Ik ben Jan
Ik ben een man en woon in Vosselaar (B) / La Magdeleine (F) (België / Frankrijk) en mijn beroep is Technisch leraar autotechniek/carrosserieherstelling op pensioen.
Ik ben geboren op 05/09/1948 en ben nu dus 76 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Onze drie Drentsche Patrijshonden, tuinieren, klussen, auto's repatriëren voor VAB.
Ik ben sinds 1971 gehuwd met Simonne.
Sinds 1983 heb ik gans Europa doorkruist tijdens de vakanties om gestrande reizigers en hun auto's te repatriëren in opdracht van VAB. Sinds enige tijd ben ik met de depannages gestopt.
Zoeken in blog
Beoordeel dit blog
Op 02-02-2014 was Jeanny Wessels de 350.000° bezoeker van dit blog. Jeanny vertelt dat ze foto's van zichzelf niet graag heeft, maar voor eeuwige roem op dit blog wil ze samen op de foto met haar Lennaert.
Op 07-08-2012 was Karin Prince de 300.000 bezoeker van dit blog. Karin had graag een foto van haar twee troetels, Siebe & Lobke, om eeuwige roem te vergaren. Wij voldoen graag aan die wens.
Lees hier de belevenissen van vier prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden
Dit Bas & Belleblog is op deze plaats stopgezet omdat er geen foto's meer konden geplaatst worden. We zijn echter het Bas en Belleblog bis gestart. Daar kan je verder lezen onder deze link http://blog.seniorennet.be/bas_en_belleblog_bis welkom op het nieuwe adres en veel leesgenot
23-02-2012
Aangekomen
Aangekomen
Acht uren hebben wij nodig gehad om
de achthonderd kilometer tussen Vosselaar en La Magdeleine te overbruggen.
We reden de oprit van het huis af
enkele minuten na half twaalf vanmiddag en iets voor half acht draaide de poort
in La Magdeleine open.
Ons baasje heeft deze maal eens een
keertje meer op de toerenteller van de auto gelet en ook naar de benzine meter
in plaats van naar de snelheidsmeter. Toerental op 2200 rpm in zesde
versnelling geeft 120 km/h en dan moet je echt in je ogen wrijven want je
gelooft je eigen ogen dan niet meer. Die benzinemeter wil echt niet zakken. Bij
benzinestations waar je anders MOET tanken om niet zonder diesel te vallen kon
er nu amper een halve tank bijgevuld worden. En dan hing de aanhanger ook nog
achter de auto te bengelen !
Bij het vertrek in België was er
zoals immer veel verkeer, ook heel veel vrachtwagens. Eens in Frankrijk Lilie
voorbij en op de péage waren we soms precies alleen op de snelweg. Parijs was
een makkie vandaag, 25 minuten om Parijs te ronden is voortreffelijk. En ook
eens op de A10 richting Bordeaux ging het als een fluitje van een cent.
Eénmaal hebben we onze pootjes mogen
strekken en onze blaas even ledigen. Ons baasje heeft Hera nog moeten
wegtrekken aan die paal waar ze stond te snuffelen toen Heros ook nog eens op
het gedacht kwam van tegen die paal zijn poot te heffen ! Een drachtig Drentje
met een nat gepiste kop door haar broer het baasje wi er niet van weten
ondreweg ergens in Frankrijk
En zo hebben we dan ondertussen met zn
allen ons buikje vol en liggen we voor de kachel uit te rusten van het
uitrusten in de auto. Zwaar leven hebben wij bij deze bazen, geloof ons vrij !
Alles wat mee moet is ingepakt, een
deel zit al op de aanhanger, zoals de twee mirabellen bomen en de struiken rood
fruit. Het is de inhoud van de koelkast en het honden eten uit de diepvries
dat als laatste moet ingepakt worden.
Wat het weer ginds betreft lijkt het
niet veel verschil te maken met lage landen toestanden. We zitten ginds, zoals
nogal dikwijls op de grens tussen grijs en zonnig weer. France météo geeft
zonnig en licht bewolkt weer onder de Gironde, daarboven in de Poitou Charente
zou het zwaar bewolkt zijn en kans op regen en dat alvast tot en met zondag
We laten het jullie vanavond weten
wat onze reporters ter plaatse aantreffen. Zoals altijd strikt realistisch en
zonder overdrijven zoals reporters van een kwaliteitsblog betaamt
De rode sporttas die elke maal
meegaat naar Frankrijk staat al klaar. Dit is de tas met de hondenspulletjes,
noodzakelijke en minder nodige. Met de hondenapotheek, de rollijnen, ook de
harnassen en zelfs de teletac ! Dat zijn zowat ons baasje denkt nodig te kunnen
hebben als we meerdere dagen uit België weggaan.
Ons baasje heeft ook de rode stapelbak
proper gemaakt. Die was zondag nog in dienst bij de wandeling en diende toen om
de citroenjenever, koffie en cake in te vervoeren.
Ondertussen heeft ons baasje die bak
volgestapeld met hondenlekkernijen. Wij hebben in die bak zien verdwijnen: voor
twee dagen pedigreebrokken, mergpijpjes van Pedigree, kauwbeentjes, kleine
hondenkoekjes, vleesstrips uit de Lidl (heel lekker), zelf gedroogde kipfilet
in strookjes, gedroogd reeënvlees, gedroogde kippen/kalkoenlevertjes
En dat allemaal voor een goede
veertien dagen. Snoep zullen we genoeg hebben, maar voor 75 % is het allemaal
gezonde snoep, door het baasje zelf
geprepareerd.
Morgen gaat hij ook nog uit de
diepvries een heleboel lekkere zaken meenemen. Gebakken kip, in stukjes
gesneden en gekregen van onze kippenboer, diepvries paardenkarbonaden en ook
diepvries reeënvlees. We gaan geen honger lijden de volgende twee weken daar in
de Charente.
Ons baasje is daarstraks nog inkopen
gaan doen bij de boomkweker. Er zijn in onze Franse tuin enkele bomen die niet
renderen en die ons baasje gaat rooien. Daar heeft hij nu als vervanger twee
Mirabelle de Nancy halfstam bomen voor gekocht. Maar ook nog 3 x struikjes doornloze braam, 3 x bosbes en 3
x rode aalbesjes. Dit in combinatie met aardbeien, en kersen maakt ons vrouwtje
een heel lekkere rodevruchtensaus om te eten bij vanilleijs of bij pudding.
Wacht maar eens tot in de maanden
juni/juli, wat er dan met de baas zijn dieet staat te gebeuren is een
hemelsgroot raadsel !
Een man in Eindhoven belt daags voor zijn 70e
verjaardag zijn zoon in Parijs en zegt , Ik vind het vreselijk om je dag te verpesten maar
ik moet je vertellen dat je moeder en
ik gaan scheiden, vijfenveertig jaar ellende is
genoeg."
Waar heb je het over schreeuwt de zoon.
We kunnen elkaar niet meer luchten of zien zegt
de vader, wij worden ziek van elkaar,
het maakt me al beroerd om erover te praten, dus
vertel jij het je zuster in Londen maar.
De zoon belt als de bliksem zijn zus die zowat
explodeert aan de telefoon.
Er wordt om de sodemieter niet gescheiden
schreeuwt ze, ik regel dit wel.
Ze belt Eindhoven en gilt tegen haar vader ER
WORDT NIET GESCHEIDEN.
Je doet helemaal niks voor dat ik er ben. Ik bel
mijn broer terug en wij zijn er morgen en
voor die tijd doe je helemaal niks, versta je.
De vader hangt de telefoon op. Grijnst tegen zijn
vrouw en zegt "Zo, da's geregeld.
En ditmaal door hetzelfde kwaaltje
waarvan ze zeggen dat het een epidemie aan het worden is. t Vrouwtje had er
tijdens het weekend al last van, geen warm kunnen krijgen, pijn in de spieren,
zich helemaal niet lekker voelen
En gisterenavond heeft het baasje dan
ook maar naar de Dafalgan gegrepen Het is niet anders zegt m en dus is het
vertrek naar Frankrijk nog maar eens uitgesteld.
En dat terwijl het hoofdbestuur begin
van de winter toch hun voorzorgen hadden genomen en zich door de huisdokter een
antigriep spuit hadden laten vaccineren. Nu zijn ze het natte regenweer goed
doorgekomen. Ook tijdens de veertiendaagse koudegolf is alles nog normaal
gebleven, en nu, nu hebben ze er van !
Er zal dus vandaag niet veel nieuws
te garen vallen, of het moesten de temperaturen van de koortsthermometer zijn.
Zaterdag laatsleden, de dag voor de
wandeling lieten, we zoals jullie hebben kunnen lezen, bij Hera een echo nemen
om zeker te zijn dat ze drachtig is.
Voor die gelegenheid had ons baasje
onze vrienden uit Numansdorp uitgenodigd om daar bij aanwezig te zijn. Karin en
Jan hadden al eens laten weten dat ze eens contact wilden opnemen met dr. Nelly
en voor ons baasje leek dat dus het goede ogenblik voor een ideale samenloop
van omstandigheden.
Jan en Karin zijn ook de eerste
aangemeld voor een pupje van ons Hera en dus was het ook voor hen een
zenuwentoestand van jewelste. Het was voor ons en voor hen dan ook een hele
opluchting toen de eerste vlek op het scherm verscheen. Die vlek stond dan
wel gelijk aan een pupje.
De eerste proficiat mochten we dan
ook in ontvangst nemen van Nelly, Aline en Jan en Karin. Die laatste twee
hadden dan voor Hera een heel mooie zelf vervaardigde konijnendummy
meegebracht. Voor Hera is dat dus niet vreemd na de lessen tijdens de
jachttraining. Fier als een gieter paradeerde paradeerde ze dus rond met haar
jachtbuit waar ze dus deze maal geen lap voor had moeten doen ! Niets onthouden
waar de dummy lag, niets moeten apporteren, en toch zon mooie dummy mogen
aandragen naar het baasje toe.Die moest zelfs niet aandringen om het apport in
zijn hand gelegd te krijgen.
Inderdaad, dat is het nut van een
jachttraining, en het baasje was al even fier als zijn kleine meid
We hoorden gisteren van het
hoofdbestuur dat het vertrek naar Frankrijk, voorzien voor vandaag, een dag is
uitgesteld. Dat heeft zo zijn redenen.
Eerst was daar al de rompslomp van de
Drentenwandeling en al wat daar rondhangt, ook nog dat er daardoor nog geen
bagage was gereedgemaakt en het hoofdbestuur toch wel even op zijn tandvlees
zat.
Niks verloren zegt het baasje, een
dag vroeger of later, er staat geen ontvangstcomitee te wachten met toeters en
bellen. We kunnen het ons permitteren van te gaan en te komen wanneer het ons
schikt.
Inmiddels heeft ons baasje weer een
schat aan vers vlees voor ons gekregen. En daar ligt dan weer de rede dat er
gisterenavond geen bericht op dit blog verschenen is
Van Luc, een kameraad jager van ons
baasje hebben wij ettelijke kilos vlees van ree gekregen. Stukken en afsnijsel
van onder andere ribben die niet mooi ogen op een baasjesbord maar dat het
beste van het beste voor drie Drentsche Patrijshonden is.
En zo stond ons baasje in plaats van
de bagage klaar te maken om te vertrekken, vlees van een ree voor ons klein te
snijden om in het droogapparaat snacks voor ons klaar te maken.
De ganse nacht is door het
droogapparaat doorgewerkt terwijl wij en het hoofdbestuur van een welverdiende
nachtrust genoten. Zo dadelijk mogen wij al eens proeven van de snacks. Als het
zo lekker is als de portie gebakken vlees dat het baasje gisterenavond ons bij
onze brokken serveerde dan gaan we weer niet magerder worden tijdens ons
verblijf in Frankrijk Lekkere gebakken of gedroogde ree met Pedigree brokken,
misschien nog wel wat aangevuld met wat rijst of een oerschotje van de bazentafel
We kijken er weeral naar uit . Bedankt luc voor de lekkernijen ! ! !
Niemand hebben we horen morren
gisteren tijdens de kaawpollekeswandeling van de Drentenvereniging.
Ook niet toen we tijdens de citroenjenever/koffie/fruitsap/cake-pauze
een heuse hagelbui over ons kregen. Dat hoort nu eenmaal bij een winterwandeling
was de algemene mening.
Dat het ook allemaal jachthonden
liefhebbers zijn zal er ook wel mee te maken hebben. Onze baasjes denken dat er
bij een vereniging van showhondjes wel andere commentaren zullen te horen zijn
in gelijke omstandigheden.
En het was koud, dat moeten we
bekennen, met temperaturen tussen de 0° C en de 3°C loop je echt niet te zweten
in het bos. Maar daar ken je dan ook de echte Drenteneigenaar aan. Die trekt er ook dagelijks op uit bij
minder stralende weersomstandigheden.
Maar we hadden ook stralende weersomstandigheden,
want na de hagelbui zagen we de zon terug verschijnen. Die kon de temperatuur
wel iets opdrijven maar koud bleef het wel.
Dat was dan weer geen hinder voor
onze honden die er weer een lust voor het oog van maakten. Zowel tijdens de
pauze halfweg als onderweg tijdens de wandeling. Hier en daar een kleine
schermutseling tussen enkele reuen niet te na gesproken. Maar ook die kleine
incidentjes verloopt dan gewoonlijk met veel lawaai maar zonder ernstige
kwetsuren die een niet kenner wel zou vermoeden na zoveel kabaal.
We hadden een fijne wandeling en de
honden hebben we nadien niet meer gehoord .
We hadden een fijne, een echte
winterwandeling met de Belgische vereniging van de Drentsche Patrijshond. Dit
keer met alles erop en er aan, zelfs zon, koud en een hagelbui.
Het was de vierde Kaawpollekes
wandeling in vier jaar te Vosselaar. Vanuit alle hoeken van Belgenland en zelfs
Nederland waren de Drenteneigenaars naar Vosselaar afgezakt.
Het programma was dan ook erg
aantrekkelijk. Met vertrek aan het buurthuis de buren aan het Zeggepleintje
ging de wandeling richting Lille. Achter de Lilse Bergen ligt een typisch
Kempisch heide landschap en daar was een rustpunt opgesteld. De baasjes konden
daar een plakje cake, een koffie, of een drupje citroenjenever soldaat maken.
Ondertussen ravotten de honden vrij in de zandpan. Dat ze goed gespeeld hadden
bleek achteraf thuis nadat de benches waar ze vermoeid in neergestreken waren
gecontroleerd werden op .Kempisch zand ! ! !. Kilos zand hadden ze bij !
Bij de terugkeer aan het buurthuis
konden de baasjes zich tegoed doen aan de huisbereide hutsepot. De vaste
bloglezers weten ondertussen waar die hutsepot bereid is. Ons hoofdbestuur
heeft daar samen met de dames Dymphna en Carine twee dagen aan gewerkt. Geen
sinecure hebben we gemerkt want er waren meer dan veertig eters aangemeld !
Tot 15u00 hebben de baasjes aan het babbelen
geweest met de andere Drentenzotten zoals die baasjes wel eens binnenskamers
genoemd worden.
Te 15u00 startte dan de
jaarvergadering van de vereniging waar alle leden vrij hun mening mochten
verkondigen en waar voornamelijk met de hulp van de aanwezigen een toch wel
origineel jaarprogramma kon worden opgesteld. Ook werd er duchtig, soms
luidruchtig gedebatteerd over de fokdag die plaats heeft op 12 mei te Leefdaal
bij Leuven.
Ons baasje heeft ondertussenal een deel fotos op het internet geplaatst.
Er zijn er nog meer aan ons toegezonden maar daar moet het formaat nog van
aangepast worden. Dat zal iets voor morgen zijn. Dat lukt niet meer vandaag.
Temeer omdat ons baasje daarjuist al
een telefoontje kreeg van een zekere Lewie M. gepensioneerde kinderoppasser en
leverancier van moppen voor dit blog. Die dacht dal de laptop het had opgegeven
omdat het zolang duurde vooraleer er een avondbericht over de wandeling
verscheen.
Onze oprechte verontschuldigingen aan
ongeduldige Lewie. Volgend jaar maken we dan de wandeling wat korter, dan
kunnen we sneller aan de fotos beginnen (lol)
Hier onder volgende links kan je de
fotos bekijken:
Terwijl het buiten regent, met bakken
uit de hemel, staat Frankske zijn weerbericht af te ratelen op het TV scherm.
Serieuze buien die grote plassen creëren, 50 liter regen per m², dat allemaal
in het eerste deel van de nacht .
Zegt ons baasje wat er dan uitvalt
kan er morgen in de dag niet meer uitvallen! en daar kunnen we hem alleen maar
in bijtreden.
t Baasje is weer vooruitziend en
weet dat m morgenvroeg toch geen tijd gaat hebben om zo eventjes gehaast een
berichtje op het blog te plegen ! Daarom kijkt hij maar even vooruit op de
wandeling van morgen.
We gaan dus een koude wandeling
tegemoet met kans op een winterse bui. Net wat we dus nodig hebben om van een
frisse deugddoende winterwandeling te kunnen spreken.
Leo en Louis nemen de wandelaars op
sleeptouw en ons baasje verzorgt de ravitaillering ergens op de stille heide.
We mogen volgens Frankske van t TV weer gerust zijn, het zal geen slappe
citroenjenever zijn van de regen die in de glaasjes valt. We houden het droog
en fris !
Hera is drachtig. Wij waren daarjuist
bij dr.Nelly en wij konden onze toekomstige pups op de laptop bekijken. Uiteraard
hebben wij daar fotos van voor jullie.
Volgens Nelly zijn het er meerdere
die op dit moment een grootte hebben van ongeveer 1,5 centimeter na drie weken.
Hera is dus vandaag 3 weken drachtig
en we kunnen dus pupjes hebben einde maart.
Onze baas leest elke dag dat de ene
bevolkingsgroep na de andere grieven heeft die hen doen besluiten het werk voor
bepaalde of soms zelfs voor onbepaalde tijd neer te leggen.
Soms vertelt onze baas iets over een
wilde staking en dat zegt ons ook wel iets. Wild zijn we regelmatig dus dat is
al makkelijk voor ons en om te staken hebben we ook een reden.
Sinds twee dagen is dat hoofdbestuur,
met wat hulp van andere Drentengekken in de keuken bezig. Ze hebben dus
eigenlijk weinig tijd voor ons !
Als je de kranten leest, al die
andere stakers die staken ook tegen veranderingen. Wel voor een pensioen en om
niet langer te werken. Die reden hebben wij dus niet en dan moeten we ook wat
anders vinden ! ! !
Wij staken omdat de bazen te weinig
aandacht schenken aan ons ! Ons hoofdbestuur verklaart ons zot en onredelijk, juist
als in t echt. En toch doen we door ook al zoals in t echt !
In onderling overleg met de directie
hebben we besloten dat er vanaf morgen namiddag terug veel aandacht aan de
honden gaat gegeven worden en dat we dinsdag mee naar Frankrijk mogen/moeten.
Daar kunnen we mee leven (voor één
keer) en als ze nog eens zoiets lappen leggen we er helemaal de blok op.
Stakingspikket en brandende paletten en autobanden aan de achterdeur. Het
hoofdbestuur gaat het geweten hebben. We hebben voorbeelden genoeg de laatste
weken !
Klaar horen we de ene helft van het
hoofdbestuur zeggen tegen da andere helft. Daar bedoelt het baasje wel mee dat
de vleespartij klaar is om gekookt te worden. De hutsepot kan nog niet klaar
zijn. Daar komen morgen Dymphna en Karine nog voor helpen om het groentedeel
nog af te werken.
Het is goed geweest voor vandaag zegt
het baasje. Een blik op de klok in de keuken wijst 10u30 aan en dat wil zeggen
dat het hoofdbestuur meer dan vier uur is bezig geweest met het rundvlees, de
varkenshammetjes en de gehaktballetjes maken.
Er hangt dan op dit moment wel een
fijne bouillon geur in de keuken. t Kan in t Hof van Cleve bij Peter Goossens
net beter ruiken is onze mening . En sterren, t zijn er wel geen van Michelin,
staan er ook genoeg aan de hemel, maar die zijn allemaal van ons !
Het gaat lekker zijn volgende zondag
na de kaawpollekes wandeling hier in Vosselaar. Na een stevige wandeling met
allemaal gelijkgestemde Drenteneigenaars, de beentjes onder tafel steken om één
of twee of zoveel je opkan, hutsepot te eten.
Moet je eerlijk zeggen, er zijn
slechtere manieren om je zondag door te komen
Op het moment is het nog stilte voor
de storm hier ten huize maar de eerste voorbereidingen voor de organisatie van
het bereiden van de hutsepot zijn al gedaan of aan de gang.
Gisteren is het eetgerei al in orde
gemaakt, lijstjes voor de aankopen van groenten en vlees zijn gemaakt en alles
wijst er op dat de rest van de dag in het teken gaat staan van aankopen en de
eerste bereidingen van het vlees. Dat laatste vraagt het meeste tijd en moet
vooraf gebeuren, bouillon trekken, gehaktballetjes maken, zijn zaken waar tijd
in kruipt zegt het baasje.
Volgens ons zijn we niet erg welkom
op zulke momenten in de keuken Hoewel een strategisch gekozen plaatsje onder
de keukentafel toch altijd wel iets lekkers oplevert. Alleen spijtig dat er
geen plaats is voor drie volwassen Drenten onder de tafel.
De baasjes zijn op die momenten
steeds meer op hun qui vive om snoodaards te betrappen op momenten dat ze
proberen met iets dat niet aan hen toebehoort aan de haal te gaan ! Het zou de
eerste keer niet zijn dat op een onbewaakt ogenblik ons moe met een stuk
vlees aan de haal gaat. Het enige dat dan getuigt van een misdaad is het
verpakkingspapier dat dan achter blijft.
Maar deze keer beloven we van ons
gedeisd te houden, dan kunnen de baasjes rustig verder werken en komt er niets
in het gedrang voor de kaawpollekeswandeling van volgende zondag..
Belle & co
Twee archiefoto's van de voorbereidingen van de terugkomdag in januari
Gisteren was het echt geen weer om
een baas door te sturen, laat staan een Drent. Ook ons baasje baalde er van
want ook voor hem is een dag waar we niet samen gewandeld hebben een k####ndag.
Neen dat kan hij ook niet goed
verdragen en dus hebben we vandaag een extra lange wandeling gemaakt. Ook t
vrouwtje was mee en die neemt mij, Belle dan aan de leiband.
We kwamen niet veel soortgenoten
tegen maar die enkele Beagle hebben we besnuffeld zoals die waarschijnlijk nog
nooit heeft meegemaakt in zijn achtjarig leven. Erg gerust was Beagleman er in
het begin niet in toen er drie Drenten, die kop en nek groter waren dan
hijzelf, rond hem kwamen staan.
Maar dat duurde niet lang, beagle was
niet erg bang aangelegd en na enkele minuten kwispelde zijn staart als een
propeller, toen werden wij wat ongerust dat hij misschien wilde opstijgen als
een helikopter !
We hadden in elk geval een hele fijne
lange wandeling en ook de baasjes hadden er een frisse kop van gekregen. Meer
moet dat niet zijn volgens ons, als t maar plezant is zeggen ze hier in de
buurt !
Een
stotteraar komt een café binnen. "Een p-p-p-p-p-pintje, astublieft". "Hierzie" zegt de cafébaas terwijl
hij hem een pint tapt. "Zeg, merkt hij terloops op, gij stottert nogal.
Ik deed dat vroeger ook,maar ik heb me door
mijn vrouw eens zo hevig laten pijpen dat het over was. Je moet dat echt ook eens laten doen !
"O-O-O-O-K, antwoordt de stotteraar,
i-i-i-i-i-ik zal er eens over d-d-d-d-d-denken." De volgende week komt de stotteraar weer
diezelfde café binnen... "Een p-p-p-p-p-pintje, astublieft." "Awel, zegt de cafébaas, heb je mijn raad
niet opgevolgd dan ?" "T-t-t-t-t-t-toch wel, zegt de stotteraar.
"Maar 't heeft niet veel geholpen, zo te zien,"
merkt de cafébaas op.
"N-n-n-n-n-nee, antwoordt de stotteraar,
ma-ma-ma-ma-maar ge w-w-w-w-w-woont daar w-w-w-w-w-w-wel schoon
hé... !
Maar snel een berichtje plaatsen
anders gaat het namiddag worden zegt het hoofdbestuur. Ze hebben namelijk een
drukke voormiddag, net als die van morgen overmorgen en de zondag.
Maar deze voormiddag gaans ze
chique doen. Met propere kleding, en proper gewassen (?) en een goei geurtje
aan gaat het hoofdbestuur eerst naar madam mager ofte de diëtiste en nadien
gaan ze met baasjes zusje os Krinneke (officieel Carine) ontbijten .
Ergens in Turnhout moet dat zijn maar
in een gelegenheid waar ze nog nooit geweest zijn. t Moet in de buurt van de
watertoren zijn en dan denkt het baasje altijd aan zijn bompa, al heel lang
zaliger, die de watertoren gebouwd heeft ergens in een heel pril begin van
vorige eeuw.
Wij mogen niet mee om te gaan
ontbijten, in eetgelegeheden neemt ons hoofdbestuur ons nooit mee. Wel als we
iets eten of drinken op een terras, en dat gebeurt wel eens in Frankrijk of
tijdens een wandeling, maar nooit zomaar wanneer ze enkel gaan eten.
En wanneer ze dan terug zijn zo tegen
de middag dan gaan de eerste voorbereidingen al beginnen voor de wandeling met
allemaal Drentjes op zondag, bij de Kaawpollekes wandeling. Al het benodigde
materiaal zoeken ze dan bijeen en zetten ze al klaar om morgen te gaan inkopen
doen en dan zaterdag met een ploeg aan het eten bereide n te beginnen.
Op het weerbericht hoorde ons baasje
deze morgen dat het koud met weinig kans op neerslag gaat geven op zondag.
Stel je voor dat de regen zaterdag
was gekomen . Met vier Drenten in huis die door een dooiende tuin achter elkaar
hollen. Tot daar gaat het nog, geen enkel probleem als het daar bij blijft.
Maar Hera kan de deur van de keuken openen, ondanks de klink omhoog staat
geplaatst. (naar onder zou beter zijn maar dan komt de klink tegen de stijl)
Als miss clever de deur dan heeft
geopend stormt de rest van de roedel achter elkaar binnen. Dit weekend zouden dat
dan 16 grote slijkpoten geweest zijn. Die nemen dan de bocht van de keuken naar
de living waar duchtig de remmen worden dichtgesmeten met 16 slipsporen tot
gevolg ! ! !
Maar vandaag was the day after na
Duracell Kibbels. En de activiteit stond al op een laag pitje vandaag. De
zetel was vandaag meer dan favoriet, meer dan de tuin en het regenweer.
Morgen gaat het wat droger worden
zegt men in het weerbericht. Het zal goed doen want vandaag is zo één van die
dagen dat we niet zijn gaan wandelen. Zelfs ons trio vond het geen weer om een
baas door te jagen
Ook voor zondag, toch heel belangrijk
voor meewandelende Drenten en baasjes Zij gaan aan hun trekken komen. De
Kaawpollekeswandeling gaat volgens de vooruitzichten haar naam alle eer
aandoen. Sneeuw en smeltende sneeuw staat in het lijstje, lage temperatuur ook,
dus waterdicht schoeisel en een warme waterdichte jas en hoofddeksel horen bij
de uitrusting van de wandelaars voor zondag. Zeg niet dat je niet verwittigd
was ! ! !
Dr. Nelly Mols, nog steeds onze steun, toeverlaat en raadgeefster.
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Even voorstellen
Begonnen als Bas & Belle blog is de hoofdrolspeler Bas noodgedwongen vervangen in de cast . Bas was de oudste met zijn vijftien jaar en toen hij overleed op 6 november ’08 stonden we in twijfel. Houden we de naam als Bas & Belle of gaan we hem aanpassen aan de actualiteit ?
In samenspraak met de lezers hebben we dan besloten het blog met dezelfde naam te laten voortbestaan als hulde aan die fijne kameraad die Bas steeds geweest is.
Nog geen week na het overlijden van Bas heeft Belle een prachtnestje gekregen met zes prachtpup’s. Vier reutjes en twee teefjes behoorden vanaf 12 november tot onze roedel.
In2008 moesten alle rashonden een naam krijgen die begon met een letter H. Zo kregen we een Hercule, Heros, Hera, Hadise, Harry en Harko. Hierbij zijn Hera en Hadise de teefjes.
Hera en Heros zijn bij ons gebleven zodat we het blog het Belle, Hera en Heros blog zouden kunnen noemen. Dat gaan we echter niet doen… Het is Bas & Belle en het blijft zo. Wat we wel gaan doen is de ondertitel aanpassen. “Dwaze belevenissen van twee prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden” gaan we aanpassen naar “drie prettig gestoorde” en dat prettig gestoord”is met die twee jonge nieuwkomers niet eens overdreven…
Ik ben Jan
