met een dikke knobbel op het gewricht
tot gevolg.
Ondertussen is het best datje even
uit de tuin wegblijft als ons quartet (ipv het bekende trio) de tuin onveilig
maakt. Iedereen hangt achter iedereen aan en wie in de weg loopt zal het
geweten hebben. Wie een van de vie tegen zijn/haar benen aankrijgt gaat het
geweten hebben, zachtzinnig staat dezer dagen niet in het Drentsche Patrijshonden
woordenboek.
Gisteren voormiddag ging het al net
zo, van acht uur tot tien uur ging het ook al zo hevig aan toe. Nadien heeft
ieder van hen zijn/haar eigen plaatsje opgezocht en kwam er terug wat rust in
de roedel.
We weten al wel zeker dat we dinsdag,
als Kibbels terug naar huis is, we een telefoontje kunnen verwachten van haar
baasje met de vraag wat hebben jullie met mijn hondje aangevangen ? Die doet
niets anders dan de ganse dag slapen !
Wij hebben voor dat slapen een
andere uitdrukking, dat is recupereren van een weekendje Vosselaar !
Dr. Nelly Mols, nog steeds onze steun, toeverlaat en raadgeefster.
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Even voorstellen
Begonnen als Bas & Belle blog is de hoofdrolspeler Bas noodgedwongen vervangen in de cast . Bas was de oudste met zijn vijftien jaar en toen hij overleed op 6 november ’08 stonden we in twijfel. Houden we de naam als Bas & Belle of gaan we hem aanpassen aan de actualiteit ?
In samenspraak met de lezers hebben we dan besloten het blog met dezelfde naam te laten voortbestaan als hulde aan die fijne kameraad die Bas steeds geweest is.
Nog geen week na het overlijden van Bas heeft Belle een prachtnestje gekregen met zes prachtpup’s. Vier reutjes en twee teefjes behoorden vanaf 12 november tot onze roedel.
In2008 moesten alle rashonden een naam krijgen die begon met een letter H. Zo kregen we een Hercule, Heros, Hera, Hadise, Harry en Harko. Hierbij zijn Hera en Hadise de teefjes.
Hera en Heros zijn bij ons gebleven zodat we het blog het Belle, Hera en Heros blog zouden kunnen noemen. Dat gaan we echter niet doen… Het is Bas & Belle en het blijft zo. Wat we wel gaan doen is de ondertitel aanpassen. “Dwaze belevenissen van twee prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden” gaan we aanpassen naar “drie prettig gestoorde” en dat prettig gestoord”is met die twee jonge nieuwkomers niet eens overdreven…
Ik ben Jan
