Remedie tegen stotteren…

Een stotteraar komt een café binnen.
"Een p-p-p-p-p-pintje, astublieft".
"Hierzie" zegt de cafébaas terwijl hij hem een pint tapt.
"Zeg, merkt hij terloops op, gij stottert nogal.

Ik deed dat vroeger ook,maar ik heb me door mijn vrouw eens zo hevig laten
pijpen dat het over was.
Je moet dat echt ook eens laten doen !

"O-O-O-O-K, antwoordt de stotteraar, i-i-i-i-i-ik zal er eens over
d-d-d-d-d-denken."
De volgende week komt de stotteraar weer diezelfde café binnen...
"Een p-p-p-p-p-pintje, astublieft."
"Awel, zegt de cafébaas, heb je mijn raad niet opgevolgd dan ?"
"T-t-t-t-t-t-toch wel, zegt de stotteraar.

"Maar 't heeft niet veel geholpen, zo te zien," merkt de cafébaas op.

"N-n-n-n-n-nee, antwoordt de stotteraar, ma-ma-ma-ma-maar ge
w-w-w-w-w-woont daar w-w-w-w-w-w-wel schoon hé... !

A.D.

16-02-2012 om 14:42 geschreven door Bas & Belle  

Een beetje “chique” doen…

Maar snel een berichtje plaatsen anders gaat het namiddag worden zegt het hoofdbestuur. Ze hebben namelijk een drukke voormiddag, net als die van morgen overmorgen en de zondag.

Maar deze voormiddag gaans ze “chique” doen. Met propere kleding, en proper gewassen (?) en een goei geurtje aan gaat het hoofdbestuur eerst naar “madam mager” ofte de diëtiste en nadien gaan ze met baasjes’ zusje “os Krinneke” (officieel Carine) ontbijten .

Ergens in Turnhout moet dat zijn maar in een gelegenheid waar ze nog nooit geweest zijn. ’t Moet in de buurt van de watertoren zijn… en dan denkt het baasje altijd aan zijn bompa, al heel lang zaliger, die de watertoren gebouwd heeft ergens in een heel pril begin van vorige eeuw.

Wij mogen niet mee om te gaan ontbijten, in eetgelegeheden neemt ons hoofdbestuur ons nooit mee. Wel als we iets eten of drinken op een terras, en dat gebeurt wel eens in Frankrijk of tijdens een wandeling, maar nooit zomaar wanneer ze enkel gaan eten.

En wanneer ze dan terug zijn zo tegen de middag dan gaan de eerste voorbereidingen al beginnen voor de wandeling met allemaal Drentjes op zondag, bij de Kaawpollekes wandeling. Al het benodigde materiaal zoeken ze dan bijeen en zetten ze al klaar om morgen te gaan inkopen doen en dan zaterdag met een ploeg aan het eten bereide n te beginnen.

Op het weerbericht hoorde ons baasje deze morgen dat het koud met weinig kans op neerslag gaat geven op zondag.

We zijn benieuwd…

Belle & co

16-02-2012 om 08:39 geschreven door Bas & Belle  

Goed dat die regen pas vandaag kwam…

Stel je voor dat de regen zaterdag was gekomen . Met vier Drenten in huis die door een dooiende tuin achter elkaar hollen. Tot daar gaat het nog, geen enkel probleem als het daar bij blijft. Maar… Hera kan de deur van de keuken openen, ondanks de klink omhoog staat geplaatst. (naar onder zou beter zijn maar dan komt de klink tegen de stijl)

Als “miss clever” de deur dan heeft geopend stormt de rest van de roedel achter elkaar binnen. Dit weekend zouden dat dan 16 grote slijkpoten geweest zijn. Die nemen dan de bocht van de keuken naar de living waar duchtig de remmen worden dichtgesmeten met 16 slipsporen tot gevolg ! ! !

Maar vandaag was “the day after” na “Duracell Kibbels”. En de activiteit stond al op een laag pitje vandaag. De zetel was vandaag meer dan favoriet, meer dan de tuin en het regenweer.

Morgen gaat het wat droger worden zegt men in het weerbericht. Het zal goed doen want vandaag is zo één van die dagen dat we niet zijn gaan wandelen. Zelfs ons trio vond het geen weer om een baas door te jagen…

Ook voor zondag, toch heel belangrijk voor meewandelende Drenten en baasjes… Zij gaan aan hun trekken komen. De Kaawpollekeswandeling gaat volgens de vooruitzichten haar naam alle eer aandoen. Sneeuw en smeltende sneeuw staat in het lijstje, lage temperatuur ook, dus waterdicht schoeisel en een warme waterdichte jas en hoofddeksel horen bij de uitrusting van de wandelaars voor zondag. Zeg niet dat je niet verwittigd was ! ! !

Belle & co

15-02-2012 om 22:02 geschreven door Bas & Belle  

15-02-2012 om 19:29 geschreven door Bas & Belle  

Stilletjes vanmorgen…

Het is stil in huis deze morgen, woelwater, “Super Duracelleke” Kibbels is terug thuis. We kunnen terug na onze ochtendplas in de tuin rustig naast in de zetel verder uitrusten.

Geen getrek met doeken en mouwen uit oude bazenhemden, geen rennen achter elkaar rond de tafel. Niet meer wisselen van bench, ieder op zijn eigen plaatsje.

We gaan ze missen die felle kleine Kibbels. Maar er is goeie hoop dat het scenario zich nog wel eens zal herhalen. Van ons mag ze in elk geval terugkomen.

Het is toch maar terug eentonig, de enige sensatie die we tot nu toe deze morgen hebben ervaren was het langskomen van de vuilniswagen die het GFT afval kwam ophalen. Die hebben we eens netjes weggejaagd met ons oorverdovend geblaf. En het is ons nog gelukt ook, ze hebben snel de bak in de muil van de vrachtwagen gekieperd en zijn dan snel doorgelopen naar de volgende , een eindje verder in de straat.”Mission completed” blijkt dat tegenwoordig te heten, vroeger was dat “een Drent is ook waaks”. Voor ons is het alleen een afwisseling met een beetje extra adrenaline….

Belle & co

15-02-2012 om 09:06 geschreven door Bas & Belle  

De speelvogel…

De speelvogel met de eeuwigdurende Duracellekes, Kibbels , is daarstraks terug opgehaald door baasje Annemie.

Dat moet in het nestje van februari vorig jaar toch wel het hondje geweest zijn met de meeste energie. Ons trio heeft het in elk geval geweten dit weekend. Pompaf waren ze door dat kleine ding die binnen twee weken haar eerste verjaardag gaat vieren.

Vanaf ze ’s morgen uit de bench kwam en na haar ochtendplas in de tuin, stond nog maar één zaak op het programma: spelen, spelen met Hera, tot deze moe was. Dan kwam Heros, tot ook die zijn bench opzocht wegens moe. Ook moeder Belle ontsnapte niet, honderden keren heeft zij Kibbels aan een speeltje rond de tafel getrokken. Een stuk mouw van een oud hemd van ’t baasje met enkele knopen in, was het favoriete speeltje. Spijtig dat één hemd maar twee mouwen heeft want alles ligt aan rafeltjes…

Toen Annemie onderweg was naar Vosselaar hebben we nog snel een behoorlijke wandeling gemaakt met Belle en Kibbels samen. Doordat de dooi ook in Vosselaar is ingetreden zijn de paden in de bovenlaag ontdooid op een bevroren ondergrond geeft een vetlapperij van jewelste. Dat was ook te zien aan het duo wanneer ze thuiskwamen. We konden Kibbels niet even netjes maken want Annemie was ondertussen reeds gearriveerd. Ze heeft haar “Kibbeltje” dus goed smerig terug in ontvangst genomen. En wat nog zo opmerkelijk toen was… ze is in haar bench ter plaatse in slaap gevallen ! ! ! Ze was dan toch moe te krijgen...

Ons baasje begint er nu toch stilaan van overtuigd te geraken dat er sommige Drenten de grote mensen duchtig met hun voeten kunnen spelen . Maar eigenlijk hebben we met z’n alle weeral spijt dat ze terug weg is. ’t Gaf toch iets speciaals in huis, van ons mag ze terug komen en blijven zou ook al geen probleem geven…

Belle & co

14-02-2012 om 22:18 geschreven door Bas & Belle  

Valentijn en 2 verjaardagen…

Dat 14 februari elk jaar weer de datum is dat we Valentijn of lievekesdag vieren zal wel stilaan bij iedereen  doorgedrongen zijn. Je kan er werkelijk niet meer langs kijken wanneer je door een winkelstraat loopt. De reuzengrote knalrode harten hangen in de etalages van de bakker tot de kleding- en meubelzaak.

De eerste verjaardag die we vandaag vieren en waarvan de Jacqui Lawson  verjaardags kaart vannacht al in de mailbox van Ome Luc is gevallen. Ome Luc is de schoonbroer (zwager voor de NL lezers) van ons baasje. De man van tante Rita die dan weer beter bekend is als de “koekjestante”. Ome Luc viert vandaag zijn 64° verjaardag, en is daarmee en half jaar ouder dan ons baasje.

De tweede verjaardag vieren we binnenshuis. Vier jaar geleden startte het Bas en Belleblog op deze plaats op 14 februari. Louter toevallig is die datum , je dient er geen speciallekes achter te zoeken. Gewoon gestart op 14 februari en pas later er opmerkzaam op gemaakt dat we die datum ook Valentijn zouden hebben moeten vieren !

Na vier jaar verhaaltjes over Drentsche Patrijshonden te hebben neergepend zegt de teller in de linkse kolom dat we in die tijd meer dan 270.000 maal gelezen zijn geweest.. Elke dag 2 verhaaltjes en de meeste dagen ook nog een mop na de middag.

Soms heeft het baasje kopbrekens met weer een zinnig onderwerp te verzinnen maar het is met Drenten nooit onmogelijk om zonder “facts” de dag door te komen. Er is altijd wel iets dat het vertellen waard is.

Soms zijn dat ‘voor ons’ levensbelangrijke zaken, zoals het overlijden van onze mede naamgever aan dit blog “onze Bas” of de geboorte van onze eerste nestje van ons Belle, waarvan Hera en Heros pupjes zijn die bij ons gebleven zijn. En ook het nestje van negen pups die op 27 februari 2011 geboren zijn bezorgde het blog een hoogtepunt.    1340 pageviews mochten we noteren die dag. Normaal waren er dat destijds tussen de 300 en 400/dag.

Je merkt het, vreugde en verdriet, emotie en een lach. Bij ons verveelt de lezer zich net als ons hoofdbestuur zich nooit. Een speciale periode om op de eerste rij van de lezers te gaan plaatsnemen is eind maart. Dan gaan de eerste pupjes van Hera geboren worden. Nu zaterdagavond lees je op deze plaats het resultaat van de echo die we laten maken om 100% zeker te zijn dat de pupjes “in de maak zijn”

“Sorreg dat je er bij bent” zong Dorus al in de jaren stillekes, en het is nog altijd actueel op dit blog “sorreg dat….”

Belle & co & Kibbels

14-02-2012 om 19:47 geschreven door Bas & Belle  

De oude golfer…

Arthur is 90 jaar oud.

Hij golft elke dag sinds hij 25 jaar geleden met pensioen is gegaan.

Op een dag komt hij teneergeslagen thuis.
"Dat was de laatste druppel",

zegt hij tegen zijn vrouw,

"ik stop met golf.  

Mijn ogen zijn zo slecht geworden

dat wanneer ik de bal heb geraakt,

ik niet meer kan zien waar het naar toe is gegaan."
Zijn vrouw leeft met hem mee en maakt een kopje thee voor hem.

Terwijl ze gaan zitten, zegt ze:
"Waarom neem je mijn broer niet mee en probeer je het nog een keer."
"Dat maakt niet uit", zucht Arthur, "jouw broer is 103 jaar oud. Hij kan me niet helpen."
"Hij mag dan 103 jaar oud zijn,"

zegt zijn vrouw,

"maar zijn ogen zijn nog perfect."
Dus de volgende dag gaat Arthur met zijn schoonbroer golfen.
Hij legt de bal neer,

maakt een krachtige zwaai en staart met knijpende ogen het veld af.
Hij wendt zich tot zijn schoonbroer:
"Heb je de bal gezien?"
"Natuurlijk!" antwoordt hij, "ik heb perfecte ogen."
"Waar is het naar toe gegaan?" vraagt Arthur.
"Dat kan ik me niet meer herinneren."

G.B.

14-02-2012 om 18:44 geschreven door Bas & Belle  

We kijken uit…

We kijken uit naar zaterdag e.k.. Eerst zal het een drukke dag worden omdat het op de dag voor de kaawpollekeswandeling hier ten huize druk is door het koken van de grote ketels verse hutsepot.

Maar waar we echt naar uitkijken (het vorige  is enkel hard werken) is de echo van Hera’s buik zaterdag namiddag. Nelly gaat Hera echoën om te zien dat ze inderdaad, zoals de baasjes vermoeden, drachtig is.

Voor zover de baasjes Hera kennen, en dat is toch wel bijzonder goed vermits ze dagelijks samenleven, is het voor hen duidelijk dat Hera heeft “opgenomen” maar zaterdag “zien” we dus het nieuwe leven dank zij de moderne medische apparatuur.

Dat we niet alleen zijn als hoofdbestuur is ook duidelijk. Bij de verschillende kandidaat pup eigenaars stijgt de koorts ook al duidelijk. Dat merken we aan de reacties op het blog en ook aan de mail’s die we vinden in onze mailbox.

Voor ons is het nu al duidelijk, als alles goed blijft gaan, hebben we einde maart pupjes van Hera en Cartouche. Hoeveel en hoe de samenstelling teefjes /reutjes gaat zijn blijft een raadsel tot bij de geboorte. Dat kan echt nog niet gezien worden na drie weken dracht maar daar gaan we half volgende mand nog wel eens voor terug…

Belle & co & Kibbels

13-02-2012 om 22:08 geschreven door Bas & Belle  

Menukaart in het babyrestaurant…

13-02-2012 om 14:57 geschreven door Bas & Belle  

On-ver-moei-baar…

We staan hier verbaasd met openvallend monden haast… Waar die Kibbels, ons logé hondje dit weekend haar energie blijft halen is ons een raadsel ! ! !

Die begint te spelen van het moment dat ze haar ogen open heeft (of wanneer het deurtje van de bench opengaat) en dan speelt ze met de eerste van ons trio die in haar buurt komt. Willens nillens moet hij of zij dan meespelen, negeren is net aan de orde. Spelen zal hij of zij met haar.

Is het dan zo dat na een tijdje haar “tegenspeler” moe is dan gaat ze naar een tweede slachtoffer die dan ook moet meespelen tot de vermoeidheid zich begint te tonen… ook nummer drie wordt niet gespaard en ook die krijgt ze moe.

Wanneer zich dan drie honden naast elkaar in de zetel  hebben ngelegd gaat ze aan de achterdeur staanom de tuin nog maar eens te gaan verkennen. Daar ziet ze dan gewoonlijk wel iets waar ze zich mee kan bezig houden, een merel, een duif of gewoon een bal van nons trio.

Wij hebben nhier eennheel sterk vermoedenndat Annemie, haar baasje” iets verzwegen heeft en dat zij met Kibbels meedoet om een nieuw soort batterijen van Duracell te testen. We zien de nieuwe slogan al verschijnen op het tv scherm “Duracell batterijen gaan tot 100 x langer mee. Getest door Kibbels ten huize Faes”

Het lijkt er sterk op dat het Duracell konijn haar dagen geteld zijn, en dat de volgende ster in hun reclame campagne een Drentje uit Pulle gaat zijn ! ! !

Belle & co & de onvermoeibare Kibbels

13-02-2012 om 12:15 geschreven door Bas & Belle  

Zo begon het hier…

Het moet zo ergens in het midden van de 80er jaren geweest zijn dat ons baasje in panne viel met zijn (toen) supermoderne Olivetti schrijfmachine met display voor twee lijnen.

Het repareren kostte haast zoveel als een nieuwe schrijfmachine en het baasje was druk bezig met leerstof te herwerken van zijn afdeling autotechniek & carrosserieherstelling bij hem op school. En daar hoorden dus ook aangepaste cursussen bij…

En zo kwam er een computer… De keuze ging tussen een Commodore of een Apple Macintosh. Het was destijds zo dat de grote werkgever hier in de buurt de pillenfabriek Janssen Pharmaceutica had gekozen voor Apple. Die hadden een systeem waarbij hun werknemers voor een heel schappelijke prijs zo’n “machien” in huis konden halen.

Vermits de meeste werknemers hier in de buurt woonden, en de buren ook wel wat in de Aple zagen, kozen ook veel niet werknemers voor zo’n machien waar je “van alles mee kon doen”…

Als je dat nu bekijkt, kon je daar amper “iets” mee doen in vergelijking met nu, maar het voldeed voor wat we toen nodig hadden. Van het internet bvb. hadden we toen amper gehoord. In combinatie met een ratelende matrix printer konden we terug cursus maken en daar draaide het in oorsprong toch om !

En vorige week belde het baasje zijn kameraad met de vraag of ’t baasje “die Macintosh” nog had staan. “de Jo”, in baasjes vorig leven zijn baas bij de VAB Europech was op zoek naar “vanalles” van Apple. En omdat “de Jo” nooit geen verkeerde baas geweest is, was dat voor het baasje een reden om alles wat hier nog stond, bijeengezocht werd en terug verpakt werd in de originele doos ! Want ook die doos stond hier nog steeds en deed al jaren dienst als verpakking van het Kerstgerief. Voor dat kerstgerief zochten we dan een vervang doos.

Het baasje had zo de stille indruk dat “de Jo” nog blijer was met de doos dan met de computer…

En zo eindigde hier ten huize vorige vrijdag de Apple-periode. Hoewel zeg nooit “nooit”, want die Ipad is toch eigenlijk ook wel een heel mooi “machien”… Misschien….?

Belle & co

12-02-2012 om 23:28 geschreven door Bas & Belle  

Ai, ai,…

Hiermee gaat onze baas kwade vrienden maken denkt ‘m… Maar we steken de schuld maar op “de Louis” die dit in onze mailbox smeet…

12-02-2012 om 13:53 geschreven door Bas & Belle  

Moeder en dochter…

Vijf en een half jaar verschillen ze Belle en Kibbels. Het zijn moeder en dochter en ze spelen met elkaar dat de stukken in het rond vliegen. Daarjuist haast helemaal in stukken, toen er een glazen asbak van een tafeltje gestoten werd. Maar er was niets gebroken of stukken af met als conclusie…wild spel en stevige asbak !

In de tuin is het oppassen geblazen, als ze op het onverharde stuk blijven (zand) of ze komen op de oprit naar de garages toe dan gebeuren er al eens schuivers. Niet erg zal je zeggen, maar zo heeft Hera zich twee jaar geleden serieus gekwetst bij het “blokkeren” en uitschuiven van haar rechterachterpoot. Met een dikke knobbel op het gewricht tot gevolg.

Ondertussen is het best datje even uit de tuin wegblijft als ons quartet (ipv het bekende trio) de tuin onveilig maakt. Iedereen hangt achter iedereen aan en wie in de weg loopt zal het geweten hebben. Wie een van de vie tegen zijn/haar benen aankrijgt gaat het geweten hebben, zachtzinnig staat dezer dagen niet in het Drentsche Patrijshonden woordenboek.

Gisteren voormiddag ging het al net zo, van acht uur tot tien uur ging het ook al zo hevig aan toe. Nadien heeft ieder van hen zijn/haar eigen plaatsje opgezocht en kwam er terug wat rust in de roedel.

We weten al wel zeker dat we dinsdag, als Kibbels terug naar huis is, we een telefoontje kunnen verwachten van haar baasje met de vraag “wat hebben jullie met mijn hondje aangevangen ? Die doet niets anders dan de ganse dag slapen !”

Wij hebben voor dat “slapen” een andere uitdrukking, dat is “recupereren van een weekendje Vosselaar !”

Belle & co

12-02-2012 om 09:45 geschreven door Bas & Belle  

Een fijne trainingsdag…

Het was vandaag de laatste les van deze lessenreeks van Heras jachttraining. Het was met z’n -5°C best koud te noemen maar zolang de stralende zo meewerkte was het fijn buiten toeven.

We hadden ons dan ook nog eens van afspraakuur vergist, wat maakte dat we een uur te vroeg op de trainingsplaats aankwamen. Geen nood, daar gaan we geen uur aan de kanaaldijk voor zitten wenen, maar van de nood een deugd maken ligt ons beter.

Voor de trainer en de andere cursisten arriveerden hadden wij al aardig op ons eentje de vorige trainingen overlopen. Hera had meer dan een kilometer met haar dummy gelopen zonder eenmaal er op te kauwen. Dat ze dan ook nog eens de merels in de kant opjaagde en achter een konijn aanging is misschien niet wenselijk tijdens de training maar ’t baasje had er wel zijn pleziertje mee.

Dat hij dan achteraf de dummy midden uit een veld moest gaan halen waarbij hij ook nog eens over een brede gracht moest springen deed hij dan ook zonder morren.

Tijdens de training zelf heeft Hera ook nog eens beter gedaan dan ooit tevoren. Het baasje was eens te meer best tevreden over zijn kleine meid.

De trainingslessen zijn dan wel voorbij en ook het oefenen zal nu wel wat terug geschroefd worden want haast iedereen die wat van honden kent is nu wel zeker Hera is drachtig. Volgende week gaat het officieel zijn wanneer zaterdag naar Nelly gaan om een echo van Hera te laten maken. We gaan het resultaat hier op deze plaats dat heuglijke feit met toeten en bellen het resultaat aankondigen.

In elk geval, we hadden vandaag en fijne dag, zowel Hera als het baasje !

Belle & co

11-02-2012 om 21:17 geschreven door Bas & Belle  

Oud worden geeft vaak probleempjes …

Drie oudere mannen zitten samen op een bank in het park.

Zegt de eerste: “Ik ben nu vijfenzeventig en ik begin er verdomme ferm last van te krijgen. Deze morgen wandelde ik op mijn dooie gemak over de straat, kijk naar links, naar rechts, steek over en plotseling vliegt er een mastodont van een vrachtwagen rakelings langs. Ik had hem niet zien komen. Mijn ogen, mijn ogen.”

De tweede replikeert: “ Ik ben er nu tachtig en gisterenavond liet ik de hond buiten. Plotseling zie ik een man met zijn vingers in zijn oren wild rond springen. Ik kijk naast me en een prachtige slee kan nog juist remmen op een tiental centimeter van mij. Iedereen had het getoeter gehoord, maar ik in ’t geheel niks. Mijn oren, mijn oren !”

Antwoord van de derde: “Ik word er dit jaar vijfentachtig. Deze morgen rond een uur of elf kreeg ik plotseling zo’n danige goesting in sex, dat ik mijn vrouwtje een ferme beurt heb gegeven. Zij was verbaasd en zei me ‘Jef, dat is nu al de derde keer deze morgen !’
Mijn geheugen, jongens, mijn geheugen !”

L.M.

11-02-2012 om 19:43 geschreven door Bas & Belle  

En toen…

En toen waren ze terug met vier…

Gisteren avond ben ik samen met het baasje Kibbels terug gaan ophalen in Pulle voor een “puppy-opvang” van een weekend lang bij ons.

En dat het een plezier is van de morgen tot de avond blijkt duidelijk. Zo een “jong ding” in huis brengt gelijk een andere ambiance in huis dan we door de band gewoon zijn.

Onvermoeibaar is Kibbels die eind van de maand één jaar oud wordt, samen met haar acht broers en zussen. Spelen doet ze het liefst met Hera, die is nota bene nog de strengste van ons drietal tegen haar, maar als ze ’s morgens uit de bench mogen zoeken die twee elkaar dadelijk op. En dan begint het spelen, “vechten”, achter elkaar hangen, gek doen.
Dat gek doen is dan weer de specialiteit van Heros, die heeft dan ook al drie jaar ervaring in deze “gekdoenbranche”

Ikzelf, Belle, heb deze morgen, wanneer mijn “kinderen” verwoed bezig waren met spelen, de bench van Kibbels uitgetest. Zijzelf was toch druk bezig en ik moet zeggen, “de kwaliteit van Kibbels’ kussen in de bench is van topkwaliteit. Daar moet je wel goed op slapen.

Het geeft ook aan dat er op het comfort van Kibbels niet bezuinigd wordt. Die komt niets te kort, net als al de andere pups uit mijn beide nestjes. Ons hoofdbestuur heeft zijn pupeigenaars goed uitgekozen. Ik kan op mijn beide ooorreen slaaaapee…. Grrr..knorrrr…

Belle & co

11-02-2012 om 11:47 geschreven door Bas & Belle  

Bezoek…

We hebben dit weekend Kibbels nog eens op bezoek. Haar baasje heeft dit weekend werk op een beurs in Frankfurt en wij hebben als fokker van Kibbels, gepresenteerd van haar op te vangen indien nodig.

Wij, dat zijn het baasje en ik Belle haar daarstraks gaan ophalen. Het was dadelijk weer fijn spelen met mijn pupje. We hebben bij Annemie in de tuin hevig gespeeld vooraleer we de trip van 25 kilometer naar onze thuisbasis terug aanvatten.

Hier bij ons thuis ontmoette Kibbels dan Heros en Hera haar halfbroer en halfzus. Die herkenden haar dadelijk als het “pupje” dat met de kerst-/nieuwjaarsperiode met ons mee was naar Frankrijk.

De moeilijkste periode van zo een verblijf is gewoonlijk de hondenmaaltijd. Hera en Heros eten altijd samen aan één staander en dus at Kibbels samen met mij aan de andere staander met eetkommen. Geen grom hebben we gehoord, geen schijn van baknijd of jaloezie hebben we opgemerkt.

Ons baasje denkt er aan van haar morgen namiddag mee te nemen op de jachttraining. Het is de laatste training van deze sessie. Als het baasje nu een uur traint met Hera en het laatste uur eens probeert met Kibbels, dan kunnen we bij de terugkeer van haar baasje al eens ertellen hoeveel jachtaanleg haar “Kibbeltje” heeft . Misschien vat ze dan half maart wel samen met Heros en ons baasje de volgende reeks wel aan.?

Belle & co

10-02-2012 om 20:36 geschreven door Bas & Belle  

De eerste van Marian, de tweede van Louis..

10-02-2012 om 13:10 geschreven door Bas & Belle  

Symptomen…?

Als Hera heeft “opgenomen” en ze is inderdaad drachtig dan is ze vanavond/morgenvroeg twee weken ver. Deze morgen heeft Heros ons wakker gemaakt met twee maal te blaffen en toen we beneden kwamen had Hera overgegeven in de bench.

Nu is dit het derde nestje dat wij fokken, en het eerste met Hera. De twee vorige nestjes waren telkens de nestjes van Belle en die heeft nooit enige tekenen van misselijkheid of overgeven vertoond .

Ze speelt wel en de begroeting deze morgen was zoals elke morgen gewoon “heftig” zo is ze elke morgen in de enthousiaste begroeting van de baasjes. Op dat gebied zijn er geen zorgen. Ook de ontlasting van deze morgen bij Hera was “van den dunne”. We gaan nog even aanzien hoe het evolueert en indien ze niet behoorlijk gaat eten dan bellen we toch maar even onze vertrouwde… Nelly.

Dat ze drachtig is daar zijn we nu wel 95 % zeker van. Voornamelijk door het roedelgedrag. Belle is nog altijd de alfa-teef en behandelt Hera, nu zijzelf gepasseerd is als alfa teef gans anders dan normaal. Hera wordt veel meer door Belle gecorrigeerd dan in normale omstandigheden. De alfa teef laat zich gelden, niet dat ze vijandig staat tegenover Hera maar Belle heeft meer opmerkingen naar Hera toe. Ze neemt meer dan anders Hera’s snoet in haar bek om haar regels op te leggen.

Het is in elk geval boeiend om zien hoe moeder Belle, die de kleinste van de roedel is, toch alles nog naar haar zin regelt om de roedel perfect te laten functioneren. En zo zien we het graag gebeuren…

Belle & co

10-02-2012 om 09:19 geschreven door Bas & Belle